”Rusët nuk janë idiotë. Ata nuk janë të dobët. Kushdo që i nënvlerëson ata shkon drejt humbjes,”

Një luftë gati nëntëvjeçare – një luftë që tashmë ka zgjatur pothuajse aq sa Lufta e Parë dhe Lufta e Dytë Botërore të kombinuara – është gati të bëhet “e zgjatur”. Duke filluar nga 20 shkurti 2014, lufta aktualisht është vetëm 540 ditë para për t’i tejkaluar të dyja në kohëzgjatje.

Lufta u zgjat shumë vite më parë. Strategjia ruse ishte gjithmonë afatgjatë dhe përpjekja e saj “Blitzkrieg” në shkurt ishte përjashtimi, jo rregulli. Strategjia është rikthyer prej kohësh në përpjekjen e saj fillestare afatgjatë, duke besuar se Rusia mund të zgjasë hapësirën e vëmendjes afatshkurtër perëndimore, mungesën e perceptuar të saj të elasticitetit ndërsa dimri po pushton dhe zhgënjimi përhapet midis votuesve evropianë dhe amerikanë.

Së pari, për shkak të 8 viteve të mosveprimit, duke refuzuar Ukrainën të rindërtojë parandalimin.

Së dyti, duke mbajtur të gjitha opsionet ushtarake jashtë tryezës, duke e lënë Ukrainën të pambrojtur ndaj kërcënimeve nga ajri dhe deti.

Së treti, duke i refuzuar Ukrainës mjetet që i nevojiten për të mundur Rusinë.

Së katërti, për dështimin për të forcuar aftësitë e veta ushtarake dhe qëndrueshmërinë kur filloi lufta në 2014.

Dhe së fundi, për dështimin për të pranuar se Evropa është e ekspozuar ndaj një Lufte Hibride Ruse dhe se Ukraina po mbron sigurinë, stabilitetin dhe prosperitetin evropian.

Lufta është gjithmonë një tragjedi njerëzore dhe lufta në Ukrainë nuk bën përjashtim.

Efektet e valëzuara të konfliktit po zgjerojnë vuajtjet njerëzore shumë përtej kufijve të tij. Lufta, në të gjitha dimensionet e saj, ka përkeqësuar një krizë globale të kostos së jetesës së paparë në të paktën një brez, duke kompromentuar jetët, mjetet e jetesës dhe aspiratat tona për një botë më të mirë deri në vitin 2030.

Këto nuk janë fjalët e mia, por ato të raportit të OKB-së “Ndikimi global i luftës në Ukrainë”. Megjithatë, unë e kam shtyrë mesazhin që nga viti 2018.

NATO i ka të gjitha mjetet e nevojshme për t’i dhënë fund luftës brenda javësh dhe jo vitesh

Diskutimi për nevojën e një ndërhyrjeje të NATO-s në Ukrainë – sipas konceptit të saj të fundit strategjik dhe doktrinës së OKB-së Përgjegjëse për Mbrojtjen – është bërë një debat “bardh apo zi”, “ndezur/fikur” për shkak të mesazheve strategjike nga kreu i shtetet.

Mesazhi kryesor është se nëse Aleanca ndërhyn, lufta do të përshkallëzohet në një konfrontim më të gjerë. Rreziku i luftës bërthamore dhe Luftës së Tretë Botërore është një pjesë e mesazheve.

Gjatë 8 viteve të para të luftës, ata argumentuan kundër furnizimit me armë në Ukrainë nga frika e përshkallëzimit.

Pasi lufta u përshkallëzua (për shkak të mungesës së mbështetjes së armëve dhe, rrjedhimisht, mungesës së parandalimit), ata argumentuan kundër kapacitetit të goditjes me rreze të gjatë dhe “çizmeve në tokë” nga frika e përshkallëzimit.

Frika, për fat të keq, ka ndaluar të gjitha përpjekjet për një debat të edukuar.

Unë kam argumentuar vazhdimisht se:

Logjika pas konceptit të mëparshëm strategjik të NATO-s është ende e vlefshme. Agresioni rus në Ukrainë, duke shkaktuar një “cunam të efekteve të valëzuara” po ndikon shumë në sigurinë e Aleancës. Menaxhimi i krizës dhe angazhimi aktiv janë shumë të nevojshme “për të ndalur konfliktet e vazhdueshme ku ato ndikojnë në sigurinë e Aleancës”.

Ndërhyrja ushtarake është e vetmja rrugë e përgjegjshme përpara për të ndalur vuajtjet dhe shkatërrimin në Ukrainë, si dhe pasojat globale të luftës, pasi Ukrainës i mungojnë mjetet e nevojshme për t’i dhënë fund luftës në çdo kohë.

Ndërhyrja ushtarake nuk shkakton një konfrontim bërthamor pasi do të përqendrohej në mbrojtjen e Ukrainës, jo në sulmin ndaj Rusisë. Prandaj, një ndërhyrje nuk i përket doktrinës së saj bërthamore. Unë kam argumentuar se një ndërhyrje e NATO-s në Ukrainë do të parandalonte katastrofën bërthamore që kemi frikë

Ndërhyrja ushtarake nuk do të thotë automatikisht luftime. Vetëm “çizmet në tokë” e paraqet Rusinë me një dilemë të madhe. Angazhimi i forcave të NATO-s në tokë, në ajër ose në det do të shkaktonte luftën që Rusia po përpiqet dëshpërimisht ta shmangë për gati 9 vjet

Përdorimi rus i armëve bërthamore në Ukrainë është për një sërë arsyesh jashtëzakonisht të pamundur, duke theksuar rëndësinë thelbësore të kundërshtimit të strategjisë bërthamore ruse të “fait të kryer” për të shmangur luftërat e ardhshme.

Kostot e një lufte të zgjatur – dhe për rrjedhojë – efektet e zgjatura të valëzimit, peshojnë shumë më tepër se kostot e ndërhyrjes ushtarake. Peizazhi politik në SHBA dhe Evropë ka shumë të ngjarë të ndryshojë në mënyrë dramatike për shkak të zhgënjimit në rritje të votuesve për përshkallëzimin e kostove të jetesës, inflacionit, rritjes së normave të interesit, recesionit dhe më shumë. Kjo mund të ketë një ndikim afatgjatë në unitetin e NATO-s dhe BE-së.

NATO-ja e ka deklaruar këtë

Zona euroatlantike nuk është në paqe.

Lufta brutale e agresionit të Federatës Ruse kundër Ukrainës ka shkatërruar paqen në Evropë.

Rusia ka shkelur normat dhe parimet që kontribuan në një siguri të qëndrueshme dhe të parashikueshme evropiane

Strategjia e NATO-s i ka lejuar Rusisë lirinë e veprimit për të bërë luftë në Evropë. Siguria dhe stabiliteti evropian janë në rrezik.

Deri më tani, ajo është mbrojtur nga Ukraina. Prandaj, Perëndimi duhet t’i kushtojë vëmendje kur presidenti Zelenskyy, gjenerali Zaluzhnyi dhe gjenerali Oleksandr Syrskyi, komandant i Forcave Tokësore, paralajmërojnë për disa muaj kritikë në vazhdim.

Komandanti i Forcave Tokësore argumenton se mobilizimi i pjesshëm i Presidentit Putin mund të funksionojë dhe se ushtarë të përgatitur mirë tani po shfaqen masivisht përgjatë vijave të frontit lindor. Sipas Komandantit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura të Ukrainës, gjeneral Zaluzhnyi, Rusia po përgatit rreth 200,000 ushtarë të rinj për një ofensivë të re, që është më shumë se gjatë sulmit fillestar në shkurt. Për më tepër, ai vlerëson se Rusia ka një rezervë prej 1.2-1.5 milionë ushtarësh.

Nuk është e vërtetë që problemet e tyre janë aq të rënda sa që këta njerëz nuk do të luftojnë. Ata do”, thotë Zaluzhnyi.

Rusët nuk janë idiotë. Ata nuk janë të dobët. Kushdo që i nënvlerëson ata shkon drejt humbjes,” thotë Syrskyi.

Kur dy ekspertët më të mëdhenj perëndimorë na thonë se shpejtësia e rimbushjes së municioneve është thelbësore, se Ukrainës po i mbarojnë municionet për sistemet e mbrojtjes dhe se ruajtja e furnizimeve me armë të Ukrainës është një shqetësim më urgjent sesa numri i ushtarëve rusë të vendosur përgjatë vijës së frontit. për një ofensivë të re, NATO duhet t’i kushtojë vëmendje.

Anëtarët e Grupit të Kontaktit të Mbrojtjes së Ukrainës nuk po ofrojnë as mjaftueshëm dhe as të gjitha mjetet e nevojshme për të ndihmuar Ukrainën të zgjidhë misionin kryesor të NATO-s: të mbrojë sigurinë dhe stabilitetin e shteteve të saj anëtare.

Nëse logjistika dështon, edhe Ukraina rrezikon të dështojë. Nuk është koha për vetëkënaqësi apo për të marrë fitoren si të mirëqenë. Sidomos kur Rusia ende beson se fitorja është e arritshme dhe bën gjithçka në fuqinë e saj për të pasur sukses.

NATO-ja duhet t’i besojë komandantit ushtarak më kompetent dhe me përvojë në Evropë, kur ai thotë se i duhen 300 tanke, afërsisht 700 automjete luftarake të këmbësorisë dhe 500 obusa për të arritur në kufi.

Ata kanë nevojë për municion.

Popullsia ka nevojë urgjente për mbrojtjen ajrore.

Ukraina ka nevojë, jo më pak, për zjarr në distanca të gjata.
Ukraina ka nevojë që NATO të ndërhyjë në Ukrainë për të ndryshuar ekuilibrin ushtarak në teatër, duke e detyruar Rusinë të bëjë një hap prapa dhe të rivlerësojë situatën e re.