Administrata e shtetit, si guri i “Sifizit” në qafë të gytetarëve, emigrantēve:

Administrata e shtetit, si guri i “Sifizit” në qafë të qytetarëve.

🌑 Shih nëpunësit e përcakto

🌑 Politikani: “Ju na keni votuar, mos na votoni’.

🌑 Piktori i Popullit, Rakip Shabani, i përgjigjet politikanit…~~ Ne votuam për shtetin, por është krijuar më përpara Mafja.

🌑 Ende ka prej atyre që duartrokasin ata që duhen qarë me oi, oi.

Nga Agim B Jazaj/

Administrata shtetërore në optikën e emigrantëve…

Sa kalon traun e doganes emigranti shqiptardo të gjendet përsēri në “lak”;

Në radhë për firmën e pasaportes.

Në çdo km do të përballet me patrullat e policisë, per ti të darovitur.

Në radhë për çertifikatën, e çdo 3 muaji. Sikur njeriu të lindte çdo 3 muaj.

Radhë për vulën e Prefekturës, pēr vulēn e Bashkisë.

Në radhë për vulën e ambasadēs.

Radhë të gjata përpara zyrave të hipotekës, do të regjistrojë shtëpinë.

Vite me radhë něpër dyert e giykatave.

Vite të tëra me vendim të formës sẽ prerë të Gjyqit, po t’i pijë lëngun.

Mund të vazhdoj më gjatë.

🌚Administrata e shtetit, si guri i “Sifizit” në qafë të gytetarëve, emigrantēve:

Televizione të shumta (s) i qëmtojnë këto fakte dhe i shfagin mbrëmjeve tek hallemēdhenjtë, “dhimbsen” udhëheqesit e kombit.

Em- igrantët i kanë ditet me pikatore.

Për raste festash vijně në vendin e tyre me Tridalje”.

Kthehen jo vetēm pambaruar punë por dhe tě mbushur plot urrejtje për vendin e shenjtë të tyre,

Të vrarë nga plumbat pa zē të administratës sẽ politizuar, të mbetur viktima jo vetēm ata. Po vallē qytetari kryeministēr, qytetari ministēr, qytetari deputet, qytetari kryebashkiak, e te tjere pushtet mbedhenjte, a e shohin veten ndonjëherë nēpër këto radhë?

Ditë më pare, tek ndigja një emision, takim politikan-qytetar, organizuar nga Radio prestigjoze B.B.C në Vlorë, dēgjova dhe nje- – riun që duhet dëgjuar, Piktorin e Popullit, Rakip Shabani.

Në bashkëbisedim me një të zgjedhur, kur ky tha se vetë na keni zgjedhur, piktori aférsisht iu përgjigj:

Ne votuam për shtetin, por ēshtë krijuar Mafja pêrpara tij”.

Piktori i Popullit e ka pikturuar realisht “Tablonē administratë shteti” nga maja nē fund të piramidës . Aksioma e njohur e politikē drejtuesve :

“Do sakrifikojmë pushtetit të bëjmë shtetin”, është përkëthyer.

“Po sakrifikojnë shtetin, të ruajmë pushtetin!

Në evidencat e kriminalistikës vetēm vrasēsit me kallashnikov shënohen, ndērsa vrasēsit me kolltuk, karrige, të cilët janë dhe mẽ të shumtët në numěr, ende nuk mund të evidencohen.

Keta po mbeten akoma anonimë. këtyre vrasësve pa krisma ndaj shumices se shqiptarëve, qytetari i thjeshte , fqinji i lodhur, emigrantii drobitur.

Plaga e plumbit gjen kurim; plaga e shpirtit s’ka shërim.

Një krismë e thatë mesditën e një mēngjesi udëgjua në qendërtë qytetit.

U pasua nga një klithmë e fortë dhe vijoi me thirrjet drithëronjse: “Ndihmë, ndihmë”! Në drejtim të klithmēs vrapuan shumë qytetarë. Një njeri i shtrire përtokë, ishte goditur me plumb.

Fatmirësisht deri në ato momente, jepte e merte me shpirün.

Gjaku ikishte mbuluar trupin dhe ridhte në trotuar. Vrasjet me plumba ishin të zakonshmet ato kohë.

Qytetari Edvin Grabova, rrëmbeu rēmbimthi makinëne vet, hypën të plagosurim, me shpejtësi skëterrë e çon atë në spitalin e qytetit.

Plumbi qorr i mori jetën edhe gruas sẽ tij, Gretēs.

Njeriu qē vuan nga plagēt, nuk do asnjë të jetë me plagë.

Mjekët ndërhynë menjëherë.

Jeta e të goditurit me plumb kallashi u shpëtua. Pas ca ditësh doli nga spitali dhe filloi jetën nomale. Nuk e shqetesonte as ndonjë pasojē hakmarrjeje.

Të goditurit me plumba kuroheshin në një ambient të veçantë, ishin nën mbikqyrjen e të vetëve.

Vrasje nga vrasës të tillë, me kallash sikur shtohen rrallihen, por të paktën edhe identifikohen.

Ndërsa vrasësit me kolltuk-karriket, po fitojnë satus legal, qytetari.

Në krahun tjetër, në të njëjtin “spital ishin të shtruar dhe disa qytetarë të tjerë, në vështërësi për t’u kuruar”.

Kishin marrë plagë dhe plagët nuk dalloheshin, nuk mund të ekzaminoheshin, prej personelit të shëndetsisë.

Ishin plagë që duheshin kuruar por që nuk u kuruan kurrë, nga institucione të tjera, jo spitalore…

Filozofia e lashtë thotë:

🌑 “Plaga e plumbit gjen kurim, plaga e shpirtit s’ka shërim”.

Këta qitësa nuk godisin individë, por çojnë në varreza një shoqëri.

Para këtyre vrastarëve ndodhemi ne shumica e shqiptareve, jemi viktimë e këtyre vrasjeve të Kolltuk- Karrikeve, edhe unë, fqinji, emigranti, qytetari i thjeshtë.

Apelojnë të viktimizuarit Ish-emigranti, Remzi Gjika, Qazim Zhegu, etj, në Greqi, apo llir Radhima në Vlorë, vuajnë nga plumbat pa zē, plagët të hipotekës.

Një emigrant, tjetër ka trokitur deri në zyrat e Kryregjistruesit, Prokurorit të Rrethit Çano, Prefektit, të cilët i japin hak, por i ka grabitur dokumentat;

Çdo herë i nxjerrin “ASA” të rinj!

Emigranti tjetër Thanas Nikollori me organe të transplantuar është gjendur përpara këtyre qitësave!

Kam frikë të shkoj në vendin tim, të bie në dorë të njerëzve të mi, – rrëfehet emigranti i sëmurë.

A nuk janë vrasje këto ?!

Sajojnë rregulla e regullore, bējnë iterpretime të kundërligjishme, nxjerrin nga mëngët lloj -lojë “asash” të një pasnjëshëm.

Ti vjedhin kohën qytetarit?

Ta mbash atë varur, t’i mohosh pronën, t’i grabisësh aktet ligjore, të mos ekzekutoj istitucioni Vendimet e Gjykatës pēr kapriçiot e pa fre të një punonjsi që kultivon urrejtjen në kullën e shtetit, e sorrollat duke i tundur rregulloren “Rama” eç’rregullimit, e jo ligjin e formuluar të ligjvënsit?!

Të paguaj haraç qytetari, sorrollatjen nga zyra nëzyrë, të shkruaj letra deri tek ministri, sepse nuk ka asnjë nen për këta vrasës të ndëshkohen, e të thartohen ata që vrasin me Kolltuk-Kariket, nxisin hakmar- rjen dhe gjakmarjen pikërisht këta?!

A nukjanë vrasje pa (më shumë se me) plumba këto.?