Ne jemi të vendosur të ndihmojmë popullin e Ukrainës lindore të çlirohet nga barra e këtij regjimi krejtësisht të papranueshëm”, tha Lavrov në takimin e Ligës Arabe në Kajro më 24 korrik.
– Sigurisht që do të ndihmojmë popullin ukrainas që të heqë qafe regjimin i cili është tërësisht antinjerëzor dhe antihistorik.
Shpjegimi: “Është në datë”
Sipas Klas-Göran Karlsson, ekspert i Rusisë dhe profesor i historisë në Universitetin e Lundit, komunikimi i Rusisë së fundmi është përqendruar te Lavrov.
– Gjithnjë e më pak po flasin. Tani për tani duket se është vetëm Lavrov, thotë ai.
– Ai është ai që përfaqëson Rusinë tani. Është ai që udhëton nëpër botë duke folur dhe duke u përpjekur të legjitimojë luftën.
Për çfarë mund të jetë kjo?
– Një shpjegim i thjeshtë janë ndoshta pushimet. Se njerëzit janë në datjan (fshat) diku dhe e lënë Lavrovin të bëjë punën. Por është e qartë se mund të imagjinohet gjithashtu se ka çarje në nyje (në sundimin e Rusisë). Dhe se atëherë është Lavrov ai që duket se është politikani vërtet besnik, ai që flet. Por në të vërtetë, nuk ka asgjë për të treguar këtë.
Ndoshta kjo është për faktin e thjeshtë se regjimi rus ka nevojë për mbështetje ndërkombëtare politike dhe financiare, dhe se ai ka një rol udhëheqës në këtë si ministër i Jashtëm.
Një çarje e mundshme në Kremlin
Javën tjetër, Rusia fillimisht përfundoi një marrëveshje me Ukrainën për eksportet e grurit, por një ditë më pas sulmoi Odessa, një qytet port ukrainas nga i cili do të bëhej transporti. Kjo u interpretua nga ekspertët si një shenjë e mundshme e një çarje në Kremlin. Por përtej kësaj, qeveria ruse është e bashkuar nga jashtë, thotë Klas-Göran Karlsson.
– Nuk mund të tregosh ndonjë formacion tjetër përçarjeje përveç atij me Odesën. Dhe ne po e kërkojmë furishëm. Por nuk mund të them se do të gjejmë gjë, thotë ai.
Kristian Gerner, profesor emeritus i historisë dhe ekspert i Rusisë në Universitetin e Lundit, beson se Lavrovit i është ngarkuar detyra që nga jashtë të qëndrojë për një linjë më të ashpër ruse.
– Lavrov është më i moderuar se Putini, thotë ai.
– Ai e ka marrë këtë rol agresiv dhe pa kompromis. Nëse Putini do të zhgënjehej aq shumë nga lufta saqë do të përpiqej të shpëtonte fytyrën, ai mund të zëvendësonte Lavrovin. Ndoshta mund të jetë një sinjal.
Sulmi në qytetin port të Odessa.Foto: Efrem Lukatsky/AP/TT
Ka hedhur maskën
Por tani, pozicioni i Lavrov ka të bëjë më shumë me dikë që Putin mendon se ka një profil të fortë ndërkombëtar, beson Kristian Gerner.
– Lavrov kishte krijuar një reputacion gjatë gjithë viteve të tij si ministër i Jashtëm, si një person i arsyeshëm dhe i civilizuar. Putini mund ta ketë perceptuar atë si Lavrov që ka një lloj autoriteti në botën perëndimore, thotë ai.
– Por ai e ka hedhur atë maskë tani, kështu që do të jetë një situatë shumë e çuditshme.
Në shkurt, në një takim televiziv me Këshillin e Sigurimit, Putin filloi të ushtrojë presion të madh ndaj Sergei Naryshkin, një nga shefat e tij të lartë të spiunazhit. Naryshkin ishte kreu i shërbimit të inteligjencës së jashtme të Rusisë dhe u ndërpre në mënyrë të përsëritur kur ai sugjeroi t’i jepte Perëndimit një shans të fundit për çështjen e Donetskut dhe Luhanskut, të cilat Putin i ka njohur si të pavarura.
Lavrov qëndron për një linjë më të ashpër ruse, sipas vëzhguesve.Foto: Valery Sharifulin/AP
“Një zbrazëti”
– Fol qartë, tha disa herë presidenti.
– Nuk flasim për këtë, nuk është as për diskutim.
Incidenti është një shembull i mirë i asaj që ndodh me njerëzit e afërt të Putinit nëse flasin në një mënyrë që ai nuk e vlerëson, thotë Kristian Gerner. Kjo është arsyeja pse shumë i shmangen të folurit, beson ai.
AL in Sweden. 