Gjatë viteve 1980-1992 për 26 rrethet e vendit janë asgjësuar rreth 39500 dosje.
Ndërsa prej tyre vetëm gjatë viteve 1989-1992 janë asgjësuar rreth 29000 dosje, dmth pak a shumë rreth 75% e tyre.
Radiogrami “urgjent” që Ministri i kohës Simon Stefani i dërgon Kryetarëve të Degëve të Punëve të Brendshme në rrethe më datë 2 korrik 1990 me nr. 277,278: “lidhur me përpunimet anëtarë e kandidatë partie, si dhe materialet në ruajtje të veprohet në këtë mënyrë: Ato për ta të shqyrtohen nga sekretari i parë i rrethit… të ruhen vetëm ato për spiunazh dhe organizime”….ndërsa “ato që janë ruajtur thjesht për agjitacion e propagandë e që me Ligjin e ri nuk konsiderohen më të asgjësohen menjëherë.”….Asgjësimi të bëhet në bazë të rregullave. Kjo punë të përfundoj brenda 15 korrikut.”
Telegram tjetër i ministrit Hekuran Isai me datë 15 Dhjetor 1990 dërguar Kryetarëve të Degëve të P.B. (shifër nr. 615), po japim të plotë përmbajtjen e tij:
“Të angazhohen pa pritur përfaqësuesit e Ministrisë, të gjitha dosjet e bashkëpunëtorëve, të përpunimeve dhe dosjet e tjera që janë veçuar për asgjësim, si dhe kartelat e kontingjenteve të hequr, librat e evidencës së punëtorëve operativ të hequr nga përdorimi dhe dokumenteve e përkohshme të veçuara për asgjësim të shkallës sekret, Ares personal dhe SRV dosjet hetimore e gjyqësore të dërgohen në Arkiv, përfshi dhe ato që nuk kanë plotësuar afatin 5 vjeçar por jo dosjet hetimore për zbulimin e autorëve. Këto janë veprime normale që bëhen sipas kërkesës suaj, pra nuk lidhen me situatën. Për sa më sipër na lajmëroni për realizimin e kësaj detyre.”
18 shkurt ministri Hekuran Isai dërgon një Urdhër me nr. 01-7 që titullohet:
Të ruhen në Arkiva dosjet e agjentëve e informatorëve që kanë dhënë për veprimtari të rëndësishme armiqësore e keqbërëse kur sektori operativ gjykon se ka interesa të mëvonshme për t’i rimarrë në lidhje. Dosjet e tjera të bashkëpunëtorëve të asgjësohen me listë veçimi…
Të ruhen… dosjet e personave në përpunim aktiv, kontroll operative në përpunim paraprak, .. të dënuar.. për veprimtari armiqësore e keqbërëse si dhe të atyre që nuk janë dënuar..por janë ndjekur për tendenca spiunazhi, terrori,organizimit, diversionit, sabotimit e ….. Në vlerësimin e dosjeve të përpunimit të mbështeteni në ndryshimet e KP.. (Dosjet për krimet e parashkruara të asgjësohen). Dosjet e tjera si dhe kartelat e përpunimeve që nuk kanë Dosje të asgjësohen.. si dhe shumë lloje të tjerash dosjesh e dokumente…
… të hapen dosje e kartela për ata që merren të dhëna për veprimtari armiqësore e keqbërëse….
Disa ditë më parë, kryetari i Bashkisë Tiranë nën drejtimin e kryeministrit, nisi të shembë murin rrethues të një prej godinave më interesante dhe gjithashtu historike të Tiranës. Teqeja halvetiane, që ndodhet aty ku dikur kryetari i kullave bashkiake, sot kryeministër, la të hapur një gropë që nuk dëshironte ta bënte lulishte është një simbol religjioz dhe historik i kryeqytetit.
Si një objekt i mbetur aty ku dikur shtrihej Pazari i Tiranës, si një simbol i besimit dhe përshpitshmërisë së qytetit. Një teqe që të kujton jo pak xhaminë e bukur të Sulejman Pashës që dora komuniste e prishi pas çlirimit, duke i gënjyer tiranasit se do ta rindërtonin. Pastaj historia dihet, aty vendosën bustin e Partiazanit të panjohur, duke i shkulur nga zemra TIranës historinë e saj ndërsa sot me gjasë kërkojnë të ndërtojnë ndonjë kullë të shëmtuar në emër të zhvillimit.
T’i heqësh qytetit, në këto kohë, një objekt të tillë që përfaqëson edhe spiritualitetin por edhe historinë. Dy vlera që i mungojnë një qyteti që po kthehet pa të shkuar dhe gjithashtu pa një shpirt, është vazhdim i një politike krimnale. Akoma më e trishtueshme është të shohësh se skuthllëku i atyre që në mëngjes recitojnë vargje biblike apo kuranore dhe mbrëmja i gjen duke shembur rrethime teqesh apo mbuluar xhami.
Ky është fati i një qyteti që udhëhiqet nga Nimrodët dhe që nuk kërkon të jetë një qytet për banorët e tij por për sunduesit e tij dhe tarafin e tyre oligark. Prandaj edhe biznesi i tyre për të shkëmbyer shpirtëroren dhe historiken me materialen dhe kullat është kaq i kollajtë për t’u zbatuar.
Natyrisht, në llogaritë e tyre nuk përfshihet as përshpitshmëria dhe as amaneti i sheh Ali Pazarit. Ata nuk kanë ndjeshmëri, për to rëndësi ka që të ndërtohet tempulli i olgarkisë qoftë edhe me koston e prishjes së një tempulli fetar. Për këtë mjafton të shihni rreth e qark në Tiranë, do të gjeni përbri xhamisë një kullë në ndërtim, përballë katedrales ortodokse një kullë të pambaruar dhe në krah të katedrales katolike një kullë të re.
Pushteti nuk është më në Shqipëri bindje dhe program politik i një subjekti që ka fituar zgjedhjet, qoftë edhe me vjedhje. Ajo që ka ndodhur në shtatë vitet e fundit pushtet të Ramës ka hyrë në librat e historisë si tjetërsimi më i madh i votës së publikut, duke ia “deleguar” pushtetin ekonomik dhe politik vetëm një grushti të vogël të oligarkëve.
Në “koncept ideologjik”, Partia Socialiste i përket boshtit të majtë, por vetëm politika të majta nuk po ndiqen në këtë vend, madje as të djathta apo të qendrës. Kryeministri ka sjellë një shpikje të tij me konceptin Rilindje. Shqipëria është një ngrehinë dhe fjetinë e madhe ku 2.8 milionë banorë punojnë për mbijetesë, ndërsa një grup i vogël pushtetarësh dhe oligarkësh zhysin duart e ndyra deri në llërë, në arkën e taksave të qytetarëve.
Paraja publike nuk është më publike, ajo tretet në duart e pak njerëzve, dikush në stofin e politikës drejtuese dhe tjetri të biznesit, duke e kthyer vendin në një plaçkë “lufte” që copëtohet nga më të fortët. Por ndërsa Rama është në vitin e shtatë qeverisës, disa zëra në dukje “kritik” kanë nisur të cicërojnë brenda mazhorancës.
“Jemi të majtë, jemi qendër e majtë, mjaft më me oligarkët”. Ky ishte qëndrimi i ish- ministrit të jashtëm Ditmir Bushati, i cili i ka bërë thirrje kolegëve të tij për të mos vazhduar ta bëjnë shqipërinë si Palasa dhe Dhërmiu ku për të jetuar mirë një grusht të pasurish shteti çon rrugën dhe energjinë me taksat e shqiptarëve.LEXO EDHE OFL i sekuestron Lulzim Berishës 1.3 milion litra naftë dhe një magazinë doganore
Por Ditmiri nuk gjeti “ditën” për të bërë kritikun, as zërat e tjerë si Fatmir Xhafaj, Pandeli Majko, apo Bashkim Fino, që një herë në hënë, reagojnë disi kundër, që më shumë se qëndrime parimore e kanë thjsht për të kujtuar se janë ende “gjallë”. Kjo nuk i vlen askujt, pasi sinqeriteti i gjithësecilit që sot bën “kritikun” dhe “moralistin” brenda një pushteti që shërben është vetëm një tymbajë që më shumë i shkon në shërbim kryeministrit Edi Rama. Nëpërmjet zërave të tyre, gjoja kundër, Rama kërkon të shpërndajë mjergullën propagandistike se janë një parti ku mendimi i lirë është i rëndësishëm, madje që nëpërmjet kritikave ata mësojnë sesi mund ti bëjnë gjërat më mirë.
Gjithçka është një skemë ku Bushati, Xhafaj, Pandeliu apo të tjerë, janë thjesht shtojca të një pushteti autokrat të lidhur fort me një grup oligarkësh që kanë në duar mbi 90 % të pasurisë së vendit dhe parasë publike. Partia Socialiste tashmë është vetëm një emër, kurrsesi subject me ideologji, e aq më pak ideale.
Rilindja si concept i Edi Ramës është pjesa që na qeveris, një grusht oligarkësh dhe një luguni pushtetarësh, që fjalën korrupsion e kanë për krenari! Mirë do të ishte që të dilnin haptas që të krijohet edhe me vendim gjykate “Partia e Oligarkëve të Shqipërisë” dhe sigurisht të bënin një koalicion parazgjedhor me Partisë Socialiste. Secilit oligark Rama t’i shtrëngonte dorën në Pallatin e Kongreseve dhe në fund të shpërthente festa me tam-tamet e fitorjeve të mëdha!
Nuk ka histori të politizuar apo të pa politizuar. Historia pa të vërteta, apo me deformime nuk ka si të quhet histori. Historia është memoria e rrugtimit të shoqërisë njerzore ka!
Historianët kan qenë ata që e kanë shkruar ndër shekuj ngjarjet dhe datat, luftrat piushtuese a cliruese, herojtë a të mundurit. Por tek ne, për më shumë se tre cerek shekulli historinë po e dikton, deformon deri në themel mendesia komuniste. Duke mos e kuptuar thelbin e thënies “historinë e bejnë fitimtarët” komunistët e Enverit e kthyen historinë përmbys. Falsifikimi i fakteve, ngjarjeve historike, politizimi i tejskajshëm i saj përmes “frymës së partishmërisë” cuan në zhbërjen e të vërtetave, në retushimin e ngjarjeve, personazheve, deri sa përfunduan në tjetrsim, të cilën përmes agjitacionit e propogandës që futej dhunshëm në cdo kapilar të jetës duke deformuar vetëdijen. Madje për ta cimentuar gënjeshtrat e fabrikuara shpallën ligje në mbrojtje të megamashtrimit. Duke e shndërruan gënjeshtrën në të vërtetë brigadat terroriste ideologjike krijuan edhe kastën e mashtruesve “të kualifikuar si historianë” që u shfaqeën herë si lehsa, lëpirësa, por gjithsesi gënjeshtarë të pa skrupullt. Të ndotur shpirtërisht k’ta farë kaushash u rrekën ta fusin minaren në thes.
Bëmëzezat e kësaj skote përmblidhen në veprat donkishoteske histerike ku ka vetëm politkë dhe aspak histori! Ky soj palacosh që i falet është po aq kriminel sa ideologjia që i mbrujti. Këta matrapazë që shesin të pavërtetën për të vërtetë duhen demaskuar pa mëshirë duke i klasifikuar si pjesë “el itare” në shërbim të diktaturës komuniste, veprimtaria e të cilëve i ka sjellë kombit humbje të mëdha pasi me mashtrimet e tyre kanë lënduar pjesë thelbësore të moralit qytetar shqiptar, duke krijuar histori te deformuara e deri inekzistente. Nuk mund ti quash ndryshe faqezestë që e kanë trajtuar historinë si kopësht vetiak eksperimental, që i shtremberojnë me vet dije ngjarjet, i përthyejnë keqazi, i përcudnojnë ngjarjet një soj si femijët e llastuar që me lodrat mund bëjnë si t’u teket, madje t’i kthejnë në “armë” duke ja vërvitur në kokë kujdo. Data historike janë pika të rëndësishme që qëndrojnë të lidhura me ngjarjen dhe shprehin dimensione kohore.
Si të tilla ato janë pothuaj aq të rëndësishme sa edhe ngjajet që konturohen në kufijt e tyre. Historianët duke mos qenë palë i tregojnë ato me saktësi. Në se do qe ndryshe nuk do ndanim dot kohën e Xhengiz Khanit me atë të Aleksandrit të Maqedonisë. Dhe mund të sshikonim që x a y perandor lindi dy shekuj pasi kish vdekur. Krejt ndryshe ndodhi në Shqipërinë kommuniste por edhe atë të mëpasme të cilën e kam quajtur kriptokomuniste, pasi vazhdon me të njejtën stil e frymë falsifikimi i historise, retushimi i dokumentave, manipulimi i datave tok me atë të fotografive shoqëraur nga e njejta fanfare propogandistike. Le të cekim për shembull datën 5 Maj, të cilën “historianët” e parties e kanë matrikulluar si Dita e Deshmorëve të Kombit. Manipulimi i kësaj date përkujtimore është sa i pa vërtetë aq dhe i qëllimshëm në dashakeqsi. Tashmë dihet se cfarë ngjau në datën 5 Maj 1942. Komunisti ilegal Qemal Stafa bije në përpjekje për ti shpëtuar një patrulle pushtesish italianë, që dyshohet se është vënë në dijeni nga një person i të njejtit krah politik.
Pseudohistorianët pranuan urdherin politik të diktatorit që e shpalli atë ditë si ditën e dëshmorëve! Memecëria e tyre në rrethana të cilësuara mund të kishte një kuptim, por kur ajo vazhdon edhe në ditët tona të jetë në të njejtën gjatësi vale, tregon me tepër se një memecëri frikashësh. Tregon se palacot janë po aq të varfër mendërisht e po aq kriminelë se vetë diktatori. Unifikimi i ditës kur u vra komunisti Qemal Stafa me diten e Dëshmorëve kërkon të deformojë, tjetërsojë historinë në të gjithë pamjen e saj, pasi ishin nacionalistët ata që derdhën të parët gjakun në mbrojtje të atdheut. Dita e Dëshmoreve të Atdheut është pasoje, që lidhet me ngjarjen kryesore, luftën e atdhetarëve, nacionalistëve shqiptar kundër pushtueve fashistë Italian.
Në 7 Prill jetësohen DESHMORET e parë Mujo Ulqinaku me shokë. Por komunistët që instrumentalizan gjithcka, me preteksin e fituesit te luftes, e shpartalluan historine, zhvleftesuan deri e zhduken te verteten, dhe ne vend te saj vendosen dhunshem te stisuren-genjeshtren. Mashtruesit e djeshem vazhdojnë të na kopallisin me gënjeshtra e stsje të trasha, ndërsa historianëve të vërtete qeveria mafioze u a mbyll portat. Brezat rriten me historinë e stisur nga dhelparakët e pa fytyrë. Unë besoj se tashmë ka ardhur koha të bëjme detyrat ndaj kombit, të shuajmë nga memorja historike gënjeshtrat e këtyre monstrave.
Eshtë koha tu themi me plot gojë: Ju nuk keni qenë kurrë historiane, por ndotës histerikë të historisë.
Çedomir Petroviç, aktor dhe regjisor serb, ka shkruar për të bëmat e Serbisë ndaj shqiptarëve të Kosovës, gjatë lúftës në Kosovë. Ai gjatë një opinioni të gjatë ka treguar tmérrin që ka kryer Serbia ndaj civilëve shqiptar.
Ai thotë se, forcat ushtarake e policore serbe kanë bërë shkátërrime të mëdha,másakra, djegie, helmime bunarësh, përdhúnime, plaçkitje, vrásje civilësh …
“Ushtria dhe pólicia e RFJ-së atëhershme, me udhëheqje të kreut shtetëror, kanë dëbuar nga Kosova mbi 700 mijë shqiptarët Kosovës. Millosheviq ka urdhërua që të gjitha kufómat në Kosovë, që mund të ishin në interes të Tribunalit të Hagës, të mënjanohen. Në furrat e Trepçës u dógjën më shumë se 1.500 kufóma. Dolën nga Danubi i ftohtë frigoriferët me gra e fëmijë shqiptarë. Várreza masive në poligonet e pólicisë nëpër gjithë Serbinë.
Në vend e qitjen me ármë të pólicisë në Batajnicë te Beogradit u gjetën trúpat e 980 shqiptarëve e shqiptareve të vrára”, shkruan ai, transmeton gazeta “Bota sot”.
Ai më tej shprehet se, deri në vitin 2008, janë gjetur rreth 800 mbetje mórtore të shqiptarëve të vrárë të várrosur në várrezat masive në Serbi, janë ekshumuar dhe u janë kthyer familjeve.
“Kríme të tmérrshme në lúftërat ballkanike para dhe pas Lúftës së Dytë Botërore kemi bërë ndaj popullit shqiptar. Forcat ushtarake e policore serbe gjatë viteve 1998 dhe 1999 kanë bërë shkátërrime të mëdha, másakra, djegie, helmime bunarësh, përdhúnime, plaçkitje, vrásje civilësh …
Ushtria dhe pólicia e RFJ-së atëhershme, me udhëheqje të kreut shtetëror, kanë dëbuar nga Kosova mbi 700 mijë shqiptarët Kosovës.
Millosheviq ka urdhërua që të gjitha kufómat në Kosovë, që mund të ishin në interes të Tribunalit të Hagës, të mënjanohen. Në furrat e Trepçës u dógjën më shumë se 1.500 kufóma.
Dolën nga Danubi i ftohtë frigoriferët me gra e fëmijë shqiptarë. Várreza masive në poligonet e policisë nëpër gjithë Serbinë. Në vend e qitjen me ármë të policisë në Batajnicë te Beogradit u gjetën trupat e 980 shqiptarëve e shqiptareve të vrára.
Deri në vitin 2008, janë gjetur rreth 800 mbetje mórtore të shqiptarëve të vrárë të várrosur në várrezat masive në Serbi, janë ekshumuar dhe u janë kthyer familjeve. Në várrezat e Rudnicës dhe te Rashka rreth 250 trupa të shqiptarëve të Kosovës.
Në vitin 1998, në Prekaz, në rajonin e Drenicës, forca të mëdha ushtarake e policore serbe, të armátosura me tanke, autoblinda e artileri, rrethuan shtëpinë e familjes Jashari dhe tri ditë e tri net kanë shtënë, pa bërë dallime, edhe në gra e fëmijë dhe civilë të tjerë. Helikopterët dhe automjetet ushtarake kanë lëshuar breshëri rafalësh nëpër kulme e pastaj forcat policore kanë hyrë në fshat duke shtënë nëpër shtëpi. Forcat serbe të sigurisë me ndihmën e ushtrisë serbe likuiduan 56 anëtarë të familjes Jashari. Në mesin e tyre edhe 18 gra e 10 fëmijë. Aty u bë gjénocid ndaj një familjeje.
Rreth 10 mijë shqiptarë e shqiptare të Kosovës janë vrárë gjatë atyre tre muajve të çmendur të vitit 1999. Çdo kafshë dhe çdo njeri në këtë botë të trishtë ka të drejtë të mbrohet kur sulmohet. Sikur dhe populli i çdo vendi. Shqiptarët kanë qenë ithtarë të politikës paqësore, jo të dhunës, pas kësaj ata filluan rezistencën e armátosur”, shkruan ai në një shkrim të gjatë.
Kjo ështe lista e emrave e ushtarakëve ( Stratiotëve )shqiptare te krahines se Himares ne vitin 1791.
Kjo liste ështe e pergatitur nga paria himarjote ku dhe shperblimet merreshin ne baze te gradave.
Ky dokument është firmosur nga Giovanni Spiro (Jani spiro) dhe Kostantin Kasneci.
Pervec ushtarakeve ( stradioteve) shperblehen edhe fshatrat dhe ata fshatarë qe organizuan grumbullimin per te sherbyer ne mbreterine e Napolit.
Pervec Himares, Pilurit, Dhermiut, Palases, Vunoit, Nivices, Qeparoit, Piqerasit, Likursit etj u grumbulluan edhe nga Dukati, Borshi, Terbaci, Vranishti, Kuci, Kallarati etj etj qe ne ate kohe ato zona ishin te perziera me myslimane dhe te krishtere.
Pra ne keto dokumenta kemi edhe listat te perziera me shqiptare myslimane e krishtere.
Deri në 1800 kemi vetem pak te konvertuar ne myslimane ne fshatrat e lartpermendura. Dhe ajo qe te bie ne sy se ne emrat e mbiemrat nuk jane shtuar gërmat S…
Pjese nga dokumentat origjinale nga mbreteria e Napolit Itali.
Çdo luftë në Ballkan është bërë për ndryshim kufijsh dhe kjo është një luftë me zjarrin.
Një problem themelor në këtë proces përfaqëson vetë Miladini shqipfolës, i cili mashtron botën për lëkurën e tij.
Sa do të shkojë kjo, unë nuk mund të them, por mbetem i bindur se shkëmbim territoresh nuk do të ketë”, u shpreh Berisha.
Në intervistën e dhënë në A2, ish-kryeministri Sali Berisha foli edhe për situatën në Kosovë, ku janë shënuar precedentë të ri edhe në kohë pandemie.
Për ish-kryeministrin e Shqipërisë, gjithçka që është duke ndodhur në Kosovë është e lidhur me dosjen “Thaçi” dhe “lëkurën e tij”.
“Në asnjë rrethanë, unë nuk jam implikuar në problemet e brendshme të Kosovës, e cila në fakt është gjysma e zemrës dhe e shpirtit tim. Janë bërë disa zgjedhje, por ajo që është e vërteta, janë ndjekur procedura kushtetuese. Kosova ka dëshmuar në këto 10 vite një shtet ligjor, atë që në Shqipëri është shkatërruar nga Edi Rama.null
Pa patur dëshirë të futem në problemet e brendshme të Kosovës, unë mund të them se shteti ligjor atje funksionon. Shtetet e Bashkuara të Amerikës nuk i kanë konsideruar dhe nuk i konsiderojnë shkëmbimin e territoreve dhe të ndryshimit të kufijve. Sipas argatëve të Beogradit, në Prishtinë dhe në Tiranë, gjithçka diktohet nga ndryshimi i kufijve. Kush gënjen tani? Unë nuk besoj se përfaqësuesit e SHBA-së gënjejnë.
Gënjeshtrat këtu i përsërit ‘Trojka’ sepse kjo është marrëveshja që Miladini shqipfolës, me ndërmjetësimin e Edi Ramës dhe Baton Stanishiqit, ka bërë me Vuçiç dhe kjo marrëveshje është kushtëzuar fund e krye nga dosja “Thaçi”, të cilën e ka fletë për fletë Beogradi. Në besimin tim, gjithçka që zhvillohet është e lidhur me atë dosja dhe për lëkurën e tij. Unë nuk e di që ai të ketë kryer krime, por e di që ai është nën hetim sepse është bazë e ngritjes së Gjykatës Speciale. Unë di që Dick Marty të akuzuar kryesor në raport ka pasur Thaçin. Unë e kam kundërshtuar fortë atë raport. Por është ndjekur rruga e plotësimit të kërkesave të Beogradit. Kjo është për mua një gjë e rëndë”, u shpreh Berisha.
Unë mendoj se shkëmbimi i kufijve do të ishte një ngjarje destabilizuese. Çdo luftë në Ballkan është bërë për ndryshim kufijsh dhe kjo është një luftë me zjarrin. Një problem themelor në këtë proces përfaqëson vetë Miladini shqipfolës, i cili mashtron botën për lëkurën e tij. Sa do të shkojë kjo, unë nuk mund të them, por mbetem i bindur se shkëmbim territoresh nuk do të ketë”, u shpreh Berisha.
I bej thirrje shtetit tim të ktheje fytyrën vetëm njëhere nga emigracioni shqiptar në Greqi se nuk bën keq… Fatkeqësisht lista e shqiptarëve të zhdukur në Greqi nga muaji në muaj rritet dhe askush nuk merret me këtë problem. Dikush duhet të jape alarmin për të filluar hetimet të mëtejshme për këto zhdukje te mistershme, duke mos përjashtuar vdekjet e 200 shqiptarve te vrarë ku nga këta 26 kanë humbur jeten në burgjet e Greqisë. ky numër i madh tregon se kemi te bejme me nje fenomen shqtësues që mesa duket nuk ka ndermend të pushojë. Deri më tani janë bërë të mundur te zbulohen 90 raste, nga të cilat janë identifikuar me emra dhe fotografi. Mosha që kanë humbur gjurmët është 13-49 vjeç. Nga 83 shqiptarë të identifikuar 24 prej tyre janë nga 13-20 vjeç, ndërsa gjashte prej tyre janë femra nga mosha 15-29 vjeç. Dihet qe jane gjashte ministri qe kane për detyrë menaxhimin e emigracionit shqiptar, shto ketu edhe ministrin Majko dhe Ambasaden Shqiptare ne Greqi, ku të gjitha këto dikastre dhe institucione nuk kane bere asgjë për të zbardhur këto vrasje apo zhdukje misterioze. Por…
Lista e plotë…!
Zamir Xhevahir Avdiu 20 vjeç nga Vojnik, Berat, Në maj të 1991 është nisur për në Greqi dhe që nga ajo ditë ka humbur gjurmë.
Jetnor Meta 19 vjeç dhe Valmir Metja (kusherinjë) emigrojnë për në Greqi më 11 dhjetor të 1990 , sendet e tyre u gjenden ne kufi. Në ate kohe kalimi i paligjshëm i kufirit quhej arratisje. Sipas familjes ata kishin mbritur mire ne Athinë.
Pëllumb Flamur Beqiraj 19 vjeç nga Kuçova, larguar për në Greqi më 27 maj 1991, ndërsa lidhja telefonike me familjen ka qenë në gusht po te këtij viti.
Dhurata Neki Dervishi 15 vjeçe nga Berati. Ka jetuar ne Greqi dhe me 21 prill të 1991 është larguar nga shtepia në drejtim të paditur.
Lorenc Theodhoraq Kaça 13 vjeç nga Korca. Më 18 janar 1991 niset për ne Greqi me nje grup shokësh nëpërmjet pikes kufitare të Kapshticës. Që nga ajo kohë nuk ka pasur asnjë kontakt me familjen.
Agron Mëhalla 15 vjeç nga fshati Mollas të Elbasanit emigroi me një grup shokësh, zhdukur më 3 gusht të 1992 në Kastoria.
Klement Skender Lezo 16 vjeç nga Kuçova. Shkon në Greqi më 9 korrik 1992 sëbashku me djalin e dajës. Kontakti i fundit me familjen ka qene nga ishulli Egjinas më 24 dhjetor po të këtij viti.
Lavdosh Sinanaj 22 vjeç nga Vlora emigron sebashku me të vëllain për në Greqi nga mali në Kapshticë humbet gjurmët 14 tetor 1992 ku telefonon me te afermit e familjes se ka mbritur mire ne Greqi.
Florin Gjergji 19 vjeç nga Lezha nga Kapshtica më 5 maj 1992 emigron ne Greqi me disa shokë. Nga qyteti Agrinio ka humbur kontaktin me familjen ne nendor po te këtij viti. Ai kishte emigruar edhe dy here më parë por ishte kthyer nga policia greke.
Artan Losha 18 vjeç nga Burreli i martuar me një fëmijë ka humbur kontaktet me familjen nga Veria në Greqi më 11/01/1993. La shkollën përgjysëm dhe u nis ne Greqi.
Anila Ritvan Bregu 17 vjeçe nga Berati. Humbi kontaktet më 28 shtator 1993 nga Berati në moshën 17 vjeçe. Familjarët kanë dëgjuar se ajo mund të jetojë në nje fshat të Patrës në Greqi, është e martuar me një greq që quhet Ilia dhe kanë dy fëmijë. Kushërira e Anilës ka shkuar dhe e ka takuar këtë vajzë por ajo i ka thënë se quhej Amelia jo Anila dhe se ishte nga Bullgaria. Të afërmit ende e kërkojnë pas kaq vitesh sepse nuk dijnë asgjë të saktë për fatin e saj.
Kadri Veli Bajrami 26 vjeç nga Kurbini emigroi për në Greqi më 9 gusht te 1993.
Franc Pjetri 18 vjeç ka humbur lidhjet me familjen më 22 shtator 1993, ku sëbashku me shokun e tij Eduard Zef Hyseni me një furgon janë larguar për në Greqi.
Ana Fotaq Pondikati 18 vjeçe nga Nepravishta,Gjirokastër. Ka humbur kontaktet me familjen shtator 1994 nga Athina. Ana është larguar nga shtëpia në muajin qershor të vitit 1994.
Gjelosh Ded Ceca nga Bugjon, Pukë. U nis për në Greqi më 25 shtator të 1994 dhe punonte ne nje fshat te Kastorias. Por herën e fundit ai është ndjekur nga policia kur ishte në punë ne vjeljen e mollëve. Ende nuk dihet fati i tij.
Ylber Meta 16 vjeç nga fshati Bllac e Bulqizes emigron ne Greqi në mars te 1994 ku punon tre muaj dhe kapet nga policia dhe kthehet ne familje ku qendron 5 ditë dhe niset përseri në dhe humbet gjurmët në 4 Qershor 1994 ne Selanik.
+3 Aleks Kecani 20 vjec, Flamur Balaj 23 vjec, Agostin Paplekaj 20 vjec, Pavlin Gjergji 23 vjec . U nisën për në Greqi, humbën gjurmët më 26 marsi i vitit 1995.
Alban Arifi 19 vjeç nga Korça, humbet kontaktin me familjen me 26/12/1995 në Athinës, më pare kishte punuar rreth dy vite ne fshatrat e Korçës. Ai doli te takonte ne Portin e Pireut dy shokë po nuk mbriti kurrë për ti takuar..
Aleksander Nikoll Tanushi 18 vjeç nga Vau i Dejës. Kishte tentuar të largohej disa herë drejt Greqisë por ishte kapur nga polica. Më datën 8 mars 1995 ai bëri përpjekjen e fundit të cilën e realizoi me sukses. Pas tre javesh ai lajmëron familjen se kishte mbërritur shëndosh e mirë. Telefonatat ishin të rregullta deri më datën 10 gusht 1995 kur ai bisedoi për herë të fundit me të afërmit dhe që atëherë nuk dihet më asgjë për fatin e tij.
Agostin Papleka nga Tropoja niset ne Greqi sëbashku me tre shokë me destinacion Verian, humb kontaktin me familjen më 26 mars te vitit 1995.
Belisar Subashi 15 vjeç sëbashku me vëllain emigron ne Greqi në këmbë dhe pas shtatë ditës mbrijnë në ishullin Rodos. Humb gurmët më 25 shtator të 1995.
Petrit Culaj 19 vjeç nga fshati Barajtush nga Malësia e Madhe, niset per ne Greqi ne korrik te 1995, kishte emigruar dhe më parë në Greqi.
Flamur Balaj nga Tropoja niset ne Greqi sëbashku me tre shokë me destinacion Verian, humb kontaktin me familjen më 26 mars te vitit 1995.
Alfred Palucaj 17 vjeçar ka humbur kontaktin me familjen në korrik të vitit 1996, nga fshati Sërriq i Pukës, sëbashku me dy shokë të tjerë nga qyteti i Lezhes janë nisur për në Greqi. Kanë mbritur në Trikalla, ku Alfredin e ka marrë një pronar greke për punë si çoban.
Edmond Kananaj 20 vjeç nga fshati Armen i Vlorës, ka humbur kontaktin me familjen me 8 korrik të 1997 ku ka folur ne telefon për të fundit herë nga Pireu.
Alban Vait Hoxha 24 vjeç nga Tirana. U largua për në Greqi më 5 qershor 1997. Kontakti i fundit me familjen kanë qenë në nëndor të 1998 nga Selaniku.
Altin Zekaj 16 vjeç nga Vlora emigrant në Greqi humbi kontaktin me familjen nga Pirgo më me 4 nëndor te 1998, më parë kishte punuar kamarier ne ishullin e Kretes.
Gëzim Kica 19 vjeç nga Berati. komunikimi i fundit me familjen e tij ka qenë më 8 mars të 1998 me telefon nga Athina. Më parë kishte punuar në Pirgo Ilias në Patra.
Agim Shaqo Sulaj 34 vjeç nga Bozhigrad i Korçës ka emigruar drejt Greqisë me disa shokë më 1998 dhe ka humbur kontaktet me familjen që nga ajo kohë.
Fitimtar Pal Ndosha 25 vjeç nga Puka. U largua për në Greqi më 1993 dhe për të fundit here ka komunikuar me familjen më 1999.
Flogert Muça, 34 vjeç, u zhduk nga zona e Marusit në Athinë, Greqi, më 9 dhjetor 2017. 32. Fran Preng Zefi 23 vjeç nga Tale, Lezhë. Më 22 korrik të 1999 niset për emigrim, disa shokë thane familjes se tij se ishte pare në Greqi dhe se do te emigronte përseri në një shtet tjetër. që nga ajomkëhë ka humbur kontaktin me familjen.
Eduart Aliaj (24 vjeç) humbet kontaktet me familjen me 31 gusht te 2002 nga Athina. 34. Geraldo Dauti 35 vjeç nga Erseka emigron ne Greqi sëbashku me nje shok me 13 prill 2001.
Gjergji Zhupani nga Gramshi sot në Durrës emigrant në Larisa humbi kontaktet ne në mars të vitit 2001. Ai punonte si blegtor te Panajotos Bogdanos, është ky i fundit që njofton zhdukjen e tij. Familja dyshon te pronari grek.
Bujar Riza Dervishi 27 vjeç nga fshati Gjon, Martanesh. Në datën 23 dhjetor të vitit 2003 flet ne telefon me villain. Por pas asaj telefonate ai zhduket pa lënë gjurmë dhe që atëherë askush nuk e di çfarë ka ndodhur me të. Prej vitit 2000 ai punonte në një fabrikë prodhimi materialesh plastike në Sindos të Selanikut.
Plarent Dautllari 18 vjeç nga Korca ka udheturar 4 dite ne kembe nga Mali i Gramozit dhe ka humbur kontaktin me familjen më 4 qershor 1994 në Trikalla në Greqi.
Lulzim Gjonaj. Emigroi në Greqi në vitin 1994, u nis për të parën herë, por kishte probleme me dokumentacionin. Për këtë arsye, ai kapet nga policia ndërsa bën burgun. Pasi doli nga burgu rikthehet në atdhe. Lulzimi u ka pohuar të afërmve ai do të largohej përsëri për të disatën herë në Greqi.
Pavlin Gjergji 23 vjeç, niset për në Greqi sëbashku me tre shokë për në Veria, humb kontaktin me familjen më 26 mars te vitit 1995.
Paulin Preng Gjikolaj 29 vjeç nga Mirdita. që nga 1990, Paulini jetonte në Athinë të Greqisë. Pas ishte rikthyer në Shqipëri, më 5 tetor 1995 ai vendos sërish të largohej drejt shtetit grek. Përpara se të nisej ai u ka thënë të afërmve se do shkonte të takonte disa shokë dhe pas dy javësh do vinte sërish në shtëpi. Që prej 5 tetorit të vitit 1995 nuk ka asnjë shenjë jete nga Paulini.
Renato Qerimi 26 vjeç nga Policani, me banim në Tiranë, Emigroi në Iraklio të Greqisë më 1992 dhe humbi kontaktin me familjen në vitin 1995.
Lulëzim Gjonaj nga Tropoja me banim në Tiranë, largohet nga Shqiperia ne vitin në shtator të 1995 për ne Greqi dhe ka humbur kontaktin me familjen.
Mbarime Shefqet Rrapaj 29 vjeçe nga Selenica e Vlorës. Humbi kontaktet me familjen më 1995 nga Athina.
Taulant Mehalla 18 vjeç nga djali më i madh i shtepisë nga Mollasi i Elbasanit, emigron ne Kozani në Greqi më 3/08/1992, që nga kjo ditë ka humbur kontaktet me familjen. 45. Ilirjan Çaniku 20 vjeç nga Sanxhaku i Lacit i martuar, më 3/03/1993 ka humbur kontaktet me familjen kur eshte nisur per ne Greqi.
Ilir Gjoka 49 vjeç nga Librazhdi babai i tre fëmijëve, ka humbur kontaktin me familjen ne 2006 nga Kavalla e Greqisë.I kishte premtuar gruas dhe fëmijëve se do ti merrte në Greqi në vitin 2002.
Ilmi Haziz Çela 25 vjec nga Skrapari. Ka humbur gjurmët nga Janina në shtator te 1993, diten qe mbushi 25 vjeç, dyshohet se është mbyllur në manastir në Agion Oros.
Iglin Dalip Zdrava 24 vjeç nga Deshiran, Elbasan. Ka humbur kontaktin me familjen nga Agio Anargio, Athinë më 16 gusht 2008, ka qenë pa dokumenta legalizimi, si dhe ka patur nga policia nje urdher largimi nga Greqia ( apelasi)
Saba Kala, 18 vjeç nga Bulqiza më 25.03/1994 me kater shoke janë drejtuar për në Kastoria të Greqisë. Edhe pse kanë kalur 25 vite familjarët nuk dinë ende asgjë për të. 50. Shaqir Ndreu 35 vjeç nga Burreli, ku me disa shokë nga Shkodra niset për në Greqi më 15 korrik. Ka humbur kontaktet me familjen tre javë më pas.
Lefter Luman Beqari 27 vjeç nga Përmeti ku sëbashku me kunatin e tij nisen për në Greqi më 18 janar 1995. Nga fshati Solinas te Kallamates më 5 mars ka humbur gjurmët.
Lulëzim Gjonaj nga Tropoja me banim në Tiranë, largohet nga Shqiperia ne vitin në shtator të 1995 për ne Greqi dhe ka humbur kontaktin me familjen.
Vesel Bajram Skura 22 vjeç nga Dibra. Humbi kotaet me familjen në mars te 1996 nga Greqia. Më 6 janar të vitit 1996, Veseli është nisur nga Maqedonia në drejtim të Greqisë. Pas dy muajve familarët kanë humbur lidhjet me të.
Niko Aliaj 22 vjeç nga Gorishta, emigron nga mali në Konispol për ne Greqi dhe humbet kontaktet nga Gumenica me 20 janar 1996 tek po kalonin rrjedhjen e lumit, por disa thone eshte gjallë te tjere jo…Familja dyshon se djali i tyre ndodhet ne burg.
Klement Rustem Metushi 17 vjec, emigron sëbashku me villain etij me 1992 ne Greqi, nga Selaniku kontakti I fundit me familjen ka qenë dhjetor 1997.
+ 3 – Atlin Lika 13 vjeç, nga Dibra me 3 shokë emigron në Greqi dhe punon çoban në një fshat te Selanikut, humbet gjurmët në maj 1998 si shkak i nje vrasje nga nje vendaspasi tentoi te grabisnin nje stan me tre shoke te tij.Asnje informacion dhe asnje hetim për katër shqiptarët e zdukur.
Kujtim Ali Çaushi 39 vjeç babai i tre femijeve nga Kalivaçi, Tepelene emigroi ne Greqi me vize pune më 15 Korrik te 1999 dhe nga Livadhjaja kontakti i fundit ishte më 15 Gusht te 1999.
Ylli Lazer Palnikaj 20 vjeç nga Lekbibaj, Tropojë. U nis për në Greqi më 22 qershor 1999 nga Kapshtica. Kontakti I fundit ka qenë nga fshati Stavros te qytetit Lamia më 27 mars 2001.
Ilir Gjoka 49 vjeç nga Librazhdi babai i tre fëmijëve, ka humbur kontaktin me familjen ne 2006 nga Kavalla e Greqisë, I kishte premtuar gruas dhe fëmijëve se do ti merrte në Greqi në vitin 2002.
Enver Gega 18 vjeç nga Librazhdi humb kontaktin me familjen më 24 korrik 2002. Ai emigron me nje grup shokësh dhe punonte çoban ne Greqi, duke mbajtur kontakte të regullta me familjen. Po janë shokët që japin njoftimin se Enverin e kane rrëmbyer kater njerez te armatosur. Ai kishte lënë takim me të jatin për tu kthyer ne Shqipëri, po që nuk u bë. Sot ai figuron i zhdukur
52+ 5 Vilson Gjuta 20 vjeç nga Kukësi me banim në Kamëz më 4/01/2003 sëbashku me një grup shokësh nisen për në Greqi. Nga 11 shokë që u nisën për në Greqi vetëm 5-së prej tyre u kthyhen gjallë, 5-së të tjerë humbën jetën gjatë rrugës, ndërsa fati i Vilsonit nuk dihet. Sipas familjes ata janë nisur për ne Greqi nga mali i Gramozit, ku më pas u gjetën edhe trupat pa jetë. (Për këtë ngjarrje kanë shkruar mediat më 9 janar te 2003).
Gjon Toni 37 vjeç babai i tre fëmijëvenga Shkodra. Emigroi ne Greqi dhe punonte në Bujqësi ne Selanik. Kontakti i fundit me familjen ishte në 30 qershor 2009.
Erjon Gjolena 26 vjeç nga Belshi i Elbasanit,emigron ne Ekaterini ne Greqi, pas katër ditësh udhetimi ne kembe,më 8/03/2010 ka humbur kontaktin me familjen, e cila e ka kerkuar ne shtetin fqinjë edhe në polici…
Roland Dauti 26 vjeç ka humbur kontaktet me famijen nga Greqia më 22 gusht të vitit 2011.
Gramoz Lulaj 40 vjeç emigron ne Greqi ne vitin 1991 dhe humb kontaktin me familje me 18 korrik 2013, punonte murator në një firmë greke.
Kristina Dodaj 15 vjeçe humb gjurmët më 14 maj 2013 në Thermos /Greqi
Maksim Trimi 32 vjeç nga Gramshi, u nis në Greqi në maj 2014 ku punonte çoban në Selanik pa dokumeta të rregullta, figuron i humbur që nga 30 qershori 2014.
Sokol Kozicit 43 vjec babai i dy femijeve nga Starova/ Pogradec, ka humbur kontaktet me familjen më 10 shtator 2015 nga Santorini, punonte i ligjshëm në Greqi dhe i paisur me leje 10-vjeçare.
Gezim Kolici 44 vjeç, nga Shkodra punonte dhe jetojnte në Greqi, në korrik të 2016 ka humbur kontaktin me familjen e tij. 70. Lulzim Mone 41 vjeç nga Librazhdi ka humbur kontaktin me familjen që nga janari i vitit 2016 , më parë kishte emigruar në Greqi. 71. ZH.Z. 20 vjeçe nga fshati Hinkë, Ura Vajgurore. U nis për në Greqi në tetor 2017. Babai i saj ka bere denoncimin ne policinë e Beratit më 3 nëndor 2017.
Afrim Vesha, 40 vjeç nga Berati babai i dy fëmijëve emigroi ne Greqi ne tetor te 2017 dhe punonte ne Janine, ne mbledhje ullinjesh, kontakti i fundit me familjen 2 nendor 2017.
Ylli Elmadhi 46 vjeç nga Kavaja dhe ka shkuar në ishullin e Kretës dhe ka humbur gjurmët në 22 shkurt te vitit 2018.
Skënder Toska,35 vjeç baba i dy fëmijëve ka humbur gjurmët që prej 1 prillit nga Korfuzi. Sipas policisë greke të Korfuzit 35-vjeçari ka humbur nga zona e Kato Korakiana, ku ai kishte shkuar për të punuar për disa ditë.
Ardian Hysa 38 vjeç nga Gramshi, babai i dy femijeve humbet kontaktet me familjen më 10 nendor 2017, duke i telefonuar se është nisur drejt Greqisë.Sipas policisë nga sistemi TIMS nuk figuron qe te kete kaluar kufirin, por më parë ai kishte punuar ne vendin fqinje.
Flogert Muçaj 34 vjeç banues në Marusi/Athinë, ka humbur gjurmët më 9 dhjetor 2017 në Greqi, njoftim i policisë greke.
Ylli Elmadhi nga Kavaja 46 vjeç emigron për në Greqi me 22 shkurt 2018. Policia shqiptare i konfirmon familjes se ne perputhje me sistemin TIMS ai ka kaluar kufirin për në Greqi.
Nikoll Beleshi 41 vjeç nga Lezha niset për në Greqi për të takuar djalin me 17 nendor të 2018, pasi kishte 7 vjet pa e pare
Lorenc Meta 26 vjeç nga Fieri humb më 29 korrik 2019 kontaktet nga ishulli Chios/Greqi. Shqiptari kishte shkuar për 20 ditë pushime për të takuar familjen, por është zhdukur pa asnjë gjurmë.
Halit Laka 19 vjeç Komuna Buz i Tepelenës dhe Albert Veliaj , punonin ilegal në ullishte dhe ndalohen nga policia në Selanik me 19 qershor te 2019, qe nga ajo dite ata figurojne te humbur. Njoftimin e ben te ditur familja e Halitit me 24 qershor.Kontakti i fundit me familjen e tij Haliti e pati me motrën e tij duke i thene se i kishte kapur policia pasi ishin pa leje qendrimi.
Nuk duhen haruar zhdukja e 32 dibranëve më 9 mars 1996, ku u fol nga te afërmit se këta ndodhen ne burgun e Korfuzit, ende sot figurojnë të humbur aq sa shteti shqiptar nuk ka vene kurre ujin ne zjarr. Ashtu si nuk duhet anashkaluar gjithashtu edhe zhdukja e 480 femijeve shqiptarë me 2000-2002 në shtepinë barmirese “Agios Varvara” në Athinë…Por kjo vlen për një shtet serioz dhe jo allashqiptarçe që emigrantët i shikon si një barrë e rëndë, pasi deri më sot nuk ka filluar asnjë hetim.
Dalja e parë publike pasi mori detyrën si ministër i brendëshëm, përkatësisht në emisionin ‘Opinion’, Lleshaj tha:
“Do më shihni te fytyrat e policëve. Shihni ata, ai jam unë!
– Nëqoftëse do t’i shihni policët me krimin dijeni që jam unë me krimin!
– Nëqoftëse i shihni policët të dehur, dijeni që po pi unë.
– Nëqoftëse i shihni policët të pasjellshëm, diheni që po sillem unë!
– Pra ata do të jenë fytyra jonë”.
Çdo qytetar shqiptar u trondit mbreme ku nga një videoskandal i publikuar në media, shfaqej një efektiv policie teksa kryente veprime të turpshme.
Kujtojmë se në daljen e parë publike pasi mori detyrën, përkatësisht në emisionin ‘Opinion’, Lleshaj tha:“Do më shihni te fytyrat e policëve. Shihni ata, ai jam unë! Nëqoftëse do t’i shihni policët me krimin dijeni që jam unë me krimin! Nëqoftëse i shihni policët të dehur, dijeni që po pi unë. Nëqoftëse i shihni policët të pasjellshëm, diheni që po sillem unë! Pra ata do të jenë fytyra jonë”.
Tashmë të gjithë shqiptarët e shohin fytyrën mizore te Ministrit Leshi që nga gazi lotsjellës tek qindra burra, gra e fëmijë të goditur prej tij.
Ti Z.Lleshi je policia e Rinasit qe vidhet kur t’ju teket krimineleve se pazaret i beni bashke me ta. Ti Z.Lleshi je Ne cdo arë kanabisi , laborator droge . Ti Z.Lleshi je dhe te kjo video.
Behu burre tani. Shko jep doreheqjen se nuk ke me nder ne ate detyre.
I ngjajmë atdheut. Atdheu i varfër, ne si ai. Atdheu i zhvatur, ne të rjepur Atdheu i trembur, ne frikacakë Atdheu llapashitet në banalitete shtetërore, ne baltosemi në moçalin e lagjes. Atdheu na denigron të gjithëve, ne përbuzim të vobektin e pallatit. Atdheu i varur nga fuqitë e mëdha, ne sytë te drejtori që njohim Atdheu ju bindet brigadierëve që dërgon Evropa, ne bindemi administratorit të pallatit. Atdheu pret qesen nga perëndimi, ne qeskën nga qeveria. Atdheu në zemër ka bashkimin sovjetik, por flet për bashkimin evropian, ne formimin e kemi kolkozian, as kujtohemi për liri individuale. Atdheu pa gjykata, ne pa të drejta. Atdheu me ethe, ne të gjithë kollitemi. Atdheu i lyp botës, ne lypim torba në qeveri. Atdheu krekoset në delir, ne trashemi prej stresit. Atdheut i duket se ndriçon botën, ne dehemi me raki mare, alkool evrope dhe filozofojmë. Atdheut ja mban çelsat Evropa, ne çelsat e shtëpisë ja dorëzojmë qeverisë. Atdheu na vjedh, ne fshehim diçka nga rroga për cigare. Atdheu shfaqet ekraneve si i bukuri dheut, ne postojmë foto me gjel të pjekur. Atdheu jep opinione për Amerikën, ne bëjmë biografitë e gjithë ballkanasve. Atdheu mburret se ka iluminuar evropën, ne mburremi se kemi kushëririn polic. Atdheut i janë shqyer gjithë hatullat e çatisë, por kujdeset për mbarëvajtjen e Ukrainës, ne rroga na mjafton për 10 ditë, por këmishën e duam sa një rrogë. Atdheu e paguan mjekun si hidraulik, ne e deklarojmë birin tre vjeçar si gjeni në disa lëmi Atdheu na thotë se jemi të lirë, ne dëgjojmë tingujt e prangave dhe ngazëllehemi. Atdheu ndihet kampion, ne i mburremi komshiut se dikur shënuam gol me ekipin e lagjes. Atdheu frymon marrëzi, ne marrosemi të gjithë. Atdheu ndihet lindje, ne fotografojmë perëndimin. Kjo është e vetmja mospërputhje me Atdheun.
Unë e di bijë Askund nuk jam i pacënueshëm Si në mbretërinë e dashurisë tënde, Askund nuk jam më i sigurtë dhe mbret i vërtetë Sa në planetin tënd të dashurisë, Askund nuk jam më njerzor, bijë Sa nën vështrimin e ëmbël të syve të kujdesit tend, Askund nuk jam më ngrohtë se në zemrën tënde.
Në netët e errta të jetës Duart e tua më mbështjellin fytyrën, Ma ngrenë kokën të shoh yjet që vallëzojnë në qiell Dhe në sytë e tu.
Në ditët e trishta kur dimri më ngrin, Duart e tua mbështjellin fytyrën time, E kthejnë nga dielli Dhe unë ngatërroj diellin me ty.
Unë e di, bijë, Kur qesh ti, kur qeshin sytë e tu Qesh rruga, qeshin vëllezërit e tu krenarë për ty Qeshin orenditë, pikturat, librat, pemët, oborri, lulet Qesh shiu kur bie, po, betohem qesh shiu kur qesh ti.
Dua gurë për të qëlluar çdo padrejtësi, që më bëhet! -Gurë për këtë sistem të korruptuar arsimor, shëndetësor, politik dhe shoqëror. -Gurë për të qëlluar, sa herë të më kërkojnë rryshfet për të marrë një shërbim që më takon. -Gurë, për sa herë të më thonë: Mos fol sepse ti nuk mund të bësh asgjë dhe më kërcënojnë me mohimin e të drejtave që më jep guri i themelit të shtetit tim: “Kushtetuta e Republikës së Shqipërisë”. -Gurë, për sa herë, dikujt që s’jam unë, i mohohen të drejtat, sepse “Dëmin më të madh, një kombi nuk ia bëjnë të korruptuarit, por ne njerëzit e ndershëm që heshtim, po po ne këtu dhe mijëra të tjerë atje jashtë!”
Në Kuadrin e një trajnimi, mua, si specialiste e të drejtave të fëmijëve, m’u kërkua të hartoja një material frymëzues. Tema që unë vendosa të zgjedh ishte për bashkëkombësit e mi, që të mos braktisin Atdheun. Për këtë vendosa të takoja njerëz në moshë e profesione të ndryshme. Realisht nuk e dija se do të demotivohesha shumë herë, sa do të mendoja të përgatisja valixhet edhe për vete.
E nisa nga im bir 13 vjeçar. Ai m’u shpreh: “Këtu nuk ia vlen të mësosh, mund ta blesh shkollën kollaj”! Thashë: nga dreqin e ka mësuar këtë. Djali 6-vjeçar i një mikes time, duke folur per disa blerje, tha papritur: “Ne nuk kemi lekë”. Nerina, mikja ime, humbi punën! Edhe pse është një vajzë energjike dhe me vullnet për punë, u shpreh se do të donte të ikte. Zefi ,një biznesmen i ri, shkon më tej ,duke thënë se:
“Që të jesh i suksesshëm, duhet të kesh lidhjet e duhura për të përfituar tendera shtetërorë.” Në takimin me ish-kolegë të mi mësues, ata që duhet të frymëzojnë brezin e ri, nuk guxova as t’i pyes, sepse në vend të përgjigjeve, pashë trishtim të tejskajshëm në sytë e tyre, demoralizim ekstrem! E dhimbshme ishte dhe retorika e një kleriku: “Përse duhet t’u thuash qëndroni?! Nuk u ofron asnjë mundësi ky vend. , Këtu po vritet shpresa dhe besimi”. Nardi, nga të paktët të rinj që kanë mbetur në një fshat pranë qytetit, shprehet se nga këtu duhet te ikësh një natë pa hënë!
Në të gjithë këtë panoramë të trishtë, unë duhet të gjej motive, që ATDHEU im të mos braktiset! M’u kujtua një shprehje e kryeministrit aktual: “Nuk qëllohet shtëpia jote me gurë”… A kemi ne një shtëpi? A është kjo shtëpia që në shekuj, paraardhësit tanë dhanë jetën ta mbronin? Një shtëpi, kur të gjithë kanë veç dëshirën për të ikur, a mund të quhet më shtëpi? Nga gjithë sa pashë dhe dëgjova, më erdhi furishëm thirrja: Dua gurë!!!! -Dua gurë për të qëlluar çdo padrejtësi, që më bëhet! -Gurë për këtë sistem të korruptuar arsimor, shëndetësor, politik dhe shoqëror. -Gurë për të qëlluar, sa herë të më kërkojnë rryshfet për të marrë një shërbim që më takon. -Gurë, për sa herë të më thonë: Mos fol sepse ti nuk mund të bësh asgjë dhe më kërcënojnë me mohimin e të drejtave që më jep guri i themelit të shtetit tim: “Kushtetuta e Republikës së Shqipërisë”. -Gurë, për sa herë, dikujt që s’jam unë, i mohohen të drejtat, sepse “Dëmin më të madh, një kombi nuk ia bëjnë të korruptuarit, por ne njerëzit e ndershëm që heshtim, po po ne këtu dhe mijëra të tjerë atje jashtë!”
Jam e bindur që në Shqipëri ka plot njerëz të ndershëm, që e kanë dinjitetin, forcën dhe dëshirën të hedhin gurë mbi këtë çati të kalbur. Mjaft i fshehëm plagët nën flamujt e partive ku aderojmë! Partia është shumë shumë herë më e vogël se kombi dhe ne kemi detyrën më të vështirë por edhe më të lehtë, që duhet të dalim përtej përkatësisë politike për të dashur ATDHEUN.
Ne, së bashku mund t’ia dalim! Në emër të dashurisë për ATDHEUN, ne mundemi të çlirojmë këtë vend nga një grup i vogël njerëzish që e rrënojnë atë çdo ditë. Mos u besoni kur na thonë, që jemi vend i varfër dhe nuk mund të bëjmë më tepër! Jo jo, ky vend s’është i varfër, por është i vjedhur nga bijtë e tij plangprishës. Shqipëria është një vend i bekuar nga Zoti, me pasuri natyrore e njerëzore dhe në shekuj ka nxjerrë figura të shquara si Gjergji Kastrioti dhe Nënë Tereza, që jane bërë burim frymëzimi për mbarë njerëzimin!
Duhen shumë, shumë gurë për të ngritur shtëpinë e re të shpresës! Le ta bëjmë sëbashku! Ne duhet të jetojmë këtu, ku kemi lindur bashkë me ëndrrat tona, të peshojmë rëndë në tokën tonë, në dheun e të parëve, tu trashëgojmë forcën dhe besimin fëmijëve tanë që ky vend do të bëhet. Ne s’mund të jemi popull ikanakësh. Flamuri ynë përfaqëson gjakun e mijra e mijëra njerëzve, qëndresëtarë përballë pushtimeve romake, turke dhe shteteve te Evropës, që e lakmuan ndër shekuj.
A duhet sot,të heqim dorë për shkak të një grupi të korruptuar që është në krye të politikës ?! Qëndro dhe bëhu gurë i shpresës për një Shqipëri të re, Shqipërisë sonë të përbashkët. Mos ik , bëhu gurëhedhës!!! ma JAKU, Lezhë Specialiste e të drejtave të fëmijëve
Jo vetëm tek ne shokët dhe miqtë e tu, por edhe në PD, ashtu siç ndihet edhe mungesa e Vaso Gegës…. apo xhaxhi Vaso siç dhe ti i thoshe, ndihet mungesa edhe në shumë miq shokë e qëndrestarë…
Ndihet mungesa e qëndresës dhe qëndrestarëve Turi…
Me Fidel Krekën, dhe Petrika Lekën, djalin e poetit të pushkatuar Genci Leka /
Artur Kreka: Ky Fisnik, ky Kampion në mundje, ky Kampion përballë diktaturës, ky Kampion në demokraci!
Ti ishe dhe je….Miku jonë i mirë. Ai Arturi i qetë, me respekt, që i nderove sportin e mundjes dhe i çove kupat e kampionit Korçês. Ai kampioni që sfidove diktaturën, i vure litarin në qafê dhe e hodhe në greminë bustin e diktatorit, duke u perplasur dhe perballur ballas me këlyshët e saj .
Ishe ti ai Kampioni i demokracisë, Artur Kreka.
Vërtet rrallë ka lindur nëna dhe kombi, djem kaq të mirë. Fisnikë, të ndershëm, humanë, atdhetarë dhe krenarë për familjen origjinën e tyre.
Artur Kreka: Ky emër kampion, që bëri krenarë në sportin e mundjes per vite e vite Korçën plakë.
Artur Kreka: Ky Pishtar i Demokracisë, që bëri dhe bën krenar demokratët, demokracinë, dhe Partinë Demokratike.
Artur Kreka… Qytetari që bëri dhe bën krenar Kombin.
Duke lexuar historinë, ose duke prekur dokumente te rëndësishme te ngjarjeve dhe te personazheve te këtyre ngjarjeve, shohim se te pakten në atë moderne te njerëzimit, sigurisht që ka peshe edhe vlere ana psiqike dhe formati njerezor i ketyre personazheve. P.sh është e njohur per te gjithe njerëzit qe merren me kete pune dhe dine sadopak informacion qe shërbimet e inteligjencës kane dosje te veçanta te liderëve dhe udhëheqësve te vendeve te ndryshme, siç ishte p.sh dosja e vlerësimit psiqik dhe psikologjik te Miloshevicit edhe para Luftës se Kosovës.
Shqipëria prej 7 vitesh ka rene në duart e një njeriu, sepse te tjerët rreth tij jane thjesht numra. Dhe ky njeri i vetëm ne kete vend te vogel plot mrekulli qe i ka falur zoti ka arritur ta godase kete vend dhe kombin shqiptar ne shtyllen kurrizore. Rinia shqiptare është larguar në mase, trafikantet bëjnë ligjin, krimi është gjallëruar si kurrë ndonjëherë në këto 30 vite, veshi kostum e kollare dhe u fut në parlament, vetem 5 njerëz kane marrë te gjitha paratë qe burojnë nga nëntoka dhe mbitoka e vendit, nxori Shqipërinë në Konventa Europiane e të Drejtave. Dhe se fundmi, nen pretekstin e Covid-19, ka lidhur marrëveshje per t’i kthyer shqiptaret ne kavie eksperimentale per çështjen e vaksinës.
A thua se nuk na mjaftoi eksperimenti radikal i Sorosit?!
Janë shkruar fakte te vërteta per këtë njeri, qe nga dhuna tek vjedhja e ikonave, tek historitë e poshtë urave te Parisit tek mënyra se si komunikon dhe flet me njerëzit, arroganca brutale që e ka me çdo qenie njerëzore qe i del përballë, qe po ta shikosh me vëmendje, nuk është arrogance e thjeshte, është gjendje psikike normale.
Sigurisht, për ata qe kane lidhje me punët e shtetit, diku ne një dosje do te jete e përmbledhur bota interesante, ankthet, frikërat dhe kompleksi ndaj parasë, po përveç ndonjë medieve qe merret me transaksione financiare qofte edhe jashtë kufijve, fjalën artist nuk do e gjesh.
Jashtë përkëdhelive të establishmentit qe e solli dhe derivateve te tij, për ne këtu që jetojmë nen diktatin e narko-trafikanteve të Rames, dhe ky njeri nuk na gënjen dot, e dim’ që sic thotë populli eshtë një hajdut xhepash i ngritur në detyre.
Kjo bote e ka diktuar edhe rrethin ku lëviz dhe është rreth njerëzish te transaksioneve financiare por jo miq. Per momentin nuk pushon telefoni nga rrethi i njerëzve te transaksioneve, brenda dhe jashte vendit dhe arroganca duket sikur zbutet here pas here nga ngerrdheshja apo tekstet banale te atyre qe përbejnë rrethin e brendshëm dhe formula diplomatike apo urdhra skenarësh qe i vijne nga estabilishmenti.
Por kur e sheh ashtu te ndërsyer nga arroganca e pakuptimtë me gjeste apo fjalë sikur po bën ndonjë pune, te kujtohen skenat e famshme te Ismail Kadarese tek “Dimri i madh”, ku përshkruante Mao ce Dunin, të vetëm në shpellat e tij.
Bota e tij tjetër është frika, frika nga ai rreth i nëndheshëm qe i përket…
Është dhe frika e atij merakut qe ai ka se do te hyje në histori. Ky në histori as ka hyrë e as ka dale, bota e nëndheshme nuk e le te vesh firmën e vet sepse ky është një stacion tranzit e në tranzit nuk ka as firme e as vule. Historia i përbuz fazat kalimtare. Frika e tij mes shume te tjerave është qe kur karvani i lodhur i Rilindjes te ndaloje dalin ngërdheshjet e fytyrave te njerëzve te transaksioneve do te pushojnë. Telefoni nuk di te bjeri me për shifra marramendëse, do te shihen me përbuzje dhe do te tregohen anekdota për zhgarravinat dhe ata nuk do t’i japin me kënaqësi. Vetmia te kapërthen me një ankth te tmerrshëm dhe çdo gjë publike apo private me urdhër apo me skenar përmbyset shume shpejt dhe shikon qe brutaliteti dhe arroganca nuk kanë më as vlerë dhe përbuzj e syve të njerëzve që varfërohen si stërkala në fytyrë.
Dhe kjo varfëri, kjo paralize e vendit kjo zhdukje e te gjithë investitorëve te huaj , kjo kapje për fyti qe i është bere ekonomisë duhet te marre fund. Sot ,euforia qe vjen nga pushteti pa kufij dhe ngërdheshjet e fytyrave qe përballë nuk shohin ate, shohin thjesht portretin e tij te përkthyer ne para duket se i mbyt deri diku makthet qe vijnë nga bota e nëndheshme.
Dalja ÇDO sekonde e ÇDO minutë, në ÇDO kanal televiziv si ta ketë oreksin, lezeton deri diku, po është koha qe maratonës se Rilindjes t’i vijë fundi. /55news.a
Bibla në faqen 1283 (botim i “Drita”, Ferizaj, 1994, me përkthim mjeshtëror të Dom Simon Filipaj), flitet për “Pesë mallkimet”, të cilave njeriu duhet t’u ruhet e t’u ketë frikë.
1-“Mjerë kush mbledh ç’ka s’është e tij – deri kur? që ngarkon pengje mbi vete!”
Vjedhja, kusarimi, hajnia, ose grabitja – shih sa shumë emra për një veprim të shëmtuar e të ndëshkueshëm, por që tingëllon ledhatueshëm kur thirret ndër ne “euro-amerikanisht” me fjalën korrupsion
Vjedhja zyrtare, nuk ndodh nga njerëz me zhele e shtëpi pa bukë, por nga ata pushtetarët me kostume të shtrenjta, pushtet e pasuri.
Ky pasurim i urryer nuk shthuret, nuk ndërpritet e nuk rrëzohet lehtë, deri sa ndëshkimi mbi ta, nëpërmjet dënimeve shembullore të merituara, të mos u ketë kallë frikën e ligjit:
“Mjerë kush merr çka nuk është e tij”!
Kur korrupsioni të shkatërrohet me çdo kusht dhe lufta kundër tij të ketë fituar edhe si psikologji (nëse?!), të jetë ngritur edhe opinioni në mbështetje (gjithashtu, nëse?!), atëherë njerëzit do të shihet të jenë të shpërblyer, për çdo rast, tek të thonë:
E zuri mallkimi!
2,-Mjerë kush nxjerr fitim të padrejtë për të zezën e shtëpisë se vet që të endë lart çerdhen e vet për të shpëtuar nga mjerimi!”
Shoqëria jonë i këmben rolet shitës – blerës dhe anasjelltas. Duke qenë se individi, për shumë vjet qe lënë i pambrojtur, ndër ne u thur e u end manipulimi.
Aq përfshirës u bë mashtrimi e manipulimi sa, thuajse nuk mbeti gjë pa u prekur nga ky kalbëzim i rëndë, për nxjerrjen e fitimeve të padrejta, për t’u pasuruar më shpejt e më shumë.
Shko të blesh bukë dhe nuk je i sigurtë se me çfarë mjelli është gatuar dhe a ke marrë gramaturën e paguar.
▪️Blej qumësh dhe nuk të lëshon dyshimi për papastërtinë apo hedhjen e ujit në të.
▪️Nuk e pi ujët e çezmës që e paguan çdo muaj vetëm nga pasiguria dhe po aq i pasigurtë ndjehesh për ujin e blerë me emra të ndryshëm nëpër bidona plastikë.
▪️Kërkon një shërbim mjeksor dhe, përveç që çmimi të fut drithërimat, dyshon a t’i kanë dhënë të sakta përfundimet e analizave.
▪️Furnizohesh me karburant dhe nuk e di sa ujë, squfur a përzjerës të tjerë ka brenda.
▪️Punësohesh te privati dhe, edhe po i pagoi siguracionet, ai prapëseprapë nuk i nënshtrohet rregullit, sepse duke përdorur dy lloj faturash, ashtu i mashtron të dy palët, edhe të punësuarin, edhe shtetin.
▪️Blen shumë shtrenjtë një apartament në ndërtesa të larta dhe dyshon nëse është i qëndrueshëm ndaj tërmetit.
▪️Del në rrugë në hallin tënd, e plumbat e kriminelëve të marrin jetën pa e kuptuar pse në një shtet ligjin e bën Mafia e lidhur me shtetarët.
▪️Ti voton, por vota e jote blihet, tjetërsohet, vidhet, nga ata që duhet ta mbrojnë atë …
▪️Pa kuptuar ti mendon vetëm ikjen, qëndresa përballë regjimit të kushton jetën, banditët gati janë, e plumbat janë falas .
Numrimi i këtyre është aq i pafund sa, ndër njerëz është krijuar mendimi, se nuk ka më asnjë gjë që nuk manipulohet për të fituar.
👉🏽Ndëshkimi i tyre vjen vetëm atëherë kur jo MafiaShtet, por shteti ligjor arrin t’i përcjellë gangsterit deputet, hajdutit ministër, mashtruesit patronazhis,-frikën me ndëshkim të ligjit.
3,-Mjerë kush në gjak ndërton qytetin, mbi fajësi e ngre kështjellën!”
Shqipëria është kthyer në një vend ku, me çfarë ka ndodhur, ky lloj ndëshkimi vërtetë besohet disi.
Por ka plot që nuk duan t’ia dinë rrezikut e pasojës.
Nëse në Kinë vdekjet e panumërta ndodhin nën tokë, thellë minierave të pasigurta, me etjen për fitime të majme e me shpenzime të pakta, në Shqipëri vdekjet e panatyrshme, por të bujshme, kanë ndodhur mbi tokë, si ndëshkim i përfshirjes në krim dhe i mallkimit që i zë një ditë.
Shpesh paratë e fituar nga vjedhja e krimi, janë kthyer në pallate e vila madhështore, biznese befasuese, makina ëndërr.
Kjo është sëra më e mallkuar e njerëzve, si nga të pafajshmit, të përfshirë në fatkeqësitë , si nga të tjerë, që janë pjesë e shoqërisë dhe ndjejnë bashkë me ta.
4,-Mjerë kush pijen i jep mikut të vet, i qet helm dhe e deh për t’ia parë lakuriqësinë!” Ky mallkim ka ndëshkuar tronditshëm ndër ne.
Trafiku i qënieve njerëzore, më i ziu dhe më i turpshmi, që ka ndodhur me shfrenim dhe nuk mund të thuhet se është ndalur, ka statistika rrëqethëse, aq sa na pati ngjitur gati në krye të shteteve.
Trafikimi, përgjithësisht, nuk ndodh patjetër i dhunshën, por fillimisht miqësor. Është si një hedhje helmi në pijen e mikut, për të fituar me lakuriqësinë e femrave tona, nëpër rrugët e perëndimit.
Me këto para, dikush u bë deputet, e ministër, dikush ka ngritur vila shokuese e biznese fitimprurëse, tjetërkush loton përdita e vuajtja nuk i soset deri në varr. Shpesh i ka mbuluar dheu, më parë – viktimat e pafajshme, më vonë – trafikantët e pashpirt.
Ndoshta nuk ka gjë më të ngutshme se sa ndalja e këtij turpi, që, qysh sa vjet, e zbuloi vendin lakuriq përpara syve të botës.
5,-Mjerë ai që i thotë drusë: “Zgjohu!”, gurit të pagojë: “Çohu nga gjumi!”, a thua i tilli mund të mësojë?”
Ky nuk është vetëm mallkim, por edhe thirrje për inteligjencë njerëzore. Ata që janë bërë kërcunj ndaj të keqes, kanë provuar se është e kotë t’u thuhet, “Zgjohu!” Sepse, atyre ndoshta u del gjumi vetëm atëherë kur i zë mallkimi.
Por, ky, më parë se zgjim, është ndëshkim.
Ata që bëjnë gurin e pagojë, gjithashtu, duket e kotë t’i tundësh, sepse guri s’flet e nuk njeh nxënie.
Ky është mallkim ndaj atyre që heshtin, që s’lëvizin, që s’veprojnë, me mendimin e rrejshëm se, ashtu u shmangen pasojave.
Shoqërisë i duhet opinioni i gjallë, ku asnjëri të mos hijezojë si dru e të mos heshtojë si gur.
Pas shkatërrimit të shtëpive të banorëve të Tiranë, ku qindra familje me fëmijë të vegjël e pleq, mbetën dhunshëm në qell të hapur përbëjnë opinionin më të gjerë dramatik, që ka shpërthyer me mallkime tronditëse, si ndëshkim pa gjyq, ndaj shkaktarëve të fakeqësive së madhe, duke shkatërruar shtëpitë e të pa mbrojturve dhe duke ndërtuar në mënyrë vrastare.
Çamëria është shqiptare qysh në agim të historisë dhe e tillë do të jetë përjetësisht.
Shpërnguljet e dhunshme të çamëve, masakrat çnjerëzore, genocidi ndaj tyre janë thembra e Akilit e ndërgjegjes së Europës së lirë.
Shpirtërat e martirëve kërkojnë drejtësi për tu prehur në paqe.
Protagonistët e kësaj tragjedie duhet të përballen me gjygjin e historisë.
Genocidi ndaj njerëzimit nuk parashkruhet.
Çamëria është një plagë e hapur në kërthizë të arealit të qytetrimit të lashtë të Mesdheut (Mesi i dheut) siç i thoshin në gjuhën e zotave, atë Pellazgo-Ilire të parët tanë. Ajo shtrihet madhështore, e begatë dhe e gjithëpushtetëshme. Të mahnitë me bukuritë e saj, malet e Zeusit, Dikta ku lindi e Ida ku e fshehu e ama Rea. Me Olimpin e rrufeve të tij, sunduesit të tokës dhe qiellit, i cili shpalli vehten baba i zotave pasi mundi cikllopët dhe titanët. Detin kaltërosh, ullishtet dhe vreshtat që dijetarët e lashtë Polibi dhe Ptolemeu i quanin më të begatshmet mbi dhe. Orakullin e stërlashtë të Dodonës, të parin mes 8 orakujve, burrat trima e të fuqishëm si Anteu, vajzat e bukura si zana, si vetë nimfa Amaleteja që kishte ushqyer Zeusin me qumshtin e saj, kuajt e shpejtë si era. Çamëria kjo Hirushe Epiriote e Kombit Shqiptar ka përjetuar në shekuj shkëlqimin e qytetrimit të saj madhështor. Por për shkak të lakmitarëve barbarë, ajo ka kaluar një kalvar të gjatë betejash homerike, një varg kasandrash deri tek golgota e fundit, e cila me qëndresë prej Anteu ia doli për të mos humbur në humnerat e errta të historisë si Troja dhe Kartagjena. Çamëria e Olimbisë i dha Botës një Luan si Aleksandri i Madh, Pirron, strategun që e vaditi Tokën e Italisë me gjakun e legjioneve romake, Gjin Bua Shpatën, Despotatin e Arbërit e Republikën Suliote. Çamëria eshtë Toka që i dha Greqisë lirinë, me udhëheqësit e shquar Marko Boçari, Kolokotroni, Laskarina Bubulinën, Foto Zhavellën. Ajo udhëtoj nëpër shekuj kryelartë duke mbrojtur me krenari historinë, vlerat e lashta autentike të Kombit Shqiptar. E bekuar nga Zoti, natyra e njerëzit e saj fisnikë e të talentuar, Çamëria kjo Zanë hireplotë e lindur para Hënës ndaj shpesh e quajn parahënëse, ka luftuar trimërisht me bajlozat e tokës e detit për të mbrojtur lirinë, doket, zakonet, identitetin, etnogjenezën, mënyrën e jetesës, tokën e shenjtë të trojeve të vjetra shekullore, Tempullin e Dodonës dhe lisin e saj të kuvendimit me Zotin. Në udhëtimin e gjatë përmes betejash të përgjakshme duke derdhur lumenj gjaku me qëndresen e saj arriti në shekullin e 20-të për të përjetuar, barbaritë e Luftës së Parë Botërore dhe kanibalizmin e Luftës së Dytë Botërore, dhunën, genocidin plaçkitjen, shkrumbimin e vatrave të veta nga zjarri, e në fund spastrimin barbar e të dhunshëm etnik duke i masakruar rrugës në mënyrë kafshërore, pikërisht nga qeveria fashiste e ultranacionaliste e atij populli, të cilit Çamëria me kapedanët e vet trima i priu në luftën për çlirim kombëtar e pavarësi, pas pesë shekujsh robërie otomane. Të infektuar dhe të ushqyer nga projekti famëkeq i Megali-Idesë dhe nga ëndrra e ripërtëritjes së Perandorisë-Greko-Bizantine fqinjët tanë të jugut ashtu si serbët në veri u vërsulën si bisha drejt trojeve shqiptare, me zjarr dhe hekur, me Kryqin e Zi të shovinizmit për të zhdukur nga harta politike e Ballkanit dhe Botës Atdheun e Pirros, Aleksandrit të Madh, Teutës, Dioklecianit, Konstandinit të Madh, Justinianit, Gjergj Kastriotit, Papa Klementit, Pjetër Bogdanit, Hasan Tahsinit, Bilal Xhaferit, Osman Takës, Ismail Qemalit, Isa Boletinit, Hasan Prishtinës, Ded Gjon Lulit, Mustafa Qemal Ataturkut, Nanë Terezës, Ibrahim Rugovës, Adam Jasharit Megalidhea dhe ëndrra mashtruese e ultranacionalistëve grekë për “Epirin e Veriut” frymëzuan fushatën e egër, me mizori mesjetare në qershorin e vitit 1944, me dt 27 vranë duke i therur me thika e bajoneta mijëra vëllezër të Çamërisë dhe e kthyen tokën e saj në një kasaphanë të vërtetë. Ky genocid e shpërngulje e dhunshme nga trojet amtare është thembra e Akilit e ndërgjegjes së Europës së lirë e të civilizuar, një barometër i kujtesës së saj historike, e më në fund i vetë prespektivës e të ardhmes së Shtëpisë së përbashkët me emrin e plotë BE. Plagët Çame vazhdon të kullojë gjak. Kauza e saj nuk njeh moshë. Ajo s’plaket e s’thinjet. Çamëria është degë e thyer por jo e tharë e lisit kombëtar shqiptar. Masakra ndaj popullsisë së pambrojtur çame, strategjia e vrasjeve, shfarosjes e dëbimit të saj ishte e mirëkordinuar me simotrën e Greqisë- Monarko- fashiste, Jugosllavinë- Komuniste të Titos. Jo rastësisht pas një viti të dëbimit të çamëve, në pranverën e vitit 1945 u organizue Masakra e Tivarit. Makineria vrastare e Tito- Rankoviçit ekzekutoj mijëra shqiptarë në të njëjtën mënyrë çnjerëzore rrugës nga Kosova në Tivar dhe e ktheu ketë qytet në një krematorium, që do të i’a kishte zili edhe Gestapoja e Hitlerit, duke vrarë një numër aq të madh shqiptarësh, mijëra vetë, aq sa shifra reale nuk dihet. Masakra ndaj Çamërisë e dëbimi i tyre nga trojet amtare duhet të shihet e gjykohet qartë e ndershmërisht në dritën e historisë. Çamëria edhe sot është plagë e pambyllur që kullon gjak në zemër të Europës. Ka ardhur koha që protagonistët e kësaj tragjedie të përballen me gjygjin e historisë. Pasojat e tragjedisë së mijëra shqiptarëve të pafajshëm të Çamërisë, shpirtërat e martirëve shqiptarë, të fëmijëve, grave e pleqëve, të masakruar në mënyrë mizore kërkojnë drejtësi si kusht themelor për tu prehur në paqen e amshuar. Genocidi ndaj njerëzimit është akti më i shëmtuar dhe një krim që sipas të Drejtës Penale Ndërkombëtare nuk parashkruhet. Nuk është kurrë vonë për të venë drejtësi, për të ndëshkuar krimin e për të projektuar të ardhmen e përbashkët, me paqe e mirëkuptim mes kombeve. Çamëria është aty, me bukuritë natyrore, malet dhe detin, historinë e saj, tempujt e lashtë e varret shekullore të bijëve e bijave të saj.
Ajo është shqiptare qysh në agim të historisë dhe e tillë do të mbetet përjetësisht. Dardanët presin Dodonën. Europa rilind në Çamëri.
AL in Sweden. 