Barbarët zbritën në Vlorë !

Më dt 17, informohem se në jug ishte shpërndarë një hartë e Vorio Epirit ku në të perfshihet dhe Vlora. Po këtë ditë më vjen edhe harta me shpjegues në gjuhën greke.
Po në këtë datë, hidhet ideja e rrëzimit të Qeverisë, qoftë edhe me forcë, nga grupi i politikanëve qe tashmë morën drejtimin e protestave, që për mendimin tim, po shkonte drejtë rrebelimit.

Me dt 18, një grup studentësh, nga universiteti i Vlores, takohen me Z. Pjetër Arbnori.

Më dt 19 po ky grup, takon presidentin, Z. Sali Berisha.
Skafet ishin në pikun e punës së tyre duke siguruar fitime të jashtëzakonshme.
Tashmë, në krye të policisë, ishte vënë, me bekimin e Komitetit dhe S. Gjinushit e Zabit Brokës, një person me mbiemrin, Kordha.
Po më dt 19 shkurt, rreth orës 11, organizohet një miting, tek Prefektura.
Skënder Gjinushi i drejtohet turmës: “ studentët kanë vajtur tek Arbnori, tek ai mefsha.

Tani kanë vajtur dhe tek maloku, Presidenti, por ai do që të bisedoj me ata dhe ta zgjidhi problemin me bisedime. Po ne do ta rrëzojmë malokun dhe qeverinë e tij, qoftë edhe me armë. Do ta marrim zvarrë.” Në këtë cast, një i ri në moshë, i cili imiton Arbnorin dhe prezantohet si pjesmarrës në takim, i larguar nga delegacioni « se nuk duronte dot më”, kështu thotë ai, dhe i thotë turmës, « Pjeter Arbnori na tha –le ta bajnë vlonjatët xhiron Vlorë-Skelë, se ashtu e kanë ba përherë edhe sepse u ban mirë”.

Britmat e grupimit të parë të turmës, u shoqërua me parrullat “Poshtë Parlamenti, Poshtë Presidenti”. Hartat e Vorio Epirit, ku përfshihej dhe Vlora, kishin irrituar një pjesë të popullit, megjithe pakënaqësinë e përgjithshme ndaj shtetit për firmat piramidale. Po për cudi, njëri nga ata që ishin në atë të ashtuquajtur, tribunë, me maske ne fytyrë, thërret “Ka dalë harta e vorioepirit, në të është edhe Vlora, neve nuk jemi atje, Vlora nuk është vorioepir, neve nuk i duam Grekërit, jemi me Italinë.

Poshtë Shqipëria, rroftë Italia, Vlora qytet Italian.” Megjithse ngeli një zë i vetëm, u përshëndetën me britma dhe duartrokitje nga Gjinushi, Ceka dhe grupi i tyre i shoqërimit. Për të qarë dhe qeshur njëherësh. Pasi shqiptarët hidhnin baltë mbi Shqipërinë dhe zgjidhnin midis Greqisë dhe Italisë. Për të qeshur kur shikoje përplasjen e agjenturave italo-greke. Kush fitoi? Më duket se grekët dolën më të fituar. Në këtë kohë, studentët, në mënyrë ceremoniale, hyn në sallën e grevës së urisë. Lajmërohemi se një grup komitetas kishin vajtur ne zyrën e Kapitenerisë për të parë dhe një herë zbatimin e urdhërit për të mbyllur portin.

Vunë dhe orar pune të reduktuar. Në kohën e dy mitingjeve duhej të lihej puna. I bëj shënjë oficerit të Kapitenerisë që të mbyllë zyrën, të cilin ai e zbaton. Kthehem në universitet dhe vërej rreth godinës ku ishin futur studentët në grevë, ishin vendosur rojet e armatosura, rreth 200 veta. Tashmë ishin shfaqur fytyra të reja në rrugët dhe mitingjet e Vlonjatëve. Këta vinin nga fshatrat e Vlorës, kryesisht nga zona e Lumit të Vlorës dhe ishin të armatosur. Organizimin dhe instruktimin e tyre, sipas informacioneve tepër të sakta që më vinin, e bënin Zabit Brokaj dhe Arben Malaj .

Shtabi i tyre ishte në vilën e Brokajve në afërsi të godinës së Sh.I.K.ut. Ata rrinin më tepër të pa ngrënë se të ngrënë, flinin nëpër bunkerët e shumtë. Kjo jetesë, e shoqeruar edhe me fjalimet dhe mitingjet, i egërsonin shumë dhe për këtë gjëndje, fajsonin Berishën. Këta ishin kryesisht të moshave të reja, të pa shkolluar dhe përpunoheshin lehtë…

Në afërsi të godinës së Sh.I.K.ut, në pozicion të pjerrët me të, ndodhej vila e Brokajve, e rrethuar me mure të larta. Në oborrin e saj ishin tre skafe të tipit oqeanik, të cilët për 24 orë rrjesht tranportonin klandestinë dhe mallra të tjera për në bregun italian. Në atë kohë, aty, bëheshin mbledhjet e shtabit të kryengritjes. Këtu u bë plani i kryengritjes që do të krijonte, zonën e parë operative të luftës partizane, Vlorë-Sarandë-Përmet-Tepelenë, ku përfshiheshin Gjirokastra, Delvina dhe Himara.

Ky plan përpilohet me dt 22 shkurt 97 dhe në përmbajtjen e tij parashikohej kryengritja në këtë zonë për tu përhapur në tërë vëndin, po qe se Qeveria dhe Presidenti nuk largoheshin. Pjesa e parë e këtij plani u realizua plotësisht. Në atë vilë, instalohet dhe një radio transmetuese, me mors, nga ku merreshin detyrat dhe urdhërat tepër sekrete, nga nje distance disa qindra km në vijë të drejtë…

Gjatë këtyre ditëve, nga dt 18 deri 22 shkurt 97, nëpër rrugët e Vlorës, u pa një person, me pamje tepër autoritare, i shoqëruar nga një grup personash që herë pas here, u dukeshin armët poshtë xhaketave, i cili shoqëronte turmat nëpër mitingjet e atyre ditëve . Aq sa mundë të dëgjonim në atë mori brritmash, morëm veshtë se ata flisnin anglishte dhe greqisht.

Më dt 23, në mëngjes, personi dhe rojat e tij nuk u pa më, dhe për pak do ta kisha harruar atë fytyrë sikur, mos të kisha parë, më dt 25 shkurt, duke qënë i ulur para TV dhe po ndiqja Euro Neës, ceremoninë e emërimit të Drejorit të Përgjithshëm te C.I.A.s, Jorgo Tanati, fytyra e të cilit më kujtoi atë person që pashë në Vlorë ?! Ndofta jam i gabuar ? Jo, jo, nuk besoi që jam gabuar, ajo fytyrë që e shprehte hapur kënaqësin për atë që po ndodhte, nuk mund të harrohet lehtë…. Më dt 22 shkurt, filloi të ndihej uria, e cila kishte treguar shënjat e para që më dt 16-17. Lajmëroj Ministrin se duhej dhe do të hapja portin për të prurë disa tragete që binin trajlerat e ushqimeve .

Ministri Zhulali, në fillim më thotë : « po », pastaj më vinin urdhëra nga të tjerë, në emrin e tij që trageti të mos hynte në Vlorë por në Durrës.

Deti kishte 8-9 ballë dhe anija e kishte në kic (mbrapa), kthimi për në Durrës, do ta mbyste, 100 % anijen. Vetë Ministri nuk më doli më në telefon. Trageti futët në Vlorë dhe shkarkon 14 trajlera me ushqime. Turmat, një pjesë e të cilëve, ishin të armatosur, më kërcënonin se do të digjnin tragetin. Kapiteni Italian, që fliste mirë shqipen, shumë trim, rrinte me motorrin ndezur dhe cima të lira. Të dërguarit e ministrit, oficera, në atë kohë ja mbathën nga territori i portit. Pata fat, turma nuk u urdhërua të sulmonte portin. Po atë ditë, Shefi i Shtabit të Përgjithshëm, Sheme Kosova, heq gadishmërinë e reparteve ushtarake . ????!!!

Asnjë kapteri nuk do tia falja këtë veprim dhe jo më Gjeneralit kryesor të ushtrisë. Pas kësaj, habitesha si vazhdoi në detyrë deri më 1 Mars ? Të gjitha repartet ku ushtarakët ikën, u vodhën dhe u dogjën. Më dt 23, në mëngjes herët, më informojnë se në Himarë, është ngritur flamuri Grek . Kjo ishte, me të vërtetë, e jashtëzakonshme, shumë madhore, përpara atyre që kishin ngjarë deri tani dhe si të tillë e vlersova dhe doja ta verifikoja vetë, prandaj u nisa për Himarë. Me të vërtetë, flamuri grek valvitej në qëndër të Himarës.

Kush ishte ky edëpsëz dhe faqezi qe kishte bere apo urdheruar nje veprim te tille kaq makaber, kunder vendit te vete? Hyra në një kjoskë, kafe llamarine, aty afër. Zonjës që më bie kafen, i them :« Na e keni zbukuruar Himarën ». Ajo e kuptoi ironinë dhe më tha : « Eh, zotëri, të ishte për mua nuk e vija aty por e digjja, por cfarë tu bëjmë atyre atje », dhe tregon nga klubi përballë, ku pinin dhe bërtisnin një grup djemsh me pamje të shpërfytyruar..

Në mes të tyre, hargalisej Aleks Andoni, ish studenti dhe me vonë kolegu im në akademin ushtarake. I them zonjës : « Leksi është shqiptar moj zonjë, si ka mundësi që të bëjë një gjë të tillë ? ». Dhe zonja : « Ku merret vesh Leksi, sapo ka ardhur nga Greqia ». Nga miqtë e mi, që kisha në Himarë, mësova se cdo gjë, ishte e vërtetë……Aleksi kishte ardhur me detyra të sakta nga Greqia.

Po kështu, u informova, se në Greqi, po përgatiteshin edhe Gjeneralë të tjerë, të cilët, në një periudhë të afërt, do të merrnin komandën e kryengritjes, në jug të vëndit. Pararoja e këtyre rrebelëve, kishte mbërritur. Në Sarandë, kishte filluar aktivitetin kryengritës, Gramoz Ruci . Kico Mustaqi hynte dhe dilte sa herë të donte, apo kishte pune. Edhe Qatip Aliaj, përgatitësh të hynte në Shqipëri dhe të drejtonte segmente të kryengritjes. Një nga më aktivët, ishte Xhevat Kocia, i përzënë nga ushtria për probleme tepër ordinere….

Po përgatitej, me pompozitet të madh, nga Greqia, ardhja e krerëve politik të kryengritjes për zonat e jugut, Arben Imami dhe Ritvan Peshkëpia.Vazhdim….pjesa e trete
Më dt 17, informohem se në jug ishte shpërndarë një hartë e Vorio Epirit ku në të perfshihet dhe Vlora. Po këtë ditë më vjen edhe harta me shpjegues në gjuhën greke.
Po në këtë datë, hidhet ideja e rrëzimit të Qeverisë, qoftë edhe me forcë, nga grupi i politikanëve qe tashmë morën drejtimin e protestave, që për mendimin tim, po shkonte drejtë rrebelimit.

Me dt 18, një grup studentësh, nga universiteti i Vlores, takohen me Z. Pjetër Arbnori.
Më dt 19 po ky grup, takon presidentin, Z. Sali Berisha.
Skafet ishin në pikun e punës së tyre duke siguruar fitime të jashtëzakonshme.
Tashmë, në krye të policisë, ishte vënë, me bekimin e Komitetit dhe S. Gjinushit e Zabit Brokës, një person me mbiemrin, Kordha.
Po më dt 19 shkurt, rreth orës 11, organizohet një miting, tek Prefektura.
Skënder Gjinushi i drejtohet turmës: “ studentët kanë vajtur tek Arbnori, tek ai mefsha.

Tani kanë vajtur dhe tek maloku, Presidenti, por ai do që të bisedoj me ata dhe ta zgjidhi problemin me bisedime. Po ne do ta rrëzojmë malokun dhe qeverinë e tij, qoftë edhe me armë. Do ta marrim zvarrë.” Në këtë cast, një i ri në moshë, i cili imiton Arbnorin dhe prezantohet si pjesmarrës në takim, i larguar nga delegacioni « se nuk duronte dot më”, kështu thotë ai, dhe i thotë turmës, « Pjeter Arbnori na tha –le ta bajnë vlonjatët xhiron Vlorë-Skelë, se ashtu e kanë ba përherë edhe sepse u ban mirë”.

Britmat e grupimit të parë të turmës, u shoqërua me parrullat “Poshtë Parlamenti, Poshtë Presidenti”. Hartat e Vorio Epirit, ku përfshihej dhe Vlora, kishin irrituar një pjesë të popullit, megjithe pakënaqësinë e përgjithshme ndaj shtetit për firmat piramidale. Po për cudi, njëri nga ata që ishin në atë të ashtuquajtur, tribunë, me maske ne fytyrë, thërret “Ka dalë harta e vorioepirit, në të është edhe Vlora, neve nuk jemi atje, Vlora nuk është vorioepir, neve nuk i duam Grekërit, jemi me Italinë.

Poshtë Shqipëria, rroftë Italia, Vlora qytet Italian.” Megjithse ngeli një zë i vetëm, u përshëndetën me britma dhe duartrokitje nga Gjinushi, Ceka dhe grupi i tyre i shoqërimit. Për të qarë dhe qeshur njëherësh. Pasi shqiptarët hidhnin baltë mbi Shqipërinë dhe zgjidhnin midis Greqisë dhe Italisë. Për të qeshur kur shikoje përplasjen e agjenturave italo-greke. Kush fitoi? Më duket se grekët dolën më të fituar. Në këtë kohë, studentët, në mënyrë ceremoniale, hyn në sallën e grevës së urisë.

Lajmërohemi se një grup komitetas kishin vajtur ne zyrën e Kapitenerisë për të parë dhe një herë zbatimin e urdhërit për të mbyllur portin. Vunë dhe orar pune të reduktuar. Në kohën e dy mitingjeve duhej të lihej puna. I bëj shënjë oficerit të Kapitenerisë që të mbyllë zyrën, të cilin ai e zbaton. Kthehem në universitet dhe vërej rreth godinës ku ishin futur studentët në grevë, ishin vendosur rojet e armatosura, rreth 200 veta. Tashmë ishin shfaqur fytyra të reja në rrugët dhe mitingjet e Vlonjatëve. Këta vinin nga fshatrat e Vlorës, kryesisht nga zona e Lumit të Vlorës dhe ishin të armatosur.

Organizimin dhe instruktimin e tyre, sipas informacioneve tepër të sakta që më vinin, e bënin Zabit Brokaj dhe Arben Malaj . Shtabi i tyre ishte në vilën e Brokajve në afërsi të godinës së Sh.I.K.ut. Ata rrinin më tepër të pa ngrënë se të ngrënë, flinin nëpër bunkerët e shumtë. Kjo jetesë, e shoqeruar edhe me fjalimet dhe mitingjet, i egërsonin shumë dhe për këtë gjëndje, fajsonin Berishën. Këta ishin kryesisht të moshave të reja, të pa shkolluar dhe përpunoheshin lehtë…
Në afërsi të godinës së Sh.I.K.ut, në pozicion të pjerrët me të, ndodhej vila e Brokajve, e rrethuar me mure të larta. Në oborrin e saj ishin tre skafe të tipit oqeanik, të cilët për 24 orë rrjesht tranportonin klandestinë dhe mallra të tjera për në bregun italian. Në atë kohë, aty, bëheshin mbledhjet e shtabit të kryengritjes.

Këtu u bë plani i kryengritjes që do të krijonte, zonën e parë operative të luftës partizane, Vlorë-Sarandë-Përmet-Tepelenë, ku përfshiheshin Gjirokastra, Delvina dhe Himara. Ky plan përpilohet me dt 22 shkurt 97 dhe në përmbajtjen e tij parashikohej kryengritja në këtë zonë për tu përhapur në tërë vëndin, po qe se Qeveria dhe Presidenti nuk largoheshin. Pjesa e parë e këtij plani u realizua plotësisht. Në atë vilë, instalohet dhe një radio transmetuese, me mors, nga ku merreshin detyrat dhe urdhërat tepër sekrete, nga nje distance disa qindra km në vijë të drejtë…

Gjatë këtyre ditëve, nga dt 18 deri 22 shkurt 97, nëpër rrugët e Vlorës, u pa një person, me pamje tepër autoritare, i shoqëruar nga një grup personash që herë pas here, u dukeshin armët poshtë xhaketave, i cili shoqëronte turmat nëpër mitingjet e atyre ditëve . Aq sa mundë të dëgjonim në atë mori brritmash, morëm veshtë se ata flisnin anglishte dhe greqisht.

Më dt 23, në mëngjes, personi dhe rojat e tij nuk u pa më, dhe për pak do ta kisha harruar atë fytyrë sikur, mos të kisha parë, më dt 25 shkurt, duke qënë i ulur para TV dhe po ndiqja Euro Neës, ceremoninë e emërimit të Drejorit të Përgjithshëm te C.I.A.s, Jorgo Tanati, fytyra e të cilit më kujtoi atë person që pashë në Vlorë ?! Ndofta jam i gabuar ? Jo, jo, nuk besoi që jam gabuar, ajo fytyrë që e shprehte hapur kënaqësin për atë që po ndodhte, nuk mund të harrohet lehtë….

Më dt 22 shkurt, filloi të ndihej uria, e cila kishte treguar shënjat e para që më dt 16-17. Lajmëroj Ministrin se duhej dhe do të hapja portin për të prurë disa tragete që binin trajlerat e ushqimeve .
Ministri Zhulali, në fillim më thotë : « po », pastaj më vinin urdhëra nga të tjerë, në emrin e tij që trageti të mos hynte në Vlorë por në Durrës.
Deti kishte 8-9 ballë dhe anija e kishte në kic (mbrapa), kthimi për në Durrës, do ta mbyste, 100 % anijen. Vetë Ministri nuk më doli më në telefon.

Trageti futët në Vlorë dhe shkarkon 14 trajlera me ushqime. Turmat, një pjesë e të cilëve, ishin të armatosur, më kërcënonin se do të digjnin tragetin. Kapiteni Italian, që fliste mirë shqipen, shumë trim, rrinte me motorrin ndezur dhe cima të lira. Të dërguarit e ministrit, oficera, në atë kohë ja mbathën nga territori i portit. Pata fat, turma nuk u urdhërua të sulmonte portin. Po atë ditë, Shefi i Shtabit të Përgjithshëm, Sheme Kosova, heq gadishmërinë e reparteve ushtarake . ????!!!

Asnjë kapteri nuk do tia falja këtë veprim dhe jo më Gjeneralit kryesor të ushtrisë. Pas kësaj, habitesha si vazhdoi në detyrë deri më 1 Mars ? Të gjitha repartet ku ushtarakët ikën, u vodhën dhe u dogjën. Më dt 23, në mëngjes herët, më informojnë se në Himarë, është ngritur flamuri Grek . Kjo ishte, me të vërtetë, e jashtëzakonshme, shumë madhore, përpara atyre që kishin ngjarë deri tani dhe si të tillë e vlersova dhe doja ta verifikoja vetë, prandaj u nisa për Himarë. Me të vërtetë, flamuri grek valvitej në qëndër të Himarës.

Kush ishte ky edëpsëz dhe faqezi qe kishte bere apo urdheruar nje veprim te tille kaq makaber, kunder vendit te vete? Hyra në një kjoskë, kafe llamarine, aty afër. Zonjës që më bie kafen, i them :« Na e keni zbukuruar Himarën ». Ajo e kuptoi ironinë dhe më tha : « Eh, zotëri, të ishte për mua nuk e vija aty por e digjja, por cfarë tu bëjmë atyre atje », dhe tregon nga klubi përballë, ku pinin dhe bërtisnin një grup djemsh me pamje të shpërfytyruar.. Në mes të tyre, hargalisej Aleks Andoni, ish studenti dhe me vonë kolegu im në akademin ushtarake.

I them zonjës : « Leksi është shqiptar moj zonjë, si ka mundësi që të bëjë një gjë të tillë ? ». Dhe zonja : « Ku merret vesh Leksi, sapo ka ardhur nga Greqia ». Nga miqtë e mi, që kisha në Himarë, mësova se cdo gjë, ishte e vërtetë……Aleksi kishte ardhur me detyra të sakta nga Greqia. Po kështu, u informova, se në Greqi, po përgatiteshin edhe Gjeneralë të tjerë, të cilët, në një periudhë të afërt, do të merrnin komandën e kryengritjes, në jug të vëndit. Pararoja e këtyre rrebelëve, kishte mbërritur.

Në Sarandë, kishte filluar aktivitetin kryengritës, Gramoz Ruci . Kico Mustaqi hynte dhe dilte sa herë të donte, apo kishte pune. Edhe Qatip Aliaj, përgatitësh të hynte në Shqipëri dhe të drejtonte segmente të kryengritjes. Një nga më aktivët, ishte Xhevat Kocia, i përzënë nga ushtria për probleme tepër ordinere….Po përgatitej, me pompozitet të madh, nga Greqia, ardhja e krerëve politik të kryengritjes për zonat e jugut, Arben Imami dhe Ritvan Peshkëpia.