Departamenti Amerikan i Drejtësisë ka publikuar detajet e plotat të hetimit që ka të bëjë fondet e paligjshme që janë injektuar në fushatën e elektorale të Obamës gjatë vitit 2012.

Rasti i shqiptaro amerikanit që ka marrë para nga Edi Rama dhe i ka injektuar ato në fushatën e Obamës vetëm e vetëm që ish lideri i opozitës të bënte një foto me Obamën është tashmë zyrtarisht një hetim serioz i FBI-së.

Sipas deklaratës së publikuar nga Departamenti Amerikan i Drejtësisë, rezulton se Bilal Shehu e ka treguar burimin e parave të paligjshme që ka injektuar në fushatën e Obamës dhe qëllimin pse është bërë kontributi 80 mijë dollar: “në përpjekje për të siguruar një hyrje një event për mbledhjen e fondeve me një shtetas të huaj, të cilit i ishte ndaluar hyrja por që iu mundësua atij një foto me Presidentin”- thuhet në deklaratën zyrtare.

Lexoni të plotë deklaratën zyrtare të Departamentit Amerikan të Drejtësisë

Linku i faqjes zyrtare  (https://www.justice.gov/opa/pr/new-jersey-man-pleads-guilty-helping-disguise-foreign-contributions-during-2012-presidential)

Një njeri në Nju Xhersi u shpall fajtor pas ka ndihmuar në mbledhjen e kontributeve të huaja përgjatë fushatës presidenciale të vitit 2012.

Një burrë në Paramus Nju Xhersi u shpall fajtor gjatë ditës pasi ka ndihmuar në injektojë 80 mijë dollarë contribute prej një burimi të huaj në fushatën e mbledhjes së fondeve për Presidentin e ShBA-ve gjatë zgjedhjeve të vitit 2012 bën me dije Asistenti Ligjor i Prokurorit të Përgjithshëm Leslie R. Caldëell nga Departamenti i Divizionit Kriminal dhe Prokurori Amerikan Paul J. Fishman i Ditsriktit të Nju Xhersit.

Bilal Shehu 48 vjeç u deklarua fajtor përpara Gjykatësit Madeline Cox Arleo e Distriktit të Nju Xhersit sipas një informacioni që akuzon atë se me vetëdije dhe nismë personale ka derdhur kontribute të huaja që kanë të bëjnë me zgjedhjet presidenciale të vitit 2012 të pëmbledhuar në 25 mijë dollar ose me shumë në një vit kalendarik. Vendimi do të jepet në 5 Tetor, 2016.

Në bazë të deklarimeve të tij, Shehu një qytetar amerikan që jeton në Nju Xhersi pranoi se në shtator të vitit 2012 ai kishte marrë përafërsisht 80 mijë dollar nga një burim i huaj dhe i kishte derdhur ato në një komitet mbledhje fondesh dhe në këmbim kishte arritur të siguronte autorizimin e komitetit të fushatës së presidentit në përpjekje për të fshehur origjinën e vërtetë të parave dhe e gjitha kjo me qëllim një shtetas i huaj të mund të ishte i pranishëm në një takim elektoral që do të zhvillohej në San Fransisko në 8 Tetor 2012.

Ligjet federale e ndalojnë kategorikisht që shtetas të huaj të derdhin kontribute në fushatat elektorale të kandidatëve federal.

Më herët gjatë Shtatorit, Shehu kishte marrë një llogarinë e tij bankare një shumë pre 80 mjijë dollarësh që

vinin nga një llogari bankare e huaj duke e ditur se ai do ti derdhte ato para në fushatën elektorale, siç vetë ai e pranoi.

Shehu pranon se më herët gjatë Tetorit 2012 kishte fluturuar në San Fransisko në përpjekje për të siguruar një hyrje një event për mbledhjen e fondeve me një shtetas të huaj, të cilit i ishte ndaluar hyrja por që iu mundësua atij një foto me Presidentin.

Askush prej komitetit të mbledhjes së fondeve është akuzuar për shkelje sa i takon funksionimit të komitetit të mbledhjes së fondeve dhe ata janë angazhuar për të bashkëpunuar maksimalisht në hetimin që ka të bëjë me të akuzuarin.

FBI-ja e ka hetuar këtë rast. Prokurorët Charles Walsh dhe Peter Halpern i Divizionit të Krimeve dhe Seksionit të Integritetit Publik si dhe  Asistenti i Prokurorit Mark J. McCarren i  Distriktit të Nju Xhersit janë ata që po hetojnë çështjen.

Gazeta amerikane “Washington Times” ka publikuar një shkrim nga Jason Katz, i cili është drejtor në një kompani amerikane. dhe ish-zyrtar amerikan.

Shkrimi godet Kryeministrin Edi Rama, duke e cilësuar se mban lidhje të ngushta me krimin e organizuar dhe korrupsionin. Këtë shkrim, “Washington Times” e ka titulluar “Një Albatros në Shqipëri”.

“Shqipëria ka një pengesë të madhe, Qeveria aktuale shpërfill sundimin e ligjit dhe ka marrëdhënie të ngushta me krimin e organizuar dhe korrupsionin, që thuhet se në krye të tyre qëndron z.Rama. Shkeljet e fundit të Kushtetutës dhe të ligjit nga ana e tij, mund të jenë një pengesë e mundshme për integrimin e Shqipërisë në Bashkimin Europian. Ngjarja e fundit ka të bëjë me pretendimin për përgjimin e paligjshëm të opozitës shqiptare, zyrtarëve të Qeverisë, ambasadorëve dhe diplomatëve të huaj në Tiranë”, shkruan gazeta amerikane.

Artikulli vazhdon se pas hetimeve, u pezullua Drejtori i Policisë së Shtetit Haki Çako dhe dy oficerë policie u lanë në arrest shtëpie. Në një reagim plot zemërim, Rama dhe ministri i Brendshëm Saimir Tahiri sulmuan në mënyrë të përsëritur gjyqtarin që dha vendimin.

“Nga ana politike, panorama shqiptare tregon një opozitë që bën sulme të vazhdueshme ndaj qeverisë dhe kryeministrit Rama të cilin e sheh si rrezik për vendin”, vijon artikulli.

Autori i shkrimit e mbyll me një këshillë për administratën e re amerikane që pritet të dalë pas zgjedhjeve presidenciale që sipas tij duhet të mos e lërë mënjanë Shqipërinë “edhe pse Rama mund t’ju duket një albatros”.

Bashkimi Europian, së fundmi ka hartuar një dokument për vendet e Ballkanit Perëndimor, që synon integrimin e tyre në Bashkimin Europian, dhe që konsiderohet si “investim strategjik në sigurinë dhe prosperitetin e Evropës”.

Dokumenti i BE-së i siguruar nga ‘Radio Evropa e Lirë’, dhe thotë se është ngarkuar zyrtarja e lartë e Punëve të Jashtme të BE Federica Mogherini për të siguruar vlerësimet strategjike.

Ajo që bie në sy, sipas ‘Radio Evropa e Lirë’ që disponon këtë dokument, Shqipëria nuk përmendet në planet e Bashkimit Europian për integrimin në Union vitet e ardhshme.

“Politika e zgjerimit, e cila aktualisht përfshin Turqinë dhe disa vende në Ballkanin Perëndimor, siç janë Bosnjë-Hercegovina, Kosova, Maqedonia, Mali i Zi dhe Serbia është përshkruar si një “investim strategjik për sigurinë dhe prosperitetin e Evropës”, shkruan REL.

Ky dokument që synon integrimin në BE të disa vendeve të Ballkanit Perëndimor e ku mungon vendi ynë, nuk ka të përcaktuar afakt kohor se kur do të ndodhë.

“Qëndrueshmëria e këtyre vendeve ende nuk është garantuar, por Bashkimi Europian gëzon një ndikim të veçantë në këto vende”, thuhet në dokumentin që parashikon planet për zgjerimin e BE-së./SYRI.net/

Nga Artur Zheji

Në thirrjen më të fundit të fisme dhe elegante të ambasadorit Lu, bie në sy, që ai, e ka ndarë tashmë me një vijë të qartë, se kush simbas tij është dhe kush nuk është për një Reformë në Drejtësi, të shëndetshme.

Simbas Ambasadorit Lu, Kryetari i Opozitës Lulëzim Basha, nuk është njeri nga ata.

Po çfarë ka bërë keq dhe të gabuar Lulëzim Basha?

Në radhë të parë, kujtoj se zoti Basha, është nga ata, që fyen më pak ose aspak, në fjalimet apo në qëndrimet e tija politike.

Por le të themi se kjo ka vetëm një rëndësi të dorës së dytë, pavarësisht se ambasadori ynë i dashur, në letrën e vet më të fundit, e rendit si një veti që duhet të ketë klasa jonë politike e “reformuar”.

Por ajo çka ndan Opozitën nga Shumica nuk është as nevoja për një Reformë dhe as mungesa e vullnetit për ta votuar atë.

Me sa më rezulton si gazetar, Çështja Kryesore është, se “Grupi i Punës” që do të bëjë Vetingun e famshëm, do të caktohet nga Qeveria, në një formë të drejtpërdrejtë apo të tërthortë.

Vetingu, kjo lloj site apo ky lloj filtri që do të përcaktojë dhe do të seleksionojë “Kënetën e qelbësirave”, si e quajti Kryeministri Këshillin e Lartë të Drejtësisë, do të përjashtojë një numër të pakufizuar gjyqtarësh e prokurorësh, të të gjitha niveleve.

Dhe fill më pas do të emërojë të tjerë, që sipas traditës shqiptarë, dinë të jenë mirënjohës ndaj emëruesve të tyre…

Bukur mirë, mund të thonë disa, të shporren të korruptuarit.

Por cilët pikërisht?

Kjo u pa fare mirë në rastin e kryepolicit që u shkarkua nga Gjykata e Apelit e shkallës së parë dhe më pas, u “shfajësua” nga e njëjta Gjykatë, por në shkallën e Dytë.

Shkalla e Parë e kësaj Gjykate dhe gjykatësi që mori vendimin, duke gjykuar provat në ngarkim të kryepolicit, për Çështjen e Rëndë të përgjimeve politike, ishte pjesë e “kënetës” dhe “gjykatësi” një vrasës me pagesë.

Shkalla e Dytë, ajo e trembura pra, që uli kokën apo bishtin dhe u nënshtrua, nuk u përmend si pjesë e “Kënetës së ndyrësirave” të sistemit tonë të drejtësisë, sepse, kjo u soll “mirë” me qeverinë, risolli në detyrë kryepolicin dhe pra, shtoi pikët e veta në favor të Vetingut të nesërm.

Zoti Lu nuk e komentoi këtë rast.

Unë nuk e di pse!

Dyshimet për Përgjime të paautorizuara, nga ana e policisë, janë apo nuk janë një “vepër e dënueshme” zot Ambasador?

Apo po të përdorim pak ironi, i bie të themi se është, dora e gjatë e Lulëzim Bashës, që ka shkuar nga Opozita e deri te Drejtoria e Përgjithshme e Policisë së Shtetit, për të kurdisur përgjimet?

Prirem të besoj që ashtu si edhe na thotë edhe ai vetë, zoti i Lu i do shqiptarët, por nuk besoj kurrë që është e shëndetshme që ne të dëgjojmë prej tij, se lideri i Opozitës, është një antireformist, ndërsa kryeministri është për pasojë, vetëm një “burrë i mirë”!

Në 21 Korrik, nëse përmes një trysnie kaq të madhe, këshillash dhe ultimatumesh, do të votohet një Reformë në Drejtësi, që me sa duket, do ti japë të gjitha pushtetet Kryeministrit aktual, ky vend si zor se mund të bëhet më i jetueshëm zoti Ambasador.

Dhe jo sepse kryeministër është Edi Rama. Por sidoqë të quhej ai kryeministër dhe kushdo të ishte, mbi pushteti do ta stimulonte për lajthitje të parrëfyera.

Në këto 3 vite janë larguar mbi 200.000 shqiptarë, nuk themi për faj të Ramës, por edhe për faj të tij.

Unë mendoj se ne, që e njohim Shqipërinë pak më mirë se ju zoti Lu, ndjesë për mungesën time të modestisë por e kam këtë pretendim për njohjen e Shqipërisë, edhe ne gazetarët pa pronarë, duhet të bëjmë valixhet e të largohemi.

Shqiptarëve u duhet një kryeministër i “dobët” dhe një Parlament i fortë, një President me tagra më të larta dhe një skemë trepolare e shpërndarjes së fuqisë së pushteteve, përndryshe, një kryeministër i mbifuqizuar që kontrollon, qoftë edhe tërthorazi Drejtësinë, bëhet herët a vonë, shkak destabilizimi.

Ju nuk e doni dhe nuk e keni dashur kurrë destabilizimin në Shqipëri, por shkuarja drejt një forme jo konsensuale, në miratimin e kësaj Reforme, krijon parakushtet institucionale, për një prishje të thellë ekuilibrash.

Apo dikush ka vendosur që ti jepen të gjitha Pushtet Kryeministrit aktual?

Unë nuk e besoj këtë dhe do të përpiqem që në vendin tim, të mos ndodhë një gjë e tillë!

Tre kongresmenë amerikanë i kanë dërguar një letër Sekretarit Amerikan të Shtetit John Kerry, në të cilën i kërkojnë që të zbatohet rekomandimi 88 i Komisionit të Venecias për reformën në drejtësi në Shqipëri.

Kongresmenët David Jolly, Robert Aderholt, si dhe nënkryetari i Komisionit për Politikën e Jashtme në Kongresin e SHBA, Dana Rohrabacher, kërkojnë që konsensusi mes palëve politike në vendin tonë të arrihet duket respektuar rekomandimet e ‘Venecias’, shkruan sot gazeta ‘Panorama’.

Kërkesa e Kongresmenëve amerikanë është mbështetja e parë për opozitën, e cila kërkon me ngulm zbatimin e nenit 88, pika në të cilën ka ngecur konsensusi me mazhorancën.

Letra e kongresmenëve amerikanë për Sekretarin Kerry:

I dashur Sekretari Kerry

Ju shkruajmë me shqetësimin se vendimet e drejta dhe të pavarura të gjyqësorit në Shqipëri vazhdojnë të kërcënohen, dhe për të kërkuar mbështetjen tuaj për përpjekjet në vazhdim për të arritur konsensus mbi reformat e propozuara.

Reforma në Drejtësi nevojitet për të siguruar një gjyqësor të pavarur dhe një proces gjyqësor të hapur dhe të argumentuar që mund të shërbejë edhe për të përshpejtuar procesin e integrimit të Shqipërisë në Bashkimin Europian. Komisioni i Venecias ka paraqitur rekomandimet finale për Reformën në Drejtësi dhe liderët politikë nga të dyja palët politike i kanë mirëpritur këto rekomandime si një produkt konsensual. Ne besojmë se liderët politikë janë afër një marrëveshjeje mbi rekomandimet e Komisionit të Venecias dhe në mënyrë më specifike Rekomandimi 88, i cili përbën bazën e zgjidhjes kur liderët politikë janë në një pikë ku nuk bien dakord.

Që Reforma në Drejtësi të përfundojë, duhet garantuar adoptimi i këtij rekomandimi në Kushtetutën e Shqipërisë dhe zbatimi i tij. Ne ju nxisim që të punoni me qeverinë e Shqipërisë që të vazhdojë përkushtimin ndaj Reformës në Drejtësi. Marrëdhënia mes Shteteve të Bashkuara dhe Shqipërisë dhe interesi ynë i përbashkët për sigurinë e lirinë është i një rëndësie domethënëse në planin rajonal dhe global.

Me shumë respekt,

David Jolly

Robert Aderholt

Dana Rohrabacher

Tre kongresmenë amerikanë i kanë dërguar një letër Sekretarit Amerikan të Shtetit John Kerry, në të cilën i kërkojnë që të zbatohet rekomandimi 88 i Komisionit të Venecias për reformën në drejtësi në Shqipëri.

Kongresmenët David Jolly, Robert Aderholt, si dhe nënkryetari i Komisionit për Politikën e Jashtme në Kongresin e SHBA, Dana Rohrabacher, kërkojnë që konsensusi mes palëve politike në vendin tonë të arrihet duket respektuar rekomandimet e ‘Venecias’, shkruan sot gazeta ‘Panorama’.

Kërkesa e Kongresmenëve amerikanë është mbështetja e parë për opozitën, e cila kërkon me ngulm zbatimin e nenit 88, pika në të cilën ka ngecur konsensusi me mazhorancën.

Letra e kongresmenëve amerikanë për Sekretarin Kerry:

I dashur Sekretari Kerry

Ju shkruajmë me shqetësimin se vendimet e drejta dhe të pavarura të gjyqësorit në Shqipëri vazhdojnë të kërcënohen, dhe për të kërkuar mbështetjen tuaj për përpjekjet në vazhdim për të arritur konsensus mbi reformat e propozuara.

Reforma në Drejtësi nevojitet për të siguruar një gjyqësor të pavarur dhe një proces gjyqësor të hapur dhe të argumentuar që mund të shërbejë edhe për të përshpejtuar procesin e integrimit të Shqipërisë në Bashkimin Europian. Komisioni i Venecias ka paraqitur rekomandimet finale për Reformën në Drejtësi dhe liderët politikë nga të dyja palët politike i kanë mirëpritur këto rekomandime si një produkt konsensual. Ne besojmë se liderët politikë janë afër një marrëveshjeje mbi rekomandimet e Komisionit të Venecias dhe në mënyrë më specifike Rekomandimi 88, i cili përbën bazën e zgjidhjes kur liderët politikë janë në një pikë ku nuk bien dakord.

Që Reforma në Drejtësi të përfundojë, duhet garantuar adoptimi i këtij rekomandimi në Kushtetutën e Shqipërisë dhe zbatimi i tij. Ne ju nxisim që të punoni me qeverinë e Shqipërisë që të vazhdojë përkushtimin ndaj Reformës në Drejtësi. Marrëdhënia mes Shteteve të Bashkuara dhe Shqipërisë dhe interesi ynë i përbashkët për sigurinë e lirinë është i një rëndësie domethënëse në planin rajonal dhe global.

Me shumë respekt,

David Jolly

Robert Aderholt

Dana Rohrabacher

Nga Ben Blushi

Sikur të ndjekim historinë, mund të themi pa frikë se britanikët kanë qenë evropianët më inteligjentë. Ata e kanë kuptuar të parët rrezikun që vjen nga ideologjitë e ngurta. Dhe prandaj gjithmonë kanë lëvizur. Britanikët kanë qenë gjithmonë likuid. Siç iu takon.

Si të krishterë u larguan nga kontrolli i Vatikanit dhe formuan Kishën e tyre. Si demokratë e mbajtën monarkinë, kur gjithë Evropa u bë republikane dhe shfarosi mbretërit në emër të barazisë. Si ishullore, nuk u bënë kurrë fashistë dhe e luftuan atë duke shpëtuar gjithë Evropën. Si antifashistë nuk u bënë kurrë komunistë dhe e përçmuan atë.

Britanikët nuk kanë patur kurrë një ideologji përveç Britanisë. Ata bëjnë gjithçka për të shpëtuar Ishullin. Mbrojtja e Britanisë më çdo kusht ka qenë i vetmi qëllim i një populli që ka besuar se rreziku vinte gjithmonë nga kontinenti. Nga Evropa. Dhe përgjithësisht kanë patur të drejtë. Historia është më ta.

Nëse frikën nga Evropa e kishin zgjidhur në të gjitha mënyrat, më kryq, më armë dhe më para, dje e bënë edhe më vota. Britanikët votuan për ta lënë Evropën.

Si evropian jam i dëshpëruar. Si shqiptar jam i shqetësuar.

Dikush thotë se rrugë tjetër nuk kishin. Ndoshta është më llogjike të thuhet se rrugë tjetër për Europën nuk kishte.

Unë besoj se pas kësaj dite, çështja nuk shtrohet se çfarë Britanie do të kemi, por çfarë Europe do të kemi.

Jam i bindur se, më shumë se Britania e Madhe, ka humbur Evropa. Sot ajo nuk është më e madhe. Ikja e Britanisë së Madhe e ka zvogëluar.

Natyrisht që ka disa arsye për Brexit, por kryesorja është e njohur.

Britania e ka shikuar Evropen si një projekt tregtar dhe jo si një projekt politik siç kanë bërë Franca dhe Gjermania. Ditën që tregtia më Evropën nuk sillte më fitimet e mëparshme, Britania iku. Në histori, Britania ka qenë një ishull i lëvizshëm. Njëlloj anije që sjell mallra dhe merr para ose anasjelltas. Kur mallrat pakësohen dhe për këtë shkak paratë zvogëlohen, anija ikën në brigje të tjera. Ky ka qenë raporti i ishullit më kontinentin dhe i Britanisë më Evropën. Ky ishte argumenti më i fortë i brexiterëve këto ditë: bota ka shumë tregje dhe Evropa është vetëm njëri prej tyre.

Megjithatë nuk është vetëm kaq.

Nëse ka një arsye të madhe për Brexit, Britania dhe interesat e saj tregtare nuk janë të vetmet. Sipas meje arsyeja e dytë e madhe është Gjermania.

Gjermanocentrizmi është kthyer në një shqetësim për të gjithë evropianët që nuk janë gjermanë. Francezët rrëzuan një president përpara katër vitesh sepse menduan se ai ishte kukulla e Merkelit. Kryeministri i parafundit italian mendonte se Gjermania i bëri puç për ta larguar atë nga pushteti. Grekët shkuan në falimentim duke besuar se ishin bankat gjermane ato që i zhytën në krizë.

Në përgjithësi rritja e ndikimit gjerman i ka ftohur evropianët. Evropa nuk është krijuar si një bashkësi, ku njëri është më i madh dhe më i pasur se të tjerët. Ky projekt është ndërtuar mbi bazën e barazisë së të drejtave dhe jo diferencave të pasurisë.

Gjermania e dhjetë viteve të fundit e shkatërroi më ndërgjegje dhe megallomani këtë traditë duke i shkëmbyer të drejtat më para. Kjo është hera e dytë që e bën brenda një shekulli: herën e parë më armë, herën e dytë më para.

Sa herë Gjermania forcohet, Evropa dobësohet dhe dy luftëra botërore si dhe Brexit i djeshëm mjaftojnë për të na bindur se kështu ka qenë dhe kështu do të jetë.

Vërtet gjermanët dhe të gjithë gjermanofilët mburren se punojnë, shpikin dhe shesin më shumë se të tjerët por, siç ndodhi më Britaninë, kjo nuk i pengon të tjerët të ikin nga gjermanët. Ti mund të shesësh, por nëse unë nuk dua të blej, ti nuk shet. Ky është parimi i tregtisë së lirë që gjermanët nuk duan ta njohin. Sipas të gjthë atyre që nuk e shijojnë forcimin e Gjermanisë, euro sot ka vetëm një funksion: të nxisë shitjen e prodhimeve gjermane në Evropë. Kjo është arsyeja që Britania nuk ishte kurrë në euro dhe Zvicra nuk do të jetë asnjëherë në euro. Kjo është arsyeja që besimi tek Evropa është relativizuar absolutisht.

Unë mendoj se pas Brexit nuk qëndronte nevoja e britanikëve për të dobësuar Evropën por nevoja e Gjermanisë për të dobësuar të tjerët. Kancelarja Merkel e ka refuzuar brutalisht kërkesën e David Cameron për të rinegociuar kushtet e anëtarësimit dhe të tregtisë me BE. Kush ishte pasoja e këtij refuzimi: forcimi i atyre që kërkonin Brexit dhe që fituan dje referendumin.

Por tani që Britania u largua çfarë mbetet më Evropën?

Evropa si projekt politik nuk ka mbaruar, por Bashkimi Evropian është pothuajse duke u shpërbërë. Pas britanikëve, do të jenë të shumtë popujt, sidomos në veri të Evropës, që do ta rishikojnë qëndrimin brenda BE. Po ashtu, varfëria dhe borxhet në jug të Evropës, si në Greqi, Itali, Portugali dhe Spanjë, pra në Evropën Mesdhetare, do ngrejë krye. Qeveritë e këtyre vendeve do kenë më pak arsye t’u binden bankave gjermane dhe do kërkojnë kushte më të favorshme tregtie për të garantuar shitjen e mallrave të tyre. Tashme të gjithë kanë në dorë një kërcënim: ose na jepni më shumë ose ikim. Kjo do t’i forcojë opozitat antievropiane kudo në Evropë, duke nisur me Francën e cila pa dyshim do kryesojë frontin antievropian në gjithë kontinentin.

 Po ne çfarë fitojmë nga dobësimi i Evropës?

Në parim asgjë. Ne humbim.

Elitat tona politike dhe financiare do të gëzojnë më shumë autonomi për të kufizuar liritë dhe të drejtat tona civile, për të shtyrë të gjitha reformat e domosdoshme si dhe për të refuzuar kërkesat që vijnë nga Bashkimi Evropian.

Pesha e fjalës që vjen nga BE do jetë më e lehtë dhe tingulli i saj shumë më i dobët. Imagjinoni sa vlerë ka sot kërcënimi i BE: bëni reforma se nuk ju pranojmë në BE.

Një shqiptar cinik, që do doja ta kisha njohur, dikur ka thënë se ditën që Shqipëria do hyjë në Bashkimin Evropian ky nuk do të ekzistojë më. Shakaxhiu i përparimit ka patur të drejtë.

Ne jetojmë me fatalitetin se çdo gjëje të bukur që i afrohemi e shëmtojmë: ishim komunistët më të dhunshëm dhe jemi evropianët më të rraskapitur. Sa më shumë po përpiqemi të afrohemi aq më shumë largohemi dhe ndërkohë që s’ka kohë, vetë Evropa dobësohet.

Kaluan 25 vjet dhe anëtarësimi ynë s’po ndodh.

Shumë shqiptarë do kenë të drejtë t’i bëjnë pyetjen vetes: a ia vlen më të presim? A na duhet më BE? Ata që mendojnë se Evropa nuk vlen më do shtohen. Sidomos në radhët e elitës: politikanë, bankierë, mendimtarë dhe të pasur. Unë i quaja izolatrikë. Izolatrikët janë njerëz që e shijojnë dhe e nxisin izolimin. Izolatrikët do të shtohen. Kështu ka ndodhur gjithnjë. Dhe kështu do të ndodhë. Jemi në një fazë të historisë kur e ardhmja është sakrificë. E shkuara është garanci. E sotmja është fitim. Kjo do të thotë të rrish aty ku je pa lëvizur. Dhe ne aty po rrimë. Prej disa vitesh.

Por siç ka ndodhur gjithmonë në histori, sa herë jemi larguar nga Evropa, këtu kanë fituar otomanët, komunistët, të fortët dhe të paligjshmit. Nëse Evropa është një kopsht zoologjik më rregulla, ne jemi një xhungël e lirë. Këtu kafshët e egra nuk mendojnë se janë të barabarta më kafshët e buta. Në këtë fazë kemi hyre prej disa vitesh dhe vështirë të dalim shpejt. Kjo është koha e artë për të jetuar në xhungël. Liria e atyshme ka shije, hapësirë dhe fitim. Xhunglën e rregullon natyra, kopshtin zoologjik e kufizon njeriu. Në këtë kuptim ne jemi më shumë natyralistë të pjekur se humanistë amatorë.

Prandaj them se, si evropian nuk jam optimist. Si shqiptar jam pesimist. Prej disa kohësh.

E megjithatë kjo që po ndodh nuk është histori. Është një kalim nga një pjesë e historisë në një tjetër. Edhe nëse Bashkimi Evropian për fatin tonë të keq, do të rrezohet, çka nuk e besoj, Evropa do të mbetet.

Liria, demokracia, konkurrenca dhe toleranca do të tronditen, por nuk do të shkëmbehen më parime të tjera. Evropianët mund të ndahen por prapë do mbeten të lirë, çka është monedha kryesore që ofrojnë në shkëmbim. Liria dhe barazia janë monedhat e tyre. Askush nuk ua merr dot. As më luftë as më para.

Prandaj kam shpresë. Edhe pse britanikët dolën nga BE ata do të mbeten evropianë. Edhe pse ne shqiptarët nuk hyjmë dot në BE, ne jemi evropianë. Siç ndodh në xhungël, kafshët janë të prirura të ndjekin diellin.

Dielli i Evropës do të na ngrohë ngadalë, por ne gjithmonë do ta shohim.

“Në emër të Presidentit Bush dhe popullit amerikan, unë kam ardhur këtu sot për t’iu thënë: Liria punon. Të paktën tashmë ju jeni të lirë të mendoni. Të paktën ju tashmë jeni të lirë të flisni ashtu si e mendoni. Të paktën ju jeni të lirë të zgjidhni liderat tuaj. Të paktën ju jeni të lirë të luftoni sipas mënyrës tuaj. Mirëserdhët qytetarë të lirë të Shqipërisë, në liri”- është kjo pjesa më domethënësë e një fjalimi drithëruar që 25 vjet më parë, ish sekretari amerikan i shtetit Xhejms Bejker, mbajti në 22 Qershor 1991 në Sheshin Skënderbej.

I pari zyrtar i lartë i SHBA-ve që prekte tokën shqiptare në të gjithë historinë e kësaj toke e që nuk do të ishte i fundit. Në një Shqipëri kaotike, të sapodalë nga një regjim gjakatar, absurd dhe shkatërrimtar për fatet e popullit të vet, SHBA-të dërguan 25 vjet më parë numrin 2 të tyre për ti thënë shqiptarëve se ju nuk jeni vetëm.

Xhejms Bejker ndoshta ishte vula përfundimtare se fatet popullit tonë do të ecnin që atëhere e tutje vetëm në drejtim të lirisë, dhe sot 25 vite më pas ne jemi dëshmitar për këtë. Sot është kështu, liria është e padiskutueshme pavarësisht kostove që ajo bart në vetvete. Sot 25 vjet më pas ne mund ta kuptojmë më qartë nocion gjeo-politik që përdoret shpesh “SHBA-të janë miku më i shtrenjtë i shqiptarëve”.

Sot 25 vjet më pas, ne jemi “jetimët” e Europës ndoshta më të përkëdhelur nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Vizita e Sekretarit Amerikan Xhejms Bejker, për këdo që e mban mend ka qenë një nga ngjarja më drithëruese që kombi shqiptar ka përjetuar, për mënyrën sesi ajo vizitë e shënoi rrugëtimin e historisë së kësaj toke në këto 25 vite.

Ka qenë gazetari i njohur Elez Biberaj i cili asokohe e shoqëronte sekreatin Bejker, i cili ka sjellë edhe njëherë në vëmendje këtë ngjarje historike, edhe si një nga dëshmitarët më të afërt të asaj dite.

Shën Shqiptari ((Lat. Villa Sancti Albani or Villa Albani) është një qytet në Herdforfshirin jugor , Angli, nja 35 km në veri të qendrës së Londrës; një sipërfaqe e madhe e urbanizuar që quhet Qyteti dhe Komuna e Shën Albanit.

Shën Shqiptari , zyrtarisht i ka dy emra , si Verulamian dhe Albanian . Shën Albani i quajtur lbani ishte vendbanim para romak i quajtur në anglishten e vjetër Verlamion ose Verulam , emër ky nga fisi Catuvellauni.

Me pushtimi romak bëhet qyteti i dytë i rrugës Romake, Watling (Albanum egregium fecunda Britannia profert. (“Lo! fruitful Britain vaunts great Alban’s name.”) (“Carmina”, VII, iii, 155).) Festa e tij ,sot e gjithmonë festohet që nga fillimi në të gjithë Anglinë. Tregimi mbi Shën Albanin fillon që nga koha e fillimit të besimit të Krishter në Britani Thuhet se ishte qytetar Romako -Brit i shekullit të III-të , i cili në qytetin Verulamium e përhapi krishterimin , një fe deri në atë kohë e ndaluar dhe dënuar nga Romaket Ishte pra Shën Albani që guxoi të bënë hapat e parë të krishterimit. Ishte i pa-emërtuar dhe më vonë e quajtën Amphibalus .

Sipas literaturës së shënuar më poshtë ; autoriteteve të kohës iu deshtë shumë kohë për ta gjetur e burgosur. Shen Albani u zu dhe u soll para magjistratit të qytetit. Ai refuzoi të përkulet para zotërve dhe perëndive Romake , dhe para se t`i pritej koha ai tha: : “I am called Alban and I worship and adore the true and living God, who created all things “ “Unë quhem Alban , e adhuroj të drejtën dhe zotin që i krijoi te gjitha gjërat” Albani , thuhet se është varrosur në varrezat romake, qe tani janë në jug të Katedrales se sotme> Kishat e para ishin të thjeshta , ishin mbi varrin e Albanit e më vonë Shën Albanit që e filluan vazhdimësinë e krishterimit në Britaninë e Madhe, pra që 1700 vite.

Shikojani fytyrën!…

Ka marrë formën e një njeriu që e ka shkëputur kontaktin me realitetin.

E një njeriu që beson se ajo çka vizaton kuturu tek studio e tij sekrete afër Kryegjyshatës Bektashiane në Shkozë (ndërsa mban veshur një përparëse bojatisur nga bojërat e një pikture që përfundimisht as atij vetë nuk i thotë asgjë), vlen! Në daljen më hapsaq (term tifozerie për lojtarët që gabojnë gjuajten) në media, ai, Edi Rama bëri atë që ndoshta nuk e kishtë bërë deri më sot.

Mori në intervistë veten. Të gjithë ata që e kanë lexuar dhe e kanë ndjekur selfie-intervistën që Rama ia çoi sot Baton Haxhiut të Klan Kosovës, kanë vënë re të paktën dy gjëra (gjithmonë nëse i kanë hequr syzet me ngjyra politike). Sëpari një njeri që është kapluar përfundimisht nga mania e protagonizmit, deri në patologji, dhe sëdyti një kryeministër qesharak.

Të një fëmijë të parritur dhe të pamësuar me dështime, të një fëmijë që ndoshta edhe është rrahur nga edukatroja e kopështit se thyente pjatat, por që dhuna si atëhere edhe tani është e pajustifikueshme të kuptohemi. Të një të riu që qante sa herë shkonte në stërvitje dhe dikush ia kishte zënë gozhdën ku varte rrobat, por që ngushëllimin e vetëm e gjente tek i njëjti shok i pafuqishëm si ai, e që ishte Ilir Beqja. Të një intelektuali i cili ditën që vuri këmbën në politikë, pushoi se darkuari me intelektualë si ai, dhe nisi të shoqërohej me të fortë që dikur edhe ia grisnin bluzën (në një rrëfim të tij Izet Haxhia që sot Rama e ka po aq aset mediatik të shtrenjtë sa Meron, tregonte sesi në vitet 95 e kishte hasur dikur pedagogun e arteve në rrugë, e kishte kapur për bluze dhe ia kishte shqyer atë, ndërsa më pas e kishte përzënë me shumë gjasë duket e dërguar në atë “vend”).

Sot Edi Rama ka shfaqur një tjetër fytyrë jo krejt të panjohur, por  të treguar ashiqare si asnjëherë para shqiptarëve që nuk po arrijnë ta mbledhin veten nga skandalet që prodhon nga mëngjesi në darkë kjo qeveri me veprimet dhe mosveprimet e veta. Sot Edi Rama realisht ka dalë keq fare si një gënjeshtar i pashoq, që nuk ka turp po fare që edhe “rrejë” ditën për diell edhe për të paimagjinushmen.

Në tentativën për ti atribuuar vetes ideatorin e imazhit të bluzës që veshin kuqezinjtë në Euro 2016,  Rama po tenton në një tentativë të dëshpëruar të skalavaret tek ato bluza, fiks si francezët që ia shqyen katër fanella helvetëve. Një zot e di se përse kishte nevojë Edi Rama ta nxirrte kokën edhe si stilist bluzash kombëtareje, megjithëse një ide e ka gjithëkush. Në një kohë të errët skandalesh, në një finish qeverisës 3 vjeçar që prodhoi vetëm regres ekonomik dhe tkurrje investimesh për shqiptarët, dhe miliona euro për Vilma&Co që mban Rama rreth vetes, piktori ka ende një shpresë se mund ta zbukurojë këtë tablo të errët duke hedhur aty ca bojë të kuqje e të zezë.

Në tentativën për t’u fshehur si përherë në në strehën e fundit që ofron nacionalizmi, Rama u kap pas bluzës së kombëtares që bëri historinë, me shpresën se diçka do të tepronte edhe për të. Pak lavdi, pak histori edhe për mua, o mik, o vlla!…

Por, as Armando Duka, as Pik. Creative (kompania që realisht ka ideuar bluzat e kombëtares, ide që kërkon të grabisë Rama), as Loriku me shokë e askush tjetër nuk ka ndërmend t’ia falë atij për asnjë arsye. Madje as Bekim Balaj i cili në kohën që një grup kuqezinjsh ulërsin rreth një celulari “Edi, Edi, Edi…” nuk duroi dot, por aty për aty ngriti dy gishtat lart.

Në absurdin e tij të vanitetit të një shtetari pa busull por në hall, sot Edi Rama është fiks si poezia e Ismail Kadaresë “Pa formë është qielli”.

Pa formë është qielli, si tru idioti,
mërzitshëm trotuaret shiu i qull
Një kalimtar, një ombrellë, gjëmon moti
një biçikletë kthesën merr me vrull …………..

Pa formë është qielli, si një mendim idioti.