Muaj: Dhjetor 2016

Kategori
Uncategorized

A e dini se ekziston një Shqipëri tjetër? Ja ku ndodhet ajo (Foto/Video).

Në vitin 387 pas Krishtit, gjatë ndarjes së Armenisë në mes të Perandorisë Sasaniane dhe Perandorisë Romake, territori i Albanisë Kaukaziane u nda në dy zona: Aghuak dhe Utik , të cilat iu dhanë Armenisë. Pas luftërave të shumta që pasuan ato u aneksua krejtësisht nga Perandoria Sasaniane deri në shekullin VIII-të. Kryeqyteti i Albanisë Kaukaziane deri në shekullin e VI-të ishte Kabala. Më pas u bë kryeqytet Partavi. Albania Kaukaziane deri në shekullin e XIII-të njihej me emrin Persian Arran (Ardhan).

Grupet etnike të Albanisë Kaukaziane

Popullsia e Albanisë Kaukaziane ishte e përbërë nga 26 grupe etnike. Grupi etnik më i madh ishte grupi i shqiptarëve dhe për këtë arsye emri i shtetit të tyre u quajt Albania. Këto grupe etnike kishin gjuhën e tyre të përbashkët.

 Grupet e tjera etnike përveç shqiptarëve ishin: gargarët, utitë, gelët, lezginët, silvitë etj. Hapësira gjeografike ku jetonin shtrihej në mes të Iberisë, detit Kaspik, maleve të Kaukazit dhe lumit Kur. Këto grupe etnike jetonin në fillim të maleve të Kaukazit deri në jug të Dagestanit të sotëm. Kur gjeografët e lashtë dhe historianët filluan të flisnin për popullsinë e Albanisë Kaukaziane, ata e kishin fjalën gjithnjë vetëm për popullsitë e pastra shqiptare në zonë.

Disa prej ekspertëve mendojnë se ka pasur vetëm një grup etnik të madh, atë të quajtur shqiptarët, i cili kishte jetuar përgjatë bregut të majtë të lumit Kur. Pikërisht, ky grup, sipas tyre, bashkoi dhe asimiloi nëngrupet e tjera etnike përreth dhe kështu u krijua shteti dhe mbretëria me emrin Albania e Kaukazit, i cili u përhap me pas në një territor të gjerë.

Armenizimi i shqiptarëve të Kaukazit

Në librat e historisë nuk arrijmë dot të gjejmë gjithë strukturën e plotë etnike të popullsive shqiptare të Kaukazit. Pjesa më e madhe e tyre, edhe pse fliste në dialekte të ndryshme të largëta mes tyre, ruante fenë e krishterë. Por pas luftërave të mëdha dhe pas shembjes së mbretërisë së shqiptarëve, një pjesë e madhe e tyre u detyrua të flasë gjuhën e pushtuesit armen dhe kjo shkaktoj armenizimin në masë të shqiptarëve.

Gjuha armene u fut shpejt sidomos në qytetet Arran dhe Shirvan. Vetëm popullsitë rurale shqiptare e ruajtën shumë më gjatë gjuhën e tyre të vjetër. Janë gjetur gjuhë të lidhura ngushtë me gjuhën e shqiptarëve të Albanisë Kaukaziane edhe në Dagestanin e sotëm.

Shqiptarët që jetonin në pjesët lindore të Albanisë Kaukaziane, e gjetën më vonë vetën nën sundimin e Perandorisë Persiane. Arabët i konvertuan ata me forcë në fenë islame. Më pas këtu erdhën turqit dhe kjo çoi në krijimin e Azerbajxhanit të sotëm.

Në shekullin XII-të dhe XV-të filluan dërgimet masive në trojet shqiptare të turqve të pasur, të familjeve aristokrate apo të ushtarëve të moshuar që të jetoni atje, pasi vendi bregdetar kishte klimë të mirë, peizazhi ishte i mrekullueshëm dhe i begatë dhe ngjanë aq shumë me brigjet e Adriatikut, ku jeton pjesa tjetër e shqiptarëve sot. Kjo ngjarje e ndryshoj emrin Arranit në Karabak.

Në gjuhën turke ose në gjuhën iraniane kjo do të thotë kopshti i gjelbër. Mirëpo shqiptarët në pjesët e sipërme të Karabakut nuk u zhduken dhe nuk u asimiluan dot nga muslimanët.

Kjo çoi në krijimin e aleancën së tyre më pas me Armenët, të cilët ishin të krishterë si shqiptarët. Në epokën e mesjetës së hershme në kufirin mes Albanisë Kaukaziane dhe Gjeorgjisë, grupet shqiptare nga perëndimi u bënë pjesë e kombit gjeorgjian dhe bashkimi i tyre njihet me emrin Erti. Rajoni më i vjetër i Albanisë Kaukaziane ka qenë pjesa veriore e luginës së lumit Kur dhe e lumit Alazani. Pikërisht këtu filluan zhvillimin komunitetet urbane, duke përfshirë dhe kryeqytetin e Albanisë Kaukaziane, Kabala.
Faktet e ekzistencës së Albanisë Kaukaziane

Ekzistenca e Albanisë Kaukaziane është e vërtetuar edhe falë artefakteve. Ekzistojnë zbulime arkeologjike të cilat tregojnë se Albania Kaukaziane ka pasur shkrimin dhe gjuhën e vet popullore. Por nga shekulli i III-të edhe gjuhën zyrtare. Në territorin e Azerbajxhanit dhe në Gjeorgjinë e sotme janë ende në këmbë kishat e shqiptarëve të Albanisë Kaukaziane, të cilat thirrën edhe sot si të tilla dhe dallohen qartë nga arkitektura, edhe pse mund t’u kenë ndërruar ndonjë simbol.

Mbretërit shqiptarë në Albaninë e Kaukazit

Mbreti i parë shqiptar quhej, Arranshahu. Ai u bë mbret kur pushtuesit e Albanisë Kaukaziane (Armenët dhe Persianët) deshën të vinin mbret të shqiptarëve njeriun e tyre, (një nga shqiptarët lokal).

Pas luftërave të egra çlirimtare kundër pushtuesve, njeriu që çliroi Arranin, u bë mbret i gjithë Albanisë Kaukaziane dhe u thirr me emrin, Arranshah. Kështu u krijua familja e parë mbretërore e Albanisë Kaukaziane.

Pas aleancës me Armeninë, mbreti shqiptar Urnair i Albanisë Kaukazian, i rikthyer në fenë e krishterë, u pagëzua në Armeni në vitin 370 para Krishtit. Ai u bë më pas një partner besnik edhe i Perandorisë Persiane, e cila si dhuratë, i dha Urnairit krahinat: Aghuak, Utik dhe Shakashen gjatë copëtimit të Armenisë në mes të Romës dhe Persisë.

Më pas në territorin e Utikëve mbreti pasues i shqiptarëve Vaqe ndërtoi një qytet, të cilin, në nderim të Mbretit Persian,i dha emrin Peroz, që më vonë ndryshoi në Partav.

Pushtuesit Arabë dhe Armenë filluan më pas të kacafyteshin me njëri-tjetrin për territorin e Albanisë Kaukaziane Pas luftërave të shumta të historisë një pjesë e popullsive të Albanisë Kaukaziane, siç thamë më lart, mbeti gjatë nën qeverisjen e Armenisë dhe u detyruan të përdornin gjuhën Armene. Një pjesë tjetër e popullsive mbeti nën qeverinë e Iranit. Ndërsa një pjesë e tretë mbeti nën qeverinë e Turqisë.

Megjithatë deri në shekullin të VII-të në Albaninë Kaukaziane kishte shumë territore shqiptare që përdornin masivisht gjuhën e tyre të vjetër dhe dalloheshin lehtësisht nga popujt e racat e tjera, që mbetën në vendin e shqiptarëve siç janë popullsitë armene, iraniane, turke etj.

Kështu nga shekulli i IX-të dhe i X-të Albanisë Kaukaziane i mbeti vetëm emri i shteti që nuk ekziston më. Por popullsitë shqiptare nuk u shfarosen.

Ato jetojnë edhe sot në Gjeorgji, në Azerbajxhan dhe në Karabak dhe dallohen shumë mirë nga popujt e tjerë jo vetëm nga karakteristikat e racës, por dhe ato të kulturës, nga zakonet e doket, nga gjuha etj. Ata nuk ngjajnë me ju shqiptarët e Shqipërisë së Adriatikut, por janë njësoj si ju. /Tetovasot

Kategori
Uncategorized

Mefal, a do te blesh nje kuti? Dua vetem pak djath, nje pule, ca fruta dhe…ndonje birre??? Jo nene.

Po une nuk kam televizor ne shtepi. Çte bej une me kete? Po shite, di une. Ose bli televizor.

Hajd gezuar! Gezuar, gezuar.                   Doli jashte dhe e pa edhe njehere kutine. Pa dike te rruga dhe e ndaloi.

Mefal, a do te blesh nje kuti?                 Dua vetem pa djath, nje pule, ca fruta dhe…ndonje birre??? Jo nene,

Sa u gezua Fatosja!

Jeton ne Gramsh. Eshte e kerrusur nga jeta me nje semundje qe i ka marre nje pjese te kujteses. Ne shtepi e presin 4 persona te cilet i kane syte nga asistenca e saj. Burri vuan nga nje semundje e shtylles kurrizore e megjithate detyrohet te dale e te mbledh shkarpa per tu ngrohur apo pleh per ta shitur, per te blere nje buke me shume. I thane te shkoje e te marre nje shperblim per Vitin e Ri dhe u gezua shume.                       Rruges mendonte se do te mund te blente dicka per te shtruar tavolinen e fundvitit. Pak djathe, ca fruta, ndonje pule ndoshta qe ta bente me oriz. Mbase edhe 1 ose dy birra. Te festonin njehere edhe ata.                                                        Kur mberriti te zyra e asistences, mbas rradhes se gjate  idhane nje kuti dhe nje kartoline.                                                     Cfare eshte kjo? Eshte dekoder dixhital, Fatose. Te shohesh televizor. Po une nuk kam televizor ne shtepi. Cte bej une me kete?                                                                  Po shite, di une. Ose bli televizor. Hajd gezuar! Gezuar, gezuar.                               Doli jashte dhe e pa edhe njehere kutine. Pa dike te rruga dhe e ndaloj.

Mefal, a do te blesh nje kuti? Dua vetem pak djath, nje pule, ca fruta dhe…ndonje birre??? Jo nene.

Kategori
Uncategorized

Rrëfimi i gruas: Ja si ishin “prostitutat” në komunizëm.

Rrëfimi i gruas: Ja si ishin “prostitutat” në komunizëm

Një grua nga një fshat i Shqipërisë ka vendosur të rrëfejë prapaskenat që ndodhnin në kooperativat bujqësore para viteve ’90.

Gruaja e cila nuk ka dashur të identifikohet, thotë se një pjesë e mirë e femrave, ashtu si dhe sot, bënin rolin e prostitutës për të kënaqur brigadierin, sekretarin e parë, apo  dhe përgjegjësin e turnit.

Rrëfimi:

Jam një grua 57-vjeçare, që dua të ndaj historinë e jetës time me të gjithë ju. Kush beson se femrat në kohën e komunizmit kanë qenë më të pastra dhe jo imorale gënjen sot e gjithë ditën, pasi e vërteta është ndryshe.

Unë jam një prej femrave që jam shfrytëzuar si prostitutë gjatë komunizmit, vetëm e vetëm që të kënaqja brigadierin dhe përgjegjësin e turnit.

Sigurisht që edhe mua më pëlqente kjo gjë në atë kohë, pasi isha e privilegjuar krahasuar me shoqet, pasi punoja më pak, vija në punë sipas dëshirës, por ama respektoja gjithmonë dëshirën e shokëve të partisë.

Unë isha një vajzë e re, por pak më e hedhur se shoqet dhe këtë gjë e pikasi një nga shokët e partisë, i cili ishte dhe brigadieri im. Një ditë pas pune ai më ftoi pas fermës ku ne mbanin bagëtitë dhe filloi të më shprehë dashurinë e tij, por jo për të më marrë për grua, por vetëm që të më kishte si dashnore.

Me thënë të drejtën në atë moment më erdhi pak zor, sepse rrallë kisha dëgjuar histori të tilla, por brigadieri ishte një djalë shumë simpatik, kështu që unë pranova, dhe ne filluam të bëjmë dashuri.

Edhe pse kanë kaluar vite unë edhe sot e kësaj dite e mbahej mend atë që bëra atë ditë në një nga kooperativat bujqësore.

GAZETAEXPRESS

 

Kategori
Uncategorized

Ne, bashkëpërgjegjës e bashkëviktima të komunizmit.

Fjalim i mbajtur me rastin e zgjedhjes President i Republikës, prill 1992

Klerikë të nderuar,

Të dashur zonja deputetë,

Të dashur zotërinj deputetë,

Të nderuar zotërinj ambasadorë,

Të dashur të ftuar,

Të dashur bashkëqytetarë, qytetarë të Shqipërisë, bashkëkombës, kudo që jeni.

Detyra e Presidentit te Republikës, që populli shqiptar më beson sot mua nëpërmjet përfaqësuesve të tij në Parlamentin e parë demokratik të Shqipërisë, është një nder i madh dhe një detyrë sa me përgjegjësi, aq dhe dinjitoze. Ajo është nder, se populli ynë, pas afër një shekulli lufte dhe përpjekje titanike për liri, demokraci, të drejta njerëzore dhe kombëtare, më vendos sot mua, nëpërmjet jush, me vullnetin e tij të lirë, në vendin e parë të Shtetit demokratik Shqiptar. Por detyra e Presidentit, në agimin e demokracisë së Shqipërisë, pa dyshim, është tejet e vështirë. Kjo sepse unë zgjidhem sot President i njërit prej vendeve më të varfra të globit, ku në të kaluarën e afërt qindra pleq e fëmijë vdiqën nga uria apo sëmundjet e lidhura me të dhe sot akoma nuk janë të paktë ata që vuajnë nga kjo plagë, ku janë të panumërt fëmijët që, të zhveshur e të zbathur e të uritur, nisen për në shkollë, ku qindra mijëra të sëmurë nuk kanë ilaçe për t’u injektuar, papunësia është në nivele ndër më të lartat që mund të jetë, ku qindra mijëra familje në fshat nuk kanë një pëllëmbë tokë, as dhe mjete të tjera jetese, industria është e një teknologjie jashtëkohore, 80% përqindëshi bren çdo ditë ekonominë shqiptare të paralizuar. Peizazhin natyror të vendit, me bukuri mahnitëse, e trishtojnë drurët e prerë dhe bunkerët, këta të fundit simbol autentik i diktaturës së egër dhe gjysmë shekullore që përjetuam. E vërteta është se në Shqipëri koha ndaloi dhe jo për një javë apo vite, po për gjysmë shekulli dhe kjo ka peshë dhe çmim të rëndë. Ligji nuk u respektua ndonjëherë, madje kohët e fundit ai i lëshoi vendin kaosit, krimit të organizuar dhe anarkisë.

Zonja dhe zotërinj.

Gati gjysmë shekulli në Shqipëri, për mungesë të lirisë së ndërgjegjes dhe në bazë të parimit amoral të luftës së klasave, qindra dhe mijëra shqiptarë dhanë jetën dhe rininë e tyre për fjalën e lirë, për mendimin e lirë. Ndërsa të tjerëve, që nuk u burgosën apo internuan, komunizmi u ndaloi liritë themelore të individit, mendimin, pronën dhe Zotin. Ai zhyti vendin në një ngujim dhe izolim që rëndoi shumë mbi shpirtin, psikologjinë, kulturën, ekonominë tonë.

Zonja dhe zotërinj, unë bëra këtë përshkrim jo vetëm për të dënuar diktaturën të cilën përjetuam, por edhe për të rikujtuar këtu se në këto rrethana askurrkush nga ata që kanë luftuar për liri dhe demokraci dhe besoj se do të lakmonte qoftë dhe një miligram pushtet. E me gjithë këtë, unë e pranoj me kënaqësi dhe optimizëm detyrën e Presidentit të Republikës. Së pari, sepse unë jam krenar se jam shqiptar. Nënat tona, së bashku me qumështin, na mëkuan ne krenarinë dhe dashurinë për kombin, kulturën, flamurin dhe historinë e tij të dhimbshme. Plagët e rënda që unë përmenda më sipër dhe që janë një trashëgimi tepër e hidhur, Shqipërisë nuk ia shkaktoi Zoti, por komunizmi, të cilin ne, me një ceremoni madhështore demokratike, e varrosëm njëherë e përgjithmonë ditën e parë të kësaj pranvere të madhe.

Zonja dhe zotërinj,

Qytetarë të Shqipërisë,

Bashkëkombës të dashur,

Postin e Presidentit unë e pranoj, sepse kam besim të madh te ju, kam besim të pakufishëm te njeriu, te gjenia e tij krijuese, aftësitë, talenti, mundësitë, idealet dhe aspiratat e tij. Unë besoj dhe shpresoj se ata që mundën diktaturën e egër, ata do të dinë të ndërtojnë demokracinë, të ndërtojnë një Shqipëri demokratike, një ekonomi tregu të zhvilluar, një zonë të lirë të qytetarëve të lirë. Mendimi i lirë, puna e lirë, iniciativa e lirë do punojnë për ne siç kanë punuar për të gjitha kombet e qytetëruara. Nga ana ime, në këtë rast dua t’ju garantoj se do të angazhohem me të gjitha forcat për ristabilizimin e rendit dhe të qetësisë, funksionimin e shtetit juridik, rifillimin e prodhimit në ndërmarrjet tona dhe rimëkëmbjen e ekonomisë shqiptare.

Klerikë të nderuar, detyrën e Presidentit të Republikës së Shqipërisë unë e pranoj sepse kam besim të madh te Zoti. Ai na ka ndihmuar e do të na ndihmojë në rrugën tonë të gjatë dhe të vështirë drejt demokracisë. Shqipëria sot ka tri fe, ato do të nderohen dhe vlerësohen gjithnjë si tri gurra të fuqishme hyjnore, që do të pasurojnë shpirtin tonë, shqiptarinë.

Zotërinj ambasadorë dhe diplomatë të akredituar në Shqipëri, duke marre detyrën e Presidentit dua dhe një herë t’ju konfirmoj besimin tim të palëkundur se vendet demokratike fqinje, demokracitë e Evropës, SH.B.A-së do të na ndihmojnë në rrugën e demokracisë dhe të përparimit. Dua, me këtë rast, t’ju siguroj se ëndrra më e madhe e çdo shqiptari është integrimi i Shqipërisë në Evropë. Për këtë ne do të ndërtojmë shtetin e së drejtës, do të realizojmë lëvizjen e lirë të njerëzve, mallrave e ideve. Me politikën e saj Shqipëria do të përpiqet që interesat e ndryshme të mos sjellin konflikte, por të zgjidhen me mirëkuptim dhe marrëveshje mbi bazë të normave dhe traditave demokratike. Në të ardhmen do të bëjmë përpjekje që sa më shumë qytetarë të huaj, biznesmenë dhe burra shteti të vizitojnë Shqipërinë, që Shqipëria të shndërrohet në faktor paqeje, mirëkuptimi në rajon dhe në Evropë. Ndërmarrjet e përbashkëta ekonomike dhe investimet e huaja do të garantohen me një legjislacion liberal dhe demokratik.

Bashkëkombësit tanë në trojet e veta në Jugosllavi dhe kudo që janë, dua t’i garantoj se Shteti Shqiptar do të punojë me këmbëngulje për realizimin e të drejtave të tyre njerëzore e kombëtare. Unë kam besim të palëkundur se çështja shqiptare është çështje e drejtë, që mund të zgjidhet plotësisht në kuadrin e aktit final të Helsinkit dhe nismës së Komunitetit Evropian për rajonin. Shpreh bindjen se nuk do të jetë e largët dita që shqiptarëve do t’u njihet e drejta për vetëvendosje dhe të drejtat e tjera që u takojnë. Nga ana tjetër, dëshiroj të siguroj minoritetet në Shqipëri se do të gëzojnë të gjitha të drejtat dhe liritë individuale dhe kombëtare që u garanton kushtetuta jonë dhe aktet ndërkombëtare. Do të përpiqem dhe shpresoj se dhe vende të tjera do të mbajnë të njëjtin qëndrim ndaj pakicave tona.

Zonja dhe zotërinj, detyrën e Presidentit të Republikës e pranoj i vendosur të realizoj së bashku me ju aktin e madh të pajtimit kombëtar.

Komunizmi ishte përçarës i madh i kombit tonë. Pak ditë më parë ne varrosëm pushtetin e tij, por jo doket dhe zakonet e tij. Ato do t’i varrosim vetëm pasi t’i zëvendësojmë me virtytet e larta që ne trashëgonim. Duke dënuar krimin e shëmtuar dhe diktaturën, ne duhet të nderojmë, të duam dhe të çmojmë njëri-tjetrin. Të gjithë ne kemi qenë bashkëpërgjegjës në shkallë të ndryshme për vazhdimësinë e diktaturës së paku për votën nën frikë 99.99% që i akorduam asaj. Por të gjithë kemi qenë bashkëviktimat e tij, prandaj le të na bashkojë vuajtja, dhimbja e njëri-tjetrit, përgjegjësia e përbashkët për të ndërtuar një shoqëri të civilizuar si Spanja dhe Portugalia. Kombet me kulturë dhe shpirt të madh dinë të falin, dinë të shprehin pendesën për hir të kulturës, të shpirtit, të fëmijëve dhe të të ardhmes së tyre.

Zonja dhe zotërinj, në detyrën e vështirë të Presidentit dua t’ju garantoj se do të mbroj fort interesat e të gjithë shtetasve shqiptarë, të gjithë qytetarëve shqiptarë, duke filluar nga vogëlushët që na përcillnin çdo ditë me gishtërinjtë e tyre lart, mesazh i shpresës së një kombi, tek rinia që solli këto ditë për vendin tonë, te burrat dhe gratë, të moshuarit dhe pleqtë që nuk kursyen asgjë, as fëmijët e tyre, as veten e tyre, kur ishte fjala për liri dhe dinjitet kombëtar e njerëzore. Një kujdes të veçantë do të tregoj për të gjithë ata që vuajtën. Vuajtjet dhe sakrificat e tyre janë çmimi i njerëzve, i lirisë që gëzojmë ne sot.

Zonja dhe zotërinj, në funksionin e Komandantit të Përgjithshëm do të punoj për transformimin e ushtrisë, të forcave të ruajtjes së rendit dhe SHIK-ut në institucionet që garantojnë ruajtjen dhe zhvillimin e demokracisë, do të përpiqem që Shqipëria të anëtarësohet në NATO, si program i integrimit të saj në Evropën e qytetëruar.

Së fundi, dua t’ju njoftoj se Presidenti i parë i zgjedhur nga ky Parlament do të ruajë përmasat e tij qytetare. Shqipëria ka vërtet një pallat presidencial, por, si njëri prej vendeve më të varfër botë, ajo nuk mund të ketë President për pallat. Do të rri midis jush se ndjehem më i fortë, (Duartrokitje e ovacione) se vetëm ashtu do të mund të ruaj dimensionin njerëzor, si dimensione themelore të politikës së re shqiptare.

Rroftë Shqipëria!

Kategori
Uncategorized

Amerikania. “Pilotja e Vdekjes” që bombardoi Serbinë për 200 orë rresht

Me gradën “Majore”, pilotja amerikane, Nicole Malachowski, është dekoruar me medaljet e çmimet më të larta të Ushtrisë Amerikane si “Meritorious Service Medal”, “Air Medal”, “Air Force Commendation Medal”, “Air Force Achievement Medal”, si dhe medaljen “4th Fighter Wing”s”, të cilën e ka marrë si një heroinë e madhe gjatë fushatës së bombardimeve ajrore në Kosovë, për mbrojtjen e civilëve gjatë bombardimeve. Ajo është shquar për përsosmëri të jashtëzakonshme në goditjen e objekteve ushtarake serbe, edhe nëpër qendra të banuara, ose afër qyteteve ku ndodheshin bazat.

 Besohet se Nicole është një grua e guximshme dhe mjaft e aftë, e para femër amerikane në historinë 60-vjeçare të aviacionit që është pjesë e skuadronit bombardues luftarak “Pilotët e vdekjes”. Ajo hyn kështu edhe në analet e historisë amerikane të fluturakëve, duke u renditur e suksesshme dhe me vlera të spikatura mes pilotëve burra. Deri sot pilotja numëron rreth 200 orë fluturime bombarduese në Kosovë (mars-qershor 1999 – 78 ditë) si dhe 10 ditë në Irak (prill 2003).

Forcat luftarake-ajrore amerikane (The USA Air Force) kanë gjithsej 568 femra pilote. Nga këto vetëm 71 prej tyre shërbejnë me aeroplanët fluturakë. “Unë, thotë Nicole, do të bëj detyrën, pavarësisht se mund të jem vendosur edhe në qendër të debateve, se si ka mundësi që një femër të kryejë këtë detyrë kaq të vështirë dhe me rrezik të madh për jetën”. Pilotja amerikane, Malachowski, ka kryer shkollën e mesme në vitin 1992 në Las Vegas. Fëmija i tretë i një familjeje të vjetër amerikane (nëna quhet Cathy dhe babai i saj Robert Ellingwood).

Nicole është e martuar me pilot, edhe ai me gradën “Major”, por me origjinë ruse, i quajtur Paul Malachowski. Nicole u rreshtua në radhët e Flotës Ushtarake Ajrore të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, në vitin 1996, pas diplomimit në Akademinë e Forcave Ushtarake Ajore, me nivelin B. S. në Management dhe më ulët French. Më parë se të inkuadrohej në radhët e skuadroneve bombarduese të Flotës Ushtarake Ajrore të SHBA-ve, “Bubullima e zogut” (Thunderbirds), ajo shërbeu si instruktore dhe komandante me avionët luftarakë “F-15E”, në skuadronin “494th Fighter Squadron”, në bazën amerikane në Britaninë e Madhe, “RAF Lakenheath”. Këtu Nicole mblodhi rreth 1900 orë fluturime, nga këto 1700 orë fluturime me bombarduesit “F-15” dhe “F-16”.

Nicole Malachowski, nga Çikagoja, është e datëlindjes 1974 dhe njihet në SHBA si e para femër amerikane pilote me gradën “Major” dhe e para femër amerikane e seleksionuar për të shërbyer në radhët e fluturimeve luftarake në forcat ajrore “Thunderbrids, që njihen ndryshe si “Pilotët e vdekjes” apo “Bubullima e zogut”. Fluturimin e parë në qiell të hapur e ka kryer në vitin 1996. Për piloten amerikane kanë shkruar e folur jo vetëm gazetat, revistat ushtarake, por edhe gazeta e televizione të njohura në SHBA si CNN, ABC, NBC, FOXNEWS etj. /Lajmeglobale

Kategori
Uncategorized

Vettingu si kano(a)çe për stacionin BE.

Edi po feston.                                                     I shkoi gripi që e kishte zënë para disa ditësh 

Po del fotografi, po këndon, po bërtet, po jepeksione, është optimist, po bën llogaritë, po hedh kunja. Vettingu kaloi, Kushtetuesja hapi rrugën e çlirimit. Pallati i Drejtësisë do pastrohet, me siguri nga të korruptuarit, për të rilindur edhe ai siç lindi qeverisja. Apo ndoshta për t’u dhënë me konçesion prurësit më të parë, me kundërvleftë disa punësime miqsh e shokësh.

Do të jetë koha ajo që do të caktojë nëse vendimi i sotshëm i Gjykatës Kushtetuese – legjitim dhe i paapeueshëm – do të sjellë të mira. Do të jetë koha ajo që do të provojë nëse përralla me gogolin Sali që bllokon integrimin, është e vërtetë. Nëse ajo si çdo përrallë ka një fund të mirë, ku “qerosi si përherë e gjen rrugën e fitores”.

Për të gjithë njerëzit që njohin punët e shtetit ndoshta ngjan e çuditshme sesi një kryeministër gëzon e përplas këmbët pse siç na ka thënë deri më sot duke na shkelur syrin, do mendojë të fusë në burg Saliun. Apo do shantazhojë Ilir Metën.

Ndoshta kjo ka një tjetër shpjegim: Edi po gëzon sepse po rregullon hallet e veta. Punët që ka bërë, dosjet që i janë krijuar. Ai ka një vizion të vetin për vettingun dhe gjykatat: ato duhet të mos jenë këto që janë. Mundet edhe që gjykatësit të zgjidhen me konkurs, ça rëndësie ka. Këto nuk bëjnë. Bëjnë ato që do të vijnë nesër.

Ku po feston Edi do pyesni ju? Natyrisht aty ku gjen rehatinë, ku ka butonat fshij, mos e publiko, bllokoje, çregjistroje, përjashtoje. Në pultin e komandimit universal, aty ku njeriu shfaqet me karakter: Në Facebook, me një tufë miqsh.

Ja satusi i parë, që i referohet “kazanit”:

“Sipas mediave Gjykata Kushtetuese rrëzon kërkesën e PD kundër Vetingut! E vonuan po s’e ndalën dot Tani koha për të nisur zbatimin sa më parë! Të fillojmë spastrimin në Pallatin e Drejtësisë dhe të marrim datën për çeljen e negociatave për anëtarësim në BE”.

Vettingu pra na qenka si ajo kanaçja e televizorëve të dikurshëm që vendosej për të kapur stacione të huaja.

Lexoni statusin e dytë, ku Partizani i Panjohur bëhet i njohur për Shqipërinë Europiane.

“Në Kuvend për çlirimin e Vetingut dhe çeljen e negociatave, gjatë interpelancës së kërkuar me urgjencë nga zoti Nardi&zoti Vangjeli&zoti Beni, kryetarë partish pa parti, në garën e tyre me zotin Sali kush hedh më shumë baltë, duke shpifur e gënjyer më shumë për këtë qeveri”.

I treti, status prej kodoshi, të cilin kryeministri e personifikon kaq natyrshëm:

“Qenka helmuar Shqupi me Gjykatën Kushtetuese! Mos, jo kështu të dashur kolegë, Vetingu do ju ndajë nga shoqëria e keqe e të korruptuarve”.

Vettingu nuk do festuar për inat të dikujt. Nga kryeministri pritet një fjalë, një mesazh për qytetarët, një sqarim si e pse vetting do na çlirojë, se pse ai do të sjellë drejtësinë, se çfarë angazhimi merr qeveria dhe PS-ja. Aq më tepër ka rëndësi ka tani sjellja prej kryeministri kur vettingu është marketuar si gjueti shtrigash, me të keqen e njohur, duke përftuar një legjitimitet inflacionar.

Kjo na duhet. Garancia institucionale e një qeverie, e një kryeministri, i cili mendon se çdo kritikë, akuzë, apo opozicion, ka arsye personale.

Simptoma të afrimit të fundit, padyshim, vetëm se sistemi mundëson një shkëmbim programesh, në vend të ikjes dhe pështymave nga pas. Sepse është shumë e qartë: ky menaxhim i personalizuar i një standardi kushtetues nuk sjell asgjë të mirë. As për Edin dhe gargarën e tij qeverisëse.

Shaptilografisti. 

nga/RESPUBLICA.

Kategori
Uncategorized

Shteti komb – zgjidhja(në letër) për Ballkanin.

Politika perëndimore duhet të adresojë nacionalizmin si zgjidhje për paqen në Ballkan. Kjo është pak a shumë ideja që hidhet në një shkrim të publikuar në “Foreign Affairs” nga autori Timothy Less, drejtor I Nova Europa, një konsulent mbi politikat e riskut dhe ish-diplomat. Ai e nis shkrimin me pretendimet me karakter nacionalist të minoriteteve në Ballkan, të shqiptarëve, serbëve dhe kroatëve. Popuj që janë të shpërndarë në Ballkanin Perëndimor, zona më e pastabilizuar në Europë.

Less shkruan se politika Perëndimore me SHBA në krye vendosi të modelonte paqen në këtë zonë duke imponuar modelin e multietnicitetit si parim shtetfromues, ndonëse realitet postjugosllav evokonte përherë e më shumë kërkesa për shtetin nacional. Në terren kjo detyrë është alternuar mes SHBA-së që ka diktuar kufij dhe sigurinë dhe BE-së që ofroi politikën e zgjerimit si mundësi prosperiteti. Kjo qasje ka funksionuar deri më tani, por ajo po shfaq qartë shenja se nuk është më në gjendje t’i përgjigjet sfidave të një Ballkani jofunksional.

Sipas tij gabimet dhe ngadalësia në integrimin e Ballkanit po bashkohen me faktorë të tjerë negativë si problemet ekonomike dhe ndëretnike, rritjen e ndikimit rus si frenues për orientimin perëndimor të sllavëve, ndërhyrjet e Turqisë me botën myslimane në Ballkan dhe ofertat financiare të Kinës që zerojnë politikat e strukturuara të BE-së.

Çfarë duhet bërë në këtë situatë për të stabilizuar një zonë që po vlon? Autori e gjen përgjigjen te trajtimi realist i kërkesave që vijnë nga terreni i minoriteteve, aty ku nyjëtohet tensioni.

“BE-ja po Lufton ende që të imponojë autoritetin e vet, diplomatët europianë nuk mundën që të zgjidhin një krizë dy-vjeçare në Maqedoni…BE-ja po ashtu dështoi në arritjen e një marrëveshjeje normalizimi mes Serbisë dhe Kosovës. Ndoshta shembulli më i keq, Republika Srpska në Bosnje po ecën përpara me referendumin e vet kontroversial, pavarësisht protestave të BE-së. Konsiderata kyçe në këtë situatë është se politika aktuale e stabilizimit përmes integrimit, për aq s aka funksionuar, e ka mbyllur ciklin, nisur nga përfundimi i zgjerimit të BE-së. Duke operuar me një politikë të vjetër që bazohet në shpërblime elusive, pa sanksione për mos respektimin e tyre, Perëndimi poi a lë iniciativën revizionistëve lokalë dhe sponorëve të tyre të huaj: Rusisë dhe Turqisë që ndjekin politika të vetat”, shkruan Less.

Ky paragraf hedh dritë mbi dështimin e BE-së në rajonin tonë, ndonëse politikat e unionit, financimet dhe rritja e prezencës në modelimin e ligjvënies, kanë garantuar një paqe relative që është në fakt limontia e një tranzicioni pa fund. Me një realitet përherë e më kompleks, në kushtet kur Lindja është rigjallëruar dhe ka plotësuar simetrinë gjeopolitike duke u kthyer në alternativë, mbetet që Perëndimi të adoptojë një qasje më radikale. Të paktën këtë thotë autori sipas të cilit e vërteta duhet parë në sy.

Eksperimenti 20 vjeçar i multietnicitetit dështoi. Nëse Perëndimi dëshiron t’i qëndrojë qëllimit të vet për ruajtjen e paqes në Ballkan, atëherë ka ardhur momenti që të vihet pragmatizmi përpara idealizmit dhe të planifikohet një tranzicion gradual drejt shteteve kombëtare ku popullsitëë mund të kënaqin inetereat e tyre politike më bazike. Duke patur parasysh ndarjet në Europë, SHBA duhet të marrin kontrollin e procesit. Në terma afatshkurtër, Washingtoni duhet të mbështesë fragmentarizimin e brendshëm të shteteve multietnike ku minoritetet e kërkojnë atë – p.sh duke pranuar kërkesën e shqiptarëve për federalizimin e Maqedonisë dhe të kroatëve për një entitet të tretë në Bosnje. Në terma afatmesëm, SHBA duhet të lejojë territore të caktuara që të formojnë lidhje të ngushta ekonomike dhe politike me fqinjët e vet më të mëdhenj, duke lejuaar shtetësinë e dyfishtë dhe institucione të përbashkëta, ndërkohë që mbeten pjesë e shtetit actual. Në fazën finale këto territore mund të shkëputen nga shteti ekzistues dhe të bashkohen me vendin nënë, fillimisht ndoshta si rajone autonome. 

Një entitet kroat në Bosnje mund të bashkohej me Kroacinë, Republika Srpska dhe veriu i Kosovës me Serbinë, Lugina e Preshevës, Maqedonia Perëndimore dhe shumica e Kosovës me Shqipërinë. Ndërkohë Mali i Zi që mund të humbasë enklavat shqiptare mundet njësoj të qëndrojë i pavarur apo të bashkohet me një Serbi në zgjerim. Duke ndjekur këtë plan. SHBA nuk do të shkelë në territor të ri, por thjesht do të ringjallë vizionin uillsonian të një Europe që përfshin vetëvendosjen e popujve – por për një pjesë të kontinetit ku ky vizion nuk është aplikuar kurrë.  Është e qartë që do të ketë rreziqe, por jo aq serioze sa ato që përcillen në qasjen aktuale të dështuar politike. Serbia do të jetë e detyruar të lërë Kosovën të ikë, pa veriun, por kompensimi do të ishte realizimi i një shteti komb serb në ato territore ku serbët dominojnë. Shqiptarët në mënyrë të ngjashme duhet të heqin dorë ngaq Veriu i Kosovës. Më problematike, boshnjakët dhe maqedonasit do të duhet të pranojnë humbjen e territoreve me të cilat janë të lidhur në mënyrë sentimentale, pa ndonjë kompensim. Ky do të ishte formalizimi i një realiteti ekzistues

shkruan Less.

https://www.foreignaffairs.com/articles/bosnia-herzegovina/2016-12-20/dy…

Një analizë që duket se sugjeron se Perëndimi duhet të bazojë politikën e vet në kënaqjen e axhendave nacionaliste në Ballkan, duke pranuar dështimin e plotë të asaj që u tha deri më sot. Ç’kuptim do të kishte atëherë Europa dhe BE-ja, integrimi e të gjitha në kushtet kur për Ballkanin vihet në veprim qasja pragmatiste?

Less shkruan se politika duhet të ndryshojë dhe për këtë ka të drejtë. Vetëm se ai i pajton kombet ballkanike, apo i relakson irritimet e tyre përmes atriubumit të naconalizmit si shpjegim final i paqes. Në fakt ka edhe gjeopolitika të brendshme që nuk duhen injoruar asnjëherë. Pse duhet që hungarezët e Vojvodinës të jetojnë me Serbinë, apo myslimanët e Sanxhakut po kështu me Serbinë? Pse malazezëve u mohohet vullneti për të qenë të pavarur dhe me një të rënë të lapsit u thuhet kaloni me Serbinë?

Njësoj për shqiptarët: si mund të shkrihet në një entitet, pa eksese, një popull që ka një gjuhë, por disa përvoja politike dhe mbi të gjitha disa manifestime fetare? Nuk ka me siguri asnjë politikë që të mos krijojë grupe të margjinalizuara – autori pranon se boshnjakët dhe maqedonasit janë të tillë –  por ndërkohë që nacionalizmi evokohet si zgjidhje, ai në fakt është thjesht një përgjigje për rezultatet e munguara të politikës së Perëndimit që ka sponsorizuar politikanë të korruptuar. Sepse ndërkohë që presupozohet se minoritetet janë të pakënaqur, Ballkani prodhon numrin më të lartë të emigracionit, që është shprehje jo vetëm e nevojave për përmirësimin e jetës, por edhe e pranimit të faktit se edhe shteti nacional ka dështuar në Ballkan.

Kategori
Uncategorized

Donald Lu ‘ushqeu’ anti-amerikanizëm (FOTO).

Disa sondazhe të brendshme të porositura nga ambasada e SHBA-ve në Tiranë, kanë vënë në vështirësi ambasadorin aktual Donald Lu.

Një burim i rezervuar informoi Hashtag.al se ambasada ka dashur të testojë reputacionin e saj pas protagonizmit dhe kritikave politike-mediatike të muajve të fundit ndaj saj.  Rezultati ka qenë befasues.

Ka pasur një rënie të fortë të besimit të shqiptarëve mbi rolin e SHBA-ve në Shqipëri. Shqipëria është vendi më pro-amerikan në Evropë. Mbështetja dhe perceptimi pozitiv i qytetarëve shqiptarë ka qenë përherë mbi marzhin 90%.
Por sondazhet e fundit të realizuara nga ambasada, tregojnë një rritje të skepticizmit dhe rënie të mbështetjes. Sondazhet e brendshme treguan se vetëm 68-75% e shqiptarëve ruajnë ende të njëjtin perceptim për SHBA-të. Pra ka një shtim të skepticizmit dhe rënie të besimit me afro 20%”, – deklaroi burimi i informuar mbi situatën.

Rezultatet e këtyre sondazheve duket se janë pasojë direkte e lidhur me mandatin e ambasadorit Donald Lu dhe sidomos me protagonizmin e tij sa i takon reformës në drejtësi.

Protagonizmi i zotit Lu u identifikua si i njëanshëm politikisht, në disa raste ambasadori amerikan ka sulmuar hapur dhe ashpër opozitën duke mbështetur pa ekuivok planet e qeverisë.

Para miratimit të reformës zgjedhore, zoti Lu deklaroi se kjo reformë do të votohej dhe pa konsensusin e opozitës, madje zoti Lu nisi dhe një fushatë personale për të rekrutuar deputetë të opozitës.

Pa mbushur 72 orë nga kjo nismë, shefja e tij Victoria Nuland mbërriti në Tiranë dhe shumëzoi me zero veprimet e zotit Lu duke paraqitur një platformë që impononte konsensusin e opozitës.

Burime të rezervuara kanë informuar se dhe një pjesë e stafit amerikan në ambasadë ka shfaqur skepticizëm sidomos ndaj përfshirjes direkte të ambasadorit amerikan me nxitjen e OJF-ve për reformën zgjedhore.

east-west-management-institute-staff

Shtetet e Bashkuara të Amerikës kanë akorduar nëpërmjet USAID-it një fond prej 9 milionë dollarësh për projekte në mbështetje të sistemit të drejtësië.

Kompania amerikane që ka fituar tenderin për zbatimin e këtij projekti të rëndësishëm është “East West Management Institute”.

Projekti lidhet në mënyrë integrale me reformën në drejtësi, ndërsa pjesë e stafit drejtues të kësaj kompanie rezulton dhe zonja Delina Fico.

Zonja Fico është Drejtoreshë për Programet e Shoqërisë Civile në këtë kompani, por njëkohësisht ajo është dhe bashkëshorte e ministrit të Shtetit zotit Bledi Çuçi.

Nuk është e qartë nëse përbën konflikt interesi fakti që këtë projekt të rëndësishëm për drejtësinë e orienton një person si zonja Fico, e cila rezulton e pozicionuar politikisht.

Kategori
Uncategorized

Zëra të pamundur: Fëmijë në periferitë e Tiranës.

 

Xhesi, Sabiani dhe Erisa jetojnë me prindërit në Paskuqan, në një shtëpi të papërfunduar, aspak të rehatshme, madje të rrezikshme. “I kam parë fëmijët disa herë, po nuk para dalin nga shtëpia”, thotë Liliana, pronarja e një lokali ku ndaloj rrugës për në shtëpinë e tyre. Kam biseduar më parë në telefon me Besnikun, babain e fëmijëve, që më pret pas një ore në shtëpi. Nuk dua të shkoj më shpejt e ta nxitoj të kthehet, aq më pak të mbërrij përpara tij. “Derën e shtëpisë sime e ke të hapur”, më ka thënë Besniku, por ai duhet të jetë gjithmonë atje, për të mirëpritur miqtë e për t’u kujdesur për familjen. Sipas Besnikut, ky nuk është vend për gra e për fëmijë.

Jeta në rrëthinat e Tiranës

Besniku dhe Sanija erdhën nga një fshat i vogël i Dibrës dymbëdhjetë vjet më parë. Gjetën një zonë të varfër, kaotike, pa infrastrukturë. U vendosën në shtëpinë e disa “miqve të miqve” të emigruar në Greqi. Derisa të kthehen, shtëpia është e tyrja për të banuar, për t’u kujdesur e për ta ruajtur. Përballë kanë lumin, një fushë dhe më tej disa kapanone industriale. Kanë shumë pak sende në shtëpi, si për të sajuar mobiljet. Shishe plastike në korridor, një bufe boshe që mbahet mbi disa gurë, një tabelë në formë ylli vendosur në mur që unë këmbëngul ta ndezim. Një pjesë e llambave ende punojnë dhe bëjnë pak dritë që duket sikur mund të mbushë sado pak boshkllëkun, të mbulojë sado keq mjerimin. Ndonjëherë shikimi kërkon të ndalet tek detajet që të shmangë të përgjithshmen.

Besniku ulet në dysheme që të më lërë mua një kolltuk të vjetër por më të rehatshëm. Ndërkohë që dredh cigaret njëra pas tjetrës tregon papushim gjithë jetën e tij. Që kur ka ardhur në Paskuqan, Besniku mbledh shishe plastike nëTiranë për t’i shitur në fund të ditës. Fiton 80 Lekëpër kile. Tregon se del dy herë në ditë, në orën 4 të mëngjesit dhe sërish në pasdite.  Por kjo është punë në të zezë dhe së fundmi masat ndëshkuese po bëhen gjithnjë e më të rënda. “Ka raste që policia na konfiskon gjithë ngarkesën. Na ikën dita kot, por po t’iu lutemi na lënë të mbajmë karrocat. Ç’do të bëhet me dymijë familjet që mbajnë frymën me këtë punë” pyet Besniku, “si do t’i ushqej fëmijët e mi”?

Fëmijët nuk para flasin

Ndërsa bisedojmë, Xhesi, Sabiani dhe Erisa kanë hyrë në dhomë në heshtje, të tërhequr nga rrëfimi i babait dhe prania e një të huaji në shtëpi. Xhesi është më e madhja, gjashtëmëdhjetë vjeçe, gjithmonë e buzëqeshur. Sabiani është më serioz, vetëm dymbëdhjetë vjeç por me hije prej burri. Ndërsa Erisën, nëntë vjeçe, nuk e mban vendi. “Kur fillon të flasës’di të pushojë,” thonë Sanija, por sot nuk do të fillojë. Për çdo pyetje kanëvetëm buzëqeshje të druajtura si përgjigje. “Nuk dinë si të sillen, nuk dalin kurrë nga shtëpia,” thotë Sanija.

Fëmijët janë vetëm sepse të afërmit i kanë shumë larg, ndërsa komshinjtë këtu nuk duhet të mbahen pranë. Një familje e shpërngulur e ka të vështirë të krijojë besim tek tjetri: traditat janë të ndryshme, kushtet e jetesës të vështira dhe izolimi është mënyra më e thjeshtë, sado e dëmshme, për t’u mbrojtur. “Nuk kemi të njëjtat vlera, të njëjtat parime,” thotë Besniku për të justifikuar sjelljen mbrojtëse ndaj familjes dhe grave të shtëpisë. “Nuk merremi vesh kur flasim,” shton Sanija, duke thjeshtëzuar mosbesimin e zakonshëm krahinor nënjë vështirësi më të tejkalueshme gjuhësore. Përkatësitë krahinore dhe mosbesimi fitojnë çdo ditë ndaj arsyes, ndërsa gjeografitë mendore janë më të vështira për t’u tejkaluar se hapësirat fizike.

Nuk shkojnë në shkollë

Nga oborri i shtëpisë duket shkolla e mesme, as pesëdhjetë metra larg. Pak më tutje ështe edhe një shkollë nëntëvjeçare. Por këta fëmijë nuk kanë qenë asnjë ditë në shkollë, nuk dinë as të shkruajnë e as të lexojnë. Sabiani dhe Erisa kanë lindur në Tiranë, por janë ende të regjistruar në Dibër. Asnjë shkollë në Tiranë nuk i pranon. “Dalin e shohin shkollën nga oborri,” thotë Sanija, “ndonjëherë imitojnë ushtrimet që bëjnë nxënësit në orën e fizkulturës”.

Ndërsa Besniku tregon certifikatën familjare të marrë në Dibër, kur dy vjet më parë përpiqej të ndryshonte banimin. Do t’u jepte mundësinë të përfitonin mbështetje për fëmijët, akses në edukim dhe shëndetësi. Prapa shtëpisë ndodhet edhe një poliklinikë. Pyes nëse fëmijët mund të vizitohen apo të marrin mjekim edhe pse nuk janë të regjistruar në Tiranë. “Nuk kanë pasur nevojë as doktor, as për ilaçe, i ka ruajtur Zoti” thekson Sanija.

“Gjatë fushatës më premtuan se do të më ndihmonin me procedurat në gjendjen civile, por s’u bë gjë,” thotë Besniku. Kushdo që mund t’i ketë premtuar regjistrimin në Tiranëdo të ketë humbur interes për votën e tij. Familje më të mëdha, me më shumë votues, do të kenë pasur përparsi. Edhe këtë herë, fëmijët mund të presin.

E drejta e arsimimit

Kontakti i parë mes fëmijëve dhe sistemit mbrojtës të shtetit duhet të realizohet përmes Njësive  të Mbrojtes së Fëmijëve, aktualisht nën varësi të bashkive dhe komunave, që kanë detyrë të monitorojnë situatën e fëmijëve dhe familjeve në rrezik, të identifikojnë rastet më urgjente dhe të bashkërendojnë punën dhe ndërhyrjen e palëve të përfshira.

Por këto Njësi nuk janë lehtësisht të aksesueshme për fëmijët që nuk jetojnë pranë, madje vendndodhja e tyre nuk është gjithmonë e njohur. Ato nuk kanë standardet e nevojshme cilësore dhe financiare për të arritur rezultate konkrete ndërsa personeli pa trajnimin dhe përvojën e mjaftueshme  mbështetet rëndom në gjykimine personale, e shpeshherë të papërshtatshme.

Për Koalicionin e organizatave Bashkë për Kujdesin Tërësor të Fëmijëve, Shqipëria ka politika të mira, por që nuk zbatohen nga institucionet lokale. Sipas Indeksit për Mbrojtjen e Fëmijëve (2016), një mjet krahasues i politikaveqë mat sistemin aktual për mbrojtjen e fëmijëve të një vendi kundrejt një sërë treguesish të përbashkët, Shqipëria renditet e fundit nga nëntë vende të Rajonit për sa i përket shërbimeve.

Kështu, Koalicioni këmbëngul për një menaxhim më efektiv të rasteve nga Njësitë Vendore, që në këtë rast, në bashkëpunim me drejtorinë e shkollës, duhej të kishin ndërhyrë për të regjistruar fëmijët në shkollë. Ata mund të përfitonin nga programi “Shansi i dytë” që parashikon kurrikula të veçanta për fëmijëqënuk e kanë ndjekur shkollën prej fillimit dhe bën të mundur integrimin e tyre me bashkëmoshatarët.

Për fëmijët, aksesi në arsim dhe mësimdhënia cilësore janë të drejta themelore. Arsimi është një mjet kyç për tëmposhtur varfërinë  dhe ndryshuar shoqërinë.

Për vitin 2012, INSTAT-i raportoi braktisje shkollore në nivelin 1.05%, ndërsa sipas Ministrisë së Arsimit, braktisja në arsimin fillor dhe të mesëm për vitin 2014-2015 ka qenë 0.57%. Por sipas Unicef Shqipëri, statistikat kombëtarefshehin disa pabarazi dhe pasaktësi. Ndërsa Censusi i fundit i vitit 2011 tregon se 614 fëmijë në Tiranë, në grup-moshën 10-14 vjeç, nuk kanë qenë asnjëherë në shkollë. Arsyet kryesore tëbraktisjes së arsimit janë varfëria, izolimi, paaftësitë apo identiti etnik.

Zëra të padëgjuar

“Kudo që shkojmë, mbetemi në fund të botës,” thotë Besniku duke treguar fushën përpara shtëpisë. “Fëmijët kërkojnë të shkojnë në shkollë, po ne as kaq nuk ua sigurojmë dot. Edhe po t’i regjistrojmë, me çfarë t’i blejmë librat dhe rrobat?  Po t’i çojmë kështu do do t’i tallin fëmijët e tjerë”, shton Sanija.

Shumë shpesh, fëmijët e periferive, të rritur në familje të varfëra, përjashtohen edhe nga vetë nxënësit, harrohen nga mësuesit në bankat e fundit të klasës. Detyrimisht familjet vendosin t’i heqin nga shkolla, nëse edukimi i tyre nuk ka dobi por vetëm shpenzime.

Deri tani, Xhesi, Sabiani dhe Erisa kanë folur vetëm me prindërit e tyre, nuk kanëpasur zë jashtë shtëpisë dhe kërkesat e tyre deri tani kanë mbetur të padëgjuara. Zërat ua hesht varfëria në të cilën jetojnë, por ua mbyt edhepërpjekja e prindërve për t’u dhënë një jetë më të mirë pa ditur gjithmonëç’është më e mira për ta.

“Ata menduan se plumbat do të na heshtnin. Por dështuan. Më pas, prej heshtjes, u ngritën mijëra zëra,” tha MalalaYousafzai në fjalimin e paharrueshëm në Kombet e Bashkuara. Për këta fëmijë në Paskuqan plumbat janë varfëria, izolimi dhe mungesa e vëmendjes. Ata kanë nevojë për arsim që t’i kalojnë këto pengesa dhe kanë nevojë për kushte më të mira ekonomike për t’u arsimuar.

Si të dalim nga ky rreth vicioz? Kjo është pyetja që duket sikur na drejtojnë fëmijët nga heshtje e tyre. Investimi në arsimim duket përgjigjja e vetme.

Autor: Erion Gjatolli/Fotografitë: Nensi Bogdani – Antonio Fantasia
Kategori
Uncategorized

Ministri Tahiri pret drejtorët e diktaturës që shtypën revoltat e Spaçit dhe Qafë Barit.

tahiri

Ministri Tahiri pret drejtorët e diktaturës që shtypën revoltat e Spaçit dhe Qafë Barit dhe që shpallën negativitetin e tyre në ngjarjet e 2 korrikut 1990

Dje ministri i Punëve të Brendshme sajoi një gjoja 90 vjetor të policisë për të pritur në një takim ish drejtorë të policisë së diktaturës dhe të kohës kur ka qeverisur Partia Socialiste.  Ky takim i zhvilluar gjoja në kuadër të “90-vjetorit të policisë” shquhej për mungesën e drejtorëve të periudhës kur ka qeverisur Partia Demokratike. Të gjithë ish drejtorët e kësaj periudhe që shihen përditë në Tiranë në shëndet të plotë, çuditërisht u sëmurën ditën kur Tahiri do zhvillonte takimin propagandistik.  Nejse, nuk është këtu problemi se të gjithë ish drejtorët që ishin në krah të tij i kemi parë numërues votash të Partisë Socialiste në çdo zgjedhje. Kjo jo pa qëllim, pasi i ka treguar ata më qartë se kurrë se sa të politizuar kanë qenë dhe sa larg të qenit oficer policie kanë qenë. Nuk po merremi sot me drejtorët e policisë që vetë Partia Socialiste i shkarkoi për korrupsion apo paaftësi.  Ky takim i kotë që është krejt pa lidhje, do mbahet mend për disa veçori.

Ish drejtori Kasem Kaçi mbahet mend për shtypjen e revoltës së Spaçit në vitin 1973. Ish drejtori Agron Tafa mbahet mend për shtypjen e revoltës së Qafë-Barit në vitin 1984. Ish drejtori Dilaver Bengasi, përveçse për nivelin e ulët profesional (mësues fizkulture) mbahet mend për procesin e inskenuar të “lopëve të Baldushkut” si dhe për rolin tejet negativ në ngjarjet e 2 korrikut 1990, kur vetë Këshillit i Ministrave i kohës e shkarkoi për përdorim të armëve të zjarrit.

Pas kobures së Kasem Kaçit në një panair të hapur policor, Tahiri na lavdëroi tanimë “policinë e gjeneratës së vjetër”. Më shumë se çdo gjë, takimi i Tahirit tregoi se sa e politizuar është policia e sotme dhe si trajtohet ajo nga Saimir Tahiri, i cili tregoi vazhdimësinë e policisë së partisë.

 

Gjynah që Tahiri nuk i çoi te zyrat nëntokësore të ministrisë sepse shumë nga ata janë kontribuues të diktaturës komuniste.

Kategori
Uncategorized

Dekriminalizimi: Lënë mandatin dy miqtë e Ramës dhe një çam. Ja dënimet që fshehën.

 

Prokuroria e Përgjithshme ka bërë të ditur se 2 deputetë dhe një kryebashkiak të cilët nuk kanë deklaruar procedimet penale.

Sipas prokurorisë, dy deputet janë Dashamir Tahiri, deputet i PDIU-së dhe Shkëlqim Selami deputet i LSI-së. Ndërsa kryebashkiaku është Elvis Rroshi.

Deklarata e prokurorisë

Prokuroria e Përgjithshme pas verifikimeve te thelluara, ka konkluduar, se dy deputetë të Kuvendit të Shqipërisë dhe një kryetar Bashkie janë në kushtet e ndalimit të ushtrimit të funksionit, në bazë të ligjit per “Verifikimin e Integritetit të personave që zgjidhen, emërohen ose ushtrojnë funksione publike” ose te njohur ndryshe si Ligji I “Për Dekriminalizimin”.

Sektori i posaçëm i “Verifikimit të Integritetit të personave që zgjidhen, emërohen ose ushtrojnë funksione publike” në Prokurorinë e Përgjithshme, në bazë të kërkesave të Komisionit Qendror të Zgjedhjeve, ka kryer verifikim të thelluar, në bazë të të cilit ka konkluduar se janë në kushtet e ndalimit të ushtrimit të detyrës, funksionarët:

Dashamir Tahiri, me funksion “Deputet”

Shkëlqim Selami, me funksion “Deputet”

Elvis Rroshi, me funksion Kryetar i Bashkisë Kavajë

Në mënyrë të përmbledhur, Sektori i “Dekriminalizimit” në Prokuroria e Përgjithshme ka siguruar të dhënat, si vijon:

Shtetasi Dashamir Tahiri, me funksion “Deputet” rezulton se nuk ka deklaruar në formularin e “Dekriminalizimit” të dhëna:

Në vitin 1995 është raportuar nga policia në Foggia për krime lidhur me falsifikimin e parave;

Në vitin 2009 është dënuar nga Gjykata në Ravena (për të vuajtur 9 muaj burgim) për përdorim të një leje drejtimi shqiptare të falsifikuar.

Subjekti është kontrolluar disa herë nga policia;

Subjekti Tahiri ka dhënë shpjegimet e tij në Sektorin e “Dekriminalizimit”, duke deklaruar se nuk ka qenë në dijeni të dënimit me burgim në Ravena. Ndërsa, lidhur me procedimin për “fallsifikim parash”, ka deklaruar se bëhet fjalë për një episod në autostradë, kur ai është mashtruar nga një kamarier lokali, i cili i ka dhënë para fallse.

Shtetasi Shkëlqim Selami, me funksion “Deputet”, rezulton se nuk ka deklaruar në formularin e “Dekriminalizimit” të dhëna për një masë sigurimi “arrest me burg”, nxjerrë ndaj tij nga ana e gjykatës së Brindizit, si i dyshuar për pjesëmarrje në organizatë kriminale që merrej me “Trafikim të qënieve njerëzore”. Masa ndaj tij është dhënë në vitin 1994 dhe është ekzekutuar në vitin 2006. Në kuadër të kësaj mase, ai ka qëndruar një javë në paraburgim në Brindizi dhe më pas është lënë i lirë, në vijim të hetimit.

Shtetasi Elvis Rroshi, me funksion kryetar i Bashkisë Kavajë, rezulton se nuk ka deklaruar në formularin “Për Dekriminalizimin”, si vijon:

Një dënim për veprën penale të “Përdhunimit” në grup, në vitin 1995 në Itali

Nuk ka deklaruar përdorimin e disa emrave në Zvicër

Në prill 1993 ka hyrë në mënyrë të paligjshme në shtetin zviceran dhe ka kërkuar azil, 14 maj 1993, është ndaluar nga policia e Zyrihut për një rast droge dhe është dëbuar 4 muaj më vonë.

Në korrik 1997 ka hyrë përsëri në mënyrë të paligjshme dhe ka kërkuar azil. Në gusht 1997 është dëbuar sërish.

Në vitin 2015 DEA/US , ka informuar autoritetet zvicerane se po hetonin një shtetas të quajtur Enver Rroshi për trafik droge dhe pastrim parash.

Në zbatim të ligjit “Për garantimin e integritetit të personave që zgjidhen, emërohen ose ushtrojnë funksione publike”, Prokuroria e Përgjithshme ka njoftuar zyrtarisht mbi rezultatet e verifikimit Komisionin Qendror te Zgjedhjeve, duke konstatuar se subjektet deklarues të mësipërm përfshihen në fushën e ndalimit të parashikuar në nenin 2, pika 1, gërma a) dhe pika 2, gërma a) dhe b) të ligjit.

Për të tre këto raste, krahas konstatimit të kushteve të ndalimit për ushtrimin e funksionit, Prokuroria ka nisur edhe hetimet për veprën penale të “Fallsifikimit te for,ulareve, neni 190 I Kodit Penal..

Ndërkohë, po vijon procedura e verifikimit në kuadër të ligjit “Për dekriminalizimin” edhe për një numër të konsiderueshëm zyrtarësh.

 

Kategori
Uncategorized

Xhaminë e parë në Ballkan e kanë ndërtuar emigrantët nga Halepi në vitin 1289, pikërisht në Kosovë.

Kontaktet e para me Islamin në Ballkan nuk u zhvilluan me ardhjen e osmanëve në fund të shekujve 14-të dhe 15-të, por shumë më herët. Muhammad Haxhiaxhiç, historian nga Sarajeva, përmend se në afërsi të Mostarit janë gjetur monedha nga periudha e kalifit Mervan II (745-750), e që janë paratë e para që kanë arritur në Bosnjë përmes tregtarëve arabë, të cilët kanë tregtuar në masë të madhe në Mesdhe; pasi në atë kohë Dubrovniku ka qenë një qendër e rëndësishme e tregtisë.

Xhamia në Mlike e cila mendohet të jetë e para në Kosovë, por tashmë krejt ndryshe në pamje

Kështu, është e mundur që për shkak të rrugëve tregtare në Dubrovnik, në fshatin Mlike të Kosovës, në vitin 1289, njëqind vjet para betejës së famshme të Fushë- Kosovës, kolonët dhe zejtarët nga qyteti sirian i Halepit të kenë ndërtuar xhaminë më të vjetër në Ballkan, atë të Haxhi Huseinit. Një pllakën e gurit qëndron e shtypur në gjuhën arabe se xhamia është ndërtuar në vitin 1289 dhe është rinovuar në vitin 1822, nga Ahmed al-Aga.

Sipas informatave historike, familja e al-Aga-s në periudhën prej vitit 1095 në kërkim të një jete më të mirë kishte arritur deri në Kosovë, por duke pasur parasysh se kjo ishte një familje e madhe, herë pas here në intervale të caktuara kohore ata ishin vendosur në pjesën jugore të Kosovës; dhe pasi janë përshtatur me mjedisin e ri, kanë vendosur që të qëndrojnë më gjatë aty. Dhe në vitin 1289 ata ndërtojnë aty edhe një xhami.

Në traditën dhe dokumentet popullore besohet që emigrantët ishin kryesisht nga provinca dhe qyteti i Halepit; pasardhësit e tyre të sotëm madje ende e mbajnë mbiemrin Halepovci (Aljabakovci) dhe ndodhen në Mlike, Krushevë, Dragash dhe Restelicë. Gjithashtu, pasardhësit e tyre mund të gjenden dhe në Prizren, ku punojnë si farkëtarë dhe zejtarë. Mund të gjenden edhe në pjesë të tjera të Kosovës dhe Maqedonisë. Ekzistenca e zanateve individuale në Gorë (zejtarit dhe farkëtarit) lidhet pikërsisht me këto familje.

Një dokument nga viti 1995  flet për emigrantët nga Halepi, të cilët u vendosën në Kosovë.

Si konfirmim i kësaj teze është dokumenti që muslimanët e këtij vendi e kanë marrë nga Damasku në vitin 1995 nga Ministria e vakufeve të Republikës Arabe të Sirisë, në të cilin në përkthim thuhet si vijon:

“Ne Muftinia e Qarkut të Halepit, Republika Arabe e Sirisë, konfirmojmë se familja e al-Agës është e famshme dhe e lashtë, anëtarët e së cilës kanë emigruar në vitin 1095, ndërsa emigrimi i tyre ka vazhduar deri në vitin 1291, ku ndërtuan xhaminë në fshatin e tyre në Mlike, me qëllim të kryerjes së riteve fetare. Mbi këtë bazë, kjo xhami është në të vërtetë pronë e këtyre familjeve, respektivisht familjeve të muslimanëve arabë të zhvendosur dhe nuk janë nga ndërtimet osmane. Ne vërtetojmë pronën e tyre dhe kërkojmë nga autoritetet që t’u ndihmojnë në këtë.”

Xhamia gjatë historisë së trazuar të Kosovës është djegur dy herë, por vendasit e kanë ruajtur me kujdes pllakën e gurit me mbishkrimin arab, duke e fshehur atë në nënkulm (papafingo) të shtëpive dhe vende të tjera të fshehta; duke ruajtur kështu edhe faktin se xhamia e parë në Ballkan është ndërtuar nga emigrantët selxhuk nga Halepi, njëqind vjet para betejës së Fushë – Kosovës.

Kategori
Uncategorized

Persekutimi i motrave Qiriazi, si u vetëvra i biri i Sevastisë në hetuesi.

qirjazi23124

Askush nuk do ta mendontte, ato jo se jo, që të gjitha sakrificat e tyre për gjuhën shqipe, atëherë kur Per andoria Osmane të syrgjynoste për vepra të tilla, do të shpërbleheshin me mosmirënjohje, grabitje, dhunë, hetuesi, akuza për tradhti e agjenturë. Motrat Qiriazi, ato gra të guximshme që hapën Shkollën e Vashave në vitin 1891, që punuan për gjuhën shqipe dhe çështjen shqiptare, edhe kur u larguan drejt Amerikës (1915­1921) do të provonin ferrin komunist në mënyrën më të shëmtuar.

Të larguara nga Shqipëria gjatë luftërave ballkanike, ato do të ktheheshin në atdhe për të mbështetur qeverinë e re, reformat në arsim dhe emancipimin e gruas. Por të gjitha këto nuk do t’u shërbenin para pushtetit të ri komunist. Pasi u kthyen nga kampi i përqendrimit nazist, ku shpëtuan gjallë, Sevasti e Parashqevi Qiriazi së bashku me familjen u përballën me plaçkitjen, sekuestrimin e pronave, të ngelurit në mes të katër rrugëve e deri në arrestimin e dy djemve, Aleksandrit dhe Gjergjit.

Ky i fundit nuk u rezistoi dot torturave të hetuesisë, teksa kërkonin t’i bindnin që të pranonin se ishin agjentë të amerikanëve. U vetëvar. Dhe Sevastia, ajo grua e fortë që nuk ishte ndalur para asgjëje, trokiti derë më derë t’i kthenin trupin e të birit, por mori si përgjigje vetëm përplasje dyersh. Do të ndahej nga jeta vetëm pak muaj pas vdekjes së të birit dhe humbjes së trupit të tij në buzë të lumit të Tiranës. Shumë kohë më pas, në vitin 1962, me rastin e 50­vjetorit të Pavar­ ësisë së Shqipërisë për koniunktura politike të regjimit komunist u tregua interes për veprimtarinë patriotike të familjes Qiriazi. Katër pjesëtarë të familjes Qiriazi, Gjerasimi, Gjergji, Sevastia dhe Parashqevia, u dekoruan me “Urdhrin e Lirisë” dhe urdhrin për “Veprimtari patriotike”.

Fundin tragjik të Qirizëve na e rrëfen mbesa e Sevastisë, Viktoria Dako­Ruli, në një letër e cila i është bashkëngjitur librit autobiografik të Sevasti Qiriazit “Jeta ime”, botuar vetëm pak kohë më parë nga Instituti për Studimet Shqiptare dhe Protestante, promovuar në ambientet e Teatrit të Metropolit. Kjo autobiografi e gjetur në Arkivin e Shtetit botohet për herë të parë.

Letra nga Viktoria Dako­-Ruli

24 shkurt 2015

Pjesë të zgjedhura nga një letër për Dana Stucky­n Nga Viktoria DakoRuli, mbesa e Sevasti Qiriazit Tregim fillon në vitin 1943, kur Sevastia dhe Parashqevia jetonin në Kamzë, pa ndonjë veprimtari publike të veçantë. Ishte kohë lufte. Sevastia kishte dy djem. Aleksandri shërbente si atashe me legatën e Kilit në Romë, kurse Gjergji punonte në spitalin civil në Tiranë si pjesë e ekipit të kirurgjisë. Meqenëse qëndrimi në Itali u bë i rrezikshëm, mbasi Italia kapitulloi dhe u pushtua nga gjermanët, të cilët filluan të hakmerreshin kundër popullsisë civile, Aleksandri u kthye në Shqipëri. U kthye edhe eshoqja e tij, Rozi, dhe vajza e vogël 2­ vjeçare, Viktoria. Gjergji banoi në Kamzë bashkime të shoqen e tij, Maria (që ishte motra e Rozit)dhe nuk kishin fëmijë. Aleksandri u mor me administrimin e pronës në Kamzë. Në nëntor të vitit 1943, gjermanët erdhën në Kamzë mbasi dikush kishte thënë se në pyllin tonë prapa shkollës fshiheshin partizanët. Ata qëllonin me top nga rruga e Shkodrës. Në ballkonin e shtëpisë gjendej gjithë familja dhe disa miq të ardhur nga Durrë­ si. Miku ishte Gjon Zaja, një shqiptar nga Mali i Zi me të birin, Xhixhin.

Topi që qëlloi vrau Gjon Zajën dhe Xhixhin, ndërsa Rozi u plagos në këmbë. Për të parandaluar një tragjedi më të madhe, Parashqevia dhe Sevastia dolën në ballkon me një çarçaf të bardhë, për të treguar që nuk kishte kundërveprime nga ana jonë. Gjermanët, pa dashje, vranë një ushtar të tyrin dhe donin të na e hidhnin fajin neve, por Gjergji u tregua i shkathët dhe e nxori plumbin nga trupi i ushtarit dhe u tregoi gjermanëve se ai ishte plumbi i tyre. Në shtëpi ne kishim vetëm një çifte gjahu dhe një pistoletë, të dyja me leje. Megjithatë, gjermanët na nxorën të gjithëve jashtë në oborr me nga një ushtar me mitraloz pas shpine dhe filluan të na kontrollonin shtëpinë. Ata morën të gjitha gjërat me vlerë, florinjtë (monedha), madje morën edhe kapakët e Enciklopedisë Britanike, që ishin prej një lëkure të mirë. Pas kësaj filluan të na hipnin në një kamion dhe, kur i erdhi radha Rozit me mua në krah, shoferi i tha: “Po të kesh ku ta lësh vajzën, lëre. Se atje ku po ju çojnë, nuk do të dilni të gjallë”.

Nëna nuk kishte ku të më linte, mbasi Sevastia, Parashqevia, Aleksandri, Gjergji, Rozi, Maria edhe unë, madje dhe kuzhinierja besnike e shkollës “Rukie Tafaj”, ishim të gjithë në kamion dhe u drejtuam nga Rruga e Elbasanit. Afër fshatit Ibë me një kundërurdhër, kamioni u kthye dhe ne shpresuam se do të na kthenin në shtëpi, por kamioni vazhdoi rrugën e Shkodrës për në Veri, kapërcyem kufirin dhe u gjendëm në kampin e përqendrimit “Banjica në Beograd”. Aty filloi kaluari i vërtetë i familjes. U ndamë veç gratë dhe veç burrat, dhe gjatë gjithë kohës asnjëra palë nuk e dinte nëse tjetra ishte gjallë apo vdekur. Kushtet në kamp ishin të tmerrshme. Ushqim ishin lakra dhe lëkura patatesh të ziera, nga të palarët zumë morra, pleshta e tartabiqe, rrezikova disa herë të vdisja nga uria dhe shpë­ tova falë vajzës së një gjenerali anglez, që ishte kapur rob nga gjermanët dhe e mbanin aty në kamp.

qiriazi
Ajo punonte në shërbim të komandantit të kampit dhe mblidhte gjithë mbeturinat e drekës dhe të darkës dhe m’i sillte mua. Kështu shpëtova. Atë e vranë natën e fundit para bombardimit të kampit. Sevastinë dhe Parashqevinë i merrnin vazhdimisht në pyetje pse i kishin sjellë aty.

Ne nuk ishin shoqërua me dokumente me arsyen pse na kishin marrë, mbasi ishte caktuar që të na vrisnin, për të humbur çdo gjurmë. Kështu kaluan ditët dhe muajt, derisa erdhi fundi i nëntorit 1944 dhe kampi u bombardua nga forcat aleate dhe dyert e kampit u hapën. Ne u larguam deri në kufi të Shqipërisë me tren dhe nga kufiri në Tiranë, rrugë të cilën e bëmë për 5 ditë, erdhëm me kafshë dhe me ndihmën e fshatarëve që na ndihmuan me veshje dhe ushqime. Kur u kthyem në Kamzë, çdo gjë ishte shkretuar e vjedhur. Gjërat me vlerë i kishin marrë gjermanët, ndërsa gjithë pajisjet e shkollës dhe të shtëpisë ishin vjedhur nga banorët e Tiranës, të cilët vinin nga Tirana me qerre e merrnin ç’të mundnin. Sevastia dhe Parashqevia vajtën në komandën ushtarake të qytetit për të kërkuar ndihmë. Ato mundën të siguronin një kamion dhe dy ushtarë, me të cilët vajtën në pazarin e vjetër të Tiranës, ku na thanë se shiteshin gjërat tona. Sevastia mundi të merrte disa krevate, velenxa, jorganë, jastëkë, dyshekë nga të shkollës, si dhe një gramafon mobilie, një komplet kolltukësh, dy dollapë kuzhine, tavolina e karrige, si dhe dy tapete persiane me vlerë; ngarkuam kamionin dhe menduam të ktheheshim sërish të nesërmen. Por të nesërmen, asnjë nuk doli të shiste plaçkat tona dhe nuk patëm më mundësi të rikuperonim asgjë tjetër. Në këto kushte, gjendja e familjes ishte mjaft e vështirë, çdo gjë ishte shkatërruar e vjedhur, prandaj Sevastia dhe Parashqevia, me ndihmën dhe të pjesëtarëve të familjes, filluan të merreshin me një ekonomi ndihmëse, duke mbjellë zarzavate. Me frutat e pemëve që kishin mbetur bëmë marmelatë sa për të kaluar dimrin. Por pas dy javëve, një ndihmë e madhe u erdhi nga njerëzit besëmirë të familjes.

Pranë familjes kishin jetuar dhe punonin pesë vëllezër kosovarë nga Luma, njerëz shumë besnikë dhe të ndershëm. Ata kujdeseshin për tufën e bagë­ tive që kishim ne, në verë ata bashkë me bagëtinë shkonin në bjeshkët e Lumës dhe në dimër zbrisnin poshtë në Kamzë, duke sjellë me vete djathin, gjalpin dhe gjizën që kishin bërë gjatë verës në stan, madje sillnin dhe këlyshët e qenve që kishin lindur atje. Sapo e morën vesh që ishim kthyer gjallë në kamëz, erdhën dhe sollën me vete tufën e deleve dhe prodhimet e tyre, dhe disa pula e zogj, gjë që na lehtësoi shumë kushtet e vështira që po përjetonim. Viti 1945 kaloi shpejt, duke u marrë me punë rreth pronës për përmirësimin edhe më shumë të kushteve të jetesës, por në janar të vitit 1946 erdhi një urdhër nga qeveria që do të merrte godinën e shkollës me qira. Mbas dy muajve erdhi urdhri i sekuestrimit të të gjithë pronës dhe dëbimi i familjes nga Kamza. Sevastia dhe Parashqevia u ankuan dhe ato u lejuan të jetonin përkohësisht aty. Rukia i ndihmoi të përshtatnin një kotec pulash për të jetuar.

Por pas tre muajsh, edhe ato u dëbuan me urdhër të qeverisë. Sevastisë iu desh të kapërcente dhe një moment të hidhur dhe tragjik të jetës së saj. Shkolla ishte kthyer në shkollë partie, ku mësonin ishpartizanë dhe fshatarë injorantë, të cilët e shkatërruan varrin e Kristo Dakos. Kockat i nxorën nga varri dhe i shpërndanë andej­këndej dhe sot nuk dihet se ku janë. Në Tiranë nuk dinim se ku të strehoheshim, prandaj kuzhinierja besnike, Rukije Tafaj, na ofroi të banonim në njërën nga shtëpitë e djalit të saj. Ajo ishte një shtëpi përdhese dhe muret dhe dyshemenë prej balte pa tavan, pa ujë brenda dhe me një nevojtore jashtë në oborr. Në këto kushte të vështira Sevastia merrej me gatimin e ushqimit, Parashqevia me punët e shtëpisë, mbasi Rozi me Marien punonin që të siguronin triskat e bukës. Në fund të vitit 1946, Sigurimi i Shtetit filloi të merrte në pyetje çdo natë Aleksandrin dhe Gjergjin, me shpresë që t’i fusnin në ndonjë grup armiqësor…

Shkollat fillore dhe të mesme i kishin bërë në Amerikë dhe kur Sevastia u kthye në Shqipëri në 1922, djemtë vajtën në Kolegjin Robert të Stambollit dhe pastaj për mastera në Itali. Kështu, ata qëndruan në Shqipëri nga fundi i vitit 1944 e deri në fund të 1946, kur u burgosën dhe u akuzuan si spiunë të amerikanëve. Për Sevastinë, kjo qe një goditje shumë e rëndë, të dy djemtë në burg pa asnjë faj dhe, meqenëse ishin në hetuesi dhe asnjeri nuk i kishte pranuar akuzat, nuk mund t’i takonte. Kështu, për gati tre vjet ajo nuk i pa djemtë e saj të dashur. Në shkurt të vitit 1949 na njoftuan se Gjergji kishte vdekur, që kishte vrarë veten, mbasi nuk po i duronte më torturat. Sevastia shkoi për të marrë trupin e të birit. Të paktën do ta shikonte të vdekur, por atë nuk ia dhanë. Sevastia mundi të zbulonte se ata që vdisnin në burgoheshin në lumin e Tiranës. Kështu, natën ajo u nis bashkë me Marien në Bregun e Lumit për të gjetur trupin e Gjergjit dhe trupin e gjetën të mbështjellë me një hasër. Ndërkohë po gdhinte mëngjesi dhe kishin frikë se mos dikush i diktonte, kështu që ato e fshehën trupin në anë të tokës dhe u kthyen në shtë­ pi, me qëllim që të ktheheshin në mbrëmje dhe të merrnin trupin e tij. Por kur u kthyen, e gjetën tokën të punuar nga traktori dhe trupi ishte zhdukur për të mos u gjetur më kurrë. Sevastia, megjithëse në jetë kishte kaluar shumë telashe e peripeci, e karakterizuar nga një fortësi dhe kurajë, kësaj here dhimbja qe mbi forcat e saj dhe ajo ra në një depresion të thellë, u end plot pesë muaj nëpër zyrat e qeverisë me qëllim që të mund të rimerrte trupin e djalit të saj të dashur 36­ vjeçar, por asnjë nuk iu përgjigj. Kudo që vajti, i gjeti dyert mbyllur. Kështu, në gusht 1949 Sevastia i mbylli sytë e saj e dëshpëruar dhe me zemër të plagosur pa e parë djalin e madh që dergjej në burg, i paralizuar nga njëra këmbë nga torturat shtazarake.

Aleksandri, pas tre vjetësh izolim, duke mos pranuar asnjë akuzë, u dënua me shtatë vjet burg dhe u lirua në vitin 1953. Shumë kohë më pas, në vitin 1962, me rastin e 50­vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë për koniunktura politike të regjimit komunist, u tregua interes për veprimtarinë patriotike të familjes Qiriazi. Kështu, aty në Vlorë, ku 50 vjet më parë u shpall Pavarësia e Shqipërisë, katër pjesëtarë të familjes Qiriazi, Gjerasimi, Gjergji, Sevastia dhe Parashqevia, u dekoruan me “Urdhrin e Lirisë” dhe urdhrin për “Veprimtari patriotike”. Më vonë, Sevastisë dhe Parashqevisë iu dha titulli “Më­ suese e Popullit”, titulli më i lartë për arsimin. Parashqevia jetoi gjithë kohën me familjen e Aleksandrit dhe vdiq në vitin 1970 në Tiranë. Fatkeqësisht, të gjitha këto nderime Sevastia, edhe po të ishte gjallë, jam e sigurt se nuk do t’i shijonte, duke mos e pasur pranë djalin e saj të dashur 36­vjeçar, i pafajshëm dhe në lulen e rinisë së tij.

Kategori
Uncategorized

SHBA përgatitet për ceremoninë e inagurimit të Trump.

Një nga veçoritë e demokracisë amerikane është një tranzicion paqësor i pushtetit nga presidenti në largim tek pasardhësi i tij. Janë vite të tëra planifikimesh që bëjnë të mundur transformimin e kryeqytetit Uashington në një paradë televizive globale, një detyrë tepër e vështirë për nga përmasat. Me një hartë gjigante përpara, udhëheqësit ushtarakë bëjnë planet për këtë ditë të rëndësishme.
Një hartë e madhe është version i vogël i kryeqytetit Uashington DC. Pikërisht këtu zyrtarët nga i gjithë vendi planifikojnë paradën e 58-të të inaugurimit të presidentit: “Ka shumë pjesë të lëvizshme. Ka një hapësirë të ngjeshur ku po punojmë rreth zonës së Kongresit. Në një kohë të shkurtër duhet të sigurojmë gjithë këto aktivitete që duhet të përfundojnë me sukses atë ditë”.
Për t’u përgatitur, forcat e armatosura shpalosin një hartë 12 me 18 metra të Uashingtonit. Harta nënvizon rrugën e paradës dhe logjistikën për partnerët ushtarakë, federalë dhe zyrtarët vendas: “Jemi të kënaqur që si ushtri duhet të kemi partneritet bashkëpunimi me agjenci të tjera federale në qytet, pasi kemi të bëjmë me shumë njerëz”.
“Kemi pothuajse 7 apo 8 mijë ushtarë që vijnë nga 40 shtete të cilët duhet t’i sjellim këtu dhe t’i shpërndajmë ku duhet për të kryer misionin e tyre ditën e inaugurimit. Pastaj duhet t’i kthejmë në vendet e tyre brenda 72 orësh”.
Janari në Uashington është zakonisht me temperatura të ulta. Një tjetër faktor për një tranzicion të qetë:
“Nuk mund t’i mbash njerëzit e ushtrisë atje më gjatë nga ç’është e nevojshme.” Dita e Inaugurimit më 20 janar është e premte. Dhe të premtet janë zakonisht të qeta në Uashington. Por me zgjedhjen e një presidenti vërtet të veçantë, planet në realitet mund të ndryshojnë nga ato në letër.

Kategori
Uncategorized

SHBA përgatitet për ceremoninë e inagurimit të Trump.

 

Një nga veçoritë e demokracisë amerikane është një tranzicion paqësor i pushtetit nga presidenti në largim tek pasardhësi i tij. Janë vite të tëra planifikimesh që bëjnë të mundur transformimin e kryeqytetit Uashington në një paradë televizive globale, një detyrë tepër e vështirë për nga përmasat. Me një hartë gjigante përpara, udhëheqësit ushtarakë bëjnë planet për këtë ditë të rëndësishme.
Një hartë e madhe është version i vogël i kryeqytetit Uashington DC. Pikërisht këtu zyrtarët nga i gjithë vendi planifikojnë paradën e 58-të të inaugurimit të presidentit: “Ka shumë pjesë të lëvizshme. Ka një hapësirë të ngjeshur ku po punojmë rreth zonës së Kongresit. Në një kohë të shkurtër duhet të sigurojmë gjithë këto aktivitete që duhet të përfundojnë me sukses atë ditë”.
Për t’u përgatitur, forcat e armatosura shpalosin një hartë 12 me 18 metra të Uashingtonit. Harta nënvizon rrugën e paradës dhe logjistikën për partnerët ushtarakë, federalë dhe zyrtarët vendas: “Jemi të kënaqur që si ushtri duhet të kemi partneritet bashkëpunimi me agjenci të tjera federale në qytet, pasi kemi të bëjmë me shumë njerëz”.
“Kemi pothuajse 7 apo 8 mijë ushtarë që vijnë nga 40 shtete të cilët duhet t’i sjellim këtu dhe t’i shpërndajmë ku duhet për të kryer misionin e tyre ditën e inaugurimit. Pastaj duhet t’i kthejmë në vendet e tyre brenda 72 orësh”.
Janari në Uashington është zakonisht me temperatura të ulta. Një tjetër faktor për një tranzicion të qetë:
“Nuk mund t’i mbash njerëzit e ushtrisë atje më gjatë nga ç’është e nevojshme.” Dita e Inaugurimit më 20 janar është e premte. Dhe të premtet janë zakonisht të qeta në Uashington. Por me zgjedhjen e një presidenti vërtet të veçantë, planet në realitet mund të ndryshojnë nga ato në letër.

Kategori
Uncategorized

Politikanët tanë, rrinë si qenë të rrahur para ambasadorëve.

Gruevski-ambasadorit të SHBA: Puna jote, vetëm të raportosh.

Nikolla Gruevski, i cili doli fitues i zgjedhjeve në Maqedoni ka shprehur hapur pakënaqësi ndaj ambasadorit amerikan, Xhes Bejli dhe atij të bE-së Samuel Zhbogar. Zyra për shtyp e kreut të VMRO-DPMNE ka zbardhur bisedat me tone të larta mes Nikolla Gruevskit dhe ambasadorëve, në të cilat ish kryeministri maqedonas kërkon që faktori ndërkombëtar të qëndrojë anash dhe të mos përzihet në punët e brendshme të Maqedonisë, sidomos në marrëdhëniet ndërpartiake. Më poshtë biseda e zbardhur:

Bejli: Cilat janë planet e VMRO- DPMNE-së për koalicion?

Nikolla Gruevski: Planet varen nga partitë e tjera, të cilat po ndikohen edhe nga faktorë të jashtëm!  

Bejli: Cilët janë këta faktorë të jashtëm?

Nikolla Gruevski: Nuk jemi të autorizuar të tregojmë!

Bejli: Mund t’ju ndihmojmë në këtë drejtim!

Nikolla Gruevski: Puna juaj është vetëm të ndiqni situatën dhe t’i raportoni shtetit tuaj!

Bejli: Ne ju kemi ndihmuar deri tani!

Nikolla Gruevski: Për ndihmën e deritanishme, faleminderit!

Bejli: SHBA është mike e Maqedonisë, por disa anëtarë të partisë suaj nuk ndajnë të njëjtin qëndrim!

Nikolla Gruevski: Nuk ka dilema rreth anëtarësimit në NATO e BE dhe miqësisë me SHBA-në, por kjo nuk do të thotë se disa individë, partia apo shteti nuk mund të shprehin mos pajtueshmëri me disa hapa që individë të caktuar që përfaqësojnë SHBA-në kanë ndërmarrë këto kohë. 

Përveç dialogut i cili në nëntekstin e tij shfaq mospajtimet mes Gruevskit dhe ambasadorit Bejli i cili është zbuluar, në VMRO- DPMNE ka zhvilluar takime edhe ambasadori i BE-së Samuel Zhbogar. Gruevski duket se është shprehur me një ton më të butë ndaj evropianëve.

Zhbogar: Jam i shqetësuar për fjalorin e përdorur në protestat e fundit!

Nikolla Gruevski: U bënë 2 vjet protesta të opozitës, u thyen zyrat e Presidentit, prona shtetërore dhe Brukseli e komuniteti ndërkombëtar nuk thanë një fjalë për to!

Zhbogar: Si do të shkojë situata me protestat?

Nikolla Gruevski: Nuk mund të parashikojmë pasi numri i qytetarëve të irituar është i madh dhe revolta nuk do të kontrollohet plotësisht nëse institucionet nuk punojnë në bazë të ligjit. 

Në takim ka qenë edhe ambasadori i Norvegjisë Arn Sanes Bjornshtad i cili ka marrë të njëjtën përgjigje të ashpër nga Nikolla Gruevski, se në dy vitet e fundit në Maqedoni, përfaqësues të caktuar të bashkësisë ndërkombëtare janë përzier në mënyrë të vrazhdë në punët e brendshme të shtetit, deri edhe ato ndërpartiake.

Sipas Nikolla Gruevskit kjo praktikë ka qenë e nxitur më shumë, edhe në periudhën parazgjedhore dhe atë zgjedhore, praktikë kjo e cila do të marrë fund, raporton “Tv Klan”.

Kategori
Uncategorized

Të pranosh fatin e zi.

Une kam pranuar me kohe fatin tim.

Cdo gje nisi kur une dhe bashkeshortja ime vendosem te iknim nga vendlindja jone,Korca, per te gjetur dicka me te mire ne Tirane. Dicka qe mund te na bente fitonim me shume. Erdhem me deshire te madhe, por nuk nxorrem gje ne drite. Ne keto raste,njeriu duhet te zgjedhe. Ashtu sic bera dhe une.. Nje vit te jetes sime e kam kaluar Greqi. Si shume shqiptare dhe une e mendova si nje rruge te mire per te sjelle leke ne shtepi duk qené se tanime ishim bere me dy djem.                                                       Puna ne ndertim ishte e veshtire,por sa here mendoja per familjen qe kisha ne Tirane,merrja force. E cuditshme sesi njeriu ndryshon kur behet prind. Gjen motivimin shume here me lehte, nuk ka nevoje te sforcohesh fare, mjafton te kujtosh qe diku aty jane disa njeréz qe presin ushqehen vetém nga ty, kthimi ne Tirane ishte per mua nder momentet me te veshtira. Me duhej té gjeja menjehere nje pune. E mendova mire dhe vendosa te merrja nje dyqan me gera. Kjo gje nuk zgjati shume pasi nuk e kisha té mundur ta paguaja ate e késhtu perfundova té shisja ne rruge, keshtu u bera pa vetedije nje ambulant kerkonte

Dy vjet kane ka luar nga ajo dite dhe asgje nuk eshte permiresuar, shitja e cigareve dhe bananeve zorr se po ma shkollon djalin qe e kam né universitet,larg meje. Pervecse mbaj pjesen tjeter te familjes qe pret nga une.

Çdo dite cigaret i bej vet, i shes lire. 50 leke njé pakete, vetem keshtu mund te mbijetoj ne treg. Eshte krize, njerezit duan Vetem gjera sa me te lira. Gezohem i kam se kéto mé kane dhene buke deri me sot.

Kioskat e reja e ulin punen tone.             Ne qe luftojme per thérrimet e bukes. Ndoshta vendin e punés duhej té na e kishin dhene ne, jo te punesonin ata qe donin. Por e tillé eshte jeta. Kété fat kemi. Une nuk jetoj me keto,une mbijetoj. l ligjshem apo i paligishem kjo eshte menyra jeteses qé njeriu detyrohet te zgjedh nga halli.

Kategori
Uncategorized

LIGJI QE MBRON EMIGRANTET NGA DETYRIMET DOGANORE.

SENDE VETIAKE QË I PERKASIN PERSONAVE FIZIKE QË TRANSFEROHEN

NGA NJË VEND TJETER QËNDRIMI NE REPUBLIKËN E SHQIPËRISË
Neni 485
Pa rene ndesh me nenin nga 486 deri 492, prona personale e importuar nga persona fizike
që transferojne vendbanimin e tyre tij nga një vend tjeter për ne territorin doganor te Republikës së Shqipërisë, importohen duke u perjashtuar nga detyrimet e importit. Në këto
raste do të përdoret Formulari i sigurimit të përjashtimit nga detyrimet e importit për
pronën personale të emigrantëve i përcaktuar si në Aneksin 56.

Për qëllim të nenit 477 deri 560
b) Sende shtepiake do të thotë: sendet vetiake, shtresa dhe mbulesa për përdorim
shtëpiak, mobilje, dhe pajisje të tjera për përdorim personal të të interesuarit ose për të plotësuar nevojat e tij shtëpiake;

Neni 486
Perjashtimi kufizohet vetem per sendet vetiake te cilat:
a. perjashtuar rastet e vecanta te justifikuara nga rrethanat, kane qëne ne posedim
te te interesuarit, dhe kur është fjala per mallra te pakonsumueshme, jane
perdorur prej tij ne vendin e meparshem te qëndrimit per te pakten 6 muaj
perpara dates ne te cilen i interesuari pushon së qëni banor i vendit prej nga
është nisur;
b. synohet te perdoren per te njëjtat qëllime ne vendin e ri te qëndrimit; c. automjete, ruleta, mjete lundruese dhe mjete ajrore, te cilat permbushin kushtet
e meposhtme:
Nuk jepet përjashtim për:

Neni 488

a. produktet alkoolike;
b. duhanin dhe produktet e duhanit;
c. mjetet tregtare të transportit; dhe

MALLRA TË IMPORTUARA NË RAST MARTESE

Neni 493
1. Pa rënë ndesh me nenin 494 deri 497, veshjet martesore dhe sendet shtëpiake, qofshin të reja ose jo, që i përkasin një personi që transferon vendbanimin e tij të
zakonshëm nga një vend tjetër, në territorin doganor të Republikës së Shqipërisë
me rastin e martesës së tij/saj, importohen duke u përjashtuar nga detyrimet
importit.
2. Pa rënë ndesh me të njëjtat kushte, lejohen gjithashtu duke përfituar përjashtim nga
detyrimet e importit, paja dhe dhuratat që jepen zakonisht në rast martese, te cilat i
adresohen një personi që përmbush kushtet e përcaktuara në paragrafin 1 nga
persona të cilët kanë vendbanim të zakonshëm në një vend tjetër. Vlera e cdo
dhurate të lejuar pa pagesë, megjithatë, nuk duhet të jetë më e madhe sesa 50 000 Lekë.

PASURI PERSONALE TË FITUARA NËPËRMJET TRASHEGIMISË
Neni 498
1. Pa rëne ndesh me nenet nga 499 deri 501, pasuria personale e fituar nëpërmjet
trashëgimisë, nga një person fizik më vendbanim të zakonshem në territorin
doganor të Republikës së Shqipërisë, lejohet të i mportohet me përjashtim nga
detyrimet e importit.
2. Për qëllim të paragrafit 1, pasuri personale
do të thotë gjithë pasuria e përmendur
në nenin 2 (12)(a), që përbëjnë pasurinë e trashëgimlënësit.

DËRGESA ME VLERË TË PAPËRFILLSHME

Neni 504
1. Pa rëne ndesh me nenin 505, cdo dergese e përbere nga mallra me vlere te
papërfillshme, të dërguara drejpërsëdrejti nga një vend tjetër tek një marrës në
Republikën e Shqipërisë, përjashtohen nga detyrimet e importit.
2. Mallra me vlere te paperfillshme
do të thotë: mallra, vlera përmbledhëse e të
cileve nuk e kalon 10 mijë Lekë për cdo dërgesë

Neni 506
Bagaxhet e makinave te emigranteve

1. Pa rënë ndesh me nenet nga 507 deri 510, mallrat e ndodhura në bagazhin personal
të udhetarëve që vijnë nga një vend tjetër, lejohen duke përfituar përjashtim nga
detyrimet e importit, me kusht që këto importe të mos kenë natyrë tregtare.
2. Për qëllim të paragrafit 1: a. Bagazh personal do të thotë tërësia e bagazhit që udhëtari i paraqët
autoriteteve doganore me mbërritjen e tij në territorin doganor të Republikës së
Shqipërisë, si dhe cdo bagazh që i paraqitet këtyre autoriteteve ne një datë të mëvonshme, me kusht që te paraqiten prova që ishte regjistruar, ditën e largimit
te udhetarit, si bagazhe të shoqëruara, ne momentin e nisjes, pranë shoqërise që ka siguruar transportin për në territorin doganor të Republikës së Shqipërisë
nga vendi i nisjes. Pa rënë ndesh me nenin 549(1) (b), mbajtës portativë të mbushur me karburant nuk përbëjnë bagazh personal; b. Importe me natyrë jo tregtare

do të thotë importe, të cilat:
i). kanë natyrë rastesore, dhe
ii). përbëhen ekskluzivisht prej mallrash për perdorim vetiak të udhëtarëve ose familjeve te tyre ose mallrat e destinuara per dhurata, me kusht që lloji dhe
sasia e këtyre mallrave te mos jete e tille që të tregojë synim përdorimi tregtar.

Klikoni që të hyhet te Neni%20477%20-%20555%20DZ.docx.pdf

Kategori
Uncategorized

Dhëndri i Lenka Çukos, ambasadori shqiptar në Izrael me 1.2 milionë Euro pasuri.

VOAL

Voal – Dhëndri i Anëtares të Byrosë Politike Lenka Çukos, Bardhyl Canaj, është emëruar Ambasador i Shqipërisë në Izrael. Në fakt, bie në sy pasuria që ai disponon, plot 1.16 milionë Euro, afërsisht 1.2 milionë Euro. Canaj ka një pagë vjetore 8680 Euro, si dhe zotëron shumë prona e pasuri.

Deklaratat e pasurive Bardhyl Canaj, ambasador në Izrael (Deklaratë para fillimit të detyrës)

Pronar me 50 % i një ap. banimi me sip. 68.2 m2 në Tiranë. Pronar i një ap. banimi me sip. 99.3 m2 në Tiranë, vlera 500 000. Pronar i një ap. banimi me sip. 59.5 m2 në Tiranë, vlera 1 900 000 lekë. Pronar i një ap. banimi me sip. 68.22 m2 në Durrës, vlera 25 925 dollarë. Pronar me 50 % i një ap. banimi me sip 90 m2 në Vlorë, vlera 4 600 000 lekë. Pronar me 50 % i një ap. banimi me sip 66.3 m2 në Tiranë, vlera 47 645 euro. Pronar me 50 % i një garazhi me sip 15 m2 në Tiranë, vlera 743 000 lekë. Pronar me 50 % i një garazhi me sip. 15 m2 në Tiranë, vlera 743 000 lekë. Pronar me 50 % i një ap. banimi me sip 157 m2 në Tiranë, vlera 12 380 000 lekë. Pronar me 50 % i një njësie me sip 68.7 m2 në Tiranë, vlera 11 048 750 lekë. Pronar me 50 % i një are me sip. 8064 m2 në Durrës, vlera 10 886 500 lekë. Pronar me 50 % i një bodrumi me sip. 140 m2 në Tiranë, vlera 5 040 000 lekë.

Pronar me 50 % i një njësie me sip 120 m2 në Tiranë, vlera 12 300 000 lekë. Pronar me 50 % i një garazhi me sip. 50 m2 në Tiranë, vlera 1 800 000 lekë. Pronar me 50 % i një garazhi me sip. 43 m2 në Tiranë, vlera 1 548 000 lekë. Pronar me 50 % i një bodrumi me sip. 192 m2 në Tiranë, vlera 6 912 000 lekë. Pronar i një automjeti, vlera 48 000 euro. Depozitë në “BKT”, 18 000 000 lekë. Depozitë në “BKT”, 250 000 euro. Bono thesari, 10 000 000 lekë. Llogari bankare në “BKT”, 653 294 lekë. Gjendja cash, 1 400 000 lekë. Të ardhura nga shitja e aksioneve të shoqërisë “RIOFARMA” shpk, 180 000 euro. Të ardhura nga paga si atashe ekonomik në ambasadën e Izraelit, 8 680 dollarë. Të ardhura nga interesat bankare, 2 648 euro + 366 193 lekë.

Bardhyl Canaj, djali i Nimet Canit ish-Presidentit të Bashkimeve Profesionale të Shqipërisë në kohën e diktaturës.

Dhëndëri i i vajzës të Lenka Çukos, ish-Anëtares të Byrosë Politike të PPSH, emërohet nga kryeministri i Shqipërisë Edi Rama dhe nga Ministri i Jashtëm i Shqipërisë Ditmir Sulejman Bushati Ambasador në Izrael me page vjetore 8680 Euro në vit ?

Zotëron një pasuri prej 1.16 milion Euro dhe është emëruar nga Rama me një page 8689 Euro në vit.

Pyetja është: Si është pasuruar kaq shumë një ish-përfaqësues i nomenklaturës së lartë të PPSH ?

Pyetje tjetër: Përse emërohet Ambasador ?

 

15-12-2015 19-27-01

Kategori
Uncategorized

Bota e la Alepon të ‘digjej në flakët e ferrit’ ashtu si Bosnjën dhe Ruandën.

Bota e la Alepon të ‘digjej në flakët e ferrit’ ashtu si Bosnjën dhe Ruandën

Nga Julie Lenarz 

Sa herë që ndodh një masakër ne themi “kurrë më”. Tani kjo e ashtuquajtura “kurrë më” po ndodh në Alepo.  Operacioni i qeverisë për të rimarrë pjesën lindore të qytetit të kontrolluar nga rebelët, është në fazën përfundimtare por raportet e krimeve kanë tronditur një botë të tërë.

Ushtria siriane thuhet se ka shkuar nga shtëpia në shtëpi dhe ka ekzekutuar në vend cdo banorë që i dilte përpara. Të paktën 82 civilë, përfshirë gra dhe fëmijë, janë vrarë të hënën, sipas një zëdhënësi për të Drejtat e Njeriut në Kombet e Bashkuara.

Banorët kanë frikë nga ekzekutimet, tortura dhe dhuna e pamëshirshme,  një përsëritje pikëlluese dhe  zymtë e krimeve të luftës. Ndërkohë që regjimi sirian dhe qeveria ruse kanë injoruar thirrjet për mundësimin e një evakuimi sa më të sigurt të civilëve nga Alepon e shkatërruar nga lufta, më shumë se 100.000 njerëz të tmerruar u bllokuan brenda qytetit.

Kjo histori tingëllon e njohur apo jo? Ndoshta sepse e kemi dëgjuar edhe më përpara. Ne e kemi parë në fushat vrasjeve masive  në Kamboxhia, në qytetet fantazmë të Kurdistanit e  Irakut të helmuar nga armët kimike, në fytyrat njerëzëve të Ruandan , në  rrethimet e Sarajevës e Srebrenicës, dhe në kampet e vdekjes në shkretëtirës së Darfurit.

“Kurrë më”, premtoi bota pas këtyre krimeve. E megjithatë të njëjtat tmerre, janë duke ju shkaktuar sërish popullit të Alepos dhe ne kemi reaguar me shumë të njëjtën pakujdesi dhe ftohtësi.

Ne nuk mund të themi se “nuk e dinim”. Oh jo! Ne e dinim atëherë dhe ne e dimë edhe tani. Ne mund të shikojnë në kohë reale se si banorët e tmerruar japin “lamtumirën” e tyre të fundit në mediat sociale. Mbrojtësit e civilëve sirianë, të njohur gjithashtu si helmetat Bardha, të cilët veprojnë si edhe  korrespondetë, kanë lëshuar lutje të dëshpëruara për ndihmë.

Për vite të tëra vullnetarët tanë humanitare kanë punuar për të shpëtuar jetët e njerëzve në Alepo: ata veprojnë në spitale nëntokësore, shpëtojnë familje të tëra të zëna nën rrënoja duke rrezikuar jetën e tyre për të dokumentuar krimet e përditshme të luftës, të kryera nga regjimi i Asadit dhe aleatja e saj Rusia.

Por, dënimi i tyre për vrasjet e civilëve të pafajshëm nuk ushqyen fëmijët në rrugët e Alepos. Pas pesë vitesh lufte civile, Siria është kthyer në katastrofën më të madhe humanitare të kohës sonë. Të gjitha vijat e kuqe janë kaluar.

Por mos ndërhyrja nuk është përgjigjja për dështimet e ndërhyrjes ushtarake.

Një nga dështimet më të mëdha të udhëheqëse politike botërorë ka fakti që lejuan Sirinë dhe Rusinë, të dominonin lajmet dhe tregimin e ngjarjeve rreth Alepos

“Çdo njeri është tani terrorist. Çdo spital u bombardua sepse mbante armë të fshehura. Dhe përdorimi i armëve kimike është një operacion i rreme që mban firmën e rebelëve.

Sigurisht ju mund të mbani qëndrimin se Siria nuk është lufta jonë. Pas dekadash të gjata betejash, oreksi publik për ta përfshirë veten në konfliktet e vendeve të largëta është i ulët

Por nuk e tradhtoj veten dhe mendimin se pasojat e një lufte të një shkallë të tillë mund të dalin fare mirë edhe jashtë kufijtë të vendit të tij.

Alepo do të bëhet simboli i fundit i zemërimit dhe zhgënjimit. Kjo do të cojë më shumë të rinj  drejt kthetrave të Shtetit Islamik dhe grupeve të tjera terroriste por edhe do të sjellë gjithnjë më shumë refugjatë në brigjet Evropës.

Ne nuk mësojmë nga pasojat e luftës. E vërteta është se ndërhyrjet në shkallë të plotë, si ajonë Afganistan dhe Irak janë të vështira. Dhe kështu janë ndërhyrjet e pjesshme, siç ajo që  kemi përjetuar në Libi.

Por nëse ka dicka që na ka mësuar Siria, janë pikërisht pasojat e mosveprimit. Ngjarje ai jo e Alepos nuk duhet të injorohen apo të harrohen, sepse ndonjëherë mund të ketë pasoja edhe më shkatërruese se mosveprimi.

Është shumë vonë për popullin e Alepos. Ata do të ndjekin shpirtrat e shqetësuar të popullit të Kamboxhias, Ruandas, Bosnjës dhe Darfurit,  në radhat e gjata të viktimave të braktisura nga fuqitë ndërkombëtare.

Kategori
Uncategorized

Blushi trondit parlamentin: Ka deputet në Kuvend që kanë vrarë

Me një deklaratë bombë, Ben Blushi, kreu i LIBRA, ka tronditur sot parlamentin.

Me tone të ashpra ka folur ai nga foltorja e Kuvendit, pas lirimit të Lulzim Berishës nga burgu.

Në lidhje me këtë, Blushi ka ngritur alarmin se dhe shumë kryebashkiakë të tjerë të Ramës bëjnë veprime të tilla.

Më tej, ai ka shtuar se ka deputet në Kuvend të cilët kanë vrarë, dhe për këto arsye, sipas tij, ne nuk mund të hyjmë në BE.

“Pse u lirua Lul Berisha. Sepse fytyra e vërtetë e “Rilindjes”, kryebashkiaku, bëri sekserin mes gjykatës dhe vrasësit. Rilindja e ka të përsëritur këtë gjë, me kryetarë bashkish. Ja pra kush ndërhyn në Gjykatat e Shqipërisë. Bashkia i tha gjykatës ta lirojë këtë vrasësin e 5 personave për ta futur në punë. Nuk hyjmë në BE me Dakon, Roshin, etj. Do ndodh prapë kjo e Durrësit.Ka deputetë këtu që kanë vrarë dhe kanë ardhur kanë votuar në Kuvend”, ka deklaruar Blushi./

Kategori
Uncategorized

Zbulohet plani i fshehtë i qeverisë, në Tiranë do të digjen 550-800 tonë plehra në ditë.

Qeveria shqiptare ka gati planet për ndërtimin e një incerneratori të tretë për djegien e plehrave, pasi ka angazhuar deri tani 7.3 miliardë lekë për dy incerneratorë të tjerë në Elbasan dhe Fier.

Qeveria shqiptare miratoi javën e kaluar pranimin e një oferte të pakërkuar për koncesion dhe dhënien e një bonusi prej 8 pikësh për kompaninë “Integrated Energy B.V.”, Sh.p.k, për “dhënien me koncesion të ndërtimit të landfillit, inceneratorit dhe rehabilitimin e venddepozitimeve ekzistuese të Tiranës”.

Sipas një relacioni të Ministrisë së Mjedisit, i cili është publikuar jo në faqen e Ministrisë së Mjedisit, por në faqen e internetit të Ministrisë së Drejtësisë, kompania koncesionare, e cila nuk rezulton të jetë e regjistruar në Shqipëri por në Hollandë, është nën pronësinë e kompanisë shqiptare “Integrated Technology Services sh.p.k” dhe kompanive “Paul Wurth Italia S.P.A” & “Energy Recuperator S.P.A.”

Qeveria e miratoi dhënien e bonusit për këtë kompani duke nënkuptuar hapjen e një tenderi, ndërkohë që analiza ekonomike dhe mjedisore e këtij projekti nuk është publike dhe nuk është konsultuar me publikun, duke shkelur konventën e Aahrusit, të cilën Shqipëria e ka ratifikuar në vitin 2001 dhe që kërkon që çdo projekt me impakt mjedisor të konsultohet paraprakisht me publikun e zonës së ndikuar nga ky projekt.

Relacioni i publikuar nga Ministria e Drejtësisë, i cili është një opinion mbi anën ligjore dhe jo ekonomike apo mjedisore, jep disa të dhëna mbi projektin. [Link Relacioni]. Ajo thotë se investimi i planifikuar është 140 milionë euro dhe afati i koncesionit është 30 vjet. Projekti premton mbylljen e venddepozitimit ekzistues të plehrave të Tiranës në Sharrë, ndërtimin e një impjanti për djegien e 550-800 tonëve plehra në ditë në fazën fillestare me premtimin për ta shtuar kapacitetin, krijimin e një venddepozitimi të hirit të prodhuar nga djegia me kapacitet 1.8 milionë metra kub dhe një impjant të trajtimit të ujërave të ndotura që do të krijohen nga procesi i përpunimit të plehrave.

Koncesionari argumentohet se do t’i nxjerrë fitimet e tij duke arkëtuar një tarifë për depozitimin e mbetjeve nga bashkitë e qarkut të Tiranës, nga shitja e energjisë elektrike të prodhuar nga djegia e plehrave si dhe nga rekuperimi i materjaleve të riciklueshme.

Qeveria shqiptare ka dhënë më herët edhe dy koncesione të tjera për ndërtim të impjanteve të djegieve të plehrave në Elbasan dhe Fier, përmes dy kontratave koncesionare të financuara nga buxheti i shtetit. Sipas të dhënave të Ministrisë së Financave, incerneratori i Elbasanit do t’i kushtojë taksapaguesve 3.3 miliardë lekë për shtatë vitet e kontratës së koncesionit ndërsa incerneratori i Fierit do t’i kushtojë taksapaguesve 4 miliardë lekë përgjatë gjashtë viteve të kontratës së koncesionit. Incerneratori i Fierit duket se është i lidhur me të njëjtën kompani që ka bërë kërkesën për koncesion për incernetatorin e Tiranës.

Për të dyja projektet, informacioni i ofruar nga autoritetet është minimal dhe konsultimi publik para nënshkrimit të kontratave duket se nuk është kryer. Në Fier, banorët e zonës ku është planifikuar ndërtimi i incerneratorit si dhe të vetë qytetit të Fierit protestuan ashpër gjatë muajve të fundit duke bllokuar efektivisht ndërtimin e tij.

Ndërtimi i incerneratorëve vjen në një kohë ku në Shqipëri vijon debati i ashpër mbi lejimin apo jo të importimit të mbetjeve në Shqipëri, ku aktivistët kanë shprehur shqetësimin se vendi ynë mund të kthehet në një gropë për plehrat e Europës. Ligji që lejon importin e mbetjeve “për rekuperim” në Shqipëri, ku rekuperimi përfshin edhe shfrytëzimin e përmbajtjes energjetike të mbetjeve përmes incernerimit, u rikthye në Kuvendin e Shqipërisë nga Presidenti Bujar Nishani në tetor dhe ka mbetur i bllokuar në Kuvend për shkak të protestave të shumta të aktivistëve mjedisorë. /Reporter.al/

Kategori
Uncategorized

Qeverisja rilindase, rrezik i madh që i kanoset shqiptarëve

Nga Dr. Albano Zhapaj

Kur një popull frikohet nga qeveria e tij, atëherë aty ka tirani, ndërsa kur qeveria i frikohet popullit të vet,  atëherë aty ka liri, – thoshte përpara dyqind vjetësh Thomas Jefferson, Presidenti i tretë i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, vendi të cilin ne e marrim si shembull të demokracisë. Bazuar në modelin e demokracisë që prej vitesh kërkojmë dhe gjendjes aktuale mjerane në të cilën jetojmë, na ngacmon reflektimi se përse jemi kaq larg me lirinë dhe demokracinë.

Sot, pas 26 vjetësh, kur pamë se qeveria aktuale “sekuestroi” edhe festën e studentëve të Dhjetorit, natyrshëm na lind pyetja se a është realizuar dot ëndrra jonë për liri? Çfarë po i ndodh këtij populli liridashës, vallë ka humbur forcën për ndryshim, forcë e cila prej shekujsh ka karakterizuar shqiptarin? A mos vallë duhet të fillojmë të  ndërgjegjësohemi se forca jonë për ndryshim po shkon drejt rreziqesh?

Ne shqiptarët, sot më tepër se kurrë, po përballemi me pasiguri të paprecedentë, nën efektet e qeverisjes së mazhorancës së tanishme, ku institucionet ushtrojnë kontroll në popull me anë të frikës, papunësisë dhe varfërisë, ku pasiguria e jetës është rritur, ku recesioni ekonomik ka ardhur çdo ditë e më i hidhur, ku sistemi oligarkik qeverisës ka shtrirë metastazat e tij përmes korrupsionit në çdo qelizë të mundshme të shoqërisë shqiptare, dhe ku të përpiqesh të flasësh me zërin e së vërtetës, etiketohesh si kundërshtar, dashakeqës, panikaxhi, dembel apo i paaftë.

Kryeministri, në detyrë, haptazi ja doli të kundërshtojë dhe kançelojë çdo arritje të popullit shqiptar gjatë këtyre viteve të demokracisë, dhe maxhoranca në pushtet i etiketoi 26 vitet e fundit si vite të kaosit, duke u përpjekur të legjitimojë veprimet e paligjshme dhe anti-Kushtetuese të saj, dhe duke injoruar kështu një realitet të pamohueshëm, atë të demokracisë së ndërtuar mbi sakrifica, lirisë së arritur me mund, të tregut të lirë ekonomik, pa llogaritur këtu edhe ndryshimin gjeopolitik, tepër të rëndësishëm, që erdhi nga anëtarësimi në NATO, apo edhe pavarësia e Kosovës.

Sistemi politik i Shqipërisë sot duket qartë që është në krizë, ndërsa një pjesë e madhe e popullsisë po vuan për shkak të qeverisjes së keqe të vendit, mungesës së sundimit të ligjit dhe zbatimit selektiv të tij, shkeljes së të drejtave themelore të njeriut dhe përkeqësimit të skajshme të gjendjes ekonomike dhe sociale, një pjesë tjetër ende vazhdon në heshtje të braktisë shtëpinë, qytetet, fshatrat, miqtë edhe shokët, për t`u drejtuar drejt perëndimit, për një jetë më të mirë e më të sigurt për fëmijët e tyre.

Situata e keqe ekonomike, papunësia, varfëria dhe mjerimi vazhdojnë të rriten në propocion të drejtë me rritjen e çmimeve, taksave dhe shpenzimeve superlux të qeverisë. Shqipëria vazhdon të renditet si vendi më i korruptuar në rajon, trafikimi i drogës është në nivele të konkurrueshme me Kolumbinë dhe Afganistanin, kriminaliteti në rritje me vrasje e atentate që tanimë bëhen përballë portës së shtëpisë, ose ne sheshet e qyteteve në mënyrë demostrative, siguria e njerëzve rrjedhimisht ka ardhur duke përkeqësuar nga dita në ditë.  Të gjitha këto vijnë nga keq qeverisja dhe ska si kjo të mos përbëjë rrezikun më të madh që po na kanoset ne shqiptarëve.

Pamë se si pseudo-reformat në arsim krijuan panik për stafin pedagogjik dhe akademik, ndërsa nxënësit, studentët dhe prindërit, të shtyrë me dhunë të studiojnë tek privati, janë të shqetësuar në lidhje me shkeljen e të drejtës kushtetuese për arsimim nëpërmjet kufizimeve financiare. Gjithashtu, pamë se arsimi është i dominuar nga mungesa e kompetencës në pozicionet drejtuese, mungesa e vlerave profesionale në administrim dhe emërimeve klienteliste, ku merita e vetme kualifikuese është shërbimi ndaj pushtetit ose korrupsioni.

Korrupsioni në sektorin e energjisë, rritja e pagesave dhe vendosja e tarifave arbitrare për energjinë elektrike, arrestimet e paligjshme të njerëzve që më së shumti janë të pamundur ekonomikisht për të paguar faturat e energjisë, ndërprerjet e energjisë për familjet në nevojë, kanë kontribuar në rritjen e tensioneve sociale. Përshkallëzimi i këtyre tensioneve pati efekte direkte ndaj shkatërrimit të familjes, ku viktimat e kësaj krize për më shumë kanë qenë fëmijët dhe mosha e tretë, si shtresat më pak të mbrojtura nga instrumentet shtetërorë.

Qeveria aktuale me në krye shefin e saj, përditë e më shumë, ja kanë dalë të kontrollojnë mediat përmes klientelizmit dhe sponsorizimeve të saj, duke i kthyer ato në një mjet të mashtrimit publik dhe dhunës verbale ndaj kundërshtarëve të qeverisë apo të pakënaqurve ndaj saj, edhe kur këta të fundit dolën nga radhët e saj. Mediat, me pak përjashtime, u përdorën dhe vazhdojnë të përdoren përditë për të ndryshuar perceptimin e realitetit, në mënyrë që njerëzit mundësisht të ndjehen në faj ose të paaftë nëse nuk pranojnë apo kuptojnë fabulat e propagandës dhe arritjeve qeveritare. Mediat e kontrolluara ende sot vazhdojnë të projektojnë realitete artistike dhe jo jetën reale, duke sjellë si pasojë humbjen e vetëbesimit të qytetarëve në vlerat e tyre të bazuara në punë të ndershme.

Efekti akoma më negativ i tyre është mos ndjeshmëria e publikut ndaj fjalorit vulgar, ndaj veprimeve pa moral, ndaj fenomeneve të cilat shoqërisë shqiptare i shiten si vlera të integrimit, dhe jo si radiografi e kolapsit të shtyllave që mbajnë shoqërinë. Denigrimi i gjuhës shqipe ka krijuar në vend të integrimit kombëtar, degradimin e shoqërisë, deri në ndryshime të personalitetit profesional. Sot mediat e kontrolluara heroizojnë nivelet e larta të korrupsionit ku në mënyrë të përsëritur shfaqen administratorët e kësaj gjëme që po i ndodh nivelit profesional, duke çertifikuar gjithnjë e më shumë në mendjen e popullit, faktin se shërbëtori i pushtetit bëhet pronar i të drejtave të popullit.

Shumica aktuale, e cila përfaqëson interesat e oligarkisë, ka bërë dhe vazhdon të bëjë gjithçka për ta venitur rolin dhe figurën e opozitës dhe për ta fabrikuar atë, në mënyra dhe forma aspak dinjitoze, brenda dhe jashtë parlamentit. Demonizimi i politikes ku demonët në pushtet janë edhe të paprekshëm, po kultivon në hierarki kultin e diktatorit dhe largimin e pjesëmarrjes në politikë, në radhët e opozitarëve dhe brenda edhe vetë partisë pushtet.

Shkatërrimi i vlerave demokratike nga ana e partisë pushtet, ligjëroi për fat të keq një sërë metodash, tipike të një qeverie oligarkike, të tilla si blerje votash dhe mandatesh, kapjen e mediave, kontrollin mbi biznesin dhe krijimin e monopoleve, eliminimin ose tkurrjen e opozitës,  burgosjen me qëllim për të frikësuar kundërshtarët e qeverisë, kapjen e institucioneve kryesore shtetërore;  përgjimin e qytetarëve përmes kontrollit të komunikimeve telefonike,  mbajtjen e shoqërisë civile nën kontroll, etj.

Pra, duket qartë se parimet bazë të Kushtetutës dhe si pasojë vetëe vendi janë të kërcënuara, ndërkohë që liria është përditë e më e kufizuar. Shumë shqiptarë janë duke përjetuar barrën e humbjes së vendeve të punës, ndërkohë, qeveria ka rritur borxhin publik dhe ka shtuar shpenzimet e saj të luksit.

Duket sikur qytetarët janë aq shumë të lodhur nga  kjo keq qeverisje saqë kanë pranuar që varfëria të ulet këmbëkryq në vatrat e tyre në trajtën e një “status quo”, ndërkohë që nevojitet një fillim i ri, me ndryshime thelbësore në mënyrën sesi qeveria vepron nga qytetarit,  mënyra se si ajo buxheton paratë e taksapaguesve, mënyra se si takson dhe rregullon veprimtaritë njerëzore.

Ka ardhur koha që dikush të rindezë pishtarin e lirisë dhe demokracisë për të frymëzuar të gjithë ata që janë dhe duan të jenë të lirë, sikurse e kërkuan studentët e Dhjetorit `90, kur lëshuan thirrjen “Shqipëria si gjithë Evropa”, në mënyrë që të qëndrojmë fort për vlerat europiane, kundër tiranisë dhe shtypjes, ku  të mos lejohen që mure të reja, kufizuese dhe izoluese, të ndërtohen në vendin tonë, ndërmjet qytetarëve dhe qeverisë, nga pushteti uzurpues i radhës.

Kategori
Uncategorized

Zbardhen qëndrimet e FRANCËS, GJERMANISË, ‘BENELUKSIT’, GREQISË PËR HAPJEN E NEGOCIATAVE ME SHQIPËRINË, NJË PREJ SHTETEVE KUSHT ZGJEDHJET E 2017.

Zbardhen qëndrimet e Francës, Gjermanisë, ‘Beneluksit’, Greqisë për hapjen e negociatave me Shqipërinë, një prej shteteve kusht zgjedhjet e 2017

Janë zbardhur qëndrimet e ministrave të Jashtëm të Bashkimit Europian për hapjen e negociatave me Shqipërinë.

Qëndrimet e 27 ministrave kanë qenë pothuajse në të njëjtën linjë, të fokusuar në domosdoshmërinë e zbatimit të reformës në drejtësi, por ka patur edhe shtete që kanë kërkuar si kusht për hapjen e negociatave realizimin e suksesshëm të procesit zgjedhor të 2017-ës.

Franca dhe Gjermania u paraqitën skeptike për përcaktimin e një date për hapjen e negociatave me Shqipërinë duke theksuar se “nuk mund të japin një premtim që rrezikon të mos mbahet”, duke iu referuar ecurisë që do të ketë zbatimi i reformave në vendin tonë.

Për përfaqësuesit e Parisit dhe Berlinit problem është edhe numri i madh i azilantëve shqiptarë, ndërsa do kërkojnë një zbatim të rreptë të kritereve për këtë çështje.

Qëndri i dy shteteve më të rëndësishme të BE-së, u mbështet nga vendet e Beneluksit(Belgjika, Hollanda dhe Luksemburgu).

Belgjika u mundua të mbajë një qëndim më neutral duke kërkuar që “raporti i ardhshëm të mos përmbajë paragjykime”, ndërsa Luksemburgu kërkoi një rivlerësim për Shqipërinë nga Komisioni dhe Këshilli i BE.

Suedia ishte vendi i vetëm që kërkoi të merreshin në konisideratë zgjedhjet e vitit 2017, përpara se të jepej një vendim për hapjen e negociatave.

Fqinji ynë jugor, Greqia theksoi se dëshironte hapjen e negociatave, por fillimisht duhet të zbatohet reforma në drejtësi dhe të respektohen të drejtat e minoriteteve.

Italia kishte një qëndrim më optimist për Shqipërinë, duke vendosur theksin në përparimin e realizimit të reformave kyçe nga autoritetet.

Hungaria ka kërkuar nisjen e menjëhershme të negociatave me Tiranën sapo të bëhen përparimet e para me zbatimin e reformës në drejtësi.

Edhe Irlanda ka patur të njëjtin qëndrim, ndërsa e ka konsideruar kushtin për Shqipërinë si të drejtë.

/Newsbomb.al

Kategori
Uncategorized

Foto pa censurë/ Dalin skicat e tmerrit që tregojnë përdhunimet e femrave shqiptare nga ushtarët turq.

c_1479019001-6326453

Janë skica të tmerrshme. Një gjenocid përdhunimesh dhe vrasjesh mbi femrat shqiptare, por edhe të vendeve të tjera të Ballkanit, të cilat ishin të krishtera dhe nuk pranonin të ndërronin besim. Gra që çnderohen para bashkëshortëve të lidhur, minorene që zhvirgjërohen në grup, vrasje të familjarëve teksa femrat e familjes përdhunohen, duke parë skena gjaku…

Libri u titullua “Balkangreuel” (Përdhunimet e Ballkanit) dhe mban firmën e autorit Archibald Smith, por që emri i vërtetë i tij është Gottfried Sieben. Ilustratori austriak i librave e botoi veprën me pseudonim asokohe, jo vetëm për përmbajtjen pornografike, por edhe sepse ilustrimet ishin pa censurë, ku masakra e seksit dhe e gjakut ishte tej çdo imagjinate.

Libri qarkulloi vetëm në qarqet elitë vjeneze dhe nuk u nxor në shitje. Shtatë vite më pas libri u ribotua, por sërish jo për masën.

cccccc_1479018986-1633340ccccc_1479018983-9423508ccccccc_1479018989-2644801

U kthyen edhe si kartolina të veçanta, për personazhe të veçantë. Aktualisht, këto ilustrime sapo kanë ridalë në treg pa censurë dhe mund të sigurohen vetëm me porosi në internet.

Është për t’u theksuar se, për shkak se Gottfried Sieben nuk i kishte me sy të mirë shqiptarët, qarqet ekstremiste serbe dhe greke në disa raste janë përpjekur që të manipulojnë identitetin e ushtarëve përdhunues.

Nëpër sajte dhe rrjete sociale sllave dhe greke, bandat që vrisnin dhe çnderonin gratë në grup janë etiketuar si shqiptarë.

Kur, në fakt, femrat shqiptare të Kosovës dhe të Veriut të Shqipërisë janë disa prej viktimave në këto skica horrori të Gottfried Sieben.

Libri e thekson qartë se përdhunuesit janë ushtarët turq, pavarësisht interpretimeve nacionaliste.

ccc_1479018977-9598324cc_1479018974-373318

Kategori
Uncategorized

Rama donte vallëzim me Putinin, dokumenti sekret i NATO-s: Gati ndërhyrja.

Dokumenti i besueshëm i NATO-s për sigurinë në Ballkan, të cilin e ka parë e përditshmja kroate “Vecernji list”, është miratuar në takimin e shefave të diplomacive gjatë këtij muaji.
NATO është e gatshme të ndërhyjë operacionalisht në Ballkan kurdo është e nevojshme për të parandaluar konfliktin ndëretnik dhe për të promovuar siguri dhe stabilitet, shkruan në dokumentin sekret të NATO-s mbi situatën në Ballkanin Perëndimor, thekson gazeta kroate.
Dokumentin, të cilin “Vecernji list” ekskluzivisht e ka parë në Bruksel, fillimisht është shqyrtuar e më pas është miratuar në takimin e ministrave të Jashtëm gjatë këtij muaji. Në të njëjtin dokument janë përshkruar në detaje dy lloje të kërcënimeve me të cilat përballen vendet fqinje të pjesës juglindore kroate: sjellja destabilizuese e Rusisë dhe rritja e ekstremizmit dhe radikalizmit si pasojë e kthimit të luftëtarëve të huaj nga Siria dhe Iraku.
Mirëpo në dokumentin sekret nuk tregohen detaje se çfarë do të thotë ndërhyrja operacionale që aleanca është e gatshme të bëjë në Ballkan, por sipas burimeve jozyrtare thuhet se theks i veçantë i jepet promovimit të sigurisë dhe stabilitetit. Këto burime thonë se kjo nuk mund të shihet si kërcënim, por si mesazh për parandalimin e kërcënimeve të mundshme në qoftë se ndodhin.
Në dokument thuhet se “rreth 260 luftëtarë të huaj”, të cilët janë nga Bosnja dhe Hercegovina shkuan të luftojnë në anën e organizatës terroriste të Al-Kaedës dhe ISIS-it në Irak dhe Siri. Këto të dhëna janë nga fundi i 2015.
Kur bëhet fjalë për problemin tjetër në Ballkan, aty përmendet shqetësimi i NATO-s me praninë e shtuar të Rusisë.
“Arsyeja e dytë është se vendet anëtare të NATO-s shprehin shqetësim për situatën në Ballkanin Perëndimor. Ky shqetësim vjen nga prania e Rusisë, e cila më së shpeshti është e drejtuar aty ku ka popullsi serbe në rajon”, thuhet në dokument. NATO sheh “rritje të aktivitetit të Rusisë në Ballkanin Perëndimor, duke përfshirë edhe sjelljen destabilizuese”. Pjesa e dokumentit që flet për Serbinë, thotë se mbështetja e serbëve për aleancën ushtarake është shumë e ulët, e cila është sigurisht rezultat i bombardimeve të NATO-s ndaj Serbisë para përfundimit të sundimit të Sllobodan Millosheviçit.

Mesazhi i shefit të CIA-s për Ramën

Gjashtë ditë pas deklaratës së Ramës se ai ishte i gatshëm që të takohej me Putin dhe pas vizitës në Moskë të ministres së Kulturës, Tiranën e vizitoi kreu i CIA-s, Brennan. Ai ka patur një takim kokë më kokë me Ramën në të cilin i ka dhënë një mesazh të fortë. Pas atij takimi ka ardhur edhe reagimi i NATO-s. Që pas mesazhit të marrë nga takimi kokë më kokë me kreun e CIA-s Rama është bërë si pulë dhe nuk ka dalë nëpër media të deklarojë se është i gatshëm që të vallëzojë me Putinin sikurse tha më 1 dhjetor.
Drejtori i CIA-s, John Brennan vizitoi Shqipërinë në mënyrë të befasishme pa ndonjë njoftim paraprak.
Sipas ambasadës amerikane në Tiranë, kreu i Agjencisë Qendrore të Inteligjencës amerikane u takua me krerët e lartë të shtetit, si me Kryeministrin Edi Rama, Presidentin Bujar Nishani dhe ministren e Mbrojtjes, Mimi Kodheli.
Në qendër të diskutimeve, sipas njoftimit, ka qenë siguria rajonale, bashkëpunimi kundër terrorizmit, shkëmbimi i informacionit, etj.
Njoftimi i plotë i ambasadës: Drejtori i Agjencisë Qendrore të Inteligjencës (CIA) John Brennan vizitoi Shqipërinë për t’u takuar me drejtues të ndryshëm dhe për të diskutuar një gamë çështjesh përfshi sigurinë rajonale, bashkëpunimin kundër terrorizmit, shkëmbimin e informacioneve të inteligjencës, si dhe çështje të tjera dypalëshe. Gjatë vizitës së tij, drejtori Brennan u takua me Kryeministrin Rama, Presidentin Nishani, ministren e Mbrojtjes Kodheli, dhe drejtues të komunitetit të inteligjencës.

Rama më 1 dhjetor: Ftoj Putinin të vallëzojmë së bashku

– Pse ne rusët aty i radhisim?
Rusët nuk janë antishqiptarë. S’kanë asnjë lidhje me ndonjë vokacion antishqiptar. Unë kam mbajtur pozicione koherente. Nëse gjeni në historinë e jetës time politike deklarata nacionaliste, zjarrvënëse apo zjarrnxitëse, atëherë flasim. Krahasimi që më bëhet me Saliun është shumë simplist, pasi nuk ka asnjë lidhje.

– Këtu më dukeni si Donald Trump, që thoshte kur fliste se në kohën që këtej ka kaos, Putin është i qartë në qëndrimet e tij.
Unë nuk thashë që këtej ka kaos, unë thashë që strategjia e Rusisë është koherente dhe këmbëngulëse në çdo veprim dhe kjo duket qartë edhe në Ballkan.

– Ju si do ta përballonit si kryeministër i një vendi të vogël ku ndikimi rus nuk është se është larguar, përkundrazi, aktiviteti diplomatik i Federatës Ruse është shtuar së fundmi. Ju si do ta përballonit?
Shqipëria ka qenë një ndër vendet anëtare të NATO-s që brenda aleancës ka mbështetur qasjen e re të samitit të fundit në raport me Rusinë, që është shtrëngim dhe dialog. Ne e kemi mbështetur këtë qasje dhe ne nuk kemi armiqësi me Rusinë, përkundrazi dhe fakti që jemi tërësisht të orientuar në vijën tonë drejt Perëndimit, nuk na pengon që me Rusinë të kemi një dialog. Megjithatë, këtë nuk e vendosim ne, pasi duhen dy për të hedhur një valle.

– Në kuadër të dialogut, ju do ta takonit Vladimir Putinin?
Nuk ka qenë asnjëherë në rendin e ditës një gjë e tillë, por nëse do të vendosej, nuk do të kisha asnjë ngurrim që ta takoja.

Kategori
Uncategorized

BERISHA:Doni nje parti te djathte…?!?!? Krijojeni sa keni ende nje mundesi, se ne nuk e beme dot..

Dosja qe nisi te hape Berisha..e djathta ne prove..

Nga Basir Çollaku.

Duke pare lojen politike te majte te Rames, Metes, Blushit, Kokedhimes, organizata e te reja komunistesh, te cilet prioritet kane pushtetin para shtetit, shume interesante dhe e rendesishme ishte deklarata e sinqerte dhe me shume permbajtje e Berishes nje nate me pare ne Top Channel se dhjetori i 90-tes, ishte me se shumti nje levizje e bijve kunder eterve. Bijte kunder eterve..!!!!??..Berisha nuk kurseu askend, madje as veten, ne kete deklarate, por dha nje mesazh te madh. Doni nje parti te djathte…?!?!? Krijojeni sa keni ende nje mundesi, se ne nuk e beme dot..Sepse ajo qe beme 26 vite me heret paska pasur virusin e trashegimise se shkuar fort te injektuar. Dhe nese me nje kalem ulesh e liston personazhet brenda kesaj levizje, Berisha rezulton 100 perqind i sakte. Mbase disi vone por jo e pakohe si deklarate. Epoka e levizjeve antikaste dhe antisistem jane ne jo pak raste dhe me doza te qarta perkatesie politike. E djathta eshte me terren te zene me fort se askush. Te majtet jane te shumeorganizuar dhe po veprojne si kaskada HEC-esh..ku nga nje hidrocentral mbi rezervuarin e madh ndertojne te tjera diga te vogla me rrjedhjet. E keshtu organizata e parti sezonale ne kritika me nenen nga burojne, presin me dashuri rrjedhjet dhe i kthejne me qetesi ne rezervuarin e madh kur behet inventari. Duke rrefyer dhe episodin e shumebesuar per Bamir Topin, mbase Berisha po thote te verteta te dobishme per omgj-politike por edhe per te orientuar keqperdorjen e mundeshme te ndonje shtrese. Kjo hapsire bosh tek e djathta perpiqet ta ngushtoje mazhoranca me rritjen e varferise, shtimin e dhunes shtetrore e policore, zgjerimin e Mafias si aksionere e pushtetit. Rastesisht keto faktore negative, ne jo pak raste kane dhene efektin e kundert, nga ajo qe pret pushteti. Terreni punon vetveten me mire se mund te mendojne llogaritaret politike. Te djathtet duhet te kthehen te vetvetja dhe duke denoncuar te fshehuren, ate te fshehte te madhe qe Berisha nisi ta thote..dhe kohe ka jo pak…Dosja qe nisi te hape Berisha eshte nje prove..

Kategori
Uncategorized

Berisha: Ngjarjet e 21 janarit ishin marrëveshje, Sorosi kisht dhënë para për këtë skenar.

 

“Ishte jashtë diskutimit që unë të lëshoja zyrën time. Kam shprehur dhimbjen më të madhe për viktimat, por as 1, as 3, as 300 nuk do të pushtonin zyrën time”
Ish- kryeministri Sali Berisha i ftuar në studion e Top Story deklaroi se ngjarjet e 21 janarit,ishin një marrëveshje e financuar nga Sorosi. Berisha foli për ligjin e Vettingut dhe për sistemin e drejtësisë duke theksuar se kurrë nuk ka ushtruar presion ndaj institucioneve të Drejtësisë. Ai u shpreh se e cilëson Gërdecin si krim shtetëror sepse kompania që ishte përgjegjëse për sigurinë, nuk u përgjigj. Ish – kryeministri rrëfeu kapërcimin nga konformizmi intelektual tek tribun i demokracisë, duke risjellë në kujtesë ngjarjet e vitit 1990 që sollën më tej, përmbysjen e diktaturës komuniste.

21 janari….

Kam shprehur dhimbje dhe keqardhje për ata njerëz, por institucioni nuk dorëzohej nga Sali Berisha. Ishte zgjedhje e gabuar nga Edi Rama. Ishte jashtë diskutimit që unë të lëshoja zyrën time. Kam shprehur dhimbjen më të madhe për viktimat, por as 1, as 3, as 300 nuk do të pushtonin zyrën time
Ish – bodigardi juaj, Izet Haxhia ju akuzon për përfshirje në vrasjen e Azem Hajdarit. A keni një përgjigje për këto akuza?

Ky është një njeri pa din, pa iman. A mund të citohet një vrasës që ikën, të cilit Edi Rama nuk ja çon dosjen në Strasburg, me qëllim që të bëjë këto deklarata që ai bën.

Por përse nuk i besuat Azem Hajdarit poste të rëndësishme? Kishit ju rezerva ndaj figurës së tij?
Nuk kisha rezerva ndaj tij. Ai udhëhoqi Komisionin e Sigurisë që e kërkoi vetë. Në dijeninë time nuk ka pasur dëshirë për të qenë anëtar kabineti.

Ka pasur ngjarje të pazbardhura dhe flitet se në Partinë Demokratike ekziston një frikë për hetimin e këtyre ngjarjeve, kur të hapet Kutia e Pandorës.

PD ka pasur një rol historik në këtë reformë. Garant i Venecias u bë vetëm Partia Demokratike. Parimi ishte që ligji i Vettingut të bëhet nga trupi kushtetues dhe jo nga institucionet mafioze të një qeverie që është deri tani për mua, një organizatë kriminale. Dhe Venecia thotë që Gjykata duhet të përcaktojë nëse trupi kushtuese ka fuqi të plotë për të kontrolluar institucionet elitare.

Ambasada e SHBA i bëri një lloj presoni Gjykatës Kushtetuese, pasi i bëri thirrje të miratojë ligjin e Vetitngut, pas opinionit final të Venecias.
Asgjë më të gabuar sesa presion ndaj gjykatave. Unë nuk e kam lexuar deklaratën por nëse është formë presioni e konsideroj shumë gabim. Gjykata Kushtetuese duhet të zbatojë porosinë e Komisionit të Venecias, të shikojë nëse trupa kushtetuese ka fuqi të kontrollojë institucionet që varen nga qeveria.

A është e pavarur Gjykata Kushtetuese?
Kjo Gjykatë Kushtetuese gjatë viti 2008- 2009 ka dhënë rreth 37 vendime kundër qeverisë sime. Isha në Strasburg, ishte ora 3 e natës dhe Edi Rama u thotë atyre, se ky nuk respekton kushtetutën, se ka 37 vendime nga Gjykata Kushtetuese kundër qeverisë së këtij. Më pas tha se ky ka në kontroll Gjykatën Kushtetuese.

Si e kuptojmë druajtjen e opozitës, meqe ju thatë nuk keni frikë nga hetimi?
Frika e hetimit është e Edi Ramës.

Është kjo influencë e mazhorancës, pra influencë e një krahu?
Unë jam i sigurtë që Edi Rama i ka humbur zgjedhjet. Po nuk dua që këtë ta bëjë as Lulzim Basha. Nuk dua ta bëj asnjë kryeministër, nuk ka gjë më të keqe se kapja e drejtësisë.

Nuk ju duk e rastësishme, si një jackpot shorti për Kolegjin Zgjedhor?
Absolutisht nuk do ti hyja këtij diskutimi përderisa në një rast në të kaluarën shorteu zgjodhi 7 me 1 për socialistët dhe unë nuk e quajta rastësi…Por sistemi i drejtësisë me në krye Presidentin Moisiu fillimisht eci mirë, derisa drejt fundit ndërhyri nipi tij. Por me President Bamir Topin, sistemi i drejtësisë u shkatërrua tërësisht, me ndërhyrjet e tij klienteliste, si sekser.

Ju si kryeministër, si president, si kryetar i PD – së, i njihni vetës ndonjë përgjegjësi për gjendjen e këtij sistemi?
Keni dëgjuar ju ndonjë rast, ku Sali Berisha ka ndërhyrë në sistemin e drejtësisë në gjithë këto vite?

Ju ndaluat prokuroren të merrte në pyetje për ngjarjen e 21 janarit.
Po ishte faktori ndërkombëtar, që e dinin që po e bënte për qëllime politike. Ngjarjet e 21 janarit ishin marrëveshje. Sorosi ka dhënë para për këtë gjë.

Ju Gërdecin e keni quajtur krim shtetëror…
Ka dy lloje, krimesh shtetërore: krime të qëllimshme dhe krime të paqëllimshme. Krimet e paqëllimshme ndodhin në lidhje me shtetin po pa qëllim. Kompania private mbikqyrej nga kompania shtetërore. Ishte MEICO përgjegjëse për sigurinë kombëtare. Unë i trajtova si viktima shtetërore pasi MEICO nuk iu përgjigj, për atë që ishte përgjegjëse, për sigurinë.

Ju thoni që nuk keni ushtruar presion me drejtësinë, por e quajtët prokuroren , lavire bulevardi?

Përfundoi vetë ashtu ajo. Ishin puçiste të cilët kishin marrë garanci nga Edi Rama që do merrnin mandat të dytë.

Kur u akuzojnë që Sali Berisha vret në emër të pushtetit, ju si ndiheni?
Kjo është një marrëzi e kundërshtarëve të mi politikë. Sali Berisha është i përkushtuar për paqen dhe shmangien e konfliktit.

Atëherë kanë qenë të ndarë në konformistë dhe njerëz i ideologjizuar.

Unë kam qenë konformist, shokët e mi kanë qenë të konfirmuar. Konformizmi i inteligjencës është një shtyllë jashtëzakonisht mbështetes i diktaturës.

Si ndodhi kapërcimi nga konformizmi intelektual tek tribun i demokracisë
Gjatë vitit 90, në një sërë shkrimesh dhe në takimin me Ramiz Alinë kisha paraqitur një platformë të tërë që lidhej me lirinë e mendimit, daljen nga izolimi, luftën kundër censurës, autocensurës dhe vazhdonte me kërkesën që lejonte partinë e punës të ishte forcë hegjemone. Isha shumë i qartë ç’është pluralizmi burokratik dhe çfarë është pluralizmi politik. Dhe i kërkova atij të hiqte nga kushtetuesja rolin hegjemon të Partisë së Punës. Ramiz Alia e kuptoi se çfarë ishte kjo. Unë kisha marrë një vendim, shumë kohë përpara se të shkruaja platformën. Në dikataturë nuk bëhej shaka, nëse do ti dilje anash, do vendosje të prishje çdo gjë.
Unë kisha qenë në mëngjes tek studentët. Jam i pari bashkë me Kujtim Çashkun dhe Besnik Mustafaj që sapo e morëm vesh dolëm në ballë të demosratës. Nuk më çoi Ramiz Alia tek studentët, unë shkova vetë. Studentët ishin rrahur në darkë dhe ata prapë kishin dalë në mëngjes. Më dukeshin super heronj. Studentët më thanë do na udhëheqësh dhe unë u thashë, jo sepse kam pikëpamjet e mia, por unë do tu mbroj. Çfarë ishin studentët, ishin shtresë e privilegjuar. Ishte një lëvizje kundër etërve. Në universitet një 200 studentë 1 mund të ishte persekutuar.

Kategori
Uncategorized

“MODERN DIPLOMACY” – Shqipëria nën zgjedhën e oligarkëve në ngjitje.

“MODERN DIPLOMACY” – Shqipëria nën zgjedhën e oligarkëve në ngjitje
Jepni legjendë

Viti i Ri do të jetë vit zgjedhjesh në Shqipëri, ndërsa Edi Rama dhe njerëzit e qeverisë së tij kanë mbledhur shuma të mëdha parash në xhepat e tyre, duke planifikuar të futin edhe staf shtesë në zyrat e qeverisë, një veprim që do t’u kushtojë shtrenjt taksapaguesve. Në 2017, vitin e fundit të tij në detyrë, Rama dhe njerëzit e tij pritet të vazhdojnë jetën luksoze (në vend dhe jashtë) ndërsa banorët e Shqipërisë jetojnë në kushtet më të këqija të këtyre 20 viteve tranzicion demokratik.

Parlamenti miratoi buxhetin 2017 dhe ui akordoi valixhe të tjera me parà, përveç miliona Eurove të gjeneruara nga kultivimi i marihuanës nga Vermoshi në Konispol, zotit Rama me ministrave të tij t ëkorruptuar, që e kanë fshehur pasurinë jashtë dhe numërohen sot mes oligarkëve më ët pasur të Evropës.

Sipas një vlerësimi të OSBE-së, Rama ka mbledhur 200 milionë dollarë pasuri, e cila u rrit proporcionalisht gjatë këtij viti të fundit si kryeministër, duke konsideruar se ai merr gati 20% për çdo projekt publik që miraton dhe ekzekutohet nga kompanitë e besuara private në infrastrukturë, punë publike, shëndetësi dhe teknologji informacioni. Sipas Panama Papers dhe burimeve të tjera të besuara, Rama e ka shpërndarë pasurinë në llogari bankare ndërkombëtare të hapura nga rrethi i tij familjar dhe miqtë e ngushtë që punojnë bashkë në projekte dhe që janë të lidhur me ekonomistin venezuelas Ricardo Hausmann, projekte që nuk kanë të bëjnë fare me përmirësimin e jetës së shqiptarëve.

Në 2017, kryeministria do të numërojë 641 punonjës, kurse parlamenti ka një staf me 405 nëpunës që organizojnë aktivitetet e 140 deputetëve. Kryeministria ka më tepër punonjës se ministria e ekonomisë (580 punonjës) apo e Transportit (440), e punëve të jashtme (506 përfshi misionet diplomatike). Ndërkaq, buxheti i kryeministrisë është 27,6 milion Euro dhe, për krahasim, buxheti i presidencës është vetëm 1,5 milion Euro.

Jeta luksoze e kryeministrit shqiptar mbështetet jo vetëm te numri i madh i punonjësve, por edhe te shumat që shpenzon në një vit fiskal, gati 28 milionë Euro, sa pagesa e 1200 pensionistëve apo sa 10 mijë bursa shkollore. Çdo person i stafit të kryeministrit shpenzon 43,000 Euro në vit, por Rama shpenzon të shpenzojë edhe më. Një milion Euro janë planifikuar për qira makinash luksoze, një sasi parash me të cilat blihen 20 makina të brezit më të fundit nga Mercedes Benz, si dhe 6,6 milionë Euro për orendi e rimodelime.

Ndërveprimi i qeverisë Rama me qytetarët është më i akullt se kurrë më parë, dëshmi kjo e qëndrimit të saj ndaj varfërisë në vend, një sjellje që shkel konceptin e Çalrs Horton Kulej të “Vetes që shihet nga pasqyra”, që do të thotë se Shqipëria përfaqëson një pasqyrë në të cilën shihet administrata e Tiranës, e cila rregullon sjelljen sipas sjelljes së anëtarëve të shoqërisë. Në nivelin marramendës të shpenzimeve të Ramës, kërkesat e qytetarëve duken të pakuptimta, lëre pastaj të jenë burim reflektimi.

Albania: under the yolk of its rising oligarchs
BY PETER TASE

The New Year will be an elections season for Albania and its people, meanwhile Mr. Edi Rama and his government confidants have allocated large sums of money in their own pockets and plan to feast a large number of staffers in the Prime Minister’s office that will cost dearly to Albania’s tax payers. In 2017, his last year in office, Mr. Rama and his associates are expected to continue with their luxurious life (at home and abroad) while their fellow countrymen are living at the worst conditions ever experienced over the last twenty six years in their transitional democracy system.

As the Albanian Parliament approved the National Budget for 2017, it supplied many more suitcases – in addition to the millions of Euros generated by massive marihuana farming from Vermosh to Konispol – filled with the money paid by Albania’s tax payers, to Mr. Edi Rama and his corrupt ministers, who have stashed their wealth abroad and continue to be ranked as Europe’s richest oligarchs.

According to an estimate conducted last year by the Organization for Security and Cooperation in Europe, Mr. Rama has amassed a net worth of over US$ 200 million, an amount that has certainly and proportionately grown during the third year of his term as Prime Minister considering that he receives at least twenty percent as a commission from the total amount of every public project that is executed by his trusted private companies who acquire public bids in the sectors of: infrastructure development, public works, health services and information technology. According to Panama Papers and other reliable sources, Mr. Rama’s wealth is deposited on international banking accounts established by his family circle and close associates that work together on sustainable development projects in Albania who have been deeply involved with the Venezuelan economist Ricardo Hausmann, projects that have had little to none impact on the lives of average Albanians. Mr. Anastas Angjeli, Edi Rama’s close associate, Albanian MP and a Former Minister of Public Finances, drives a brand new Audi A8 in the streets of Tirana. Moreover, Mr. Taulant Balla, another member of Albanian Parliament, is responsible for employment opportunities in the current Albanian Government; he has established a fee of two thousand Euros to be paid beforehand by every candidate who aspires to be a public servant. On the other hand, Mr. Genti Gazheli, Mr. Edi Rama’s envoy to the Republic of Turkey, has a tarnished record from his service in Albania’s border customs Agency, a time when he would repeatedly hide large sums of money on his boot socks whenever he had an opportunity to allow large shipments of commodities to enter Albanian territory thus avoiding payment of taxes by his random ‘clients’.

In 2017, the Prime Minister’s office will see the faces of 641 new employees, meanwhile in the National Assembly there are only 405 staffers who help organize the daily activities for 140 Members of Parliament, including its Speaker and three Deputy Speakers. The Prime Minister’s office has more employees than: the Ministry of Economy (with over 580 employees); Ministry of Transportation and Infrastructure (with less than 440 employees); the Ministry of Foreign Affairs (with 506 employees including its diplomatic missions abroad); the Ministry of Integration (composed by 113 employees).

While Mr. Rama’s number of staff members will reach over 640, Albanian President’s support staff does not exceed seventy six; moreover the Prime Minister’s annual budget is over 27.6 million Euros and the President’s Budget is barely 1.5 Million Euros.
The luxurious life of Albania’s Prime Minister is not only based on the large number of servants that are in his courtyard, he will enjoy large sums of money to be spent over the new fiscal year, almost 28 million Euros, an amount that is equal to the salary of 1,200 Albanian retirees or the equivalent of ten thousand university scholarships abroad. Every employee in the Prime Minister’s Office will spend approximately 43 thousand Euros per year (or 3,600 Euros/month) said in other words, every staffer in Mr. Rama’s cabinet will cost to Albanian taxpayers an equal amount that is needed to pay twenty retirement salaries every month.

Moreover, Mr. Rama has plans to spend over one million Euros to rent luxurious cars, an amount that is equivalent to twenty vehicles (latest generation) from Mercedes Benz factory; for their government offices there will be spent an additional 6.6 million Euros in furniture, remodeling and other maintenance expenses.
The Interaction between Mr. Rama’s Government and Albanian Citizens is as chilling as ever before; it is a testimony of Tirana’s attitude towards handling the nation’s overwhelming poverty, a behavior that violates the well known concept of Charles Horton Cooley, “the Looking Glass Self” while suggesting that Albanians represent a glass that is viewed by Tirana’s administration and the latter reacts according to the conduct of its constituents. On Mr. Rama’s glamorous level of personal expenses we see that his constituents’ persistent responses are meaningless let alone being a source of reflection and humbleness.

Kategori
Uncategorized

Simboli ynë antik/ Nga ilirët te Skënderbeu, historia e shqiponjës me dy koka.

Kategori
Uncategorized

JOZEFINA TOPALLI: KAM DIFERENCA ME LUL BASHËN…POR NJË HALL MË I MADH E KA DETYRUAR TË MOS ISHTE NË FESTË (DEKLARATA E PLOTE).

Ish-kryetarja e Kuvendit, Jozefina Topalli, deputete e PD-seIsh-kryetarja e Kuvendit, Jozefina Topalli, deputete e PD-se

Ish-nënkryetarja e PD, Jozefina Topalli, thotë se mungesa e saj në festimet e 26 vjetorit të Partisë Demokratike, nuk kanë të bëjnë me diferencat që zonja Topalli ka me kryetarin e PD, Lulzim Basha.

“Unë prej disa ditësh nuk kam pasur mundësi të jem as në seancat plenare sepse nëna ime është e sëmurë” shkruan Topalli në rrjetet sociale.

“Uroj me gjithë zemër që partia e ëndrrave të kthehet në vlerat e saj, e ti dalë zot interesave të vendit me kurajo e sinqeritet” shkruan Topalli.

Deklarata e Plotë e JOZEFINA TOPALLIT

Dje PD eshte bere 26 vjece. Une nuk e kisha te mundur te isha pjese e ketij pervjetori te themelimit te Partise te pare opozitare, te Partise se lirive per arsye qe nuk lidhen fare me politiken dhe aq me pak me diferencat qe kam me Lulzim Bashen.

Une prej disa ditesh nuk kam patur mundesi te jem as ne seance parlamentare sepse nena ime eshte e semure .

Per 20 vite rresht duke ndjere pergjegjesi ne detyrat e mia une nuk kam qendruar gjate as me femijet e mi, as me nenen time.

Tani qe ajo eshte ne shtrat une i rri tek koka dhe do vazhdoj t’ i rri per ta ndihmuar me sa te mundem.

Nuk do kisha dashte fare te flas per nje gje krejt timen, private.

Por duke pare titujt ne disa media po e bej kete sqarim vetem ne respekt te demokrateve qe kane besuar e jane sakrifikuar ne vite pa kerkuar asgje ; e bej ne respekt te miqve te mi.

Dhe uroj me gjithe zemer qe Partia e endrrave te kthehet ne vlerat e saj e t’ i dale zot interesave te vendit me kurajo e sinqeritet.

Neve nuk na lejohet me te ankohemi apo vetem te kritikojme Qeverine me te keqe te ketyre 25 viteve. Ne duhet te ndryshojme kete politike te kalbur nga korrusioni , paaftesia e meskiniteti.

Ne duhet t’i behemi dige asaj., per te mos lejuar politika qe demtojne ekonomine e vendit e te njerezve.

Ne duhet te rrisim presionin e t’i kthejme rrezen e diellit., e kete ta bejme me vepra e jo vetem me fjale.

Vendi e njerezit jane ne deshperim . Ne duhet t’ i kthejme shpresen; Ne duhet t’ i bindim ne Fitore.

Duke u kthyer ne vlerat universale per te cilat PD u themelua ne do ndalim renien e do ndryshojme vendin.

Une besoj tek cdo demokrat, tek cdo i ri dhe e re ; une besoj tek forca e cdo shqiptari dhe e cdo prindi ne perpjkjet e tyre titanike per te mbrojtur te ardhmen e femijeve te tyre; une besoj tek ndryshimi e besoj se ky vend behet.

Duhet vetem perkushtim e ndershmeri .

Mirenjohje te thelle themeluesve te PD, atyre qe iu gjenden asaj ne kohe te veshtira per ta ringritur nga hiri, mirenjohje cdo demokrati qe e deshti dhe e mbrojti pa asnje interes.

Krenare per cdo gje te mire qe kemi bere per vendin.

 

newsbomb.al.

Kategori
Uncategorized

Largohet drejtuesi i Partisë Socialiste në Selanik.

Ish- drejtuesi i Partisë Socialiste lë partinë, bashkohet me ‘kundërshtarët’

Nje -ish drejtues i partise Solialiste në greqi tanimë ka lënë  këtë forcë politike per tiu bashkuar nje tjeter formacioni politik.

Prej pak ditësh, kreu i Partisë Socialiste ne degën e Greqisë, Spiro Janaqi, është larguar nga partia për t’iu bashkuar partisë së drejtuar nga Vangjel Dule, PBDNJ-së.

Ka qenë vetë Janaqi që ka bërë të ditur lajmin, ndërkohë që prej kohësh ai ka qenë pjesë e strukturave drejtuese të PS-së.

Edhe  më herët Janaqi është ankuar se partia socialiste i mashtroj emigrantët duke mos mbajtur asnjë premtim ndaj tyre, por i përdori duke i shfrytëzuar politikisht me premtimet e saj në fushatën elektorale te 2013.

Persona pa asnje lidhje me degën e kesaj partie ne Greqi, bizesmene me një të kaluar të hidhur (të dënuar për prostitucion) me ndimen dhe miqesine e Veliajt, morën drejtimin e kesaj partie në Greqi dhe duke edhe u punesuar në postet kyce të shtetit.                                     Spiro akuzon se mbas këtyre kërkesave dhe akuzave të drejta, është shkarkuar pa të drejtë nga drejtimi i degës së PS-së në Greqi,  ai mbas kësaj  ka qëndruar formalisht në parti, deri sa pak ditë më parë është regjistruar në partinë e Dules.                                                                                 Mos harrojmë se familja e Spiro Janaqit ka lidhje shumë të forta me emigrantët shqiptarë në Selanik.                               Babai i Spiros Alejs Janaqi, një ish oficer i ushtrisë shqiptare, një ithtar i së majtës shqiptare, familja Janaqi ka njē reputacion të fuqishëm në mesin e emigrantëve shqiptarë në Greqi, Aleksi dhe familja e tij është një aktivist i lidhur fort me të majtën greke, por dhe krijues i shoqatës së parë shqiptare në Selanik “Shoqata Progresi”, Sekretar i Pergjithshem i Lidhjes së Shoqatave Shqiptare në Greqi, nismētar i hapjes së kurseve shqip për fëmijët e emigrantëve shqiptarë, dhe një zë i fuqishëm i të majtës shqiptare po në Greqi.

Ishte inisiativa e familjes Janaqi, organizimi dhe krijimi i degës së Partisë Socialiste në Selanik, degë të cilën Spiro e drejtoi deri sa u detyrua të japi dorheqjen e tij.                                                   Dhe të vetmet arsye që Spiro Janaqi u detyrua të distancohet nga Partia që e krijoj vetë në Selanik, ishin mos mbajtja e premtimeve, harresa dhe mashtrimi i emigrantëve nga rilindja që ka marrë peng jo vetëm Partinë Socialiste, por dhe të ardhmen e vëndit.                                       Mos harrojmë që Spiro veç idealit politik si i majtë nuk ka pasur asnjë interes tjetër tek kjo forcë politike.                       Ai prej shumë vitesh punon në Selanik si Inxhinier Topograf me të ardhura që cdo emigrant do i kishte zili.

Largimi i Spiro Janaqit nga Partia Socialiste Greqi, tregon se emigrantët u zhgënjyen nga kjo forcë politike për të cilën votuan masivisht në zgjedhjet parlamentare 2013, dhe zvëndësimi i tij asnjëhere nuk do të mbulojë gropën e madhe të krijuar mes emigrantëve dhe rilindjes në pushtet.

Emigrantët po ndërgjegjësohen se çdo të thotë të besosh dhe votosh një forcë politike që jo vetëm të ka mashtruar në premtimet e saj, por dhe po të shfrytëzon mbas marrjes së pushtetit duke të diskriminuar nëpēr dogana, dhe institucionet shtetërore, por duke të vjedhur ligjërisht edhe në përfaqsitë diplomatike.

Urimi i jonë për Spiron:                                   Në Partinë e të Drejtave të Njeriut, do të kesh më shumë hapësirē në vazhimin e misionit fisnik të babait tënd Aleksit. Në ndihmën ndaj emigrantëve, shoqatat dhe kurset e shkollës shqipe në Selanik.

Mos harrojmë. PDNJ, është parti Shqiptare.

Urime Spiro.

 

Kategori
Uncategorized

FOTO TË ASBESTIT GJATË PUNIMEVE BRENDA TUNELIT NË HIDROCENTRALIN E MOGLICËS FEATURED

Ekskluzive: Foto të Asbestit gjatë punimeve brenda tunelit në hidrocentralin e Moglicës

Prej javësh puntorët e Hidrocentralit në ndërtim, të zonës së Moglicës, përveçse po përballen me arrogancën e firmave nënkontraktore, me papërgjegjshmërinë e shtetit, orareve të tejzgjatura në punë, tashmë u rrezikohet dhe jeta nga materiali toksik I asbestit që gjendet në brendësi të tunelit në ndërtim, nga ku do kalojë lumi Devoll për të mbushur kaskadën.

 Punëtorët prej javësh protestuan dhe pezulluan punën prej disa ditësh, sapo disa minatorë Italianë zbuluan këtë material toksikologjik në brendësi të tunelit, në të cilin po punohet prej më shumë se një viti.

Të ngelur në hije nga mediat për mos pasqyrimin e shqetësimit dhe mos interesimin e shtetit dhe të asnjë ministrie për të verifikuar nëse bëhet fjalë për një alarm fals, apo e vërteta qëndron.

Punëtorët e firmës, duan të ngelin anonim dhe pohojnë se firma nënkontraktore ata puntorë që nuk I binden për të filluar punën i pushon nga puna, disa të tjerë vendosin të lënë punën dhe për ata që nuk kanë mundësi tjetër vazhdojnë punojnë në pasiguri. Vetëm pasi puntorët pezulluan punën prej disa ditësh. Kur i pyet puntorët se çfarë  masash ka marrë firma punëdhënëse, ata shprehen: ” Veshim kominoshe brenda tunelit, dhe një ditë një italian bashkë me një shqiptar na bënë grafi mushkrive por akoma nuk kanë dalë përgjigjet, spitali i Gramshit nuk bën këto lloj analizash, në Tiranë kushton shume të bësh këtë lloj analize.”

Mes thashethemeve por asgje zyrtare, nga analizat toksikologjike të bëra nga firma nënkontraktore, rezulton se materiali toksik asbest ndodhet në masën 40% në brendësi të shkëmbit. Ashtu siç e shihni dhe në foto fibrat e  materialit toksik, të dyshuar, mund të gjenden shumë leht nga puntorët brenda tunelit. Këto fibra toksike në një të ardhme, kur uji I lumit të kaloj përmes këtij tuneli, do derdhet në lumin Devoll, që përdoret për vaditje dhe shumë banor të zonës në rrjedhën e ktij lumi, peshkojnë me rrjeta. Peshkimin është kthyer në një mundësi jetese për disa banorë të zonës./ Endri Mema për newsbomb.al

Scsdfswevet3ehnshot_1.jpg
Jepni legjendë
Kategori
Uncategorized

Shëndetësia falas përfundon në kosh/ BB: Familjet shqiptare paguajnë 380 mln dollarë për kurim.

Familjet shqiptare paguan mbi 380 milionë dollarë për t’u kuruar nëpër spitalet e vendit gjatë vitit 2014. Shifra bëhet publike nga Banka Botërore, e cila sqaron se shpenzimet nga xhepi të familjeve shqiptare kanë vazhduar me të njëjtin ritëm edhe dy vitet pasuese duke nxjerrë zbuluar premtimin e gënjeshtërt të qeverisë për shëndetësi falas.

Madje, të dhënat, të cilat janë publike në faqen zyrtare të Bankës Botërore, tregojnë se qeveria jo vetëm që nuk i ka lehtësuar familjet nga kostot e kurimit, por i ka detyruar ato të shpenzojnë më shumë nga xhepi nëpër spitalet e vendit, private apo publike qofshin këto.

Shifrat

Shpenzimet totale për shëndetësinë në Shqipëri arrijnë në rreth 80 miliardë lekë në vit, duke përfshirë fondet që jep buxheti, por edhe pagesat që kryejnë familjety nga xhepi.

Sipas Bankës Botërore, Shqipëria është një nga vendet me nivelin më të lartë në botë të shpenzimeve nga xhepi për shëndetësinë. Më konkretisht, gati gjysma e shumës prej 80 miliardë lekësh që shpenzohet në total për shëndetësinë në shqipëri, vijnë nga pagesat direkte të familjeve dhe vetëm gjysma mbulohet nga buxheti i shtetit.

Image

Në vitin 2013, kur qeveria erdhi në pushtet me premtimin për të ofruar shëndetësi falas për qytetarët, pesha e shpenzimeve nga xhepi që kryenin familjet ishte 49.7 për qind e shpenzimeve totale. Por një vit më vonë shifra u rrit në 49.9 për qind, ndërsa kontributi i buxhetit u ul nga 51.3  për qind në 51.1 për qind.

Falas, vetëm konçesionet

Ofrimi i shërbimit shëndetësor falas ishte një nga premtimet më të forta të partisë socialiste në zgjedhjet e vitit 2013. Sipas Edi Ramës, qeveria e tij do të garantonte që të sëmurët të kuroheshin pa paguar para nëpër spitale duke bërë që shërbimi shëndetësor të ishte i vlefshëm për të gjithë, përfshirë të varfrit.

Por siç tregojnë shifrat e Bankës Botërore, familjet shqiptare paguajnë shifra marramendëse nga xhepi për t’u kuruar në spitalet e vendit, publike apo private qofshin këto.

Të vetmet shërbime që qeveria ofron falas, janë ato të konçesioneve që qeveria ka transferuar tek kompanitë private, si check up-i, sterilizimi dhe shërbimi hemodializës.

Industria e konçesioneve vazhdon të zgjerohet duke siguruar fitime marramendëse për kompanitë private të përzgjedhura nga qeveria. Por kjo nuk i ka lehtësuar shpenzimet për kurim të familjeve shqiptare, përfshirë atyre në nevojë, të cilat në shumë raste nuk kanë akses në shërbimin shëndetësor. /SYRI.net/

Image

Kategori
Uncategorized

BASHA SHPALL TRANSFORMIMIN E THELLË TË PARTISË DEMOKRATIKE DHE TË POLITIKËS NË VEND.

425a3385

Mesazhet e 26 vjetorit të krijimit të pluralizmit dhe të Partisë Demokratike

Mirë se keni ardhur në shtëpinë e Partisë Demokratike.

Ju uroj të gjithëve gëzuar ditën e lindjes së pluralizmit. Gëzuar festën e Partisë Demokratike.

Për ne demokratët është burim krenarie që Partia Demokratike lindi nga e njejta aspiratë dhe nga e njejta ëndërr me të cilën lindi liria dhe pluralizmi.

Për ne është kumptimplotë që Partia Demokratike mori jetë nga e njejta përpjekje dhe nga të njejtët njerëz që u ngritën kundër diktaturës: nga studentët e dhjetorit, qytetarët e thjeshtë dhe intelektualët që para 26 vitesh u bashkuan me njëri-tjetrin dhe vranë frikën për të kërkuar liri, demokraci dhe Shqipëri europiane.

Nga ky shesh dua t’u shpreh secilit prej tyre mirënjohjen e thellë për dritën dhe shpresën që ata zgjuan në zemrat e një populli të shtypur e të vuajtur.

Partia Demokratike lindi e madhe nga zgjimi dhe revolta e shqiptarëve kundër  shtypjes, varfërisë dhe izolimit komunist, nga ëndrra e tyre për liri, demokraci dhe dinjitet, nga aspirata e tyre e flaktë  për  t’ju bashkuar Europës së kombeve të lira.

Gjithë këtij vlimi të rrallë popullor i dhanë shprehje politike me mençuri, me guxim dhe në kushte shumë të vështira themeluesit –  studentët e Lëvizjes së dhejtorit, intelektualët që u bashkuan më ta, Azem  Hajdari, Sali Berisha, Gramoz Pashko të gjithë ata që janë sot e do të jenë përgjithmonë në panteonin e demokracisë  shqiptare.

Partia Demokratike lindi e madhe, por atë e kanë mbajtur të madhe veprat e saj në dobi të Shqipërisë dhe shqiptarëve; Këtë çerek shekulli, Partia Demokratike ndërmori disa nga reformat më kurajoze dhe më të thella për çlirimin e njerëzve, liberalizimin e ekonomisë dhe hapjen e Shqipërisë, vendit më të izoluar në botë ku për 50 vjet nuk depërtonte liria, dija, përparimi njerëzor. Partia Demokratike ishte faktor kyç për ndërtimin e institucioneve të tregut, të infrastrukturës, të lëvizjes së lirë, të integrimit europian, të anëtarësimit në NATO.

Po! Partia Demokratike me përpjekjet e saj u solli shqiptarëve më shumë liri, më shumë demokraci dhe i afroi ata më shumë me Europën.

Por nderimi për të shkuarën dhe respekti për arritjet tona nuk mund të na bëjnë të verbër ndaj të tashmes ku jemi dhe të ardhmes ku duam të shkojmë.

Çfarëdo që ne kemi bërë mirë, nuk mund të fshehë apo justifikojë ato që nuk kemi bërë, apo ato që kemi bërë gabim.

Të dashur miq,

Shqipëria e vitit 1990 dhe kjo e vitit 2016 janë  sigurisht larg njera- tjetrës  por kanë edhe të përbashkëta.

E kam fjalën për kalbëzimin. 26 vjet më parë Shqipëria ishte në fundin e një sistemi të kalbëzuar, të dështuar që po mbyllej me ikjen e shqiptarëve nga sytë këmbët, ku ti çonte anija e verbër e fatit.

26 vjet më vonë Shqipëria është përsëri në fundin e një politike të kalbëzuar dhe një qeverisje që ka në themel interesat e një kaste politike-ekonomike dhe kriminale në krye të pushtetit,  ka korrupsionin në sistem,  ka drogën në sistem, ka sundimin në sistem,  ka blerjen e votës në sistem.

Ky është mocali, ky është kalbëzimi që ju vështirëson dhe ju nxin jetën çdo ditë shqiptarëve, që ju vret shpresën dhe i shtyn në arrati, njësoj si 26 vjet më pare.

Mungesa e llogaridhënies dhe mosndëshkueshmëria e ka shtyrë politikën e kalbëzuar drejt çdo lloj mjeti e mekanizmi të paligjshëm dhe kriminal për të siguruar dhe mbajtur pushtetin.

Ortakëria mes politikanëve dhe klientëve të partisë ka shkatërruar çdo mundësi për një ekonomi të lirë të tregut. Ortakëria mes politikanëve dhe medias e shoqërisë civile ka dobësuar mekanzimat e mbikqyrjes dhe kontrollit ndaj qeverisë. Etja për të marrë pushtetin me çdo kusht, e shtyu politikën në kthetrat e krimit dhe solli kriminelët në majat e pushtetit.

Viktimat e kësaj politike janë njerëzit e thjeshtë, të cilët janë sot të tradhtuar dhe të braktisur në varfërinë dhe pamundësinë e tyre.

Prandaj sot sfida jonë më e madhe, sfida vendimtare e Partisë Demokratike është kthimi i besimit të njerëzve tek politika, që është kusht për të kthyer besimin e njerëzve tek e ardhmja.

Me këtë barrë të rëndë jemi sot të gjithë bashkë në këtë përvjetor.

Parti të mëdha janë ato që dinë të kuptojnë dhe të përballen me sfidat e popujve të tyre.

Ne sot ndeshemi sërish me një tjetër moment të vështirë për Shqipërinë dhe shqiptarët të cilët kërkojnë ndryshimin rrënjësor të politikës.

Partia Demokratike ka kurajon dhe largpamësinë të përballet me këtë sfidë: ne do të ndryshojmë veten sot, që të ndryshojmë nesër Shqipërinë. Ne duhet dhe  do të bëjmë sot atë që bëmë një 26 vjet më parë: të jemi partia e mundësive për të gjithë.

Ka vetëm një rrugë për ta arritur këtë: ajo është rruga e lirisë, demokracisë dhe e vlerave europiane. Partia Demokratike duhet dhe do të jetë një parti e lirisë së mendimit, e mundësive për të gjithë dhe e vlerave të përbashkëta.

Muajt e fundit kam biseduar e diskutuar me mijëra demokratë kudo në Shqipëri dhe me forumet drejtuese të partisë për këtë sfidë që shtrihet para nesh. Për hapjen e Partisë Demokratike në kuptimin me të gjere të fjalës. Hapjen e mendjeve, hapjen e radhëve, hapjen ndaj aleatëve dhe aleancave, hapjen ndaj shoqërisë, hapjen ndaj vlerave, hapjen ndaj rregullave, hapjen ndaj garës, hapjen ndaj mendimit të lirë.

Duhet t’u ofrojmë e mund t’u ofrojme shqiptarëve një model të ri politik e shoqëror, ku pushteti do të jetë i kufizuar dhe qytetari do të jetë i fuqizuar. Ku deputetët do të zgjidhen përmes vendimmarrjes me anëtarësinë dhe votuesit, që nesër ata të jenë përfaqësues në radhë të parë të qytetarëve dhe jo të partisë. Ku instrumentet e kontrollit të pushtetit të mos jenë thjeshtë figurina, e Parlamenti thjesht një noter i kryeministrit, por të jenë përfaqësues të qytetarëve dhe llogarikërkues të qeverisë së ardhshme dhe ku levat më të fuqishme të kontrollit që ka një demokraci, opozita e ardhshme, mediat dhe shoqëria civile, do të kenë të gjithë hapësirën dhe mundësitë të kontrollojnë përmes transparencës, kritikës, denoncimit çdo vendim të qeverisë së ardhshme.

Duhet tu ofrojmë e mund tu ofrojmë shqiptarëve një model të ri të politikbërjes,  që nuk mbeshtetet në furinë e paradave, fasadave dhe propagandës, por mbështetet në punën dhe interesin publik, mbështetet në  transparencën e vërtetë, mbështetet në  respektin e thellë ndaj qytetarëve të shprehur përmes konsultimit të tyre për çeshtje të rëndësishme.

Jam i lumtur që ne jemi të gjithë të vetëdijshëm dhe të vendosur për hapat që duhet të hedhim. Për hapjen, për lirinë dhe demokracinë e brendshme, për mundësitë që duhet të jenë të cdo anëtari dhe jo vetëm të një grushti drejtuesish.

  1. Ne do të krijojmë mundësitë për konkurrencën e alternativave brenda partisë. Ne do të shkurtojmë kohëzgjatjen e mandatit të kryetarit dhe drejtuesve në dy vjet. Në këtë mënyrë, çdokush që ka një vizion apo një alternativë tjetër, do të ketë mundësinë të konkurrojë që vizioni i tij apo i saj të bëhet vizioni i partisë.
  2. Vendimet e rëndësishme do t’i besohen anëtarëve, duke e lidhur fatin politik dhe karrierën politike të çdokujt me anëtarët dhe jo me kryetarin. Jo vetëm kryetari dhe drejtuesit e lartë do të zgjidhen me votën e të gjithë anëtarësisë, por edhe të gjithë kandidatët që konkurojnë për funksione publike, përfshirë kryetarët e bashkive dhe deputetë, do të përzgjidhen me një anëtar një votë.

Ne do të punojmë që në zgjedhjet e ardhshme për përzgjedhjen e kandidatëve përmes votës së anëtarëve në disa zona elektorale, për ta shtrirë më vonë në të gjithë vendin.

Le ta dijnë të gjithë: përfaqësimi politik i PD do të vendoset nga anëtarët e saj.

  1. Ne do të krijojmë një strukturë partiake perëndimore, të çliruar nga ofiqet dhe pushtetet, duke ndërtuar një platformë moderne që ka për qëllim ti ofrojë mundësitë cdo anëtari dhe cdo anëtare për karrierë dhe garë elektorale, por jo të ushtrojë pushtet mbi anëtarësinë.

Partia Demokratike është e vendosur të ndryshojë sot veten dhe kështu të ndryshojë nesër gjithë Shqipërinë.

Unë e ndjej që sot ka kudo dëshpërim dhe mosbesim. Ajo që unë ju kërkoj të gjithë qytetarëve, jo vetëm demokratëve por çdokujt, nuk është të besoni verbërisht tek premtimet e mia, por të bëheni pjesë e këtij ndryshimi duke kontribuar me pjesëmarrjen tuaj, përfshirjen tuaj, idetë tuaja, aktet tuaja publike.

Ndokënd e ka zënë meraku se kush i ka thënë këto i pari. Sot ju them se këto vlera janë te vjetra sa vetë demokracia. Sfida nuk është kush i thotë i pari. Por kush ka kurajon dhe forcën ti bëjë realitet.

Ndaj ju kërkoj të bëheni nxitës dhe mbështetës të ndryshimit, nga i cili do të përfitojë e gjithë Shqipëria.

Një Parti Demokratike e hapur dhe e lirë është një e mirë publike për të gjithë shqiptarët. Nëse edhe partitë e tjera hapen dhe ndahen nga autokracia e brendshme kjo do të jetë një arritje e madhe për Shqipërinë.

Unë isha 17 vjec kur lindi Partia Demokratike. Sot jam kryetar i saj. Ndihem pafundësisht i privilegjuar dhe thellësisht i përunjur para kësaj përgjegjësie. Por unë jam i vetëdijshëm se kam arritur këtu vetëm sepse Partia Demokratike në momente të caktuara kuptoi rëndësinë e hapjes së saj ndaj njerëzve dhe vlerave që ata sjellin. Nëse ka dicka që unë jo vetëm besoj por edhe jam provë e gjallë e saj është se hapja sjell fryte, liria sjell mundësi.

Tani është rradha ime jo vetëm të kontriboj për të hapur Partinë Demokratike por për të garantuar që ajo do të jetë përherë e hapur dhe përherë e lirë: një parti ku të gjithë ata që duan të kontribuojnë në politikën dhe qeverisjen e vendit do të gjejnë përherë një mundësi dhe ku fati dhe karriera e tyre do të varet vetëm nga aftësia, talenti dhe kontributi i tyre.

Kështu do të jetë. Partia Demokratike e Shqipërisë, lindi e madhe prej rrethanave. Qëndroi e madhe prej punëve të mira në dobi të Shqipërisë dhe demokracisë. Do të bëhet edhe më e madhe prej hapjes, prej bashkimit, prej ndryshimit dhe modernizmit të saj.

Kështu Partia Demokratike do të jetë gjithmonë ajo që u krijua: Partia e Lirisë, Partia e mundësive, Partia e të gjithë njerëzve.

Dua ta mbyll me disa fjale thene dje nga Donald Trump:  Me te vertete po jetojme ne nje kohe ndryshimesh te medha. Skenari nuk është shkruar akoma. Nuk e dime se cfare do te sjelle e nesermja.  – por per te paren here pas nje kohe te gjate, e dime se autor do te jete secili prej jush. Ju, populli do ta keni ne dore. Zeri juaj, deshirat tuaja, shpresat dhe endrrat tuaja, kurre me nuk do te bien ne veshe te shurdher – ju do te jeni zotet e fatit tuaj.

Zoti e bekoftë Shqipërinë dhe shqiptarët.

Fjala e Lulzim Basha ne 26 vjetorin e krimit të Partisë Demokratike, 11 Dhjetor 2016

Kategori
Uncategorized

Përgjimin masiv të shqiptarëve në internet.

Një projektligj i hartuar nga ministrat Tahiri-Harito parashikon një akses të pakufizuar të policisë në të dhënat personale të përdoruesve të internetit dhe llogarive të lidhura me shërbimin e internetit në kompjuter ose telefon.
Ky lloj aksesi ndërhyn menjëherë në llogaritë personale dhe komunikimet që qytetarët kryejnë nëpërmjet aplikacioneve (Facebook, Whatsap, Viber, Gmail, etj) në telefona.
Projekti Tahiri-Harito ka hasur në rezistencën e Ministrisë së Drejtësisë, e cila ka bërë një raport të detajuar mbi kanosjen e të drejtave të qytetarëve nëse projektligji miratohet.
Hashtag.al e ka siguruar raportin e ekspertëve të Ministrisë së Drejtësisë, e cila gjykon se projektligji ka kaluar pa asnjë konsultim me aktorët e tjerë publikë, ndërsa paralajmëron rrezikun se plani Tahiri-Harito mund ta kthejë Policinë Gjyqësore në një organ me akses të pakufizuar në të dhënat personale të qytetarëve, pa u kontrolluar dhe mbikëqyrur nga institucione të tjera.

Raporti i plotë i Ministrisë së Drejtësisë:

Ligji për komunikimet elektronike, si një pjesë e legjislacionit shqiptar e përafruar me të drejtën e BE-së, nuk mund të shërbejë si bazë ligjore për t’i dhënë organeve policore dhe atyre të inteligjencës të drejtën e aksesit dhe informimit mbi këto të dhëna tejet sensitive (skedarët) pa asnjë garanci procedurale dhe kontroll nga organet e parashikuara nga Kushtetuta dhe legjislacioni procedural penal, pasi kjo do të sillte një përkeqësim të pariparueshëm të nivelit të ruajtjes së fshehtësisë së komunikimeve dhe të të dhënave personale, për sa kohë që aksesi u jepet organeve ekzekutive të emëruara pa asnjë ndërhyrje nga organet kushtetuese, apo përcaktimit të një regjimi të saktë të kushteve kur dhënia e këtij informacioni do të duhej të ishte e përligjur. Nga ana tjetër, nëse do të duhej një ndërhyrje në legjislacionin që përcakton detyrimet dhe të drejtat e organeve në kuadër të ruajtjes së sigurisë kombëtare apo dhe parandalimit të krimit, do të duhej një diskutim shumë më i gjerë me përfshirjen e të gjitha institucioneve që kanë kompetenca të caktuara në këtë fushë.
Ky projektligj nuk parashtron rregulla të qarta dhe të sakta për përcaktimin e shkallës së ndërhyrjes së Policisë Gjyqësore në ushtrimin e të drejtave themelore të parashikuara në nenet 8 të Konventës dhe në Kushtetutën e Republikës së Shqipërisë. Si rrjedhim, këto parashikime krijojnë hapësirë për një ndërhyrje të gjerë dhe serioze në këto të drejta themelore brenda rendit juridik, duke mos e kufizuar ndërhyrjen nëpërmjet parashikimeve të qarta që sigurojnë ushtrimin e saj vetëm në ato raste kur paraqitet tejet e nevojshme, apo vetëm për ato vepra penale me rrezikshmëri të lartë shoqërore.
Këto parashikime nuk vendosin kërkesën për ekzistencën e një lidhjeje midis të dhënave për të cilat kërkohet ruajtja dhe rrezikut që kërcënon sigurine publike, dhe në mënyrë të veçantë nuk e ka kufizuar detyrimin e ruajtjes së të dhënave në lidhje me (i) të dhëna që i përkasin një periudhe të caktuar kohore dhe/ose një zone të caktuar gjeografike, apo ndaj një rrethi të caktuar personash që janë të predispozuar për t’u përfshirë në një mënyrë ose në një tjetër, në një krim të rëndë, ose (ii) në lidhje me persona, ruajtja e të dhënave të të cilëve, për arsye to tjera, mund të kontribuojë në parandalimin, zbulimin ose hetimin e veprave penale të rënda.
Për më tepër, ky projektligj nuk vendos kushte substanciale dhe procedurale lidhur me marrjen e këtyre to dhënave të autoriteteve kompetente kombëtare dhe përpunimin e mëtejshëm të tyre, pasi nuk përcaktohet shprehimisht që përdorimi i mëtejshëm i të dhënave në fjalë, duhet të kufizohet rreptësisht  me  qëllimin  e  parandalimit  dhe  zbulimit  të  veprave  penale të mirëpërcaktuara, nuk përcaktohen procedurat që duhet të ndiqen dhe kushtet që duhet të plotësohen në mënyrë që të sigurohet aksesi në të dhënat e ruajtura në përputhje me kërkesat e domosdoshmërisë dhe proporcionalitetit.
Gjykojmë që duhet të ishin parashikuar llojet e veprave penale për të cilat mund të kërkohen këto të dhëna, pasi në të kundërt gjithë procesi rrezikon të kthehet në abuziv, nisur nga fakti se për çdo dyshim apo të dhënë lidhur me një lloj vepre penale, propozohet të jepet e drejta për të kërkuar këtë information.
Sa më sipër, e gjejmë të paqartë gjithashtu dallimin midis pikës 6 dhe 7 të nenit 3 të projektligjit.
a) Cilat janë ato raste apo vepra penale për të cilat të dhënat kërkohen brenda 24 orëve dhe cilat janë ato vepra penale për të cilat mund të presin deri në 7 ditë për marrjen e të dhënave që ruhen në skedar?
b) Cili është organi që e bën vlerësimin që këto të dhëna janë të ngutshme dhe duhet të jepen brenda 24 orëve?
c) Gjithashtu cili është organi apo autoriteti që e bën vlerësimin e ligjshmërisë së kësaj kërkese paraqitur nga Policia Gjyqësore dhe gjykon nëse është ose jo rasti për marrjen e këtyre të dhënave?
Ndërhyrja në këto të dhëna vetëm me kërkesën e Policisë Gjyqësore, pa patur kurrfarë vlerësimi apo kontrolli nga një autoritet tjetër, mund të përbëjë shkak për abuzim dhe nuk do t’i shërbente qëllimit për të cilin është krijuar kjo normë juridike. E thënë me terma konkretë, në çdo rast, me justifikimin në kuadër të një operacioni apo parandalimin e një vepre penale, Policia Gjyqësore mund t’i kërkojë këto të dhëna nga operatori, i cili nuk ka as kompetencën dhe as kapacitetin e duhur për të bërë vlerësimin që kjo kërkesë është e bazuar në ligj, ose jo.
Për më tepër, zgjerimi i autoriteteve kompetente dhe rrjedhimisht shtimi i numrit të personave të cilët (në pikën 8, përveç Policisë Gjyqësore, shtohen edhe autoritete të tjera) do të merrnin të dhënat personale, do të bënte të vështirë për të mos thënë të pamundur administrimin, ruajtjen dhe mbrojtjen e të dhënave sipas standardeve më të larta. Marrja e të dhënave në vijim të nenit 3 të projekt-ligjit do të sillte shumëpak, për të mos thënë aspak ndihmesë në parandalimin e një vepre penale. Gjithashtu, zgjerimi i rrethit të personave për të marrë (në momentin që bëhet ky parashikim në ligj, operatorët telefonikë janë të detyruar t’i japin të dhënat) këto të dhëna do të shtonte mundësinë për keqpërdorimin e tyre, veçanërisht kur mungon një mekanizëm procedural kontrolli.
Në përfundim, duke qene se ky projektligj prek një çështje sensitive, siç është ajo e lirisë dhe fshehtësisë së korrespondencës,  garantuar në nenin 36 të Kushtetutës, nuk rezulton nga përmbajtja e relacionit t’i jetë nënshtruar një procesi konsultimit të gjerë me të gjithë aktorët dhe grupet e interesit, në zbatim edhe të Ligjit Nr. 146, datë 30.10.2014, “Për njoftimin dhe konsultimin publik”.
Në vijim të argumenteve të parashtruar më sipër, vlerësojmë se nuk mund të shprehemi mbi përmbajtjen e dispozitave konkrete të projektaktit.
Përfundimisht: Nga shqyrtimi në tërësi i projektaktit, sugjerojmë rivlerësimin e nismës për sa i përket nenit 3 të projektligjit, në përputhje me rendin juridik të brendshëm dhe Konventën Evropiane të të Drejtave të Njeriut, në mënyrë që të ruhet proporcionaliteti midis mbrojtjes së të drejtave individuate, ruajtjes së rendit publik dhe shkallës së ndërhyrjes në privatësinë e korrespondencës së individëve.

Kategori
Uncategorized

Forumin Rinor i FRESH, Greqi një “harem” për kryetarin…..

 

E shkarkon nga drejtimi i FRESH-it në Greqi, letër Ramës
 Kryesia e FRESSH-it në Greqi akuzon Sekretarin për Rininë dhe Emigracionin në Partinë Socialiste, Erjon Veliaj, pasi sipas saj, Veliaj po kërkon që ta kthejë Forumin Rinor në “harem” për veten dhe miqtë e tij. Me anë të një letre të hapur publike drejtuar kreut të PS-së Edi Rama, kryetarit të Asamblesë Kombëtare, Gramoz Ruci, Kryesisë së Partisë Socialiste së Shqipërisë, kryetares së FRESSH-it, Elisa Spiropali dhe kryetares së Forumit të Gruas, Olta Xhaçka, kryetarja e FRESSH-it në Greqi, Borina Voko akuzon Veliajn për papërgjegjshmëri dhe sabotim të detyrës që i është ngarkuar nga partia. Reagimi i Vokos vjen pas shkarkimit të saj nga drejtimi i FRESSH-it nga ana e Sekretarit për Rininë, Erjon Veliaj, i cili me anë të një shkrese dërguar me email, i bën me dije shkarkimin e saj nga detyra.Letër drejtuar krerëve të PS-së:
Kjo letër i drejtohet publikisht Kryetarit të Partisë Socialiste, Edi Rama, kryetarit të Asamblesë Kombëtare, Gramoz Ruçi, Kryesisë së Partisë Socialiste së Shqipërisë, kryetares së FRESSH-it, Elisa Spiropali dhe kryetares së Forumit të Gruas, Olta Xhaçka.
Dje me datë 3/11/2012 Sekretari i Rinisë dhe Emigracionit z. Erion Veliaj ka dërguar në e-mailin e FRESSH Dega Greqi shkarkimin e kryetares së FRESSH, dega Greqi, Borina Voko. Pikë së pari, aty përmendet se janë bërë një sërë shkeljesh disiplinore nga ana e kryetares Borina Voko, gjë që jo vetem nuk është e vërtetë, por e kundërta, janë raportur pikërisht nga ana e FRESSH Dega Greqi në Sekretariatin e Rinisë dhe Emigracionit një sërë shkeljesh disiplinore dhe morale nga ana e kryetarit të Partisë Socialiste Dega Greqi, Artjan (Artur) Qirici.
Së dyti, akuza për mosbindje të vazhdueshme ndaj kërkesave të kryetarit nuk qëndron aspak, pasi ai asnjëherë nuk është interesuar për mbarvajtjen e punëve në FRESSH, përkundrazi e ka sabotuar atë dhe ka kërkuar vazhdimisht ta kthejë Forumin Rinor në një “harem” për veten dhe miqtë e tij. Ne, nuk kemi kapërcyer asnjë kompetencë tonën, por kemi diskutuar vazhdimisht me Sekretariatin e Rinisë dhe Emigracionit për të gjitha shkeljet dhe problemet e shfaqura, që nga krijimi i FRESSH Dega Greqi si Strukturë e Partisë Socialiste ne Greqi; Përgjigja e tyre ka qenë mospërfillja, heshtja dhe kohët e fundit “Gjeni zgjidhje vetë”! Dhe përsa i përket qëndrimit bllokues dhe përçarjes, në bankën e të akuzuarve duhet të uleni ju z. Veliaj dhe miku juaj A. Qirici, që mbas kaq e kaq raportimesh nga ana jonë, nuk ndijuat kurrë të merrnit mundimin për të zgjidhur problemet edhe pse ne ju jemi lutur zyrtarisht.
Për të gjitha këto shpifje dhe akuza, nga ana juaj dhe mikut tuaj, z. Veliaj ne posedojmë prova materiale dhe dëshmitarë që vërtetojnë të kundërtën e atyre që thoni. Ne si kryesi, jemi gati të ballafaqohemi me ty z. Veliaj dhe mikun tuaj A. Qirici, publikisht (në kuptimin e mirfilltë), pasi besojmë që Sekretariati i Emigracionit, si institucion, nuk është në dijeni të padrejtësirave dhe fëlliqësirava të kryera mbi kurrizin tonë.
Kryetarja e FRESSH Dega Greqi, Borina Voko.
Kategori
Uncategorized

Natën e mirë nga unë Urim Gjata, Suedi.

 

A luajnë shërbimet sekrete Greke me b…th_rilindjen shqiptare, partitë dhe shoqatat shqiptare në Greqi!?

Rilindja e Ramës, në Greqi ka bërë dikur me dikë ca marveshje….

A po gërvishtin grekët me këtë publikim ndoshta jo real prishjen e marveshjeve dhe jo (si striptiste në Athinë) një plagë më të rëndë të ministres……dhe qeverisë se saj…?…
A është kjo gërvishtje më e thellë dhe më e rëndë se kaq?….diçka që…..fut në telashe të thella rilindjen?

A ka të bëjë me kohën kur PS ishte në opozitë, kohë kur ajo, ata, ato, firmosën ca marveshje të ndyra me greqinë dhe mbas kësaj ata dhe përfaqsuesit e tyre politik, qofshin dhe kryetare shoqatash të emigrantësh ishin të lirë dhe zhvilluan fushatë në Greqi sikur të ishin në shtëpinë e tyre dhe….me gratë e tyre ( qindra mijra euro mbrojtje për rilindjen nga sherbimi sekret grek) ju atëhere ishit ….N/Kryetare Bashkie, Prefekte, dhe mē se fundmi Ministre e mbrojtjes?

Këmbanat bien larg,,,,,striptizmi është thjesht krruarja e një plage……e cila do pikojë gjak për ADN.
Ministrja e di më mirë, megjithëse grekët e kanë dhe se kanë me të personalisht, por diçka e vërtetë është diku tjetër brënda qeverisë, prandaj dhe ministrja nuk e ka guximin ti përgënjeshtrojë apo denoncojë juridikisht dhe publikisht në institucionet ndërkombëtarè, dhe ato të drejtësisë, duke marrë ndoshta dhe miliona…..euro…. dëm_shpërblim…..sepse ata (grekët) janë të gatshëm edhe ta dëmshpërblejnë….por….

Greku si grek nuk flet pa pasur edhe një “AS” nën mëngë, këtë ministrja e di mirë….prandaj dhe nuk flet.

“Aq sa penjët e kirurgut mund ti këthejnë një…..prostitute virgjërinë”, aq dhe mediat dhe portalet e pa (varura) të paguara nga qeveria, por dhe vet Rama nuk mund të shpëtojnë Mimin dhe dikë tjetër ish ministër (jo i rilindjes por i PD_së) nga një tjetër skandal më imadh shtetëror, para të cilit “striptizmi” do ishte lule.
Qipro është vetëm një gjë e vogël ku ju ministra të PD_PS_së, keni depozituar miliona euro…Bastardë pa kufij partish…dhe interesash politike….dhe……dhe…….

Por…
A ka drejtues mediash dhe portalesh bashkpuntorë të ndyrë të … paguar nga shërbimi sekret grek…..dhe…….
Mos harroni ju këlyshë kurvash….
Greku është dhe mbetet Grek, dhe sado të mirë të jeni, dhe sado ti keni shërbyer, ai mbi interesat e vëndit të tij nuk ve paça dhe paçavure
…….natën e mirë nga unë Urim Gjata në Suedi.

Kategori
Uncategorized

“Ju rrëfej për spiunët e Mirditës gjatë diktaturës”.

RREFIM I NJE SPIUNI NGA RUBIKU ………….

Gjin-Qarri-tregon-per-spiunRrefehet Gjin Qarri. Ish-bashkëpunëtor i Sigurimit te Shtetit.nga Mirdita.

“Ju rrëfej për spiunët e Mirditës gjatë diktaturës”

RUBIK – Është folur shpesh se rendi dhe siguria kanë qenë të sigurta në kohën e diktaturës, e madje këtë e siguronte një polic i zonës.
Në fakt, kjo nuk është e vërtetë kur depërton nëpër labirinthet e sigurimit dhe të njerëzve që janë marrë me të. Polici i zonës ishte vetëm kreu i një rrjeti gjigant merimange, të përbërë nga civilë, të cilët hetonin dhe hulumtonin çdo qelizë të jetës shqiptare në çdo cep të saj. Për këtë ishte ndërtuar një strukturë spiunësh, që kishin marrë emërtimin BGV (bashkëpunëtor i gatshëm vullnetar). Në këtë rrjet ishin të përfshirë njerëz nga më të rëndomtit deri në shtresat intelektuale, që kishin një mision të vetëm: të survejonin çdo gjë dhe në çdo rast. Njëri prej tyre është edhe Gjin Qarri, banor i Rubikut. Ndonëse dikur, siç thotë ai, mund të ketë gëlltitur një “lugë nga çorba e prishur”, në asnjë rast nuk ka qenë një denoncues apo dëmtues i qytetarëve të tij. Përkundër, gjatë gjithë kohës me humorin e tij të hollë ka fshikulluar shumë nga spiunët, të cilët kishin vënë nën një terror të paparë të gjithë qytetarët e zonës së tij. Gjin Qarri, ish-bashkëpunëtor dhe stigmatues i këtij fenomeni flet sot.

Si bëhej rekrutimi i spiunëve (BGV)?

Nuk ishte shumë e vështirë në atë kohë. Mund të gjeje njerëz me karakter të dobët, por edhe të indoktrinuar që mendonin se kështu po i shërbenin atdheut. Kishte edhe nga ata që kishin bërë ndonjë mëkat e këtë e kishte zbuluar punonjësi i policisë, por nuk e kishte denoncuar. Këtë e përdorte si kartë presioni për të rekrutuar atë. Pra kishte mundësi të shumta rekrutimi.

Cili ishte aktiviteti dhe kë do të vëzhgonin më tepër?

Duhej të vëzhgonim gjithçka të dyshimtë. Duhej të vëzhgonim të pakënaqurit, si ata që ankoheshin për cilësinë e bukës e deri tek ata që mund ta konsideronin padrejtësi ndonjë largim nga puna apo ulje në detyrë etj. Në atë kohë, në shumë raste thyheshin dyqanet e fshatrave dhe BGV-të kishin detyrë që të vëzhgonin për autorët dhe në shumë raste kanë qenë të rezultatshëm në kapjen e këtyre keqbërësve. Por këto kontingjente ishin të gatshëm edhe për dëshmitarë të rremë në gjyqe të montuara nga Sigurimi i Shtetit. Aq e pështirë ishte bërë kjo punë sa individë të veçantë disa herë përballeshin me ata që ishin piketuar për t’u dënuar, ktheheshin në objekte humori dhe ilariteti. Në një rast mbaj mend se po tentonin të dënonin për tentativë arratisje jashtë vendit një nga Rubiku, i cili sapo kishte ndërtuar një shtëpi të re. Në momentin që dëshmitari i përhershëm në shumë gjyqe, thoshte se kishte dëgjuar se i pandehuri donte të arratisej, ky i fundit i tha pse unë shtëpinë e re e ndërtova për të ta lënë ty dhe për vete të arratisesha. Në sallë shpërthyen të qeshura, megjithatë i pandehuri u dënua me disa vite burgim për tentativë arratisje jashtë vendit.

Si dhe sa shpërbleheshit për punën e kryer?

Kryesisht shpërblimi ishte me 1200 lekë të vjetra në muaj. Por jo gjithmonë ndodhte kështu. Kishte raste që shpërbleheshin edhe më tepër për raste të veçanta, por edhe mund të mos shpërbleheshe, kur gjatë muajit nuk kishe kryer punë. Por ka pasur edhe shpërblime të llojeve të tjera, si p.sh., vende të privilegjuara pune, bursa, imunitet për shumë gjëra etj.

Sa ka qenë përgjithësisht numri i tyre?

Nuk mund të them me saktësi, por e vërteta ka qenë se në çdo fshat ka pasur 3-4 spiunë që kishin detyrë që të vëzhgonin gjithçka deri edhe për vjedhjet në misër, grurë etj. Ndërsa në qytet kishte të tjerë. Kishte në uzinë, metalurgji, NFP etj. Nuk kishte dallim në përzgjedhje mes grave dhe burrave. Sidomos në zonën e qytetit ka pasur edhe gra që bashkëpunonin në mënyrë perfekte.

Kush ishte koordinatori mes BGV-së e policisë dhe ku dorëzohej informacioni?

Koordinatori ishte i plotfuqishmi i zonës, i cili gjatë gjithë kohës ishte i programuar për dhënien e informacionit, qëndronte në këmbë përpara lapidarit në hyrje të qytetit të Rubikut. Informacionin mund ta jepnim edhe gojarisht, por edhe me anë të pusullave të ndryshme.

Kur informacionin e dërgonin në qendër në Rrëshen nga vetë BGV-ja, kush i priste dhe në cilën zyrë?

Çdo BGV kur kishte informacion të rëndësishëm duhej të shkonte të depononte në Rrëshen, në një zyrë në katin e parë të godinës së policisë ku ka qenë hetuesia. Ne priteshim nga operativi i zonës dhe shoqëroheshin deri në zyrën e hetuesit përkatës të çështjes. Gjithmonë informatorët duhej të shkonin aty rreth orës 16.00 të pasdites dhe hyrja duhej të bëhej sa më e fshehtë nga syri i njerëzve të zakonshëm. Aty jepej gjithçka për hetuesin, ndërsa largimi për në Rubik bëhej me ndonjë mjet të policisë, por pa rënë në sy të njerëzve.

A kishte koordinim mes njëri-tjetrit dhe ku bëheshin këto “takime pune”?

Kryesisht takimet bëheshin në njërën prej magazinave të metalurgjisë, si edhe në njërin prej reparteve të shërbimit të ish-ndërmarrjes komunale. Në metalurgji takoheshim kryesisht për probleme të zakonshme, ndërsa në atë të komunales bëheshin plane për koordinim punësh, kur ishte në program për të arrestuar ndonjë të parapiketuar.

A kujtoni ndonjë reagim të ashpër të ndonjë qytetari ndaj ndonjë BGV-je, pas kryerjes së ndonjë denoncimi?

Megjithëse siç thashë BGV-të kishin imunitet dhe gjithkush i kishte frikë, ka pasur shumë raste reagimi të ashpër ndaj tyre. Në një rast, një qytetar i Rubikut konstatoi se një nga “kolegët” tanë në ora 24.00 të natës po e përgjonte nëse ai po mbante televizorin në një kanal jugosllav. Reagimi i tij qe i ashpër, pasi ai mundi ta kapte BGV-në me presh në duar anës dritares. Kuptohet spiuni përjetoi për disa çaste një eksperiencë të hidhur. Por ka pasur edhe raste të tjera të ngjashme.

Ju jeni shquar edhe në atë kohë për ironizim ndaj “kontributit” të “kolegëve”. Cili ka qenë rasti më i rëndë ndaj tyre?

Po, në shumë raste kur unë që i njihja shikoja 2-3 bashkë u drejtohesha publikisht, kuptohet në formë shakaje, duke i pyetur “kujt do t’ia futni kësaj radhe”, por ka pasur dhe raste të vërteta humori. Ka qenë një rast kur Ramiz Alia, i cili ishte për një vizitë në Rrëshen, do të ndalonte atje. Unë me dy “kolegë” kisha marrë detyrë që të vëzhgonim një qytetar, Pjetër Canin, i cili ishte i pakënaqur për largimin e tij nga puna dhe donte të takonte Ramiz Alinë, atëherë sekretar i Komitetit Qendror. Për çdo lëvizje të tij ne duhej të njoftonim me shenja sigurimsat e ardhur nga Tirana për të siguruar mbarëvajtjen e punës. Tre “kolegë” të mi, të cilët gjithnjë kanë preferuar të mbanin këmisha me prerje në stilin ushtarak, ishin afruar më shumë se ç’duhej te vijat e bardha, pasi ata mendonin se sigurimsat e Tiranës e dinin për detyrat që ata kishin marrë. Por shërbimi i sigurimit ende nuk e dinte se kush ishin dhe më pyetën mua që kisha hyrë më përpara në lidhje pune me ta. Unë, në formë shakaje i gënjeva, duke u thënë se ishin oficerë të liruar pas rënies së Beqir Ballukut. Këta pa e zgjatur i morën menjëherë me makinë dhe i degdisën të izoluar diku në bregun e lumit, deri kur Ramiz Alia mbaroi punë në Rubik. Gjithashtu, edhe në një rast tjetër ndodhi që një BGV erdhi aty, sepse ishte zënë ashpër me operativin e zonës, pasi ky i fundit nuk e kishte angazhuar në mision special atë ditë. Mjaftoi një shenjë me një dedikim për të dhe menjëherë ai përfundoi me njërën nga IFA-t e policisë tek ura me harqe në Milot. Në këto kushte, kur gënjeva dy herë radhazi vetëm për t’u tallur me “kolegët” u detyrova të largohesha, pasi po të më diktonin ata të Tiranës e pësoja keq.

Pse zgjodhët këtë taktikë sulmi ndaj tyre dhe a keni marrë ndonjë ndëshkim për këtë?

E bëja për gallatë, por edhe për faktin se ata që në fillim pa qenë bashkëpunëtor me ta më thoshin se je me ne. Kështu unë u futa në atë valle, por kurrë nuk kam bërë dëme ndaj njerëzve të thjeshtë, por ndaj vetë BGV-ve. Ndërsa për sulmet, duke qenë brenda radhëve të tyre, edhe jam kërcënuar. Hetuesi Arben Qeleshi më ka thirrur duke më kërcënuar me burg për disa shtylla elektrike që më kishte marrë lumi, pasi unë punoja elektricist. Në fakt, nuk kisha përgjegjësi për to, por kjo përdorej si mjet presioni për talljet që u bëja BGV-ve.

Ju thoni se spiunët e Rubikut nuk patën ndonjë fund të lumtur dhe kush u hakmor ndaj tyre?

Në fakt, pas ’90-ës edhe janë marrë privatisht ndaj tyre, por jo në nivelin e zullumeve të tyre. Por e çuditshme është se vetë zoti u hakmor. Aty nga fundi i ‘90-ës shumë prej tyre e pësuan keq. Dikush theu këmbën, dikush u dogj me kovë zifti, dikush përfundoi në një fuçi në fshatin Rrasfik e shumë të tjerë përfunduan me sëmundje të tjera të rënda në moshë të papërshtatshme.

A ka prej tyre që nuk e lanë detyrën edhe pas ndryshimeve demokratike?

Është e vërtetë se pas vitit ‘92 nuk i angazhoi kush në këto detyra, për faktin se këta tashmë i njihte i gjithë opinioni dhe nuk mund të sillnin gjë të re. Ndërsa u rekrutuan të rinj, por tashmë ata ndërrohen një herë në 4 vite, sipas ndryshimeve politike.

Kategori
Uncategorized

TANI E VUMË DUSHKUN. Hapja e negociata me BE/ Shqipërisë i vendosen edhe 3 kushte të tjera.

Shtetet anëtare sfidojnë qeverinë shqiptare dhe Komisionin Europian. Shqipëria ka më shumë se 5 kritere për të përmbushur për hapjen e negociatave tê anëtarësimit të vendit në BE. Asaj i janë shtuar 3 kritere të reja, që kanë të bëjnë me zbatimin e ligjit të dekriminalizimit, zgjedhje sipas standardeve ndërkombëtare dhe marrëdhënie të mirë me fqinjët. Ky është qëndrimi i 28 shteteve anëtare i reflektuar nê tekstin e draft-konkluzioneve të ambasadorëve të përhershëm të BE-së, që do të diskutohet nga ministrat e jashtëm të BE-së në 13 dhjetor. Në versionin provizor të draft- konkluzioneve thuhet, se para hapjes së negociatave të anëtarësimit, duhet siguruar zbatimi gjithpërfshirës dhe i qëndrueshëm i pesë prioriteteve kyçe.

1. Së pari, Këshilli i ministrave të BE-së i kërkon Shqipërisë zbatimin e reformës së drejtêsisë për rritjen e profesionalizmit, pavarësisë dhe efiçencës së këtij sistemi, përfshirë gjykatat dhe ligjin e vlerësimit të prokurorëve dhe gjykatësve. Vlerësohet drejtimi pozitiv për krijimin e një gjurme provash në hetimet, ndjekjet dhe dënimet përfundimtare, po kërkohen rezultate konkrete dhe të qêndrueshme.

2. Këshilli i kërkon Shqipërisë të intensifikojë përpekjet dhe arritjen e rezultateve konkrete në luftën kundër korrupsionit tê nivelit të lartë, të sigurohen arritje në shkatêrimin e rrjeteve të krimit tê organizuar dhe tê trajtohen problemet e prodhimit dhe trafikut të drogës. Për Kêshillin, numri i ulët i dënimeve për raste e krimit të organizuar, përfshirë rastet e pastrimit të parave dhe trafikut të qënieve njerëzore mbetet një çështje për t’u trajtuar përmes masave si bashkëpunimi i zyrës së prokurorisë dhe policisë sê shtetit. Këshilli sheh progres në luftën kundër radikalizimit dhe ekstremizmit

3. Këshilli nënvizon rëndësinë e forcimit të masave për respektimin e të drejtave të njeriut dhe të politikave antidiskriminuese, duke përfshirë trajtim të njëjtë për të gjitha minoritetet dhe aksesin e personave që i përkasin këtyre minoriteteve në gjithê Shqipërinê, si dhe zbatimin e plotê të ligjit të pronave. Në këtë kontekst, Shqipëria duhet të trajtojë boshllëqet në aspektin ligjor.

4. Këshilli mirëpret miratimin e  ligjit për pastërtinë e figurës së personave të zgjedhur, të emëruar apo që ushtrojnë poste publike dhe ndryshimet kushtetuese lidhur me këtë. Zbatimi i kësaj kornize që mundëson përjashtimin e personave tê inkriminuar nga postet publike është kyçe për rritjen e besimit të qytetarêve te përfaqësuesit politikë apo institucionet publike.

5. Këshilli konsideron se Shqipëria duhet të përforcojë përpjekjet për të luftuar ekonominë informale për forcimin e klimës e biznesit dhe investimeve dhe tê ndjekë nê mënyrê vigoroze konsolidimin fiskal.

6. Këshilli konsideron, se dialogu midis qeverisë dhe opozitës për reformat e integrimit mbetet kyç për avancimin e vendit në integrimin europian. Një rëndësi të veçantë ka gjithashtu finalizimi i reformës elektorale duke përmbushur rekomandimet e OSBE/ODHIR mjaftueshêm para zgjedhjeve parlamentare, në mënyrë që të sigurohen zgjedhje sipas standardeve ndërkombëtare.

7. Këshilli mirëpret qasjen konstruktive në politikën rajonale të Shqipërisë dhe thekson  rëndësinë e sigurimit të fqinjësisë së mirë, që mbetet thelbësore. Aksione dhe deklaratat që ndikojnë negativisht në marrëdhëniet bilaterale duhen të evitohen./ABCNews

Kategori
Uncategorized

Dita e rinisë dhe pensioni politik i Ramës.

2016-12-09-12-27-32

Vëzhgimi/Në ditën e rinisë shqiptare, Edvini e kaloi kohën me lavde për rininë serbe

Në Ditën e Rinisë, Edvinit iu zbuluan letrat. Ai s’mundi të shqiptonte asnjë fjalë për përvjetorin e rrëzimit të diktaturës, as për aksionin e rinisë shqiptare, pasi ndjen se kundër tij po ngrihet një lëvizje mbarëshqiptare, që e sheh kryeministrin si pasardhësin politik të diktatorit. Ky 8 dhjetor zbardhi fatin politik të Edi Ramës, i cili është fati i një pensionisti, të cilin koha e ka lënë prapa dhe s’mund ta shpëtojë megjithë tentativat për censurë, represion e blerje zgjedhjesh

 

Në Ditën e Rinisë, Edvini zgjodhi t’i devijonte çdo elementi që e përfshinte atë në relata pozitive me rininë shqiptare, të cilën pati guximin ta nënvlerësonte ditën e djeshme duke ngritur në piedestal vlerat e rinisë serbe. Kryeministri gjithmonë e më tepër njësoj si paraardhësit e tij komunsit po i druhet vitalitetit dhe ideve inovative të rinisë shqiptarë, e cila e ka kuptuar se duhet të prishë gjumin letargjik e të ngrejë krye mbi pushtetin e inkriminuar dhe nënvlerësues të Edvinit. Të ndjerë të përbuzur dhe të lënë mënjanë nga çdo reformë e dështuar e tij, ata dje protestuan për gjithë të këqijat që kjo qeverie kultivoi në tre vite qeverisje dhe Rama i futur në procesin e plakjes së tij politike sërish zgjodhi t’i anashkalonte, duke shfaqur në një mënyrë apo tjetrën neverinë që ndjen ndaj brezit që mund ta çojë Shqipërinë shume më lartë sesa ai dhe klika e korrupsionit ku ai mishërohet si lider. Piktori dështak në 8 Dhjetorin simbol të demokracisë, nuk denjoi t’i dedikonte dy rreshta kësaj rinie vitale që në qendër të protestave, revoltave dhe kryengritjeve të saj ka vendosur qëllimin e përmirësimit të sistemit dhe njëkohësisht të Shqipërisë, ndaj edhe Edvini u soll dje si një njëri që përparësi ka partinë dhe jo Shqipërinë. 8 Dhjetori i 2016-ës asesi nuk mund të ishte i ngjashëm me atë të 26 viteve më parë kur vitaliteti dhe idealet e studentëve shërbyen si stimujt e duhur për të çuar përpara lëvizjen  e nevojshme që do të rrëzonte komunizmin dhe do ta orientonte Shqipërinë e varfër e mjerane drejt demokracisë, me shpresën dhe bindjen se në të ardhmen ky vend do të ishte si e gjithë Evropa. Por plot 26 vite pas asaj dite ne vazhdojmë të jetojmë në Shqipërinë mjerane e të varfër që është aq afër sa edhe larg nga gjiri i Europës, sepse në Shqipëri qeveris pinjolli i komunizmit, i brymosur me frymën e totalitarizmit dhe hajdutërisë ndaj popullit të vetë, por tashmë në mënyrë shumë më të rafinuar sesa shoku Enver, sepse çdo ditë e më shumë po shtrin dorën në xhepat e shqiptarëve nëpërmjet tenderave fiktivë dhe korrupsionit masiv. Këtë 8 dhjetor të rinjve shqiptarë iu desh sërish që të ngriheshin e të protestonin edhe në sheshin simbol të revoltave në Qytetin Studenti për të kërkuar përmbysjen e qeverisë së korruptuar të “Rilindjes”, e për të evokuar forcën dhe idetë që i duhen Shqipërisë si alternativë për të ecur përpara e për t’u bashkuar me Evropën, të cilën qeveria e Edvinit në tre vite qeverisje tentoi ta largonte nëpërmjet reformave të dështuara, ndjekjes së linjës së botës së krimit, drogës dhe mbjelljen e kulturës së papunësisë në një shoqëri ku deprimimi social ka kapur majat, e rendi dhe siguria i janë përulur bandave dhe narkotrafikantëve. Ndoshta e paimagjinueshme do të kishte qenë për figurat simbol të demokracisë që Shqipëria do të mbërrinte në pothuajse të njëjtat standarde si ato të  viteve 90’ për sa i përket informalitetit, papunësisë masive, varfërisë, korrupsionit në çdo hallkë të jetës e faktit që vendi është marrë peng nga një kastë oligarkësh të inkriminuar e me pushtet që punojnë çdo ditë për të mbushur xhepat e tyre e për të çuar Shqipërinë drejt mjerimit. Shqipëria në Ditën e Rinisë u zgjua e tillë si më sipër nën pushtetin e bandave të krimit dhe drogës, e të rinjtë me të drejtë protestuan, protestuan kundër rrënimit të sistemit shëndetësor, atij arsimor, protestuan kundër një kryeministri që tallet e bën ironi me të sëmurët që nuk dinë ku të marrin shërbimin, tallet me ata që kanë humbur të afërmit në spitalet pa ilaçe ku mjeku me rrogën mjerane me të drejtë ndonjëherë të kërkon ryshfetin për të nxjerrë prej gjendjes ku ndodhesh. Protestuan të rinjtë dje kundër Linditës së Edvinit dhe katrahurës ku kjo dyshe e degdisisi shkollën që në një vend normal duhet të jetë baza mbi të cilën një shoqëri ngrihet dhe shtron rrugën e saj stabile drejt prosperitetit. Protestuan për padrejtësitë masive në kurriz të maturantëve të ngelur pa shkollë apo atyre që derdhën miliona në xhepat e klientëve të Edvinit që zotërojnë universitete private. Protestuan të rinjtë dhe më të mëdhenj iu bashkuan ditën e djeshme në emër të kauzave më të drejta, për të cilat shqiptarët sot duhet të ngrenë krye e të revoltohen ndaj kësaj qeverie klienteliste, ashtu siç dje revolta iu drejtua ministrit të korruptuar Beqaj, të dorovitur me dhjetëra tendera miliarada dollarësh nga Edvini, tendera të dorëzuar tek konçensionarët që janë po ashtu pjesë e bandës së oligarkëve miliarderë. Në emër të varfërisë, nivelit skandaloz të jetesës, taksave dhe gjobave të larta, destabilitetit nga droga dhe krimi, dita e djeshme me të drejtë u kthye në një stimul për lëvizjen Anti-Rama, që përkthehet njëkohësisht në një përpjekje për të ndalur klikën e tij që të rrëmbejë më shumë të drejta e pushtet, që do të thoshte vetëvrasje për demokracinë në Shqipërinë, që ky njeri e ka destabilizuar dhe e ka çorientuar tërësisht duke i injektuar drogën si formë shpëtimi për të dal nga varfëria që qeveria e tij prodhoi në tre vite. Një shoqëri e orientuar nga droga dhe krimi ishte alternativa e Edvinit për Evropën, e cila ia përplasi në fytyrë paaftësinë dhe dështimin e qeverisë së tij, duke iu treguar të rinjve dhe gjithë shqiptarëve se tashmë është momenti të njohin qeverinë e tyre të inkriminuar e mashtruese, të cilën zhveshja e maskës e ka frikësuar gjithmonë e më tepër nga ndëshkimi me votë popullore në zgjedhjet e qershorit.

Franko Saliasi

Kategori
Uncategorized

Dita e rinisë dhe pensioni politik i Ramës.

dita_e_rinise1_0

Vëzhgimi/Në ditën e rinisë shqiptare, Edvini e kaloi kohën me lavde për rininë serbe

Në Ditën e Rinisë, Edvinit iu zbuluan letrat. Ai s’mundi të shqiptonte asnjë fjalë për përvjetorin e rrëzimit të diktaturës, as për aksionin e rinisë shqiptare, pasi ndjen se kundër tij po ngrihet një lëvizje mbarëshqiptare, që e sheh kryeministrin si pasardhësin politik të diktatorit. Ky 8 dhjetor zbardhi fatin politik të Edi Ramës, i cili është fati i një pensionisti, të cilin koha e ka lënë prapa dhe s’mund ta shpëtojë megjithë tentativat për censurë, represion e blerje zgjedhjesh

 

Në Ditën e Rinisë, Edvini zgjodhi t’i devijonte çdo elementi që e përfshinte atë në relata pozitive me rininë shqiptare, të cilën pati guximin ta nënvlerësonte ditën e djeshme duke ngritur në piedestal vlerat e rinisë serbe. Kryeministri gjithmonë e më tepër njësoj si paraardhësit e tij komunsit po i druhet vitalitetit dhe ideve inovative të rinisë shqiptarë, e cila e ka kuptuar se duhet të prishë gjumin letargjik e të ngrejë krye mbi pushtetin e inkriminuar dhe nënvlerësues të Edvinit. Të ndjerë të përbuzur dhe të lënë mënjanë nga çdo reformë e dështuar e tij, ata dje protestuan për gjithë të këqijat që kjo qeverie kultivoi në tre vite qeverisje dhe Rama i futur në procesin e plakjes së tij politike sërish zgjodhi t’i anashkalonte, duke shfaqur në një mënyrë apo tjetrën neverinë që ndjen ndaj brezit që mund ta çojë Shqipërinë shume më lartë sesa ai dhe klika e korrupsionit ku ai mishërohet si lider. Piktori dështak në 8 Dhjetorin simbol të demokracisë, nuk denjoi t’i dedikonte dy rreshta kësaj rinie vitale që në qendër të protestave, revoltave dhe kryengritjeve të saj ka vendosur qëllimin e përmirësimit të sistemit dhe njëkohësisht të Shqipërisë, ndaj edhe Edvini u soll dje si një njëri që përparësi ka partinë dhe jo Shqipërinë. 8 Dhjetori i 2016-ës asesi nuk mund të ishte i ngjashëm me atë të 26 viteve më parë kur vitaliteti dhe idealet e studentëve shërbyen si stimujt e duhur për të çuar përpara lëvizjen  e nevojshme që do të rrëzonte komunizmin dhe do ta orientonte Shqipërinë e varfër e mjerane drejt demokracisë, me shpresën dhe bindjen se në të ardhmen ky vend do të ishte si e gjithë Evropa. Por plot 26 vite pas asaj dite ne vazhdojmë të jetojmë në Shqipërinë mjerane e të varfër që është aq afër sa edhe larg nga gjiri i Europës, sepse në Shqipëri qeveris pinjolli i komunizmit, i brymosur me frymën e totalitarizmit dhe hajdutërisë ndaj popullit të vetë, por tashmë në mënyrë shumë më të rafinuar sesa shoku Enver, sepse çdo ditë e më shumë po shtrin dorën në xhepat e shqiptarëve nëpërmjet tenderave fiktivë dhe korrupsionit masiv. Këtë 8 dhjetor të rinjve shqiptarë iu desh sërish që të ngriheshin e të protestonin edhe në sheshin simbol të revoltave në Qytetin Studenti për të kërkuar përmbysjen e qeverisë së korruptuar të “Rilindjes”, e për të evokuar forcën dhe idetë që i duhen Shqipërisë si alternativë për të ecur përpara e për t’u bashkuar me Evropën, të cilën qeveria e Edvinit në tre vite qeverisje tentoi ta largonte nëpërmjet reformave të dështuara, ndjekjes së linjës së botës së krimit, drogës dhe mbjelljen e kulturës së papunësisë në një shoqëri ku deprimimi social ka kapur majat, e rendi dhe siguria i janë përulur bandave dhe narkotrafikantëve. Ndoshta e paimagjinueshme do të kishte qenë për figurat simbol të demokracisë që Shqipëria do të mbërrinte në pothuajse të njëjtat standarde si ato të  viteve 90’ për sa i përket informalitetit, papunësisë masive, varfërisë, korrupsionit në çdo hallkë të jetës e faktit që vendi është marrë peng nga një kastë oligarkësh të inkriminuar e me pushtet që punojnë çdo ditë për të mbushur xhepat e tyre e për të çuar Shqipërinë drejt mjerimit. Shqipëria në Ditën e Rinisë u zgjua e tillë si më sipër nën pushtetin e bandave të krimit dhe drogës, e të rinjtë me të drejtë protestuan, protestuan kundër rrënimit të sistemit shëndetësor, atij arsimor, protestuan kundër një kryeministri që tallet e bën ironi me të sëmurët që nuk dinë ku të marrin shërbimin, tallet me ata që kanë humbur të afërmit në spitalet pa ilaçe ku mjeku me rrogën mjerane me të drejtë ndonjëherë të kërkon ryshfetin për të nxjerrë prej gjendjes ku ndodhesh. Protestuan të rinjtë dje kundër Linditës së Edvinit dhe katrahurës ku kjo dyshe e degdisisi shkollën që në një vend normal duhet të jetë baza mbi të cilën një shoqëri ngrihet dhe shtron rrugën e saj stabile drejt prosperitetit. Protestuan për padrejtësitë masive në kurriz të maturantëve të ngelur pa shkollë apo atyre që derdhën miliona në xhepat e klientëve të Edvinit që zotërojnë universitete private. Protestuan të rinjtë dhe më të mëdhenj iu bashkuan ditën e djeshme në emër të kauzave më të drejta, për të cilat shqiptarët sot duhet të ngrenë krye e të revoltohen ndaj kësaj qeverie klienteliste, ashtu siç dje revolta iu drejtua ministrit të korruptuar Beqaj, të dorovitur me dhjetëra tendera miliarada dollarësh nga Edvini, tendera të dorëzuar tek konçensionarët që janë po ashtu pjesë e bandës së oligarkëve miliarderë. Në emër të varfërisë, nivelit skandaloz të jetesës, taksave dhe gjobave të larta, destabilitetit nga droga dhe krimi, dita e djeshme me të drejtë u kthye në një stimul për lëvizjen Anti-Rama, që përkthehet njëkohësisht në një përpjekje për të ndalur klikën e tij që të rrëmbejë më shumë të drejta e pushtet, që do të thoshte vetëvrasje për demokracinë në Shqipërinë, që ky njeri e ka destabilizuar dhe e ka çorientuar tërësisht duke i injektuar drogën si formë shpëtimi për të dal nga varfëria që qeveria e tij prodhoi në tre vite. Një shoqëri e orientuar nga droga dhe krimi ishte alternativa e Edvinit për Evropën, e cila ia përplasi në fytyrë paaftësinë dhe dështimin e qeverisë së tij, duke iu treguar të rinjve dhe gjithë shqiptarëve se tashmë është momenti të njohin qeverinë e tyre të inkriminuar e mashtruese, të cilën zhveshja e maskës e ka frikësuar gjithmonë e më tepër nga ndëshkimi me votë popullore në zgjedhjet e qershorit.

Franko Saliasi

 

Kategori
Uncategorized

Dhjetor 1944/ Çlirimi i Çamërisë, Koçi Xoxe dhe pabesia komuniste ndaj popullsisë çame.

Nga Mihal Bisha.

Beteja e fundit e triumfit mbi forcat e Napoleon Zervës, delegacioni grek në Jug të vendit dhe katër pikat që ndalën kthimin e popullsisë çame në trojet e veta.

Këtë dhjetor mbushen 72 vjet prej ditës së çlirimit të Çamërisë nga forcat naziste dhe ato të Napoleon Zervës. Më 31 dhjetor të vitit 1944, Komanda e Përgjithshme e LANÇ mori lajmin se atë ditë ishte çliruar Çamëria nga forcat e Napoleon Zervës. Letra ishte nisur nga komanda e Luftës Antifashiste Nacional-Çlirimtare në Jug të vendit, dërguar Komandës së Përgjithshme në Tiranë.

Ka detaje të orëve të fundit të luftës mes forcave të rezistencës greke kundër nazistëve dhe Zervës, si dhe pjesmarrjen e forcave të popullsisë çame në këtë betejë. Dokumenti vërteton që popullsia çame ishte rreshtuar përkrah forcave të ELAS dhe ELAM-it, në luftë kundër nazistëve.

Pak ditë më pas, në janar 1945, një marrëveshje mes komunistëve shqiptarë të sapoardhur në pushtet, me qeverinë e atëhershme greke, i mbyllën rrugën popullsisë çame për t’u kthyer në trojet e veta në Çamëri. Janë katër arsye të paraqitura nga delegacioni grek që kishte mbërritur në Shqipëri, pikërisht për këtë çështje që ndalën përfundimisht  rrugën e popullsisë çame drejt shtëpive të tyre.

Marrëveshja

Ka një marrëveshje të Këshillit Nacional-Çlirimtar Shqiptar me homologët e tyre në Greqi për të penguar kthimin e çamëve në trojet e tyre në Çamëri. Një letër që i dërgon zyrtarisht Mihal Bisha, Koçi Xoxes në 29 janar 1945, flet për detajet e kësaj marrëveshje. Janë disa arsyetime që lidhen me situatën në Greqi, sidomos në Çamëri,  të cilat janë përdorur si justifikim për të ndalur kthimin e çamëve në tokat e tyre pas luftës, megjithëse forcat zerviste kishin nisur të zbrapseshin nga Çamëria. Ja cilat janë këto pretendimet që ndalojnë çamët të kthehen në shtëpi:

1- Gjendja politike jo e qartë, mund të krijojë një përpjekje përsëri në seksion.

2 – Shtëpitë janë djegur.

3 – Gjendja ekonomike e keqe.

4 – Opinioni i popullit s’e pret mirë akoma riardhmëninë e çamëve.

Janë këto arsyetimet që kishte paraqitur delegacioni grek, i cili kishte ardhur në Shqipëri për të bërë një marrëveshje për të mos kthyer çamët në Çamëri.

Është një raport i gjatë, i cili përcjell situatën në Greqi dhe në Shqipëri, raportet mes këtyre vendeve, por edhe me Serbinë e Bullgarinë. Në dokumentin e marrë nga Arkiva e Shtetit  bie në sy parulla e përdorur: “Rroftë vëllazërimi i popullit grek, shqiptar, serb, bullgar!”.

Dokumenti, i cili i drejtohet Koçi Xoxes asokohe ministër i Brendshëm, sqaron detajet e kësaj marrëveshje për të ndalur popullsinë çame të kthehet në trojet e veta në Çamëri.

Nr. 25 29.I.45

KOÇI XOXE

Dje, erdhi këtu një i dërguar i Komitetit Qarkor të Epirit. Gjendjen në Greqi e paraqiti të turbullt. Forca zerviste ndodhen akoma nëpër Korfuz. Çamërija është zonë operacioni. Biseduam për çështjen e çamërve, ata e paraqisin të zorshme kthimin e çamërve në tokat e tyre. Për këtë arësye: 1) Gjendja politike jo e qartë, mund të krijojë një përpjekje përsëri në seksion. 2) Shtëpitë janë djegur. 3) Gjendja ekonomike e keqe. 4) Opinioni i popullit s’e pret mirë akoma riardhmëninë e çamërve. Për këtë ato propozuan që çamërit të kthehen pak nga pak. Të instalohen në zonën e pestë të Kallamatës. Nga ana tjetër pyetën e mendonin e për çështjen e çamërve, mbasi i skjaruam përfunduam që dhe sikur ne të duam t’i kthejmë çamërit të gjithë për një herë s’ka mundësi, mbasi ata janë instaluar në Fier, Lushnje e gjetkë. Përsa i përket se ku do të instalohen kjo është punë që ju përket atyre. Sot erdhën tre vetë grekë, të dërguar po nga Komiteti Qarkor i Epirit. Dhe këta e paraqitën gjendjen jo të qartë, dhe për këtë janë të mendimit të mos urdhërohet kthimi i çamërve. Këta kërkuan të ndihmohen nga neve ekonomikisht. Që të tre këta që erdhën sot duan që të vijnë aty dhe të takohen me juve. Reaksioni në vënde që ka zaptuar po bën mobilizim të gjërë. Këto ushtrojnë edhe terrorin. Të gjitha këto lënë të dyshohet për një përpjekje të re në Greqi. Si rrjedhim dhe në Çamëri. Prandaj për të mos shkakëtuar përsëri një shpërngulje të çamërve shokët grekë janë të mendimit për të mos rrjeshtohen, po të lihet kufiri i lirë për t’u ardhur në ndihmë ekonomikisht. Na njoftoni mundësisht më shpejtë. Si t’u përgjigjemi, mbasi ato po presin këtu. Bashkë me ta ka ardhur edhe Kasipi.

MIHAL BISHA
Kategori
Uncategorized

Shqipërisë i rikthehen vizat.

Shqipërisë i rikthehen vizat nëse ndodh kjo gjë. Ja mekanizmi që ka miratuar sot BE dhe KE

Shqipërisë i rikthehen vizat nëse ndodh kjo gjë. Ja mekanizmi që ka miratuar sot BE dhe KE

Këshilli i Ministrave të Bashkimit Europian ka arritur me Parlamentin Europian marrëveshjen për aktivizimin e shpejtë të mekanizmit të pezullimit të përkohshëm të lëvizjes së lirë, për vendet e treta që abuzojnë me liberalizimin e vizave.

Ky mekanizëm do të aktivizohet së pari në rastet kur ka rritje të konsiderueshme të numrit të shtetasve të një vendi të tretë si psh, Shqipëria, të cilëve u është refuzuar hyrja apo që kanë qëndruar në mënyrë të parregullt në territorin e BE-së.

Së dyti mekanizmi aktivizohet kur ka rritje të konsiderueshme të kërkesave të pabaza për azil dhe së treti, mungesë të bashkëpunimit në marrëveshjet e ripranimit që kanë të bëjnë me kthimin e emigrantëve.

Vizat mund të rivendosen me një vend të tretë edhe në raste të kërcënimeve të politikës publike ose sigurisë së brendshme të BE-së në lidhje me shtetasit e vendit të tretë në fjalë.

Është Komisioni Europian që do të monitorojë situatën e vendeve që përfitojnë nga liberalizimi i vizave dhe që i raporton Parlamentit dhe Këshillit nëse ka vend për rivendosje vizash apo jo.

Pas një njoftimi nga një shtet anëtar ose një kërkesë nga një shumicë e thjeshtë e vendeve anëtare, ose bazuar në raportin e vet, Komisioni Europian do të ketë një muaj kohë në të cilin do të vendosë të rivendosë vizat për nëntë muaj për një vend tê tretë.

Ky vendim do të hyjë në fuqi automatikisht. Marrëveshja për këtë mekanizëm pritet të miratohet në seancë plenare të Parlamenti Europian javën e ardhshme dhe nga shtete anëtare për të hyrë më pas në fuqi.

Kategori
Uncategorized

Lulzim Basha! Pastroje PD-në nga ish-ministra hajdutë dhe servilët.

Lulzim Basha! Pastroje PD-në nga hajdutët ish-ministra dhe servilët

Në Ditën Kombëtare të Rinisë, që simbolizon lëvizjen e studentëve kundër komunizmit në vitet ’90, kreu i Partisë Demokratike Lulzim Basha ka dhënë sinjale për ndryshime radikale në përbërjen e grupit të ri parlamentar. Duke folur në takimin e mbajtur në “Qytetin Studenti”, LulzimBasha premtoi para të rinjve se 35 përqind e kandidatëve të Partisë Demokratike në zgjedhjet e ardhshme do të jetë në rinjë. Gjatë fjalës në vendin ku nisi themelimi i PD-së 26-vjet më parë, Basha ka theksuar se ndryshimi i Shqipërisë vjen pikësëpari nga vetja dhe forumet ku njërëzit marrin pjesë. “Liria fillon nga shtëpia jonë, nga liria për të shprehur pa asnjë kompleks mendimin tuaj, liria për të mos qenë servil i kryetarit, apo deputetit, për të qenë vetvetja, forca më e madhe në PD. Të forcojmë demokracinë e brendshme, 35% e kandidatëve për grupin e ardhshëm parlamentar të PD do të vijnë nga ju dhe ju do të jeni ata që do t’i zgjidhni lirisht me votën tuaj, sipas aftësive të tyre”, -deklaroi Basha para të rinjve.

Kjo deklaratë e kreut të PD-së 6 muaj para zgjedhjeve është sinjali për ndryshimet që pritet të pësojë struktura aktuale e grupit parlamentar. Në përbërjen e deputetëve të PD-së, shumica e ligjëvënësve janë ish-ministra dhe ish-zyrtarë të administratës së qeverisë Berisha. Mes tyre ka dhjetoristë të vitit 1990, politikanë të spikatur dhe figura me integritet, por ka dhe emra që me PD-në përveç posteve që iu dha Berisha dikur nuk i lidh më asgjë tjetër me selinë blu.

Gjithësi në politikë më shumë se vitet ka rëndësi produkti. Fakti është se në grupin parlamentar që nga themeluesit dhe deri rioshët që u futën në zgjedhjet e vitit 2013 mungojnë elementët që  i japin identitet një forcë politike në opozitë. Kjo përforcohet edhe nga fakti se pas 4 vjetësh në opozitë në Partinë Demokratike gjithçka sillet rreth hijes së ish-kryeministrit Berisha dhe qëndrimeve të kreut aktual Lulzim Basha. Pak ose aspak deputetë kanë ndërmarrë nisma apo janë treguar aktivë në qëndrimet që duhet të mbante opozita. Arsyet janë disa, por më kryesorja është fakti se veç peshës së Berishës është dhe pesha e ish-ministrave. Janë njerëzit që pasi morën gjithçka mundën nga pushteti tashmë kanë zënë baza të forta dhe në opozitë. Qëllimi është jo për të forcuar PD-në, por për të ruajtur interesat politike dhe ekonomike që përfituan dikur. Kjo kategori deputetësh u provua në zgjedhjet e pjesshme që ka zhvilluar PD-ja. Jo vetëm që nuk u angazhuan seriozisht për fitoren e opozitës, por çka është dhe më dëmshme për PD-së, qytetarët nuk i besojnë më atyre dhe nuk i shohin si frymëzim për ti votuar sërish. Kjo alergji ndaj “fytyrave” dhe “xhaketave” të vjetra të PD-së, jo vetëm tek deputetët por edhe tek drejtuesit lokal të selisë blu i është shprehur Bashës në takime direkte nga elektorati.

Nisur nga këto reagime dhe ky stanjacion i PD-së në opinionin publik, Basha ka vendosur të bëjë ndryshime radikale në grupin e ardhshëm parlamentar. Premtimi për vendosjen e 35 përqind emrave nga të rinjtë është sinjali për hapjen e partisë me emra që nuk kanë lidhje me establimentin aktual të selisë blu. Partisë Demokratike i mbeten vetëm 6 muaj për tu përgatitur për zgjedhjet e ardhshme. Një kthesë e fortë e Bashës duke larguar figurat e vjetra mund të sjellë dhe reagime të forta brenda partisë, por i jep kredibilitet Bashës dhe forcës politike.

Ndaj pa asnjë mëshirë Lul Basha ! Me dorë të fortë dhe hape partinë që të besojnë njërëzit, ndryshe pikërisht ata që ke në parti do të turren të të hanë nëse humbet zgjedhjet. Dhe nëse fiton do të vrapojnë si servilë të radhës.

Lulzim Basha ka nevojë për mbështetje ndaj më mirë një PD e rinovuar dhe e hapur se sa me militantë fanatikë si deputetë, të cilët prodhojnë konflikte dhe jo debat e zhvillim.

Shqipëria ka nevojë për një opozitë demokratike dhe të besueshme.

Kategori
Uncategorized

Vizita e duhur në Qytetin Studenti.

Luli, vizita e duhur në Qytetin Studenti

Është e lehtë të marrësh lapsin e të shkruash paralelisht me aktivitetin kryesor në të cilin Lulzim Basha shënoi 26 vjetorin e lëvizjes studentore te 8 Dhjetorit, se ai nuk duhet të shkonte aty. Është e lehtë sot edhe të kritikosh liderin e opozitës se vetëm në Qytetin Studenti nuk duhet të shkonte pasi medemek, PD-ja ishte ajo që u vuri shkelmin idealeve të Dhjetorit 90’. Jo se është e drejtë, por është legjitime që gjithëkush ta shohë në optikën e tij (ose të gjyshërve të tij) atë që prodhoi politika 26 vjeçare e selisë blu pas mbretërimit gati 50 vjeçar të regjimit të kuq.

Fundja demokracia është e bukur edhe për këtë, në demokraci ligji themelor e i pashkruar është “le të biem dakord për të mos qenë dakord”.

Një luks ky i fundit me të cilin shpesh në këto 26 vite është abuzuar, jo në dëm të njëri tjetrit, por për të keqjen e Shqipërisë. Asgjë për tu mërzitur, fundja edhe kjo demokraci është. 26 vite më pas, PD ka bërë shumë për tu kritikuar ndërsa ka bërë shumë gjëra për tu lavdëruar, është gabuar ndërsa paralelisht shumë gjëra janë vendosur në rrugën e drejtë, është abuzuar shpesh herë ndërsa i është dhënë shqiptarëve vendi që meriton, edhe është shkatërruar ndërsa rezulton se më shumë është ndërtuar. PD i ka bërë të gjitha, por për një gjë nuk atë nuk mund ta kritikosh kurrë.

PD është akuzuar shpesh se eksponentë të saj kanë derivuar nga regjimi komunist, por sot e gjithë ditë bazë e filozofisë së saj ka qenë distancimi i paepur ndaj të keqjes komuniste. Dhe për këdo që i ka dy parë mend e bashkë me to edhe dy pare informacion, mund ta kuptojë sesa domethënëse është ky qëndrim sot. Sot e gjithë ditën kur Edi Rama përdor Yllin e Kuq Komunist në vizatimet e tij për të shënuar 28-29 Nëntorin, PD kujton 8 Dhjetorin. Sot e gjithë ditën kur Ministria e Mbrojtjes dekoron xhelatët e komunizmit, PD mbron vendimin e Presidentit të Republikës për shpalljen martirë të shqiptarëve që u vranë nga grupet terroriste të fshehura nën petkun e partizanëve. Sot e gjithë ditën kur Edi Rama e ka mbushur kabinetin e tij me ministra bij të etërve, edhe njëherë PD kërkon aleancë me rininë në Qytetin Studenti për të kthyer Shqipërinë në shinat e zhvillimit.

Diferenca është qartë!…

Fjalët e përdorura mund të duken patetike 26 vjet pas rënies së komunizmit, por besojeni ose jo Shqipëria është në prag të rikthimit tek e keqja që po zë vend pak nga pak.

Ky shkrim nuk ka për qëllim të bëjë zëdhënien e planit politik të Lulzim Bashës për hapjen e partisë, por ama synon të thotë se në QS sot ishte njeriu i duhur në vendin e duhur e për këtë nuk ka asnjë dyshim. PD mund të rritet sa të mundet e mund të zvogëlohet po aq herë, por në çdo rast rruga e saj çdo 8 Dhjetor, ashtu si 26 vjet më parë detyrimisht kalon nga Qyteti Studenti. Lulzim Basha sot mund të ishte në çdo shesh të Shqipërisë duke protestuar me të drejtën që i jep posti i Liderit të Opozitës, por si Sali Berisha e Azem Hajdari dje, edhe ai sot nuk mund të ishte askund përveçse në Qytetin Studenti.

E kundërta do të ishte sakrilegj politik!…

Kategori
Uncategorized

PRAPASKENAT – SI E REFUZOI SHEFI I CIA-s TAKIMIN ME SAIMIR TAHIRIN.

foto-kolazh-haki-cako-john-brennan-donald-lu-saimir-tahiri

Të mërkurën e 7 Dhjetorit u njoftua se Drejtori i CIA-s zoti John Brennan, kishte zhvilluar në Tiranë disa takime me personalitete shtetërorë.

Shumicën  e orëve të paradites, zoti Brennan e kaloi me homologun e tij Visho Ajazi, ndërsa takimet vijuan me Presidentin Nishani, kryeministrin Edi Rama, ministren e Mbrojtjes Kodheli dhe Drejtorin e Përgjithshëm të Policisë, zotin Haki Çako.

Zoti Çako dukej si një përjashtim nga rregulli, ndërsa një burim konfidencial i informuar me përgatitjet e vizitës, i tha Hashtag.al se ka qenë ministri Tahiri ai që ka synuar një takim me Shefin e CIA-s, por kërkesa është shmangur me lezet.

Në momentin kur po rakordohej axhenda e takimeve, përfaqësues të ambasadës së SHBA-ve në Tiranë kishin sugjeruar  dhe një takim me ministrin Tahiri. Por nga stafi i zotit Brennan u përgjigjën  me diplomaci se nuk ishte i nevojshëm ky takim, meqenëse Tahiri do ishte prezent në takimin që Brennan do të zhvillonte me kryeministrin Rama. Përfaqësuesit e ambasadës nuk këmbëngulën më tej pas kthimit të përgjigjes refuzuese, ndonëse mund të kenë mbetur të zhgënjyer nga përgjigja që morën”, – tha burimi konfidencial për Hashtag.al.

Vizita e zotit Brennan në Tiranë ka pasur një vëmendje të gjerë mediatike. Disa media dhe aktorë politikë kanë hedhur pista mbi arsyet e kësaj vizite.

Pistat duken  interesante, por ka pak gjasa që media të zbërthejë motivet e një vizite të këtij rangu brenda 24 orësh.

Kategori
Uncategorized

Rusët dhe çfarë nuk u tha për vizitën e papritur të shefit të CIA-s në Tiranë.

Rusët dhe çfarë nuk u tha për vizitën e papritur të shefit të CIA-s në Tiranë

Nga Syri.net 

Drejtori i madh i CIA-s, nuk lëviz kurrë për vizita rastësore jashtë Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Zbarkimi disa orësh, paparalajmëruar në Tiranë i John Brennan, tregon se Shqipëria është venë në qendër të shërbimit më të madh inteligjent të botës dhe diçka madhore i shqetëson. Shumëkush e lidh këtë vizitë, me rrezikun e radikalizmit islamik. Por duket se nuk është kjo e gjithë e vërteta.

Vetë ambasada amerikane dha dje pak detaje për vizitën e drejtorit të CIAs, John Brennan në Tiranë;

“Drejtori i Agjencisë Qendrore të Inteligjencës (CIA) John Brennan vizitoi Shqipërinë për t’u takuar me drejtues të ndryshëm dhe për të diskutuar një gamë çështjesh përfshi sigurinë rajonale, bashkëpunimin kundër terrorizmit, shkëmbimin e informacioneve të inteligjencës, si dhe çështje të tjera dypalëshe. Gjatë vizitës së tij, drejtori Brennan u takua me kryeministrin Rama, presidentin Nishani, ministren e Mbrojtjes Kodheli dhe drejtues të shërbimit shqiptar inteligjent”, thuhej në njoftimin e shkurtër dhe të përgjithshëm të ambasadës.

Të gjitha mediat pranë qeverisë këtë vizitë e lidhën, vetëm me luftën kundër terrorizmit dhe rrezikun e ISIS në vendin tonë.

Natyrisht që edhe kjo ka qenë një nga arsyet e kësaj vizite, por tashmë nuk është sekret që CIA ka një zyrë pranë drejtorisë së antiterrorist në SHISH dhe prania e saj në Shqipëri, është teje e fuqishme. Gjithashtu kjo vizitë nëse do të bëhej vetëm për rrezikun ISIS, përpara Tiranës zoti Brennan mund të kishte vizituar Shkupin, Prishtinën apo Bosnje Hercegovinën, ku inflirtimi i celulave terroriste islamike ka qenë më  madh se në Shqipëri.

ISIS tashmë është në shpartallim e sipër dhe në tërheqje totale, edhe në zonat e saj më të forta, në Irak dhe Siri, kështu që një vizitë eksluzive e vetë kreut të CIAS në Tiranë, ka gjasa që të jetë kryer më së shumti për arsye të tjera.

Sipas burimeve të Syri.net, një mësymje ruse në muajt e fundit në Ballkan ishte një nga temat kryesore të diskutimi mes drejtorit të CIA-s, Brennan dhe autoriteteve shtetërore shqiptare.

Vetëm 10 ditë më parë Këshilli i Europës nxori një raport, ku flitej për një plan dhe strategji ruse tashmë në veprim, për të rritur influencën në qeveritë dhe popujt e Europës Lindore dhe veçanërisht në Ballkanin Perëndimor ku gjendemi edhe ne. Aty ngrihej alarmi, se Rusët po përdornin të gjitha mënyrat për të rritur prezencën në vende që cilësohen, si “hallka të dobëta” në Europë.

E gjitha kjo situatë përkon me deklarata e kryeministrit Rama në Berlin me kancelaren Merkel, dhe më pas në Tiranë, se Rusia qëndron si një obsion për vende që BE-ha rrefuzon ti pranojë. Nëse në takimin me Merkel Rama, ai e cilësoi si “rreziku Rus”. Në studion e Ballës, ai bëri të kundërtën; një vetë-ofrim ndaj Putin duke deklaruar, se është i gatshëm që ta takojë.

Pavarësisht se të gjitha këto deklarata të papërgjegjshme të Ramës, duket se bëhen nga dëshpërimi për stopimin e avancimit të Shqipërisë drejt BE-së, strukturat e sigurisë dhe inteligjencës euroatlantike, i shohin ndryshe.

Ata e marrin seriozisht rrezikun Rus, sepse e njohin mirë se çfarë janë të afta të bëjnë shërbimet e tyre inteligjente aq më tepër në një vend si Shqipëria, e cila është kapur nga krimi i organizuar dhe narko-trafiku, të cilët nuk bëjnë dallim se me kë bashkëpunojnë, kur vjen puna për të arritur qëllimet dhe fitimet e tyre të jashtëligjshme.

Është për tu theksuar, edhe fakti që kreu i CIA-s, nuk e takoi ministrin e Brendshëm Tahiri, i cili drejton një nga institucionet kyç të sigurisë në vend. Duket se SHBA, ka vendosur ta marrë në dorë vetë situatën, në një vend ku krimi i organizuar nuk përbën më rrezik vetëm për popullin dhe demokracinë shqiptare, por edhe për interesat e tyre gjeopolitike në rajon dhe më gjerë.

Kategori
Uncategorized

Kokëdhima del hapur. Rilindja nuk përfaqson popullin e thjeshtë.

Kategori
Uncategorized

FJALIMI I AMBASADORIT LU ‘PËRÇAN’ SHQIPTARËT (dhe një pyetje: me cilën anë është z. Lu?)

ballina-lu-dhe-komentetFjalimi i dy ditëve më parë i ambasadorit amerikan, Donald Lu, duket se nuk ka patur miratim masiv nga komentuesit, pasi është postuar në rrjetet sociale nga ambasada amerikane.

Bëhet fjalë për nevojën e zbatimit të shpejtë të reformës në Drejtësi dhe atë që ambasadori e ka cilësuar “prova që disa persona janë tashmë të frikësuar dhe se po përpiqen të luftojnë kundër kësaj reforme”.

Për shkak të frikës së tyre, ata po sajojnë histori dhe thonë gënjeshtra për Ambasadoren e BE-së, EURALIUS-in dhe Gjykatën Kushtetuese”, tha ambasadori Lu ndër të tjera.

Një pjesë e komentuesve mbështetin qëndrimin e ambasadorit amerikan, të tjerë e kundërshtojnë.

Kundër korrupsionit duhet sekuestrimi i pronave dhe pasurive të grabitura në sajë të postit dhe rryshfetit që nga bregdeti në mal… Korrupsioni i parë i tyre është blerja e partive si prona private, blerja dhe falsifikimi i votës… blerja e mandatit si deputet, kryetar bashkie, prefekt, kryetar qarku… korrupsion tipik otoman. Por, me ç’duket nuk ka shenja konkrete se korrupsionin, që e ka zënë frika, do ta zërë edhe paniku”, shkruan një mbështetës i mendimeve të ambasadorit.

Por ka nga ata që mendojnë ndryshe.

Ku ishit juve këtë vit z.Lu kur Shqipëria u mbulua me marjuanë dhe asnjë dipllomat nuk foli, ku ishit juve kur shqipëtarët po shfrytëzoheshin nëpër arat e drogës për një kothere bukë. Është e vërtetë që në Shqipëri nuk ka politikanë të pa korruptuar por po dyshohet shumë se s’ka diplomat në Shqipëri që mos të jetë i korruptuar!”, shkruan një komentues tjetër.

Duket se edhe shqiptarët po bëjnë si politikanët: Të gjithë thonë se e duan reformën, por të gjithë e duan sipas interesit të tyre.

Po z. Lu me cilën anë është?

Një komentues vëren një detaj:

Çfarë gallate te këto komentet! Të djathtët që nuk janë të kënaqur me ambasadorin dhe të majtët që hidhen në mbrojtje të tij… Kjo tregon dhe anën që ka marrë ambasadori?” /Hashtag.al

Këtë e pëlqejnë %d blogues: