Sikur dhe une te isha bere pjese e asaj.
Sikur dhe une ti isha afruar ndopak asaj.
Asnje here nuk do kisha vuajtur kaq shume.
Jo vec rrugeve por dhe naten pa gjume.
Ndoshta dikush me quan dhe te marre
Ndoshta dhe te drejte mendoj mund te kete
Ndoshta duke dredhuar ai jetes ja ka dale
Ndoshta eshte mesuar gjithmone te hiqet zvarre
Por jeta or mik keshtu qenka gatuar
Me njerez te marre, te urte e te shtruar
Me njerez qe vetem emrin njeri nuk e kane
Me njeres qe nuk njohin nenen dhe babane.
Kjo gje seshte e re kohe e lashte e ka sjelle
mes njerezve te mire batakcinj, kriminele
Por koha e sotme dhe vete ka ndryshuar
Vec njerezit e poshter ajo i ka harruar
Ndoshta dhe zoti ka frike qe ti marre
Ndoshta frika edhe ate e ka zene
Ndoshta ska vend, jane shume, ku ti coje
Ndoshta dhe toka kurre sdo qe ti pranoje
Por cfaj kane njerezit nga kjo rrace bastarde
Por dhe toka qe me buke i ushqen
Dhe ne qe ne rruge i shohim perdite.
Mos valle mallkim na dhane perendite?
Eh o jete e poshter, mizore une ty te besova
Besova ne veten ne njerez te mire ketu une gabova
Hajdute, batakcinj fytyra te pista cdo dite ndryshojne
me poste te mira me lek neper xhepa me benza te rinj
fluturojne.
Pangopesia e tyre kurre fund smund te kete.
Gjithe naten parate i fshenin, Ne dhe i mbulojne
Packa se dikushi vetveten e quajne
Kjo jete shpejt do ti harroje, me balte do i mbuloje
Keta njerez qe njehere ne bote su drejtuan
Mbeten servila te shefave ne zyra.
Cdo post leke kostume dhe benza te kene,
vetem nje gje smund ta kene. Fytyra.
Keshtu kjo jete or mik qenka gatuar.
Kur krimineli hajduti zgjidhet deputet.
Dhe populli zvarritet i mbytur ne halle.
Kjo eshte shqiperia jone nene madhe.