Muaj: Korrik 2022

Në një deklaratë të para dy ditëve në MCN Tv, një nga njerëzit e vjetër të PS-së, Petro Koçi, tha se shoqëria shqiptare ka ndryshuar. 

🔻Jetojmë në kapitalizëm dhe njerëziit janë më pragmatistë. 

❗️Dakord, po çfarë lidhje ka kjo me krimin dhe njerëz që vijnë nga një e shkuar problematike?

❗️Pse nuk ndodhte në parë ky depërtim, që e pranojmë se është i pashmangshëm, por jo deri në këto përmasa?

📌Është flagrante heshtja me të cilën z. Rama ka mbuluar përherë z. Doshi, i shpallur non grata nga ShBA, por me pushtet të pacenuar.

📌Vangjush Dako është pastaj kasata e tavës së nxehtë të korrupsionit, i përfolur e stëëfolur, përgjuar e akuzuar. Z. Rama deklaroi se atë do ta mbante shok apo mik edhe në burg.

📌Po Ardian Çela i OSHEE-së që është thuajse i paprekshëm, njësoj si drejtorët e tjerë që sepse duken sikur kanë më shumë pushtet, politik dhe financiar sesa ua lejon posti?

📌Po kupolën e deputetëve të Lezhës, a mund t’i harrojmë vallë? Po vallë ky kryeministër përherë nuk ka ditur gjë, s’ka dyshuar ndonjëherë, s’ka tentuar të pyesë apo verifikojë?

Kush akuzon për nihilizëm refuzon të shohë se në fakt kjo është nomenklatura e re e pushtetit, asgjë më shumë.

🔻Një pushtet i korruptuar del me argumente juridike, një pushtet që ka programm zhvillimi dhe është ajo që thotë, preferon argumentin moral dhe politik.

Është ai pari që e bën sot çdo shqiptar të mendojë i penduar: 📌Si s’u mora me drogë të isha bërë deputet! Ose kryetar bashkie…

S.Zaimi /ResPublica

🔻62-vjeçari Hamid Noury është ish-zyrtar i burgut Ervin në Iran.

🔻 Në nëntor 2019, ai mori një vizë nga ambasada suedeze dhe shkoi në Stokholm. Ai do të vizitonte të afërmit që e ftuan këtu.

🔻Ai do të ndërmjetësonte në një konflikt familjar dhe do të zgjidhte një problem bashkëshortor që lindte mes një burri dhe një gruaje.

🔻Më pas doli të ishte një kurth për ta joshur dhe per ta sjelle këtu, thotë Akram Mafakheri.

I akuzuar për ekzekutime masive

Që nga nëntori 2019, Hamid Noury është arrestuar. Grupet iraniane të mërgimit – veçanërisht anëtarët ose simpatizantët e Muxhahedinëve të Popullit kritik ndaj qeverisë – paraqitën prova dhe dëshmi kundër Hamid Noury-t.

Sipas padisë, Hamid Noury ​​akuzohet për “vjedhje me dashje të një numri shumë të madh të të burgosurve që i përkisnin / simpatizonin Muxhahedinët” gjatë periudhës 30 korrik 1988 – 16 gusht 1988 në burgun e Gohardashtit. Rajaei Shahr) në Karaj, Iran.

Disa dëshmitarë që gjykata e rrethit ka dëgjuar theksojnë Noury-n si një person kyç në ekzekutimet. Një dëshmitar i thotë gjykatës së qarkut: 

“Ekzekutimet masive të të burgosurve në Gohardasht kanë ndodhur gjatë periudhës aktuale të krimit, se personi që ka qenë Hamid Abbasi në burgun e Gohardashtit është Hamid Noury, se Hamid Noury ​​ka qenë i përfshirë në ekzekutimet masive të të burgosurve në Gohardasht, se Hamid Noury ​​kishte një pozicion drejtues në Gohardasht, që më 1 gusht 1988, Hamid Noury ​​solli të burgosur, përfshirë Hassan Golzarin, për t’u çuar në komitetin e vdekjes.

Komiteti i vdekjes përbëhej nga katër persona, njëri prej të cilëve është presidenti aktual i vendit Ebrahim Raisi . Ai ishte për një kohë kreu i gjyqësorit iranian dhe është subjekt i sanksioneve të SHBA.

Dëshmitarët që tregojnë burrin tim janë armiq të atdheut tim Iran.

Ata nuk kanë prova konkrete kundër tij.

Kushdo që e njeh burrin tim e di se ai kurrë nuk do të lëndonte askënd, pohon Akram Mafakheri.

Ndihmësi ligjor: “Ka ndodhur sipas ligjit”

Këshilltari ligjor iranian i Hamid Noury, Heybatollah Najandimanesh i tha Expressen: 

– Nëse dikush është ekzekutuar në vitet 1980, është bërë sipas ligjit dhe nga një organ kompetent. Ata që kanë kryer akte terroriste janë ndjekur penalisht dhe janë sjellë para drejtësisë nga gjykatat kompetente. 

Në vitin 2017, Irani dënoi me vdekje studiuesin suedezo-iranian Ahmadreza Djalali për spiunazh. Më pas u zhvilluan diskutime se Irani donte të shkëmbente Djalalin me Noury.

Por familja e Noury-t e kundërshton një marrëveshje të tillë. 

– Ne kemi dëgjuar për të më parë. Por nuk është e mundur të krahasohen të dyja rastet me njëri-tjetrin. Ata janë krejtësisht të ndryshëm. Burri im e do vendin e tij dhe nuk ka kryer kurrë asnjë krim. Megjithatë, Djalali u dënua për spiunazh dhe akti i tij shkaktoi vdekjen e disa studiuesve iranianë, pretendon Akram.

Djalali është burgosur prej gjashtë vitesh, në pritje të dënimit me vdekje. Disa organizata ndërkombëtare i kanë hedhur poshtë akuzat për spiunazh si krejtësisht të pabaza.

FALLET HAMID NOURY

Hamid Noury dyshohet për një shkelje të rëndë të së drejtës ndërkombëtare, e cilësuar shpesh si krim lufte, dhe disa vrasje në lidhje me ekzekutimet e të burgosurve në burgun Gohardasht në Iran në vitin 1988.

Një varr masiv me hi në formën e hirit të barabartë me 8,000 njerëz është zbuluar pranë një prej kampeve naziste të përqendrimit në Poloni.

Instituti Kombëtar i Memorialit Polak (IPN), i cili po heton krimet e kryera kur Polonia u pushtua nga nazistët dhe më vonë gjatë epokës komuniste, njoftoi të mërkurën se eshtrat u gjetën pranë kampit të përqendrimit Soldau.

Sot njihet si Dzialdowo dhe ndodhet në veri të Varshavës. Sipas hetuesit Tomasz Jankowski, zbulimi që është bërë është rreth 17.5 ton hi pas mbetjeve të djegura, që do të thotë se ato vijnë nga të paktën 8000 njerëz.

Gjermania naziste e ndërtoi kampin kur pushtoi Poloninë gjatë Luftës së Dytë Botërore dhe e përdori atë për tranzit dhe internim dhe shfarosje të hebrenjve, kundërshtarëve politikë dhe elitës politike të Polonisë.

Në vitin 1944, nazistët urdhëruan të burgosurit hebrenj të gërmonin eshtrat dhe t’i digjnin për të hequr provat e krimeve të luftës.

Andrzej Ossowski, një studiues në gjenetikën në Universitetin Mjekësor Pomeranian në Szczecin (PMU), i tha AFP se mostrat ishin marrë nga hiri për testim.

– Mund të bëjmë analiza të ADN-së, e cila do të na lejojë të zbulojmë më shumë për identitetin e viktimave, thotë ai. Studime të ngjashme janë kryer në mbetjet e ish-kampeve të përqendrimit në Sobibor dhe Treblinka.

Ai thotë se 42,000 trupa janë dislokuar në vende si Hungaria dhe Bullgaria.

Ata do të mbështeten nga 300,000 ushtarë në gatishmëri, shumica e tyre në vendet e tyre.

Gjermania ka deklaruar tashmë se ka një brigadë në Gjermani, e cila do të kalojë mes të qenit në vendin e saj dhe Lituani.

Kur presidenti Putin kërkon më pak prani të NATO-s, ai merr të kundërtën. Merr më shumë jo vetëm prania e NATO-s por dhe demostrimin e dy vendeve të reja në NATO…Finlanda dhe Suedia, shton ai.

1-Pushteti është i përqendruar në duart e një personi/partie

3-Përballje me opozitën dhe kundërshtarët .

4-Ju duhet një armik nga i cili ju mbron diktatori

5-Miti i liderit të fortë .

Rregulli i parë i kultit të personalitetit:

Jeni të dukshëm!

Fotot dhe statujat janë bërë të diktatorëve, institucionet, rrugët dhe sheshet janë emëruar me emrin e tyre – sa ishin ende gjallë.

Çështja është se banorët takohen hap pas hapi me liderin e tyre të dashur.

Diktatorët nuk ndërtojnë një kult personaliteti për argëtim ose sepse pushteti u ka shkuar në kokë (natyrisht, të luash Zotin duhet të jetë shumë argëtuese).

Kulti i personalitetit ka edhe një anë praktike: nga njëra anë krijon frikë, nga ana tjetër sugjeron ndjenjën e pathyeshmërisë dhe së treti siguron një të drejtë të pakufizuar për të qeverisur.

Diktatorët zakonisht krijojnë filozofinë e tyre shtetërore: marksizëm, nazizëm, fashizëm apo edhe një version specifik të demokracisë.

Dhe diktatorët grafomanë shkruajnë libra të mëdhenj, të cilët më pas mund të shndërrohen në material mësimor.

6-Udhëheqësi dhe familja e tij bëhen të pasur .

Ata zakonisht i ruajnë asetet e tyre në llogaritë bankare të huaja, ose në llogaritë dhe kompanitë e Strómans.

Dhe le ta pranojmë, ata kanë nevojë për të, pasi diktatorët shpesh detyrohen të ikin nga vendi i tyre, kështu që është mirë të kenë diçka për të bluar në qumësht në kohërat e tyre të vjetra.

7-Elita e kontrolluar

Vështirë se ka ndonjë diktaturë ku institucioni i korrupsionit nuk është zhvilluar në perfeksion.

Njerëzit janë të pangopur dhe për aq kohë sa marrin copën e byrekut, qëndrojnë besnikë.

Për më tepër, nëse marrin pjesë në korrupsion, bëhen bashkëpunëtorë të diktatorit, gjë që i pengon ata të kthehen edhe më efektivisht kundër diktaturës.

8-Edukim i drejtuar .

Shumica e diktatorëve mendojnë të rrisin rininë besnike që në momentin e parë që vijnë në pushtet. Mjeti më i mirë për këtë është kurrikula e lëshuar nga qendra, e cila është e mbushur sa më shumë me ideologjinë mbizotëruese.

Ulja e standardit arsimor nuk është një aspekt i papërfillshëm për një diktaturë.

Sepse sa më budallenj dhe më pak të rinj që mendojnë të dalin nga shkolla, aq më pak ka gjasa që ata të shohin se si funksionon diktatura.

Kështu, diktatorët qëndrojnë në pushtet shumë më gjatë se sa homologët e tyre demokratë.

Natyrisht, ata gjithmonë duhet të llogarisin me faktin se një ditë populli i tyre do të thotë: MJAFT !

Ushtria ruse ka dëshmuar të jetë një ushtri e Potemkinit e rrënuar nga korrupsioni, ekonomia ruse është bërë shpejt më të sanksionuar në botë, dhe gjithnjë e më shumë vende i kanë kthyer shpinën Rusisë gjithnjë e më të etur për gjak, ndërsa provat e krimeve të luftës ruse vërshojnë.

Diplomatikisht, ka pak vende që Rusia mund t’i quajë më aleatë ose mbështetës. Si për të ilustruar pozicionin e ri gjeopolitik të Rusisë, Putini tani ka filluar të kultivojë marrëdhëniemë të ngushta me Kim-Jong Un nga Koreja e Veriut pothuajse e izoluar hermetikisht.

Rusia më e afërt me një aleat ushtarak në Evropë është Bjellorusia, por vendi ka provuar të jetë një partner i paqëndrueshëm. Deri disa herë, forcat bjelloruse janë përgatitur për atë që duket të jetë një pushtim i Ukrainës perëndimore pa asnjë veprim. Diktatori bjellorus Lukashenko, i cili është borxhli ndaj Putinit për mbështetjen e regjimit të tij jopopullor në vitin 2020, ka ndryshuar vazhdimisht retorikën e tij.

Muajt e fundit ai në fakt ka qenë kritik ndaj luftës dhe ka thënë se ajo “tërhiqet” dhe duhet “të përfundojë sa më shpejt”. Në të njëjtën kohë, ai vazhdon të lejojë avionët rusë të përdorin sulmet ajrore bjelloruse si bazë dhe të gjuajnë raketa dhe artileri ruse në territorin bjellorus.

Nëse Bjellorusia do të përfshihet drejtpërdrejt ose do të jetë në gjendje të përballojë presionin nga Rusia, mbetet një pyetje e hapur, por është e qartë se vendi është një partner koalicioni shumë hezitues në projektin imperialist të Rusisë.

Lukashenko duket se po përpiqet ta kalojë luftën pa rrezikuar shumë vetë, dhe perspektiva e një lufte në Ukrainë është shumë e papëlqyeshme për popullatën bjelloruse.

Në krahun e saj jugor , retorika gjithnjë e më e etur për gjak dhe imperialiste e Rusisë ka tjetërsuar edhe ish-miqtë dhe bashkëpunëtorët. Në muajt e fundit, Putini dhe rrethi i tij i ngushtë e kanë rritur gradualisht retorikën e tyre: Së pari, ndërhyrja ushtarake ishte një luftë kundër ultranacionalistëve në Ukrainë që dyshohet se abuzuan me popullsinë rusisht-folëse të Donbasit.

Gradualisht, kjo është bërë një luftë ideologjike kundër Perëndimit dhe NATO-s në përgjithësi dhe një projekt për të bashkuar popullin rus në një komb. Vetë Putini ka filluar ta përdorë këtë retorikë më shpesh dhe në mënyrë më agresive, duke thënë për shembull në mes të qershorit se “Bashkimi Sovjetik është pjesë e Rusisë historike”. Ajo që supozohej të ishte një konflikt i shpejtë dhe i lokalizuar është bërë diçka shumë më ambicioze.

Ky është një zhvillim problematik për fqinjët e Rusisë, veçanërisht për ish-republikat sovjetike rreth Detit Kaspik, të cilat në shumë raste kanë pakica të konsiderueshme ruse që jetojnë në vendet e tyre. Në një jehonë shqetësuese nga e kaluara, tani duket se Rusia është e gatshme t’i përdorë këto pakica si justifikime të përshtatshme për të ndërhyrë në punët e vendeve fqinje.

Për shkak të statusit në rritje të Rusisë si një veprim ushtarak i izoluar gjeopolitikisht dhe jo mbresëlënës në Ukrainë, duket se këto shtete post-sovjetike janë bërë gradualisht më të guximshëm për të pohuar veten kundër ish-zotërisë së tyre.

Për shembull, Kazakistani këtë vit refuzoi të mbajë një festë të 9 majit, duke bërë që një komentator televiziv rus të dilte dhe të akuzonte vendin si “mosmirënjohës”. Ai gjithashtu paraqiste një kërcënim të drejtpërdrejtë ushtarak për vendin duke thënë se vendi mund të pësojë të njëjtin fat si Ukraina.

Kontrasti midis 2022 dhe viteve të mëparshme u bë i qartë me dhimbje gjatë konferencës vjetore SPIEF në Shën Petersburg. Konferenca, e cilësuar shpesh si “Davosi i Rusisë”, ishte në vitin e saj të njëzet e pestë një çështje e kotë. Për shkak të bojkoteve zyrtare, sanksioneve dhe hapësirës ajrore të bllokuar, shumë pak nga Perëndimi morën pjesë.

Për të mbushur vendet, Rusia ftoi, ndër të tjera, përfaqësues të talebanëve famëkeq dhe liderin e republikës së vetëshpallur DPR, Denis Pushilin.

Kur Presidenti i Kazakistanit Tokayev doli në skenë me Putinin, tensionet midis Rusisë dhe Kazakistanit arritën një nivel të ri. Tokayev mohoi drejtpërdrejt njohjen nga Putini të dy republikave “pro-ruse” DPR dhe LPR. Ai fërkoi kripë në plagë duke miratuar pretendimin e Kinës ndaj Tajvanit. Kjo ndoshta shënon një kthesë në Azinë Qendrore, e cila ka qenë prej kohësh skena e konflikteve ruso-kineze të interesit.

Kjo na çon në vetë vendin e Kinës. Ky është shakaxhi i madh gjeopolitik që mund të ketë një ndikim vendimtar në fatin e Rusisë. Në pamje duket se dy vendet Kina dhe Rusia janë autobusë të mirë. Të dy janë të interesuar të parandalojnë dominimin perëndimor nga gjeopolitika globale dhe kanë bërë një kauzë të përbashkët duke luftuar atë që ata e quajnë “rendin botëror unipolar” të dominuar nga SHBA.

Pak para pushtimit, në lidhje me Olimpiadën e Pekinit, Putin dhe Xi Jinping u takuan dhe deklaruan se partneriteti midis Rusisë dhe Kinës ishte “pa kufij”.

Kjo u ka dhënë shumë njerëzve përshtypjen se Rusia dhe Kina janë aleatë të fortë gjeopolitikë. Megjithatë, të dy vendet nuk kanë nënshkruar kurrë një marrëveshje ushtarake dhe lufta në Ukrainë ka testuar shpejt se deri ku shkon në të vërtetë kjo retorikë pa kufij.

Është e vështirë të lexohet se çfarë mendojnë realisht dy liderët autoritarë lindorë për njëri-tjetrin dhe sa të përputhshëm janë qëllimet e tyre, por ka shumë që analistët e konsiderojnë marrëdhënien si oportuniste dhe jo të rrënjosur thellë ideologjikisht. Kina gjithashtu mund ta shohë dobësimin e Rusisë si një mundësi për të zgjeruar ndikimin e saj në Azinë Qendrore në kurriz të Rusisë sesa një mundësi për të dobësuar Perëndimin.

Deri më tani, ne nuk kemi parë shumë shenja se Kina është e gatshme të vendosë peshën e saj pas Rusisë dhe në thelb ka adoptuar të njëjtin qëndrim “prit-dhe-shih” si Bjellorusia. Ata nuk e kanë dënuar Rusinë për pushtimin e Ukrainës, por kanë vënë në dukje edhe disa ndjenja diplomatike dhe kanë bërë thirrje për një “zgjidhje paqësore” të konfliktit.

Ata kanë refuzuar të vendosin sanksione ndaj Rusisë dhe kanë dënuar Perëndimin për përdorimin e ekonomisë botërore si armë, por nuk kanë ndërmarrë hapa të mëdhenj për të mbrojtur Rusinë nga sanksionet perëndimore.

Pavarësisht se sa i lidhur ideologjikisht mund të ndihet Xi me Rusinë, shtrati i pamëshirshëm është i qartë: Perëndimi është një partner tregtar shumë më i madh dhe më i rëndësishëm për Kinën sesa Rusia.

Ka të ngjarë që Kina të mos rrezikojë marrëdhëniet e mira tregtare me Perëndimin për të mbështetur një perandori ruse të dështuar.

Por kush e di? Kina nuk mund të skualifikohet plotësisht. Gjithmonë ekziston mundësia që Xi të besojë se bashkëpunimi i pakufishëm nuk është thjesht retorik. Nëse ka një gjë që na ka mësuar viti 2022, është se duhet të presim të papriturën

How much was spent for the Justice Reform in Albania from EU and US taxpayers’ money:

The US and EU stipulation: The vetting application must be fair, impartial, and non-selective

Venice: Albania should not turn into a protectorate

Most Democrats Don’t Want Biden in 2024, New Poll Shows. https://www.nytimes.com/live/2022/07/11/us/primary-elections-midterms

“Rruga e Durrësit”, projektuar në kohën e Ahmet Zogut e njohur si “Rruga e Durrësit”, pastaj “Kongresi i Përmetit”, sërish “Rruga e Durrësit”, pas viteve ‘90-të, me tre kryqëzime në as një kilometër, paralel me “Rrugën e Kavajës” e “Mine Peza”, fillimisht rruga kryesore ka qenë segmenti dytësor që është sot mbrapa Ministrisë së Arsimit dhe që vijon deri te kryqëzimi i tretë.null

Idenë për të bërë një rrugë qendrore moderne e funksionale për kohën, me aks lindje-perëndim, dhe në hyrje tek “Zogu i Zi” nga ku do të dalloheshin qartë Sahati e Xhamia si simbolet e kryeqytetit e dha Mbreti Ahmet Zogu. Ajo do t’i shërbente gjithashtu edhe familjes së tij për të frekuentuar plazhin dhe vilën e tij në Durrës. Në historinë e saj, ajo mbart shumë ngjarje, personazhe në veçanti pas viteve ‘70-të, kur frekuentimi saj ishte i madh nga qytetarët e Tiranës, duke përfshirë edhe “Zogun e Zi”, historinë e kësaj zone e ka trajtuar me shumë kujdes dhe interes në librin e tij Prof. Y. Pango.

null

Një rrugë me shumë ngjarje, dyqane, legatat, institucione, apo emra, figura, ushtarakë, mjekë, shkrimtarë, aktorë, personazhe të rëndësishme të shoqërisë shqiptare, që kanë jetuar, apo kanë kaluar aty, por mbi të gjitha me “Florën”, Ëmbëltoren moderne që i dha jetë e famë të madhe asaj rruge, dashuritë, midis tyre ato të motrave polake që çmendën Tiranën dhe djemtë e asaj rruge.

Ing. Prushi, arkitekti i pallateve

Ndërtimet e pallateve në atë rrugë, filloi në fund të viteve ‘50-të, dhe në vitet e para të dekadës tjetër, disa ishin përfunduar dhe me banorë, ndërsa në vitin 1964, me rastin e 20-vjetorit të Çlirimit, thuajse i gjithë blloku kryesor ballor ishte përfunduar. Arkitekti tyre ka qenë inxhinier Ibrahim Prushi, i cili i dha shumë rëndësi paraqitjes së jashtme, pallate të vendosura në të vetmin arter që lidhte aeroportin e Rinasit me Tiranën, ku do të kalonin të huajt, por dhe në transportin rrugor me veri-lindjen e Shqipërisë, pasi aty kalonin çdo ditë autobusët që niseshin nga Agjencia e Udhëtarëve mbrapa Sahatit në krah të “Vollgës” (“Drinit”) për në Shkodër, Kukës, Pukë, Peshkopi, etj., deri kur filloi të funksiononte stacioni hekurudhor i Laçit, Milotit.

Nga Gastronomi, te Parfumeria e “Malev”

Ushqimorja apo Gastronomi, kështu është njohur gjatë gjithë kohës që ka funksionuar. Një ndërtesë njëkatëshe multi funksionale në të majtë kur fillonte Rruga, në formë trekëndëshi, e ndërtuar pikërisht para pallatit 5-katësh që ka mbetur. Ajo nuk ishte vetëm ushqimore por edhe bulmetore, tregtohej mish, shitej bukë, gjithçka gjeje aty. Ndërsa Parfumeria, ka qenë përballë Gastronomit. Me shumë emër e famë për kohën ngjitur me tunelin e parë, madje ka shërbyer edhe si pikë referimi: Te “Parfumeria” takohemi. Shumë e frekuentuar, ku kryeqytetasit blinin ‘Kolonjë’ siç quhej me shishe apo edhe të hapur.

Ka qenë simbol për atë rrugë kjo Parfumeri. Një pastiçeri e madhe që vinte pas Parfumerisë, për të vijuar me Gjellëtoren dhe Agjensinë Ajrore hungareze “Malev”. Shumë afër tunelit të dytë, kjo agjensi udhëtimi si e vetmja që i lidhte shqiptarët me botën, madje kush futej aty kuptohej se do të merrte një biletë avioni dhe do të dilte jashtë shtetit. Nga Feliks Baçi, te Elisabeta, Moza, Arjan Kotoni, Sovjeti, te Kujtimi, shoferi i agjensisë ishte njeriu që e kishin dhe kishte mik të gjithë frekuentuesit e zonës.

Trikotazhi dhe golfat me akrilik

I tillë ka qenë, më shumë se i famshëm dhe me emër të madh për kohën. I njohur për prodhimin e golfave e tij, “Trikotazhi” një punishte e madhe në krahun e djathtë dhe katin e parë të pallatit në hyrje të rrugës dytësore në krah të Florës, që devijon nga ajo qendrore me emrin “Mine Peza”. Fluksi, radha për një triko golf me porosi, ishte e jashtëzakonshme, pasi përdorimi i golfit, ishte modë e kohës, madje mund te porositje triko me golf, me heqje ose jo.

Me 300 gr. lesh akrilik që e merrje aty ose e gjeje diku tjetër, të merrnin masën dhe golfa, triko për burra e gra, djem e vajza ishte. Për shumë vite ka funksionuar ajo punishte, që famën e morri nga golfat shumë të frekuentuar për rininë e atyre viteve, që ishin të modës. Të kishe një punonjës mik te trikotazhi, ishte një favor i madh. Aplikoheshin edhe golfat fallco.

Sallameria e Gazhelëve

Shumë i njohur dhe i frekuentuar ka qenë ky dyqan, i fundit poshtë në pallatin të parë majtas, ngjitur me murin e ambasadës kubaneze. Jo vetëm për atë çfarë tregtohej aty, por për miqësitë që kishin Gazhelt me sportistët e artistët. Fat Gazheli, një çiklist i njohur e popullor, mblidhte kryesisht ata të volejbollit të “Partizani”-t, si: Dash Fagu, Ylli Tomorri, Bert Borova, etj.

Madje para takimeve të rëndësishme, si p.sh., me “Dinamo”-n, gjatë rivalitetit të madh të kohës, trajneri Kona ishte i qetë kur i shihte lojtarët e tij të ishin aty, pasi e trajtonte si një formë grumbullimi qëndrimin e tyre së bashku. Pastaj rralla e gjatë për sallam, kryesisht ai 140 lek, apo ai “Turist”, ku bashkë me Xhavit Gazhelin ishte edhe shitësi tjetër, Jaho Pronja.

Në mesnatë për një biçikleta “Mifa” e “Robusta”

Bëhet fjalë për dyqanin i fundit në vargun e atyre në katin e parë të pallatit të gjatë që lidh ambasadën kubaneze me Gjykatën e Tiranës. Shumë i njohur pasi aty janë shitur në vite biçikleta, motoçikleta, motorë, pastaj televizorë e frigoriferë dhe pastaj si dyqan ‘Riparim Shërbimi’ për televizorë.

Për të blerë biçikletat e markës “Mifa” e “Robusta” meshkuj e femra, pasi informoheshin njerëzit zinin rrallë pas mesnate dhe me lista në dorë prisnin të hapej për të blerë një të tillë, pasi kanë qenë shumë të frekuentuara për kohën. Më pas edhe ato kineze. Aty janë shitur edhe motor “Java”- 250 cubik, që kushtonin 54.000 lekë. Pastaj televizorë prodhim URT e frigoriferë “Obodin” apo “Ingnis”, 45.000 lekë.

Legatat e famshme

Kështu janë quajtur, Legata, në gjuhën e përditshme, ndonëse zyrtarisht njihen me emrin ambasada. Legata Jugosllave, ajo Polake, Sovjetike dhe Kubaneze, tre prej tyre në vendosura në buzë të rrugës, nga të cilat vetëm ajo polake ka qenë pak më e futur. Për shumë vite ambasada sovjetike e njohur edhe për historinë rrëqethëse “të bombës” e që ndëshkoi padrejtësisht me vdekje, burgime shumë njerëz të pafajshëm, ka qenë ndërtesa ku sot është Ministria e Arsimit, të paktën deri në ditën që u prishën marrëdhëniet diplomatike.

Ndërsa ajo jugosllave, (ish-Muzeu i Luftës), me tre vilat e vogla shumë të bukura, thuajse në kryqëzimin e tretë, sidomos gjatë viteve’ 1970-’80, ka qenë në survejim të plotë, në veçanti kur nga një dritare e një apartamenti që ndodhej në katin e parë në pallatin përballë, punonin me tre turne punonjës të Sigurimit të Shtetit.

Aq e tensionuar ishte situata sa në stendën e vendosur në rrethimin e jashtëm, kur dikush ndalonte për të parë fotot, nga kabina dilte polici dhe me zë të ulët të thoshte: “Qytetar largoju, mos qëndro aty”. Pastaj vinte ajo polake e futur pak metra në një një nga rrugët e kryqëzimit të dytë, (edhe ajo ruhej nga dritare të një apartamenti përballë), për të vijuar me ambasadën kubaneze, një ndërtesë e mirëmbajtur dykatëshe në fillim të “Rrugës së Durrësit”, që përveç një polici, nuk kishte shumë kujdesie për të.

Edhe Gjykata në atë rrugë

Dy ishin dikasteret kryesore, por shumë të rëndësishme në këtë rrugë: Ministria e Arsimit dhe Gjykata e Qytetit të Tiranës. E ndërtuar dhe pasi ka funksionuar për disa vite si ambasada sovjetike, por pas prishjes, ka shërbyer si Ministria e Arsimit, deri në dittë e sotme atë funksion ka.

Dikur në mjediset e saj, për shumë vite ka qenë edhe Federata Shqiptare e Futbollit, Redaksia e gazetës “Sporti Shqiptar”. Ndërsa institucioni tjetër i rëndësishëm, ka qenë Gjykata, një ndërtesë tre këtëshe në të cilën janë zhvilluar procese gjyqësore të famshme për shumë vite.

Të qenit në një rrugë kryesore dhe thuajse në qendër ajo frekuentohej nga nxënës, studentë që braktisnin shkollën për të ndjekur seancat por edhe për mjaft qytetarë tiranas që paraditen e kalonin aty. Të dënuarit i sillnin me një “makinë- burg”, dhe në një nga hyrjet anësore lindore, të burgosurit zbrisnin duke u shoqëruar nga policë që i shoqëronin për në sallat ku zhvillohej procesi. Hyrja me përjashtim të rasteve specifike ishte e lirë. Kur bëhej fjalë për njerëz të njohur, fluksi në mjediset e gjykatës ishte shumë i madh, pasi miq apo të afërm, prisnin hyrjen dhe më pas daljen e personit, pasi gjyqet dhe datat publikoheshin në një tabelë.

Nga Vasil Laçi, tek Hrushovi, Sihanuk e Çu En Lai, Krujf e Bekenbauer

Ka qenë dhe mbetet rruga e vetme që lidh aeroportin e Rinasit me Tiranën dhe si e tillë detyrimisht aty kalonte çdo delegacion, personalitet, skuadrat, klubet sportive, të gjithë që zbrisnin në Rinas për të ardhur në Tiranë, duhet të përshkonin atë segment. Në veçanti delegacionet e miqësive, kur për pritjen e tyre përgjatë rrugës organizoheshin dhe dilnin të gjithë qendrat e punës, nxënës e student, zyrtarë dhe me flamuj e lule në dorë përshëndesnin të ardhurit.

Nga Viktor Emanueli, Hrushovi, Mbreti i Kamboxhias, Norodom Sihanuk, Çu En Lai deri te Bejker, Papa Gjon Pali, por edhe Irlanda e Xhorxh Bestit, Gjermania e Bekenbauerit, Overat, Netzer e Myler, te Ajkas me Krujfin, Oransoda me dy amerikanë, një pafundësi, sportistë, artistë, të gjithë aty kanë kaluar.

Madje, Vasil Laçi aty ka kryer edhe atentatin ndaj Mbretit të Italisë, Viktor Emanuel i Tretë, gjatë vizitës së tij në Shqipëri. Ajo, që kujtohet lidhur me këtë rrugë, është vendosja te ambasada kubaneze në formë horizontale e, autobuzave për festat tradicionale të 1 Majit apo paradat ushtarake të 28 e 29 nëntorit, me qëllim që mos lejonin kalimin e personave të pa ftuar në këto evenimente.

Pallati i Oficerëve, për artistë e sportistë

I ndërtuar në kryqëzimin e tretë të rrugës së Durrësit, në formë harku në të majtë kur vjen për Tiranë, nga të gjithë është njohur madje edhe sot, si Pallati i Oficerëve, por që ky emër nuk ka patur lidhje me ato që kanë banuar aty, pasi ka qenë dhe mbetet ‘Pallati i Artistëve e Sportistëve’.

Madje ngjitur me të ka qenë dikur edhe Klubi i “Partizani”-t. Shkrimtarë, kompozitorë, artistë e sportistë të njohur, kanë jetuar, janë rritur pikërisht në atë pallat me gjashtë kate. Nga Nonda Bulka, Pavlina Nika, Mentor Xhemali, Feim Ibrahimi, Anita Take, Kujtim Laro, Xhevdet Hafizi, motrat Irma e Eranda Libohova, apo familja e Besim Fagut (Agim Fagu në atë pallat ka rininë e tij), deri tek futbollistët: Robert Jashari, Mikel Janku e Loro Boriçi.

Drago Siliqi, drama e një shkrimtari

Shumë simpatik, i sapo martuar dhe banues në “Rrugën e Durrësit”, në pallatin e parë mbi Parfumeri, jeta e shkrimtarit Drago Siliqi, do të ishte fatkeqësisht shumë e shkurtër. Poet dhe publicist, pasi kreu studimet e larta në Universitetin e Moskës, ai punoi si drejtor i Shtëpisë Botuese “Naim Frashëri” në Tiranë.

U nda nga jeta më 13 korrik 1963, në moshën 33 vjeçare në një aksident ajror kur avioni i kompanisë “Aeroflot Tupolev Tu -104 B”, duke fluturuar nga Kina për në Shqipëri, u përplas në malet siberiane, pranë qytetit Irkutsktë të Bashkimit Sovjetik. Në këtë aksident, vdiqën 32 persona ndër të cilët gjashtë shqiptarë, midis tyre Drago Siliqi dhe gruaja e ambasadorit Reiz Malele, me dy fëmijët. Drago Siliqi la gruan me dy vajzat, Darinën dhe Laurën, që për vite me radhë kanë folur te “Zëri i Amerikës.

Doktor Mokini me “Xhekun” e tij

Doktor Potrucian Mokini, ka qenë mjek i njohur, me orgjinë armene, doktor edhe i Ahmet Zogut, por qëndroi në Shqipëri, dhe nuk u largua bashkë me Mbretin Zog. Djali i tij, Vasken Mokini, për shumë vite mjek në Spitalin Ushtarak, kur u kthye në Shqipëri në vitin 1943, pasi kishte kryer studimet për Mjekësi në Austri, solli me traget nga Italia një majmun, të cilin ja kishte blerë një ushtaraku gjerman. Me emrin “Xheku, majmuni, shumë i veçantë, me një shirit të bardhë në kokë, gjatë ditës ai qëndronte në dritare, i veshur me bluzë si triko.

Për më shumë se 15-të vite që jetoi, ai u bë në një personazh karizamtik dhe të dashur kryesisht për qytetarët kryeqytetas të cilët kalonin qëllimisht në atë rrugë për të parë majmunin “Xheku”, madje kur donin të shanin dikë, përdorimin shprehjen: “Je bërë si majmuni i doktor Mokinit”. Sotiri, njeriu i fesë, banues në atë rrugë, njeriu i parë e që përfaqësonte fenë ortodokse në Tiranë. I njohur nga të gjithë banorët e rrugës së Durrësit, ka jetuar në një apartament pallatin te kryqëzimi i dytë.

I gjatë shumë simpatik, i diplomuar në Ekonomi, ka shërbyer për shumë vite si prift në Kishën Ortodokse në “Rrugën e Kavajës”, deri në vitin 1967, ditën kur feja nuk u lejua më. Pati më pas probleme, si gjithë klerikët, madje tentuan edhe ta dënonin, e burgosën, por doli i pafajshëm dhe për shumë vite që vijuan, ka punuar si ekonomist në një ndërmarrje të kryeqytetit.

Motrat polake, që çmendën Tiranën

Historia e motrave polake, që morën famë dhe u kthyen në një fenomen si protagoniste të kësaj rruge është e lidhur me mes-vitet 1960-‘70-të. Zasha dhe Grisha, ishin vajzat e një funksionari të ambasadës polake, të cilat vinin sistematikisht për pushime gjatë periudhës së verës në kryeqytet.

Banonin në hyrjen e parë në katin e dytë të pallati përballë Ministrisë së Mjedisit, (apo “Bar Roberti” sot), një apartament që trashëgohej në vazhdimësi për personel të ndryshme të ambasadave. Bionde shumë të bukura, me flokë të gjata e balluke, 22 e 19-vjeçe, rreth tyre u krijua një situatë provokuese me mjaft djem simpatikë të Tiranës, madje deri në lidhje dashurie e flirte të vogla midis tyre.

Më shumë bujë bëri dashuria e Zashës, më një bodyguard me ngjyrë të ambasadës kubaneze, i gjatë vishej me kostum të bardhë, kaçurrel shumë djalë i pashëm, me gjyzlykë, ç’ka tërhiqte vëmendjen kur çifti ulej te “Flora”. Ishin ato që sollën minifundet e para me pala, shumë provokuese, për djemtë që qëndronin te bordurat, në pritje për t’i parë kur kalonin. Madje shumë prej tyre, nisën të mësonin anglisht, për të komunikuar me to.

Ishin admiruese të muzikës, në veçanti të këngëtarit amerikan Tom Xhons. Mjafton të vërshëlleje melodinë e këngës “Delilah”, që ato të dilnin me vrap në ballkon, edhe pse ruheshin nga punonjës të Sigurimit të Shtetit, nuk hezitonin të provokonin në pafundësi pasionet dhe simpatitë e djemtë e asaj rruge ndaj tyre. Madje me histori dashurie nga më spektakolarët, që edhe sot kujtohen nga banorët e pallatit ku jetonin, (“Demneri”), unikal për kohën.

Edhe sot, ai dyqan bulmeti kujtohet dhe mban emrin mitik “Demneri”. Shumë i zakonshëm si dyqan, të veçantën e tij e bënte të ishte me famë dhe i preferuar në atë rrugë kryesor në shpinë të “Florës”, njeriu që i dha emër, shitësi Zyhdi Demneri, model e fisnik që shërbente aty.

Mund të ketë qenë i vetmi shitës, apo tregtar, jo vetëm i sjellshëm, i edukuar, pa fjalë e i palodhur, por për çudi klienti i drejtohej me shprehjen: “Ç’urdhëroni Zonjë, si urdhëron Zotni, faleminderit Zonjë, etj.”, reflektim i një edukate jo të zakonshme, fjalë që nuk tingëllonin mirë e nuk përdoreshin për kohën. I paharruar, një person më shumë se autentik për atë rrugë, për atë brez.

Punishtja, “Këpucë me porosi”

Një tjetër punishte, që morri emër dhe pati një fluks të madh për sa kohë funksionoi në atë rrugë, ishte ai “Këpucë me porosi me mbrapshtinë”. I vendosur në kryqëzimin e dytë (pastaj u transferua ngjitur me Trikotazhin), dyqani i këtij formati, i jepte mundësinë shqiptarëve të porosisnin këpucë, por me një kusht, duke dorëzuar mbrapshtinat e një palë këpucëve të tjera, tashmë jashtë përdorimit.

Pasi vendosje këmbën mbi një letër, një punonjës të merrte masën me një laps dhe t’i zgjidhje modelin e këpucëve. Kushtonin 750 lekë, dhe modele të tilla u përhapën gjerësisht, jo vetëm në Tiranë, por mbarë Shqipërinë. Mjafton të gjeje një palë mbrapshtinë për të garantuar një palë këpucë të reja. Për të përballuar kërkesat, punohej me tre turne dhe ajo ndërmarrje kishte grumbulluar specialist të më të mirë që ishin në qarkullim. Një palë këpucë me tegel sipër, sipas modeleve italiane, ishte një preferencë për meshkujt e kohës.

“Hotel Pensioni”, sa nostalgjik!

Ndërsa fillimi rrugës, do të ishte ai me Ushqimoren apo Gastronomin, në fund të saj, tek trekëndëshi që është edhe sot, ka qenë një hotel, thuajse legjendar për kohën, me emrin “Hotel Pensioni”. I vendosur në harkun e pallatit, e morri këtë emër pasi aty jetonin e strehoheshin familje për një kohë të gjatë. Ai ishte ndër të pakët hotele që funksiononte në këtë mënyrë duke i siguruar përkohësisht familjeve pa strehë, apo të transferuara në Tiranë, strehim të përkohshëm me dhoma që ishin kthyer në apartamente. Tek ai hotel, nuk kishte prenotime ditorë por funksiononte e tillë, me banues dhe familje të përhershme, deri sa ato të gjenin apartamente për t’u zhvendosur. Memorie.al

LSI Chairwoman Kryemadhi: I did not fail, I was backstabbed by Basha in my fight against Rama

Rusia do të pranojë të mbajë vendkalimin kufitar të hapur vetëm për gjashtë muaj me një zgjatje të mundshme në janar. Vendet perëndimore nuk do të pajtohen.

Lideri Moderat Ulf Kristersson /

För några dagar sedan hände något absurt, även med svenska mått mätt. Ett kriminellt gäng omringade polisen och fritog en brottsmisstänkt person, som just blivit gripen.

De kriminella gängen tar sedan tidigare över offentliga platser och terroriserar bostadsområden. De utsätter vanliga hederliga människor för rädsla och utsatthet. Men att de nu tar fysisk strid mot polisen driver upp dessa konflikter till en ny nivå.

Polisen är inte rustad för den här typen av kriminalitet som nu växer fram. Och regeringen gör i grunden ingenting för att möta och stoppa den. I åtta år har detta blivit värre och värre. Först såg regeringen “inte det komma”, och nu lagom till valrörelsen har de börjat vända på lite stenar.

En ny regering efter valet kommer genomföra den största offensiven i modern historia mot kriminaliteten. Mot de dödliga kriminella gängen, mot ungdomsrånen, mot sexualbrotten och mot stöldligorna. Dubbla straff för gängkriminella, göra det straffbart att över huvud taget vara med i ett gäng. Fler gängkriminella kommer utvisas och polisen ska ges möjligheten att upprätta tillfälliga visitationszoner för att få bort vapen från gatorna och kyla ner konflikter. Obligatorisk häktning vid brott i nära relation.

Och framförallt – poliserna måste bli många fler, minst lika många som i andra normala europeiska länder. Idag har vi grövre brottslighet än andra länder men lägre polistäthet. En ny regering kommer höja polislönerna och den som söker sig till polisyrket ska få en betald polisutbildning.

Så här kan vi inte ha det. Det är dags att få ordning på Sverige.

Pak ditë më parë ndodhi diçka absurde, qoftë edhe për standardet suedeze. Një bandë kriminale rrethoi policinë dhe liroi një të dyshuar për krime, i cili sapo ishte arrestuar.

Tashmë bandat kriminale po pushtojnë vendet publike dhe po terrorizojnë zonat e banuara. Ata ekspozojnë njerëzit e zakonshëm të ndershëm ndaj frikës dhe cenueshmërisë. Por fakti që tani po marrin masa fizike ndaj policisë po i shtyn këto konflikte në një nivel të ri.

Policia nuk është e pajisur për këtë lloj krimi që tani po shfaqet. Dhe qeveria në thelb nuk po bën asgjë për ta përmbushur dhe ndaluar atë. Për tetë vjet kjo është duke u përkeqësuar dhe më keq. Në fillim qeveria e pa “nuk do të vijë”, dhe tani pikërisht në kohën e fushatës elektorale, kanë filluar të bëjnë gurë.

Një qeveri e re pas zgjedhjeve do të kryejë ofensivën më të madhe në historinë moderne kundër krimit. Kundër bandave kriminale vdekjeprurëse, kundër grabitësve të të rinjve, kundër krimeve seksuale dhe kundër bandave të vjedhjes. Dënim i dyfishtë për kriminelët e bandës, bëjeni vepër penale të jesh fare pjesë e një bande. Më shumë kriminelë bandash do të deportohen dhe policisë do t’i jepet mundësia të krijojë zona të përkohshme vizitash për të hequr armët nga rrugët dhe për të qetësuar konfliktet. Paraburgimi i detyrueshëm për krime në marrëdhënie të ngushtë.

Dhe mbi të gjitha – policia duhet të jetë shumë më tepër, të paktën aq sa në vendet e tjera normale evropiane. Sot kemi krime më të rënda se vendet e tjera, por densitet më të ulët policor. Qeveria e re do të rrisë pagat e policisë dhe ata që aplikojnë për profesionin e policisë do të marrin trajnime policore me pagesë.

Kjo nuk është se si ne mund ta kemi atë. Është koha për të rregulluar Suedinë.

from -Abi Malltezi /

Nga -Carl Johansen, zëdhënës i politikës së jashtme për OZHM-të.

Që kur Rusia sulmoi Ukrainën më 24 shkurt, Perëndimi është sunduar nga frika .

Frika nga përshkallëzimi, frika se mos zemërohet Putini, frika nga humbja e Ukrainës

Por edhe nga fitimi i Ukrainës, dhe kështu “poshtërimi” i Rusisë.

Norvegjia në një masë të vogël ka mbajtur një qëndrim të pavarur ndaj luftës. 

Qeveria mund të kishte folur kundër BE-së për mohimin rus të peshkimit, por në vend të kësaj fshihet pas sanksioneve ekzistuese, ku peshkimi është i përjashtuar. 

Sa i përket ndihmës me armë, ne kemi qenë po aq vonë sa Gjermania. 


Qëndrimi i Norvegjisë zbehet plotësisht kundër Lituanisë, e cila në gjashtë muajt e fundit i ka rezistuar agresionit të Kinës dhe ka ndërhyrë për të thyer bllokadën e Odesës.

Dhe qeveria Støre vazhdon në të njëjtin drejtim si Solberg, duke insistuar në lidhjen më të ngushtë të Norvegjisë me Kinën përmes një marrëveshjeje të tregtisë së lirë.

Më urgjente tani:

NATO duhet menjëherë të sigurojë armë dhe municion të mjaftueshëm për të parandaluar asgjësimin e Ukrainës dhe në planin afatgjatë të fitojë luftën. Nuk ka asnjë justifikim për të vazhduar vonesën e dorëzimit.

Futja e izolimit të plotë ekonomik të Rusisë, duke përfshirë sanksionet e të gjithë aparatit shtetëror dhe heqjen e shpejtë të gazit rus.

Rishpërndarje e fortë në Evropë dhe në botë, për të kundërshtuar rritjen e çmimeve dhe për të parandaluar gërryerjen e mbështetjes për Ukrainën. Taksa e luftës, rishpërndarja e fitimeve të luftës dhe krijimi i fondeve të synuara janë masat përkatëse.

Rishpërndarja është gjithashtu çelësi për futjen e një ndërprerjeje të shpejtë të importeve të gazit nga Rusia – masa e vetme që do të jetë realisht në gjendje të ndalojë makinën ruse të luftës.

Nga Shkëlqim Gjocuka/ Kolonel në pension .

Berisha “shejtan”, psikolog i madh.

I la të silleshin vërdallë zyrave të PD-së dhe nuk ju jipte detyra, i njihte, i njihte mirë biles, ja shihni Gazbardhët dhe Rakacoll Pampureshat sot se çbëjnë, që nga qëndra e deri në bazë, foragjerë fare.

Tani presin të bëhen të mëdhenj nga Gazbardhi.

Post scriptum !

Në atë rast, ne po flasim për një cunami të dyfishtë.

🔻-Së pari, një cunami urie që vret.

🔻-Dhe më pas një cunami refugjatësh të uritur që do të godasë dhe dobësojë Evropën dhe BE-në,duke e detyruar Perëndimin të heqë dorë nga mbështetja e tij për Ukrainën në luftën që Putini i ka shkaktuar vendit.

Lufta në Ukrainë mund të jetë një luftë ndaj kalorive.

Ne tashmë parashikojmë fatkeqësi, fatkeqësi të madhe. OKB-ja paralajmëron në parim për një krizë urie “të pashembullt”, siç thonë ata.

Një krizë që do të prekë 180 milionë njerëz, ndërsa 750,000 njerëz në Etiopi, Jemen, Sudanin e Jugut, Somali dhe Afganistan janë në rrezik të vdekjes.

Kjo ishte një fatkeqësi e parashikuar, sepse shiu ka dështuar në disa pjesë të Afrikës Lindore dhe Gadishullit Arabik për disa cikle me reshje shiu.

Dhe pastaj erdhi lufta në Ukrainë, e cila ndaloi eksportin e pothuajse të gjithë grurit dhe misrit nga Ukraina dhe Rusia jugore nga të cilat zakonisht varen njerëzit e Afrikës së Veriut dhe Lindjes së Mesme.

Këtu, 50 për qind e grurit të tyre importohet nga Ukraina dhe Rusia, anija nga Deti i Zi, e cila tani pak a shumë është e mbyllur për shkak të luftës.

Samiti i G7 në Bavari në fillim të kësaj jave, në deklaratat e tij, ishte shumë i vetëdijshëm për përgjegjësinë e tij për të ndihmuar vendet më të varfra të kalojnë krizën. 

🔻Por ushqimi nuk bëhet nga deklaratat. 

Të enjten, një anije mallrash e mbushur me 7,000 tonë drithë u largua nga porti i qytetit të pushtuar të Berdyansk në Detin Azov, anija e parë në një kohë të gjatë që transportonte grurë dhe misër nga tokat më pjellore në botë. 

Transporti ishte për - nënvizuan autoritetet ruse - në "vendet mike".

Ashtu si gjatë pandemisë së koronës, ushqimi është tani një krizë në të cilën Rusia dhe Kina konkurrojnë me Perëndimin se kush mund të ndihmojë pjesën më të varfër të botës së pari dhe në mënyrë më efektive.

🔻Mjekësia kineze dhe ruse vaksinuan pjesë të mëdha të Azisë, Amerikës Latine dhe Afrikës, dhe kinezët dhe rusët rifituan simpatinë politike, ndërsa Perëndimi përdori pjesën më të madhe të vaksinës për veten eti si fillim .

🔻Këtë herë bëhet fjalë për ushqimin.

Tani për tani, uria është një vazhdimësi e politikës, për të riformuluar historianin ushtarak Clausewitz.

Pra, ne tashmë mund të përgatitemi për lojën e shantazhit se kush do të fajësohet për një katastrofë në të cilën uria po intensifikohet në pjesë të mëdha të botës, si pasojë e luftës në Ukrainë.

Është një lojë që nuk dihet se do ta fitojë Perëndimi, pavarësisht se ka pak dyshime se kush është përgjegjës për luftën. Diplomacia ndërkombëtare është shumë më e ndërlikuar se ajo 1 + 1 = 2.

Nëse doni ta dini : Putin, + lufta në Ukrainë, = ferr.

NATO dëshiron gati dhjetëfishin e forcave të gatshme për betejë në Evropë me një njoftim të shkurtër. Por në rast të një sulmi rus në të ardhmen e afërt, mbrojtja e kufirit lindor të NATO-s përbëhet nga vetëm 30,000 ushtarë. Kështu do ta ndalë Putinin “pengesa” e NATO-s.

30 mijë e mbrojnë kufirin .

Shqetësimet e vendeve baltike .

100,000 ushtarë amerikanë .

Nga jurisja Anila Rezhda Selanik.

Unë e kam Mbiemrin MIRËNJOHJE!

Njerëzit që Nuk e disponojnë këtë ndjesi janë inekzistentë për mua.
Kush na jep dorën dikur diku, qoftë dhe për një hall që peshon 1 gram, nuk duhet harrur kurrë!
Kam “nje të keqe ” që ju them plot një jetë “faleminderit”.
Kush nga ata që ndihmova me shpirt sapo kaloi lumin më harroi, as në 7 jetë nuk dua t’i has kurrë përpara.
Janë persona që kujtimet me ta më lëndojnë dhimbshëm.

Nënë Evagjelia ishte Nëna Yll Greke që në atë natë të acartë Dimri të vitin 1992′ erdhi në kufi të dorëzonte një çantë pune të një shqiptari që pikturonte murale në kishë dhe e kish harruar kur drekoi në lokalin e saj simbolik në fshatin Asfakë, afër në kufi me pikën doganore Kakavijë.

Vjen në kufi me makinë bashkë me vëllain e Saj doktor dhe djalin e vogël Fotin. (Duket në video që po qan me dënesë, burrë tashmë).
Oficeri Grek më përshkruante në gjuhën e tij te Evagjelia dhe i garantoi që kam kalim të ligjshëm kufiri.

Isha ulur mbi një qese te madhe të zezë me fletore, ditaret e mija personale, e vetmja pajë që morra me vete nga Shqipëria.

Bora ishte 2 metër, temperaturat nën – 10 gradë, trupi im me teperaturë + 40 gradë.
Bëhej fjalë për një problem tepër serioz që shëndetësia Shqiptare në atë kohë nuk kishte mjete/ilaçe ta trajtonte.

Në fytytrë isha e kuqe flakë, nuk haja dot një sanduiç që më kish dhënë oficeri grek, nuk kapërceja dot ujin, buzët e çara…

I kërkoj ndihmë një shoqes time Sekretare e Partisë Demokratike.

Zgjodha linjën që ikte nga Gjirokastra, jo nga Korça, se doja bekimin e Nënës kur të kalonim pranë varrezave dhe ta shihja Gjirokastrën me shikimin e FUNDIT si timen sikurse dhe jeta vërtetoi çmëndurisht që kurrë më imja me derë shtëpije hapur me gjithë katanditë brënda!! 

Ajo ishte nata e Fundit që po të ndalonim një natë në Gjirokastër 

Mundesha të flija në shtëpinë time, në odanë time, e të rendisja rrobat te sënduku i nusërisë time veshur me letër murale njgjyrë blu/jeshile/rozë…të vija kokën te panxuri i odasë e të prisja të më zgjonte ora e kalasë.

Më hoqi rrobat dhe më futi në një vaskë me ujë valë.
Më preu në gjysëm flokët. M’i thau.
Më shtriu te krevati dopjo i saj, më afroi telefonin që të marr mamin e babin e t’ju thoja se jam në duar të Perëndisë.

Nuk e besuan, u tronditën se mua më priste tezja në Selanik, kujtuan se i gënjeja dhe rashë viktimë trafikimi. Kush do besonte se kisha një Evagjelia te koka, me mjek, ilaçe, ushqim falas? Kush?

Nuk ju thoja dot që autobuzin e humba nga kontrolli i gjatë dhe i rreptë në kufi se ishim 52 vetë dhe kalova vetëm unë si FIX korrekt me dokumenta dhe urdhër suprem nga Kryeministri Shqiptar.

As që paratë nuk mjaftonin për taxi, 5000 dhrahmi borxh nga shoqja ime në Athinë sot, aq kisha me vete. Autobuzi për Selanik kishte ikur, taxia me 5000 dhrahmi? Gjallë në botë.

Shkuam më pas një autobuz plot me shtetas shqiptarë që panë emisionin dhe donin ta takonin, ta falenderonim, drekuam atje, kërcyem atje me nënë Evagjelia por Nuk kam material se on-line me kanal televiziv nga Tirana Nuk fola unë por vizitorët!!!! Unë u cilësova me sa duket si nuse e bukur fshati- kaq thjesht, jo si iniciatore që donte ta bënte të njohur Aktin e Evagjelisë!!!

Kush më ka ndihmuar të flëjë i qetë sepse 1 Lutje timen për mbarësi në jetën e Tij/Saj e bëj ç’do natë për Të!!
E dinë që e bëj se kur hasin shikimin tim… kuqërron dashuria ime për Ta!

Me dashuri, ❤️NilaR

Nga Hajro Cini / Kanada …

Kur i bën varrin tjetrit – bie vetë brënda.

Proletariati do të jetë varrmihësi i borgjezizë – shkroi një njeri me shpirt të zi dikur dhe i nxiu jetën më shumë se gjysmës së botës me teorinë e tij të errët dhe për afro një shekull. 

Por mënçuria njerëzore ka një konkluzion shumë më frenues. 

Kur i bën varrin tjetrit – bie vetë brënda.

Mu kujtua sot kjo shprehje, e mënçurisë njerëzore, tek pashë një protestë jë jashtzakonshme, madhështore, enthuziaste dhe shumë shpresë dhënëse.

Në kondita normale, askush, veç Zotit, nuk mund ta kishte bindur këtë Burrë që ai të rikthehej, por u desh një veprim i papjekur, i pambështetur në fakte dhe të vërteta i Sekretarit Blinken që cënoi në mënyrën më të pandershme dhe idiote gjënë më të shtrenjtë të Dr. Berishës, Nderin dhe Dinjitetin e tij.

Blinken nuk e mendoi kurrë se akti i tij abuziv dhe i turpshëm, mund të zgjonte Luanin nga gjumi. Duke qënë vetë i korruptuar deri në grykë, Blinken mendoi se është rutinë të flasësh gjepura, të akuzosh pa fakte, apo ti shmangesh, pa pikë burrërie e dinjiteti, përgjegjësive.

Ai i mat të tjerët me kutin e tij. E vënë në Kongres me shpatulla pas murit, Kongresmeni Lee Zeldin apo në Senat Dr. Rand Paul dhe ai, si prostitutë, tenton ti shmanget pyetjeve duke u hedhur degë më degë.

Unë kam neverinë më të plotë për të. Për mendimin tim, ai është Sekretari i Shtetit më i dobët, më i paaftë dhe më i dëmshëm që unë kam parë nga 1992. (Shumë më keq se John Kerry apo Woren Christopher që mbaheshin si etalonë deri para tij).

Edhe tërheqjen nga Afganistani, një situatë që presidenti Trump e zgjidhi me kurajo dhe ja la të gatshme, Blinken e shpërfytytoi në një nga fiaskot më të turpshme që USA ka pasur pas Vietnamit.

Tre – katër gaforret e Lulit, që vazhdojnë ta përmëndin, nuk e kuptojnë se ata vënë në pozitë shumë të vështirë Guvernatoren dhe bosët e saj. Këta të fundit nuk mund të të tërhiqen publikisht, as edhe mund të këshillojnë më njeri që të mos flasin më për atë akt, sepse nuk kanë nder që të pranojnë fajin, por gjithësesi, i grumbullohen zorrët në fyt, kur lulzimsat i bien fyllit në atë vrimë.

Shqipfolësit që kanë uzurpuar pushtetin me akte kriminale, dhe konkretisht Edvin K.Rrama apo Veliaj dhe banda e tyre, po i bien kokës me grushta sot pse nxitën e Blinkenin në atë qorrsokak. Dhe kanë shkaqe!

USA është shumë e madhe për tu marrë me problemet politike në Shqipëri. Dhiplomatët e saj nuk e kuptojnë as Shqipërinë, dhe as Ballkanin.

Ata besuan symbyllurazi se dosjet që u paraqiste Rama dhe shpurra e tij, janë të kopsitura dhe kapën pusin për gryke.

Nuk e menduan se pranë atij pusi po pushonte një luan i papërmbajtshëm. Kur e panë se Luani është i pathyeshëm, i kërkojnë tani fakte Ramës.

🔻-E para USA e ka kuptuar se Rama i keqpërdori.

🔻-Se Rama kishte gënjyer.

🔻-Ata e kanë kuptuar tashmë se Rama nuk është ai kozmopoliti, “mëndje-hapuri” që do të zgjidhte çështjet e Ballkanit.

🔻-Se nuk është më ai i lustruari poli-fetar .

🔻-Por një kriminel që udhëheq një bandë shumë të rrezikshme kriminale, që është pasuruar duke vjedhur 8 miliard euro në Buxhetin e Shtetit, (veç miliardave të drogës) duke keq-përdorur edhe Aleatin Strategjik.

Por Aleati Strategjik është si Barkilfedro. Ai urren cilindo që i shërben devotshmërisht, sapo interesat e Aleatit Strategjik janë plotësuar, dhe, si rastësisht, të gjithë ata që i kanë shërbyer Aleatit Strategjik përfundojnë ose në burg, ose vriten rrugëve ose varen në litar. (Noriega, Kadafi, Sadami etj.)

Duke i shërbyer dhe përfundojnë keq, jo më ta keq-përdorësh, siç ka bërë Edvin K. Rama. Siklet dhe rrezik i madh është në kokën e tij.

Nga ana tjetër, suksesi më i madh i Ramës, veç propagandës Kadareane në perëndim, ishte se kishte blerë Lulzim Bashën, duke vënë në gjumë shqiptarët. Është metodë që Beogradi e ka përdorur edhe me Enver Hoxhën. E kishte në xhep, ja plotësonte gjithçka donte Beogradi, i riktheu Kosovën më 1945, për pak ishte duke i falur edhe Shqipërinë, po mos ishte trëmbur Stalini nga reagimi i paparashikueshëm Amerikan.

I xhveshur nga çdo ndjenjë patriotike, sepse atë ja ka vrarë që në djep familja, të cilës ja kishte vrarë Beogradi që më 8 nëntor 1941. Duke mos pasur asnjë ndjenjë njerëzore sepse është rritur në familje kriminelësh që varte, si pa të keq, njerëz të nderuar, Rama është po aq kriminel sa i ati apo Spiro Koleka. Prandaj ai po shpopullon Shqipërinë, pasi ka shkatërruar çdo shtyllë të shtetit.

Por shpallja non-grata e Dr. Berishës, që ishte bëma e tij dhe e Sorosit, ju kthye në boomerang. Sot ishte fillimi. Askush nuk mund ta përmbajë më.

Kush i bën varrin tjetrit, bie vetë brënda!

Çuditërisht, u edukuan edhe përfaqësitë dhiplomatike, që i kishin hipur kalit prapsh. Sot ata e panë se Shqiptarët janë dinjitozë, janë të kulturuar, janë inteligjentë dhe se dinë ta ndajnë shumë më mirë se dhiplomacitë e korruptuara shapin nga sheqeri.

”Lërini të provojnë” !

“Historia nuk mund të ndalet”

mailto:arne.lapidus@expressen.se

Democratic Party Chairman Sali Berisha condemned today the delay of the Albanian parliament to pass the Resolution on the Serbian genocide in Srebrenica. The Resolution was passed after it was rejected a few weeks ago by the Socialist majority only because it was proposed by the opposition and former Premier Berisha.

Jo vetëm kaq, por Berisha tha se në tekst flitet për vrasje në Kosovë dhe jo për gjenocid serb.

Çfarë e keni ju këtë kompleks? Pse kreu i juaj është shndërruar në një tellall dhe vasal i Aleksandër Vuçiçit. Apo sepse ndiqni Ballkanin e Hapur?

“The government’s insensibility is as big (as the hate against it). Let’s not forget that nothing can defeat just causes”, said the former Prime Minister.

Anila Rezhda /Selanik

Mos i fol … nuk i flitet një shpine sado e lakuriqtë qoftë…nuk i flitet një trupi që ndonëse u ngrit nga krevati me ty të ktheu shpinën, behu i zgjuar vetëm për një çast!

o pe një femër që do qetësine e saj të gjatë në ballkon, koha është të pyesësh një shok a mik, ose të me lexosh mua, Femër…

Nëse lexon shumë dhe nuk tundet nga ballkoni të të bëjë kafenë, është shenjë se dikush ka filluar t’i pëlqejë shumë…

Nëse je king mashkull dhe i ke ballkonet afër me Të por ajo nuk të ka vënë re, ka kohë që është e lirë dhe ka harruar reflekset e dashurisë…mos prit aësgjë nga ballkoni, bjeri derës dhe kërkoi borxh ç’farç tç duash.
Nëse lexon shumë dhe nuk tundet nga ballkoni të të bëjë kafenë, është shenjë se dikush ka filluar t’i pëlqejë shumë…

Jë femër që ha në ballkon me orë të tëra, do qetësi të madhe në të ngrenë, ka tendenca të bëhet Mullar kashte, mos e lejoni…

Një femër që sapo të ka thënë se pret femijë nga ty dhe del në ballkon menjëherë, dashuroje dy herë sepse deshi të fluturojë nga dashuria për ty…

Ballkoni është shtëpia jonë e hapur në të cilin mund të jetojmë romantizëm dhe erotizëm me ata që na pëlqejnë përreth, si në plazh, afeër dhe fare afër në sy të të gjithëve…
Nese doni te dini sa e pastër është një femër dhe e ke fiksim pastërtinë…shiko ballkonin e saj që duhet t’ju verbojë nga larg nga pastërtia…mos hyr fare në shtëpi, farmaci e ka.

Un e dua ballkonin tim dhe kujtoj kur…
gjithmonë në orën 6:45 Ai dilte nga shptëpia, kalonte poshtë ballkonit tim dhe fishkëllente “Love story”…unë gjithomë thaja ose krehja flokët, nderja çarçafçt…
Dhe qç atëhere dal në ballkonin tim në të njejten orë, në të njëjtën shtëpi veç!
Kam vënë një vazo me Gjembaç në ballkon që të durojë gjatë pa ujë si mungesat e mija dhe të tregojë te kushdo!!! që asgjë që duam nuk vdes nga distancat…Gëmbaçi pret, më pret mua që ta ujis…

Nga Albert Avduli /

Sali Berisha, nën logon e Partisë Demokratike, ka thirrur një protestë popullore më datë 7 korrik, ora 19:00, në Tiranë
.

Aferat e dala këto ditë, kur 90 vjeçar, të strehuar nëpër shtëpi të moshuarish, janë përdorur për të vjedhur miliona euro e kanë traumatizuar shoqërinë shqiptare.

Kompensimet e munguara përballë inflacionit të lartë e kanë çuar popullsinë në zgrip të jetës.

Dhe… faktet e lartpërmendura janë episode në zinxhirin e gjatë shtetëror, që kërcet dhe ndihet jo vetëm në stomak, por në shpirt.

Jashtë analizës, por jo vëmendjes, ka mbetur ngecja në dyert e Evropës. Paralizë që prej gati një dekade as kemi guxuar t’i biem ziles së asaj porte, paçka se kemi festuar disa herë sikur të ishim në odat e mëdha të kontinentit të vjetër.

Tani rikthehemi te titulli dhe përcaktori “non grata”

Shqiptarët janë një popull emocional dhe me temperamentin tipik ballkanas, por kokë turku vështirë se bëhen edhe pse në shumicë mysliman.

Ata, në heshtjen e tyre, në pakënaqësinë ndaj Berishës, kanë dhe disa stereotipe, që tashmë i kanë rikthyer

Më së pari, dëgjohet pa ngurrim, rrugët e mëdha të asaj kohe, tunelet e gjata etj, por do zbresim në pragun e shtëpive…

Në kohën e Berishës, e mbushja makinën plot me naftë dhe ikja në fundjavë, kështu shprehen të paanshmit.

E kam lyer shtëpinë që në vitin kur ishte PD në pushtet, këto janë familjet e ndihmës ekonomike.

Në kohën e doktorit, nuk kisha pasuri të madhe, por nuk diskutoja çmimet dhe shkollova fëmijët, demokratët janë te ky grup.

Mirë që bleva shtëpi në kohën e malokut, se ndryshe as me qera s’do rrija dot, kuptohet që këta janë fanatikët e kampit tjetër politik.

E sa, e sa të tjera…

Në rrafshin praktik dhe të luftës politike, por edhe të “luftës” luftë, kur kam një armik të madh përballë, harroj inatet me atë, i cili ka të njëjtin armik që kam edhe unë.

Ky është një këndvështrim, se dikush do ta sillte në sintezën popullore që “armiku i armikut tim është miku im”, për aq kohë sa raportet janë të tilla.

Secili e sheh si do dhe vepron si gjykon.

Mendoj se më lehtë është Berisha non grata në Amerikë sesa Shqiptarët non grata në Shqipëri.

Fjalia para kësaj që po shkruaj mbart dy dilemat e dt 7 Korrik.

Ne mbase nuk zgjidhim dot të parën, por e dyta varet nga ne.

Aurel Dasareti / ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike. USA /

Çrregullimi i rëndë i personalitetit dhe Çrregullimi pas stresit traumatik,

• Aurel Dasareti, USA, është ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike.

Trajtimi i refugjatëve nga Ukraina është një dritë pas disa vitesh debati të zi për refugjatët. Por në të njëjtën kohë, nëntë nga dhjetë refugjatë në botë duket se janë harruar dhe kriza pas krize është zhdukur nga pamja.

Gati shtatë milionë janë ende duke ikur jashtë vendit pas luftës civile të Sirisë dhe po aq janë të zhvendosur brenda vendit në vend. Në Jemen, katër milionë persona të zhvendosur brenda vendit dhe njëzet milionë kanë nevojë për ndihmë humanitare. Në Afganistan, rreth njëzet e katër milionë, por ende gjysma e popullsisë, kanë nevojë për ndihmë.

Në njëzet e pesë vitet e fundit, numri i refugjatëve në botë është trefishuar. Kjo është kryesisht për shkak të luftës dhe konfliktit, por nëse shohim përpara, ndryshimi i klimës ka të ngjarë të luajë një rol në rritje.

Nëse lexoni skenarë nga paneli i klimës i OKB-së, situata duket e frikshme për të thënë të paktën nëse i hiqni kthesat. Ne pranuam një shije me valën e të nxehtit në Indi dhe Pakistan me temperatura gati pesëdhjetë gradë Celsius.

Trupi i njeriut nuk është i ndërtuar për t’i bërë ballë temperaturave të tilla për një kohë të gjatë. Për fëmijët e vegjël, të moshuarit dhe gratë shtatzëna, ato mund të jenë drejtpërdrejt kërcënuese për jetën.

Por siç thashë, vala e të nxehtit pranveror ishte vetëm një shije paraprake, nëse lexoni modelet e studiuesve, kjo mund të bëhet normalja e re në disa pjesë të botës. Atëherë njëqind milionë refugjatë në botë është ndoshta vetëm fillimi.

Në ka kush 1001 arsye per te protestuar, më 7 Korrik, ata jane emigrantet shqiptare ne greqi….

Kryeministri Rama i gënjeu emigrantët për premtimet e 2013-s, ndërsa në Shqipëri zboi investimet e tyre. https://telegraf.al/politike/kryeministri-rama-i-genjeu-emigrantet-per-premtimet-e-2013-s-ndersa-ne-shqiperi-zboi-investimet-e-tyre/

Por fatkeqësisht, dje nuk ishte i pranishem dhe as u degjua zëri i emigrantit “hallemadh”, zëri përfaqsues i qindra e mijra emigrantëve që me dergesat e tyre miliona euro, mbajnë jo vetem familjet, por mbushin edhe arken e shtetit Shqiptar.

“S’na turpëron Shqipëria, por qeveria”, emigrantët në Greqi protestë https://dosja.al/sna-turperon-shqiperia-por-qeveria-emigrantet-ne-greqi-proteste-kunder-rames-foto/

Emigrantët në Greqi protestojnë kundër Ramës. https://gazetaimpakt.com/emigrantet-ne-greqi-protestojne-kunder-rames/

Doktor : Ju e keni besimin e popullit, ndaj nuk keni nevojë për llustër dhe davaxhinj politikë që ju ngjiten nga pas, por për të degjuar dhe bashkbiseduar për të vërtetën ogurzezë të “ballkanit te hapur” për krimin e organizuar ne pushtet, për vjedhjen e votës, për varfërinë dhe hallet e emigranteve dhe qytetareve shqiptarë.

Ju keni nevojë të degjoni bio (pa filtra) zërin e vertete të të gjithe qytetarëve, (nje si ne foltore) si ne shqiperi dhe emigracion …

” Pse pret, prej Atij që s’ pret; -vepro vet, që të kesh veç sukses;- mënin ndaj të keqit e heq, e Zotin për vete e ndjen, të miren pro-Teje e kthen”! Memi Gashi /

Këtu, nelt te retë e bardha n’ Maje t’ Shkelzenit dhe të Gjerovicës, Padeshit & Radeshes së Gashit t’ Gurit,është ruajtur në shekuj e mileniume pa noteri,por e detyrueshme për t’ u mbajt e zbatue, marrëveshja gentilmene në katër sy( sy më sy)unike në Botë;- Bejë Be!

• Për Besë .

Forumi” Imazh & Media”, si dhe Forumi Mbarëshqiptar” Imazhi Shqiptar & Identiteti Kombëtar”përmes reportazheve gjatë Luftës në masmedian perendimore, sensibilizuam opinionin planetar.

Për herë të parë në edicionet qendrore të lajmeve në televizionin tv3 është transmetuar 3 min pa 15 sek, paprecedent në masmedian prestigjoze perendimore.

Dhe brenda 1( një) minute është shperndarë në të gjitha mediat botërore, sepse ishte reportazhi i parë (pas disa kronikave të tjera që kishim dhënë ne si ekip nga Lufta e Kosovës 1998- 1999) nga e verteta e UÇK- së, në terren, sepse hajnat që nxirrnin lekë nga rrjedhja e gjakut të shqiptarëve nuk lejonin të filmonin këtë epope të lavdishme.

Ekzistonte në perendim opinioni i familjarëve të ushtarakëve të NATO-s, se; - pse femijët tanë po japin jetën për Kosoven dhe Kosovarët nuk luftojnë për veten e tyre!?...

 Ky reportazh dhe kronikat e tjera, që kemi raportuar nga terreni binden boten mbarë të keqinformuar dhe politiken e diplomacinë botërore, se aleati më i ngusht i NATO-s, janë vetë shqiptaret dhe UÇK-ja, në terren. Ky moment, pati një impakt të jashtëzakonshëm pozitiv krahas pamjeve makabre të Reçakut dhe të eksodit të përmasave biblike të shpërnguljes së rreth 1( një) milioni) shqiptarëve.

  E kam thënë edhe herë të tjera, se çdo njeri që ka dhënë jeten për lirinë e Kosovës është më i madh se ne që jemi gjallë, por të gjallët duhet të tregojnë të vertetat e verteta cullak të kësaj Lufte Heroike e Legjendare të Kombit Shqiptar.

 Besoj, që tani pas 23 vitesh, jane" ftohur gjaqërat" dhe kokat e "nxehta" , prandaj mendoj e gjykoj, se ka ardh koha që njeriu qytetar duhet të flas pa emocion, po siç ka qënë në realitet ngjarja.

“E Verteta hyjnore dhe Drejtësia ligjore, sjell Falje shpirtërore dhe Paqe të Qëndrueshme”! FIM
Një fjalë e vertetë, Një Imazh i pa montuar, Një minut film i xhiruar në terren lufte, vlen më shumë për historinë, se mijëra fjalë, shkrime, romane e libra me propagandë…

Shumë mirënjohje e konsideratat më të larta për Ju, të gjithë Luftarët e Lirisë, që po shpalosni të vertetat cullak, pa trillime të Luftës Heroike Legjendare Kombëtare të Kosovës.( 1998- 1999).
 Ndjehem krenar në jetë të jetëve që kontribuova modestisht në këtë Epope të Lavdishme, duke i vlersuar si hyjnorë, të gjithë ata që dhanë jetën per Liri e Pavarësi.

Lavdi heronjëve e dëshmorëve!
E përjetshme dhe e paharrur vepra e tyre!

Ne, FIM & FMISHIK, jemi të parët në Shqipëri që Festivalin e IX Ndërkombëtar” Imazhi Shqiptar” në Akademinë e Shkencave i kemi lauruar me Çmimin e Madh” Ambasador i Imazhit Shqiptar e Identitetit Kombëtar” Brigaden 138, krahas Papa Gjon Palit II.
( udhëtimi në kohë Çmimi “Imazhi Shqiptar i Qendreses Heroike Kombetare ” i
jepet Brigadës 138 “Agim Ramadani”. Ishin të pranishëm dhe nderuan festivalin komandatët e klësaj brigade: Rrustem Berisha, Anton Quni, të dy Fadil Hadërgjonaj, Skënder Hasangjekaj, Valon Kastrati etj.)

Lavdi për dëshmorët e Lirisë!

Tani, janë me dhjetra e qindra Luftarë të Lirisë, që më takojnë e më falenderojnë për kontributin modest që kam dhënë në atë kohë në pasqurimin e këtyre ngjarjeve në masmedian shqiptare e perendimore.

Jam shumë i emocionuar për mirënjohjen që më dhatë sot, ( organizatorët-
Shoqata “Shipshani i Malësisë së Gjakovës” në “Festën e Madhe të Shipshanit” me 25 qershor 2022, ditë e shtune, ora 11.00.
Besnik Bajraktari – Kryetari, Hajrie Hykaj – Nënkryetare dhe Ermira Nezaj – Sekretare e Përgjithshme e Shoqatës.)për kontributin e dhënë ato ditë të vështira të Liri- Pavarësisë Kombëtare e në veçanti të Kosovës martire, në këtë event kaq domethënës e kaq mbreslënës që do mbetet gjatë në memorien time.
Ky vlersim më obligon që përherë si deri tani, t’ i përkushtohem, siç thotë populli” me mish e me shpirt” deri në frymën e fundit të jetës,- Lirisë Kombëtare e Bashkimit brendashqiptar në një Shqipni, Etnike, Reale e të Vertet, ku i thonë Buks- buk e Ujit- uj…( thoshte, Prof. Ahmet Gashi).

Një faleminderim i veçant shkon për Kryetarin e kësaj shoqate Zt. Besnik Bajraktari, i cili më dorëzoi mirënjohjen, pinjoll i njërës nga familjet më atdhetare të Tropojës e Rrafshit të Dukagjinit në breza. Mirënjohje e respekt pa fund për të gjithë të pranishmit!

Zoti Ju ruajt, ju ndihmoftë e ju bekoftë familjarisht!

Në këtë fest ishim të ftuar nderi nga organizatori dhe shipshanasit.  

Festa është organizuar më rastin e 185 vjetorit të lindjes dhe 120 vjetorit të vdekjës së patriotit të pa harruar Ali Ibra-Nezaj.

Kjo ishte një pritje vëllazërore që do të mbahet mend. U nderuam me pritje madhështore nga ata që na përkrahen në luftën e Kosharës para 23 viteve. Në këtë festë morën pjesë bashkatëdhetar nga, SHBA dhe shtetët tjera të Evropës. 

Familje të dëshmorëve dhe veteran te luftë.

Kishte ardhur edhe bashkëluftetari jonë nga Brigada e Atlantikut ; Nikollë Përkaj. Gjenerali,Fadil Hadergjonaj, Kryetari  I Shoqatës  nga Ish Br.“Agim Ramadani” Agron Isufi dhe eprorë tjerë, Skënder Hasangjekaj, Musë Gjakova, Ali Krasniqi, Feriz Trezhnjeva, Time Kadriaj, Hysni Qazimi, Ali Çeka, Hisen Berisha,ishte edhe veprimtari I madh i çështjes kombëtar Z.Ali Daci. 

Kryetari i Forumit Imazh& Media  Prof.Asoc.Dr. Astrit Memia I cili mbajti një fjalë rasti më të cilen na nderoj dhe  shtojë madhështinë e kësaj feste të madhe.  

Festa u përshkua më program artistik  nga shoqëritë kulturo artistike nga Tropoja dhe Malisheva. U ndanë mirënjohje për veprimtaret dhe disa luftetarë të Kosharës. 

U shtrua edhe një drekë me ushqime tradicionale. Artistet e ri që u prezantuan sot, ishin shpresë  dhe garant e kultivimit të kulturës së lashtë pellazgo-Iliro-Dardane. Ju lumtë për organizim të shkelqyeshëm, Ju faleminderit për ftesë!

Perkushtimisht Astrit Memia /

Nga Juli Emiri

Të dashurosh njerëzit e tu lirisht pa u burgosur nga filozofia jote ekzistencialiste “ku po ma fut/ku do me dalë/u bo ky”, thjesht i lirë aty, në atë moment…

Provo njëherë ta vësh veten në dyshim kur të dëgjosh aksiomën “Cdo shtet ka qeverisjen që meriton”

Ti e ke në dorë qeverisjen tënde. Askush tjetër.
Provo të bëhesh I vetëdishëm për forcën tënde.

🔻Provo mos ta shesësh votën – liria më e madhe e njeriut

🔻Provo t’i biesh malit me grushtin e Migjenit

🔻Provo njëherë të marrësh në dorë fatin tënd!

Provoje se ke lindur i lirë o shqiptar! Nuk ia ke borxh askujt jetën. Gjithë jetën të pushtuan e zaptuan e e të bënë të harrosh se je i lirë.

Provoje njëherë ta ndërtosh Shqipërinë para se ta shkatërrosh

Provo ta ruash, para se ta ndërtosh

Provo njëherë të kontribosh para se ta braktisësh

Po ta marrin o shqiptar. Po të marrin atë që të takon. Dikur ta morën me dhunë, sot po e jep vetë.

Mos i lër të të fshijnë emrin o shqiptar!