Mirëmbrëma Edi Diarreja!

Isha duke dalë jashtë Tiranës, këtë fundjavë, por ti më ktheve.

Më ktheve, sepse je marrë veçanërisht me mua sot.

Në fakt, ke kohë që merresh. Ke kohë që përpiqesh si e si, ta mbyllësh emisionin, “Të Paekspozuarit”.

Në të vërtetë, ti e ke mbyllur 95% të medias shqiptare, sepse e ke blerë atë, siç ble votat, siç ble kriminelët, siç kthen vëllaun nga Amerika, për të punuar në Tiranë, siç u shpërndan paratë e shqiptarëve kompanive offshore.

Edush diarreja, emisionin “Të Paekspozuarit”, nuk e mbyll dot. Ky emision, do të mbyllet, atë ditë që unë nuk do të jem më në këtë botë.

Deri atëherë, duhet të presësh dhe do të takohemi shpesh.

Ka kohë që njihemi, Edi diarreja. Njihemi nga shumë vitë më parë, kur ti ishe kryetari i Bashkisë së Tiranës. Të kujtohet besoj. Përpiqu të futesh pak në atmosferën e asaj kohë. Ja përshembull, kujtohu, ditën kur hape liqenin artificial dhe mbyte Tiranën.

Në fakt, nuk e mbyte ti Edush, me duart e tua, por budallenjtë që ti kishte në punë në Bashki. Ata hapën portën e Liqenit Artificial dhe Tirana u mbyt.

Kujtohu! Ti ishe në një vend të largët, Ed diarreja. Më more në telefon. Të kujtohet besoj, po qaje Ed diarreja.

Aman, – më the, të lutem! Ishe gati të më puthje këtu në qoshe, po të ishe afër.

Më ndihmo, – më the! Bëj një gjë në gazetë, se vetëm ti mund të më ndihmosh. Më shpëto! Aman, të lutem!

Por, ctë bëj- thashë, se përmbytjen e kemi nëpër këmbë.

Po ja, – thuaj se portën e hapi një i çmendur, djali i Bales.

Dhe unë e bëra. Bëra gjënë më aprofesionale dhe më të ndyrë në jetën time, sepse mu dhimbe. Kur qan ti, sikur qan një qen që është duke ngordhur.

Hapa gazetën me titullin e madh: “Djali i Bales, mbyt Tiranën”. Njerëzit u tronditën, por edhe u qetësuan. Fjala mori dhenë, që Tiranën e kishte mbytur një i çmendur. E mori edhe shtypi francez, besoj të kujtohet. Me siguri, edhe atje ke marrë në qafë një redaktor të mjerë.

“Një i çmendur mbyt Tiranën”, shkruajti shtypi francez.

Dhe ti, i çmenduri i vërtetë, shpëtove. Shpëtove, por a do të shpëtosh dot tani që ke mbytur të gjithë vendin?

Kjo ngjarje, do të më mbetet në mendje gjithmonë. Sa herë përballem në rrugë me djemtë e Bales, ul kokën dhe iki i turpëruar.

Sot, ti ke mbledhur rreth vetes, dhjetë vetë dhe po ndan të gjithë Shqipërinë. Ndaje Edush, por ku do të futesh neser?

Thonë që ti Edush diarreja, pi drogë. Unë nuk e di, por ti nuk ke nevojë të pish drogë, sepse ti je i çmendur.

Unë e di hallin tënd. Ajo çka ke bërë ti, me këtë vend për 5 vjet, tani të është kthyer në makth. Ti jeton në një gjendje haluçinante.

E habitshme por e vertete!

nga Guxim Alimani-

—————————————–

Miq

Ky eshte njeri nga ata perfaqesues te shtetit ku ka lobuar Behxhet Pacolli…i cili thuhet se paska terhequr njohjen e shtetit te Kosoves.

Mendoj se ketu merr fund dhe komedia mediokre me Behxhetin….Kosoven e ka njohur kryefuqia e globit USA dhe nuk ka nevoje per monstra si ky dhe as medioker si Behxhet Pacolli.

Drejt kuvendit të madh të Partisë Demokratike.

Nga Drita A Lamaj/

Të jesh sot demokrat perkrak kryetarit të partise Demokratike zotit Lulzim Basha eshte jo vetem nje nder, por edhe nje obligim që të detyron për të bere te pa munduren për mbrojtjen e vlerave të demokracisë.

Vendi ndodhet në prag të katastrofës, dhe qeverisja ndodhet ne piken zero.

Krimi, trafiku dhe korrupsioni sot jane ne majat e larta të pushtetit të bandave “rilindase”, shqiptarët po detyroen te ikin naten me pashaporte dhe pa pashaporte.

Shkollat dhe diplomat, aftësia, nuk vlejnë më.

Sot me kete qeveri vlen më shumë një trafikant sesa nje intelektual.

Koha nuk pret, vëndi kërkon ndryshim.

Partia Demokratike, antaret dhe simpatizantet e saj, intelektualet e ndershem, dhe gjithe populli i ka kethyer syte dhe shpresen tek kjo force politike dhe lideri i saj dhe i te djathtes shqiptare Z.Basha.

Duke nisur nga vetvetja, nata duhet bere dite. Demokratet dhe gjith populli te lodhur, shtypur, vrare dhe kercenuar, kerkojne nje epoke te re, epoken e demokracise.

Sot me shume se kurre eshte detyra e jone, e ne demokrateve ti dalim zot vendit.

Koha e luftes per kolltuqe ka marre fund.

Partia Demokratike kerkon dhe do sjelle ndryshim.

Zgjedhjet e reja me njerzit me te mire dhe me te perkushtiar neper grupseksionet, seksionet dhe deget e PD_ve jane vetem fillimi i uraganit demokratik drejt kuvendit te madh dhe drejt fitorrs se Partise Demokratike, nje si dikur me levizjen studentire.

Karriget nuk janë post as dhurate, ato jane obligim ndaj zgjedhesve, elektoratit, dhe gjith shqiptareve te ndershem qe kerkojne te shpetojne veten dhe vendin nga kjo katastrofe ku po na con “rilindja” e mallkuar.

Partia Demokratike, Lulzim Basha i ka njohur gabimet ne qeverisjen e kaluar.

Z. Basha po sheh drejt se ardhmes europiane te vendit qe do e coje forca politike we i solli lirine dhe demokracine e merituar ketij vendi.

Dyert e Partise Demokratike jane te hapura per atdhetaret, intelektualet, ish te persekutuarit, forcat e djathta, dhe gjithe qytetaret shqiptare qe kerkojne ndryshim.

Ne do fitojme, demokratet shqiptare do fitojne, vendi dhe kombi do fitojë duke rikeputur perseri prangat e neokomunisteve, trafikanteve, vrasesve, mashtruesve, dhe abuzuesve te veshur me kostum parlamentar dhe qeveritar.

Une si ish e persekutuar i jam bashkangjitur Partise Demokratike qysh ne fillimet e saj pa interes.

Interesi i imi ishte dhe eshte largimi i falangave te ndyra te diktatures dhe neodiktatures, dalja para drejtesise e krimineleve dhe qeveritareve te lidhur dhe bashkpuntore me krimin e organizuar, ringritja e shtetit ligjor, dhe Rikthimi i shpreses te shqiptaret.

Bashkoju edhe ti, ne mundemi dhe do fitojme perballe se keqes.

Drita A Lamaj.

Nga Konstadin Koliqi.

Ne kohen kur u ngritem dhe mbushem sheshet dhe rruget e qyteteve tona per te permbysur diktaturen me anti njerezore qe ka pare historia e njerezimit, nje nga kerkesat kryesore, ishte te lironin, nga burgjet e tmerrit, vellezerit tane, duke e theksuar tek te burgosurit politike, ku perfshiheshin edhe te gjithe kleriket e burgosur, me shume te pa drejte……kujtoi ketu se ministri i brendshem dhe i sigurimit makaber, i fundit i diktatures cnjerezore, ishte Gramoz Ruci, ne kohen qe ai mbreteroi, u vrane shume te rinje ne kufi dhe kufomat e tyre, u terhoqen me tela me gjmba neper rruget e fshatrave dhe qyteteve, per tju shti tmerrin ketij mileti mjeran……dhe kardinali, i dale nga burgjet torturuese, te ketij ministri fame keqe, rri dhe e pret ne Vatikan me nderime, kete gjaksor ne vende qe, ne forme demostrimi, te mos ta pranonte dhe te lergohej nga ajo ceremoni, kengesh e vallesh, ne diten e pervjetorit te nje vdekje…..vdekjes se Heroi tone Kombetare…..Papa, tashme dihet se ka per idhull Gevaren dhe Kastron, por Kardinali yne si munde te hidhte vallen ne nje pervjetor vdekjeje me udheheqesin e torturueve te vete…….nuk e di perse, por me shkon mendja tek ajo dreq kuge corbe…..

Po, ti ke hyrë në Histori o pervers, por tek Kapitulli i Zi i Historisë së Shqipërisë. Do të rrosh aty, përjetësisht.

Ripublikim

Pervers. Nuk mund të gjendet fjalë tjetër që të shkon më për hosh për të përshkruar saktësisht krejt qenien tënde. Doza e perversitetit tënd ngre nivelin çdo të dielë mbrëma, kur ti del në ERTV-në tënde dhe në televizionet kombëtare me video selfiet e tua. fjalëve që nxjerr nga goja, zakonisht të mbushura me vrerë për çdo njërin prej nesh, ti të ngjallë krupën me flegrat e hundëve që shryjnë, ndërsa buzët e buhavitura dhe qimet e mjekrrës gjallojnë një pamje neverie, tek thua: “… vetëm qorrat që s’duan të shohin, shurrdhët që s’duan të dëgjojnë dhe politikanët apo kronikanët e kazanit që s’duan të dijnë për të vertetën, por veç sulmojnë për hesapet e tyre, mund të gjejnë një fjalë tjetër për rezultatet e kësaj lufte, përveç fjalës shqipe: Sukses. Ka qënë një luftë e vështirë, komplekse, e vendosur, në një fushë ku policia e shtetit është përplasur fort me paligjshmërinë dhe me krimin…”.

Dhe kështu, ti na bën qorra, shurrdha dhe kronikanë kazani. Ti që, në krye të herës u shfaqe në sytë e botës lakuriq, tek të prekte hallatet një zonjë. Ti që erdhe në krye të punëve të Kryeqytetit tonë, për ta transformuar atë në një përbindësh betoni, për hesapet e tua, sigurisht. Ti që shembe përdhe një Parti për ta shkërrdhyer një Shqipëri. Ti që mblodhe me qiri rreth vetes në Partinë Socialiste një dyzinë me qenie inferiore butakësh, një tjetër dyzinë neverie me gazetarë në “median e lirë”, dhe pjesën e mbetur e mbushe me përdhunues dhe vrasës reçidivist. Sepse ti kishe një PLAN për të ndërtuar një Shqipëri tënden, sipas shijeve të tua perverse, duke e zhveshur atë nga dinjiteti njerëzor, duke e përdhunuar çdo shpresë edhe për fëmijët e mjerë që do të lindin brezat që vijnë.

Të shkruash për ty dhe për boshllëkun tënd është një mund i madh, por ia vlen, sepse ska punë më të vyer se sa të tregosh realitetin tënd ashtu siç është. Të kam thënë se ti je një mashtrues dhe demagog par excellence?! Dhe unë kam prova për këtë, të gjithë ne, gratë dhe burrat e këtij vendi kemi prova, sepse vet Shqipëria është kthyer në një provë gjigande e krimit tënd; Tirana është një provë që nuk do të zhduket përjetë, po ashtu është Durrësi, Kavaja, Elbasani, Korça dhe Vlora. Prova janë të gjitha fushat, kodrat dhe malet e Shqipërisë që i mbolle me drogë duke i kthyer ato në skenën më të madhe të krimit në botë. Prova të gjalla janë me mijra e mijra të rinjë që nën drejtimin tënd u kthyen në kultivues, përdorues dhe trafikantë të drogës. Mbi 300 mijë shqiptarë janë prova që braktisën Atdheun nën rregjimin tënd. Prandaj ti jo vetëm që je një mashtrues dhe demagog par excellence, por je edhe vrasës; i drejtë për drejtë; sadist dhe gjakftohtë i shpresës tonë.

Ti je një pervers diabolik. Sepse ke guximin e paturp për të na parë në sy, tek mban ligjëratat e tua diabolike për “Shqipërinë që duam”. Ndërsa ne “kronikanët” fshijmë lotët e dhimbjes për jetët që këputen në mes nga mjerimi që ti mbolle rrugëve të Shqipërisë. Ne mbajmë shënime se si gjatë “shtetndërtimit” tënd burgosen borxhlinjtë e shkretë dhe shitëset e shkrepseve. Fletorja jonë e shënimeve mbushet e nxihet nga shifrat e rënda që fluturojnë nga Arka e Shtetit tënd drejt e tek Vilma e Zezë e ferrit.

Ti je një provë e gjallë që ke ardhur në botën tonë për të provuar durimin tonë, humanizmin tonë dhe vlerat tona. Ne e dimë se kjo është një provë e rëndë, por ti e ke dëgjuar atë fjalën e vjetër; “Ia dhanë gurit, e plasi, ia dhanë njeriut, e mbajti”.

Rri i qetë, sepse do ta mbajmë edhe këtë gjëmë që na ra për hise. Përkohësisht. Domethënë edhe pak, sa të mbarojnë fjalori yt pervers. Do të durojmë edhe pak, derisa zullumi yt të të zërë përfundi, të këputet nga pesha e vet.

Po, ti ke hyrë në Histori o pervers, por tek Kapitulli i Zi i Historisë së Shqipërisë. Do të rrosh aty, përjetësisht.

© Erl Kodra

Ish-kryeministri Sali Berisha ka folur sërish për ngjarjen ‘Kacifas’ në Bularat. Sipas tij festa e ‘Oqit’ (JO-së) nuk do të festohet më në Shqipëri. Ai tha se kjo festë, dëshmoi edhe njëherë se përkujtimi i kësaj dite në Shqipëri ka vetëm qëllime shoviniste.

Më shumë se një vit më pas nga kryengritja e Postribës, të pandehurit u gjykuan nga Këshilli i Gjykatës Ushtarake të zonës ushtarake të Shkodrës i formuar prej: kapiten I MistoBllaci – kryetar, kapiten II Pertef Alizoti dhe nëntoger  Anastas Koroveshi. Prokurori ishte kapiten Namik Qemali, i njohur edhe në procese të tjera të zhvilluara në Shkodër gjatë kësaj kohe. Gjuha e prokurorit komunist, nuk ishte tjetër veçse nj gojë e qelbur.

Prokurori Namik Qemal Ahmetaj i vitlindjes 1922 ishte nga Progonati i Tepelenës. Pavarësisht se ishte me 5 klasë fillore, ai u bë prokurori që çoi në vdekje e burgime të gjata një pjesë të mirë të elitës së Shkodrës.

Në një dokument të datës 12.6.1951 të drejtorit të Personelit të Ministrisë së Mbrojtjes Kombëtare, Haxhi Lleshi, saktësohej biografia e tij.

Në shtator 1943 kishte dalë partizan.

Mirë që nuk pati qëndruar shumë, sepse plagosi veten për të qëndruar në shtëpi.

U propozua për t’u nxjerrë në lirim sepse në vitet 1940-1942 kishte qenë anëtar i Partisë Fashiste dhe ndihmës i zëvendësisht nënprefektit të Kurveleshit.

Në perkujtim te 74-vjetorit te qendreses Antikomuniste te Nikaj-Merturit ne Qafen e Kolçit.

Gjovalin Progni/

“Hiq kush t’jesh prej n’shtat e n’shtatdhet se po vjen anmiku i Atdheut dhe Fese”

Ky ishte kushtrimi qe Pader Nikaj,prej ne Kishen e Palçit leshoj 74 vjet me pare,ne mes Nentorin e vitit 1944, kur komunisti msyni si bisha e terbueme Nikaj-Merturin per ta nenshtrue,mbasi kishte nenshtrue me dhune rrafshin e Malsis s’Gjakoves.

E burrat kreshnik te ksaj Krahine Legjandare,te cilet diten te presin me pushke cdo pushtues qe ju msyni vatanin dhe trojet shqiptare, si turk e shkja, italian e gjerman, edhe ksaj rradhe u bane bashke, qiten kushtrimin edhe nder shefitaret e tyne te perjetshem, ne Shale e ne Shosh,me te cilet ndane gjithmone gezimin dhe idhnimin, dhe te gjithe se bashku filluen pregatitjet per perballjen me bishen komuniste, trupat e se ciles drejtoheshin nga Xhemile Shehu(motra e xhelatit,Mehmet Shehu),te cilat ishin drejtuar per ne Qafe te Kolçit.

Roli i Parise se krahines, bajraktare e vojvode, ne pregatitjen e qendreses ishte i jashtezakonshem.

U prene kembet e ures mbi lumin e Merturit, per te perguar kalimin e forcave komuniste ne zone, ne qofte se thyhej Qafa e Kolçit, njekohesishte trimat Nikaj-Merturas mberrin ne Qafen e Kolqit,vendi ku do organizohej prita.

Forcat partizane kishin dergue emisar per tu marr vesh me Parine, ne menyre qe mos te kete rezistenc, por Malesoret trima, duke e dite se cfar i priste, nuk pranuan kurrfar kompromisi.

Dita e pare e perballjes ishte shume e pergjakshme.

Nga Malesoret trima bien ne fushbetej:

Babun Uke Gjonpali nga Perajt e Nikajve.

Qun Kol Marticanaj nga Perajt e Nikajve.

Martin Pal Pepkolaj nga Raja e Merturit.

Kol Zef Kukaj nga Raja e Merturit.

Ne perpjekje e siper, vritet Xhemile Shehu,komandantja e forcave partizane.

Vlene per tu theksuar se humbjen e se motres ne kte betej,Mehmet Shehu nuk ua fali kurre Nikaj-Merturit.

Persekutimi komuniste ne kte zone ishte me i eger se askund tjeter.

Mbas kesaj qendrese te pashoqe te Kreshnikeve te Nikaj-Merturit,forcat komuniste terhiqen per ta vazhduar sulmin diten e neserme me krahmarrje,jo me nga Qafa e Kolqit e cila u be Qafa e ferrit per ta, por duke perdore rruge te tjera, nga Dragobia -Lugu i Sylbices-Qeresh Mulaj.

Gjate ketij rrugetimi vrane edhe 3 fshatare te pafajshem Nikaj-Merturas, me pretekstin e pjesmarrjes ne qendresen e dites se pare.

Sulmi i dites se dyte i gjeti te pa pregatitun Malesoret, keshtu qe Nikaj – Merturi ju dorezue sundimit komuniste, sundim i cili zgjati per 45 vjete.

Paralajmerimi i Pader Nikajt doli i vertet.

Ne pushtet erdhen ata qe per Fe kishin idealet e Partis dhe per Atdhe kishin Internacionalizmin Proletar.

Vlen te theksohet fakti se Qendresa Antikomuniste e Nikaj-Merturit,pa diskutim qe eshte ndere te parat,per te mos thene e para ne Shqipri, e ketyre permasave e cila meriton nje vend te veçante ne historin Antikomuniste te Shqipris.

Nderim per jete qendreses heroike te Nikaj-Merturit “Nderi i Kombit”.

Lavdi te përjetshme ketyre burrave qe dhane jeten duke luftue kunder kulshedres komuniste, per Atdhe dhe Fe!

Tiranë 4 Mars 1929

Unë, Midhat Frashëri, në shëndet trupor të plotë, po bënj këtë testament, duke ushqyerë shpëresën se pas vdekjes’ s’ime do të ekzekutohet pikërisht vullneti që dëftenj këtu:

1) Çë kam pasuri të tundshme ose të patundshme, libra, mobilla, karta, plaçka, para etj. i lë për krijimin’ e një “INSTITUT ALBANOLOGJIE” që të jetë një qëndër e studimevet shqipëtare, të mprojë, të shvillojë, të qendrësojë dhe të udhëheqnjë studimetë që përkasin Shqipërinë dhe Shqipëtarëtë.

2) Dua që nga biblioteka private ime të mos çkëputetë gjë; të gjitha librat të rrinë tok.

3) Gjithë sa më kanë mbeturë nga im atë dhe nga ungjërit, dhe që sot formojnë muzenë t’ime familiare, dëshëronj që të ruhenë prapë në formë të një muzeje të vogëlë, brënda në INSTITUT.

4) Në paça të holla, në shtëpi, më no një bankë ose hua për të mbledhurë, duke u bashkuarë me sumën që do mirret nga shitja e Librarisë, dua që të përdorenë të gjitha së bashku.

A) për të bërë spenximet e parë e një godije (shtëpie) e cila të shërbejë si INSTITUT ALBANOLOGJIE, një godi e mjaftë për të nxënë bibliotekënë dhe për zyrratë. Dëshira ime është që kjo shtëpi të jetë mjaft’ e gjerë sa për të pasur një ose dy oda ku të mundin të bujtin dhe të rrinë musafirë studimtarët albanologë të huaj që vijnë së jashtmi.B) Në qoftë se, në vdekjet t’ime, kam mundurë të godit vetë no një shtëpi, INSTITUTI do të installohetë atje. Atëherë të hollat e produktuara, si them më siprë, dotë vihenë në një bankë të sigurtë dhe interesi i tyre, do të përdoretë për qëllimin e INSTITUTIT, sidomos për të shtypurë libra ose për të enkurajuarë botimin e tyre.

5) Librarija ime dëshëronj që të shitet ashtu si është, e tërë bashkë, jo copa copa, dhe, në qoftë e mundurë, të mbanjë emërin që i kam dhënë unë.

6) Libravet të INSTITUTIT t’u vihetë vula ime “Biblioteka Lumo Skëndo 1897” dhe t’u ngjitetë Ex-libris. Vula do të gjendetë në tryezën’ t’ime, në shtëpi, e gatijtë, kur se ex-libris është vetëm një skicë bërë prej Hyshref Frashërit.

7) INSTITUTI do të jetë nënë këqyrjen e një Komisioni, bërë prej:

a) Drejtorit të Bibliotekës dhe Muzes’ së Shtetit në Tiranë, (Bibliotekë dhe Muze Kombëtare);b) Kryetarit të Bashkis’ së Tiranësë;c) Një funksionari të Ministris’ s’Arsimitd) Kryetarit të Diktimit Civil;e) Drejtorit të institutit arsimor shqipëtar më të lartë të Tiranësë.

8) Për të zbatuarë testamentin t’im dhe për të ngrehurit e INSTITUTIT lë si të ngarkkuarë prej meje këta Zotërinj: Niazi Tirana, Sotir Kolea, Dimitri Berati, Mehdi Frashëri dhe Edhem Fuad Frashëri. Zotit Niazi Tirana i ap barrënë që të kujdesetë edhe si një notabl i Kryeqytetitë.

9) Në qoftë se një prej këtyre zotërinjve gjendet absent, për një ose tjatrë shkak, në kohët të vdekjes’ s’ime, atëherë do të zërë vëndin e tij, ose të tyre, Athanas Shundi, farmacist në Tiranë dhe Hasan Toptani, biri i Kurad Toptanit; me të mos ndodhurë më tepër se dy, ata që gjendenë janë të ngarkuarë të zgjedhin aqë anëtarë sa mungojnë prej numurit që shënonj unë.

10) Ngarkonj prapë Baban e Teqes’ së Frashërit, Kryetarin e Bashkis’ së Frashërit dhe më plakun nga anëtarët e Bashkis’ së Frashërit, të kenë mirësinë dhe të kujdesenë për mbarimin’ e dëshirës’ s’ime që shtronj në këtë testament, do në fillesë të punësë, do edhe çdo mot duke kërkuarë që të botohen edhe çdo mot, duke kërkuarë që të botohetë veprimi dhe bilançoja e INSTITUTIT.

11) Ushqenj besimin e plotë se kjo dëshirë ime do të zbatohetë besnikërisht prej pasanikëvet të mij ndë gjithë shekujt që do të vijnë, dhe lutja ime drejtuarë fuqis’ së madhe që tani s’e kuptojmë dot, do të jetë të kenë gjithë Shqiptarët idealin e përparimit dhe të naltësimit të Kombit, që Shqiptarizma të bëhetë një dëhsirë dhe një konviktim i thellë, dhe që çdokush të kupëtojë se e mira e Kombit është dhe e mira jonë private, se nderi dhe lavdi i Shqipëtarëvet të gjithë, është edhe nderi dhe lavdi ynë personal.

12) Nuk di se ku do të vendoset INSTITUTI; po, në qoftë se goditetë pakëzë jashtë qytetitë, do të donja që varri im të jetë në një cep të kopshtit, më të mëngjërë duke hyrë nga porta e rrugësë; mbi këtë varr dua një copë gur të math dhenjë qiparis. Më duketë sikur do të jem ruajtësi i INSTITUTIT, sikur do të marr edhe unë një pjesë pasjetore në gjëllimin e tij.

Me këto dëshira dhe shpëresa po e nënëshkruaj me dorën t’ime këtë testament.

Midhat Frashëri

Lumë Skendo

Këtë testament e kam depozituarë ndë Notarijën’ e Gjyqit të Shkallëq’ së Parë të Tiranësë, me datë 4 Mars 1929 dhe me numurë 163.

Kopje të këtij testamenti u kam dorëzuarë Zotërinjvet:

Niazi Tirana, Sotir Kolea, Dimitri Berati, Edhem Fuad Frashëri si dhe Babajt të Teqesë së Frashërit.”

Të uroj, një ditë të mbarë e të bardh!

Pr Astrit Memia/

Imazhi Shqiptar, busull orientuese e shqiptarizmës dhe e paqes globale.

Pas aktiviteteve të shumta në mbarë trevat shqiptare, në emigracion e diasporë dhe së fundmi, zyrtarizimit të “Imazhit Shqiptar në Botë “, në Zvicër, një ndër takimet dhe bashpunimet më të rëndësishme për shqiptarinë globale hyjnore dhe paqen globale në Ballkan u zhvillua, dje, në Selinë Qëndrore të Misionit Diplomatik në Tiranë, në prani të Guvernatorit të Zyres se MDPP Dr. Shefki Hysa dhe Dr. Sulejman Abazi, me përfaqësues të Forumit” Imazh & Media” dhe Forumit “Imazhi Shqiptar & Identeti Kombëtar”, të përfaqësuar nga Kryetari, Prof . Asoc. Dr. Astrit Memia dhe zëdhënësja e Forumit IM.

Takimi, u zhvillua në kuadër të një klime miqësore dhe bashkëpunuese për zhvillimet mbarëshqiptare dhe brendashqiptare. Diskutime dhe bashkëdialogu u përqëndrua për më shumë paqe në Ballkan, Evropë dhe pro paqes globale, nën një Zot.

Gjatë takimit u dakordësua që propozimi i vlerave intelektuale mbarëshqiptare në rrafshin diakronik e sinkronik nuk duhet të kenë ndikime partiake.

Sigurisht, me bashkëmirëkuptimin e dy fondacioneve përkatëse u ra dakord, që në të ardhmen të krijohet “Odeoni, logi e kuvendi i burrave të Diplomacisë Qytetare & Publike e kombëtare”.

Vazhdimi i bashkëpunimit do të sjellë një dialog në aktivitete e veprimtari promovuese me përfaqësues të inteligjencës së Elitës dhe Supër Elitës kombëtare Shqiptare, të të gjitha domenëve, që do i shërbejnë Imazhit, ideve dhe vizioneve për Shqipërinë, Shqypnin, Shqipnin e Shqiptarinë pa kufi, përtej kufinjve, pa fobi drejt paqes universale nën një Zot.

Të gjithë sëbashku,Te tanë bashkë për ma shumë paqe, prosperitet, liri-demokraci, atdhetari, besueshmëri e vllazni hyjnore!

Me rrespekt e konsideratën më të lartë, për Ju;-

Divizioni i Imazhit Shqiptar & Diplomacisë Publike, të Forumit Imazh & Media( zëdhënësja L.M).

Turi promovues i librit te politologut Ylli Cabiri, Doktor i Shkencave, eshte ndalur kete te shtune ne qytetin e Selanikut.

Prezantimi eshte bere ne klimen e interesit te vecante te komunitetit te shqiptareve qe punojne e jetojne ne rajonin e Greqise se Veriut.

Promovini u moderua nga emigranti biznesmen në Selanik, Seniciot Thodhori Miho, njeheresh edhe President i Shoqates “Progresi”.

Në këtë evendiment ishte e pranishme edhe zonja Enkelejda Ramizi, konsulle ne konsullaten e Shqiperise ne Selanik, e cila pershendeti autorin Ylli Cabiri per botimin, e vleresuar si nje ekspertize dhe analize me shume drite e argumenta mbi realitetin shqiptar te dekadave te fundit.

Prof Luan Zyka një “Ambasador Paqe” ndermjet dy vendeve tona i pranishëm në panelin e këtij evendimenti mbasi falenderoj organizatoret ne promovimin e vlerave kulturore, tha se libri “Shqiperia mund te behet…”, eshte i karakterit studimor dhe politik, qe na jep te drejten ta shohim me ngjyra realiste historine e re te Shqiperise e shqiprareve, por edhe qe te mbush me argumenta e me optimizem te argumentuar per ardhmerine europiane qe na pret, e kushtezuar kjo nga të gjitha palët apo aktorët por më shumë mireqeverisja që në fakt ka kohë që na mungon.

Me konsiderate dhe duke e vleresuar librin si nje kontribut shume te dobishem ne orientimin e sakte ne rrugen tone, u shprehen edhe mjaft te pranishem te tjere, qe moren fjalen ne prezantim, si: Arminda Plangarica, Erteda Gjergji etj.

Autori ne fjalen e vet falenderoi per pjesemarrjen e interesimin e shprehur per librin, si dhe beri nje analize te faktoreve qe e nxiten per ta shkruar ate.

Dr Ylli Cabiri shperndau nje sasi te konsiderueshme librash per te pranishmit, shoqeruar me autograf.

Promovimi i Selanikut sjell një klimë miqësore ndermjet dy popujve, dhe sidomos në mardhëniet miqësore te emigranteve shqiptarë me qytetarët grekë.

Pas prezantimit te librit te studjuesit dhe politologut Yll Cabiri ne vendlindjen e tij ne Elbasan, ne kryeqytetin shqiptar Tirane, ne qytetin e origjines se tij, Sarande dhe ne metropolin grek Athine.

BESIM DERVISHI

Dje ne 26 Gusht 2018 lexova nje shkrim botuar ne gazeten “Dita” te zotit Moikom Zeqo me titull “ Dy shkrime në frëngjisht të Faik Konicës në 1897 mbi bektashizmin”.

Ne shkrim zoti Zeqo i quante pretenduesit e teorise se Dodona Pellazgjike eshte ne Tomor me epitetet si: “mendje mykur”, “diletant”, “mendje ceket”, “rremujaxhinje”, “kopjues te citateve te te tjerve”, “nxjeresh konteksesh idiote”, “delirant”, “folkloriste” e te tjera. Midis te tjerave ai ne shkrimin e tij thote se:

“….Dodona e Epirit është aty ku është zbuluar me tërë kompleksin e momenteve arkeologjike, mbishkrimet, madje propozimin për vendndodhjen e Dodonës e ka bërë vetë Ismail Qemali, ndërsa arkeologu Kostandin Karapano, me origjinë shqiptare, zbuloi përfundimisht në shekullin e XIX Dodonën, madje edhe dëshmitë epigrafike që e vërtetojnë këtë fakt. Ai botoi në dy vëllime rezultatet e gërmimeve të tij arkeologjike “DODONA ET SES RUINES “, Paris 1878….”

Ne kete pjese te pare te shkrimit tim do te merem pak se kush ka qene Kostandin Karapano dhe familja Karapano? A ka origjin shqipetare ky njeri misterioz? A ka qene shoke me Ismail Qemalin? Veprimtaria e tij “arkeologjike” dhe politike.

Me falni per ndonje gabim drejteshkrimor sepse dhe kohen e kam shume te kufizuar. Por para se te shkruaj per Karapanon dua te theksoj se pretenduesi i pare se Dodona Pellazgjike ishte ne malin e Tomorit ka qene rilindasi Jani Vreto i cili e sqaron shume mire kete ceshtje ne librin e tij “Apologjia” botuar ne vitin 1881 dhe ribotuar ne Tirane ne vellimin “Vepra te Zgjedhura” ne vitin 1980. Pastaj mbeshtetes te kesaj teorie ishin dhe rilindas te tjere si K. Kristoforidhi, Sami Frasheri e tjere.

Kostandin Karapano nuk ka qene nga Arta dhe aq me shume te kete qene shqipetar, mbiemri i tij nuk ka qene Karapano por Stamou. Familja e tij eshte shperngulur nga AKARNANIA (ETOLIA) ne vitin 1822 pasi gjyshi i tij u perndoq nga sulltani dhe u internua ne Janine dhe Arte. Origjina e tij eshte e paqarte, ndonse akademiku kosovar Fehmi Agani e percakton si Vlleho-Greke. Ndaj ata studiues qe e vendosin familjen Karapanon si shqipetar nga Arta bejne nje gabim trashanik (Shih librin “ I Politiko Andres tis Epiru”, “Burrat e Shtetit te Epirit” me autor Nikolau B. Patcilis, Janine 1959, faqa 4 -10).

Karapano lindi në Arte ne vitin 1840, ndërsa qyteti ishte nën sundimin osman dhe ndoqi shkollën në Janinë, pastaj studioj per drejtesi në Universitetin e Athinës (Pra sic shihet ishte nje jurist jo arkeolog dhe historian). Babai i tij punonte si mbikeqyres ne cifligun e Moustafa Naili Pashes më 1859. Mendohet se falë ndikimit të Pashes, Karapanos u emërua atashe për ambasadën turke në Paris
Ne moshen 22 vjecare Karapano shkon ne Stamboll dhe aty dashurohet dhe martohet me vajzen e bankierit te fuqishem me origjin nga Qesarati i Shqiperise, Kristaq Zeografos. Zeografos ne kete kohe merrte shume pune publike ne Perandorin Osmane dhe ishte pronari i bankes me te fuqishme te asaj kohe “Societe Generale de l’ Empire Ottomane”. Gjate kesaj periudhe Karapanosi shnderrohet ne nje ideator dhe sponsorizues i hapjes se shkollave te komunitetit grek nen perandorin osmane duke dhuruar libra dhe hapur shkolla te reja. Ne vitin 1876 ai zgjidhet atashe ne ambasaden e perandorise osmane ne Parise dhe gjaste kesaj kohe forcon miqesin me Kryeministrin e Frances William Waddington si dhe republikanin Leon Gambeta. Te cilet ishin dy nga partizanet e flakte te mbrojtjes se ceshtjes greke dhe aneksimit te Epirit nga Greqia ne Kongresin e Berlinit dy vite me vone ne vitin 1878. 

Gjate kohes qe Kostandin Karapano punonte ne Konsullaten Turke ne Parise ne vitet 1870, ai ishte rekrutuar nga sherbimi sekret grek dhe bente pjese ne zbulimin grek. Miqesia e tij me Ismail Qemalin ka qene e vertet por sipas Konsullit Francez Moerua te cituar nga historiani dhe albanologu kosovar Fehmi Agani ne librin e tij me titullin “Zëri i inteligjencës për çështjen kombëtare” botuar ne Prishtine ne vitin 1995, Kostandin Karapano intrigoj dhe bashkepunoj me Kryeministrin Francez William Waddington(ish arkeolog ne misionin Francez te Arkeologjise ne Maqedoni- Epire dhe Thesali), per me tej lexoni po ne kete liber nga faqa 92 pjesen me titullin ” NGA EPIRI I HISTORISE TEK VORIO-EPIRI I POLITIKES. PAMJE TE NJE INTRIGE VRASESE. 

Midis te tjerave profesor Fehmi Agani tregon nje pamje shume te qarte te intrigave qe luanin Karapano- Waddington dhe Gambeta. Ja si thote profesor Agani ne faqen 94 te ketij libri;

” ….Greqia luajti ne Kongresin e Berlinit karten e ARKEOLOGJISE. Iden e kesaj levizje qe rezultoj mjaft e suksesshme, e dha tregetari Vllaho- Grek nga Arta, KOSTANDIN KARAPANOS, i pasuruar ‘ per fas et nefas’ (me rruge te ndereshme e te pandershme) sic shprehej ne ate kohe Zv. Konsulli Francez i Janines Moreau. Gjate qendrimit disa vjecar ne Parise tregetari nga Arta, NE FAKT AGJENT I MINISTRISE SE JASHTME GREKE njohu lordin Waddington dhe Gambeta…..” · 

Ishte William Waddington delgati i Frances ne Kongresin e Berlinit dhe njekohesisht kryeministri i saj por edhe miku i Karapanos dhe nje nga mbeshtetesit e zjarrte te Greqise se asaj kohe qe ne 5 Korrik 1878 mori fjalen ne Kongrese, diskutim i cili eshte paraqitur ne Protokollin me numer 13 Faqa 202. Ai ne diskutimin e tij vazhdon te kembnguli per nje marveshje midis Turqise dhe Greqise per gjetjen e nje gjuhe te perbashket per aneksimin e Epirit nga Greqia..

Materiale te tjera per Karapanon qe disa studiues duan te na e japin si shqipetar te madhe mund te lexoni dhe nga Prof. Pellumb Xhufi ne dy librat e tij “Dilemat e Arbërit”, Tiranë 2006, fq. 427-434 dhe “Ikje nga Bizanti”, Tiranë 2009, fq. 203-209 te cilat i citon studiuesi zoti Kujtim Mateli ne punimin e tij me titull “ Dodona pellazgjike dhe argumentat e Prof. Muzafer Korkutit në lidhje me vendndodhjen e saj“ botuar tek portali “Tribuna Shqipetare” (Te plot kete punim do e gjeni ne adresen http://www.academia.edu/20291658/Dodona_pellazgjike_dhe_argumentat_e_Prof._Muzafer_Korkutit_n%C3%AB_lidhje_me_vendndodhjen_e_saj_) ku midis te tjerave thote se:

Pëllumb Xhufi, Ikje nga Bizanti.
“ Në vitin 1877, në prag të kongresit të Berlinit, Karapanosi i paraqiti rezultatet e gërmimeve të tij dilentanteske përpara Akademisë Franceze, anëtarë të së cilës, vetëkuptohet, ishin Waddington e Gambetta. Në fakt, qëllimi i ekspozesë së “arkeologut-sharlatan”, siç do ta quante atë Zëvëndës Konsulli frances Moreau, nuk ishte të njihte të pranishmit me rezultatet e dyshimta shkencore të “gërmimeve” të tij, por t`i sugjestiononte ata, veçanërisht politikanët filo-helenë Gambetta e Waddington , mbi “karakterin e stërlashtë grek” të Epirit. Nuk mund të themi që Karapanosi nuk ia arriti këtij qëllimi, aq më shumë kur ai u shpërndau me bujari filohelenëve Waddington e Gambetta antika të shumta nga Dodona, me të cilat pasuruan koleksionet e tyre. Fakti është se qoftë Waddingtoni, kryeministër dhe ministër i jashtëm i Francës gjatë Kongresit të Berlinit, e qoftë Gambetta, Kryetar i Asamblesë së deputetëve, u bënë mbrojtësit më të zjarrtë të pretendimeve greke në këtë forum të lartë europian”. 

Pëllumb Xhufi, Ikje nga Bizanti.
“ Argumentet me të cilat Waddington mbrojti pretendimet greke përpara përfaqësuesve të Fuqive të Mëdha, ishin kryekëput ato që i kishte ofruar Karapanosi. Përveç dëshmive “arkeologjike” mbi “helenizimin” e pretenduar të Epirit, ky i kishte dorëzuar bamirësit francez një të ashtuquajtur “raport mbi shqiptarët” ku tregonte se këta qenë një popull i përzier, gjysmë sllav e gjysmë grek, pa një ndërgjegje kombëtare, pra që nuk llogaritej në transaksione ndërkombëtare, si ato të Kongresit të Berlinit”. 

Por per te pare me gjate prapaskenat dhe fijet e ketij komploti arkeologjik luajtur ne Parise dhe me vone ne Kongresit te Berlinit per aneksimin e Shqiperis dhe lojrat “arkeologjike” te Karapanos si dhe lojrat politike te Kryeministrit dhe njekohesishte Ministrit te Jashtem Francez, William Waddington dhe te Kryetarit te Parlamentit te Francez, Leon Gambeta . Lexoni librin ne Bibloteken Kombetare ne Tirane me titull: ” RAPORTI I ZVENDES KONSULLIT TE FRANCES MOREAUN PER MINISTRIN E JASHTME TE FRANCES WADDINGTON, SHQIPERIA NE VITET E LIDHJES SHQIPETARE TE PRIZRENIT” Vellimi I Pare, 1978, faqa 243-244 

Kjo lidhje midis Karapanos dhe Waddington- Gambeta paraqitet ne web faqen zyrtare qe flet per jeten e tij te Muzeut Kombetar Arkeologjik te Athines ku midis te tjerave thuhet se:

“…Më 1876, kur Karapano u vendos në Paris, u miqesua me Uilliam Waddingtonin, i cili ne ate periudh ishte kryeministër dhe ministër i jashtëm i Francës dhe Leon Gambetta, udhëheqësi i republikanëve dhe kryetari i Parlamentit francez, të cilët ishin edhe protagonistet kryesor , për të mbrojtur çështjet kombëtare greke dhe mbi të gjitha ata ishin dy nga partizanet e flakte për aneksimin e Epirit nga Greqia brenda kornizës së Kongresit në Berlin në 1878 …”

Me vone Karapanos u be minister ne qeverin e Theodhoros Dhilojanis në vitet 1890, 1902, 1904. Pas disa konflikteve brenda partise se tij ai mundi te formoj ne Greqi edhe nje parti politike. Ky ishte “Arkeologu i famshem” me profesionin jurist por edhe tregetar, bankier, agjente, diplomat dhe politikan, Kostandin Karapanos.

Por kjo familje vazhdoj me tej rrugen e antishqiptarizmit kur djali i Karapanos. Aleksander Karapano ishte Ministri i Jashtem i Qeverise se dajos se tij te ashtequajtur Vorio- Epirote. Nje qeveri fantazem e cila kreu masakra ne jugun e Shqiperise ne 1914. Qeveria kukull, epirote e krijuar ne 28 Shkurt 1914, me Kryeministër renegatin nga Shqipëria Jorgji Zeografos (djali i Kristaq Zeografos dhe dajua i Aleksander Karapanos), Ministër të Jashtëm Aleksandër Kostandin Karapano ( djali i “arkeologut te famshem” Kosntandin Karapano dhe nipi i Jorgji Zeografos) si dhe Ministër të Luftës Kolonelin Dhimitër Daulis u sponsorizua nga kryeministri Elefter Venizellos. Kjo e ashtequajtur qeveri eshte direkt pergjegjese per shume masakra mbi civilet e pambrojtur si ne Korce, Skrapare, Hormove, Tepelen, Leskovik e te tjere.
Aleksander Karapano eshte firmetari i protokollit famkeq te Korfuzit i cili nuk u pranua me te drejt nga pala shqipetare. Per te gjitha keto “merita” djali i arkeologut Kostandin Karapanos, Aleksandri ne vitin 1915 u zgjodhe kryetar i Parlamentit ne Greqi dhe ne vitin 1916 Ministri i Jashtem i saj. 

Me tej A. Karapano ka qene delegat i Qeverise Greke ne Konferencen e Parisit ne 1919 ku ka kerkuar me force aneksimin e jugut te Shqiperise gje qe u kundeshtua nga Presidenti USA Willson. Ky eshte aktiviteti i Kostandin Karapanos dhe i djalit te tij per rreth nje shekull, qe disa duan te na i servirin si shqiptar dhe si zbuluesit te Dodones.

Në dy vitet e ardhshme, e Djathta do ketë:

Presidentin; Dhomën e Senatit; Gjykatën e Lartë; Shumicën e Guvernatorëve të Shteteve

E Majta do marri Dhomën e Ulët të Kongresit.

Cilat ishin pretendimet?

Të Majtët pretendonin për një “Dallgë Blu” që do përfshinte të gjitha Zonat Elektorale, Senatin dhe Guvernatorët.

Kjo dallgë e Majtë u përplas tek Shkëmbinjt e Djathtë dhe u bë shkumë.

Fitorja e pjesëshme e të Majtës pritej nga të gjithë. Përveç faktit që 41 Republikan dolën në pension dhe kështu Zonat e tyre mbetën “të hapura” për kanditatët e rinj, fakti tjetër është se traditionalisht, në zgjedhjet e pjesëshme, fiton Opozita. Kështu ndodhi edhe në perjudhën e Obamës. Në 100 vjetët e fundit, vetëm në tre raste Shumica ka mbajtur të dy Dhomat e Kongresit. Thjesht, qëllimet, vlerësimet dhe interesat e votuesve, ndryshojnë mes votimeve për President dhe ndaj votimeve për Kongres.

Por, ajo që vlen të theksoj është se, edhe pse të Majtët morën Dhomën e Ulët, ata nuk jan optimist për 2020. Të Majtët e panë që energjitë e pashterrshme të Presidetit Trump, shkërmoqën planet e tyre për një fitorë të thellë. Në fakt, të Majtët sot jan të dëshpëruar, sepse duke humbur kët rast tradicional për një fitore të plotë, ashtu siç e ka tradita, ata e kuptojnë që në 2020 i gjithë pushteti do i kaloj të Djathtës.

Si përkthehet në vazhdimsi ky rezultat?

Presidenti është Ekzekutivi!

Presidenti do vazhdojë normalisht drejtimin e vendit me politikat e tij konservatore pro-biznes; ulje taksash; ndërtimin e Murit; forcimin e Ushtrisë, politikën e Jashtme; thithjen e investimeve të huaja, nominimin e kanditatëve të tij në Gjykatat e niveleve të ndryshme, nominimin e administratorëve të Agjensive të rëndësisë së veçantë, etj, etj.

Të Majtët, të cilët pretendonin se do fitonin edhe Dhomën e Senatit, kan premtuar se do hetojnë Presidentin Trump, do sabotojnë axhendën e tij dhe premtimi solemn i tyre është që të bëjnë Impeach (shkarkojnë nga detyra) Presidentin.

Por, e vërteta është se Dhoma e Ulët do jet fare e pafuqishme të ndaloj Presidentin Trump.

Për të anashkaluar Dhomën e Ulët të Kongresit, dhe për të çuar përpara axhendën e tij konservatore, Presidenti, si Ekzekutiv, do drejtojë vendin me Vendime Ekzekutive, Dekrete dhe do vendosi Veton mbi vendimet e Dhomës Ulët.

Gjithshtu, Presidenti ka dy mburoje: Senatin dhe Gjykatën e Lartë.

Senati, që në rast vendimi të Dhomës Ulët për Shkarkim nga Detyra të Presidentit, merr përgjegjësinë për të vlerësuar vendimin që natyrisht do e anulojë atë.

Të Majtët ta harrojnë se mund të shkrakojnë Presidetin Trump. Thjesht, mbetet një ëndërr bizarre e tyre.

Gjithashtu, Senati do konfirmojë të gjitha kandidaturat e Presidentit për Gjykata, Administratorët, Traktatet, Ambasadorët, etj, etj vendime me rëndësi afatgjate.

Ndërsa Gjykata e Lartë, do jete mburoja tjetër e Presidentit, sepse sa herë të Majtët do shkojnë për të anuluar Vendimet Ekzekutive të Presideintit (siç kan bërë kto 2 vjet) Gjykata e Lartë, do marri vendime pro-Trump (siç ka bërë në kto 2 vjet). Pra, edhe në Gjykatë, të Majtët jan fare të pafuqishëm të ndalojnë Presidentin Trump.

Ndërsa Guvernatorët kan një rëndësi tjetër. Përveç faktit që bashkpunojnë me Presidentin per të implementuar axhenden e tij, ata krijojnë kushtet e përshtatshme për fushatēn presidenciale 2020.

Në përfundim: e Djathta konservatore vazhdon të udhëheqi pa pik sikleti.

Arben Berisha.

SKANDALI I KODIT PENAL.

s’ka nene as për “Tradhëtinë ndaj Atdheut” dhe as për “Spiunazhin”! Por në Kodin të Kosovës janë! Sps i kanë shkrujt ekspertët amerikanë! Siç i ka çdo vend i Ballkanit dhe botës!!!

BUSHATI, EDI & CO KANË KRYER TRADHËTI KOMBËTARE DUKE SHITUR DETIN të bindur që do t’ja hedhin sepse në Kodin Penal të shkruar dhe miratuar nuk ka asnjë Nen për tradhëti ndaj Atdheut dhe as për spiunazhin! Ndërkohë Kodi Penal i Kosovës i shkruar nga ekspertët amerikanë i ka! Ndaj na duhet ta hedhim në koshin e plehrave Kodin Penal të Soros dhe të marrim atë të Kosovës të shkruar nga ekspertët amerikanë!

Ka një dosje “S” që ka të bëjë pikërisht me njeriun e propozuar nga Rama për postin e ministrit të Brendshëm, Sandër Lleshi. Cila është kjo dosje, kjo mbetet për t’u parë nga zhvillimet politike të ditëve të ardhshme. Ajo që dihet deri tani është se Presidenti Meta ka deklaruar se nuk ka dekretuar Sandër Lleshin për ministër të Brendshëm për arsye të sigurisë kombëtare. Kjo është një nga çështjet më sensitive për të cilat një President mban përgjegjësi për firmën dhe dekretin që do të hedhë.
Presidenti po ashtu ka deklaruar se është i gatshëm që të ballafaqohet me Parlamentin me seancë me dyer të hapura apo të mbyllura për të treguar arsyet që e kanë shtyrë të mos dekretojë Sandër Lleshin si ministër. Natyrisht ndonëse nuk e ka bërë publike, kemi të bëjëm me atë që mund të konsierohet si dosja “S” e kopsitur nga institucionet inteligjente , të cilat janë një barrierë e fortë institucionale në këtë rast për njeriun e Ramës në ministrinë e Brendshme.
Në një emision të fundit në “Report TV” drejtuar nga gazetari, Denis Minga, ish-shefi i shërbimit ushtarak të ushtrisë në atë kohë, Ylli Zyla, la për të kuptuar se një nga arsyet e lirimit të Lleshit prej ministrit Imami ishte, sepse nxirrte informacione të klasifikuara jashtë institucionit. Në mënyrë “diplomatike” ai e quajti Sandër Lleshin, “të papërshtatshëm” për detyrën e ministrit të Brendshëm, sipas informacioneve që ende janë në dosjet e SHIU-t.
Pra për të gjithë ata socialistë që shfaqen të habitur dhe të revoltuar kur thonë se, “nga na doli ky Lleshi që kap direkt karrigen nr.2 të Rilindjes në pushtet”, përgjigjen mund ta marrin nga vetë Edi Rama;

Ishte “spiuni” ynë brenda ministrisë së Mbrojtjes dhe Forcave të Armatosura, kur ishim në opozitë!
Kjo është vetëm një pjesë e vogël e profili të “dashurisë së madhe” të fundit të Edi Ramë, Sandër Lleshit; nga ZV në ushtri, në këshilltar të paktën i dështuar në qeveri, e prapë ZV i komanduar nga vetë kryeministri, në luftën kundër krimit të organizuar.

BULQIZA.

ATY KU SYTE E FEMIJEVE KERKOJNE VETEM NJE COPE BUKE.

Nje nate dimri vdiq i biri i nje lypseje. S’u prish bota, as fukuaralleku s’mori fund.

-Neno!…

-Bir!

-Dua buke!

Mema hesht.

-Neno!

-Bir!

-Ngriva!

Mema psheretin.

-Neno!

-Bir!

-Me dhemb koka!

Mema s’pergjigjet.

N Bulka.

Nënë dua bukë, thërret një zë në shkretëtirë,

Nënëëë dua bukëëë, jooooo cokollata.

Fëmijë, që në duar nuk mbajnë libra por lopata.

Shqipëria, politikanët,duart e pista dhe të gjata.

Ku jeni ju që premtuat, ndryshim dhe mirqënie,

Ku jeni ju burra dhe gra me xhel dhe sharm të zi mbuluar.

Ku jeni ju që vec shani, njëri tjetrin në ardhje dhe ikje

Te gjithë së bashku pa dallim, jeni vec kurva politike.

Ku jeni ju që pëlqime dhe fresk ne FB,ju bëni politikanëve?

Ku jeni ju që me votën e popullit dhunoni, mashtroni?

Ju poetë, analistë, gazetarë që sytë dhe mëndjen e kishit tek (liria)

Kaq shpejt or njerëz, kaq lire u shitët, u bletë tek qeveria.

“Toronto Sun”:

Puna e fëmijëve shqiptarë venit shkëlqimin e industrisë së kromit.

Shfrytëzimi i fëmijëve shqiptarë në minierën e kromit në Bulqizë dhe në mbledhjen e kanaçeve ka zënë vend në një reportazh të gjatë të gazetës “Toronto Sun” ditë më parë.

Ndërsa aty flitet për punën e rëndë të fëmijëve në të gjithë botën, ata të Bangladeshit, radhiten edhe fëmijët shqiptarë që gërrmojnë për krom në Bulqizë të shtyrë nga varfëria “me duar të zhveshura; shumë janë plagosur dhe ankohen për dhimbje stomaku – një kombimim ky i punës dhe ujërave të ndotura nga miniera.

Aty përmendet rasti i Kelit 13-vjeçar, i cili mbledh krom në të njejtin vend ku nëna e tij, që bënte të njejtën punë, u shtyp nga një traktor. Ai mbledh krom, pasi babi i tij është i humbur dhe motrat e vëllezërit që e rrisin, bëjnë të njejtën punë. Keli ka një vëlla 21-vjeçar, Selimin, i cili ka makthe dhe ëndrra të këqia, pasi ai e ka parë nënën sesi u shtyp nga traktori që hidhte skoriet.

“Me kovat e tyre” – thuhet në reportazh, -“ata shesin gurët e gjetur tek “bosët e kromit”. Sigurisht që edhe disa nga prodhuesit më të mëdhenj të çelikut në Amerikë kanë përfituar nga minierat e Bulqizës.

Një punë të lodhshme bëjnë edhe dy fëmijë 7-dhe 10-vjeçarë në Durrës, ata mbledhin kanaçe. Puna e fëmijëve mbetet problem në Evropën lindore.

Ka disa kompani kanadeze, përfshirë edhe një firmë me bazë në vankuver, që ka një histori në Bulqizë. Megjithatë, zëdhënësi i saj, i “Columbus Copper Corporation”, Jorge Martinez shprehet se tani janë duke hequr dorë plotësisht nga minierat shqiptare.

Martinez nuk ka zënë në gojë punënn e fëmijëve, por vuri në dukje se “Shqipëria është një vend shumë i vështirë për të vepruar tani.”

Qeveria shqiptare është e gatshme të flasë për fëmijët minatorë. Fushata për mbrojtjen e fëmijëve nga qeveria është parë si progressive. Më shumë se 200 të akuzuar për korrupsion dhe shpërdorim të pushtetit janë vënë nën akuzë, por nuk ka një strategji konkretet për të larguar fëmijët nga linjat e kromit.

Fëmijët, me plagë në këmbë, të prera, ngjiten në mallet e kromit duke shpresuar të bjerë shi, sepse ashtu gurët shihen më mirë. Nuk ka të dhëna sesa fëmijë janë plagosur nga gërmimet, por ata fitojnë rreth tetë cent për kile. Ato janë të mjaftueshme për të blerë miell.

Margarita, një e ve 27-vjeçare, e ka humbur burrin e saj gjatë një bllokimi në minierë. Ai ka punuar në një biznes të palicensuar dhe Margarita me dy fëmijët e saj, nuk kanë marrë as pensionin e tij, as ndonjë ndihmë tjetër, diku tek 60 dollarë në muaj.

Kështu që, rreth 3 muaj më parë, ajo u tha fëmijëve të saj, djalit 10 vjeçar Maringlenit dhe vajzës 7-vjeçare, Brikenës se do të fillonin të mblidhnin krom.

Dhe në ditën e nënës, më 8 mars, djali i vogël 10-vjeçar i bleu nënës lule, paguar me paratë e fituara nga kromi. Mirëpo ajo nuk i pranoi. Kështu që djali iku dhe u kthyer me një fustan të zi.

Ajo është e mërzitur për të ardhmen e tyre, ndërsa djali nuk sheh të keqe se po gërmon për krom…”