REAGIM per qelbesit e Rames

Shpifesirat dhe qelbsit e Rames qenkan hedhur me porosi ne sulm te me zhgerryejne dhe mua sipas strategjise se liderit se te gjithe jemi te qelbur njesoj.

Disa media, te gjitha afer liderit suprem, kane publikuar nje mashtrim sipas tyre te marre si informacion nga prokuroria.

Sipas ketij lajmi te perhapur me kembengulje ne mediat e Rames, une i paskam shitur dy shtepi ne Lezhe me cmime 70 mije euro dhe 87 milion lek, nje personi me emrin Shqipe Palaj qe po u hetoka per pastrim parashe.

Edhe sikur ky lajm te ishte i vertete, nuk perbente asnje shkelje jo vetem ligjore po as etike sepse cdo qytetar ka te drejte te shese pronen e tij. Per kete arsye gazetaret qe u treguan korrekt dhe pyeten, u sqaruan dhe nuk e publikuan lajmin e perhapur jo zyrtarisht po gjoja si rrjedhje informacioni nga prokuroria.

Nderkaq dje dhe sot ky mashtrim u perhap ne disa media qe “cuditerisht” jane ato qe lepijne gjithe diten prapanicen e qelbur te Rames.

Nuk e di a eshte rastesi, apo lideri dhe qelbesit e tij u hodhen ne sulm nje dite pasi une deklarova ne nje studio televizive se edhe pas 28 vitesh ne politike as gojet e qelbura te rilindjes nuk mund te thone dot asgje per te me bere pis mua dhe mjaft kolege te tjere te ndershem ne PD.

Mund te jete rastesi dita, po jo qellimi.

Me sa duket ne zbatim te strategjise se fundit te liderit “ nuk keni pse na ndrroni se jemi te gjithe njesoj te qelbur” , qelbesit jane hedhur ne veprim.

Se pari do te verifikoj ne se ky “informacion” ka “rrjedhur” ne media nga ndonje sherbetor letyre ne prokurori qe mendon se po i ben sherbimin e rradhes shefit apo nga ndonje mjeran qe shpreson se keshtu e ka lepire sa duhet prapanicen e liderit sa te meritoje te kaloje vettingun.

Me ato media qe kane rene viktime ose dhe jane perdorur per te shperndare kete ndyresi edhe pse jane te detyruar te verifikojne perpara se te botojne ( gazetaret e tyre takohen nga tre here ne dite me mua)sic bene koleget e tyre, do mjaftohem t’ju kerkoja te bejne verifikimet dhe sqarimet e duhura .

Atyre qenefhaneve te rames qe e kane marre me zell te madh dhe e kane rrotulluar mire nje here neper goje kete ndyresi per ta shijuar deri ne fund me qejfin se “e kapen “ dhe Paloken “qe na hiqej si i ndershem” , do ju pergjigjem ndryshe.

Ca qelbes qe erdhen ne Tirane vetem me koret e bajgave te ngjitura pas trupit e qe duke lepire prapanica pushteti djathtas e majtas ,rrembyen cfare munden dhe sot rezultojne milionere .

Ca ndyresira qe edhe sot , kur Ramen e kane braktisur te gjithe,jo rastesisht , kane mbetur te vetmit qe vazhdojne te lepijne prapanicen e qelbur te liderit pas cdo skandali qe i plas atij dhe rilindjes se zhytur ne llum.

Keta kane marre persiper te me bejne pis mua, pas 28 vitesh ne politike . Sot ,kur gjithe mediat kane pasqyruar pergjimet e fundit te VOA qe vertetojne lidhjet e Rames dhe qeverise me krimin dhe blerjen e votave qe kane sjelle ne pushtet qelbesit dhe kryeqelbesin, keta jane marre me “mafiozin Paloka”.

Kane shkruajtur se une qenkam vene ne sherbim te mafies per te pastruar para nepermjet shitjeve fiktive te shtepive qe nuk ekzistojne e qe nuk jane deklaruar ne deklaraten e pasurise sipas ligjit . Qe ata qe po hetohen per pastrim parash qenkan miqte e mi etj, etj.

Jo per qelbesit, po per te tjeret:

Se pari as nuk kam patur dhe as nuk kam shitur ndonjehere dy shtepi ne Lezhe.

Kam patur nje shtepi ne Shengjin.

Ndryshe nga cfare thone qelbesit, shtepia eshte deklaruar ne deklaraten e pasurise se dates 12/03/2012.

Kjo shtepi eshte shitur vjet me gjithe orendite. Te gjitha veprimet sipas ligjit jane kryer tek noteri dhe nepermjet bankes.

As per fytyre nuk i kam pare dhe nuk i njoh ata qe qenkan “miqte e mi mafioze” .( ju kerkoj ndjese se me kete rast ndoqa dhe ceshtjen e atyre qe akuzohen dhe zbulova qe edhe ajo ceshtje qenka nen hetim)

Shtepia nuk i eshte shitur Shqipe Palajt ( sic shkruhet) por nje personi tjeter. Sidoqofte as njeren as tjetren nuk i njoh as per fytyre.

Shitja e shtepise , sipas ligjit dhe afateve ligjore, deklarohet ne deklaraten e pasurise qe plotesohet ne mars te ketij viti .

Qelbesit jane ata qe jane, prandaj era e bajgave nuk ju hiqet sado qe sot lyhen me parfume te shtrenjta e veshin kostume firmato…

Po kaq , boll me ta se me duket se dhe kaq me po vij ere dhe une.

Ceshtjen do e coj ne gjykate per me tej se mbase ka ardhur koha “te marr dhe une ndonje lek” por nga qelbesit ne gjykate.

REAGIM per qelbesit e Rames

Shpifesirat dhe qelbsit e Rames qenkan hedhur me porosi ne sulm te me zhgerryejne dhe mua sipas strategjise se liderit se te gjithe jemi te qelbur njesoj.

Disa media, te gjitha afer liderit suprem, kane publikuar nje mashtrim sipas tyre te marre si informacion nga prokuroria.

Sipas ketij lajmi te perhapur me kembengulje ne mediat e Rames, une i paskam shitur dy shtepi ne Lezhe me cmime 70 mije euro dhe 87 milion lek, nje personi me emrin Shqipe Palaj qe po u hetoka per pastrim parashe.

Edhe sikur ky lajm te ishte i vertete, nuk perbente asnje shkelje jo vetem ligjore po as etike sepse cdo qytetar ka te drejte te shese pronen e tij. Per kete arsye gazetaret qe u treguan korrekt dhe pyeten, u sqaruan dhe nuk e publikuan lajmin e perhapur jo zyrtarisht po gjoja si rrjedhje informacioni nga prokuroria.

Nderkaq dje dhe sot ky mashtrim u perhap ne disa media qe “cuditerisht” jane ato qe lepijne gjithe diten prapanicen e qelbur te Rames.

Nuk e di a eshte rastesi, apo lideri dhe qelbesit e tij u hodhen ne sulm nje dite pasi une deklarova ne nje studio televizive se edhe pas 28 vitesh ne politike as gojet e qelbura te rilindjes nuk mund te thone dot asgje per te me bere pis mua dhe mjaft kolege te tjere te ndershem ne PD.

Mund te jete rastesi dita, po jo qellimi.

Me sa duket ne zbatim te strategjise se fundit te liderit “ nuk keni pse na ndrroni se jemi te gjithe njesoj te qelbur” , qelbesit jane hedhur ne veprim.

Se pari do te verifikoj ne se ky “informacion” ka “rrjedhur” ne media nga ndonje sherbetor letyre ne prokurori qe mendon se po i ben sherbimin e rradhes shefit apo nga ndonje mjeran qe shpreson se keshtu e ka lepire sa duhet prapanicen e liderit sa te meritoje te kaloje vettingun.

Me ato media qe kane rene viktime ose dhe jane perdorur per te shperndare kete ndyresi edhe pse jane te detyruar te verifikojne perpara se te botojne ( gazetaret e tyre takohen nga tre here ne dite me mua)sic bene koleget e tyre, do mjaftohem t’ju kerkoja te bejne verifikimet dhe sqarimet e duhura .

Atyre qenefhaneve te rames qe e kane marre me zell te madh dhe e kane rrotulluar mire nje here neper goje kete ndyresi per ta shijuar deri ne fund me qejfin se “e kapen “ dhe Paloken “qe na hiqej si i ndershem” , do ju pergjigjem ndryshe.

Ca qelbes qe erdhen ne Tirane vetem me koret e bajgave te ngjitura pas trupit e qe duke lepire prapanica pushteti djathtas e majtas ,rrembyen cfare munden dhe sot rezultojne milionere .

Ca ndyresira qe edhe sot , kur Ramen e kane braktisur te gjithe,jo rastesisht , kane mbetur te vetmit qe vazhdojne te lepijne prapanicen e qelbur te liderit pas cdo skandali qe i plas atij dhe rilindjes se zhytur ne llum.

Keta kane marre persiper te me bejne pis mua, pas 28 vitesh ne politike . Sot ,kur gjithe mediat kane pasqyruar pergjimet e fundit te VOA qe vertetojne lidhjet e Rames dhe qeverise me krimin dhe blerjen e votave qe kane sjelle ne pushtet qelbesit dhe kryeqelbesin, keta jane marre me “mafiozin Paloka”.

Kane shkruajtur se une qenkam vene ne sherbim te mafies per te pastruar para nepermjet shitjeve fiktive te shtepive qe nuk ekzistojne e qe nuk jane deklaruar ne deklaraten e pasurise sipas ligjit . Qe ata qe po hetohen per pastrim parash qenkan miqte e mi etj, etj.

Jo per qelbesit, po per te tjeret:

Se pari as nuk kam patur dhe as nuk kam shitur ndonjehere dy shtepi ne Lezhe.

Kam patur nje shtepi ne Shengjin.

Ndryshe nga cfare thone qelbesit, shtepia eshte deklaruar ne deklaraten e pasurise se dates 12/03/2012.

Kjo shtepi eshte shitur vjet me gjithe orendite. Te gjitha veprimet sipas ligjit jane kryer tek noteri dhe nepermjet bankes.

As per fytyre nuk i kam pare dhe nuk i njoh ata qe qenkan “miqte e mi mafioze” .( ju kerkoj ndjese se me kete rast ndoqa dhe ceshtjen e atyre qe akuzohen dhe zbulova qe edhe ajo ceshtje qenka nen hetim)

Shtepia nuk i eshte shitur Shqipe Palajt ( sic shkruhet) por nje personi tjeter. Sidoqofte as njeren as tjetren nuk i njoh as per fytyre.

Shitja e shtepise , sipas ligjit dhe afateve ligjore, deklarohet ne deklaraten e pasurise qe plotesohet ne mars te ketij viti .

Qelbesit jane ata qe jane, prandaj era e bajgave nuk ju hiqet sado qe sot lyhen me parfume te shtrenjta e veshin kostume firmato…

Po kaq , boll me ta se me duket se dhe kaq me po vij ere dhe une.

Ceshtjen do e coj ne gjykate per me tej se mbase ka ardhur koha “te marr dhe une ndonje lek” por nga qelbesit ne gjykate.

Protesta e pa parashikuar e 16 shkurtit dhe “kovat me zift” te Edi Ramës.

‘Zëri i Amerikës’ ka publikuar sot një tjetër pjesë të “dosjes 339” por jo vetëm ku tregohet qartë blerja e votave në zgjedhjet parlamentare të qershorit 2017. Në përgjime del se kryebashkiaku i Durrësit Vangjush Dako kishte marrëdhënie të afërta me Avdulajt, e madje konsumonte dreka.

Dhjetëra përgjime dhe dokumente të dy hetimeve në Prokurorinë e Krimeve të Rënda hedhin dritë mbi përfshirjen e krimit të organizuar në blerje votash në Durrës, Kavajë, Lezhë dhe Dibër, ndërkohë që Shqipëria po shkon drejt një procesi të ri zgjedhor. Materiali në vazhdim u prodhua për Zërin e Amerikës nga gazetarja Klodiana Lala dhe Rrjeti Ballkanik i Gazetarisë Investigative, BIRN.  

Dy hetime paralele të Prokurorisë së Krimeve të Rënda hedhin dritë mbi përfshirjen e krimit të organizuar në zgjedhjet parlamentare të vitit 2017, ndërkohë që Shqipëria po shkon drejt një procesi të ri elektoral pa kryer ende një reformë zgjedhore.

Dokumente hetimore dhe përgjime të siguruara nga BIRN përmes dosjes me nr:339/1 ekspozojnë anëtarët e grupit të drejtuar nga vëllezërit Avdyli në episode të blerjes së votave në Durrës, Kavajë dhe Lezhë.

Një procedim i dytë, i nisur nga Prokuroria e Krimeve të Rënda pas një kallëzimi të Partisë Demokratike në vitin 2016 ngre gjithashtu dyshime për veprimtari të paligjshme gjatë zgjedhjeve të shtatorit 2016 për kryebashkiakun e Dibrës.

Dosja hetimore 339 zuri fill në vitin 2016 me përgjimin e anëtarëve të një organizate me bazë në Shijak dhe me fije të shpërndara në të dy skajet e Shqipërisë, e përfshirë në trafikun e heroinës dhe të kokainës. Bisedat telefonike të vëllezërve Avdyli e zgjeruan rrethin e hetimeve te një numër zyrtarësh dhe dy ish-deputetë të Partisë Socialiste, të cilët akuzohen për korrupsion dhe falsifikime me tokat.

E ndarë më vete në vitin 2017, nga dosja 339/1 është zbuluar vetëm “maja e ajsbergut” dhe mbeten ende me dhjetëra CD përgjimesh të pazbardhura. Megjithatë, transkriptet e siguruara tregojnë se përfshirja në zgjedhje e vëllezërve Avdyli lidhej kryesisht me marrëdhënien e tyre me kryebashkiakun Vangjush Dako, i cili drejtoi edhe shtabin elektoral të Partisë Socialiste për qarkun e Durrësit.

Komunikimet dhe bisedat për takime me Dakon zënë fill në janar të vitit 2017 dhe shtrihen deri në shkurt të vitit 2018. Ato kanë si objekt probleme nga më të ndryshmet si dhe koordinimet për dreka mes tij dhe vëllezërve Avdyli.

Përgjimi 1 [datë 11 shkurt 2017]

Altin Avdyli: Ne me atë shokun jemi tuj hangër bukë, me Gjushin. Të hanën e patëm lanë të vish me e taku, megjithatë po e takoj me babën tat, Isakun.

I panjohur: Shife vetë o burrë, nuk ka problem, se vij unë nuk ka problem.

Altin Avdyli: Jemi me Astritin, të hanën e kemi lënë. Jemi te Maxhestiku me Gjushin t’u hangër një drekë.

Bisedat e përgjuara kulmojnë para dhe pas zgjedhjeve të 25 qershorit, ku në një bisedë të publikuar më parë në media, Altin Avdyli flet për blerje votash.

Përgjimi 2 [datë 24 qershor 2017]

Altin Avdyli: Kam ca me mbiemër Kurti, kam zonjën këtu…. 6 veta janë… thuaji Vangushit t’u japim ndonjë lek që të votojnë…

Dy ditë pas zgjedhjeve, Dako është përgjuar ndërsa kërkon takim me Astrit Avdylin, për të cilin thotë se donte ta falënderonte.

Prokuroria e Krimeve të Rënda konfirmoi vazhdimin e hetimeve për përfshirje të grupit Avdyli në krim elektoral apo në korrupsion në sektorë të ndryshëm të administratës. Në tetor 2018, prokuroria deklaroi se po hetonte edhe veprimtarinë e kryebashkiakut të Durrësit, Vangjush Dako-por pa specifikuar konkretisht se për çfarë.

Dako nuk i ka mohuar bisedat telefonike me vëllezërit Avdyli dhe i ka paraqitur marrëdhëniet me ta si të barabarta me qytetarët e tjerë që e mbështesin në zgjedhje.

I kontaktuar përmes telefonit, Dako refuzoi të komentonte mbi marrëdhëniet e shtrira në kohë me vëllezërit Avdyli, mbi ç’mënyrë ishte ndihmuar prej tyre në zgjedhje apo nëse në këmbim, u kishte ofruar atyre akses pranë bashkisë.

“Unë nuk jam marrë asnjëherë në pyetje nga Prokuroria”, tha Dako.

Përpara se të shfaqte interes për kryebashkiakun e Durrësit dhe procesin zgjedhor në qarkun e Durrësit, 45-vjeçari Astrit Avdyli po vuante një dënim me 16 vjet për vrasje në burgun e Shënkollit. Por ai ia doli të lirohej para kohe nga burgu përmes një vendimi të Gjykatës së Lartë, pasi siguroi më parë një raport mjekësor që e diagnostikonte atë me sëmundjen e “depresionit me tentativa suicidale”.

Avdyli u lirua në fillim të marsit 2016 dhe vetëm pak muaj më pas, u përfshi sërish në hetime për implikim në trafik droge.

Dako ishte zyrtari më i lartë, por jo i vetmi që kultivoi raporte të ndërsjellta me vëllezërit Avdyli.

Një numër zyrtarësh lokalë, të tillë si inspektorë të INUK, drejtues në bashki, të Sigurisë Portuale apo madje edhe të universitetit “Aleksandër Xhuvani” në Durrës dyshohet se u kanë siguruar atyre akses për favore të llojeve të ndryshme.

Të dhënat hetimore tregojnë gjithashtu se bashkia e Durrësit është vetëm njëra prej zonave të influencës së grupit të dyshuar kriminal. Përgjimet e siguruara nga BIRN tregojnë përfshirjen e tyre edhe në zgjedhjet e Kavajës si dhe ato të qarkut të Lezhës.

Megjithatë, jo të gjitha transaksionet për votat kanë shkuar fjollë.

Një telefonatë e përgjuar dy ditë pas zgjedhjeve, më 27 qershor 2017, të cilët hetuesit e çështjes e identifikojnë në zonën e Kavajës tregon jo vetëm blerjen, por edhe fotografimin e votës si dhe presionin për të kthyer paratë mbrapsht.

Përgjimi nr. 3 {datë 27 qershor 2017]

– Është filmue ajo punë, le tashi. Të më japë lekët mbrapsht Miri. Ka mbaru ai muhabet, ia ka dhënë Fred Markut….Tashi ne i japim lekët për me mbaru ato punë e hallet që keni, e jo me radhë lekë e mos me dhanë votën.

-Vallahi votën e kam dhanë, qafsha kalamajt.

-Ore, nuk e di Roshi, bëj gati lekët e kur të kalojë Shpëtimi sipër t’i japë lekët mbrapsh. Urgjentisht t’i japë lekët mbrapsht.

Rekrutimi i personazheve të krimit të organizuar në proceset zgjedhore fajësohet si një ndër arsyet kryesore për rrënimin e besimit për zgjedhje të lira në Shqipëri. Ekspertë të zgjedhjeve u bien kambanave të alarmit se roli i grupeve kriminale në disa zona specifike është tanimë edhe më i madh se ai i partive politike.

Një procedim i dytë i vitit 2016 në Prokurorinë e Krimeve të Rënda, i cili mban numrin 184 po heton një numër drejtuesish të institucioneve kyç në Dibër si dhe persona me precedentë penalë për veprimtari të paligjshme, premtime për vende pune në këmbim të votës si dhe kanosje. Hetimi lidhet me zgjedhjet e 11 shtatorit 2016, që i dha mandatin kryebashkiakut socialist të Dibrës, Muharrem Rama.

Por njësoj si për dosjen 339/1, edhe ky hetim ka kaluar nëpër duart e disa prokurorëve, ndërkohë që orë të tëra me përgjime presin ende radhën për t’u transkriptuar. /VOA.

Duket se vr.asja e Albert Bakos dy javë më parë, dhe vd.ekja e Bandiol Tushajt, një ditë më parë, po në burgun e Koridhalosit, nuk janë pa lidhje mes tyre, madje nuk mund të quhen as rastësi.

Të dy ishin të akuzuar si pjesëtar në ekzekutimin e avokatit të njohur grek, Mihalis Zafiroplulos, Bako si një ndër dy ekzekutoret, ndërsa Tushaj si personi që strehoi Bakon dhe Ibrahim Ibrahimaj, ekzekutorin e avokatit, në banesën e tij në lagjen Kalithea.

Emri i Bandiol Tushaj nuk ishte i pa njohur per organet greke te sigurisë.

Në momentin e arrestimit të tij, në banese iu gjetën armë automatike kallashnikovë, pistoleta, dinamit dhe qindra fishekë.

Ai konsiderohej si një ndër kokat e krimit të organizuar të mafies shqiptare në Athinë.

Tushe rezulton se ka qenë prezent në një vr.asje të ndodhur në Glifadha, ku dy shtetas shqiptare ekzekutuan pronarin shqiptar të një lokali në këtë zonë, por edhe gjatë një plagosje me armë në sheshin Davaqi në lagjien Kalithea, ku sërish viktima ishte shtetas shqiptar.

Policia greke thotë se ai është pjesëmarrës në disa vr.asje te tjera, por falë aftësive të tij për t’u maskuar i kishte shpëtuar disa herë prangave.

Fillimi i fundit per Tushën, ndodhi ne 29 tetor te 2017,kur policia e arrestoi se bashku me Albert Bakon dhe Klodian Lekocajn në banesën e tij.

Ndonëse nuk u akuzua si ekzekutor i Zafiropolos, ai u mbajt në arrest pasi u akuzua për ndihmë të personave në kërkim dhe fshehje k.rimi, si dhe për armëmbajtje pa leje.

Burime policore thane për Top Channel se vdekja e Tushës nga mbidoza, duket se është e dyshimte, pasi viktima ka qenë përdorues droge që prej të paktën 3 vitesh dhe nuk mund të ngatërronte dozat e heroinës.

Persona që njohin mirë botën e krimit në Greqi, thonë se Tushe është hequr qafe nga banda e ciganeve në burgun Koridhalos, sikundër edhe Bako, ndërsa Lekocaj, më herët ka denoncuar tentativë helmimi brenda në burg. Madje për këtë qellim, për Lekocajn janë marrë masë shtese sigurie në burgun Koridhalos.

Në të gjitha rastet, gishti tregohet kundër personit që ka pranuar se ka qenë ai që tërhoqi këmbezën në ekzekutimin e Zafiropulos, dhe kreu me dorën e tij, vr.asjen e Albert Bakos në oborrin e koridhalos, Ibrahim Hibrahimaj.

Por a është kreu i bandës së ciganëve në Koridhalos, Ibrahim Ibrahimaj, urdhëruesi i vdekjeve të pjesëtareve të bandës së Bakos në burg, apo ai është përdorur prej organizatës kri.minale të Aristides Floros, një biznesmeni grek, kreu i një organizata kri.minale, që grabiti nëpërmjet një skeme mashtrimi 260 milionë euro nga shteti grek, e në vazhdim, urdhëroi Bakon dhe njerëzit e tij, të heqin qafe avokatët e shtetit të cilët e kishin zbardhur këtë skeme dhe e çuan në burg.

Askush nuk mund ta thotë me siguri këtë, por ajo çka dihet, është fakti që viktima të kësaj lufte shume milionëshe, janë kri.minelë shqiptarë të nivelit të ulët, të cilët përdoren për të larë hesapet mes aferave milionëshe të organizatave kri.minale greke.

Shuquri S-Sejdijaj.

VEÇ 1

Përmbledhje me poezi.

ZBËRTHIM

Dielli i tetorit shpon dritaret

Pothuajse të kalbura me vite

Të palarë e me xhama të thyer

E unë i rri pranë ulur në karrige

E ai picërron sytë e tij të vegjël

S’mundet me folë ndaj luan veç dorën

Of mos thuaj se dhimbjet po t’kalojnë

Ia prekë kambët si me e prekë borën.

T’ kisha mujtë me ia lexue mendimet

E me ia shplue gjithë at dashni

Edhe  ‘ I herë bac deshta me t’ vetë

E ti m’thua si gjithëherë

– kurr ma mire s’ jam kan’ n’ kët jetë!

E PAPËRFUNDUAR

Endem në kryeqytetin nordik

i ngujuar me t’ftohtin kristal

dua akullore

e hapat m’tradhëtojnë

ndërsa shiu më godet në lule t’ballit.

Endem

e lëpij shqetësimet pa fund

me shpresën  se

bredhja do t’shkund

shpresat e burgosura  të nëntorit sot

dhe përrallat e dhjetorit për n’mot.

DOSJA

Deshta

Me t’a kopjue dashninë

Dhe fjalët Të Dua

E me t’i ngjitë

Te zemra

Shtypa

E zemra foli

Dosja me këto fjalë

Ekziston tashmë

Dëshironi ta rishkruani

Shtypa “delite”

Dhe po mbaj

Dosjen origjinale!

MËSUESËRIA

/PashkoVasjane/

O mësues, i mjeri mësues

Kush të ka çitë me krye n’pus,

Ti ke pas kenë një zotni i randë

Burrat e dheut për ty çoh’shin n’kambë

Ke pasë shumë t’mira e begati

Plotë fjalë t’bukura me dijeni…

Por sot mësues, pa m’thuej si je?

Ma zi se lisi i rrxuem për dhé.

Shkon nxansëria sipri me kambë e shklet

E nji fjalë t’ambël askush s’ta flet.

Je lodhë nga fjalët e premtimet

Si burrë pa grue ke mbet’ medet.

Marre për zot që askush se do

Këte fyerje gjithkush e dro

Para se t’hupet kështu mësuesëria

Me penë në dorë le t’ngritet dituria

Çonju ju t’ditur, prej gjumit çonju

Kapni lapsat, fort shtërngoni

Mos shikoni parti e qeverira

Se parti e shtet është mësuesëria!

Urimi i Dâd´s

Ja po vjen viti i ri

mos u nxeni n´qeveri.

Shumë punë ia vura mbi kry

Por ka edhe shumë për ti kry.

M´ka premtu ”s´ta prishi ty”,

Dhe për hatrin tim

Ti popull në fb trim

Prano këtë urim

që tingëllon si ngushllim

”Mos ua jepni votën

atyre që ju ropën”!

Ky urim vjen si karamel

nga zyra e Dâd´s n´ Bruksel.

REFLEKSION

Çudi, shumë çudi,

ka ndryshuar urimi i tij

Edeh 100 tjera

më thoshte kahera

Tash i vje keq

më radhitë me pleq

S´ka faj ai,

as ajo,

si duket

pleqëria më do.

Mjegullat mbi kokë

hije i kam për diell

edhe pak ditë n´tokë

pastaj për n´qiell.

Çudi, shumë çudi

prap u bëra fëmi!

ZILJA E DAJËS

(Sadullah Zendelit – Dajës)*

Në sallë

ndrrohen fjalimet

përcillen urimet,

shtohen gëzimet,

shtohen përqafimet,

në duar shtrëngimet

në podium

lulet,

vallet

këngët

gjeneratat

evokimet

përgëzimet.

Te foltorja

Daja me zile,

salla gjëmon,

Urime, urime!

30 vite me radhë

me zilen ngjyrë ar’

i ftonte Daja

fëmijët mërgimtarë.

– Ta mësojmë

mos ta harrojmë

ta duam,

si sytë ta ruajmë,

Shqipen për shqiptarët

e lanë të parët.

Daja me zile

N´a dha dije e

Shumë gëzime,

– Dajë, urime, urime!…

* Me rastin e 30 vjetorit të shkollës shqipe në Nybro të Suedisë (viti 2005 )

DËSHIRË QË S´VDES

Si toka e thatë shiun

si sofra e thatë bukën

si macja miun

si mjalta lugen

e mu tretë

si uji n´tikë të thatë

si buka n´sofren e untë

si miu nër kashtë

e si luga n´mjaltë

dhe prap nga fillimi

me nisë lojën

e synit n´lakmi

dhe kur të thuash vdiqa

me u lindë përsëri.

JEMI POPULL PATRIOT

Qe na erdhi viti i ri

Me kuvend e qeveri

Me kaçika e mushk´ri

Me bulmetra e turshi

Në vend t´ujit me raki

Me kokë t´ulur e turi.

Isa e Hasha kanë bërë be

Do ndërtojnë Kosovë t´re

T´integruar në Be-e.

Me të mbara e t´pa qara

Do ta çojnë vendin përpara.

Papunësinë e kanë problem

Po dhe kësaj i gjejnë mehlem.

Disa mijëra në Evropë

do ti hudhen si në gropë…

Ky vit ish fitimtar

Për popullin kosovar

Në mënyrë të vendosur

Deri n´palcë i veremosur

S´bëri zë për at Zot

Është popull patriot!

MOS U GËZO, MOS U HIDHËRO!

Je i vetmi e më i miri

Pos teje s’ka dhe ‘i tjetër,

Mos u gëzo tashti shumë

Krejt ndryshe mendojmë nesër!

Si ty s’na duhet as edhe një

Ndaj zhduku, ik!

Mos u hidhëro tashti shumë

Se neser t’bejme prap mik!

Me gëzime e hidhërime

Jetën kështu kaluam

Po dhe sot-

Her´ u shajme e her´ u duam!

IN MEMORIAM

(12.12.2013 Murtez Xhemës)

Ta ngrinë turrin

por jo kujtimin,

as jehonën e fjalëve

Atdhe

Ne shijojmë

për ditë nga pak

dhe ngjyjmë

në kujtimet e kuqrremta,

sa të ëmbla

ishin me ty!

Sot jemi

fjalëmbetur,

gjuhëtharë…

dhe ngroh loti

dhjetorsotin!

PO GUXOVE THUAJE NJË ZANORE

Ç´drejn po ndodhë sot

nuk e di,

si loja e zanoreve  

kur isha fëmi.

Po guxove thuaj A

Po t´guxoje cofte ´i shka

Dhe duheshe me e la!

Po guxove thuaj I

Atëherë cofnin disa shki

Dhe duheshe me i l´pi!

Dy zanore të forta

A dhe I

Na ndiznin tmerrin

Kur isha fëmi.

Të gjitha lojërat

Na sillnin kënaqësi

Veç lojës së zanoreve

A dhe I.

LILLY – FIONA E GJYSHIT

Ti mbështetesh në krahun tim të zemrës

E unë ndjell gjumë për ty

Ngrohtësia e trupit tënd të butë

Ma zgjatë jetën o Lilly.

Në çastin kur them se ke fjetë

E në shtrat të lëshoi aq lehtë

Ti qanë e me të qara me flet

Në krahë tua o gjysh dua me ndejtë.

Dhe bashk shetisim n´ apartament

Unë këmbë e ti në krihët e mi,

Më rëndohesh te gjoksi

Se gjumi tash t´ka mbrri.

Flej o Lilly, gëzimi im je ti

Me ty gjyshi, ndjehet më i ri.

FARFARS LILLY-FIONA 

Du ligger mot mitt hjärta

Och jag väntar att du ska sova

Värmen från din mjuka kropp

Förlänger mitt liv Lilly

I den stund då jag tror att du sover

Lägger jag dig försiktigt i din säng

Du gråter och du pratar med dina tårar

Farfar i din famn vill jag liga kvar

Tillsammans promenerar vi i rummet

Jag gående med dig och du i min famn

Du blir tyngre på mitt bröst

Du har nu somnat.

Sov min Lilly, du är min glädje

Med dig blir farfar yngre igen.

VASHË ME VLERË

Pyllin kemi afër

ikim kur të duam

hije na bëjnë lisat

ndaj pse të vuajm?

Xhaxhi me sharrë

paska bërë bé

po na pa edhe i herë

malin ka me pré.

Mos u bë merak

ti vashë me vlerë,

sharrën e xhaxhit

e kam tretë n´humnerë.

Oh, ti se njeh xhaxhin

ai është i rëndë

po si preu me sharrë

do ti çkulë me dhëmbë.

Mos u bëj merak

Ti vashë syzezë

Kam porositë dentistin

dhëmbët dot´ia nxjerrë.

Në fund të fundit

Më mbyllë n´hambarë,

e ka vendosur

s´na lë për t´u parë.

Hambareve të tij

do t´ua jap flakën,

të dua ty

me ty dua t´plakem.

Hajde pra djalë

le të dalë ku të dalë

s´na mbeti tjetër gjë

veç të ikim n´ mal…

KOSOVA E RE 

Kosova ime e bukur

Ti nuk plakesh kurr

Sot më shkon si flutur

Shqipen ke flamur.

Kosova ime e dashur

Me shqipen dykrenare

Vuajtjet që ke pasur

Tash n´arkive i vare.

Gëzohu, gëzohu

Ti Kosova ime,

Gëzohu e krenohu

Ti Kosova trime.

Eja edhe ti

eja me ne

Po ngritet Kosova

Kosova jonë e re.

Kosova jonë e bukur

Ti nuk plakesh kurr

Shqipen dykrenare

Ma mba në flamur.

Të qepur me ar

e të larë me gjak

besën ta japim

për Ty vdesim prap!

Intervista

TË DASHUR DËGJUES PËRSHËNDETJE DHE MIRË SE VINI TE PROGRAMI JUAJ DITARI

UNË QË PO JU FLAS JAM SHUQURI SEJDIJAJ…

Shkruan: Muhamed Krasniqi

Shuquri Sejdijaj

Të prezantosh punën dhe veprën e reporterit, gazetarit, publicistit e shkrimtarit Shuquri Sejdijaj, të duket sikur shkruan një enciklopedi jete… Puna në Radio Suedia ishte zëri i shqiptarëve të Suedisë dhe atdhedashuria  e tyre.

– Këtu Shyqa, po të thërras nga Radio Suedia! Ishte një bisedë e afërt dhe e mirëseardhur telefonike me kolegun tim Shuquri Sejdijaj, reporterin dhe redaktorin e dalluar të Radio Prishtinës për vite të tëra.Më gëzoi thirrja dhe biseda. Do të shihemi, e bisedojmë. Këtu e kam edhe Arbërin, Milaimin, Hyrën…Kishin kaluar do vite që kur Shyqen e kisha takuar në kryeqendrën tonë të dashur Prishtinën dhe kisha ndëgjuar zërin e tij prej reporteri e redaktori në Radio Prishtina.  Arbrin, bashkëpunëtor i Radio Suedisë  programi në gjuhën shqipe, po ashtu se kisha takuar për dy-tri vite, i cili më vonë do të punonte si korrespondent i BBC-se . U gëzova që bisedova me Arbrin përmes telefonit, ishte mysafir në Stokholm. Arbëri kishte filluare gazetarinë me shkrimet në Zërin e Rinisë. Ishte një nga bashkëpunëtorët më të dalluar me të cilin nuk duhej folur shumë për temat, sepse kishte ide dhe shkruante bukur, saqë s’kisha nevojë të bëja ndonjë redaktim të veçantë.Kaloi edhe një kohë per tu takuar me Shyqen në një manifestim të bashkatdhetarëve në Häsleholm. I afërt, i këndshëm në bisedë dhe i përpiktë në punën e reporterit. Kohën e shfrytëzonte në mënyrë racionale për të zhvilluar intervistat me pjesëmarrësit, por edhe patëm kohë të pijmë kafe e të rikthejmë kujtime nga jeta në Kosovë. Ato vite fillova bashkëpunimin me radion dhe unë shkruaja herë pas here për aktivitetet e shqiptarëve dhe kontributin e tyre për Kosovën nga Alvesta e qytete te tjera. Ishte me rëndësi ajo sepse fuqia e radios ishte e madhe në motivimin e bashkëkombasve për të përkrahur luftën çlirimtare në Kosovë, ndihmat për Kosovën dhe radio ishte bërë pjesë shpirtërore e mërgimtarëve që vinin të lodhur, të trauamatizuar nga vatrat e luftës në Kosovë dhe më vonë nga lufta në Preshevë, Medvegjë e Bujanoc. Disa vite të punës së përbashkët në studiot e Radio Suedisë nga transmetohej programi në gjuhën shqipe ishin vite përvojash, por pos tjerash edhe të njohjes edhe më të madhe. Dhe, puna në një zyrë, ndejat pas punës dhe në pushime, rruga deri te metroja, ishin momente kur shfrytëzonim për të debatuar, për të shtruar këndvështrime nga temat e jetës, ato shoqërore , politike dhe të krijimtarisë. Dhe në çdo ndejë Shuquriu, pos humorit të bukur drenicas, përherë shtronte ide dhe tema, përherë formulonte mendime. 

Liria e shqiptarëve vritej n’ pikë të ditësAta që kanë  punuar me ty flasin për profilin e gazetarit që me përkushtim e dashuri  bënte në Radio Prishtinë punën e reporterit të dalluar  nga mëngjesi në orët e vona, nga studiot që vlonte entuziazmi rinor. Ishte regjimi totalitar ai që e ndali radion,  në fillimvitet e 90-ta, por nuk mundi ta ndalë zërin dhe fjalën shqipe… si e ke përjetuar ti atë situatë?

-Më ka trembur frika e regjimit serb në raport me lirinë e shqiptarve. Po të ishte ndryshe nuk do të përdorte dhunën, policinë dhe ushtrinë, për ta burgosur lirinë tonë. Liria e shqiptarve vritej n´pikë të ditës: në rrugë, në shkolla, në vende pune, në ara e ku ti tekej pushtuesit. Ndërhyrja brutale në Kuvendin e Kosovës paralajmëronte një ndërmarrje të frikshme të Serbisë ndaj Kosovës. Mbylli Radiotelevizionin e Prishtinës e më pastaj edhe Rilindjen. Mbi Kosovë po binte terri informativ. Te revistat e pakta shqipe po shkarkohej një barrë e madhe informative. Dhe fjala shqipe nuk u ndal. “Armiku” gjente vazhdimisht rrugë të reja…Regjimi i atëhershëm serb bënte përpjekje të parreshtura që pas dëbimit me dhunë nga RTP-ja të bind punonjësit shqiptarë që ti kthej në vendet e punës me kushtëzime që ta njohin Serbinë si shtet të vetin. Shqiptarët i thanë jo kësaj oferte dhe që atëherë, mendoj unë, Kosova nisi ti rrëshqas nga duart Serbisë. 

Dhe, atëherë, si shumë shqiptar të tjerë ti more rrugën e kurbetit? 

-Nuk e kisha menduar ndojherë. Por ajo ditë erdhi. Darkën e fundit e kemi ngrënë te kolegu im Shaban Arifaj. Ishte një atmosferë e zymtë.E rëndë plumb. Me një mijë pyetje, pa asnjë përgjigje!

Nga një udhëtim reportazhi në Mitrovicë, janar 2000.

Dhe synimi për rrugëtimin në shtete tjera që ishte i detyruar u bë realitet. Ti u vendose me familje në veriun herë të ftohtë nga moti, por herë të ngrohtë nga bujaria e nikoqirëve… Sigurisht e ke tregimin për këtë fragment nëse mund të thuhet edhe traumatik jetësor?

-Sinqerisht nuk doja të besoja se në Suedi do të rrija gjatë! Kisha një vëlla që kishte ardhë këtu qysh nga fundi i viteve të 60-ta dhe planet kanë qenë që të rrija për një kohë te ai dhe gjithnjë me mendimin për tu kthyer patjetër në Kosovë. Por gjërat lëvizën krejt ndryshe. Ndaj vendosa të kërkoj strehim në Suedi më 1991 dhe brenda një kohe të shkurtër u sistemuam në shoqërinë suedeze, fillimisht në Göteborg. Këtu krijova një rrjet të gjerë kontaktesh me veprimtarët e hershëm shqiptarë si Selim Bala, Nuhi Fetiu, Avni Ajdini etj. 

Puna te Radio Suedia ishte sigurisht fillimi, ishte entuziazmi dhe dëshira që të përhapej fjala shqipe,  se shqiptarëve të ardhur këtu e që ende se dinin mirë gjuhën suedeze  u duhej ndihma dhe motivimi deri në lirinë e tyre dhe që mërgimtarëve t’iu bëhet më i afërt realiteti në vendlindje?

– Pikrisht me këtë qëllim Radio Suedia hapte programe në gjuhët e ardhacakëve të ndryshëm. Synohej që të sapoardhurve t´u afrohej informacion themelor për Suedinë. Sigurisht që të kesh një program në gjuhën amtare krijonte një rehati shpirtërore dhe të bënte të ndjeheshe më mirë në vendin mikpritës. Kështu ishte edhe me shqiptarët.Por, veç kësaj, programet shqip sjellnin informacion edhe për ngjarjet aktuale nga vendlindja dhe kjo i jepte peshë më të madhe dhe zgjonte interesim më të madh për dëgjuesit, gjë që ishte e kuptueshme kur dihet gjendja e informimit shqip në fillimvitet e 90-ta në Kosovë. Kjo nënkuptonte përgjegjësi të mëdha edhe për redaksinë shqipe të Radio Suedisë. 

Puna në Radio Suedinë pra ishte zëri i shqiptarëve të Suedisë dhe atdhedashuria  e tyre, çka do të kujtoje nga ajo kohë?

– Ka shumë kujtime. Dhe cili do t´ishte më i bukur se tjetri? E kam të pamundur ta veçoj por rëndom në kësi rastesh njeriu duhet të zgjedh ndonjë. Dhe ky kujtim shkon te fëmijët shqiptarë.  Ndodhesha në një udhëtim reportazhi në Landskrona, në një shkollë fillore me shumë nxënës shqiptarë. Në orën e gjuhës amtare zura vend në bankë bashkë me nxënësit shqiptarë. Secili prej tyre donte ta merrte mikrofonin në duart e veta dhe loja me mikrofon nisi të shndërrohet në një minikocert me këngën “Oj Kosovë oj Nëna ime”. Kujtimi tjetër shkon në Nybro, te një manifestim i madh i shënimit të 30 vjetorit të shkollës shqipe. Ndër të tjera mësuesi i vjetër, Sadullah Zendeli-Daja që për 30 vite kishte përhapë fjalën shqipe tek fëmijët e emigrantëve shqiptarë do t´ia dorëzonte këtë detyrë mësuesit të ri Raif Mehmeti. Dhe kjo u bë thjesht dhe bukur. Me këngë për flamurin, për Shqipërinë dhe gjuhën shqipe!

Çka veçon Shyqa nga vitet e 90-ta deri te Lufta Çlirimtare në Kosovë ? Si ishte përkrahja suedeze në fillim? Roli i radios në atë kohë?

-Kam mbajtë kontakte me kolegët e mi që punonin te redaksia e RTP në Tiranë, për programin satelitor. Herë pas here u kam dërguar raporte nga Suedia mbi reagimet suedeze ndaj dhunës serbe në Kosovë. Këto kontakte nuk i kam ndërprerë as pas hapjes së programit shqip te Radio Suedia më 4 janar 1994. Ekzistenca e këtij programi ishte një lehtësi edhe për kolegët suedez. Ndodhi ashtu që si redaksi gjedeshim në katin e parë në një korridor me redaksinë e njohur të programit foljor P1. Pjesa e parë e viteve 1990 përshkruhet si periudhë e valës së refugjatëve shqiptarë nga Kosova. Pas Gjermanisë sigurisht Suedia në ato vite radhitet ndër vendet që strehoi më së shumti refugjat, afërishst 60 000 vetëm nga Kosova. Por jo të gjithë këta u rregulluan me letra.Numër shumë i madh prej tyre u detyruan të ikin nga Suedia, dikush në Gjermani, dikush në Norvegji e gjetkë. Për shkak të situatës së rëndë në Kosovë, në prill të vitit 1994 Suedia amniston 20 000 shqiptarë nga Kosova, kryesisht familje me fëmijë duke u dhënë leje të përhershme qëndrimi. Prandaj kjo periudhë edhe në rrafshin politikë Suedia do të diskutojë shumë rreth fatit të refugjatëve dhe sistemit të tyre. Zhvillimet në Kosovë sigurisht që janë përcjellë me vëmendje por atëherë ende pozicionimet lëviznin në kuadrin e zgjidhjeve brenda Serbisë. Veprimtarët shqiptarë këtu përpiqeshin ti bindin politikanët suedez dhe drejtuesit aktual qeveritar se asnjë zgjidhje brenda Serbisë nuk do të qetësonte shqiptarët. Pas 1995-96 hetohen ca lëvizje  te këndvështrimet zyrtare ndaj gjendjes në Kosovë por ende shumë të matura. Vetëm pas 1997 vrehet një vetëdijësim sa i përketë ndryshimeve që kishin shkaktuar formacionet e UÇK-së në terren. Dihet se nga Suedia nisi ideja e pavarësimit të Kosovës nga një Komision Ndërkombëtar që e formoi kryeministri i atëhershëm Göran Persson e që njihet si Komisioni Persson për Kosovën. E gjithë kjo kërkon kohë dhe hapsirë për tu shtruar detajisht por me pak fjalë e gjithë kjo që thashë gjente shprehje në programet shqip të Radio Suedisë “Ditari”, nëpërmjet lajmeve, intervistave dhe gjithë formave tjera për informim.

Frymëmarrja e vështirësuar e qytetarëve të Kosovës ndihej edhe në SuediDhe fillimi i luftës në Kosovë është kapitulli tronditës tjetër. Ti ishe reporter në Radion Suedeze, ne programin shqip. Ke bërë intervista e biseda me shumë veprimtarë e atdhedashës të dalluar në Suedi. Si i kujton ato biseda e takime, mund të veçosh disa nga ata?

-Janë të shumta sigurisht, intervistat dhe reportazhet por edhe veprimtarët që u përfshinë në program, dhe jo vetëm këta. Fati i Kosovës dhe frymëmarrja e vështirësuar e qytetarëve të saj ndihej edhe në Suedi: e tregonin të afërmit e tyre këtu por e tregonin edhe vet qytetarët e Kosovës në mikrofonin e Arbër Vllahiut i cili nuk la pjesë pa vizituar dhe sikur nuk la njeri pa e futur në mikrofon. Këte po e bënim edhe në Suedi, nga Ystadi në jug e deri në Kirunë, në veri të Suedisë. Te unë nuk shlyhen për jetë disa nga reportazhet e bëra në Ljyngbyhed  psh kur arriti grupi i parë i refugjatëve nga Bllaca e Maqedonisë; nuk harrohen kurr as rasti tragjik i zhdukjes së dy fëmijve në Valdemarsvik që më vonë u gjetën të vdekur dhe rasti i një vajze tjetër gjashtë vjeçe, e cila u zhduk dhe sot e asaj dite kurr më s´u ditë gjë për fatin e saj. Por përveç rasteve të dhëmbshme në kujtesë kam edhe shembuj gëzimi e krenarie: shqiptarët organizuan një muaj kulture me emra të mëdhenj si Angjelin Prelocaj, Ehat Musa, Dritëro Kasapi, Visar Ulaj, grupi polifonik nga Vlora e shumë e shumë emra nga të gjitha trojet shqiptare, të cilët për një muaj ditë e shijuan publikun suedez me më të mirat e kulturës shqiptare. Shembujt janë të shumtë dhe të gjitha këto kanë zënë vend në programet shqip “Ditari” e më vonë te magazina “Jehona”, te Radio Suedia.

Debat për integrimin me kolegun Diamant Salihu

Shuquri Sejdijaj përherë ishte krah i djathë, nxitës i punëve me interes kombëtar. Mund të tubonte bashkatdhetarët, të formonte shoqëri e shoqata, të nxiste debate, të bënte tryeza… 

– Jo aq në formimin e shoqatave sa në mbështetjen e formimit të shoqatave e shoqërive të ndryshme. Angazhimi im shkonte më shumë në mbështetjen e nismave të këtilla, ose duke publikuar shkrime por edhe në ndeja private dhe publike. 

Shkrimet në gjuhën suedeze, programet dhe emisionet në radion suedeze, suedisht, përkthimet dyanësore, përkthimet e filmave e pasurojnë edhe më shumë biografinë krijuese, intelektuale, publicistike të Shuquriut….

-Jeta ime është e lidhur shumë me radion, në Kosovë dhe në Suedi. Ndaj edhe programet e bëra suedisht kryesisht janë transmetuar te Radio Suedia në programe e kanale të ndryshme. Kanë qenë kryesisht reportazhe nga Kosova, Shqipëria e Maqedonia dhe shumë të tjera nga Suedia gjithashtu. Puna e përkthimeve mvarej sa kisha kohë.Kryesisht për Televizionin e Suedisë dhe për organizatën Svensk Text që përshtatë filma në gjuhë të ndryshme për shtëpitë e ndryshme televizive. Një bashkëpunim më të ngushtë kam pasë me Radion Arsimore (UR) që bën programe për radio dhe televizion, ku kemi prodhuar në dhjetë seri televizive tregimet nordike “Perandoria e Odenit”. Këtu po përmend edhe dy vite gazetari e përkthime për gazetën Lajmëtari e cila u kushtohej refugjatëve të sapoardhur me informacione bazë për Suedinë. Këtë punë e trashëgova nga kolegu Milaim Zeka, i cili për shkak të angazhimeve të numërta në fusha tjera nuk arrinte të përballonte edhe këte punë që ai e kishte filluar bashkë me mikun e madh të shqiptarëve z. Ullmar Qvick.

Dikur radioja ishte mbretëreshëAtëherë, të ndalemi pak edhe në atë që është shpirtërore tek një gazetar. Të jesh gazetar, reporter me mikrofon…  është  vetëm profesion, është dashuri, dhuratë  apo edhe diçka më shumë?

-Dikur radioja ishte mbretëreshë, njerëzit ishin të detyruar të dëgjonin radio. Më vonë erdhi televizori… e sot kompjuteri, telefonat e avancuar, ipad, rrjetet e ndryshme sociale në internet dhe kështu me arritjet elektronike erdhi e u ndryshua edhe roli i mediave. Kjo panoramë ndryshimesh flet qartë për rolin sakrifikues që ka radioja sot nëse do të ruaj pozitën si mbretëreshë ndër media. Kushti themelor që radioja ta ruaj këtë epitet sipas meje është mikrofoni dhe përdorimi i tij mjaft i ndjeshëm. Ai është abc-ja e një radiomani. Puna me mikrofon dhe në mikrofon më ka dhënë shumë përvoja e shumë dashuri, ashtu siç më ka dhënë gjithashtu dhembshuri. Thënë pak figurativisht mikrofoni është një minibotë ku njerëzit takohen së bashku me të gjitha të mirat dhe të këqiat e tyre. Të punosh me mikrofon kërkohet mjeshtri, teknikë por edhe dashuri.

Në këtë kontekst, ke ardhur me përvojën kosovare të gazetarisë, është interesante të thuash se çka ka përfituar Shuquriu nga përvojat suedeze, nga gazetaria  në demokracinë  suedeze, roli dhe përgjegjësia e fjalës së lirë. Cilat janë dallimet? 

– E kam thënë edhe dikund tjetër, për mua gazetaria është mjeshtri, normë, rregull, traditë, marrëdhënje dhe art i zotrimit të disa teknikave në terren ose në kompjuter. Mua më duket që gazetaria i jep formë një realiteti të caktuar. Dhe nga këto këndvështrime nuk ka dallime të mëdha nga përvoja ime si gazetar në Kosovë dhe në Suedi. Por koha kur unë punova si gazetar në Kosovë ishte kohë e një shoqërie të dirigjuar ideologjikisht dhe ideologjia është ai rripi i trashë që përthyen dallimet. Ndërkaq Suedia siç e dini ka më se 300 vite që aplikon ligjin për liri të shprehjes dhe mendimit gjë që ka bërë, me të drejtë, ky ligj të konisderohet si i shenjtë. Të kesh liri në shprehje e mendim dhe liri shtypi do me thënë ti japish vetvetes përgjegjësi të mëdha. Nuk është kurrfarë lirie të shkruash çfarë të teket. Kjo do ti ngjante kaosit. Ndaj pikërisht shmnagëja nga gjendjet kaotike është momenti më sfidues i gazetarisë së lirë e të pavarur e në funksion të publikut. Media shqiptare ka bërë arritje të padiskutueshme por ka ende nevojë që të herret prej disa “barishteve” që në rast se i lë të rriten do t´ia zënë frymën demokracisë.

Dhe si ishte me programin shqip në Suedi? 

Bashkë me kolegët e mi e ndër ta edhe ti Muhamed, kemi vrejtur që si gazetarë jasht vendit përballemi me konceptin e distancës, të afërsisë dhe largësisë…. Afërsia si kuptim socio kulturor nënkupton një proces kur individi ose grupi ka një angazhim të fuqishëm, një lidhmëri të fortë ndjesore ndaj një ngjarje, procesi, qëllimi ose ndaj një vendi. Afërsia e këtillë lidhet shumë me jetën në ekzil. Dhe tash jeta në ekzil nënkupton distancën e cila është e dhimbshme nga ajo ndaj së cilës njeriu dëshiron të jetë afër, si psh afër familjes, farefisit etj, ose ndaj të cilës njeriu duhet të jetë afër sepse ndjen një përgjegjësi morale për tu angazhuar në fatin e kombit dhe kulturës përkatëse. Kështu vepruam ne si redaksi. Nga bisedat me ardhacakët shqiptarë para vitit 1999 e sidomos gjatë këtij viti ishte e pamundur që Suedia të konsiderohej prej tyre si shtëpia e tyre e dytë. Kjo ndodhte për shkak të ngjarjeve dramatike dhe traumave që shkaktonte lufta në Kosovë: ne jetonim në Suedi por mentalisht ishim në Kosovë. Dhe hapsirë faktike për ardhacakët ishte vërtetë Suedia por kjo hapsirë humbëte nga vlera, sepse metalisht njerëzit ishin në Kosovë. Ne po i drejtoheshim një publiku gjeografikisht shumë larg nga vendlindja dhe përmes informacioneve në gjuhë amtare përpiqeshim ta zbusim këtë distancë. Ndërkaq afërsia shprehej nëpërmjet asaj që në çdo sekondë dëgjuesi ynë donta ta dijë se çka po ndodhë. Ishte në distancë fizike nga vendlindja por i afërt me ngjarjet atje dhe kjo paraqet dallimin mes gazetarisë që kemi zhvilluar në Kosovë dhe këtu.

Për shembull, do të ishte me interes përvoja e të intervistuarit dhe marrjes së përgjigjeve nga politikanët suedezë: cilët janë ata para gazetarit dhe mikrofonit?

-Janë bashkëpunues dhe kuptojnë përgjegjësinë ndaj publikut. Detyrë e gazetarit është të pyes kurse e të intervistuarit të jap përgjigjen. Ky rol pastaj zhvillohet sipas roleve përkatëse: gazetari do të arrijë qëllimin e caktuar pse interviston politikanin kurse ky me përgjigjet e veta do të arrijë qëllimin e vet për të krijuar efekte të politikës që i takon. Pothuajse të gjithë duan ta dinë se ku gazteari don ta zhvillojë intervistën, në zyrë, në rrugë, në park, në studjo apo diku tjetër dhe për këtë vendos gjithëmonë gazetari. Ka shumë prej politikanve suedez që përgjigjen shkurt ndaj ia vlen që para se të zhvilloni intervistë me ta të përgatiteni mirë për t ‘marrë atë për çka jeni drejtuar tek ai. 

Po takimet me suedezët e rëndomtë si i përshkruan?

-Të urtë, të matur dhe pasi të jeni njohur mirë bëhen shumë të dashur. Fillimisht janë të kujdesshëm në krijimin e miqësive.

Kur ke pasë bashkëbisedues më të përshtatshëm, jo vetëm nga suedezët?

-Nga fusha e kulturës kam kujtime shumë të mira, e të shumtë janë edhe të intervistuarit, suedez e shqiptarë, nga kjo fushë, të cilët ishin bashkëpunues.

Ka ndodh të të nervozoj  bashkëbiseduesi?

-Atëherë kur në vend se ata të përgjigjeshin më rekomandonin dikend tjetër në stilin se “ai tjetri” flet më mirë! Dhe atëherë kur doja të intervistoja ndonjë grua shqiptare dhe ma kalonte burrin e saj, prap në stilin, qe se ky e di më mirë!

Po me kolegët, si ke kaluar, ke sigurisht kujtime interesante?

-Kjo është një tregim i veçantë dhe më i bukuri. I kam dashur dhe më kanë dashur të gjithë. Milaim Zeka më “humbëte” në korridoret e shumta dhe tepër të gjata të radios, Arbër Vllahiu me “prishte” rahatinë me temat plot zëra që kërkonin kohë për montazh, Albana Birinxhikaj më mësoj të ha mirë e lirë, Ramadan Reshitaj ma përkujtonte “ Karvanin e fshatit”, kurse Muhamed Krasniqi për temat 3 minutëshe më sillte 20 minuta program… 

Po ndonjë detaj humori nga puna te Radio Suedia?

– Milaimi e kishte zakon t´ia merrte ndonjë kënge kur i çkepeshin punët ose kur kishte shumë për të bërë e s´dinte nga t´ia niste. Nganjëherë i bëja shoqëri edhe unë. Erdhi me një rast djali im Etriti në redaksi për të parë si punojmë. Në mbrëmje po e pyet e ëma Etritin:- Çka po punonin o Titi? Hiç fare, veç po këndonin. Punë më të mirë s´kam parë!

Udhëtimet me kolegët e radios, takimet, si i përshkruan ato? Cilën ngjarje apo manifestim nga ke raportuar do ta kujtoje më me dashuri?

Sheshi qendror i Stokholmit gjëmonte në katër anë: UÇK, UÇK, Drenicë jemi me ty!

– Edhe këto janë aq të shumta sa që nuk di cilën ta zgjedh. Por demonstrata e shqiptarëve më 1997 nuk shlyhet kurrë nga mendja ime: për herë të parë i gjithë sheshi Sergels torg në zemrën e Stokholmit po gjëmonte në të katër anët: UÇK, UÇK, Drenicë jemi me ty!…Kam edhe një insert të veçantë për një plakë suedeze e cila në mendje më rri si pikturë e varur në qafën shqiptare. Ajo ishte bërë krah i mbështetjes për Kosovën dhe çdo të shtune në dimrin e 95/96-tës mund ta shihje në mesditë te sheshi Norrmalmstog në Stokholm me tasin e saj në njërën dorë dhe me flamurin shqiptar në dorën tjetër dhe thirrjet e saj: Kosova, Kosova….!

Dhe megjithatë, pas punës së suksesshme e interesante afër dy dekada në radion suedeze, vjen edhe deri te diçka që as ti e as ndëgjuesi shqiptar se kanë menduar: edhe një herë mbyllja e fjalës shqipe, por tash në një shtet demokratik. Pse ndodhi kjo dhe si e përjetove ti, traumën e dytë të rëndë profesionale? 

-E dija se një ditë do të vinte. Përvojat me redaksitë e komuniteteve tjera ishin shenjë se një të ardhme të këtillë do ta ketë edhe programi shqip. Pas 17 vitesh pune mbyllet redaksia shqipe. Drejtuesit e radios kishin vlerësuar se tashmë shqiptarët ishin integruar mirë në Suedi dhe nuk ndjenin nevojë për informim për Suedinë në gjuhën amtare. Ndërkaq sa i përketë informacioneve nga vendet e tyre të prejardhjes tashë kishte programe radiotelevizive me bollëk në satelit dhe internet. Personalisht po përjetoja për herë të dytë mbylljen e programit shqip por e para ka ndodhur në rrethana krejtësisht tjera. E dyta është e dhimbshme por arrin ti japësh arsyetimin.

Si reaguan shqiptarët ndaj këtij veprimi ?

-Si komunitet nuk reaguan fare! Me përjashtim të kolegëve dhe disa miqëve të mij të ngushtë. Unë nuk arrij ta kuptoj pse nuk reaguan. Gjatë gjithë kohës kemi pasë dëgjues që na kanë mbështetë por edhe që na kanë kritikuar. Unë them se kanë bërë shumë mirë që na kanë kritikuar! Por, të mos ngritet edhe formalisht pak zë se po të mbyllet programi, nuk e kuptoj. Vetëm Frashër Oseku ka qenë ai që u përpoq të bënte diçka…

Pastaj një kohë vie deri te puna në arkiven e Radio Suedisë. Ishte interesante kjo punë, edhepse  ti ishe  vetë arkiv për jetën mërgimtare?

-Pas mbylljes së programit shqip kalova drejtpërsëdrejti te një projekt madhor që do realizonte Radio Suedia. Fjala ishte për digjitalizimin e arkivit radiofonik dhe për tri vite një grup prej 20 vetash kemi digjitalizuar afërsisht gjysmë milioni shirita, kaseta, cd etj. Një thesar i madh kulture! Dhe këtu do gjej programe të shumta kushtuar kulturës shqiptare, e veçmas muzikës. Ndër të tjera, për çudinë time, në vitin e 100 vjetorit të pavarësisë së Shqipërisë, më bie në dorë një material nga viti 1937, kur Radio Suedia mes korrespondentit të saj në Paris, e kishte dërguar Sven Aurén-in në Tiranë për të raportuar për shënimin e 25 vjetorit të pavarësisë së Shqipërisë. Një raport pesë minutësh me plot risi. Mendja më shkoi te përvjetori aktual i 100 vjetorit, si do ta mbulonte dhe a do ta mbulonte këtë ngjarje Radio Suedia. Thashë për çudinë time sepse kjo u bë e dyfishtë. Për 100 vjetorin e pavarësisë së Shqipërisë nuk u tha asnjë fjalë! 

Libri  “Veç një zemër” ishte një dhuratë e këndshme për lexuesit në njëqind vjetorin e shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë.  Zbërthimi i Veç një zemër nga vetë autori…?

– E vreja tek fëmijët që thonin, flas shqip, kam një flamur, ka pasë një Shqipëri dhe ajo Shqipëri jemi ne! Më kishte provokuar kjo ndjesi e fëmijve në manifestime të ndryshme kombëtare që si e këtillë sinjalizonte të rriturit, kemi një Shqipëri dhe për atë Shqipëri natyrale duhet të punoni. Nga këtu u nis titulli i përmbledhjes me poezi “Veç një zemër”, ku sjell poezi të shkruara nga vitet si gjimnazist e deri sot. Nuk janë shumë por janë shumë të dashura dhe domethënse për mua dhe për lexuesin mendoj unë.

Je bashkautor librash, i prezantuar në revista e gazeta me punimet tua, pjesëmarrës me poezi e humor në Festivalin e Poezisë dhe Muzikës për Skandinave që mbahet çdo vjet në Malmö,  cilat janë projektet  tjera për krijimtarinë tënde?

-Projekt të radhës kam idejuar përmbledhjen e kujtimeve nga puna si gazetar te Radio Prishtina. Ka gjëra te një rëndësije të madhe të një kohe kur Radio Prishtina dëgjohej më shumë se kurr ndojherë në historinë e saj me një plejadë gazetarësh të zot e guximtarë…

Tani aktualisht je redaktor në revistën BESA, organ i Lidhjes së Shoqatave shqiptare në Suedi, cili është roli i kësaj reviste…?

-Të bashkëbisedojë me lexuesit e saj për kulturën shqiptare me të gjitha format e saj dhe ti bashkojë krijuesit në një revistë siç është “Besa” me ndonjë tregim interesant, poezi të bukur por edhe pak humor. 

Cili është bashkëpunimi yt me gazetat jashtë Suedisë apo me mediat në Kosovë? 

-Bashkëpunimi ka rënë këto dhjetë vitet e fundit, dhe është më tepër rastësi se sa bashkëpunim. Mendoje, të bësh një mori raportesh, shkrimesh e informacionesh që ti botojnë por askush nuk merr mundin së paku të të dërgojë një falënderim se për pagesë nuk bëhet fjalë. E pranoj, fajin e kemi vet se disa nga mediat e Kosovës janë mësuar keq –marrin material falas nga diaspora.

Të kthehemi pakëz tek familja. Si e kalon kohën në shtëpi, si e kalon kohën e lirë, çka të gëzon më shumë…?

– Kam gruan dhe tre fëmijë. Dhe vitin e kaluar u bëra edhe me një mbesë, me Lilly Fionën e cila s´do mend solli freski dhe më shumë dashuri. Ndihmoj gruan në punët e shtëpisë, gatuaj ushqime zakonisht duke dëgjuar muzikë. Më gëzojnë shëndeti dhe suksesi i fëmijëve dhe i miqve të mijë të shumtë.

CD-të, këngët  e shahirave, rapsodëve tanë të njohur, pas orarit të punës, e edhe gjatë punës si relaks janë diçka që kemi vrejtur tek ti. Kah dashuria aq e madhe për këngën?

-Jam rritur me rapsoditë shqiptare dhe më pëlqejnë këngët e rapsodëve, pa dallim. Ndaj për të plotësuar këtë dëshirë timen kam disa albume personale, që ose i dëgjoj kur jam vetëm në shpi ose kur marrë rrugë me makinë me miqtë e mi. Makinat janë të miqve por cd-të të mijat.

Ka diçka që të ndrydh në shpirt, e që më së miri do ta thoje përmes mikrofonit të radios apo përmes këngës?

-Unë kam qenë i përgatitur si kuadër i lartë i arsimit. Por fati më çoj te mikrofoni dhe gjithsejtë për 30 vite mikrofoni ishte pjesë e pandashme e jetës sime. Edhe sot në vitrinën e librave mbaj një mikrofon si kujtim. Ky mban të ndryra fjalët e ngrohta “Të dashur dëgjues përshëndetje dhe mirë se vini te programi juaj Ditari, ose Jehona”!…                                                                                                              

Mërgimtarin e karakterizon ndjenja e mallit, mallit si peshë e pashmangshme në krahëror, a ka spjegim të plotë?

– Duhet ta kuptojmë që jemi të dënuar të jetojmë me këtë fat që nuk e zgjodhëm me dëshirën tonë.Megjithëse rrethanat e mërgimit dhe mërgimi si fenomen ka ndryshuar shumë.

Dhe, gjithsesi edhe një pyetje: Me çka mburresh, dhe çka mendon se ishte dashtë  të bëje më shumë?

-Mburrem me familjen dhe miqtë e mijë të shumtë që më kanë dhënë e më japin aq shumë dashuri. Mburrem për respektin e madh që kanë shfaqur dëgjuesit përgjithësisht por respekte edhe për gjithë ata që më kritikuan, me ose pa qëllim. Kur shikon punën prapa rëndom se gjen diçka që ti do ti shtoje, ose do ta bëje kështu apo ashtu e të ngjashme.

Dhe a mendon Shyqa të kthehet në Kosovën e ëndërrave të rinisë?

-Më pëlqen që bën këtë pyetje. Ndërkohë që mërgimi qenka i këtillë kur fillimisht ti mendon tërë kohën të kthehesh sa më shpejtë në vendlindje. Ma kalimin e kohës ndrrojnë raportet jetësore, jeta bëhet më e komplikuar dhe fillon e zë ca rrënjë  në vendin mikpritës. Them që ëndrra e kthimit vazhdon të mbetet e freskët ende!

Ishte ky pra Shuquri Sejdijaj, njeriu i thjeshtë e intelektual, mendimtar, krijues. Shyqa, që me zërin melodik radiofonik  eterin e ngriti në gjuhë kuptimi shqip në truallin nordik. E bëri këtë atëherë kur shqiptarët në Kosovë, në Suedi e kudo në botë përballeshin me nevojën që zëri i tyre të jetë bindës, që bota paqësore të valorizojë dëshirën dhe unin tonë paqësor. E bëri të fuqishëm eterin nordik Shyqa atëherë kur bota duhej të bindej se shqiptarët me traditë të lashtë qytetërimi e paqësore u përballën edhe me luftën, se ndryshe nuk bënte, dhe, zëri i tij i dha fuqi e ngjyrë edhe përkrahjes së madhe që shqiptarët e Suedisë dhe shteteve nordike i dhanë luftës së drejtë çlirimtare në Kosovë ,në Maqedoni dhe në Preshevë,  Bujanovc dhe Medvegjë. Zëri nga radio motivoi edhe  ata që  vendosën të shkojnë në logun e betejës.Dhe tani, Shuquriu vazhdon t’iu ofrojë lexuesve fjalën e lirë, vargun poetik, shkronjat që dalin nga zemra, se “Veç një zemër” është veç një shtet, veç një Shqipëri!/mk/nëntor 2013, Stokholm/..

Kosova ia vendosi taksën, Kroacia e bllokon tërsisht Serbinë, deklarohet Vuçiq: Jemi në panik të madhe, nuk kemi zgjidhje!

0

ZAGREB, CROATIA – FEBRUARY 12: Croatian President Kolinda Grabar Kitarovic and her Serbian counterpart Aleksandar Vucic hold a joint press conference following their meeting in Zagreb, Croatia on February 12, 2018. (Footage by Stipe Mayic/Anadolu Agency/Getty Images)

Raportet ndërmjet Zagrebit dhe Beogradit janë larg shkrirjes, nëse gjykohet nga deklaratat e krerëve të shtetit kroat, presidentja Kolinda Grabar Kitaroviç ka paralajmëruar shantazhe në rrugën evropiane të Serbisë, shkruajnë mediat serbe.

Por në Qeverinë e Serbisë nuk presin që Kroacia të ketë sukses në qëllimin e keqpërdorimit të anëtarësisë në BE me qëllim të zgjidhjes së konflikteve bilateral por mund të ngadalësoj hapjen e kapitujve të rinj.

Grabar Kitaroviç më herët ka thënë se Zagrebi do të kushtëzoj përparimin e Serbisë në rrugën evropiane me arritjen e marrëveshjeve në çështjet e hapura ndërmjet dy vendeve që kanë të bëjnë me kufij, pakicat, fatin e të pagjeturve që duhet të zgjidhen në kapitujt 23 dhe 24 (te gjyqësia dhe sundimi i ligjit), që mund të mbeten gjatë të hapura për shaka se Serbisë i duhen vite me i përmbush kushtet.

Një nga çështjet më të mëdha mes Kroacisë dhe Serbisë është demarkacioni dhe 11 mijë hektarë përgjatë Danubit, ndërkohë kroatët kërkojnë vend të garantuar në parlament për pakicën kroate, ndarjen e pasurisë së ish-RSFJ dhe zbardhjen e fatit të personave të pagjetur dhe problem i krimeve të luftës.

Ministri i mbrojtjes Aleksandar Vulin ka thënë se nga Zagrebi pritet obstruksion, por në fund ata nuk do të pyeten pasi vendimet i sjellin fuqitë e mëdha.

“Po të vendoste Kroacia a do të ekzistonte Serbia, ishim zhdukur moti. BE në të cilën Kroacia merr vendime kryesore nuk është organizatë ku ne kemi vendin. Ata nuk vlerësojnë faktin se Serbia ka lejuar Kroacinë të hyj në BE pa zgjidh çështjet kufitare dhe pasurinë publike. Ajo ka mbyll kufijtë në krizën e migruesve duke shpresuar se ne do vërshohemi nga ata”, ka thënë Vulin.

Ministrja e integrimeve evropiane Jadranka Joksimoviç ka thënë se nuk habitet nga deklaratat e këtilla të Zagrebit.

“Anëtarësia në BE disa vende e shohin si amnisti në obligimet e tyre të papërmbushura në çështjet e pakicave, kthimin e pasurisë, sundimin e ligjit dhe pajtimit. Procesi i bisedimeve nuk shërben që secili vend të shton kërkesat e vendeve kandidate. Për këtë shërbejnë platformat bilateral që të evitohet kushtëzimi i procesit të bisedimeve”.

KOHA KUR PARTIA DEMOKRATIKE KISHTE JO VETEM DEGEN E SAJ NE GREQI…..

POR BESEN DHE VOTEN E EMIGRANTEVE ATJE.

Respekt per te gjithe ato dhe ata shqiptare ne emigracion qe bashkarisht besuam, u bashkuam, dhe punuam ne ngritjen dhe funksionimin jo vetem te deges se PD_se, por dhe ne bashkpunimin me shoqatat shqiptare dhe Lidhjen e Shoqatave Shqiptare ne Greqi.

Punuam dhe fituam.

Fituam mirnjohjen e te gjithe emigranteve ne Greqi.

Punuam ne mbrojtjen dhe ndimen ndaj emigranteve shqiptare, por dhe ne bashkpunimin dhe miqesine e qytetareve dhe dy vendeve tona.

Sigurisht bashke me shoqatat dhe lidhjen e shoqatave ne Greqi.

Respekt per emigrantet antare te Partise Demokratike, por nje respekt me i madh shpirteror shkon per shoqatat, drejtuesit, antaret dhe gjithe emigrantet qe na besuan dhe votuan.

Ekziston një mendim i cili propagandohet e sipas të cilit në “kohën e Enverit” kishim rend dhe qetësi. Sapo erdhi Sali Berisha u krijua krimi i organizuar, bandat, “mafia”. Pra Berisha i krijoi këta se me Enverin nuk i kishim.

Washington Post shkruajti diçka interesante për Shqipërinë. Shkruajti se krimi i organizuar u themelua nga rreth 5000 oficerë të Sigurimit të Shtetit të cilët pasi u shemb shteti komunist në 1992, mbetën të papunë. Këta njerëz ishin stërvitur për të vrarë, dhunuar, torturuar, trafikuar.

Pra kur iu ra sistemi ata nuk mundeshin që “profesionin” e kriminelit ta ushtronin më zyrtarisht në emër të shtetit kriminal. Kështu që si çdo saldator e mekanik i sistemit që pas 1992 e ushtroi profesionin privatisht edhe këta nisën ta ushtronin privatisht atë për të cilën ishin shkolluar e stërvitur. Të mos harrojmë që Sigurimi bënte kontrabandë me Sacra Corona Unita qysh në vitet 1970 nga porti i Durrësit.

Ky kontigjent me numër të lartë themeloi krimin e organizuar, trafiqet e gjithçka. Sigurisht në bashkëpunim me elementë të rinj por këta ishin ustallarët. Këta që quhen të fortët e Veriut e që janë lançuar publikisht si kriminelë të mëdhenj, janë zogj të vegjël para atyre të Sigurimit.

E shkruajta gjithë ketë për t’iu përgjigjur lajmit se në Policinë e Shtetit dhe në Shërbimin Informativ janë emëruar oficerë të Sigurimit. Ndokush nuk do ta kuptonte aq mirë se ku është e keqja këtu, pse është i keq një oficer i Sigurimit.

Këta oficerë, si në Shqipëri si në vendet e tjera komuniste të Europës Lindore, janë monstra pa ndërgjegjje të stërvitur për të vrarë kot, për të torturuar, për tiu për përdhunuar të arrestuarve gratë e vajzat para syve që t’i demoralizojnë. Është një shkollë e vetme stërvitjeje, si këtu, si në Bashkimin Sovjetik, janë të njejtat manuale krimesh të cilat partitë komuniste ia dhanë njëra-tjetrës si shkëmbim eksperience.

Prandaj këta nuk duhet të jenë në asnjë post shteti. Prandaj vendet e tjera ua kanë ndaluar postet dhe është problem kur zbulohet se një zyrtar ka qenë sigurims, pasi dihet se çfarë edukimi ka marrë, si dhe për çfarë është stërvitur.

Kështu që kur një kryeministër i kthen këta masivisht, ai kryeministër është monstër pa ndërgjegjje njerëzore dhe kjo është shenjë se po përgatitet për të kryer vepra të poshtra të cilat këta do t’i kryenin me lehtësi pasi për ato janë stërvitur.

Nga Indrit Vokshi

Nga Adriatik Dosti/

Kujdes vertet se Shqiperia po shnderrohet cdo dite ne nje Ciflig personal e familjar shume te rrezikshem… te aventurierit , arrogantit e diktatorit te ri kryehorrit – kryeminister Edi Rama…

Ai sapo emeroi e delegoi ne postin delikat te Ministrit te Jashtem Gent Caken, bashkejetuesin e vajzes se gruas se tij Lindes…dhe ate qe refuzoi ta dekretonte si te tille Presidenti i Shqiperise …

Pak kohe me pare Ciflik-poseduesi i Shqiperise Rama …emeroi Minister edhe Burrin e sotem te ”gruas” se tij te djeshme Delines, Blendi Cucin.

Po keshtu, Ministrja e re dhe e sapo emeruar e Infrastruktures, mbesa e Beqir Ballukut, Belinda me urdher e porosi te vecante te Rames, sapo shkarkoi Drejtorin e pergjithshem te Autoritetit e rrugeve te Shqiperise dhe ne vend te tij emeroi vajzen e ish Anetarit te Byrose politike te Diktatures se djeshme Llambi Gegprifti, Sonila Qaton..

Po ky Edvin…te birin e kriminelit komunist Mehmet Shehu… Bashkimin e ka emeruar pak kohe me pare si Drejtor te Muzeut te krimeve te diktatures [Shtepise me Gjethe]….cfare cinizmi…

Po ky Edvin prej kohesh e ka si Minister ne kabinetin e tij qeveritar Blendi Klosin…nipin e ish funksionarit te larte te Diktatures

Por çfarë është regjimi “41-bis”?

Për herë të parë të parë në Itali termi “41-biss” është prezantuar në vitin 1992, kohë kur humbën jetën Giovani Falcone dhe Paolo Borselino, si mburojë specifike për anëtarët e grupit mafioz Cosa Nostra dhe grupe të tjera të ngjashme me të. Me vdekjen në qeli të bosit të Cosa Nostrës, Toto Rina në nëntor të 2017-ës, “41-bis” u rikthye sërish në qendër të vëmendjes në Itali, për të ringritur edhe një herë sigurinë në burgje.

Thelbi i regjimit “41-bis” është nevoja për të penguar komunikimin e të burgosurve me njerëz jashtë. Duke bërë këtë, pengohen bosët e mafies që të kenë komunikime të mundshme me organizatat kriminale. Kështu, atyre u bllokohet mundësia që të japin urdhra për vrasje dhe krime ndërkohë që janë në burg. Limitimi i numrit të takimeve me familjarët, është një ndër rregullat strikte, ku saktësohet maksimumi 1 takim në muaj.

Po ashtu ndalohet kontakti fizik me familjarët, ndërsa çdo bisedë mes tyre është e regjistruar. Të burgosurit kanë mundësinë e një telefonate 10 minutëshe në muaj, edhe ajo e regjistruar. Çdo korrespondencë me jashtë do të jetë e kontrolluar. Të burgosurit i ndalohet çdo objekt personal në qeli, si stilolaps, blloqe apo lekë. Të burgosurit janë aq të vëzhguar sa është e pamundur të komunikojnë mes të dënuarve, të gatuajnë, të shkëmbejnë objekte dhe janë grupe sociale të ndryshme të dënuarish.

Në Itali kjo platformë ligjore aplikohet në 23 institucione të vuajtjes së dënimit në të gjithë territorin italian. Por burgjet shqiptare nuk kanë kushte për të plotësuar standardet e “41 biss”, dhe autoritetet janë përpjekur të përshtatin këtë lloj regjimi me atë që parashikon ligji shqiptar. Ky ligj u miratua me 76 vota në seancën parlamentare të 21 dhjetorit 2018 dhe pritet të hyje në fuqi këtë të mërkurë.

Këtij regjimi në Shqipëri do i nënshtrohen 270 të dënuar ose që janë në proces gjykimi që dyshohet se mbajnë kontaktet me botën e krimit jashtë hekurave.

Ish-kryebashkiaku i Fushë-Arrëzit Alfred Qafa është emëruar sekretar i Degës së PD-së, Pukë, post për të cilin ishte propozuar nga kryesia e re e kësaj dege.

Me vendimin e zbardhur nr. 5/12, të datës 25 janar 2019, të firmosur nga kryetari Lulzim Basha, emërimi i z.Qafa në këtë pozicion, përveçse plotëson suazën e plotë të strukturave të reja në parti, vjen dhë si domosdoshmëri e përgatitjeve për aksionin e shpallur nga opozita për fillimin e protestave, të cilat priten të kulmojnë me kërkesën e panegocueshme për qeveri tranzitore dhe me largimin e Ramës, si parakusht për zgjedhje të lira dhe të ndershme.

Z. Qafa vjen në këtë post, si një zgjedhje entuziaste dhe me një kredencial të lartë publik, duke qenë një nga emrat më të preferuar të demokratëve pukjanë.
Nga sot e në vazhdim, me emërimin e sekretarit të ri, drejtimi i degës së PD-së Pukë përmes harmonizimit të treguesve të përfaqësimit, vjen si kurrë më parë me një mentalitet të ri dhe me figura që spikatin për kontributet reale në PD./InfoPressAlbania/

Gjate një interviste për “Shekulli-n”, drejtori i Institutit Ndërkombëtar për Studimet Ballkanike në Slloveni, Zijad Becirovic, parashikon trazira në Shqipëri. Sipas tij, njerëz të familjes së Ramës janë të përfshirë në tenderët e KESH, duke favorizuar një kompani serbe dhe një shqiptare

Erjon Dervishi

Intervista e plotë:

Dr. Beçiroviç, cilat janë problematikat në Ballkanin Perëndimor?

Situata është tejet komplekse dhe shqetësuese. Shkak kyç për këtë është se perëndimi ka ndërtuar marrëdhënie të partneritetit në shtetet e Ballkanit Perëndimor me strukturat politike-kriminale. Është paraqitur fenomeni i politizimit të krimit dhe kriminalizimit të politikës, ndërsa lidhjet ndërmjet politikës dhe krimit janë bërë të pashkëputshme. Strukturat politike-kriminale kanë krijuar “shtetin në shtet” dhe kjo është karakteristike për të gjitha shtetet në rajon.

A e mendoni se Shqipëria ka bërë hapa në drejtim të afrimit me Bashkimin Evropian?

Frikësohem se Shqipëria është duke bërë hapa prapa. Situata aktuale në Shqipëri paraqet tensionime të brendshme të mëdha, që do të rriten edhe më shumë dhe do të vijë deri te protesta edhe më të mëdha masive të orientuara kundër Qeverisë së Edi Ramës, që është gjithnjë e më pak kryeministër i Shqipërisë, e gjithnjë e më shumë kryeministër i krimit. Shembulli më ilustrues është biznesi i narkotikëve dhe krimi në sektorin energjetik me theks të posaçëm në tregtinë me energjinë përmes KESH-it. Pse prokuroria Shqiptare nuk fillon hetimet kundër KESH-it, rregullatorit të energjetikës ERE-as, ACA-së (Autoritetit shqiptar për Konkurrencën) dhe anëtarëve të familjes Rama? Në skenë është një polarizim i fuqishëm politik. Thjesht, është krijuar një pasiguri e madhe, që mund të kapërcehet, gjegjësisht të amortizohet vetëm me një politikë të mençur, por që tani nuk shihet në horizont.

Po për sa i përket dialogut Kosovë-Serbi dhe sfidave të saj?

Vështirë se mund të shoh këtu dialog. Shoh vetëm duetin Hashim Thaçi dhe Aleksandar Vuçiç, që luajnë secili lojën e vetë, në interes të vetë. Thaçi e ka vënë në bixhoz fatin e Kosovës duke vallëzuar me Ujkun (Vuk në serbisht ujku- pra Vuçiçin). Çdo lider i përgjegjshëm kosovar do të duhej të ishte i shqetësuar me faktin se 13 shtete e kanë tërhequr pranimin ndërkombëtar të Kosovës.

Mendoni se shkëmbimi territorial përbën një kërcënim për stabilitetin?

Tentativat e shkëmbimit të territoreve gjatë historisë kanë sjellë vuajtje dhe fatkeqësi. Vuçiç dhe Thaçi me veprimin dhe sjelljet e tyre politike për qytetarët e vetë, kanë sjellë fatkeqësi të mjaftueshme sa që nuk u nevojiten më shumë. Në rajon, kohë më parë janë zhvilluar katër luftëra për kufij, por asnjë kufi nuk është shtyrë as për një milimetër. Kjo është lojë me fatet e njerëzve, në mënyrë që Thaçi dhe Vuçiç të mbijetojnë politikisht. Është kjo lojë e rrezikshme dhe e dëmshme.

Si e vlerësoni veprimin e qeverisë së Kosovës në lidhje me tarifat e vendosura për produktet serbe, në raport me luftën e Serbisë për të anuluar njohjet?

Duhet respektuar Marrëveshjen CEFTA. Me sanksione nuk mund të nxirret me dhunë pranimi i pavarësisë së Kosovës nga ana e Serbisë dhe Bosnje-Hercegovinës. Sanksionet kanë treguar edhe një herë se çfarë liderësh ka Kosova, liderë që nuk janë burra shteti. Provë për këtë janë edhe 13 pranime ndërkombëtare të pavarësisë së Kosovës të tërhequra.

 Për sa i përket marrëveshjes së Prespës, miratimi i saj në Greqi është shoqëruar me protesta të mëdha. Por problemi më i madh mbetet Maqedonia. Si e shikoni këtë situatë?

Marrëveshja e Prespës ka treguar se, edhe përkundër të gjithave, mund të arrihen kompromise, kur janë në pyetje problemet më të mëdha prej shumë dekadash. Do ta citoja ish-kryetarin e Kroacisë, Stipe Mesiçin, që ka thënë se Marrëveshja e Prespës është, ndoshta më e rëndësishme dypalëshe ndërmjet dy shteteve pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore.

Po në lidhje me kërcënimet që mund te ketë Ballkani Perëndimor?

Po, në kontekstin që Ballkani të përdoret për qërimin e ndërsjellët të hesapeve të dy superfuqive dhe/ose fuqive rajonale në territorin e tij. Ballkani në të kaluarën gjithnjë ka qenë monedhë kusuri për të mëdhenjtë.

IFIMES

Instituti Ndërkombëtar për Studime të Lindjes së Mesme dhe Ballkanike, me seli në Lubjanë, Slloveni, ka status të posaçëm konsultativ me Këshillin Ekonomik dhe Social ECOSOC/OKB që nga viti 2018. IFIMES është gjithashtu botuesi i ditarit shkencor ndërkombëtar dyvjeçar Evropian. IFIMES mbledh dhe përzgjedh informacione dhe burime të ndryshme në zonat kyçe të konfliktit në botë. Instituti analizon marrëdhëniet reciproke midis palëve me qëllim të promovimit të rëndësisë së pajtimit, parandalimit të hershëm, diplomacisë preventive dhe masave të çarmatimit/ndërtimit të besimit, në zgjidhjen e konflikteve rajonale ose globale të konflikteve ekzistuese dhe rolin e veprimeve parandaluese kundër mosmarrëveshjeve të reja globale. Ideja për të krijuar Institutin IFIMES, sipas drejtuesve, është një reflektim i realitetit të përbashkët dhe nevojave të botës për të arritur zgjidhje të përbashkëta – tani më shumë se kurrë në të kaluarën. Interesat dhe lidhjet e përbashkëta ndërmjet politikave të ndryshme, kombeve, feve, rajoneve të botës dhe partive të ndryshme të interesit janë thelbësore. Fusha e kërkimit dhe punës së Institutit IFIMES është Lindja e Mesme (MENA-Lindja e Mesme dhe Afrika e Veriut) dhe Ballkani (Evropa Juglindore), ku marrëdhëniet midis entiteteve të ndryshme janë më së shumti të ndikuara nga baza fetare, etnike, kombëtare dhe racore. Bashkëpunëtorët e Institutit janë ekspertë të respektuar, shkencëtarë, menaxherë, gazetarë dhe hulumtues, të cilët po prezantojnë kolegë të rinj nga e gjithë bota për të punuar, me qëllim të edukimit plotësues, promovimit të njohurive dhe të arritjeve shkencore me theks të veçantë në aspektin politik dhe ekonomik lidhjet brenda rajonit, midis rajoneve dhe në nivel global. Instituti IFIMES përmes organizimit të seminareve, simpoziumeve, konferencave, tryezave të rrumbullakëta (me pjesëmarrës nga grupe të ndryshme interesi: shkencëtarë, politikanë, udhëheqës biznesi, përfaqësues të institucioneve fetare, gazetarë, artistë dhe të tjerë), kryerjen e analizave, studimeve, misioneve dhe projekteve, si dhe përmes botimeve të veta që paraqesin rezultatet e punës dhe arritjeve të saj, duke synuar gjithashtu politikanët kryesorë ndërkombëtarë dhe krijuesit e mendimit. IFIMES bashkëpunon gjerësisht me institucionet përkatëse nga Evropa, Amerika, Azia dhe MENA-Ballkani (Evropa Juglindore) në projekte, studime dhe analiza. Aktivitetet “Think-Tank” të IFIMES janë të orientuara veçanërisht në fushat e politikës ndërkombëtare (të huaja) dhe ekonomia, marrëdhëniet ndërkombëtare, këshillimi i institucioneve shtetërore si dhe aktorët jo-shtetërorë si akademia dhe entitetet e korporatave. IFIMES është duke kërkuar dhe rekomanduar zgjidhje politike për qeveritë e botës, veçanërisht dhe sidomos ato që lidhen me pajtimin, parandalimin e hershëm/diplomacinë parandaluese dhe masat për çarmatim/masat e ndërtimit të besimit kryesisht për Ballkanin dhe Lindjen e Mesme, por gjithashtu përtej këtyre politikave gjeopolitike teatro.

Korrupsioni

KESH u bën nder dy kompanive, abuzime me tenderët dhe energjinë

Një tjetër institucion që ka hedhur hije dyshimi për KESH është edhe Sekretariati i Vjenës. Ata theksojnë se KESH ka manipuluar me tenderët dhe depozitimin e energjisë. Për këtë çështje ka reaguar disa muaj më parë edhe Autoriteti i Konkurrencës. Autoriteti i Konkurrencës përmes një njoftimi të shkurtër ka komunikuar se ka protokolluar një letër që mban datën 19 tetor 2018, të dërguar nga Sekretariati i Energjisë në Vjenë. Ky i fundit, i shkruan drejtueses së Autoritetit, Juliana Latifi në 19.11.2018, se Korporata Elektroenergjetike Shqiptare ka manipuluar me tenderët për shitjen dhe depozitimin e energjisë elektrike në vend, duke favorizuar dy kompani, emri i të cilave nuk përmendet. Mbi këtë argument, Sekretariati i Vjenës kërkon lejen dhe bashkëpunimin e znj. Latifi për të ndërmarrë një hetim mbi kompaninë KESH, ndërsa njofton në letër se dyshimet dhe të dhënat paraprake për abuzime i janë përcjellë nga një kompani private në vendin tonë. Ankuesi pretendon se KESH ka privilegjuar dy kompani në përcaktimin e çmimeve të energjisë elektrike, madje duke u shpërndarë atyre informacion paraprak për ofertat tenderuese.

Letra

Në shkresën e datës 19 tetor, Sekretariati i Energjisë në Vjenë, duke përcjellë shqetësimin e kompanisë shqiptare hedh dyshime se “KESH ka manipuluar procedurat e tenderëve, në dobi të pjesëmarrësve të tregut të privilegjuar, duke shpërndarë informacion konfidencial në lidhje me ofertat e pjesëmarrësve të tjerë për t’u mundësuar atyre që të minimizojnë diferencën minimale të ofertës më konkurruese dhe duke siguruar kështu porosinë mbi sasi të konsiderueshme të energjisë elektrike dhe shpërndarjen e qëllimshme të sinjaleve mashtruese në lidhje me prodhimin e energjisë në treg, duke u siguruar pjesëmarrësve të privilegjuar informacion të saktë të brendshëm”. Po kështu, një pikë tjetër për të cilën, Sekretariati ka marrë sinjal, është edhe fakti se KESH ka favorizuar privatët edhe në sasinë e energjisë së depozituar. “Operatori privat merr më shumë energji nga sa është kontraktuar gjatë periudhës pik, ku çmimi është më i lartë, dhe e shet atë në treg, ndërkohë që merr më pak gjatë periudhës jo-pik, ku çmimi është më i ulët”, shkruhet në dokument.  Pra me këtë skemë (ende të dyshimtë), përmes ndryshimit të sasive në periudhat me ngarkesë të lartë dhe të ulët, KESH ka humbur të ardhura të konsiderueshme, të cilat kanë shkuar te kompanitë private. Duket se përmes kësaj forme referimi dhe denoncimi kompania që ankohet kërkon drejtësinë e munguar dhe një hetim të thellë, e cila tashmë duhet të nisë pas miratimit nga ana e Autoritetit të Konkurrencës.  “Ankuesi pretendon se këto praktika përbëjnë shkelje të nenit 18/1(a) dhe 18/1(b) të traktatit themelues që siguron konkurrencën e lirë në Komunitetin e Energjisë dhe abuzimin me pozitën dominuese në treg. Republika e Shqipërisë, si palë kontraktuese, është e detyruar të zbatojë nenin 18 të Traktatit duke zbatuar ndalimin e marrëveshjeve që cenojnë konkurrencën  dhe abuzohet me pozitën dominuese në treg. Prandaj, Sekretariati informon Autoritetin e Konkurrencës për rrethanat e paraqitura me këtë ankesë, në mënyrë që Autoriteti i Konkurrencës të përdorë kompetencat e tij dhe të vlerësojë sjelljet e pretenduara anti-konkurruese dhe të marrë një vendim në përputhje me kuadrin ligjor”, shprehet Sekretariati i Energjisë. Vetëm gjatë këtij viti, KESH ka shitur rreth 50 milionë euro energji elektrike. Në shkresën drejtuar Autoritetit të Konkurrencës, Sekretariati thotë se disponon disa të dhëna për transaksionet e energjisë mes KESH dhe dy operatorëve që dyshohet se janë favorizuar. Sipas Autoritetit të Konkurrencës, 1 muaj pas shqetësimit të përcjellë nga Sekretariati i Energjisë ende nuk ka nisur hetim ndaj Korporatës Elektroenergjitike Shqiptare për arsye se informacioni mbetet i përciptë dhe po mblidhen të dhëna nga institucionet. Aktualisht po verifikohen të gjithë tenderët e shitjes së energjisë nga KESH gjatë viteve 2017-2018, çmimet me të cilat është shitur dhe operatorët fitues. “Pranë Autoritetit të Konkurrencës është protokolluar shkresa e Sekretariatit të Energjisë në Vjenë e cila mban datën 19.10.2018 me objekt njoftimin e sjelljes potenciale antikonkurruese dhe kërkesës për investigim. Autoriteti i Konkurrencës në bazë të kësaj shkrese ka kërkuar informacionin e nevojshëm nga vetë Sekretariati i Energjisë në Vjenë, Enti Rregullator i Energjisë, si dhe Korporata Elektroenergjitike Shqiptare. Në bazë të Nenit 42 të Ligjit nr. 9121/2003 “Për mbrojtjen e Konkurrencës”, i ndryshuar, Sekretariati ka të drejtë të fillojë hetim paraprak kur kjo është vendosur nga Komisioni i Konkurrencës. Autoriteti i Konkurrencës nuk ka filluar asnjë hetim deri tani lidhur me ketë çështje”.

KESH

Beçiroviç: Anëtarët e familjes së Ramës të lidhur me biznesin e energjisë

Problematikën më të thelluar për çështjen e KESH, Zijad Beçiroviç, e ka shtjelluar më gjerë, në një interviste ditën e premte për “Albanain Daily News”.

Pyetja: Në përfundim, Z. Drejtor, situata në Shqipëri vazhdon të bëhet më e polarizuar dhe në fakt, viti 2018 përfundoi me protesta masive anti-qeveritare, të cilat po përshkallëzohen në ditët e para të këtij viti. Si një ndjekës i mprehtë i këtij vendi ballkanik, cili është parashikimi juaj për zhvillimet e ardhshme pasi qytetarët e saj do të shkojnë në votime në zgjedhjet lokale që do të mbahen në qershor të këtij viti? A mendoni se Brukseli do të japë dritën e gjelbër për hapjen e negociatave të pranimit në BE këtë vit?

Protestat civile në Shqipëri, Kosovë, Beograd dhe Banja Luka nuk janë rastësi. Për momentin e ardhmja e rajonit është më së shumti e kërcënuar nga katërkëndëshi Edi Rama – Hashim Thaçi (Veseli, Haradinaj) – Aleksandar Vuçiç- Milorad Dodik. Ata mbajnë funksionet më të larta politike dhe në të njëjtën kohë përfaqësojnë kreun e zinxhirit të krimit. Kemi të bëjmë me fenomenin e quajtur kriminalizim i politikës dhe politizim të krimit. Zgjedhjet e BE do të zhvillohen në maj të vitit 2019 dhe vetëm pas kësaj do të formohen institucionet evropiane, kështu që nuk ka shumë gjasa që negociatat me Shqipërinë të fillojnë. Nuk duhet të harrojmë se presidenti francez Emanuel Macron ka shprehur qëndrim të pafavorshëm ndaj negociatave. Natyrisht situata në Shqipëri është shqetësuese dhe aktivitetet dhe sjellja e Kryeministrit Rama po ngrenë shqetësime të mëdha. Edhe në Bruksel ata janë të vetëdijshëm se në këto rrethana nuk është e mundur të sigurohen zgjedhje të ndershme, gjë që sjell zgjedhjet e ardhshme lokale në pikëpyetje. Ndryshimet në pozicionet ministrore të kryera nga Rama pasqyrojnë pasigurinë e tij edhe pse ai dëshiron të lënë një përshtypje për të qenë një kryeministër vendimtar që dëshiron t’i kënaqë qytetarët. Megjithatë, veprimet e tij pasqyrojnë një krizë të thellë në qeverinë e tij. Kjo konfirmohet edhe nga fakti se Presidenti Ilir Meta refuzon të nënshkruajë këto ndryshime. Vendi ka gjasa të shohë protesta të reja masive kundër regjimit të Edi Ramës. Ndërsa konsiderohej si djalë premtues kur erdhi në pushtet, Rama më vonë u bë simbol i strukturave kriminale. Perëndimi është informuar se pse qendra më e madhe e biznesit të drogës në fshatin Lazarat u shtyp në veprimin e policisë. Rama tani po përballet me akuza serioze si shefi i biznesit të drogës. Është pohuar gjithashtu se anëtarët e ngushtë të familjes së tij janë të lidhur me biznesin e energjisë, më saktësisht tregtinë e energjisë me Serbinë. Sekretariati i Komunitetit të Energjisë në Vjenë (EnCS) është i njohur për marrëveshjet jo transparente dhe penale në tregun e energjisë elektrike dhe Korporata Elektro-energjetike Shqiptare KESH, ka trajtuar me favore një kompani nga Serbia dhe një kompani nga Shqipëria, partneri i të cilit është një i afërm i Ramës. EnCS, ka dërguar një letër me informacione të detajuara tek ACA (Austoriteti Shqiptar i Konkurrencës). KESH ka diskriminuar kompanitë e tjera, duke favorizuar një kompani serbe dhe një shqiptare, madje duke kërcënuar se do të ngrejë padi kundër kompanive të tjera që se po i dëmtojnë reputacionin. Aktivitetet e KESH në tregun e shitjes me shumicë po ngrenë shqetësim të madh. Ai është bërë simbol i korrupsionit të thellë dhe tregtisë së paligjshme në Shqipëri. EnCS ka theksuar se është me rëndësi jetike që autoritetet shqiptare të merren me ankesat e ndërmarrjeve të tjera, për të siguruar funksionimin e duhur të tregut dhe për të rifituar besimin. Efikasiteti i autoriteteve kombëtare për konkurrencën dhe subvencionet shtetërore në sektorin e energjisë nuk janë të kënaqshme. Meqenëse autoriteti rregullator i energjisë ERE, nuk ka kryer detyrat e tij në përputhje me Ligjin 43/2015 “Për Sektorin e Energjisë Elektrike” duke iniciuar procedura hetimore kundër Korporatës Energjetike Shqiptare (KESH), me qëllim që të përcaktohet përfundimisht, nëpërmjet kontratave, dhe çdo dëshmie tjetër që është në dispozicion të tij dhe në dispozicion të ERE-s, ekzistenca dhe shtrirja e manipulimit të plotë të KESH-it në tregun shqiptar të energjisë elektrike, si me shumicë ashtu edhe me pakicë, përmes manipulimit të tenderëve dhe shfrytëzimit të kontratave ekskluzive, të cilat ofrojnë mekanizma dhe mjete për transferimin e paligjshëm e vlerave nga KESH në një kompani private nga Serbia dhe një tjetër nga Shqipëria. ERE nxitet të ndërmarrë veprimet e nevojshme për të parandaluar që aktivitete të tilla të vazhdojnë në dëm të tregut shqiptar dhe klientëve. Përkundër manipulimeve të dukshme serioze dhe rrjedhjeve të paligjshme financiare, ERE filloi procedurat vetëm pas presioneve, por nuk ka ndërmarrë ndonjë veprim serioz për të hetuar apo adresuar çështjet në fjalë. Situata përkeqësohet edhe më tej nga fakti se KESH-i ka lidhur kontrata ekskluzive për vitet 2017 dhe 2018 me kompaninë nga Serbia. KESH u mundësoi pjesëmarrësve të privilegjuar të përshtasin ofertat e tyre përfundimtare para dorëzimit dhe të sigurojnë sasitë e disponueshme, duke qenë të vetëdijshëm se oferta të tilla do të pranoheshin në tender. Për më tepër, KESH ka manipuluar çmimet përmes treguesve të pasaktë, të rrejshme dhe mashtruese të dorëzuara në treg, duke ulur ose rritur në mënyrë të papritur dhe të pajustifikuar sasitë e njoftuara fillimisht, ndërkohë që tenderët janë ende në zhvillim e sipër ose në dhënien e tyre, dhe njëkohësisht u ofronte pjesëmarrësve të privilegjuar njoftimin paraprak. ERE ende nuk ka miratuar ndonjë vendim lidhur me këto procedura. Pyetja është, se çfarë roli luan zyra e Prokurorisë shqiptare në këtë çështje dhe pse nuk ka filluar procedimet kundër personave përgjegjës, përfshirë disa anëtarë të familjes Rama? Përse EnCS nuk ka kryer sanksionimin e këtyre aktiviteteve? Ne kemi përgatitur një analizë të detajuar mbi të gjitha ato çështje, të cilat së shpejti do të publikohen. /Shekulli/

Deputeti i PS: Kryeministri Edi Rama me tha:“idiot, malok i trashë”!

Ish-deputeti i Partisë Socialiste në Lezhë, Eduard Ndocaj ka rrëfyer në emisionin “Xing me Ermalin” një nga sherret që ka patur me Kryeministrin Edi Rama.

Ai tregoi se është zënë në telefon me Kryeministrin për shkak se kishte kundërshtuar qeverinë për çështjen e plehrave.

Sipas tij, telefonata mes tyre kishte zgjatur rreth 30 minuta dhe se Rama i kishte thënë “s’dua të të shoh më në Kryeministri” dhe e kishte quajtur “idiot, malok të trashë”.

Ermal Mamaqi: Më kanë thënë që je zënë një herë live me kryetarin?

Eduart Ndocaj: Jemi zënë disa herë, por një herë jemi zënë në telefon.

Ermal Mamaqi: Aman na thuaj ndonjë gjë se ne vdesim për thashetheme. Ku ishe kur ndodhi telefonata?

Eduart Ndocaj: Ishim në mbledhjen e Komisionit të Veprimtarisë Prodhuese dhe po diskutonim për çështjen e plehrave. Po i binte telefonit ky sepse unë kisha bërë një artikull në një gazetë edhe pse isha deputet i PS dhe kundërshtoja dhe akuzoja.

Ermal Mamaqi: Kishe bërë deklaratë kundër qeverisë ndërkohë që ishe në qeveri?

Eduart Ndocaj: Po.

Ermal Mamaqi: Sa i madh që je.

Eduart Ndocaj: Unë ia mbylla telefonin dhe i shkruaj: Kush jeni ju, se jam i zënë. Ai ma ktheu: Jam Kryeministri, dil zhbllokohu. Më thotë Shalsi me kë po flet? I thashë me Kryeministrin. Dil jashtë më tha se ndërpresim mbledhjen. Prita derisa mbaroi mbledhja dhe bëmë debat gati gjysmë ore në telefon dhe pastaj i thashë ta mbyllinim se po vij te Kryeministria. Jo më tha, s’dua të të shoh më në Kryeministri.

Ermal Mamaqi: Po çfarë thoshte kështu në telefon?

Eduart Ndocaj: “Është i ëmbël kështu, më tha: Idiot, malok, i trashë. Është i ëmbël, gjuhën e ka”.

Ermal Mamaqi: Kur do është delikat!

Por ky “maloku i trashë” kishte pritur Edi Ramën kur ishte në opozitë, e kishte ndihmuar, bile diku është shprehur se kishte dhënë 500 milion lekë për fushatën e PS-së. Ish-deputeti pritej nga personalitetet me të larta të vendit, asokohe si vetë Edi Rama, Gramoz Ruçi, Taulant Balla, bile edhe Presidenti i kohës, Bujar Nishani. E prisnin se ishte në një nivel kulture dhe vizioni me ta…Por sapo kundërshtoi qeverisjen, e përjashtuan.

Ja personalitetet-miq të ish-deputetit, që kryeministri e paska sharë si “idiot”:

Në foto: Eduart Ndocaj me Gramoz Rucin, kryetar Kuvendi

Në foto: Eduart Ndocaj me Edi Ramën, kryeministër

Në foto: Eduart Ndocaj në fushatë 2013 me Edi Ramën

Në foto: Eduart Ndocaj me Bujar Nishanin, ish-president

Në foto: Eduart Ndocaj me Taulant Ballën, numri dy në PS

Ish-Ministri i Jashtëm Vuk Jeremiç zbulon se miqtë e ngushtë të Edi Ramës, Toni Bler dhe Aleks Soros, i biri i Xhorxh Soros, po lobojnë për ndarjen e Kosovës. Në një intervistë për gazetën prestigjioze austriake “Der Standard”, Vuk Jeremiç tregon, gjithashtu, se kush po lobon në Shtëpinë e Bardhë për llogari të Serbisë.

Der Standard: Cili është roli i konsulentëve që paguan Serbia në funksion të idesë për shkëmbimin e territoreve?

Vuk Jeremiç: Wolfang Petritsch punon në nivelin e Bashkimit Evropian. Tony Blair, si ish-kryeministër britanik, punon në të gjitha nivelet dhe me të gjitha palët. Në Amerikë është Corey Lewandowski, ish drejtuesi i fushatës presidenciale për Trump, i cili drejton një firmë konsulence në Uashington. Lewandowski takoi Vuçiçin në Beograd dhe loboi në Washington për ndarjen e Kosovës. Mbi të gjitha, Alexandër Soros përpiqet të bindë përfaqësuesit e demokratëve në SHBA për ndarjen e Kosovës.

Ish ministri i jashtëm serb në vitet 2007-2012 thotë se Plani Thaçi-Vuçic për ndarjen e Kosovës mbi baza etnike është mbajtur shumë i fshehtë edhe në Serbi dhe se ai ka dëgjuar për këtë plan, “kur Tony Blair udhëtoi në Gjermani për të bindur Angela Merkelin për këtë ide. Ajo është kreu i vetëm i qeverive perëndimore që ka hedhur poshtë publikisht ndryshimet e kufijve. Si rezultat, në qarqet diplomatike u bë e njohur se Vuçiç është i gatshëm të japë Luginën e Preshevës në Kosovë në shkëmbim me zonat në Kosovën e Veriut.”– thotë Vuçic për gazetën austriake Der Standard.

Gjatë intervistës ish-ministri i jashtëm serb analizon lëvizjet dhe rolin Aleksandër Vuçiç, Hashim Thaçit dhe Edi Ramës në përpjekjen për kufijtë e rinj me baza etnike mes Kosovës dhe Serbisë.

Der Standard: Kryeministri i Shqipërisë Edi Rama, Vuçiç dhe Thaçi janë duke punuar së bashku në këtë rast. Pse?

Jeremiç: Ata e kuptojnë se anëtarësimi në BE është një rrugë e gjatë, kështu që kanë vendosur prioritete të tjera. Vuçiçi po thellon sundimin autokratik, Thaçi po përpiqet të qëndrojë në pushtet dhe Rama i bie fyellit të nacionalizmit. Pavarësisht akuzave verbale publike, këta punojnë shumë ngushtë me njëri-tjetrin pas dyerve të mbyllura. Por, nuk mund të ndërtosh marrëdhënie të qëndrueshme dhe të mira mes dy popujve, duke i nxitur njerëzit kundër njëri-tjetrit me retorika luftarake. Historia e ka provuar këtë jo shumë larg në kohë. Në fillim të viteve 1990, kur Sllobodan Millosheviç (Presidenti serb) dhe Franjo Tuxhman (Presidenti kroat) mbajtën lidhje të ngushta dhe biseduan për ndarjen e Bosnjës pas dyerve të mbyllura, kjo përfundoi në një katastrofë.

Jeremiç ngre shqetësimin tjetër se marrëveshja për një shkëmbim territorial midis Vuçiçit dhe Thaçit nuk garanton miratimin e saj në Këshillin e Sigurimit dhe as pranimin e Kosovës në OKB nga Rusia dhe Kina, si dy anëtare të Këshillit të Sigurimit.

“Rusia ndoshta do të kërkonte një çmim shtesë. Veç të tjerash, përcaktimi i kufijve ndërmjet grupeve etnike në Ballkan nuk do të mbaronte, sipas shembullit te Kosovës dhe Serbisë. Përfaqësuesit e BE-së e dinë se një pikëpamje e tillë afatshkurtër, në plan afatgjatë, është një recetë për një destabilizim të përtërirë të Ballkanit.”– argumenton Jeremiç.

Ish-ministri i jashtëm serb Vuk Jeremiç shprehet se nevoja e Shërbimit të Jashtëm të Bashkimit Europian (Federica Mogherini) për të mbuluar me një triumf mungesën e dukshme të sukseseve këtë mandat dhe humbja e interesit nga SHBA për rajonin ka çuar që BE-ja dhe SHBA të braktisin parimet e tyre në politikën e Ballkanit.

I pyetur nga Der Standard, nëse parashikon që këtë vit të ketë ende një marrëveshje midis Vuçiçit dhe Thaçit, duke përfshirë edhe shkëmbimin territorial, ish ministri i jashtëm serb përgjigjet: “Vlerësoj mundësinë në 50%, sepse ka kundërshtim të fortë. Si në Serbi, dhe në Kosovë, shumica e popullsisë është kundër kësaj marrëveshjeje. Në Serbi është kundër edhe Kisha Ortodokse. Do të doja që politika evropiane të kthehej në perspektiva afatgjata dhe të mos bënte zgjidhje të shpejta.”

© SYRI.net

Sali Berisha, Lulzim Basha dhe Partia Demokratike

Pothuaj çdo ditë mendoj për popullin opozitar dhe Partinë Demokratike. Unë kam një arsye të fortë që e bëj këtë; sepse nëse njeriu i shkretë duhet të besojë diku; dhe në rastin tonë e vetmja shpresë mbetet Partia Demokratike.

Shpesh herë përgjatë këtyre mendimeve që më lënë pa gjumë, unë shoh ditën e humbjes në vitin 2013 dhe dorëheqjen e Sali Berishës. E dija se boshllëku që do të linte pas një lider si ai, vështirë se do të mbushej lehtë. Ajo çfarë ndodhi më vonë, mund të them se e kisha parashikuar.

Modeli politik i ndërtuar në Shqipërinë e më shumë se dy dekadave është unik. Vështirë se mund të gjendet diçka e ngjashme në demokracitë e vendeve të BE-së; e kam fjalën për marrëdheniet parti politike/ votues. Ajo është një marrëdhenie e çuditshme posedimi, njëlloj pengmarrje e veçantë, ku partia përdorë disa metoda speciale që votuesi të mbetet i lidhur pas partisë, por jo pas programeve politike dhe ekonomike. Kjo është një situatë komplekse, ku ndërthuren faktor dhe aktor, politikanë dhe biznesmen. Gjithmonë problemi ka qenë tek votat që bëjnë diferencën.

Humbja e Partisë Demokratike në vitin 2013 për mendimin tim kishte njëlloj sensi llogjik. Arsyet janë të njohura. Unë po përpiqem të shoh gjendjen e Partisë Demokratike pas 2013-tës, mjedisin politik të saj dhe jo vetëm; por edhe mjedisin e shoqërisë shqiptare. Ajo çka shohim është kjo;

Sali Berisha jep dorëheqjen si lider i Partisë Demokratike dhe nominon si pasardhës Lulzim Bashën. Fjalën e Berishës si Kryetar i PD-së askush nuk e vinte në dyshim, por sigurisht që me zgjedhjen e tij shumëkush nuk ishte dakort. Çdonjëri prej zyrtarëve të lartë të PD-së së 2013-tës në parti dhe qeveri potencialisht e ka dëshiruar atë pozitë; me të drejtë, sepse tek e fundit qenia Kryetar i Partisë Demokratike është detyra më e lartë politike në Shqipërinë pluraliste. Natyrisht që Partia Demokratike në atë kohë kishte shumë alternativa, por sigurisht që njëri do të ishte Kryetari. Mëtonjësit për fronin e PD-së mprehën shqisat dhe instinktet. Fundja, kështu ka ndodhur përjetësisht për çdo fron; luftë dhe intrigë. Prandaj edhe “Games of Thrones” filloi!

Zakonisht ndodhë, që kur jeton për një kohë të gjatë në pushtet dhe mirëqenie të lartë, ambicia shtohet. Zakonisht ndodhë, që nepsi i kaplon njerëzit e zakonshëm; veçanarisht kur përpara teje hapet mundësia për të kapë majën, prej ku mendohet se siguron gjithçka; para, pushtet dhe lavdi.

Këto janë ëndrrat e njerëzve të zakonshëm dhe vanitoz. Emrat e tyre i njihni mirë, ndaj unë nuk do t’i përmend përvetëshëm, por në grup;

Grupi që e sulmon Partinë Demokratike nga brenda saj, me të gjitha mënyrat, me të gjitha mjetet, me të gjithë forcën e parasë. Fundja ata janë si të gjithë shqiptarët; në këtë rast si të gjithë shqiptarët e mllefosur që inati u del bashkë me shpirtin.

Po a ishte Lulzim Basha zgjedhja më e mirë për trashgiminë e Partisë Demokratike?

Unë e pohoj me bindje se Sali Berisha ka bërë zgjedhjen më të mirë. Ky është një pohim i fortë, dhe unë do të argumentoj pohimin tim.

Sali Berisha është padyshim njeriu politik më i zgjuar në Shqipërinë e pas viteve 90-të. Situatat e vështira që ka kaluar përgjatë tranzicionit dhe mbijetesa në një mjedis të ashpër politik, janë prova, se reflekset dhe përvoja e thellë e Berishës kanë funksionuar.

Unë besoj se Sali Berisha e ndjente se nga zgjdhjet e 2013-tës Partia Demokratike do të dilte e humbur. Rrethanat ishin të tilla, shenjat po e po, ndaj Berisha me kohë ishte përgatitur për skenarin e humbjes, largimin nga Kryetar i Partisë Demokratike dhe gjetjen e pasuesit. Sigurisht që Berisha u ka bërë “testin” të gjithë bashkpunëtorve të tij; të cilët i njihte mirë, me siguri më mirë se kushdo tjetër.

Ndërkohë punët shkojnë keq me politikën shqiptare; klientelizmi politik ka marrë përmasa të paimagjinueshme dhe aleanca bizarre politikë- biznes duhet të marrë fund. Ai e sheh se çfarë ndodh me PS dhe LSI-në, diçka mes sipërmarrjes dhe sindikatës. Sigurisht, ai e sheh se edhe Partia Demokratike ka mëkate; drejtorë dhe ministra që jetojnë nëpër ishuj imunitarë, duke u përkujdesur për “mbarvajtjen e punëve”.

Partia Demokratike duhej të bëhej më europiane, të mos rrëshqiste edhe ajo në llumin e PS-së dhe LSI. Populli i djathtë dhe shqiptarët në përgjithësi meritojnë reformimin e politikës shqiptare; dhe ky reformim duhet të fillojë nga Partia Demokratike.

Sali Berishës nuk i premton koha fizike për të përmbushur misionin e tij; mandati i dytë qeverisës me LSI-në ishte dërrmues për Partinë Demokratike; një model i shëmtuar që vret programin politik dhe ekonomik të partive politike, për ta zëvendësuar me klientelizmin banal që shet dhe blenë gjithçka.

Lulzim Basha kishte kredencialet e nevojshme për të drejtuar Partinë Demokratike në epokën ‘pas Berisha’. I provuar me detyrat më të rëndësishme shtetërore, Ministër i Transporteve, Ministër i Brendshëm, Ministër i Jashtëm dhe Kryetar i Bashkisë Tiranë.

I ri, i mirëarsimuar, elokuent, i sjellshëm dhe serioz, i zgjuar dhe punëtor, i promovuar edhe ndërkombëtarisht në të gjitha kancelaritë evropiane dhe botërore, Lulzim Basha ishte zgjedhja më e gjetur për të filluar reformimin e Partisë Demokratike, e njëkohësisht edhe reformimin e politikës shqiptare.

Rrethanat nuk janë të zakonshme kur përballë ke Edi Ramën që po e vdes Partinë Socialiste me aleancën më të neveritshme që njeh historia politike e Shqipërisë; mafie, politikë, biznes. Lufta vazhdon me të gjithë forcën e saj brutale, megjithse krejt e pandershme, e ndyrë dhe e pabarabartë, ashtu siç zhvillohen zakonsht të gjitha luftrat mes të mirës dhe të keqes.

Partia Demokratike po mbijeton, gjithashtu edhe Lulzim Basha, që me gjasë këtë pranverë do të kenë betejen finale për të mposhtur të keqen.

Një parti politike duhet të votohet për programin e saj politik dhe ekonomik. Do ju tregoj një ngjarje politike të ditëve të fundit në një vend të BE-së, që mua më ka lënë pa fjalë.

Para 5 muash u zhvilluan zgjedhjet politike parlamentare. Asnjëra nga dy blloqet e mëdha politike nuk fituan shumicën, ndërkohë, që një parti populiste e ekstremit të djathtë pati një rritje të fortë. Histori tjetër kjo e rritjes së kësaj partie, që në të vertet ka vetëm sllogane idiote dhe të shumë rrezikshme.

Për 5 muaj asnjëra nga blloqet nuk ishte në gjendje të krijojë qeverinë; asnjëra nga palët nuk pranonte bashkpunimin me partinë idiote. Diku nga fundi, partia kryesore e së djathtë gati e pranoi aleancën me partinë e idiotëve. Në këto rrethana, dy partitë e tjera më të vogla, pjesë e të djathtës vendosën të mbështesin bllokun e majtë, vetëm që të mos krijonin qeverinë me partinë e idiotëve.

Krijohet qeveria e re. Kryeministër është një socialist. Qeveria e re nuk ka asnjë emër nga dy partitë e vogla që e mundësuan krijimin e qeverisë.

Dy partitë e vogla dhe të djathta i kanë vënë përpara Kryeministrit socialist një dokument me 73 pika (kushte) të tyre, të politikave të tyre, të programit të tyre politik dhe ekonomik. Por nuk kanë marrë asnjë post ministror, në asnjë nivel.

Ata nuk pranuan të jenë pjesë e një qeverie socialiste, por kërkojnë nga ky Kryeministër, që programi i tyre politik dhe ekonomik të realizohet!

Edhe Kryeministri socialist pranoi kushtet që të qeverisë vendin me 73 pika (kushte) të dy partive të vogla. Unë jam i bindur se këtë nuk e ka bërë nga dashuria për pushtetin, por nga dashuria për vendin e tij.

Çfarë morali kristal!

Politika është edhe moral, madje unë besoj me gjithë shpirtë se morali në politikë bën diferencën.

Por me një kusht: që të ketë aq dashuri dhe zgjuarsi që të thuhet dhe të kuptohet e verteta.

Shënim: Ky është një cikël tekstesh, sfidë e imja për zhvillimet politike në Shqipëri, zhvillime të cilat unë i shoh të lidhura ngusht me zhvillimet në Partinë Demokratike, si forca më e moralshme politike e Shqipërisë, dhe shpresa e vetme e saj. Nuk ka gjasa dhe nuk ka mundësi të krijohet ndonjë forcë të re politike anti-sistem që mund ta zëvëndësojë Partinë Demokratike. Argumentet pse, unë do t’i japë në tekstin tjetër.

Unë ju ftoj dhe ju lutem që të më lexoni, kuptoni dhe shpërndani këto shkrime. Ju siguroj se raporti im me këtë tekst është vetëm dashuria dhe asgjë tjetër.

Erl Kodra

27 Janar 2019

53 vjet më parë do pushkatohej nga regjimi komunist një prej penave poetike më të talentuara, Trifon Xhagjika; emri i të cilit rri në krah të dyshes Leka/Blloshmi e të Havzi Nelës, si njerëz që e paguan me jetë antikomunizmin e tyre të shprehur në vargje, nganjëherë të fshehur mes rreshtash e nganjëherë qartazi fare, por që sistemi jua kapi me sensorët e tij për t’jua ndalur dorën më pas..edhe frymën.

Mbante titullin kapiten, pasi ishte ushtarak në detyrë. Dhe gjithashtu njihej për një formim intelektual klasi; gjë e cila shpërfaqej në një urrejtje të pashoq ndaj komunizmit.

Për këtë arsye, renditet ndër më kurajozët njerëz kur i është shqiptuar dënimi me vdekje, duke thënë frazën e famshme se “Kundër këtij sistemi do të qëlloja me artileri”.

Ja ç’shkruhet për të në librin memuaristik “Trëndafilat e Përgjakur” më autor Neim Pashën:

Në verën e vitit 1963 e arrestojnë dhe mbas një hetuesie shumë të rëndë, me vendim të nr.5, datë 06.12.1963 të Gjykatës së Lartë, Kolegji Ushatarak mbas akuzës për tradhëti, vepra terroriste, agjitacion e propagandë kundër pushtetit popullor, e dënojnë me vdekje, pushkatim, konfiskim të pasurisë, heqjen e të drehtës elektorale për 5 vjet kohë (!!), heqjen e dekoratave dhe gradës kapiten.

Në fjalën e fundit, para trupit gjykues dhe popullit që po e ndiqte me habi dhe indinjatë dënimin e poetit dhe letrarit Trifon Xhagjika, ai shprehet: “Kundër këtij sistemi do të qëlloja me artileri”. Antikomunizmi i tij unikal përfundimisht u firmos ditën kur iu komunikua dënimi me vdekje.

Natën e datës 23, duke u gdhirë dita e 24 dhjetorit 1963, e pushkatojnë. Ishte vetëm 31 vjeç. S’dihet se ku e pushkatuan. Për ironi të fatit, varri i tij nuk dihet akoma.

Ndër krijimet me lapidare të Xhagjikës, prej atyre që e morrën në qafë, ishte dhe “Atdheu lakuriq”, një aludim i kulluar për një Shqipëri që ai e shihte shembshurisht duke lënguar nën komunizëm:

Nuk mundem. Nuk mundem. Nuk mundem.

E pashë atdheun lakuriq, (vetëm pa miq e shokë).

Mundohej të këpuste një degë dafine. Nga lavdi e shekujve.

Atdhen e dija të rritur! Por sa i vogël qenka!

As nëj degë nuk e këpuste dot. E mora për dore. Ta rris në zemrën time.

Vëllezër!

Po e kërkuat Atdheun, e kam unë

Ndihmomëni të qesh, ndihmohmëni të gëzoj!

Atdheu është lakuriq.        

Trifon Xhagjika është dekoruar me medaljen “Martir i Demokracisë” me dekret të ish-presidentit Berisha në vitin 1993. Po ashtu është shpallur dhe “Qytetar Nderi” i Tepelenës, vendit prej nga ishte, me motivacionin si ndër disidentët e parë politikë dhe letrarë të Europës Lindore./Njekomb/

Njeriu i UDB-së, Baton Haxhiu, miku i ngushtë i Ivica Stanishiçit, ka gisht në këtë punë.

Ideja për copëtimin e territorit të Kosovës, përveç Serbisë, e cila po të ketë mundësi do e merrte Kosovën deri në Durrës, po bëhet edhe më skandaloze kur këtë po e përkrahin shqiptarët.

Një avokat nga Shqipëria, ka zbuluar një dokument të fondacionit Soros, e cila ka të bëjë me ndarjen e Kosovës.

Nuk është shumë për t’u befasuar me atë se çka është gjetur aty.

Njeriu i UDB-së, Baton Haxhiu, miku i ngushtë i Ivica Stanishiçit, ka gisht në këtë punë.

Por, normalisht që ai vetë nuk ka mundur ta përmbyllë këtë agjendë serbo – ruse, pa ndihmën e madhe të presidentit të Kosovës, Hashim Thaçit dhe kryeministrit shqiptar Edi Ramës.

Avokati zbulon dokumentin e Sorosit

Avokati Altin Goxhaj, ka reaguar sërish në lidhje me mundësitë për një korrigjim të mundshëm të kufijve mes Kosovës dhe Serbisë.

Sipas Goxhajt, dokumenti është hartuar në vitin 2017 dhe mbi këtë dokument është përgatitur copëtimi i Kosovës.

Në një postim në faqen e tij në rrjetet sociale, Goxhaj ka zbuluar dokumentin në fjalë, ndërsa thekson se sipas tij është hartuar nga një degë e fondacionit Soros.

Goxhaj më tej thotë se dokumenti është përgatitur nga Baton Haxhiu, të cilin e cilëson edhe si këshilltari i Ramës.

“Ja Dokumenti me 450 faqe ne 2017 që përgatiti copëtimin e Kosovës që u përgatit nga Fondacioni Soros Kosovë (i këshilltarit të Edit dhe shoku i Fevzos: Baton Haxhiu) drejtohej nga Profesorë të njohur Grekë që përfaqësojnë sipas Qeverisë Greke “me të mirën e Greqisë”!!!”, shkruan Goxhaj në postimin e tij.

Rreziku i shqiptarëve nga Rama, Thaçi dhe Haxhiu

Se presidenti i vendit Hashim Thaçi e ka mik të mirë Baton Haxhiun është parë edhe kur ia kishte ndarë dekoratën presidenciale, në kuadër të dhjetëvjetorit të Pavarësisë së Kosovës.

Presidenti Thaçi në vrullin e medaljeve që i kishte ndarë për personalitetet e ndryshme shqiptare ka dekoruar Haxhiun.

Me “Medaljen Presidenciale të 10 vjetorit të Pavarësisë”, Presidenti ka dekoruar edhe gazetarin dhe publicistin Baton Haxhiun, ku është shprehur se kjo medalje është për gazetarin, publicistin dhe kontribuesin e themelimit të mediave të lira pas luftës në Kosovë.

Shqiptarët, asnjëherë nuk kanë qenë më në rrezik sesa tash, kur i kemi dy shtete të pavarura.

Në Shqipëri, Edi Rama është përfolur se i ka lidhjet e tij me shtetin grek, e që me këtë dokument po shihet që ka lidhje me Fondacionin e Sorosit, ndërsa në Kosovë, presidenti i vendit, Hashim Thaçi, është akuzuar gjithmonë se ka lidhje me Shërbimin Sekret Francez, kurse Baton Haxhiu, është përfolur se ka pasur lidhje të ngushta me Ivica Stanishiçin dhe ishte një “postier i UDB-së”.

UÇK-ja kishte urdhëruar arrestimin e Baton Haxhiut, çka ndodhi tash?

Ish- agjenti i SHIK-ut dhe UÇK-së, Naim Miftari, ka pyetur se pse UÇK-ja e Likovcit, seli e Shtabit të Përgjithshëm kishte urdhëruar arrestimin e Baton Haxhiut në qershor të 1998.

“Aty ishin premtua edhe dy mijë marka shpërblim për personin i cili e arreston, kurse tash 20 vjet pas doli që ky trimi qenka patriot i zjarrtë”, ka thënë Miftari për gazetën “Bota sot”.

Ai tutje pyet presidentin se përveç që ishte postier i UDB-së, a e dini ju se kush e përcolli nga Kosova për Maqedoni gjatë luftës dhe pse e përhapi lajmi e rrejshëm se kinse ishte vrarë nga serbët?

“Pse pra, serbët e UDB-së e kishin ruajtur të mos i ndodhte asgjë e keqe?”

“A e dini ju se çka i kishte thënë Batoni i dekoruar nga ju z. President Joshka Fisherit, ministrit të Jashtëm të Gjermanisë?

Po ua kujtoj. I kishte thënë se është njëri i vdekur, pra i dënuar me vdekje pasi të kthehet në Kosovë dhe do ta vrasin skuadrat e UÇK-së.

Atëherë ministri Gjerman i kishte thënë se kjo nuk do të ndodhte pasi UÇK-ja nuk bën gjëra të tilla dhe i kishte premtuar se nuk do të ndodhte asgjë, dhe se i kishte dhënë numrin e telefonit dhe një kartëvizitë ministri gjerman”, përfundon Miftari.

Haxhiu dhe lidhjet e tij me Stanishiçin

Por, të flasim pak për atë se, kush është Baton Haxhiu, njeriu që e përgatiti idenë për copëtimin e Kosovës?

Baton Haxhiu, ka qenë koordinator i shefit të UDB-së serbe, Ivica Stanishiçit, dora e djathtë e diktatorit Sllobodan Millosheviç.

Baton Haxhiu momentalisht është drejtor i Përgjithshëm i TV “Klan Kosova”. Karrierën e filloi në vitin 1987, përderisa 12 vite më pas në vitin 1999 u shpall gazetari më i mirë i viti, nga CPJ, Nju Jork, duke u shpërblyer me këtë çmim prestigjioz.

Gjatë viteve të kaluara ka punuar në gazetën “Koha Ditore”, si Kryeredaktor dhe drejtor i informacionit. Haxhiu ka themeluar dhe udhëhequr për një kohë Asociacionin e Gazetarëve Profesionist të Kosovës (AGPK).

Më parë, Haxhiu ishte anëtar i Bordit të RTK-së, pastaj, drejtor i përgjithshëm i Gazetës Express. Në tetor të vitit 1999, kur Baton Haxhiu u kthye në Kosovë, presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, e kishte akuzuar Baton Haxhiun së bashku me Veton Surroin se kanë bashkëpunuar me Serbinë.

Në vitin 2008 kur Baton Haxhiu ishte drejtori i Përgjithshëm i gazetës Express, kishte publikuar identitetin e një dëshmitari të mbrojtur të prokurorisë të procesit gjyqësor ndaj Ramush Haradinajt, Idriz Balajt dhe Lahi Brahimajt përmes një artikulli të botuar në këtë gazetë.

Në këtë rast ai ishte arrestuar më 20 maj të vitit 2008. Me pas ai ishte paraqitur në Gjykatën Penale Ndërkombëtare të Hagës, pasi që ishte akuzuar nga Prokuroria për shpërfillje të Gjykatës.

Petkoviç flet për Haxhiun

Ministri për Kthim dhe Komunitete, Sllavisha Petkoviç, në mars të vitit 2006, i pakënaqur me disa emërime të fundit në Qeverinë e Kosovës, ngrinë përkohësisht funksionin e tij, pasi sipas tij, nuk janë përmbushur marrëveshjet që ka bërë me Qeverinë.

E kush është Baton Haxhiu?, ka pyetur ai dhe ka vazhduar menjëherë: “Prej vitit 1990 Baton Haxhiu është bashkëpunëtor i Sigurimit Shtetëror të Serbisë. Nuk ka qenë Sllavisha Petkoviqi ai që në vitin 1994 ka mundur të hapë gazetën “Koha Ditore”, por këtë ka mundur ta bëjë Baton Haxhiu. Nuk është Sllavisha Petkoviqi ai që, në kulmin e luftimeve, në kohën kur në Kosovë binin viktimat, është ulur dhe ka pirë uiski në Brezovicë me njeriun e parë së Sigurimit Shtetëror të Serbisë, Jovica Stranishiqin, në vitin 1998. Nuk e kanë ruajtur forcat speciale të MUP-it Sllavisha Petkoviqin, por Baton Haxhiun. Dhe shtrohet pyetja, çka në të vërtetë dëshiron të arrijë Baton Haxhiu me shkrime të tilla”, ka pyetur ministri.

“Ndoshta dëshiron që në mënyrë ekspresë ta kthejë kohën e Milosheviqit, ashtu që të mund të pasurohet më tej në llogari të njerëzve të kidnapuar apo të vrarë. Por, këtë më nuk do të mund ta bëjë. Dhe po e njoftoj publikisht, përmes mediumeve: Z. Haxhiu, Milosheviqi ka vdekur. Me të ka vdekur edhe koha e tij, andaj e keni kot”, ka shtuar Petkoviq.

Si është e mundur që në kohën kur është formuar UÇK-ja, Haxhiu ka mundur të shkojë e të vijë ku ka dashur, të marrë intervista nga UÇK-ja e askush nga policia serbe të mos e prekë?

Kur Haxhiu shpalli vetëvrasjen

“Dhe është një detal shumë i çuditshëm që ka ndodhur gjatë kohës së bombardimeve. “Tanjug ka publikuar lajmin se z. Baton Haxhiu është vrarë. E dini pse është dhënë ky lajm. Sepse z. Baton Haxhiu është frikësuar se shqiptarët do të dëgjojnë se po e ruajnë njësitë speciale të MUP-it dhe mu për këtë mund ta vrasin. Andaj e ka shpallur vetëvrasjen e tij. Ka marrë telefonin e policisë dhe me të e ka thirrur vetë agjencinë dhe e ka shpallur vdekjen e vet”, ka pohuar Petkoviq duke shtuar se ka edhe shumëçka tjetër të thotë për bashkëpunimin e tij me shërbime të ndryshme.

“Nëse diçka nuk e ka që qartë, nga ky vend e ftoj në duel televiziv të drejtpërdrejtë. Kur të dojë dhe ku të dojë ai vetë”, kishte thënë Petkoviq në vitin 2006.

Thaçi e kishte quajtur “vampir” Haxhiun

Haxhiu ishte akuzuar nga diktatori Milosheviq gjatë dëshmisë së tij në Hagë, si një bashkëpunëtorë i regjimit të tij, ndërsa pas luftës ai qe akuzuar edhe nga Hashim Thaçi, si mafioz dhe përkrahës i regjimit të Milosheqivit, përkatësisht “Vampirit” si kishte thënë Thaçi, duke e paralajmëruar se njerëzit mund të hakmerreshin për këtë, dhe njerëzit si ai e meritonin ndëshkimin. Por, Stanishiq nga shqiptarët kujtohet se kishte miqësi me Baton Haxhiun, udhëheqës në TV ‘Klan Kosova’. /BotaSot

Nga Dean B. Pineles.

Ish-gjyqtar ndërkombëtar me EULEX-in në Kosovë.

Shtetet e Bashkuara kanë investuar shumë kapital në presidentin e Kosovës Hashim Thaçi me shpresën për të siguruar një marrëveshje paqeje Prishtinë-Beograd, por një aktakuzë e mundshme për krime lufte mund të dëmtojë strategjinë e Uashingtonit.

Le të kujtojmë se çfarë thoshte raporti i Dick Marty. Raporti theksoi sidomos Hashim Thaçin.

Ai u pretendua se ishte “shefi” i grupit të Drenicës të UÇK-së, i cili përshkruhet si një sipërmarrje kriminale. Raportet konfidenciale të shqyrtuara nga Marty pohojnë se Thaçi dhe anëtarët e tjerë të Grupit të Drenicës ushtronin kontroll të dhunshëm mbi tregtinë e heroinës dhe lëndëve të tjera narkotike dhe ai ishte identifikuar si “bosi kriminal më i rrezikshëm i UÇK-së”.

Marty përmendi gjithashtu me emër anëtarë të tjerë të Grupit të Drenicës, të cilët tani janë të gjithë figura të rëndësishme në politikën dhe shoqërinë e Kosovës. Sipas Marty, Thaçi dhe këta individë të tjerë përmendeshin vazhdimisht si “lojtarë kyç“ në raportet e inteligjencës në strukturat mafioze të krimit të organizuar” të Kosovës.

Gjithashtu sipas Dick Marty, Thaçi dhe të tjerët ishin përgjegjës për urdhërimin, dhe në disa raste, mbikëqyrjen personale, vrasjet, arrestimet, rrahjet dhe marrjet në pyetje në lidhje me operacionet e UÇK-së nga viti 1998 deri në vitin 2000. Dhe për të mos u anashkaluar janë akuzat për marrje të organeve nga të burgosurit serbë dhe të tjerë për qëllime trafikimi, gjë që u dënua në mbarë botën.

Thaçi dhe të tjerët që u akuzuan i kanë mohuar vazhdimisht akuzat dhe në Kosovë ata shihen si heronj dhe çlirues, jo si kriminelë.

Shtetet e Bashkuara e gjejnë veten në një pozitë të vështirë në lidhje me dialogun Kosovë-Serbi nga njëra anë dhe Gjykatën Speciale në Hagë nga ana tjetër.

SHBA-ja, një nga mbështetësit dhe mirëbërësit kryesorë të Kosovës, është një mbështetëse e zjarrtë e të dyjave, por mund ta ketë të vështirë të harmonizojë të dyja nismat. Ngjarjet e fundit theksojnë konfliktin e mundshëm.\

Në nëntor 2018, presidenti Hashim Thaçi bëri një vizitë zyrtare në Uashington ku u takua me zyrtarë të lartë të administratës Trump, duke përfshirë Sekretarin e Shtetit Mike Pompeo dhe Këshilltarin e Sigurisë Kombëtare John Bolton, si dhe anëtarë të Kongresit Amerikan. Ai madje udhëtoi për në Teksas për t’u takuar me ish-presidentin George W. Bush.

Më 30 nëntor, presidenti Thaçi mbajti një fjalim në të cilin unë mora pjesë në Këshillin Atlantik, një organizatë e respektuar në Uashington.

Si ish-gjyqtar ndërkombëtar me EULEX-in në Kosovë, i kam ndjekur nga afër zhvillimet në Kosovë dhe kam ligjëruar dhe shkruar gjerësisht për vendin dhe përvojat e mia atje, por kjo ishte mundësia ime e parë për ta parë personalisht presidentin e Kosovës dhe për ta dëgjuar atë të flasë.

Të gjithë sytë ishin tek ai ndërsa ai hyri në dhomë, i gjatë dhe me pamje presidenciale. Ai u ngjit në skenë përpara një audience të mbushur me zyrtarë qeveritarë amerikanë, ambasadorë të huaj, analistë politikë, personalitete, anëtarë të publikut dhe mediave dhe i prezantoi vërejtjet e tij me një anglishte të rrjedhshme.

Pika kryesore e tij, të cilën ai e prezantoi me vendosmëri, ishte se pavarësisht tmerreve të luftës me Serbinë, të cilat Kosova kurrë nuk do t’i harrojë, Kosova ishte e përgatitur të negocionte një marrëveshje përfundimtare dhe të përhershme zgjidhjeje me Serbinë dhe se koha për ta bërë këtë është tani. Ai u duartrokit për këtë.

Thaçi jo vetëm që bëri përshtypje te audienca, por qe bindës edhe për Pompeon, Boltonin dhe zyrtarët e tjerë me të cilët u takua në Uashington.

Në fakt, në mesin e dhjetorit, vetëm dy javë më vonë, presidenti Trump mori një pozicion jashtëzakonisht proaktiv duke i shkruar drejtpërdrejt Thaçit dhe homologut të tij serb Aleksandër Vuçiç, duke iu lutur atyre që të përfitonin nga kjo mundësi unike dhe duke sugjeruar se ata do të ftoheshin në Shtëpinë e Bardhë për të përgëzuar marrëveshjen e tyre, një nder i vërtetë.

Kështu duket se Thaçi është qartë njeriu i SHBA-së në Kosovë dhe ai që pritet të çojë përpara nismën e paqes.

Por SHBA-ja është gjithashtu një mbështetëse e fortë e Dhomave të Specializuara të Kosovës, një gjykatë e sapokrijuar në Hagë e cila i hapi dyert e saj në korrik 2017. Mandati i saj i vetëm është të kërkojë drejtësi duke ndjekur penalisht anëtarë të rangut të lartë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës për krime të kryera gjatë luftës me Serbinë në vitet 1998-1999 dhe pak pas kësaj, siç pretendohet në raportin e raportuesit të Këshillit të Europës Dick Marty.

Nuk mund të ketë absolutisht asnjë dyshim për rëndësinë e raportit të Martit. Në fakt, faqja e internetit e Dhomave të Specializuara dhe Prokurorisë së Specializuar e bën këtë shumë të qartë: të dy institucionet “u themeluan për të zhvilluar gjyqe për akuzat që rrjedhin nga raporti i Këshillit të Europës i vitit 2011, që pohon shkelje të rënda të së drejtës ndërkombëtare”. Me fjalë të tjera, arsyeja e vetme për ekzistencën e gjykatës është raporti i Dick Marty.

Le të kujtojmë se çfarë thoshte raporti i Dick Marty. Raporti theksoi sidomos Hashim Thaçin. Ai u pretendua se ishte “shefi” i grupit të Drenicës të UÇK-së, i cili përshkruhet si një sipërmarrje kriminale. Raportet konfidenciale të shqyrtuara nga Marty pohojnë se Thaçi dhe anëtarët e tjerë të Grupit të Drenicës ushtronin kontroll të dhunshëm mbi tregtinë e heroinës dhe lëndëve të tjera narkotike dhe ai ishte identifikuar si “bosi kriminal më i rrezikshëm i UÇK-së”.

Marty përmendi gjithashtu me emër anëtarë të tjerë të Grupit të Drenicës, të cilët tani janë të gjithë figura të rëndësishme në politikën dhe shoqërinë e Kosovës. Sipas Marty, Thaçi dhe këta individë të tjerë përmendeshin vazhdimisht si “lojtarë kyç“ në raportet e inteligjencës në strukturat mafioze të krimit të organizuar” të Kosovës.

Gjithashtu sipas Dick Marty, Thaçi dhe të tjerët ishin përgjegjës për urdhërimin, dhe në disa raste, mbikëqyrjen personale, vrasjet, arrestimet, rrahjet dhe marrjet në pyetje në lidhje me operacionet e UÇK-së nga viti 1998 deri në vitin 2000. Dhe për të mos u anashkaluar janë akuzat për marrje të organeve nga të burgosurit serbë dhe të tjerë për qëllime trafikimi, gjë që u dënua në mbarë botën.

Thaçi dhe të tjerët që u akuzuan i kanë mohuar vazhdimisht akuzat dhe në Kosovë ata shihen si heronj dhe çlirues, jo si kriminelë.

Mbështetja e SHBA-së për gjykatën e re të Kosovës 

Pas miratimit të raportit të Dick Marty nga Këshilli Europian, një prokuror amerikan, Clint Williamson, u caktua në vitin 2011 nga BE-ja për të udhëhequr Task Forcën Speciale Investiguese si edhe për të kryer një hetim penal në shkallë të gjerë për akuzat e ngritura nga Marty.

Pasi Williamson prezantoi raportin e tij në mes të vitit 2014, në të cilin pretendonte se kishte prova të mjaftueshme për të ngritur padi, një prokuror tjetër amerikan, David Schëendiman, u caktua në vitin 2015 për të vazhduar punën e Task Forcës.

Gjithashtu në vitin 2015, SHBA-ja së bashku me BE-në ushtruan një presion të ashpër ndaj Kuvendit të Kosovës për të miratuar legjislacionin që krijon Dhomat e Specializuara dhe Prokurorinë e Specializuar. Schwendiman u emërua më pas si kryeprokuror.

Në fund të vitit 2017, kur kishte një diskutim të gjallë mes politikanëve të Kosovës lidhur me mundësinë e shfuqizimit të Dhomave të Specializuara dhe Prokurorisë së Specializuar, Shtetet e Bashkuara dhe BE-ja u treguan të papërkulshme në kritikat e tyre ndaj këtij propozimi, i cili shumë shpejt u tha dhe mbaroi.

Schwendiman u largua nga posti i tij në mars 2018, edhe pse pa ngritur ndonjë padi, dhe një tjetër prokuror amerikan, Jack Smith, u emërua për të vazhduar punën e Prokurorisë së Specializuar.

Është e drejtë të supozohet se secili nga këta prokurorë amerikanë u vlerësua me kujdes dhe u promovua fuqishëm nga Departamenti Amerikan i Shtetit. Nuk është rastësi që të tre prokurorët e caktuar nga BE-ja kanë qenë amerikanë.

Pra, siç është qartë e dukshme, Shtetet e Bashkuara kanë luajtur një rol të rëndësishëm në lidhje me gjykatën.

Pavarësisht vonesave të paarsyeshme dhe të pashpjegueshme, më në fund duket se Prokuroria po i afrohet fazës së vendimmarrjes. Një sërë ish-anëtarësh të UÇK-së sapo janë ftuar në Hagë për t’u marrë në pyetje dhe kjo mund të sugjerojë se kryeprokurori është në fazat përfundimtare të vendosjes nëse duhet të ngrejë padi apo jo dhe nëse po, kundër kujt.

Presidenti Thaçi ka qenë një kritik i ashpër i Gjykatës Speciale. Edhe pse e mbështeti krijimin e saj si një domosdoshmëri politike, ai është shprehur se gjykata është e njëanshme ndaj Kosovës, sepse ajo fokusohet sidomos mbi UÇK-në, ndërsa kriminelët serbë të luftës mbeten të sigurt në Serbi. Për këtë pikë ai ka të drejtë. Por së fundmi ai deklaroi se do të paraqitej vullnetarisht për t’u marrë në pyetje, nëse ftohej nga prokurorët e Hagës.

Këtu qëndron dilema për Shtetet e Bashkuara dhe po ashtu edhe për BE-në.

Po nëse Thaçi paditet? A mund ta mbajë ai presidencën e tij? A ka ndonjë tjetër me kredibilitetin e tij, jo vetëm në vend, por edhe ndërkombëtar, i cili mund ta çojë drejt një përfundimi dialogun me Serbinë?

A do të thirreshin zgjedhje të reja? A do ta tolerojë shoqëria civile në Kosovë ndjekjen penale të presidentit të saj, një hero lufte dhe lider, apo ajo do të dilte të protestonte në rrugë? A mund të humbet kjo mundësi historike?

Sidoqoftë, një aktakuzë do të ishte një turp për SHBA-në, e cila ka vendosur besimin e saj te presidenti Thaçi dhe e konsideroi atë personin më të mirë për të lehtësuar një marrëveshje paqeje me Serbinë.

Po sikur Thaçi të mos paditet? Derisa kjo është qartë alternativa më e mirë për dialogun, paqen dhe stabilitetin në Ballkanin Perëndimor, me siguri do të vinte në pikëpyetje serioze preambulën themelore të raportit të Marty-t, i cili vuri theksin më të madh në përfshirjen e dyshuar të Thaçit në sipërmarrje kriminale.

Pa një aktakuzë për Thaçin, do të dukej se një arsyet kryesore për themelimin e gjykatës tashmë nuk do të ekzistonte më, pavarësisht viteve të shumta për krijimin e saj, buxhetit të saj të ekzagjeruar dhe stafit të tepruar prej mbi 15 vetash që kanë pritur një vit e gjysmë që të ngriheshin aktakuza.

Sigurisht që mund të paditen personazhe me më pak rëndësi, por shumë prej tyre tashmë janë gjykuar nga Gjykata Penale Ndërkombëtare për ish-Jugosllavinë ose nga EULEX-i në Kosovë. Disa u dënuan dhe u burgosën dhe të tjerë u shfajësuan, dhe në listë përfshiheshin disa ish-komandantë të UÇK-së të cilët janë ftuar që të merren në pyetje tani nga Prokuroria e Specializuar.

Një vendim për të mos paditur Thçain, edhe nëse kjo garantohet nga një mungesë provash, gjithashtu mund të konsiderohet si një zgjedhje politike e projektuar për të mbrojtur dialogun Kosovë-Serbi dhe stabilitetin rajonal dhe jo një vendim ligjor i bazuar në ligj dhe në fakte.

Kryeprokurori Jack Smith është në një pozitë të palakmueshme.

Pas fjalimeve të përgatitura nga presidenti Thaçi në Këshillin Atlantik në Uashington, ai priti pyetje nga publiku. Unë e ngrita dorën gjatë gjithë kohës, por moderatori nuk më zgjodhi për të bërë pyetje.

Ja çfarë do ta kisha pyetur: “Z. President, ju meritoni shumë merita për lidershipin tuaj dhe ju uroj sukses në arritjen e një marrëveshjeje paqeje me Serbinë. Por ju mund të paditeni nga gjykata e re në Hagë. Si do të ndikonte një aktakuzë në dialogun dhe stabilitetin e qeverisë në Kosovë? Dhe nëse nuk paditeni, çfarë do të thotë kjo për vlefshmërinë e raportit të Dick Marty dhe për Gjykatën Speciale?”

Do të kishte qenë interesante të dëgjoja përgjigjen e tij. Do të jetë gjithashtu interesante të shohim se si do të reagojnë Shtetet e Bashkuara para kësaj dileme që sa vjen e rritet akoma më shpejt.

(Gjyqtari Dean B. Pineles është diplomuar në Brown University, Boston University Law School dhe Kennedy School of Government në Universitetin e Harvardit. Ai ka shërbyer si gjyqtar ndërkombëtar me EULEX-in nga viti 2011 deri në vitin 2013. Përveç se në Kosovë, ai ka eksperiencë në sundimin e ligjit në Rusi, Kazakistan dhe Gjeorgji).

(Marrë nga balkaninsight.com/al)

© SYRI.net

Besa Shahini u bë Ministre e Arsimit dhe, natyrshëm, u bëra kureshtar të di çfarë arsimi dhe përvoje profesionale ka Ministrja që vjen nga Kosova. Shkrova emrin e saj dhe kërkova në internet për një biografi dhe zbulova se ka edhe një person tjetër, me të njëjtin emër dhe mbiemër. E kështu, lexova biografitë e të dyja Besave dhe m’u krijua një dilemë: pse u bë Ministre Arsimi Besa nga Kosova dhe jo ajo nga Shqipëria?

Besa nga Shqipëria ka 6 vjet përvojë jetësore më shumë se Besa nga Kosova.

Të dyja Besat flasin anglisht. Besa nga Kosova flet edhe serbisht, ndërsa Besa nga Shqipëria flet edhe italisht. Besa nga Shqiperia flet shume me mire edhe shqipen.

Besa nga Shqipëria është lindur (më 1976) dhe jeton në Shqipëri, ndërsa Besa nga Kosova ka vetëm një vit e gjysmë në Shqipëri. Meqë ra fjala, Besa nga Kosova erdhi në Shqipëri si zv. ministre, sërish duke u preferuar para Besës nga Shqipëria.

Besa nga Kosova ka studiuar në Kanada dhe në Gjermani, ndërsa Besa nga Shqipëria ka studiuar në Amerikë, Itali, Angli, Spanjë, Austri dhe Suedi.

Besa nga Kosova ka vetëm master, ndërsa Besa nga Shqipëria është doktor shkencash dhe profesor i asocuar dhe së shpejti merr edhe titullin profesor.

Besa nga Kosova nuk ka punuar asnjë ditë në jetë në arsim, ndërsa Besa nga Shqipëria është pedagoge prej 20 vjetësh, madje jo vetëm në Shqipëri, por edhe në Maqedoni e Kosovë.

Besa nga Kosova thotë se ka botuar 20 artikuj, por online mund të gjesh vetëm njërin prej tyre, me bashkëautor, që ka lidhje me politikat ekonomike të Gjeorgjisë, ndërsa Besa nga Shqipëria liston mbi 50 artikuj të botuar, një pjesë e të cilëve gjenden edhe online.

Atëherë pse, pra, Besa nga Shqipëria nuk bëhet dot as zv. Ministre, as Ministre e Arsimit? Përgjigjen e mora sonte, nga intervista e Besës nga Kosova me Arian Çanin tek emisioni “Zonë e Lirë”. Arsyeja nuk është se Besa nga Kosova është shoqe klase e Elisa Spiropalit dhe mikeshë e Erion Veliajt. Arsyeja është se Besa nga Kosova ka punuar me projektin “ESI – European Stability Initiative” (Nisma për Stabilitet Europian), një projekt i… Soros!

Ja pra, se si bëhet karrierë me “rilindjen”! Ja se kush na qeveris!

Biografia e Beses nga Kosova

https://www.esiweb.org/index.php?lang=en&id=279&person_ID=35

Biografia e Beses nga Shqiperia

http://www.feut.edu.al/single-pedagog.html?5a536e721fe812d012e3726e

https://www.yumpu.com/en/document/view/45316024/besa-shahini-cv-september-2013pdf-centre-for-southeast-/3

Date 24.01.2018

A N K E S E

DREJTUAR:     

Vezhguesit te Operacionit Nderkombetar te Monitorimit

Z.Teo Jacobs.

Drejtueses se Operacionit Nderkombetar te Monitorimit

Znj. Calavera.

Vezhguesve Nderkombetar te Procesit te Rivleresimit ne Republiken e Shqiperise.

Te nderuar Zoterinj!

Ne daten 22.01.2019 u konfirmua se, Prokuroria ne Republiken e Shqiperise ne nivelet me te larta te saj, eshte e kapur nga krimi, korrupsioni dhe politika.

Shembulli me i paster i kesaj ishte Donika Prela, nje funksionare e paskrupullt, e cila, nen mbrojtjen e premtuar prej politikes se inkriminuar, qe ajo ka shpetuar nga prangat dje dhe do te shpetoj edhe neser, ne daten 22.01.2019, i beri karshellekun me te madh publik te gjithe Shqiptareve dhe Vezhguesve Nderkombetar, me korrupsionin dhe parate e saj te pista.

Qendrimi i Vezhguesit Nderkombetar Teo Jacobs, ne seancen publike te Donika Preles ne KPK, ne daten 22.01.2019, ishte per t’u pershendetur nga te gjithe shqiptaret, mirepo KPK, qe dukshem iu ka nenshtruar listes qe i ka dhene politika, pati kurajon qe t’a injoronte publikisht Z. Jacobs, gjetjet dhe problematikat e thella te konstatuara prej tij per Donika Prelen, duke ia justifikuar asaj deklarimin e rreme, fshehjen e pasurise dhe perfshirjen, familjarisht me bashkeshortin, ne nje skeme te paster pastimi parash, te fituara si pasoje e korrupsionit, gjate ushtrimit te detyres.

Donika Prela nuk ka moralin dhe integritetin e duhur dhe as ndergjegjen e paster per te vazhduar ushtrimin e detyres se Prokurores ne Republiken e Shqiperise dhe   aq me pak te Drejtueses se Prokurorise se Krimeve te Renda.

Donika Prela, Prokurore e Republikes se Shqiperise prej 17 vjetesh dhe Drejtuese e Prokurorise, qe ka per detyre te hetoje krimet me te renda, ne daten 22.01.2019, duke sfiduar Kushtetuten dhe Legjislacionin civil, penal, ate ne fushen e rregullimit te marredhenieve te punes, legjislacionin tregtar dhe ate fiskal, i tregoi te gjithe shqiptareve dhe  Shteteve anetare te BE se, ajo nuk do t’ia dije per ligjin e qe nuk ka respektuar detyrimin e ruajtjes se integritetit, si gjate ushtrimit te detyres, ashtu edhe ne veprimtarite jashte funksionit.

Ne daten 22.01.2019 Donika Prela u shpreh para KPK dhe Vezhguesit Nderkombetar Z. Jacobs se, ajo dhe bashkeshorti i saj kane jetuar ne Shqiperi dhe jo ne nje nga vendet e BE prej nga vjen Z. Jacobs dhe se, ne Shqiperi eshte normale te mospaguash taksa.

Gjithashtu ajo deklaroi se, ne Shqiperi mund t’i marresh lirshem para hua cdo personi dhe ne cfaredo shume qe te duash, pa qene e detyruar fare te pyesesh se nga vijne keto para. Madje ajo shkoi edhe me tej duke theksuar se, ne Shqiperi keshtu ka qene dhe keshtu eshte.

Te nderuar zoterinj!

Misioni juaj ne Shqiperi eshte historik dhe se ju, do te mbaheni mend dhe do te hyni ne Histori, si ne vendin tuaj dhe ne Shqiperi, per kapacitetin, ndergjegjen, vullnetin dhe kembenguljen ne luften per pastrimin e sistemit te Drejtesise ne Shqiperi dhe ne kontributin per krijimin e nje Shqiperie Europiane.

A mund te lejoni ju qe Donika Prela te ofendoje nje komb te tere, per te justifikuar korrupsionin e vet dhe parate e saj te pista?????????

Fjalet e Z. Jacob ne daten 22.01.2019 nuk duhet te mbeten aty, perndryshe do t’a njollosin edhe ate, jo vetem ne Shqiperi, por edhe ne Shtetin e vet dhe pergjegjesia eshte e pashmangshme.

Operacioni Ndekombetar i Monitorimit ka 6 dite kohe, per t’i kerkuar KPK te beje detyren sic duhet dhe per t’i treguar vendin Donika Preles.

Nga hetimi i kryer prej KPK dhe ONM rreth kriterit te pasurise se Donika Preles rezultoi se, per peridhen 2003-2012, ajo ka deklaruar si te ardhur nje page te konsiderueshme te bashkeshortit te saj Vangjel Prela si inxhinier tek Shoqeria e Ndertimit “Bruci” shpk.

Si e vertetoi KPK kete fakt?

Perse i mori KPK te mireqena deklarimet e Donika Preles ne lidhje me kete fakt? A ka ndonje dokument zyrtar, te mbajtur sipas percaktimeve te legjislacionit shqiptar qe t’a konfirmoje ekzistencen e kesaj marredhenie juridike pune?

Deklarimet e Donika Preles ne lidhje me punesimin e bashkeshortit te saj jane te rreme, pasi, ne te vertete, Vangjel Prela nuk ka qene asnjehere i punesuar ne kete shoqeri, por ka qene investitori kryesor i saj dhe perfitues nga biznesi i ndertimit te pasurive te paluajtshme.

Ai me vetedije dhe ne marreveshje me Doniken dhe Shoqerine Bruci, nuk figuron zyrtarisht ortak ne kete shoqeri, pasi nuk mund te justifikoje parave qe ka investuar ne aktivitetin e ndertimit te Shoqerise Bruci Shpk, por, marredhenia e ngushte e interesave ndermjet tyre, kohezgjatja e saj dhe perfitimi prej Donika Preles, i pasurive te paluajtshme nga kjo shoqeri, jane evidente dhe u pranuan edhe nga vete Donika Prela ne seancen e dates 22.01.2019.

Perse nuk lidhi kontrate pune me shkrim Vangjel Prela per kryerjen e detyres se Inxhinierit tek Shoqeria e Ndertimit Bruci Shpk???

Kodi i Punes se Republikes se Shqiperise ka hyre ne fuqi qe ne vitin 1995, i miratuar me Ligjin Nr.7961 date 12.07.1995.

Sipas percaktimeve te nenit 21 te Kodit te Punes, marredhenia juridike e punes ne Republiken e Shqiperise krijohet dhe vertetohet nepermjet Kontrates se Punes me shkrim, qe lidhet ndermjet punedhenesit dhe punemarresit.

Forma me shkrese e Kontrates se Punes eshte e detyrueshme per te vertetuar nje marredhenie te rregullt punesimi.

Perse Donika Prela lejoi qe bashkeshorti i saj te punonte ne te zeze, pa kontrate, i padeklaruar dhe i pasiguruar???

Ne vitin 2003 kur Vangjel Prela pretendon te kete filluar marredhenien e punes me Shoqerine Bruci Shpk, Donika Prela kishte mbaruar studimet ne Shkollen e Magjistratures, qe perfaqeson nivelin me te larte arsimor, per njohjen dhe zbatimin e legjislacionit dhe te se drejtes ne Republiken e Shqiperise dhe ishte emeruar me detyre Prokurore.

Edhe sikur te supozojme se Donika Prela, nuk ka patur njohuri nga legjislacioni mbi punesimin, si specialiste e legjislacionit penal, e ka mjaft te qarte qe, mosnjohja e ligjit nuk te perjashton nga pergjegjesia penale per fshehje te te ardhurave dhe mospagimin e taksave.

Edhe nese Vangjel Prela nuk ishte ne dijeni te detyrimit ligjor per lidhjen e kontrates se punes me shkrim me Shoqerine Bruci Shpk, vete shoqeria e ka patur shume te qarte kete detyrim ligjor, pasi mosrespektimi prej punedhenesit te detyrimit ligjor per lidhjen dhe deklarimin e kontrates se punes me shkrim me punemarresin, sipas percaktimeve te neneve 21 dhe 202 te Kodit te Punes, perben shkelje qe sjell denimin e punedhenesit me gjobe, ne masen e 30 fishit te pages minimale mujore

Si mund te vertetohet ekzistenca e marredhenies juridike te punes se Vangjel Preles me Shoqerine Bruci Shpk, persa kohe qe ndermjet tyre nuk eshte lidhur asnje kontrate pune?

Si mund te pretendohet dhe te pranohet qe Vangjel Prela ka qene i punesuar tek Shoqeria Bruci Shpk, persa kohe qe ai nuk rezulton te jete deklaruar prej shoqerise ne Tatime si punetor i saj, dhe as nuk figuron ne listat e te punesuarve dhe as ne listat e pagave, te depozituara prej shoqerise ne Tatime, gjate periudhes se pretenduar te punesimit ?????

Si mund te konfirmohet vlera e pages se Vangjel Preles tek Shoqeria Bruci, persa kohe qe nuk rezulton qe kjo shoqeri, t’i kete bere keto pagesa per llogari te tij, as me banke dhe as nepermjet arkes se shoqerise ?????

Sipas legjislacionit shqiptar ne fushen e ndertimit, per lejimin e operimit ne sektorin e ndertimit, Shoqerite jane te detyruara te deklarojne dhe te rregjistrojne ne organet licensuese, emrat e inxhiniereve te punesuar dhe kualifikimet e tyre.

Nese Vangjel Prela ka punuar si inxhinier i Shoqerise Bruci prej kaq shume vitesh, atehere perse nuk eshte deklaruar prej saj asnjehere si inxhinier i shoqerise ne institucionet licensuese?

Si mund te pranohet qe Vangjel Prela ka qene thjesht punetor ne kete shoqeri, nderkohe qe nuk ekziston asnje dokument qe te konfirmoje ekzistencen e marredhenies juridike te punes, llojin e punes se kryer dhe pagen qe ai ka marre????

Sipas Legjislacionit fiskal dhe tatimor ne Republiken e Shqiperise, Shoqerite tregtare jane te detyruara te deklarojne ne tatime punonjesit e tyre dhe pagat, si dhe te depozitojne ne afat listpagesat, me numrin e punonjesve dhe pagat e dhena.

Emri i Vangjel Preles nuk rezulton ne asnje dokumentacion shteteror, as ne organet e licensimit te shoqerise Bruci, as ne organet tatimore, as ne sigurime dhe as ne vete dokumentacion e brendshem te shoqerise.

Edhe sikur te pranojme se kontrata e punes se Vangjel Preles ka qene verbale,  e lidhur me goje ndermjet punedhenesit dhe punemarresit, si marreveshje xhentelmenesh, si mund te justifikohet mosdeklarimi i tij si inxhinier i shoqerise, mosdeklarimi i tij si punonjes i shoqerise, mospagimi i detyrimeve per taksat dhe sigurimet prej ketij punonjesi apo per llogari te tij, fakti qe shoqeria nuk disponon asnje dokumentacion te brendshem juridik apo ekonomiko financiar ne lidhje me kete person, mbi punen qe ai ka bere dhe pagen qe ka marre ???????

Problemi ne rastin konkret nuk duhet te devijohet, duke u interpretuar si pergjegjesi e Shoqerise Bruci, per mospagimin e sigurimeve per punetorin Vangjel Prela.

Duhet te jete e qarte per ONM se, Vangjel Prela nuk ka qene punonjes i kesaj shoqerie dhe nuk rezulton asgjekundi qe te kete punuar per kete shoqeri. Duke mos qene punetor i deklaruar, Shoqeria nuk kishte sesi te paguante ne interes te tij, taksa, tatime dhe sigurime.

Donika dhe Vangjel Prela nuk mund te shfajesohen, duke ia ngarkuar pergjegjesine Shoqerise Bruci per mospagimin e sigurimeve.

Ne rastin me te mire, duke perjashtuar skemen e pastrimit te parave te pista, perse e lejoi Donika Prela kaq gjate punen ne te zeze te bashkeshortit te saj ????

Sipas Ligjit Nr.9920 date 19.05.2008 “Per Procedurat Tatimore ne Republiken e Shqeperise”,  Shoqerite tregtare jane te detyruara te deklarojne te gjithe punonjesit e tyre, perndryshe penalizohen, jane te detyruara te bejne te ditura ne shtet, listat e punonjesve dhe pagesat e kryera per to, si dhe jane te detyruar te paguajne taksat, tatimet dhe sigurimet per nje marredhenie pune.

Shoqeria Bruci nuk ka patur asnje detyrim per te paguar taksa apo per te derdhur sigurime per Vangjelin e Donikes, pasi Vangjel Prela nuk ka qene punetor ne kete shoqeri.

Si i eshte dhene paga Vangjel Preles, meqe nuk eshte kryer me banke????

Donika Prela u mbrojt duke thene se pagesat jane kryer “KESH” ne dore.

Por ky KESH si u dha, persa kohe qe Shoqeria nuk disponon asnje dokumentacion juridik apo ekonomiko financiar mbi punen e kryer dhe pagesat e bera per llogari te Vangjel Preles dhe se, nuk rezulton qe keto paga te kene dale nga arka e shoqerise me mandat pagese ??????

Pagesat “KESH”, Vangjel Preles ia ka dhene ne dore Administratori i Shoqerise nga xhepi i tij, apo ia ka dhene ndonjeri prej ortakeve te shoqerise prej te ardhurave te veta, pasi as ne dokumentacionin ekonomiko financiar te Shoqerise dhe as ne arken e saj, nuk ka asnje gjurme pagesash te kryera prej Shoqerise Bruci, si page per Vangjel Prelen.

Si ka mundesi qe per nje periudhe punesimi kaq te gjate 8 vjecare, 2003-2011, as Donika Prela dhe as Vangjel Prela nuk u interesuan ndonjehere mbi ligjshmerine e ketij punesimi dhe mbi vijueshmerine e procesit te pagimit te taksave, tatimeve dhe sigurimeve per Vangjel Prelen, nderkohe qe Donika Prela ushtronte ndjekje penale dhe kerkonte denimin e te gjithe atyre njerezve dhe shoqerive tregtare, sipas neneve 180, 181 dhe 145 te Kodit Penal.  

Padia Civile e Donika Preles se dates 30.07.2018, ndaj Shoqerise Bruci Shpk, eshte vetem nje farse. Eshte lehtesisht e perceptueshme qe kjo padi u ngrit sa per sy e faqe, per te mbuluar krimin e Donika Preles, pas zbulimit te skemes se pastrimit te parave te saj te pista nepermjet bashkeshortit Vangjel Prela.

Perse Donika Prela, pas 15 vitesh, zgjodhi te mbrohej ndaj Shoqerise Bruci me padi civile dhe nuk beri kallzim penal?

Si mund t’i mbuloj Donika Prela krimet e kryera ne kete rast ne fushen e taksave, tatimeve dhe ne sigurime, nepermjet nje padie civile, se ciles i ka kaluar afati 3 vjecar i parashkrimit, sipas percaktimeve te nenit 115 te Kodit Civil dhe nenit 203 te Kodit te Punes, per pretendime te punemarresit ndaj punedhenesit?

Pse duhet nje gjykate te detyroje Shoqerine Bruci t’i paguaje sigurime Vangjel Preles, bazuar tek marreveshja e pajtimit apo e ndermjetesimit qe mund te arrijne ata para gjykates,por qe nuk ka asnje justifikim dokumentar?

Sigurisht qe, per bashkepunetoret ne krim, marreveshja per te paguar nje shume te paperfillshme parash nuk eshte asgje, ne krahasim me vleren qe merr kjo marreveshje per mbulimin e krimit.

Si mund te detyrohet Shoqeria Bruci nga nje gjykate, qe te paguaje sigurime per Vangjel Prelen, nderkohe qe ai nuk rezulton te kete qene punetor i rregjistruar dhe i deklaruar i saj?

Edhe nese nje gjykate do t’ia njohe kete te drejte Vangjel Preles, si do te behet pagimi i kontributeve per Vangjel Prelen nga Shoqeria Bruci, apo perseri KESH ne dore, ashtu si edhe paga ????

A mund te kaperdihet prej Operacionit Nderkombetar te Monitorimit fakti qe kjo padi pati zgjidhje me pajtim ndermjet paleve, qofte ky pajtim i kerkuar nga Bruci?

Vertetimi i punesimit qe ka leshuar Shoqeria “Bruci” Shpk dhe qe nuk shoqerohet me asnje dokumentacion ligjor, tatimor apo ekonomiko financiar te shoqerise, a mund te jete i mjaftueshem per ONM per te justifikuar burimin e paligjshem te te ardhurave te Donika Preles apo skemen e ngritur prej saj per pastrimin e parave?

Te nderuar!

Vangjel Prela ka qene bashkeinvestitor tek Shoqeria Bruci Shpk dhe ka perfituar interesa pasurore te paligjshme prej kesaj Shoqerie.

Donika Prela deklaroi ne daten 22.01.2019 se Shqiperia nuk eshte njeri nga vendet e Bashkimit Europian, duke harruar se prej disa vitesh, i gjithe legjislacioni ne Republiken e Shqiperise eshte perafruar me ate te BE, duke harruar se Shqiperia eshte vend kandidat per t’u bere pjese e BE dhe se te gjithe Shqiptaret aspirojne te behen qytetare europiane sa me pare.

Eshte e paligjshme dhe e padrejte qe te shkarkohen pa asnje motiv dhe vetem me urdhera politike, disa gjyqtare dhe prokurore, ndersa nga ana tjeter te legalizohet fenomeni i mospagimit te taksave, tatime, sigurimeve apo marrja hua e parave te pista nga njerez te inkriminuar, me kosto kaq te larte per Shqiperine dhe Shqiptaret, vetem e vetem sepse duhet te shpetohet Donika Prela.

Ndergjegja gjate ushtrimit te funksionit zyrtar, ne rradhe te pare ka misionin edukativ per publikun, rreth parimeve dhe vlerave.

Cfare shembulli dha Donika Prela duke deklaruar se, mospagimi i taksave dhe tatimive, puna ne te zeze dhe shmangia nga sigurimet, apo perdorimi i parave te dikujt tjeter pa te te interesuar nese jane te pista, mund te perbenje problem per shtetet e Bashkimit Europian, por jo per Shqiperine ?

Donika Prela eshte nje punonjese aksidentale ne sistemin e drejtesise, pa kulture qytetare, pa ndergjegje morale dhe ligjore, pa respekt ndaj vlerave, qe sfidon publikisht parimet e funksionimit te shtetit ligjor dhe perdhos perpjekjet kombetare e ato te faktorit nderkombetar per integrimin e Shqiperise ne BE.

Donika Prela duhet te shkarkohet nga KPK sipas percaktimeve te neneve 4 pika 2 dhe 61 pika 5 te Ligjit Nr.84/2016 “Per rivleresimin Kalimtar te Gjyqtareve dhe te Prokuroreve ne Republiken e Shqiperise”, pasi keto sjellje, veprime dhe deklarime publike te saj, perbejne akte dhe sjellje qe cenojne rende figuren dhe funksionin e Prokurorit ne Republiken e Shqiperise, me ndikim fondamental ne humbjen e besimin te publikut tek sistemi i drejtesise.

Donika Prela, funksionare e larte e Shtetit Shqiptar, mendon se ka te drejte te  ofendoje mbarekombetarisht bashkeshtetasit e saj, duke deklaruar se, ne Shqiperi askush nuk paguan taksat, tatimet apo sigurimet apo se te gjithe marrin borxh para te padeklaruara  apo te pista nga cilido, pa qene te detyruar te pyesin per burimin e tyre, por Donika Prela harron se, pervec asaj, Vangjelit dhe Brucit, te gjithe subjektet e tjere tregtare, persona fizik apo juridik, qe nuk kane paguar taksat, tatimet apo sigurimet ne Republiken e Shqiperise, jane denuar jo vetem administrativisht nga administrata tatimore, por edhe penalisht dhe se, njerezit e ndershem dhe te ndergjegjshem te Republikes se Shqiperise, gjithmone i kane marre dhe vazhdojne t’i marrin huate ne banke dhe as nuk e cojne neper mend, jo me te guxojne te justifikojne marrjen hua te parave te pista nga njerez te inkriminuar.

Mbase ligjit penal, Donika Prela, ka mundur t’i shpetoje deri tani, por shkarkimit nga detyra nuk mund t’i shpetoje, pasi, sipas percaktimeve te nenit D pika 3 te Aneksit te Kushtetutes se Republikes se Shqiperise, pagat e bashkeshortit dhe kursimet nga pagat e tij, qe ajo ka deklaruar, nuk jane nje e ardhur e ligjshme e saj, pasi nuk jane paguar detyrimet tatimore dhe, si te tilla, nuk mund te konsiderohen dhe as nuk e shpetojne dot nga shkarkimi.

OMN e ka per detyre funksionale te justifikoje me vepra, besimin e popullit shqiptar tek rroli i saj per clirimin e sistemit te drejtesise ne Shqiperi.

Korrupsioni i saj eshte ves i shemtuar dhe krim individual, ndersa nenshtrimi i saj nga politika, eshte krim shteteror ndaj shqiptareve

Donika Prela nuk mund te jete Prokurore e Republikes se Shqiperise. Diten qe ONM do t’a lejoje kete, ben mire te largohet, pasi perben thjesht kosto per Shqiptaret dhe kjo Shqiperia jone, le te vazhdoje ne paligjshmeri, ashtu sic deklaroi Donika Prela publikisht ne daten 22.01.2019.

Ish-kryeministri Sali Berisha ka pritur ditën e sotme, ish-kryenegociatoren e Republikës së Kosovës, Edita Tahiri.

Gjatë këtij takimi është diskutuar për idenë e rrezikshme të ndarjes së Kosovës, ide e hedhur në treg nga presidenti Hashim Thaçi e personazhe të tjera në Prishtinë, që sipas ish-kryeministrit Sali Berisha janë flamurëmbajtës të Beogradit.

LEXO EDHE:

FOTO/ Pasojat dramatike që do sjellë ulja e normës së kompensimit të prodhuesve bujqësorë

Njoftimi i takimit të ish-kryeministri Sali Berisha me Edita Tahirin:

Takim me ish zevendeskryeministren dhe kryenegociatoren e Republikës së Kosovës, Edita Tahiri!

Ne kete takim Zj. Edita Tahiri shoqerohej nga zj. Edith Harxhi, drejtore e Albanian Policy Center.

Ne diskutuam gjeresisht mbi veprimet e rrezikshme antikombetare te argateve te Beogradit ne Prishtine dhe Tirane, te cilet me veprimtarine e tyre jane shnderruar haptas ne flamurmbajtes te idese se serbomadhise dhe ndarjes, coptimit te territorit te Kosoves.

Kjo ide antikombetare dezubilizuese qe ndez flaket e nje konflikti te sapo shuar ne rajon, u shpalos qarte dhe pa ekuivok nga dishepulli i Slobodan Millosheviçit, Vuçiç edhe gjate vizites se tij te fundit ne Kosove, gjate te ciles ne menyre te perseritur u betua, duket edhe ne emer te argateve te tij shqipfoles albanofob te Tiranes dhe Prishtines, se Serbia do behet me e madhe.

Ne kete takim konstatuam se flamurmbajtesit albanofob, shqipfoles te Serbomadhise i kane bere me qendrimet e tyre Kosoves, Shqiperise dhe kombit shqiptar demin me te rende pas protokollit te Korfuzit.

Projekti i tyre do te deshtoje njelloj siç deshtou protokolli i Korfuzit por megjithekete demi aktual eshte kolosal.

Kosova e pavarur eshte pothuaj e paralizuar dhe ne çberje, njohjet e saj nderkombetare jetike kane ndaluar si rezultat i presionit, parave te Beogradit dhe veprimeve te fshehta e te hapta te argateve te Beogradit.

Kurse Edi Rama, duke mos plotesuar asnje nga kushtet e Keshillit te Ministrave te BE per hapjen e negociatave shfrytezon angazhimin e tij ne projektin e Serbise se madhe per te justifikuar deshtimin dhe bllokimin nga rregjimi i tij kakistokratik i hapjes se negociatave.

Nga Artan Lleshi, Gjomarku.

Po e filloj këtë shkrim duke cituar disa rrjeshta nga fjala e mbajtur nga Kryetari i Republikës se Shqipërisë, Shkëlqesia e tij, Ahmet Zogu, në mbledhjen e Sesionit të Parë të Legjislacionit të Parë, nën drejtimin e Kryetarit te Senatit, z. Eshref Frasheri.

                                        “Zoterinj!.

Parlamentin e Parë të Shqipnis Republikane te mbledhun këtu, vij me e salutue me gaz dhe kënaqesi. (Duartrokitje). Midis të tjerave në fashikullin që kam nder duar me ra ne sy nje deklarate se cilës shumë studiues i jane shmangur dhe kanë përtuar politikisht t’i hynë valles së zgjidhjes. Ne këtë fjalim thuhet; “Punët e caktimit definitiv të kufinjve me shtetin Serb, Kroat dhe Slloven shpresojme dhe urojme  me gjithë zemër te zgjidhen pa vonime”

“Me Turqinë e Re hymë ne relacjone zyrtare dhe nënshkruem një traktat të vendosjes së pergjallun të miqësis” Fjalimi përfundon me lajmin për Arsimin dhe hapjen e Liceut te Vajzave në Durrës, në vazhdë të respektit te përparimit dhe lartësimit te figurës së gruas dhe pershendetet me duartrokitje nga të gjithë senatorët dhe deputetet. Në këtë kontekst, për mua si autor i ktij shkrimi lind pyetja !

Kush ishte Turqia e re dhe kush i rezikonte kufinjtë?

!. Miq  lexues! Dashamirës te Mirditës dhe bajrakëve te saj! Sivjet mbushen 100 vite nga vrasja e fisnikut dhe pricit me te dëgjuar te Mirditës Prenk Bib Doda. Per te ballafaquar historine me historianet qe e kanë ngatërruar atë, une zgjodha disa nga etapat historike deri ne legjislacionin e parë të Republikës se Shqiperisë. Lidhja Shqiptare e Prizerenit dhe Shpallja e Pavarësisë mbeten dy kapitalet historike shqiptare të pazevendësueshme, por në të dyja kapitalet historike, Mirdita dhe Prenk Bib Doda kanë patur rolin direkt dhe të pazëvendësueshem. Ne njerën anë prania e Dom Nikollë Kaçorrit në Qeverinë e Vlorës dhe nga ana tjetër, prania dhe autoriteti Patriotik dhe Atdhetar i Prenk Bib Dodës si Minister i jashtem në vitin 1914, direkt zevendësues i Turan Pashës dhe më vonë Ministër i Punëve Botërore, si zevendësues i Mid’hat Frashërit. Provuar nga dokumenta me burime të cituara, mësojmë se Prenk Bib Doda ka qene nënkryetar i komisisionit të Delegatëve të Konferencës se Paqes ne Paris dhe ka luajtur nje rol Vendimtar në themelimin dhe mbrojtjen e Kufinjve Kombetar.

Vrasja e Prenk Bib Dodes me 1919 penalizoi rende Mirditen dhe mbarë Veriun për tu përfaqesuar ne Dhomën e Parë të Këshillit Kombëtar të Senatit  në zgjedhjet e 31 Janarit 1920. Gjatë periudhës së Shpalljes së Pavarësisë, Prenk Bib Doda i kishte krijuar vetë ekuivalencat dhe në të gjitha bisedimet për kufinj ose luftrat, e në mungesë të tij, do te merrnin pjese një Beg dhe një Kapidan dhe dy ekujvalencat e para ishin Marka Gjoni -Avdi Beu, Prenk Llesh Gjoni- Masar Beu.

Me vrasjen e Prenk Bib Dodës, në të dyja listat për Këshillin Kombëtar të Senatit si në Listën e Kryetarit Xhemal Naipi, si në listën e Dhimitër Kacimbres mungonte përfaqësimi mirditas, ndaj për qellime tepër te rëndesishme politike për të patur një rol të rendësishëm në mbrojtjen e vendimeve te Konferencës se Paqes, Marka Gjoni dhe Prenk Llesh Gjoni si President dhe Minister Luftë gjithashtu edhe Zef Ndoci si Minister i Jashtëm, krijuan Republikën e Mirditës me 1921. Fuqitë e mëdha dhe shtetet fqinje kishin synuar të coptonin Shqipërinë, por moscoptimi i Mirditës ndoshta do të ruante zemrën e Kombit të paprekur nga revanshimi serbo-malazez.

Në këtë kuptim ata (togat serbo-malazeze, me mision copëtimin e trojeve tona) zbritën deri ne breshtë e Kolikë dhe masakruan e prenë djemtë e miqtë ma të mirë të Mirditës për të mposhtur qëndresen, ndërsa Qamili (Haxhi) bënte barrë për nga Jugu në drejtim të Veriut. Këshilli Kombëtar i Senatit me vonë eshte ndergjegjesuar dhe ka ndërmarrë hapa konkret duke deleguar patriotin Bajram Curri për bisedime rrafsh per rrafsh me Bajraktarin e Oroshit Preng Marka Prenga, si shtylla më e afërt e Kapidanit te Mirdites. U ra dakord që Mirdita të përfaqesohej dhe ashtu u veprua. Në fillim të këtij shkrimi kam përshkruar fjalimin e Ahmet Zogut në Mbledhjen e Parë të Legjislacionit të Parë, dhe në atë mbledhje ka qenë prezent edhe deputeti i parë për Mirditen, Prenk Llesh Gjoni.

Pra Mirdita u përfaqësua. Në vitin 1927 Prenk Llesh Gjoni  vdiq i helmuar dhe vendin e tij e mbajti i kusheriri, Mark Kapedani i cili njiheresh ishte edhe N/Prefekt i Shkodres. Mark Kapedani u vra ne Peqin me 1933,  gjithashtu në krye te detyrës. Por më e rëndesishmja është se pas ekuilibrimit të detyrave dhe të vullnetit politik të Prenk Bib Dodës, fuqitë më të besueshme ndërkombetare për të patur garanci ne zhvillimet politike shqiptare, kërkuan që Gjon Marka Gjoni te zgjidhej Senator i Përjetshem i Republikës së Shqipërise dhe ashtu u veprua. Gjon Marka Gjoni u zgjodh Senator i Perjetshëm, por këtë Senat e lau me gjakun e freskët të dy djemve ma të mirë të tij, me pushkatimin e Kapidan Mark Gjomarkut dhe të Llesh Gjomarkut në hyrje të rendit sllavo-komunist, ashtu sikur u vranë dhe u zhduken nga regjimi i biri i Preng Llesh Gjonit, major Nikollë Prengë Lleshi, si dhe kusheriri i tij i parë, Frrok Dodë Lleshi. Me këtë rast e përmes këtij shkrimi, dua të falenderoj të 12 bajrakët e Mirditës për sakrificat dhe gjakun e pastër që derdhën  krah Kapedanit te Mirditës, në mbrojtje të vlerave katolike, patriotike dhe antikomuniste.

Foto të ceremonice të zhvilluar më 28 nëntor 1932 në Kaninë dhe Vlorë

Nga Kastriot Dervishi

Në Parlamentin e Shqipërisë problemi i varrit të Ismail Qemal Vlorës u ngrit në fund të vitit 1931. Më mbledhjen e datës 11 dhjetor 1931, deputeti Petro Poga tha se kishte vizituar varrin së bashku me kolegun e tij Ibrahim Xhindi dhe ishte befasuar nga ajo çfarë i shihnin sytë. Deputeti Abdurrahman Salihu tha se për zhvendosjen e eshtrave nga Kanina në Vlorë, Mbreti Zog kishte paguar shumën e 1 mijë frangave ar.

Revista “Minerva” shkruan më 8 janarit 1932 në faqe të parë të saj se ishte “zbuluar” varri i Ismail Qemalit, duke dhënë një dëshmi se gati konsiderohej i harruar.  Shteti mori përsipër organizimin e ceremonisë zyrtare. Parlamenti zgjodhi si përfaqësues të tij deputetët Eshref Frashëri dhe Zoi Xoxa. Mbreti Zog caktoi përfaqësues gjeneralin Leon de Gilhardi. Qeveria caktoi ministrat Milto Tutulani dhe Hilë Mosi.

Ceremonitë u zhvilluan më 28 nëntor 1932, me rastin e 20-vjetorit të pavarësisë. Me flamurin që është ngritur në Vlorë më 28 nëntor 1912, janë bërë fotografitë e rastit. Et’hem Vlora ia dorëzon flamurin prefektit Abedin Nepravishta, ndërsa ky ia jep ministrit të Arsimit, Hilë Mosi, i cili do ta dorëzonte në Muzeun Kombëtar. Në varrin e Ismail Qemal Vlorës, skulptori Odise Paskali kishe skalitur talentin e tij të rrallë.

Tani hallexhinjtë që ikin per nje cope buke jo vetëm do dhunohen si dikur, por ndaj tyre do perdoret edhe forca e armës se policisë nderkombetare në kufij apo dhe….

E them hallexhinjte sepse boset e krimit, trafikantet miq dhe bashkpuntore te qeveritareve nuk kane nevoje te ikin malit drejt greqise apo permes detit drejt Italise per nje cope buke…. ata levizin me pashaporta sherbimi apo diplomatike…. pushteti per ta interesohet tju nderroje emer dhe mbiemer duke i ruajtur keshtu nga drejtesia dhe interpoli.

Trafikantet miq te qeveritareve pervese, e cajne detin mesper mes me tonelata droge pa ju bere syri terr per askend….. ata paguajne gjithshka, ata blejne voten dhe sjellin krim qeverite ne pushtet…….ata jane hijet e nates ne zyrat qeveritare dhe sidomos ne ate kryeministrore.

Vrasesit me pagese qellojne me porosi pa ju dridhur dora kundershtaret e krimit te organizuar dhe trafikut…. gjyqtarët, komisaret e policise ne mes te rruges, ne mes te Tiranes, ne mes te mejdanit dhe ky shtet palaco nuk di gje……. ky kryeminister i pa pergjegjshem qesh dhe ironizon te vraret.

Shqiptaret e shkrete perballe dy alternativave vrastare.

Kuvendi i Shqipërisë filloi diskutimin për miratimin e një marrëveshjeje ndërkombëtare të pazakontë, e cila do t’i japë të drejtë oficerëve nga Agjencia e Rojës Bregdetare dhe Kufirit Europian të veprojnë në territorin shqiptar “me kompetenca ekzekutive”.

Marrëveshja, e cila u publikua në faqen zyrtare të Kuvendit të Shqipërisë, përcakton se oficerët do të mund të ushtrojnë kompetenca në territorin e Republikës së Shqipërisë dhe në raste të veçanta, Shqipëria mund t’i ngarkojë të veprojnë në emër të saj.

“Gjatë kryerjes së detyrave dhe ushtrimit të kompetencave të tyre, anëtarët e ekipit do të autorizohen të përdorin forcën, duke përfshirë armët e shërbimit, municionin dhe pajisjet, me pëlqimin e Shtetit Anëtar të origjinës dhe Republikës së Shqipërisë,” thuhet në marrëveshje.

“Anëtarët e ekipit gëzojnë imunitet nga juridiksioni penal i Republikës së Shqipërisë në kuadrin e akteve të kryera në ushtrimin e funksioneve zyrtare të anëtarit të përmbushura në përputhje me planin operacional,” shkruhet më tej në marrëveshje.

“Anëtarët e ekipit do të gëzojnë imunitet nga juridiksioni civil dhe administrativ i Republikës së Shqipërisë në lidhje me të gjitha veprimet e kryera prej tyre në ushtrimin e funksioneve të tyre zyrtare sipas planit operacional,” vijon më tej marrëveshja.

Azilkërkuesit shqiptarë u kthyen në shqetësim të vazhdueshëm për disa vende Europiane në vitet 2015 e 2016, ku dhjetëramijëra shqiptarë dorëzuan aplikime për azil në vende të ndryshme, kryesisht Gjermani e Francë.

Numri i kërkesave për azil ka rënë gjatë dy viteve të fundit, por shqetësimi vijon të mbetet për shumë vende anëtare.

Marrëveshja do të jetë në fuqi për një afat të pacaktuar./BIRN

Në fillim të protestës ishte dikush që ra në sy pasi dilte shpesh nëpër media duke dhënë deklarata dhe shprehej se kishte ardhur posaçërisht nga Anglia vetëm që të mbështeste studentët.

Ai është Gent Jakupi nga Shkodra, dhe ishte në fillim një ndër më rezistentët e protestës ku ka qëndruar disa net edhe gjatë natës tek kryeministria.

Por më pas ai ka filluar që të përçajë protestën me metoda të ndryshme, madje disa prej studentëve u ka bërë edhe presion.

Pas një investigimi të bërë rezulton që Jakupi është një person që dashuron Serbinë, Putin si dhe  Enver Hoxhën dhe është aty vetëm për përçarje.

Tek studentët sjelljet e tij kanë sjellë hije dyshimi që ai mund të jetë agjent Serb apo Rus.

Prej 10 ditësh ai nuk ishte dukur, teksa sot është shfaqur tek ngujimi në UPT dhe para studentëve ka pranuar se ka marrë para për kauzën.

Pasi kryeministri i Shqipërisë Edi Rama ia delegoi detyrën e ministrit të Punëve të Jashtme Gent Cakajt, kanë ardhur reagime edhe nga Lëvizja Vetëvendosje e cila e pati kundërshtuar që nga fillimi Cakajn në këtë post, për siç kanë thënë ata mbështetjen që Cakaj i ka dhënë idesë për ndarjen e Kosovës.

Reagimi i Zaimit: 

Simpatizantët e Partisë Socialiste duhet të mos jenë të verbër. Le të lexojnë në internet shkrimet e Batonit kundër Ramës dhe kundër PS, para vitit 2013. Baton Haxhiu është mik i të gjithëve, dhe siç tregon vetë ka patur miqësi edhe me Berishën edhe me Metën, por siç dallohet qartësisht, ai është mik më i ngushtë me pushtetin, cilido që e mban atë pushtet. Tash e ka Rama pushtetin, ndaj Baton Haxhiu është bërë konfidanti më i madh i Ramës, shkon në takimet e nivelit të lartë bashkë me Ramën, i sugjeron dhe i përcakton këshilltarë, ministra e zv.ministra, dhe sigurisht e ndikon për qëndrime politike. Përse Baton Haxhiu kështu? Përse kaq lart dhe me ndikim? Se është i mençur? Se është i pasur? Se ka një media? Jo, ka dhe më të pasur, dhe më të mençur, dhe pronarë mediash e gazetarë me më shumë ndikim.

Baton Haxhiu nuk ka hezituar ta shajë Erion Braçen kur ky i fundit ka kërkuar të merren masa ndaj miellit të dëmshëm që oligarkët e korporatës Devolli e sillnin prej Serbisë në Shqipëri.

E pikërisht ky Baton, që ka pranuar vetë lidhjet e tij me shefin e inteligjencës serbe gjatë luftës, Jovica Stanišiç-in, si dhe me drejtuesin e UDB-së për Kosovën, Zoran Stijoviç-it (i cili e përmend shërbimin e Batonit në librin e vet), ky Baton që gjatë luftës e shpalli veten të vrarë për të shpëtuar, ky Baton të cilit Veton Surroi i ka kushtuar librin “Përcaktimi i dashurisë së Marie Gjonit”, për të ekspozuar tre breza spiunësh në familjen e Batonit, ky Baton që kundërshtonte Ramën kur Berisha ishte në pushtet, dhe kundërshtonte Braçen kur ky kritikonte importin e miellit helmues nga Serbia, pra ky Baton i qartë e krejtësisht i lexueshëm, sot e përcakton politikën e jashtme të Shqipërisë me ndihmën këmbëngulëse të Ramës.

Edhe kur? Sot kur kufijtë në Ballkan janë më të paqëndrueshëm se kurrë.

Nje nderim per presidentin Rugova!

Te dashur miq, 13 vite me pare, me 21 janar te vitit 2006 mbylli syte pergjithmone arkitiketi i Kosoves se lire dhe te pavarur, themeluesi i shtetit te saj, burri mendjendritur i kombit tone, Gandi i Ballkanit dhe Europes, miku im i pahaharruar, Presidenti Ibrahim Rugova.

Presidenti Ibrahim Rugova ne kushtet e terrorit me te zi dhe pushtimit me te eger, aparteidit dhe segregacionit ekstrem, me nje guxim epik dhe vizion ndriçues, drite, themeloi shtetin dhe pushtetin paralel te shqiptareve, qytetareve me te shtypur te Europes.

Gjeni i mendimit atdhetar shqiptar dhe qendreses paqesore legjendare, Presidenti Rugova do te perfaqesonte çeshtjen e drejte te qytetareve te Kosoves dhe do te vendoste ate ne agjenden e kancelarive te medha perendimore.

Ai me vendosmeri do te udhehiqte popullin e Kosoves drejt lirise dhe pavaresise.

Se bashku me luften, gjakun, sakrificen e komandantit legjendar Adem Jashari dhe mijra e mijra luftetareve dhe te renve per liri si dhe ofensiven e fuqishme te NATOs kunder kasapit te Ballkanit, Presidenti Rugova do te bente realitet Kosoven e lire dhe te pavarur.

Sot pas 13 viteve, kur argatet e Beogradit ne Prishtine dhe Tirane, per hir te Serbise se Madhe duan te çbejne projektin e tij gjenial, shpirti i Presidentit Rugova fton çdo shqiptar te vertet te ngrihen fuqishem ne mbrojtje te sovranitetit, integritetit territorial, lirise dhe pavaresise se Kosoves dhe te fshijne nga faqja e dheut ne Tirane dhe Prishtine pushtetin e argateve te Beogradit dhe t’ju rezervojne atyre fundin qe meritojne, koshin e plehrave te tradhtareve te kombit tone. sb

Nje nderim per presidentin Rugova!

Nje nderim per presidentin Rugova!

Nje nderim per presidentin Rugova!

Nje nderim per presidentin Rugova!

Nje nderim per presidentin Rugova!

Nje nderim per presidentin Rugova!

Nje nderim per presidentin Rugova!

Nje nderim per presidentin Rugova!

Kelyshet e kurvit.

Kurvi nuk vraponte, ai ajo ecte fshehur, neper ferra, gemusha, fshihej neper shpella, kanale, kudo ku e therriste partia.

Kurvi shkonte edhe ne degen e brendeshme.

Kudo Kurvi ishte i pari..

Megjithese fukarallek kurvi breket e cqyera i linte neper ferra, ne dac duke u penguar, kacafytur, apo dhe duke pergjuar.

Kurvin e donin te gjithe….Brigadieri, pergjegjesi, sekretari, operativi, ata kurvin e vinin ne prove pse jo e merrnin dhe ne provim,,,,dhe po ti kalonte me sukses keto.

Kurvi ngrihej ne detyre.

Kurvi zbukurohej, mbasandaj rrumbullakosej dhe mbasandaj gjente shokun qe partia ja dhuronte.

Kurvi fillonte te pillte,pillte, pillte, por jo si te tjeret.

Nga perdorimi i shume vajrave lubrifikuese, kurvit nepermjet kembeve i dillnin jo femije, por xhapike, urithe, neperka me helm,,, qe me vone i merrte partia e kurvit si kelyshet e saj.

Koha kalonte, kurvi plakej, xhapiket rriteshin, ferrat plot me breke te grisura dhe eren e tyre te ndyre, por kurvi ndiente kenaqsi, nga ferratdhe era.

Kurvit tanime ishin ata qe vendosnin per gjithshka,edhe per jeten e te tjereve.

Kurvi dilte dhe mbante fjalime, syte kurvi i kishte te kuq, kurvit e tjere shikonin se cili duartrokiste kurvin plak dhe cili jo, kurvi pergjinte gjithshka, sepse ne mbremje partia e kurvit donte raportin.

Por nje dite gjithshka u shkermoq nder kembet e kurvit, gjithshka u prish, askush nuk e degjonte me, askush nuk i fliste ne rruge, askush nuk ja kish me friken.

Kurvi u terbua, mori malet, iku larg.

Njerzit thane se shpetuan nga kurvi, dhe filluan ti gezoheshin jetes, por nuk ishte e thene.

Kurvi vertet kish ikur larg, por kelyshet e kurvit vertiteshin verrave, diten dhe naten, me dhe pa breke.

Kurvi kishte gjak te lig, nga ai gjak dilnin vetem zhapike me te ndyre se kryekurvi zhapik.

Kurvi iri ishte i perzier nga shume vajra dhe fabrika te ndyra.

Kurvin askush nuk e dalloj me, askush se preku, askush nuk u mor me te, dhe kurvi i ri filloj te rigrumbullohet perseri neper ferra, aty ata e ndienin apo ndiejne kenaqsine e eres se ndyre dhe brekeve te grisura te kurvit.

Kelyshi kurv u bojatis, ai ndrroi emer, fe dhe atdhe, kurvi ndrroj gjithshka, por jo ferrat ku ishte mesuar te jetonte me dhe pa breke,…..

Kurvi sot i ka te gjitha ngjyrat, kurvi ka miq ne parti, ai ka miq edhe atje ku dikur i helmatisi, sepse kurvi eshte kurv.

Vecse kurvit sot i mungon nje vend ku ta presin dhe zeri i tij te kumboje, te degjohet.

Kurvi ndjen dhimbjen qe askush nuk e repekton me, kurvi ndien dhimbe per mos vuajtjet e te tjereve.

Kurvi ishte mesuar te te pushkatonte, fuste ne burg, te interrnonte, te cnderonte te tjeret, pamvaresisht se vete kurvi neper ferra ishte zene dhe neper ferra ishte pjelle.

Kurvi ishte mesuar qe gjithe mashtrimet e tij te besoeshin nga te tjeret, kjo sot i dhemb.

Megjithe se Kurvi sor ka gjithshka, atij i mungojne tmerresisht ferrat, prandaj dhe ai terbohet.

Kurvit i mungon fjala ” mirmengjesh shoku kurvi”.

Si jeni. Dite qe nuk ju kemi pare. Ne juve ju kemi drite, ne eeeeee, dhe kurvi prandaj hidherohet, terbohet, mallkohet.

Kurvit nga goja nuk i dalin fjale por nje leng i zi i peshtire si vete kurvi, sepse kurvi eshte i bastarduar, ai ashte prodhim ferrash dhe i shume vajrave.

Kurvi ngelet kurvi sado kohe te kaloje, ai nuk ndryshon, nuk ndryshon sepse kurvi eshte prodhim ferrash.

Dhe prandaj or miq kurvit i thone kurvi.

Ruhuni nga kurvi, sado dhe sido qe te jete, ai eshte i peshtire.

Faksimile nga dënimi i dytë

Nga Kastriot Dervishi

Hyri në burg në moshë fare të re. Mundi të jetë i lirë vetëm disa muaj.

Kreu një burgim të gjatë nga viti 1950 e deri në vitin 1980. Gaqo Kaskaviqi, lindur në Korçë në vitin 1927 u dënua dy herë, duke regjistruar një kohë rekord burgimi.

-Periudha e vuajtjes së burgimit:

1950-1961: 10 vjet, 9 muaj, 3 ditë

1961-1980: 18 vjet, 8 muaj, 26 ditë

-Mosha në fillim të dënimit: 23 vjeç

-Mosha në mbarim të dënimit: 53 vjeç

 

Dënimi i parë

U arrestua më 22.4.1950 me 10 shtetas të tjerë: Andrea Diamanti, Jorgjia Burgaleci, Filloreta Karanxha, Thomaidha Shelke, Raqi Kotnika, Mehdi Agolli, Pandi Irakli, Ilo Bicolli, Vangjel Marko, Vasil Ciko.

Të gjithë akuzonin se bënin pjesë në partinë popullore antikomuniste, të krijuar nga A.Diamanti, e cila synonte të rrëzonte me dhunë pushtetin.

Veprimtaria sipas akuzës niste nga viti 1949.

Akuzohej edhe për tentativa arratisjeje. U gjykua nga Gjykata Ushtarake e Korçës, e cila me vendimin nr.120, datë 8.9.1950 i deklaroi fajtorë dhe i dënoi deri në 20 vjet burgim.

Kaskaviqi u dënua me 5 vjet burgim e punë të detyruar, por dënimi ishte më i gjatë sepse vuante edhe një dënim tjetër nga Gjykata Popullore e Beratit (vendimi nr.451, datë 22.11.1950) për mosdenocim krimi. U la në fuqi me vendimin nr.39, datë 15.2.1951 të Gjykatës së Lartë Ushtarake . U lirua nga burgu më 25.1.1961 kur po kryente dënimin në repartin nr.303 Tiranë.

Dënimi i dytë

Brenda të njëjtit vit kur u lirua, u arrestua sërish më 15.8.1961 teksa u orvat të arratisej.

Për 5 ditë, më 10-15 gusht, iu afrua deri në 100 metra vijës kufitare në afërsi të Dardhës, por duke mos ditur drejtimin nuk mundi të kalojë dot dhe u kap nga forcat e kufirit. Me vendimin nr.207, datë 13.12.1961 të Gjykatës Ushtarake Tiranë me veprim në Korçë, në bazë të nenit 64/10 të Kodit Penal, u deklarua fajtor dhe dënua me 25 vjet burgim.

U la në fuqi me vendimin nr.2, datë 12.1.1962 të Gjykatës së Lartë .

U lirua nga burgu më 11.5.1980.

Skënder Noga

Nga Kastriot Dervishi

Skënder Muharrem Noga, lindur në vitin 1913 në Borsh, me profesion agjent sanitar, mundi të jetë i arratisur brenda Shqipërisë për plot 16 vjet, duke thyer çdo rekord për personat në kërkim nga regjimi komunist. Asnjë “vigjilencë revolucionare” nuk mundi ta diktojë brenda në Tiranë. U arrestua më 17.9.1955 kur kërkoi të arratisej në Itali. Në çastin e kapjes iu gjet një nagant tip rus dhe disa shënime nxjerrë nga dëgjimi i radiove të Londrës e “Zërit të Amerikës”.  Për regjimin komunist ishte turp i madh që nuk e kishte gjetur për kaq vite. Për këto arsye gjyqi nuk u popullarizua. Ditën e arrestimit, hetuesi i Drejtorisë së Sigurimit të Shtetit në MPB, nënkolonel Stavri Xhara, me miratimin e kryetarit të degës nënkolonel Nevzat Haznedarin e zëvendësdrejtorit të tij kolonel Rexhep Kolli dhe Vangjel Kocani (për prokurorin e përgjithshëm), vendos arrestimin e Skënder Muharrem Nogës, për akuza të pabaza të kohës së luftës (të gjitha trillime).

Pyetet në Tiranë nga hetuesit Stavri Xhara, Misto Shunda, Iljaz Haxhiaj. Shpjegon si kishte munduar të mos diktohej. Nga gjithë hetuesia nuk del asnjë akuzë për krime, por vetëm fakti i armëmbajtjes pa leje dhe tentativës për arratisje.

Sipas shpjegimeve që jep në hetuesi, në vitin 1938 ka shkuar në Kukës sepse atje ishte farmacist, vëllai i tij Kasem Noga. Ishte njohur me Muharrem Bajrakarin në vitin 1941, si dhe me 3 doktorë italianë. Deri në nëntor 1942 punon në sektorin e shëndetësisë në Kukës. Pushohet nga detyra, shkon në Prizren, e më tej në Gjilan ku qëndron deri në  gusht 1943, duke punuar në spitalin e atyshëm. Rikthehet në Lumë ku bashkohet me Muharrem Bajraktarin e më në fund, më 25 gusht 1944 në Tiranë. Nga të afërmit e tij, gjermanët i kishin arrestuar vëllanë farmacist dhe një kushëri, Telat Nogën, i cili më vonë kishte vdekur në kampet e përqendrimit.

Kur bëhej lufta e Tiranës, tetor-nëntor 1944 ka qëndruar në shtëpitë e Sulo Begës, Beqir Haçit dhe të arratisurit Qani Lesko. Nga dhjetori 1944 deri ditën e arrestimit qëndroi në shtëpinë e Tafil Shalarit, me vdekjes e të cilit në vitin 1946, për të kujdeset e motra e tij, Tahire Shalari, gruaja e ish kapitenit të arratisur në SHBA, Kamber Prodës. Kishin dijeni për ndodhjen e tij vetëm vëllai Kasem Noga, askush tjetër. Në shtëpinë ku ishte strehuar, kohë pas kohe shkonin për vizita oficerët e MPB-së, Hariz Shalari, Aliko Shalari, Xhelal Shalari, Daut Shalari, Gani Hasko, por askush nuk e kuptoi se aty fshihej i shumëkërkuari prej regjimit.

Nuk pranon akuzat për arrestime gjatë luftës dhe se ka qenë bashkëpunëtor i Xhelal Staraveckës, të cilat rezultojnë false. Pranon që është zënë me Muhamet Gjolleshën (kur është ndodhur një ditë në Tiranë) në kafen e Mahmut Totos në pazarin e vjetër, duke u shprehur kështu:

“Ne u zumë pse i thashë se Tito, juve, d.m.th. partisë komuniste, ua ka me hile. Muhameti kërceu përpjetë e tha: ‘jo, s’është e vërtetë, ne kemi qëllim të përbashkët, këto janë shpifje’. Pastaj fjalët u egërsuan, duke qenë i dehur, tentova të nxjerr pistoletën për ta qëlluar, por shokët më mbajtën e kështu u ndamë”.

Nuk pranon kurrsesi se pas kësaj ngjarjeje ka denoncuar Muhamet Gjolleshën te Xhelal Staravecka, gjermanët, apo të kishte lidhje kjo me varjen e tij. Thotë se qëndroi në ilegalitet sepse nga babai ishte njoftuar se komunistët e kishin dënuar me vdekje.

Çështja e Skënder Nogës u gjykua me dyer të mbyllura nga Kolegji Ushtarak i Tiranës i përbërë nga nënkolonel Mustafa Qilimi, e ndihmësgjyqtarët major Tahmas Beqari e kapiten Niko Paskali, duke pasur pranë zëvendësprokurorin e përgjithshëm nënkolonel Vangjel Kocani. Regjimi nuk donte ta bënte ngjarjen të njohur sepse 16 vitet e ilegalitetit në Tiranë nuk dinte si t’i shpjegonte përpara popullit. Noga u mbrojt në gjyq nga avokatja Vera Bogdo. Me vendimin nr.78, datë 7.5.1956, gjykata e deklaroi fajtor pa iu provuar asnjë akuzë në bazë të nenit 82 (krime lufte), 64 (tradhtia ndaj atdheut në tentativë), 72 (agjitacionit e propagandës) dhe 227 (armëmbajtjes pa leje) dhe e dënoi me vdekje, pushkatim e konfiskimin e pasurisë.

I lodhur, i drobitur, por i paepur dhe gjithnjë me buzëqeshje në buzë. Ky do ishte një portretizim i paanshëm i deputetit të thjeshtë të popullit Taulant Balla gjithë këto vite, kur kryeministri deshi tri herë t’i jepte titullin “Bleta pe tunxhi” por ai me mirësjellje e refuzoi.

“Ka të tjerë që bëjnë mjaltë më të mirë, më të shëndetshëm se unë,” tha herën e parë Taulanti, duke nënkuptuar atë postin që nuk e mori që nuk e mori dot e që kish të bënte me mjaltin e bekuar të hashashit, i cili çante bllokadën revizioniste duke u shitur me 50 dollarë kilen.

“Puna e shumë shokëve të tjerë është më vitale, më e prekshme,” tha herën e dytë ai, duke bërë me shenjë nga Dhamiani, me tenderat dhe koston e rrugëve 120 milionë dollarë metri linear.

“Kishit Ilir Beqen, tani keni Ogertën e Manastirit e plot të tjerë,” tha herën e tretë Taulanti, “kush jam unë a derëbardhë, një deputet i thjeshtë i popullit”.

Dhe kështu, si përfaqësues modest dhe i përunjur, Balla thjesht mblidhte drejtorët rajonalë dhe inspektonte punimet e rrugëve, ujësjellësave në Elbasan e Librazhd, mbikqyrte pyjet, luftonte kundër gjuetisë së paligjshme të rrëqebullit të Përrenjasit, shtynte makina të ngecura në dëborë, merrte fëmijë të aksidentuar dhe i çonte në spitalin rajonal më të afërt, kapte zorrën e zjarrfikësve për të shuar zjarret në pyjet e Hotolishtit etj etj.

Një ditë të bukur, thonë burimet për Gojët e Liga, pas një prej takimeve të shumta me popullin, Taulanti vendos kufjet për të dëgjuar pak muzikë. Ndërkohë i afrohet një nënë dhe i thotë:

-Të keqen nona, ja mu ktu më dhemb, sidomos kur marr frymë thellë, – dhe vendos dorën në brinjë, pastaj fillon të zhvishet.

Taluanti e humbet pak toruan dhe heq kufjet:

-Dale moj nënë, çfarë po bën?

-Nona ka ardh me u vizitu, a t’keqen. Sa murta vesh se je ba ene doktor, erdhi nona me vrap. Ja, vene atë aparatin me konop që ke te veshi, më kontrollo pak se nuk osh mirë nona!

Taulanti qeshi me përzemërsi.

-Po jo mi none, nuk jam asi doktorrash, nuk jam mjek. Jam doktor për integrimet, për politikat ndërkombëtare, për marrëdhëniet me partnerët…

Atë çast plaka u nxi nga inati dhe ja veshi me pëllëmbë:

-Ptu jarebi! Nuk bo ashtu marrdhaniesh nona! Jam bo kaq, e nuk m’ka dal gjys llafi! Dashke dhe votën ti pale!     

Shënim: Gojët e Liga është rubrikë satirike pa gradë shkencore 

Veton Surroi 

E motra e Taulant Ballës, për të treguar që i vëllai ka qenë nxënës e student shembullor, dhe për të hedhur poshtë akuzat për plagjiaturë, publikoi listat e notave të tij ndër vite.

Mirëpo, sipas certifikatës së gjimnazit, Balla ka mbaruar arsimin e mesëm gjatë viteve 1995-1996, ndërsa ka dhe një lapsus tjetër në këtë dokument. Viti i IV është shkruar viti i VI, ndërsa rezulton se Balla e ka nis gjimnazin 18-vjeç.

Është India Kreuz, e njohur si Zhaku, ajo e cila ka pikasur këtë parregullsi në dokument, ndërsa shkruan:

“Miq te dashur, Dr. Kapterri von Librazhdi, shume i fyer nga denoncimet e faktuara ndaj plagjiatures se tij, nxjerr motren te na tregoje se sa i ndritur ka qene ne gjimnaz.

Motra, publikon nje vertetim notash ku ne shohim se si Doktorri ka perfunduar 4 vite me kohe te plote midis viteve 1995-1996 

Per me teper viti i IV eshte shkruar viti i VI per me teper e ka nis gjimnazin 18 vjec 

hahaha kta jane mjeshtra”.

Hetimet e Prokurorisë së Krimeve të Rënda për ish-drejtorin e Burgjeve, Arben Çuko ekspozojnë farsën e konkurseve publike dhe ndërhyrjet për punësime nga zyrtarë lokalë, deputetë të Partisë Socialiste dhe në një rast, edhe nga kabineti i kryeministrit Edi Rama.

Më 30 prill 2018, drejtori i Përgjithshëm në atë kohë i Burgjeve, Arben Çuko mori një telefonatë nga kabineti i kryeministrit Edi Rama. Biseda bëhej me porosi të drejtoreshës së kabinetit, Vali Bizhga dhe kishte në fokus punësimin e një vajze.

Çuko, i cili ndodhej nën përgjim nga Prokuroria e Krimeve të Rënda, pohon në bisedë se e kishte firmosur punësimin më herët atë ditë.

“Fola me zonjën Bizhga para gjysmë orë dhe i thashë se u fut Vitjona në punë,” citohet të pohojë ai në transkriptin e zbardhur.

Të dhënat e siguruara nga Zëri i Amerikës përmes një duzine përgjimesh dhe mesazhesh të shkëmbyera tregojnë se telefonata të ngjashme mbi punësimet apo transferimet e punonjësve në sistemin e burgjeve ishin pjesë e rutinës së përditshme të punës së ish-drejtorit Arben Çuko.

Zyrtarë lokalë, deputetë të Partisë Socialiste dhe të zgjedhur vendorë janë përgjuar ndërsa shëmbenin trafik influence dhe kërkonin favore për punësime apo transferime nisur nga lidhjet partiake apo personale, dhe jo mbi bazën e meritës.

Përgjimet ekspozojnë gjithashtu se si një konkurs për rekrutime masive në policinë e Burgjeve u kthye në një fushatë punësimi për militantët socialistë apo njerëzit e lidhur me pushtetin-një fenomen ky i përhapur në administratën publike në Shqipëri.

Arben Çuko, një ish-komandant i Gardës së Republikës dhe ish-deputet i Partisë Socialiste u ngjit në krye të Burgjeve në korrik të vitit 2017, por vetëm disa muaj më pas u përfshi në hetimet e Prokurorisë, për shkak të komunikimeve të tij telefonike me anëtarët e një grupi kriminal për transferimin e një të dënuari.

Ai u shkarkua nga detyra pa mbushur ende vitin dhe në tetor 2018 u arrestua për korrupsion nga Prokuroria e Krimeve të Rënda. Çuko i ka mohuar akuzat dhe ndodhet aktualisht në arrest shtëpie.

Prokuroria e Krimeve të Rënda konfirmoi se procedurat e punësimeve në Burgje janë në proces hetimi. Një drejtues i çështjes u rezervua megjithatë të komentonte nëse ishin marrë në pyetje persona të dyshuar për ushtrim ndikimi të paligjshëm.

Drejtoresha e kabinetit të kryeministrit, Vali Bizhga pranoi bisedën telefonike gjatë një interviste për Zërin e Amerikës, ndërsa shpjegoi se kishte ndërmjetësuar për rastin pas një kërkese për ndihmë nga motrat e Nënë Terezës.

(Kliko këtu)

Thëniet e saj u konfirmuan edhe nga Motër Tereza Maria e misionit me qendër në Tiranë, e cila pohoi se i kishte transmetuar Bizhgës një kërkesë për ndihmë gjatë një takimi në Kryeministri, të cilin e quajti privat.

Zyra e shtypit e Kryeministrit nuk iu përgjigj një kërkese për koment mbi ndërhyrjet për punësime në burgje deri në botimin e këtij shkrimi.

Trafiku i influencës

Ndarja e vendeve të punës në administratë sipas përkatësisë partiake dhe jo sipas meritës është një problem i mbartur i tranzicionit në Shqipëri. Reforma në administratën publike është gjithashtu një ndër kushtet kryesore për integrim në BE, e cila në progres raportin e fundit kërkoi hapa të mëtejshëm në sigurimin e një administrate eficente, të depolitizuar dhe profesionale.

Administrata jo-politike është gjithashtu një premtim i përsëritur i kryeministrit Edi Rama, i cili gjatë fushatës elektorale të vitit 2017 fajësoi aleatin e vogël LSI për punësime politike dhe deklaroi se do ta çonte “tepsinë për skrap”.

Të dhënat e siguruara nga Zëri i Amerikës përmes bisedave dhe mesazheve të përgjuara të Çukos tregojnë se mbajtja e këtij premtimi minohet gjerësisht nga një sistem i ngritur mbi bazën e shpërblimeve partiake si dhe nga ndërhyrjet e zyrtarëve të të gjitha niveleve.

Përveç zyrës së shefes së kabinetit të kryeministrit Edi Rama, në përgjimet e Prokurorisë së Krimeve të Rënda dalin kreu i Komisionit të Ligjeve, Ulsi Manja dhe deputetët socialistë Klodiana Spahiu, Blerina Gjylameti dhe Paulin Sterkaj. Trafik influence për punësime apo transferime rezultojnë të kenë ushtruar gjithashtu zyrtarë lokalë, punonjës të administratës apo të zgjedhur vendorë.

E pyetur mbi rrethanat e telefonatës së bërë në emër të saj me Çukon, shefja e kabinetit të Ramës, Znj.Vali Bizhga shpjegoi se kishte marrë një kërkesë për ndihmë nga motrat e Nënë Terezës gjatë një takimi të zhvilluar me to në Kryeministri në fund të janarit.

Gjatë takimit, motrat e Nënë Terezës kishin kërkuar ndihmë për një grup prej rreth 15 të rinjsh të sapodiplomuar nga familjet vulnerabël, të cilët e kishin pasur të pamundur të gjenin punë. Bizhga shtoi se ishte ndjerë keq gjatë takimit dhe CV-të e të rinjve ia kishte përcjellë Shërbimit Kombëtar të Punësimit.

E pranishme në takim ishte edhe Vitiona Dervishaj, një vajzë rreth të 30-ave e diplomuar për juridik, e cila ishte e vetmja që insistonte për punë në shtet.

“Arsyeja lidhej me babanë e saj, i cili kishte qenë punonjës i Burgjeve dhe kishte humbur jetën në aksident. Gjatë ceremonisë mortore, shokët e të atit i kishin premtuar asaj vendin e tij në burgun e Fushë-Krujës,” tha Znj.Bizhga.

Ajo shtoi se nga janari në fund të prillit ishte pritur që të krijohej mundësia për konkurs dhe se telefonata nga zyra e saj ishte bërë pas insistimit të vazhdueshëm të motrave të Nënë Terezës.

“Ajo nuk është pranuar në punë pa konkurs dhe zotit Çuko nuk i është thënë që do ta fusësh në punë. Është e vërtetë që ajo është aksesuar në konkurs, por ftesa për konkurs u drejtohet të gjithëve,” tha Bizhga për Zërin e Amerikës.

E pyetur nëse ajo ia kishte dalë të fitonte konkursin, Bizhga tha se nuk e kishte ndjekur çështjen në detaje. “Unë nuk di të them nëse kishte një kandidat më të zotin se Vitiona për atë punë. Këtë unë nuk di ta them,” shtoi ajo.

E kontaktuar përmes telefonit, motër Tereza Maria e misionit të Motrave të Nënë Terezës në Tiranë konfirmoi takimin në kryeministri dhe tha se kishte shkuar atje në mirëbesim, për të qarë një hall.

“Takimi ka qenë privat dhe unë kam kërkuar ndihmë për një grup të rinjsh që nuk kishin asnjë mundësi punësimi. E vetmja për të cilën u bë diçka ishte Vitiona, por edhe ajo nuk u rregullua në profilin e saj, por si arkiviste,” tha Motër Tereza Maria.

“Të tjerët i lanë nëpër zyrat e punës, derisa e kuptuan se janë tallur te zyrat e punës dhe janë tërhequr,” shtoi e zhgënjyer ajo.

Komunikimet e përgjuara nga Prokuroria e Krimeve të Rënda tregojnë se deputeti socialist, Ulsi Manja i kërkonte Çukos transferimin e një punonjësi të policisë së burgjeve nga Kruja në Tiranë dhe një çështje të ngjashme diskuton edhe deputetja e Durrësit, Klodiana Spahiu.

Blerina Gjylameti përmendet në një bisedë të Çukos me një person të tretë për ndërhyrjen në punësimin e një personi të lidhur me Partinë Socialiste, ndërsa Paulin Sterkaj ankohet për transferimin e një policeje me origjinë nga Tropoja, nga burgu 313 te “Ali Demi”.

Zonja Spahiu, deputete e qytetit të Durrësit shpjegoi se e kishte telefonuar Çukon për një rast, që sipas saj ishte transferuar politikisht nga Durrësi.

“Ai ishte me prindër të sëmurë dhe punonte shumë larg banesës së tij. Ai kërkonte të drejtën e tij, pasi ishte transferuar vetëm për shkak të bindjeve të majta,” tha Spahiu duke shtuar se nuk është e sigurtë nëse transferimi u bë.

Edhe zoti Sterkaj pohoi se i ishte drejtuar Çukos për t’i përcjellë një ankesë mbi transferimin e padrejtë të një punonjëseje të policisë së burgjeve.

“Sa herë marr ndonjë ankesë, unë reagoj sa është e mundur. Pastaj është çështje e institucioneve nëse veprojnë ose jo,” tha zoti Sterkaj, duke shtuar se punonjësja në fjalë ishte edhe “e djathtë”.

“Unë shqetësohem për hallet e njerëzve sa herë shoh padrejtësi, pa pyetur nëse janë të majtë ose të djathtë. Ne kaq kemi në dorë, se të tjerat i ka kryeministri,” shtoi më tej Sterkaj.

Deputetja Gjylameti tha se nuk komentonte “çështje që janë në hetim nga Prokuroria”.

(Kliko këtu)

Njësoj u përgjigj edhe kreu i Komisionit të Ligjeve, Ulsi Manja.

“Nuk mund të komentoj të dhëna të dala nga një hetim penal në proces, që përbën sekret hetimor përsa kohë nuk janë shprehur organet kompetente,” tha Manja.

(Kliko këtu)

Farsa e konkurseve

Sistemi i burgjeve në Shqipëri përbëhet nga 23 institucione të vuajtjes së dënimit dhe numëron një numër të konsiderueshëm punonjësish, si në radhët e policisë ashtu edhe në administratë. Për të dyja kategoritë, procedurat e rekrutimeve kryhen përmes konkurseve publike.

Megjithatë, një konkurs publik për rekrutime masive në policinë e Burgjeve u kthye në një fushatë punësimi për militantët e Partisë Socialiste dhe njerëzit e lidhur me pushtetin.

Konkursi publik për policë të rolit bazë u shpall në fund të marsit të kaluar dhe synonte të rekrutonte mbi 250 punonjës për 17 institucione të vuajtjes së dënimit në Shqipëri. Testimi u krye më 3 prill dhe thirrjes iu përgjigjën mbi 1300 kandidatë.

Por përtej fasadës, ish-drejtori Çuko ankohej në mesin e muajit prill se fituesit ishin bllokuar nga kryeministri dhe se të gjithë kandidatët u përkisnin listave të Partisë.

“O Gerti, gjithçka është e bllokuar nga kryeministri dhe nuk e di kur do të zhbllokohen,” thoshte Çuko më 14 prill. “Unë pres që nesër pasnesër të më thotë sa veta do fusësh nga 1 te 250. Unë s’e di ç’do të thotë ai tani,” shtohet aty.

“Ki parasysh që Lushnja nuk ka asnjë vend bosh, Fieri ka 20 vende dhe kanë sjellë 200 veta. Testimi këtë herë u bë me 1358 veta dhe të gjithë ishin listat e partisë. E kishin të qartë ata, hajt se po i fusim në burgje,” shprehet Çuko sipas transkriptit të bisedës.

(Kliko këtu)

Përgjimet nxjerrin gjithashtu në pah manovrat e kryera me testimet, ku rezultatet manipulohen për të favorizuar kandidatët e servirur përmes kanaleve partiake. Në përgjigje të një kërkese për të punësuar një person të lidhur me Partinë Socialiste, Çuko shpjegon se si do ta nxirrte atë fitues.

“Do bëjmë dhe procedurën gjasme fitoi kjo, humbën këta të tjerët. Më kanë ardhur 217 veta, gjasme me konkursin e famshëm publik,”thotë ai.

Episodet e dosjes së zotit Çuko nuk janë të parat në sistemin e Burgjeve, dhe as në administratën publike në tërësi. Në qershor 2017, pak para zgjedhjeve të përgjithshme, Ministria e Drejtësisë denoncoi funksionarë të LSI-së në Shkodër për punësime fiktive në burgun ende të papërfunduar në atë kohë të Reçit.

Ndërsa në mars të vitit 2018, Komisioneri për Mbikqyrjen e Shërbimit Civil i dorëzoi Kuvendit një raport, sipas së cilit 1/3 e punësimeve në administratë bëhen me urdhër titullari dhe jashtë procedurave të ligjit.

Nga Kastriot Dervishi

Rexhep (Rexho) Plaku, lindur më 1895 në Konispol, me dy dënimi të gjata, është i dyti nga pjesëtarët e komunitetit çam që ka vuajtur më shumë vite burgim nën diktaturën komuniste me 29 vjet, 11 muaj dhe 12 ditë. Ishte kunat i Teme e Taho Sejkos dhe baba i 8 fëmijëve. Figurë e njohur në Konispol në vitet e qëndresës antifashiste.

-Periudha e vuajtjes së burgimit:

1946-1956: 9 vjet, 7 muaj, 6 ditë

1959-1980: 20 vjet, 4 muaj, 6 ditë

-Mosha në fillim të dënimit: 51 vjeç

-Mosha në mbarim të dënimit: 85 vjeç

 

Dënimi i parë

Rexhep (Rexho) Plaku kishte dashur të dilte deputet në zgjedhjet e 2 dhjetorit 1945. E vetmja gjë që kishte ngritur si shqetësim nga populli ishte që reforma agrare në Konispol të shtyhej ca kohë sepse zona kish dalë e shkatërruar nga lufta. U arrestua më 20.7.1946. Në hetuesinë e datave 2-10 gusht 1946, para hetuesve Gjolekë Aliu e Ahmet Alushi në Seksionin e Sigurimit të Gjirokastrës, nuk pranon akuzat që i bëheshin. Akuzat e prokurorit kapiten II Vangjel Kocani, formuluar më 7.12.1946, janë gati qesharake. E akuzonte për sabotim të reformave shtetërore si reforma agrare, “lidhje me reaksionarët e huaj”, duke punuar “kundra interesave të atdheut” për ta vënë “në një regjim të huaj e shtypës”; mbledhje me “elementë të pakënaqur” për t’u bashkuar me Haki Rushitin e Ali Nivicën; si dhe për agjitacion e propagandë në favor të luftës së tretë botërore midis SHBA-së e Bashkimit Sovjetik e prej nga ku jugu i Shqipërisë do i aneksohej Shqipërisë. U gjykua në grup së bashku me të pandehur të tjerë, nga Gjykata Ushtarake e Gjirokastrëse cila, pavarësisht se nuk doli asnjë provë, me vendimin nr.200, datë 17.12.1946, e deklaroi fajtor në bazë të neneve 14, 15, 18, 19, të ligjit nr.41, datë 14.1.1945 dhe nenit 1 të ligjit nr.21, datë 15.12.1944 duke e dënuar me vdekje, por ky dënim iu kthye në burgim me 30 vjet burgim. Doli nga burgu më 26.2.1956.

Dënimi i dytë

Pas lirimit u internua në Kavajë. Jetoi në kushte të vështira. Duke mos pasur rrugë tjetër, u orvat të arratisej. U arrestua në postën kufitare të Kozelit në Kolonjë, më 27.10.1959, duke qenë 64 vjeç. Për fatin e tij të keq, e zuri një krizë zemre dhe nuk mundi të realizojë arratisjen. Shokët e tij Xhafer Aliçka dhe Malo Skorovodi, mundën të arratisen me sukses. U akuzua edhe për agjitacion. Pyetet nga hetuesit Irfan Shaqiri, Ali Xhunga, Vangjel Kote, Nazif Shehu. Procesi zgjati shumë në vite sepse u lidh me “komplotin çam” që u “zbulua” në vitin 1960. Në fund u la të dënohej me nenet 64/10 dhe 73 të Kodit Penal. U gjykua nga Gjykata Ushtarake e Tiranës, e cila me vendimin nr.99, datë 25.7.1961 e shpalli fajtor dhe e dënua me 25 vjet burgim. Regjimi nuk i fali asgjë dhe e la në burg. U lirua nga burgu më 5.3.1980 duke dalë prej andej në moshën 85 vjeçare.

E kujt do ishkonte ndermend qe keta njeres qe dikur endeshin (ecnin)maleve me dite dhe jave te tera per te arritur “token e premtuar” si endacake ne kerkim te nje jete te re te arrinin jo vetem te integroheshin ne shoqerine greke, por te beheshin edhe bizesmene te suksesshem ne shtetin dhe shoqerine greke.

E pra kjo eshte ajo qe ne qytetaret greke respektojme gjitonet tane shqiptaret, ata te cilet me mish e me thonj arritet te rikrijojne dhe ngrene jeten e tyre, familjet e tyre mes shume veshtiresish ne nje shtet tjeter.

Ne sot vertet ndihemi mire qe ju jo vetem arritet te integroheni ne kete shtet dhe te jeni jo vetem vetvetja por dhe qytetare te nderuar duke luftuar perballe racizmit, mosnjohjes, dhe problemeve te shumta te nje emigracioni te tille te pa kontrolluar.

Ata sot kane ngritur bizneset e tyre me djersen dhe sot po investojne ne komunitetin shqiptar ne greqi.

Ata po investojne me shpenzimet e tyre ne klasat e gjuhes shqipe per femijet e emigranteve shqiptare.

Ata i treguan shoqerise greke se shqiptaret dine te ringrihen dhe te gjejne vetveten edhe atehere kur te tjeret mendojne se u rrezuat apo nuk keni me asnje alternative.

Ata i kane treguar me vepra se jeni nje ure miqesie dhe bashkpunimi ndermjet dy popujve dhe kombeve tona nga me te vjetrit ne Ballkan dhe Europe.

Ne sot kemi kenaqsi e qe jemi bashke me ju ne shoqaten e bizesmeneve ne greqine e veriut dhote bizesmeni Jorgo caushaj

“Njerez qe u nisen nga malet Shqiptare dhe arriten me kembe ne Greqi duke kerkuar nje fat me te mire perpara 25 vjeteve.

E ndersjellta, greke qe ketu e shume vjet ” hapen velat” dhe u aktivizuan si bisnese ne Shqiperine fqinje.

Te gjithe bashke, ne nje perpjekje te lavderueshme, ne krijimin dhe aktivizimin e

“Grupit greko & shqiptare te Biznesmeneve te Veriut te Greqise”.

Një shembull brilant i krijimit, bashkëpunimit dhe solidaritetit.

Afer ketyre njerezve vendosa te jem edhe une, pas fteses se tyre te nderit, duke marrë pjesë në Bordin e Parë Drejtues dhe njëkohësisht duke m’u deleguar përfaqësimin ligjor.

Mbremja e shkelqyer u koordinua me traditen e prerjes se pites se Agios Vasilit, me prezencen gjithashtu te Konsulles se pergjithshme te Shqiperise”.

Respekte z. Arjan Gusho, bizesmeni shqiptar ne fushen e ndertimeve, dhe kryetari i ketij grupi bizesmenesh…..gjithashtu respekt edhe per ju z. Thodhori Miho, bizesmen po nekete fushë. respekt per bizesmenin tjeter ne fushen e ndertimit z.Kosta Qose, por jo vetem si bizesmene te suksesshem duke punesuar me dhjetra puntore shqiptare dhe greke, por dhe per humanizmin dhe ndimentuaj tuaj jo vetem ndaj komunitetit shqiptar, por dhe ndaj atij grek ne nevojë.

Ne Greqine e veriut vec shoqatave shqiptare vepron dhe klubi i poeteve dhe artisteve shqiptare “Dega e Blerte” e drejtuar nga z.Bujar Muça vend ju mblidhen dhe gjejne vetveten jo vetem krijuesit shqiptare por dhe shume emigrante shqiptare.

Aty gjen dhe veteranin e emigracionit, sindikalistin Aleks Janaqin, krijuesin Përmetar Dashnor Selimi….vertet mungon me ikjen e parakoheshme nga jeta krijuesi Ziko Kapurani dhe mësuesi i parë i shkolles (kursit) shqipe ne Selanik Profesor Dashua (Dashmir Zaçe).

Në Selanik jetojne dhe punojne nje grup i madh intelektualesh shqiptare te nderuar si Filologia, z.Ana Kapia Samaraj, z. Luan Zyka, z.Ollga Vasiliu, z.Arqile Llapa…. te cilet me punen dhe veprimtarine e tyre kane forcuar urat e bashkpunimit ndermjet dy komuniteteve dhe dy vendeve tona.

Respekt për konsullen e pergjitheshme te konsullates shqiptare ne Selanik z. Pavlina Evro per bashkpunimin e ngushte me emigranter shqiptare atje.

Respekt për z. Jorgos Çaushis pjese e ketij grupimi bizesmenesh.

*George Tsaousis eshte Avokat, Kryetar i Unionit te Juristeve Drejtesia per Emigracionin ”.

Άνθρωποι που ξεκίνησαν από τα βουνά της Αλβανίας και έφτασαν με τα πόδια στην Ελλάδα, αναζητώντας καλύτερη τύχη πριν από 25 χρόνια. Αντίστροφα, έλληνες που εδώ και μερικά χρόνια “άνοιξαν πανιά” και δραστηριοποιήθηκαν επιχειρηματικά στη γειτονική Αλβανία. Όλοι μαζί, σε μία αξιέπαινη προσπάθεια, τη συγκρότηση και δραστηριοποίηση της “Ομάδας ελλήνων & αλβανών επιχειρηματιών Β. Ελλάδας”, λαμπρό παράδειγμα δημιουργίας, συνεργασίας και αλληλεγγύης. Δίπλα σ’αυτούς τους ανθρώπους αποφάσισα να σταθώ κι εγώ, μετά την τιμητική πρόσκλησή τους, συμμετέχοντας μάλιστα στο πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο και με ταυτόχρονη ανάθεση της νομικής εκπροσώπησης. Η δε υπέροχη βραδιά που συνδυάστηκε με την καθιερωμένη κοπή βασιλόπιτας, με την παρουσία μάλιστα της Γενικής Προξένου της Αλβανίας, …