Nga Kastriot Dervishi/

Fletëarresti i Sabiha Kasimatit dhe godina e legatës sovjetike në Tiranë.

Organizata Grupi i Rezistencës u krijua nga Hamdi Frashëri. Organizata u zbulua rastësisht nga “Fiku” dhe “Dara” rreth majit 1949 në kohën kur organizata po përpiqej të shtrihej në disa qytete. Hamdi Frashëri u arrestua në mënyrë të fshehtë dhe u shpall i arratisur dhe organizatën e drejtori nënkryetari “Angazhonjësi”, i cili bënte lojën e Sigurimit. Synimi ishte të kapte gjithë grupet e armatosura antikomuniste. Disa dyshime si dhe loja e keqe agjenturore e sigurismsave sollën prishjen e kombinacionit agjenturor të Sigurimit. Loja u zhvillua deri dike derisa nga roli i Pol Zhegut dhe Ramë Habilit, loja e Sigurimit u zbulua pjesërisht. Anëtarë të Grupit të Rezistencës, të drejtuar nga Sejfulla Shima, formuan organizatën Bashkimi Kombëtar që vepronte midis Krujës e Tiranës. Këta morën vendimin për të hedhur një sasi dinamiti në legatën sovjetike dhe në vende të tjera. Ora 19.30 Hysen Llulla dhe Qazim Laçi dolën nga shtëpia e këtij të fundit dhe u nisën me biçikleta drejt legatës sovjetike në rrugën e Durrësit në Tiranë. Të dy do bënin një xhiro që do zgjaste 30 minuta. Qazim Laçi ecte i pari, ishte i veshur ushtarak, por nuk mbante armë. Hysen Llulla që udhëtonte pas tij, mbante me vete një revolver dhe dy bomba. Ishte një natë e errët dhe e frikshme. Rruga krejt e zbrazët sikur po i priste ta thyenin heshtjen e asaj nate. Qazimi kaloi legatën dhe shkoi në drejtim të shtëpisë së oficerëve, afër ambulancës së madhe. Hyseni ngeli prapa sepse ndezi një cigare, në mënyrë që ta përdorte për ndezjen e fitilit. Qazimi ngurroi, e hetoi rastin si të papërshtatshëm pasi një makinë po shkarkohej aty pranë shtëpisë së oficerëve. Pikërisht në këtë kohë Hyseni hedh dinamitin. Qazimi pa Hysen Llullën të ecë me shpejtësi të madhe në drejtim të tij, duke u larguar nga legata. Duke kujtuar se atë e kanë kuptuar Qazimi iu bashkua Hysenit dhe të dy vazhduan me shpejtësi nëpërmjet rrugës së Radio Tiranës që të çon në rrugën e Kavajës. Vijuan të ecin deri sa kanë mbërritur te pallatet buzë Lanës, vend ku dëgjuan shpërthimin që ndodhi në legatë.

Pas porosisë së mori nga partia, Sigurimi nuk arriti të zbulonte asgjë. Ai krye arrestime të shumta në bazë të tre listave: “agjentët e të huajve” (hartuar nga Dega e 1-rë), ballistët, legalistët, pronarët, etj (hartuar nga Dega e 2-të) dhe “sabotatorët” (hartuar nga Dega e 3-të). U zhvilluan hetuesi intensive, por nuk u arrit asgjë. Nga këto lista u përzgjodhën 22 persona për t’u ekzekutuar (Sabiha Kasimati, Pjerin Guraziu, Anton Delhysa, Zyhdi Herri, Gafur Jegeni, Jonuz Kaceli, Manush Peshkëpia, Mehmet Shkupi, Niko Lezo, Lluka Rashkoviç, Haki Kodra, Reiz Selfo, Myftar Jegeni, Thoma Katundi, Hekuran Troka, Qemal Kasoruho, Tefik Shehu, Gjon Temali, Fadil Dizdari, Petro Konomi, Pandeli Nova dhe Ali Qorraliu), veprim ky që u krye mesnatën e 26 shkurtit 1951. Pasi u ekzekutuan në periferi të Tiranës, në rrugën Tiranë-Kavajë, afër fshatit Mënik, u përpilua një vendim gjyqësor nr.64, datë 27.2.1951, i Gjykatës së Lartë, si bazë të neneve 2, 3 dhe 10 të ligjit nr.372, datë 12.12.1946. Çuditërisht nuk është përdorur dekreti i zi nr.1223, 26.2.1951, i miratuar posaçërisht për këtë veprim. Përdorimi i ligjit nr.372, i jepte të drejtë të dënuarve të bënin kërkesë për falje jete në Presidiumin e Kuvendit Popullor.

Organizata Bashkimi Kombëtar dhe ngjarja e hedhjes së dinamitit u zbuluan rastësisht. Ky zbulim lidhet me faktin se një anëtar i Bashkimit Kombëtar nuk i kishte shkëputur lidhjet me elementë si “Darën” dhe “Angazhonjësin”. Në mirëbesim, ai u tregoi emrat e anëtarëve të organizatës. Kështu u zbulua kjo ngjarje më 2.3.1951. Për të mos rënë në dorë të forcave të regjimit, Hysen Llulla u vra. Me vendimin nr.19, datë 9.10.1951 Kolegji Ushtarak i Gjykatës së Lartë, me dyer të mbyllura në bazë të neneve 2, 3, 8, 10, 14 i ligjit nr.372, datë 12.12.1946, i deklaroi fajtorë dhe dënoi me vdekje, me pushkatim shtetasit: Qazim Laçi, Sejfulla Shima, Rustem Thaçi, Zenel Rika, Ali Vogli dhe Mark Zef Pali, Riza Shehu (këtij iu fal jeta nga Presidiumi i Kuvendit Popullor), të cilët u ekzekutuan më 28.12.1951.

Me vendimin nr.240, datë 28.4.1951 të Gjykatës së Lartë Ushtarake, u dënuan me vdekje Vilfrid Fekeçi dhe Ulusi Velaj, të cilët u ekzekutuan më 21.6.1951. Bashkë me disa të arrestuar para datës 20.2.1951, gjithsej ishin arrestuar 170 persona. Duke u bërë tre grupe kryesore, me 22, 2 dhe 6 persona, një të vrarë pa gjyq, rezulton plot 31 të ekzekutuar.

Nga Red Varaku

Ky kongres po tregon qartazi se ku ka degraduar PS. Pamjet që u servirën dje dhe po serviren dhe sot , dëshmojnë shkretëtirën dhe hipokrizinë, që Edi Rama ka prodhuar me politikën e tij në PS, e cila tashmë është kthyer në një OJF personale të tij, e mbushur me eunukë dhe hipokritë.
Më shumë se kongres, ai i ngjan pleniumeve të partisë së punës në kohën e fundit të Ramizit, të cilat më së shumti shërbenin për të vaditur dashurinë për partinë me servilizëm dhe për të mbajtur anëtarët me gajret , sesa për të diskutuar mbi planet dhe projektet për të ardhmen.

Në vend të kësaj nuk po vihet re asnjë lloj përgjegjësie për dështimin spektakolar dhe për kolapsin e plotë ku ndodhet sot vendi , për bllokimin e integrimit apo nëntë kushtet e Bundestagut, përkundrazi midis duartrokitjeve dhe spazmave plot harè aty flitet për suksese të jashtëzakonshme që do të fyenin inteligjencën elementare edhe të një trurosaku si Veliaj.
Gjithashtu, ndryshe nga herët e tjera , bie në sy tkurrja e partisë në një grusht puthadorësh dhe të nënshtruarish, lëpirësish dhe lëpirësesh. Prania e tyre nuk respekton në asnjë moment hierarkinë e partisë, por respekton vetëm raportin servil me kryetarin.
Roli i ri i Linda Ramës në një përpjekje të shëmtuar për të imituar Michelle Obamën dhe pranisë në sallë të shoqeve anonime pa integritet, duke i zënë vendin grave shumë herë më të nderuara, është tejet shqetësues dhe i rrezikshëm për evolucionin që po pëson kjo parti, sepse nëpërmjet këtyre katapultimeve të njerëzve pa asnjë kontribut, po e kthen atë në një parti familjare të kryetarit.
Ndërsa prania e Vangjush Dakos, njeriut që akuzohet për korrupsion të lartë dhe krime që lidhen me të drejtat e njeriut nga Sekretari i Shtetit Mike Pompeo, zbatuesi i projektit të vjedhjes së votave, dëshmon pafuqinë e Ramës për tu shkëputur nga krimi i organizuar.

Të gjithë kanë mbetur me buzëqeshje të ngrirë, pa nerva dhe gjak, me sy të zgurdulluar përballë delirit kryeministror dhe koteleve të tij, të cilët dërdëllitin për suksese imagjinare që egzistojnë vetëm në mendjet e tyre.
Shihet qartë që shumica jo vetëm nuk e miraton, por e përçmon atë lëvdim dhe vetëlëvdim të neveritshëm të kryetarit. Të gjithë duken të ftohtë akull në distancën e tyre me marrëzinë e kryetarit, por me ç’duket ata nuk kanë se çfarë të bëjnë më jo vetëm sepse kanë frikë , por edhe sepse u shijon, dhe vazhdon tu shijojë karrigia ku janë ulur.
Ai e ka kthyer atë në një bashkësi të tredhur politikisht. Ai e ka kthyer atë në një turmë që e ka të ndaluar rreptësisht të mendojë, por duhet vetëm të duartrokasë në ekstazë çdo broçkull të kryetarit.
Pafuqia dhe lodhja e tyre reale qëndron tek fakti se ata duhet ta pranojnë pa bërë asnjë zë këtë shfaqje të shëmtuar si normale edhe pse kjo shfaqje i poshtëron ata dhe dëshmon se kryetari është në një nga gjendjet më të rënda psiqike që ka qenë ndonjë herë.
Kongresi po dëshmon se Rama po paguan çmimin e përdhunimit që i ka bërë asaj partie. Përdhunim që ka pjellë vetëm bastardë pa shtyllë kurrizore dhe të pafytyrë. Projekti i tij për rilindje rezultoi në një abort të dhunshëm, që solli në jetë një krijesë të frikshme që po i ha jetën çdo ditë shqiptarëve.
Por, i gjithë ky poshtërim nuk bëhet pa qëllim. Mesazhi që del për çdo socialist është i qartë. Sa më shumë ta pranosh këtë poshtërim, aq më lart do të ngrihesh në karrierë, shembull frymëzues për këtë është krye-eunuku Veliaj.

Partia Socialiste është sot partia e Edi Ramës dhe do të jetë e parti private e tij edhe pasi të largohet nga pushteti. Kush dëshiron të vazhdojë të jetë pjesë e saj, duhet t’i bindet projektit të tij përndryshe të largohet vetë ‘me dëshirë’, nëse nuk do që kamzhiku i pushtetit të bjerë rëndë mbi të. Këtë gjë po e mëson kushdo që guxon t’i kundërvihet.
Sigurisht, që asnjë parti e madhe nuk do t’ia lejonte kurrë vetes një shfaqje të tillë kaq të shëmtuar, por me sa duket kur vjen fundi atë nuk mund ta ndalë dot më askush.

Shoqëria njerzore duket sikur është e dënuar të mbartë mbi shpinë veç
halleve te tjera edhe hallin e shpikjeve që fabrikojnë mendje diabolike të yshtura nga shpirtra të shitur !
Dhe kështu për arësye të mos arsyes…. çapraçiten për kavie vagona jetësh njerzore në gjithë hapsiren gjeografike te konceptuar si realpoligon, ku mund të eksperimentohen produktet mënxyra.
A janë kalkuluar shkalla e magnitudës , dimensionet e kraterit, gjeografia e spërkatjes… apo totali i ikanakëve n’at’ botë.
Se vetëm ujku ha qesim….
Ne realfilma janë të kalkuluara të gjitha, deri në.detaje. Zakonisht parashikohen rrjedhje të përmasave “ të vogla”.
Në real film është përcaktuar vendi i shpërthimit të virusit, kohë zgjatja, natyrisht edhe… shpirtmbartjet !
Në filmat artistikë gjërat qëndisen më hollë, ndërsa në real film mund të përdoret edhe filispanja për ndonjë qepje.
Edhe pse ndodh ndryshe, në të dy filmat respektohet caku epidemik pra shmangia e pandemisë !
Se po iku filli… ZOT na ruaj, përfundojmë te varka e Noe-s.
Në të dyja rastet mbyllja zbret në stilin “happy end”.
Në ekran shfaqet sendi shpëtimtar, ajo tartakute që i themi vaksina antivirus.
Po filmin artistik kjo vjen përmes një heroi, ndërsa në real film heroi mungon se vaksina anti është prodhuar para virusit.
Mua më pëlqejnë filmat artistikë pikërisht se u mungon epilogu.
Në real film epilogu është gjithçka.
Ritmet e prodhimit të antivirusit janë çmendurake. Mëdha vizive dhe e shkruar alivanosur pas grafikëve të furnizim shpërndarjes.
Muzika bëhet më e fortë se kurrë…lumejte e fitimeve fryhen aq sa u përngjajnë deteve.
Liqej parash por dhe me shumë derte njerzish.
Të cfiliturit “lumturohen” që e vunë poshtë edhe këtë herë vrasësin e pamëshirshëm.
Unë përkundem në andërr – zhgjandrrën tashmë totalisht të virusuar…
Maskë nuk po gjej se i ka humbur pahi…
Mbase nuk do mund ta blej….

Erl Kodra/

Tre paragrafët e parë të Dekleratës Universale e të Drejtave të Njeriut, e miratuar nga Asambleja Përgjithshme e OKB-së më 10 dhjetor 1948, ngjajnë sikur janë shkruar enkas për ne shqiptarët e shekullit të 21-të. Rrallë mund të ndodhë që tre paragrafe të një teksti universal, të përfshijnë me një realizëm të frikshëm të vërtetën ekzistenciale të shqiptarëve; në sentencën e plotë të tyre, ku çdo fjalë dhe gërmë çahet nga dhimbja, sepse pikërisht çdo gërmë dhe fjalë e asaj Deklerate, për shumicën e shqiptarëve, përdhoset brutalisht.

Lexojeni vet dhe gjykojeni; dhe në fund, më lejoni të parashtroj disa mendime modeste se si mund të mbrojmë jetën dhe dinjitetin tonë:

Deklarata Universale për të Drejtat e Njeriut

Preambula

• Duke patur parasysh se dinjiteti i lindur i të drejtave të barabarta dhe të patjetërsueshme të të gjithë anëtarëve të familjes njerëzore është themeli i lirisë, drejtësisë dhe paqes në botë;
• Duke patur parasysh se mosrespektimi dhe përbuzja e të drejtave të njeriut ka çuar drejt akteve barbare, të cilat kanë ofenduar ndërgjegjen e njerëzimit, dhe mbasi krijimi i botës në të cilën njerëzit do të gëzojnë lirinë e fjalës, të besimit dhe lirinë nga frika e skamja është proklamuar si dëshira më e lartë e çdo njeriu;
• Duke patur parasysh se është e nevojshme që të drejtat e njeriut të mbrohen me dispozita juridike, kështu që njeriu të mos jetë i shtrënguar që në pikën e fundit t’i përvishet kryengritjes kundër tiranisë dhe shtypjes;

---

Në të vërtetë, Shqipëria gjendet në një situatë komplekse, ku politika nuk zhvillohet në bazë të principeve demokratike, rregullave të shkruara kushtetuese, por ajo zhvillohet njësoj si luftrat e ndyra të mbijetesës, duke përdhosur nderin dhe dinjitetin njerëzor, e kësisoj, ne po shkojmë drejt paragrafit të tretë të Dekleratës, që thotë se, kur të drejtat shkelen, njeriu është “… i shtrënguar që në pikën e fundit t’i përvishet kryengritjes kundër tiranisë dhe shtypjes”.

A mund të mendohej se, në kohët moderne, në vitin 2020, ne të mendojmë t’i përvishemi kryengritjes kundër tiranisë dhe shtypjes, për çështje dinjiteti, për çështje lirie, për çështje barazie, për çështje ekzistence?

---

Partia Demokratike është partia me peshën më të madhe politike në Shqipëri. Në këtë kuptim, përgjegjësia e saj para shqiptarëve është e madhe, e jashtëzakonshme, e pazëvëndësueshme. Tek Partia Demokratike janë investuar ëndërrat dhe shpresat e qindra mijëra qytetarëve shqiptar, se ajo do të mund të mbrojë jetën, dinjitetin, nderin dhe pasurinë e tyre.

Në këtë kuptim, përgjegjësia e Partisë Demokratike është e jashtëzakonshme. Ajo është “e dënuar” të luftojë dhe të fitojë luftën; mundësisht me sa më pak pasoja për jetën, dinjitetin dhe pasurinë e qytetarëve. Rrugë tjetër nuk ka.

Partia Demokratike duhet të rrëzojë Edi Ramën, tani, shpejt, brenda pranverës. Ta rrëzojë pa kushte dhe pa marrëveshje. Çfarë kushtesh mund të kërkosh nga dikush që nuk të konsideron, as ligjërisht, as formalisht, as fizikisht? Një Kryeministër si ky, më së paku duhet rrëzuar nga pushteti forcërisht. Me kohë, ai i duhet dorëzuar një Gjykate të Posaçme, për krime kundër interesave kombëtare.

Partia Demokratike duhet të jetë prezent, çdo ditë, çdo orë, çdo minutë, ajo duhet të bëhet lajmi i ditës, i orës, i minutës. Ajo nuk mund të lërë asnjë sekondë vetëm “prime time” e protoganizmit politik, as t’i ofrojë ndonjë komoditet kësaj skote mashtruesish të pafytyrë.

Partia Demokratike duhet të jetë prezent në çdo studio televizive, që të mbrojë me nerv aksionin e saj politik; ajo duhet t’a rrëmbejë fjalën, t’i imponohet moderatorit, gazetarit, kundërshtarit, me forcë, elokuencë, me dije, me agresivitet.

Nuk mund të lërë komunikimin publik në dorë të Blend Fevziut, Sokol Ballës apo Eni Vasilit. Vërtetë këto programe televizive ndërtohen në televizione private nga gazetarë formalisht “të pavarur”, por, është e papranueshme që tek Sokol Balla, e djathta shqiptare gjithmon përfaqësohet nga Agron Gjekmarkaj, ndërsa Edi Rama përfaqësohet nga Balla, Minxhozi, Zaloshnja dhe Vasjari!

Si mundet që Partia Demokratike t’a lejojë një gjë të tillë?

Po e them që në krye; rruga për të detyruar Sokol Ballën të ndryshojë format është e mundur; një protestë e hapur, masive, e pandërprerë para News 24. Më së paku, mediat do të ishin të detyruara ta transmetonin. Fundja, frekuencat janë publike, dhe qytetarët shqiptar nuk kanë pse t’i nënshtrohen vullnetit të Sokol Ballës, që ka vendosur të bëj gjoja gazetari, në kurriz të jetës, dinjitetit dhe pasurisë së qytetarëve.

Këto janë gjëra të vogla në dukje, por saktësisht këto “vogëlsira” televizive po e mbajnë në këmbë Edi Ramën. Qelbësirat nuk i kanë munguar këtij populli, që kur të hypin në shpinë, nuk dinë të zbresin ndonjëherë.

Partia Demokratike duhet të largohet nga modeli intelektualit soft, dhe të ndërtojë modelin e opozitës së pa kompromis. A mund të bëhet kompromis, të tregohesh luajal në debatet e organizuara nga Blend Fevziu dhe Eni Vasili?

Le të kërcasë revolta në çdo fjalë, gjest dhe akt politik.

Gjendja është serioze. Megjithse ne nuk ishim në gjendje të ndërtonim një demokraci normale, asnjëherë më parë nuk kemi qenë në prag të humbjes së nderit, dinjitetit, jetës dhe pasurisë, ashtu siç jemi sot. Spiralja mundet të jetë e gjatë, e thellë, që mund të kushtojë shumë jetë njerëzore.

Në nuk mund të gabojmë përsëri. Madje, kurrë më.

Nga Dritan Kaba/

Edi Rama po ben aktin e fundit ne sherbim te bandave te krimit te organizuar dhe oligarkeve, qe nuk kane paguar taksat ne kete vend. Ai sapo shpalli se do beje nje amnisti ne kundershtim me çdo keshille nga organizatat nderkombetare. Pasi i mundesoi pasurimin e paligjshem, tanime ai do tu pastroje edhe parate!
Ky eshte skandali me i madh qe mund te ndodhe. Nga kjo amnisti do perfitojne vetem te paligjshmit! Ata, qe nuk kane paguar taksat. Ata, qe kane fitime te paligjshme nepermjet veprimtarive kriminale. Ata, qe i kane sherbyer ketij per te rrembyer votat dhe i kerkon serish per ta mbajtur ne pushtet.

Edi Rama eshte kapur ne flagrance nga krimi i organizuar. Shqiperia do kthehet edhe de jure vendi i pastrimit te parase me ligj! Emigrantet shqiptare nuk kane nevoje per kete ligj siç deklaron Rama. Ata i kane te gjitha te deklaruara ne vendet ku puojne dhe nuk mbajne para me thase. Jane pikerisht bandat e droges dhe oligarket, qe kane nevoje per kete ligj. Ata po ja kerkojne kete.

Keshtu ai do u jape mundesi bandave te pastrojne parate e pista. Ai do i mundesoje edhe Mafias nderkombetare pastrimin e fitimeve kriminale nepermjet ligjit. Ashtu si po i jep mundesine per te sjelle mbetjete e rrezikshme ne vend. Mos e harroni asnjehere ligjin e tmerrshem per importin e mbetjeve, qe me pas e beri me VKM per t’i ardhur ne ndihme Mafias nderkombetare!
Pas ketij ligji Shqiperia do te kthehet ne nje vend ku do te sundoje perfundimisht krimi dhe Mafia.

Deputetet dhe ministrat, qe do e miratojne kete “amnisti” ne emer te emigranteve, qe pikerisht ky individ i korruptuar i ka bere me mijera, i ka detyruar te braktisin shtepite dhe tokat e tyre, duhet te mbajne pergjegjesi ligjore per bashkepunim te hapur me krimin e organizuar, jo vetem shqiptar, por me Mafian nderkombetare.
Ndaj sa me shpejt te bjere kjo qeveri, aq me shpejt mund te shpetojme Shqiperine nga kjo e keqe, qe nuk njeh kufij.
Ndaj se bashku te gjithe ne 2 mars te bashkohemi pert’i treguarkesaj qeverie mafioze se Shqiperia nuk eshte vendi i plehrave te rrezikshme, i droges dhe lavatriçja e parave te pista te botes kriminale, por vendi i shqiptareve te ndershem, punetore dhe kurajoze.
Te gjithe bashke me 2 mars per t’i thene ndal kesaj bande, qe ka mare peng Shqiperine!

Nata e tmerrit…..

Konstadin Koliqi/

Nata qe tregoi egersine dhe urrejtjen ndaj njeri tjetrit…..nata qe munde te krahasohet, vetem me Naten e Shen Bartolomeut……
…..vazhdim i kujteses…

………..Dëgjoja, urdhërat e Presidentit, të cilët ishin për të mbrojtur objektet, por pa vrarë asnjëri, kundër turmave të mos qëllohej në asnjë mënyrë, dhe këto urdhëra qenë të tilla nga fillimi deri në fund të detyrës së tij, ndërsa mua më urdhëronte, eprori im që të luftoja kundër turmave, duke e ditur fare mirë se detyra e shërbimeve informative është vetëm dhënia e informacionit dhe jo e të luftuarit……. . pa informacion, nuk mund të drejtohet familja dhe jo një shtet i tërë, aq më tepër një shtet si i joni ku gënjeshtra ishta e para dhe e fundit gjatë 45 vjetësh diktatur komuniste.

Si përfundim, them se nuk jam gabuar, Presidenti nuk është informuar, realishtë për atë që po ndodhte dhe që situata po agravohej, atje në Vlorë. Ai në shumicën e rasteve, po mashtrohej dhe them se kur e informonin, informacioneve reale u vinin ndonje gjethe përsipër…………. Ora 12.30, SHIK-u goditet me granata hedhës. Gati, tërë kati i i dytë, shëmbet . Në këtë cast ndërpritet komunikimi me telefon. Mbetën, per dijenin time, 6 të vrarë, ndërsa 10 të tjerët, shqyejnë një nga dritaret e siguruara me hekura dhe dalin duke iu kacavirur kodrës. Atje u dalin disa nga banorët vlonjatë, të cilët i strehojnë nëpër shtëpit e tyre. Evakuimi i tyre për në Tiranë, një nga një, do të fillonte vetëm pas dhjetë ditësh. Nuk kalojnë shumë minuta dhe më vjen një tjetër telefonatë nga jashtë, që më njoftoi se Besnik Hidri ishte hedhur nga kati i dytë dhe ndodhej tek oborri i shkollës së marinës, e cila është ngjitur me ndërtesën e SHIK.ut. Në të vërtetë, Besnikun e kishte nxjerr atje, presioni i goditjes nga granatahedhësi dhe se, kolegu ynë e kishte gjetur të shtrirë në bar. Marr në telefon komandantin e marinës, një pusht djalë, per ta ndihmuar sepse Besniku ishte i gjalle. Ai më përgjigjet se nuk mund ta ndihmonte se kishte hall se mos e vrisnin rrebelët.

Kolegu im, merr Besnikun në makinë për ta cuar atje ku i thashë unë, në spital, por rruga ishte plotësisht e bllokuar nga rrebelet e armatosur dhe se po ti shikonin, do ti kishin vrare qe te dy. Atëhere, e porosit qe ta dërgonte në Pashaliman, ku më pas do të coja një infermier.
Pas ndërtesës së SHIK-ut, u vjen rradha depove dhe reparteve, afër godines. Goditet komanda e marinës dhe shkolla e Marinës. Për 2 orë shkatërrohet gjithcka. Ora 2 e mëngjesit. Rethohem në Kuz Baba. Nuk sulmohem pasi ndërhyjnë disa oficerë vlonjatë të cilët, pothuajse më marrin në mbrojtje .
Numëroj 4 herë tentativë për sulm kundër zyrave që kishim në Kuz Baba. Më në fund, me makinën e një oficeri vlonjat, largohem në drejtim të fabrikës së cimentos , në Pallatin e Sportit dhe mbërrij tek “Kulaci”, në Skelë.
Sapo arrij atje, më ndalon një grup i armatosur, rreth 2000 veta. Kishin ngritur një barrikadë në rrugë dhe kishin lënë vetëm një shteg të vogël si kalim. Një burrë, me një hu të madh në dorë, më urdhëron të zbres nga makina. Nga makina, duke zbritur, para sheshit te universitetit, fare afer, shikoj 4 trupa të shtrirë. Ishin të shokëve tanë.
Një grua i binte njërës prej kufomave me sopatë, duke e coptuar. Një tjetër, shumë e shëmtuar në fytyrë, ngjyente duart në trupin e Lekë Qokut. Ai po jepte shpirt. Gruaja e shkurtër, ngjyente duart në gjakun e Lekës dhe ia tregonte turmës, duke u ngërdheshur me histerizëm. Gjaku i kullonte duke i përlyer edhe krahët.
Shtanga dhe me hipi një tmerr i vërtet për atë që po shikoja por edhe, në një farë mënyre, më ndihmoi se më largoi nga ajo frikë që në këto raste e kap njëriun duke ditur se cfar mund të më ndodhte, kur isha i rrethuar nga njërëz të armatosur që të vrisnin për qejf……
Të pasnesërmen, më vjen lajmi se ajo grua ishte Luiza Hoxha, deputetja e sotme e Kuvendit shqiptar. Ai që kishte hurin, ndoshta në një moment dobësie, më thotë « Ikni, frikacakë » dhe na la të lirë.
Hyj në Pashaliman dhe gjej 14 oficerë dhe kapterë. Takoj aty oficerin që kishte sjellë Besnik Hidrin. Më tregon vëndin se ku e kishte dërguar. Kur hyra atje, pash që trupi i tij ishte fryrë krejtësisht, gjysmën e krahut dhe syrin e djathtë, e kishte të shpartalluar. E pyeta : « Besniku je ? » Ai më përgjigjet vetëm me një lëvizje qepallash. O Zot i madh, si ishte katandisur…. Në ato kushte, ishte e pamundur për të bërë dicka për ta shpëtuar nga vdekja……
U lutem oficerëve të nxjerrin anijet nga baza në det të hapur për mos tu pushtuar nga rebelët. Ndërsa ata më përgjigjen : « Ik që këtej se po të gjetën këtu ty, bandat e Gjinushut dhe të Brokës, do të na vrasin edhe ne » ! Lajmëroj për ardhjen e një helikopteri. Mbërrin në orën 4 e 15, por për Besnikun ishte shumë vonë . Besniku, ky djal i mbrekullueshëm dhe nënpunës i shkëlqyer, vdes gjatë rrugës për në spital, të paktën, mua kështu më thanë…
Kuadrot që ishin atë natë, ose më mirë ato ore të para të mëngjesit të dt 1 Mars 1997 në Pashaliman, u kishte hyrë tmerri nga bandat dhe kreu i tyre që e njihte mirë bazën, pasi kishte punuar aty si ndihmësmjek, me gradën e Kapterit, por tani thirrej Gjeneral. Por më shumë se kjo, më befasoi Komandanti i Divizionit të Fierit, Gjeneral Syrja Isufi i cili më kërkon që të largohem se « …..po erdhi Zabiti pastaj, mjerë neve, thote gjenerali !!! ». O Zot i madh, cfar gjenerali kishte Ushtria jonë. Gjenerali ishte me banim në Vlorë ……….

Në darkën e 28 shkurtit, merr djalin e tij, del nga shtëpia dhe, për tu mbrojtur, sic më tha ai vetë, vjen tek zyra ku unë punoja dhe më vjen pas, derisa unë largohem në drejtim të Sarandës. U largua nga shtëpia me një fëmijë, për tu ruajtur. Se përse, nuk e kuptoja ! Nga kush dhe përse trëmbesh, gjenerali, ai që do të mbronte popullin, shtetin, vëndin aku di unë se kë, por……….. ende nuk e kam të qartë. C’mund të prisnin repartet dhe Atdheu, nga këta gjeneralë .

1-E para dhe me e rezikshme se cdo lloj diktature eshte diktatura financiare.

Me ane te kesaj diktature jane nenshtruar kombe dhe popuj pa zbrazur asnje fishek. Kjo lloj diktature zbatohet kryesisht me ane te instrumentave financiar (si hua, kredi, grande, etj.).
Nje shprehje thote:

Nese do parate e mia do marresh dhe mend e mia.

2. Pas diktatures financiare vjen diktatura e mainstream (rrjeti qendror mediatik).
   Mainstream merret me manipulimin e masave. Ata na diktojne se cfar duhet te dijme dhe cfar nuk duhet te dijme. Me nje fjale po na programojne sipas interesave te tyre.
   Ka plotesisht te drejte presidenti Trump kur thote fake news.

• 

• 

• 

• 

• 

Nga Ilir Nikolla

Deklasifikimi i Rusisë nga armike në konkurrente, rrethimi i bashkimit kombëtar me gardhin e minishengenit dhe dublimi i Kosovës në prezantimin e saj ndërkombëtar janë fronte të reja dëmi që çeli vizita “jozyrtare” e Edi Ramës në Moskë. Këto fronte, të çelura kaq jangllësh e kaq pa teklif kanë natyrisht lidhje edhe me klimën e para-tubimit të 2 marsit,

Sjellja thuajse si nën kërcënim e mazhorancës, pas njoftimit të presidentit të republikës se ka ndërmend të prishë “status-quo”-në, menjëherë pas tubimit të 2 marsit, është një tregues tjetër i grushtit të shtetit permanent që po konsumohet në Shqipëri. Njëra pas tjetrës institucionet kanë rënë dhe tabutë e fundit që po rrëzohen janë ato të politikës së jashtme. Edi Rama po e nxjerr në mexhlis merakun që ka për marrëdhënie më të ngushta me Rusinë dhe e tha hapur ëndrrën e tij për të kthyer zemrekun e orës mbrapsht, në kohën kur shqiptarët luteshin për Baba Stalinin.

Në Moskë ai foli kryekëput si kryeministër i Shqipërisë dhe asnjë moment si përfaqësues i OSBE-së, prandaj edhe loja për ta fshehur vizitën si një vizitë jo-bilaterale nuk funksionoi. Si gjithmonë, rusët, që dinë mirë si t’i bëjnë punët me nxënësit që kanë nën hyqëm, përdorën me Ramën shkopin dhe karrotën, e lejuan të bënte show-n e radhës, por e detyruan edhe të shqiptonte frazat që duheshin zhdoganuar: Rusia nuk është armike, as për Evropën, as për Shqipërinë, është thjesht një konkurrente.
Kaq duhej.
Shqipëria, vendi që në Ballkan ka vuajtur më shumë nga sjellja prej superfuqie antishqiptare e Rusisë, duhej, që, nën petkun e OSBE-së dhe me gojën e kryeministrit, të zhdoganonte një politikë që ndoshta mund t’i leverdisë dikujt në Bruksel a gjetkë, por që s’ka asnjë interes për Tiranën, për më tepër, që dëmton objektivat afatgjatë të diplomacisë tonë. Sado shtet i shpërndarë që jemi, prej 1990, Shqipëria ka miratuar disa dokumente për politikën e saj të jashtme, dhe ato dokumente ndodhen të arkivuara në arkivin e Ministrisë së Jashtme, pavarësisht se ministri ynë në detyrë (edhe kryeministër gjithashtu), rrëfen padijen e tij proverbiale kur rrëfen faqe botës se s’e ka idenë ç’dokumente miraton shteti i tij.

Ai di mirë se Rusia s’është armike e shqiptarëve, ai di të recitojë njësoj se s’ka integrim brendashqiptar pa u integruar me Serbinë dhe mashtron sy më sy lidhur me marrëveshjen për shkëmbimin e territoreve, harron se dikur ishte i hapur për zgjidhje e sot thotë se ajo ide ishte gatuar në një kuzhinë katundareske.
Zhdoganimet e Ramës në Moskë mund të shkaktojnë dëme ndërkombëtare, por kjo mund të mos jetë shumë e rëndësishme për momentin, por dëmet aktuale që i shkaktohen diplomacisë shqiptare dhe shtetit të Kosovës posaçërisht, janë një motiv shtesë për ta ndihmuar lëvizjen e presidentit për prishjen e “status-quo”-së.
Deklasifikimi i Rusisë nga armike në konkurrente, rrethimi i bashkimit kombëtar me gardhin e minishengenit dhe dublimi i Kosovës në prezantimin e saj ndërkombëtar janë fronte të reja dëmi që çeli vizita “jozyrtare” e Edi Ramës në Moskë.

Këto fronte, të çelura kaq jangllësh e kaq pa teklif kanë natyrisht lidhje edhe me klimën e para-tubimit të 2 marsit, prandaj s’ka pse politika e re e presidentit të republikës për prishjen e “statu-quo”-së së grushtit të shtetit s’ka pse të mos zgjerohet edhe tek dëmet e reja që po shkaktohen në politikën e jashtme të vendit.

• 

• 

• 

Mengjes heret. Autobuzi i linjes se Panorames ishte mbushur si zakonisht plot.

Gra Shqiptare dhe Ruse ishin shumica e pasagjereve.Ishte koha kur grate dhe vajzat te punesuara ne familjet e kesaj zone udhetonin ne kete orar.Te gjitha e njihin njera tjetren dhe stacionet ku hipin dhe zbresin,punet qe bejne, hallet qe kane.Nje prej tyre ishte dhe Violeta,nje nene e re e sapo ardhur nga Shqiperia.Kishte vite qe burri i saj ishte ne emigracion,dhe ja desh fati qe dhe ajo te vinte prane te shoqit bashke me femijen e vogel,mbas nje kavalari te gjate dokumentash per bashkim familjar.

Mendonte se dita e bardhe erdhi dhe per familjen e saj me ne fund.Dikush e kishte ndimuar per ta punesuar ne nje familje.Ndihej e lumtur pune dhenesit e respektonin,me ne fund dhe ajo po i behej krah te shoqit.Fillimi ishte shume i veshtire, gjuha, puna e re, por gruaja e re perpiqej ta kalonte .Vajza e vogel disa vjecare ishte mesuar me jeten e re,megjithe se e kish te veshtire te te pergjigjej ne emrin e ri qe e therrisnin tani.
Jeta kishte marre tashme nje rruge tjeter,te dy burre e grua punonin dhe mendonin si e si ta benin jeten me te mire.Tani te ardhurat ishin te mjaftueshme,ata mundoheshin te vinin dhe dicka menjane.Mbremjeve te tre bashke dilnin buze detit,vajza e vogel gezohej duke luajtur ne parqet e femijve .Cdo gje dukej se po ecte mire.Ishte hera e pare qe gruaja dhe vajza po festonin Krishtlindjet ne nje vend te huaj,cdo gje per ta ishte manitese ata gezoheshin qe me ne fund femija e tyre do kishte nje te ardhme dhe nje jete te re,ku asgj nuk do i mungonte.Por kjo bukuri manitese, kjo dashuri familjare, kjo jete e re,dukej se nuk do zgjaste shume.Per kete nene te re dhe per kete familje, jeta kish pregatitur dicka ogur zeze, te kundert me ate qe enderronin.Kishte pak kohe qe ajo ndjente dhimbje ne gjoks dhe ne shpatull,por hallet dhe puna nuk po e linin te vizitohej.

Mendonte se do ishte dicka e lehte qe do kalonte shpejt.Te shoqit nuk desh ti tregonte,pak halle kish kaluar ai deri sa i solli ketu.Do kaloje mendonte.Ne mengjes Violeta puthi vajzen ne gjume,pershendetet me te shoqin dhe niset per ne pune, ishte vone, duhej te nxitonte.Autobuzin e arriti,por vendet ishin zene.Pershendetet me shoqet e reja me te cilat ishte njohur ne rrugen qe bente cdo dite.Por dicka nuk po shkonte mire syte filluan ti erresohen.

Dikush i liroj nje vend, u ul duke e falenderuar, hajt tha gruaja e shkrete do te me kaloje duke mbeshtetur koken ne dritaren e autobuzit.Dikush nga grate shqiptare e pyeti si ndihej tani,por gruan dukej se e kishte zene gjumi.Askush nuk mendoj me gjate.

Te gjithe kalonin ne gjume nje cope rruge.Autobuzi po i afrohej stacionit te fundit, dhe njerzit pak nga pak kishin zbritur te gjithe,nuk kishte me stacion.Shoferi i autobuzit nje burre i vjeter sheh gruan duke fjetur ne autobus. Ndjeu keqardhje, dhe vete dikur kishte qene emigrant me familjen e tij, diku ne Europe,i dinte hallet e emigranteve.I afrohet ngadale:

Zonje ju lutem cohuni nuk ka me stacion,por zerit te tij askush nuk po i pergjigjej.Zonje cohuni i flet duke ngritur tonin dhe duke e prekur.Pa pritur koka e gruas u var si molle e keputur nga pema.

Zonje:Por askush nuk mund ti pergjigjej me.Gruaja e re kish nderruar jete.Asaj qe i frikesohej kishte ndodhur,zemra e kishte lene diku larg.Larg ne dhe te huaj,me nje femije te vogel qe e priste cdo dite ne dera,duke e perqafuar nenen e mjere,duke i puthur duar dhe duke pritur dicka qe nena i sillte cdo dite,dicka.

Por cdo gje kishte marre fund,dicka ishte gremisur per vajzen e vogel.enderat e saj te bukura prej femije kishin mbaruar.njeriu me i dashur per te me nuk ekzistonte.Me kot priti vajza e vogel nenoken e saj ta perqafonte dhe ta vinte ne gjume.

Me kot.Ne nje cep babaj i saj qante, por ku ta dinte vogelushja pse. Ai qante ne heshtje,ajo priste nenen e saj.Nenen qe kurre nuk do i vinte me.Nenen qe i ferkonte koken dhe i kendonte ninullen.Nenen e saj.

Nga, Azgan HAKLAJ.

Është hera e parë në historinë e pluralizmit politik shqiptar që Presidenti i Republikës ia kthen pushtetin popullit, për shkak se ushtruesit e tij që populli ua ka deleguar për ti përfaqësuar e kanë zhytur vendin në një krizë të thellë kushtetuese, institucionale, si rezultatet i uzurpimit të shtetit me pushtet nga “Rilindja”.

Në vend të shtetit të së drejtës, të republikës parlamentare, mbështetur në kushtetutë, sí dokumenti themeltar i shtetit por dhe si garantues i lirive dhe të drejtave themelore të qytetarëve, Sulltani ynë me anë të pushtetit ka uzurpuar shtetin dhe ka krijuar një regjim autokratiko- diktatorial.
Parlamenti është monopartiak, me një opozitë artificiale të krijuar prej tij, kushtetuta është zhvleftësuar dhe me shumë ka vlerë një akt noterial se ajo.

Republika parlamentare ka rënë, në vend të saj kemi një Republikë Kryeministrore.
Për të përligjur uzurpimin e shtetit nga pushteti Edi Rama po sponsorizon një puç kushtetues që të kapë Gjykatën Kushtetuese e të pushtojë Presidencën, të vetmin instikam të pathyer prej tij, e të vetëpagëzojë vehten autokrat të gjithë shqiptarëve siç quheshin carët e Rusisë për rusët.

Pra jemi mirëfilltazi përpara një grushti shteti duke shkelur haptazi kushtetutën.
Mirëpo Kushtetuta është miratuar me referendum popullor dhe i takon popullit të kthejë legjetimitetin e saj. Presidenti Ilir Meta ju ka drejtuar popullit dhe e ka thirrurr në Bulevardin Deshmorët e Kombit me dt 2 mars në orën 17, me Slloganin domethënës “Për Shqipërinë, për Kushtetutën, për Kombin”, në mbrojtje të demokracisë, parlamentarizmit, shtetit të së drejtës, republikës, Shqipërisë e të ardhmes saj EuroAtlantike, parimeve themelore të demokracive përendimore dhe lirive të gjithësecilit, sundimit të ligjit e barazisë para tij, ruajtjes se Integritetit territorial të Kosovës, për ti thënë:
Jo Grushtit të Shtetit.

Me dt 2 mars qytetarët shqiptarë, përtej bindjeve politike do ti drejtohen Bulevardit që mban emrin e atyre që dhanë jetën në emër të Atdheut, për ti thënë stop grushtit të shtetit, për ti venë fre pushtetit të pakufizuar autokratiko- diktatorial të Despotit Shqiptar, për ti thanë ndal pushtetit të krimit të siguruar me vota të vjedhura e me para të pista, të mafies dhe grupeve të ristrukturuara kriminale.
Beteja e 2 marsit është betejë e sovranit me kalifatin e Edi Ramës apo partisë shtet të “Rilindjes”, të subashëve, mubashëve, taksidarëve të saj që e kanë mbërthyer si oktapod demokracinë shqiptare.

Kryeministri ynë ka adaptuar proverbën makiaveliane “Politika nuk ka lidhje me moralin” dhe postulatin e kollosit të letrave italiane Françesko de Santis “Qëllimi justifikon mjetin”, në mënyrë të paskrupullt me çdo çmim e mjet po përpiqet të perligjë regjimin që ka instaluar dhe kapjen e shtetit nga pushteti i tij absolut.

Nëpërmjet plutokracisë mediatike të kontrolluar prej tij, tellallëve mercenarë, oligarkëve të oborrit e ka promovuar regjimin e vet si pushtet aristokratiko- teknokratik për në fakt ka rezultuar krejt e kundërta, kleptokratët e kakistokratët rilindas për çdo ditë po bien si peshqit në rrjetën e vetingut politik.
Kibernetika e rilindjes nuk e shpëton dot nga fundosja anijen ramiane në Trekëndeshin e Bermudës.

Poeti amerikan James Ressell Lowell në vitin 1876 në një letër drejtuar Joel Bentonit shkruante:
“Ajo që më mbushë me dyshim dhe tronditje është degradimi i tonit moral”.
“A është qeveria jonë e popullit, nga populli, për popullin apo një kakistokraci në dobi të pasurve dhe në shpinë të varfërve e budallenjëve”.
Aristoteli i Lashtë, filozofi më me ndikim mbi njerëzimin për më shumë se dy mileniume na ka lanë postulatin ;
“Jemi skllevër të ligjeve për të qenë të lirë”.
Filozofia e së drejtës thotë se sigurisht shteti merr nga një copë lirie të çdo individi por ka për detyrë tua kthejë përsëri njerëzve në formën e zhvillimit social, publik duke sistemuar të mirën publike, sigurinë e jetës, barazinë, moralin, dhe drejtësinë, sepse shteti është përgjegjës për qytetarin e vet.

Zhan Pol Sartri, përfaqësuesi tipik i ekzistencializmit apostrofon:
“Njeriu nuk lind si qenie e kompletuar por vetëkrijohet duke zgjedhë moralin e tij”.
A e ka përmbushur këtë filozofi Regjimi i Ramës?
Është krejt e thjeshtë për tu përgjigjur.
Pushteti i tij është pushtet i pakufizuar i siguruar me vota të vjedhura, me para të pista të mafies dhe grupeve të ristrukturuara kriminale, pasi ka shkatërruar procesin zgjedhor e asgjesuar votën e lirë, ka uzurpuar pushtetin qendror, grabitur pushtetin lokal, gllabëruar institucionet kushtetuese, zhduki konkurencën e lirë, duke i trajtuar qytetarët e vet si kafshë politike po i detyron të braktisin Shqipërinë. 

Me postulatin “Nese keni zgjedhur rolin e krimbit mos u zemëroni kur të tjerët ju shkelin me kepucë” Filozofi Emanuel Kant na motivon perifrazimin e Homerit të ndjesive shqiptare Gjergj Fishta duke i kerkuar ndjesë për ndryshimin e vargut;
“N’kambë shqiptar e mos tu leshojë jo zemra
se kurrësesi s’keni me u thye
Fort me e rëndë është zgjedha e Ramës n’qafë
Se guri i varrit mbi krye”.
Sovrani me dt 2 mars duhet ti japë fund tranzicionit të gjatë dhe të mbyllë kapitullin e autokracisë dhe të çelë epokën e rikthimit të demokracisë që ngadhnjeu në marsin e vitit 1992.
Ai ka të drejtën absolute, hyjnore mbi çdo regjim.

Nga Albert Avduli.

Në datën 2 mars do të jem në protestë.
Nxitova ta deklaroj vendimin tim më së pari, që mos të kem shkak të gëzohem e ta shfryjë inatin, kur ndonjë udhëheqësi t’i vdes gruaja.
Ndoshta, dikujt, fjalia e mësipërme i duket për të qeshur.
Unë aty gjej thelbin e referimit për rebelimin tim.
Dje, nuk u mora në asnjë rresht me gëzimin për vdekjen e të shoqes së diktatorit shqiptar. Mendoj dhe bindje e kam, se çfarë janë punë të tokës duhen kryer në tokë.

Ato, që i përkasin qiellit, neve na lënë të pafuqishëm, sepse pikë ndikimi nuk kemi në atë hapësirë.
Shkruajta, se ndihem keq për tmerrin, që do të përjetojë ferri, nga prania e një hidre me pêrvojë, në atë krater flakësh.
Ajo çfarë vlen të analizohet në furinë e mjedisit real dhe virtual është urrejtja, që dëshmohej në çdo rresht. Kjo riktheu tek unë, por jo vetëm, se shoqëria shqiptare është e papajtuar, në mos me armiqësi të egër brenda vetes. Këtë urrejtje po e trashëgojmë te gjenerata tjetër.

Nuk ka investim më të keq te një popull, sesa kultivimi i armiqësive. Arsyet pse shpërtheu urrejtja në përmasa të tilla janë sa të mbushësh një minierë, por po shënoj vetëm aq sa torba e ditës mban.

1- Trashgimtarët e të vrarëve me apo pa gjyq, ende nuk kanë gjetur eshtrat e familjarëve.
2- Ish pronarët humbën pronat në mënyrë definitive.
3- Askush nuk u gjykua, për gjëmën, që i shkaktuan Shqipërisë, shqiptarëve dhe çeshtjes kombëtare në 50 vite.
4- Një ndjesë zyrtare apo publike, kurrë nuk u artikulua nga protagonistët e ndërtuesve të ferrit në tokë.
5- Pasuritë dhe kapitalizmi janë në duar të pinjollëve të asaj klike.
6- Ideuan dhe krijuan njeriun hibrid trushpëlarë, që nuk njeh fe, moral, pronë dhe humanizëm.
7- Sepse prishën kultet fetare dhe pushkatuan barinjtë shpirtëror.
8- Shitën interesat kombëtare në të gjitha planet.
9- Ende vazhdojnë të ofrojnë beteja, fitore, lavdi dhe histori të rreme duke na plasur shpirtin e mëndjen.
10- Frytet e kapitalizmit “armik”, po i vjelin pikërisht, administatorët e gulagut 50 vjeçar (1945-1990).
Janë edhe 89 arsye të tjera.
Gjithsej 99 ose një Nexhmije plotë me të zeza.
Nuk po i shënojë në këtë statistikë sepse kushdo ì ka mbi familen e Tij.
Ndjesitë dhe reagimi është personal dhe varet nga sa i mban mëndja, zemra, shpatullat dhe shpirti i tij.
Këto pra, më detyrojnë, për të qënë në Shesh më dt 2 Mars.
Ndjesë, nga 89 të pashënuarat, po veçoj dhe njërën.
Demokraci e humbur, për rrjedhojë, krijon Diktaturat.
Nexhmijet krijohen në mjedise të tilla.

MORI tri vajzat dhe doIi rrugëve të Evropës duke shpresuar për aziI, HlSTORlA e poIicit që u fIak në rrugë.

Zv/Drejtori i policise Shkëlqim Pepkola, është detyruar që të largohet nga vendi së bashku me tre vajzat e tij, për shkak se denoncoi kapjen e policisë së shtetit nga mafia.

Dhe iku . Iku nga Shqiperia e cila mire qe e fIaku, e la pa pune, nuk e degjoi, por ja rre;mbeu dhe ja boshatisi gj.akun e poIicit. Ai quhet Shkelqim Pepkola dhe nje dite te ftohte si kjo, ai gjendet kampeve duke kerkuar aziI. AziI! Manual si te vr.asim nje poIic..

Shkëlqim Pepkola deri para pak kohësh ishte punonjës i Policisë së Shtetit. Sot, bashkë me gruan dhe tri vajzat është rrugëve të Evropës duke kërkuar a.ziI.

Historinë e tij e sjell Anila Hoxha, e cila rrëfen se si një poIic i ndershëm nuk gjen dot vend në realitetin e vendit tonë. Ai është detyruar qëtë largohet për shkak se de.noncoi kapjen e poIicisë së shtetit nga m.afia.

Pepkola deri në tetor 2018 ka mbajtur detyrën e zv.drejtor i het imit në drejtorinë e poIicisë vendore Kukës, por me 28 dhjetor i ka ardhur një urdhër lirimi nga drejtori Ardi Veliu. Largimi i tij lidhet me alirimin e Naser Gazhit si dhe Iaboratorin e her.oinës në Has,

Reagimi i plotë i Anila Hoxhës:

Lori Pepkola eshte 19 vjece. Ambicia e saj ishte te ndihmonte kedo qe ka probIeme she;ndetesore andaj dhe ju perkushtua shkolles, dega farmaci. Per shkak se familja e saj nuk jetonte ne kryeqytet u rregjistrua ne nje konvikt ne Qytetin Studenti.

Dy motrat me te vogla qe ndiqnin shkollen ne Kukes, kane prirje njera per pikture dhe tjetra per muzike. Te treja jane vajza te dy prinderve te ndershem, qe nje dite te ftohte mblodhen urg;jent cantat, i lane ne mes planet dhe enderrat, lane rrobat njera ne konvikt dhe te tjerat pa u pershendetur me shoket e klases dhe.. ja mb;athen. Iken pa e ditur se nga kush po ikin dhe cfare rre.zikojne

Femra e katert eshte nena e tyre. Quhet Leta ! Ajo i rriti ato pothuajse e vetme, pasi bashkeshorti polic, hidhej me detyre, sa ne Korce, sa ne Elbasan sa ne Lezhe e sa ne Lac.

Kush eshte familje poIici e di cdo te thote te jetosh me canta ne krah. Aspak plotesisht per familjen, por ne sherbim te atdheut. Vajzat u rriten nga e ema , atehere kur i ati nderkohe ishte me sherbim dhe perpiqej te god.iste grupet kr.iminaIe te Elbasanit.

Imagjinoni nje grua te vetme qe i se;muren femijet dhe me ta ne krah e vetme i dergon ne shkolle, e vetme kujdeset per gjithcka sepse eshte martuar me nje njeri qe ka gj.ak poIici dhe dhe jeten ja ka kushtuar detyres. Imagjinoni nje grua si ajo !

I pesti eshte poIic. Eshte babai i tre vajzave, nuk arriti te blinte as nje shtepi ne Tirane per shkak te nje probIemi te madh qe quhet nd;ershmeri.

E vetmja qe ju afroi eshte banesa e trasheguar nga familja prej 68 m2. Ai eshte Shkelqim Pepkola dhe megjithese Iuftonte ne faturat, me mbijetesen i shtoi familjes edhe nje rre;zik tjeter. F;riken dhe pa;sigurine per te jetuar ne Shqiperi. Nje dite te ftohte ai i mori femijet, bashkeshorten qe gjate gjithe jetes sak;rifikoi bashke me te.

Dhe iku . Iku nga Shqiperia e cila mire qe e fIaku, e la pa pune, nuk e degjoi, por ja rre;mbeu dhe ja boshatisi gj.akun e poIicit. Ai quhet Shkelqim Pepkola dhe nje dite te ftohte si kjo, ai gjendet kampeve duke kerkuar aziI. AziI! Manual si te vr.asim nje poIic..

Ata qe sh;tijne mbi poIicet nuk jane vetem. Me kujtohet si “u v.ra” para ca vitesh Tonin Vocaj, Muhamet Rrumbullaku, Edmond Rizai, Hamdi Fjora. U fIaken ne akademi dhe disave prej tyre ju kerkua doreheqja nga gradat.

E bene ! Me kujtohet si ” u v.ra” Bilbil Mema, e fIaken pas nje aksioni kunder skafeve, si “u vr.a” Ahmet Prenci e keshtu me radhe, poIice te njohur e te panjohur. Keshtu ” u vr.a” Anila Hoxha ish zevendes drejtore e pergjithshme e cila pavaresisht se ka nje vendim gjyqesor per tu kthyer, askush nuk ia hap deren. Jam bere gati , keshtu do ndodhe do” ma vr.asin” edhe vellain. Ai e do poIicine, nje dashuri qe ma transmeton sa here me kembengul ” na mbeshtet, mos na suImo” .

Dhe sa here ma thote kete me kujtohet se si poIicia kaloi sfida te forta qe nga transformimi i gradave nga ushtarake ne civile, se si e shpetuam poIicine nga vaji e orizi qe ju jepnin si tollon cdo muaj, ne poIicine qe vazhdon ti ” haje” te vetet.

Ish-nëndrejtori i Policisë, Shkëlqim Pepkolaj, ka treguar se çfarë ka shkuar mirë e çfarë jo me zbulimin e laboratorit të heroinës në Has.

Shkëlqim Pepkola deri me datë 18 tetor 2018 ka mbajtur detyrën e  zv.drejtor i hetimit në drejtorinë e policisë vendore Kukës, por me 28 dhjetor ju ka ardhur një urdhër lirimi nga drejtori Ardi Veliu (Lexo këtu).

Lirimi i tij lidhet me Naser Gashin, trafikantit kosovar i cili i shpëtoi arrestit me burg, si dhe me zbulimin e laboratorit të heroinës në Has. Naser Gashi vazhdon të jetë në kartelën e kuqe si një person i kërkuar nga Krimet e Rënda, pas dënimit që ka marrë formë të prerë pesë vite më parë. Gjykata e Krimeve të Rënda e ka dënuar Gashin me 7 vjet e katër muaj burgim për trafik droge në bashkëpunim (Lexo këtu).

Por ai u lirua nga burgu pa e kryer dënimin dhe hetimi për lirimin e Gashit vjen pas kallëzimit nga zv.drejtori i Policisë së Qarkut Kukës, i cili është pezulluar nga detyra Shkëlqim Pepkolaj.

Shkëlqim Pepkola, është detyruar që të largohet nga vendi së bashku me tre vajzat e tij, për shkak se denoncoi kapjen e policisë së shtetit nga mafia.

Ai teksa tregon gjatë një interviste me gazetarin Basir Çollaku, kalvarin e ndryshimeve në jetën e tij si specialist në polici, ndalet tek zbulimi i laboratorit të heroinës ndërsa shprehet se i ka mbetur peng se si nuk u vunë në pranga krerët e trafikut.

Po ashtu ai ka folur edhe për rastin e lirimit të Naser Gashit, gjë që do të sillte më pas edhe largimin e tij nga detyra që mbante në Kukës.

Flet ish-zyrtari i lartë i Policisë, Shkëlqim Pepkolaj: Si u lanë të lirë kokat e laboratorit të heroinës në Has

Nga Basir Çollaku

Krerët e laboratorit të heroinës në Has janë lënë qëllimisht të largohen dhe mos arrestohen. Unë kam biseduar me eprorët dhe vartësit për këtë ngjarje dhe kam dhënë porositë konkrete që të arrestohen personat që ishin me audin dhe sekuestrohet mjeti. Më pas, thotë Pepkolaj, mësoj se ishte marrë vetëm makina dhe personat e dyshuar ishin lënë të largoheshin. Ata ishin personat kryesore të kësaj ngjarjeje dhe dikush ua mundësoi arratisjen. Unë dyshoj se ata kishin lidhje në polici, thotë ish shefi i hetimit.

Zoti Pepkolaj jemi kthyer në bisedën tuaj për shumë ngjarje të karrierës suaj të cilat kanë sjellë jo pak probleme. Le t’i rikthehemi nisjes së karrierës suaj në Policinë e Shtetit si ka nisur ajo?

Përshëndetje z. Çollaku. Në lidhje me pyetjen tuaj do thoja që karrierën time e kam filluar në vitin 1992 ku kam mbaruar studimet në Institutin e Policisë dhe më pas në vitin 1996 kam mbaruar studimet në Akademi të Rendit Publik, dhe menjëherë pas kësaj jam emëruar në Kukës tek strukturat e hetimit të krimeve të asaj kohe dhe më pas në vitin 2000 ku jam emëruar në Drejtorinë e Policisë së Qarkut Berat…

Gjatë asaj kohe ishte një sfidë e jashtëzakonshme që punonim me strukturat e hetimit ndaj ruaj edhe vlerësime të jashtëzakonshme për bërthamën e hetimit që operonte në atë kohë me sakrifica të jashtëzakonshme. Dhe jo vetëm bërthamën e hetimit, por edhe linjën e drejtimit.

Pastaj keni mbërritur edhe në qarqe të tjera me detyra të ndryshme?

Jam kthyer sërish në Kukës në vitin 2001, në fund të vitit 2002 jam emëruar shef i hetimit të krimeve në komisariatin e Policisë Kukës. Në gjysmën e dytë të vitit 2003 jam emëruar shef i komisariatit të Policisë Has, për t’u larguar më pas nga Hasi dhe në të njëjtën detyrë për të kaluar në komisariatin e Policisë Kukës, ku kam ndenjur për rreth 2 vite në këtë detyrë. Më pas kam mbaruar kualifikimet për drejtues të lartë, sipas Programit të Lidershipit të Akademisë së Ëest Point dhe më pas jam emëruar në detyra të ndryshme kryesisht në Strukturat e Hetimit për Krimet e Rënda. Në vitin 2010 jam emëruar shef i Sektorit për Hetimin e Krimeve të Rënda në Drejtorinë e Policisë Qarku Kukës, më pas në vitin 2012 ku konkurrova dhe u kualifikova për të qenë pjesë e strukturave të rendit ndërkombëtare, duke iu nënshhtruar një kualifikimi të pandërprerë deri në korrik të vitit 2013, ku edhe jam përfshirë në misione trajnuese në Afganistan, i cili zgjati 6 muaj.

Ju jeni edhe trajner ndërkombëtar, pra u bëtë edhe trajnues ndërkombëtar?

Po, me përfundimin e këtij trajnimi të kombinuar do thoja, mora edhe çertifikimin përkatës, në pozicionin e trajnuesit ndërkombëtar policor.

Pastaj keni shkuar në qarqe të tjera ku jeni emëruar drejtues special?

Në Korrik të vitit 2013, siç shpjegova më sipër kam qenë pjesë e misionit trajnues në Afganistan për një periudhë kohore 6 mujore, pra deri në gjysmën e dytë të muajit janar të vitit 2014. Më pas jam kthyer sërish në Shqipëri dhe jam emëruar zv. drejtor i Hetimit në Drejtorinë Vendore të Policisë Lezhë, detyrë të cilën e kam kryer për dy vite me rradhë dhe më pas kam lëvizur po në të njëjtën detyrë në disa qarqe si Elbasani, Korça dhe për t’u kthyer sërish më pas në qarkun e Kukësit në detyrën e zv. drejtorit për hetimin.

Pepkolaj pra një karrierë e gjatë 25 vjeçare, shumë trajnime, shumë kualifikime ICITAP, PAMECA, trajnime ndërkombëtare…

Për një punonjës policie të karrierës trajnimet dhe kualifikimet janë një përpjekje konsistente për të arritur më të mirën e mundshme në drejtim të kompletimit të njohurive sipas standarteve të një policie moderne. Natyrisht, në punën time nuk kanë munguar asnjëherë vlerësimet e larta për shkak të një qasjeje pasionante në raport me punën në tërësi dhe me rezultatet e saj.

Ajo që ju përmendët më herët te çertifikimi si trajner ndërkombëtar. Pas kësaj keni marrë një detyrë të vështirë në Afganistan. Çfarë ishte kjo detyrë, nëpërmjet çfarë skuadre, ekipi?

Përfshirja ime në mision ishte si rrjedhojë e atyre përpjekjeve, kualifikimeve të vazhdueshme me qëllim kompletimin e një portreti ku gjithsesi duhej të ishte sipas një standardi të unifikuar dhe pjesë e ekipit prej 10 punonjësish të Policisë Shqiptare kam qenë edhe unë në detyrën e zv.komandantit të grupit të trajnuesve. Pra grupi shqiptar ishte në përbërje të një grupi ekspertësh të Karabinierisë Italiane e cila natyrshëm kishte edhe komandën e bazës ku ne operonim dhe gjatë gjithë kohës ne kemi përparuar si trajnues në përbërje të këtij ekipi.

… e këtij rajoni ku gjendesh?

Po. Natyrisht detyra e trajnuesit ndërkombëtar ishte komplekse. Duhet thënë që krahas kësaj, krahas përpjekjeve për të dhënë më të mirën, ka qenë njëkohësisht edhe një tendencë për të konkurruar në pjesën e cilësisë së mësimdhënies nga ana e gjithë trupës së ekspertëve të Policisë Shqiptare.

Ju çfarë detyre kishit në ekip?

Unë kam qenë zv.komandant i grupit të trajnuesve, detyrë e cila kishte të bënte edhe me aspektin organizativ, por edhe me aspektin profesional dhe trajnues.

Kjo kërkonte njëfarë sigurie, njëfarë garancie profesionale nga aleanca, se ishit pjesë e shërbimeve në NATO?

Absolutisht po. Të jesh në një pozicion të tillë jo vetëm si trajnues, por edhe me një detyrë të tillë duhet detyrimisht të kalosh disa filtra që kanë të bëjnë me standardin profesional por edhe të garancive morale njëherazi, pasi për hir të së vërtetës që të çertifikohesh duhet të kalosh disa filtra të cilat janë produkt i koordinimit ndërmjet organizatave inteligjente, organizmave inteligjentë, të cilët në fund bëjnë edhe çertifikimin, pasi kanë bërë verifikimet e nevojshme në dërgimet në adresat e duhura institucionale.

Këtë çertifikatë e keni marrë 2 herë, është përsëritur?

Po, çertifikata është marrë 2 herë për shkak edhe të kohëzgjatjes sepse maturimi kohor ishte i tillë që lipsej që brenda një limiti kohor të bëhej riçertifikimi dhe në këtë aspekt jemi çertifikuar në 2 periudha, në 2 etapa.

Ju dhe komandanti ishit dy njerëz me çertifikatë sigurie të Aleancës së NATOS. A kishit akses në informacione konfidenciale sekrete, pra ky dokument çfarë aksesi ju jepte ju?

Përpos kësaj, komandanti dhe zv. komandanti ishin dy hallkat e grupit të cilët kishin akses në informacionin e klasifikuar të NATOS. Në këto rrethana ne ishim në mënyrë të vazhdueshme të update-uar me të gjithë spektrin e të dhënave që qarkullonin në sistemin e të dhënave, në rrjetin e informacioneve.

Dhe vlerësimi ka qenë maksimal, keni marrë një medalje të firmosur nga shefi i NATOS së asaj kohe Rasmusen.

Për hir të së vërtetës ekipi shqiptar ka qenë jashtëzakonisht i azhornuar dhe i përgatitur, i motivuar njëherazi për të përpunuar në mënyrën më të mirë të mundshme, për të bërë më të mirën në aspektin profesional trajnues, sepse për hir të së vërtetës ai e ballafaqoi edhe me struktura homologe dhe duhej detyrismisht të bëjë një ballafaqim dinjitoz i njohurive dhe natyrisht i asaj çka jepej nga ana e specialistëve në terren. Në sajë të punës së bërë nga gjithë ekipi, një pjesë janë dekoruar dhe janë laureuar me urdhra, medalje, pjesë e së cilës kam qenë dhe unë dhe kjo natyrshëm të gëzon pa masë, sidomos kur vjen si rezultat i një angazhimi produktiv dhe koherent.

Pepkolaj, një detyrë e vështirë, e përfunduar me sukses dhe vlerësim maksimal, ktheheni në Shqipëri dhe ju keni qenë në shumë qarqe Kukës, Lezhë, Elbasan, Korçe, Has si drejtues policie. Si ka qenë, si e keni parë përballjen me grupet kriminale?

Nëse më lejoni do doja të fokusohesha pak te pjesa e sodisfaskionit që kemi përjetuar gjatë misionit ose gjatë periudhës përmbyllëse të misionit. Për hir të së vërtetës ka qenë një ballafaqim shumë dinjitoz i specialistëve të grupit shqiptar përballë kolegëve italianë. Kjo duket qartazi edhe nga demonstrimet të cilat shoqëroheshin me ovacione dhe me duartrokitje të jashtëzakonshme, të vazhdueshme nga ana e pjesëmarrësve në trajnimet që shpërndante ekipi shqiptar. Përpos kësaj gjendje optimiste, vinte pastaj përballja me pjesën e drejtimit në policinë e shtetit, e cila nuk gjeti qoftë eshe njëherë të vetme kohën dhe mundësinë për të komunikuar njëherë e efektivin i cili po i zbardhte faqen në misionin e Afganistanit, në misionin trajnues. Kjo është paksa e dhimbshme.

I rikthehemi ngjarjes në raport në përballjen e shtetit dhe policies me krimin

Për t’u kthyer sërish në vendin tonë, ku unë siç thashë më sipër mora detyrën e zv. drejtorit fillimisht në qarkun e Lezhës, një sfidë jashtëzakonisht e vështirë për shkak të terrenit të ngarkuar dhe problemeve të shumëfishta, megjithatë u përpoqëm të bëjmë më të mirën.

Pse ishte kaq i vështirë ky qark, çfarë kishte të veçantë në problematikën me bandat, organizatat e krimit.

Qarku i Lezhës për hir të së vërtetës për shkak të poziocionimit dhe për shkak të disa rretheve problematike të cilat janë në përbërje të këtij qarku, me fokus në çështjet e kriminalitetit përbën një nga qarqet më të vështira në rang kombëtar për të mos thënë që në periudhën kur isha unë ishte më i vështiri, për shkak se qarku i Lezhës kufizohet me qarkun e Durrësit dhe me qarkun e Tiranës të cilët kanë një ngarkesë kriminaliteti të jashtëzkonshme.

A kishte ndërhyrje?

Natyrisht kishte interferenca, lëvizje të grupeve kriminale në mënyrë të dyanshme dhe në rastet kur shoqëroheshin në ngjarje kriminale në qarkun e Tiranës apo të Lezhës rrugëdaljet ishin në pjesën e Mamurrasit apo në pjesën e Laçit apo edhe në pjesën e Lagunës së Fushëkuqes.

Pra ka qenë si një lloj strehe?

Po, ka qenë një strehë për pjesën e autorëve të veprave penale të cilët e shihnin si një mundësi të shkëlqyer për tu fshehur dhe për tiu shmangur kërkimit policor. Për hir të së vërtetës ajo pjesë, flas pjesa e Fushëkuqes po ta krahasosh ishte pak a shumë si trekëndëshi i Bermudës ku gjërat shfaqen dhe zhduken menjëherë.

Paska qenë si një lloj magazine shpëtimi për shumë persona………

Për hir të së vërtetës ishte shumë e vështirë për ta kontrolluar duke e parë edhe në kontekstin e mundësive të kufizuara të Policisë së Shtetit, me logjistikë, me mjete të tjera, me kapacitetet e nevojshme për të krijuar një front rezistence kompleks ndaj veprimeve të grupeve kriminale apo individëve.

Pas dy vitesh në detyrën e zëvendësdrejtorit të Policisë në Lezhë unë kalova pastaj në qarkun e Elbasanit, gjë e cila ishte natyrisht një sfidë më vete.

Në vitet 2015-2016?

Po në këtë periudhë. Kam ndenjur relativisht në periudhë të shkurtër, rreth 7 apo 8 muaj. Një qark le ta quajmë problematik për shkak të lidhjeve të grupeve kriminale atje apo individëve me aktorët politikë apo me individë të cilët ishin të veshur me pushtet dhe që natyrshëm ishin në raporte apo në marrëdhënie të vazhdueshme me njëri-tjetrin.

A kishte vendimarrje të përbashkët mes personave të inkriminuar dhe pushtetarëve? A kishte një lloj harmonie apo dakordësie mes tyre?

Ata persona të cilët ishin shqetësim i vazhdueshëm për shërbimin policor në qarkun e Elbasanit, ata për hir të së vërtetës ishin njerëz të cilët kishin mbështetje politike dhe e konsideronin veten të paprekshëm në këtë pjesë. Shërbimi policor ishte vulnerabël në njëfarë forme përballë kësaj kategorie. Por në një moment të caktuar kjo rehati e tyre, u prish.

Ka ndodhur një ngjarje në të cilën kjo ka sjellë jo pak pasoja për ju

Po. Është e vërtetë.

Ju keni arrestuar një person për padi penale, të quajtur Sokol Sanxhaktari. A mund ta dimë konkretisht si ka ndodhur, çfarë ngjarje ka qenë dhe çfarë ka ardhur më pas?

Ka qenë një ngjarje me background kriminal e cila lidhet pikërisht me këtë emër, me Sokol Sanxhaktarin.

Kishte shumë mbështetje?

Po. Kishte mbështetje sepse ai është dhëndri i kryetarit të Bashkisë së Elbasanit.

Qazim Sejdinit?

Po, zotit Qazim Sejdini.

A kishte mbështetje, a ishte i fortë, a kishte ndikim?

Për hir të së vërtetës, më duhet të jem realist. Kishte shumë mbështetje, ishte shumë influent. Ishte influent edhe në raportet me personat të cilët e mbështesnin por edhe në aktivitetin e tij të paligjshëm dhe kriminal.

A e frenonte policinë ky pushtet që ai kishte?

Absolutisht po! Veprimet e policisë kanë qenë tërësisht të papërfillshme përballë një stature të tillë të këtij personi dhe të këtij suporti që gëzonte ky person. Për të ardhur tek momenti kur shërbimi policor, ose dy-tre veta, u përplasën drejtpërdrejt me Sanxhaktarin.

Si ndodhi?

Në orët e fundit të paradites, flas në kohën e drekës, jepet një informacion nga salla operative ku thuhet që ka të shtëna armësh në vendin e quajtur ‘Skampa’. Ndërkohë unë me shefin e komisariatit dhe me shefin e sektorit të krimeve të rënda ishim bashkë në atë moment. Dha porosinë shefi i komisariatit të shërbimeve për të vajtur menjëherë dhe për të kontrolluar situatën. Në këto rrethana, duke gjykuar edhe natyrën e informacionit, unë i them shefit të komisariatit të shkojmë vetë në vendin e ngjarjes për shkak se një ngjarje në një orë të tillë të ditës, në një vend të tillë tek Skampa…

Kishit informacion për një personazh të tillë?

Në fakt ne nuk e dinim konkretisht sepse informacioni i sallës operative ishte thjesht një përshkrim fizik i persionit i cili kishte hapur zjarr, nuk kishte të dhëna në lidhje me identitetin e këtij personi. Unë bashkë me shefin e komisariatit dhe shefin e sektorit të krimeve të rënda jemi gjetur për më pak se tre minuta në vendin e ngjarjes dhe kemi ndërhyrë tek një njësi shërbimesh aty ku ndodhej edhe trupi i personave. Jemi drejtuar me thirrjen “Shërbimi policor!” për të ushtruar kontroll ndaj tyre. Pjesa më e madhe janë bindur urdhërit të punonjësve të policisë. Ndërsa personi në fjalë i cili në atë moment gjendej i ulur në karrige ka reaguar në mënyrë tejet të dhunshme. Këtij personi iu drejtova unë. Posedonte një çantë dore me vete. Duke shfrytëzuar momentin, ia hoqa nga dora dhe bëra kontrollin e çantës, në të cilën gjendej një armë zjarri, pistoletë, të cilën ia hodha menjëherë shefit të komisariatit bashkë me çantën. Atëherë kam ndërhyrë për ta shoqëruar nga ambientet e brendshme të njësisë me qëllim për ta kaluar pastaj në mjet. Aty jam përballur me një dhunë të jashtëzakonshme, me një reagim të jashtëzakonshëm të këtij personi por ia doëlm, gjithsesi e prangosëm, e neutralizuam dhe e nisëm për në…

A ju erdhën ndihma të shërbimeve policore që ju kishit kërkuar për përforcime në vendngjarje?

Në fakt për hir të së vërtetës, shërbimi policor ishte shumë afër. Nga vendi ku gjendej shërbimi policor deri tek vendi ku kishte ndodhur ngjarja ishte e shumta 200 apo 300 metra. Imagjinoni sa kohë i është dashur shërbimit policor për të ardhur aty. Pastaj ne vajtëm të parët aty.

A mund të kenë hezituar?

Gjithsesi personin e neutralizuam dhe e dërguam në ambientet e shërbimit policor. Atëherë kemi ndjekur proçedurat e dokumentimit të veprës penale dhe në fund pastaj, kalimin e akteve Prokurorisë së Rrethit Gjyqësor. Dua të theksoj qëndrimin profesional dhe tejet konseguent të prokurores së çështjes Erida Kokonozi. Ajo mbajti një qëndrim jashtëzakonisht parimor, duke i qëndruar fort edhe presionit edhe ndërhyrjeve pasi bëhej fjalë për presion të jashtëzakonshëm.

Ju në njëfarë mënyre keni arrestuar dhëndërin e paprekshëm të Elbasanit dhe të kryebashkiakut Sejdini. A pati reagime ndaj jush?

Reagimi ka qenë tejet agresiv në njëfarë forme, le të shprehemi kështu. Për shkak se unë një periudhë relativisht të shkurtër u transferova nga Elbasani në Qarkun e Korçës. Kjo erdhi pikërisht si rezultat i kësaj.

Keni pasur reagim të kryebashkiakut?

Kryebashkiaku kishte shumë miq e shumë pushtet, të cilin e përdori pikërisht për këtë pjesë.

Nga çfarë ju keni biseduar, ai ka thënë diçka konkretisht për ju?

Për hir të së vërtetës, ai ka thënë shumë gjëra, por mbi të gjitha ato që ka patur i ka thënë aty ku edhe bëhej vendimarrja, pra tek ministri i asaj kohe zoti Tahiri. Ku më pas në një periudhë relativisht të shkurtër unë u transferova.

Pra, erdhi ministri i Brendshëm dhe u takua me kryebashkiakun për arsye pune por edhe ju u bëtë objekt i këtyre takimeve?

Po. Në një moment kur po kthehesha nga shtëpia, u futa në ambientet e drejtorisë dhe aty pashë kryebashkiakun Sejdini bashkë me ministrin e asaj kohe. Nuk është se mora ndonjë përgjigje por përgjigjen e mora pak më vonë.

Përgjigjen e morët me transferim?

Po.

Kryebashkiaku e mbajti fjalën pra duke thënë që nuk do ta ketë të lehtë me mua?

Absolutisht! Për shkak të natyrës së punës, ne jemi në kontakt të vazhdueshëm edhe me burime informacioni, me miq dhe me njerëz të cilët kanë relacionet e tyre dhe një pjesë e mirë e tyre më kishin paralajmëruar duke thënë që ej shiko se ai po përpiqet që ti të largohesh nga ky pozicion. Unë si gjithmonë kam luajtur duke qesëndisur në njëfarë frome por ja që…

Ata e paskan pasur më seriozisht se sa menduat ju?

Akti nuk vonoi dhe u formësua duke më transferuar në Korçë.

Pas largimit tuaj, dosja ktheu anë apo gjërat ndryshuan në favor të të akuzuarit?

Menjëherë pas largimit tim është bërë një seancë e rivlerësimit të masës së sigurisë për këtë person dhe ky person ka dalë me detyrim paraqitje.

Pra e gjetën një zgjidhje?

Natyrisht, zgjidhja gjithmonë është në krahun e tyre.

Pepkolaj, ju u transferuat në Korçë. Nga Korça u rikthyet në Kukës ku sërish u hasët në një ngjarje të rëndë për të cilën kemi biseduar: lirimi i Naser Gashit dhe laboratori i heroinës. Vjen lirimi për ju. Ishte një vazhdim hakmarrjeje?

Të them të drejtën, në Kukës, pavarësisht se u ktheva jo me një ndjenjë optimizmi, gjithsesi ishte një terren të cilin unë e njihja sepse kisha vite që kontribuoja për rendin dhe qetësinë në atë territor. Plus që unë jam vendali dhe njerëzit më njihnin, njohin edhe kontributin tim, njohin edhe aftësitë e mia. Në këto rrethana, të paktën në aspektin e punës, e ndieja veten shumë më komfort. Por nuk ndodhi ashtu. Me ardhjen e stafit të ri drejtues dhe konkretisht në muajin prill u ndërrua linja e drejtimit, u largua zoti Vatoci dhe erdhi Zef Laska. Shef i komisariatit erdhi një person tjetër. Të them të drejtën, ardhja e tyre u shoqërua me një sërë ngjarjesh. Pa vajtur aty dua të them edhe diçka tjetër. Vazhdimisht nga ana ime është insistuar tek linja e re e drejtimit, flas kryesisht tek drejtori i policisë vendore, që të plotësohej detyrimisht organika me specialistë. Ose të paktën ajo pjesë të cilët ishin në vendet jo produktive të kalonin në ato vendet të cilat kërkonin një impenjim më të madh për shkak edhe të detyrimeve, për shkak të asaj çka ishte vendosur në planet strategjike të drejtorisë vendore dhe në këto rrethana unë kam insistuar tek drejtori në mënyrë të vazhdueshme që të plotësohej organika, kryesisht përsa i përket krimit të organizuar. Pra atyre që lidhet me trafikun e narkotikëve dhe trafiqet e qenieve njerëzore. Në asnjë rast unë nuk kam gjetur mirëkuptimin e zotit drejtor. Për këtë unë kam vënë në dijeni edhe drejtorin e Përgjithshëm të Policisë së Shtetit, kam vënë në dijeni drejtorin e Departamentit të Hetimit, dhe sërish unë nuk kam gjetur asnjëlloj mbështetje.

Po ministrin e Brendshëm?

Më pas ministrin e Brendshëm.

Pepkolaj, kemi biseduar në detaje për ngjarjen e Kukësit, por më pas vjen lirimi juaj. A jeni kërcënuar ju dhe familja juaj? Ka pasur diçka nga ajo çfarë kemi folur, një letër në mjetin tuaj. çfarë ishte kjo?

Le të vijmë edhe tek kjo pjesë, ndonëse përsa i përket çështjes që lidhet me hetimet për laboratorin e drogës atje, ka patur një moment që ka ngelur në ndërgjegjen time si diçka në formë meraku. Për shkak se komunikova, në momentin kur ne po merreshim me dokumentimin ligjor të ngjarjes, me drejtorin duke i thënë që “personat të cilët gjenden në automjetin pranë lokalit të Kullës së Lumës duhet të shoqërohen në ambientet e drejtorisë për të vijuar me procedurat pastaj me këta persona. Prandaj duhet të dërgojë shërbimet e komisariatit të Kukësit” sepse ai për hir të së vërtetës ishte në territorin që mbulon komisati i rrethit Kukës, dhe në këto rrethana, shefi i komisariatit bashkë me një grup personash ka vajtur atje, siç ma shpjegoi drejtori dhe personat nuk i kanë shoqëruar me justifikimin se këta persona ndiqeshin nga një strukturë operacionale e Shërbimit Informativ të Shtetit. çka më pas nuk rezultoi kështu, pasi ne u detyruam më pas të shpallim në kërkim ata persona sepse u larguan dhe aty ngeli vetëm mjeti, i cili më pas u shoqërua.

Ishte i personave të grupit?

Natyrisht. Kjo jo vetëm që vë pika të forta dyshimi mbi ecurinë e hetimeve por edhe përsa i përket integritetit të dy drejtuesve të cilët i përmenda më sipër.

Kjo në njëfarë mënyre është edhe një akuzë ndaj eprorëve të drejtorisë vendore që ju i keni iformuar në raport me këtë ngjarje të rëndë?

Unë po flas vetëm me fakte, po iu referohem fakteve.

A është ky njëlloj mosveprimi që ka sjellë pasoja?

Absolutisht po. Pasojat janë evidente pasi kanë vendosur dritëhije përsa i përket zhvillimit të hetimeve. Për të ardhur pastaj në të njëjtën ditë kur është shoqëruar nga shërbimet e policisë kufitare, personi tjetër i kërkuar, me kartelë të kuqe, i kërkuar në rang ndërkombëtar, Naser Gashi, i cili është bllokuar në pikën e kontrollit të kalimit të kufirit në Morinë dhe është shoqëruar nga shërbimi policor i kufirit në ambientet e Policisë Kukës për të vijuar me proçedurat e verifikimit të këtij personi pasi ky person në momentin e kapjes ishte me një dokument të tjetërsuar. Pra posedonte një dokument të një personi tjetër me gjeneralitete të tjera, Samir Bulaj.

E kemi diskutuar këtë. Lirohet Naser Gashi, por lirohet edhe Shkëlqim Pepkolaj nga detyra. Dhe pas lirimit ju keni qenë në gjendje trysnie dhe presioni. Ne kemi publikuar një letër për kanosjen që ju është bërë.

Për hir të së vërtetës, pas lirimit tim nga detyra, një ditë kur unë parkova mjetin në afërsi të banesës sime, veprim të cilin e kam kryer në mënyrë të vazhdueshme, në pjesën e xhamit gjej një copë letër me dy rreshta ku shkruhej “është vetëm nisja, do të paguani të gjithë juve dhe famija juaj”.

Ishte shkruar me shkrim dore Pepkolaj. Nuk e dërguat tek përgjegjësit e hetimit, tek Prokuroria, të bëhej akti i ekspertimit, të identifikohej personi, pra të bëhej pjesë e atij kallëzimi që keni bërë tek Krimet e Rënda? Apo nuk kishit besim?

Të jem i qartë. Kujt do t’i drejtohesha? Do t’i drejtohesha Policisë së Kukësit ku drejton zef Laska dhe Agim Basha? Do t’i drejtohesha Prokurorisë së Kukësit ku drejton Rita Gjati me të tjerë? Kujt t’i drejtohesha? Sandër Lleshit? Kujt t’i drejtohesh? Aida Hajnajt? Ard Veliut? Eduard Merkajt?

Këto janë strukturat drejtuese të Policisë së Shtetit zoti Pepkolaj, tek të cilat ju keni bërë edhe kallëzime të tjera dhe nuk kanë gjetur shteg.

Pikërisht tek kjo pjesë desha të dal. Unë i jam drejtuar për gjera akoma më të rënda këtyre hallkave dhe unë nuk kam gjetur asnjëherë jo vetëm mbështetje por kjo sturkturë duhej të tregonte se është në ato pozicione të cilat ata i mbulojnë për shkak të aftësive të tyre dhe jo se janë vendosur aty nga dikush. Duhet që në një moment të caktuar të tregojnë se janë profesionistë. Por kjo s’ka ndodhur asnjëherë dhe zhgënjimi në këtë rast është i dukshëm, të paktën për mua. Zhgënjim i jashtëzakonshëm.

U gjet kohë që ndaj jush të kishte një kallëzim penal. Pra, a ka një ndjekje penale për ju?

Po, drejtori i Policisë së Kukësit i është drejtuar Prokurorisë së Rrethit Gjyqësor Kukës bashkë me atë shefin e Komisariatit, ku kanë bërë një kallëzim se unë paskam shpifur për ta tek ministri i Brendshëm. Unë tek ministri i Brendshëm kam fol me figurë, me zë edhe me shkresa konkrete. Këto gjëra që unë ia kam thënë ministrit të Brendshëm apo këshilltarit të ministrit të Brendshëm, unë ia kam thënë edhe zëvendësdrejtorit të Policisë së Shtetit. Ia kam thënë drejtorit të Policisë së Shtetit dy tre herë përpara sesa të shkonin gjërat deri këtu. I kam kërkuar drejtorit të Policisë së Shtetit të dërgojë grup pune në Kukës për të verifikuar situatën dhe këto sinjalizime që i jap unë dhe në asnjë rast…

Prokuroria nuk ju ka thirrur asnjëherë për kallëzimin e bërë në 8 dhjetor?

Jo në fakt për kallëzimin që kanë bërë drejtuesit e policisë së Qarkut Kukës më kanë thirrur menjëherë. Më ka thirrur menjëherë Prokuroria e Kukësit për të dhënë shpjegime në cilësinë e personit ndaj të cilit zhvillohen hetimet, ndërkohë që unë kam refuzuar të jap shpjegime për shkak të një konflikti të hapur interesi të prokurores e cila më thirri, pra Rita Gjati, të cilin unë ia kam bërë prezent që në momentin që jam paraqiutur përpara saj. Zonja është personi që ka firmosur urdhërin për lirimin e të shumëkërkuarit në shkallë ndërkombëtare Naser Gashi.  Ndërsa për kallëzimin që kam bërë unë, nuk jam thirrur ndonjëherë nga institucioni.

Prokuroria ka qenë indiferente. Ju jeni kërcënuar, keni marrë masa personalisht për të mbrojtur veten dhe familjen?

Le të themi kështu. Në këto rrethana, asnjëherë nuk ke kam ndjerë veten më të papërkrahur nga shteti të cilit unë i shërbeva 25 vite. Jo vetëm i shërbeva por edhe u sakrifikova në maksimum. Të paktën kështu mendoj unë. Duke e ndierë se diçka po përpiqej të ndërmerrej ndaj persionit tim, hipotetikisht sepse për hir të së vërtetës duke i marrë parasysh këto gjëra, letra dhe disa elementë të tjerë, më rezulton si një tendencë konstante për ta tërhequr Shkëlqimin në një kurth. Në këto rrethana, unë u detyrova që të largohem nga Shqipëria bashkë me familjen.

Jeni në një vend të Bashkimit Evropian ku ligji sundon.

Për momentin po.

A do të kërkoni që drejtësia t’i shkojë deri në fund asaj që ju keni kallëzuar?

Unë në asnjë rast nuk kam hequr dorë dhe nuk do të heq dorë. Unë u jam drejtuar organeve të drejtësisë edhe përsa i përket çështjeve që lidhen me largimin tim nga detyra. Sikundër u jam drejtuar Prokurorisë së Krimeve të Rënda me kallëzimin tim lidhur me ngjarjen.

Autoritetet e vendit ku jeni, a e kanë parë me shqetësim ngjarjen tuaj?

Unë besoj që ata do të dinë ta çmojnë, do të dinë edhe ta lexojnë realitetin duke vendosur pikat mbi i. Pra duke i dhënë çezarit atë që i takon çezarit dhe Zotit atë që i takon Zotit.

Zoti Pepkolaj unë ju falenderoj për këtë rrëfim.

Faleminderit ju.

Pafuqia e Ramës për të mbuluar dorëzimin e tij

Red Varaku/

• 

• 

Që prej formimit të Këshilit Politik, Edi Rama po përpiqet të minimizojë bilancin e fitores politike të opozitës për zgjedhje të parakohshme dhe për të mbuluar dorëzimin e tij, duke tentuar të fitojë kohë, kryesisht nëpërmjet propagandës, por edhe duke sulmuar opozitën, me qëllim përçarjen e saj.

E nisi këtë vit duke shitur në mënyrë krejt të pacipë marrjen e kryesimit së OSBE nga ana e Shqipërisë si sukses të qeverisë së tij, madje sukses të tijin personal, ndërsa takimet si përfaqësues i presidencës së OSBE , po i përdor si makiazh për të dhe qeverisjen e tij të degraduar.

Kjo përpjekje kulmoi me përpjekjen e dështuar për të përfituar kredite nga mbështetja që mori populli shqiptar nga miqtë e tij për fatkeqësinë e tërmetit. Mbështetje të cilën ai tentoi ta shiste paturpësisht si fitore personale të tij.

Një përpjekje tejet e pafytyrë, sepse në fakt rezultoi se bashkë me ndihmën, ai kishte marrë dhe 885 milion euro kredi që shqiptarët do të duhet ta paguajnë në emër të rilindjes vitet në vazhdim, kur thjesht mund të ndërpriste konçesionet që shkonin vetëm në xhepat e disa oligarkëve pranë tij.

Të njëjtën gjë po tenton të bëjë edhe me jehonën që ka gjetur thirrja e Presidentit për të protestuar me dy mars, sidomos pas mbështetjes që deklaroi Opozita për këtë protestë .

Vetë kryeministri dhe të gjithë ‘qentë’ e tij të sulmit duken më të alarmuar se asnjëherë tjetër. Ata i kanë drejtuar të gjitha bateritë mbi Opozitën, me qëllim krijimin e diversionit brenda Opozitës dhe demoralizimin e qytetarëve.

Kjo sepse ai e ka fare të qartë që çdo bashkim i forcave opozitare është kërcënim i madh për qeverinë e tij dhe për të personalisht. Bashkimi i këtyre forcave është mekanizmi i vërtetë që vë në lëvizje rrotacionin e pushtetit në Shqipëri dhe dihet që rrotacioni politik gjithmonë ka ndodhur për shkak të konsumimit deri në degradim të qeverisë si dhe frymës së ndryshimit që shpërthen zakonisht në raste të tilla.

Gjithashtu, ai e ka të qartë se teza e tij që Ilir Meta po tenton t’i vjedhë ‘opozitarizmin’ Lulzim Bashës, është një tezë pa logjikë dhe e konsumuar, por shpresa e tij e vetme për të fituar në zgjedhje është vetëm përçarja e opozitarizmit .

Këto janë sinjale që tregojnë se dy marsi edhe pse thuhet se do të jetë paqësor, do të prodhojë ngjarje që nuk do të përtypen kollaj nga ana e qeverisë, sidomos kur dihet që këtë Mars ai do të japë llogari për përmbushjen e detyrave që Shqipëria mori në tetor si kushte për hapjen e negociatave.

Këto sinjale dëshmojnë gjithashtu që beteja e qeverisë për ta minimizuar efektin e tyre do të jetë e stërmundimshme, por pa efekt, ashtu si çdo nismë tjetër pas radiografisë së ashpër që bënë përgjimet.

Gjithsesi , kjo përpjekje e tij është e kuptueshme po të kemi parasysh se kriza të tilla ku ndodhet vendi zgjidhen vetëm me zgjedhje të parakohshme.

Ja një pyetje të cilës sot z. Rama nuk i jep dot përgjigje, por i ka dhënë një vit më parë. Gjatë një interviste në Tv Klan, z. Rama mbronte idenë e korrigjimit të kufijve pa njohje nga Serbia të Kosovës, duke imponuar një proces krejt të pabarabartë nga pikëpamje juridike teksa një shtet negocion me një entitet që nuk e njeh për territorin.

Kryeministri Edi Rama ka folur në Real-Story për akuzën që bëhet se ai favorizoi ndarjen e Kosovës. Duke akuzuar një segment të politikës dhe medias se kanë helmuar opinionin me një gjë të paqenë, z. Rama argumentoi se ndarja e Kosovës nuk ka qenë asnjëherë pjesë e axhendës së tij. Mirëpo ka qenë vetë kryeministri i Shqipërisë që ndër të tjera ka gjetur shembullin e gabuar për të mbrojtur veten:

Në momentin kur Serbia do të ulet në pikën fundore të rrugëtimit të dialogut për të materializuar njohjen do të duhet të përcaktojnë kufirin kjo është e qartë. Mali i Zi e njohu Kosovën por diskutimi për demarkacionin zgjati prej vitesh

Pra në fillim njohja, mandej delimitimi. Zoti Rama dhe Hashim Thaçi mbështetën tezën serbe: në fillim shkëmbimi i territoreve pastaj njohja. Pse nuk u vendos në tryezë i njëjti proces edhe për Kosovën? 

Ja një pyetje të cilës sot z. Rama nuk i jep dot përgjigje, por i ka dhënë një vit më parë. Gjatë një interviste në Tv Klan, z. Rama mbronte idenë e korrigjimit të kufijve pa njohje nga Serbia të Kosovës, duke imponuar një proces krejt të pabarabartë nga pikëpamje juridike teksa një shtet negocion me një entitet që nuk e njeh për territorin.

Nga ana tjetër, këshilltari dhe miku i z. Rama, Baton Haxhiu u shfaq me një shkop në dorë mbi hartë duke treguar çfarë merrte Serbia e çfarë Kosova, çka dëshmon se nuk kemi të bëjmë me korrigjim, por shkëmbim. Po kështu z. Rama harron se në fakt Serbia e njeh kufirin e Kosovës sipas përcaktimit të Rezolutës 1244 të OKB-së. Ajo thjesht nuk ka njohur Kosovën si shtet. Ndaj çdo diskutim për kufirin pa njohjen është negociim për ndarje. 

Projektet rajonale që janë mbështetur nga z. Rama kanë patur përherë një vulë interesash serbe, në kuptimin se këto të fundit akomodohen shumë mirë në çdo propozim të Tiranës zyrtare nën pretekstin se duhet shfrytëzuar rasti që në Beograd është një njeri si Vuçiç me të cilin mund të merresh vesh. Kjo është politikë mashtruese, pasi Serbia vërtet është fuqia kryesore në rajon, por pikërisht për këtë arsye ajo edhe ka kostot më të mëdha nga çfarëdo aventure. Dhe forca e saj e supozuar nuk tremb më askënd. 

Zoti Rama po luan me efektin e konferencës së donatorëve dhe suksesin mediatik të drejtimit të OSBE-së për të riparuar dëmet në imazhin e vet, me një përpjekje paradoksale kur teksa flet nga Moska ku propozon zgjidhje për Donbasin, nuk është në gjendje të sqarojë në shqip shqiptarët se çfarë fshihet pas idesë së kufijve mes Serbisë dhe Kosovës.

Dritan Kaba/

Kjo foto flet shumë për këdo, i cili e shikon me vëmendje. Tre argatë të agjendës ruso-serbe për copëtimin e Kosovës qeshin dhe i ka shkuar buza vesh më vesh, ndërsa bosit të tyre as nuk i shkon në mend të lëvizë sa do pak ato.

Siç duket është i mërzitur me marionetat e tij se nuk po i ecën plani i Serbisë së Madhe.
Ndryshimi i kufijve dhe shkëmbimi i territoreve është në agjendën e Rusisë për dy arsye:

E para, i intereson formimi i një Serbie të madhe në Ballkan dhe destabilizimi i tij.
E dyta, nëse do ketë ndryshim kufijsh në Ballkan, ky do ishte një aset i çmuar në duart e politikës dhe diplomacisë ruse për problemet e saja në Armeni me dy republikat pro ruse, që nuk njihen nga Perëndimi, ato të Abkazisë dhe Osetisë së Jugut. Gjithashtu ky plan ogurzi i intereson edhe në lidhje me çështjen e ngelur pezull të rajonit të Donjetskut, në Ukrainë, i cili popullohet në shumicë absolute nga qytetarë me origjinë ruse. Në të treja rastet Rusisë i konvenon një shembull ndërkombëtar i rindarjes së territoreve në bazë të përkatësisë etnike.

Ndaj, ata janë duke qeshur nga halli, si fëmijë të zënë në faj dhe Lavrov është “i mërzitur” sepse bufonët e tij ende nuk kanë arritur të vënë në zbatim planin rus të rikonfigurimit të kufijve të Kosovës dhe shkëmbimit të territoreve në bazë të përkatësisë etnike., ndaj nuk e meritojnë buzëqeshjen e tij. Një foto, që flet më shumë se mijëra fjalë. Po aq fjalë, sa emsisione kanë bërë në mbrojtje të kësaj teze ogurzezë, sa artikuj dhe opinione kanë shkruar, sa “beteja” kanë bërë, por duan të shfajsohen se sharra iu ka ngecur në gozhdë. Ndaj vazhdojnë të shkruajnë pa u lodhur kundër kujtdo, që është vendosur kundër tyre. Nuk lodhen të hedhin helmin e tyre dhe lumejtë e gënjështrave ndaj patriotëve, që janë pengesë e kësaj tradhëtie.

Ndaj, nëse dikush nuk ka gjetur ende një arsye për të dalë për të manifestuar në mbrojtje të Kushtetutës, të drejtës së tij për lirinë e fjalës, për paprekshmërinë e votës, për shenjtërinë e pronës, për garantimin e lirisë së të bërit biznes, për moskapjen nga kjo bandë e Gjykatës Kushtetuese, që është arbitri i cili garanton të drejtat kushtetuese të çdo qytetari, këtu mund të gjejë një arsye të fortë për të protestuar ndaj shërbëtorëve antishqiptarë, që kanë uzurpuar pushtetin me votat e marra nga intimidimi i krimit të organizuar dhe blerë me paratë e drogës dhe të oligarkëve.
Çdo shqiptar, që e do vendin e tij, që do Kombin, që do familjen e ka vendin në Bulevard më 2 mars!
Të protestojmë për të drejtat e nëpërkëmbura, për liritë e cunguara, për veten tonë!
Ndërsa atyre, të cilët thonë: Nuk ka çfarë më duhet mua me këtë punën e Kushtetutës dhe me kapjen e Gjykatës Kushtetuese nga kjo bandë, e cila ka uzurpuar çdo pushtet ose me arsyetimin se unë kam për të ngrënë dhe se kjo gjë nuk me përket mua, le të dalin të tjerë të protestojnë, dua t’i kujtoj vargjet e famshme të Pastorit Martin Niemoller të shkruara në kampin e përqëndrimit nazist të Dachau:, që tregon qartë si erdhën nazistët në pushtet.
Në fillim erdhën për të marrë komunistët; unë s’fola se nuk isha komunist.
Pastaj erdhën për sindikalistet; unë s’fola se nuk isha sindikalist
Pastaj erdhën për hebrenjtë; unë s’fola se nuk isha hebre.
Pastaj erdhën për mua; dhe s’kishte mbetur kush që të fliste për mua…
Ndaj mos hesht, reago, Ndryshe atë ditë kur të vijnë për ty do jesh vetëm…

Fatkeqësish drejtësia është në fund:

Funksion zero për Gjykatën Kushtetuese, funksion zero për Gjykatën Supreme, pa siguri juridike, pra mosfunksionim të SPAK, zero. Funksioni pra i shtetit kushtetues dhe demokracisë parlamentare, parlament që nuk përputhet me kushtetutën. Shqipëria nuk është më në një gjendje krize, ka një gjendje të jashtëzakonshme të jashtëzakonshme. Organizata Rama ka zënë të gjitha funksionet politike në qeveri, në bashki, në shumicën e funksioneve dhe administratave shtetërore, dhe për këtë arsye është përgjegjës për gjithçka. Shqipëria është bërë një Shtet Një Palë, një autokraci. Gjykata Kushtetuese shqiptare është mbrojtësi i kushtetutës shqiptare.

In Merz and May 2020 the EU is dealing with Albania, what do you think?

Henze: The still Rama government has been asked since 2014 to fulfil the Copenhagen criteria, nothing has been delivered until October 2019, a further deadline has been set until May 2020, including the 10 criteria of the German Bundestag.

These include among others:

1.restoration of the rule of law and democracy including freedom of the press.

2.a constitutionally compliant restoration of a functioning constitutional court and a supreme court

3.a constitutionally compliant implementation of the SPAK

4. investigation and conclusion of the electoral manipulation of the parliamentary elections by Rama, Balla, Veliaj and others, as well as a related possible formation of a criminal organisation between the mafia and the ruling party

5.investigation of the 2020 local elections.

6. electoral law reform, coordinated with the elected opposition, which is currently not in parliament due to the lack of a dysfunctional legislature.

7.new elections in 2020

Why is development making little progress?

Henze: It is quite simple. If Albania were a functioning constitutional state and democracy, with constitutionally correct courts and anti-corruption authorities, there would be no Prime Minister Rama or Mr Balla. Albania would then already be a member of the EU.

Rama, Balla and Veliaj would have to prosecute themselves and, he would face a very long prison sentence, not only because of the possible criminal offences in the area of corruption, but also because he has violated Article 145(3) of the Albanian Constitution. Why should they do that?

What is your legal assessment of the situation?

Henze: Justice Disaster without end: zero function of the Constitutional Court, zero function of the Supreme Court, no legal security, hence dysfunctionality of the SPAK, zero.

Function thus of the constitutional state and parliamentary democracy, a parliament that does not conform to the constitution.

Albania is no longer in a state of crisis, there is a real state of emergency. 

The organization Rama has occupied all political functions in the government, in the municipalities, in most state functions and administrations, and is therefore responsible for everything.

Albania has become a One Party State, an autocracy.

The Albanian Constitutional Court is the protector of the Albanian constitution. The court therefore has a dual role, on the one hand as an independent constitutional body and on the other hand as part of the judicial state authority in the specific field of state and international law. Through its authoritative decisions, it provides a binding interpretation of the Albanian constitutional text.

Furthermore, it has the task of monitoring the decisions of other Albanian courts, it is the highest instance regarding the constitution, the Supreme Court is the highest instance of civil law in Albania.

This has not been working for over 2 years, so all laws passed in the last 2 years are legally pendingly ineffective, as there is currently no state under the rule of law that can review the laws. A state of absolute destabillity, a real legislative and constitutional emergency.

The Constitutional Court must not be dysfunctional, and therefore then neither must Parliament. The constitutionally guaranteed separation of powers and the constitution are de facto suspended in Albania, they are being flouted, through constant breaches of the constitution. 

The President of the Republic Albania, Ilir Meta,  who currently wants to protect the constitution, is being asked by the government to resign.

Justice Minister Gjonaj, argues that the President is “ethically unbalanced”, against the reform of the judiciary, and his report to the SPAK is his “next madness”. 

What an attack on the constitution, what a choice of words for a justice minister.

Gjonaj said that Meta could decide on his own resignation. 

These are statements that we only know from banana republics, but not from a country that wants to become a member of the EU. 

What is this absurd situation? Who are the people in the Rama organisation?

THE SPAK law has the function of an enabling law, officially the law to fight against mafia, but basically a law with the the legislative power was de facto completely transferred to the organization Rama. In addition to the elimination of the rule of law, it is the basis for the abolition of the separation of powers and enables an autocracy. Anti-corruption is indeed important, but it must take place within the legal framework of the constitution, and the separation of powers is fundamental to the functioning of a democratic constitutional state. It is unfortunate that the SPAK law has also been subject to elementary, technical errors. In a normal situation, such a law would be corrected by the relevant constitutional court, but that does not currently work in Albania. A pre-programmed chaos, all decisions of the SPAK are likely to be legally ineffective.

The Rama organisation is showing very clearly that it has absolutely failed politically and has lost all respect for democratic values, for the constitution and therefore for the Albanian people and their future.

The President of the Republic Albania, Ilir Meta, speaks of a coup d’état and calls for a constitution day on 2 March 2020. What do you say to this?

Henze: The removal of the constitution and/or its partial dysfunctionality is in fact conceptually a coup d’état against the constitutional order of Albania.

The coup d’état by the government ,i.e. from above, is often indeed called a coup d’état. In this respect, President Meta is not wrong in his choice of words.

The constitution can only be changed by an ordinary procedure and then it can simply be acted by law, the constitution is in this respect above politics. Politics must not, as is the case in Albania, break the constitution, must not respect it. If it does so, it loses its democratic legitimacy, its sovereignty to represent the people.

A coup d’état from above requires active action. 

This can certainly be seen here in the numerous constitutional breaches of the Rama organization, which, de iure, has been shutting down the entire Supreme Court, the Constitutional Court, the Supreme Court for two years and the improper occupation of the parliament, the SPAK etc., among others.

Is there then a right of resistance?

Henze: Democracy is a defensive democracy, which means that there is zero tolerance for attacks on the constitution or state order.

In fact, after the complete collapse of the constitutional order, the sovereign, i.e. the people, and the remaining democratic state organs can invoke rights of resistance to protect the constitution. that presupposes that all remedies provided by the legal system offer so little prospect of effective remedy that the exercise of the right of resistance is the last remaining means of preserving the restoration of the right. 

The right of resistance therefore exists exclusively in a conservative sense, i.e. it serves to restore the right to the order anchored in the Albanian constitution, which the Albanian people have given themselves in a constitutionally binding manner.

This right of resistance is the result of the sovereignty of the people enshrined in the Albanian constitution; the government has only been given temporary power, and the supreme sovereign is the people. It is the government’s primary duty to comply with the sovereign’s constitution.

As a result, in such a situation, where the protection of the constitution is at stake and the protecting constitutional body, the supreme courts have been removed, the direct power to act reverts to the sovereign, so that constitutional order can be restored if the government, directly as well as indirectly democratically legitimized by the people, is no longer able to act.

Are there examples of destabilisation?

Henze: I have already made some comments on this and therefore I do not want to repeat all the events again, as they are sufficiently well known. But allow me to make the following brief comments:

The quality of the disaster management of the Organization Rama is approaching zero. The Albanian people now have to fear the worst from the forthcoming corona epidemic in Albania. 

As I have heard, de facto no adequate precautions have been taken. The head of the Rama organization, Mr. Rama, jokes about the situation. 

It seems that this organization has lost all touch with reality. So of course it is then politically responsible for every Albanian who will die in the epidemic.

It can be assumed that if the epidemic breaks out, this organization Rama will once again come crying to the international community and beg for help, which is called a complete abdication of governmental responsibility, a no-go and an embarrassment for the proud Albanian nation.

A good example of the chaos in Albania and the disinformation situation is also a meeting of the Rama organisation with Isabel Santos, the rapporteur for Albania in the European Parliament, on 21 February 2019 in Tirana.

During her visit she had praised the Albanian government’s decision to postpone Parliament’s vote on the controversial “anti-defamation package” of laws to adjourn. I quote: “The recent decision to postpone the vote is another good step for Albania”.

However, the government has already published one of the two laws mentioned above in the Official Journal on 3 February 2020. It does not appear to have been informed of this, another targeted failure in communication, by the EU embassy Soreca in Tirana, which is responsible for this.

From a legal point of view, the publication of a law is in fact the last action that brings a law into force. The aforementioned law came into force on February 18, 2020, which makes the situation unclear, as the entire “anti-defamation package” is under review by the Venice Commission.

Also Mrs. Isabel Santos, the EU Commission must therefore ask itself whether it is still sufficiently informed by its EU Ambassador Soreca, whether Mr. Soreca is still loyal, or whether he is possibly biased due to his relationship with the Albanian Foreign Ministry.

The publication of this ‘law’ in the Official Journal is, moreover, illegal, since there is no evidence that it was actually adopted in Parliament following the President’s veto.

The EP rapporteur then went on to say that Albania must continue its reforms – not only in the judicial sector, but also in the fight against organised crime, corruption, drug trafficking and elections. She added that these reforms were very important, not only for the EU but also for Albanian citizens. I quote:”Albanians should continue to implement these reforms, not only in judicial reform but also in the fight against organised crime and corruption, including drug and electoral reform. The recent decision to enact the law is another good step for Albania. I hope that all the recommendations of the Venice Commission and, of course, the will of the Albanians will be taken into account in accordance with international standards. Albanians can always trust the EU,” said the Albanian EP rapporteur Santos, who said she would return to the country to monitor these reforms and talk to all those involved in them. “The enlargement process is of great importance for the EU, but also for Albania. We will continue the reforms over time. I will come back here several times over the next year to talk to all stakeholders. We will continue to monitor the pace of reforms, you can be sure of that.

The problem is, as can be clearly seen from this example, there is talk of fictitious situations, there is actually no reform, and even the EP rapporteur, Mrs Santos, speaks of a fiction, not reality. 

This is also an essential problem for the credibility of EU policy, for the acceptance and trust of the Albanian people towards the EU.

Are there any other examples?

Henze: Another problem is that the organisation Rama has massive political responsibility for the increase in money laundering and corruption in Albania. It is not without reason that the Financial Action Task Force on Money Laundering (FATF) has now included Albania in its Greylist for 2020. The FATF Greylist includes 18 of the 20 regimes with the worst legal framework and agencies for combating money laundering, terrorist financing and proliferation financing in the world. There is no ranking among them, but only North Korea and Iran are certainly worse and on the FATF blacklist than Albania. 

Where is the success that EU Ambassador Soreca is talking about? Even Trinidad and Tabago have been removed from the list in 2020, so they have made progress without Soreca’s support. 

Several international institutions have sounded the alarm about money laundering in Albania, especially since 2017.

The US State Department has included Albania for the third consecutive year in 2019 among 40 countries with major money laundering operations.

In 2018, MONEYVAL of the Council of Europe included Albania in the list of countries to be monitored or money laundering and terrorist financing. The Albanian government approved some measures in 2019, but MONEYVAL did not stop monitoring.

In 2019, Albania was included in the Basel Anti-Money Laundering Index of the 39 countries most exposed to money laundering worldwide. 

The problem is, as this example also illustrates, there is no reform, the reality is that the Rama organisation bears the political responsibility for including Albania in the list of the biggest criminal states supporting terrorism. An essential problem for the credibility of EU policy, for the acceptance, the trust of the Albanian people towards the EU, an attack on Albanian, European, American, Russian security interests. As a result no successes of reforms, the organization is internationally a NO GO. The organization Rama has failed completely or, they wanted to fail.

How are these statements to be understood?

Henze: Justice disaster without end: zero function of the Constitutional Court, zero function of the Supreme Court, no legal security, therefore dysfunctionality of the SPAK, zero function therefore of the constitutional state and parliamentary democracy.

The problem is, as can be seen from these examples, there are no good reform results, none, the reality is that the Rama organisation bears the political responsibility for the fact that Albania has been included in the list of the world’s largest criminal states that support terrorism. An essential problem for the credibility of EU policy, for the acceptance, the trust of the Albanian people towards the EU, an attack on Albanian, European, American, Russian security interests.

As a result no success of reforms, the organization Rama is internationally a NO GO.

It is a question of cui bono. Albania is currently no longer a constitutional state and has no functioning parliament. There is no separation of powers. All the laws that have been passed have no legal force and are therefore illegal. Rama has created constitutional chaos. 

A state, governed by the still Prime Minister Rama , in which arbitrariness is massively favoured, as it is recognizable on 30 June 2019 with the accomplished illegal “local elections, despite clear decree of the president Meta, postponement of the election date due to a legislative emergency.

How is this to be understood?

Henze: According to Art. 145 para. 3, the impairment of the activity of the courts or the judges leads to liability under the law. Furthermore, the principle of Art. 127 para. 3 of the Albanian Constitution also applies, which is the principle of the so-called permanence of the Constitutional Court.

 A constitutional court, the Supreme Court may not be set dysfunctional in Albania. If a position in the Constitutional Court or the Supreme Court remains vacant, the Albanian Constitution states that an interim judge must be appointed until the mandate of the retiring judge expires. This has not been done, the crucial mistake of the legal reform, a serious breach of the constitution by the Rama government, is punishable by law. The constitution has been fundamentally overturned by the dysfunctionality of the rule of law; it is now only on paper and paper is very patient.

This behaviour of the Rama organisation, which is relevant under criminal law, also affects the entire Vetting Commission.

Now the constitutional court is to be reactivated. So the situation has been resolved, right?

Henze: No, the state has not been eliminated at all. The election of the constitutional judges, as everyone knows, the president Meta has published an objective account of it, is not in accordance with the constitution. In this respect, this court is currently unable to issue legally sound judgments, even if it is fully staffed. The requirements of the Albanian Constitution regarding the composition of the Constitutional Court have not been complied with.

The SPAK has not been established in conformity with the constitution. The Supreme Court is not operational.

And, even if all the supreme courts were to become functional again, the processing of around 45,000 court cases would neutralize the courts’ entire resources for years to come.

The standstill of the judiciary will therefore continue for the next few years and will have a fundamental impact on Albania’s economic development.

An important element of a constitutional state, a democracy, is the acceptance, the confidence of the population that the constitution is valid and that it will be implemented. This basic trust has been completely destroyed. 

The result of the legal reform is therefore catastrophic at both the vertical and horizontal levels.

How is that to be understood?

Henze: All state action in Albania is bound by the law (legal security), all citizens are equal before the law (equality of rights), independent courts protect citizens from arbitrary state intervention (legal protection). 

The freedom and legal guarantees of the liberal constitutional state in Albania are essential elements of the Albanian constitution. 

Based on the constitutional significance of the rule of law, certain essential features have developed in Albania until 2013. 

These include, among others:

– respect for fundamental rights (all organs of state power are bound by fundamental rights and may not disregard them)

– the separation of powers (of the Basic Law provides that the exercise of state power must be carried out by special organs of jurisdiction, legislation and executive power

– equal treatment by law 

– the reservation of the law (interference by the state authorities in the freedom and property of Albanian citizens must be based on a formal and, moreover, previously adopted law. 

– proportionality (means used and purpose pursued must be proportionate)

– Consistency of jurisprudence

All regulations and fundamental rights in the Albanian constitution are intended to ensure the independence of the judiciary and the legal security and uniformity of jurisdiction. The dysfunctional nature of the supreme courts meant that two years ago the uniformity of jurisdiction was suspended. 

Justice is established and all people have the same rights and duties. Now that no supreme courts functionally exist and will not function properly in the coming years, the basic principles are no longer protected in Albania.

Maintaining the unity of the legal system is a fundamental aspect of the appeal system and the ability to appeal, i.e. the rule of law and the backbone of a functioning economic system. 

For the unity of the legal system is essentially threatened if equal law is pronounced unequally. This is always the case when there are no supreme courts, as is now the case in Albania.

That is of practical relevance to Albania. All the court rulings of the last two years, which have been submitted to the highest courts for appeal, are de iure still pending. All laws passed in the dysfunctional parliament are, in principle, pendingly ineffective. 

What is the consequence of this?

Henze: That means legal uncertainty for the Albanian economy and people, for example, when it comes to expropriation, for the coming years. No sound foreign company will invest in such a country.

Whenever a state bases its decisions not on the constitution, as is now the case in Albania, but rather on unrestricted and arbitrary decision-making and enforcement, as is now the case with the Rama government, the exact opposite of a constitutional state is present. Such states could be called dictatorships or police states. The term “unjust state” is also often used colloquially. Albania has become an unjust state under the Rama government, co-financed by the international community, which has provided a lay drama group of lawyers as advisors to this government.

So there is a fundamental constitutional breach. Nobody may sneak out of the validity of the law without sanctions. Otherwise, commandments and prohibitions are only something for the stupid, good and weak.

How does this disturbance come about?

Henze: Again two suppositions:

1. abroad: The longing for the equally simple and perfect solution will probably never die. As a rule, every solution creates a new problem. And this is due to the limitations of human thinking. Why Ausland could not see this very obvious development in Albania earlier is due to what we in science call cognitive routines. 

These are typical, neurological observation programs in which the results are less interesting than the process itself. 

Hence the statement by some foreign representatives and ambassadors: ” Progress in judicial reform in Albania can be seen” “Albania will be the model example of successful judicial reform, a model country in the EU” .

Instead of focusing on the results of the judicial reform, here the abolition of the rule of law without an interim solution and thus the collapse of the entire parliamentary system, will only focus on the beginning of the process, the start of legal reform. 

A sign of absolute overwork of these representatives, they are in a cognitive routine. Typical of cognitive routines is that the person concerned does not register the result ad hoc, an absolute perception disorder. In some cases it can certainly not be ruled out that they have received an extra fee. Coruption by the administration of the Rama government is a rule, according to international opinion.

2. Rama government: In addition, there is certainly also the fact that in an overall analysis, the Rama government is in a special constellation, which has a destructive structure.

Under such conditions no state can function, no wonder that the young people flee Albania and the mass flight will have from March 2020 still completely different dimensions and this will have elementary effects on the economic future of Albania, if it does not come to a political turnaround in Albania.

What do you fear for Albania?

Henze: Some Northern European countries, such as Germany, for example, from March 1, 2020, have passed so-called skilled worker immigration laws. This is intended to open the labour market for skilled workers from countries outside the European Union. We are doing so well economically and that is because we have a social market economy and a constitutional state, that we need hundreds of thousands of workers

Until now, only academically trained professionals have had unlimited access. In future, specialists with foreign professional qualifications in all professions will also be able to obtain a visa or residence permit for employment. The restrictions have been completely lifted.

So, what I am saying is. If something does not change politically in Albania very quickly now, Albania has the potential to become the Switzerland of the Balkans, a large part of the Albanian population will emigrate, all Albanian families will be torn apart for good, the Albanian economy, tourism will no longer have any prospects, there will be a lack of employees, there will be a lack of rural infrastructure: roads, water supply, sewage disposal, schools will collapse very quickly, there will be a lack of young people. 

Albania will become, if something is not done now, a country of old people and the mafia, the Albanian nation will die.

But that cannot be the will of the Albanian nation. 

In this respect, the constitution day, which is scheduled for 2 March 2020 by the remaining constitutional body, President Meta, can be a clear signal from the Albanian sovereign, the Albanian people, protection of the constitution through new elections.

Në Merz dhe maj 2020 BE po merret me Shqipërinë, si mendoni?

Henze: Qeveria ende Rama është kërkuar që nga viti 2014 të plotësojë kriteret e Kopenhagës, asgjë nuk është dorëzuar deri në tetor 2019, është caktuar një afat i mëtejshëm deri në maj të vitit 2020, përfshirë 10 kriteret e Bundestagut gjerman.

Këto përfshijnë ndër të tjera:

1.drejtimi i shtetit të së drejtës dhe demokracisë përfshirë lirinë e shtypit.

2. Një restaurim i pajtueshëm me kushtetutë i një gjykate kushtetuese funksionuese dhe një gjykate supreme
3. Një zbatim i kushtetutshmërisë së SPAK-ut
4. hetimi dhe përfundimi i manipulimit zgjedhor të zgjedhjeve parlamentare nga Rama, Balla, Veliaj dhe të tjerët, si dhe një formim i mundshëm i lidhur me një organizatë kriminale midis mafies dhe partisë në pushtet 5.Kërkimi i zgjedhjeve lokale të vitit 2020.
5. Reforma në ligjin zgjedhor, e koordinuar me opozitën e zgjedhur, e cila aktualisht nuk është në parlament për shkak të mungesës së legjislaturës jofunksionale.
6. zgjedhje të reja në vitin 2020 Pse zhvillimi po bën pak përparim? Henze: quiteshtë mjaft e thjeshtë. Nëse Shqipëria do të ishte një shtet kushtetues dhe demokraci funksionuese, me gjykata të sakta kushtetuese dhe autoritete antikorrupsion, nuk do të kishte Kryeministër Rama apo Z. Balla. Shqipëria do të ishte tashmë anëtare e BE-së. Rama, Balla dhe Veliaj do të duhej të ndiqnin penalisht veten dhe, ai do të përballet me një dënim me burg shumë të gjatë, jo vetëm për shkak të veprave të mundshme penale në fushën e korrupsionit, por edhe sepse ai ka shkelur nenin 145 (3) të Kushtetutës shqiptare .
7. Pse duhet ta bëjnë atë? Cili është vlerësimi juaj ligjor i situatës?
8. Henze:
9. Fatkeqësi në drejtësi pa fund: funksion zero për Gjykatën Kushtetuese, funksion zero për Gjykatën Supreme, pa siguri juridike, pra mosfunksionim të SPAK, zero. Funksioni pra i shtetit kushtetues dhe demokracisë parlamentare, parlament që nuk përputhet me kushtetutën. Shqipëria nuk është më në një gjendje krize, ka një gjendje të jashtëzakonshme të jashtëzakonshme. Organizata Rama ka zënë të gjitha funksionet politike në qeveri, në bashki, në shumicën e funksioneve dhe administratave shtetërore, dhe për këtë arsye është përgjegjës për gjithçka. Shqipëria është bërë një Shtet Një Palë, një autokraci. Gjykata Kushtetuese shqiptare është mbrojtësi i kushtetutës shqiptare. Prandaj gjykata ka një rol të dyfishtë, nga njëra anë si një organ i pavarur kushtetues dhe nga ana tjetër si pjesë e autoritetit gjyqësor shtetëror në fushën specifike të shtetit dhe të drejtës ndërkombëtare. Përmes vendimeve të tij autorizuese, ajo siguron një interpretim detyrues të tekstit kushtetues shqiptar. Për më tepër, ajo ka për detyrë të monitorojë vendimet e gjykatave të tjera shqiptare, është shkalla më e lartë në lidhje me kushtetutën, Gjykata Supreme është shkalla më e lartë e së drejtës civile në Shqipëri. Kjo nuk ka funksionuar mbi 2 vjet, kështu që të gjitha ligjet e miratuara në 2 vitet e fundit janë ligjërisht në pritje të paefektshme, pasi aktualisht nuk ka asnjë shtet nën shtetin e ligjit që mund të rishikojë ligjet. Një gjendje e paaftësisë absolute, një emergjente e vërtetë legjislative dhe kushtetuese. Gjykata Kushtetuese nuk duhet të jetë jofunksionale, dhe për këtë arsye as parlamenti. Ndarja e garantuar me kushtetutë e pushteteve dhe kushtetuta janë pezulluar de fakto në Shqipëri, ato po flaken, përmes shkeljeve të vazhdueshme të kushtetutës. Presidenti i Republikës së Shqipërisë, Ilir Meta, i cili aktualisht dëshiron të mbrojë kushtetutën, po kërkohet nga qeveria të japë dorëheqjen. Ministri i Drejtësisë Gjonaj, argumenton se Presidenti është “ekuilibruar etikisht”, kundër reformës së gjyqësorit, dhe raporti i tij në SPAK është “çmenduria e tij e radhës”. Farë sulmi ndaj kushtetutës, çfarë zgjedhje fjalësh për një ministër të drejtësisë. Gjonaj tha se Meta mund të vendosë për dorëheqjen e tij. Këto janë deklarata që ne i dimë vetëm nga republikat e bananeve, por jo nga një vend që dëshiron të bëhet anëtar i BE-së. Cila është kjo situatë absurde? Kush janë njerëzit në organizatën Rama? Ligji SPAK ka funksionin e një ligji mundësues, zyrtarisht ligji për të luftuar kundër mafies, por në thelb një ligj me fuqinë legjislative u transferua de fakto plotësisht në organizatën Rama. Përveç eliminimit të shtetit të së drejtës, është baza për heqjen e ndarjes së pushteteve dhe mundëson një autokraci. Anti-korrupsioni është me të vërtetë i rëndësishëm, por ai duhet të bëhet brenda kornizës ligjore të kushtetutës, dhe ndarja e pushteteve është thelbësore për funksionimin e një shteti kushtetues demokratik. Shtë për të ardhur keq që ligji SPAK gjithashtu ka qenë subjekt i gabimeve elementare, teknike. Në një situatë normale, një ligj i tillë do të korrigjohej nga gjykata përkatëse kushtetuese, por që aktualisht nuk funksionon në Shqipëri. Një kaos i para-programuar, të gjitha vendimet e SPAK ka të ngjarë të jenë juridikisht joefektive. Organizata Rama po tregon shumë qartë se ka dështuar absolutisht politikisht dhe ka humbur çdo respekt për vlerat demokratike, për kushtetutën dhe për këtë arsye për popullin shqiptar dhe të ardhmen e tyre. Presidenti i Republikës së Shqipërisë, Ilir Meta, flet për një grusht shteti dhe bën thirrje për një ditë kushtetutë në 2 Mars 2020. Whatfarë i thoni kësaj? Henze: Heqja e kushtetutës dhe / ose mosfunksionaliteti i saj i pjesshëm i saj në fakt është konceptualisht një grusht shteti kundër rendit kushtetues të Shqipërisë. Grusht shteti nga qeveria, d.m.th. nga lart, shpesh quhet në të vërtetë një grusht shteti. Në këtë drejtim, Presidenti Meta nuk është i gabuar në zgjedhjen e tij të fjalëve. Kushtetuta mund të ndryshohet vetëm me një procedurë të zakonshme dhe pastaj thjesht mund të veprohet me ligj, kushtetuta është në këtë drejtim mbi politikën. Politika nuk duhet, siç është rasti në Shqipëri, të prish kushtetutën, nuk duhet ta respektojë atë. Nëse e bën këtë, ai humbet legjitimitetin e tij demokratik, sovranitetin e tij për të përfaqësuar popullin. Një grusht shteti nga lart kërkon veprim aktiv. Kjo sigurisht që mund të shihet këtu në shkeljet e shumta kushtetuese të organizatës Rama, e cila, de iure, po mbyll dy vjet në tërë Gjykatën Supreme, Gjykatën Kushtetuese, Gjykatën Supreme dhe okupimin e pahijshëm të parlamentit, SPAK etj., ndër të tjera. A ekziston atëherë një e drejtë e rezistencës? Henze: Demokracia është një demokraci mbrojtëse, që do të thotë se ekziston një tolerancë zero për sulmet ndaj kushtetutës ose rendit shtetëror. Në fakt, pas rrëzimit të plotë të rendit kushtetues, sovrani, d.m.th. njerëzit, dhe organet e tjera demokratike të shtetit mund të kërkojnë të drejtat e rezistencës për të mbrojtur kushtetutën. që presupozon që të gjitha mjetet juridike të parashikuara nga sistemi juridik ofrojnë aq pak perspektivë për mjete efektive saqë ushtrimi i së drejtës së rezistencës është mjeti i fundit i mbetur për ruajtjen e rivendosjes së së drejtës. E drejta e rezistencës ekziston, pra, ekskluzivisht në një kuptim konservator, d.m.th. shërben për të rivendosur të drejtën për rendin e ankoruar në kushtetutën shqiptare, të cilën populli shqiptar i ka dhënë vetes në një mënyrë kushtetuese detyruese. Kjo e drejtë e rezistencës është rezultat i sovranitetit të njerëzve të vendosur në kushtetutën shqiptare; qeverisë i është dhënë vetëm pushteti i përkohshëm dhe sovrani suprem është populli. Shtë detyrë parësore e qeverisë që të përputhet me kushtetutën e sovranit. Si rezultat, në një situatë të tillë, kur është në mbrojtje e kushtetutës dhe organi mbrojtës kushtetues, gjykatat supreme janë hequr, pushteti i drejtpërdrejtë për të vepruar i kthehet sovranit, në mënyrë që rendi kushtetues të rikthehet nëse qeveria, drejtpërdrejt si dhe indirekt demokratikisht e legjitimuar nga populli, nuk është më në gjendje të veprojë. A ka shembuj të destabilizimit? Henze: Unë kam bërë disa komente për këtë dhe prandaj nuk dua të përsëris të gjitha ngjarjet përsëri, pasi ato janë mjaft të njohura. Por më lejoni të bëj komentet e mëposhtme të shkurtra: Cilësia e menaxhimit të katastrofave të Organizatës Rama po i afrohet zero. Populli shqiptar tani duhet të ketë frikë nga më e keqja nga epidemia e ardhshme e koronës në Shqipëri. Siç kam dëgjuar, de fakto nuk janë marrë masa paraprake adekuate. Kreu i organizatës Rama, Z. Rama, bën shaka për situatën. Duket se kjo organizatë ka humbur të gjitha kontaktet me realitetin. Prandaj sigurisht që është atëherë përgjegjës politikisht për çdo shqiptar që do të vdesë në epidemi. Mund të supozohet se nëse shpërthen epidemia, kjo organizatë Rama do të vijë edhe një herë duke bërtitur para bashkësisë ndërkombëtare dhe do të lypë ndihmë, e cila quhet heqje e plotë e përgjegjësisë qeveritare, një shkëputje dhe siklet për kombin krenar shqiptar . Një shembull i mirë i kaosit në Shqipëri dhe situatës së dezinformimit është edhe një takim i organizatës Rama me Isabel Santos, raportuesin për Shqipërinë në Parlamentin Evropian, më 21 shkurt 2019 në Tiranë. Gjatë vizitës së saj, ajo kishte lavdëruar vendimin e qeverisë shqiptare për të shtyrë votën e Parlamentit për “paketën e diskutueshme të anti-shpifjes” të ligjeve për të shtyrë. Unë citoj: “Vendimi i fundit për shtyrjen e votës është një tjetër hap i mirë për Shqipërinë”. Sidoqoftë, qeveria ka botuar tashmë një nga dy ligjet e përmendura më lart në Fletoren Zyrtare më 3 shkurt 2020. Nuk duket se është informuar për këtë, një tjetër dështim i synuar në komunikim, nga ambasada e BE Soreca në Tiranë, e cila është përgjegjës për këtë Nga pikëpamja juridike, botimi i një ligji në fakt është veprimi i fundit që sjell një ligj në fuqi. Ligji i lartpërmendur hyri në fuqi më 18 shkurt 2020, gjë që e bën të paqartë situatën, pasi i gjithë “paketa kundër shpifjes” është duke u shqyrtuar nga Komisioni i Venecias. Po ashtu zonja Isabel Santos, Komisioni i BE-së, pra, duhet të pyesë veten nëse është akoma i informuar sa duhet nga Ambasadori i saj i BE Soreca, nëse Z. Soreca është akoma besnik, apo nëse ai është i njëanshëm për shkak të marrëdhënieve të tij me Ministrinë e Jashtme të Shqipërisë. Publikimi i këtij ‘ligji’ në Fletoren Zyrtare është, për më tepër, i paligjshëm, pasi nuk ka prova se ai ishte miratuar në të vërtetë në Parlament pas vetos së Presidentit. Raportuesi i PE më pas vazhdoi të thotë se Shqipëria duhet të vazhdojë reformat e saj – jo vetëm në sektorin gjyqësor, por edhe në luftën kundër krimit të organizuar, korrupsionit, trafikut të drogës dhe zgjedhjeve. Ajo shtoi se këto reforma ishin shumë të rëndësishme, jo vetëm për BE por edhe për qytetarët shqiptarë. Unë citoj: “Shqiptarët duhet të vazhdojnë të zbatojnë këto reforma, jo vetëm në reformën gjyqësore, por edhe në luftën kundër krimit të organizuar dhe korrupsionit, përfshirë ilaçin dhe reformën zgjedhore. Vendimi i fundit për miratimin e ligjit është një tjetër hap i mirë për Shqipërinë. Shpresoj që të gjitha rekomandimet e Komisionit të Venecias dhe, natyrisht, vullneti i shqiptarëve do të merren parasysh në përputhje me standardet ndërkombëtare. Shqiptarët gjithmonë mund t’i besojnë BE-së “, tha relatorja shqiptare e PE Santos, e cila tha se ajo do të kthehej në vendi të monitorojë këto reforma dhe të bisedojë me të gjithë ata që janë të përfshirë në to. “Procesi i zgjerimit ka një rëndësi të madhe për BE, por edhe për Shqipërinë. Ne do të vazhdojmë reformat me kalimin e kohës. Unë do të kthehem këtu disa herë gjatë vitit të ardhshëm për të biseduar me të gjithë palët e interesuara. Ne do të vazhdojmë të monitorojmë ritmin e reformat, ju mund të jeni i sigurt për këtë. Problemi është, siç shihet qartë nga ky shembull, flitet për situata fiktive, në të vërtetë nuk ka asnjë reformë, dhe madje edhe relatorja e PE, zonja Santos, flet për një trillim dhe jo për realitet. Ky është gjithashtu një problem thelbësor për besueshmërinë e politikës së BE-së, për pranimin dhe besimin e popullit shqiptar ndaj BE-së. A ka shembuj të tjerë? Henze: Një problem tjetër është se organizata Rama ka përgjegjësi masive politike për rritjen e pastrimit të parave dhe korrupsionit në Shqipëri. Nuk është pa arsye që Task Forca e Veprimit Financiar për Pastrimin e Parave (FATF) tani e ka përfshirë Shqipërinë në Greylist-in e saj për vitin 2020. Greylisti FATF përfshin 18 nga 20 regjimet me kornizën ligjore më të dobët dhe agjencitë për luftimin e pastrimit të parave, financimin e terrorizmit dhe financimi i përhapjes në botë. Nuk ka renditje mes tyre, por vetëm Koreja e Veriut dhe Irani janë sigurisht më keq dhe në listën e zezë të FATF se Shqipëria. Ku është suksesi për të cilin flitet ambasadori i BE Soreca? Edhe Trinidad dhe Tabago janë hequr nga lista në vitin 2020, kështu që ata kanë bërë përparim pa mbështetjen e Soreca. Disa institucione ndërkombëtare kanë zënë alarmin për pastrimin e parave në Shqipëri, veçanërisht që nga viti 2017. Departamenti i Shtetit i SHBA ka përfshirë Shqipërinë për të tretin vit radhazi në 2019 mes 40 vendeve me operacione të mëdha pastrimi të parave. Në vitin 2018, MONEYVAL i Këshillit të Evropës përfshiu Shqipërinë në listën e vendeve që duhen monitoruar ose pastrimit të parave dhe financimit të terrorizmit. Qeveria shqiptare miratoi disa masa në vitin 2019, por MONEYVAL nuk ndaloi monitorimin. Në vitin 2019, Shqipëria u përfshi në Indeksin e Pastrimit të Parave në Bazel të 39 vendeve më të ekspozuara ndaj pastrimit të parave në të gjithë botën. Problemi është, siç ilustron edhe ky shembull, nuk ka asnjë reformë, realiteti është që organizata Rama mban përgjegjësinë politike për përfshirjen e Shqipërisë në listën e shteteve më të mëdha kriminale që mbështesin terrorizmin. Një problem thelbësor për besueshmërinë e politikës së BE-së, për pranimin, besimin e popullit shqiptar ndaj BE-së, një sulm ndaj interesave të sigurisë shqiptare, evropiane, amerikane, ruse. Si rezultat nuk ka sukses të reformave, organizata është ndërkombëtarisht JO SHUME. Organizata Rama ka dështuar plotësisht ose, ata donin të dështonin. Si kuptohen këto deklarata? Henze: Fatkeqësi në drejtësi pa fund: funksioni zero i Gjykatës Kushtetuese, funksioni zero i Gjykatës Supreme, pa siguri juridike, pra mosfunksionimi i SPAK, funksioni zero pra i shtetit kushtetues dhe demokracisë parlamentare. Problemi është, siç shihet nga këto shembuj, nuk ka rezultate të mira të reformës, asnjë, realiteti është se organizata Rama mban përgjegjësinë politike për faktin se Shqipëria është përfshirë në listën e shteteve më të mëdha kriminale në botë që mbështesin terrorizmin. Një problem thelbësor për besueshmërinë e politikës së BE-së, për pranimin, besimin e popullit shqiptar ndaj BE-së, një sulm ndaj interesave të sigurisë shqiptare, evropiane, amerikane, ruse. Si rezultat pa sukses të reformave, organizata Rama është ndërkombëtarisht JO SHUME. Ashtë një çështje e cui bono. Shqipëria aktualisht nuk është më një shtet kushtetues dhe nuk ka parlament funksionues. Nuk ka ndarje të pushteteve. Të gjitha ligjet që janë miratuar nuk kanë fuqi ligjore dhe për këtë arsye janë të paligjshme. Rama ka krijuar kaos kushtetues. Një shtet, i qeverisur nga Kryeministri ende, Rama, në të cilin favorizohet masivisht masa, pasi është e njohur në 30 qershor 2019 me zgjedhjet lokale të realizuara “, pavarësisht dekretit të qartë të presidentit Meta, shtyrjen e datës së zgjedhjeve për shkak të një emergjente legjislative. Si kuptohet kjo? Henze: Sipas Artit. 145 para. 3, dëmtimi i veprimtarisë së gjykatave ose gjyqtarëve çon në përgjegjësi sipas ligjit. Për më tepër, parimi i Artit. 127 para. 3 i Kushtetutës shqiptare gjithashtu zbatohet, që është parimi i të ashtuquajturës qëndrueshmëri të Gjykatës Kushtetuese.

  Një gjykatë kushtetuese, Gjykata Supreme nuk mund të vendoset jofunksionale në Shqipëri. Nëse një pozicion në Gjykatën Kushtetuese ose Gjykata Supreme mbetet i lirë, Kushtetuta shqiptare thotë se një gjyqtar i përkohshëm duhet të emërohet derisa të skadojë mandati i gjyqtarit pensionist. Kjo nuk është bërë, gabimi thelbësor i reformës ligjore, një shkelje serioze e kushtetutës nga qeveria Rama, dënohet me ligj. Kushtetuta është rrëzuar në mënyrë thelbësore nga mosfunksionimi i shtetit të së drejtës; tani është vetëm në letër dhe letra është shumë e durueshme.

Kjo sjellje e organizatës Rama, e cila është e rëndësishme në bazë të ligjit penal, prek edhe të gjithë Komisionin e Vettingut.

Tani gjykata kushtetuese do të riaktivizohet. Kështu që situata është zgjidhur, apo jo?

Henze: Jo, shteti nuk është eliminuar fare. Zgjedhja e gjyqtarëve kushtetues, siç e dinë të gjithë, presidenti Meta ka publikuar një llogari objektive të tij, nuk është në përputhje me kushtetutën. Në këtë drejtim, kjo gjykatë aktualisht nuk është në gjendje të nxjerrë aktgjykime të shëndosha juridikisht, edhe nëse është me personel të plotë. Kërkesat e Kushtetutës shqiptare në lidhje me përbërjen e Gjykatës Kushtetuese nuk janë përmbushur.

SPAK nuk është krijuar në përputhje me kushtetutën. Gjykata Supreme nuk është funksionale.

Dhe, edhe nëse të gjitha gjykatat supreme do të funksiononin përsëri, përpunimi i rreth 45,000 çështjeve gjyqësore do të neutralizonte të gjitha burimet e gjykatave për vitet e ardhshme.

Qëndrueshmëria e gjyqësorit do të vazhdojë për vitet e ardhshme dhe do të ketë një ndikim thelbësor në zhvillimin ekonomik të Shqipërisë.

Një element i rëndësishëm i një shteti kushtetues, një demokracie, është pranimi, besimi i popullatës se kushtetuta është e vlefshme dhe se ajo do të zbatohet. Ky besim themelor është shkatërruar plotësisht.

Prandaj, rezultati i reformës ligjore është katastrofik, si në nivelin vertikal ashtu edhe në atë horizontal.

Si do të kuptohet?

Henze: E gjithë veprimi shtetëror në Shqipëri është i detyruar nga ligji (siguria juridike), të gjithë qytetarët janë të barabartë para ligjit (barazia e të drejtave), gjykatat e pavarura mbrojnë qytetarët nga ndërhyrja arbitrare e shtetit (mbrojtja ligjore).

Liria dhe garancitë ligjore të shtetit kushtetues liberal në Shqipëri janë elementë thelbësorë të kushtetutës shqiptare.

Bazuar në rëndësinë kushtetuese të shtetit të së drejtës, disa karakteristika thelbësore janë zhvilluar në Shqipëri deri në 2013.

Këto përfshijnë, ndër të tjera:

• respektimi i të drejtave themelore (të gjitha organet e pushtetit shtetëror janë të detyruar nga të drejtat themelore dhe mund të mos i marrin parasysh ato)
• ndarja e pushteteve (e Ligjit Themelor parashikon që ushtrimi i pushtetit shtetëror duhet të kryhet nga organe të veçanta të juridiksionit, legjislacionit dhe fuqisë ekzekutive)
• trajtim të barabartë me ligj
• rezervimi i ligjit (ndërhyrja nga autoritetet e shtetit në lirinë dhe pronën e qytetarëve shqiptarë duhet të bazohet në një ligj zyrtar dhe, për më tepër, të miratuar më parë).
• proporcionaliteti (mjetet e përdorura dhe qëllimi i ndjekur duhet të jetë proporcional)
• Konsistenca e jurisprudencës Të gjitha rregulloret dhe të drejtat themelore në kushtetutën shqiptare kanë për qëllim të sigurojnë pavarësinë e gjyqësorit dhe sigurinë juridike dhe uniformitetin e juridiksionit. Natyra jofunksionale e gjykatave supreme do të thoshte që dy vjet më parë u pezullua uniformiteti i juridiksionit. Drejtësia është e vendosur dhe të gjithë njerëzit kanë të njëjtat të drejta dhe detyra. Tani që asnjë gjykatë supreme nuk ekziston funksionalisht dhe nuk do të funksionojë siç duhet në vitet e ardhshme, parimet themelore nuk mbrohen më në Shqipëri. Ruajtja e unitetit të sistemit juridik është një aspekt themelor i sistemit të apelimit dhe aftësisë për të apeluar, d.m.th. sundimi i ligjit dhe shtylla kurrizore e një sistemi funksionues ekonomik. Për unitetin e sistemit juridik në thelb kërcënohet nëse ligji i barabartë shqiptohet në mënyrë të pabarabartë. Kjo është gjithmonë rasti kur nuk ka gjykata supreme, siç është tani në Shqipëri. Kjo është me rëndësi praktike për Shqipërinë. Të gjitha vendimet gjyqësore të dy viteve të fundit, të cilat janë paraqitur në gjykatat më të larta për apelim, janë deurezuara ende në pritje. Të gjitha ligjet e miratuara në parlamentin jofunksional janë, në parim, në pritje të paefektshme. Cila është pasoja e kësaj? Henze: Kjo do të thotë pasiguri ligjore për ekonominë dhe njerëzit shqiptarë, për shembull, kur bëhet fjalë për shpronësim, për vitet e ardhshme. Asnjë kompani e huaj e shëndoshë nuk do të investojë në një vend të tillë. Kurdoherë që një shtet i bazon vendimet e tij jo në kushtetutë, siç është tani në Shqipëri, por përkundrazi në vendimmarrje dhe zbatim të pakufizuar dhe arbitrar, siç ndodh tani me qeverinë Rama, e sakta është e kundërta e një shteti kushtetues. . Shtete të tilla mund të quheshin diktatura ose shtete policie. Shprehja “gjendje e padrejtë” përdoret gjithashtu shpesh në mënyrë kolektive. Shqipëria është bërë një shtet i padrejtë nën qeverinë e Ramës, i bashkëfinancuar nga bashkësia ndërkombëtare, e cila ka siguruar një grup drama të avokatëve si këshilltarë të kësaj qeverie. Pra, ekziston një shkelje themelore kushtetuese. Askush nuk mund të vjedh nga vlefshmëria e ligjit pa sanksione. Përndryshe, urdhërimet dhe ndalesat janë vetëm diçka për budallenjtë, të mirë dhe të dobët. Si lind kjo shqetësim? Henze: Përsëri dy supozime:

1. jashtë vendit: Dëshira për zgjidhjen po aq të thjeshtë dhe të përsosur ndoshta nuk vdes kurrë. Si rregull, çdo zgjidhje krijon një problem të ri. Dhe kjo është për shkak të kufizimeve të të menduarit njerëzor. Pse Ausland nuk mund ta shihte më parë këtë zhvillim shumë të dukshëm në Shqipëri është për shkak të asaj që ne në shkencë i quajmë rutina njohëse. Këto janë programe tipike, vëzhguese neurologjike në të cilat rezultatet janë më pak interesante se vetë procesi. Prandaj deklarata e disa përfaqësuesve dhe ambasadorëve të huaj: “Përparimi në reformën gjyqësore në Shqipëri mund të shihet” “Shqipëria do të jetë shembulli model i një reforme të suksesshme gjyqësore, një vend model në BE”. Në vend që të përqendroheni në rezultatet e reformës në drejtësi, këtu heqja e sundimit të ligjit pa një zgjidhje të përkohshme dhe kështu rrëzimi i gjithë sistemit parlamentar, do të përqendrohet vetëm në fillimin e procesit, fillimin e reformës ligjore. Një shenjë e punës së plotë të këtyre përfaqësuesve, ata janë në një rutinë njohëse. Tipike e rutinave njohëse është se personi në fjalë nuk e regjistron rezultatin ad hoc, një çrregullim i perceptimit absolut. Në disa raste sigurisht nuk mund të përjashtohet që ata kanë marrë një tarifë shtesë. Korrupimi nga administrata e qeverisë Rama është një rregull, sipas mendimit ndërkombëtar.
2. Qeveria Rama: Përveç kësaj, sigurisht që ekziston edhe fakti që në një analizë të përgjithshme, qeveria Rama është në një yjor të veçantë, i cili ka një strukturë shkatërruese. Në kushte të tilla asnjë shtet nuk mund të funksionojë, nuk është çudi që të rinjtë ikin nga Shqipëria dhe fluturimi masiv do të ketë nga Marsi 2020 akoma dimensione krejtësisht të ndryshme dhe kjo do të ketë efekte elementare në të ardhmen ekonomike të Shqipërisë, nëse nuk vjen në një politikë kthesën në Shqipëri. Whatfarë keni frikë për Shqipërinë?
3. Henze: Disa vende të Evropës Veriore, të tilla si Gjermania, për shembull, nga 1 Marsi 2020, kanë miratuar të ashtuquajturat ligje të afta të imigracionit të punëtorëve. Kjo ka për qëllim të hapë tregun e punës për punëtorë të aftë nga vendet jashtë Bashkimit Evropian. Ne po e bëjmë kaq mirë ekonomikisht dhe kjo është sepse kemi një ekonomi të tregut shoqëror dhe një shtet kushtetues, që na duhen qindra mijëra punëtorë Deri më tani, vetëm profesionistë të trajnuar akademikisht kanë pasur qasje të pakufizuar. Në të ardhmen, specialistë me kualifikime profesionale të huaja në të gjitha profesionet gjithashtu do të jenë në gjendje të marrin një vizë ose leje qëndrimi për punësim. Kufizimet janë hequr plotësisht.
4. Pra, ajo që po them është. Nëse diçka nuk ndryshon politikisht në Shqipëri shumë shpejt tani, Shqipëria ka potencialin të bëhet Zvicra e Ballkanit, një pjesë e madhe e popullsisë shqiptare do të emigrojë, të gjitha familjet shqiptare do të copëtohen për mirë, ekonomia shqiptare, turizmi do nuk do të ketë më asnjë perspektivë, do të ketë mungesë të punonjësve, do të ketë mungesë të infrastrukturës rurale: rrugë, ujësjellës, deponim të ujërave të zeza, shkollat do të shemben shumë shpejt, do të ketë mungesë të të rinjve. Shqipëria do të bëhet, nëse diçka nuk bëhet tani, një vend me njerëz të moshuar dhe mafioz, kombi shqiptar do të vdesë. Por nuk mund të jetë vullneti i kombit shqiptar. Në këtë drejtim, dita e kushtetutës, e cila është caktuar për 2 Mars 2020 nga organi i mbetur kushtetues, Presidenti Meta, mund të jetë një sinjal i qartë nga sovrani shqiptar, populli shqiptar, mbrojtja e kushtetutës përmes zgjedhjeve të reja.

Nga Gentiana Maçi

Në vijim të statuseve kryeministrore dhe plan-masore, që janë thjesht napa me eter, do doja të kujtoja, jo veç vetes, por shoqërisë, miqve, të afërmve të mi:

Sa njerëz janë vrarë në 7 vite?

Sa njerëz kanë vdekur e janë vetëvrarë në këto 7 vite (për shkak të varfërisë), brenda institucioneve shteterore dhe jashtë tyre? (Kujto, vetëvrasjet për largimet nga puna, vetëvrasjet për faturën e energjisë elektrike).

Sa njerëz kanë vdekur për mungesë të shtetit dhe papërgjegjshmerisë së tij? (Kujto tërmetin!).

Sa njerëz janë aksidentuar për shkak të mungesës së infrastrukturës rrugore?
Sa njerëz kanë vdekur për shkak të mjekëve (të hipokritit dhe jo Hipokratit) apo mungesës së pajisjeve mjekësore apo ilaceve?

Sa njerëz kanë vdekur në protesta apo duke pritur rrogën e një viti punë pa shpërblim.(Rasti Mallakastrës pardje).

Sa njerëz janë larguar nga familjet e familjarët e tyre?

• 

• 

• 

Sa njerëz mezi hanë bukën thatë?

Sa të tjerë ushqehen me lista borxhesh?

Sa vajza shesin emrin e tyre sepse nuk përballojnë dot shkollimin ?
Sa djem përfundojnë në zinxhirin kriminal sepse nuk mundet familja t’ju japi 200 lekët e kafes?

Sa njerëz kanë rënë nën minimumin jetik?

Sa njerëz janë rrugëve pa strehë mbi kokë?

Sa kriminelë janë liruar nga burgjet?

Sa lekë na janë vjedhur nga xhepat?

Sa po rritet borxhi shtetëror, joni pra.

Sa taksa e fonde janë abuzuar?

Po ato mbetjet kancerogjene të ardhura nga jashtë, përvec atyre qe i kemi krijuar vetë?

Sa keni paguar poshtë e lart për të përfituar një shërbim që ta garanton ligji dhe sa janë paguar për të shkelur ligjin?

Sa prej njerëzve i është rritur rroga e sa sillen pashpresë e papunë?

Sa … e sa… e sa…

Asnjë virus nuk do mundet të vrasë më shumë sesa ky pseudoshtet, ndërkohë, që vazhdon e mashtron pa pikë skrupulli për masat e planet e përrallat për mbrojtjen ndaj koronavirus-it.

• 

• 

• 

Se si mund t’i besoni këyre, vec ju e një Zot mund ta dijë!

Raport per diegjen e dy shtepive dhe grabitjen e gjese se gjalle ne Katundin Navosele te N/Prefektures Erseke ne Korce nga Partizanet.

27.4.1944.
Komandes se Qarkut Gjindermarise Korce.
N/Prefektures.

Lajmerohemi se me daten 25 tue gedhire dita ne katundin Navosele,prej cetave partizane jane djegur dy pale shtepi dhe grabitur gje e gjalle qe te dyja shtepive ne fkjale.
Te demtuarit u identifikuan te jene te qojturit Mehdi Duce i biri i te ndjerit Abdurrahim dhe Bylkade,lidur e banues ne katundin Navosele te Komunes Qender lagjia Priftas nr 45.
Dhe Bedri Faikut i biri i te ndjerit Qemql dhe Fehime vjec 37 lindur dhe banues ne katundin Navosele,lagjja Priftas nr 49 bujk.

Te lartpermendurit Mehdi i jane shkaktuar keto deme.
–Djegur shtepia,
Grabitur 3 dhi, 10 dhen, dy Qe, nje kale dhe nje lope.
Qe te gjitha kapin shumen prej 90 000 Franga Shqiptare.

Te lartprmendurit Bedri i jane shkaktuar keto deme.

Djegur shtepia,
Grabitur 20 dhen, 20 dhi, dy lope, nji Dem, nje Pele, dhe nje Mushke, qe te gjitha keto kapin shumen 100 000 franga Shqiptare.

Rrethanat e kesaj ngjarje jane keto.

Disa dite me pare cetat partizane ju kishin marre me force djemte e tyre,dhe keta pasi ndejten pak kohe me cetat Komuniste u arratisen dhe u kethyen ne radhet e cetave te Ballit ne Batalionin “Safet Butka”
Mbas kesaj Mehdi Ducka urrehej prej cetave Partizane pse ka qene nje nga miqte me kryesore te te ndjerit Safet Butka.

Ceta Partizane qe ka provokuar kete djegje dhe grabitje perbehej prej 50-60 vetash e komanduar prej Baki Shefkiut nga Starja dhe Hasan Takos nga Selenica te ketij rajoni.

Komandanti i Gjindarmerise se Rrethit.
Kapiden i Pare.
Fahredin Frasheri.

Që mos ikësh më për në greqi malit dhe mos marrësh rrugët e azilit.

2 Marsi nuk është një protestë politike, por bashkim qytetar për të mbrojtur kushtetutën dhe institucionet e pa varura.

2 Marsi është një protestë popullore për të shpëtuar atë pak liri, atë pak dritë, atë pak ajër që na ka mbetur akoma.

Ti , unë, ne.
Morëm dhe po marrim rrugët e emigracionit, azileve, dhe mbetëm, nëpër çadra, poshtë urave, kampeve, dhe rrugëve të botës, për të zezën tonë.
Ne ikëm sepse atje vërtet funksionon shteti i mafies, dhe jo ai ligjor.
Ne ikëm sepse atje nuk ekziston dhe jo më të funksionojë drejtësia.
Ne ikëm dhe ikim, sepse atje ligji është në dorën e “maliqit” Kriminelit,trafikantit, dhe hajdutit.
Ne ikëm sepse atje nuk ka politika, punësimi dhe mbrojtjeje të qytetarëve.
Ne ikëm sepse ai shtet, me ata politikanë na përzuri.

I dashur emigrant, apo azilkërkues.
Asistentët e emigracionit ku ti ankohesh, dhe kërkon azil, nuk të pranojnë.
Ata të tundin para syve të tu ca letra për demokracinë, dhe shtetin ligjor. Marveshjen dhe firmën e ish ministrit trafikant Tahiri, për këthim dhe mbrojtje nga shteti atje.

Ata të tundin të drejtat e njeriut dhe Kushtetutën shqiptare, atë kushtetutë që veç kapakëve të saj, asgjë tjetër si kanë lënë, si ka mbetur.

Ata nuk e dinë (ose bëjnë sikur) se në atë palo-shtet-pushtet, kushtetuta, drejtësia dhe pushteti është marrë peng nga një bandë kriminale “rilindase” e përbërë nga trafikantë, vrasës, hajdutë dhe mashtrues.
Palo shtet-pushtet, që jo vetëm nuk të mbron por të dhunon, përndjek, dhe të përzë si një qen të rrahur, jo si qytetar i lirë dhe autokton i atij vëndi.

Njerzit po ikin.
Azilet po mbushen çdo ditë.
Të gjithë ankohemi, qahemi, lutemi, lëpiemi nëpër zyrat e huaja, për të marrë një ndimë, apo një copë kartë.

Bëhemi shërbëtorë, martohemi me arabë, afrikanë, plaka, pleq, sakatë, e për dreq, duke lënë gjithshka kishim, vetëm e vetëm për të mos u këthyer kurrë më atje.

Atje ku shteti të vret.

Ne ikim, ikim, dhe vetëm ikim pa kthim.

Ikim por harrojmë se pas po lemë familjet, ëndrrat, varret, kockat e të parëve tanë, dhe një tokë të djegur në dorën e disa maskarenjve dhe horrave, me kostum parlamentari dhe pushtetari.

Ne ikim dhe nuk mendojmë se nuk jemi ne ata që duhet të ikin, por ata, dhe banda e tyre kriminale, ata që kanë marrë peng një popull dhe komb të tërë.

Ne ikim por harrojmë.

Ne emigrantët që e kemi votuar masivisht, këtë narkoqeveri, duhet të këthehemi…
Të këthehemi dhe ti bashkohemi protestës popullore, për të protestuar bashkë me qytetarët shqiptarë atje.

Ne emigrantët i jemi borçli popullit tonë…

Vota e jonë e emigrantëve dje e solli “rilindjen” në pushtet…
Sot mos i dëgjoni, por i përzini me dru kokës të paguarit, sekserët dhe emisarët e saj “rilindas” të kamufluar si drejtues shoqatash, apo forumesh, në mesin tuaj.
Ata ju vodhën votën dhe lirinë tuaj, duke ju mashtruar.
Ndaj sot bashkimi dhe vendosmëria e jonë duhet të mbrojë të drejtat tona, kushtetutën dhe ta largojë nga pushteti këtë narko-qeveri.

• 

2- Marsi ishte protestë popullore për të mbrojtur lirinë tonë.
2- Marsi ishte protestë qytetare për të shpëtuar Kushtetutën.
2- Marsi ishte bashkim i shqiptarve kundër së keqes së madhe.

Bashkou edhe çdo Marsi, Prilli, Maji, deri në rrezimin e kesaj kaste kriminale në pushtet.

Bashkohu kunder se keqes.

Bashkoju Presidentit të Republikës.

Bashkoju Partisë Demokratike.

Bashkoju opozitës Shqiptare.

Bashkoju intelektualëve,artistëve, dhe çdokujt që kërkon ndryshim dhe shpetimin e shoqerisë dhe kombit.

Disa të vërteta që nuk janë thënë kurrë deri më sot. Si lindën serenatat në qytetin korccar? Një vështrim historik dhe rrëfim

Vepror Hasani

Korçë- Emrin e saj askush nuk e mban mend, sepse që nga ajo ditë kanë kaluar shumë vite dhe ka rrjedhur shumë ujë. Kanë mbetur të gjalla vetëm tregimet që janë rrëfyer për të. Vazhdojnë të tregohen edhe sot e kësaj dite edhe pse kanë kaluar ndoshta më shumë se 200 vjet. Ajo ishte një cigane, ose siç quhen sot, një rome, e bukur, me një vështrim që të rrëmbente që në çastin e parë dhe nuk mund ta harroje dot kurrë për gjithë jetën. Ishte këngëtarja më e njohur e qytetit. Në atë kohë ciganët jetonin në tre lagje të Korçës, ashtu sikurse edhe sot: në mëhallën e Katavaroshit (Varoshi i Poshtëm), në mëhallën e Radanecit dhe në pjesën jugore të qytetit.

Ciganët dinin të këndonin pothuajse të gjithë. Kur binte mbrëmja lagjet e tyre ktheheshin në një aheng të madh, këndonin gjatë gjithë natës, vallëzonin, deheshin dhe gëzonin pa pasur frikë se çfarë fati do t’u sillte dita e nesërme. Jeta e tyre ishte këngë dhe brengë, por trishtimi nuk i lodhi dot kurrë. Netëve të vona ata thurnin këngë, si për jetën ashtu edhe për vdekjen dhe i këndonin ato me lot në sy.

Më të vjetrit thonë se ata këndonin me zërin e shpirtit. Prej shpirtit të tyre rebel do të lindte serenata korçare, e cila këndohet edhe sot e kësaj dite. Deri më sot kjo e vërtetë e madhe ka mbetur e pathënë.

Varoshi dhe Kasabaja

Dy lagjet e tjera të qytetit, ajo në anën lindore të lumit që mbante emrin “Kasaba” ku jetonin myslimanët, dhe tjetra në anën perëndimore që quhej “Varosh”, ku jetonin të krishterët, të cilat përbëheshin nga disa mëhalla, qëndronin krejtësisht  të heshtura njësoj sikur të mos ndodhte asgjë. Dëgjonin këngët dhe muzikën e ciganëve dhe çuditeshin me ta se si arrinin ta përballonin dot jetën. Më shumë se kënga, ciganëve nuk u pëlqente asgjë tjetër. Martoheshin që në moshë të vogël dhe lindnin shumë fëmijë. Edhe pasardhësit e tyre bënin të njëjtën gjë: këndonin. Edhe pse e kalonin natën me ahengje, në mëngjes sërish ngriheshin herët dhe dilnin në rrugët e Korçës për të gjetur punë. Bashkë me ta ishte edhe ajo cigania e bukur me vështrimin rrëmbyes që, nëse ashtu si fshehurazi të shkelte synë, të turbullohej jeta e të kthehej në mjegull, aq sa nuk mund të gjeje dot shteg për të dalë. Ajo bashkë me disa të tjera e nisnin mëngjesin duke kënduar këngë portë më portë për të siguruar bukën. Në kujtimet e tij, Vasil Ballauri shkruan se ato i quanin ndryshe “llazore” ose “rusica”, që sipas Ballaurit, këto emra e kishin marrë kuptimin nga festat fetare. Të të këndonte te pragu i portës një vajzë si cigania dhe të mos i dhuroje diçka si shpërblim, ishte e pamundur, madje ndodhte që më të rinjtë t’i kërkonin asaj të këndonte dy edhe tre këngë, vetëm e vetëm për ta mbajtur aty edhe një çast më shumë.

Magjia e këngës

Kështu kalonte jeta e tyre. Ata ishin të vetmit këngëtarë që këndonin me vegla muzikore. Përveç ciganëve, së paku deri pas viteve 1800, ishin të rralla ato familje në Korçë që mund të kishin në shtëpitë e tyre një buzuk, fyell apo dajre. Për vegla të tjera muzikore as që bëhej fjalë. Violina konsiderohej “mollë e ndaluar”. Sipas kujtimeve të Vasil Ballaurit, të sjella nga biri i tij, Ilia Ballauri, te libri “Një dritare në historinë e muzikës së Korçës”, thuhet: “Muzika asi kohë, me sa tregojnë pleqtë, ishte fare pak e zhvilluar dhe njerëzit argëtoheshin me këngët karakteristike të vendit, ato të dasmave, të qejfeve e të tjera dhe të paktat vegla muzikore që përdoreshin thonë të vjetrit, ishin buzuku, dajreja dhe fyelli”.

Kjo ishte arsyeja pse cigania që këndonte e luante në dajre ishte bërë e famshme në gjithë qytetin. Zëri i saj ishte një drithërimë e vërtetë. Kënga e kënduar prej saj: “O bandill të paçim sa malet/, pse nuk vjen një natë që të qajmë hallet…” i bënte gjithë njerëzit ta dëgjonin në heshtje. Banorët ishin mësuar që mëngjeset t’i prisnin me trokitjet e saj në derën e shtëpisë, por erdhi një ditë dhe cigania e bukur nuk  doli më në rrugë. Thuhej se ishte martuar në një vend të largët. Largimi i saj mbeti një trishtim i thellë. Qyteti kishte filluar të ndjente mungesën e saj. Djemtë që ktheheshin nga kurbeti pyesnin për të, që të dëgjonin një këngë të kënduar prej saj, por tashmë nuk e kishin më atë fat.

Atje në kurbet ata kishin pasur rastin të dëgjonin këngë edhe nga ciganë që shëtisnin sa në një vend në një tjetër. Të nxirrje bukën duke kënduar nuk kishte qenë turp.  Vetëm me ikjen e saj po e kuptonin se përçmimi i ciganëve kishte qenë i pavend. Megjithatë vendin e ciganes së bukur me vështrimin rrëmbyes do ta zinin cigane të tjera. Gjatë vitit, ciganët shkonin edhe në vende të tjera dhe sillnin prej andej këngë të reja edhe më të bukura nga ato që ishin kënduar deri atëherë.

Dasmat

Kurbetlinjtë që ktheheshin në qytetin e Korçës dëshironin që dasmat e tyre t’i bënin me këngë e valle, me orkestër dhe këngëtarë. Të merrje në dasmë një grup këngëtarësh nuk ishte e lehtë, por ata ishin të gatshëm të paguanin. Tashmë dëshira për këngë të shoqëruara nga instrumente muzikore po përfshinte gjithë qytetin.

“Kurbeti solli në Korçë dhe zonat përreth rritjen e mirëqenies; njerëzit filluan të rronin më mirë, të pasuroheshin, të kulturoheshin dhe të rrisnin kërkesat për jetën dhe për rrjedhojë edhe kërkesat për muzikë dhe argëtim”, thotë në kujtimet e tij Vasil Balluri. Ndërsa më tej shkruan: “Në atë kohë familjet e mira korçare, familjet pra që kishin një farë niveli ekonomik, filluan të thërrisnin nëpër “sebepe” të ashtuquajturat dikur “saze”. Ç’ishin sazet? Nuk jam i qartë për etimologjinë e kësaj fjale, por dihet se sazet përbëheshin nga një grup orkestrantësh popullorë, të cilët luanin vegla muzikore si violinë dhe fyellin. Më vonë në këtë grup, pra në sazet, u inkuadruan edhe gërneta ose klarineta si dhe dy llahuta. Sazet këndonin dhe shfrehnin dufin, shpirtin, gëzimet dhe andrallat e jetës së përditshme”.

Më mirë se kushdo tjetër këtë gjë e bënin orkestrinat e ciganëve të Korçës. Sazexhinjtë këndonin dhe luanin në instrumente, por gjithnjë kishin me vete edhe një këngëtare të dëgjuar që linte të mahnitur këdo. Shpirtin e tyre prej artisti kishin filluar ta kuptonin vetëm ata që vinin nga kurbeti

Sazet

Gjithashtu, sipas Vasil Ballaurit: “Në fillim të periudhës së sazeve (në qoftë se mund të shprehemi kështu), qyteti i Korçës nuk kishte të tilla dhe për këtë arsye, familjet e pasura i merrnin ato nga zonat etnografike fqinje, si: Ohri, Kosturi, Leskoviku. Asi kohe, sazet më në zë ishin ato që vinin prej Kosturit. Më vonë, meqenëse kërkesat shtoheshin dhe me qenë se qyteti po zmadhohej dhe numri i dasmave rritej (popullsia e Korçës në këtë kohë nuk ishte as 10 mijë banorë por, për krahasim, të mos harrojmë se edhe Beogradi në atë kohë nuk kishte më tepër se 30 mijë frymë), shohim se sazexhinjtë e Leskovikut filluan të vendosen me banim të përhershëm në qytetin e Korçës.

Në këtë mënyrë, në qytetin tonë u bënë një sërë sazesh, të cilat mbanin emrat apo llagapet karakteristike të orkestrantit më në zë të sazes dhe për këtë arsye ato quheshin sazet e këtij apo atij personi. Orkestrantët e sazeve të vendosur në Korçë filluan t’u mësojnë vendasve myslimanë e të krishterë veglat muzikore.

Sazexhinjtë më të mirë në atë kohë ishin ata myslimanë. Sazet e huaja dalëngadalë filluan të thirreshin në qytetin e Korçës gjithnjë e më rrallë”. Pikërisht në këtë kohë nisën të dëgjoheshin gjithnjë e më shpesh këngët e Leskovikut: Leskovik o fryn një erë/, dilni hapni penxheretë/, se vjen djali vetë i tretë/, me llahutë e me gërnetë…”.

Për djemtë e Korçës ngritja e një grupi kishte nisur të bëhej një ëndërr e madhe. Përse të mos këndonin edhe ata ashtu si ciganët, të çonin peshë zemrat e njerëzve dhe të ndiznin zjarre në shpirtrat e vajzave që adhuronin. Dhe vërtet ata do të sillnin këngë të tilla, si: “Perëndeshë e bukurisë më je/, Unë për ty moj do të pëlcas/, Dashurinë që kam shtënë me ty/, U bu bu si do t’ia ngas…”.

Fillimet

Gjithçka nisi të ndryshonte aty nga vitet 1860. Te të rinjtë e qytetit të Korçës kishte shpërthyer dëshira që edhe ata të kishin grupet e tyre të këngëtarëve. Nuk e kishin atë mundësi që kishin ciganët, që bashkë me ta të këndonin edhe vajzat e mëhallës, sepse familjet e tyre nuk i lejonin, por ata ëndërronin t’u këndonin atyre netëve të vona dhe të zbraznin nga shpirti gjithë mallin dhe brengën që kishin për to.

Pikërisht në këtë kohë edhe ciganët nisën të forconin pozitat e veta. Tashmë në qytetin e Korçës kishte dalë një këngëtare tjetër e quajtur Qerime. Këndonte dhe luante me dajre. Fama e saj po i kalonte edhe kufijtë e qytetit të Korçës. Ishte krijuar edhe një orkestër tjetër që mbante emrin “sazet e Ibrahimit me violinë”, e cila kishte fituar emër të madh. Edhe kjo e fundit përbëhej nga ciganët. Të krijohej përshtypja se tashmë qyteti i Korçës kishte hyrë në një garë të madhe muzikore.

Shpirti i qytetit po trazohej. Kishin nisur të krijoheshin grupet e para të këngëtarëve edhe pse vazhdonin të ishin tepër të vakta. Tashmë për qytetin e Korçës mbrëmjet kishin filluar të vinin ndryshe, të mbushura me tingujt e instrumenteve muzikorë dhe me zërin e djemve të dashuruar. Ata kishin filluar mblidheshin lëndinave, lokaleve, kafeneve apo burimeve përreth qytetit dhe këndonin këngë për dashurinë dhe jetën.

Për ta pranvera ishte stina më e bukur, pasi vajzat i shihnin nëpër sokaqe dhe rrugë, sepse dimri i mbyllte të dashurat e tyre në shtëpi dhe mundësitë e takimit i bënte më të rralla. Mbase për këtë arsye nisën të këndoheshin edhe këngë të tilla: “Kur vjen behari, çel qershia/, vajza të bukura, faqka paputhura/, andej-këndej kërkojnë djemtë/, duan të lozin-ë, të qeshin-ë!… Kush nuk këndoi njëherë një serenatë,/  Kush nuk dashuroi njëherë me çmenduri/, Për të jeta është një mandat,/ Eshtë thjesht një epitaf i zi…”.

Mandolinatat

Sipas Vasil Ballaurit, “aty nga viti 1860-1880, veglat muzikore të rinisë korçare të kësaj periudhë ishin buzuku dhe fyelli. Veglave të tjera e kishin për turp t’u binin, meqenëse ato përdoreshin nga sazexhinjtë të cilët ishin kryesisht evgjitë, (siç quheshin atëherë). Tek-tuk violinën e përdornin edhe qytetarë korçarë me origjinë nga Voskopoja, por edhe këta nuk e zotëronin dhe nuk e njihnin mirë këtë vegël”.

Por në të vërtetë ecuria e serenatës nisi të merrte një hov tjetër që me çeljen e gjiminazit grek në Korçë në vitin 1856. Mësuesit grek të ardhur nga Greqia vunë re se të rinjtë korçarë kishin dëshirë gati të papërmbajtshme për interpretimin e këngës. Për këtë arsye, ata sollën këngët e tyre për t’u kënduar nga të rinjtë e Korçës, sollën edhe vegla muzikore, ofruan edhe përkushtimin e tyre pa kushte për realizimin e ëndrrës që kishte lindur te të rinjtë. Shumë prej këngëve që këndoheshin, ishin në gjuhën greke.

Megjithatë shumë të rinj dhe kurbetlinjtë që ktheheshin kohë pas kohe, nisën të kompozonin këngë shqiptare. Ciganët vazhdonin të këndonin ashtu edhe si më parë këngët e tyre për jetën dhe vdekjen, ndërsa vajzat cigane shkonin portë më portë për të interpretuar këngët e tyre.  Ato vazhdonin të mbeteshin një magji, ndoshta edhe për faktin që këndonin këngët më të vjetra të vendit.

Qerimeja ishte këngëtarja më e kërkuar në dasmat e qytetit. Edhe dy lagjet e tjera “Kasabaja” dhe “Varoshi” nuk ishin më të heshtura ashu si më parë. Të dy lagjet po nxirrnin këngëtarët dhe instrumentistët e tyre. Megjithatë, sipas kujtimeve të Vasil Ballaurit, “vetëm në fund të shek 19-të dhe në fillim të shek 20-të, pra në kapërcyell të dy 100-vjeçarëve, grupet e këngëtareve zunë të organizohen më mirë duke u futur në formë eminente në ansamblet (grupet) e tyre muzikore mandolinën, gjë që solli kështu krijimin e mandolinatave”.

Vasil Ballauri në kujtimet e tij thotë se në këtë kohë ishte krijuar shoqëria “Anagjenisi” (greqisht Rilindja) e tipit mandolinatë, “Banda muzikore”, shoqëria “Ta patria”, përsëri e tipit mandolinatë dhe me këngë korale, si dhe shoqëria e Komitetit Shqiptar “Liria” me kor dhe “Bandën e Lirisë”. “Gjithashtu duhet theksuar, thotë Vasil Ballauri, se në këtë kohë erdhën në Shqipëri edhe shumë atdhetarë nga Amerika dhe vende të tjera, të cilët sollën me vete shumë këngë të bukura shqip të kompozuara në kurbet. Ata sollën në atdhe edhe mjaft vegla muzikore, të cilat i përdornin me mjeshtëri, duke lënë kështu mbresa të thella të Korçarët e asaj kohe”. Fara që kishin hedhur ciganët me zërin e tyre, me tingujt e veglave muzikore, me meloditë shqiptare tashmë kishte nisur të hidhte shtat.

Francezët

Më 1916-n francezët hynë në Korçë, por ndryshe nga grekët të cilët më së pari dëshironin të sillnin këngën greke, profesorët e Liceut francez Rollandi, Leglizi me violinë dhe zonja Legliz në piano, si dhe profesorët Fransua de Lor, Granie, Boi, Garik, Maraval u kujdesën që rinia korçare të përmbushte ëndrrën e vet. Një tjetër atmosferë po ndihej në qytetin e Korçës.

Pikërisht në këtë periudhë erdhi nga amerika edhe Banda e Vatrës. Kishte qenë e shkruar që gjithçka të hynte në rrugë të mbarë “Me këtë rigjallërim të muzikës, kujton Vasil Ballauri, filluan të kompozohen këngë të reja, të shfaqen tablo muzikore, të organizoheshin koncerte madhështore, të cilat nuk ishin parë ndonjëherë në qytetin e Korçës, u formua  edhe shoqëria e “Arteve të Bukura”, e cila dha një sërë shfaqesh të shumta, ballo etj. Në mandolinatën e asaj kohe e përbërë nga mbi 20 veta kishte mandolina, mandola, mandolonçelo, benxho, kitara dhe flauta”.

Në këtë kohë, prej grupeve korale të shkollave u ngjitën në skenë operetat “Nabukodonosor” dhe “Perlat e peshkatarit”. Tashmë serenata korçare e kishte nisur udhëtimin e saj. Emrat më të spikatur të këngëtarëve dhe instrumentistëve ishin“Shana” (Dhosi Ballauri) Thanas Floqi, Ilo Mosko, Ilo Nuke, Vasil Bimbli, Petro Bimbli, Kristaq Mosko,  Aleko Kondili, Jorgji Kroi, Thimi Naçi, Filip Mano etj. Po kaq viruoz ishte dhe dhëndri i Belul beut, i cili luante në llahutë dhe buzuk. Djemtë e Ali Efendi Grinzës u dalluan në lojën me piano, madje ishin të parët që sollën këtë instrument në Korçë. Isuf Gjata shkëlqeu në klarino, Xhelal Rusi ishte gjithashtu po kaq i talentuar.

Edhe ciganët tashmë kishin orkestrën më në zë të Korçës, e cila udhëhiqej nga Demka i Hajros, e cila do të merrte pjesë edhe në dasmën e mbretit Zog në Tiranë dhe pas kësaj do t’u mbërrinte ftesa për një vizitë disa ditore në Itali, ku do të prezantoheshin me rrethet më të njohura të këngës. Ishin këta artistë rebelë që përçmoheshin pse luanin në violinë dhe ajo cigania e bukur me vështrimin rrëmbyes që do të zgjonte te ky qytet, shpirtin e këngës, për të cilën sot Korça shkëlqen.

Kjo Besëlidhje Shqiptare Kuq e Zi, ky puritantizëm gjithëpopullor duhet ti thotë;
Po Shqipërisë.
Po Kushtetutës.
Jo grushtit të shtetit.
Jo shpopullimit të Shqipërisë.
Të gjithë të barbartë para ligjit.
Sllogani i fundit na sjell në vemendje filozofin Emanuel Kant që na ka lanë sentencën:
“Yjet janë mbi mua, dhe ligji moral për mua”, apo Atin e ekzistencializmit Kierkegard;

Nga, Azgan HAKLAJ

Marsi është muaji i tretë i Kalendarit Gregorian.
Ky emërtim vjen nga Perendia Romake e Luftës në kohën e Romës së lashtë, i cili ishte fati i fillimit të një lufte.
Ai vjen bashkë me pranverën.

Për shqiptarët marsi është i veçantë jo thjeshë për faktin e pranverës që sjell, por është memorizuar në historinë kombëtare si muaj i ngjarjeve të mëdha, sakrificës sublime për liri, triumfit të demokracisë, martirizimit në emër të Atdheut.

Është djepi i Shtetit të Përqëndruar Arbëror, kushtrimi i çlirimit kombëtar, ku janë farkëtuar nëntorët e lirisë,
Flet me shpatën magjike të Heroit Tonë Kombëtar Gjergj Kastrioti ( Skënderbeu), emrin e Shtetit të Përqendruar Arbëror lindur në Kuvendin e Lezhës, me dt 2 Mars 1444, ku u besatuan fisnikët arbërorë nën udhëheqjen e Kryezotit të Arbërisë Gjergjit të madh për të mbrojtur lirinë nga hordhitë otomane, aziatike dhe sulltanët e Perandorisë Osmane.

Fund marsi i vitit 1911 është fillimi i Kryengritjes së Malësisë Madhe udhëhequr nga Anteu i Alpeve Ded Gjon Luli, e cila u kurorëzua me ngritjen e Flamurit Shqiptar me dt 6 Prill në Bratilë të Deçiçit, rreth pesë shekuj pas Epokës së Ndritur të Moisiut Tonë, Gjergj Kastriotit.
Populli me të drejtë i ka kushtuar vargjet lapidare:
“Kruja e dytë Vlora e parë
Ded Gjon Luli flamurtar”.

Kjo Kryengritje ishte vazhdim i Kryengritjes së parë shqiptare të vitit 1910 e cilësuar nga shtypi i kohës si revolucioni i parë i shqiptarëve kundër xhonturqëve, e udhëhequr nga Hasan Prishtina, Isa Boletini, Bajram Curri, Naxhip Draga, Zefi i Vogël etj, e cila ishte shtypur me zjarr e hekur.
Marsi flet me emrin e Luigj Gurakuqit i cili u vra me 2 mars të vitit 1925, pra shënon epilogun tragjik të jetës së veprimtarit të shquar të Çështjes Kombëtare, pjesëmarrës i rendësishëm në Kongresin e Manastirit, truri i Memorandumit të Greçes, krahu i djathë i Ismail Qemalit në Shpalljen e Pavarësisë në Vlorë me dt 28 Nëntor 1912.

Flet me veprën e Plakut të Maleve,Tribunit Popullor Bajram Currit, pjesëmarrës aktiv në të gjitha kryengritjet, kuvendet historike për liri, që nga betejat epike për mbrojtjen e Plavë- Gucisë nga Ushtria e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, në Lidhjen e Pejës përkrah Haxhi Zekës, në Kuvendet e Junikut e Shkupit, Komitetin për Mbrojtjen Kombëtare të Kosovës, përkrah Hoxhë Kadri Prishtinës, Bedri Pejanit, deri në Kongresin Historik të Lushnjes, fatkeqësisht u vra me dt 29 mars 1925.
Marsi i vitit 1992 çertifikoj ngadhnjimin e Partisë Demokratike mbi diktaturën komuniste, pikërisht në “Ditën e Re” të bektashinjëve që mban emrin dita e Sulltan Novruzit me dt 22.

5- 6-7 marsi dhe 24 marsi i vitit 1998 janë Epopetë Legjendare të Familjes Jasharaj dhe Dukagjinit prirë nga Familja Haradinaj.
24 marsi i vitit 1999 shenoj fillimin e fundit të ushtrisë gjakatare të Millosheviçit, NATO-ja filloi bombardimet mbi strofkullat e saj.
Me dt 26 mars 2001 ra heroikisht në Preshevë për mbrojtjen e të drejtave të vëllezërve tanë atje Flakadani i Karadakut Ridvan Qazimi (Komandant Mjekra).

3 marsi i vitit 2019 shënon triumfin e shqiptarëve në Tuz, në Mal të Zi, fitoren spektakolare në zgjedhjet për Komunën e Tuzit, të cilët jetësuan mesazhin e thuprave, të Gjergj Kastriotit dhe realizuan ëndrrën e Ded Gjon Lulit pas 108 vitesh.
Por marsi flet edhe me ditën e mësuesit 7 marsin, e cila kremton hapjen e mesonjëtores së parë shqipe në Korçë, në vitin 1887 nga Pandeli Sotiri.
Marsi flet edhe me një ditë të rendësishme ndërkombëtare, ditën e gruas, 8 marsin.

Kjo ditë sipas Kalendarit Julian është dt 28 shkurt, ku gratë e Rusisë si pasojë e humbjes të afër 2 milionë ushtarëve rusë në Luftën e Parë Botërore me dt 23, shkurt në vitin 1917 dolën në protestë dhe u ngujuan në grevë urie kushtuar “Bukës dhe Paqes”, e cila katër ditë më vonë do të detyronte Carin të jepte dorëheqje. Qeveria e përkohëshme e asaj kohe legjetimoj votën e gruas.

Respektimi i parë i Ditës së Gruas u mbajt me 28 shkurt 1909 në Nju Jork.
Në vitin 1910 Konferenca Ndërkombëtare e Gruas në vitin 1910 sygjeroj 8 marsin si “Ditë Ndërkombëtare e Gruas” e cila është miratuar nga Kombet e Bashkuara në vitin 1975.
Afër gjashtë shekuj më parë fisnikët shqiptarë u besëlidhën në Kuvendin e Lezhës kundër Turqisë e Sulltanëve të saj, por askujt nuk i ka shkuar ndërmend se do të detyrohen të besëlidhen në të njëjtën ditë ndaj një Sulltani që nuk është i huaj por po shdërrohet i tillë për ta, si Cari apo Erdogani.

Ai është Edi Rama.

Pasi ka rrëmbyer pushtetin dhe ka kapur shtetin, ka uzurpuar të gjitha pushtetet dhe institucionet kushtetuese tani po sponsorizon një grusht shteti duke kapur Gjykatatën Kushtetuese për të pushtuar Presidencën, të vetmin institucion të pathyer prej tij.
Për këtë aksion invadues Sulltani ynë ka mobilizuar tellallët e tij dhe nëpërmjet mediave të kontrolluara po trumbetojnë me të madhe alkiminë rilindasve se kanë gjetur gurin magjik të shpëtimit “Mekanizmin e zhbllokimit” i cili në fakt është parashuta e desantimit në Gjykatës Kushtetuese, zhvleftësimit të Kushtetutës nga aktet noteriale dhe pushtimit të Presidencës.
Eunukët e Sulltanit, Ngjela e Çupi u rrekën të na mbushin mendjen se nuk është grusht shteti dhe sulmuan “Besëlidhjen Kuqezi” e cila është një levizje gjithë popullore kundër Patriarkut Rama që e ka kthyer Shqipërinë feud të tij.

Po i pyesim “iluministët” rilindas edhe njëherë:
Çështë Shteti?
A është shteti trupë politike qeverisëse (ligjvenëse, ekzekutive, gjygjsore) e një vendi ?
Këto pushtete a duhet të jenë të ndara?
A është Kushtetuta që garanton ndarjen e pushteteve?
A është Shtet i së Drejtës Regjimi i Ramës?
A respekton liritë dhe të drejtat e njeriut regjimi i tij?
A zbaton Kushtetutën ai?

A fallsifikoj dokumentat Ministria e Drejtësisë dhe a mori kopetencat e një pushteti tjetër ekzekutivi?!
A po perpiqet Rama ta pushtojë Presidencën?
A kemi një parlament monist?
A ka shkatërruar zgjedhjet e lira dhe Institucionin e votës?
A ka invaduar pushtetin lokal duke zhvilluar zgjedhjet pa opozitën.
A ka hartuar paketën antishpifje për të pushkatuar fjalën e lirë siç bëjnë të gjithë tiranët.

• 

• 

• 

A ka zhdukur konkurencën e lirë duke krijuar oligopolet e oborrit të tij.
A po ndjek një politikë kryekëput antikombëtare Kryeministri ynë kuisling, që do të ia kishte zili edhe Esat Pashë Toptani?
A përdori lendë helmuese luftarake kundër popullit opozitarë, si Sadami e Asadi?
A ka ndjekur një filozofi qeverisëse ksenofobe ndaj malësorëve duke shpotitur me sarkazëm politike Veriun e Shqipërisë, me paratë e taksës së Rrugës së Kombit sponsorizoj komedinë filëm për të denigruar Tropojën?
A e ka kthyer Shqipërinë në megalavatriçe të pastrimit të parave?
A e ka kthyer Shqipërinë në një kosh të hedhjes së mbeturinave kancerogjene?

Natyrisht nuk mund të na ktheni pergjigje sepse kemi vertetuar me argumenta të pakontestuar se Kryeministri ynë është shndërruar në njě vampir për pushtet e para dhe se regjimi i tij është despotik, kjo për këdo është e qartë tashmë.

Megjithë atë në shkrimet e mëparshme kam sjellur shembuj shterrues nga Aristoteli e Platoni ku fillon mendimi filozofik mbi të drejtën, Tomas Hobësi, teoria e tij për “Shtetin Absolut”, Xhon Loku dhe “Shtetin Natyror”, evolulimin e së drejtës në Epokën e Iluminizmit Europian, Monteskjen dhe konceptet e tij mbi Shtetin e së Drejtës, Tokëvillin, përfaqësues tipik i liberalizmit, Konstitucionalizmin Amerikan, mendimtarët iluministë, materialistë, utilitarizmin dhe Xhon Stjuart Millin, barazinë sociale, Shtetin e Arsyes Njerëzore, teoritë e konformitetit, teoritë dhe konceptet juridike të regjimeve totalitare, nga filozofia politike që studion marrëdheniet mes individëve dhe komuniteteve me shtetin, të drejtat dhe detyrimet e qytetarëve, kontratën sociale e shoqërore, dhe pas numrit të shumtë të provave dhe fakteve që prumë arritëm në përfundimin e arsyeshëm, në një aksiomë politike së jemi përpara një grushti shteti dhe se shqiptarët duhet të jenë me dt 2 mars në Bulevardin Deshmorët e Kombit në mbështetje të Presidentit Ilir Meta.

Kjo Besëlidhje Shqiptare Kuq e Zi, ky puritantizëm gjithëpopullor duhet ti thotë;
Po Shqipërisë.
Po Kushtetutës.
Jo grushtit të shtetit.
Jo shpopullimit të Shqipërisë.
Të gjithë të barbartë para ligjit.
Sllogani i fundit na sjell në vemendje filozofin Emanuel Kant që na ka lanë sentencën:
“Yjet janë mbi mua, dhe ligji moral për mua”, apo Atin e ekzistencializmit Kierkegard;

• 

“E vetmja gjë që më ban të ndihem i sigurtë është liria”. Por liria vjen siç thekson Sartori tek “teoritë mbi demokracinë” atëherë kur të ketë “Më shumë demos se sa kraci”.
Pra demokracia ekziston kur marrëdheniet midis të qeverisurve dhe qeverisë i përmbahen parimit se shteti është në sherbim të qytetarit dhe jo qytetari në sherbim të shtetit.

Presidenti Benxhamin Franklin na ka lënë aforizmin:
“Kush heq dorë nga liria për të patur një siguri të përkohëshme nuk e meriton as lirinë as sigurinë”.
Sigurisht me me dt 2 mars lumenjtë e qytetarëve do të përmbytin Bulevardin Deshmorët e Kombit dhe deti Kuqezi do të besëlidhet si në kohën e Motit të Madh, duke çertifikuar një referendum në emër të Shqipërisë për të mbrojtur Demokracinë, Republikën, Kushtetutën dhe lirinë e gjithësecilit.

Duke i kerkuar ndjesë Rilindasit të madh Anton Zako Çajupi për tjetërsimin e vargut po e mbyll këtë shkrim me fjalët e tij lapidare:
“Shipërinë e mori vulgu i vu zjarr’
Shqiptar mos rri po duku shqiptar
Erdhi dita të ngresh kokë të kërkosh
Lirinë, bashkë me shokë të luftosh”.
Sovrani duhet ti thotë stop grushtit të shtetit.

Populli e ka votuar me referendum kushtetutën dhe e ka të drejtën hyjnore ta mbrojë atë.

Koha kur Aleksander Vucic si recensues i librit te Sheshelit e quante T. Bler, „Енглески педерски испрдак Тони Блер“. „Mut homoseksual Anglez”.
ДАНА 22/02/2015

Bler do te keshilloje kryeministrin Serb Aleksandar Vuçiq,sipas nje marreveshjeje qe besohet te jete financuar nga Emiratet e Bashkuara Arabe.

Po kryeministrin shqiptar Edi Ramen ne c’baze te ciles marveshje do e keshilloje,dhe nga do te dalin qindra mijera eurot per tu paguar leksionet e Blerit

KUR.
Keshilltaret e tij thone se ai eshte paguar deri ne 300,000 dollare per nje seance cikli leksionesh.

Blair do te keshillojë kryeministrin serb, Aleksandar Vuçiq, i cili ishte minister i informacionit gjatë periudhes se luftes dhe njekohësisht nje nga kritiket me te forte te politikanit britanik, si dhe nje nder redaktorët e librit me titull
“Pordha gej angleze Tony Blair”.

Libri me titull plot nuance, botuar në vitin 2005, ku Vuçiq eshte permendur si nje nga redaktoret, eshtë shkruar nga Vojislav Sheshel, nje politikan serb i dyshuar si kriminel lufte, kur të dy ishin anetare te lartë te Partisë Radikale Serbe.

Blair-i nuk publikon te ardhurat e tij, por Financial Times i vlerëson te ardhurat e tij per vitin 2011 në rreth 20 milion funte.

Ai eshte paguar deri në 300,000 dollare per nje seance cikli leksionesh, kane thene ndihmësit.
Blair ka këshilluar vende të ndryshme si Ruandën, Shqipërinë, Mongolinë dhe Kuvajtin. Iniciativa e tij për qeverisjen e Afrikës ka punuar me qeveritë e Sierra Leones, Liberisë, Guineas, Nigerisë, Etiopisë dhe Senegalit.

Педерски испрдак Вучићев нови саветник

Në historinë tonë të shkurtër (të bërë lëmsh nga një mungesë e plotë e respektit për të vërtetën dhe nga një polarizim i skajshëm politik që nuk lejon tregime dhe analiza realiste të ngjarjeve), në shkurt kujtojmë dy krime të bëra nga shqiptarët ndaj shqiptarëve, të interpretuara në mënyra krejt të ndryshme nga pole të kundërta ideologjike.

Kur lufta midis forcave nacionaliste dhe atyre komunistë ishte në kulm, në Tiranë, më 3 shkurt të vitit 1944, guerilet komuniste, në përpjekje për të vrarë Kadri Cakranin, komandantin ushtarak të Ballit, dhe Xhafer Devën, ministrin e Brendshëm të kohës, vranë shoqëruesin e Kadri Cakranit dhe, më pas, po atë ditë, vranë edhe nipin Xhafer Devës. Pas kësaj, natën e 3-4 shkurtit u shpall gjendja e jashtëzakonshme dhe u ndalua qarkullimi në Tiranë. Ata që nuk do të zbatonin urdhrin, do të pushkatoheshin në vend. Si pasojë, atë natë, ndonëse komunistët për arsye politike dhe propagandistike thonë se u vranë 84 persona, sipas procesverbalit të prokurorisë dhe të dhënave të morgut të spitalit të Tiranës, duhet të jenë vrarë 14 persona, prej të cilëve 9 janë të identifikuar me emra, ku bëjnë pjesë edhe dy italianë, dy janë të paidentifikuar dhe tre u gjendën më vonë, më 6 shkurt, nga interesimi i familjarëve të tyre. Ishte një masakër që bënë autoritetet në fuqi gjatë luftës, e cila mund të shmangej, po t’i lihej në dorë drejtësisë që të vepronte dhe të dënonte vetëm përgjegjësit. Megjithatë, duhet shënuar se, pas kësaj dhe për këtë ngjarje, kryeministri Rexhep Mitrovica e kritikoi ministrin e tij të brendshëm, Xhafer Devën dhe pak muaj më pas ky e humbi postin e ministrit dhe u kthye në Kosovë prej nga kishte ardhur.

7 vjet më pas, më 19 shkurt të vitit 1951, në legatën sovjetike në Tiranë u hodh një pako dinamit i cili shpërtheu pa dëmtuar njeri. Menjëherë pushteti komunist kreu arrestime të mbi 100 personave të cilët i mbyllën në burgun e Tiranës. Prej tyre zgjodhi 22, midis të cilëve edhe një grua, dhe natën e 26 Shkurtit i çoi në breg të lumit Erzen dhe i pushkatoi të gjithë. Njerëzit që burgosi dhe vrau e, më pas, edhe ata që internoi e i persekutoi për këtë shkak, nuk kishin asnjë lidhje më dinamitin që u hodh në ambasadën sovjetike. Ishte një masakër barbare që bënë kriminelët komunistë pa asnjë shkak, në kohë paqeje, pa pyetur as “drejtësinë” e tyre, mbi intelektualë krejt të pafajshëm të Tiranës. Megjithatë, duhet shënuar se, pas kësaj, atyre që e organizuan këtë masakër, Enver Hoxhës dhe Mehmet Shehut, Byroja Politike i përgëzoi dhe ua miratoi veprimin.

Nuk dua t’i komentoj më tutje këto ngjarje me njëfarë ngjashmërie por, duke perifrazuar një paragraf, nxjerrë nga një shkrim i botuar së fundi (fjalët origjinale të së cilit janë në kllapa), që e cilësonte ngjarjen e 4 shkurtit (duke harruar ngjarjen e 21 shkurtit), si “Natën e Bartolomeut”, për atë që ndodhi më 21 shkurt, do të thosha:

Projekti i një masakre të tillë që kolaboracionistët sovjetikë (nazistë) shqiptarë vranë bashkëkombësit e tyre me një gjakftohtësi barbare, nuk ishte vetëm një projekt i një hakmarrjeje kundër Antikomunizmit (Antifashizmit) Shqiptar, që e kundërshtonte pushtimin sllavo-sovjetik (nazist), por dhe një servilizëm i ndyrë dhe antinjerëzor i kolaboracionistëve shqiptarë ndaj komunistëve sovjetikë (nazistëve gjermanë).

Në mbledhjen e Byrosë Politike, që u bë për masakrën e 26 shkurtit, Mehmet Shehu propozoi: “Do të ishte mirë që ne si Byro Politike t’i bënim një telegram shokut Stalin ku t’i tregonim se si ka ndodhur kjo ngjarje, kjo fatkeqësi e madhe, dhe t’i premtojmë e ta sigurojmë se luftën kundra armiqve të jashtëm e të brendshëm do ta vazhdojmë akoma më me ashpërsi”. Byroja Politike njëzëri e miratoi masakrën si dhe propozimin e Mehmet Shehut për telegram shokut Stalin.

Tashti, më thoni, të dashur lexues, cila nga masakrat ju duket më barbare dhe cili regjim ju duket se veproi më keq pas asaj që ndodhi? Cili regjim ju duket më servil dhe më kolaboracionist: regjimi nacionalist i kohës së luftës, në vitin 1944, që e dëboi më pas përgjegjësin kryesor të masakrës, Xhafer Devën, apo regjimi komunist i kohës së paqes që u mburr para Stalinit për masakrën që kreu mbi popullin e pafajshëm të Tiranës dhe Mehmet Shehun, njërin nga kriminelët kryesorë të masakrës, pas tre vjetësh do ta gradonte dhe do ta bënte kryeministër të Shqipërisë, post që e mbajti deri kur vdiq, në vitin 1981?

Para pak ditësh pashë një veteran në portalin kujto.al që u pyet se çfarë do të bënte, po ta dinte se kishte vetëm 24 orët e fundit të jetës së tij. A e dini si u përgjigj? “Do të vras një ballist”, tha. 

A nuk do të ishte mirë që këto dy ngjarjet të dhimbshme që përmenden të përkujtoheshin së bashku si dëshmi e agresivitetit të ndërsjellë shumë të dëmshëm që kemi ne shqiptarët ndaj njëri-tjetrit, me qëllim humanizimin dhe qytetërimin sado pak tonin dhe mospërsëritjen më të ngjarjeve të tilla?

Nga Ilir Harshova/

Nga Sali Berisha/

Miq, Aleksander Vuçiç, presidenti me rusofil i Serbomadhise keto 70 vitet e fundit, armatoset nga Rusia gjere ne dhembe!
-Ai me rekomandim te Carit Putin bleu tani se fundi sistemin raketor pancir dhe po pregatitet te marre sistemin raketor S 400!
-Ne te vertet ndonese Serbine nuk e kercenon asnje vend ai po pregatitet per lufte!
Per te gjitha keto
-ish presidenti proprendimor i Serbise, Boris Tadiç nje jave me pare
-paralajmeroi publikisht boten se aktualisht -nacionalizmi serb mund te zhyse Ballkanin ne konflikte te reja.

Pikerisht keto konflikte po ushqen dhe pregatit me vendosmeri me kursin e tij te çmendur te armatimit presidenti me rusofil i Serbise, Aleksander Vuçiç.
Ai duke perdorur argatet e tij ne Tirane dhe Prishtine dhe armatimet moderne ruse kalon nga nje projekt ne nje projekt tjeter te Serbomadhise.

Duke denuar me ashpersine me te madhe kursin luftenxites te Serbomadhit Vuçiç ju bej thirrje NATOs dhe SHBA ti rikujtojne atij se nje fuqi e mundur nuk mund te ndermarre pa u ndeshkuar nje kurs te çmendur armatimi kercenues per paqen dhe stabilitetin ne Ballkanin e vendeve tashme anetare te Aleances se Atllantikut te Veriut. sb

Ketu me poshte keni nje kronike te hollesishme te Zerit te Amerikes mbi kursin e armatimit me arme dhe sisteme armesh ruse te filorusit Vuçiç, gje qe perben nje kercenim te vertet per paqen dhe stabilitetin rajonal.

Sipas deshires mund te lexoni! sb

Serbia blen sërish armatime nga Rusia me gjithë kërcënimet për sanksione

Serbia ka blerë një sistem të sofistikuar kundërajror nga Rusia, pavarësisht sanksioneve të mundshme amerikane kundër shtetit ballkanik, që zyrtarisht synon anëtarësimin në Bashkimin Evropian.

Presidenti i Serbisë, Aleksandër Vuçiç, i tha të dielën televizionit proqeveritar Prva se sistemet kundërajrore Pantsir S1, janë blerë pas këshillave nga presidenti rus Vladimir Putin.

“Blijeni Pantsirin. Është treguar shumë i efektshëm në Siri”, citoi ai presidentin rus t’i ketë thënë në njërin nga takimet e tyre të shpeshta kohët e fundit.
“Ky sistem kundërajror është shumë efektiv kundër dronëve që janë bërë shumë thelbësorë në luftën moderne”, tha presidenti serb.

Me gjithë synimet për t’u anëtarësuar në Bashkimin Evropian, Serbia nën udhëheqjen populiste të presidentit Vuçiç, ka forcuar lidhjet politike e ushtarake me aleaten e saj sllave, Rusinë.

• 

• 

• 

• 

Serbia është zotuar të qëndrojë jashtë NATO-s dhe ka refuzuar t’u bashkohet sanksioneve perëndimore kundër Rusisë për shkak të politikës së saj ndaj Ukrainës.

Armatosja e Serbisë nga Rusia shihet me shqetësim në perëndim, në një periudhë tensionesh në rritje në Ballkanin që u përfshi në luftëra shkatërruese në vitet e 90-ta. NATO ndërhyri kundër Serbisë në vitin 1999 për t’u dhënë fund mizorive ndaj shqiptarëve të Kosovës.

Zyrtarët amerikanë kanë folur hapur për vendosjen e sanksioneve kundër Serbisë në rast se Moska i shet më shumë armë, veçanërisht të tilla që mund të rrezikojnë sigurinë e vendeve fqinje anëtare të NATO-s.

Presidenti serb Vuçiç tha se shpreson që nuk do të ketë sanksione sepse ai ka folur hapur për blerjen e sistemeve Pantsir. Ai tha se beson që kërcënimi me sanksione ka të bëjë me shumë me blerjen e mundshme të sistemeve kundërajrore S-400 që kanë një gamë shumë më të gjerë veprimi dhe janë armë sulmuese.

Serbia mori të shtunën dy nga gjashtë sistemet e raketave të blera ruse, vetëm disa ditë pasi që ministri rus i Mbrojtjes, Sergei Shoigu, vizitoi Beogradin, ku deklaroi se bashkëpunimi ushtarak midis dy shteteve ka arritur në një nivel “thelbësisht” të ri.VOA.

• 

Të gjithë po shqetësohemi për një gjë që ende nuk ka ndodhur perhapja në vend e coronavirusit, fatmirësisht, por për fatin e naftëtarëve që janë në grevë urie shumë pak kush po flet. Dje humbi jetën njeri prej tyre, siç i thotë populli i plasi zemra nga marazi. Tallja ndodh edhe me propozimet e fundit, që i kanē kthyer naftētarët dhe djersën e tyre ne nje loje bixhozi apo si një ankand të dikurshëm shklevërish. Tē jap gjashtē rroga i thotë pronari, nga dy vite e gjysëm që ka pa i paguar.

Luan me familjet e tyre si bixhozxhi kalibri, ashtu si edhe mbrojtesi i tij Rama me Vuçiçin, duke nxjerre ne treg tokat e shqiptarēve, te ardhmen e tyre me projektin anti kombetar të Minishengenit apo ate tradhëtar te shkëmbimit të territoreve.
E ku ka maraz më të madh se të mos kesh çfarë t’i japësh fëmijëve për të ngrënë, megjithëse ke punuar për mbi një vit edhe ende nuk të paguajnë. Ku ka maraz më të madh për një burrë, baba sa të mos jetë i mundur të ndihmojë familjen e tij, megjithëse mbi një vit është çuar herët në mëngjes edhe e ka lënë punën afër mbrëmjes.

Ku ka maraz më të madh se kur sheh indiferencën e qeveritarëve që vetë i ke votuar edhe askush nga ata nuk pyet për të drejtën tënde, atë të ekzistencës, të pagesës për punën e kryer. Askush nga qeveritarët ende nuk ka shkuar t’i thotë një fjalë.
Ku ka maraz më të madh kur e di se të njëjtëve “biznesmenë”, që nuk të paguajnë rrogën për të mbajtur fëmijët gjallë dhe sigurimet që të mundesh të kesh një pension, po këta qeveritarë arrogantë, mashtrues, të pa fe, pa din edhe iman, i kanë falur jo pak por mbi 50 milion euro taksa të papaguara, vetëm 4 vite më parë.

Ku ka maraz më të madh se kur e di shumë mirë se jeta jote edhe e fëmijëve tuaj është një lojë për tregun e naftës, ku jetesa e një qyteti varet nga monopoli i naftës dhe çmimeve të bursës.
Sot ende askush nga qeveria nuk ka folur. Deri sot këta njerëz nuk ekzistojnë. Kryetari Kuvendit dhe zv. Kryeministri ikin për takim partie dhe nuk denjojnë as t’i takojnë këta shqiptarë, që janë në kufijtë e ekzistencës. Kjo është realisht fytyra e pistë e Rilindjes. Kjo është arroganca e këtyre njerëzve që në pushtet kanë ardhur me votat e krimit të organizuar dhe e kanë bërë Shqipërinë një plaçkë tregu për oligarkët, se së bashku me paratë e tyre i blejnë mjerimin ditët para zgjedhjeve.

Me paratë e oligarkëve që nuk i paguajnë rrogën, i blejnë varfërinë, i blejnë skamjen, i blejnë dinjitetin.
Kjo është qeveria që kanë sot shqiptarët, arrogante, e paskrupullt, kriminale me të pamundurit dhe bën gjithçka t’ua bëjë jetën të pamundur në vendin e tyre, duke i detyruar të braktisin shtëpitë e tyre, për të emigruar, duke i detyruar të braktisin vatrën e tyre, Atdheun e tyre.
Shqiptarët sot kanë në krye një klloun kryeministër, që shan edhe ofendon shqiptarët i thotë atyre dembele, të paaftë, injorante dhe pa asnjë sëkëlldi iu thotë, “do ju zëvendësoje me pakistaneze, bangladeshas”, a ku e di unë se me çfarë, se ju nuk e meritoni vendin që të parët tuaj kanë luftuar dhe derdhur gjak për ta bërë dhe mbrojtur nga copëtimi, për ta bërë këtë që është sot. Sot është një kryeministër, që po kërkon të zëvendësojë popullin se nuk i pëlqen, sepse shqiptarët kërkojnë të drejtat e tyre.

Çdo zë i lirë e bezdis. Çdo e drejtë e kërkuar atë e shqetëson, ndaj i ka vendosur t’i zëvendësojë shqiptarët me skllevërit e kohëve moderne, me ata që nuk ndihen, nuk flasin, nuk kërkojnë.
Kjo është Shqipëria sot me një naftëtar, që ka humbur jetën nga marazi dhe me një shoqëri, që nga varfëria dhe mizerja është e zënë në çarkun e së keqes me emrin Rilindje!

• 

• 

• 

📌Hapi i parë
Vjedhja e zgjedhjeve të 2017-ës, duke përdorur çunat problematikë, sipas dosjeve 184 të Dibrës dhe 339 të Shijakut, që lëvizin si top ping-pongu nga një zyrë e prokurorisë në tjetrën.
Përdorimi i Policisë së Shtetit në manipulimin e zgjedhjeve, siç rezulton në këto dosje, e frymëzuar edhe nga thirrja publike e Kryeministrit Edi Rama ndaj çdo polici për të bërë fushatë për Partinë Socialiste.

📌Hapi i dytë
Kapja në mënyrë anti-kushtetuese e Prokurorisë me 69 vota (nga 84 vota të sanksionuar në Kushtetutën e Shqipërisë, të miratuar me unanimitet me 140 vota), dhe bashkë me të edhe hetimin për të siguruar pandëshkueshmërinë totale të tyre, për të mbyllur çdo çështje penale që rëndon mbi ta dhe bashkëpunëtorët e tyre, për ta përdorur si mjet shantazhi ndaj kundërshtarëve politikë.

📌Hapi i tretë
Provokuan braktisjen e Parlamentit nga opozita dhe vrapuan për të zëvendësuar 182 deputetë dhe kandidatë për deputetë të opozitës, në mënyrë anti-kushtetuese e të paligjshme, vetëm me një akt administrativ. Edhe sot pas një viti, Parlamenti është në gjendje të rëndë anti-kushtetuese (122 deputetë me letra nga 140 që kërkon Kushtetuta).

📌Hapi i katërt
Përmes Parlamentit monist miratuan Rezolutë kundër dekreteve të Presidentit të Republikës për zgjedhjet e 30 qershorit. Organizata rilindase e partisë në Komisionin Qendror të Zgjedhjeve arriti deri aty sa rrëzoi edhe dekretet e Presidentit duke dhunuar haptas Kushtetutën.
Mosbotimi i dekretit të Presidentit për 13 tetorin në Fletoren Zyrtare në kundërshtim me ligjin.
Organizuan zgjedhje të paligjshme njëpartiake, kapën 100% pushtetin lokal dhe të 61 Bashkitë u bënë moniste, bashkë me Këshillat e tyre.

📌Hapi i pestë
Miratuan KÇK për të asgjësuar totalisht drejtësinë e për ta futur plotësisht në thundrën e qeverisë dhe të policisë, për të mbyllur çdo mundësi për ndëshkimin e kriminalizimit dhe korrupsionit të Rilindjes, si dhe për të përgjuar në mënyrë mafioze e të paligjshme këdo që i denoncon dhe thotë të vërtetat për ta.

📌Hapi i gjashtë
Për të kapur përfundimisht median dhe AMA-n, miratuan ligjin e ashtuquajtur “Anti-shpifje”, megjithëse Këshilli i Europës ishte totalisht kundër, aq sa u detyrua që po vetë ta çojë në Komisionin e Venecias.

📌Hapi i shtatë
Tentativa për kapjen e Gjykatës Kushtetuese nëpërmjet falsifikimeve, mashtrimeve dhe shkeljes së Kushtetutës e ligjit nga Kryetari i Këshillit të Emërimeve në Drejtësi Ardian Dvorani, nga Ministrja e Drejtësisë Etilda Gjonaj dhe nga Kuvendi i Shqipërisë, duke bërë pjesë të grushtit të shtetit të gjithë institucionet e kapura totalisht nga qeveria. Ky hap kishte për qëllim asgjësimin përfundimtar, jo vetëm të pavarësisë së Gjykatës Kushtetuese, por edhe të çdo mundësie për llogaridhënie në Republikën e Shqipërisë, duke vënë në pikëpyetje edhe sovranitetin dhe integritetin e vendit.

📌Hapi i fundit
Miratimi anti-kushtetues i ligjit të betimit të gjyqtarëve të Gjykatës Kushtetuese (pa pritur Komisionin e Venecias që e kërkuan vetë), për të futur si anëtarë të saj Dvoranët, Artat dhe Etildat e Rilindjes.
Më pas u ka mbetur edhe hapi final: shkarkimi i Presidentit të Republikës së Shqipërisë, me porosi të UDB-së, për të zgjedhur një President me “Etikë” që të lobojë dhe të firmosë për ndarjen e Kosovës dhe për çdo projekt tjetër anti-kombëtar.
Por shqiptarët kanë 100 vjet që janë ndarë nga Esat Pashë Tradhëtari.

Të dashur qytetarë,

Ju ftoj të gjithëve në 2 mars, në ora 17:00, në Bulevardin “Dëshmorët e Kombit” kundër grushtit të shtetit dhe mbrojtjes, jo vetëm të integritetit të Gjykatës Kushtetuese dhe Kushtetutës, por të vetë shtetit tonë, kombit dhe interesit kombëtar.
Shqiptarët e bashkuar kundër puçistëve të zbuluar!

PërKushtetutën #PërShqipërinë #PërKombin 🇦🇱

Tani vdiq duke pritur të paguhej për punën e një viti. Familja priste pagën e tij për të shlyer detyrimet e muajit.
Kjo është më tragjikja në këtë vdekje.

Albert Avduli/

Vdekja e Artan Voshtinës.
Shprehja e ngushëllimeve nuk mjafton.
Unë e njihja Tanin dhe dhimbem për të e familjen e tij.

Duke qënë, pranë në moshë, por edhe fqinj në Ballsh, sigurisht, që vdekja e tij më ka tronditur.
Tani vdiq duke pritur të paguhej për punën e një viti. Familja priste pagën e tij për të shlyer detyrimet e muajit.
Kjo është më tragjikja në këtë vdekje.
Nuk kam qëllim, që vdekjen e kujtdo, ta shndërroj në mesazh kundër qeverisë apo politikës. Reflektim ka mbas çdo vdekje, e natyrshme qoftë, aksidentale, e qëllimshme. Njeriu kur takohet me këtë finale, vëren se jeta duhet jetuar e plotë dhe me mirësi ndaj vetes e të tjerëve.
Po e trajtoj në një rrafsh më të prekshëm.
Vdekja dhe jeta ecin mbi ne.
Bashkëudhëtare bri emrit, fatit, orës, brënda secilit prej nesh.

Nuk di nëse quhet simbiozë e plotë kjo apo jo, por simbiotikë ka.
Jeta na është dhënë për ta kryer. Vdekja, kaq fatalisht pranë, për t’na kujtuar se jeta është e shtrenjtë.
Nga ana tjetër, jeta na kujton se vdekja është e pashmangshme dhe të bëjmë mirë detyrat e të gjallit. Ja, kaq është bashkëjetesa jetë – vdekje.
Një raport kujtese pra midis dy gjëndjeve
Shteti, shoqëria, mjedisi, familja, janë (si rregull) aleatë të jetës.
Nëse, një nga këto elementë, nuk i shërben jetës, atëhere këta janë shkaku i përshpejtimit të kalimit në amëshim.
Vdekja nuk gjykohet. Ajo kryen funksionet e saj të ligjësisë natyrore.
Përgjegjësi e shoqërisë ku qëndron këtu ?
Në rastin konkret, stresi akumuluar, indiferentizmi i të gjithëve ndaj faktit se çfarë po ndodhte në atë qytet, ishin pa e ditur, katalizator në përshpejtimin e ngarkesave emocionale dhe fizike te ai punëtor, te ata punëtorë.

Kur shkruaj shoqëria, i përfshijë të gjithë, sepse qytetet, fshatrat, nuk janë të socialistit apo demokratit. Qytetet janë tonat dhe ne jetën e kemi së bashku.
Ne heshtëm të gjithë.
I vdekuri nuk vajton, as kërkon dot shkaqet e vdekjes së tij.
Trashgimtarët, kolegët, të gjallët pra, duhet të sqarojnë rrethanat dhe kur duhet, të kërkojnë e të vënë drejtësi.
U zgjata pak, për të kujtuar se kaq të brishtë jemi. Sot me fjalë e grindje, nesër me lamtumirë.
Tanin nuk e vdiq qeveria. Shteti ka përgjegjësinë e tij sigurisht. Për heshtjen, aferat, korrupsionin, shfrytëzimin dhe mos shpërblimin, etjer, etjer. Pra duket se dha një shtysë në atë fatalitet. Fati i tij ishte aq.
Tanin, X, Y, Zh e këdo, më së pari i vrasim e na vrasin të gjithë nga pak.
Jemi shndërruar në një shoqëri, që vetëvritemi çdo ditë e pastaj si Ponc Pilati, zgjatim duart e themi : Këmbëzën s’e tërhoqa unë, gjurmë baroti nuk ka në gishtat e mi.

Lamtumirë Tan Voshtina !

“Koronavirusi ka ardhur në Shqipëri”, flet vajza që përhapi audion në Whatsapp: Ju lutem, ju lutem ju lutem fshijeni, më kanë thirrur në polici

Ditën e sotme një audio mesazh i një vajze ku thuhej se në Shqipëri ka mbi 12 raste me koronavirus, është shpërndarë me shpejtësi nëpërmjet Whatsapp-it duke krijuar panik dhe konfuzion tek qytetarët.

Së fundmi pasi mesazhi i saj u bë viral në rrjet, vajza në fjalë ka reaguar sërish po me anë të një audio mesazhi, ku tashmë kërkon që audio e saj e parë mbi koronaviruisn të fshihet.  Ndër të tjera vajza thotë  se thirrur të dëshmojë në polici për përhapje të “lajmeve fake”.

 “Është bërë problem i madh”, dëgjohet të thotë në audion e dytë vajza në fjalë, ndërsa kërkon që audio të fshihet.

“Goca kjo audio është e imja. E kam nisur te grupi i punës para pak orësh dhe ju lutem, ju lutem, ju lutem fshijeni. Të gjithë njerëzve që ua keni dërguar thuajini fshijeni se unë nesër kam për të shkuar në polici dhe kam për të dhënë deklaratë gjasme për lajme fake.  Të lutem kushdo që e merr këtë audio, ti thonë që ta fshini dhe mos ta shpërndajë më se është bërë problem shumë i madh. Ju lutem, ju lutem, ju lutem fshijeni”, thotë vajza.

“Goca, se po më shkruante motra tani. Vjehrra e motrës time është mjeke në spital dhe na mori në telefon dhe na ka thënë që janë konfirmuar shumë raste me koronavirus në Shqipëri, kështu që evitoni kafet e mbyllura ku ka shumë njerëz, autobusat, përdorni higjienizues, mos i takoni njerëzit, thojuni “mirëmëngjes” “mirëdita”, por mos u jepni duart që të keni kontakt me frymëmarrjen. Pini lëng portokalli se forcon imunitetin se kush ka imunitetin e dobët më i rreziku dhe çështja është se do përhapet në masë, se nuk kemi as kushtet e duhura për t’i mbajtur në karantitë të infektuarit tha ajo. Nuk është për të përhapur panik, por bëni kujdes me këto gjërat kështu.

Mbani gjithmonë higjienizues me vete, lani duart sa më shpesh, nëse hipni në autobusa shpesh merrni maska se nuk i dihet. Nuk është bërë akoma publike se nuk e lejon shteti domethënë mbi 12 raste vetëm javën e fundit”, thoshte vajza në videon e parë

Lidhur me këtë pati një reagim edhe nga ministria e Shëndetësisë, ku sqaroi se informacioni është i pavërtetë ndërkohë edhe kryeministri Rama reagoi duke thënë se në Shqipëri nuk ka hyrë virusi vdekjeprurës.

“Koronavirusi ka ardhur në Shqipëri”, flet vajza që përhapi audion në Whatsapp: Ju lutem, ju lutem ju lutem fshijeni, më kanë thirrur në polici

Nga Kastriot Dervishi

Pas rrëzimit të shtatoreve të diktatorit, lëvizja më e rrezikshme në Tiranë ishte ajo në Shkollën e Bashkuar të Oficerëve” Enver Hoxha”, sepse këtu individët e dalë jashtë kontrollit ishin të armatosur. Ishte një situatë e ngjashme me kohërat kur armatoset budallai. Ushtarakët, përgjithësisht një masë e verbër, tejet e politizuar, u armatosën, krijuan “komisionin nismëtar të lëvizjes për mbrojtjen e interesave të popullit” me kryetar Agim Bajraktarin dhe filluan të kërcënojnë në mbrojtje të emrit të diktatorit.

Ata i drejtuan thirrjen partive politike, presidentit e popullit shqiptar, duke kërkuar vlerësimin e figurës së Enver Hoxhës me referendum. Tirana në të vërtetë, iu nënshtrua një shtetrrethimi dhe në rrethe të tjera filloi mobilizimi i rezervistëve. Nuk munguan as vrasjet e njerëzve të pafajshëm në Tiranë. rebelimi i ushtarakëve brenda shkollës, shoqërohej me breshëri të pakontrolluara, ndërsa në muret e shkollë elementi antikomuniste ishte tejet i irrituar me masën e verbër enveriste.

Por kulmin ngjarjet e patën më 22-23 shkurt 1991 në kompleksin e shkollave ushtarake në Tiranë të përcjella me aq përkushtim nga televizioni i vetëm shtetëror në vend.

Nga mjediset e brendshmet shkollave ato filluan të qëllojnë në ajër për të mbjellë frikë e terror. Pamjet e ushtarakëve që vringëllonin armët përpjetë në ritmet e këngës “Enver Hoxha tungjatjeta”, apo “Shqipëri-Enver, jemi gati kurdoherë”, të transmetuar nga televizioni i shqiptar, nuk mund të shqiten kollaj nga kujtesa. Kërkesa kryesore e ushtarakëve mbeti vlerësimi i figurës së E.Hoxhës me referendum.

Rebelimi i datës 22 shkurt 1991 ishte organizuar me 3 shtabe drejtuese që i përkisnin: oficerëve të rinj, komandantëve të shkollave ushtarake dhe Ministrisë së Mbrojtjes Popullore që shpërndanin armë.

Në Tiranë kishin lëvizur trupa e mjete ushtarake. Nga rrethet nostalgjike komuniste pritej të vinin forca për të realizuar grushtin e shtetit. Por ajo i shkurajoi forcat e diktaturës ishte fakti se në qytetet kryesore të vendit, Tiranë, Shkodër, Krujë, Vlorë, Korçë, Elbasan, Berat, opozita e djathtë ishte në pozita shumë të forta dhe çdo veprim nuk ishte aq i lehtë të realizohej.

Në komunikatën nr.44, datë 23.2.1991, thuhej për ngjarjen në Tiranë: “Më 22.2.1991, një pjesë e grupimeve të errëta të armatosura, u kundërvunë forcave të rendit dhe të shkollës së bashkuar “Enver Hoxha”, ku gjetën vdekjen ushtari polic Lulzim Sulollari, efektiv i Repartit 326 dhe dy shtetas.

U plagosën 27 persona nga forcat tona dhe 13 shtetas. Pretendohet se numri i tyre të jetë më i madh. nga forcat kundërshtare u ndaluan 62 persona.

Më datën 22.2.1991 u ndalua Fatmir Braush Meta, i cili u paraqit si anëtar i Partisë Demokratike dhe donte të hynte me forcë në selinë e kësaj partie. Në këtë kohë ai goditi policin e shërbimit”.

Sipas komunikatës nr.46, datë 25.2.1991, më 24.2.1991, “për arsye se kanë marrë pjesë në demonstratat e organizuara dhe kanë goditur forcat e rendit me gurë e shishe benzine” u ndaluan këto persona që lidheshin me ngjarjet e Shkollës së Bashkuar:

-Shpresim Nuredin Deliu, 18 vjeç, punëtor

-Adem Bajram Morina, 22 vjeç, D.13388

-Arian Sadik Hyka, ushtar në Pogradec

-Gjergji Gridor Morçi

-Myrteza Hysen Xhunga

-Shpëtim Ferra

-Eduard Bajram Duraliu

-Pëllumb Hasan Tare

Për arsye se “kanë marrë pjesë në përleshjen me forcat e rendit duke i goditur me gurë”, u ndaluan:

-Altine Dine Fejzullai, ushtar i Repartit 3225 Tiranë

-Sami Mustafa Dede

-Ilir Gani Shemshiri

-Mustafa Ibrahim Hoxha

-Shkëlqim Qazim Sallaku

-Artur Sallaku

-Fatri Kanani

Sipas komunikatës nr.48, datë 27.2.1991, një ditë më parë në qytetin e Tiranës ishin ndarë trakte në nderim të kujtimit të viktimave të pafajshme:

Ismail Çapali 22 vjeç, Lulzim Sulollari 20 vjeç, Artan Lenja 20 vjeç, Pëllumb Tahiri 31 vjeç.

Partia e Demokratike dënonte vrasjen e tyre dhe i bënte thirrje popullit që në ora 21.00 të asaj dite të fikeshin dritat e të ndizeshin qirinj në përkujtim të tyre.

Po më 26.2.1991 ishin ndaluar Sokol Petrit Alia 17 vjeç, Ahmet Shaban Jaupi 25 vjeç, Eduard Kasem Isaku 20 vjet ushtar në Repartin 1155 Korçë, sepse kishin qëlluar me gurë “efektivin e shkollës së bashkuar “Enver Hoxha”.

Shqipëria gjendet në një krizë të thellë kushtetuese, krahas krizës ekonomike që të gjithë shqiptarët e përjetojnë përditë. Si qytetarë, nuk mund të mbyllim sytë kur shteti ligjor merret peng, kur institucionet shkatërrohen, dhe demokracia është në rrezik.

Kapja e Gjykatës Kushtetuese do të thotë asgjësim i të drejtave dhe lirive të çdo qytetari. Ne nuk mund të pranojmë që Shqipëria të kthehet 30 vite prapa.

Thirrja e Presidentit nuk është për partitë politike, apo për të djathtët apo të majtët, por për qytetarët shqiptarë që të mbrojnë themelin e demokracisë që është Kushtetuta.

Si qytetarë që duam që vendi të bëjë hapa para drejt konsolidimit të demokracisë, duhet t’i përgjigjemi çdo thirrje në mbrojtje Kushtetutës dhe funksionimin demokratik të institucioneve të pavarura. Prandaj unë e mbështes tubimin e thirrur nga Presidenti për Kushtetutën!

Duhet ta kujtojmë gjithmonë se sovrani është populli. Dhe ushtrimi më i lartë i këtij pushteti është të largojmë me zgjedhje të lira e të ndershme këtë Qeveri të dështuar.

Kudo ku shkoj dhe këdo që takoj, kërkesa kryesore e qytetarëve është të kenë një Qeveri të zgjedhur prej tyre dhe që kujdeset për ta, që i dëgjon dhe që është e ndershme me ta.

Unë dhe opozita kemi qenë dhe jemi fare të qartë: Kushtetuta ka rënë, asaj i ka mbetur vetëm kapaku! Prandaj na duhet një zgjidhje politike për ta futur Shqipërinë në rrugën e duhur.

Për të zgjidhur krizën ku është futur vendi, për tu kthyer qeverisjen shqiptarëve, për tu kthyer bashkitë shqiptarëve, për tu kthyer ekonominë shqiptarëve, për të garantuar drejtësinë e pavarur nga politika, ka NJË ZGJIDHJE DEMOKRATIKE: PËRFUNDIMI NË KOHË I REFORMËS ZGJEDHORE DHE MENJËHERË MBAJTJA E ZGJEDHJEVE TË LIRA E TË NDERSHME!

Partia Demokratike dhe Opozita e Bashkuar po punon çdo ditë për këtë dhe me mbështetjen e qytetarëve ndryshimi do të bëhet realitet. #DiteMeTeMira

Edi Rama ose ndalet tani, ose nuk ndalet më kurrë. Nëse jo tani, më vonë Edi Rama do të marrë Bashën, Berishën, Meten, me ç’kanë nga pas, e do të fshijë bulevardin me ta!

Nga Çim Peka- Presidenti i Republikës ka thirrur popullin në Bulevard në mbrojtje të Kushtetutës. Unë nuk e di çfarë do bëjë Lulzim Basha, apo edhe pjesa e tij e opozitës, por di që ai, e gjithë opozita, e në fakt çdo shpiptar duhet t’i përgjigjet thirrjes së Presidentit të Republikës. Ilir Metën mund ta duash, ta urresh, ta kesh kundërshtar, të kesh çfarëdo mendimi për të, por kjo nuk ka të bëjë vetëm me të. Qeveria e Edi Ramës është kthyer në një Koronavirus, i cili vetëm Gjykatën Kushtetuese nuk e ka pushtuar akoma. Ilir Meta ka fajet, mëkatet e përgjegjësitë e veta bash për këtë situatë. Por ai nuk është vetëm. Përgjegjës është edhe Sali Berisha, edhe Lulzim Basha dhe kushdo tjetër që në një moment të caktuar e ndihmoi dhe lejoi Edi Ramën të shndërrohet në monstren që është sot.

Thirrja e Presidentit të Reublikës nuk është e lidhur me Ilir Metën, anipse është e pandarë nga institucioni i Presidencës. Shikoni çfarë ka ndodhur në harkun kohor të një viti. Opozita ka dorëzuar mandatet, dhe Edi Rama i ka zëvendësuar ata në mënyrë anti-kushtetuese (pa kaluar nëpërmjet Komisionit të Mandateve). Me gjithë zevendësimin, Parlamenti nuk ka dhe nuk mund të plotësojë numrin kushtetues prej 140 deputetësh, e, si rrjedhojë është në antikushtetueshmëri. Pushteti lokal është në dorë të një partie (madje një individi të vetëm). Institucionet e drejtesisë janë tashmë jo vetëm në dorën e Edi Ramës, por vegël politike e tij. Duke parandjerë disfatën e pritshme në Gjykatën Europiane për të Drejtat e Njeriut në lidhje me procesin e vetingut, dhe bllokimin eventual të tij, ai nxitoi që së bashku me paketën me emrin idiot KÇK, të fillojë shkarkimin e gjyqtarëve dhe prokurorëve pa pritur procesin e vetingut. Një kryeministër që zotëron parlamentin më monist në historinë e demokracisë, pushtetin lokal më monist të demokracisë, Prokurori e Gjykata, polici me kompetenca antikushtetuese, institucione të pavaruara sipas Kushtetutës, por tashmë të kapura prej tij, një trupë parlamentare banditësh e sharlatanësh që nuk lënë pisllëk të Edi Ramës pa votuar, një proces po aq idiot për shkarkimin e Presidentit, i vetmi institucion që i ka mbetur pa kapur është Gjykata Kushtetuese. Këtu nuk bëhet fjalë për disa emra individësh që një forcë do t’i caktojë sipas preferencave të saj, dhe një forcë tjetër nuk do ta lejojë. As se Presidenti do të ketë njerëzit e tij në Gjykatën Kushtetuese. Këtu behet fjalë për përpjekjen finale për ta zhbërë Shqipërinë, apo hapin e parë të kthesës nga gremina.

Gjykata Kushtetuese së shpejti do të marrë në shqyrtim dekretet e Presidentit të Republikës për anullimin e zgjdhjeve lokale të vitit 2019. Në varësi të fatit të Gjykatës, përcaktohet edhe fati i pushtetit vendor. Fati i pushtetit vendor, përcakton edhe fatin e pushtetit qendror.

Gjykata Kushtetuese do të marrë në shqyrtim një sërë ligjesh që e zhbëjnë ose e ruajnë këtë shtet. Do të vendosë mbi fatin e paketës ligjore që ka kthyer Shqipërinë në një shtet policor të Edi Ramës. Do marrë në shqyrtim ligjin për pronat, e pronarëve u ka dalë për zot Lulzim Basha. Do të marrë në shqyrtim ligjin korruptiv për Teatrin, e, Teatrit i ka dalë për zot Lulzim Basha. Do të marrë në shqyrtim disa koncensione e PPP, e, zhbërjes së tyrë u ka dalë për zot Lulzim Basha. Herët a vonë do t’i duhet të merret me ndarjen administrative, e, me këtë ndarje, Lulzim Bashës i bëhet fitorja në kufinjtë e të pamundurës. Edi Rama sot mund të bëjë ç’të dojë, dhe nuk do të mund të ndalet më, nëse nuk ndalet tani.

Unë e dua opozitën në pushtet, e, Lulzim Bashën kryeministër të vendit. Kam mbështetur iniciativa të forta politike nga ana e tij, e kam kundërshtuar po aq fort kur ka qenë vendi. Lulzim Basha dhe opozita që ai drejton ka tre alternative përpara tij: a) t’i paraprijë popullit, b) të ecë krah për krah me të, c) të ecë prapa popullit të vet. Është zgjedhja e tij, por populli nuk pret në pafundësi për lidership. As këtu e askund në botë.

Lulzim Basha e ka vendin në bulevard me datë 2 mars në krye të popullit opozitar. Ilir Meta është President i Republikës, por Lulzim Basha është lideri i opozitës. Nëse do t’i dalë për zot, më datë 2 mars ai duhet të pushtojë sheshet e bulevardet në krye të popullit. Edi Rama ose ndalet tani, ose nuk ndalet më kurrë. Nëse jo tani, më vonë Edi Rama do të marrë Bashën, Berishën, Meten, me ç’kanë nga pas, e do të fshijë bulevardin me ta!
Syri.net

• 

• 

• 

Nga Azgan Haklaj – Sovrani e ka të drejtën hyjnore ta ndalë grushtin e shtetit me çdo çmim.

Edi Rama do të mbajë përgjegjësi historike para Kombit Shqiptar.
Kur rrëzohen qeveritë lartësohen kombet. (Napoleonin Bonaparti ).
Rrezimi i shtatores së diktatorit Hoxha dhe kriptokomunizmi në Shqipëri.
Tre dekada më parë, fiks 29 vite si sot populli shqiptar rrëzoi shtatoren e Enver Hoxhës, diktatorit gjakatar që kishte instaluar dhunshëm e më terror të pashembullt diktaturën më të egër në Europë, që për afro pesë dekada i shkaktoi popullit të vet një golgotë ekuivalente me “Arkipelag e Gulag” të rrefyer nga Solezhnicini, të cilat u realizuan nga e njëjta thundër e hekurt, nga Bolshevizmi.Bolshevikët shqiptarë mënjëherë pas çlirimit me shpejtësi të rrufeshme çmontuan Shtetin e së Drejtës dhe në vend të tij ngritën diktaturën e proletariatit duke e pagëzuar “Demokracia e popullit”.

Harpagonët ishin aq të etur për pushtet e para sa edhe në formulimin juridik të qeverisjes tyre u treguan qesharakë (pushtet i popullit, popullit).Nëse i bëjmë një përshkrim të shkurtër regjimit kanibalesk të Polpotit Shqiptar, Enver Hoxhës shohim se për një gjysëm shekulli në gijotinën e tij përfunduan mijëra jetë njerëzore, mijra të tjerë nëpër burgje nën tortura shtazarake, qindramijëra në kampe internimi.Shqipëria i ngjante një ishulli të izoluar nga Bota, rrethuar me tela me gjemba, ku fantazia kriminale e oktapodëve të frikshëm që luheshin mbi kurrizin e një populli e kalonte imagjinatën zhylverniane.Në dhjetorin e vitit 1990 populli shqiptar shembi komunizmin, lindi Partia Demokratike, Zgalemi i shpresës shqiptare.

• 

Rrezimi i bustit të Enver Hoxhës me dt 20 shkurt të vitit 1990 ishte fundi i sagës së romanit më të përgjakur të një populli që kishte kaluar një kalvar të gjatë e të tmerrshëm.22 Marsi i vitit 1992 është epilogu i diktaturës dhe prologu i demokracisë shqiptare.Fitorja plebishitare e Partisë Demokratike ishte proludi i çmontimit të diktaturës krijimi i Shtetit të së Drejtës, çlirimi nga zinxhirët aziatikë të Shqipërisë, nxjerrja e saj nga errësira e stepave të Rusisë dhe atashimi në Tempullin e Përendimit, orientoj busullën e saj në rrugëtimin EuroAtlantik.Për një kohë u duk së komunizmi u zhduk. Por në vitin 1997 kriptokomunistët organizuan kryengritjen e armatosur që çoj në pikëpyetje vetë ekzistencën e Shqipërisë, çka e detyroj PD- ke për hirë të interesave madhore, të dorëzonte pushtetin, e cila pas 8 vitesh opozitë konstruktive u kthye fuqishëm në vitin 2005, e për një kohë shumë të shkurtër ndërmori reforma shumë të fuqishme, hartoj një platëformë zhvillimore e integruese dhe në kohë rrekord shënoj hapa galopantë.

Antarësimi i Shqipërisë në Nato në prillin e vitit 2009, ngritja e flamurin Shqiptar në Kryeqytetin e BE, në Bruksel, përkrah shteteve të Aleancës me të madhe, garante e lirisë dhe demokracisë së popujve ishte ngjarja me e rëndësishme në enciklopedinë shqiptare.Prej më shumë së 6 vitesh pas ardhjes në pushtet të Edi Ramës e rilindasve të tij hap pas hapi është instaluar një regjim që e kam veshtirë për ta emërtuar, por një gjë është e sigurtë se veçse demokratik nuk mund të quhet.Nastradini ynë me gënjeshtra e mashtrime, sufizma anekdoda e barceleta, intriga bizantine, komercializëm të interesave kombëtare, pragmatizem e utilitet për pushtet, me dhunë e panik, ma para të pista rrëmbeu pushtetin dhe uzurpoj shtetin.

Harpagoni ynë gllabëroj pushtetin qendror, invadoj pushtetin lokal, duke asgjesuar zgjedhjet e lira, mbërthyej me darë të hekurt prokurorinë e sistemin gjygjsorë, krijoj një opozitë artificiale, me qëllim asgjësimin e opozitës reale, historike, që në fakt nuk ia arriti, me neoliberaliznin e tij etatist, nën emërtimin ekonomik keynesian paralizoj konkurencën e lirë duke mundësuar monopolet, apo oligopolet e oligarkëve oborrtarë të tij.Me panternalizmin e tij megallomanë i ka ngulur thikë pas shpine Kosovës, pushkatoj pa mëshirë Kauzën Çame. Hartoj paketën antishpifje, sinonim i nenit të famshëm “55” “axhitacion e propogandë” të Atit të tij shpirtëror Hoxhës, me anë të cilës kërkon të pushtojë mediat e të asgjesojë fjalën e lirë, ashtu siç bën çdo tiran.Në Regjimin e Ramës më i vlefshëm është një akt noterial se sa Kushtetuta.Në të gjitha regjimet demokratike kushtetuta duhet të garantojë liritë themelore, lirinë e fjalës, garanci kundër arbitraritetit, liria e shtypit, liria e protestës, ndarjen e pushteteve, e drejta universale e votës, organizimi i zgjedhjeve të lira.Me të drejt lind pyetja:

A është regjim demokratik Regjimi Ramian??

Pushteti i tij normalisht mund të pagëzohet Despotik, Autokratik, Teknokratik, Oligarkik, Kleptokratik, Fashist, Nazifashist, Totalitarist, etj, etj, veçse demokratik jo.Për ti vendosur një emër duhet të bëjmë një analizë shteruese dhe duhet të shpjegojmë:

• 

Çështë Demokracia??Ideali demokratik e ka origjinën qysh në Greqinë e lashtë të Solonit e Perikliut.Grekët kanë qënë të parët që ideuan rrugën e drejtëpërdrejtë të demokracisë, ku qytetarët i merrnin vetë vendimet.Gjatë historisë mijëra vjeçare pushtetarët e ndryshëm kanë luajtur me interpretimin e fjalës demokraci, për ti mveshur me mantel të rrjejshëm regjimet e tyre, totalitare diktatoriale dhe me mashtrimet e tyre kanë arritur të fitojmë besimin e mbështetjen e popullit të vet e ia kanë dalur të bëhen Sundimtarë të gjithëpushtetshëm. Demokracia është sistemi që garanton, harmonizon detyrat dhe të drejtat e individit me ato të shoqërisë.Ajo është mishërim i vlerave dhe virtyteve dhe praktikon zbatimin e tyre.Ngadhnjimi i saj e ka fillesën pas çlirimit të Amerikës së Veriut dhe dekleratës së të drejtave të njeriut në vitin 1776, baza e Kushtetutës Amerikane, dhe Revolucionit Francez të vitit 1789, ku u tronditën thellë monarkitë hyjnore dhe u hartua deklerata e të drejtave të njeriut.

Megjithëse kishte nisur në Angli ideja e regjimit republikan pas këtyre dy ngjarjeve madhore triumfoj republikanizmi, e drejta e votës, besimi tek liria, barazia.Postulati i Revolucionit Francez është ” Liri – Barazi- Vëllezëri”.Për demokracinë e për qeverisjen kanë shkruar shumë personalitete.Unë në këtë analizë veçova postulatin e Abraham Linkolnit:”Qeveri nga populli, e popullit, për popullin”Po a është qeveria e Ramës e tillë??Përtej paragjykimit, skolastikës, sofizmave politikë, utilitetit personal, por me arsyetim kantian të kulluar, logjikë dialektike hegeliane, me prova dhe fakte të pakundershtueshme, realpolitike po e provojmë së jo.Njëri prej baballarëve të liberalizmit Xhon Loku, autori i esesë “Mbi Qeverinë civile”, në vitin 1690 ka përcaktuar kështu demokracinë moderne:”Liria është një e drejtë e njerëzimit, një qeveri është legjitime vetëm nëse është e bazuar në një kontratë me popullin”.Të njëjtën gjë thotë më vonë autori i ndarjes së pushteteve, i “Frymës së Ligjeve”, Monteskje.

Aleks Tokëvilli, përfaqësues i traditës së liberalizmit klasik si politikan mbrojti pa kompromis idenë e lirisë, arsimimit dhe besimit.Felozofët e së drejtës Tomas Hobës e Xhon Loku theksojmë së në qendër të liberalizmit është liria e individit që tjetërsohet veçse në domosdoshmëri absolute.Kontrata shoqërore e tyre është antitezë e kontatës Sociale të Zhan Zhak Rusoit ku u mbështet Regjimi i Terrorit i Robespierit dhe “Fashizmi organik” i Duçes.Xhon Stjuart Milli tek eseja e famshme “Utilitarizmi” apostrofon faktit se “lumturia është e dobishme për një palë e legjitime vetëm atëherë kur nuk është e demshme për palën tjetër”.Etërit e Kushtetutës Amerikane Uashingtoni, Madisoni, Xhafersoni, Franklini, kanë konkluduar se: “Konstitucionalizmi është freri i pushtetit të qeverisë, dhe se autoriteti e legjetimiteti i saj varet nga ky kufizim”.Besoj se janë të mjaftueshëm argumentat për të dalë në përfundimin adekuat se Qeveria Rama nuk ka kontratë me popullin sepse ka shkatërruar zgjedhjet e lira dhe Institucionin e votës se lirë, e për pasojë kemi një parlament ilegjitim.

• 

Zgjedhjet lokale i ka organizuar pa opozitën por me një opozitë fasadë të fabrikuar vetë.Rama ka uzurpuar të gjitha pushtetet dhe institucionet kushtetuese, ka paralizuar treguan e lirë me etatizmin liberal, kur në fakt teoricienët neoliberalë Milton Fridman dhe Frederik Hayek kanë dhënë mesazhe të qarta që “Shteti duhet të zvogëlojë ndërhyrjen deri në minimum në mënyrë që shoqëria civile të ruaj ritmin normal të marrëdhenieve të lira”.Ashtu si Hitleri që adaptoj teorinë darviniane sociale dhe hirarkinë racore edhe Kryeministri ynë demonstroj publikisht ksenofobinë e tij për Kosovën e Veriun e Shqipërisë.Perdorimi i gazit helmues luftarak ndaj protestuesve të opozitës është deshmia me autentike e urrejtjes shtazarake të Kryeministrit.Lleshi i tij është shembëlltyra e Ali Kimikit të Sadam Hysenit.Nastradini jonë sponsorizoj me paratë e taksapaguesve shqiptarë filmin Komedi “I love Tropoja” dhe u be vetë aktor për të shfryrë urrejtjen patollogjike ndaj malësorëve me satirë.Në vend të tregojë tolerancë e të luaj rolin e gardianit të lirisë e të drejtave të qytetarëve, i trajton ata si kafshë politike aristoteliane, i detyron ata të kërkojnë falje për të gjitha gabimet që kanë bërë të ngrejnë akuzë, të firmosin aktin e fajsisë e të denojnë vehten sí tek “Procesi” i Franc Kafkës.Janë më qindra qytetarë që kanë nënshkruar se i kanë borxh Taksidarit një shumë të paimagjinueshme parash, pagesë për rrymën elektrike, që nuk mund ti paguajnë në të dy botët, ose do të mbeteshin në burg.Princi i iluminizmit, apostuli i tolerancës Volteri na ka lanë postulatet kuptimplotë:”Është e rrezikshme të kesh të drejtë kur qeveria e ka gabim”.”Toleranca nuk ka nxitur kurrë luftë civile, kurse intoleranca e ka mbuluar tokën me gjak”.

Edi Rama do të mbajë përgjegjësi sepse me arrogancë, propotencë pe e çon vendin drejt përplasjeve të forta civile për shkak të intolerancës së tij dhe perpjekjeve për shpalljen e tij Sundimtar Suprem me anë të Grushtit të Shtetit që po sponsorizon.Sovrani ka të drejtën hyjnore ta ndalë grushtin e shtetit me çdo çmim.”Kur rrëzohen qeveritë lartësohen kombet” është sentenca që na ka lënë Napoleon Bonaparti.Përfaqësuesi tipik i ekzistencializmit Zhan Pol Sartri thotë “I poshtri mban vet përgjegjësi për poshterësitë e tij”.Edi Rama do të mbajë përgjegjësi historike para shqiptarëve.

KOMENTI I PRESIDENTIT

Kreu i Shtetit shkruan se nëse organizata mafioze rrëmben Gjykatën Kushtetutese ata do zhdukin jo veç tetarin por çdo trashëgimi kulturore e kombëtare. Ndaj ai i bën thirrje popullit të hapë sytë në këto momente vendimtare.

Presidenti i Republikës Ilir Meta i është përgjigjur një komenti të aktorit të njohur Neritan Liçaj i cili thotë se do të jetë në protestën e thirrur më 2 mars. Meta falënderon aktorin dhe thotë se i prej të gjithë artistët heronj dhe patriotë më 2 mars në mbrojtje të Kushtetutës.

Faleminderit i dashur Neritan!
Ju pres me shumë kënaqësi, jo vetëm ju personalisht, por të gjithë artistët heronj dhe patriotë, në 2 mars në mbrojtje të Kushtetutës dhe Gjykatës Kushtetuese. Nëse organizata mafioze rrëmben në mënyrë anti-kushtetuse Gjykatën Kushtetuese ata do zhdukin, jo vetëm teatrin, por çdo trashëgimi kulturore e kombëtare për llogari të disa oligarkëve dhe organizatës ndërkombëtare.

Ndaj është detyra ime si President i Republikës t’i bëj thirrje të gjithë popullit shqiptar të hapë sytë mirë në këto momente deçizive për fatet e kombit dhe demokracisë. Shqiptarët e bashkuar rreth Kushtetutës dhe Flamurit Kombëtar do të fitojnë!
Të rivendosim plotësisht rendin kushtetues dhe demokratik siç e ka shprehur vullnetin e tij populli shqiptar me Referendum në 22 nëntor 1998.

Ndaj ta kthejmë 2 marsin në një referendum madhështor të triumfit të sovranit ndaj puçistëve dhe tradhtarëve kudo qofshin.

Presidenti i njeh prej kohësh, por tani fytyrat e tyre hipokrite po i zbulojnë të gjithë shqiptarët.

Bëjnë si tigra për të frikësuar njerëzit e thjeshtë, por janë vetëm minj përpara popullit shqiptar dhe drejtësisë që do të vijë. U zgjata pak, por ju dhe shumë artistë të tjerë keni vite në protestë për teatrin dhe meritoni mirënjohjen e çdo shqiptari.

Ndaj ata do të vinë, jo vetëm për të mbrojtur të drejtat e tyre kushtetuese që dhunohen çdo ditë, por dhe në mirënjohje të protestës tuaj legjendare përballë bandës që nuk njeh Kushtetutë, ligj, konventë ndërkombëtare dhe atdhe.

Dritan Kaba/

• 

22 gjykates te perhershem te GJEND nga 100, qe ka trupa e plote, jane te lidhur me OJF, ku vendin kryeaor e ze “Open Society”. Ky eshte nje skandal me vete per gjykaten evropiane dhe drejtesine e vendimeve te saj.

Kjo tregon qarte heshtjen dhe pergjumjen e burokrateve te BE dhe arsyen pse nuk i shqeteson kapja e Gjykates Kushtetuese nga banda Rilindje?
Media e madhe e shkruar italiane “il Giornale” ika paraqiut faktet ne nje shkrim te sajin, diten e sotme, me 22 shkurt..
Nese ka nje arsye te forte pae britaniket votuan dy here “pro” per Brexit, nje here ne referendumin e vitit 2016 dhe nje here ne zgjedhjet e dhjetorit te vitit te kaluar ku i dhene nje votbesim te padiakutueshem me nje shumice absolute parlamentare kryeministrit Boris Johnson, eshte pikerisht kapja e gjykatave nga lobet financiare globaliste te spekulanteve boteror.

Boris Johnson ka the gjate fushates se Brexit:: “ nje vend si Britania qe ka vene ne zbatimin para 800 vitesh, fiks ne 1215, barazine e njerezve para ligjit, nuk mund te jene peng i vendimeve te disa gjykatesve qe marrin vendime ne dem te Britanise, per t’i sherbyer interesave te te tjereve.
Keshtu qe edhe Ramaforma e Sorosit pikerisht kete kerkon, kapjen e drejtesise ne te gjitha shkallet e saja.
Tashme i vetmi institucion ende i pakapur eshte Gjykata Kushtetuese. Nese doni te humbni çdo liri tuajen, çdo te drejte dhe te ktheheni ne skllever moderne te grupeve financiaro-globaliste antikombetare, mos dilni ne 2 mars ne mbeshtetje te Republikes dhe Kushtetutes.

Nese doni te jetoni te lire, si qytetare te denje ne vendin tuaj, atehere te gjithe bashke ne Bulevardin “Deshmoret e Kombit” me 2 mars, per mbrojtur Dinjitetin Kombetar, Kushtetuten dhe Republiken!

https://m.ilgiornale.it/news/mondo/i-giudici-corte-europea-attivisti-soros-e-altre-ong-1830591.html

Nga Izmira Ulqinaku

Ndërkohë që Edi Rama me sistemin e tij privat të drejtësisë mbush qelitë e burgjeve me hallexhinj; trafikantët, përdhunuesit dhe kriminelët e vërtetë, bëhen ministra, deputetë e kryetarë të bashkive.

Është koha e maskarenjve ku për vjedhjen e 12 mijë lekëve të vjetra mbahet në burg kryefamiljari, i cili për muaj ka pritur dënimin në qelinë, ku nën presionin e opinionit dhe i mbërthyer nga ankthi e depresioni, dje ka bërë vetvrasje.

Këtë herë viktima e sistemit të kalbur kriminal të Edi Ramës quhet Bilbil Hasani. Nuk duhen harruar edhe shumë raste të ngjashme në këto 7 vite, ku kryefamiljarë të shumtë i kanë dhënë fund jetës nga pamundësia ekonomike e pagesës së tarifave të energjisë elektrike.

• 

Ndërkohë, Saimir Tahiri i akuzuar për trafik ndërkombëtar droge, shijon lirinë dhe hetohet në gjendje të lirë.

Kriminelët e vërtetë të Shqipërisë janë pasuruar nga Edi Rama dhe është e pamundur të dënohen derisa ai të jetë Kryeministër. Saimir Tahiri, Fatmir Xhafaj, Vangjush Dako, Arben Ndoka, Armando Prenga, etj, me në krye Edi Ramën, janë të lirë dhe po shijojnë paratë e pasuritë e vëna nga korrupsioni, krimi e droga.

• 

Janë këto kriminelë që e sollën Ramën në pushtet dhe jo vota e lirë, prandaj politika e tij është t’i varfërojë e t’i shtypë shqiptarët e zakonshëm e të pamundur, sepse i blen më lehtë kur ka zgjedhje.

• 

Në burg duhet ta kenë vendin kriminelët e vërtetë, ato që çdo ditë vjedhin shqiptarët, dhe jo hallexhinjtë të cilët mundohen të mbijetojnë dhe luftojnë për kafshatën e bukës!

• 

Edi Rama ka dështuar!
#ramaik

Ulqinaku akuza të forta: Rama mbush burgjet me hallexhinj, ndërsa kriminelët e vërtetë bëhen ministra, deputetë…

Bllokimi i integrimit dhe nëntë kushtet e Bundestagut e kanë hedhur në erë praktikisht të ardhmen politike të Ramës dhe e kanë bërë të sigurt rrotacionin politik.

Red Varaku/

• 

Shpejtësia me të cilën po ecin gjërat, rënia pikiatë e mbështetjes për të si brenda dhe jashtë Shqipërisë, duket se po ridimensionon gjithë projektin politik të Edi Ramës, i cili për shkak të paranojës së humbjes së pushtetit po tenton të bëjë gjëra të paimagjinueshme.

Ndër të cilat thikat pas shpine që i futi Kosovës, nëpërmjet vëllazërisë së tij me djalin shpirtëror të kasapit të Kosovës Vuçiç, me të cilin tentoi ndarjen e Kosovës dhe krijimin e Jugosllavisë së re, për të cilat mori përbuzjen e të gjithë shqiptarëve dhe një përgjigje të prerë dhe të ashpër nga Perëndimi .

Ndërsa, përpjekja kaq e hapur për të kapur Gjykatën Kushtetuese e tejkalon edhe imagjinatën e një diktatori. Një përpjekje, që ka si qëllim asgjesimin e të drejtave demokratike dhe legjitime të qytetarëve dhe garantimin e pushtetit të përjetshëm, që dëshmon papërgjegjshmërinë e thellë ku është zhytur ky njeri, i cili në emër të pushtetit është gati të bëjë gjithçka .

Gjithashtu, sërish nga paranoja e humbjes së pushtetit si dhe për të mbajtur nën kontroll situatën, ai ka filluar një agresion të padëgjuar mbi qytetarët shqiptarë.

Qytete të tëra, me urdhër personal të Edi Ramës ndodhen sot nën terrorin e bandave kriminale më të pamëshirshme të vendit, të cilat po ushtrojnë një terror të padëgjuar, me shpresë se mund të kontrollojnë zemërimin popullor, i cili po zien dhe mund të shpërthejë në çdo moment.

I alarmuar për braktisjen e madhe që po i bëhet, nëpërmjet bandave me uniformë shteti, ka filluar shantazhin mbi çdo biznes për të cilin ka informacion, që ka shprehur qoftë edhe pakënaqësinë më të vogël në lidhje me qeverisjen.

Ai ka filluar dhe krehjen e vendeve të punës, duke larguar të pakënaqurit dhe jobesnikët dhe duke i zëvendësuar me një listë të njerëzve personalë të tij, rekomanduar kryesisht nga bandat e tij besnike. Kjo ka shkaktuar mllef dhe urrejtje brenda jo vetëm brenda PS.

Ndërkohë, këto gjashtë muaj, ai dhe banda e tij i janë vërsulur të babëzitur pasurisë publike, duke marrë aq vendime të rëndësishme dhe akte që synojnë vetëm pasurimin e individëve, sa nuk kanë bërë gjithë qeveritë për 30 vite bashkë.Gjithë pazaret e pambaruara të shtatë viteve në pushtet, janë bërë realitet, falë VKM-ve të tij dhe qartësisë për të rrjepur çdo lek deri në minutën e fundit.

Por, e gjitha kjo përpjekje për të kapur shtetin dhe prodhuar frikë dhe terror, në fakt ka prodhuar të kundërtën. Shqiptarët tashmë e kanë të qartë fytyrën e vërtetë të kësaj qeverie dhe po ia plasin në fytyrë të vërtetat jo vetëm jashtë kamerave.

Rasti i disa qytetarëve në Durrës, të cilët as që lëvizën nga vendi kur u përballën në një lokal me kryeministrin në ikje, si dhe përgjigja sfiduese e njërit prej të rinjve, dëshmon se çfarë nivelesh alarmante ka kapur zemërimi qytetar.

Në fakt, mënyra se si ata i drejtohen atij në çdo ballafaqim real, të pastisur, dëshmon zhgënjimin e thellë dhe neverinë e madhe që ata ndjejnë për këtë njeri. Ndërkohë, sondazhet tregojnë që humbja e tij në të gjitha qarqet do të jetë ndër më të pabesueshmet e historisë së pluralizmit politik.

Pra, çdo përpjekje për të kapur shtetin dhe prodhuar frikë dhe terror ka rezultuar në rritjen e zemërimit dhe revoltës. Kjo revoltë që ka filluar të shpërfaqet ashpër kundër këtij njeriu kudo, jo vetëm në çdo cep të Shqipërisë, por madje dhe në Kosovë, vetëm po rritet dhe mund të shpërthejë nga momenti në moment nëse nuk zgjidhet menjëherë . Ajo përbën provën kryesore, që rrotacioni është i sigurtë dhe i pashmangshëm dhe atë nuk mund ta ndalë dot më askush.

• 

• 

• 

E njohur si një grua shumë e fortë, e cila ka pas mbi supe edhe pozita shtetërore, si asnjëherë më parë ndanë dhimbjen e familjes së saj me lexuesit e KultPlus.  Edita Tahiri, duke qenë vajzë e një gruaje nga Shqipëria, përgjatë jetës së saj ka bartur shumë mall e dhimbje. Ajo ka kujtuar të gjitha momentet e asaj kohe, prej periudhës kur është martuar nëna e saj nga Kukësi në Prizren, e deri te vdekja e saj.

Ajo mbylli sytë përgjithmonë pa parë asnjë familjar të saj, në një periudhë 50 vjeçare. Edita Tahiri tregon edhe për përpjekjen e familjes së saj që të shihnin dajallarët në kufirin mes ish Jugosllavisë dhe Shqipërisë, dhe për pasojat e atij takimi. Kjo intervistë përpos që ngërthen emocionin e një familje, ngërthen edhe rrethanat e asaj kohe, që për e ditët sotme duken të paimagjinueshme.

Gjatë luftës së Dytë Botërore, dy burra, njëri nga Prizreni dhe tjetri nga Kukësi linin kokën për njëri tjetrin. Miqësia e tyre ishte shumë e sinqertë, dhe që të dy, për të mos shkëputur miqësinë me njëri tjetrin propozuan që të iniciojnë një martesë me të rinjtë e të dy familjeve.

Fadilja nga familja Elezi, u propozua që të jetë nuse e ardhshme e familjes Tahiri në Prizren, e cila në vitin 1943 la familjen e saj në Kukës për të vazhduar jetën e saj në Prizren.

Dhe në shikim të parë u duk se ishte bërë një vendim i duhur, por vetëm një vit pas martesës së Fadiles, pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, kufiri mes Kosovës dhe Shqipërisë u mbyll, por përderisa kufiri mbyllej, plagët në zemrën e Fadiles hapeshin, mundësia për të parë familjen e saj kishte mbetur vetëm në ëndrra, mall dhe lutje.

Dhe pikërisht kjo grua me emrin Fadile që vuajti për familjen e saj matanë kufirit, ishte nëna e Edita Tahirit, e cila kujton me detaje jetën e nënës së saj, larg familjes. 

Nëna ime vdiq pa e parë asnjë nga familja e saj

“Pas martesës së nënës sime, vetëm një vit ishte kufiri i hapur, kurse në vitin 1944 u mbyll, nëna ime vdiq pa e parë asnjë nga familja e saj”, kujton Tahiri jetën e nënës së saj, por jo vetëm të nënës, pasi që malli i saj dalëngadalë po shtresohej edhe në pesë fëmijët e saj, të cilëve, dita ditës, Shqipëria po u idealizohej në shpirtrat e tyre.

“Nëna ime ka ëndërruar për Shqipërinë, ka vajtuar dhe ka pas mall. As ne, por as dajallarët nuk patën mundësi të vinin. Jetonim me mall e me ëndrra”, tregon Tahiri për KultPlus, e cila, përderisa kthen kohën prapa, shpalosë jetën e nënës së saj.

Por Fadilja kishte krijuar një rreth të saj në qytetin e Prizrenit, nuk ishte e vetmja grua nga Shqipëria që ishte martuar në Kosovë, dhe të njëjtat, për të hequr mallin e familjeve të tyre, ato kishin krijuar një lidhje të ngushtë me njëra tjetrën, sikur të ishin të një familje. “Mbaj mend që të gjitha këto gra i kemi thirr teze, i dinim për teze, sepse e shihnim afërsinë e nënës me këto zonja”, tregon Edita.

Dhe vitet shkonin një nga një, dhe malli i nënës së Edita Tahirit nuk shuhej, ajo përgjatë viteve, kontaktin e vetëm me familjen e mbante me letra të rralla, me ndonjë telefonatë poashtu të rrallë, por telefonata e rregullt ishte ajo e datëlindjes së saj.

Babai u arrestua dhe mbajti një dënim të gjatë në burg, për pesë vite nuk e kemi parë. Mbaj në mend se kur nëna na përcillte për në shkollë, na porosite gjithmonë të jemi krenarë për babanë, nuk arrinim të kuptonim shumë nga fjalët e saj, vetëm e dinim se shumë insistonte që mos ta ulnim kokën, se babai jonë po vuante dënim për punë të mira dhe jo për punë të liga”, tregon Edita.

Dhe përderisa kishin mbet pa kryefamiljarin e shtëpisë, Fadilja me pesë fëmijë po përballej vet me situatën. Si një grua elegante, mban mend Edita që në trupin e saj ishte ndërruar ngjyra e veshjes, dhe për ato pesë vjet, ajo ishte veshur vetëm me rrobe me ngjyrë të mbylltë.

Po koloriti ishte zhdukur edhe në raport me familjarët, gjyshi i Editës, për të mbrojtur fëmijët e tjerë nga sistemi i atëhershëm, ishte distancuar nga familja e Editës, si familje e shënjuar për patriotizëm, në mënyrë që ti shpëtonte djemtë e tjerë.

“Kjo krijoi një pakënaqësi te ne fëmijët, edhe pse nëna jonë nuk na ushqente me atë frymë, po ne e ndjemë atë largësi, dhe jo vetëm gjyshi, po shumica e familjeve nuk na e hapën derën, ishin katër ose pesë familje që nuk hoqën dorë prej neve në atë kohë”, rrëfen Edita, e cila më pas kujton lirimin e babait të saj nga burgu, dhe me ardhjen e tij u kthye edhe koloriti në zemrat dhe në veshjen e nënës, ku sipas Edita Tahirit, jo më kot nëna e saj kishte lindur më 14 mars, sepse ajo dinte të sillte pranverë në zemrat e tyre.

Nëna ime shoqërohej me gratë e pakta nga Shqipëria, të cilat kishin fatin e njëjtë me nënën time

Dhe kjo ishte Fadilja, gruaja që nuk shihte familjen e saj, rriste fëmijët e saj me një përkujdesje shumë të madhe, punonte në Prizren dhe shoqërohej me gratë e pakta të Shqipërisë, që kishin fatin e njëjtë me Fadilen.

Edhe pse kishin kaluar afro 40 vjet prej kohës kur ishte martuar Fadilja në Prizren, dhe që nuk kishte parë njeri të gjallë nga familja e saj, lëvizjet mes Kosovës dhe Shqipërisë kishin nisë të merrnin frymë, por familjes nga Prizreni dhe asaj nga Kukësi nuk i jepej një leje e tillë, familja e Prizrenit ishte e papërshtatshme për shkak se kryefamiljarin kishin atdhetarë, kurse ajo nga Kukësi njësoj vepronte kundër regjimit të Enver Hoxhës.

Dhe përderisa merrnin vesh se ky bëri një vizitë andej e këtej kufirit, këto familje vazhdonin të qëndronin të ndara.

Në vitin 1980 mora ftesë të vizitoja Shqipërinë si studente, ishte një lajm i madh për familjen tonë

Por dielli shkëlqeu një mëngjes edhe në familjen Tahiri, njërit prej fëmijëve të familjes Tahiri dukej se po i binte një përgjegjësi e madhe. Edita Tahiri ishte vajza që do të lidhte këto ura këndej e andej kufirit, pasi që në vitin 1980, asaj i ishte dhënë mundësia të shkonte bashkë me studentët  e Fakultetit Teknik në Shqipëri, që kishin për qëllim një vizitë në Shqipëri.

Ato ditë, në familjen Tahiri ishte një mpirje e vërtetë. Gëzimi, shqetësimi, emocioni i madh kishte mbërthyer këtë familje, që për herë të parë po dërgonte një anëtar në familjen e dajallarëve.

Edita Tahiri kujton nënën e saj përgjatë atyre ditëve, dhe e përshkruan si një grua shumë të gëzuar, e cila vazhdimisht përgatiste shumë dhurata që nëpërmjet Editës ti dërgonte te familja e saj. Po, përpos dhuratave, Fadilja asnjë fjalë nuk ia tha Editës që të ishte në një formë edhe porosia e saj për familjen në Kukës. “Ndoshta dëshironte të më kursente edhe nga kjo përgjegjësi”, kujton Edita Tahiri atë periudhë, që tregon se ishte një ndjesi e përzier, edhe e gëzuar edhe e shqetësuar, sepse po takonte për herë të parë familjen e nënës së saj, por në të njëjtën kohë po përfaqësonte edhe familjen Tahiri.

Në vitin 1980 kam shkuar në Shqipëri me studentë të Fakultetit Teknik, isha e para që do të takoja familjen e nënës, një përgjegjësi e madhe për mua, shqetësim e gëzim në të njëjtën kohë”, kujton Tahiri, e cila shpjegon se para se të nisej për Shqipëri, nëna e saj e kishte shndërruar shtëpinë e saj në Prizren në një hapësirë të dhuratave, pasi që mundohej secilit ti dërgonte diçka nëpërmjet vajzës së saj.

Një familje e huaj në shikim të parë, por familje gjaku në anën tjetër. Emocionet e atij viti, Tahiri thotë se e kanë përcjellë për tërë jetën dhe se nuk do ti harrojë asnjëherë.

Mbaj mend se në Shqipëri, kishin një nivel të lartë të kulturës

“Mikpritja ishte e jashtëzakonshme, edhe pse me kushte të vështira, mbaj mend se ata kishin një nivel të lartë të kulturës, më la shumë përshtypje ajo mënyra se ngrinin dollitë, ato ritualet e mëngjesit, të tavolinës…, pastaj, diskutimet, diskutimet më lanë shumë përshtypje”, tregon Edita për takimin e saj të parë me dajallarët, por e njëjta shpjegon edhe faktin se bisedat edhe pse ishin të ngrohta, ishin biseda të përgjithshme dhe jo me një temë të rëndësishme.

“Ata nuk guxonin të shpreheshin lirshëm, bisedonin tema të parëndësishme. Mbaj në mend se vetëm rrugës për në hotel , dajtë më tregonin si fshehtas për jetën e vështirë që e bënin”, kujton Edita, duke plotësuar se dajtë e saj kishin hequr shumë edhe për faktin se ishin kundërshtues të sistemit të Enver Hoxhës, dhe të njëjtit edhe ishin internuar.

Po kthimi i Edita Tahirit në Prizren, pas asaj vizite në Shqipëri nuk ishte interesant vetëm për familjen Tahiri, mysafirë të shumtë ia kishin mësyrë shtëpisë së kësaj familje, që vinin të dëgjonin ndonjë rrëfim për atë shtet, që pothuajse të gjithë e shihnin si një vend të ëndrrave.

Kur u ktheva në Kosovë, u tregova Shqipërinë që e ëndërroja, jo atë Shqipëri që pashë më sytë e mi

“Unë u tregova Shqipërinë që e ëndërroja e jo atë Shqipëri që pashë me sytë e mi. Nuk dëshiroja të ju prishja ëndrrat, sepse të gjithë e idealizonin atë vend. Edhe nënës njësoj i thashë, se Shqipëria ishte e bukur, se jetën e kishin në rregull, se ishin të sistemuar dhe shumë gjëra të bukura. Por nëna ime shpesh më bënte pyetje, dhe insistonte të dinte më shumë për familjen e saj. Ajo interesohej se çfarë bënte ajo familje prej mëngjesit deri në orët e vona të mbrëmjes. Atëherë, më kujtohet se e pata pyet nëse ishte e sigurt të dëgjonte krejt ato që i kisha parë. Dhe, pas miratimit të saj, u ulëm një ditë, kur ishim vetëm ne dyja, dhe e luta që fillimisht të më premtonte se askujt nuk do ti tregonte, sepse pata vendosë që Shqipëria e syve të mi, të mbetej vetëm në mendjen time.  Pas premtimit të saj,  u rrëfeva, për varfërinë e madhe, për mungesën e shprehjes së lirë, për kushtet e rënda dhe për të gjitha gjërat që kisha parë. Mbaj mend, edhe përkundër faktit se nëna ime njihej për një grua të fortë, pat shpërthyer në lot, dhe u dërmua e tëra. Pas asaj bisede,  e di që nëna u pat lënduar shumë dhe iu desh kohë që të rimëkëmbej. Por di edhe faktin tjetër, se unë u pata shndërruar në personin më të afërt me të, në sytë dhe dashurinë e saj, unë u shndërrova në vajzën e familjes që kisha sjellë lajme për familjen e saj, dhe e ndjeja se më trajtonte në mënyrë më të veçantë”, tregon Tahiri.

Jeta vazhdonte me ritmin e njëjtë, ndarja për këto dy familje vetëm sa bëhej më e rëndë, përderisa familje të tjera bënin vizita të rralla. Dhe pikërisht nga disa që kishin shkuar e kthyer nga Shqipëria, erdhën në familjen Tahiri për t’iu treguar një mundësi takimi.

Në vitin 1984 dolëm te kufiri mes ish Jugosllavisë dhe Shqipërisë, këndej kufirit ishim rreshtuar ne pesë fëmijët dhe të dy prindërit, kurse andej ishte gjyshja me gjashtë dajallarët

“’Po ka raste që familjet po dalin te kufiri dhe po takohen me njëri tjetrin’, kjo ishte informata që na e dhanë. Ishte viti 1984. Mbaj mend se menjëherë u organizuam dhe njoftuam familjen e dajve për këtë takim, caktuam ditën dhe orën dhe pritnim, deri në ditën e takimit ishte një distancë sa një shekull, nëna ime më në fund do të shihte familjen e saj”, tregon Edita, por përderisa kujton këtë moment, asaj i rrjedhin lotët, duke e kujtuar si një ndër momentet më të vështira të jetës së saj. 

 “Ai moment na ka copëtuar shpirtin, krejt familja ia mësymë kufirit mes Kosovës dhe Shqipërisë, këndej kufirit ishim rreshtuar ne pesë fëmijët dhe të dy prindërit, kurse andej ishte gjyshja me gjashtë dajtë. Distanca ishte e madhe, mund të shihnim njëri tjetrin vetëm figurë, dhe për t’ia dëgjuar zërin njëri tjetrit, mbaj mend se gjyshja e pyeti kufitarin e Shqipërisë se si ishte, dhe ne e kuptuam se atë bisedë na adresonte neve, dhe ne më pas vepruam njësoj dhe pyetëm kufitarët e ish Jugosllavisë, ky ishte komunikimi, ishte e vetmja mundësi të dëgjonim zërat këndej e andej kufirit. Bënim kinse po bisedonim me kufitarët, e në fakt qëllimi ishte që të dëgjonim zërin e njëri tjetrit. Ishte një moment shumë i shkurtë. Ishte  një bisedë më shumë lot se sa bisedë, ky ishte i vetmi rast që nëna ime pa nënën dhe vëllezërit  e saj, ishte shumë tragjike, unë kisha parë nëpër filma, por se kisha menduar se do ta përjetoja edhe vetë një skenë të tillë”, thotë Tahiri, e cila shton se në atë takim distance nuk ishte i pranishëm edhe gjyshi. “Më vonë e kuptuam se ai nuk kishte pas zemër të vinte te kufiri e ta shihte vajzën e tij vetëm prej asaj distance. Ai e kishte dashur shumë nënën time, por e di që edhe nëna ime e ka adhuruar babain e saj”, shpjegon Edita.

Vajza e brishtë e asaj kohe, tashti një grua e rryer edhe në politikë e udhëheqje, kujton se pas atij takimi te kufiri, nëna e saj nuk u përmbajt. Edita Tahiri mendon se ajo periudhë ishte ndoshta periudha më e mërzitur e jetës së saj.

Edita Tahiri kujton detajin më të trishtë të historisë së nënës së saj, se si me martesën e saj u mbyll kufiri, dhe me vdekjen e saj u hap

“Çdo mëngjes zgjohej me ëndrra, e pash atë, e pash këtë në ëndërr. Ëndërronte sikur nisej për Shqipëri, por që kurrë nuk arrinte, por njëjtë shihte në ëndërr që edhe dajallarët tentonin të vinin këndej, por që asnjëherë as në ëndërr nuk arrinte ti takonte. Ëndrrat e saj ishin vetëm nisje, asnjëherë arritje në destinacion”, tregon Edita Tahiri, dhe kujton detajin më të trishtë të historisë së nënës së saj, se si me martesën e saj u mbyll kufiri, dhe me vdekjen e saj u hap. Fadilja mbylli sytë përgjithmonë në vitin 1989, përderisa babai i Editës kishte vdekur dy vite më herët. Dhe pikërisht në vitin 1990 u hap kufiri mes Kosovës dhe Shqipërisë, por Fadilja nuk ishte më ta përjetonte këtë hapje të portave.

Dhe nisë një epokë e re për Editën, si një grua ambicioze, ajo zgjidhet anëtare e kryesisë së LDK-së, por para se të merrte pozitën, duke e pas parasysh se rrugëtimi i saj do të kërkonte shumë angazhim, ajo bëri një kërkesë. “Nuk e nisi punën pa shkuar njëherë në Shqipëri, dua të takoj familjen e nënës sime”, ishte kushti i Edita Tahirit, e cila shkoi dhe qëndroi atje për tre javë. Gjyshen e kishte ende gjallë, përderisa nëna e saj kishte shkuar me mallin e saj.

Në vitin 1990 shkova përsëri në Shqipëri, takova gjyshen, takimi te kufiri e kishte lënë me pasoja

Qëndrova për tre javë atje, takova gjyshen, dajallarët dhe tezet e mia. Por mbaj në mend që për aq kohë sa qëndrova, gjyshja ime vazhdimisht e mbante dorën në fytyrë. Fillimisht mendova se është punë shprehie, por më pas mu zgjua kureshtja. Pyeta njërin nga dajallarët e mi, se pse gjyshja mban dorën e saj vazhdimisht në fytyrë. ‘Nuk dëshiron të ja shohësh fytyrën, gjysmën e fytyrës e ka të paralizuar. Atë vit që kemi dalë te kufiri, prej dhimbjes së madhe që pa Fadilen, ajo pësoi paralizë në tërë trupin, me kohë, trupi ju lëshua, por gjysma e fytyrës jo’ më tregoi daja, për atë takim kufiri që nënën time kishte rrënuar emocionalisht, kurse gjyshen e kishte gjymtuar edhe në trup”, tregon Edita Tahiri, e cila kujton se gjyshja jetoi edhe tetë vite pas hapjes së kufirit me Kosovës dhe Shqipërisë.

Krejt këtë mall pesëdhjetëvjeçar, dy familjet e shuan me vajtje ardhjet, deri në normalizim të raporteve, ku Edita Tahiri tregon se tashmë shkojnë e vijnë, sa herë që u jepet mundësia këtyre dy familjeve.

Tashti, kur Edita Tahiri ka punuar shumë në politikë e udhëheqje, si një mbesë Shqipërie, në intervistën e dhënë për KultPlus thotë se ajo ndihet e të dy anëve. Por ajoi tregon se festat i feston me flamur të Shqipërisë, dhe në të njëjtën kohë, ka pak zili për ata që jetojnë në Shqipëri, sepse ai vend sikur e ngroh pak më shumë, dhe një ditë, kur të vjen koha e memoareve, Edita Tahiri mendon të zhvendoset jo andej kufirit, por në vendin ku e ndjen si vendin e saj./KultPlus.com

Dje sjellja jote ishte si e kujdestari te LULË KUQTË MBI MUR por në versionin 2020.

Por di të them që sjellja jote dje ishte si i një pacienti që është shtruar te pesa,e po ta pyesësh pse je këtu ai do përgjigjet që këta të çmendurit më mbaj këtu. Por dije mirë që gjithçka mundesh të nënshtrohet por me STUDENTËT kurrë kurrë nuk do ja arrish.

Reagon pedagogja Kucana pas incidentit të Ramës me studentin: KM si kujdestari tek “Lulëkuqet mbi murë”

Rama ndër të tjera tha: : Djalin duhet ta shoqëroni për të marrë shërbimin e shpejtë mjekësor. Nxirret me dhunë jashtë.

Pas kwtij incidenti reagon pedagogia e UT, Iliriana Kucana:

Ky KM nuk me perfaqeson qe kur ngriti doren mbi studentet! Unë si pedagoge jam shumë e indinjuar se si kryeministri i vendit tim sillet me një gjuhë vulgare kundrejt studentëve e duke i etiketuar si të çmendur. Ok zoti KM po e marrim si të mirëqenë se janë të çmendur,por unë dy pyetje kisha kundrejt teje:

1) Pse ti ishe midis të çmendurve? 2) Dhe kur ti i diplomën keta të çmendurit e mjekësisë ne si popull si duhet të quajm ty? Prandaj ajo që the dhe ajo që bere janë dy gjëra të ndryshme që nuk mund të them se je njeri normal.

Dje sjellja jote ishte si e kujdestari te LULË KUQTË MBI MUR por në versionin 2020. Por di të them që sjellja jote dje ishte si i një pacienti që është shtruar te pesa,e po ta pyesësh pse je këtu ai do përgjigjet që këta të çmendurit më mbaj këtu. Por dije mirë që gjithçka mundesh të nënshtrohet por me STUDENTËT kurrë kurrë nuk do ja arrish.

Ai student asgjë nuk të kërkoj vetem një bilet për të ikur nga ky vend sepse me mund dhe me dije ai arriti të diplomohet në një vend që diplomohen dhe punësohen vetëm të rinjtë e qeveritarëve.

E kërkoja atë biletë si i çmendur për të ikur ashtu siç kan ikur edhe 600.000Shqipëtar të çmendur nga ky vend.

Rrofte Shqipëria dhe ata qe e duan ate!!! Qoftë i Bekuar Gjaku ynë Arbëror!!! Shpirti i Arbrit nuk vdes kurrë!!! I Liris se Iliris!!! Autoctonus!!! Zoti e Bekofte Kosova!!! Zoti e Bekofte Shqipërinë dhe Shqiptarët ngado qofshi posaacerisht!!! Shërbëtor i përulur i Zot dhe Shqipërisë, Shkelqësia e Juaj Imzot

Aleksander I Shqipatrëve, Kryepeshkop – Bir I Shqiponjës

Mirëmëngjesi dhe ditë të mbarë, Miqësi e nderuar, dashur Vëllezër të Gjakut Shqiptar:

Përkojtojmë Përvjetori i 75º Vjetorit (21 Shkurt 1945 – 2020) të rënies se Heroit të qështjes Kombtare Shaban Polluzha: Shaban Mustafë Kastrati i njohur më së shumti si Shaban Polluzha (Polluzhë, 1871 – Tërstenik, 1945) ka qenë një prijës ushtarak Shqiptar gjatë Luftës së Dytë Botërore, veprues në trevën e Drenicës.

Pas pushtimit italian të Shqipërisë dhe bashkimit me një pjesë të viseve të Kosovës shërbeu me Njësitë Vullnetare, pas kapitullimit italian u radhit me Ballin Kombëtar. Në fushatë të egër ushtarake më 21/22 shkurt 1945 u shua me gjak kryengritja e Drenicës,pas vrasjes së Tribunëve Popullorë Shaban Polluzha e Mehmet Gradica në kullat e Dvoranëve në Tërstenik, luftuar me partizanët jugosllavë – serbi. Zoti e shperblefte me Parajse te ndjerin!!!

U prehte ne Paqe!!! Lavdi për Jetë!!! Sa të ket Sjqipëtar në ket tokë, do të kujtohet!!! Lavdi e Përjetshme se Heroit të qështjes Kombtare Shaban Polluzha!!! Lavdi qofet Jeta dhe Vepra e tij, pergjithmon i paharuar ne mendjen e Popullit Shqiptar!!! Lavdi ketij burri te Kombit ton!!! Të rrojmë dhe ta kujtojmë, i perjetshëm kujtimi i tij!!! Lavdi Gjaku i Deshmoreve dhe Martireve te rene neper gjitha Trojet Arberore!!!

Shume Rrespekt dhe Lavdi gjithe Deshmoreve te rene ne brojtje te Atedheu!!! Lavdi Martirëve të rënë për Liri!!! Rroft Shqipëria Etnike!!! Lavdi dhe Respekt për Dardania!!! Lavdi dhe Respekt për Shqipëri Etnikë!!! Lavdi dhe Respekt për Kosovë!!! Rroft krejt Shqiptarija – Pelazgo – Illyrian nje nga shtetet me te vjetra nket planet dhe askush smund te na hup faren!!! Ne jete te jeteve, Rrofte Shqipëria dhe ata qe e duan ate!!! Qoftë i Bekuar Gjaku ynë Arbëror!!! Shpirti i Arbrit nuk vdes kurrë!!! I Liris se Iliris!!! Autoctonus!!! Zoti e Bekofte Kosova!!! Zoti e Bekofte Shqipërinë dhe Shqiptarët ngado qofshi posaacerisht!!! Shërbëtor i përulur i Zot dhe Shqipërisë, Shkelqësia e Juaj Imzot

• Aleksander I Shqipatrëve, Kryepeshkop – Bir I Shqiponjës

Anëtarja e Lidhjes Demokratike të Kosovës, Melihate Tërmkolli, ka reaguar pas sulmit të djeshëm të koordniuar mes dyshes Rama-Qosja ndaj mediave kosovare.

Tërmkolli i cilëson si përbindësh dhe përçarës Ramën dhe Qosjen dhe thotë se të dy s’po arrijnë të pajtohen me dështimin e idesë serbo-ruse për ndarjen e Kosovës dhe “Nova Jugosllavisë” përmes projektit Rama-Vuçiq të ‘Minishengenit”.

Sipas taj, dyshja Rama-Qosja tashmë të dëshpëruar e kanë humbur busullën dhe po flasin përçartë për komplote e shovinizëm të Kosovës ndaj Shqipërisë.

Reagimi i plotë i Tërmkollit:

Falë Zotit që Edi Rama nuk është Shqipëria dhe as Rexhep Qosja nuk është Kosova. Këta monstrumë përçarës të shqiptarëve assesi nuk po pajtohen me dështimin, deri tani, të idesë serbo ruse për ndarjen e Kosovës dhe krijimin e “Nova Jugosllavisë” përmes projektit të ashtuquajtur “mini-shengen”.

Të dëshpëruar pa fund për këtë dështim, kanë humbur tërësisht busullën kombëtare e flasin përçart për komplote brendashqiptare deri në shovinizëm të Kosovës ndaj Shqipërisë! Akuzojnë, hedhin “gur e dru” mbi mediet e Kosovës (T7, Gazeta Express etj), që po ua prishkan terezinë. Për Qosjen, Shqipëria është Edi Rama dhe kushdo që e kritikon atë, sipas tij, qenka “shovenist”.

Sa gjatë kohë, me dekada, i kemi dëgjuar nga goja e ekstremistëve vrastarë e gjenocidalë të politikës serbe këto “epitete” për shqiptarët e Kosovës. Nga goja e shkrimet e Qosiqit, Milosheviçit, Vuçiqit etj epitetet: nacionalistë, irredentistë, shovinistë, tani, na përsëriten në gojën dhe shkrimet e Qosjes e Ramës! Me sa duket propaganda serbo-ruse dhe ndikimi i ideve të tyre ka shkuar larg, ka prekur lart në majat e pushtetit dhe ndonjërit që quhet akademik.

Këto sulme e akuza ndaj medieve të Kosovës dhe pak më tepër, janë shumë simptomatike sepse marrin zjarr pikërisht në kohën kur politika e SHBA-ve në krye me Presidentin Trump dhe përfaqësuesin e tij për bisedimet e Kosovës me Serbinë, z. Grenell, kanë intensifikuar përpjekjet në stopimin e ndikimit rus në Ballkanin Perëndimor, sidomos në shtetet shqiptare, në Kosovë e Shqipëri. Bashkë me këtë edhe kursimin e shqiptarëve nga “ndihma” sorosiane, e cila në bazë të shumë indikacioneve është vënë në përkrahje të interesave serbe e ruse në Ballkan dhe me këtë edhe të idesë për ndarjen e Kosovës.

Edhe Qosja edhe Rama janë veç në grahmat e fundit të politikës e ideologjisë së tyre thellësisht dëmtuese për interesat e Kosovës dhe të Shqipërisë. Rexhep Qosjes, shqiptarët e Kosovës ia kanë treguar vendin kaherë. Edi Ramës, sigurisht do t’ia tregojnë vendin shpejt.

Kamxhiku i fatkeqësive. nga Pr/ Erjon Kristo.

Po na rrajnë me Kamxhik. Nga Pr/ Erjon Kristo.

Doja të shkruaja një status për ngjarjen e tmerrshme të shkollës së Fierit të kthyer në çerdhe pedofilie. Ngjarje për të cilën dikush duhet të mbante përgjegjësi për paaftësinë e vet. Por sa po matesha ta shkruaja, doli Kryeministri dhe sajoi një mizanskenë, gjoja sikur në Shqipëri njerëzit nuk duan të punojnë, ndaj me gjenialitetin që e karakterizon, ai do na ndihmonte me punonjës nga kontinentet e tjera.

Shqipëria nuk është as vend i madh, as vend i pasur për të pranuar të tjerë. Këtu mezi po rrimë ne që ishim në shekuj.

Por nuk pata kohë ta shkruaja këtë, se ca tipa nga Vlora donin të fusnin lëndë të dyshimta nëpër doganra. Dhe si gjithmonë ai, i vetmi njeri që nuk di se çfarë bën, Kryeministri, kishte dalë në foto me sipërmarrësin terrorist. Tamam Aleancë e Qelbësirave.

Thashë ta them një fjalë për të kur po Kryeministri bëhet sërish protagonist në arrestimin e dy studentëve që folën të vërtetën, ndryshe nga ajo e Kryeministrit. Ishin të sëmurë sipas tij.

Në fakt të sëmurë ishin qindra studentë dhe prindër të tredhur që nuk u ndien. Këtu u zemërova vërtet. Po zemërimi i la vendin humorit, kur vura re se një mjek popullor të shëronte me të prekur dhe me lutje. Ai donte 5000 euro për një shtatzani. E mbante lart i biri botës. Prandaj nuk shqetësohet kush nga ikja e doktorëve se kemi këta mysybetërit, ku njerëzit shkojnë e falen përditë.

Thashë ta bëja copë këtë variantin e Cekes, po nuk arrita dot, se një njeri vrau veten në burg. E kishin kapur për vjedhjen e 1200 lekëve. Kishte katër fëmijë. Aty zemërimi im mori formën e resë bërthamore. Po pikërisht kur do zbrazja gjithë arsenalin tim gjuhësor (se ishte dhe Dita e gjuhës amtare, po vari leshtë se dava gjuhe e folur nga zombi është, nuk u kujtua njeri nga shtetarët), mora vesh për koronavirusin në Itali.

Aty u fika fare, fare, fare.

Më thoni o njerëz: A po na rrahin përditë me kamxhik?

• 

• 

• 

Nga Red Varaku/

Demokracia nuk mbaron më si dikur brenda një çasti, me anë të një grushti shteti, por vdes ngadalë dhe në mënyrë sistematike nëpërmjet dobësimit dhe më pas kapjes së institucioneve, sistemit të drejtësisë dhe medias, si dhe nëpërmjet rrënimit gradual të normave të gjithëpranuara politike. Ironikisht ajo vdes pikerisht aty ku ajo e ka burimin, në kutinë e votimit.

• 

Ky është konkluzioni i dy profesorëve të nderuar të Universitetit Harvard, Steven Levitsky dhe Daniel Ziblatt, në studimin e tyre të fundit “Si vdesin demokracitë”. Ata kanë studiuar për 20 vjet rresht rënien e demokracive dhe instalimin e regjimeve totalitare në Europë dhe në Amerikën Latine dhe kanë dalë në përfundimin që, demokracia ka hyrë në një fazë, ku vetë ekzistenca e saj rrezikohet nga format e kamufluara të ‘grushtit të shtetit’.

Por, le të analizojmë pak nën dritën e këtij studimi qeverisjen e Ramës. A po konsumon ai një ‘grusht shteti’ sipas konceptit të dy profesorëve të nderuar? A ka rrezik për instalimin e një regjimi të ngjashëm me atë të Putin në Shqipëri? A ka rrezik për demokracinë në Shqipëri?

Rama erdhi në pushtet si pasojë e pakënaqësisë së madhe të njerëzve me elitën e korruptuar politike shqiptare dhe një sistemi të bllokuar. Ai shfrytëzoi mllefin e madh që ishte akumuluar për shkak të korrupsionit kapilar dhe kushteve ekonomike të përkeqësuara.

• 

• 

• 

Por, kur u votua masivisht si kryeministër, ai nuk bëri asgjë për t’i dhënë përgjigje këtyre problemeve. Ai e degradoi shtetin me sjelljen e tij banale, dobësoi institucionet duke rritur nivelin e korrupsionit si dhe degjeneroi seriozitetin e shtetit me gjuhën e tij vulgare. Pra, thënë shkurt, jo vetëm që nuk bëri asgjë për të zvogëluar zemërimin e njerëzve, por rrënoi edhe ato pak institucione që administronin disi këtë zemërim.

Historia dëshmon që, kur sjellja politike degjeneron deri në këtë papërgjegjshmëri dhe kur institucionet rrënohen deri në këtë shkallë, është shumë e vështirë rivendosja e normalitetit. Në vend të normalizimit, në fakt, fillojnë të dalin në skenë ide edhe më idiote dhe radikale, siç po shikojmë gjatë këtyre muajve me idetë anti-sistem.

Kjo ndodh sepse partitë e qendrës dobësohen, ndërkohë e majta dhe e djathta zhbalancohen dhe humbasin dinamikën. Këta radikalët që kanë dalë në skenë dhe që kërkojnë ndryshimin total të sistemit, duke flakur tej partitë tradicionale, janë edhe më të çmendur se vetë Rama.

Rama ndoqi një strategji të mirëmenduar, shumë të ngjashme me atë të vendeve ku sot janë instaluar regjime totalitare, për të arritur kapjen totale të shtetit dhe eliminimin e demokracisë. Trajektorja e qeverisjes së tij ndjek pikë për pikë trajektoren e logjikës së përshkruar nga profesorët Levitsky dhe Ziblatt.

Së pari, ai filloi me kapjen e institucioneve duke i kthyer në armë politike kundër kundërshtarëve të tij, brenda dhe jashtë partisë. Kapja e sistemit të drejtësisë menjëherë pas zgjedhjeve, blerja e mediave dhe bullizimi ndaj tyre, me qëllim intimidimin dhe mbylljen e gojës, si dhe rishkrimi i rregullave të politikës, me qëllim që kundërshtarët gjithmonë të humbasin, siç ishte reforma territoriale, janë fakte që ilustrojnë, që ai i ka ndërmarrë këta hapa vetëm me një qëllim: kapjen totale të sistemit, që do të thotë eliminimin e demokracisë.

Së dyti, ai degjeneroi normat informale të sjelljes, që përmend Levitsky dhe Ziblatt, të cilët argumentojnë që demokracitë nuk varen vetëm nga respektimi marrëdhënieve formale kushtetuese, por edhe nga respektimi i disa kodeve informale.

Ndër kodet informale më të rëndësishme është trajtimi i opozitës si kundërshtar legjitim dhe jo si “armik jolegjitim”, ndaj së cilës mund të shfrysh vrer dhe mllef sikur të kesh përballë teje armiq dhe jo bashkëkombas. Opozita është mrekullia e demokracisë. Sulmi kundër Opozitës në fakt është sulm kundër vetë demokracisë. Respektimi “i tjetrit”, sidomos kur mendon ndryshe dhe është në Opozitë, është një nga normat bazë të demokracisë.

• 

• 

• 

Tjetër kod që nuk duhet thyer kurrë është raporti me të vërtetën. E vërteta është plurale. Ti ke të drejtë ta thuash dhe ta mbrosh të vërtetën tënde, sa herë të duash dhe sa më mirë të mundesh, por asnjëherë nuk të lejohet të tallësh, fyesh ose përbuzësh të vërtetën e tjetrit, duke nxitur urrejtje dhe përçarje apo të nxisësh hapur dhe pa pikë droje dhunë dhe intolerancë.

Së treti, ai e rrënoi edhe më shumë besueshmërinë te demokracia si sistem. Për shumicën e shqiptarëve, në vitin 2013, Rama ishte shpresa e vetme për rikthimin e besimit te demokracia. Por ai dështoi në mënyrë spektakolare. Çdo ditë e më shumë shqiptarët po e humbin besimin tek demokracia , ndaj nuk ka më asnjë reagim nga shoqëria ndaj prirjeve të hapura autoritare të Ramës, që kulmuan në zgjedhje të papranueshme moniste në 30 Qershor.

Së katërti, përballë realitetit të ri të komunikimit, internetit dhe rrjeteve sociale, ai jo vetëm nuk u tregua fisnik dhe luajal për ta përdorur në funksion të shëndetit të demokracisë , por me djallëzi e ktheu këtë komunikim në funksion të propagandës dhe luftës kundër fjalës së lirë duke instaluar një aparat gjigand, i cili merret me përpunimin dhe administrimin e të dhënave që burojnë nga ky komunikim. Kjo gjë e ka përkeqësuar komunikimin demokratik, duke ndihmuar në polarizimin e mëtejshëm të shoqërisë.

Paradoksi tragjik i rrugës drejt totalitarizmit dhe autokracisë është që vrasësit e demokracisë, armiqtë e saj, përdorin vetë institucionet demokratike në mënyrë graduale, madje dhe legale për ta eliminuar dhe asgjësuar atë.

Ishte pikërisht ky rrezik, që e detyroi Opozitën të digjte mandatet dhe të vazhdonte aksionin opozitar në rrugë duke ia djegur në dorë z. Rama skenarin e instalimit të një regjimi të ri, të kamufluar si demokraci, me një opozitë fasadë, që shërbente për të legjitimuar regjimin.

Shumë njerëzve dhe faktorëve iu duk radikal vendimi që mori opozita dhe kjo ishte fare normale. Madje pati kritika nga faktori ndërkombëtar sidomos ai amerikan, por tani pas radiografisë së ashpër të përgjimeve dhe pas skanerit të imtësishëm, që i bëri sistemit raporti i OSBE/ODHIR, bllokimi i integrimit ,të gjithë e kanë të qartë që djegja e mandateve ka qenë një veprim i domosdoshëm, i diktuar nga kushtet dhe rrethanat e një demokracie të marrë peng dhe që gati po jep shpirt.

Pra, ishte pikërisht ky regjim që e detyroi Opozitën të ndërmerrte një akt të tillë ekstrem. Nëse Opozita do të vazhdonte të shërbente si fasadë e këtij regjimi, shprehja “Tik-Tak”, që po përdoret këto ditë të trazuara për të sinjalizuar fundin e kohës së Ramës, mund të kthehej në “tik-takun” e fundit për demokracinë.

• 

• 

•