Një vit më parë, talebanët marshuan në Kabul. Tani gratë po marshojnë kundër islamistëve me mjekër.

Pas marrjes së pushtetit vitin e kaluar, mbajtja e hixhabit u bë e detyrueshme.

Por ata që ishin në pushtet donin që gratë të mbanin burkën dhe në maj erdhi urdhri përfundimtar i burkës.

Që në fillim, gratë duhej të kishin një shoqërues mashkull për të udhëtuar në udhëtime më të gjata, tani distanca që një grua mund të ecë vetëm po bëhet gjithnjë e më e shkurtër.

Njëzet vitet nga rënia e talebanëve në 2001 deri në ringjalljen përfundimtare në 2021 u dhanë shumë grave arsimim, vetëbesim dhe një dozë pavarësie si në aspektin social ashtu edhe në atë ekonomik.

Këto dhe të tjera me ta tani funksionojnë në mediat sociale dhe mbajnë njëri-tjetrin në këmbë.

Një grup shkrimtarësh nga mosha 22 deri në 60 vjeç kanë krijuar një ditar online, me një aplikacion të tillë, të quajtur “Çfarë nuk tregohet”.

Menaxhohet nga Britania e Madhe dhe deri më tani ka 1500 postime.

Këtu gratë informojnë njëra-tjetrën për atë që ka ndryshuar, çfarë nuk ka ndryshuar – dhe për atë që po ndodh në krahina të ndryshme.

Mesazhet nga këto natyrisht arrijnë më shumë njerëz – pa pasur talebanët ndonjë mundësi të veçantë për të ndaluar biznesin.

Kjo është një nga linjat e frontit kulturor femëror të opozitës afgane.

Dhe ka vija të tjera të tilla të frontit.

Disa gra në fakt guxojnë të ecin pa burka në rrugët e Kabulit, disa drejtojnë shkolla sekrete dhe “aktivitete të tjera subversive”.

Ka shumë që i kalojnë kufijtë.