Të pranishëm në ekzekutim kanë qenë hetuesi Vangjel Kote, zëvendësprokurori i Rrethit Krujë – Piro Suli, zëvendëskryetar i DPB Krujë – Ramiz Palmi dhe mjeku Asim Ylli.

Pas vrasjes që është kryer nga njëri prej 3 ekzekutorëve që ka pasur Drejtoria e Punëve të Brendshme Tiranë (nuk dimë saktësisht cili nga ata: SH.M, R.K. apo A.K.) është vepruar sipas autorizimit, duke iu dhënë “rezultati” doktor Asim Yllit, njërit prej mjekëve që rezulton edhe në raste të tjera që ka tërhequr kufomat për nevoja të Fakultetit të Mjekësisë. Çudi e madhe është përdorimi i kësaj gjuhe mafioze këtë rast.

Nga Kastriot Dervishi

Mafia zakonisht përdor një gjuhë të veçantë për të kërcënuar e vrarë. Kjo shihet në format “do ju rregullojmë”, “do ju sistemojmë”, “do ju zbukurojmë”, etj. Edhe gjatë luftës “Tarasi” i frymëzuar nga gjuha mafioze shkruante vazhdimisht “dekorojeni” filanin, etj. një histori e ngjashme është vënë re te një praktikë ekzekutimi. Vite më parë, nga një fletore e vjetër kam gjetur në Arkivin e Ministrisë së Brendshme një shënim mbi fundin e Dom Shtjefën Kurtin, kufoma e të cilit ishte çuar për eksperiment mjekësor te Fakulteti i Mjekësisë në Tiranë. Nuk mjaftoi një burgim i gjatë, por u desh edhe një tjetër me dënim kapital.

Dom Shtjefni u arrestua më 11.6.1970. Operativi i dosjes formulare ishte Qemal Karemani, ndërsa hetues Iljaz Haxhiaj.

Nga leximi i të dy dosjeve, del fare qartë se pushkatimi nuk mund të përligjej edhe sipas legjislacionit të kohës. Me vendimin nr.54, datë 30.7.1971 të Gjykatës së Rrethit Krujë, e kryesuar nga Qazim Mani, me pjesëmarrjen e prokurorit Hajredin Fuga u dënua me vdekje për “sabotim” dhe agjitacion e propagandë. U la në fuqi me vendimin nr.806, datë 8.9.1971, nga Gjykata e Lartë e kryesuar nga Llazi Stratobërdha me relacionin e Jani Vasilit dhe pjesëmarrjen e prokurorit Zaim Myftarit. Më 23.9.1971 Presidiumi i Kuvendit Popullor vendosi refuzimin e faljes së jetës.

Nga data e këtij vendimi e deri në ekzekutim kemi disa ditë. Vonesa dhe trajtimi nga Dega e Punëve të Brendshme Krujë në Drejtorinë e Punëve të Brendshme Tiranë, me sa duket është bërë për arsyen e kërkesës nga Fakulteti i Mjekësisë. Urdhri nr.3285/1, datë 25.9.1971 i ministrit të Punëve të Brendshme, ka vendosur procedurën e veprimit. Ky udhër është asgjesuar dhe nuk është gjetur.

Kësisoj ekzekutimi është kryer më 29.9.1971 në “vendin e caktuar” në Dajt. Gjatë kësaj kohe, Dom Shtjefni është mbajtur në Repartin nr.313 në Tiranë.

Të pranishëm në ekzekutim kanë qenë hetuesi Vangjel Kote, zëvendësprokurori i Rrethit Krujë – Piro Suli, zëvendëskryetar i DPB Krujë – Ramiz Palmi dhe mjeku Asim Ylli. Pas vrasjes që është kryer nga njëri prej 3 ekzekutorëve që ka pasur Drejtoria e Punëve të Brendshme Tiranë (nuk dimë saktësisht cili nga ata: SH.M, R.K. apo A.K.) është vepruar sipas autorizimit, duke iu dhënë “rezultati” doktor Asim Yllit, njërit prej mjekëve që rezulton edhe në raste të tjera që ka tërhequr kufomat për nevoja të Fakultetit të Mjekësisë. Çudi e madhe është përdorimi i kësaj gjuhe mafioze këtë rast.

Më 20.10.1971 Prokuroria e Rrethit Krujë i dërgoi Presidiumit të Kuvendit Popullor procesverbalin e ekzekutimit në Tiranë, një rast krejt i rrallë ky. Për këtë arsye, ky procesverbal u administrua në dokumentet e fondit përkatës në AQSH.

Lori Amy, profesore në Universitetin Jugor të Xhorxhias, thotë për Zërin e Amerikës se krimet që shkaktoi komunizmi nuk mund të harrohen, por çështja është se si duhet kujtuar kjo e kaluar, në mënyrë që shoqëria të mos mbetet tek akuzat dhe viktimizimi. Profesorja, e cila viziton shpesh Shqipërinë, po merret me studimin e traumave që përjetoi shoqëria shqiptare dhe të rrugës për shërimin e tyre. Ajo flet edhe për zgjedhjen e ish-ministrit të Brendshëm të komunizmit Gramoz Ruçi në krye të Kuvendit. “Nëse nuk e shohim të kaluarën tonë me guxim dhe integritet, atëherë nuk do të mund të kuptojmë dot se po e përsërisim atë”, thotë ekspertja amerikane.

Profesore Amy, jeni duke shkruar një libër që mund të përmblidhet si një analizë e plagëve që la pas regjimi komunist në Shqipëri. Nga kërkimet tuaja në thelb çfarë keni gjetur?

Ka dy mënyra për të menduar rreth plagëve. Së pari: Çfarë ndodhi, çfarë konkretisht na i shkaktoi plagët? Por ajo që mua më intereson më shumë janë efektet e këtyre plagëve. Pesëdhjetë vjet të një diktaturë të egër totalitare i kanë bërë njerëzit të ndihen sikur nuk kanë shpresë. Një nga efektet e kësaj diktature, ku njerëzit kishin frikë se mos po i spiunonin, se mos burgoseshin apo vriteshin, është se ata krijuan një ndërgjegje të dyfishtë. Kjo i bën disa njerëz të mos ndihen vetvetja, të humbasin aftësinë për të treguar të vërtetën.

Pra, në thelb flasim për pasoja të traumave nëpër të cilat ka kaluar shoqëria shqiptare dhe që mbeten të patrajtuara siç duhet?

Për t’i zgjidhur ato, gjëja e parë që duhet të bëjmë është t’i trajtojmë ato me integritet, guxim dhe ndershmëri, pra të kthehemi pas dhe të shikojmë se si struktura e terrorit krijoi një ndërgjegje të dyfishtë, duke i bërë njerëzit të humbisnin shpresën.

Por kush e mban përgjegjësinë që këto trauma vazhdojnë të mos trajtohen siç duhet?

Të them të drejtën, kjo është një përgjegjësi që ne e mbajmë të gjithë. Pra edhe shqiptarët, por edhe ndërkombëtarët. Në këtë rast, përgjegjësi do të thotë të kesh guximin të përballesh me ndershmëri me atë që ndodhi. Kur ne kemi frikë, atëherë ne gënjejmë veten, mohojmë gjëra që nuk duam t’i dimë dhe i mbajmë ato përbrenda. Edhe ndërkombëtarët kanë fajin e tyre. Sepse sapo ndodhi tranzicioni, ata erdhën në Shqipëri me planin e tyre ekonomike, duke thënë se tani vendi është një treg i lirë. Ndërkaq, nuk pati kohë që njerëzit të analizonin atë që kishte ndodhur, por u kalua me shpejtësi nga një kuadër ideologjik në një tjetër.

Le të flasim pak për krimet e regjimit komunist. Duket sikur politikanët sot dhe në përgjithësi njerëzit në pushtet përpiqen hapur të provojnë se krimet e komunizmit mund të harrohen tani që kanë kaluar kaq shumë vite. Ata përpiqen ta fusin këtë ide në mendjet e të rinjve, duke u thënë të gëzojnë jetën dhe të harrojnë të kaluarën. A mendoni se skena e krimit të dhunës shtetërore ekziston ende?

Ne mund të harrojmë hollësi historike konkrete, për shembull njerëzit që kanë jetuar atë kohë mund të harrojnë hollësi konkrete, njerëz që kanë vdekur mund të mos kenë në gjendje të tregojnë historitë e tyre. Por efektet e atyre ngjarjeve vazhdojnë. Gjysma e popullatës është nën 30 vjeç dhe shumë prej tyre mund të mos e kenë mësuar atë që kaluan prindër apo gjyshërit e tyre. Por e vërteta është se i gjithë vendi, çdo centimetër e tij, u ndërtua nga puna e detyruar: nga të burgosurit ose nga puna vullnetare që në fakt ishte e detyruar. I tërë vendi është një skenë krimi. Asgjë nuk mund të harrohet. Çështja është se si duhet kujtuar kjo e kaluar në një mënyrë që të mos mbetemi tek faji, akuzat dhe viktimizimi, por në një mënyrë që të ketë efekte shëruese. Për ta bërë, këtë fillimisht duhet të analizojmë se çfarë ndodhi dhe pastaj të shtrojmë pyetjen se si mund t’i rindërtojmë marrëdhëniet me njëri-tjetrin.

Banks Can’t Stop You Doing This, and They Hate It – Don’t Miss Out!

Cila është përvoja juaj nga bisedat që keni pasur në Shqipëri me njerëz që mund të kenë qenë burgosur apo të dënuar me punë të detyruar?

Shumë prej tyre janë të traumatizuar thellë. A e dini se si mund të shërohet dikush që ka qenë i traumatizuar? Së pari, pala tjetër duhet të pranojë dhe të thotë: Më vjen keq për atë ju keni hequr. Një pranim i thjeshtë se kjo vuajtje ka ekzistuar ka një efekt shumë të madh. Por të pretendosh se gjërat nuk kanë ndodhur, kjo nuk mund të shërojë askënd.

Ndoshta një shembull i mirë për të ilustruar këtë që ju thoni është zgjedhja kohët e fundit si kryetar i Parlamentit e zotit Gramoz Ruçi, ish-ministër i Brendshëm në vitin e fundit të regjimit komunist, kur në Shqipëri ndodhën disa gjëra mjaft të trishtueshme. A mund të na thoni se çfarë mund të nënkuptojë kjo për shoqërinë në Shqipëri?

Është pikërisht ajo për të cilën folën. Nëse nuk e shohim të kaluarën tonë me guxim dhe integritet, atëherë nuk do të mund të kuptojmë dot se po e përsërisim atë. Këtu vijmë përsëri tek ndjenja e mungesës së shpresës, e cila vjen kur ne mendojmë se çfarëdo që të bëjmë asgjë nuk do të ndryshojë. Megjithatë, vitet e fundit kemi parë mundësi shumë reale për ndryshim. Për shembull, më në fund është ngritur një komision për hapjen e dosjeve të policisë sekrete të regjimit komunist. Si do të veprohet me këtë komision? Çfarë duhet bërë që komisioni të punojë me transparencë? Si duhet të trajnojmë njerëzit që do të merren me studimin e arkivave? Kjo është një mundësi, e cila nëse shfrytëzohet, atëherë kjo mund të sjellë shpresë. Edhe ky komision që ju përmendët ka nevojë për mbështetje nga shumë njerëz. Sepse, nga përvoja e së kaluarës, shumë njerëz kanë shprehur mosbesim se edhe ky komision nuk do të bëjë asgjë. Komisioni nuk janë vetëm ata pak njerëz që bëjnë pjesë në të. Jemi të gjithë ne që shkojmë në zyrat e tyre, që kërkojmë dokumente, që fillojmë t’i studiojmë ato dhe që flasim për ato që gjejmë.

Ka shumë njerëz që thonë se jemi tepër të dobët për t’u përballur me të kaluarën komuniste, sepse ata që janë në pushtet janë mjaft të fuqishëm dhe një pjesë e tyre vijnë nga ajo e kaluar. Si do t’i përgjigjeshit ju kësaj?

Pata një drekë jashtëzakonisht të bukur para pak ditësh me ambasadorin John Withers, për të cilin shumë njerëz kanë respekt në Shqipëri. Ai më kujtoi historinë me hebrejtë gjatë Luftës së Dytë Botërore në Shqipëri. Asnjëri prej hebrejve që shkuan Shqipëri në atë kohë nuk u vra. Të gjithë ata u mbrojtën. Një popull që bëri këtë nuk mund të jetë një popull i dobët. Njerëzit që e bënë këtë janë njerëzit e besës dhe të mikpritjes. Këto cilësi janë thelbi i identitetit shqiptar. Në identitetin shqiptar ka një forcë të jashtëzakonshme, që unë jam 100 për qind e sigurt se do të gjejë përgjegjësinë, guximin dhe shpresën për të përfituar nga rasti që kemi tani për të filluar realisht shërimin e shoqërisë, i cili duhet të ishte bërë me kohë.

Dritan Kaba/

Biden, ish zv/presidenti amerikan garues për të fituar rolin e favoritit për kandidat nga demokratët, ka ndërhyrë për të shkarkuar me patjetër ish prokurorin e përgjithshëm të Ukrainës.

Arsyeja se Viktor Shokin, ish kryeprokuror, ka ndërmarrë hetime ndaj firmës energjetike, naftë dhe gaz, Burisima. Kjo firmë ka partner të saj djalin e Biden, Hanter. Ky i fundit mendohet se ka arritur të përfitojnë miliona dollarë nga kjo firmë duke e mbështetur atë. Firma Burisima është një firmë që i përket një ish ministri të ambientit, pjesë e kabinetit të qeverisë së Janukovic që u rrëzua me protestat “ e fakshme” nga pushteti. Ky ish ministër gjeti “vegjën” e tij për të fuqizuar dhe garantuar mos prekjen e firmës së tij. Kjo mbytojë e ka emrin Biden.

E njëjta gjë ndodhi edhe në Shqipëri. Ambasadori sorosian Lu kërkoi të ndërhynte për të ndërprerë hetimet për shpërthimet e bëra nga Bankers, që sollën prishjen e dhjetëra shtëpive, banorët e të cilave sot e kësaj dite nuk janë dëmshpërblyer.

Në të dyja rastet prokuroret janë sulmuar si të korruptuar nga njerëzit zënë në konflikt interesi dhe në ndërhyrje që shkon në rendin e miliona eurove. Të dy prokurorët respektivë janë sulmuar me togfjalëshin e njëjtë: “prokurorë të korruptuar”. Të dy akuzuesit i shmangen me akuza të përgjithshme dhe me të qenit pjesë e administratës së lartë amerikane. Të dy janë bërë mburojë e firmave të naftës, që janë akuzuar në të dy vendet si për evazion fiskal të frikshëm ashtu edhe për shkeljen e ligjeve të vendeve ku operojnë. Të dy zyrtarët kanë kërkuar reformë rrënjësore në drejtësi, pavarësisht se në të dy vendet reformat e tyre kanë shërbyer për të kapur drejtësinë politikanët të cilët ata mbështesin . Në të dy vendet reforma në drejtësi ka dështuar me sukses të plotë. Ajo është kthyer në gjueti shtrigash. Kjo me ndihmën e “pakursyer” të të dy zyrtarëve, në vendet përkatëse, Biden në Ukrainë dhe Lu në Shqipëri.

Ngjashmëri tjetër mes dy vendeve është se të dy kryeministrat respektive ai ukrainas dhe Edi Rama bënë thirrje për të mos votuar presidentin Trump si e keqja e njerëzimit. Të dy ne vendet respektive janë fanari i korrupsionit dhe ura lidhëse e shtetit me krimin e organizuar me oligarkët.

Ndërsa në Ukrainë pas fitores së pashembullt të Presidentit Volodymyr Zelensky ka shpresë se do të luftohet realisht korrupsioni i të gjitha niveleve dhe pavarësisht se me kë kanë lidhje, brenda apo jashtë Ukrainës. Presidenti i Ukrainës është sa realist aq edhe i vendosur për të lënë menjeane show e felliqur te “revolucionit” portokalli , te financuar dhe mbeshtetur nga Sorosianet, e para 5 viteve. Të gjithë i kanë parasysh skenat e deputeteve në kazanët e plehrave, që bënë xhiron e botës. Ato skena të financuara dhe të përdorura me aq mjeshtri nuk bën gjë tjetër por sollën për 5 vite një qeveri sorosiane, e cila shiti interesat e vendit të tij tek kasta e miliarderëve amerikanë dhe tek administrata e korruptuar e saj.

Shqipëria ende lëngon edhe vuan nga korrupsioni i frikshëm qeveritar në rendin e 1 miliard eurove. Ky korrupsion ashtu edhe si Burisima në Ukrainë, mbështetet nga të huajt. Po, po të huajt për shqiptarët ashtu janë dhe aspak miq të Shqipërisë. Këta zyrtarë, ambasadorë apo dreqi edhe i biri, varësisht emërtimit që mbartin janë të huaj për Shqipërinë. Janë miq vetëm të korrupsionit dhe fshehin me aq sa munden bashkëpunimin qeveri rilindase – krim i organizuar, i cili ka pushtuar çdo qelizë të shtetit shqiptar. Zgjedhjet e përgjithshme të vitit 2017 dhe këto të fundit lokale janë letra e lakmuesit që e provojnë ketë bashkëjetesë. Krimi i organizuar edhe qeveria shqiptare janë si vëllezër siameze.

Por në “sytë” e të huajve ky tra qeveritar nuk duket.

Shqiptarët duhet ta marrin vetë fatin në duart e tyre e të mos presin këta të huaj. Ata janë në një anë më të keqen, se ajo paguan, dorovit, bën dhurata. Shqiptarët duhet t’i bëjnë dhuratë vetes një shtet të drejtë, me mundësi të barabarta për të gjithë dhe ku sundon demokracia dhe jo amalgma qeveritare, oligarkë, krim i organizuar dhe “të huajt”.

Iv Kaloçi/ Memorie.al publikon raportin sekret të Sigurimit të Shtetit i realizuar nëpërmjet Drejtorisë së Zbulimit pranë Ministrisë së Punëve të Jashtëme, (Drejtoria e V-të) i cili mban datën 15 maj 1972, ku agjentët e shërbimit të fshehtë, survejuan, përgjuan dhe inçizuan (me teknikë operative) të gjitha bisedat e aktorit të famshëm shqiptar nga Kosova, Bekim Fehmiu, gjatë periudhës tre javore që ai qëndroi në Shqipëri. Çfarë thoshte aktori i famshëm për Kosovën, Jugosllavinë, Tiranën, Prishtinën, Josif Broz Titon dhe Enver Hoxhën e bisedat e tjera që ai bëri me personalietet e artit e kulturës gjatë takimeve me ta…

Në këtë shkrim po botojmë të plotë dokumentin e e Drejtorisë së V-të të Sigurimit të Shtetit (në Ministrinë e Jashtme) lidhur me survejimin dhe përgjimin e vazhdueshëm që iu bë aktorit shqiptar me famë botërore Bekim Fehmiut, gjatë vizitës së tij dyjavore në Shqipëri në majin e vitit 1972. Fund i viteve ‘60-të dhe fillimi i viteve ‘70-të, do të shënonin një “shkrirje të akujve” përsa i përket marrdhënieve politike, ekonomike, dhe sidomos atyre kulturore midis Tiranës dhe Beogradit. Sulmi i forcave të Traktatit të Varshavës ndaj Çekosllovakisë në vitin 1968, si dhe garancia e plotë që udhëheqësi komunist i Jugosllavisë Josip Broz Tito i dha Enver Hoxhës se “Jugosllavia nuk do të bëhet një territor trampolinë në rast pushtimi të Shqipërisë nga trupat sovjetike”, si dhe “përfundimi me sukses” i demostratave të shqiptarëve të Kosovës në vitin 1968-të, pas dhënies së autonomisë së zgjeruar dhe hapjes së Universitetit të Prishtinës, do të ndikonin pozitivisht në përmirësimin e këtyre raporteve shpesh-herë tejet të tensionuara.

Gjatë kësaj periudhe midis Shqipërisë dhe Kosovës, do të nisnin si kurrë më parë një etapë e rëndësishme e shkëmbimit të ndërsjelltë të delegacioneve qeveritare të rangjeve të larta, arsimit dhe shkencës, grupeve të ndryshme kulturore dhe artistike, këngëtarëve dhe aktorëve të mirënjohur si dhe sportistëve të mirënjohur nga të dyja anët e kufirit. Shkëmbime të tilla do të ndodhnin jo vetëm midis Shqipërisë dhe Kosovës, por edhe midis Shqipërisë dhe shqiptarëve të Maqedonisë, Malit të Zi, dhe Serbisë. Në këtë kuadër bashkëpunimi, në 20 Prill të vitit 1972 erdhi për një vizitë dy-javore në Shqipëri, aktori shqiptar (kosovar) me famë botërore Bekim Fehmiu. Gjatë kësaj vizite, Bekim Fehmiu do të shoqërohej nga personalitetet më të larta shqiptare të artit dhe kulturës në të gjithë axhendën e takimeve të tij në vëndin tonë, si zv/Ministri i Kulturës, Mantho Bala, Drejtori i Kinostudios, Todi Bozo, regjizori Dhimitër Anagnosti, shkrimtari i famshëm, Ismail Kadare, Kryetari i Lidhjes së Shkrimtarëve, Dhimitër Shuteriqi, shkrimtari dhe poeti Dritëro Agolli, regjizori i Teatrit Popullor, Esat Oktrova, etj.

Bekim Fehmiu, padyshim deri atëherë ishte shëndruar në një idhull të padiskutueshëm jo vetëm për shqiptarët e Shqipërisë por edhe për ata jashtë saj, deri në kufijtë e diasporës. Aktori shqiptar me famë botërore do të bëhej i njohur fillimisht në kinematografinë jugosllave dhe pastaj në atë europiane dhe botërore me kryeveprat e tij “Morgan A Suitable Case for Treatment” (1966), “Odissea” (1968), përkrah aktores greke (me origjinë shqiptare)Irene Papas, “The Adventures” (1970), “The Deserter” (1971), “Permission to Kill” (1975), “Black Sunday” (1977), dhe të tjera kryevepra me famë botërore si “Disperamente Giulia” (1989). Por Bekim Fehmiu gjatë gjithë vizitës së tij në Shqipëri dhe konkretisht në Lidhjen e Shkrimtarëve dhe Artistëve, Kinostudion “Shqipëria e re”, Galerinë e Arteve, Muzeun Historik Kombëtar, Ekspozitën “Shqipëria Sot”, Teatrin e Operas dhe Baletit, etj do të survejohej dhe përgjohej vazhdimisht nga njerëzit e kudondodhur të Sigurimit të Shtetit të kamufluar si“diplomatë”, “gazetarë”, dhe “shoqërues” të tij.

Sigurimi i Shtetit në raportin që i dërgon Drejtorisë së V të saj me drejtor Jonuz Mersinin (në Ministrinë e Jashtëme) vëren me imtësi të gjitha bisedat dhe qëndrimet personale të aktorit të madh, për të gjithë ecurinë e marrdhënieve politiko-ekonomike dhe kulturore midis Shqipërisë dhe Jugosllavisë, e veçanërisht midis Shqipërisë dhe Kosovës. Në këtë raport të hollësishëm përmëndet dashamirësia dhe sinqeriteti që Bekim Fehmiu tregon për çdo lloj ecurie pozitive në marrdhëniet midis Tiranës dhe Prishtinës. Por edhe me gjithë këto lavdërime dhe qëndrime dashamirëse të tij ndaj Shqipërisë, Bekim Fehmiu do të vëzhgohej rreptazi me mosbesim nga punonjësit e Sigurimit të Shtetit, pasi “nuk duhej harruar” se ai vinte nga Jugosllavia, një nga shtetet më të atakuara politikisht nga regjimi i Enver Hoxhës deri në atë kohë.

Gjatë gjithë vizitës së tij në Shqipëri, dhe deri në largimin e tij nga Tirana në 4 Maj 1972, Bekim Fehmiu nuk e mori vesh kurrë se ai do të survejohej dhe përgjohej në të gjitha takimet dhe shëtitjet e tij nga Sigurimi i Shtetit. Dhe kjo sepse deri në këtë kohë, nuk është përë publik asnjë dokument zyrtar që ta dëshmojë më së miri këtë fakt. Dhe sipas të gjitha gjasave, ai iku në jetën e përtejme pa e mësuar kurrë atë fakt. Vetë Bekim Fehmiu do të rikthehej tashmë në Shqipëri në vitin 2000, si i ftuar nderi në një koncert në Pallatin e Kongreseve, por kësaj rradhe i pa-survejuar nga askush. Aktori i madh shqiptar me famë botërore do t’i botonte kujtimet e veta në librin “Shkëlqim dhe tmerr”, (të përkthyer nga diplomati dhe njëkohësisht njohësi më i mirë i gjuhëve sllave në Shqipëri), Xhelal Fejza, në 2012-ën, dy vite pas vdekjes së Fehmiut në shtëpinë e tij në Beograd.

Në këto kujtime Fehmiu i kushton një kapitull të tërë vizitës së rëndësishme të tij në Shqipërinë e vitit 1972, si dhe kujton me nostalgji marrdhëniet kulturore të Tiranës me Prishtinën në periudhën e komunizmit. Raportin e Sigurimit të Shtetit mbi përgjimet e Bekim Fehmiut, të realizuar nëpërmjet Drejtorisë së V-të të Ministrisë së Jashtëme, po e botojmë të plotë së bashku edhe me raportin e Sektorit të Kulturës, ndërsa nga libri me kujtime “Shkëlqim dhe tmerr”, të botuar në vitin 2002 në Beograd, kemi përzgjedhur disa fragmente, kryesisht me ato që kanë të bëjnë me vizitën e tij në Tiranë dhe disa rrethe të tjera të vëndit ku ai u prit me nderime të mëdha.

 Raporti i Sektorit të Kulturës për Bekim Fehmiun

Informacion nga takimi me artistin Kosovar Bekim Fehmiu

Falenderoi për pritjen e ngrohte dhe tha shprehimisht:

“E ndjej veten si në shtëpinë time”.

Gjatë këtyre tre ditëve ai ka pasur takime në Kinostudio, në Lidhjen e Shkrimtarëve dhe Artistëve, ka parë disa filma artistikë shqiptarë, Ansamblin e Këngëve dhe Valleve Popullore, ekspozitën e madhe “Shqipëria më 1971”, Galerinë e Arteve, Muzeun e Luftes Nacional-Çlirimtare dhe Arkeologjik të Durrësit etj.

Në takimin me shokun Mantho për të gjitha këto që pa dhe mësoi gjatë këtyre ditëve në vëndin tonë, ai u shpreh me fjalë të ngrohta.

Për realizimet tona ai tha se janë me të vërtetë të mëdha, sidomos kur i krahason me gjëndjen e mjeruar të Shqipërisë në periudhën e Zogut, të cilin e quajti feudalizëm primitiv. Ai u shpreh për Kosovën se do ishte e mjaftueshem të arrinte gjendjen ku ka arritur sot Shqipëria në fushën e Arsimit dhe Kulturës. Duke folur për të kaluarën e vëndit tonë tha se nuk ka pasur kush fat më të hidhur se Shqipëria dhe shqiptarëve, nuk ka patur luftë ballkanike dhe botërore që nuk i kanë kaluar këto treva kryq e tërthor Shqipërisë. Dhe megjithatë shqiptarët jetojnë me emër në botë. Shtoi se përse nga vitaliteti dhe zotësia nuk ka popull tjetër në botë si populli shqiptar.

Vlerësoi lidhjet e shumta, rritjen e popullsisë shqiptare dhe të moshës mesatare në vëndon tonë. Pasi foli për numrin e sotëm të popullsisë në vëndin tonë, ai i shtoi këtij numri edhe një milion shqiptarë të Kosovës, (sipas regjistrimit të fundit, të cilin e quajti pak a shumë objektiv). Duke dashur të shprehë kënaqësinë për shtimin e shqiptarëve, vuri në dukje me humor se vetë do të bëjë 12 fëmijë.

Tha se shumë është folur dhe futet rreth teorisë së Marksit, Engelsit dhe Leninit, por Shqipëria është një shëmbull në këtë drejtim. Juve ju karakterizon një modesti që imponohet.

Duke folur për luftën plot suksese kundër analfabetizmit në Shqipëri, nënvizoi gjëndjen e rëndë në Jugosllavi, ku problemi i analfabetizmit po bëhet gjithnjë dhe më i mprehtë. Vuri në dukje se në Beograd tani janë rreth 40 përqind analfabetë.

Në bisedën e tij theksoi se në shkëmbimet me Kosovën duhen pasur parasysh rrethanat konkrete dhe përsëriti se në grupet që vijnë në Shqipëri, duhet të pranohen edhe element serbë dhe malazezë. La të kuptohet se kjo është e nevojshme në marrëdhëniet me Kosovën. Në bisëdën me shokun Mantho, ai përdori disa herë shprehjen: “të punojmë me kopili”, me këtë ai donte të thoshte se ne duhet të përdorim një taktikë elastike, e cila të sigurojë një bashkëpunim të nevojshëm për çështjen shqiptare.

Për këtë çështje ai la të kuptojë se ishte i shqetësuar. Shoku Mantho i tregoi se në grupet kosovare që kanë ardhur në Shqipëri, kanë bërë pjesë edhe serbë etj.

Vlerësoi lart qëndrimin dhe punën e pedagogëve tanë në Universitetin e Prishtinës (ka një vëlla pedagog në këtë universitet). Me punën e tyre të mirë, thjeshtësinë dhe seriozitetin, ata kanë ndikuar dhe tek pedagogët vëndas që të kuptojnë si duhet rolin e tyre. Me këtë la të kuptohet nevojën e predominimit tek ta të ndjenjës patriotike.

Gjatë gjithë bisedës ai la të nënkuptohej se ushqente ndjenja të thella patriotike. Foli me dashuri për punën e të jatit të tij si mësues, pioner i shkollës shiqipe në atë krahinë, të motrës së tij, gjithashtu mësuese etj. Përmëndi se kur vajti për të marrë vizën, i kishin thënë se s’ka ç’mëson në Shqipëri. Me këtë rast ai theksoi se edhe Aleksandër Moisiut i thanë: Ç’e do Shqipërinë dhe përpiqeshin të tregonin se ai s’ishte shqiptar. Përmëndi se ai vetë e ka bërë të qartë kombësinë shqiptare dhe nuk ka pranuar kurrsesi prapashtesën viç.

Pleniumin e katërt e vlersoi pozitivisht, sipas tij, ndihmoi për çështjen e Kosovës.

Për gjëndjen në Jugosllavi, ai vuri në dukje se veprojnë në një forcë të madhe dollari dhe dinari. Përmëndi raste të shumta të vjedhjes nga drejtues ndërrmarjesh. Përmëndi se këta vjedhës të miliona dollarëve nuk ndëshkohen, dënohen lehtë, dalin dhe përsëri kthehen në punë me përgjegjeësi.

Vlerësoi lart filmat tanë nga pikëpamja teknike dhe bëri vërejtje nga ana artistike. Tha se filmi duhet të ketë sa më pak karakter deklarativ, të ndjehet më mirë dhe më fortë shqiptari i sotëm, të intesifikohet ritmi i filmit dhe dinamika e tij.

Duke dalë ai përmëndi fjalën e urtë se “peshku qelbet nga koka”. Me këtë rast vuri në dukje se me realitetet e shënuara, Shqipëria po ecën përpara. Me këtë rast ai deshi të vërë në dukje se kur ecën Shqipëria në rrugë të drejtë, kjo është dhe në interes të Kosovës.

Gjatë bisedës Bekimi pyeti për rrugët e përgatitjes së kuadrove të artit në vëndin tonë, si sasi dhe cilësi, vuri në dukje nevojën që ndjehet sot në Kosovë dhe kërkoi që në këtë fushë të ndihmohet dhe nga vëndi ynë.

Shoku Mantho gjatë këtij takimi i foli gjerësisht për sukseset e arritura në fuhshën e arsimit dhe Kulturës, vështirësitë që janë hasur dhe rrugët që janë ndjekur për kapërcimin e tyre. I foli për traditat e lashta në fushën e artit dhe të kulturës të popullit tonë, për kujdesin që tregohet për këtë, për perspektivat e mëdha në fushën e arsimit e të kulturës. Ai i foli gjithashtu për realizimet e mëdha në fushën ekonomike e shoqërore si dhe rrugët dhe format e punës që janë përdorur tek ne në përgatitjen dhe kualifikimin e kuadrit, sidomos të atyre të kulturës dhe artit.

Shoku Mantho i foli edhe mbi shkëmbimet që janë realizuar në fushën e Arsimit dhe Kulturës në marrdhëniet me Kosovën dhe shprehu kënaqësinë dhe gadishmërinë tonë për forcimin e mëtejshëm të tyre.

24.IV.1972                                                                        F. Hobdari                                                                                                                                                                     J. Mato 

Raporti i Sigurimit të Shtetit për Bekim Fehmiun

Informacion mbi qëndrimin në vëndin tonë të aktorit Kosovar, Bekim Fehmiu

Prej datës 20 prill deri më 4 maj qëndroi në vëndin tonë, i ftuar nga Kinostudio, aktori Kosovar, Bekim Fehmiu. Gjatë kësaj periudhe me të u realizua ky program:

Pritje në Drejtorinë e Kinostudios, ku morën pjesë dhe disa punonjës artistikë, mbas takimit vizitoi disa reparte të Kinostudios si dhe asistoi në sheshin e xhirimit të një filmi artistik. Takimi në Lidhjen e Shkrimtarëve dhe Artistëve me shokun Dhimitër Shuteriqi, Ismail Kadare, Dritëro Agolli, Llazar Siliqi, etj. Shikimi i shfaqjes së Ansamblit të Këngëve dhe Valleve Popullore dhe bisedoi me artistët e ansamblit, mbas shfaqjes. Shikimi i filmave artistik “Malet me blerim mbuluar”, “Kur zbardhi një ditë”, dhe “Vallëzimi i shqipeve”.

Vizitën në Galerinë e Arteve dhe bisedën me piktorët Foto Stamo, Abdurrahim Buza etj.

Vizitë ne ekspozitën “Shqipëria më 1971”. Në Muzeun e Luftës Nac-Çlirimtare, në Mauzole në Durrës, si dhe në Muzeun Arkeologjik.

Data 24 u organizua pritje në Ministrinë e Arsimit dhe Kulturës nga shoku Mantho Bala.

Vizita në Krujë, në kala dhe muzeun e kalasë

Vizita në Gjirokastër dhe në shtëpinë muze të shokut Enver, në muzeun e armëve dhe nëpër qytet. Shikimi i shfaqjes “Shtëpia në bulevard”, interpretuar nga teatri profesionist i Gjirokastrës.

Vizitë në Sarandë, Butrint dhe Vlorë. Në Fier vizitoi Azotikun dhe Apolloninë.

Vizitë në Shkodër, në Uzinën e Telave dhe në Vaun e Dejës.

Takim dhe bisedë me aktorët e Tetrit “Migjeni” dhe vizitë në shtëpinë e gruas së Bajram Currit.

Pas kthimit nga Shkodra në Tiranë, ai asistoi në premierën e filmit “Yjet e netëve të gjata”. Asistoi në paradën e 1 Majit. Pati një intervistë televizive. Në datën dy, shetiti në parkun e madh ku zhvillohej manifestimi popullor.

Në Kinostudio u shfaq për pedagogët dhe studentët filmi “Odisea”. Mbas filmit u zhvillua një bisedë, thjesht për probleme profesionale. Pa shfaqjen e e Institutit të Arteve, “Ylli pa emër”.

Ditën e fundit pati një bisedë me kolektivin krijues te Kinostudios, mbi problemet profesionale dhe mbasdite asistoi në provën e pjesës “Gjenerali i ushtrisë së vdekur”. Mbas provës pati një takim të shkurtër me kolektivin e Teatrit Popullor, ku kryesisht u bisedua rreth spektaklit dhe Bekim Fehmiu bëri disa vërejtje profesionale dhe artistike të cilat shokët e teatrit i gjetën me vënd.

1 Nga gjithë qëndrimi i tij më parë dhe nga shprehjet e tij gjatë kohës që qëndroi këtu, dukej një ndjenjë e thellë e shqiptarizmit. Në librin e përshtypjeve të Muzeut të Armëve të Gjirokastrës, ku ai gjeti të ekspozuar dhe një fotografi të ngritjes së flamurit në Vlorë, në të cilën dukej dhe i jati, shkrojti:

“Jam krenar që jam shqiptar”. Këtë ndjenjë krenarie që është shqiptar e shfaqi vazhdimisht. Mbas shfaqjes së Ansamblit të Këngëve dhe Valleve u shpreh: “Dilni bre vasha dhe djem e tundeni dhe ta marri vesh e gjithë bota se kush jemi ne…”. “Do të ishte mirë të vijshit dhe atje në Beograd dhe të jepshit shfaqje që të mbushej stadiumi më i madh i Beogradit”. Çmonte shumë dhe këtë e shprehte vazhdimisht, kujdesin që tregohet tek ne për njeriun, për shëndetësinë dhe arsimin. Ishte shumë entuzuast për sukseset e tilla të vëndit tonë, siç janë zhdukja e analfabetizmit, elektrifikimi, etj. (në këto raste nuk nguronte të sillte shëmbuj të shumtë negativë për vjedhjet dhe korrupsionin, diferencat e mëdha të rrogave, analfabetizmin që tani në Beograd zë 40 përqind të popullsisë dhe të tjera për Jugosllavinë e sotëme).

Ai thoshte: “E duam shumë Kosovën tonë, por ma shumë duam nënën tonë Shqipëri dhe duhet, që në çdo lamë të na e kaloni ne në Kosovë”.

Gjatë bisedave të ndryshme për përparimin e vëndit tonë, fliste me dashuri për udhëheqësit tanë. Kishte dëshirë të madhe të shihte shokun Enver Hoxha dhe i ngeli merak që në festën e 1 Majit nuk e pa ashtu si duhet. Vlersonte shumë kujdesin dhe shpenzimet që bënte shteti për zbulimet arkeologjike, për ruajtjen dhe mirëmbajtjen e veprave të artit, muzeve etj.

Ishte shumë i etur që të mësonte sa më shumë nga historia e lashtë dhe përparimet e sotëme të vëndit tonë. Gjithmonë shprehej entuziast për çdo gjë që i pëlqente. Kur pa Butrintin dhe Sarandën tha: “Këto janë vënde të mrekullueshme, do t’u them të gjithë kosovarëve të vijnë dhe të pushojnë këtu”.

Postimi i gazetarit Klodian Tomorri:

“Popullsia homogjene e Shqiperise ne vitin e fundit te mandatit te Rilindjes.

Po bejne ligjin qe te fusin masivisht krah te lire pune ne vend. Dhe meqe ketu svjen askush nga rajoni se ne kemi rrogat me te uleta ne Europe do shkojne t’i marrin neper Afrike.

Ruajtja e fitimeve te larta kerkon spastrim etnik dhe furnizim me krah te lire pune.

Pas ca vitesh keta ne foto (afrikanët) do jene krahu puntor i oligarkeve dhe baza e votuesve te Rilindjes.

Hajde babam hajde” 

Në një sondazh të kryer nga Fondacioni “Friederich Ebert”  (2018/2019) 40% e të pyeturve kanë shprehur dëshirën të ikin nga Shqipëria.

Destinacioni më i preferuar është Gjermania. Specialistët pajtohen me mendimin se largimi i të rinjve nga Shqipëria vjen si rrjedhojë e arsimit jocilësor dhe papunësisë. 

Referuar të dhënave të INSTAT shkalla zyrtare e papunësisë për të rinjtë shënoi 22,2 % në tremujorin e parë të 2019. /Syri.net

Letra e Mark Shllakut mësuesit të dënuar me pushkatim për agjitacion e propogandë. Drejtuar bashkëshortes, pak orë para pushkatimit

“E dashtuna Angje e fëmijë!

Më kanë nda nga shokët për me më ekzekutu. Nuk po më dhimet jeta vetëm se ju po ma mërzisni shpirtin.

Mos u mërzit për mue vetëm m’i rrit fëmijët me hir të Zotit. Amanet babën e mos i trego për mue. Borgj i kam Halitit për tjegullat dhe në ardhtë dita, jepja për mue.

E dashtuna Angje!

Jam lidh kamsh e duersh. Edhe pak orë me kanë mbet me jetue. Mendjen e kam te ti e fëmija që nuk mujta më ju gëzue. Tashti më kanë pikëllue shumë fytyrat tuaja që më dalin parasysh e s’më lanë me dekë… banu e fortë.

Angje! Ne tu mbushtë mëndja me u martue e ke lejen teme por mos me më harrue. Por amanet fëmijët.

Të kam dasht me shpirt deri tash në çast të mramë të jetës teme. Edhe në atë jetë do të lutem për ty. Amanet mos u mërzit për mue por shikjo fëmitë. Ju puth me mall për herë të fundit.

E dashtuna Angje!

Të lutem me m’i ba hallall vuajtet që të kam shkaktue.

Të lutem me mu interesue për eshtrat e të mos më harrojsh për kurdoherë. Me m’i marrë eshtrat e me mi çu në një vorr. Kam me vedi një teneqe me emnin tem, me të mundësh me më njoftë.

Hallall të gjithëve dhe ty të parës. Po vdes si një shqiptar i mirë dhe i ndershëm.

Marku.”

Kanë kaluar 70 vite, dhe familja rrinë me shpresë se një ditë do ti gjej eshtrat e mësuesit 31 vjeçar!

Shqipëria është një nga vendet me konsumin më të lartë të bukës, një karakteristikë kjo e vendeve të varfra. Sipas të dhënave të fundit të Eurostatit, Shqipëria, një nga shtetet me të ardhurat më të ulëta të Europës, renditet si vendi, ku banorët e saj shpenzojnë më shumë për bukë dhe drithëra në raport me të ardhurat e tyre.

Buka mbetet produkti numër një në tryezat e shqiptarëve, një traditë e vjetër kjo që ka nisur të zbehet pas viteve ’90, por pa lëshuar shumë terren për produktet e tjera. 

Në Shqipëri operojnë në treg rreth 5 mijë furra buke. Cilësia e bukës që ato ofrojnë çdo ditë është vënë shpesh në diskutim, siç ka ndodhur në jo pak raste edhe me produkte të tjera ushqimore. Disa  muaj më parë, pas shqetësimeve të ngritura u zëvendësua mielli i importuar nga Serbia me grurë.

Por sipas ekspertit të sigurisë ushqimore, Enriko Ceko, ulja e sasisë së importit të grurit nuk mund të quhet sukses. Kjo për shkak të reduktimit të popullsisë.

Një nga shqetësimet kryesore të ngritura herë pas here nga ekspertët ka qenë niveli proteinik. Një anketë e fundit e ISHP-së ka gjetur se anemia te fëmijët është rritur me gati 9% nga viti 2008-2018 si rezultat i kequshqyerjes nga buka pa proteina. Në bazë të standardit europian, nivelin i proteinave në miellin e bukës nuk duhet të jetë më poshtë apo më sipër se 12.5.por pavarësisht nga ajo që mund të deklarohet në dokumentacion, këtu ka hapësira për manipulim.

Por çfarë ka tjetër brenda buka që ne hamë përditë? Aditivët janë përmendur shpesh kur është fjala për manipulimin gjatë procesit të prodhimit, me qëllim uljen e kostove apo edhe rritjen e cilësisë në dukje të produktit. 

Sipas AKU, kontrolle në lidhje me përbërës të tillë shtesë në bukë janë ushtruar herë pas here, shpesh pas denoncimeve të vetë qytetarëve.

Ngjyruesit janë shpesh një përbërës i bukës, për të cilin ne si konsumatorë nuk jemi në dijeni.

Një nga manipulimet tipike që i bëhen bukës përmes ngjyruesve është kthimi i bukës së bardhë në të zezë ose integrale.

Konsumatori shqiptar në shumicën e rasteve blen në furra, dyqane apo markete bukë për të cilën nuk ka asnjë informacion. Origjina e miellit, përbërësit e bukës apo pesha nuk reflektohen në ambalazhin e produktit. Por pavarësisht se një nevojë e domosdoshme dhe mbi të gjitha një e drejtë e konsumatorit, ky hap duket se është ende larg.

Një tjetër element që mund ta bëjë bukën të rrezikshme për shëndetin tonë është niveli i lagështirës në grurë. Në rast të mungesës së kontrolleve dhe masave paraprake, myku mund të kthehet në kancerogjen.  

Prerja e bukës nga vetë furrat, një proces i aplikuar vitet e fundit në Shqipëri, mund të dëmtojë cilësinë e saj. Pavarësisht se është shumë më praktike të blesh një bukë të prerë sesa ta presësh atë vetë në shtëpi, ekspertët këshillojnë metodën e vjetër.

A ka forma të tjera me të cilat prodhuesit e bukës manipulojnë konsumatorin? Për të ulur humbjet dhe për të shtuar fitimin, hiletë janë nga më të ndryshmet. 

Si një nga produktet ushqimore më të rëndësishme, buka dhe furrat ku ajo prodhohet, por edhe vetë lënda e parë janë subjekt i kontrolleve të AKU-së.

Autoriteti Kombëtar i Ushqimit është institucioni që duhet të na garantojë ne sigurinë e produkteve që konsumojmë çdo ditë.

Po sa ia del AKU të na garantojë ne si konsumatorë se buka që blejmë dhe hamë çdo ditë është e sigurt? A i ka ajo kapacitetet e duhura njerëzore apo laboratorët e nevojshëm për analizat? Këto të fundit nuk mungojnë, por kur vjen puna te burimet njerëzore, duket se ky institucion u ka hapur dyert njerëzve që nuk kanë përgatitjen e duhur.  

Cfare nuk thuhet ne konference:

nga Anila Hoxha.

1.Trafikantet kane marre vetem pakot e orizit qe me pas ne arratisje e siper ja lane policise  [????]

2.Trafikantet nuk erdhen te merrnin drogen ne kontenierin tjeter, cka e detyroi policine qe nen efektin e deshtimit te shkoje dhe ti marre vete pakot dhe sot te deklaroje si droge te kapur 137 kg. Qe natyrisht ishte oriz e gjitha .

3.Njeri nga pritesit eshte peshkatar

4.Pritesi tjeter ishte roje dhe hyri permes badge te portit

5.I treti ne kerkim, ishte ai qe priste ne makinen gri me targa te huaja

Droga me dorezim te kontrolluar qe ishte zevendesuar me oriz ishte vetem 22 kg, dhe per kete ngarkese u kapen ata dy fakirat. Dy ngarkesat e tjera qe ne total bejne 137 kg nuk u terhoqen.

Perse ?

Kush tradhetoi ?

Në Kanada, një burrë i moshuar u arrestua për vjedhje të bukës dhe u dërgua në gjygj.

Plaku e pranoi fajin dhe rrëfeu.

“Unë isha shumë i uritur, gati sa vdiqa nga uria.”

Gjykatësi vendosi:

“Ju e dini që keni bërë vjedhje, dhe unë po ju porosis që të paguani dhjetë dollarë kompenzim. Unë e di që ju nuk mund ti paguani këto para, kështu që unë do të paguaj për ju. ”

Të gjithë në sallën e gjyqit heshtën, gjykatësi mori dhjetë dollarë nga xhepi dhe kërkoi që të meren në thesar si kompensim për dënimin e plakut.

Pastaj u ngrit në këmbë dhe iu drejtua sallës: “Ju të gjithë jeni fajtorë, dhe secili prej jush duhet të paguajë nga dhjetë dollarë për ju, sepse jetoni në një qytet ku një i moshuar detyrohet të vjedhë që të mos vdes nga uria.

Në sallën e gjygjit u mblodhën 480 dollarë dhe paratë e mbledhura gjykatësi ia dorëzoi plakut.

Dhe gjykatësi shtoi.

“Nëse në një qytet ku jetojnë njerëz të civilizuar shihni të varfër, atëherë dijeni që pushtetarët e këtij qyteti vjedhin pronat e njerëzve.”

Fabula e gomarit

Një ditë, gomari i një fermeri ra në një pus.

Ai nuk u lëndua, por ai nuk mund të largohej prej andej, për këtë arsye kafsha qau me forcë me orë të tëra, ndërsa fermeri mendoi se çfarë të bënte

Më në fund, fermeri mori një vendim mizor:

Ai arriti në përfundimin se meqenëse gomari ishte shumë i vjetër dhe se pusi ishte me të vërtetë i thatë, do të duhet të mbulohet disi. Kështu që nuk ia vlen të përpiqesh ta nxirrje gomarin nga pusi. Në vend të kësaj, ai i thirri fqinjët e tij për ta ndihmuar ta varroste gomaricën gjallë. Secili prej tyre mori një lopatë dhe filloi të hidhte dhe brenda pusit.

Gomari shpejt e kuptoi se çfarë po i bënin dhe bërtiti në mënyrë të dëshpëruar. Sidoqoftë, për habinë e të gjithëve, gomari e kuptoj pas disa lopatë dhe që mori.

Fermeri më në fund vështroi në fund të pusit dhe u befasua nga ajo që pa. Për çdo lopatë dhe që i binte mbi shpinë gomari ai tundej, duke bërë një hap në të njëjtën me dheun që binte në tokë. Kështu që, në një kohë të shkurtër, të gjithë panë se si gomari arriti të arrinte në grykën e pusit, të shkojë sipër skajit dhe të dalë prej andej

Jeta do të hedhë shumë tokë në shpinë.

Sidomos nëse tashmë është brenda një pusi. Sekreti për të dalë nga pusi është të shkundni dheun që merr në shpinë dhe të bëjmë një hap në secilin prej problemeve tona është një hap që na çon lart.

Ne mund të dalim nga vrima më e thellë nëse nuk heqim dorë Përdorni dheun që ata hedhin për të lëvizur më tej … !!!

Mos harroni 5 Rregullat që duhen të jenë të lumtur:

1. Lironi zemrën tuaj nga urrejtja.

2. Lironi mendjen tuaj nga shqetësimet.

3. Thjeshtoni jetën tuaj.

4. Jepni më shumë dhe prisni më pak

5. Duaje më shumë veten dhe … pranoje tokën që të hedh. Ajo mund të jetë zgjidhja, jo problemi.

Ju lexoni deri në fund të një pjese up up në 2 grupe

Mos e injoro ❤

The Fable of the donkey

One day, a farmer’s donkey fell into a well. He didn’t get hurt, but he couldn’t get out of there on his That’s why the animal cried strongly for hours, while the farmer thought about what to do

Finally, the farmer made a cruel decision: he concluded that since the donkey was too old and that the well was really dry, it would need to be covered somehow. So it wasn’t worth trying to get the donkey out of the well. Instead, he called his neighbors to help him bury the donkey alive. Each one of them took a shovel and started throwing land inside the well.

The donkey soon realized what they were doing to him and cried desperately. However, to everyone’s surprise, the donkey aquietou after a few shovels of land he took.

The Farmer finally looked at the bottom of the well and was surprised by what he saw. To every shovel of land that fell on his back the donkey shook, taking a step on this same land that fell to the ground. So, in a short time, everyone saw how the donkey managed to reach the mouth of the well, go over the edge and get out of there

Life will throw a lot of land in the back. Especially if it’s already inside a well. The Secret to get out of the well is to shake the land that takes in the back and take a step on Each of our problems is a step that leads us up. We can get out of the deepest holes if we don’t give up Use the land they play to move on…!!!

Remember the 5 RULES TO BE HAPPY:

1. Free your heart from hate.

2. Free your mind from worries.

3. Simplify your life.

4. Give more and expect less

5. Love yourself more and… accept the land that throw you. She may be the solution, not the problem.

You read until the end of a up ❤ share in 2 groups

Don’t ignore ❤

Cfare deshtimi kjo politike..!

Nga Enkelejda Veliu.

Mjafton te shoh Gjuzin, qe ben si pjeshkar i madh me misin, duke e gjuajtuar live ne emision, dhe te nesermen e ben zevendespresidente te partise se tij, pa asnje anetar..

Apo Rudina, me disleksike, sme kane pare syte..

Degjuar jo e jo..

Lere pastaj Murrizin..apo Valterin

Pjese e listes se deshtuar..ku edhe ne cader flisnin me dirigjim, dhe tmerroheshin kur mikrofoni padashje, afrohej nga ne..

Z. Kryetar…!

A mund te beni vetem dicka per PD..?

Na lini te garojme..fillimisht me njeri tjetrin..pastaj me ata perballe.

Une dua gare..

Dua “lufte”..perplasje mes kandidatesh..

Dua te grindem..te berrtas..te gezoje

Dua te me dridherohet zemra, kur fillon numerimi i votave..

Dua te shkoj te ai anetari i thjeshte, ti kerkoj voten..keshtu njihem me te..

Shterpesimit, brenda partise, vetem keshtu i gjendet dermani..Gare pra.

Na lini te garojme..pash zotin

Mos emeroni me deficente..se po prekim fundin ..!

Deklarata e djeshme e Ambasadës Amerikane, si asnjëherë tjetër i mbylli gojën edhe tellallëve kryesorë të kryeministrit , mediave dhe portaleve pranë tij, gjenive të mashtrimit dhe manipulimit, të cilët kishin ngritur një tymnajë të jashtëzakonshme për mendjet e pavëmendshme, në lidhje me raportin e z. Basha me Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Ata dje heshtën si asnjëherë tjetër, sepse deklarata e djeshme, në fakt jo vetëm godiste mu në zemër mashtrimin e tyre, thelbi i sulmit të së cilit ishte pikërisht z. Basha, por e shpallte atë si të preferuarin e saj.

Nga Red Varaku

Dje, kaloi pothuajse pa u vënë re një nga deklaratat më të rëndësishme të Ambasadës Amerikane në Shqipëri në lidhje me liderin e Partisë Demokratike z. Lulzim Basha sigurisht jo pa qëllim.

Ambasada e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, partneri më i rëndësishëm i Shqipërisë, nëpërmjet një statusi në faqen e saj zyrtare në Facebook, rrëzoi dje të gjitha pretendimet e kuzhinës kryeministrore brenda dhe jashtë PD-së, çorba e të cilës prej kohësh mbante të mpirë dhe të çoroditur opinionin publik shqiptar, me tezën idiote gjoja sikur z. Basha është në konflikt me amerikanët ose që nuk e paska mbështetjen ose bekimin e tyre.

Nëpërmjet këtij statusi të shprehur qartë e zeza mbi të bardhë, Amerikanët konfirmuan se z. Lulzim Basha, po bën përpjekje të cilat ‘demonstrojnë udhëheqësi të vërtetë’ në lidhje me zgjidhjen e çështjeve të rëndësishme për demokracinë, që me fjalë të tjera do të thotë, që Lulzim Basha është sot partneri më i rëndësishëm i tyre dhe se Ambasada Amerikane vlerëson figurën e z. Basha si faktor dhe promotor të zgjidhjes së çështjeve thelbësore, që lidhen me forcimin e mëtejshëm të institucioneve demokratike në Shqipëri.

Kjo deklaratë ishte një ‘shpullë’ e fortë për të gjitha spekulimet e mercenarëve të Ramës brenda dhe jashtë PD-së, të cilët e kishin këtë një ndër tezat më të rëndësishme të argumentit të tyre kundër z. Basha. Ambasada Amerikane, duke dëshmuar që z. Basha është një udhëheqës i vërtetë, në fakt shpall, njeh dhe vlerëson të gjithë aksionin politik të z. Basha deri tani si lider i Opozitës, përfshi këtu djegjen e mandateve aq shumë të atakuar nga këta mercenarë.

Kështu që pretendimet e mercenarëve marrin një shpullë shumë të fortë pikërisht atëherë kur mendonin të nisnin një fushatë të sponsorizuar fund e krye nga z.Rama kundër z. Basha, me qëllimin e ulët të zhvendosjes së vëmendjes nga nëntë shpullat e e rënda të Berlinit. Ishte pikërisht kjo deklaratë, që e bëri znj. Jozefina Topalli, që dje të hiqte dorë menjëherë dhe përfundimisht nga sulmet nga brenda PD-së dhe për herë të parë të paralajmëronte krijimin e një force tjetër politike, deklaratë kjo e cila rezononte tërësisht me deklaratat e përfaqësuesve të ‘opozitës së re’ dje gjatë takimit të parë për reformën zgjedhore. Ky rezonim në qëndrim është prova që mercenarët e Ramës në parlament dhe jashtë tij , kanë vetëm një frymëzues dhe financues dhe ai është z.Rama.

Deklarata e djeshme e Ambasadës Amerikane, si asnjëherë tjetër i mbylli gojën edhe tellallëve kryesorë të kryeministrit , mediave dhe portaleve pranë tij, gjenive të mashtrimit dhe manipulimit, të cilët kishin ngritur një tymnajë të jashtëzakonshme për mendjet e pavëmendshme, në lidhje me raportin e z. Basha me Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Ata dje heshtën si asnjëherë tjetër, sepse deklarata e djeshme, në fakt jo vetëm godiste mu në zemër mashtrimin e tyre, thelbi i sulmit të së cilit ishte pikërisht z. Basha, por e shpallte atë si të preferuarin e saj.

Gjithashtu, kjo deklaratë demaskoi përfundimisht edhe opozitën e re si një vegël e shëmtuar në duart e Ramës, e cila mban me oksigjen regjimin më të shëmtuar të këtyre 30 vjetëve. Ajo rrëzoi përfundimisht pretendimet e tyre, se ata ishin përfaqësues të vullnetit të ndërkombëtarëve. Pasojat e këtij demaskimi i dhanë frytet menjëherë, kur ‘opozita e re’ u largua në mënyrë demonstrative nga një takim i thirrur pikërisht nga ndërkombëtarët.

Pas kësaj deklarate, nuk besoj se ka njeri në Shqipëri dhe jashtë saj , përveç atyre që paguhen dhe kanë një pakt me z. Rama, që nuk është i bindur se z. Basha jo vetëm nuk është i izoluar nga faktori ndërkombëtar, por është njeriu të cilit i është ngarkuar përgjegjësia kryesore e realizimit të reformave më të rëndësishme për të cilat sot vendi ka nevojë emergjente. Tashmë, nuk ka më asnjë dyshim, që ai është udhëheqësi të cilit i është besuar integrimi i Shqipërisë në BE dhe dhënia fund e tranzicionit politik shqiptar.

Pas kësaj deklarate, edhe më idiotët e dobishëm dhe të padobishëm, e kanë të qartë, që z Basha ka bekimin e ndërkombëtarëve për të qenë shumë shpejt kryeministri i ardhshëm i shqiptarëve.

EU dispute over Albania and Northern Macedonia.

Martin Henze

BE, por edhe populli shqiptar, prandaj nuk duhet të mashtrohet. Reformat në gjyqësi vështirë se ekzistojnë, rezultatet janë katastrofike, përgjegjësia e vetme politike për to qëndron te qeveria Rama, jo me popullin shqiptar dhe jo me ekonominë shqiptare.

Democracy: the government of the people by the people for the people.

Mr. Henze, what are the most important debates in German politics about the Albanian situation?

Henze: In the Bundestag on 26 September 2019, a prepared motion of the CDU/CSU will be presented and the SPD of the Bundestag on the application for accession of the Republic of Albania and on the application for accession of the Republic of Northern Macedonia to the European Union and on the recommendation of the European Commission and High Representative of 29 May 2019 for the commencement of accession negotiations, and is to be adopted.

In order to better understand the discussions now taking place in Berlin and in Brussels in mid-October, we need to take a brief look back at Albania’s past.

Only then can the political roles of the current governing party, Mr Rama, on the one hand, and of the democratically elected opposition, on the other, under the leadership of the democrats who represent Free Albania, be correctly assessed and the political decisions taken in Berlin, this week and in Brussels in mid-October understood.

The heads of state and government of the European Union (EU) at their summit meeting with the states of the Western Balkans on 21 June 2003 gave the Balkan states the prospect of EU membership if they fulfilled the conditions for it.

The background was the European policy of the democrats Albania, who represent the Free Albania.

From 1992 until 2013, the Democrats led Albania into the family of civil societies, out of political and economic misery and terror.

In its opening to the outside world of Albania, the current elected opposition signed hundreds of cooperation agreements with the European and other countries, the EU Human Rights Charter, the Helsinki Act, which was concerned with the protection of minorities in Albania during the period of government from 1992 onwards.

In 1993 Albania signed the Partnership and Peace Treaty and in 1995, agreed a concordat with the Vatican, joined the Council of Europe. The Stabilisation and Association Agreement with the EU was signed in 2006. 2010 Facilitation of entry conditions to the EU. Then, on 28 April 2009, an application for accession to the EU was submitted pursuant to Article 49 of the Treaty on European Union (TEU). 8 weeks later, on 09 July 2009, Albania joined NATO.

An objective, European view, very, very great achievement of the current elected opposition, of the democrats now in opposition, this political achievement is strongly respected internationally and for this reason there is an unshakable trust of the USA, the EU and of course also Germany in these democratic forces and in the Albanian nation.

It will never be forgotten how Albania stood by the USA and the civilised world without discussion in November 2001. Albania’s involvement in NATO will not be forgotten. Internationally it was clear in the period up to 2013 that Albania is a reliable partner.

In June 2014, the European Council recognised Albania as a candidate country on the basis of this historic development since 1992.

The problematic period of regression and stagnation Albania began in 2013, and today, Albania is basically facing almost national bankruptcy, people see no future and the rule of law does not exist.

Do you believe that Germany will have a positive attitude towards Albania?

Henze: In Europe, among the Americans and especially in Germany, there is therefore a clear political will for the six Western Balkan states to join the European Union.

At this point, we must differentiate between the Rama government, the Prime Minister Rama and the honest and cultural Albanian people.

When Europe and Germany say ‘yes’ to Albania and help Albania, it is out of the firm conviction that they are supporting the Albanian people, not Mr Rama.

The majority of German politicians and economists, including myself, support, irrespective of this development, the EU perspective for the Albanian nation and, despite all the shortcomings of the questionable Rama government, appreciate the developments of the country and the Albanian nation since 1992.

But, as I said, supporting Albania does not mean that the world supports Rama’s policies. It is harmful to Albanian development, from the games surrounding Kosovo to the possible criminal cooperation of Mr. Rama, Mr. Balla and others with the Mafia for the purpose of manipulating the 2017 parliamentary elections. Prosecutors, police officers and prosecutors investigating this matter have had to flee from this government and have found asylum in Switzerland and Germany. We should make this state of affairs, this event clear to ourselves.

The accession process is seen as a crucial motor for reform and stability.

in the region. Germany and the EU have a special interest in stabilisation and good neighbourly cooperation in the region.

It is seen that the Albanian population is not in favour of the EU rapprochement process.gives a very high priority to the popular support of the population.

This NATO country’s accession to the EU is recognized as very high.

In addition to the five key priorities formulated by the Commission in the progress report for fulfilling the conditions for opening accession negotiations, the OSCE/ODIHR and the Venice Commission of the Council of Europe formulated recommendations for electoral reform in 2013 and 2015.

Even if these are not part of the European list of demands, the German Bundestag will consider it necessary to implement the recommendations promptly.

Albania is experiencing a serious domestic political crisis. The German Bundestag will therefore urge all democratic forces in Albania to make every effort immediately to ensure that this crisis is overcome as quickly as possible through political dialogue, otherwise the path for accession negotiations will be considerably impeded.

As you can see from the example of the Türkey, the negotiations can be compared to a Möbius ribbon. This must not be allowed to happen again with Albania, but it is now exclusively in the hands of the Albanian nation.

You have dealt intensively with Albania, know Albania and know the discussions and the actors in the European Union and have the documents of the Bundestag, how do you assess the situation?

Henze: After the now developed and available compromise paper of the governing parties in Berlin, which could possibly also be used as a draft concept for the decision of the EU Council of Ministers in mid-October, it is now very clear that, against the outlined background, the following can be said about Albania:

– All 57 of the judges and public prosecutors of the highest courts and public prosecutor’s offices, who were classified as priority judges, were examined within the framework of the vetting process. Negatively screened persons were removed from the service.

– A law for electoral law reform in line with OSCE/ODHIR recommendations and ensuring transparent party and campaign funding has been presented, but has still been adopted.

– Only a few criminal proceedings have been initiated against judges and prosecutors accused of criminal conduct in the vetting process. Others must follow.

– At the Constitutional Court all charged judges were removed. At present, the Constitutional Court therefore has only one member, whereas the Court has a large number of judges.number of open procedures.

– The Supreme Court currently consists of only one sitting judge and two delegated judges. The examination of the candidates is not yet complete.

– The post of Prosecutor General is filled with only one interim candidate.

– To combat corruption and organised crime, the required special structure SPAK, a special tribunal for combating OC and corruption, was created. SPAK is not yet operational.

– The Public Prosecutor’s Office has apparently initiated an investigation against those accused of buying votes in 2016/ 2017, but no arrest warrants have yet been issued. Criminal proceedings must be instituted immediately and concluded expeditiously as soon as suspicions are confirmed.

– The local elections on 30 June 2019 were largely trouble-free, but a decision on the legality of the elections is still pending. An urgent decision by the Constitutional Court on the legality of this election on 30 June 2019 is required.

– Proactive investigations, prosecutions and convictions related to corruption and OC are taking place, but they need to be pursued rapidly and vigorously at all levels, including towards senior officials and politicians.

– Implementation of the administrative reform is slow.

– While drug cultivation has been curbed, Albania’s role in drug trafficking has increased.

– Political statements and efforts to unite the Albanian population in Albania, Kosovo and Macedonia under one Great Albania could lead to unforeseeable conflicts in the Western Balkans. They must be stopped immediately, because these aspirations would be incompatible with accession to the EU and would have to lead to an interruption of the accession negotiations.

Furthermore, the political representatives come to the conclusion, against the background outlined above, that a decision by the European Council to open negotiations on Albania’s accession to the EU in October will be approved.

At the same time, however, the explicit expectation is expressed that in a later decision on accession to the EU not only the fulfilment of the accession criteria will be ensured.but also the absorption capacity of the EU.

This is a very far-reaching demand, but one that is very understandable and welcome in view of the nationalist, disastrous policy and lack of understanding of democracy on the part of the Rama government. An explicit signal and a turning away also of the German Social Democrats from the uncritical policy towards the Rama government, a novelty slowly appears. The Rama government is increasingly isolated from foreign policy.

That is why demands will continue to be made:

1. at the European Council on 17 and 18 October 2019 to agree in principle to accession negotiations with Albania only under the condition that

(a) the first Accession Conference shall not take place until the Federal Government has determined that Albania has fulfilled the following conditions:

– Ensuring the viability and functioning of the Constitutional Court and the Supreme Court by providing them with an adequate number of judges and prosecutors,

– adopting electoral reform that is fully in line with OSCE/ODIHR recommendations and ensures transparent parties and campaign funding; and

(b) the second Accession Conference does not take place and the first negotiating chapters are not opened until the Federal Government has established that Albania has fulfilled the following conditions:

– Implementation of the law on the reform of electoral law that has been introduced

– Initiate criminal proceedings against judges and prosecutors accused of criminal behaviour in the vetting process,

– Initiate prosecutorial and, where appropriate, judicial proceedings against those associated with vote-buying in elections and prosecute them seriously and expeditiously,

– Establish the specialised structure to fight corruption and organised crime and its capacity to function,

– make solid progress towards achieving a track record in the fight against corruption and organised crime at all levels, including initiation and first completed cases, including against senior officials and politicians. This includes proactive investigations, prosecutions and convictions of corruption and organised crime where appropriate,

– tangible progress in administrative reform, including the review of the recruitment of senior officials and directors, including with regard to allegations of irregularities

– a final decision on the legality of the local elections of 30 June 2019 by the Constitutional Court; if a re-run of the elections is ordered, they must take place on the basis of the new electoral law,

2. ensure that the framework of the negotiations is designed in such a way as to ensure a consistent continuation of the course of reforms and, in particular, the implementation by Albania of agreed reforms. If Albania delays, suspends or withdraws the fulfilment of commitments after the opening of accession negotiations, the accession negotiations should be suspended or terminated in case of doubt. The opening and closing of individual negotiating chapters must depend on clear criteria;

3. make clear that Albania still needs to make significant additional efforts to meet the accession criteria, in particular in the following areas

– rule of law, i.e. continuation of the review of judges and prosecutors (vetting process), creation of new judicial structures,

– Fight against corruption and organised crime, including strengthening and networking institutions and establishing a solid track record at all levels and in the detection and seizure of funds related to corruption;

4. ensure that the Commission and the European External Action Service regularly report on the progress of reforms during accession negotiations, in particular in these key areas;

5. ensure that these chapters (notably Chapter 23, Judiciary and Fundamental Rights, Justice, Freedom and Security) are addressed at the beginning of the negotiations and only concluded at the end of the negotiations. The action plans proposed by the Commission for these chapters must set clear deadlines and objectives which must be met before new chapters can be opened; other negotiating chapters must not be opened beforehand. The Commission must report regularly on the implementation of the action plans in addition to the annual progress reports. The opening and closing of relevant chapters must depend on substantial progress in these areas.

The Bundestag reserves the right to make use of its general right to comment under § 8 EUZBBG if it concludes that the conditions for opening negotiating chapters have not been met;

6. ensure that the topics are

– functioning democratic institutions,

– Public administration reform,

– economic development and competitiveness,

– good neighbourly relations and regional cooperation,

– Freedom of the press and media,

– Rights of the most vulnerable groups and members of the public Minorities,

– vibrant civil society the priorities of the accession negotiations.

7. ensure that Albania fully meets the political and economic criteria upon accession. Strict compliance with the Copenhagen criteria remains a prerequisite for accession. There must be no automatic accession, for example by mentioning an accession date before the conclusion of negotiations;

8. to advocate that as few transitional arrangements and exceptions as possible be agreed in the alignment with the acquis communautaire; Albania wants to join the EU and must accept that the acquis is not diluted by negotiations;

9. to advocate that Albania already submits to the provisions of the European Stability and Growth Pact in the negotiation process and complies with the stability criteria of the Maastricht Treaty before it can officially join the monetary union after possible accession;

10. to keep the German Bundestag informed of the status of accession negotiations in accordance with §§ 3 to 6 of the EUZBBG and to make its own position clear in the process. Progress on the road to accession should not only be assessed by the Commission, but also regularly by the Federal Government, including its diplomatic missions.The demands made summarise once again what Europe expects from the Albanian government, but also from the Albanian people.

But it also shows, since these factors have been known to the Rama government for years, that this government has completely failed politically. If Albania had organised an external and internal policy, as it did between 1992 and 2013, it would have been a long time since longer in the accession negotiations with the EU. Croatia and Slovenia have shown the way. A real betrayal of the future of the Albanian people.

It is clear that fundamental changes must be made in Albania. Behind every single issue that Albania now has to resolve are substantial commitments to fundamental political change.For this Albania needs an intact political, democratic and legal system, an intact, regular economy and, most importantly, consensus within society, all factors are currently absent.It is also clear that accession and the opening of talks are not possible at zero cost. Every Albanian understands that.

However, I have my doubts as to whether the Rama government understands this, especially when we look at the massive increase in heroin and cocaine trafficking, corruption and crime in Albania since 2013, the almost complete dismantling of the rule of law and democracy, the holding of illegal elections and the manipulation of parliamentary elections.

If you look, for example, at the case of Tahiri , the former Minister of the Interior and good friend of Rama. The accused has now been charged, but the accusation of involvement in the manipulation of the 2017 elections is still pending, why, perhaps the subject is too close to the people of Rama, Balla, who knows? On 10 September, the public prosecutor’s office sentenced him to 12 years in prison.

This conviction by the public prosecutor’s office took place exactly at the time when the Prime Minister was on his way to Berlin to convince German politicians of the seriousness and efficiency of the Albanian government and the legal reform. The conviction was intended to have an effect in Berlin, to convince Berlin that the legal reform was on the right track.

What happened afterwards? It is known to all. On 19 September, the decision was taken to issue a marginal suspended sentence, against which an appeal is admissible. Tahiris is a free man. Tahiri will go into appeal and due to the close interlocking with the Rama system and the resulting dependencies, it cannot be ruled out that the suspended sentence will also be lifted. Legal reform is not on the right track, it is a show.

Tahiri sent two messages from the trial: What does Tahiri say, according to media coverage: Rama is the big boss in politics. Why don’t you make Rama happy then you will see that he is finished (ironically)?I am convicted of other robberies and am not responsible for the brothers, considering that the brothers Fatmir Xhafa and

Rama, who were convicted of trade by Afro Jafas, and Olsi Rama, who was indicted by the opposition as part of Xibraka’s cocaine file.

The EU, but also the Albanian people, should therefore not be deceived. Reforms in the judiciary hardly exist, the results are catastrophic, the sole political responsibility for them lies with the Rama government, not with the Albanian people and not with the Albanian economy.

The Albanian people and also the Albanian economy and businesses have made a very bad deal with this government. The Albanian people and the economy now have it in their hands to bring about political change.It is very clear that the Rama government has not delivered or achieved anything.

Basically, Albanian society is now facing a shambles – a heap of Ramas EU policy. The painstaking and magnificent achievements, integration of the Albanian nation in the years 1992-2013 are severely damaged.

The explosive nature of the problem can only be understood if this discussion is compared with the agreement in Berlin on Northern Macedonia.

It is a short and concise statement on Northern Macedonia. After that, the progress in North Macedonia is welcomed in principle. It is further expected that the reform efforts in Northern Macedonia can be continued. No further issues will be discussed, such as Albania.or demanded. The recording of conversations is briefly and concisely welcomed.

This is indeed a politically very wise and wise decision.

Is the Albanian Government responsible for this situation and what are the main options to solve this?

Henze: The situation in Albania is clear, sometimes propaganda tries to set fog candles, but the reality lets the fog dissolve again and again.Since the takeover of the Rama government, Albania has moved in individual, iterative steps into a massive constitutional and legislative emergency that is destroying Albanian society and economy.

The Rama government constantly violates the Albanian state constitution, Albania is in a state crisis and this has a direct impact on Albania’s entire economic system. Increasing shadows – economy, over about 40 %, an unhealthy national debt over 80 %, the infrastructure, especially water supply, sewage disposal is dilapidated, energy production is facing real problems.Challenges, many hydropower plants and dams still built by the Chinese People’s Republic are absolutely ailing, it is only a matter of time that the electricity supply in Albania will also experience a crash.The increasing shortage of qualified workers, mass exodus of young people is the final result of the policies of the Rama government, lack of legal certainty, as no rule of law works, has a direct impact on foreign investment, massive corruption of the government administration, nacro elements. Since Rama took power in 2013, Albania has become the hub for this trade throughout Europe and between the EU and the USA, which has also led directly to a considerable increase in drug-related crime in the European Union and the USA, as is currently the case in Sweden, the Netherlands, Germany, NY and the UK. Our American friends, who seem to be distancing themselves from the Rama government, do not like this either.

In addition, there is a malfunctioning parliament, a complete, destabilized political system, see the manipulated elections of 2017 and 2019, a government that does not adhere to the constitution, a decline in foreign remittances from Albanians, warnings from the central bank on the economic situation in Albania, minor successes on the bond market, high Narco – economic growth, i.e. no real economic growth, regular foreign investments have sunk to almost 1 digit per mille since Mustafa Rama took over the government in 2019.

The state salaries are paid by credit, by selling possible tax claims of the state in the future to banks and private companies, a second pyramid scandal that will be much more dangerous than in 1997. A state bankruptcy is certainly a possibility that now looms on the horizon if no action is taken.

What needs to be done?

Henze: If the Albanian nation wants a future and wants to solve the demands made by the EU, then all wise and wise men and women in Albania must now come together and make joint decisions in the interests of the Albanian nation, regardless of their affiliation to a party.

The compromise is an indispensable political tool for this and a fine thing in itself, especially when it comes to the future and peace of an entire nation.However, there are also moral limits to compromise. If they are violated, the compromise itself is compromised; it is lazy, it “stinks” and contaminates the peace it may have established.

But what borders are these in Albania? What would be a fair compromise?

Henze: If Albanian politics is capable of compromise, if it is, then not much should stand in the way of prospective EU membership, if not it looks very black for Albania’s development, for the economy and for the nation.

The idea of a compromise is, let me describe it this way, caught between two images of politics in Albania, namely politics as “economy” and politics as “religion”.Roughly speaking, according to the “economic understanding of politics, almost everything can be made the object of a compromise. Compromises, a deal, in the jargon of President Trump, are not always desirable or clever, but they are always possible. According to the “religious understanding of politics”, however, there are things that cannot be compromised. Politics is currently caught between these two images in Albania.

The middle course would be the right one, between the two images, a cooperation based on mutual promises, the compromise would reduce tension, the national crisis would be eliminated and a prospective EU membership would be made possible.

This requires the ability of the ruling party and the elected opposition to compromise and a concept that is agreed upon.The core of the format of a compromise requires one of the most important forms of compromise to be in place and the other side to be recognised as a legitimate negotiating partner.

The Rama government must recognise the elected democratically elected opposition, elected by half the electorate, as a legitimate negotiating partner and recognise it as a vehicle for legitimate interests. For its part, the opposition must recognise the ruling party as a legitimate negotiating partner.This, however, requires empathy to understand the interests of the political opponent from his perspective.

Empathy is needed, but not sympathy. This will be a decisive point in Albania in the coming days. Negotiations should lead to cooperation and thus to a solution to the state crisis and to an EU perspective. Two aspects should be distinguished in the negotiations in Albania: compromises regarding the framework conditions for negotiations and compromises within the negotiations, after the framework conditions have been clarified by mutual agreement.

The core of a compromise is the dispute. Part of the state crisis is the absence of the rule of law, the dysfunctional democratic system, the unenlightened manipulation of elections in 2017, certain criminal processes, the “election” in 2019, which was constitutionally repealed but nevertheless carried out, and a number of other issues.This means that compromises, a so-called timetable for new elections between the government and the elected opposition, must now be made very quickly. The solution would certainly be a package, consisting of an agreement on a transitory government government, which then enacts a democratic electoral law, implements an interim solution for the missing constitutional court, and then conducts democratic local and parliamentary elections by consensus, under international observation.

We therefore also need the attention of those who observe, analyse, give advice and make connections from a distance, without judging, our European friends. Another chapter in the history of Albania, a country that thinks big by starting small again, would be opened by offering Albanians new opportunities and making Albania a better place.

Mosmarrëveshja e BE për Shqipërinë dhe Maqedoninë Veriore. Martin Henze

Mosmarrëveshja e BE për Shqipërinë dhe Maqedoninë Veriore.

Martin Henze

Demokracia: qeveria e popullit nga njerëzit për njerëzit.

Z. Henze, cilat janë debatet më të rëndësishme në politikën gjermane për situatën shqiptare?

Henze: Në Bundestag në 26 Shtator 2019, do të prezantohet një mocion i përgatitur i CDU / CSU dhe SPD e Bundestag mbi kërkesën për pranimin e Republikës së Shqipërisë dhe mbi kërkesën për pranimin e Republikës së Maqedonisë Veriore në Bashkimi Evropian dhe me rekomandimin e Komisionit Evropian dhe Përfaqësuesit të Lartë të 29 maj 2019 për fillimin e negociatave të pranimit, dhe do të miratohet.

Për të kuptuar më mirë diskutimet që po zhvillohen në Berlin dhe Bruksel në mes të tetorit, duhet të hedhim një vështrim të shkurtër mbi të kaluarën e Shqipërisë.

Vetëm atëherë mund të vlerësohen saktë rolet politike të partisë qeverisëse aktuale, Z. Rama, nga njëra anë, dhe të opozitës së zgjedhur në mënyrë demokratike, nga ana tjetër, nën udhëheqjen e demokratëve që përfaqësojnë Shqipërinë e Lirë, të vlerësohen saktë dhe vendimet politike të marra në Berlin, këtë javë dhe në Bruksel në mes të tetorit kuptohet.

Krerët e shteteve dhe qeveritë e Bashkimit Evropian (BE) në takimin e tyre të samitit me shtetet e Ballkanit Perëndimor më 21 qershor 2003 u dhanë vendeve të Ballkanit perspektivën e anëtarësimit në BE nëse ato plotësonin kushtet për të.

Sfondi ishte politika evropiane e demokratëve Shqipëri, të cilët përfaqësojnë Shqipërinë e Lirë.

Nga 1992 deri në 2013, Demokratët e çuan Shqipërinë në familjen e shoqërive civile, nga mjerimi politik dhe ekonomik dhe terror.

Në hapjen e saj drejt botës së jashtme të Shqipërisë, opozita aktuale e zgjedhur nënshkroi qindra marrëveshje bashkëpunimi me Evropën dhe vendet e tjera, Kartën e të Drejtave të Njeriut të BE-së, Aktin e Helsinkit, i cili merrej me mbrojtjen e minoriteteve në Shqipëri gjatë periudhës së qeveria nga 1992 e tutje.

Në 1993 Shqipëria nënshkroi Traktatin e Partneritetit dhe Paqes dhe në 1995, ra dakord për një konkordat me Vatikanin, iu bashkua Këshillit të Evropës. Marrëveshja e Stabilizim Asociimit me BE u nënshkrua në vitin 2006. 2010 Lehtësimi i kushteve të hyrjes në BE. Pastaj, më 28 Prill 2009, një kërkesë për aderim në BE u paraqit në pajtim me nenin 49 të Traktatit për Bashkimin Evropian (TEU). 8 javë më vonë, më 09 korrik 2009, Shqipëria u anëtarësua në NATO.

Një pikëpamje objektive, evropiane, arritje shumë e madhe e opozitës aktuale të zgjedhur, e demokratëve tani në opozitë, kjo arritje politike respektohet fuqimisht ndërkombëtarisht dhe për këtë ekziston një besim i palëkundshëm i SHBA-ve, BE-së dhe natyrisht gjithashtu Gjermania në këto forca demokratike dhe në kombin shqiptar.

Asnjëherë nuk do të harrohet sesi Shqipëria qëndroi pranë SHBA dhe botës së civilizuar pa diskutim në nëntor 2001. Përfshirja e Shqipërisë në NATO nuk do të harrohet. Ndërkombëtarisht ishte e qartë në periudhën deri në 2013 se Shqipëria është një partner i besueshëm.

Në qershor 2014, Këshilli Evropian njohu Shqipërinë si një vend kandidat në bazë të këtij zhvillimi historik që nga viti 1992.

Periudha problematike e regresionit dhe stanjacionit Shqipëria filloi në vitin 2013, dhe sot, Shqipëria po përballet në thelb gati falimentimit kombëtar, njerëzit nuk shohin të ardhme dhe sundimi i ligjit nuk ekziston.

A besoni se Gjermania do të ketë një qëndrim pozitiv ndaj Shqipërisë?

Henze: Në Evropë, midis amerikanëve dhe veçanërisht në Gjermani, ekziston pra një vullnet i qartë politik për gjashtë shtetet e Ballkanit Perëndimor për t’u anëtarësuar në Bashkimin Evropian.

Në këtë pikë, duhet të bëjmë dallimin midis qeverisë Rama, kryeministrit Rama dhe popullit të ndershëm dhe kulturor shqiptar.

Kur Evropa dhe Gjermania i thonë “po” Shqipërisë dhe ndihmojnë Shqipërinë, nuk është bindja e vendosur që ata po mbështesin popullin shqiptar, jo zotin Rama.

Shumica e politikanëve dhe ekonomistëve gjermanë, përfshirë edhe unë, mbështesin, pavarësisht nga ky zhvillim, perspektiva e BE-së për kombin shqiptar dhe, megjithë të metat e qeverisë Rama në dyshim, vlerësojnë zhvillimet e vendit dhe kombit shqiptar që nga viti 1992.

Por, siç thashë, të mbështesësh Shqipërinë nuk do të thotë se bota mbështet politikat e Ramës. Shtë i dëmshëm për zhvillimin shqiptar, nga lojrat që e rrethojnë Kosovën e deri te bashkëpunimi i mundshëm kriminal i Z. Rama, Z. Balla dhe të tjerët me mafian me qëllim të manipulimit të zgjedhjeve parlamentare të vitit 2017. Prokurorët, oficerët e policisë dhe prokurorët që po hetojnë këtë çështje duhet të ikin nga kjo qeveri dhe të kenë gjetur azil në Zvicër dhe Gjermani. Ne duhet ta bëjmë këtë gjendje të mirë, këtë ngjarje të qartë për veten tonë.

Procesi i pranimit shihet si një motor vendimtar për reformën dhe stabilitetin.

në rajon. Gjermania dhe BE kanë një interes të veçantë për stabilizimin dhe bashkëpunimin e fqinjësisë së mirë në rajon.

Shihet që popullsia shqiptare nuk është në favor të procesit të afrimit të BE-së. I jep një përparësi shumë të lartë mbështetjes popullore të popullatës.

Pranimi i këtij vendi të NATO-s në BE njihet si shumë i lartë.

Përveç pesë prioriteteve kryesore të formuluara nga Komisioni në raportin e progresit për përmbushjen e kushteve për hapjen e negociatave të pranimit, OSBE / ODIHR dhe Komisioni i Venecias i Këshillit të Evropës formuluan rekomandime për reformën zgjedhore në 2013 dhe 2015.

Edhe nëse këto nuk janë pjesë e listës evropiane të kërkesave, Bundestag-u gjerman do ta konsiderojë të domosdoshëm zbatimin e shpejtë të rekomandimeve.

Shqipëria po kalon një krizë serioze politike të brendshme. Bundestagu gjerman do të nxisë, pra, të gjitha forcat demokratike në Shqipëri që të bëjnë çdo përpjekje menjëherë për të siguruar që kjo krizë të kapërcehet sa më shpejt përmes dialogut politik, përndryshe rruga për negociatat e pranimit do të pengohet në mënyrë të konsiderueshme.

Siç mund ta shihni nga shembulli i Türkey, negociatat mund të krahasohen me një fjongo Möbius. Kjo nuk guxon të lejohet të ndodhë përsëri me Shqipërinë, por tani është ekskluzivisht në duart e kombit shqiptar.

Ju keni trajtuar intensivisht me Shqipërinë, njihni Shqipërinë dhe njihni diskutimet dhe aktorët në Bashkimin Evropian dhe keni dokumentet e Bundestagut, si e vlerësoni situatën?

Henze: Pas dokumentit të kompromisit të zhvilluar dhe të disponueshëm të partive qeverisëse në Berlin, i cili mund të përdoret gjithashtu si një projekt-koncept për vendimin e Këshillit të Ministrave të BE-së në mesin e tetorit, tani është shumë e qartë se, kundër sfondi i përshkruar, në vijim mund të thuhet për Shqipërinë:

– Të gjithë 57 gjyqtarët dhe prokurorët publik të gjykatave më të larta dhe prokuroritë publike, të cilët u klasifikuan si gjyqtarë me përparësi, u morën në pyetje brenda kornizës së procesit të vetting-ut. Personat me ekran negativ u hoqën nga shërbimi.

– Një ligj për reformën e ligjit zgjedhor në përputhje me rekomandimet e OSBE / ODHIR dhe sigurimin e financimit transparent të partive dhe fushatave është paraqitur, por ende është miratuar.

– Vetëm disa procedime penale janë filluar kundër gjyqtarëve dhe prokurorëve të akuzuar për sjellje kriminale në procesin e vetingut. Të tjerët duhet të ndjekin.

– Në Gjykatën Kushtetuese u larguan të gjithë gjyqtarët e akuzuar. Aktualisht, Gjykata Kushtetuese ka vetëm një anëtar, ndërsa Gjykata ka një numër të madh të gjykatësve. Numër i procedurave të hapura.

– Gjykata Supreme aktualisht përbëhet nga vetëm një gjyqtar në seancë dhe dy gjyqtarë të deleguar. Provimi i kandidatëve nuk është ende i plotë.

– Posti i Prokurorit të Përgjithshëm është i mbushur vetëm me një kandidat të përkohshëm.

– Për të luftuar korrupsionin dhe krimin e organizuar, u krijua struktura speciale e kërkuar SPAK, një gjykatë speciale për luftimin e OC dhe korrupsionit. SPAK nuk është akoma funksionale.

– Zyra e Prokurorit Publik me sa duket ka filluar një hetim kundër të akuzuarve për blerjen e votave në 2016/2017, por ende nuk janë lëshuar urdhëra arrestimi. Procedura penale duhet të fillohet menjëherë dhe të përfundojë në mënyrë të menjëhershme posa të konfirmohen dyshimet.

– Zgjedhjet lokale në 30 Qershor 2019 ishin kryesisht pa probleme, por një vendim për ligjshmërinë e zgjedhjeve është ende në pritje. Kërkohet një vendim urgjent i Gjykatës Kushtetuese për ligjshmërinë e këtyre zgjedhjeve më 30 qershor 2019.

– Hetimet proaktive, ndjekjet penale dhe dënimet në lidhje me korrupsionin dhe OC po ndodhin, por ato duhet të ndiqen me shpejtësi dhe energji në të gjitha nivelet, duke përfshirë edhe drejtuesit e lartë dhe politikanët.

– Zbatimi i reformës administrative është i ngadaltë.

– Ndërsa kultivimi i drogës është frenuar, roli i Shqipërisë në trafikun e drogës është rritur.

– Deklaratat politike dhe përpjekjet për bashkimin e popullatës shqiptare në Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoni nën një Shqipëri të Madhe mund të çojnë në konflikte të paparashikueshme në Ballkanin Perëndimor. Ato duhet të ndalen menjëherë, sepse këto aspirata do të ishin të papajtueshme me pranimin në BE dhe do të duhet të çonin në një ndërprerje të negociatave të pranimit.

Për më tepër, përfaqësuesit politikë arrijnë në përfundimin, përkundër sfondit të përshkruar më sipër, se një vendim i Këshillit Evropian për hapjen e negociatave për pranimin e Shqipërisë në BE në tetor do të miratohet.

Në të njëjtën kohë, megjithatë, pritja e shprehur shprehet që në një vendim të mëvonshëm për hyrjen në BE jo vetëm që do të sigurohet përmbushja e kritereve të pranimit. Por edhe aftësia thithëse e BE-së.

Kjo është një kërkesë shumë e gjerë, por ajo që është shumë e kuptueshme dhe e mirëpritur në funksion të politikës nacionaliste, katastrofike dhe mungesës së mirëkuptimit të demokracisë nga ana e qeverisë Rama. Një sinjal i qartë dhe një largim gjithashtu i socialdemokratëve gjermanë nga politika jokritike ndaj qeverisë Rama, shfaqet ngadalë një risi. Qeveria Rama po izolohet gjithnjë e më shumë nga politika e jashtme.

Kjo është arsyeja pse kërkesat do të vazhdojnë të bëhen:

1. në Këshillin Evropian më 17 dhe 18 Tetor 2019 për të rënë dakord në parim për negociatat e pranimit me Shqipërinë vetëm me kushtin që

(a) Konferenca e parë e pranimit nuk do të zhvillohet derisa Qeveria Federale të përcaktojë se Shqipëria ka përmbushur kushtet e mëposhtme:

– Sigurimi i qëndrueshmërisë dhe funksionimit të Gjykatës Kushtetuese dhe Gjykatës Supreme duke u ofruar atyre një numër adekuat të gjyqtarëve dhe prokurorëve,

– Miratimi i reformës zgjedhore që është plotësisht në përputhje me rekomandimet e OSBE / ODIHR dhe siguron parti transparente dhe financim të fushatës; dhe

(b) Konferenca e Dytë e Aderimit nuk zhvillohet dhe kapitujt e parë të bisedimeve nuk hapen derisa Qeveria Federale të ketë vërtetuar se Shqipëria ka përmbushur kushtet e mëposhtme:

– Zbatimi i ligjit për reformën e ligjit zgjedhor që është prezantuar

– Fillimi i procedurave penale kundër gjyqtarëve dhe prokurorëve të akuzuar për sjellje kriminale në procesin e vetingut,

– Inicimi i proceseve gjyqësore dhe, kur është e përshtatshme, gjyqësore kundër atyre që lidhen me blerjen e votave në zgjedhje dhe përndjekjen e tyre seriozisht dhe në mënyrë të shpejtë;

– Krijimi i një strukture të specializuar për të luftuar korrupsionin dhe krimin e organizuar dhe aftësinë e tij për të funksionuar,

– të bëjë përparim të fortë drejt arritjes së një rezultati të duhur në luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar në të gjitha nivelet, përfshirë inicimin dhe rastet e para të përfunduara, përfshirë kundër zyrtarëve të vjetër dhe politikanëve. Kjo përfshin hetime proaktive, ndjekje penale dhe dënime për korrupsion dhe krim të organizuar aty ku është e përshtatshme,

– progres i prekshëm në reformën administrative, përfshirë rishikimin e rekrutimit të zyrtarëve të lartë dhe drejtorëve, përfshirë në lidhje me pretendimet për parregullsi

– një vendim përfundimtar për ligjshmërinë e zgjedhjeve lokale të 30 qershorit 2019 nga Gjykata Kushtetuese; nëse urdhërohet rivotimi i zgjedhjeve, ato duhet të bëhen në bazë të ligjit të ri zgjedhor,

2. të sigurojë që korniza e negociatave është hartuar në atë mënyrë që të sigurojë një vazhdim të vazhdueshëm të rrjedhës së reformave dhe, veçanërisht, zbatimin nga ana e Shqipërisë të reformave të dakorduara. Nëse Shqipëria vonon, pezullon ose tërheq përmbushjen e angazhimeve pas hapjes së negociatave të pranimit, negociatat e pranimit duhet të pezullohen ose të përfundojnë në rast dyshimi. Hapja dhe mbyllja e kapitujve individualë të bisedimeve duhet të varet nga kritere të qarta;

3. të bëjë të qartë se Shqipëria duhet të bëjë përpjekje të konsiderueshme shtesë për të përmbushur kriteret e pranimit, veçanërisht në fushat e mëposhtme

– sundimi i ligjit, d.m.th. vazhdimi i rishikimit të gjyqtarëve dhe prokurorëve (procesi i verifikimit), krijimi i strukturave të reja gjyqësore,

– Lufta kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar, përfshirë forcimin dhe ndërhyrjen e institucioneve dhe krijimin e një regjistrimi të fortë në të gjitha nivelet dhe në zbulimin dhe kapjen e fondeve në lidhje me korrupsionin;

4. të sigurojë që Komisioni dhe Shërbimi i Veprimit të Jashtëm Evropian rregullisht të raportojnë mbi përparimin e reformave gjatë negociatave të pranimit, veçanërisht në këto fusha kryesore;

5. Siguroni që këto kapituj (veçanërisht Kapitulli 23, Drejtësia dhe të Drejtat Themelore, Drejtësi, Liri dhe Siguri) adresohen në fillim të bisedimeve dhe përfundohen vetëm në fund të negociatave. Planet e veprimit të propozuara nga Komisioni për këto kapituj duhet të përcaktojnë afate dhe qëllime të qarta që duhet të përmbushen përpara se të hapen kapitujt e rinj; kapitujt e tjerë të negociatave nuk duhet të hapen më parë. Komisioni duhet të raportojë rregullisht për zbatimin e planeve të veprimit, përveç raporteve vjetore të përparimit. Hapja dhe mbyllja e kapitujve përkatës duhet të varet nga përparimi thelbësor në këto fusha.

Bundestag rezervon të drejtën të përdorë të drejtën e tij të përgjithshme për të komentuar nën 8 Z EUZBBG nëse konstaton se kushtet për hapjen e kapitujve negociues nuk janë përmbushur;

6. siguroni që temat të jenë

– funksionojnë institucionet demokratike,

– Reforma e administratës publike,

– zhvillimi ekonomik dhe konkurrueshmëria,

– marrëdhënie të mira fqinjësore dhe bashkëpunim rajonal,

– Liria e shtypit dhe mediave,

– Të drejtat e grupeve më të prekshme dhe anëtarëve të pakicave publike,

– shoqëria e gjallë civile përparësitë e negociatave të pranimit.

7. të sigurojë që Shqipëria përmbush plotësisht kriteret politike dhe ekonomike pas pranimit. Pajtueshmëria e rreptë me kriteret e Kopenhagës mbetet parakusht për anëtarësim. Nuk duhet të ketë anëtarësim automatik, për shembull duke përmendur një datë pranimi përpara përfundimit të negociatave;

8. të mbrojë që sa më pak marrëveshje kalimtare dhe përjashtime të jetë e mundur të bien dakord në përafrimin me acquis communautaire; Shqipëria dëshiron të anëtarësohet në BE dhe duhet të pranojë që acquis nuk është i holluar nga negociatat;

9. të mbrojë që Shqipëria tashmë të nënshtrohet dispozitave të Paktit Evropian të Stabilitetit dhe Rritjes në procesin e negociatave dhe përputhet me kriteret e stabilitetit të Traktatit të Mastrihtit përpara se të mund të bashkohet zyrtarisht në bashkimin monetar pas pranimit të mundshëm;

10. ta mbaj Bundestagun gjerman të informuar për statusin e negociatave të pranimit në përputhje me 3 deri në 6 of të EUZBBG dhe të bëjë qëndrimin e vet të qartë në proces. Progresi në rrugën e pranimit nuk duhet të vlerësohet vetëm nga Komisioni, por edhe rregullisht nga Qeveria Federale, duke përfshirë misionet e tij diplomatike. Kërkesat e bëra përmbledhin edhe një herë atë që Europa pret nga qeveria shqiptare, por edhe nga populli shqiptar.

Por tregon gjithashtu, pasi këta faktorë janë njohur për qeverinë Rama me vite, që kjo qeveri ka dështuar plotësisht politikisht. Nëse Shqipëria do të kishte organizuar një politikë të jashtme dhe të brendshme, siç bëri midis 1992 dhe 2013, do të kishte kaluar një kohë më e gjatë nga negociatat e pranimit me BE. Kroacia dhe Sllovenia i kanë treguar rrugën. Një tradhti e vërtetë për të ardhmen e popullit shqiptar.

Shtë e qartë se duhet të bëhen ndryshime thelbësore në Shqipëri. Pas çdo çështje të vetme që Shqipëria duhet të zgjidhë tani janë angazhime thelbësore për ndryshimin thelbësor politik.Për këtë Shqipëri i duhet një sistem i paprekur politik, demokratik dhe juridik, një ekonomi e paprekur, e rregullt dhe, më e rëndësishmja, konsensusi brenda shoqërisë, të gjithë faktorët mungojnë aktualisht Ishtë gjithashtu e qartë se pranimi dhe hapja e bisedimeve nuk janë të mundshme me kosto zero. Everydo shqiptar e kupton këtë.

Sidoqoftë, kam dyshimet e mia nëse qeveria Rama e kupton këtë gjë, veçanërisht kur shikojmë rritjen masive të trafikut të heroinës dhe kokainës, korrupsionit dhe krimit në Shqipëri që prej vitit 2013, çmontimin pothuajse të plotë të shtetit të së drejtës dhe demokracisë, mbajtja e zgjedhjeve të paligjshme dhe manipulimi i zgjedhjeve parlamentare.

Nëse shikoni, për shembull, në rastin e Tahirit, ish-ministrin e Brendshëm dhe mik i mirë i Ramës. Tashmë i akuzuari është akuzuar, por akuza për përfshirje në manipulimin e zgjedhjeve të vitit 2017 është ende në pritje, pse, ndoshta tema është shumë afër njerëzve të Ramës, Ballës, që e di? Më 10 shtator, zyra e prokurorit publik e dënoi atë me 12 vjet burg.

Kjo bindje nga zyra e prokurorit publik u bë pikërisht në kohën kur Kryeministri ishte duke shkuar për në Berlin për të bindur politikanët gjermanë për seriozitetin dhe efikasitetin e qeverisë shqiptare dhe reformën ligjore. Bindja synonte të kishte një efekt në Berlin, për të bindur Berlin që reforma ligjore ishte në rrugën e duhur.

Happenedfarë ndodhi më pas? Isshtë e njohur për të gjithë. Më 19 shtator, u mor vendimi për lëshimin e një dënimi të pezulluar margjinal, kundër të cilit ankesa është e pranueshme. Tahiris është një njeri i lirë. Tahiri do të bëjë ankesë dhe për shkak të bllokimit të ngushtë me sistemin Rama dhe varësisë që rezulton, nuk mund të përjashtohet që dënimi i pezulluar gjithashtu të hiqet. Reforma ligjore nuk është në rrugën e duhur, është një shfaqje.

Tahiri dërgoi dy mesazhe nga gjyqi: doesfarë thotë Tahiri, sipas mbulimit të mediave: Rama është shefi i madh në politikë. Pse nuk e bëni Ramën të lumtur, atëherë do të shihni që ai ka mbaruar (për ironi)? Unë jam i dënuar për vjedhje të tjera dhe nuk jam përgjegjës për vëllezërit, duke marrë parasysh që vëllezërit Fatmir Xhafa dhe

Rama, i cili u dënua për tregti nga Afro Jafas, dhe Olsi Rama, i cili u akuzua nga opozita si pjesë e dosjes së kokainës së Xibraka.

BE, por edhe populli shqiptar, prandaj nuk duhet të mashtrohet. Reformat në gjyqësi vështirë se ekzistojnë, rezultatet janë katastrofike, përgjegjësia e vetme politike për to qëndron te qeveria Rama, jo me popullin shqiptar dhe jo me ekonominë shqiptare.

Populli shqiptar dhe gjithashtu ekonomia dhe bizneset shqiptare kanë bërë një marrëveshje shumë të keqe me këtë qeveri. Populli shqiptar dhe ekonomia tani e kanë atë në dorë për të sjellë ndryshime politike. Isshtë shumë e qartë se qeveria Rama nuk ka dhënë ose nuk ka arritur asgjë.

Në thelb, shoqëria shqiptare tani po përballet me një sherr – një grumbull i politikës së BE për Ramas. Arritjet marramendëse dhe madhështore, integrimi i kombit shqiptar në vitet 1992-2013 janë dëmtuar rëndë.

Natyra shpërthyese e problemit mund të kuptohet vetëm nëse ky diskutim krahasohet me marrëveshjen në Berlin për Maqedoninë Veriore.

Shtë një deklaratë e shkurtër dhe koncize për Maqedoninë Veriore. Pas kësaj, përparimi në Maqedoninë e Veriut është mirëpritur në parim. Më tej pritet që përpjekjet e reformës në Maqedoninë Veriore të mund të vazhdojnë. Asnjë çështje e mëtutjeshme nuk do të diskutohet, siç është kërkimi i Shqipërisë.or. Regjistrimi i bisedave është i mirëpritur shkurt dhe përmbledhje.

Ky është me të vërtetë një vendim politikisht shumë i mençur dhe i mençur.

A është Qeveria shqiptare përgjegjëse për këtë situatë dhe cilat janë opsionet kryesore për ta zgjidhur këtë?

Henze: Situata në Shqipëri është e qartë, nganjëherë propaganda përpiqet të vendosë qirinj mjegull, por realiteti lejon që mjegulla të shpërndahet përsëri dhe përsëri.Sipas marrjes së qeverisë Rama, Shqipëria ka lëvizur në hapa individuale, përsëritje në një masiv kushtetues dhe legjislativ urgjencë që po shkatërron shoqërinë dhe ekonominë shqiptare.

Qeveria Rama shkel vazhdimisht kushtetutën e shtetit shqiptar, Shqipëria është në një krizë shtetërore dhe kjo ka një ndikim të drejtpërdrejtë në të gjithë sistemin ekonomik të Shqipërisë. Rritja e hijet – ekonomia, mbi rreth 40%, një borxh kombëtar jo i shëndetshëm mbi 80%, infrastruktura, veçanërisht furnizimi me ujë, depozitimi i ujërave të zeza është shkatërruar, prodhimi i energjisë po përballet me probleme reale. Sfidat, shumë hidrocentrale dhe diga të ndërtuara akoma nga Kinezët Republika është e sëmurë absolutisht, është vetëm çështje kohe që furnizimi me energji elektrike në Shqipëri gjithashtu do të pësojë një përplasje. Mungesa në rritje e punëtorëve të kualifikuar, eksodi masiv i të rinjve është rezultati përfundimtar i politikave të qeverisë Rama, mungesa e siguria juridike, pasi që nuk funksionon asnjë rregull ligjor, ka një ndikim të drejtpërdrejtë në investimet e huaja, korrupsionin masiv të administratës qeveritare, elementët nacro. Që kur Rama mori pushtetin në 2013, Shqipëria është bërë qendra e këtij tregtie në të gjithë Evropën dhe midis BE-së dhe SHBA-së, e cila gjithashtu ka çuar drejtpërdrejt në një rritje të konsiderueshme të krimit të lidhur me drogën në Bashkimin Evropian dhe SHBA, siç është aktualisht çështja në Suedi, Hollandë, Gjermani, NY dhe MB. Miqtë tanë amerikanë, të cilët duket se po distancohen nga qeveria Rama, nuk u pëlqen as kjo.

Përveç kësaj, ekziston një parlament mosfunksionues, një sistem politik i plotë, i destabilizuar, shihni zgjedhjet e manipuluara të vitit 2017 dhe 2019, një qeveri që nuk i përmbahet kushtetutës, një rënie e dërgesave të huaja nga shqiptarët, paralajmërime nga banka qendrore në situata ekonomike në Shqipëri, sukseset e vogla në tregun e bonove, rritja e lartë Narco – ekonomike, pra nuk ka rritje të vërtetë ekonomike, investimet e huaja të rregullta janë zhytur në gati 1 shifër për mille qëkur Mustafa Rama mori qeverinë në 2019-ën.

Pagat e shtetit paguhen me kredi, duke shitur pretendime të mundshme tatimore të shtetit në të ardhmen bankave dhe kompanive private, një skandal i dytë piramidale që do të jetë shumë më i rrezikshëm sesa në 1997. Një falimentim i shtetit është sigurisht një mundësi që tani afrohet horizonti nëse nuk ndërmerret ndonjë veprim.

Needsfarë duhet të bëhet?

Henze: Nëse kombi shqiptar dëshiron një të ardhme dhe dëshiron të zgjidhë kërkesat e bëra nga BE, atëherë të gjithë burrat dhe gratë e mençur dhe të mençur në Shqipëri tani duhet të mblidhen dhe të marrin vendime të përbashkëta në interes të kombit shqiptar, pavarësisht përkatësisë së tyre në një festë.

Kompromisi është një mjet i domosdoshëm politik për këtë dhe një gjë e shkëlqyer në vetvete, veçanërisht kur bëhet fjalë për të ardhmen dhe paqen e një kombi të tërë. Sidoqoftë, ekzistojnë edhe kufij moral për të bërë kompromis. Nëse ato shkelen, kompromisi në vetvete është i komprometuar; është dembel, “bie” dhe ndot paqen që mund të ketë vendosur.

Por, cilat kufij janë këto në Shqipëri? Cili do të ishte një kompromis i drejtë?

Henze: Nëse politika shqiptare është e aftë të bëjë kompromis, nëse është, atëherë jo shumë duhet të qëndrojë në rrugën e anëtarësimit të ardhshëm në BE, nëse jo, duket shumë e zezë për zhvillimin e Shqipërisë, për ekonominë dhe kombin.

Ideja e një kompromisi është, më lejoni ta përshkruaj në këtë mënyrë, të kapur midis dy imazheve të politikës në Shqipëri, përkatësisht politikës si “ekonomi” dhe politikës si “fe”. Përafërsisht duke thënë, sipas “kuptimit ekonomik të politikës, pothuajse gjithçka mund të bëhet objekt i një kompromisi. Kompromiset, një marrëveshje, në zhargonin e Presidentit Trump, nuk janë gjithmonë të dëshirueshme ose të zgjuara, por ato janë gjithmonë të mundshme. Sipas “kuptimit fetar të politikës”, megjithatë, ka gjëra që nuk mund të komprometohen. Politika është kapur aktualisht midis këtyre dy imazheve në Shqipëri.

Kursi i mesëm do të ishte i duhuri, midis dy imazheve, një bashkëpunim i bazuar në premtime të ndërsjella, kompromisi do të zvogëlonte tensionin, kriza kombëtare do të eliminohej dhe një anëtarësim i ardhshëm në BE do të bëhej i mundur.

Kjo kërkon aftësinë e partisë në pushtet dhe opozitës së zgjedhur për kompromis dhe një koncept për të cilin është rënë dakord. Thelbi i formatit të një kompromisi kërkon që një nga format më të rëndësishme të kompromisit të jetë në vend dhe pala tjetër të njihet si një partner legjitim negociator.

Qeveria Rama duhet të njohë opozitën e zgjedhur demokratike, të zgjedhur nga gjysma e elektoratit, si një partner legjitim negociator dhe ta njohë atë si një mjet për interesa legjitime. Nga ana e saj, opozita duhet të njohë partinë në pushtet si një partner të ligjshëm negociues. Kjo, sidoqoftë, kërkon empati për të kuptuar interesat e kundërshtarit politik nga këndvështrimi i tij.

Empatia është e nevojshme, por jo simpatia. Kjo do të jetë një pikë vendimtare në Shqipëri në ditët në vijim. Negociatat duhet të çojnë në bashkëpunim dhe kështu zgjidhjen e krizës shtetërore dhe në një perspektivë të BE-së. Dy aspekte duhet të dallohen në negociatat në Shqipëri: kompromiset në lidhje me kushtet kornizë për negociata dhe kompromiset brenda negociatave, pasi kushtet e kornizës janë sqaruar me marrëveshje të ndërsjellë.

Thelbi i një kompromisi është mosmarrëveshja. Pjesë e krizës shtetërore është mungesa e shtetit të së drejtës, sistemi demokratik jofunksional, manipulimi i pandriçuar i zgjedhjeve në vitin 2017, procese të caktuara kriminale, “zgjedhjet” në vitin 2019, që u shfuqizuan kushtetuesisht, por megjithatë u realizuan, dhe një numër të çështjeve të tjera.Kjo do të thotë që kompromiset, një i ashtuquajtur planifikimi kohor për zgjedhje të reja midis qeverisë dhe opozitës së zgjedhur, tani duhet të bëhen shumë shpejt. Zgjidhja sigurisht që do të ishte një paketë, e përbërë nga një marrëveshje për një qeveri kalimtare, e cila më pas miraton një ligj demokratik zgjedhor, zbaton një zgjidhje të përkohshme për gjykatën kushtetuese që mungon, dhe më pas zhvillon zgjedhjet demokratike lokale dhe parlamentare me konsensus, nën vëzhgimin ndërkombëtar .

Prandaj, ne gjithashtu kemi nevojë për vëmendjen e atyre që vëzhgojnë, analizojnë, japin këshilla dhe bëjnë lidhje nga një distancë, pa gjykuar, miqtë tanë evropianë. Një kapitull tjetër i historisë së Shqipërisë, një vend që mendon i madh duke filluar përsëri i vogël, do të hapet duke u ofruar shqiptarëve mundësi të reja dhe duke e bërë Shqipërinë një vend më të mirë.

Nga Mesila Doda

Si kurrë më parë ky vend po rrëshket drejt një situate dramatike. Nuk ka më asnjë institucion që të ketë mbetur në këmbë e të funksionojë brenda rregullave të një demokracie funksionale normale. Raporti i OSBE-ODHIRit që bëri ti pushtojë memecllëku e turpi gjithë trupën diplomatike në vend e për të cilin ende mediat nuk kanë dëgjuar dot një paragraf nga amabasadori i OSBE-së, i pari që duhet të reagonte për çështjen, dënoi me vdekje cdo grimcë legjitimiteti të zgjedhjeve. Një skenar i luajtur keq, i stisur keq e me zëdhënës deficentë e të marrë, që ende mendojnë që situatat e zgjedhjeve kooperativiste në këtë vend mund të përsëriten.

Sot Europa si një bashkësi e përgjegjshme do duhej të merrte seriozisht një raport zyrtar në dorë e të thoshte…me gjithë hallet që kemi në shtëpitë tona, ju keni një problem shumë më të madh e përsëritje e një precedenti të rëndë në Europë… E kjo dukuri më së paku ka një emër, rënja e demokracisë.

Raporti i OSBE-ODHIR-it është i pari në llojin e tij prej me shumë se 20 vitesh…I heq legjitimitetin KQZ, komisionereve, numëruesve, nxjerr para syve një administratë të keqpërdorur, flet për një puç institucional me sjelljen politike ndaj dekretit të Presidentit, tregon për një prokurori të paralizuar e për herë të parë ven gishtin të Vettingu si mjet për shantazh e jo si qëllim për një drejtësi më të mirë.

Ky paragrafi i fundit e damllakosi keq edhe Soreken që nuk humbte asnjë rast të tregonte sukseset e pabesueshme të reformës… po që deri më tani ka patur kurajon vetëm të nxjerrë me gjysma fjalësh planin e fundit të grupit të gatshëm të ndihmës së huaj pranë kryeministrit…pasi i mbyllëm më sukses të tjerat tani do merremi me reformën zgjedhore.

Do më duhet të ndalem pikërisht tek kjo e fundit sepse ky është edhe çelësi me të cilën Rilindja bashke me grupin e zedhënësve të Edi Ramës nëpër përfaqësi të huaja po përpiqen të fitojnë kohë. Të futemi brenda një procesi…po në krye të mbajmë peshkaqenin qe nuk i fiton po i kullufit zgjedhjet, Bablokun e madh. Dhe shkohet edhe më tej…po nuk erdhët ju e bëjmë reformen me opozitën në parlament…. kjo fjalia e fundit ka një emër të qartë; quhet shantazh dhe përjashton nga rivendosja e rregullave të lojës më shumë se gjysmën e popullsisë të cilët as kanë votuar për dukuritë njerëzore që janë sot në parlament e as janë pjesë e grupit kriminal të Rilindjes.

Janë pikërisht ata që mbushin sheshet se kërkojnë jo një vend laborator të ndihmës së huaj së Rilindjes, po një vend normal ku të mund të jetojnë…vetëm kaq. Pyetja e vetme që më rrotullohet është një dhe vetëm një…po si nuk ju mbulon marra që një fjali të vetme të këtij soj shantazhi që ja lëshoni pa asnjë kursim opozitës nuk ja thoni një njeriu që i mbushi vendet tuaja me drogë, krim e njerëz që ikin nga sytë këmbët.

Po si nuk ju vjen turp që nuk ja thatë një fjalë të vetme të tillë njeriut që i bien kryebashkiakët përditë si të përzier në llumin më të thellë njerzor? Për herë të parë pranuat votime pa zgjedhje, pranuat t’jua bënte lesh e li vetingun, të përzihej me lloj lloj bandash që te fitonte zgjedhjet, të vidhte si në mall të babës buxhetin e shtetit të vet, të futej nga një skandal në tjetrin çdo dy javë e nuk guxuat ti thoni as një fjalë nga e vërteta që po zhduk një sistem demokracie në një vend ku ju jeni të ngarkuar me pune jo nga kryeministri shqiptar por nga shtetet tuaja të cilat dashje pa dashje vuajnë pasojat e bashkpunimit të tij me krimin.

Të flasësh sot për reformën zgjedhore nuk është krim, por është strategji që ti japësh kohë e frymë një të vdekuri që ecën. Nuk ka reformë a ndryshim zgjedhor që ndryshon situatën e vendit tim. Është i vjedhur, është i dhunuar nga bandat, Është pa parlamet, pa qevri legjitime, pa prokurori, pa Gjykatë Kushtetuese, pa Gjykatë të Lartë, pa KQZ, pa polici në shërbim të qytetarit po kundër tij, pa opozitë në parlament….është një vend pa njerëz, se njerzit po ikin nga pak e përditë kur shohin kafshët të bëjnë ligjin e të vendosin rregullat në këtë vend. Togfjalëshi i reformës zgjedhore ka vetëm një qëllim… ti japë kohë e oksigjen një të vdekuri që ecën, Edi Ramës.

Me po këtë ligj zgjedhor tre herë rresht Raporti i OSBE deklaronte se u përmbushën shumica e standarteve demokratike në zgjedhje, togfjalësh që sot është tretur si kripa në ujë. Nuk është e keqja te ligji po tek hajduti i zgjedhjeve e bashkpunimi insitucional e i hapur me krimin. Personalisht nuk kam më asnjë iluzion që ata që nuk kanë guxuar të hapin gojën kundër krimit të tij do e shtrëngojnë të normalizojë veprimet e tij politike.

Besoj se sot ka vetëm një rrugë…bashkim i njerezve rreth një ideje dhe qëllimi që është normalizimi i vendit dhe këtë duhet ta arrijmë me çdo kusht e me çdo mjet. Besimi i njerzve duhet të drejtohet në një trajktore politike në rritje e pa pushim e pa asnje deviacion. Ne kemi nje vend të braktisur nga shqiptarët, të vjedhur nga pushtetarët, të rrënuar në institucionet e tij nga bekimi i ndihmës së huaj të Ramës…ne kemi një vend që mundet tja pengojmë rrokapjekthin vetëm ne. Një aksion opozitar pa asnjë minutë heshtje por veprim e vetëm veprim me të gjitha format e mjetet, vetëm kjo mund ta ndalë rënjen në humbëtirë të demokracisë sonë të brishtë e të rikthejë rregullat e pluralizmit në vend.

1 Në qëndrimet dhe sjelljen imorale të disa kursantëve dhe ushtarakëve deri në akte të shëmtuara siç është rasti i anëtarit të partisë, ushtarakut Hysni B. i cili me anë të mashtrimit dhe forcës çnderoj një vajzë kineze, ose Hajdar Sh, i cili në të njëjtën mënyrë si Hysni B, tentoi që të çnderonte një vajzë kineze, si dhe sjelljet jo të mira me vajzat kineze, në kundërshtim me zakonet e vëndit, të disa të tjerëve si Kristaq P. etj.

Dashnor Kaloçi

 

Memorie.al publikon për herë të parë dokumentat e bujshme arkivore me “dosjen e zezë” të marrdhënieve shqiptaro-kineze të fillimit të viteve ’60-të, ku ambasadori shqiptar Reiz Malile ka informuar rregullisht Komitetin Qendror të PPSH-së dhe personalisht Enver Hoxhën, Hysni Kapon, etj, lidhur me sjelljet imorale e shtazarake të dhjetra ushtarakëve, kursanëtëve dhe specialistëve shqiptarë që ishin në qytete dhe provinca të ndryshme të Kinës, të cilët kryenin akte rrugaçërie duke kapur me forcë e duke përdhunuar vajza kineze, kudo që ato ndodheshin, në ara, fabrika, kanitere ndërtimi, autobuza, mbrëmje vallëzimi etj., etj. Dhe kur pala shqiptare donte që t’i proçedonte ata për gjyq, pala kineze nuk ishte dakort dhe kërkonte që ata “të bënin autokritikë të thellë dhe të edukoheshin nëpërmjet punës….”?!

 

Pas prishjes së marrdhënieve zyrtare të Tiranës me Kremlinin në fundin e vitit 1961 dhe fillimin e ’62-it, kur Moska dhe Hrushovi tërhoqi edhe gjithë personelin e ambasadës së saj nga kryeqyteti shqiptar, Enver Hoxha dhe regjimi komunist i Tiranës u lëshuan “në prehrin” e Mao Ce Dunit, duke lidhur një aleancë të fortë me vëndin e madh komunist aziatik me të cilin kishin filluar “flirtet” që nga fillimi i viteve ’50-të kur kryetari Mao konsolidoi pushtetin e tij. Kështu që nga fillimi i viteve ’60-të dhe deri në mesin e viteve ’70-të kur Enver Hoxha do të fillonte ftohjen me “vëllezërit kinezë” pas vizitës së Riçard Nikson-it në Kinë, për më shumë se dy dekada me rradhë, Pekini zyrtar do të ishte një nga mbështetësit kryesorë të Shqipërisë komuniste, jo vëtem në aspektin politik, por dhe në atë ekonomik e ushtarak, duke i akorduar vëndit të vogël e të varfër ballkanik, disa dhjetra milion dollarë ndihma dhe kredi, ku shumica e tyre ishin falas apo me afat të gjatë shlyerje….!

Kështu në ato dy dekada, qeveria shqiptare i mbështeste të gjitha planet e saj pesvjeçare vetëm në saj të ndihmave dhe kredive që jepte qeveria kineze (ku ato ushtarake ishin të gjitha falas) dhe në këtë kuadër, përveç industrisë ushtarake si: Uzina e Artilerisë në Tiranë, Kombinati i Armatimeve në Poliçan të Skrapartit, aeroportet ushtarake të Gjadrit e Kuçovës, bazave ushtarake detare të Porto-Palermos, Shëngjinit etj., etj., në ato vite u ndërtuan dhe u vunë në shfrytëzim pothuaj të gjitha veprat industriale në Shqipëri, si: Uzina e Naftës dhe e Gazit në Ballsh, Hidrocentralet e Vaut të Dejës, Fierzës dhe Komanit, Kombinati Kimiko Metalurgjik i Laçit, Radio-Televizioni Shqiptar, fabrika e Letrës në Lezhë, Uzina e Telit në Shkodër, etj etj uzina e fabrika të vogla në të gjithë Shqipërinë, në të cilat punuan specialistët dhe inxhinierët kinezë me përkushtim dhe korrektesën më të madhe. Po kështu, për vënien në funksionim të këtyre veprave të mëdha industrial ku ishte mbështetur e gjitha ecuria e ekonomisë shqiptare, Republika Popullore e Kinës morri përsipër edhe shkollimin e specializimin e qindra e qindrave kuadrove shqiptarë, civile dhe ushtarak, në Republikën Popullor te Kinës. Të gjitha këto tashmë janë të njohura nga brezi që e ka jetuar në atë kohë dhe ato janë të pasqyruara edhe në mjetet e informimit publik dhe propagandës, si, gazeta, revista, albume, Radio-Televizioni Shqiptar, Kinostudio “Shqipëria e Re”, etj., etj. Të cilat kulmojnë me vizitat e kryeministri kinez Çu En Lai në Shqipëri (ku gjithë populli është i derdhur në rrugë me parrulla dhe lule në duar), si dhe me një sërë vizitash e takimesh të krerëve më të lartë të udhëheqjes komuniste shqiptare në Kinë, duke filluar nga Enver Hoxha, Mehmet Shehu, Beqir Balluku, Avdyl Këllezi, Ramiz Alia, Haxhi Lleshi, etj.etj., e me rradhë deri tek rangjet më të ulta të administratës zyrtare. Por e gjitha ajo “miqësi e pathyeshme” dhe e ngushtë midis dy “partive motra”, që e pati epilogun në korrikun e vitit 1978, ka pasur edhe anën më të errët të saj, e cila jo vetëm që është mbajtur e fshehtë dhe nuk është bërë kurrë publike në ato vite, por edhe sot e kësaj dite kur kanë kaluar gati 30 vjet nga rënia e regjimit komunist, ajo gjë ende vazhdon të mbetet e fshehtë?! Bëhet fjalë për sjelljen imorale dhe qëndrimin e ushtarakëve, kursantëve e specialistëve shqiptarë, kuadro inxhiniero-teknik që asokohe (për dy dekada me rradhë), ishin në Republikën Popullore të Kinës, ku me dhjetra prej tyre, janë sjellë në mënyrën më të shëmtuar, duke bërë përdhunime të vajzave dhe grave kineze, kudo ku ato ndodheshin “ndër ara, fabrika kantiere, ku vlonte ‘puna’ kudo”, apo qendra pune e prodhimi, autobus, stalla lopësh, mbrëmje vallëzimi, eskurisone etj etj, aq sa një pjesë e tyre, sipas raporteve të “shokëve kinezë” ishin bërë “tmerri i rajoneve…”?!. Të gjitha këto janë të pasqyruara me detaje në dhjetra raporte e informacione që ambasada shqiptare në Pekin ia ka dërguar Komitetit Qëndror të PPSH-së, me anë të ambasadorit Reiz Malile dhe ato janë parë e firmosur me shënimet përkatëse nga vetë Enver Hoxha, Hysni Kapo etj nga udhëheqja e lartë e PPSH-së. Në këtë “dosje të zezë” të marrëdhënive shqiptaro kineze, e cila ka siglën “Tepër sekret” dhe përmban një korrespodencë të gjatë me raport-informacione të firmosura nga ambasadori shqiptar në Pekin, Reiz Malile, atasheu ushtarak Elami Hado, drejtori i Drejtorisë së Marrdhëniemeve me Jashtë në Komitetin Qëndror të PPSH-së, Pirro Bita, etj etj, ka të pasqyruara me detaje dhe hollësira shumë e shumë ngjarje ku ushtarakët, kursantët e specializantët shqiptarë janë “lëshuar si ujku në vathë” mbi vajzat dhe gratë kineze, duke shfryrë epshet e tyre shtazore me akte të shëmtuara përdhunimesh….?! Ku sipas raporteve në fjalë, “vajzat kineze kur përdhunoheshin, nuk bërtisnin, pasi nuk donin që të prishej miqësia shqiptaro-kineze” dhe kur pala shqiptare insistonte që ata që kishin kryer këto akte të shëmtuara të procedoheshin penalisht e t’i jepeshin gjyqit, “shokët kinezë” nuk ishin dakort me këtë masë të rëndë, por insitonin që ata “të bënin një autokritikë të thellë dhe të edukoheshin nëpërmjet punës”…?! Lidhur me këtë dhe të tjera nga kjo “dosje e zezë”, na njohin dokumentat arkivore sekretet që po publikojmë duke filluar nga ky shkrim, gjë e cila nuk ka për qëllim aspak pët të treguar apo denigruar “derrat e pyllit shqiptar”, por si një dëshmi e historisë së marrdhënieve shqiptaro-kineze, ku këto ngjarje kanë qenë dhe do mbeten si një njollë e zezë në aspektin historik të tyre…

I n f o r m a c i o n

PER KURSANTIN JANI.P.I

Jani P.I. anëtar i BRPSH-së që ishte dërguar si kursant për specializim në R.P të Kinë është sjellë shumë keq atje. Që në fillim kur u nis me avion me shokët qëlloj me grusht një nga shokët. Në një eskursion në qytetin Cun Cin u zhvesh lakuriq dhe bëri banjo në lumë. Po gjatë këtij eskursioni ofendoi në mënyrë brutale disa vajza kineze. Kur u thirr nga sekretari i organizatës për këto sjellje ay e ofendoi atë me fjalë të ulta dhe tentoi ta qëllonte me grusht. Po ashtu me fjalë brutale ofendoi dhe përgjegjësin e grupit kur e thirri për ta këshilluar. Mbas këtyre Jani I. desh ta mbyste në lumë shokun Hajri Zh. Nuk e bëri dot pasi atje u ndodhën shokët e tjerë.

Gjatë udhëtimit me autobus ofendonte nga dritarja çdo vajzë që shikonte, në autobus kishte dhe kineze. Kur u kthyen nga eskursioni, atë e thirri përgjegjësi i grupit, sekretario i org. bazë të Partisë, zv/sekretari i org. së Partisë, dhe sekretari i org. së Rinisë, por ay nuk pranonte asnjë gabim. U bë mbledhja e kolektivit për të shqyrtuar çështjen e tij, por ay nuk pranoi të marrë pjesë. Mbas kësaj e thirrë në mbledhje të org. bazë të Partisë, por dhe këtu nuk pranoi asnjë gabim dhe dy tre herë tentoj të largohej duke ju thënë se nuk ju dëgjoj dot.

Për këto sjellje org. bazë e Partisë propozoi kthimin e tij në Shqipëri. Këto propozim e aprovoj dhe Ministria e Mbrojtjes Poullore, por se e pezulloj ambasadori shoku Reiz Malile, për arsye se ky bëri autokritikë për përgjegjësitë e tij, se do të përmirësohet dhe nuk do të përsërit gabimet.

Edhe Ministria e mbrojtjes ishte dakort që ai të mos kthehej në Shqipëri.

Për këtë çështje Drejtoria Administrative bisedoi edhe njëherë me Ministrinë e Mbrojtjes, Ministria e Mbrojtjes ja la në kompetencë atasheut ushtarak që të vendosë nëse ay meriton që të kthehet në Shqipëri apo të qëndrojë atje.

Meqënse sjelljet e tija janë shumë të këqija dhe duke marrë parasysh gjërat e shëmtuara që po ndodhin atje siç ishte rasti i Hysen B., që t’ju pritet rruga këtyre dhe meqësne Jani. P. I vuan nga…..e nuk është i përshtatshëm për specialitetin që është dërguar, propozojmë që të kthehet në Shqipëri. Edhe Drejtoria Administrative është e mendimit që të kthehet në Shqipëri.

 

                    Të kthehet me vaporr

                          Hysni Kapo

……………………………………………………………………………………………………………………………………………

 

                 I N F O R M A C I O N

Në mbledhjen e saj dt.3.1.1962 organizata bazë e Partisë e kursantëve dhe ushtarakëve në qytetin Cun Cin, mori në shqyrtim sjelljet imorale dhe aktin e poshtër të Hysni. H.B. dhe vendosi përjashtimin e tij nga Partia. Për këtë i ishte paraqitur projekt-vendim Sekretariatit të Komitetit Qëndror të PPSH-së.

Por në këtë mbledhje org. bazë e Partisë shqyrtoi edhe sjelljet imorale të Hajdar D.Sh. Dhe vendosi të propozoj kthimin e tij në Shqipëri.

Hajdar Sh. ka pasur sjellje imorale, ka ndjekur vajzat kineze nga mbrapa, u ka kërkuar atyre që të venë në takim dhe megjithëse ato kanë refuzuar, ay ka vazhduar prapë të kërkojë që të venë në takim me të duke përdorur presionin dhe mashtrimin dhe në këtë mënyrë një vajzë i ka vajtur disa herë në takim, ose e ka zënë në rrugë dhe e ka marrë në shëtitje për qëllime të këqia. Kësaj vajze njëherë i mori unazën dhe i tha se do t’ja jepte përsëri, po të vinte në takim me të. Në takim iu premtoi asaj që do ta merrte në Shqipëri dhe ja dha unazën vetëm pasi ajo pranoi që ky ta puthte atë dhe e puthi. Në një takim tjetër këtë vajzë ka dashur që ta çnderonte me forcë (e nxorri dhe prezervativin), por nuk mundi pasi ajo u largua. Kur u kthye në fabrikë e puthi me forcë dhe pastaj me qëllim që ta gënjente dhe që t’i nështrohej atij, i ra në gjunjë duke qarë. I ka dhënë dhe dhuratë një shami dhe një sapun, megjithse ajo ka refuzuar t’ja pranojë.

Një vajze tjetër kineze duke dancuar në një mbrëmje i ofron faqen e tij pranë faqes së saj dhe megjithse ajo përpiqej të largohej, ay e shtërngonte fort në mes. Mbas mbarimit të mbrëmjes e ndoqi pas në rrugë, i kërkoi t’i linte takim por ajo s’pranoi, i puthi dy herë dorën dhe i bënte lajka. Po këtë vajzë në një mbremje tjetër e morri përsëri të danconte po me atë mënyrë si herën e parë dhe kur ajo përpiqej të largohej, ai e cimbiste. Këtë gjë ia bëri dhe një vajze tjetër. Njëherë kur e takoj vajzën që përmëndëm më lart dhe e pa se po bisedonte me shqiptarë të tjerë, i tha se ata janë të liq dhe se kanë nga 4-5 vajza dhe mos bisedo me ta. Të gjitha këto vërtetohen nga dekllarata që kanë lëshuar dy vajza.

Për sejlljet e tij imrorale, Hajdar Sh. është kritikuar nga përgjegjësi dhe sekretari i org, bazë të Partisë, por ay duke gënjyer nuk i pranonte. Vetëm kur iu faktuan ay pranoi gabimet e tija dhe bëri një dekllaratë ku kërkonte që me një autokritikë të mbyllej çështja e tij.

Ambasada e R.P. të Shqipërisë nuk e aprovoi vendimin e organizatës bazë të Partisë për kthimin e tij në Shqipëri duke argumentuar se mbasi u verifikua në vënd nga atashehu ushtarak Elami Hado, rezultoj se Hajdar Sh. Nuk ka kryer akte imoraliteti dhe për xhestet e tij jo korrekte e kritikoi rendë dhe e paralajmëroj.

Ne propozojmë se Hajdar Sh. Të kthehet menjëherë në Shqipëri për shkak se sjelljet e tij janë imorale, të këqia dhe të ulta, dhe se nuk ka kryer akte imoraliteti vetëm se nuk ka mundur ta bëjë, duke përdorur forcën, presionin dhe mashtrimin.

Për sjelljet e Hysen B. dhe Hajdar Sh. Shokët kinezë të Uzinës kanë thirrur përgjegjësin e grupit dhe i kanë vënë në dukje duke theksuar se këto gjëra kanë ngjallur tmerrin në popullin e rajonit.

Gjithashtu po në këtë mbledhje, organizata vendosi që Fiqri. T. t’i hiqet vërejtje e rëndë para kolektivit për arsye se ai kishte dijeni mbi sjelljen e poshtër të Hysni B. dhe jo vetëm që nuk e denoncoi, por edhe kur u pyet, nuk tregonte.

Vetëm kur u thirr për të katërtën herë dhe kur ia faktua se ka dijeni, tregoj. Për ketë propozojmë që t’i hiqet vërejtje e rëndë (me shënim në dokumenta) nga Ministria e Mbrojtjes Popullore.

 

   31.3.1962                DREJTORI I DREJTORISE SE JASHTEME

                                       Pirro Bita

……………………………………………………………………………………………………………………………

 

PARTIA E PUNES E SHQIPERISE                TIRANË MË 27/4/1962

KOMITETI QENDROR

DREJTORIA E JASHTEME

 

I N F O R M A C I O N

MBI DISA ÇFAQJE TE HUAJA TE KURSANTEVE DHE USHTARAKEVE QE STUDJOJNE NE REPUBLIKEN POPULLORE TE KINES

 

Në Republikën Popullore të Kinës kemi 64 komunistë, kursantë dhe ushtarakë të cilët bëjnë pjesë në 4 organizata bazë të PPSH-së dhe dy grupe të rini-partisë. Nga mbledhjet e këtyre organizatave bazë të Partisë deri tani na kanë ardhur 11 protokolle. Nga këto protokolle, rezulton se deri tani në jetën, qëndrimet dhe sjelljet e ushtarakëve dhe kursantëve ka mjaft sjellje të huaja dhumë të dëmëshme dhe dobësi në punën e organizatave bazë të Partisë. Çfaqjet e huaja janë në këto drejtime:

1 Në qëndrimet dhe sjelljen imorale të disa kursantëve dhe ushtarakëve deri në akte të shëmtuara siç është rasti i anëtarit të partisë, ushtarakut Hysni B. i cili me anë të mashtrimit dhe forcës çnderoj një vajzë kineze, ose Hajdar Sh, i cili në të njëjtën mënyrë si Hysni B, tentoi që të çnderonte një vajzë kineze, si dhe sjelljet jo të mira me vajzat kineze, në kundërshtim me zakonet e vëndit, të disa të tjerëve si Kristaq P. etj.

 

2 Qëndrime jo të drejta në punë dhe thyerje disipline duke ngritur problemin se në Shqipëri na kanë gënjyer për specialitetin. Kështu anëtari i Partisë, Rexhep H. nuk shkoi në punë për disa ditë për arsye se nuk pranonte specialitetin që i kishin caktuar duke dhe e konsideronte se i kishin ulur autoritetin duke e caktuar si punëtor dhe jo teknik. Ndoni Gj. Nuk pranonte të punonte në meletrixhe. Anëtari i Partisë, Kostandin B. pranon të punojë në laborator por jo në poligon, duke thënë se nuk e bën dot.

 

3 Aëntari i Partisë, Theodhoraq S. thotë se po ta dija për këtë specialitet nuk do vija fare këtu.

 

4 Pakënaqësira në lidhje me ushqimin dhe pagesën atje e familjeve të tyre në Shqipëri dhe ngritjen e këtyre problemeve në rrugë të shtrembër. Kështu p.sh. anëtari i Partisë, Kostandin B. i cili ngrihet në mesnsë para 35 vetave dhe bën alarm për ushqimin dhe u thotë të tjerëve se ti mund ta hash këtë, por unë nuk e ha, ose një tjetër që thotë, ose më jep gjellë tjetër, ose unë nuk luaj nga vëndi. Anëtarët e Partisë, Theodhori S. dhe Pandeli M. në rrugë të shtrembër në mes të tërë kolektivit ngrenë çështjen e pagesave, akuzojnë përgjegjësins e i bën kërkesat e buta, etj., ose oficerët që janë në Guo-Mi, për çështjen e pagesave i bënë një letër atasheut ushtarak me përmbajtje shumë të ulët dhe në formë proteste.

 

5 Sjellje jo të mira me kolektivin dhe shokët kinezë, si p.sh. Jani I. që sillet keq më shokët kinezë.

 

6 Keq është sjellë edhe anëtari i Partisë, Ramadan Sh. i cili është zënë me shokët dhe ka ofenduar një mjek kinez. Anëtari i Partisë, Hiqmet L. sillet keq me shokët dhe anëtari i Partisë, Hamit R. është zënë…

Disa bashkëpunëtorë që raportonin doktor Stiliano Nosin:

“Maja e Çikës”

“Mali i Kukësit”

“Vatra e vogël”

“Klavikula”

“Vojtimi”

“Joviku”

Doktor Nosi me bashkëshorten

Nga Kastriot Dervishi

Kam qenë i vogël teksa shihja si vinte me ngadalë në spital me biçikletë doktor Stiliano Nosi. Pavarësisht se kish dalë në spital ai jepte ndihmën e tij në spitalin e Elbasanit. Regjimi ia kishte nevojën, por ama e konsideronte në fshehtësi si “agjent anglez”, e për këtë arsye e përndiqte. Dyshimi i vetëm për “agjent anglez” ishte arsimimi. Oficerët e Sigurimit, duke qenë se vuanin nga një lloj inferioriteti, çdo gjë që lidhej me arsimin e lidhnin me agjenturat. Sigurisht nuk ishin të aftë të gjenin gjë në këtë drejtim. 

Stiliano pas lufte kishte dijeni për vendndodhjen e xhaxhait të tij, Lef Nosi, i cili u kthye në Elbasan në mars 1945.

Qëndroi i fshehur për një kohë të gjatë. Më 5.8.1945 u arrestua i prerë në besë në Kodrën e Kuqe të Tiranë nga një person i cili do dënohej më vonë nga regjimi komunist.

Gjithë grupi që e mbrojti u arrestua bashkë me Lefin dhe më 21.10.1945 u dënua kështu nga Gjykata Ushtarake e Tiranës:

Vasil Grigor Nosi (6 vjet, vdiq në burg), Marko Mosi Menahem (hebre, 4 vjet), Stilian Grigor Nosi, (2 vjet), Fahrije Ramadan Haveriku (3 vjet), Xhemal Hamdi Farka, (2 vjet), Adem Samurri (2 vjet).

Stilian Nosi, lindur në Elbasan në vitin 1917 ishte djali i vëllait i Lef Nosit. Mbaroi arsimin e mesëm në Korçë në vitin 1934, “Rober Kolege” në Stamboll në vitin 1941. Në vitet 1941-1943 studion në Universitetin e Mjekësisë në Bejrut të Libanit. Më 1943 nis studimet në Bolonja, por kthehet në atdhe për shkak të luftës. Më 21.10.1949 është marrë në kontroll operativ 2B dhe 31.3.1984 në përpunim aktiv 2A “si agjent i mundshëm anglez”. Përpunimi nuk zgjati shumë pasi doktor Nosi vdiq.

Në shkurt 1980, Stlian Nosi i është shprehur bashkëpunëtorit “Tomori”: Khomeini, për mendimin tim është një haxhi qamil i dytë, si nga pikëpamje fetare ashtu edhe politike dhe ushtarake, s’ka si të jetë ndryshe…Ndërsa Haxhi Qamili mburrej se do të luftonte armiqtë e brendshëm ashtu edhe të jashtmit, edhe Khomeini deklaroi se do të luftojë kundër SHBA-së e BS-së dhe reaksionit të brendshëm. Këto janë aventura”. Punëtori operativ vendos këtë shënim: “E dhëna ka vlerë operative pasi Stilian Nosi ul shumë poshtë veprimtarinë revolucionare të Khomeinit dhe njëkohësisht veprimtarinë patriotike të Haxhi Qamilit”. Iu dha detyra që të hapë biseda rreth luftës së popullit iranian dhe rreth Haxhi Qamilit, duke përdorur edhe veprat e Enver Hoxhës për të. Edhe pas vdekjes ndaj tij u ndërmor një veprim i shëmtuar, krejt i padëgjuar më parë.

Disa shprehje të Stilian Nosit që e bënë “agjent anglez”:

-“Ai me dy brirë (për Enver Hoxhën-shënim) ka shkruar në Moskë, por akoma nuk është kthyer”. (1949)

-“Regjimi i sotëm nuk është demokratik, por është diktaturë”. (1949)

-“Tani për tani nuk do kemi ndryshime”. (1951)

-“Barnat amerikane, janë më të mira se ato sovjetike” (1954)

-“Sa të ligj u treguan anglo-amerikanët në vitin 1945, bombën që patën nuk e përdorën. Hajde duro këta tani”. (1957)

-“Një grua që kish ardhur nga SHBA tregonte se një mjek me një punë mesatare, ka bërë një kapital pre 40 mijë dollarësh (1964).

Korrespondenca me shtetas të huaj vihej në dukje. Për këto lloj të dhënash, Sigurimi dilte në përfundimin se Stilian Nosi ishte “agjent anglez”.

Disa bashkëpunëtorë që raportonin doktor Stiliano Nosin:

“Maja e Çikës”

“Mali i Kukësit”

“Vatra e vogël”

“Klavikula”

“Vojtimi”

“Joviku”

I vetëdijshëm se vëllai i tij i madh Erdogan nuk mund ta ndihmojë atë për një çështje kaq të rëndësishme, ai do të vazhdojë të përdorë të gjitha dredhitë e tij për të bindur Kryeministrin grek se planet e tij për shpronësimin e pronave që i përkasin minoritetit grek është çështje e së kaluarës, por sapo të vijë 18 tetori, ditën tjetër, marrëveshja e tij me oligarkët e tij të preferuar do të vazhdojë ashtu siç ishte planifikuar, dhe qytetarët shqiptarë dhe pakicat greke do t’u grabiten pronat e tyre.

Nga Dr. Francesca Norton

Komisioni Evropian rekomandoi më 29 maj për të filluar negociatat e pranimit në Bashkimin Evropian me Shqipërinë. Megjithatë, për shkak të një krize të thellë dhe serioze politike dhe për një proces shumë të diskutueshëm të zgjedhjeve lokale të fundit, më 18 qershor Këshilli i Bashkimit Evropian shtyu vendimin deri në Tetor 2019.

Më 18 tetor, Këshilli do të japë një vendim përfundimtar për hapjen e negociatave me Shqipërinë dhe Maqedoninë Veriore. Kjo e fundit pritet të marrë dritën jeshile duke e lënë Shqipërinë pas ose me refuzimin për hapjen e negociatave ose me një status në pritje e cila do të jetë e shoqëruar me një listë të gjatë kushtesh për t’u përmbushur nga qeveria shqiptare.

Bundestagu gjerman pritet të votojë në 26 shtator nëse do të hapë ose jo bisedimet e pranimit me Shqipërinë. Ndërkohë, një dokument, i cili do të formulojë pozicionin gjerman në Këshillin e BE, është duke u finalizuar dhe do të vihet në votim me kërkesën e dy grupeve parlamentare në mazhorancë, CDU/CSU dhe Partia Social Demokratike. Maqedonia e Veriut do të fillojë negociatat që në janar, ndërsa Shqipëria do të fillojë bisedimet e pranimit vetëm pasi të përmbushet një listë e gjatë e kushteve. Këto kushte përfshijnë funksionimin e institucioneve të drejtësisë, siç është Gjykata Kushtetuese e cila nuk ka ekzistuar për gati dy vjet; adaptimi dhe zbatimi i Reformës Zgjedhore që mund të kërkojë zgjedhje të parakohshme; një sqarim përfundimtar nga Gjykata Kushtetuese për ligjshmërinë e zgjedhjeve lokale të 30 qershorit 2019, të cilat u mbajtën pa kundërshtarë dhe në një stil krejt komunist, si dhe kërkesa të tjera të rëndësishme në lidhje me luftën kundër korrupsionit, krimit të organizuar, reformës në administratë, etj.

Gjermania, Franca, Hollanda dhe disa vende të tjera të BE-së janë shumë skeptikë për hapjen e negociatave me Shqipërinë për shkak të mungesës së përparimit në vitet e fundit nga qeverisja e Edi Ramës, veçanërisht me korrupsionin në nivelet e larta të qeverisë së tij, kontrabandën e drogës dhe krimin e organizuar.

Por një lajm i keq për Shqipërinë mund të vijë edhe nga Greqia, e cila vazhdimisht i ka kujtuar qeverisë shqiptare angazhimet e saj ndaj kritereve të Kopenhagës, respektimin e të drejtave të njeriut dhe të drejtat e minoriteteve. Kryeministri Grek Kyriakos Mitsotakis, në Selanik, në prani të të gjitha mediave vendase dhe të huaja paralajmëroi se Greqia do të bllokojë nisjen e negociatave Tiranë-BE nëse qeveria shqiptare nuk respekton të drejtat e pakicave greke në Shqipëri.

‘Unë jam plotësisht i qartë për këtë çështje, unë ia kam transmetuar si Presidentit Macron, Kryeministrit Hollandez Route dhe Kancelarit Merkel në lidhje me bisedimet që priten në Këshillin Evropian në Tetor. Ne nuk jemi akoma të bindur. Ne do të duhet të shohim një ndryshim në qëndrimin e qeverisë shqiptare ndaj pakicës kombëtare greke, ‘tha Mitsotakis.

‘Ne nuk jemi akoma të bindur’ ishte edhe mesazhi i Ministrit të Jashtëm të Greqisë, Nikos Dendias, i cili deklaroi se ‘në kontekstin e hapjes së negociatave të integrimit të Shqipërisë (për të cilat BE-ja ka bërë kushte të qarta), ne do të vazhdojmë të monitorojnë nga afër përmbushjen e 5 përparësive kryesore të Shqipërisë. Ne do të vazhdojmë të monitorojmë nga afër dhe respektojmë të drejtat e njeriut përmes veprimeve tona.’

Shqipëria nuk i ka përmbushur Kriteret e Kopenhagës, të cilat përfshijnë institucione demokratike dhe zgjedhje të lira dhe të ndershme, të shkelura në stilin më absurd dhe diktatorial më 30 qershor 2019. Zgjedhjet u mbajtën me vetëm një parti, të numëruara nga një parti dhe pa habi të fituara nga një parti, të bojkotuara nga 85% e votuesve, të drejtat e njeriut dhe të drejtat e pakicës greke në Shqipëri paraqesin një problem të vërtetë për Greqinë e cila kohët e fundit është shqetësuar shumë me një iniciativë të re e të dyshimtë nga qeveria e Edi Ramës e quajtur Korporata Shqiptare e Investimeve.

Ky institucion i ri do të konsolidojë nën kontrollin e tij të gjitha tokat publike dhe asetet e tjera, dhe do t’i përdorë ato si një mjet ‘për të nxitur investime private.’ Ky institucion përfaqëson kanalizimin e çdo prone publike dhe private të qytetarëve në duart e Kryeministrit. Kjo do të thotë që toka në pronësi të qytetarëve të minoritarëve në Himarë, Vlorë, Sarandë të merret prej tyre dhe t’u jepet një grushti oligarkësh të pozicionuar shumë afër Kryeministrit shqiptar.

Rrëmbimi i tokës së qytetarëve të zakonshëm dhe transferimi i pronësisë në pak investitorë shkel jo vetëm të drejtat e njeriut të të gjithë pronarëve të tokave, por edhe shkel edhe të drejtat e pakicës greke. Për më tepër, kjo iniciativë kryhet thjesht për qëllime të pastrimit të parave. Me Korporatën Shqiptare të Investimeve, Edi Rama do të bëhet oligarku më i madh de facto në Shqipëri dhe partneri i madh i të gjithë oligarkëve të tjerë.

Korporata Shqiptare e Investimeve u denoncua nga ish-kryeministri Sali Berisha, i cili deklaroi në një televizion kombëtar se përkeqësimi i marrëdhënieve midis Shqipërisë dhe Greqisë mbi pakicat është i lidhur me një mega-skandal në të gjitha pronat në Shqipëri, veçanërisht ato me vlera të mëdha në bregdet.

‘Kjo është goditja e madhe dhe përfundimtare e Edi Ramës,’ tha Berisha ‘për të vjedhur ato që kanë mbetur nga pronat e qytetarëve në favor të oligarkëve të tij tashmë të njohur’.

‘Ky ligj do t’i japë pronësi absolute arkitektit të tij, i cili në fakt është Kryeministri Rama,’ tha ish-deputetja Jorida Tabaku. ‘Ai do të jetë njeriu që do të trajtojë çdo pronë publike dhe / ose private në vend duke u dhënë super fuqi oligarkëve. Kjo është në kundërshtim me kushtetutën dhe ligjin e pronës, në kundërshtim me ligjin organik të qeverisjes vendore dhe të paktën 3 ligje të tjera që rregullojnë pasuritë publike dhe marrëdhëniet pronësore.’

Në kundërshtim me të gjitha institucionet ndërkombëtare, përfshirë FMN, Banka Botërore, Këshilli i Evropës dhe Departamenti i Shtetit i SHBA të cilat e kanë kritikuar qeverinë shqiptare për ligjin e Korporatës së Investimeve, Edi Rama prapë vendosi të procedojë me planin duke shkelur të drejtat e shumë shqiptarëve, qytetarëve të minoriteteve , dhe duke ngritur shumë shqetësime për qeverinë greke e cila shpesh ka deklaruar se ‘pikëpamjet e Greqisë dhe BE-së për të drejtat e pakicës greke në Shqipëri janë shprehur vazhdimisht dhe qartë në të gjitha nivelet.’

Për shkak të presionit nga autoritetet më të larta të Greqisë në mbrojtje të të drejtave të pakicave, qeveria shqiptare në pranverë të vitit 2019, hoqi nga faqja e internetit të Fletores Zyrtare vendimin për shpronësime arbitrare të pronave që u përkisnin anëtarëve të pakicës greke në Himarë. Por Greqia ishte ende duke monitoruar nga afër hapat e rradhës të Kryeministrit shqiptar Edi Rama, pasi heqja e vendimit, nuk do të thoshte se ai është tërhequr nga planet e tij. Kjo manovër nga Edi Rama ishte për të mashtruar grekët në mënyrë që të merrte një dritë jeshile për bisedimet e pranimit në 18 qershor, dhe më pas ai mund të kthehej në planet e tij të ndarjes së një pjese të madhe të territorit shqiptar, e cila në fakt është pjesa më e bukur e peizazhit të vendit, me oligarkët e tij.

Por shtyrja e vendimit të BE-së më 18 tetor, dhe diskutimi i pronësisë së tokës së minoriteteve në Asamblenë e OKB të planifikuar në tetor me iniciativën e qeverisë gjermane, detyroi Kryeministrin shqiptar të luante një dredhi tjetër, dhe më 16 shtator 2019, ai ndryshoi në mënyrë kozmetike ligjin, duke nënkuptuar se ai do të reflektonte në shqetësimet e ngritura nga qeveria greke, por në fakt kryeministri Rama po planifikon të ecë përpara i pashqetësuar me ligjet për tjetërsimin e pasurive të paluajtshme të pakicës etnike greke, manastireve dhe famullive në bregdet në rajonin e Himarës – Sarandë.

Loja e Edi Ramës është se megjithëse qeveria ka ndryshuar nenin e saj për prokurimin publik, ajo ende ka lënë në hije mënyrën e funksionimit të saj. Kështu, pronat, përfshirë ato të minoritarëve në bregdet, apo zona të tjera të vendit, mund të gëlltiten nga Korporata e Investimeve, gjoja për interes publik dhe t’ua japin ato disa ‘investitorëve strategjikë’, të cilët në fakt janë oligarkët e Ramës. Ky mashtrim kundër autoriteteve greke dhe shkelje e minoriteteve është një tallje e hapur nga Kryeministri shqiptar.

Edi Rama nuk po tregon asnjë interes për faktin se çdo ligj i miratuar nga Parlamenti nuk mund të shkelë të drejtat e qytetarëve që janë konsoliduar gjatë 30 viteve të fundit. Kjo është arsyeja pse Presidenti i Shqipërisë, Ilir Meta ktheu për rivlerësim shumë ligje për këtë çështje, pasi ishin antikushtetuese dhe shkelnin të drejtat e njeriut, por pavarësisht shqetësimeve nga autoritetet greke, nga Presidenti i Shqipërisë, dhe nga institucionet ndërkombëtare, Rama e kaloi menjëherë në Parlament, duke dërguar një mesazh shumë sfidues për homologun e tij grek.

Më datë 19 shtator, një delegacion i Komisionit të Venecias vizitoi Tiranën për këtë çështje shumë të diskutueshme të të drejtave të pronës dhe pronësisë së tokës. Pas takimit me delegacionin, ish-deputeti, Oerd Bylykbashi deklaroi për mediat se ‘Edi Rama përmes Korporatës së Investimeve po merr pronat e pronarëve të tokave dhe do t’i transferojë ato tek oligarkët. Ky është një mekanizëm i ligë. Një mekanizëm që shpronëson pronarët e tokave.’ E pranishme në këtë takim, Jorida Tabaku shtoi se ‘Gjatë gjashtë viteve të fundit ka pasur një shkelje të vazhdueshme të të drejtave të njeriut, të cilat nuk janë vetëm përparësi nga BE, por edhe e drejta e pronësisë, një e drejtë njerëzore e cila është shkelur nga Edi Rama, duke nxjerrë ligje të paligjshme dhe antikushtetuese dhe duke vendosur norma të paprecedentë për vendet e tjera të rajonit.’

Ditën e djeshme, Edi Rama u takua me Kryeministrin Grek Mitsotakis në një event të OKB në SHBA. Nën kritikat e rënda në vendin e tij, me një krizë të thellë politike dhe institucionale të shkaktuar nga zgjedhjet e tij të stilit komunist të 30 qershorit, nën shumë akuza korrupsioni për të dhe ministrat e tij, përfshirë edhe vendimin e djeshëm nga Gjykata e Krimeve të Rënda e cila dënoi ish-Ministrin e Brendshëm të Ramës, Sajmir Tahirin, me 5 vjet burgim, i akuzuar për përfshirje në korrupsion dhe trafik të drogës, një ekonomi të dobët dhe mungesë e shpresës të cilat kanë detyruar të rinjtë të arratisen nga vendi, një sinjal pozitiv në lidhje me hapjen e negociatave të BE me Shqipërinë do të ishte shpëtimi i vetëm për Ramën i cili sipas standardeve të qeverisjes së tij duhet të ishte larguar nga detyra e Kryeministrit kohë më parë.

I vetëdijshëm se vëllai i tij i madh Erdogan nuk mund ta ndihmojë atë për një çështje kaq të rëndësishme, ai do të vazhdojë të përdorë të gjitha dredhitë e tij për të bindur Kryeministrin grek se planet e tij për shpronësimin e pronave që i përkasin minoritetit grek është çështje e së kaluarës, por sapo të vijë 18 tetori, ditën tjetër, marrëveshja e tij me oligarkët e tij të preferuar do të vazhdojë ashtu siç ishte planifikuar, dhe qytetarët shqiptarë dhe pakicat greke do t’u grabiten pronat e tyre.

A do t’i hajë qeveria greke gënjeshtrat e tij? A mund të besohet një Kryeministër si Rama? A mundet një drejtues shteti që nuk duket se kujdeset për njerëzit e tij, të drejtat e tyre themelore të njeriut, të ardhmen e tyre evropiane, të kujdeset për të drejtat e pakicës greke dhe të respektojë shqetësimet e homologut të tij grek?

A mund t’i besohet Edi Ramës kur vetëm disa javë më parë, në një sjellje aspak prej shtetari mohoi të ishte me pushime në Greqi, dhe duke i thirrur me ironi mediat greke që raportuan vizitën e tij sekrete në Trikalan si ‘mbeturina’?

Edi Rama duhet të respektojë Greqinë, dhe jo të vazhdojë provokimet e tij siç ai ka bërë shumë herë në të kaluarën. Para së gjithash ai duhet të respektojë parimet themelore të demokracisë, të drejtat e njeriut të qytetarëve të tij dhe ato të pakicave. Fundja, a nuk është ky themeli i Evropës së bashkuar?

Edi Rama gjithmonë ia ka hedhur fajin vendeve të BE për dështimin e Shqipërisë për hapjen e negociatave, duke pretenduar se është një problem i brendshëm i vendeve të BE-së dhe jo i qeverisë së tij.m

‘O hipokrit,’ thotë Bibla, ‘së pari nxirr traun nga syri yt; dhe atëherë do të shohësh qartë për të dëbuar kokrrën e grurit nga syri i vëllait tënd.’

Syri.net

Teuta Skënderi/T

Tirana ishte qytet i ndaluar për ne për shumë dekada. Sikur një dashuri e ndaluar, emrin e së cilës nuk guxoje ta thuaje me zë, endërronim rrugët dhe dritaret e saj.

Por këngët për të askush nuk arriti të na i ndalonte.

Ato vazhduan të këndohen dhe mbahen në mend.

Tiranën vizitova për herë të parë atë vit kur Babi im nderroi jetë. Nuk arritëm ta realizojmë endrren shumevjeçare: të pijmë kafe së bashku në Sheshin Skenderbe.

Shetisja rrugët e bukura të Tiranës atë ditë të nxehtë Gushti, e rrethuar me gjuhën dhe popullin tim kudo, me mikpritjen, fjalë të bukura, bujarinë.

Në kafenenë përballë monumentit madhështor të Skenderbeut më pikuan lotet: për Babin, për fatet tona, për dekada të persekutimit nga të dy anët e kufirit, për këngët e pakënduara, për Zoja Lilin fisnike- bibliotekisten e Prizrenit, e cila kishte nevojë të mirrte leje të veçantë pêr të vizituar vëllain e saj në Tiranë, për faktin se mund të vizitonim Zagrebin, Lubjanën, Beogradin, Dubrovnikun lirshëm dhe kurdo, por Tiranës nuk guxonim as të ja përmendim emrin;

për Babin perseri, sepse sikur ja degjoja zërin nga largësia.

Kamarieri me emrin Roland i vërejti lotet. Më pyeti nëse mund të më ndihmojë.

I fola për Babin dhe dashurinë tonë të ndaluar me vite të tëra, dëshirën e tij shumëvjeçare- dhe ja që tani mund të udhëtojmë në Shqipëri lirshëm, ai më nuk është në këtë Botë.

Më dëgjoi me vëmendje. Më tha se do të ishte njeriu më I lumtur nëse një ditë, kur edhe ai nuk do jetë në këtë Botë, vajza e tij do ti tregojë dikujt të panjohur për të, ashtu sikur une i fola për Babin tim.

Dashuritê e ndaluara shndërrohen në mall të përjetshëm. Kështu ndodhi edhe me qytetin tim të ndaluar. Kur më ne fund e vizitova, i ngjajnte një ëndrre të lashtë që tani shihja me sy të hapur.

Tirana e ëndërrave tona të këputura, kolektive, Tirana e këngëve tona tē ndaluara, Tirana që ishte shumë after por të dukej sikur ishte prapa shtatë maleve dhe shtatë deteve, u godit nga termeti i fuqishem sot, dhe mua më dhemb shpirti dhe më shtrëngohet zemra, sepse e dua shumë më fuqishem se çfaredo shkalle Rihter, e cila sot provoi ta gjunjezoj atë.

Do të rri zgjuar sonte, bashke me Tironsit, sikur atë natë kur isha fëmi, dhe për here te parë degjova zërin e Vaçes në një televizor të vjetër, që emitonte fotografi te ndaluara qe megjithate udhëtonin dhe mrekullisht mbërrinin në dhomën tonë të ditës nga Tirana në Prizren…

.

Nga Ervisa Sadushi/ Stockholm..

Ku po jetojme ne, ku njerzit vdesin nga ilaçet e skaduara, ku nje familje mer 2500 lek te rinje ne muaje ndihme sociale,😥😥 ku burrat e mençur ( qeveritaret, analistet qe I shohim neper studio televizive ) harxhojne 100 euro ne dit vetem per karburant🤮.

Dhe kjo na u desh, nje termet se te tjerat jane ne rregull!

Dhe degjoni premtimet nga qeveritaret, se u miratua fondi, se ata nuk po I ze gjumi per ju. Fatkeqet qe ju ka plasur muri i shtepis ku jetoni, se ata do ju japin nje vendbanimi sa te riparohen banesat e demtuara nga termeti…!

Aq sa ju dhane banorve të Korçe ( te mjeret ju neper çadrat e ushtrise ) se dimri po afron.

Po çrendesi ka, mediat ( tv, portalet, gazetat, ) kane pune plot me se te merren, se ata kane çte thone çte shkruajne çte servirin tek ne o POPULL. Se ne I besojme ata, ato, se ne e kemi ne terezi, se ne do dalim neper media te ndryshme dhe do ngrem zerin, se ne do bertasim e do themi fjale te medha madje dhe fjale prekse, do perlotemi, do fleme neper çadra do kuvendojme me njeri tjetrin do themi shume gjera te medha, do kenaqemi duke u mburrur me njeri tjetrin duke I thene fjale politikanesh, dha ata do na nxjerrin me tv, se ne e ngritem zerin. Se burrat e mençur do mblidhen neper studio televizionesh e se do thone shume gjera për ne që fleme nëper çadra, se atyre ju vjen shume keq për ne per familjet tona, se ata sodolarizohen me ket fatkeqsi natyrore, po ashtu do ju bejne thirrje politikanve ( qevesis ) qe ata te bejne të pamunduren për ne😥

Dhe kjo e fundit ( qeveria ) do vije do na takoje, do na shoh ne sy, do na përkdhelin doren ne shenje keqardhje, do perloten e do na mbeshtesin plotsishte dhe sigurishte do na premtojnë plot gjera, si gjithmone😤😢🤮

Dhe ata do ikin neper vilat e tyre, e ne qe jemi lepire mbas kurrizit te njerit-tjetrit duke I takuar fshehurazi duke ju servilur e duke I falenderuar pa funde, do kthehemi prap tek çadrat e ushtris, dhe do vazhdojme te frym kraharorin perballe njerit-tjetrit, duke u mburrur me premtimet boshe që morëm, duke harruar qe koha kalon e ne jemi nëpër çadrat e ushtris, duke harruar se dita, java, muaji, viti iken shpejte!

Fajin e ka saliu, fajin e ka iliri, fajin e ka edi, keta burrat e mençur do rrafin mendimet neper studio te ndryshme,,,!

Ne edhe pse jemi neper çadrat e ushtris ne do I ndjekim deri ne fund, do bejme debat me njeri tjetrin se kush ka te drejte nga burrat e mençur. Ne mengjes do lexojme dhe portalet dhe gazetat se nuk na mjaftoj koha e humbur në mbremje ne tv.

Ku po jetojme ne, ku njerzit vdesin nga ilaçet e skaduara, ku nje familje mer 2500 lek te rinje ne muaje ndihme sociale,😥😥 ku burrat e mençur ( qeveritaret, analistet qe I shohim neper studio televizive ) harxhojne 100 euro ne dit vetem per karburant🤮

Zoti na dhente kurajo se mendjen e kemi!

.

Ermal Mulosmani.

Si fillim më duhet të sqaroj që termi “bir kurve” nuk përbën aspak një sharje vulgare. E ka përdorur i pari Kryeministri kur donte të shfajësohej nga akuzat e hajnisë duke thënë “ nuk ka bir nëne apo bir kurve…”. Pas tij dhe nën shembullin e tij, vazhdoi edhe i akuzuari për narkotrafik, Saimir Tahiri.

Por, në fakt, rrënjët e përmbajtjes së këtij togfjalëshi i gjejmë në bisedat e përditshme qysh në adoleshencë të hershme. “Bir kurve” konsiderohej ai që ishte i shkathët, “bythë e zgjuar”, finok, dilte palagur dhe përfitonte nga situatat.

Me kalimin e kohës, fjalës “bir kurve” erdhi duke iu korrigjuar kuptimi. Në kohët moderne me “bir kurve” filluan të quheshin edhe hajdutët e parave të shtetit, mashtruesit, trafikantët, gënjeshtarët, arrivistët, servilët, dallkaukët.

Ishte një evoluim përmbajtësor. Ky ishte kuptimi i dytë i “birit të kurvës”.

Më 09 Janar 2004 ndodhi një katastrofë në det të hapur. 28 shqiptarë u mbytën në një furtunë detare dhe në transmetim të drejtpërdrejtë televiziv dëgjoheshin zërat e tmerrit! Ishte një nga ngjarjet më të tmerrshme dhe të paharrueshme që kam përjetuar ndonjëherë….

Kryeministër i Shqipërisë në atë kohë ishte Fatos Nano dhe ditën e ngjarjes nuk ndodhej në Shqipëri por në Greqi. E gjithë Shqipëria ishte e tronditur. Por Kryeministri nuk u kthye atë ditë në atdhe. Ndenji edhe një natë tjetër në Greqi për turpin e vet. Ajo që më ka bërë përshtypje ishte interpretimi i mosardhjes nga qytetarët. Dikush tha : “Biri i kurvës, thonë që e kanë parë duke luajtur në kazino”!

Ishte një pasurim i termit “bir kurve”. Aty tashmë përfshihej edhe “arroganti i papërgjegjshëm” dhe “vanitozi i pashpirt”.

Ky është edhe kuptimi i tretë i kësaj fjale.

Të gjitha këto cilësi, të epitetit “bir kurve” mund t’i gjejmë në tre ngjarjet kryesore të ditëve të fundit. Po e filloj me Saimir Tahirin dhe dënimin e tij.

1.

Saimir Tahiri është Ministri i Brendshëm më i suksesshëm që na është shitur për 4 vjet. Befas, një ditë, morëm vesh që ky Ministër ua ka shitur makinën e vet personale disa trafikantëve të mirënjohur të narkotikëve që ishin edhe kushërinj të tij.

Zoti Tahiri, atëherë, ishte subjekt i Përmbarimit për një gjyq të humbur me  bijtë e zotit Berisha. E, për të mos ua paguar paratë që e kishte dënuar Gjykata, “bytha e zgjuar”, “biri i kurvës”  Ministër i Brendshëm u merr paratë kushërinjve, u jep makinën dhe një “autorizim për përdorim”. Fiks çfarë atyre u duhej për trafikun e narkotikëve.

Transporti vendor i drogës bëhej kollaj me makinën e Ministrit dhe autorizimin përkatës. Cili polic do të ndalonte një shofer që kishte autorizim direkt nga Ministri i Brendshëm?! Pra, Habilajt ishin pak më “bij kurvash” se Ministri.

Vetëm për këtë, sikur asgjë të mos kishte bërë më tepër Saimir Tahiri duhej shkarkuar dhe futur në burg! Për ndihmë të hapur në trafikun e narkotikëve dhe shmangie e taksave dhe detyrimeve gjyqësore. Po të kujtoheni, ato kohë, ai thoshte “Unë nuk isha budalla të m’i konfiskonte Përmbarimi paratë”! Jo, ai nuk ishte budalla, ishte “bir kurve” sipas kuptimit të parë të kësaj fjale.

Ndërkohë që po shkruaj, Tahiri ka dalë në televizor e po bërtet duke shitur moral.

2.

Dje gjithë Tirana nuk kishte ujë. Ka kohë që zona të tëra të saj presin radhën nëpër autobote uji si në shkretëtirat afrikane. Por dje kishte marrë një dimension tjetër. Nëpër kafene nuk kishte ujë, nuk shërbeheshin as kafe. Pak më vonë filluan të populloheshin WC-të e kafeneve. Të moshuar vinin vërdallë në pritje të gjetjes së momentit kur kamarieri apo banakieri nuk e kishin mendjen dhe “fap”, me vrap e në WC! Dilnin pas pak me fytyra të relaksuara! Letrat mbaruan, një erë e pakëndshme po përhapej po kush po pyeste, radhët shtoheshin.

Pas pak, dikush lajmëroi kamarierin se po spekulohej me përdorimin e WC-ve të lokaleve. Fillimisht u vendos një roje që nuk lejonte veç klientët. Por më vonë situata doli jashtë kontrollit, banjat u mbyllën me çelës! Ishte një situatë për të qeshur e për të qarë. Gjithë Tirana priste ujin, pisllëku po na mbyste…

Shkova në FB e Uriah Heep-it për të parë mos ka ndonjë lajmërim se kur vjen uji. Gjeta një postim ku i lajmëronte fëmijët “Bukën me vete dhe 10-a në mësime, siç kemi rënë dakort”!

“Biri i kurvës”! Në kuptimin e tretë, atë të “arrogantit të papërgjegjshëm dhe vanitozit të pashpirt” .

3.

Ngjarja e tretë është dorëheqja e paralajmëruar e Drejtoreshës së Rrugëve. Si fillim duhet të cek që Drejtoria e rrugëve është Thesari më i madh i Parave, Arka ku sulen të tërë, funksionarë shtetërorë e kompani zbatimi. Funksionarët kënaqin orekset e Kompanive që të kënaqin xhepin e tyre. Kompanitë kënaqin xhepin e funksionarëve që të kënaqin oreksin e tyre.

Asnjë gjë nuk tepron për shtetin!

Një rrugë preventivohet nga inxhinierë-teknicienë. Në bazë të volumit të punimeve me rezerva të mëdha. Pra, nëse fjala vjen rruga llogaritet se bëhet nga 40 milion Euro, këta e fusin në tender me fond limit 60 milion Euro. Me idenë se do e zbresë tenderi, pra konkurenca, çmimin! Por “ndal beg se ka hendek” thotë ajo fjala. Kush t’a zbresë? Atyre 20 milionëve janë vërsulur të gjithë “birat e kurvave që na qeverisin”!

Prisni burra se ka për të tërë. Fondi limit do merret i tëri!

Nëse zbritet fondi limit brengosen të gjithë, janë paratë e pamarra nga çakejtë “bira kurvash” që na qeverisin! Kur e pyet Drejtorin “Pse nuk është zbritur tenderi fare nga fondi limit” ai të përgjigjet “Kështu ka bërë edhe PD-ja”!

Prokuroria e dëgjon sigurisht, e tha në televizion. Por edhe aty ka “bira kurve” sa të duash. Dinë edhe ata se si ta rjepin.

Ngjarja e tretë ishte  tenderi 20 milion Eurosh Kardhiq-Delvinë. Aty u zunë klientët zbatues me shtetin tenderues. Kompania “Gjoka”  u zu me Drejtoreshën e rrugëve. Ajo i thoshte “mashtrues” e kompania e akuzonte për “hajdute” që e kishte shmangur nga tenderi për t’ia dhënë firmës tjetër kliente të Qeverisë. Debati u bë publik, doli në media. Atëherë u bë një zgjidhje tjetër, u anulua tenderi! Paratë do të çohen diku tjetër ku të vidhen pa bujë, këtu na doli boja. Drejtoresha dha dorëheqjen sepse ajo është më e parëndësishme sesa Klienti.

Klienti është xhepi ku futet dora e “bijve të kurvave” që na qeverisin. Bijve të kurvave” sipas kuptimit të dytë pra hajdutit dhe mashtruesit.

 /Gazeta Express/.

Drande Stakja.

E varrosën bashkë me kafkën e të birit Gjon Marashin.

Kafkën e shpuar nga plumbat e katilëve pa gjyq më 18 maj 1956.

Kafkën qe e nxorri fshehur nga varri dhe e mbajti me vete në një trastë gjthë jetën e saj.

Ja vendosën te zemra e saj, atë që kishte qenë jeta e asaj nane.

Oj Zojë Gjeloshi

A din të më tregosh varrin e djalit tim të dashur?

Sapo ishte liruar ,i kishte ba të plota tetë vitet e burgut.

Nane Dranden e dënuan se guxoi t’ia hiqte pushkën nga dora e policit, që po gjuante në drejtim të nuses së re.

Për këtë veprim e dënuan 8 vjet heqje lirie. Gjyqin ia bënë në Tiranë dhe dënimin e mbaroi në burgun e grave në TIranë.

Po nanë Drane

Une e di vendin ku e varrosën Gjonin tënd.

Qëndrova me turmën deri në mbrëmje dhe u ngulita mirë në kujtesë vendin ku i varrosën, në një përrua.

Ditën e Shenkollit, shkoi natën, e hapi vetë varrin e të birit, I ka marrë kafkën. E gjora grua, në një çantë të vogël kishte future kafkën e të birit dhe një varëse medaljon me fotografinë e tij, I qëndronte në gjoks.

Ecte e ecte nanë shkreta, që njerëz të pashpirt ia shkatërruan jetën, e lanë pa të ardhme, ia vranë shpresën, dritën e jetës.

Ajo ecte, ecte ku e zente nata.

I hapej një derë mikpritëse e njerëzve me zemër të madhe, të dukagjinasve të saj, ato që e deshën aq shumë deri sa u fik në moshëm mbi 80 vjeçare.

E varrosën bashkë me kafkën e të birit, ia vendosën te zemra e saj, atë që kishte qenë jeta e asaj nane.

Autore e shkrimit, “Gruaja qe u varros me kafken e te birit” Eshte ish nusja e djalit te Drande Stakja.

Zoje Gjeloshja banon në Hot të Ri, Shkodër.

“Kalvari i grave në burgjet e komunizmit”,

Një botim që përfshin tre libra nga dëshmitë e rrëfimet e grave që vuajtën kampet dhe burgjet komuniste.

Fatbardha Saraçi (Mulleti) vendos kontributin e jetës së saj në zbardhjen e këtyre dëshmive të fundit në 500 faqe libër. Rrëfime pa angazhim letrar, por me qartësinë e ngjarjeve të vërteta duke u dhënë jetë mijëra vajzave dhe grave që mbajtën të fshehura vuajtjet në kampet e diktaturës.

Saraçi sjell shifra:

10% e ekzekutimeve nga diktatura ishin gra, 308 prej tyre humbën ekuilibrin mendor, 7 mijë gra u dënuan politikisht, dhe mbi 10 mijë të tjera u internuan. Më poshtë kemi shkëputur një nga rrëfimet më tronditëse të librit, bashkë me shijen e dashurisë për mënyrën se si autorja e shihte jetën e saj në diktaturë

Nga Gjeneral Hysen Arapi

18 vjet me parë në Tiranë, për turpin e qeverisë së kohës, ne pabesi te plote ekzekutohet nje nga bijte me te devotshem te Kosoves.

Ministri i mbrojtjes, Kolonel Ahmet Krasniqi.

Brenda 10 diteve ne menyre thuajse te sinkronizuar vriten 2 nga burrat me ne ze per kohen. Azem Hajdari dhe Ahmet Krasniqi, duke futur ne gjendje shoku mbare opinionin kombdashes shgiptar.

Arkitekti i marreveshjes se OSLOS kolonel Krasniqi beri cmos per unifikimin e faktorit ushtarak ne Kosove me qellim forcimin e UCK dhe drejtimin e komandimin e saj nga ushtarake profesioniste.

Besnik ndai institucioneve te Kosoves, ne bashkepunim me intelektuale dhe luftetare te kalibrit te Sali Cekut, Agim Ramadanit, Kolonelit trim, Tahir Zemaj etij, ai arriti te krijoje disa njesi te armatosura te cilat u bene tmerr per okupatorin sërb dhe ishin pikerisht ato njesi qe thyen kufirin shqiptaro-shqiptar ne Koshare.

Pikerisht ne momentin kur ky strateg i sprovuar po behei gati te futej ne Kosove me njesi te re te armatosur per ti dhene goditje perfundimtare okupatorit.

Dora e zgjatur e Beogradit ekzekuton pabesisht nen hunden e autoriteteve shqiptare te cilat (ishin kujdesur qe tia carmatosnin rojet).

Kolonel Ahmet Krasniqin I ekzekutuar ne teritorin shgiptar.

Autoritetet shteterore shqiptare kane pergjegjesine ligjore por dhe morale te zbardhin kete vrasje, perndryshe ky do te mbetet nje turp i perjetshem.

Lavdi vepres se birit te shquar te Kosoves, ministrit te mbrojtjes se saj Kolonel Ahmet Krasniqi!

…edhe i fajshem edhe i pa fajshem…edhe ne burg edhe ne Liri…edhe i Dhjere edhe krenar…

Nga Ali Riza Dosti/

…edhe i fajshem edhe i pa fajshem…edhe ne burg edhe ne Liri…edhe i Dhjere edhe krenar…

Pothuajse e gjithe shpura e gazetaruceve te medias se sotme shqipfolese e shkruarese bythe e sahan lepirese e pushtetit dhunues te Rames… e shpenzoi krejt diten e sotme te se Enjtes se 19 shtatorit 2019 ne dyert e ambientet e Gjykates per te mesuar masen e denimit ndaj ish ministrit kampion te Rames…te akuzuarin per trafik droge e grup te strukturuar kriminal Saimir Tahiri..

Nga ora 4 e pasdites qe duhej te shpallej ky vendim …pasi tre gjykatesit u burgosen e u mbyllen ne ”dhomen e keshillimit” si Oso Kuka …zbardhja e publikimi i tij u be i mundur me 6 ore vonese e vetem diku pas ores 22 te darkes…pra vetem pak para mesnate…

Dhe Sajmja ja hodhi Paq …edhe sikurse flitej e pritej…pra doli ”i fajshem” por edhe i pa -fajshem…doli edhe Burre edhe Grua …

Dhe gazetaruce faqezinj qe nga gezimi qe ju shndriste ne fytyra qe ”shefi” doli i pa fajshem i jepni doren radhazi Sajmes me nje ”qe palla” qe i lumturonte te dyja palet..

O zot ku kemi mberritur e si po katandisemi…

Vendimi i sotem vertetoi kater ciperisht se Drejtesia ne shtet-qeverine e Rames ka vdekur e eshte varrosur perfundimisht,,,

Nga akuzat e renda e denimi me 12 vjet burg qe kerkoi per te Prokuroria ..Gjykata pas ”konsultimeve e keshillimeve” nje zot e di se me ke.[???]…..vendosi ta shpalle Sajmen te pa fajshem per akuzat e trafikut te droges e te grupit te strukturuar kriminal…

Por ta shpalle nderkohe te fajshem per ”shperdorim detyre” ..dhe per efekt te gjykimit te shkurtuar ta denoje me 5 vite burg…te cilat po prej gjykimit te shkurtuar serisht …katandisen ne 3 vjet e 4 muaj…[???]…

Por ne fakt Sajmja nuk do te beje as edhe nje dite te vetme burg dhe do vazhdoje te gezoje e shijoje Lirine e tij … sepse edhe ky denim ju shnderrua ne Sherbim Prove nga po kjo lloj Gjykate qesharake e burracake sa s’ja gjen dot shoqen ne rruzullin tokesor…

Pra nga i akuzuari i madh…Saja del nje i pa fajshem kryelarte…nga person i lidhur me boten e koken e krimit …Saje u paraqit pas vendimit para gazetareve e simpatizanteve te tij te shumte socialiste qe sot kishin rethuar gjykaten si Trim me flete e si Hero…

Tani me siguri Avolkati mbrojtes i tij dhe i te gjithe figurave kriminale te cilat i ka nxjerre 99.99 % te pa fajshem..z.Maks Haxhia do ulet qete – qete te kalkuloje se sa miliona duhet ti ktheje shteti shqiptar mbrapsht klientit te tij per Prishje te Imazhit e cenim te figures publike, per akuza te rreme e fajesi te pa vertetuar etj etj…

Pra Sajmiri shpetoi sot Ramen…e Gjykata e ketij te fundit shpetoi Saimirin … e te gjithe se bashku ”shpetuan ” Shqiperine nga Droga , nga Krimi e nga Habilajt…hahaha …sa shume ironi …. tallje e poshterim ka ne kete palo vendim burracakesh nga kjo palo Gjykate qe me cdo gje mund te kete lidhje por me Drejtesine kurren e kurres…

Dhe Sajmja triumfator ndaj nje lloj Drejtesie te marre fund koke e kembe .. ndaj nje drejtesie te kapur prej fyti nga kryehorri – kryeminister i Sajmes …qe sot u tremb goxha nga ndonje lloj koke-krisje e ish kampionit te tij qe mund ti hapte telashe te tmerreshme me ze e figure…deklaron pa ju dridhur qerpiku kerkundi se …

…Nuk e kuptoj se cfare lloj vendimi ishte ky…ndaj se pari me lini ta pertyp ate….

Gjykata me tha se nuk jam as kriminel e as trafikant droge …por serisht me denoi per shperdorim detyre…ky eshte nje vendim qesharak te cilin une e avokati im sigurisht qe do ta apelojme..

Me denuan thjesht per disa kusherinj idiote qe kam ne fis…ju drejtua ai gazetareve…ndaj ju keshilloj ju tha me pas me ironi atyre qe…edhe ju te ruheni mire nga kusherinjte tuaj…

Ju faleminderit te gjitheve ju njerezve te medias qe prej kaq kohesh keni ndjekur hap pas hapi …Procesin e Shekullit [ ???]……e mbylli perballjen e tij pas vendimit te gjykates … perballe gazetareve ish ministri kampion e deri dje Drogmen e kriminel e nga neser e mbrapa i pa fajshem e hero…Saimir Tahiri…

Cfare fyerje per Shqiperine…cfare perdhosje e drejtesise …cfare ofendimi ndaj ligjit …cfare abuzimi e perqeshje skandaloze per ty o popull…cfare tallje me te gjithe ne shqiptaret …

Dhe pastaj thone …pse ikin te tmerruar nga syte – kembet shqiptaret e gjore prej Atdheut te tyre …

Dhe pastaj …dikush kerkon te na mbushe mendjen per SPAK…per BH…per Gjykate Kushtetuese…per Shtet te se Drejtes…per Reformen ne Drejtesi…per ”seriozitetin” e Opozites ne thirrjen e saj simbol…Rama ik… e deri edhe tek Kushtet e fundit qe Gjermania i vuri Shtet-qeverise se krye-banditit Rama…

Perfundimi i gjyqit ndaj Sajme Tahirit i tha sot te gjitha dhe me mire se sa ai askush tjeter nuk mund te pergjigjej dot me sakte nese Shqiperia do te behet apo jo… e nese Shqiperia do te mund ti plotesoje kushtet gjermane ..e nese Shqiperia e Rames deshiron me te vertete hapje negociatash e integrim te vendit ne BE…

Cfare nuk ben vaki o populli im…ku i dihet edhe mund te behet por me nje kusht ama …qe Saimir Tahiri te jete tashme Kryeminister ose qofte edhe President…e Maks Haxhia te emerohet Minister Drejtesie ose Kryeprokuror …e gjyqtaret qe dhane sot vendimin ta kalojne menjehere Vetingun pa kaluar fare ne testin e bango-proven perkatese…e pse jo te zgjidhen edhe si anetare te SPAK-ut…

Sajmja doli i pa fajshem…doli vete apo e nxorren …me vendim apo me urdher…kjo eshte njesoj si ajo pyetja qe shqiptaret kane 38 vjet qe e bejne pa pushim per ish kryeministrin e tyre te dikurshem….morepo Mehmet Shehu vrau veten apo e vrane…?

Dhe sigurisht si per Mehmetin po ashtu edhe per Sajmen as kane marre e as kane per te marre kurren e kurres pergjigjen qe duhet te marrin…sepse keshtu ka qene e keshtu do te jete Shqiperia e tyre komuniste e socialiste bashke …e kuqe e mavi bashke…Pus e Tunel i erret pa as me te voglen rreze drite…ose thene shqip fare …nje Tmerr pa fund…Llum…fund e krye…

A.R.DOSTI

Qamil te qofte dheu i lehtë vëlla.

Qamil Zela vrau veten ne qeli sepse u burgos per një lidhje te jashteligjshme të energjisë elekrike.

Qamili i shkretë vrau veten nga turpi…ai nuk kishte 3800 leket ti paguante ketij kurvë-shteti.

Qamili u gjykua dhe u denua me burg .

Qamilit ja mori jeten turpi dhe namusi…

Xhemile Pepa mori një vazo me lule dekorative, në dyqanin në pronësi të shtetasit Klaus Bajraktari, dhe u dënua me 1.5 mln lekë gjobë nga Gjykata e Tiranës.

Po pse vazo lulesh dhe jo hashash moj Xhemile… pse???

Saja kanabizoi gjithe vendin, futi dhe kushërinjtë të bënin trasportin dhe shitjen nëpër evropë.

Audi i Sajës i modifikuar me xhepa sekretë në hollandë, u bë i famshëm për kalimet pa kontroll në transportin e drogës shqipëri-greqi-itali…

Saja u bë dhe pilot deti…. me skaf miliona euro….

Sajmiri drejtonte dhe ekipin e drejtuesve të policisë për mbarvajtjen e punëve të kanabisit….

Ja ashtu qënkërka kjo punë…

Bosi i madh (shefi) e mban shtrenguar me lak që këlyshi mos lehi shumë, sepse dhe di shumë për shefin dhe këlyshët e tij….

Dhe mbasi ja shkerdhe…. shkërdhe….shkerdheu …. nënën trafikut të drogës…. dënohet me shërbim prove….

Qamil te qofte dheu i lehte vëlla….ai vend është marrë peng nga bandat e ”rilindasve”… nuk bëhet…

Është traditë e të majtës shqiptare besnikëria e Ministrave të Brendshëm ndaj Shefit të Madh. Enver Hoxha do të ishte një hiç pa Koçi Xoxen dhe Mehmet Shehun. Vetëm të majtët shqiptarë janë të aftë që të vrasin kaq brutalisht për t’i shërbyer Shefit të Madh. Dhe vrasin egërsisht, pa pikë mëshire. Kësisoj, posti i Ministrit të Brendshëm në Shqipëri është kthyer në një lloj mallkimi për të majtën shqiptare, një institucion që është përdorur nga padrinot vetëm për punë të ndyra.

Nga Erl Kodra.

Saimir Tahiri është i ndërgjegjshëm se në çfarë humnere e ka zhytur Policinë e Shtetit përgjatë kohës që i shërbeu Edi Ramës. Guximi i tij i çartur prej ushtari trimosh që i hynë detit më këmbë, të lë pa fjalë. Shikojeni me vëmendje teksa flet me gazetarët; ankthi që po e pëmbytë qenien e tij i derdhet portretit të zbehtë, ndërsa sforcohet për të dhënë sinjalet e duhura mes disa metaforave të lodhura të tipit “nuk keni parë gjë akoma”.

Historia e përdorjes së postit zyrtar për interesa kriminale nuk është e re në Shqipëri. Është në traditën e të “majtës” shqiptare për të përdhusur zyrat e shtetit dhe uniformën me krime gjithfare. Pikërisht kjo është arsyeja pse posti i Ministrit të Brendshëm ka një hije të rëndë, të mistershme, gati okulte.

Koçi Xoxe, Mehmet Shehu, Kadri Hazbiu, Feçor Shehu, Hekuran Isai, Simon Stefani, Gramoz Ruçi, Saimir Tahiri dhe Fatmir Xhafa janë Ministrat e Brendshëm të Shqipërisë, të gjithë të majtë, të gjithë në shërbim të një Kumbari, të gjithë të përlyer me gjak dhe krime makabre kundër jetës dhe interesave kombëtare. Dy të fundit e kthyen Ministrinë e Brendshme dhe Policinë e Shtetit në një bandë kriminale.

Është traditë e të majtës shqiptare besnikëria e Ministrave të Brendshëm ndaj Shefit të Madh. Enver Hoxha do të ishte një hiç pa Koçi Xoxen dhe Mehmet Shehun. Vetëm të majtët shqiptarë janë të aftë që të vrasin kaq brutalisht për t’i shërbyer Shefit të Madh. Dhe vrasin egërsisht, pa pikë mëshire. Kësisoj, posti i Ministrit të Brendshëm në Shqipëri është kthyer në një lloj mallkimi për të majtën shqiptare, një institucion që është përdorur nga padrinot vetëm për punë të ndyra.

Në të vërtetë, me dënimin ose jo të Saimir Tahirit do të kuptohet nëse Shqipëria do t’i mbijetojë plojës së shkatërrimit. Ka diçka interesante në gjithë këtë histori që fillon me makinën private të Ministrit të Brendshëm; sepse në të vërtetë, Saimir Tahiri nuk mund të dënohet me ato që kanë dalë në media. Ky gjyq është fillimi i zbërthimit, sepse pas kësaj, Saimir Tahiri do të fillojë të bilbilosë si gjeraqinë. E sigurtë se ai ka informacione të dorës së parë, duke qenë se ai ishte bashkëpunëtori i parë dhe krahu i djathtë i Kryeministrit Edi Rama. Mbrojtja që Edi Rama i dha Saimir Tahirit tregon frikën se fati i tyre është i lidhur pazgjidhshmërisht. Llogjika elementare e fakteve tregon përtej çdo dyshimi se Kryeministri ka të gjitha informacionet në tavolinë, i informuar nga disa burime njëherësh, dhe se Kryeministri i Shqipërisë ka qenë në dijeni të çdo parcele me hashash të mbjellur në territorin që kontrollohej nga krahu i tij i djathtë, Ministri i Brendshëm Saimir Tahiri.

Në këtë kuptim, nuk ka rëndësi nëse Saimir Tahiri shpallet fajtor me akuzat që janë ngritur dergosh më tani nga Prokuroria, por ka shumë rëndësi që Saimir Tahiri të dënohet, qoftë edhe për pak kohë, në mënyrë që të fillojë bilbilosjen, tashmë nga pozitat e të penduarit, bashkëpunëtor i drejtësisë.

Dikur Shefi i Madh (i vjetri) Ministrave të Brendshëm u jepte fuqi absolute për të vrarë dhe prerë, pastaj i zbriste nga froni, i deklasonte, i zhburrëronte, dhe ne fund u fuste një plumb pas koke.

Saimir Tahiri i ka mundësitë ta ndryshojë këtë traditë; ai nuk ka arsye të bëjë burg për Edi Ramën.

Më 16 dhjetor, të dy pasi morën një pagesë 20 mijë euroshe nga shitja e drogës, filluan t’i shpenzonin menjëherë për të blerë rroba të shtrenjta. Moisiu thotë se ka blerë dy byzylykë, një për gruan e Saimirit dhe një për nënën. Sabi pyet se sa kanë kushtuar.

Moisiu thotë: 2 mijë euro. Moisiu thotë se kishte parë një rolex të bukur 6 mijë euro. Në këtë pikë ai del në konkluzionin e trishtueshëm se pavarësisht se sa para shpenzojnë, problemet e tyre nuk përfundojnë kurrë.

Syri.net/

Përgjimet e bandës së Habilajve të kryera nga autoritetet italiane japin grimca nga jeta e trafikantëve, rreziqeve, ulje-ngritjeve të trafikut dhe keqpërdorimet e milionave të fituara brenda natës, si dhe pikëpamjet e tyre mbi politikën shqiptare, përfshirë komentet tashmë të famshme për funksionimin e politikës si një organizatë kriminale. Përgjatë katër viteve të hetimeve Italiane, shteti shqiptar rezulton inekzistent dhe nuk shkaktoi kurrë asnjë shqetësim për trafikantët.

Më 25 tetor 2013, ora 10 e darkës, katër shqiptarë po udhëtonin me dy makina në Itali shumë të mërzitur. Ata e konsideronin veten financiarisht të rrënuar pasi policia u kishte kapur një ngarkesë të stërmadhe droge në Augusta, në bregun jug-perëndimor të Sicilisë, rreth 50 kilometra lag Katanias. Ata nuk e dinin se bisedat e zemëruara në brendësi të dy makinave ishin duke u përgjuar nga policia italiane dhe se pikërisht këto biseda bëjnë provat për lidhjen e tyre me ngarkesën e Augustës.

Sipas transkriptimit të bisedave të tyre të përfshira në dosjen e policisë italiane, ata ishin pjesërisht të lumtur që i patën shpëtuar arrestimit dhe pjesërisht të mërzitur se kishin humbur sasi të mëdha malli dhe gjendeshin efektivisht “në krizë financiare”, se nuk kishin para as për t’u kthyer në Shqipëri dhe se tani i nevojitej “të merrnin borxh për të organizuar një rrugë tjetër”.

Një natë më parë, një tentativë e organizatës së drejtuar nga vëllezërit Habilaj nga Babica e Vlorës për të dërguar një sasi të stërmadhe kanabisi me një gomone nga Shqipëria për në bregdetin e Sicilisë pati dështuar. Policia italiane thotë se ngarkesa u kap rastësisht, pas një njoftimi në numrin 112 për praninë e një gomoneje të dyshimtë në breg. Karabinierët ndërhynë dhe kapën 65 thasë me një peshë të përgjithshme prej 1,650 kg.

Policia italiane po i përgjonte makinat e tyre për të vërtetuar praninë e tyre në pikën e zbarkimit si dhe lidhjen e tyre me ngarkesën e sekuestruar të drogës.

“Bisedat e përgjuara vërtetojnë praninë e Moisi Habilajt, Sabaudin Çelajt dhe Maridian Sulajt në vendin e zbarkimit, arratisjen e tyre të vështirë nga vendngjarja si dhe lëndimin në këmbë të Sulajt gjatë arratisjes”, shkruhet në dosjen e policisë italiane, dosje e cila u publikua fillimisht në Shqipëri nga kreu i opozitës Lulzim Basha.

“Nuk kemi para as për t’u kthyer [në Shqipëri]” dëgjohet t’i thotë Sabaudin Çelaj Maridian Sulajt, ndërsa të dy falënderojnë Zotin që kanë shpëtuar si dhe diskutojnë dëmet që kanë pësuar. “Kam vetëm 100 euro ndërsa Moisiu ka 200”, vijon Sulaj.

“Mos u bëj merak, do të bëjmë rrugë tjetër, do të marrim para borxh,” thotë Çelaj.

Në makinën tjetër, një anëtar tjetër i organizatës, Mariglen Alimuçaj, i cili më 25 tetor gjendej në një makinë Fiat Brava me Moisi Habilajn, thotë se ka marrë para borxh sepse kishte mbetur edhe pa cigare. Më 26 tetor 2013, me një makinë Mercedes E Class Moisi Habilaj, Mariglen Alimuçaj dhe Sabaudin Çelaj u nisën me traget nga Brindizi për në Vlorë. Sipas policisë italiane, sipas gjasave, ata po ktheheshin në Shqipëri për t’i raportuar një personi të cilit i referohen si “shefi i madh” për humbjen e ngarkesës së drogës.

Edhe disa muaj më vonë, Moisi Habilaj shprehej i mërzitur nga humbja. Duke folur me një të dyshuar tjetër me emrin Eneo Sulaj më 9 janar 2014, ai thotë: “Atë natë mbetëm keq, çfarë kam hequr do t’ia tregoj varrit”.

Trafiku i marijuanës

Trafiku i marijuanës është një aktivitet fitimprurës dhe me rrezik të lartë. Organizimi i transportit të një sasie të madhe prej mbi 1 mijë kilogramë mund të kërkojë gjysmë milioni euro investim ndërsa nëse del me sukses, droga mund të shitet në Itali për 1500-1600 euro për kilogram. Një ngarkesë tipike prej 1 mijë apo 1,500 kg nëse mbërrin në Itali me sukses siguron 1.5 deri në 2 milionë euro të ardhura bruto dhe fitime neto që mund të arrijnë në 1 milionë euro. Megjithatë, çdo kilogram duhet të paguhet së paku 200-300 euro nga prodhuesit në Shqipëri ndërsa skafi, korruptimi i policisë, makinat dhe jeta luksoze e trafikantëve hanë një pjesë të konsiderueshme të fitimeve.

Moisi Habilaj ia shpjegoi pak a shumë gjendjen Sebastiano Greco-s në një bisedë që policia italiane e përgjoi më 20 nëntor 2013. Sipas tij, nëse bën një ‘punë’ me 1 mijë kilogramë, 600 janë të tijat ndërsa 400 janë miqtë dhe nderet.

Ngarkesa të tilla të stërmëdha droge përfshijnë një numër të madh njerëzish. Fillimisht janë kultivuesit, të cilët kanë nevojë për shumë tokë, (për të prodhuar së gjysmë kile kanabis nevojitet së paku 2-4 metra katrorë tokë ndërsa për të prodhuar një ton nevojiten 2-4 dynym). Pastaj nevojiten një ushtri me njerëz që duhet të kujdesen për krasitjen e bimës për ta mbajtur atë të shëndetshme dhe cilësore. Nëse nuk kujdesesh për bimën, marijuana mund të dalë me cilësi të keqe dhe çmimi i saj në treg të ulet në mënyrë dramatike.

Kërkohen minimalisht tre muaj që bima të bëhet gati për t’u vjelë dhe puna nuk mjafton këtu, pasi ajo do të duhet të thahet në hije para se të presohet dhe të bëhet gati për rrugë.

Sipërfaqja e konsiderueshme e tokës, bashkë me infrastrukturën vaditëse dhe imputet bujqësore si dhe numri i lartë i punëtorëve që duhen për krasitje e punime të tjera, e bën kultivimin e drogës një punë që vështirë se mund të mbahet e fshehtë nga sytë e fshatarëve, zyrtarëve vendorë apo policisë. Për këtë arsye, si kultivimi ashtu edhe trafikimi kërkojnë bashkëpunimin apo heshtjen e një numri të madh zyrtarësh.

Viti 2013 besohet se ka qenë një vit veçanërisht ‘i mirë’ për lulëzimin e marijuanës në Shqipëri. Fushata elektorale e tensionuar e atij viti si dhe muajt e ndërmjetëm që kalojnë nga humbja e zgjedhjeve nga një qeveri te krijimi i qeverisë së re, i mundësojnë kultivuesve dhe trafikantëve liri veprimi më të madhe se sa zakonisht. Në muajt e fundit të vitit 2013 dhe në fillim të 2014, sipas përgjimeve, banda e vëllezërve Habilaj qe në gjendje që të organizonte trafikimin e disa ngarkesave me sasi të konsiderueshme.

Përgjimet e policisë italiane sugjerojnë se organizimi i një trafiku në përmasa të tilla kërkon burime financiare që nuk disponohen as edhe nga një organizatë e vjetër trafikimi si ajo e Habilajve. Në një bisedë të përgjuar në shkurt 2014, Moisi Habilaj dhe Sabaudin Çelaj diskutojnë se atyre u kanë mbi 1.7 milionë euro borxhe dhe kanë nga ana e tyre mbi 600 mijë euro borxhe te një numër i madh shqiptarësh, të cilët supozohet se janë furnizues ose financues të operacioneve të tilla të mëdha të qindra kilogramëve marijuanë njëherësh.

Lulzimi i biznesit të Habilajve

Vetëm pak muaj pasi humbën mallin në Augusta, fati i organizatës kriminale duket se u përmbys, nga financiarisht të falimentuar në njerëz që nuk dinin çfarë t’i bënin paratë. Përgjimet tregojnë se Moisi Habilaj dhe bashkëpunëtorë të tij qenë përgjegjës për shpërndarjen e drogës në Itali dhe rekuperimin e të ardhurave nga shitja e saj ndërsa vëllezërit e tij rezultojnë të angazhuar nga Shqipëria.

Trafikantët përdornin disa makina me të cilat udhëtonin nëpër Itali, më së shumti në segmentet nga Brindizi ose Bari për në ishullin e Siçilisë, në Katania. Policia Italiane duket se arriti të vendosë çimka përgjimi në secilën prej këtyre makinave, gjë që i mundësoi nga njëra anë të dëgjonin të gjitha bisedat e të dyshuarve dhe nga ana tjetër, të ndiqnin përmes sistemit të pozicionimit global lëvizjet e tyre hap pas hapi, përfshirë banesat ku qëndronin dhe mjediset ku shisnin mallin. Përgjatë përgjimeve bëhet e qartë se Moisi Habilaj dhe drejtuesit e tjerë të bandës, ndonëse prisnin shkarkimin e mallit nga gomonet në Itali, nuk merreshin vetë me transportin detar nga Shqipëria në Itali.

Kjo nuk do të thotë se policia italiane kishte nën kontroll të përhershëm dhe tërësor aktivitetin e bandës. Shumica dërrmuese e përgjimeve janë kryer në territorin italian dhe janë përgjime ambientale të realizuara nga çimkat e vendosura në makinat e grupit. Anëtarët e organizatës duken të vetëdijshëm për rrezikun e përgjimit të telefonave dhe vazhdimisht shmangin diskutimet në telefon, përdorin nofka të pakuptueshme për njëri-tjetrin, përdorin numra telefoni të blerë nën emrat e personave të tjerë. Vetëm përgjimet mjedisore, të cilat vijuan përgjatë tre viteve, i mundësuan policisë italiane faktimin e përzjerjes së Moisi Habilajt dhe të të tjerëve në trafikimin e këtyre sasive të drogës si dhe faktimin e funksionimit të këtij grupi si një organizatë kriminale, me një bazë të sigurt në Shqipëri ku gjendej droga dhe financimet e nevojshme për operacione të tilla të kushtueshme dhe rrjeti i blerësve me shumicë në përgjithësi në zonën e Katanias në Siçili.

Në dhjetor 2013, Moisi Habilaj dhe Sabaudin Çelaj përgjohen në Katania duke u shprehur të lumtur se një rrugë që kishin bërë kishte dalë me sukses dhe se ata tashmë mund t’i lejonin vetes të shpenzonin. Më 16 dhjetor, të dy pasi morën një pagesë 20 mijë euroshe nga shitja e drogës, filluan t’i shpenzonin menjëherë për të blerë rroba të shtrenjta. Moisiu thotë se ka blerë dy byzylykë, një për gruan e Saimirit dhe një për nënën. Sabi pyet se sa kanë kushtuar. Moisiu thotë: 2 mijë euro. Moisiu thotë se kishte parë një rolex të bukur 6 mijë euro. Në këtë pikë ai del në konkluzionin e trishtueshëm se pavarësisht se sa para shpenzojnë, problemet e tyre nuk përfundojnë kurrë.

Moisi Habilaj i thotë Eneas më 11 janar 2014 se një rrugë në Itali i kushton 7 mijë apo 8 mijë euro sepse pesë mijë i harxhon për të blerë rroba. “Po mos bli rroba çdo herë se nuk është se je pa rroba”, i thotë Enea Moisiut. “Jo, po thjeshtë për fiksim”.

Gjatë dhjetorit dhe janarit 2014, paratë e drogës fillojnë të rrjedhin lum. Habilaj dhe Çelaj kur flasin me njëri-tjetrin shpesh ngatërrojnë lekët me eurot. Flitet për porosi 100 deri në 500 kilogramëshe nga shpërndarës të fuqishëm në Katania.

Më 10 janar, Moisi Habilaj dhe Eneo Sulaj komentojnë për veshjet që kanë blerë te Hugo Boss. Moisiu ankohet se një palë çorape i kanë kushtuar 320 euro. Ata flasin për pagesa prej 100 mijë apo 200 mijë euro si dhe komentojnë me njëri-tjetrin për shlyerjen e borxheve që organizata ka marrë në persona të ndryshëm në Shqipëri në rendin e qindramijëra eurove.

Në shtator 2014, banda shqiptare dhe bashkëpunëtorët e blerësit e tyre italianë vendosin të përdorin një peshkarexhë me emrin Fatima për të transportuar një sasi të panjohur droge nga Shqipëria. Gjithsesi, përdorimi i peshkarexhës, e cila duhej të bënte një udhëtim konsiderueshëm të gjatë nga brigjet e Sicilisë deri në brigjet e Shqipërisë, nuk eci mirë. Për shumë muaj me rradhë, nga shtatori 2014 deri në verën e vitit 2015, peshkarexha u nis disa herë dhe e la udhëtimin përgjysmë për shkak të kohës së keqe apo defekteve. Vetëm më 6 maj 2015, peshkarexha arriti të kryejë udhëtimin deri në brigjet shqiptare, ku pasi hyri në ujërat territoriale të Shqipërisë, u prit nga një mjet lundrues i Habilajve për t’i treguar rrugën deri në vendin e takimit.

Koha e gjatë e kalimit nga vendimi për të përdorur pershkarexhën Fatima deri te udhëtimi i saj për në Shqipëri duket se i mundësoi policisë italiane ta vinte këtë mjet lundrues nën përgjim. Kur Fatima mbërriti në Shqipëri, Moisi Habilaj i priti italianët Giuliano dhe Greco në Porto Palermo. Italianët zbulojnë se Habilajt kishin kontroll pothuajse të plotë të territorit dhe të forcave të rendit në Shqipëri. Sipas bisedave të përgjuara, Moisi Habilaj nuk kishte frikë policinë në tërësi, por vetëm ndonjë element policor i cili mund të gjendej i transferuar rishtazh në Vlorë. Për më tepër, Habilaj duket se ka nën kontroll jo vetëm policinë, por ka njerëz të infiltruar në sistemin e monitorimit të detit me radar. Ai dëgjohet duke i dhënë instruksione italianëve që të dalin nga ngushtica e Korfuzit duke përdorur ujërat territoriale shqiptare para se të kalojnë në det të hapur me qëllimin që të shmangin me çdo kusht qëndrimin në ujërat territoriale greke. Sipas informatorit që Moisi Habilaj thotë se kishte te sistemi i radarëve, peshkarexha kishte gabuar gjatë mbërritjes duke qëndruar në ujërat territoriale greke, aludohet duke rrezikuar në këtë mënyrë që autoritetet greke të vepronin. Ata duhej të largoheshin jo më shumë se sa 2 milje nga bregu dhe të vijonin përgjatë bregdetit shqiptar drejt veriut deri sa të dilnin në Karaburun para se të merrnin kthesën drejt perëndimit për në brigjet italiane. Sa për autoritetet shqiptare, ato nuk gjendeshin asgjëkundi atë ditë të majit 2015.

Peshkarexha në fjalë rezulton të jetë ankoruar në brigjet shqiptare në Porto Palermo, policia italiane identifikon koordinatat 40.063083, 19.7926733. Këtu është ekzaktësisht moloja ushtarake në Porto Palermo.

Pershkarexha kur mbërriti në brigjet e Italisë, pritej nga dy varka më të vogla të cilat do të duhej të transportonin drogën nga deti në tokë para se Fatima të hynte normalisht në port e shtirur sikur po kthehej nga një udhëtim i zakonshëm peshkimi. Problemi qe që rrugës së kthimit moti u përkeqësua ndjeshëm dhe peshkarexha nuk arriti të kontaktojë varkat e vogla pritëse. Në pamundësi për të zbarkuar mallin në det, ata u futën në port bashkë me ngarkesën. Policia, e cila priste në port ndërkohë që kishte nën monitorim edhe plazhin e përcaktuar për zbarkim dhe makinat pritëse, konfiskoi 880 kilogramë marijuanë natën e 8 majit 2015. Policia dyshon se një pjesë e drogës qe hedhur sakaq në det.

Në janar 2017, policia italiane nisi një seri të re përgjimesh pasi u vu re se Moisiu dhe të tjerët po punonin për ngarkesë të re nga Shqipëria. Policia dallon kësaj here se Habilajt ia kishin dalë të transferonin drejtpërsëdrejti në Sicili me skafe shqiptare sasi të panjohura marijuane, një operacion i vështirë ky nëse marrim parasysh autonominë e kufizuar në karburant të një skafi tipik. Përgjimet tregojnë se skafet e përdorura në trafik harxhojnë rreth 60 litra karburant oër orë udhëtim dhe se për të vajtur deri në Sicili mund të nevojiten deri në 600 litra.

Arrestimet e shumta të korrierëve dhe kapjet e përsëritura të drogës kanë bindur bandën ndërkohë se përgjimet, veçanërisht ato të telefonit, janë një rrezik i përhershëm. Ata zgjedhin të mbajnë telefonin fikur me bateri të hequr gjatë udhëtimeve, si dhe ndërrojnë numrat e telefonat vazhdimisht. Ata vendosin të përdorin celularë të caktuar vetëm për komunikim me njëri-tjetrin dhe një grua me emrin Brunilda Alikaj rezulton se i ka dhënë këshilla se si të shmangin përgjimet telefonike. Trafikantët fillojnë të mbështeten gjithnjë e më shumë te makinat e marra me qira por policia arrin me lehtësi të vendosë së paku sinjalizues GPS për të pasur mundësi ndjekjen e vendndodhjes së tyre.

Laku për këtë organizatë kriminale u mbyll më 12 tetor 2017. Hetuesit italianë iu drejtuan gjykatës së Katanias për të kërkuar masat e arrestit për 11 të dyshuar, shtatë shqiptarë dhe katër italianë. Mes të akuzuarve janë dy vëllezërit Habilaj, Moisi dhe Florian, 39 dhe 37 vjeç, dy vëllezërit Sulaj, Maridian dhe Armando, 29 dhe 33 vjeç si dhe Sabaudin Çelaj, 49 vjeç e Fatmir Minaj, 55 vjeç.

Roli i Tahirit

Dokumenti i policisë italiane e përmend ish-ministrin e Brendshëm Sajmir Tahiri si gjatë përgjimeve, ashtu edhe gjatë komenteve në tre raste. Në njërin rast, (faqja 100), dy të dyshuarit, Moisi Habilaj dhe Sabaudin Çelaj diskutojnë me njëri-tjetrin se çfarë ka më shumë se sa ata Saimir Tahiri. Moisiu beson se Saimiri ka bërë 5 milionë euro brenda një muaji ndërsa Çelaj thotë se këto janë para të parëndësishme për të pasi atij 20 milionë nuk i  mjaftojnë në një fushatë elektorale. Në kohën e zhvillimit të kësaj bisede, 16 dhjetor 2013, Tahiri kishte vetëm tre muaj në postin e Ministrit të Brendshëm, por ai pati qenë deputet që nga viti 2009.

Në rastin tjetër,  (f 93) Moisiu thotë se ka blerë dy byzylykë, një për gruan e Saimirit dhe një për nënën. Sabi pyet se sa kanë kushtuar. Moisiu thotë: 2 mijë euro.

Në rastin e tretë, (f. 193-194) policia italiane shënon se më 3 mars 2014, Moisi Habilaj dhe Sabaudin Çelaj patën mbërritur në Sicili me makinën A8, nën pronësinë e Saimir Tahirit. Ata u kthyen në Shqipëri më datë 24 mars po me makinën e Tahirit.

Në rastin më problematik për Tahirin, ai përmendet si përfitues i mundshëm i një shume parash nga trafiku i drogës./Reporter.al

“Informacioni bënte të qartë se persona të caktuar do të përpiqeshin që të shfrytëzonin mitingun e lajmëruar nga opozita për në datën 8 qershor, ku përveç akteve të tjera edhe djegien e Kuvendit të Shqipërisë”, deklaroi preisenti Ilir Meta.

Në Komisionin Hetimor për Presidentin e Republikës ka mbërritur sot dokumenti zyrtar i Shërbimit Informativ Kombëtar, që tregon se para 30 qershorit kishte informacione për djegien e Kuvendit.

Dokumentin përmban “një informacion të përmbledhur në pak rreshta nga ku SHISH se në protestën e 8 Qershorit,  do të përfshihej  një grup paramilitar i ardhur nga Kosova apo trevat e tjera etnike shqiptare.

Ky grup në përbërje të tij kishte njerëz me formim ushtarak, me misionin final, djegien e Kuvendit të Shqipërisë.

Dokumenti sekret nuk jep të dhëna se kush ishin këta persona, kush i kishte paguar apo financuar mbi të gjitha nëse ishin të armatosur dhe me çfarë mjetesh do të mund të çanin rrethimin policor të Kuvendit”.

Ky informacion sekret ishte në qendër të mbrojtjes së presidentit Ilir Meta përpara Komisionit Hetimor Parlamentar më 9 shtator.

“Informacioni bënte të qartë se persona të caktuar do të përpiqeshin që të shfrytëzonin mitingun e lajmëruar nga opozita për në datën 8 qershor, ku përveç akteve të tjera edhe djegien e Kuvendit të Shqipërisë”, deklaroi preisenti Ilir Meta.

Ekzistenca e këtij informconi sekret mbërritur në të njëjtën kohë për presidentin Ilir Meta dhe kryeministrin Edi Rama, ka ngjallur kureshtje mbi të gjitha për detajet se si dhe kush do ta digjte tempullin e parlamentarizmit.

Dokumenti fakton se deklaratat e kreut të shtetit dhe anulimi i 30 qershorin ishte akte të bazuara në burime të sigurta të institucioneve shqiptare.

.

Në fakt ajo që po i çmend përbindëshat e kënetës politike shqiptare, përfaqësuesit e establishmentit të korruptuar të këtyre 30 vjetëve është pikërisht qetësia dhe vendosmëria e Lulzim Bashës.

Nga Red Varaku –

Në datën 1 Prill, 2013, ‘Udhëheqësi i Hekurt’ Edi Rama, me sytë e errur nga pushteti, dhe nga frika e dështimit, u ul në gjunjë dhe më pafytyrësi nënshkroi marrëveshjen me armikun e tij më të madh, Ilir Metën, duke shitur kështu kauzat opozitare për të cilat, gjithmonë sipas tij, kishin derdhur gjakun Ziveri, Hekurani, Faiku dhe Aleksi.

Kurrë nuk ishte hasur në politikën shqiptare një pabesi e tillë, një hipokrizi e tillë, ku gjaku i katër të vrarëve të pafajshëm të përdorej si bojë për të firmosur pazarin e pushtetit të një personi!

Udhëheqësi i fortë Edi Rama, u ul në gjunjë dhe nënshkroi marrëveshjen me Ilir Metën, pasi nuk kishte shanse ta mundte Sali Berishën.

Kjo bindje iu forcua edhe më shumë kur Basha, e mundi për bashkinë e kryeqytetit pas një fushate model, duke e poshtëruar keq në sytë e shqiptarëve. Pikërisht pas humbjes së bashkisë së Tiranës në 2011, ai e kuptoi që nuk do arrinte kurrë ta rrëzonte Sali Berishën.

Gojët e liga thonë që guru’-ja i tij shpirtëror Koço Kokëdhima ishte personi, i cili i kujtonte çdo ditë pafuqinë e tij dhe nevojën jetike për një marrëveshje me LSI-në për të ardhur në pushtet .

Me sytë e errur për pushtet, i tmerruar nga dështimi dhe pafuqia per të mundur Sali Berish?n, me gjakun e të vrarëve në duar, ai u ul në një darkë dhe e ‘hëngri ngjalën’ me ‘hasmin’ e tij politik, pra me gjysmën e qeverisë, të cilën e akuzonte që i ‘kishte vrarë’ Ziverin, Hekuranin, Faikun dhe Aleksin në 21 Janar.

Duke tradhtuar kësisoj kauzat opozitare dhe duke lënë rrugëve ata që e kishin mbështetur pa kushte Kreshnik Spahiun, Spartak Ngjelën, Paskal Milon dhe shumë të tjerë.

Nëse ka pasur ndonjëherë tradhti në politikën shqiptare, kjo ka qenë tradhtia më e madhe dhe thika më e madhe pas shpine që iu ngul opozitarizmit dhe demokracisë nga një lider opozite. Ziveri, Hekurani, Faiku dhe Aleksi rrotullohen në varr sa herë dëgjojnë nga goja e Ramës dhe Meros fjalën marrëveshje.

Shpifja e tellallëve të tij për një marrëveshje të tillë, nuk është tjetër vetëm se nevoja që ka ky kryeministër për të goditur pikërisht pikën më të fortë të Lulzim Bashës, atë që e bën Lulzim Bashën të ndryshëm nga të gjithë politikanët e tranzicionit, refuzimin e çdo pazari politik në dëm të interesit të qytetarëve.

Kaq e thjeshtë është.

Çorba që ka gatuar kuzhina kryeministrore për një marrëveshje midis Ramës dhe Bashës, lidhet pikërisht me goditjen e pikës më të fortë të Lulzim Bashës, vendosmërisë që po tregon Basha, edhe pse me kosto të rëndë politike, për të mos bërë asnjë marrëveshje në dëm të qytetarëve.

Kaq naivë janë këta pinokë, sa nuk e kuptojnë se të ishte për një pazar në dëm të qytetarëve , z. Basha, e kishte shumë të lehtë për ta bërë para zgjedhjeve të 30 Qershorit dhe sot do të priste i qetë 2021!

Në fakt ajo që po i çmend përbindëshat e kënetës politike shqiptare, përfaqësuesit e establishmentit të korruptuar të këtyre 30 vjetëve është pikërisht qetësia dhe vendosmëria e Lulzim Bashës.

Përkundër të gjitha parashikimeve të ‘profetëve’ të establishmentit, Basha është shumë i qetë dhe as që e ka ndërmend të tërhiqet nga kushtet e vendosura. Kjo i ka nxjerrë të gjithë djajtë nga shishja, ku rrinin mbyllur që prej 2013 dhe ç’ nuk po bëjnë e ç’nuk po sajojnë për një marrëveshje të re.

Ndryshe nga Rama i 2013-tës, lideri ‘i butë’ i Opozitës , po qëndron i palëkundur tek nevoja jetike që ka sot shoqëria shqiptare për ndryshim dhe jo tek nevoja për të ardhur në pushtet. Ai nuk po kërkon thjesht një rrotacion mekanik me pazare dhe aleanca ‘qelbësirash’.

Ndryshe nga Rama i 2013-tës, ai e ka të qartë që një pazar tjetër ‘për të ndryshuar sistemin’ do të përfundojë në një gjest që do të ringjallë njerëzit më të diskretituar, të cilët do të jenë dera e hapur për çdo hajdut dhe të korruptuar , të cilët do ta tërheqin zvarrë pushtetin, ashtu siç hoqën zvarrë Edi Ramën.

Lulzim Basha, e ka të qartë që çdo rrotacion me këtë pazar, do të riciklojë të njëjtët njerëz dhe të njejtat kriza dhe Shqipëria do të vazhdojë të lëngojë në tranzicionin e gjatë shqiptar duke shkërmoqur kështu edhe një herë ëndrrën e madhe të shqiptarëve për liri dhe demokraci.

Ai është i vendosur për ta çuar deri në fund projektin e tij politik, krijimin e kushteve për të kaluar përgjegjësinë e drejtimit të vendit tek një brez i ri në politikë, ekonomi dhe shoqëri.

Lista me emrat e 380 shqiptarëve me banim në SHBA që konsideroheshin kundërshtarë të regjimit komunist dhe u ndalohej hyrja në territorin e Shqipërisë….pjesa më e madhe e tyre nga Amerika

 

Nga Beqir SINA, New York

“Reaksionarët të mos vijnë në Shqipëri dhe asnjë të mos shkojë te ta” është thellbi i këtij materiali thotë Kastriot Dervishi, ish- Drejtor i Arkivit të Ministrisë së Brendshme, pra personi përgjegjës për gjithë këtë material dhe që tre vjet më parë ja dha gazetës tonë

TIRANE : Në vitin 2015 me 84 vota pro, është miratuar një ligji për hapjen e dosjeve të sistemit komunist pas gati pesë orësh debate në seancën parlamentare. Sipas këtij ligji tashmë do të hapen dosjet e sistemit të shkuar, por nuk do të ketë lustracion sikundër ishte kërkuar nga deputetja Mesila Doda që në krye të herës.

Në të njëjtën kohë mazhoranca e athershme rrëzoi nismën ligjore të propozuar nga shoqëria civile, me mbështetjen e dy deputetëve të opozitës, Mesila Doda dhe Shpëtim Idrizi.

Lidhur me ligjin për hapjen e dosjeve, ish deputetja Mesila Doda, kishte hedhur akuza të rënda në drejtim të kryeminsitrit Rama, e qeverisë së tij. Sipas saj ai ligj ishte i paplotë e nuk dënon ata që realisht kanë kryer krime në komunizëm.

Por ku konsiston ligji i hapjes së dosjeve konkretisht, dhe -A janë sot pjesë e dosjeve këto materiale ? Kastriot Dervishi, i përgjigjej një interviste me gazetën tonë duke konkluduar se : “Teknikisht çdo material në dosje administrohet, nuk rri i veçuar”.

Ndërkohë, Ligji i miratuar në seancën e Kuvendit, vitin 2015 do të konsistojë në aksesin e dokumenteve të ish­-Sigurimit të Shtetit të Ministrisë së Punëve të Brendshme të Republikës Popullore Socialiste të Shqipërisë, për periudhën 29 nëntor 1944, deri 31 mars 1990. Këto dosje dhe dokumente disponohen nga të gjitha arkivat e rrjetit arkivor të Republikës së Shqipërisë, autoritetet publike, persona fizikë dhe personat juridikë privatë.

Ligji parashikon që ky Autoritet të funksionojë si organ kolegjial, i mbështetur në veprimtarinë e tij nga një Sekretariat Teknik.

Kurse, duhet cekur se është miratuar edhe Komisioni me anëtarët e Autoritetit për hapjen e dosjeve të ish-Sigurimit të Shtetit shqiptar.

Ku Komisioni për Çështjet Ligjore, Administratën Publike dhe të Drejtat e Njeriut, shqyrtoi dhe miratoi kandidaturat e propozuara nga deputetët, për anëtarët e Autoritetit për Informimin me dokumentet e Ish-sigurimit të Shtetit.

Sipas burimeve nga Tirana, ky Autoritet përbëhet nga 5 persona të caktuar sipas ligjit: një e ka propozuar Shoqata e ish të përndjekurve politikë, një nga Shoqëria civile e të drejtave të njeriut, një qeveria dhe dy janë emëruar nga parlamenti.

Komisionit të ligjeve iu paraqiten 11 kandidatura për kosniderim dy prej te cilëve u skalifikuan nga komisioni.

.

Duke marrë shkas nga këto dy lajem që kan të bëjnë, me Dosjet e Sigurimit të Shtetit, ri-sjellim tek lexuesi ynë një bisedë të zhvilluar vite më parë – me zotin Kastriot Dervishi, i cili njëkohësisht ka mbajtur postin Drejtorit të Arkivit të Ministrisë së Brendshme.

Pra personin përgjegjës për gjithë këtë material dhe gazetari i njohur seksionit Dosier të gazetës 55, i cili ka treguar edhe për atë se si janë përpiluar listat e atyre që zoti Dervishi, thotë sipas dosierit, është klasifikuar si “380 shqiptarët me banim në SHBA që konsideroheshin kundërshtarë të regjimit” dhe nuk u lejohej hyrja në ish RPSSH.

Ky material që është botuar për herë të parë, prej rënies së diktaturës komuniste, shpërbërjen e strukturave të Ministrisë së Punëve të Brendeshme dhe nga Drejtoria e Tretë e Sigurimit të Shtetit, ka eksuzivitetin vetëm të këtij autori – pra të zotit Kastriot Dervishi.

Pra, askush nuk ka të drejt të përdori këtë material pa u konsultuar drejtpërsëdrejti me zotin Dervshi, për shfrytëzimin e çdo të dhënë që gjendet në material.

-Zoti Dervishi dekadën e fundit Ju jeni shquar në shtypin shqiptar për një serë materiale të pasura dhe shumë interesante, të botuara edhe në disa libëra, por edhe në Dosierin e mbajtur nga ju në gazetën 55. Do të ishte me interes mbasi ju keni kaluar shumë materiale të këtilla nëpër duar : Çfarë ju ka tërhequr më shumë në këto materiale dhe si do t’i klasifikonit ju ato?

Kastriot Dervishi : Në mesin e shumë materialve, do të veçoja edhe këtë Materialin më i fundit i cili është publikuar në Dosier – gazeta 55 , “1990/ 380 shqiptarët me banim në SHBA që konsideroheshin kundërshtarë të regjimit – “Reaksionarët të mos vijnë në Shqipëri dhe asnjë të mos shkojë te ta” një Dosier dhe tani në gazetën tuaj në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

-A ka ndonjë dokumet ku tregohet se si sigurohej materiali i survejuar nga elemnetët e dërguar prej Sigurimit të Shtetit apo Misioni i tyre në New York ?

Kastriot Dervishi : Për vitet e regjimit komunist informacioni sigurohej duke pasur si qendër mbledhje të dhënash misionin shqiptar në Nju – Jork. Këtu ishte rezidentura që varej nga Drejtoria e Tretë e Sigurimit të Shtetit. Kjo e fundit ishte drejtori në katin e katërt të Ministrisë së Punëve të Jashtme, ndërsa organikisht varej nga Ministria e Punëve të Brendshme.

Një kategori oficerësh të Ministrisë së Punëve të Brendshme kamufloheshin me funksione diplomatike për të kryer misionin e tyre agjenturor. Oficeri i Sigurimit në Nju – Jork kishte ngritur rrjetin e tij sekret. Informacioni sigurohej nga “burimet e hapura” (revista, gazeta, që botoheshin në SHBA) dhe “burimet e mbyllura” (me agjenturë).

Qëllim i vetëm ishte vetëm diaspora shqiptare, pasi në asnjë nivel tjetër Sigurimi nuk ka depërtuar me agjenturë. Ky informacion është siguruar më së shumti nga burimet e hapura, pra nga ato që shihte oficeri i ngarkuar në një aktivitet shqiptarësh. Sigurimi nuk ka pasur ndonjë shifër të lartë agjentësh sikurse mund të imagjinohet. P.sh. vetëm për vitin 1959, në SHBA Sigurimi kishte në lidhje vetëm 4 agjentë.

Informacioni i ardhur nga SHBA që nuk ka qenë më shumë se fakti i identifikimit përgjithësisht të elementit që nuk e donte regjimin komunist, përcillej në Tiranë për Drejtorinë e Tretë të Sigurimit të Shtetit në Ministrinë e Punëve të Brendshme. Informacioni ndahej pastaj në degët e punëve të brendshme të rretheve të cilat kishin hapur fashikujt e të arratisurve, dokumente ku shënoheshin edhe lidhjet familjare të të arratisurve.

-Ka në listën “380 shqiptarët me banim në SHBA që konsideroheshin kundërshtarë të regjimit” që mbas rënies së regjimit komunist, figurojnë ndër personat që kan hyrë e kan dalë si në Shqipëri dhe në ish Jugosllavin e atëhershme ?

Kastriot Dervishi : Kjo shpjegohet me dy arsye: së pari me pasaktësinë e të dhënës dhe përpunimin e saj, një defekt kryesor ky i Sigurimit në shumë vite dhe së dyti në prishjen e marrëdhënieve midis personit dikur vizitor dhe shtetit komunist.

–Zoti Dervishi ka disa emra në këtë listë që ishin shqiptarë me banim në SHBA dhe që konsideroheshin kundërshtarë të regjimit – por që këtu në SHBA, nijhen se “hynin e dilnin” në zyrat e Misionit të përhershëm pran OKB në New York, ose kishin lidhje të forta me diplomatët e asaj kohe – pra njerëz të dyshimtë. Si e shpjegoni ju këtë fakt në bazë të këtyre materialeve ?

Kastriot Dervishi : Është e njëjta logjikë që funksionon edhe për rastin e mësipërm. Përveç kësaj duhet të kemi parasysh edhe efektin “dopiorol”, aq i përdorshëm në teknikat agjenturore e ku natyrisht i humburi ka qenë gjithnjë Sigurimi.

-Ka dyshime se nëpërmjet një marrëveshje në mes autoriteteve të ish Jugosllavisë së Titos dhe Shqipërisë së Enver Hoxhës prej kohë së miqësisë së tyre (1944 -1948) shkëmbeheshin vazhdimisht informacione për individ të veçantë, të cilët ishin të shpallur të pa -dëshirueshëm si në ish- Jugosllavi po ashtu edhe në Tiranë. Bile një pjesë e mirë e tyre janë në listën e 380 shqiptarëve me banim në SHBA që konsideroheshin kundërshtarë të regjimit –

A ka ndonjë provë faktike se si siguroheshin këto informacione për veprimtarinë e tyre në SHBA ? dhe se si mendoni ju bëhej kombinimi mes Ministrisë së Punëve të Brendeshme të ish Jugosllavisë, UDB-së dhe MPB dhe Sigurimit të Shqipërise për, dokumentacionin fotografitë e tyre dhe të dhënat e indetitetit ?

Kastrio Dervishi : Në vitet 1944 – 1948 nuk është se kishte marrëveshje, Sigurimi ishte nën urdhrat e UDB-së sikurse i gjithë shteti. Madje rezidentura e parë e Sigurimit në SHBA, e ngritur nga Nesti Kopali është hapur në legatën jugosllave në New York në të pestën Avenue.

-A janë sot pjesë e dosjeve këto materiale ?

Kastriot Dervishi : Teknikisht çdo material në dosje administrohet, nuk rri i veçuar.

Tre katër vitet e fundit para vitit 1990 kur ndodhën edhe ato ndryshimet e mëdha, dukej një farë liberalizimi – a ndodhi kjo edhe në sektorin e Drejtorisë së Parë të Sigurimit të Shtetit në Ministrinë e Punëve të Brendshme ?

Kastriot Dervishi : Megjithëse, kishin ardhur ngjarjet e vitit 1990, regjimi komunist nuk kishte asnjë lloj ndryshimi në trajtimin e emigracionit politik shqiptar të emigruar prej vitesh jashtë vendit-Nuk mjaftonte fakti se një drejtori e posaçme mbahej vetëm për të sjellë informacion (edhe ky sakat) për diasporën shqiptare, por edhe në prag të ndryshimeve, ai vazhdonte të shihej me sy armiqësor duke mos i lejuar të vijnë në Shqipëri, jo vetëm ato, por edhe lidhjet e tyre që kishin mbetur në Shqipëri.

Më 9 korrik 1990 Sektori i Vizave i Drejtorisë së Parë të Sigurimit të Shtetit në Ministrinë e Punëve të Brendshme u dërgonte degëve të punëve të brendshme në rreth, anës së Sigurimit, një informacion të Drejtorisë së Tretë të Sigurimit të Shtetit në MPB, në të cilën jepet udhëzimi që personat e listëshënuar të mos kishin mundësi të vinin në Shqipëri pasi ishte “reaksionarë”

Dega e Vizave kërkonte që lista e dërguar nga Drejtoria e Tretë të studiohej dhe të mos lejohej asnjë shtetas shqiptar të shkonte për të vizituar shtetasit që bënin pjesë në këtë listë-Gjithashtu ishte njoftuar edhe Ministria e Punëve të Jashtme që personave në fjalë të mos u jepej vizë hyrjeje në Shqipëri.

Kur u “përpunua” për herë të fundit lista ?

Kastriot Dervishi : Lista është “përpunuar” në Drejtorinë e Parë, me disa ditë vonesë për shkak të ngjarjeve të 2 korrikut 1990-Më 26 gusht 1990 ajo është plotësuar me shënime nga drejtuesit e MPB-së dhe është dërguar në rrethe.

Në fund dokumeti shkruan :”Republika Popullore Socialiste e Shqipërisë – Ministria e Punëve të Brendshme Drejtoria e Tretë – Tiranë 22.6.1990 .Informacion drejtuar Drejtorisë së Parë

Ku theksohej se :”Gjatë muajve të fundit emigracioni reaksionar shqiptar me banim në SHBA ka organizuar një sërë demonstratash kundër vendit tonë, të nxitur e manipuluar nga zbulimi jugosllav e të tjerë. Bashkëlidhur po ju dorëzojmë listën e personave pjesëmarrës në këto demonstrata e aktivitete kundër nesh”

Ja 386 emrat e “armiqve”, që ndaloheshin të futeshin në Shqipëri pas vitit 1991

1. Alo Luarasi

2. Azgan Arifi

3. Abdulla Lamaj

4. Anton Syku

5. Novruz Sadiku

6. Nail Xhafa

7. Namik Xhafa

8. Marash Mërnaçaj

9. Pjetër Mërnaçaj

10. Paulin Mërnaçaj

11. Nikoll Mërnaçaj

12. Sefer Luarasi

13. Gjon Buçaj

14. Gjergj Vata (Ndoja)

15. Gjek Gjonlekaj

16. Xhaferr Elezi

17. Gjon Arapi

18. Qemal Lepenica

19. Fren Gjergj Vocrri (Shala)

20. Rrok Nilaj

21. Njao Kol Ndreka

22. Fadil Koçi

23. Prel Ademi

24. Zef Mirakaj

25. Zef Balaj

26. Vesel Osmaj

27. Pashko Camaj

28. Luo Gjonlekaj

29. Mark Lleshi

30. Muzli Çela Mulosmani

31. Zef P. Deda

32. Gjon Kol Lleshi (Rukaj)

33. Rasim Sina

34. Beg Ali Grimci

35. Idriz Lamaj

36. Idriz Hyseni

37. Mazllum Kodra

38. Gjeto Nikaj

39. Vincene Pukri

40. Francesk Dajçi

41. Luigj Kelmendi (Vukaj)

42. Gjelosh Narkaj

43. Pjetër Shala

44. Gjergj Shala

45. Nikoll Nikaj

46. Lekë Nikaj

47. Pjetër Nik Gjergji

48. Luan Nik Gjergji

49. Petrit Hyseni

50. Luan Hyseni

51. Merita Hyseni

52. Afrim Hyseni

53. Curr Gjoni

54. Lush Ndue Cullaj

55. Tom Lekaj

56. Zef Shala

57. Kol Shala

58. Isuf Çela

59. Besnik Metaliaj

60. Bujar Metaliaj

61. Shkëlzen Metaliaj

62. Ismet Hoxha

63. Musa Hoxha

64. Muzli Hoxha

65. Abedin Nezaj

66. Naim Nezaj

67. Bege Nezaj

68. Afrim Kurti

69. Nderim Kupi

70. Jakup Elezi

71. Pashko Grisha

72. Gjergj Grisha

73. Pjetër Vukli

74. Albert Morina

75. Gjovalin Vocaj

76. Simon Preçi

77. Gjon Shtufa

78. Gjok Kelmendi (Selca)

79. Hysni Lita

80. Dali Lita

81. Elez Lita

82. Mysafer Arifi

83. Vehbi Arifi

84. Hazir Zoga

85. Hyre Zogaj

86. Mustafa Sylaj

87. Hysen Mulosmani

88. Isa Nuredini

89. Llesh Nikolla

90. Gjergj Nikolla

91. Gjergj Lleshi

92. Pandeli Andoni

93. Gani Hasani

94. Fejzi Hasani

95. Bashkim Hasani

96. Fatmir Rama

97. Ndriçim Shpuza

98. Ilir Sheqi

99. Bashkim Kulla

100. Sokol Dushaj

101. Dalip Kërluku

102.Ymer Hoxha

103. Luan Isufi

104. Kujtim Kallajxhiu

105. Xhemal Laçi

106. Franc Grisha

107. Rrok Pepaj

108. Gjergj Vata

109. Lazer Vata

110. Ymer Kavaja

111. Gjylistane Camaj

112. Fetah Koçi

113. Ndrec Gjergji

114. Lek Gjergji

115. Ramiz Dani

116. Kanto Nikoll Lulaj

117. Myfit Kullolli

118. Lulzim Murati

119. Xhaferr Ymeri

120. Sahamir Jarani

121. Enver Toska

122. Petrit Uruçi

123. Vehbi Qorri

124. Sulejman Tabaku

125. Sami Mulosmani

126. Mark Mërcanaj

127. Skënder Xhidija

128. Tea Hoxha

129. Tomorr Sina

130. Mustafa Bytyçi

131. Sabit Bytyçi

132. Shaqir Stërmasi

133. Hamit Nelaj

134. Mark Martini

135. Marash Dushaj

136. Xhaferr Bajraktari (Elezi)

137. Gani Elezi (Bajraktari)

138. Nikoll Isufaj

139. Dy vëllezërit Binakaj

140. Gjovalin Gegaj

141. Vesel Deda

142. Petrit Butka

143. Mentor Rama

144. Ndoc Lumaj

145. Prel Gjonal Selca

146. Reshat Çaushi

147. Sokol Ramo

148. Nikoll Jaku

149. Kolec Pikolini

150. Mark Vuçinaj

151. Kol Gjergj Mëhilli

152. Maliq Kapllani

153. Zef Gjergji Vushaj

154. Ibrahim Korça

155. Safet Malushi

156. Pretesh Curranaj

157. Gjok Curranaj

158. Mark Ndue Vuksanaj

159. Fran Marku Junçaj

160. Martin Camaj

161. Kol Vuçetaj

162. Ded Lumaj

163. Rrok Kelmendi

164.Tonin Gjini

165. Nikoll Hysa

166. Vedat Myftiu

167. Manjo Lameni

168. Gjergj Noshi

169. Gjon Kalaj

170. Nik Zadrima

171. Tajar Shaska

172. Vesel Ujkaj

173. Martin Ivezaj

174. Nikoll Qafa

175. Simon Qafa

176. Njazi Bardha

177. Loro Stajka

178. Ndoc Vuçinaj

179. Tajar Hazbia

180. Qazim Beci

181. Aziz Sulejmani

182. Dedë Martini

183. Prelë Kelmendi

184. Pashko Gjelaj

185. Ymer Jaqi

186. Idajet Bushka

187. Myfit Bushka

188. Gani Pasha

189. Pertef Bylykbashi

190. Adbyl Zenuni

191. Ismiha Zenuni

192. Ali Demirali

193. Bujar Demirali

194-Fari Barolli

195. Skënder Limka

196. Arjan Limka

197. Arif Fazo

198. Banush Haxhiu

199. Sami Kulla

200. Ibrahim Kulla

201. Skënder Shehu

202. Shukri Muça

203. Njazi Mullai

204. Halit Mullai

205-Xhevdet Çavri

206. Xhevat Liçolli

207. Rami Çollaku

208. Qazim Çollaku

209. Zenel Fazo

210. Skënder Miha

211. Xheladin Leka

212. Ali Jella

213. Neim Reselica

214. Artur Llanaj

215. Fatmir Muça

216. Abdulla Kaloshi

217. Gruaja e Nderim Kupit

218. Serxho Gjeçi

219. Sejdi Premtja

220. Shyqyri Xhera

221. Seit Kryeziu

222. Ymer Zharka

223. Zeqir Oboku

224. Mehdi Mati

225. Haxhi Mimani (Shpata)

226. Guri Durollari

227. Rustem Margjekaj

228. Hysen Biberaj

229. Sokol Sulejman Aga

230-Nikoll Markagjoni

231. Fran Palushi (Kola)

232. Pjetër Balaj

233. Ndue Ademi

234. Pjetër Smajli

235. Rexhep Krasniqi

236-. Qazim Emro

237. Nihat Rakolli

238. Ramazan Turdiu

239. Kadri Gashi

240. Namik Xhuda

241. Bexhet Gjetollari

242. Halit Musolmani

243-Hamit Laniku

244. Isuf Azemi

245. Vëllezërit Muça

246. Skënder Shuaipi

247. Ejup Xhezo

248. Fejzi Sulejmani (Tepelena)

249-Ramo Idrizi

250. Vëllezërit Betovija

251. Agim Mulosmani

252. Skënder Mulosmani

253. Rasim Sina (gruaja)

254. Fuat Myftia (me vajzën)

255. Gjon Camaj

256. Djali i Fran Kol Palushajt

257. Mark Kola (djali)

258. Mark Zogu (djali)

259. Rexho Çekiç

260-. Bajram Muzia

261. Zef Kadri Ceca

262. Pjetër Ceca

263. Mehali Mati

264. Abdulla Hoxha

265. Elez Aliaj

266-. Mehmet Azgan Arifi

267. Sulejman Arifi

268. Ibrahim Uka

269. Ymer Halili

270. Zenun Nezaj

271. Halit Nezaj

272. Selman Elez Nezaj

273. Fadil Nezaj

274. Rexhep Isuf Nezaj

275. Tahir Rexhep Nezaj

276. Hyre Nezaj

277. Sherif Nezaj

278. Ramë Çela (djali)

279. Ahmet Rexhepi

280. Sejdi Hysenaj

281. Ali Hyseni

282. Agim Alihyseni

283. Ramiz Ali Hysenaj

284. Sllobodanka Pjetri

285. Rakip Hysenaj

286. Isa Halilaj

287.Isuf Hamza

288. Zeqir Halili

289. Ali Gashi

290. Esat Ali Gashi

291. Nezir Meta

292. Mal Mehmeti

293. Ibrahim Margjeka

294. Kadri Hamza

295. Rustem Bajrami

296. Hamza Berisha

297. Skënder Berisha

298 Muharrem N-Berisha

299. Beqir H. Berisha

300. Ali Berisha

301. Bajram Ukperaj

302. Halil Nezaj

303. Mirzak Turdiu

304. Nexhip Dauti

305. Perlat Nolja

306. Rexho Kapaj

307. Kimet Kojtari

308. Adem Mollani

309. Gjok Koleci

310. Nikoll Maçi

311. Gjok Zef Nikçi

312. Nik Vesel Camaj

313. Bajram Arifi

314. Asllan Muja

315. Alfred Përgjini

316. Fred Bibla

317. Shëndet Ferra

318. Petrit Kupi

319. Valentin Zef Balaj

320. Bektesh Sakipi

321. Mustafa Henci

322. Kadri Bajram Gashi

323. Gjon Baftia

324. Muse Xherko

325. Zylfie Zherka

326. Flamur Ukperaj

327. Luan Gashi

328. Agron Gjokaj

329. Hamdi Uruçi

330. Eduard Liço

331. Agim Karagjozi

332. Reis Agai

333. Skënder Meka

334. Abdyl Henci

335. Hysen Dyshku

336. Koço Rizo

337. Nasho Shteto

338. Hiqmet Muça

339. Jahja Manelli

340. Rifat Ndreu

341. Tili Shehu

342. Roland Shehu

343. Marko Pashko

344. Emin Methasani

345. Kasem Mekshi

346. Vuksen Vuksani

347. Idriz Fetahu

348. Kujtim Kosovari

349. Agim Gjoka

350. Milto Kola

351. Anton Malaj

352. Ardian Hamulli

353. Skënder Papdeja

354. Rinak Papdeja

355. Gëzim Muka

356. Harillaq Rizo

357. Ligor Tata

358. Nikolin Pleqi

359. Petro Papa

360. Xhelal Sukniqi

361. Astrit Çela

362. Martin Cara

363. Xhemail Shala

364. Rrok Merkolaj

365. Ndoc Vuçinaj

366. Zef Nikaçi

368. Ndue Markagjoni

369. Haki Ndreu

370-Haki Terpeza

371. Martin Lulgjuraj

372. Nok Lulgjuraj

373. Alfons Pelinxhi

374. Mark Koliqi

375. Nik Kol Cani

376. Gjeto Rukaj

377. Maria Rukaj

378. Jonuz Ndreu

379. Adem Çela (djali)

380. Adebin Nezës

381. Besim Sina

382. Hashim Sina

383. Adebin Neza

384. Sejdi Bytyçi

385. Xhaferr Elezi

386. Abedin Mulosmani

E hena e trete e muajit shkurt, në Shtetet e Bashkuara të Amerikës festohet si Dita e Presidentëve,(Presidents Day)…Është festë kombëtare e shpallur që në vitin 1885,për nder të Presidentit te parë te SHBA-ve, Xhorxh Uashington… Zyrtarisht, nga ana e qeverise federale kjo feste edhe sot e kesaj dite njihet si “Datelindja e Uashingtonit”,(Washington’s Birthday”… Qeveria federale amerikane tradicionalisht e feston këtë ditë ne daten e sakte te lindjes se Uashingtonit që eshte data 22 shkurt 1732… Ne kalimin e viteve, kjo feste u bë e njohur si Dita e Presidentëve, sidomos pasi u vendos që Dita e Presidenteve te festohej te henen e trete te çdo shkurti. Festimi te henen e trete te Shkurtit u vendos pas miratimit te “Aktit te Uniformitetit” ne vitin 1971,akt që vendosi qe shume festa te festohen diteve te hena ne menyre qe amerikanet te kishin fundjava tre ditëshe… Vendosja e kesaj menyre Festimi e ktheu këtë dite nga Dita e Presidentit Uashington ne Dite te Presidenteve pasi perkon edhe me datelindjen e Presidentit Linkoln që eshte shkurt…Dita e Presidentëve sot njihet gjerësisht si dita kur Amerika nderon të gjithë presidentët e vet, si ata të së shkuares ashtu edhe ata aktuale…

…Xhorxh Uashington eshte figure qendrore e historise se Shteteve te Bashkuara te Amerikes.Si eshte nje nga Etërit kryesore themelues,Uashingtoni u priu banoreve te 13 kolonive britanike ne Luften Revolucionare per Pavaresi nga monarkia angleze.Me 4 korrik 1776,Kongresi Kontinental shpalli Pavaresine e 13 kolonive por u deshen vite deri ne Paqen e Parisit kur me firmosjen e Traktatit te Versajes Britania njohu Shtetet e Bashkura te Amerikes…Xhorxh Uashingtoni u shpall Presidenti i pare amerikan me 30 prill 1789 dhe qendroi ne ate post dy mandate,deri me 1797… Ishte Presidenti Uashington qe caktoi numrin e mandateve se sa duhet te qëndroje nje president,në vetem dy mandate. Uashingtoni urrente tiraninë,u ngrit dhe luftoi kunder tiranise dhe nuk donte qe ndonje president te qendronte gjate ne pushtet e te shnderrohej ne tiran,prandaj vendosi vetem dy mandate.Fill mbas Luftes Revolucionare bashkeluftetaret e tij ishin te gatshem ta shpallnin edhe mbret Uashingtonin por ai nuk pranoi.Ishte per sistemin demokratik në nje shtet ku qytetaret duhej te ishin te siguruar nga pushteti i fuqishem i qeverise.Ndryshe nga Revolucioni Francez qe u frymezua nga ideologjitë e shnderrimeve shoqerore,Revolucioni amerikan u frymezua nga liritë e individit.Ne kushtetuten e dalë nga Revolucioni Freng shkruhej : -“Shteti garanton liritë e qytetareve …” ndersa ne kushtetunen amerikane shkruhej : – “Shteti nuk ka te drejte te nderhyje ne liritë e qytetareve…” Per rezultatet e dy revolucioneve që ndodhen njeherit ne kohe,kemi historine deshmitare,Franca per dekada u mbulua ne gjak mbreterish e aristokratesh,ne gjak revolucionaresh e jakobinesh,ndersa SHBA fale mesimeve te Eterve,mbas disa dekadash u bë fuqi boterore!

Kur mbaroi dy mandatet e tij si president Xhorxh Uashington u largu nga detyra duke ja dorezuar postin Presidentit te Dyte Xhon Adams me 1797.Eshte nje nga momentet me te rendesishme ne krejt historine e botes jo vetem te SHBA-ve,e gjithe bota e kane percjelle momentin kur nje drejtues largohet nga posti me i rendesishem i nje vendi me vullnet te lirë!Siç kane deshmuar letrat e ambasadoreve te ndryshem qe kane marre pjese ne ceremonine e largimit nga detyra te Presidentit Uashington,deri ne momentin e fundit ata nuk e kane besuar se mund te ndodhte ajo gje!Ne nje bote te mesuar qe te sundohej vetem nga familje mbreterore,me pushtet te trasheguar nga “gjaku blu”,në nje bote te mesuar që te qeverisjes nga tirane e despote ishte e veshtire te perceptohej kalimi i tille i pushtetit.Mos harrojme ishte viti 1797,dy vjet me vone më 1799,ne France Napoleon Bonoparti do kryente grushtin e shtetit dhe do shkaterronte republiken…me vone do behej edhe perandor. Kurse Xhorxh Uashingtoni qetesisht do largohej pasi kishte uruar presidentin Xhon Adams qe e pasoi ne Shtepine e Bardhe…Per keto virtyte figura e tij u be e famshme dhe mbeti model në historine amerikane dhe ate boterore.Dhe jo vetem në histori -figura e tij gjen vënd edhe në art,artin pamor dhe letersi,muzike,etj.Mes kulturash tjera Presidenti Uashington ka gjetur vend edhe ne kulturen shqiptare …Ne letersine shqipe figura e Uashingtonit eshte e pranishme ne vepren e njerit nga poetet me te medhenj shqiptare,Dom Ndre Mjedes…

…Vetem ata qe jane te apasionuar mbas Letersise e dinë qe Poeti Gjigand Shqiptar Dom Ndre Mjeda i ka kenduar Presidentit te parë te Amerikes,ne poemin “Lirija”… Dom Ndre Mjeda me poemin “Lirija”,1910-1911), i ka kenduar ndjenjes se Lirisë dhe Heroizmit te Djelmnisë Malsore ne kryengritjen malesore kunder pushtuesve Osmane,që kulmoi me ngritjen e Flamurit ne Deçic me 1911… Si model frymezimi per lirine, Dom Ndre Mjeda evokon pikerisht figuren e Xhorxh Uashingtonit …

…Gjate kohes se diktatures komuniste ne shkollat shqipe mesohej nji version i cunguar i kesaj poeme hymn te Mjedes …Pjesa qe i thurte hymn Xhorxh Uashingtonit ishte hequr!

…Vargjet qe kane pasë hequr ne tekstet shkollore janë :

“Neper Fusha ku rrjedh Misisipija

Ushtroj rrokull nji za si bubullima;

Krisi qiell e tokë turbullon duhija.

Çon’ju sherbtorët e tokës, leni te shpija

Shjetnit e vangat; e per gjysë, o trima,

Leni parmendat; rrokni pushkët; vetima

Ju duk per së lergu, e qe po vjen lirija;

Washingtoni na thrret. E djelmve pika

Rrani tui hapun zjarm; hija e morrizit

Mujti këshjellat atnorë, mujti katedren.

E fushë e mal ushtoi: vojt Amerika

Mbas asi zani qi e pat thirrë, e Inglizit

Ja boi luani i Amerikës kulshedren.

III

U t’huej Inglizi: ska me dalë ushtori

Me i grahë bulkut si kaut me sjeçe të bregut;

S’ka m’u fikun nder të mjelluna puntori

Kur merr era per mëner o vapa e zhegut.

U kputne hekrat, e lirim malcori,

Lirim deti kumbon e ja siellë bregut;

Lirim pergjegjin qysh kah Labradori

E Virgjin’ja e New Jorku syni i tregut.

Të lumtë, o Washington! u zhvillat qielli,

E njom toka per mall me brohorië

E mbi flamuj të zotnuem ndejti luani.

Pushoi te drita qi shperdan si dielli

Lirimi, tui britun në Filadelfië:

“Ameriken e zhgon Amerikani”.

IV

Ty të kjosha falë, o dritë, ama e mbrodhsimit,

Ti dave terrin e egersis’, e tine,

E lakmuemja e gjith dhenavet latine,

Ameriken e pshtove prei robnimit.

Porsi vegim u mbuze, e prei nalcimit

E puthe token me ato rreze, e shkrine

Akllin e vjeter qi kish mbet’, e fshine

Vaj e padije e anëmiq të lirimit.

E ndjeu toka njatë shend e u gëzue si fëmija

Qi i qeshet lokes kur ja reshë krahnorit;

E shpirt e zemer neper buz’ i shpraze.

Me nji të njyeme ma të bukur, pa tallaze

Shndriti deti njatë herë; prei katundorit

Nder fush’ e male mungulloi Lirija.

V

Lirin e keni ju; na hekra kemi.

Na terr e niegull deri në ditt ma të vona;

Na pa emen kerkund, pa atdhe; na jemi

Sherbtorët e të huajvet neper vende tona.

Porsi berre qi bleu mishtari vemi

Mbas shkopit, të kalamenduna, ku s’dona.

Ahte t’ankueshme neper buzë polemi,

Vaj e mjerime qet këjo tokë e jona.

E kot duhija e trimenis malcore

Neper fusha të molisuna plandosi

Si kokerr rrefeje prei nji reje lëshue.

Çuditë prei peshes së nji pushtedës mizore,

Kot Dukagjini e Skanderbeg fatosi

Shpupurishin nder vorre eshtna të harrue.”

Nga Ilir Seci/

“O Llazi, po ça e rreh kot kalin, s’e sheh që po ngordh nga pa-ngrënia? Ku ka fuqi ai i shkreti..” “Ka, ka. Po ma bën me hile, se s’do të eci.” “O Llazi i kanë dalë brinjët. Mos e rrih, po jepi ndonjë gjë për të ngrënë.” “Ka ngrënë, ka ngënë. Po thjesht po ma bën me hile. Yshshssh..” “Ore, ça ka ngrënë thua ti? Ai mezi mbahet në këmbë. Do të të ngordhë kali fare. Mos i bjer, po jepi për të ngrënë..” “S’e ka tek buka, po është përtac, prandaj s’ecën. Po ma bën me hile.”

Fllaauuu me kamzhik… Kali rrëzohet dhe ngordh. Ashtu siç pritej..

Kjo është analogjia e aksionit anti-informalitet dhe kjo foto që ia vodha me leje me shkrim Urim Bajramit, është mishërimi më i mirë i analogjisë.

Nuk e kuptojnë, ose thjesht janë të ligj me shpirt, saqë s’duan ta pranojnë.

Muaji Gusht ishte muaji i madhërishëm i aksionit anti-informalitet. Pam-pum, bym, bam-bum biribam-biribum. Noizy modh me pak fjalë.

Kap e mbyll, bëj rrezil në media, fut në burg e nxirr nga burgu. Luftë e madhe jo shaka.

Dhe pikërisht, në këtë muaj, kur natyrisht ti pret që të ardhurat e shtetit nga taksat e mbledhura të kene bërë namin, dalin të dhënat e Ministrisë së Financave që thonë që tatimet kanë mbledhur të ardhura nga TVSH 11 milionë USD më pak (ose 1/3 më pak) nga ç’mblodhën në Gusht 2018, kur s’kishte aksion anti-informalitet.

Në Gusht 2018, pa aksion, u mblodhën 33 milionë USD TVSH nga tatimet. Në Gusht 2019, me aksion, u mblodhën 22 milionë USD TVSH nga tatimet.

Po ky paradoks s’përbën më çudi. Gropa më e madhe në mos-realizimin e të ardhurave në buxhet, i takon vitit 2015 me rreth 300 milionë Euro. Dhe e dini çfarë? -Dhe atë vit patëm një super aksion anti-informalitet.

Aksioni anti-informalitet bëhet për të mbledhur të ardhura për buxhetin. S’e kuptojnë që lekët që iu mungojnë në buxhet, kur mungesa kap përmasa të tilla kaq të mëdha tip 32%, nuk mund të vijnë sepse po ua vjedhin këta me dyqane e hotele. Nuk e kuptojnë që kaq shumë devijancë nuk mund të vijë vetëm nga evazioni. Devijim në këto përmasa do të thotë që është ekonomia që po shkon për pambuk.

O Llazi, është ekonomia, o Llazii.

E ke lënë kalin pa ngrënë. Mos i bjer kot me kamzhik, se thjesht sa do ta ngordhësh fare. Jepi ndonjë gjë për të ngrënë.

Bëj ndonjë gjë që njerëzit mos ikin, bizneset mos mbyllen…apo largëqoftë të vijë ndonjë investitor i huaj. Shpenzoji lekët e buxhetit që të rritet ekonomia, jo të të fryhet xhepi ty. Hap ndonjë hapësirë për investim se i kanë bllokuar të gjitha këta shokë e tu. Hap ndonjë vend pune (në Shqipëri, jo në Gjermani).

Uleni çik dozën e korrupsionit se e keni dorën e rëndë, plumb. I mbytët njerëzit. Mos vidhni çdo gjë, leni të hanë ndonjë gjë dhe 3 milionë të tjerët, se po i bie sheqeri ekonomisë, o Llaziii…

Leji këto aksionet, se s’po ndërton brezare, po shkatërron një komb, o Llazii

Ky model i “opozitës së re”, e cila në këto 6 muaj nuk ka qenë e aftë të sjellë një iniciativë në Parlament, është modeli që i përqaset më shumë qeverisjes rilindase.

Deputeti Kujtim Gjuzi sot ne Kuvend

E meqenëse jemi te modeli, pasqyra  më e mirë e Parlamentit të ri është pikërisht “ballaboksi” i deputetit Kujtim Gjuzi, i cili kishte zgjedhur të vinte ndryshe këtë sezon në Kuvend. Një e qethur që të kujton çunakërit e lagjes, deputeti i “opozitës së re” e ka menduar si adapte për profilin e tij.

Dhe në të vërtetë nuk ka faj deputeti, është  ky modeli që vetë Rilindja përcjell te shqiptarët, një “shtet ballaboks” ku nuk zbatohet as Kushtetuta e as ligji por thjesht dëshira e kryeministrit. Mjafton që “artisti” në krye të vendit ta dëshirojë diçka ,sado brutale të jetë kërkesa e tij në raport me ligjin, dhe menjëherë sejmenët e tij të shpërndarë kudo në vend, nga karriget më të larta të pushtetit e deri në media e shoqëri civile, bëjnë çmos që ta paraqesin këtë kërkesë si të domosdoshme për vendin dhe rrugëtimin e tij drejt “Shqipërisë së gjeneratës tjetër”.

Po flasim për një shtet, ku nuk denjohet të zbatohet as norma më e thjeshtë legjislative.  Një shtet që më së shumti i ngjan një xhungle, ku “i forti e ha të dobëtin”. E prandaj Shqipëria në gjithë këto vite është kthyer në një “shtet ballaboks”, ku përfituesit më të mëdhenj janë oligarkët dhe miqtë biznesmenë pranë qeverisë e ndërsa pjesa tjetër e shqiptarëve vuan ende për nevojat bazike.  Është pikërisht ky model ballaboks që përfaqëson më së miri edhe Parlamentin aktual, ku shpërndarja e tij sa më parë përbën nevojën më imediate për të rikthyer vendin në shinat e shtetit ligjor dhe demokratik .

standard.al

Evriviadhi Goro

MËSIM ME MËSUESIN E FILOZOFISË

(Përkthim nga Greqishtja).

Një mësues i filozofisë, u fut në klasë, duke mbajtur një kuti kartoni të madh.

Pa folur, nxorri nga kutia një vazo qelqi bosh dhe filloi ta mbushi me gurë të vegjël. Nxënësit e vështronin të habitur. Kur vazoja nuk nxente më, pyeti:

-Vazo, është e mbushur?

-Po,-u përgjigjën,-është i mbushur plot.

Ai buzëqeshi dhe, pa folur, morri nga kutia një qeskë me guralecë të vegjël dhe po e zbrazte në vazo. E tundi pak dhe guralecët mbushën boshllëqet midis gurëve. Kur vazo nuk nxente më, pyeti:

-Vazo, është e mbushur?

Nxënësit u përgjigjën:

-Po, është e mbushur.

Ai buzëqeshi dhe, pa folur, morri nga kutia një qeskë me rërë dhe filloi ta zbrazi në vazë. Rëra u derdh dhe mbushi gjithë boshllëqet midis gurëve dhe guralecëve. Kur vazo nuk nxente më, pyeti:

-Vazo, është e mbushur?

-Po, është i mbushur.

Ai buzëqeshi përsëri dhe nxorri, nga kutia, dy shishe birrë dhe po i zbrazte në vazo. Lëngu mbushi gjithë boshllëqet e mbetura. Kur vazo nuk nxente më, pyeti:

-Vazo, është e mbushur?

Nxënësit, në këtë çast, qeshën dhe thanë:

-Po, është e mbushur.

-Tani,-thotë mësuesi,-dua të mendoni se kjo vazo, përfaqëson jetën t’ uaj.

1.-Gurët janë gjëja më e rëndësishme në jetën t’uaj,- familje, shoqja juaj, fëmijët t’ uaj, shëndeti, miqët e mirë. Janë kaq të rëndësishme, që edhe sikur gjithë të tjerat të mungojnë, jeta juaj do të vazhdojë të jetë e mbushur.

2.-Guralecët janë gjërat e tjera, që vijnë në jetë, si studimet, puna jonë, shtëpia jonë, automobili ynë. Në se këto i vini të parat në vazo, nuk do të mbetet hapësirë për gurët, të rëndësishme e jetës.

3.-Rëra është gjithë të tjerat, gjërat më të vogla, të jetës. Në se vini rërën të parën në vazo, nuk do të ngelet hapësirë as për gurët, as për guralecët.

Vazo është jeta juaj.

Në se harxhoni kohë dhe fuqi për gjëra të vogla,- nuk do të gjeni kurrë kohë për më të rëndësishmet. Dalloni cilat janë më të rëndësishmet për lumturinë t’uaj. Bisedoni me prindërit, luani me fëmijët t’ uaj, kënaquni me shoqen t’ uaj, kujdesuni për shëndetin t’ uaj, gëzohuni me miqët t’ uaj. Gjithënjë do të ketë kohë për dije dhe studime, për punë, gjithënjë do të keni kohë të ndreqni shtëpinë, automobilin dhe mjetet stereofonike. Por më parë, kujdesuni për gurët.

Nxënësit kishin mbetur pa zë. Por një prej tyre, pyeti:

-Mirë, por birra, çfarë përfaqëson?

Mësuesi përgjigjet, duke qeshur:

-Gëzohem që pyete. Do t’ iu them. Nuk ka rëndësi sa e mbushur është jeta juaj, nuk ka rëndësi sa i shtrënguar je, sepse duhet të dishë që, gjithëmonë, do të ketë pak hapësirë për dy birra…

Mbledhur nga Dritan Haxhiaj.

“Nga materialet e publikuara, të rrjedhura në mediet shqiptare dhe ndërkombëtare, dilte në pah një skemë e mirëorganizuar, që lidhte zyrtarë të lartë të PS, përfshirë ministra të kabinetit qeveritar, kryetarë bashkish, oficerë të lartë të Policisë së Shtetit dhe nëpunës të tjerë të lartë civilë, të cilët bashkëpunonin me bandat famëkeqe kriminale (përfshirë në trafik ndërkombëtar droge) për manipulimin e rezultatit zgjedhor në favor të PS.

Në raportin e gjerë për Komisionin e Venecias, Presidenti Ilir Meta përmend edhe mos ndëshkimin e atyre që janë përfshirë në krim zgjedhor pjesë e dosjeve 184 dhe 339, përkatësisht në Dibër dhe në Durrës

“Nga materialet e publikuara, të rrjedhura në mediet shqiptare dhe ndërkombëtare, dilte në pah një skemë e mirëorganizuar, që lidhte zyrtarë të lartë të PS, përfshirë ministra të kabinetit qeveritar, kryetarë bashkish, oficerë të lartë të Policisë së Shtetit dhe nëpunës të tjerë të lartë civilë, të cilët bashkëpunonin me bandat famëkeqe kriminale (përfshirë në trafik ndërkombëtar droge) për manipulimin e rezultatit zgjedhor në favor të PS.

Këto të dhëna, edhe pse në dispozicion të Prokurorisë prej më shumë se dy vitesh, nuk i kishin vënë në lëvizje organet hetimore për të kryer veprime të mëtejshme ligjore. Asnjë prej autorëve, përfshirë eksponentë të lartë të mazhorancës socialiste, nuk u dërguan përpara përgjegjësisë penale. Personat e përfshirë në këtë skemë kriminale gëzonin si imunitet politik ashtu edhe pandëshkueshmëri ligjore”, thuhet në raport.

Sipas Metës, publikimi i këtyre skandaleve përforcoi pretendimet e opozitës dhe denoncimet e hershme të saj për bashkëpunim mes mazhorancës socialiste me krimin e organizuar për të marrë pushtetin përmes manipulimit të votave.

Meta thotë se Prokuroria reagoi pas publikimit të skandaleve se kishte nisur hetimet mbi rrjedhën e informacionit hetimore, “ndërkohë që nuk dha asnjë sqarim mbi fatin e të dhënave hetimore të dosjeve 184 dhe 339 në dispozicion të saj” (raport fq 9-10-11)

.

Kush kujdeset për ty?!

Shteti i ndyrë këto lavire pushtetarë nuk kanë krijuar asnjë institucion që mbron dhe lehtëson problemet të grave. Këto lavire pushtetar mendojnë të “zbukurojnë” duke shkaterruar qytetin dhe në mes kësaj rrumpalle pastrojnë parate e pista. Mbjellin dy tre pemë bejne ndonjë rrugë pas 30 vjetesh dhe mburren. Laviret pushtetarë e kanë kthyer Shqipërinë në një bordello ku kurvërojnë si tu dojë qejfi. Pse e shkruaj ketë status. Kam dokumenta italiane dhe mund të filloj të jetoj e punoj punë lehtësisht. Po dikush që smund të ikë jashtë per të jetuar e punuar?! Por nëse dikush tjetër të ndahej nga bashkëshorti si do ja bënte?!

Jonida Tahiri

Ti që po e lexon këtë status me siguri je si unë që si ke gjërat në terezi kushedi sa vështirësi ke në jetë. Ndoshta ke një prind, fëmijë apo të afërm që dergjet në spital. Dhe nëse do ishte jashtë do kish më shumë sherbime e ndoshta më shumë shpresa. Ndoshta sapo je ndarë nga bashkëshorti dhe nuk mjafton sikleti por stë lënë rehat dhe gojë liget. Ndoshta sapo ke humbur një të afërm dhe je në mes katër rrugëve. Ndoshta je pa punë dhe nuk shtyn dot muajin. Ose ndoshta je e burgosur në një martesë jo të lumtur dhe e prangosur nga depresioni.

Kush kujdeset për ty?!

Shteti i ndyrë këto lavire pushtetarë nuk kanë krijuar asnjë institucion që mbron dhe lehtëson problemet të grave. Këto lavire pushtetar mendojnë të “zbukurojnë” duke shkaterruar qytetin dhe në mes kësaj rrumpalle pastrojnë parate e pista. Mbjellin dy tre pemë bejne ndonjë rrugë pas 30 vjetesh dhe mburren. Laviret pushtetarë e kanë kthyer Shqipërinë në një bordello ku kurvërojnë si tu dojë qejfi. Pse e shkruaj ketë status. Kam dokumenta italiane dhe mund të filloj të jetoj e punoj punë lehtësisht. Po dikush që smund të ikë jashtë per të jetuar e punuar?! Por nëse dikush tjetër të ndahej nga bashkëshorti si do ja bënte?!

Si mund të filloj jetën nga 0?!

Njerez a jeni në gjendje të reflektoni dhe të rebeloheni kundër këtij sistemi?!

Si mund të kënaqeni me këtë jetë që bëjmë?!

Nuk u kujtova sot për të shprehur indinjaten time per sistemin e vendit tim. Sa herë kthehem kam këtë reagim.

A e dini sa ndryshe mund të jetosh nese sistemi do ishte ndryshe?!

Boll bëre nëpër facebook foto si të ishe njeriu më i lumtur në planet se spo genjeni vec friendsat por veten tënde. Boll e bëre lëkuren shollë  duke u mesuar me ankesat që ke cdo ditë. Boll se po përfundojmë duke i konsideruar të zakonshme normale

Ju sugjeroj një gjë. Kur dilni me pushime tregohuni vigjilent mos u hutoni nga bukuritë e vendit. Vereni menyren e jetesës dhe kur të ktheheni në vendin tonë pretendoni një jetë më të mirë. U dorezova dhe po iki vetëm se sdua të bëhem me depresion. Ky vend ky sistem më bën me depresion. Nuk mjaftojnë krizat familjare por të qepen si muti pas këpuce gjithë kuriozet.

Madje të japin dhe mend.

Mesoni njerez që të jeni më të urtë më të mencur. Mësoni realisht të jeni më pak të djallëzuar. Bëhuni më altruistë. Boll u gëzuat me dështimet e tjetrit. Po me të njëjtën agresivitet që denigroni dhe gjykoni bashkeatdhetaret dilni përpara pushtetarëve dhe pretendoni per një vend më të mirë. Kur unë e miqtë e mi dalim nëpër protesta mos qesh nga kafja. Sepse keta lavire mirë që nuk na mbështesin e të na lehtësojnë dhimbjet na shtypin. DHE TY SI NE

Unë u dorëzova dhe i ktheva kurrizin vendit tim sepse nuk jam aq e fortë sa të duroj këtë situatë +situaten time. Kërkoj paqe. Dhe tani e urrej akoma më shumë sistemin që na përzë cdo ditë me dhjetra njerëz. Ikin ata që janë lodhur duke luftuar e shpresuar. Dua të uleras fort e të them që vendi im mund të bëhet por përpara se të behet duhet të sensibilizoheniiiiiii.

Ca prisni që të plakeni dhe të mbeteni në një shtepi  të plakur të “braktisur” nga fëmijët që largohen per një jetë më të mirë?!

Hiqe këtë djallëzi per gjëra idiote

Trego mencuri dhe behu i dobishëm. Pastroje pasqyren tënde shikohu njihe veten dhe nëse vertet e do mos fli gjumë mos mbijeto por pretendo  të jetosh mirë.

U lodha duke bërë protesta në emër të shumë prej jush që më mirë njihni aktorët e telenovelave sesa ligjet

Cohu dhe protesto bëje për vete.

Protesto protesto protesto

SHËNIM / Një njeri që tenton të verbojë rininë e tij, nuk mund të shikoj kurrë të ardhmen!

Nga Telnis Skuqi

Pas publikimit të pjesës së parë të falsifikimit të dokumentave zytare, kryebashkiaku i vetshpallur i Gjirokastrës, Flamur Golemi, ka preferuar të heshti.

Ai nuk ka asnjë argument për të faktuar: – Pse ai braktisti gjimnazin e Kardhiqit ku e kishte tek porta e shtëpisë dhe përfunduar larg, shumë larg nga vendbanimi i ti?!

Golemi siç e mohon vet, ai ishte «arsimuar» në gjimnazin e Leskovikut dhe në Fier për arsye familjare.

Zero fakt për të provuar me argumenta cila ishin arsyet familjare.

Kishte babain ushtarak? Jo!

Kishte të ardhua të kënaqshme familja e tij? Jo!

Kishte përfituar në vitin 1990 bursë studimi? Jo!

Kishte ndryshuar vendbanim? Jo.

Unë e kuptoj heshtjen e Flamur Golemit.

Ai ka frikë nga e vërteta.

Me publikimin e listës së notave, ai nga padituria publikoj një provë krimi.

Në këtë krim janë përfshirë pjesëtarët e familjes së tij, sepse atëherë Flamur Golemi ka qenë një spordhjak, ndërsa për të menduan të paktën 20 persona, duke nisur nga ish kunati i tij, vëllai i tij, babai i tij, nëna e tij, si dhe shumë falsifikator, sidomos kryefalsifikatori ish drejtori i atëhershëm i Shkollës së Bashkuar «Jani Vreto», sot burri i kryetares së Partisë Socialiste të Leskovikut, njëherazi drejtoreshë aktuale e kësaj shkolle.

Nëse vertetë Flamur Golemi do të ishte në të drejtën e tij, ai nuk mund të publikojë një bakall letër dhe ta hidhte në treg për të verbuar opinionin publik.

Flamur Golemi ende nuk iu është përgjigjur dy pyetjeve që unë i kam bërë qysh në fillim:

1) Pse vitin e parë të gjimnazit të Kardhiqit rezulton me mesatare jo të kënaqshme, ndërsa në Leskovik rezulton gjenial?

2) Pse opinion publik e ke keqinformuar për tri vitet e para të shkollës së mesme?

(Shënim: Një njeri që tenton të verbojë rininë e tij, nuk mund të shikoj kurrë të ardhmen!

Shqipëria ka sot vetëm një Institucionin legjitim Kushtetues, Presidenti i Republikës, dhe vetëm një Institucion të pastër politik, Opozita e vërtetë jashtë parlamentare dhe çdo shqiptari të ndershëm.

Këto dy institucione janë shpresa dhe e ardhmja e Shqipërisë. Shqiptarët duhet domosdoshmërisht të rrëzojnë uzurpuesit e Pushtetit Qeveritar, të Parlamentit ilegjitim apo të Sistemit të kapur të Drejtësisë.

Artisti shquar Avni Delvina ka ilustruar artistikisht, dhe në mënyrë gjeniale shqetësimin publik të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, shqetësim të cilit i bashkohem pa rezerva, dhe mbështes mesazhin e tij për tu bashkuar dhe shpëtuar Shqipërinë.

Asnjëherë, pas 1919, edhe pasi u pushtua, Shqipëria nuk ka qënë më në rrezik se sa sot kur, shumë aspekte të jetës politike, shoqërore, ekonomike apo kombëtare janë nën thundrën e ilegjitimitetit. PPP kanë shkatërruar deri në palcë buxhetin e shtetit, dhe jo vetëm sot por edhe brezat e ardhshëm do të vuajnë, për ndoshta një shekull, pasojat. Shtypi i lirë ka vdekur, dhe po të mos ishte për rrjetet sociale apo gazetat presticioze perëndimore, BILD, Zëri i Amerikës etj. Shqipëria do të ishte në një terr informativ më të errët se gjatë regjimit komunist.

Me anë të makinacioneve mafioze, korrupsionit, ndaj të cilave kanë mbyllur sytë, në mënyrë të pashpjegueshme, edhe disa përfaqësi perëndimore në Tiranë, apo të disa zyrtarëve të BE, qeveria ka arritur, me efikasitet, të shkatërrojë Rendin Kushtetues (mungesa e Gjykatës Kushtetuese) si dhe ka deligjitimuar të gjithë strukturën shtetërore shqiptare, përveç Presidencës dhe Opozitës.

Shqipëria ka sot vetëm një Institucionin legjitim Kushtetues, Presidenti i Republikës, dhe vetëm një Institucion të pastër politik, Opozita e vërtetë jashtë parlamentare dhe çdo shqiptari të ndershëm.

Këto dy institucione janë shpresa dhe e ardhmja e Shqipërisë. Shqiptarët duhet domosdoshmërisht të rrëzojnë uzurpuesit e Pushtetit Qeveritar, të Parlamentit ilegjitim apo të Sistemit të kapur të Drejtësisë.

Shën Agustini ka shprehur dikur me shumë të drejtë:

“Nëse nuk respektohet drejtësia çfarë janë qeveritë përveçse banda hajdutësh?”

Hajro Çini

Shteti u kujtua ne fund per Elonen 15 vjecare 😭😭

Pasi beri buje neper media ku oret i kishte te numeruara ,shendetesia dhe kryeministri mori fryme per Elonen 😥

Nese shteti do ishte kujtuar qysh ne fillim Elona do ishte ne jete.

Na fal Elone nuk mundem dot te mbanim ne jete sepse na rrethojn njerez te ulur neper kolltuqe pa ndjesi humane 😭😭

Elon shpiri jot u prehte ne paqe 🤲🙏🙏

Nga Ervisa Sina.

MANIFEST HISTORIK I PRESIDENTIT META

Zgjidhja nuk është tërheqja dhe justifikimet foshnjore, por përballja me të keqen dhe ligësinë!

Të dashur miq, sot është Dita Ndërkombëtare e Demokracisë.

Në themel të demokracisë qëndron vota, e drejta e çdo qytetari për t’u zgjedhur e për të zgjedhur, pluralizmi politik.

Demokraci do të thotë që çdo qytetar të vendosë për të ardhmen e vet. Që çdo qytetar të ketë besim te roli i vet në demokraci. Që çdo qytetar të ketë mundësi për të ndikuar mbi vendimmarrjen. Për ta detyruar atë të jetë transparente, nëpërmjet llogaridhënies në çdo nivel vendor dhe kombëtar.

Demokraci do të thotë që çdo qytetar të jetë i barabartë para ligjit.

Fatkeqësisht shumë nga këto parime e vlera që janë kolonat dhe zemra e botës demokratike, janë përçudnuar në vendin tonë.

Zhgënjimi është i madh. Jo ndaj demokracisë që sollëm në dhjetor ’90, por ndaj formës së shëmtuar që ajo mori në 30 vite. Shpopullimi dramatik i Shqipërisë dhe humbja e shpresës, veçanërisht tek brezi i ri, është treguesi më i dhimbshëm dhe fatkeq. Shikoni ku jemi sot: të fundit në rajon para dyerve të BE-së. Dhe ende askush nuk mban përgjegjësi, përkundrazi. Ka edhe më shumë thellim në paligjshmëri.

Fenomeni i rrezikshëm i shtetit paralel të propagandës dhe PPP-ve, dhe axhendat e nëndheshme që kanë kapur për fyti Shqipërinë, nuk janë gjë tjetër veçse një komplot kundër demokracisë, çdo vlere e parimi të saj, kundër sovranitetit të të gjithë qytetarëve që duan një demokraci të vërtetë europiane dhe perëndimore.

Ndaj ne sot kemi një mision të përbashkët historik: Të shpëtojmë demokracinë nga pengmarrja e një pakice të papërgjegjshme dhe jolegjitime!

Koha nuk pret!

Kjo është beteja jonë! E njerëzve të lirë, të ndershëm dhe punëtorë, e rinisë sonë të mrekullueshme! E të gjithëve ne që e duam me shpirt dhe zemër Shqipërinë! Dhe unë jam më i vendosur se kurrë!

Për një Shqipëri demokratike, si gjithë Europa!

Sepse liria, demokracia dhe dinjiteti njerëzor janë të panegociueshme!

Mbrojtja e demokracisë sot është një detyrë patriotike për t’i rikthyer besimin çdo qytetari dhe çdo të riu se e ardhmja më e mirë është vetëm këtu dhe kjo kërkon kontributin e secilit për ndryshim.

Zgjidhja nuk është largimi, por zgjimi dhe ndryshimi!

Largimi u intereson atyre që duan të zbrazin Shqipërinë nga shqiptarët, ndaj prej kohësh kanë planifikuar vrasjen e ngadaltë të demokracisë dhe shtetit të së drejtës.

T’ua kthejmë Shqipërinë shqiptarëve dhe vetëm atyre! Sepse të rinjtë tanë mund të gjejnë çdo gjë jashtë që u mungon sot këtu, por kurrë nuk do të gjejnë Atdhe!

Regjimi i bllokmenëve ishte shumë herë më i vështirë se regjimi i oligarkëve për t’u përmbysur!

Zgjidhja nuk është tërheqja dhe justifikimet foshnjore, por përballja me të keqen dhe ligësinë!

O SOT O KURRË!🇦🇱

VIJOJNË VARGJET E ALDOS;

PËR KOMUNISTIN INTAÇOR…

Agim B Jazaj/

TË JETOSH?…

***

Më mirë të jetosh,

Në bexgat e vendlindjes,

Apo në sarajet,

Krimet e Rilindjes?!

Më mirë të flesh,

Pa bukë për darkë,

Apo me urrejtje,

Maçin në bark?!

Më mirë të jesh,

I varfër dhe i qet,

Apo pasunar,

Hajdut; me pushtet?!

Me mirë të ngrysesh,

Edhe i uritur,

A i kapërdisur,

Me pushtet të grabitur?!

Më mirë të ruash,

Shiritin e qytetarit,

A po të tundesh,

Me spaletat e zyrtarit?!

Mund të jesh polic,

Të vrasësh kriminelët,

Të qëllosh dhe babanë,

A, ta qëllojnë të tjerët?!

Kush është katil,

Nga geni i lindur,

Qëllon dhe bababnë,

Me dorë pa i’u dridhur!

Shpirti barbar,

E ka në gen,

Urren i gjallë,

I vdekur urren!

Ish kreu i Komitetit,

Mbi një gur e shihnin,

Ishte sjell njeri,

Ndaj nuk e pështynin!

Këto postulate,

I ndajmë me miqtë,

Ndonjerin prej tyre,

E kanë zili armiqtë!…

.

Dhe e gjitha kjo ndodh sepse Rudina po ju shërben atyre që të qëndrojnë në pushtet me përulësinë më të madhe.

Nga USA Fehmi Tançi

Nga 21 vite që e vranë Liderin e Dhjetorit, 13 vite kanë qenë ish komunistët në pushtet.

Dhe pas 21 vitesh, simboli i komunistëve, “steka” e tyre, njeriu që qoftë edhe formalisht ka damkën e vrasjes së katër vetave në 2 Prill 1991 në Shkodër, Gramzi pra, organizon për herë të parë homazhe tek varri i Simbolit të Dhjetorit ‘90 dhe të demokracisë, z. Azem Hajdari.

Dhe e gjitha kjo ndodh sepse Rudina po ju shërben atyre që të qëndrojnë në pushtet me përulësinë më të madhe.

Tek i ndjeri Pjetër Arbnori vendose kurorë me lule Gramoz.

Tek simboli i Dhjetorit ‘90 vendose kurorë me lule Gramoz.

Shko dhe vendos kurorë me lule edhe tek katër dëshmorët e parë të votës së lirë në 2 Prillin e ardhshëm dhe i ke vënë kapak kësaj pune.

Dhe si për ironi të fatit, dy nga këto raste kanë lidhje me qytetin simbol të demokracisë dhe qëndresës ndaj komunizmit: #Shkodrën.😥😪

Me këto tre përdorime të simboleve të demokracisë, që kurrë nuk do ti falnit, dhe me ekzekutimin e plotë që i keni bërë demokracisë dhe shtetit ligjorë në vend, nuk ka nevojë që me dekret parlamenti ta shpallni Shqipërinë #diktaturë apo #narkodiktaturë se tingëllon keq me kohën.

Në realitet e keni kryer misionin dhe jeni ne drejtimin e duhur Gramoz.

Paçka se Shqipëria dhe shqipëtarët do t’jua shikojnë akoma dëmin, siç j’ua kanë parë prej 1941-shit dhe deri sot.

Idealistet nuk i bejne llogarite me parate!

Se nese llogarit nuk je idealist!

Une mund te besoj se drejtoresha e tatimeve mund te kete patur nje rroge me te madhe dikur ( zyrtarisht, se realisht nuk e besoj se ka futur ne xhep me shume para se sot), por kurrsesi qe eshte idealiste!

* * *

Me shume se kurre ndjehet mungesa jote Azem Hajdari!

* * *

Ne kete bote rolet ishin ndare:

Aktoret lozin ne skene e njerezit ne jete!

Por…sot …ka njerez ne skene dhe aktore ne jete!

* * *

Ripublikim!

PD ka bere opozite me disa njerez dhe ka qeverisur me ca te tjere!

U ka dhene lemoshe (informative) ca mediave ne opozite dhe miliona (leke) ca mediave te tjera ne pushtet!

* * *

Hera e pare qe i besoj nje deputeti (Ndoka) : nese ne parlament do te praktikohej doreheqja e njerezve te denuar nga gjykatat, ne salle do mbeteshin vetem 75 deputete!!! ( I bie qe 65 deputete te jene te denuar nga gjykatat)!!!

* * *

Basha perpara se t’i kerkoje popullit t’i shkoje pas, duhet te kerkoje se pari te braktise injorantet qe e rrethojne (se pas tyre nuk shkon askush) dhe te angazhoje te mencurit e te kulturuarit dhe, se dyti, te investohet ne mediat e djathta, (qe jane per t’u qare hallin nga indiferenca “shekullore” e PD-se ndaj tyre) e jo ne kamaleonet mediatike!

* * *

Lexhendari Enver Hoxha – lexova diku…!

* * *

Grupi me i madh parlamentar do te krijohet se shpejti ne burgjet e vendit! Sikur te kishte “burgje” edhe per injorancen, ne sallen e Parlamentit do mbeteshin apo jo nja 10 deputete…!

* * *

Fjala “dekriminalizim¨” eshte e do mbetet nje metafore politike perderisa deputetet zgjidhen nga Kryetaret e Partive per t’i perfaqesuar ata ne Parlament e jo popullin! Atyre ju duhen numrat, ndaj nuk u interesojne aspak nese njerezit e zgjedhur prej tyre jane kriminele, trafikante apo injorante!

* * *

Po shoh nje deputet te veshur shik, qe ka bere disa selfie perpara godines ku “punon”, (kurre nuk e kam pare e as degjuar ne sallen e Parlamentit te flase)! Mirepo krahas selfie-ve ka marre guximin te shkruaje dicka edhe per diciture, ne nje shqipe qe as nxenesit e klases se trete te fillores nuk e shkruajne aq keq! Por e rendesishme eshte se keshilltari i tij i “luk-ut” ka patur rezultate te shkelqyera ne punen e tij, por mesuesit e tij (te gjuhes shqipe te pakten) duhen pushuar ne vend nga puna sepse i kane vene note kaluese ketij kodoshi te politikes!

* * *

Vazhdoj te besoj tek kjo Kombetare!

Suksese sot!

Eshte e vetmja gje per te cilen duhet te ndjehemi krenare sot : lojtare qe perfaqesojne gjithe gjymtyret e kombit dhe qe po japin me te miren e tyre per kombin!

Erion Kristo.

Dy mesazhe dhe nje fshikullim:

 

Për politikanët shqiptarë:

Jju o kryehajdutë të këtij kombi, ndërkohë që i keni zhytur thellë duart në xhepat e shqiptarëve, duke u marrë përditë me mbulimin e fëlliqësive tuaja, keni lejuar që në këtë vend të rritet një racë shtazarake shqiptarësh. Ky është kryekrimi juaj dhe shpresoj tju bjerë në kokë.

Për popullin:

O popull që sdi ça do dhe pse jeton, ndërkohë që ata që kemi në krye kanë shkatërruar gjithë shancet e jetës tonë. Shpresoj ta shikosh shumë shpejt veten në flakë, që ta kuptosh më në fund se përse është krijuar jeta.

Për veten time:

o gomar deti, që beson se ajo që ke në mendje ka ndonjë lidhje me realitetin që të rrethon, Shut the fuck up.

P.S. Keto fjalë me dolën nga thellësia e shpirtit kur mora vesh se sa para janë vjedhur nga ajo skema e famshme e TVSH.
Asnjë taksë nuk do paguaj. Mos prisni më gjë nga unë, mos kërkoni më gjë nga unë. Unë sjom.

Nga Kastriot Dervishi

Gjithnjë ka qenë e pazbardhur tërësisht çështja e depozitimit të valutës jashtë vendit nga regjimi komunist përpara vitit 1990. Në një mbledhje të datës 15.6.1990 ku ishte edhe drejtori i përgjithshëm i Bankës së Shtetit, Qirjako Mihali (drejtor në vitet 1988-1990), i cili vinte nga një takim i ndërkombëtar i bankave në Zvicër.

Atje Mihalit i ishte thënë nga bankierët e huaj se ata e dinin që Shqipëria kish depozituar në bankat e huaja rreth 400 milionë dollarë. Ramiz Alia e ka dëgjuar, por nuk i ka dhënë përgjigje kësaj pjese.

Në këtë mbledhje është diskutuar se Shqipëria mund të luante në valutë për të marrë përqindjes. Një vit më vonë, shtypi denoncoi se nga ky operacion kishin humbur 200 milion dollarë.

Ky veprim e falimentoi tërësisht shtetin komunist, por pjesa kryesore e depozitimit mbeti i panjohur.

Për shkak të ngjarjeve të vitit 1997, hetimi për valutën e depozituar jashtë vendit, nuk u çua më tej. Siç dihet, djali i Ramiz Alisë është marrë gjithnjë me çështje bankash.

GRISELDA E KAVAJES, VELIAJ DHE MAJI I VITIT 2011.

Leter urgjente trupit diplomatik ne Tirane, dhe kancelerive te huaja.

Miq:

Një lajm i trishtuar na ka shokuar të gjithëve ne në PS.

Natën e kaluar, gruaja shtatzënë e kryetarit të sapo-zgjedhur të Bashkisë së Kavajës, Elvis Roshi, u rrëmbye në një qendër tregtare në Tiranë.

Pasi është keqtrajtuar barbarisht nga rrëmbyesit, ajo është dërguar në një vend të panjohur, ku i kanë hequr fëmijën.

Në orën 4 të mëngjesit, e mbuluar nga gjaku, znj. Roshi është lënë afër shtëpisë së saj në Kavajë (50 kilometra larg kryeqytetit).

Nuk ka ende ndonjë njoftim nga policia.

Kavaja ka qenë zona elektorale ku është zgjedhur Berisha deputet për 20 vjet. Socialistët fituan në Kavajë për herë të parë më 8 maj, dhe kjo është konsideruar si fitorja më simbolike e zgjedhjeve.

Gjatë fushatës elektorale, z.Roshi dhe shtabi i tij kanë marrë kërcënime për shkak të garimit të tij për postin e kreut të Bashkisë.

Kreu i PS, Edi Rama, do të lëshojë një deklaratë shtypi pas një ore…

Duke pasur parasysh rrethanat shumë të rënda të situatës në Kavajë, ky njoftim do të jetë i shkurtër dhe më tepër informacion politik do t’ju japim nesër.

Faleminderit.

Erion Veliaj.

Ju shkruan Veliaj, ambasadave asokohe.

Fiks teksti i një i një bastardi mashtrues.

I një të riu që këtë lloj tipi, arvanitasit e quajnë:

“Shkërdhate me lule”.

Ehe pse funksionar i një force politike sërish nuk i dridhej aspak dora që të shkruante informacione qartësisht të pavërteta trupit diplomatik të akredituar ne Shqipëri.

Por nëse ndonjë blof në opozitë edhe mund të jetë i kuptueshëm, ajo që ndodhi me personazhin në fjalë me ardhjen të majtës në pushtet është e frikshme.

Zamira dhe Isabela Islami janë sot dy qytetare amerikane, pavarësisht se për të arritur këtë nuk kanë pritur fatin përmes lotarisë, apo marrjes së ndonjë vize në ambasadë.

Nuk po flasim për vitet e demokracisë, por atëherë kur Shqipëria ishte ende në diktaturë dhe vetë diktatori Enver Hoxha nuk ishte ndarë nga jeta.

Dy motrat Islami dhe vëllai i tyre Klementi ndërmorën rrugën e vështirë të arratisjes plot 35 vjet më pare

Jo me tokë, sikurse dimë plot raste të atyre kohëve, por me not.

Duket e pabesueshme, por motrat Islami dhe vëllai i tyre morën rrugëtimin pa krye në mes të detit.

Morën rrezikun e madh për jetën, duke e ditur fort mirë se në bregun tjetër të territorit grek edhe mund të mos dilnin më gjallë, ashtu si në fakt ndodhi me vëllain e tyre Klementin në moshë krejt të re.

Kufirin tokësor nuk e njihnin banorët e Shqipërisë gjatë kohës së komunizmit, pasi një pjesë e njerëzve që kishin tentuar të iknin nga kufiri tokësor ose ishin kapur, ose ishin vrarë në kufi, ndaj zgjedhja e tre fëmijëve të familjes ishte ndër më të rrezikshmet.

Në gushtin e vitit 1984 nga Ksamili për në Korfuz, që janë më pak se 2 kilometra distanca e detit, kur është koha e kthjellët Korfuzi duke shumë qartë dhe e afërt dhe kjo i shtyu të tre anëtarët e familjes të arratisen në këtë mënyrë.

Por, distanca e shkurtër nuk ishte edhe aq e lehtë për amatorët e notit, sikurse ishin Zamira, Isabela dhe Klement Islami, të cilave u është dashur më shumë se 12 orë të notojnë.

Ndaj, në mes të rrugëtimit detar mbetën.

Klementi humbi gjurmët dhe sot e kësaj dite nuk dihet asgjë për fatin e tij, ndërsa Zamira dhe Isabela mundën të shpëtojnë vetëm se pranë tyre kaloi një jaht italian.

I hodhi në Korfuz e prej andej, duket se jeta u mori një tjetër kthesë, sepse pas disa peripecive më tepër proceduriale ikën për në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, atje ku jetojnë dhe punojnë edhe sot.

Të dy motrat dhe i vëllai e kishin bërë me kohë planin për t’u arratisur nga Shqipëria dhe kur u erdhi rasti i volitshëm, kur shkuan në Sarandë për pushime, e vunë në zbatim.

Arratisja e guximshme e Zamirës dhe Isabelës u lajmërua nga Agjensitë dhe gazetat e shumë vendeve të botës. /GSH

Zgjati doren dhe e mori. Ishte kartmonedha pesedhjeteshe me te cilen e bija do te merrte karamelert apo llokumet per miqte.

-Ku ku moj bije,-kelthiti Luta duke shkulur dhe leshte e kokes.

Qe ate dite fjale tjeter ne goje s’iu degjua. Sillej e vetmuar perreth fshatit e me tej e bente vetem ku,ku ku ku.

Askush se ngacmonte . E shihnin te gjithe me nje dhimbje te thelle duke i thene njeri-tjetrit: -Eh shihni po kalon ajo qyqja Lute.

Nje dite se pane me. E kerkuan dhe e gjeten pikerisht ne pellgun ku vite me pare ishte mbytur e bija.

Nga Bujar Muçaj Selanik/

A e keni degjuar qyqen kur ia mer kenges ne pranvere? Patjeter qe e keni degjuar.Gjithashtu s’do te kete njeri ne bote te mos dije legjenden e hidhur te saj. Por une do t’iu rrefej per nje ”qyqe” qe kam njohur ketu e tridhjete e ca vite te shkuara.

Ne shtepine e Ferit Kordhes qe ngihej ne mes te nje pylli me lisa qca menjane fshatit,ate dite ia behen miq te larget , ndaj Luta e shoqja e Feritit doli dhe i beri nje ze se bijes, Vjollces, e cila po luante kukllash nen hijen e nje kumbulle te eger. -vjollca -itha e ema ,-eja shpejt moj bije se do te vesh deri ne dyqan se na kane ardhur miq e s’kemi nje karamele qe t’iu nxjerrim .

Ama te vesh e ten kthehesh shpejt he cupe e mire. ndonese i mblodhi ca turinjte ,Vjollca iu pergjigj -Erdha mama. -Leket qe kam ne duar me mire t’i fus brenda kanotjeres se mos i humbasn rruges ,-tha me vete.

Rruga ishte ca e gjate dhe gjarperonte ndane nje perroi. Duke rendur anes e anes se perroit u harrua pas luleve qe kishin celur gjithandej. Kue arriti ne dyqan mbeti e hutuar. -C’i bera leket,-foli me vete.

Asgje s’po i kujtohej .Mos i kishin rene rruges ? U kthye serish andej nga kishte ardhur e perseri s’gjeti gje. U nis drejt shtepise me lot ne sy. C’ti thoshte se emes ,ta genjente e ti thoshte e ti thoshte se ja kishin vjedhur rruges? Te ishte babai ne shtepi ndryshe, krejt ndryshe do te kishte qene.

Babai punonte larg e pas dy a tre ditesh do te kthehej. Ngjiti shkallen me koken e ulur , e perlotur . Nderkohe ne dere ia behu e ema qe duke e pare te bijen koke ulur e duarbthate e mori me mend c’do ti kishte ndodhur ndaj i foli me vrazhdesi:

-po c’ke bere moj ditezeze, mos ua gjete vendin lekeve? U mat qe ta qellonte por mbrapa saj ndjeu pranine e njerit prej miqeve. -Mire ,mire shko brenda ne kuzhine se i kam nja dy llafe me ty pastaj.

Nderkohe e ema u fut brenda duke mbajtur nje ne dore nje pule te therur, Vjollca ia dha vrapit ku ta conin kembet. Vetem ne shtepi s’donte te rrinte ne ato caste . u turr aners perroit , u fut pastaj midis rrepeve te larte qe nen rrezet e diellit qe po ulej, hija e tyre krijonte lloj -lloj figurash shpesh te frikshme .

E ngadalsoi hapin se i trembej zhurmes qe linin hapat mbi gjethet e rena dhe per t’iu dukur vetja trime nisi nje kenge qe e kishin mesuar ne shkolle para ca ditesh . Ju kujtua kesulkuqja dhe cdo kacube e erret i dukej si ujk. -Sa gabim bera qe u largova,-mendoi ,-nena edhe te qorton kur gabon edhe nje pellembe do tia durosh. Mori serish rrugen e kthimit.-Vjoooollcaaaa-degjoi ta therresin .

Ishte zeri i nenes.-Ketu jam ,-u pergjigj dhe nxitoi hapin. Filloi te djersitej ,buza po i behej zhur per nje pkie uje.-po ulem deri ne perrua ,tha dhe beri per nga buza e ujit. futi te dyja duart , i mbushi me uje dhe ne castin qe po i afronte tek buzet e thara eshke , kembet i rreshqiten nga lluca qe gjendej poshte gureve,ku kishte vendosur kembet, duke rene ne uje. –

-Ndiiiiiiihme,-thirri nderkaq qev trupi po shkonte drejt fundit te pellgut. U mundua dhe njehere me kembe e duar por me kot. Diku i zune syte nje rrenje bime. E mbertheu me duar , i dha trupit qe te ngjitej larte por rrenjet u keputen se ishin te kalbura dhe serish ra drejt fundit te pellgut.

Fundi i pellgut i turbullt po i behej si nje lendine e blerte me lule nga me te bukurat qe kishte pare ndonjehere. Mbi kete lendine te bleruar sa do te donte te flinte, por nje ze po ia vononte vetem disa caste gjumin. Luta qe kishte ndjere mungesen e se bijes kishte brofur drejt perroit duke thirrur here pas here ne emer te saj.

-Vjoooollcaaaa,-thirri dhe njehere Luta dhe u tremb kur pa qe disa gjurme te vogla, qe duhet te ishin te se bijes, neper kumin e njome te conin drejt pellgut. S’priti me por u zhyt mes ujit qe vinte e behej me i trubullt . Hodhi syte rreth e qark neper trubullire por gjekundi s’pa gje.

U ngjit sa per frymarrje ne siperfaqe , mori fryme thelle e u zhyt perseri. Notoi drejt nje zgavre te erret dhe pa te bijen te mbledhur kruspull pas nje shkembi.-O zot,-u lut,-mos ma merr shpresen e vetme qe kam.

E mbertheu nga floket dhe beri te dale.

E nxori te bijen ne breg ,por ne pamjen e pare nuk mund te dalloje asnje fije shprese. Nderkohe ne breg u dhane nje mori njerezish te prire nga miqte qe kishin bujtur ate dite .

E kthyen permbys, i bene frymarrje goje me goje , por jeta ishte larguar nga ai trup i vogel e i njome. Ndersa rregullonte fustanin e ngjitur pas trupit ne mes te ngasherimeve, Luta vuri re brenda kanotjeres dicka te ngjashme me gethen .

Zgjati doren dhe e mori. Ishte kartmonedha pesedhjeteshe me te cilen e bija do te merrte karamelert apo llokumet per miqte.

-Ku ku moj bije,-kelthiti Luta duke shkulur dhe leshte e kokes.

Qe ate dite fjale tjeter ne goje s’iu degjua. Sillej e vetmuar perreth fshatit e me tej e bente vetem ku,ku ku ku.

Askush se ngacmonte . E shihnin te gjithe me nje dhimbje te thelle duke i thene njeri-tjetrit: -Eh shihni po kalon ajo qyqja Lute.

Nje dite se pane me. E kerkuan dhe e gjeten pikerisht ne pellgun ku vite me pare ishte mbytur e bija. Sa here vjen pranvera dhe degjoj kengen apo vajtimin e qyqes mendja me shkon tek ajo, duke mos e menduar te ikur nga kjo jete ,por duke fluturuar vetmitare mal me mal e lis me lis ne kerkim te se bijes duke klithur pervajshem ku, ku ku, ku ku. maj 2004

Atëherë ai urdhëroi që ta lidhnin në një shtyllë telefoni. Që nga ai çast e deri natën vonë, nuk pushuan rënkimet e tij. Ne e dëgjonim mirë se ishte afër kapanonit tonë. Më në fund, nuk u dëgjua më. Kur u ngritëm në mëngjes, e gjetëm të vdekur në shtyllë. Kishte ngrirë i gjithi nga të ftohtit, me urdhër të toger Ademit.

Quhej Pal, ishte 17-vjeç, ende i parritur, i verdhë e shëndetlig. Çdo ditë, hynte e dilte në galeritë e minierës, në ato shpate të thepisura në Spaç. Në vitin 1968, ishte dënuar me burg politik, për agjitacion e propagandë kundër pushtetit popullor. Ishte në burgun e sigurisë së lartë në Spaç, ku ngujoheshin për të vuajtur si skllevër, burra e djem të familjeve kundërshtare të regjimit komunist. Në kampin e Spaçit, të burgosurit punonin në minierë, ku nxirrnin bakër e pirit. Si gjithë të tjerët, edhe Palit i duhej çdo ditë të realizonte normën e caktuar. Por një ditë u sëmur rëndë dhe e kishte të pamundur të realizonte normën. Ky ishte çasti kur u përball me toger Ademin.

Toger Ademi ishte një ndër drejtuesit më të rreptë të kampit. Toger Ademi ishte në kulmin e karrierës së tij për asgjësimin e “armikut të klasës”. Ishte ndër qeniet më të frikshme të kampeve të diktaturës, me të cilin patën fatin e keq të përballeshin shumë të rinj, burra e pleq të pafajshëm, nëpër burgjet komuniste. Pali do ta kishte edhe përballjen e fundit, betejën e fundit në këtë botë. Ndërsa toger Ademi do t’i ngjiste shkallët e karrierës, për të vazhduar madje edhe pas rënies së diktaturës komuniste. Në vitin 1998, tetë vite pas rënies së diktaturës, supozohet në demokraci, Toger Ademi ishte sërish zyrtar në ministrinë e Brendshme.

Ditën e fundit të 17-vjeçarit nga Mirdita, por edhe takimin me vrasësin e tij pas shumë vitesh, e ka rrëfyer Reshat Kripa, në librin “Zërat e kujtesës”.

Rrëfim për ditën e fundit

“Aty pamë një djalë nga Mirdita, që nuk ishte më shumë se 17 vjeç, i cili po dridhej se ishte sëmurë. Pal quhej.

Erdhi toger Ademi dhe iu drejtua me barbarizëm: “Pse nuk e realizove normën?” “Isha sëmurë, zoti toger!” iu përgjigj Pali. Ai e kapi zvarrë, e hoqi që aty, e futi në një vend izolimi, e urdhëroi që mos t’i çohej fare as ushqim. Një shoku i tij mori atë racionin e ushqimit, gjeti një rast dhe vajti e ia çoi Palit në birucë.

Kur po hante, erdhi toger Ademi dhe e zuri me bukë në dorë. E pyeti se kush ia kishte dhënë dhe Pali nuk tregoi. Atëherë ai urdhëroi që ta lidhnin në një shtyllë telefoni. Që nga ai çast e deri natën vonë, nuk pushuan rënkimet e tij. Ne e dëgjonim mirë se ishte afër kapanonit tonë. Më në fund, nuk u dëgjua më. Kur u ngritëm në mëngjes, e gjetëm të vdekur në shtyllë. Kishte ngrirë i gjithi nga të ftohtit, me urdhër të toger Ademit. Vonë, në vitin 1998 e takova rastësisht toger Ademin në Tiranë. Filloi të justifikohej se gjoja ashtu ishte sistemi, ashtu ishte koha dhe nuk ishte faji i tij. Mua m’u ngritën nervat, sepse më dilnin parasysh pikërisht këto skena. Kur erdha në vete nga tronditja, toger Ademi ishte zhdukur, kishte ikur. Dhe në kohën kur unë e takova, ky njeri, për çudi, punonte akoma në Ministri të Brendshme, si drejtor Drejtorie”./kujto.al

Nga Kastriot Dervishi

Teksa gjaku i të dënuarit kishte shpërthyer ngado, trutë e tij kishin kapërcyer telat e kampit nga goditja e fortë e kallashnikovit, nën shikimet e turbullta të të burgosurve, operativi i Repartit nr.303 Vlorë, Fehmi Mullai, puthte në ballë ushtarin për vrasjen që kishte bërë. Për këtë, si shpërblim ushtari do nisej me leje. Ngjarja e konfirmuar edhe nga të dënuarit, i takon pikërisht vitit 1964. Mustafa Isuf Alushi nga Margëlliçi i Çamërisë, i vitlindjes 1918, u dënua tre herë nga regjimi komunist.

Dënimi i parë, vitet 1949-1951

Mustafa Alushi arrestohet për herë të parë më 9.5.1949. Pas disa muajsh hetime, prokuroria ushtarake e Tiranë e akuzonte për gjëra të rënda nga lufta, por megjithatë kërkonte që ai të dënohej vetëm me 2 vjet burg. Konkretisht nuk akuzohej për asgjë.

Dënimi i dytë, vitet 1953-1963

U arrestua më 3.8.1953 në përpjekje për arratisje në fshatin Kuç të Devollit. Duke vrojtuar vendin se nga ku do të ikte, pikaset prej dy fshatareve të cilat e pyesin çfarë donte aty. Gjatë zhvillimit të hetuesisë dhe të gjyqit, ai deklaroi se kishte dashur të ikte në Greqi nisur nga jeta e keqe që bëhej në Shqipëri si dhe për të parë pronat e veta në Çamëri. Gjykata në bazë të nenin 64 të Kodit Penal e dënonte për herë të dytë me 10 vjet të tjera heqje të lirisë. Ky vendim ka marrë formë të prerë. Lirohet më 6.6.1963.

Dënimi i tretë dhe vrasja

Pas daljes nga burgu orvatet sërish të arratiset, por arrestohet më 1.9.1963 te vendi i quajtur Ura e Bogesit afër Konispolit. Në hetuesi i ripohon faktin se e urrente të ashtuquajturin “pushtet popullor”. Dënohet me 22 vjet heqje lirie. Dërgohet për të vuajtur dënimin në Repartin nr.303 Vlorë, në kohën kur kampi ndërtonte uzinën e sodës kaustike. Në kushte të tilla jeta i dukej se ishte bërë për të vetëm për të vuajtur. Shkoi me vetëdije drejt vdekjes. Në njoftimin e Repartit nr.303 Vlorë për këtë vrasje, midis të tjerave ka edhe këto fjalë:

“Ju njoftojmë se sot më datë 15.6.1964 në ora 5.00 tentoi për t’u arratisur nga kampi, i dënuarit për krime kundër shtetit Mustafa Alushi…Në orën e sipërme, i dënuari..kur del jashtë nga kaparonin tenton në drejtim të portës së kampit, duke kaluar zonën 16.3 metra duke i thirrur edhe shokët e tij “poshtë komunizmi”. Në këtë kohë, roja ushtar Nue Vuka, viti i parë i shërbimit i thërret të ndalojë, por ky me vrap kap portën e kampit. Në këtë kohë ushtari e qëllon duke e goditur në kokë dhe e lë të vrarë midis portave të kampit, duke i kaluar trutë dhe kockat e kokës jashtë telave. Për këtë u njoftuan organet e prokurorisë të cilët mbërritën në vendin e ngjarjes dhe bënë këqyrjen e vendit duke pyetur dhe të dënuar të tjerë mbi rrethanat. Nga pyetjet e të dënuarve të tjerë, del se ky kishte dy ditë që rrinte i mërzitur dhe nuk hante ushqim në rregull, por fliste kundër pushtetit popullor duke thënë se nuk trajtoheshin mirë, etj”