Muaj: Nëntor 2019

Nese ndien se kam vrarë veten, dije

se s’kam ditur të sajoj një poezi që mban

gjithë dhembjen time.

–Mohamed Omar Osman, poet kurd (1957-2019)

”E mira që na vjen nga arti nuk është çfarë mësojmë prej tij, por cfarë bëhemi përmes tij.” Ky citat, shkëputur nga libri Letters from a Kurd prej shkrimtarit dhe regjisorit Kae Bahar, mund t’i bashkëngjitej si etiketë pothuaj çdo poezie kurde të shkruar në shek. XX e këtej. Poetët kurdë, tok me lëruesit tjerë të kulturës, shkrimtarë, piktorë, këngëtarë, rapsodë ej, janë sot shkëndijat e Kurdistanit, flakët që ngrohin zemra të kurdëve kur atyre u fiket çdo shpresë. E mira e poezisë u vjen sot kurdëve nga arti nuk është përjetimi estetik, a reflektimi filozofik, po konfirmimi ekzistencial që i bën poezia çdo folësi të gjuhës së ndaluar. Ashtu si në mitin krijues të biblës, ku Fjala është së pari dhe sajon botën. Ashtu sajohet sot dhe qenia kurde vetëm nga fjala: nga poezia, kënga, e arti.

Jashtë kulturës së vet – jashtë poezisë , muzikës, e artit – kurdët zyrarisht nuk ekzistojnë. Të ndarë mes Turqisë, Sirisë, Irakut dhe Iranit që nga konferenca e Lozanës më 1923, kurdët indoeuropianë janë sot popull i ndaluar. Shtetet që sundojnë kurdët grinden për gjithçka por bashkohen gjithmonë për të nënshtruar kurdët, të cilët kanë mbetur të ndarë, pa shtet, pa status zyrtar, pa institucione, e pa asnjë mundësi realizimi. Për kurdë ekzistojnë ndalesa absurde, ta zëmë u ndalohet ta festojnë Vitin e Ri. Fjalët Kurd e Kurdistan janë fshirë prej shkresave zyrtare, letërnjoftimeve, pasaportave, teksteve mësimore, biles edhe prej fjalorëve e enciklopedive në regjion. Flasim gjithnjë për epokën tonë, teksa gjetkë thurrin plane për të kolonizuar Marsin.

Në këso kushte, çdo poezi kurde është kushtrim. Dhe shteti trajton me armiqësi të ftohtë të gjithë poetët që shkruajnë në gjuhën e ndaluar, qoftë për dashuri, për gjethe të vjeshtës, a kundër zakonesh prapanike. Veçanërisht, do theksuar, ata që shkruajnë kundër zakonesh prapanike. Prandaj nuk është e rastit pse poetët kurdë sot gëzojnë status heroik në mesin e popullit të vet, ngjashëm me atë të poetëve në Kosovën e pushtuar, a të bardëve gaelikë në Irlandën e kolonizuar prej britanikësh. Të jesh kurd sot, është të jesh pjesë e një projekti kulturor, varg i një poezie rebele.

Gjuha kurde ka traditë të hershme të shkruar, tekste të lashta fetare nga seli priftërinjsh datojnë prej viteve 600 para e.s.  Meshari ynë sa për krahasim, u shkrua mëse dymijë vjet më vonë. Në vitet 600 para e.s. kolonët dorianë s’kishin zbarkuar ende në sterenë ku më vonë do të ngrenin Durrësin; e do të duhen edhe tre shekuj tjerë para se një fis i vogël keltik, parisii, të ngre kasolle mes pyllit në ishullin që më vonë do të quhet Île de la Cité. Por kurdët, ndonëse me qytetërim të hershëm, do të bluhen në mulli nga perandori të mëdha. Persë, romakë, arabë, osmanë. Kur bie osmanllëku, kurdët, si shqiptarët, do të jenë pikë e pesë. Të përçarë në fe të ndryshme, në klane e dialekte, e me shumicë dërmuese analfabetë.

Dhe ngjashmëritë nuk mbarojnë aty. Edhe rilindja kurde nis, si ajo e shqiptarëve, me poetë iluministë që adhurojnë Perëndimin. Dhe njësoj si shqiptarëve, edhe kurdëve u ndihmon një fuqi e madhe, Britania në vitet 1920, të hapin shkollat e para kurde pas dymijë vjetsh.

Që atëhere, në një traditë të përbashkët për popujt e shtypur, poetët kurdë janë iluministë dhe iluministët poetë. Shkrimet e para nga vitet 1920 sjellin prurje nga folklori i pasur, ninulla nënash, këngë rapsodësh për histori trimërish e dashurish të pafat, mite që rrëfehen rreth oxhaqesh. Doajeni i poezisë kurde Abdulla Goran (1904-1962) ishte një gjeni letrash me arsim europian, poet e publicist me adhurim për surrealistët europianë, që përdori brumin e trashëgimisë në mënyra inovative. Ai qe poeti i parë kurd që braktisi rimën e metrikën tradicionale, duke i hapur rrugë modernizmit. Për këtë ai pagoi një çmim të lartë, duke qenë i arrestuar e torturuar shumë herë në Irak.

Sot poezia kurde përbën një nga dejtë më të dendur të floririt poetik në Lindjen e Mesme. Aty bëjnë pjesë burra e gra, me banim në mëmëdhe e të arratisur në ekzil, poetë dialektesh të ndryshme të lindur në diasporë, autorë kurdishtfolës ose jo, të ndërlidhur të gjithë në rrjete të ndryshme poetike që shkëmbejnë aktivisht në projekte artistike. Si thamë më lart, të jesh kurd sot është, më shumë se gjithçka tjetër, një projekt kulturor.

Është e pamundur të numërosh të gjithë emrat e poezisë bashkëkohore kurde, por disa janë të pashmangshëm. Abdullah Goran (1904-1962) është doajen i poezisë kurde, poeti i persekutuar me arsim perëndimor që hoqi dorë nga metrika e krijimtarisë tradicionale gojore dhe i hapi portën modernizmit në letërsinë kurde. Shqipërimi im këtu bazohet mbi një përkthim anglisht nga Alana Marie Levinsson-LaBrosse dhe Pshtewan Kamal Babakir. Sherko Berkas (1940-2013) nga Sylejmania e Irakut dhe Stockholmi i Suedisë, ishte aktivist, autor 25 veprash, e poet i vargut lakonik që shpreh më shumë me ato që s’thuhen, se me ato që thuhen. Ai u kthye vitet e fundit që të punojë si ligjërues i shkrimit kreativ në Kurdistan të lirë. Poezitë e tij që paraqiten këtu janë shqipërim nga një përkthim anglisht prej Alana Marie Levinsson-LaBross dhe Halo Fariq, të dy kurdishtfolës të rrjedhshëm. Faraxh Bajraktar, (1951) nga Siria, që ka vuajtur 14 vjet burg për poezitë e veta, sot banon në Suedi, ku ka botuar në suedisht një përmbledhje të përmendur, Letra nga qelia e izolimit nr 13; shqipërimi im është nga ky origjinal.  Hero Kurda, emri që ajo ka zgjedhur vetë, lindi si Hero Husam ad-Din në Kirkuk, më 1989 dhe ka master në letërsi, ndërsa ka botuar në sërë vëllimesh poetike; shqipërimi im këtu niset nga një përkthim anglisht prej trios kurdofone Alana Marie Levinsson-LaBrosse, Pshtewan Kamal Babakir, e Shene Mohammed. Abdullah Pashew (1948) është gjuhëtar, përthyes, e ndër poetët më të njohur nga Kurdistani irakian. Ai banon në mërgim, në Finlandë, që nga viti 1995; shqipërimi im niset nga një përkthim anglisht prej Mahsen Maxhidit dhe vetë autorit. Salman Balaky (1977) i cili doktoraturë gjuhësie nga univesiteti britanik ne Exeter dhe ligjëron gjuhë e letërsi në Kurdistan të lirë, ka botuar pos poezish edhe një analizë feministe rreth portretizimit të gruas në poezinë kurde.  Poetja Kajal Ahmad (1967) është nga Kirkuku irakian, e ka botuar katër vëllime të përmendura poezish, ku eksploron e sfidon midis tjerash edhe rolin e gruas; shqipërimi im bazohet mbi një përkthim anglisht nga poetet kurde Choman Hardi dhe Mimi Khalvati. Vetë Choman Hardi (1974) është poete, përkthese, e piktore, e cila sot ligjëron letërsinë në Universitetin Amerikan në Sylejmania. Pos disa vëllimesh të poezive në gjuhën kurde, ajo ka botuar edhe në vëllim anglisht, Life for Us, që më 2016 u bë shkas të nominohej për çmimin nacional të poezisë avantgarde Forward Award; shqipërimi im është nga kjo përmbledhje në gjuhën angleze. Mohamed Omar Osman (1957-2019) poet e piktor nga Sulejmania njihej me nofken Gjeneral Vjeshta shkaku i një poezie për vjeshtën, e cila është bërë edhe kënge, e është kenduar nga nje varg kengetaresh kurde. Gjeneral Vjeshta ishte nder poetet me te njohur te Kurdistanit, me nje varg permbledhjesh te botuara qe prej vellimit te vet te pare me 1975. Ka patur ekspozita personale te pikturave ne Kurdistan te lirë dhe jashte vendit. Ai kreu vetëvrasje duke u varur në tetor 2019, kur nisi sulmi turk mbi Kurdistan te lirë. Shqiperimi im mbeshtetet mbi nje perkthim anglisht nga Muhammed Chawsawa and A.M. Levinson-LaBrosse.

Levinsson-Labrosse është një emër që shfaqet vazhdimisht në përkthimet anglisht nga gjuha kurde. Ajo ka mësuar gjuhën kurde, është e martuar me kurd, e ligjjëron sot me orar të pjesshëm letërsinë në Kurdistan të lirë. Ajo është edhe vetë poete e shpërblyer, gjë që i bën përkthimet e saj ndër më cilësoret nga poezia kurde.

Poetët kurdë dallojnë nga njëri-tjetri në formë e në përmbajtje, një dëshmi kjo e gjallërisë dhe gamës së gjerë të artit kurd. Nga modernizmi e surealizmi i veteranit Abdullah Goran, te pozitë afishe të poetit Sherko Bekas, e te eksplorimi i temave profeministe te Kajal Ahmad dhe Salman Balaky. E përbashkët, ndërkaq, për poetët kurdë si kolektiv është se kanë arritur të kthejnë dobësitë tragjike kurde në virtyte. Përçarjet, ndasitë e brendshme, e mungesën e shtetit, poetët kurdë i kanë kthyer në laryshi motivesh, pasuri gjuhësore, e eksplorim kërshëritar dialektesh, formash e tropesh, pa u rënduar nga kufizimet, formalizmi e dogmat që kanë rënduar artin në diktaturat e shteteve arabe. Privacioni nga shteti u ka kërkuar kurdëve një tagër të tmerrshme në lumenj gjaku, por njëherit edhe u ka sajuar një hapësirë të madhe manovruese. Poetët kurdë kanë një liri rebele të pashembullt në ato anë; aso lloj lirie që gëzojnë vetëm ata të cilët qëndrojnë jashtë konvencave të kohës e hapësirës. Edhe kur poetët kurdë ngushtohen gjer atje sa të kryejnë vetëvrasje, si në rastin tragjik të Gjeneral Vjeshtës, poezia që ata lënë pas vetes mbetet fanar i dritës dhe shpresës për popullin e vet.

Si thonë në Shkodër, kurdët e hanë bukën ndamas. Kjo vlen si tekstualisht, ashtu edhe figurativisht, në të gjitha mënyrat e imagjinueshme. Dhe nëse ka sadopak të vërteta në thënien e Kae Bahar, se e mira që na vjen nga arti nuk është çfarë mësojmë prej tij, por çfarë bëhemi përmes tij. Atëhere kurdët, gjykuar nga cilësia e lartë e poetëve të vet, kanë çdo arsye që të besojnë në një të ardhme më të mirë.

Abdullah Goran

Poezitë e ndërgjegjshme
Bah sa mëkat që disa poezi

janë zogj që nuk lëshojnë dot

folenë.

Ato cicërrojnë e këndojnë

në brendësi

e s’kalojnë kurrë nëpër një penë

e një cope letër.

Burgu Azhdahak
Azhdahak Burgu yt është fortesë

me mure betoni e dyer çeliku.

Azhdahak! Burgu yt është zjarr

me gjitha portat mbyllur-

vargonj që rëndojnë mbi burra,

për t’i ngujuar në vend,

hekur për duar të tyre, e këmbë

që ua shtjerrin fuqitë

e trupit.

Ky vend kutërbon nga vrer i mendjes sate,

nga ligësia që thurr

mënyrë të reja për të ndëshkuar

këdo që mendon. Xhelatët e rojet tua

janë mësuar të dehen

duke pirë gjakun e të burgosurve.

Azhdahak! Shpirti yt i zi ushqehet me tmerre

që u mendon tjerëve.

Me mendje të fatprerëve ti ngop

gjarpërinjtë tu.

Jetë të reja nga vargonjtë tu

lidhen për vdekjen,

e presin fundin e beftë e të dhunshëm

nën hije të trekëmbëshit.

 

Sherko Bekash

Përgjegjja

Kur u mbyt me gaz qyteza Halabxha

i shkrova Zotit një letër të gjatë përgjërimi.

Para se ta çoj,

ia lexova së pari një peme.

Pema nisi të vajtojë.

Nga dikah, një shpend, një postier,

më tha: “Ani mirë, por kush ta dërgon se?

Mos prit që ta çoj unë,

se unë s’e mbërrij dot fronin e Zotit.”

Vonë atë natë,

poezia ime engjëllore, veshur zi për mort,

më tha, “Mos u brengos.

Unë ta çoj fjalën gjer në lartësi

të stratosferës.

Por s’mundem të premtoj

se Ai del për ta marrë.

Ti e di vetë si është Zoti i madh,

se mos e pa kush ndonjëherë?”

I thashë: “Të qofsha falë. Fluturo.”

Frymëzimi engjëllor fluturoi

me përgjërimin tim.

Ditën tjetër u kthye, pa kryer punë.

Një sekretar i katërt i Zotit,

një burrë me emrin Obaid,

në fund të letrës

kish shkruar me germa të vogla:

“Debil, shkruaj kuptueshëm.

Se këtu askush nuk di kurdisht.

Nuk ia çojnë Perëndisë.”

Rrobat

Plaku im më thonte

”Çdo gezim që vesh

ka mëngët gabim

të shkurta a të gjata,

të gjera a të ngushta

për mua.

E çdo pikëllim që vesh

më rri sikur të ish bërë për mua,

kudo që të jem”

Batica

Batica i tha peshkatarit

Unë kam shumë arsye

Përse dallgët e mia më tërbohen

Më e rëndësishmja është

Se unë jam për liri të peshqve

E kundër rrjetave

Liria

Po hoqe lulet nga vjersha të mia

një nga stinët më jep shpirt.

Po hoqe erën nga vjersha të mia

më vdesin dy stinë.

Po ma hoqe bukën,

tri stina më mbyten.

Ma hoqe lirinë nga vjershat-

gjitha stinët më firohen

dhe unë gjithashtu.

 

Abdullah Peshew

Ushtar i Panjohur

Kur nje dërgatë e huaj arrin në një shtet

Çojnë një kurorë lulesh në lapidar

Të ushtarit të panjohur.

Nëse nesër vjen një dërgatë në Kurdistan

E më pyet, ku ndodhet lapidari

i ushtarit të panjohur?

Do t’i them, Zotëri,

Në breg të çdo lumi

Në prag të çdo xhamie

Në derë të çdo kishe

Në çdo shpelle

Në çdo shkëmb të malit

Në çdo pemë të kopshtit

Në këtë vend

Në çdo metër qiell

Mos u lodh; vec ndero kudo

E lësho kurorën

Mërgimi

Kur mërgimi fryn duhi

mbi fusha të hapura të prehjes sime,

kur morti hap flatrat

e varet, si korb,

mbi derën time,

unë e marr trumcakun flatrangrirë

të pikëllimit tim

e ec, e ec

gjersa të has një fëmijë

dhe me dritën e syve të tij

e mësoj prapë trumcakun të fluturojë.

E pra, e dashur,

i kam parë sa e sa herë

fëmijët që vajtojnë këtë qytet

tek vijnë, si pata të vogla,

për të notuar

në liqenet e syve tu.

Saman Balaki

Një pemë

Si një pemë

Që pa asnjë gjethe

I bën ballë duhisë së dimrit

Ashtu dhe unë

e paarmatosur, duarbosh

Qëndroj përballë fisit

E nënshtrimit

 

Choman Hardi

Grua, mos vdis!

Ti mos vdis! As kur do vetë.

As kur fëmija të fishket në prehër

E qan gjersa nuk mundet më; kur gjëja e fundit

Që ta kërkon është ’Trangull!’; e ti i jep

Një opingë të blertë ta thithë, pse ai s’arrin dot më

Të kuptojë dallimin.

Lousanne,1923

Ulur rreth kësaj tryeze të vjetër

Tërhoqën vija mbi harta

Për ta ndarë atë vend

Që une do ta quaja mëmëdhe

Kajal Ahmad

Filozofia e frutashitëses

Shoku im! Ti ishe si kajsi.

Në kafshim të parë

t’i hoqa lëkurë e bërthamë

*

Dashni e vjetër! Nganjëherë

ti je mandarinë,

zhveshesh aq lirshëm

e nganjëherë je mollë,

e hahesh

me a pa lëvore.

*

Komshi!

Ti je si thikë frutash.

Nuk ndodh asnjëherë

që ti të mungosh

në sofrën tonë.

Por nëse më fal-

je veç humbje kohe.

*

Mëmëdhe i dashur, ti je si limon.

Kur përmendesh ti,

botës i shkon lëng i gojës

ndërsa unë rrëqethem.

*

Ti, i panjohur!

Them se ti je një shalqin.

S’mund ta di si je në të vërtetë

pa të shkuar si thikë.

Kopsat

Midis puthjesh te pafajshme

kopsa e parë e këmishës sime rozë

qe shkëputur.

Më vonë nëna, teksa po e qepte,

syzet e saj si laser mbërthyer mbi sy,

gjilpera në dorë, si gishtërinjtë e saj,

gjithë kërcënim, m’u hakërrye:

”Shiko se e vë këtë në ndonjë poezi!”

Sokaqet i dua më fort se burrat

Sokaku nuk pyet, Ku ndodhesh

tash? Dhe ku je nisur,

moj vajzë e çmendur?

Sokaku s’është i padrejtë e urdhërues.

Ai nuk njeh tmerrin.

Asgjë tek sokaku nuk ngjan në burrë dhe

asgjë tek burrat nuk ngjan në sokak.

Më thotë:

Eja, ec mbi mua.

Rritu:

Dashuro

Ai sokak-

ndihej mirë ta kapërceja me dikë.

Fati na ndaloi që të duheshim.

Por zemra ime fluturonte kur vrapoja

me të.

Ai ngelte me qëllim

që të mos me kalonte, që unë

të dilja para tij.

Veç një sokak mjafton

për lirinë, që kjo të kremtojë e të kaptojë,

për fëmijët që ta kaptojnë për në shkollë,

për djemtë që të këqyrin vajzat dhe

për vajzat që të këqyrin djemtë.

Një sokak që mban emrin tim

nuk duhet të ketë lapidare burrash të famshëm

përgjatë trotuareve të veta.

Le të jetë i gjerë, le të jetë i gjerë,

i gjerë

sa zemra ime.

Le të jetë bosh nadjeve e mbrëmjeve

si poezi e heshtur shtëpie, e

le të jetë i zhurmshem orëve tjera

si rropullitë e mia. Buzë brenda buzësh.

Më duhet një sokak

i pastër nga njolla gjaku,

një sokak qe s’ka parë kurrë

as ka njohur tmerrin.

Le të jetë i përsosur, le të jetë i përsosur,

i përsosur

si seksi i vajzave qe vriten padrejtësisht.

Le të jetë i gjatë, le të jetë i gjatë,

i gjatë

sa agonia e tyre.

Amaneti i dëshmores

Nuk dua lule,

as rapsodi bashkimi,

as perëndim ndarjesh.

Nuk dua lule

pse vetë jam lulja më e mirë.

Nuk dua puthje

nëse për të qenë e ndershme

u desh të mbahem pas një kalorësi-

as rapsodi bashkimi

as perëndim ndarjesh

as vejushë përgjithmonë.

Nuk dua puthje

kur, duke me puthur, më bënë dëshmore.

Nuk dua lot

mbi tabut timin, as përmbi mua, si kufomë.

Nuk dua qershi mallëngjimi

të hiqen zvarrë te rrasë e varrit tim,

s’dua lule s’dua puthje,

s’dua lot s’dua mjerim.

Mos sillni asgjë.

Mos mbani asgjë.

Po vdes si një vatan pa flamur, pa zë.

Jua kam bërë hallall.

S’dua asgjë.

S’pranoj asgjë

 

Hero Kurda

Me lëshue

Në pasqyrë

Shoh fytyrën e thyer të nënës

Unë kap buzëkuqin

Ka aroma të gjërave të njerëzve

Një plasë më mban prej vetvetes

Duart e nënës

Më ulen mbi supe

Aroma e atyre duarve

E aroma ime përzihen

Ashtu, unë thyhem

Në pasqyrë

Buzëkuqi bie në përdhesë e

Në pasqyrë të thyer

Unë bëhem kujtim i nënës sime

Faraxh Bajraktar

Letra nga qelia nr 13

Zemra e tij është orë

Trupi i tij është faltore

Sytë e tij të mbyllur

Rreth një gruaje

Veshur për mort

Që thotë lutje lotësh

Për kthimin e tij

*

Po, Zot

Kështu duket tash Siria-

Po, mu kështu.Si të të ngushëllojmë tash Ty

e me çfarë resh do të na vajtosh,

me çfarë resh?

*

Liria është mëmëdhe

por mëmëdheu im qenka në mergim

e unë jam bërë antipodi im

Ky është raporti im

shkruar

me tamblin e nënës

shenjuar

me vulë të prangave

*

Gjithë gardianet i zuri gjumi

e ne halucinojmë pandalshëm

si hemoragji

të shkretërimit

në ferr të kësaj nate

Një mik më thotë

Mendo sikur Zoti të kish qenë grua

a e di sa do ta donim?

Mohammed Omar Osman

Letër vjeshte

Moj vashë, fustanblertë edhe në vjeshtë,

tek vendos lule të fresketa në flokë.

Duar të miat mos ndjell si brez rreth belit tënd!

A nuk shikon se si flakë e bardhë e moshës

me përlan flokët mbi krye?

Atë s’guxoj ta sjell afër pyllit tënd të zi.

A s’më sheh gishtërinjtë, dhjetë shkarpa të thata?

Po u bënë krehër nëpër flokë tu,

copash do të thyhen menjëherë.

Mos më quaj fajtor kur të shohësh se sytë e mi

vrojtojnë si retë në dimër.

Për mua mjafton kjo që të ledhatoj

në një stere poezie.

Nëse ndien se kam vrarë veten, dije

se s’kam ditur të sajoj një poezi që mban

gjithë dhembjen time.

Nga Shqiptar Oseku /GazetaLetrare.com

Ai ka punuar aty një jetë të tërë. I ka kaluar të 73 vjetët, ndonëse tregon më pak. Ka ardhur me të bijën dhe nipin për t’i treguar ambientet, që ata nuk i kishin parë kurrë. Nesti Vako ishte djalosh, kur u thirr nga Ministria e Brendshme, nga Pogradeci, për të punuar në Qendrën e Përgjimit të Sigurimit të Shtetit, që sot njihet si “Shtëpia e gjetheve”, shkruan “Panorama”.

Nesti Vako, inxhinier, ish-oficer drejtimi në “Shtëpinë e gjetheve”

Ishte radioteknik e më pas vijoi studimet duke u bërë inxhinier, krijoi skema e aparatura përgjimi. E njeh atë vend në majë të gishtave, çdo aparaturë e metodë përgjimi. Me gjithë nuancat e epitetet që ka marrë institucioni, i kthyer tashmë në muze nga Ministria e Kulturës, Vako thotë se ka shumë ekzagjerime. Ai është i bindur se puna që bëhej aty i shërbente sigurisë së individit dhe të shoqërisë, tek e fundit ashtu si vazhdon të bëhet edhe sot. “Nuk kishim asnjëherë tendencë për të futur në burg dikë, por të verifikonim sinjalizimet që merrnim”. Ai tregon se si funksiononte institucioni, kush e merrte vendimin për një përgjim, si krijohej terreni i përgjimit, si instalohej një aparaturë, komplotet që janë zbuluar, si edhe rastin kur i është dashur të ndjekë kushëririn e tij të parë, artistin Milto Vako, i cili edhe u dënua.

Milto Vako

Si filluat punë në “Shtëpinë e gjetheve”?

Pasi mbarova klasën e shtatë, u futa në punë marangoz, sepse s’desha të shkoja në shkollë. Hapa një laborator dhe punoja si radioteknik. Ndërkohë bëra gjimnazin natën. Më pas më çuan ushtar në brigadë pune për të hapur tunele. Meqë isha radioteknik, fillova punë në laborator, në Krujë. U lirova nga ushtria dhe u ktheva në komunale si radioteknik. Ditën e inaugurimit të hekurudhës Elbasan-Librazhd, takoj rastësisht dy burra, që më pyesin se nga isha dhe me se merresha. Kishte qenë ministri i Brendshëm. Pas kësaj më thirrën për të ardhur në Tiranë, për të punuar në Ministrinë e Brendshme.

Sa vjet keni punuar këtu? Nga viti 1969 deri në 2006.

Ç’pozicion kishit?

Isha oficer drejtimi në fillim.

Cimkat qe perdoreshin per pergjim

Ç’bënit konkretisht?

Vinte raport-propozimi për të përgjuar një person, pasi ishte hapur dosja dhe kishte ardhur miratimi nga prokurori. Unë do të kryeja veprimin për të verifikuar sinjalizimet. Gjenim një mënyrë për të vënë një aparaturë përgjimi në çantë, në shtëpi, në kafe, kudo që mund të shkonte. Oficeri operativ që kishte marrë informacionin, këshillonte të konsumohej me personin e përgjuar një aksh problem. Nëse ai do ta konsumonte këtë bisedë, atëherë kishim të bënim me një informacion të saktë, në të kundërt informacioni ishte i gënjeshtërt. Në këto raste thirrej punëtori operativ dhe i tërhiqej vërejtje, ose transferohej, ose lirohej. Nëse kishte aktivitet kriminal, futej në burg.

Në listën e të përgjuarve ishte edhe Fatos Lubonja e Todi Lubonja…

Jo, unë nuk jam marrë fare me ta. Todi Lubonja është dëgjuar në burg, por kështu, jo.

Çfarë dëgjonit ju që këtu?

Aparaturat e pergjimit

Këtu dëgjonim çdo lloj bisede që bënte i përgjuari. Për shembull, me një personalitet në Francë, çfarë i thoshte. Për shembull, “hidh Kombinatin në erë”.Mos duhet ta linim ne? Ose raste vrasjeje.

Keni zbuluar ndonjë komplot të tillë?

Po, kemi zbuluar. Në katin e dytë është fotografia e një oficeri Sigurimi, që jepte lajme të rreme, dhe u zbulua nga teknika se kishte qenë bashkëpunëtor i grekëve. Ne kishim marrë informacione në lidhje me të dhe e vërtetuam. Ai komunikonte me një të dërguar, tregtar apo turist grek, dhe i thoshte që e kam zgjidhur atë detyrë që më keni ngarkuar. Nën emrin e Sigurimit ai takohej me të dhe merrte udhëzime.

Ju transkriptonit, përcillnit gjithçka që përgjonit?

Çfarë dëgjonim ne këtu analizohej nga të tjerët.

Ka ndonjë brerje ndërgjegjeje nga ju për punën që keni bërë?

Jo, përkundrazi. Ne e mbronim individin dhe shtetin. Mund të ndodhte të kishim një incident me një ambasadë. Në këtë rast do përgjigjej shteti. Fillonin kontradiktat me shtetin tjetër. Mund të ndodhte ndonjë akt terrorist. Ishim ne që duhet t’i ruanim.

Me pak fjalë, ambasadat kanë qenë në përgjim…?

Po, po. Ujë të zi u kemi nxjerrë.

Ka pasur abuzime, informacione të rreme?

As mos e diskuto. Por kur kanë ardhur te ne, është ndarë shapi nga sheqeri, kanë shpëtuar. Atij që është akuzuar kot i kemi kërkuar ndjesë, ai që ka pasur baza është gjykuar.

Kush vendoste për një përgjim?

E vendoste prokuroria. Punëtori operativ i lagjes merrte informacione. Po të njëjtin informacion e merrte edhe nga një burim tjetër, madje edhe nga një i tretë. Atëherë, si të veprohej?! Të futej në burg?! Mundet që të kishte qenë e qëllimshme, prandaj, kur ishin të bindur, e sillnin rastin këtu. Bëhej raport-propozimi për përgjim. Dhe ne e kontrollonim.

Ç’forma përdoreshin?

Kjo mund të bëhej përmes një përgjuesi, në vendin e punës. Këtë mund ta bënte drejtori, inxhinieri, kolegu… do të gjendej një njeri që ta vendoste.

Deri kur ka qenë funksionale kjo ndërtesë?

Ka qenë funksionale deri në 2009-n, sepse qendra u zhvendos pasi s’mund të punohej me këto aparatura të vjetra.

Me çfarë aparaturash punonit?

Kemi marrë aparatura nga jashtë, por në vitin 1978, kemi realizuar edhe vetë çimka.

Kush ka qenë ministër i Brendshëm në kohën tuaj?

Ka qenë Kadri Hazbiu, pastaj Feçor Shehu e më pas Hekuran Isai. Unë mund të kem qenë i vetmi oficer i Ministrisë së Brendshme që nuk kam lëvizur.

Po ata vetë i keni përgjuar?

Nuk jam marrë me ata. Por mund të them se kam nostalgji për Kadri Hazbiun, që ishte një burrë shumë korrekt dhe i rregullt.

Ka pasur ndonjëherë kërkesa personale nga ana e tyre për të përgjuar njërin ose tjetrin?

Në vitin ’73-’74, më kanë çuar të hap tunele, sepse nuk u vinte për mbarë korrektesa ime. Doja ta lija punën.

Përse?

Sepse nuk doja të veproja si kërkonte Feçori apo ndonjë tjetër.

Pra, ka pasur edhe kërkesa të tilla?

As diskutohet. Feçor Shehu më ka thirrur edhe në zyrë, edhe më ka kërcënuar se do të më fuste në burg. Këtë mund ta bënte kur të donte, por unë isha i ri dhe e kisha ndarë mendjen, të dilte ku të dilte. Dhe kur unë i thashë: ti mund të heqësh kapelën, por s’më bën dot asgjë, ai më pyeti: Ke ndonjë gjë në xhep? Dhe unë i nxjerr xhepat bosh dhe të grisur të pantallonave. Kjo ishte arsyeja pse më çuan të hapja tunele. Më pezulloi udhëtimet që kisha jashtë shtetit, më pengonte të vazhdoja fakultetin. Madje më kanë bërë edhe gjyq, sepse kishte të tjerë njerëz që merreshin edhe me ne. Por nuk kishte se për çfarë të më akuzonte.

Sa veta punonit këtu?

Ishim pesë veta. Unë isha në zyrën e parë, pastaj ishte kryetari i Degës, në një dhomë të vogël dy veta dhe pastaj edhe një tjetër. Operatoret që merrnin shënime ishin gra. Ne vërtetonim vetëm pretendimet e të tjerëve.

Ju ka ndodhur të përgjoni njerëz që i njihnit?

Po, ka ndodhur. Madje, unë kam pasur muhabet me majorin që u dënua, u pushkatua.

Po ndonjë të afërm tuajin?

Po, ka pasur. Marrim rastin e Milto Vakos, udhëheqës artistik i Ansamblit Popullor, shef katedre, “Artist i merituar”, një nga më të mirët e kohës. Përfundoi në burg. Ai ishte kushëriri im i parë.

E keni përgjuar ju?

Po, unë e kam përgjuar, në Durrës. Doja ta sinjalizoja, po nuk pranoi të fliste me mua se i dukej vetja më i madh. Doja t’i thosha: ore mos fol se kemi informacion nga filani…

Pra, ju tentuat ta sinjalizonit?

Asnjëherë nuk ka pasur tendenca për dënim. Madje edhe në tentativa arratisjeje, do ta survejonim deri në fund se mos përplasej me ushtarin në kufi dhe mund të vritej, ose mund ta vriste ky atë. I përgjuari merrej dhe këshillohej. I bëhej e qartë se do të futej në burg nëse do arratisej. Ai mohonte. “Ne kaq po të themi”, i thuhej, “hajt dil përjashta”. Po ta bënte sërish tentativën, do futej në burg. Ne e kishim të shkruar që punonjësi operativ asnjëherë nuk duhet të mendojë të fusë njerëz në burg, por t’i edukojë.

Është ekzagjeruar mbi veprimtarinë e këtij institucioni?

I kanë ekzagjeruar dhe i kanë veshur gjëra të paqena. Është njëlloj sikur unë sot, që nuk jam më në punë, të akuzoj Visho Ajazin. Tek e fundit, ai atë punë ka. A e keni dëgjuar që është përgjuar edhe Merkeli e Obama? Edhe mua më dëgjojnë sot.

Si u përgjua kushëriri i parë, dënimi i dirigjentit Milto Vako

Të punoje në “Shtëpinë e gjetheve” nuk do të thoshte se vetë apo të afërmit e tu ishin imunë ndaj përgjimit. Inxhinierit Nesti Vako i është dashur të përgjojë kushëririn e parë, i cili fatkeqësisht u dënua.

Bëhet fjalë pikërisht për dirigjentin Milto Vako, një personalitet i muzikës shqiptare. Nesti Vako tregon se ishte përpjekur ta sinjalizonte, edhe pse kjo ishte e rrezikshme. Puna e tyre kryhej tërësisht në fshehtësi. Por dukej se artisti nuk ia vinte veshin një punonjësi të Sigurimit të Shtetit. Një përgjim në Durrës e ka vulosur përfundimisht dënimin e Vakos. Milto Vako kreu shkollën e mesme artistike “Jordan Misja” në vitin 1952.

Në vitet 1953-1959 vijoi studimet e larta në Konservatorin “Çajkovski” në Moskë, ku u diplomua si dirigjent kori, me profesorin e famshëm Sokollov. Pas studimeve u emërua dirigjent në Ansamblin Shtetëror të Këngëve dhe Valleve Popullore, njëkohë- sisht pedagog në Institutin e Lartë të Arteve dhe në Liceun Artistik. Në vitet 1964- 1968 punoi si dirigjent në Teatrin e Operës dhe Baletit.

Në vitet 1968-1973 ishte udhëheqës artistik i Ansamblit të Këngëve dhe Valleve Popullore. Në vitin 1973 dënohet, largohet nga Ansambli i Këngëve dhe Valleve Popullore dhe internohet në Tepelenë, ku punoi për dy vjet rresht në kushte të vështira.

Në vitin 1975 arrestohet dhe dënohet për “agjitacion e propagandë” dhe vuajti dënimin në burgun e Tepelenës e në Ballsh deri në vitin 1982.

Pas burgut, deri në vitin 1991 punoi si punëtor në Ndërmarrjen e Mirëmbajtjes së Shkollave të Tiranës. Pas ndërrimit të sistemeve, do t’i kthehej aktivitetit artistik dhe punës pedagogjike.

ALMA MILE/PANORAMA

Na mbytët me drogë, banda, krim, dhe azilantë, ankohet çdo ditë europa plakë….

Ambasadorë, apo lolo, lēpirës të qeverisë.

Na mbytët me drogë, banda, krim, dhe azilantë, ankohet çdo ditë europa plakë….

-Na mbytet thotë Presidenti Makron.

-Na mbytët thotë Mark Rutte i hollandës, na mbytët thotë dhe ai i Italisë, na mbytët me drogë e thotë greqia.

-Pak më e rezervuar dhe z.Merkel…

Ju vërtet kinë të drejtë…ju mbytëm…sepse edhe ju na mbytët…me dy qëndrimet tuaja…

I keni dëgjuar ç’thonë ambasadorët tuaj qaftrashë dhe shalë jashtë në në vëndin tim ?

-Ata heshtin kur duhet të flasin……

-Ata qeshin kur duhet të qajnë…..

-Ata lëpihen kur duhet të godasin….

Ata lolot harrojnë se…

Kjo drogë kultivohet, trafikohet dhe shpërndahet tek ju nga bandat kriminale shqiptare, të cilat veprojnë në europë.

Ata lolot e dinë shumë mirë se ato banda kanë akses në këtë qeveri.

Ata lolo-mëkëmbësit tuaj e dinë, por nuk flasin….

Ata dinë që këta “BOSËT” janë të pa prekshëm…

Sepse janë vëllezërit dhe kushërinjtë e ministrave, vëllezër dhe miq të deputetëve, janë shefa apo drejtorë policie.

Ata që e mbjellin dhe dënohen (puntorët) janë ca fakirë të detyruar të shfrytëzohen si skllevër për një copë buk thatë.

Ndërsa ata që trafikojnë…..

Ata janë me plot kuptimin e fjalës Bosë. Janë, miq, deputetë dhe financues të miliona eurove per te vjedhur votat, janë kumbarë të kryeministrit.

Ata e kanë pjacën e lartë, dhe veprojnë të mbrojtur, të pa shqetsuar edhe në vendet e ambasadoreve.

Ata helmojne me drogë….Pse jo… vrasin me plumba qytetaret e pa fajshëm të vëndit të tyre, por dhe qytetarët e shteteteve nga vinë zotërinjtë ambasadorë.

Por ambasadorët nuk flasin…

Ata u blenë, dhe blihen nga narkoqeveria, me milionat € tē drogës që kultivohet në vendin ku ata shërbejnë. Të asaj droge që trafikohet në vendet e tyre..

Sepse ato miliona €, ja u kanë zënë grykën, veshët, dhe sytë.

E nëse vërtet një ditë lolot do guxonin dhe do flisnin të vërtetën…

Prostata do bënte punën e saj.

Kryeministrit do i lageshin pantallonat, duke ju dridhur laqet e këmbëve.

Ato banda do ngeleshin përfundimisht si peshku pa ujë në çargun e ligjit.

Qytetarët e tyre nuk do helmoeshin më me drogë made in Allbenia, qytetarët e tyre nuk do vriteshin më nga plumbat e krimineleve vip shqiptarë atje.

Ndaj or miq kryeministra dhe presidentë europianë, fillimisht Shtrëngojuni Oshkurrin ambasadoreve tuaj (qofshin BE dhe të OSBE),

-Mos na dërgoni më Vllaudin dhe Borchard.

-Mos na dergoni të pa aftë dhe b..lëpirës që blihen, dhe më pas të luajnë të detyruar (napolonin) vallen e një qeverie që vjedh hapur votën e shqiptarëve, një qeverie të korruptuar dhe të pa aftë, një qeverie krimi dhe droge…

-Mos dërgoni karagjozë që nëpër katedra flasin për demokraci dhe nga pas ju ngrejnë gishin e mesit qytetarëve protestues.

-Mos dërgoni nga ata që avionët e drogës i shohin me sytë e një të droguari, dhe ju duken si mushkonja divjake.

-Mos dërgoni burrokratë të rëndomtë, dhe memecë, por Profesorë.

-Mos dërgoni lëpirës dhe peagpensionistë, por burra shteti me dinjitet.

Sepse shqipërisë, i duhen sa më shpejt, zgjedhje të lira dhe të ndershme…

Zgjedhje ku qytetari të votojë i lirë dhe i qetë, pa kërcënimin e të fortëve të partisë-shtet.

Zgjedhje, ku vota të jetë e shenjtë.

Ndaj protestat popullore në vëndin tim, nuk janë vetëm për ne, por edhe për ju dhe vendet tuaja zotërinj diplomatë dhe drejtues shtetesh.

Largimi sa më shpejt i këtij klani mafios, i kësaj krim-qeverie, jo vetëm do i këthejë…Dinjitetin, qetësinë dhe normalitetin vendit tim…

Por do sjellë edhe një frymëmarrje e lehtë për ju, vëndet tuaja, dhe për evropën.

Flisni zotërinj ambasadorë, boll mē peng i një të sëmuri psiqik, vëndi im nuk mund të jetë një parajsë kolumbiane për ju.

Dikur ju rëndonin xhepat nga eurot e vizave, sot çantat nga milionat e drogës.

Akti i parë që ka bërë zotëria e tij pasi erdhi në pushtet ndaj kësaj kompanie, me datën 27-09-2013 ka vendosur prishjen e kontratës së qerasë në lidhje me pjesën e pronarëve të ligjshëm.

Me datën 22-02-2014 me urdhër të Edi Ramës është zgjidhur tërësisht kontrata e qerasë me shoqërinë OMNIX Albania. Pra, nga data 22-02-2014 OMNIX Albania sipas këtij kryeministri, sipas kësaj qeverie nuk kishte më asnjë të drejtë kontraktuale në këtë vend. Isha unë në pushtet apo ju?? Ja pra që ky është njëriu që i zgjidhi kontratën dhe lëshoi çdo gjë, territorin, jashtë çdo marrëdhënieje kontraktuale.

Nga Sali Berisha –

E verteta lakuriq e implikimit direkt të Edvin Mafisë me tokat në Gjirin e Lalzit!

Edvin Mafia, sapo erdhi në pushtet, muajin e parë në një akt korruptiv zuzar 

– prishi kontraten me Omniks.

Pas prishjes së kontratës dhe fallsifikimit të dokumentave për përvetësimin e tokës publike me gjykatë Edvin Mafia në kundërshtim flagrant me ligjet 

nuk dërgoi avokaten e shtetit as dhe bashkinë e Durrësit për 

-të moslejuar përvetësimin e tokës publike por bënë sikur nuk kishte asnjë lidhje me shtetin!

Ai në kundërshtim me çdo ligj nuk apeloi vendimin e përvetësimit të tokës publike sepse ajo tokë i pelqente atij dhe Besnikut të partisë!

Lexoni repliken time në parlament me dt:

22 shtator 2016

Replika me Ramën!

Miq, këtu me poshtë

Duke denoncuar atë në parlament:

– Mashtrimet e paskrupullta në fjalën e tij

– Përzënien nga ai të investitoreve dhe investimeve të huaja nga Shqipëria 

– Heshtjen e Ramës për masakrimin dhe largimin e investitorit të huaj!

-Heshtje e tij për vdekjen e nënës dhe foshnjës nga shpartallimi i urgjencës!

-Akti i parë që ka bërë zotëria e tij pasi erdhi në pushtet ndaj kësaj kompanie, me datën 27-09-2013 ka vendosur prishjen e kontratës së qerasë në lidhje me pjesën e pronarëve të ligjshëm. Me datën 22-02-2014 me urdhër të Edi Ramës është zgjidhur tërësisht kontrata e qerasë me shoqërinë OMNIX Albania. Pra, nga data 22-02-2014 OMNIX Albania sipas këtij kryeministri, sipas kësaj qeverie nuk kishte më asnjë të drejtë kontraktuale në këtë vend. Isha unë në pushtet apo ju?? Ja pra që ky është njëriu që i zgjidhi kontratën dhe lëshoi çdo gjë, territorin, jashtë çdo marrëdhënieje kontraktuale. 

– Këta thonë se u zhvillua një gjyq. Po, u zhvillua. Po kur u zhvillua gjyqi? Gjyqi nuk u zhvillua në korrik të 2012, as në korrik të 2013, gjyqi u zhvillua në korrik të 2016. Por e dini ju se Rama nuk lejoj avokaten e shtetit Hicka dhe kryetarin e bashkisë Dako të paraqiten në gjyqe për të mbrojtur interesin e shtetit? 

A e dini ju se kjo është në thyerje dhe dhunim të plotë të ligjeve të vendit? Shteti ka një detyrim, që çdo gjyq që humbet duhet detyrimsht ta ndjekë, e ka detyrim këtë. 

A e dini ju që se nuk e ndoqën kërkund!

Pse? 

Si e mbyllën gojën Ramës? 

Ja mbylli shuku i parave, ja mbylli valixhja. 

– Rama hesht është personi që nxori banditët për masakrimin e biznesmenit sepse së bashku me Besnikun e tijë ka vendos të marrin për vehte!

Zonja dhe zotërinj deputetë!

Tani, vijmë tek investimet e huaja dhe investitorët e huaj. Zotëria këtu (Rama) përmëndi investimet e tremujorit të fundit të këtij viti. Janë qindarkë për qindarkë investimet e Kaskadës së Devollit, investimet e TAP, në kaskadën e Matit dhe absolutisht asnjë qindarkë investim i tre viteve të fundit, që të gjitha janë të viteve të shkuara.

Kthehemi pak te investitori. Para meje, pak minuta më parë Rama iu tha shqiptarëve se Sali Berisha nuk tha një fjalë për sulmin ndaj Faad Mitrit, përfaqësues i kompanisë OMNIX.

Tani po ju lexoj prononcimin tim, të lexuar nga të gjitha mediat, të datës 10-09-2016: “Aksidenti ndaj Mitrit, përpjekje për të vrarë atë dhe larguar kompaninë e madhe që ai perfaqëson nga Shqipëria!

Të dashur miq, sot u bë një përpjekje për të eleminuar fiziksht Faad Mitrin, perfaqësuesin e një kompanie multimiliardiere, e cila ka projektin më të madh të investimit prej 1.5 miliardë euro në turizem në Gjirin e Lalzit në Shqipëri. Ata të cilët i organizuan vrasjen me aksident automobilistik janë eksponentë të mafies qeveritare, të cilët kishin dalë në pritë t’i merrnin jetën një njeriu, që me përkushtim të jashtëzakonshëm ka punuar për realizimin e projektit me investimin me të madh në fushën e turizmit në historinë e vendit tonë.

Duke dënuar me ashpërsinë më të madhe këtë krim të mafies qeveritare dhe uruar shërim të shpejtë e të plotë të plagosurve në këtë aksident të kurdisur për vrasje personi, i bëj thirrje prokurorisë së shtetit me urgjencë të vendose para ligjit autorët e ketij krimi të shëmtuar! sb”

Një javë përpara po në këtë parlament kam denoncuar sulmin brutal ndaj Mitrit dhe e kam rikujtuar dhe një herë kërcënimin me jëtë që iu bë konsullit të Libanit sepse gjeti një miliarder që mund të interesohej për ARMO-n, dhe e thashë me emër e mbiemër se ky kërcënues është Besnik Sula, dhe këtë denoncim konsulli e bëri tek ministri i jashtëm i Shqipërisë. Dhe kur unë ja ngrita këtu në parlament ministrit të jashtëm këtë çështje më tha “pse ministër i brendshëm jam unë”.

Tani vijmë tek rasti aktual. Ky përmëndi gjykatësin,vendimin e gjykatës, por këtu ka një problem. Ky mendon se, siç beson vetë gënjeshtrat e tij, edhe të tjerët do i besojnë. Ky këtë moto ka. Më lejoni pak t’ju informoj lidhur me deklaratën e tij.

Akti i parë që ka bërë zotëria e tij pasi erdhi në pushtet ndaj kësaj kompanie, me datën 27-09-2013 ka vendosur prishjen e kontratës së qerasë në lidhje me pjesën e pronarëve të ligjshëm. Me datën 22-02-2014 me urdhër të Edi Ramës është zgjidhur tërësisht kontrata e qerasë me shoqërinë OMNIX Albania. Pra, nga data 22-02-2014 OMNIX Albania sipas këtij kryeministri, sipas kësaj qeverie nuk kishte më asnjë të drejtë kontraktuale në këtë vend. Isha unë në pushtet apo ju?? Ja pra që ky është njëriu që i zgjidhi kontratën dhe lëshoi çdo gjë, territorin, jashtë çdo marrëdhënieje kontraktuale.

Çfarë ndodhi më pas? Ndodhi ajo që ndodhi me plehrat; valixhja 4 milionë euro. Cfarë ndodhi me OMNIX? OMNIX iku. Pas dy vitesh, më vjen në zyrë njëri nga kryesorët e familjes Mitri dhe më njofton se kishte zgjidhur çdo gjë dhe se kryeministri i thoshte aman fillo sa më parë. M’u bë shumë qefi sepse ai investim përbëntë një zhvillim të rëndësishëm. Këta thonë se u zhvillua një gjyq. Po, u zhvillua. Po kur u zhvillua gjyqi? Gjyqi nuk u zhvillua në korrik të 2012, as në korrik të 2013, gjyqi u zhvillua në mars të 2016. Ju që rrihni gjoksin se gjoja ishit në anën e investitorit pse e bllokuat nuk e lejuat avokaten e shtetit Hickën apo Vangjush Dakon për të ndjekur gjyqin? A e dini ju se kjo është në thyerje dhe dhunim të plotë të ligjeve të vendit. Pra Rama nuk lejoj Hicken të shkojë në gjyq për të mbrojtur interesin e shtetit. Unë nuk hyj në materien e çështjes por shteti ka një detyrim, që çdo gjyq që humbet shteti e ndjek, e ka detyrim këtë. A e dini ju që se ndoqën kërkund. Pse? Si e mbylli gojën ky Rama ? Ja mbylli shuku i parave, ja mbylli valixhja interesat e tije personale!

Po pse them unë që është ky (Rama) që i ka nxjerrë bandat e mafies në rrugë atij? Së pari sepse ja ku janë të gjitha mediat dhe qytetarët, kjo është hera e parë që ai shqipëton një fjalë për këtë akt dhe përpiqet të mbulojë heshtjen e tij duke shpifur e trilluar se heshti Berisha. Berisha e akuzoi direkt këtë (Ramën). Pra, deri tani nuk kishte thënë një fjalë. Ti nuk flet asnjë fjalë sepse ty të detyron diçka që të heshtësh. Unë kam bërë disa reagime deri tani, e bëra sepse ishte një akt barbar e shtazor ndaj një njëriu por dhe sepse ky ishte investimi më i madh në 25 vitet e fundit ndërsa ju e përcollët. Pra, ky (Rama) nuk reagoi, nuk reagoi sepse kishte frikë se i nxjerr fakte të tjera. Dhe çfarë reagimi bëri sot? Tha se Berisha ska folur por në fakt Berisha ka folur të paktën tre herë deri tani për këtë, më shumë se çdo njëri tjetër këtu. Dhe çfarë reagimi tjetër bëri sot? Nxorri gjyqin të cilin nuk e apeloi kurrë me Hickën dhe Dakon e tij. Sepse donte që të ikte Mitri dhe ta marrë tokën Besnik Sula.

Eshtë e njëjta praktikë që ndjek, siç bëri me plehrat. Doli nëpër Shipëri dhe thoshte “Poshtë plehrat”, “Në kosh Sali Berisha” etj. Por qeveria ime nuk ja bllokoi referendumin shqiptarëve. Të bllokosh të drejtën e referendumit një vendi, i jep goditjen fatale demokracisë. Unë isha në pushtet, Komisionin Qëndror e kishim ne, Presidenti i Repubilës ishte i propozuar nga kjo shumicë, të gjitha këto i dhanë rrugë dhe data e referendumit u caktua më 14 dhjetor. Çfarë bëri zotëria? Në aktin e parë anulloi ligjin, ekzekutoi referendumin, ekzekutoi si satrap të drejtën e shqiptarëve për t’u shprehur. Mashtroi 50 mijë shqiptarë që kishin firmosur dhe që ishin kundërshtarë të qeverisë së asaj kohe. Nuk ka referendum tha, do ta anulloj me ligj. Dhe më pas kur kërkuan referendum për çështje të tjera, këta vendosën asgjesimin e referendumeve. Kjo është e vërteta. Sepse me sekretarin e përgjithshëm të mafies bëri koleksion plehrash Shqipëri – Itali, shkoi valixhja e pareve prej 4 mln eurosh dhe të tjerat vazhdojnë.

A e keni vërë re se pse ndodh kaq rëndom që në tërësi të gjitha gjërat e mëdha anullohen dhe pastaj rikthehen? Absolutisht sepse gjithçka e përcakton valixhja. Zotëria më tha se unë sulmoj bizneset. Jo unë nuk sulmoj bizneset, e ke shumë gabim. Unë për kohën që isha në qeveri, me të gjitha dokumentat ndërkombëtare e ke, shndërruam këtë vend në një vend tërheqës për investimet. Për kohën që isha në qeveri, ke raportin e UNCTAD të vitit 2012 i cili thotë se Shqipëria mori investime të huaja më shumë se kapacitetet e veta dhe më shumë se çdo vend tjetër në rajon. Shqipëria u bë një vend tërheqës për investimet e huaja por investimet e huaja po i largon çdo ditë qeveria me mafien e saj.

A e dini aferën e fundit të ARMO-s? ARMO është një kompani e falimentuar. Një kompani e falimentuar, në Shqipëri dhe në çdo vend të botës, për hir të Kushtetutës së tregut, detyrimisht ndjek rregullat e falimentimit. Përndryshe çdo dorëzgjatje është përpjekje për grabitje. Pasi u përzu londinezi e mori me koncesion vetë. S’ka bërë asnjë lëvizje në QKR. Asnjë vendim të tillë përveç Gjykatës s’mund të marrë qeveria me një kompani të falimentuar. Eshtë Gjykata ajo që vendos, nuk ka të drejtë qeveria. Ka të drejtë kompania të shpallë vendime por jo qeveria.

A e dini pse heshtin deputetët e Fierit për ARMO-n? Besnik Sula ka Uzinën e bitumit të Fierit, jashtëzakonisht fitimprurëse por, me ligjin e falimentimit ajo është pronë e ARMO-s. Çfarë bën Besnik mafia bashkë me Brisin e këtij zotërisë? 180 punëtorëve jua jep rrogat kesh dhe nuk i rregjistron në sigurimet shoqërore, sepse diktohet që po funksionon Uzina dhe në këtë mënyrë thotë që edhe Uzina është jashtë funksionit. Mafia sot është ulur këmbëkryq dhe po rrënon çdo investim dhe të ardhmen në Shqipëri.

Së fundi, dua të ndalem në një moment. Në këtë vend kalohet nga një lajm dramatik në një lajm tjetër dramatik, nga një lajm i keq në një lajm tjetër të keq. Pak ditë më parë një nënë dhe një foshnje në kohën e saj të lindjes humbet jetën. E dhimbshme për çdo vend kjo. Përfytyroni pak Shqipërinë e 20 viteve më parë. Një nënë si ajo, në rast se do nisej nga Kalaja e Dodës apo Skrapari, asaj do ti duheshin shumë e shumë orë për të mbërritur në maternitetin e parë kompetent. Sot pas 20 vitesh kjo nënë, në mes të Tiranës përshkruan udhëtimin e vdekjes me shtatë orë e gjysëm. A ishte kjo inkopetencë e mjekëve? Absolutisht jo, se mjekët janë kompetentë. Unë nuk them se çdo mjek me të parën bën diagnozën por kur grupohen është shumë e vështirë tu shpëtojë diagnoza pa bërë. A ishte kjo mungesë humanizmi? E pamundur. Nuk mund të besoj që një mjek të mos kishte ndjeshmërinë e duhur ndaj një nëne dhe një foshnje. Çfarë ishte kjo atëherë. Kjo ishte një shpartallinë e sistemit të Urgjencës. Nga kush? Nga një xhahil që vjedh ditë e natë, që s’ka ndërmënd asgjë tjetër vetëm të vjedhë dhe vetëm të vjedhë. A e dini se shumica e imazherisë nuk funksiononte?

A e dini që vetëm dy javë më parë, me aktin normativ të buxhetit shkurtuat 47% të shpenzimeve për Urgjencën? Por natyrisht jo për Urgjencën tonë sepse ne këtu i kemi ca lidhje për të mos ta pësuar, por për Urgjencën e atij qytetarit të thjeshtë. Votuat ju këtu se ja u solli. A është ky një krim more. A e dini se këta që vodhën 300 mln me ndrikull Nushin dhe me muratorin e kompanisë së sterilizimeve s’kanë rritur një qindarkë rrogat e mjekëve prej tre vitesh? Në kohën time u rritën 150%. Çpo ndodh në këtë kohë që i latë mjekët me rrogat e tre viteve më parë? Po ikin masivisht. Shkoni merrni statistikat sa kanë ikur nga QSUT, sa kërkojnë të ikin.

Pra, a tha një fjalë për nënë dhe foshnjen kreu i meduzës? Jo nuk shqiptoi dot një fjalë sepse e zë haku i parave të vjedhura ndaj nuk flet dot. E vetmja gjë që bëri është që shkoi dje në Elbasan me Beqen e tij dhe u tha se kanë blerë 6 ambulanca. A tha një fjalë për aeroportin? A e mbani mënd kur na tha këtu se ishte nisur turist Guido? Bëri avokatin e Guido Guidit. Sigurisht ju mërziteni por unë do ja numëroj këtij sepse ka njerëz që kanë dhimbje kur vdes një foshnje dhe vdes një nënë, ka njerëz që kanë dhimbje për vendin e tyre kur shohin se ndërtohen aeroporte nga trafikantë dhe kriminelë, ka njerëz që tronditen kur shohin sigurinë e tyre inegzistente në këtë vend, kur shohin pistën e aerioportit që vidhen 20 mln euro dhe pistën tjetër që ndërtohet, dhe duhet përsëri rrota që të bjeri që të diktohet.

Pra qeshni, sigurisht, sepse jeni pjesë e kësaj mafieje shtetërore por qytetarët nuk qeshin, ata po vuajnë si asnjëherë, po humbasin shpresën sa asnjëherë, qytetarët po ikin nga Shqipëria sa asnjë herë.

Ndaj dhe një herë dënoj me forcën më të madhe këtë qëndrim dhe veprime mafioze të organizatës kriminale që quhet qeveri shqiptare, këtë shndërrim të Shqipërisë në Kanabistan, këtë largim masiv të investitorëve të huaj nga Shqipëria, këtë zgjatje të tmerrshme të mafies të klientelës qeveritare mbi pasuritë publike të Shqipërisë.

Nga Kolonel Konstadin Koliqi/

8 Nentori, per komunistet dhe trushpelaret shqiptare, eshte dita e themelimit te partise komuniste, me vone- parti e punes dhe ne ditet tona- parti socialiste. Duke menduar se berthama e kesaj partie eshte po ajo e fillimit, po aq kriminale, vecse armet i ka ndryshar….mendova se eshte tamam dita per ta ripostuar…….

A kane ndryshim keto dy grupime kriminelesh?

Ne vitin 1922, ne Cikago, mblidhen kapot e gjashte bandave, me kriminale te Amerikes, per te bere bashkimin e tyre, ne nje te vetme, ate qe u quajte MAFIA, me e rrezikeshme, me kriminale, dhe shume fitim prurese, ne te gjithe Ameriken.

Ne kete mbledhje, merte pjese edhe nje bande kriminelesh, e perbere, ne shumice nga shqiptare. Natyrishte qe kryetari i saje, ishte shqiptar dhe kandidat i forte per tu zgjedhur padrino i MAFIAs, qe do te delte nga kjo mbledhje…..Nga te gjashte kreret, kater ishin italjane. Kjo beri qe, me shumice votash, u zgjodhe ne krye te MAFIAs, Alfonso Kapone, lindur ne Amerike, nga prinder italjane, …..puna e pare, qe beri Kapone, ishin kurthet e ngritura, nga ku u vrane te peste rivalet e tije, i pari e pati ate fate, kreu i bandes shqiptare. Bandat e tjera, vepronin por me shume kujdes se ata qe e kalonin vijen e kuqe, eleminoheshin…..

Me 8 Nentor 1941, ne Tirane, organizohet, nga dy komunisto-kriminel, jugosllave, (por jo vetem, njeri prej tyre ishte edhe homoseksual active)…… mbledhja e grupeve kriminelo- komuniste, per te formuar PK. Banden me te madhe kriminelesh qe ka njohur historia, ne lindjen europiane.

Ne kete mbledhje, u zgjodhe kryetari- padrino, i partise E. Hoxha, kjo me porosi te vecante te derguarve jugosllave, vecanerishte te ati homo- activit….. Kjo parti-bande, nuk lejoi asnje parti tjeter, nuk bashkepunoi me asnje nga forcat e tjera qe luftonin per clirimin e Atdheut, ne shume menyra, asgjesoi te gjithe pjestaret e asaj mbledhjeje, perfaqesues te grupeve kriminale komuniste, pervec dy jugosllavet, asgjesoi te gjithe ata qe i sherbyen, por ai, padrinoja, i shihte neper endrra, si kundershtare, megjithse shume, por shume nga keta, para pushkatimin, berrtisnin rrofte ai, krimineli padrino, mbylli me tela me gjemba popullin e tije, e ktheu me shume se gjysmen e miletit, kunder pjeses tjeter duke e spiunuar, futi spiunimin thelle ne familje….i futi tmerrin gjithe popullit te tije deri ne trushpelarjen qe dreqi e di se kur do te vije ky milet ne ekuliber…..

Ju lutem, po i gjeti kush, ndryshimin, e MAFIAs, te njohur shekuj me pare, me kete organizate politico-kriminale, qe mban emrin parti, apo rilindje, me argumeta, komentoni dhe jam gati ta fshij kete status…….

Martin Henze

Democracy: the government of the people by the people for the people.

Can the Rama government implement the Bundestag reform?

Henze: No, the Rama government is in no way in a position to do so objectively or in terms of personnel. It is exposed to considerable corruption, the suspicion of forming a criminal association with the Mafia to manipulate the 2017 parliamentary election, the holding of an illegal election in 2019, and the serious, permanent breach of the constitution. Any government of the EU would have resigned within 24 hours of such a well-founded accusation.

The results of the decision of the German Bundestag and the Council of Europe also show this, they only have to be read correctly once.

Allow me therefore, first of all, to point out that there is a recommendation that the German Bundestag adopted at the end of September 2019, after the Rama government had not fulfilled any of the accession criteria.

Secondly, allow me briefly to point out the following, only then can we go into what is now evident for Albania’s future:

At their summit meeting with the states of the Western Balkans on 21 June 2003, the heads of state and government of the European Union (EU) gave the Balkan states the prospect of EU membership if they fulfilled the conditions for it. The background was the European policy of Albania’s democrats. From 1992 until 2013, the Democrats led Albania into the family of civil societies, out of political and economic misery and terror. In its opening to the outside world of Albania, the current elected opposition signed hundreds of cooperation agreements with European and other countries during its term of office in 1992.

The problematic period of regression and stagnation Albania began in 2013, and today, Albania is basically facing political and economic state bankruptcy, the people see no future any more, the youth of Albania is leaving the country, the rule of law does not exist, there is an economic threat of insolvency. That is the problem that has now finally led to a no go for the Council of Europe. The EU’s NO Go concerns the performance of the government and not of the Albanian people, and Prime Minister Rama has failed. Northern Macedonia has understood and reacted to what is happening in Albania. Mr Ram insults and slanders the EU, in particular the President of the French Republic, and tries to divide Germany and France on this issue. Mr Rama, you will not succeed.

At the end of September 2019, the Bundestag expressed the explicit expectation that a decision on accession to the EU would be based, on the one hand, on fulfilment of the accession criteria, which the European Commission has identified as twelve priorities in line with its 2010 conditionality approach and which it will supplement in Copenhagen in May 2018 before Albania is granted candidate status.

On the other hand, Albania must now also demonstrate its fundamental absorption capacity. That is a very far-reaching, additional demand. Such a demand is new and corresponds 1:1 to Macron’s demand.

What is being called for? 

1.Ensuring that the Constitutional Court and the Supreme Court are able to function and function properly.

2. adopt an electoral reform that is fully in line with OSCE/ODIHR recommendations and ensures transparent political parties and campaign funding.

3. implement the law on electoral law reform.

4. institute criminal proceedings against judges and prosecutors accused of criminal conduct in the vetting process,

5. initiate prosecutorial and, where appropriate, judicial proceedings against those associated with vote-buying in elections, and prosecute seriously and expeditiously the government of Rama, Balla and the ruling SP party. It is about the manipulation of the parliamentary elections in 2017. According to the reason the escaped investigators, the public prosecutors, the policemen, who found asylum in Switzerland and Germany, would have to be brought to Albania, an international investigation team under the leadership of an international investigation organization would have to be implemented. Since it is indeed difficult to imagine that the Rama government will accuse itself.

6.The implementation of the SPAK by the Rama government two weeks ago revealed constitutional violations on the part of the government; the constitutional minimum number for the occupation of the SPAK was not observed. This process also shows very clearly that the Rama government lacks any understanding of compliance with constitutional rules. It is also clear that, despite the signal from Brussels, this Rama government still does not seem to understand what is expected, here the observance of constitutional rules.

7.solid progress towards establishing a track record in the fight against corruption and organized crime at all levels, including the initiation and first completed trials even against high-ranking officials and politicians. This includes proactive investigations, prosecutions and convictions of corruption and organised crime where appropriate.

8. make tangible progress on administrative reform, including the review of the recruitment of senior officials and directors, including with regard to allegations of irregularities. Since the Rama government itself is massively infected by corruption, difficult.

9.a final decision on the legality of the local elections of 30 June 2019 by the Constitutional Court; if a re-run of the elections is ordered, they must take place on the basis of the new electoral law. This is possible without functioning, supreme courts do not. It is also problematic that the Albanian government should again investigate Rama against itself.

10. ensure that the framework of the negotiations is designed in such a way as to ensure a consistent continuation of the course of reforms and, above all, the implementation of agreed reforms by Albania. Due to developments since 2013, it is very unlikely that the current government will be able to implement the reform.

11. rule of law, i.e. continuation of the review of judges and prosecutors, creation of new judicial structures. 

The Rama government has deliberately and intentionally committed a serious constitutional violation, and the Constitutional Court and Supreme Court have been dysfunctional for two years. According to the Albanian constitution, both courts are so-called permanent bodies, i.e. the constitution guarantees their functionality, they must be active. Regardless of this, judges can of course be dismissed, but the state is obliged to organise this in such a way that the exchange of judges does not cancel the functionality of the supreme courts. However, this has been done. An elementary error in judicial reform, an elementary violation of the constitution, the government has behaved like an enemy of the constitution, this decision has put the rule of law and parliamentary democracy in Albania in a dysfunctional state.

12. fighting corruption and organised crime, including strengthening and networking institutions and establishing a solid track record at all levels and in the detection and seizure of funds related to corruption. However, a net analysis shows that corruption has increased significantly in Albania since Rama took power in 2013.

13. to ensure that Albania fully meets the political and economic criteria upon accession. 

14. to advocate that Albania comply with the provisions of the European Stability and Growth Pact and the stability criteria of the Maastricht Treaty as early as in the negotiation process before it can officially join the monetary union after possible accession. The demands made by the Berlin Parliament summarise once again what Europe expects from the Albanian Government, but also from the Albanian people. It is clear that these factors have been known to the Rama government for years, that this government has failed politically completely. If Albania had organised an external and internal policy, as it did between 1992 and 2013, it would have been in the accession negotiations with the EU for some time. Croatia and Slovenia have shown the way. A real betrayal of the future of the Albanian people. It turns out that fundamental changes have to be made in Albania if the criteria for starting talks with the EU are to be met. Behind every single issue that Albania now has to resolve, there are considerable commitments to fundamental political changes, which cannot be fulfilled in weeks. It is clear that accession and the commencement of talks are not possible at zero cost. 

The starting point for a successful development towards the EU is therefore that Albania has an intact political, democratic and legal system, an intact, regular economy and, most importantly, consensus within society. The current Rama government cannot guarantee this. That cannot go well.

If you look, for example, at the Tahiri case, the former interior minister and good friend of Rama. Who has now been accused, but the accusation of involvement in the manipulation of the 2017 elections is still pending, why, perhaps the subject is too close to the people of Rama, Balla, who knows? On 10 September, the public prosecutor’s office sentenced him to 12 years in prison. This conviction by the public prosecutor’s office took place exactly at the time when the Prime Minister was on his way to Berlin to convince German politicians of the seriousness and efficiency of the Albanian government and the legal reform. The conviction was intended to have an effect in Berlin, to convince Berlin that the legal reform was on the right track. What happened afterwards? It is known to all. On 19 September, the decision was taken to issue a marginal suspended sentence, against which an appeal is admissible. Tahiris is a free man. Tahiri will go into appeal and will probably be acquitted at some point.

There is a clear political will in Brussels, Paris and Berlin for the six Western Balkan countries to join the European Union.

The structural reforms that the Albanian people must pursue, which have been mentioned, are of fundamental importance; the Albanians, not the EU, must now decide what they want, a future with prospects or a future as in recent years. Most of the young Albanians do not want to leave their country, the Albanian families do not want to lose their children, the Albanians abroad would like to return home. They have one thing in common: they need an economic perspective in Albania so that they can see a future. Albania must now deliver and meet the criteria. 

Albania will only benefit from joining the EU if it is able to compete with other countries and if it is important that Albanians do not all emigrate. What is important is that accession to the EU could perhaps cushion the impact of a solution that must first be found by the Albanians.

Can the economic situation in Albania be improved?

Henze: Yes. Allow me first, however, to address three critical factors:

Finances of the Rama government

There is no real economic growth in the productive sector in Albania. Albania’s growth is largely based on investment from the nacro sector. There are only inadequate statistics, which Tirana has probably also systematically tweaked. 

This is also due to the structures of this Rama government. There is currently no rule of law in Albania, the entire administration, all municipalities are occupied by representatives of the ruling party. Basically, Albania currently has an autocratic system, led by a small oligarchic group of the Rama family.

There is no constitutional control of the government and the government administration. The auditing offices are also in a critical situation and are under massive physical and psychological pressure. 

We saw this last week during a trial by the public prosecutor’s office in Dures. A courageous public prosecutor is investigating against friends of the government. What happens? Prime Minister Rama attacks this honourable, courageous public prosecutor and threatens him and them publicly. What happens then? A few days later, the prosecutor is attacked with Kalashnikovs on a drive to the capital. What is that? 

Public prosecutors and policemen, who had investigated because of the manipulation of the parliamentary election 2017 had to flee before the government Rama, with their families, Germany and Switzerland granted them asylum. What is that? 

In such a case, as the largest European newspaper, Bild und die größte Politik Magazin der EU, Der Spiegel, Mafia – Government Rama said, there can be no reliable economic figures per se. Whoever expects the government to provide reliable figures and facts in the current constellation and starting position has visions and whoever has visions should go to the doctor. This is very bad for Albania as a business location. Economic growth can only be achieved with a constitutional state and a solid economic and social policy; this requires solid figures.

The state of the Rama government reminds me very much of the planned economy of communism.

Another major problem is that the Rama government does not have its finances under control. It fails to plan, monitor and predict revenues and expenditures properly. To this day, there are no functioning financial authorities. 

Overnight in Greece, for example, it became clear in 2010 that the Greek budget deficit is not in the single digits, but in double digits, and in 2009 was over 15 percent of gross domestic product. In Greece, this has to do with the fact that the budget execution has not really been monitored – neither by Greek nor by external institutions such as Eurostat or the EU Commission. 

No outsider, even the Greeks, knew at the time how precarious the situation really was. 

Unlike Albania, however, Greece has a functioning legal and democratic system, an opposition and a grown economy which is not financed by drug growth and European taxpayers’ money.

The Rama government, internationally known as the Mafia government, which de facto abolished democracy and the rule of law in Albania two years ago, which is politically responsible for the central production of canabis for Europe, which is politically responsible for the central production of canabis for Europe, the Rama government, which is internationally known as the Mafia government, that Albania, since Rama’s assumption of government, has become the central transshipment centre for heroin and cocaine for Europe and Russia, which was apparently involved in electoral manipulation of the 2017 parliamentary elections in cooperation with the Mafia, which took office on 30 September, and the Mafia government, which is internationally known as the Mafia government, which has been the main political force in Albania since then, has been responsible for the central transshipment centre for heroin and cocaine for Europe and Russia. The fact that the Mafia held illegal local elections on 30 June 2019, implemented criminal candidates as mayors, is untrustworthy and puts pressure on the remaining, correct officials. In this respect, the credibility of any economic and statistical figure of this Rama government is doubtful and per se untrustworthy. In this way, a sensible economic and social policy cannot be guaranteed. 

Corruption Rama Administration

In addition there is the corruption of the Rama government: it is omnipresent in Albania. At the doctor’s, in the hospital, at the building authority, in the driving test, in filling state posts, in drug transport, building permits, political posts even at NGO´s. 

Corruption is a problem for society as a whole: 

How can an economy develop stably if every single actor is always dependent on the goodwill of the ruling Rama party and is at the mercy of its arbitrariness? How can the ailing state of Albania reorganize itself, i.e. change, if it cannot rely on its tax officials, the government.

The poor pay in Albania is one reason why so many Albanians let themselves be bribed. Corruption is also always a poverty issue. The money is basically processed in the family structure of the Nacro government. It does not reach Albanians, craftsmen, farmers, teachers, doctors, nurses, journalists, pupils, children, old people, students, schools, health care, universities. Even the pension subsidy of EURO 100 at the end of the year is to be cancelled.

Another is the lack of positive role models: Why should the little man be denied what is customary in the government administration of Rama?

Transparency International notes that Albania has slipped to 99th place in the corruption index out of a total of 180 countries and a score of 36/100, which is explosive and thus actually unacceptable for the EU alone.

Families – economy of the Rama government

The recruitment policy in the public sector through the party or favorite networks of the Rama government remains the biggest scandal in modern Albanian history since 2013. 

Albania is now covered with a dense network of patronage and nepotism of the ruling Rama party. Per se there can be no reform in the sense of the European criteria in such a Nacro structure.

Especially after the illegal local elections in 2019, it was observed that experienced employees had to leave their jobs because they were in the wrong party. Since only the ruling party took part in the election, 60 out of 61 municipalities are now occupied by the government, which of course in this system also affects the pro-government occupation in the administration, a real revolution. This will also have an impact on elections in Albania. Since it is not performance but loyalty that is the criterion for recruitment and election. 

The result is also an excessively bloated civil service which, thanks to incompetence, effectively shuts off any attempt at economic recovery in Albania and destroys any reform. 

The Albanian bureaucratic monster of the Rama government, which is unduly burdensome for the Albanian budget and for the economy and foreign investment, and which is chronically ineffective, is also a huge waste of budgetary resources for the country. The money no longer reaches the Albanians and remains in the family cycle of the Rama government.

The public service of the Rama government in Albania, inflated by nepotism, is a huge problem. The number of people in leading positions in the offices is also disproportionately large and ineffective in relation to the people working under their supervision. In order for the state to function at all, additional staff often had to be recruited.

Rama Economy

The economic situation in Albania is catastrophic, the Albanian state is on the brink of a possible state bankruptcy in 2020. Increasing shadows – economy, over 40%, increasing shortage of qualified labour, mass exodus of young people, lack of legal security because no rule of law works, massive corruption of government administration, nacro elements, no functioning parliament, destabilized political system, see elections 2017 and 2019, a government that does not abide by the constitution, Drug trafficking, decline in foreign remittances from Albanians, warnings from the central bank about Albania’s economic situation, minor successes on the bond market, high Narco economic growth, i.e. no real economic growth, regular foreign investments have sunk to almost 1 digit per mille since Mustafa Rama took over the government in 2019.

The state salaries are paid by credit, by selling possible tax claims of the state in the future to banks and private companies, a second pyramid scandal that will be much more dangerous than in 1997. These are clear indications of an already existing insolvency of Albania. At the end of 2019/beginning of 2020, there will certainly be even more serious problems before Albania goes bankrupt. In fact, Albanian civil society and the Albanian economy, if they want a future, have to ask themselves the question cui bono, the question is easy to answer, the current situation benefits only Rama and his families, not Albania’s future.

It is important that the Free Albania acts politically. But Albania’s economy should also know that it only has a future if it gives up the support of the Rama government once and for all; it is not too late for it.

Positive effects – Albanian people

With all the chaos and disaster in Albania caused by the current Rama government, there is also positive news:  

On the one hand there is a growing civil society, the Free Albania.  But it is even more important to give Albania, and the Albanian people in particular, more control over their own fate.

This can only be achieved by addressing deep structural problems that continue to plague Albania, such as long-term unemployment, lack of a functioning legal system, weak corrupt institutions, drug trafficking, poverty, hunger, mass exodus and organised crime.

On the one hand, the opposition and representation are demanding new elections for a large part of the Albanian population. The current government is not legitimized due to the manipulation of the 2017 parliamentary elections, it is no longer legitimized due to the permanent violation of the constitution, and the municipal representatives are not legitimized due to the illegality of the 2019 municipal elections.

Elections are therefore now the decisive narrative in Albania. In fact, it will not understand the existing government because it has dismantled precisely this legal system and the democratic structure. But it seems that there are very clever and wise members of the ruling party who will turn their backs on Mr Balla, Mr Rama Vilaj, Mr Thairi and others. 

This will also be the right way, it is hard to imagine before the final criminal clarification of the responsibility of the masters in the matter of the Mafia manipulated election 2017 and the illegal one-party election 2019.

Since the legal system in Albania is functionally neutralised, and the parliament is therefore functionally inactive, the basic conditions for a democratic new election, such as: ensuring a free and democratic election, democratic electoral laws for the local and parliamentary elections, which are currently being worked on, the verifiability of these laws by a constitutional court jointly brought about by opposition and government, would certainly have to be the basic conditions for a democratic new election. 

An election in a state without a functionally active legal system and without observance of democratic rules and structures and without agreement with the opposition is certainly not something that anyone in Albania wants to carry out; it is a serious situation.

On the other hand: Albania has a high economic potential, a very valuable culture and very impressive people who are willing to work. The strategically important situation and the mobilisable labour force are only some aspects of Albania’s economic potential.

Albania took a large part of its intellectual heritage, its future with it into exile or, to put it another way, abroad, through the flight or emigration of hundreds of thousands of Albanians, especially during the reign of Mustafa Rama. If the disaster with the Rama government, the lack of the rule of law and the lack of democracy is resolved, there will be a very great flood, a tsunami and Albania’s legacy will come back from abroad.

 This heritage, the foreign – Albanians are enriched by a new feeling – world and loaded with democratic, emancipated views. The Albanians coming home have absorbed Europe, the United States, Asia, Australia, they have become, according to Mallet du Pan, cosmopolitans against their will, and will then give the experience of Albania, bought from many tears and efforts. 

I have had many personal meetings and conversations with Albanians in the UK, the EU and the USA in recent months – they want to come back and take part in Albania’s construction, but something has to change fundamentally. With them Albania could profit from the fourth industrial revolution in the EU and take their fate into their own hands and become strong again. Albania has the potential to become the Switzerland of the Balkans.

Albania needs a perspective, a future, a restart of the entire economic and family policy. Albania needs well paid jobs, affordable housing and

Educational offers that are affordable for everyone. It is also the aim that there should be fewer poor people and a larger middle class in Albania. 

In the future, the economy in Albania will need a large workforce, for which they will need a large middle class in Albanian society. Labour is the capital of the economy. This is the only way to prevent mass migration and the flight of young people because of the lack of prospects. The role of the private sector is crucial to promote this cooperation. 

Without economic development there will be no tax revenues and thus no expansion of the welfare state and then no prospects for Albania’s youth.

Entrepreneurs in Albania therefore need maximum freedom, but in compliance with all state laws. Albania does not need nacro-growth, but genuine economic growth. Albanian companies could easily make fantastic profits in the future, even if they comply with the legal rules. In this respect, they must now decide what they want, an economic downfall or a future in free Albania. Albania does not need to finance the salaries of state employees by selling tax receivables, but the state must have sufficient revenue. Partnerships to promote growth and investment will be a key issue on the agenda. Standards such as how they are designed, how the tender is organised and managed are essential for acceptance by the population and for the economic development of the state of Albania. The existing so-called PPP structures in Albania, the tendering procedures, as well as the monopolization tendencies are strongly in need of correction, they are family contracts of the government Rama with some family enterprises, no PPP contracts. 

Brain drain of Albania’s young population 

Albania has many advantages, including in particular its very important strategic location and many entrepreneurial workers. I really believe that Albania will be able to take advantage of the Fourth Industrial Revolution in the same way that the Baltic States were able to rapidly develop their economies based on the Internet economy in the 1990s or Southern Ireland. Smaller economies often have the advantage of being able to make far-reaching changes with more agility and flexibility than larger states. Albania has the potential to become the Switzerland of the Balkans. But Albania needs a fundamental political and economic change in 2019, otherwise it won’t work. The current government has shown that it will not make it politically. Some commercial enterprises in Albania also have to make political decisions now. It’s a very bad deal they made with Rama, bad for the country and bad for their companies and their future. But there is still time for a turnaround in 2019.

The counterparts are ready to work together on electoral reform. Are you optimistic about that?

Henze: The core of a compromise is the dispute. Part of the state crisis is the absence of the rule of law, the dysfunctional democratic system, the unenlightened manipulation of the 2017 elections, certain criminal processes, the constitutionally repealed but still carried out “election” in 2019, and some other issues.

This means that compromises, a so-called timetable for new elections between the government and the elected opposition, must now be reached very quickly. What is needed is mutual acceptance between the ruling party and the elected, extra-parliamentary opposition.

To this end, Albania should concentrate on the most important points in 2019:

1. electoral law reform between the ruling party and the elected opposition, led by its chairman Lulzim Basha in November 2019

2. implementation of a provisional constitutional court in December 2019

3. parliamentary and local elections in February 2020

These two groups, representatives of the ruling party and the Free Albania, should now stop the actions of this autocratic government Rama and the disregard of the constitution in the interest of Albania’s future. This is a very good development.

Albania has a very impressive and valuable culture, of which the Albanians can really be very proud.  There was a special, peaceful coexistence between the religious communities. That can greatly enrich Europe. It has women and men who want to tackle and carry the idea of Europe in their hearts and minds. The country itself has an interesting economic situation and resources. Albania has the potential to become the Switzerland of the Balkans. 

The opposition has a substantial and modern economic and social programme, in which we have participated, which will make this development possible.  This would also make EU accession more realistic, which is unrealistic for the current Rama government if a fundamental political change takes place in 2019. However, it is now also necessary for the opposition to show what it is capable of and not just to present what is bad. 

The ruling party will also have to show what it wants to do better in the upcoming parliamentary and local election campaign. The Albanian nation and only the Albanian nation will then decide in a free, secret and democratic way who should represent the Albanian people politically.  

The new Europe has a germ cell in Albania, the civil society/opposition has now together with clever representatives of the still governing party the task to close the gaping wounds of the last 5 years. In order to heal them, the wisdom and wisdom of Albanian civil society is now needed; it is possible, in the event of a political change in 2019, to take the helm in another direction and to bring the Albanian nation into a future within European civil societies. This is the way to take with us all, the Albanians and the economy. 

Info

http://shekulli.com.al/ndryshoni-sistemin-zgjedhor-sistemi-ligjor-ne-shqiperi-po-menjanohet/?fbclid=IwAR2OQu73U5eZWnskSagFH2tByKzTu6wusrdGY59YRF3_EIJixXeODy89Ehk

http://shekulli.com.al/qeveria-rama-nuk-mundet-te-plotesoje-kushtet-e-bundestagut/?fbclid=IwAR2eyOCEDDJvH3hq0koGwKZCgBAmrzqjKeceEZb-ZEnWhGwTLyvFZGqyjkE

https://urimgjata.wordpress.com/2019/10/20/martin-henze-rama-to-resign-political-compromise-not-to-lose-2020-rama-te-dorehiqet-kompromis-politik-per-te-mos-humbur-2020/

https://urimgjata.wordpress.com/2019/11/05/the-rama-government-cannot-meet-the-requirements-of-the-bundestag-qeveria-rama-nuk-mundet-te-plotesoje-kushtet-e-bundestagut/

.

Poezi Trishtimi per Femijen e Humbur .

Larg duart e pista, nga loti im.

Nuk qaj nga torturat, që më bën ti.

Por më qanë shpirti, për fëminë.

Ti kriminel…

Oh njeri pa gjak e shpirtë, ku e çove fëminë tim.

Boll kërkon të më qetësosh, me mashtrimet e tua.

Po ta them dhe njëherë.

Këto janë lotët për fëminë tim.

Dhe ti njeriu i pështirë, mos ma prek lotin tim.

Jam e fortë unë.

Oh skizofren.

Lotët bojë do i bej.

Në muret e burgut do shkruaj.

Ti kriminel i shekullit te zi, më more fëminë.

Rrobat qe ti mi gris.

Nga nervi jot i peshtirë, do i bej pikturë.

Ty do të pikturoj, me dhëmbët si vampirë.

Ti xhelati kësaj kohe të zezë.

Kurrë mbi lotin tim, s’do shkruash dot.

Akt akuzën tende, një ditë do e bëj pikturë.

Për në muzeun e krimeve të komunizmit.

Jo, kurrë loti im s’do të kënaq.

Loti im, eshte forca dhe frika jote.

E di unë… por e di edhe ti.

Ne të dy ja lexojmë karakterin njeri-tjetrit.

Tani u bëmë kundershtarë të vjetër.

Nuk ka më, të më njohësh dhe të njoh.

Ndryshimi jonë eshte se unë t’i them ne sy, se çfarë je ti.

Ti ke hurin dhe gërbacin.

Nuk di gjë tjetër, vetem të torturosh njerëzit dhe të bësh akt akuza me gënjeshtra.

E di mirë edhe qe jam kulake, sa dëshirë do kishe të lepihesha ty.

Të kërkoja falje, per ato që nuk i kam bërë kurrë.

Dhe kjo ty të çmend, qe unë kulakja jam me e fortë se ty.

Ndaj vazhdo…

Shkruaj të gjitha të zezat.

Mua nuk më tremb më, as burgu.

Mos u mundo të më korruptosh, se unë kam shpirtë oqeani.

Jo, si shpirti jot.

Ndaj, mos vështro mbi lotin tim.

Mos mendo, se më frikëson.

Nuk eshte lot nga frika jote, por eshte lotë dhimbje për ata njerëz që do arrestosh.

Dhe kerkon nga mua, të bëhem spiunia jote.

Jo kurrë.

Ke harruar, bija e kujt jam unë.

I atij qe jeten e çoj ne burg, por partinë tënde se deshi kurrë.

Ti kriminel, mendon se ma bere jeten me zhurmë e pa shpresë.

Por gabon…

Një ditë nuk do më akuzosh dot, se Zoti nga padrejtësitë do i jap nje rrugëzgjidhje.

Të të qërroj, nga kjo botë.

Këto sy që vajtuan kaq shumë, do ndriçojnë si yjet ne qiell.

Dhe shpirti do gëzoj e do lumturohet, si fëmija në krahët e nënës.

Edhe ju që më patë duke qarë.

Dikush fërkoj duart.

Dikush bëri sikur qau.

Dikush foli me gojën e tij të pistë, se kulakët e meritojnë të vuajnë.

Por, mos u kënaqi shumë, se loti është vesë e një shpirti që dhemb.

Sot qava unë, neser do qash ti.

Unë nuk gëzojë, ashtu si gezuat ju.

Por, nuk do rri pa ju thënë:

Qaj, se e qara ju bën mirë.

Të kujtoni, se sa shpirt zinjë jeni.

Kur nuk do ju harroj.

Të gjithëve ju, që hodhët gurë në rrugën time.

Jo, jo nuk ju kam inat.

Nëna me ka thënë:

” Injorantëve zemërohu aq sa të kuptojnë “.

Por dua te ju them, se loti qe rrodhi nga padrejtesitë tuaja, nuk do te thahet kurrë.

Por me nje ndryshim…

Se loti edhe qesh.

Loti eshte dhe poezi.

Loti eshte dhe roman.

Për një gjë më vjen keq.

Se loti im, do bej shumë lexues të qajnë.

| Barije Karabollaj |

Nuri Luçi në albumit e “heronjve” të Sigurimit të Shtetit dhe një dokument i kohës kushtuar atij

Nga Kastriot Dervishi

Sjell dy momente me histori të viteve 1948 dhe 1949 e Nuçi Luçit.

Rendi socialist e kërkonte që mbrojtësi i tij Nuri Luçi të ishte “hero”. Ky rend është shembur dhe heroi i vërtetë është Mark Piroli si pjesë e qëndresës antikomuniste, personi që luftonte regjimin rusofil komunist të Shqipërisë.

Paraqes dy copëza historie nga puna e shefit të Seksionit të Sigurimit të Degës së Punëve të Brendshme Krujë, Nuri Luçi; e para që lidhet me vrasjen e legjenduar të antikomunistëve Frano Mirin dhe Zef Pervukën, organizuar nga Nuri Luçi dhe vrasja e këtij të fundit.

Për rastin e parë, Nuri Luçi, pasi u realizuan ato që porositi erdhi në darkë dhe uroi për vrasjet “Prirjen” dhe “Pisha e malit”, të cilët kontribuan më vonë për kapjen e Shaban Kupit.

Për të ruajtur konspiracionin e veprimeve dhe emrat e dy bashkëpunëtorëve, kufomat e të vrarëve u morën dhe u çuan fshehtas në afërsi të Mamurrasit.

Aty u inskenua një përpjekje afër shtëpisë së Zef Përvukës me pushkë e bomba. Më 31.5.1948 doli komunikata e MPB-së, një tekst i zi komunisti mbushur me sharje e shpifje. Kufomat u lanë në diell dhe populli u detyrua t’i pështyjë.

Vrasja e fshehur e Frano Mirit dhe Zef Pervukës, sipas rrëfimit të agjentit “Prirja” (K.SH.):

“Shoku Nuri vinte shpesh në Gjorm te MD…Në një takim që organizoi na çoi fjalë mua dhe L.M (nip i MD) se nuk na priste në besë.

Ka qenë fundi i majit 1948.

Na takoi veç e veç. Na foli për situatën politike dhe tha se ishte në favor të forcave të paqes, qeveria është e fortë dhe ju do ta pësoi si Gjomarkajt në Mirditë. Lidhuni me ne që të shpëtoni jetën, por punoni sinqerisht, të jepni prova, të kapni të gjallë Frano Mirin dhe Zef Përvukën. 

Ne pranuam. Pas 4-5 ditësh në shtëpinë e M.D. erdhi Franoja me Zefin dhe në qëndruam në një dhomë me ta. Në dhomën tjetër ishte shoku Nuri dhe një shok i ministrisë. Frano Mirin dhe Zef Pervukën nuk mund t’i zinim të gjallë, pasi ishin të fortë fizikisht…

Nga ora 8.00 e mëngjesit, Frano dhe Zefi na thanë ne se do flinin pak, por neve duhej të rrinim zgjuar e t’i ruanim. Ishte një rast i mirë për t’i vrarë.

Pranuam se do qëndronim roje, por detyrën e kishim që në gjumë ose zgjuar, atë ditë t’i vrisnim.

Veç kësaj, shoku Nuri kishte organizuar një rrethim me forcat e mbrojtjes, por ato kishin urdhër të mos qëllonin edhe po të dëgjonin pushkë. Kështu, unë dhe L.M. (“Pisha e malit”), kur pamë se i kishte zënë gjumi ata, shtimë dhe i vramë. Si i pamë që kishin vdekur ikëm rrëzë malit. Kështu forcat e ndjekjes kontrolluan vendin dhe gjetën të vrarë Frano Mirin dhe Zef Përvukën”.

***

Si u vra Nuri Luçi?

Në zonën e Krujës vijon të bënin qëndresë çetat antikomuniste të lirisë së drejtuara nga Mark Lek Piroli dhe Gjergj Nikollë Ndreu. Shefi i Seksionit të Sigurimit, Nuri Luçi, nuk reshte përpjekjet për vrasjet e tyre. Më 20.11.1949 Nuri Luçi merr një informacion se çeta e Mark Pirolit do udhëtonte atë natë në Zhej të Krujës për të goditur dy bashkëpunëtorë Sigurimi (familja Mamli).

Nuriu niset së bashku me 4 persona atje duke organizuar pritën kundër çetës në fjalë. Synonte ta kapte vetë të gjatë Mark Pirollin. Ishte natës me shi. Ora 23.00. I del përpara Markut. Të dy qëllojnë njëri-tjetrin. Në fillim tinëz Nuriu e pastaj Marku. Të plagosur përleshen midis tyre. Nuriu i plagosur rëndë transportohet me qerre, por nuk mund t’i bëjë ballë hemorragjisë dhe vdes. U plagos edhe tetari Dane Hysa. Edhe Mark Pirolli vdiq. Një muaj pas kësaj ngjarjeje, çeta e Pirolit çon në vend atë që kish nisur në Zhej.

Nga Fahri Xharra.

Shqiptarët e fillimshekullit 14-të ishin ende flokëbardhë, shtatgjatë, shtathedhur dhe sykaltër, sygjelbër, sylarmë, kur turqit trupshkurtër, flokëzinj, mustaqezinj, lëkurë të murrmë, me forcën e armës i pushtuan viset tona. Pushtuesi është pushtues, gjithmonë i njëjtë, synon skllavërimin, rrjepjen e pasurisë humbjen e gjuhës së vendit të pushtuar, asimilimin e popullsisë së atij vendi. Ballafaqimi i turqve menjë racë të bardhë të shqiptarëve, kërkoi edhe metoda të ndryshme të cilat në planin afatgjatë do të bënin ndërrimin e kësaj raceje. Planet e tyre kishin edhe qëllimin tjetër, përmirësimin e racës së tyre aziatike.

Për pamjen e vërtetë të të parëve tanë e kam edhe këtë: Justini i II-të (?- 577 psk) . Ishte djalë motreje i Justinianit të parë, pra me prejardhje ilire.Qysh në moshë të re e kishin sjellë në oborrin mbretëror të ungjit të tij.Shquhej me pamje të bukur të trupit:sykaltër ,bardhec për nga ngjyra e lëkurës.( Mençuria IliroShqiptare , Sinan Gashi)

Rrëmbimi me dhunë i të rinjve dhe dërgimi i tyre në Azi, martesat e dhunshme, ndërrimi i fesë, ishin metoda të dhunës për interesat e tyre, por u përdorën edhe metoda psiko-sociale, të cilat mbijetuan shumë gjatë gati edhe në ditët tona. Përderisa turku i rekomandonte ato, me kalimin e shekujve ato u ngulitën në vetëdijen e shqiptarëve myslimanë, metoda të cilat me ndërrimet e tjera edhe ato u futën në psikikën tonë.

“Syri mavi”- Me kalimin e kohës ndër shqiptarë u krijua bindja se për çdo të keqe që ndodhte në familje apo të individi, fajtor ishte syri ”mavi”. Fajësohej takimi menjësykaltër apo me një sylarosh. Nënat frikësoheshin që të porsalindurin t’ia tregonin ndonjë “symavihi”, dhe lutnin Zotin që të porsalindurin kurrë të mos e shihte sykeqi (sykaltri). Shkruheshin hajmalia dhe viheshin rruza të kaltra mbi veshjet fëmijërore, që Zoti t`i shpëtojë ata.

Merrni me mend çfarë hendikepi natyror ishte të kesh sy të kaltër, sy të gjelbër apo larosh. Frika ishte shumë e madhe se përse vallë, unë të jem shkaktar i ndonjë të keqeje që mund t`i ndodhte dikujt nga ngjyra e syve të mijë (sykaltër –sy iliri). Gjeneratë pas gjenerate përcillej porosia të ruajt Zoti nga syligu (sy kaltri). Njerëzit dëshironin të kenë për martesë me më ëndje një syzi, flokëzi se ata nuk sillnin të liga. Filluan të krijoheshin oda për syzinj si ulliri (i zi), flokëzi si fleta e korbit, vetullzi si harku i krahut të dallëndyshes .Urrejtje dhe frikë nga vetvetja.!

Edhe në ditët e sotme i gjen shenjat mbrojtëse nëpër shtëpia, të varura po me atë qëllim që na i kishte porositur turku: Ruana zot nga syri i keq (sykaltri, sygjelbri, sylarmi )! Por, fatbardhësisht e tërë shoqëriashqiptare nuk është vetëm bardh e zi, vajzat e reja sot çmenden pas sykaltërve, kurse djalëria po ashtu çmendet pas vajzave me sy bojëqielli.

“Leshkuqi”- Ne shqiptarët e patëm “nderin “ të robërohemi për mbipesë shekuj nga Perandoria Osmane, e çka është më keq, që edhe sotsillemi me vese të trashëguara nga ata. Kur u “trash” feja, ne shqiptarët ramë në kurthin e metodave shumë të sofistikuara psiko-sociale: të urrejtës së vetvetes. Një popull lëkurëbardhë siç ishim, një popull flokëverdhë siç ishim, normalisht që në mesin tonë kishte edhe njerëz me flokë të kuq, dhe e filluam urrejtjen ndaj tyre si “hasmi i pejgamberit”.

Osmanët na e mësuan metodën e injorimit, përçmimit, linçimit dhe urrejtjes ndaj “leshkuqeve” . Vetëm paramendoni, para disa dhjetëvjetësheve apo shekujve më parë, kur besimi në të kota ishte shumë më madh çdo të thoshte të kesh një fëmijë leshkuq. Paramendoni se si është sjellë rrethi me një leshkuq. Çfarë komplekse janë krijuar.

E pse ? Vetëm pse ishin apo janë trashëgimtarë të një race të pastër ILIRE.Më kujtohet leshkuqi, shoku i im nga fëmijëria, i cili ishte shumë inteligjent, e i hijshëm, por ai nuk e kishte as më të voglin guxim të ekspozohej në shoqëri, sepse menjëherë pasonin ofendimet për leshkuqin, ”hasmin e pejgamberit”. Sikurse integrimi në shoqëri, ashtu edhe martesa ka qenë një problem i madh. Të ishe “hasmi i pejgamberit” s`ishte aq lehtë, sepse automatikisht i kishe edhe sytë e “mavitë”, pra i padëshiruari i shumëfishtë i rrethit.

Edhe sot më vjen të çuditëm, se si gjatë shekujve nuk gjendej asnjë prijës fetar mysliman që të përgënjeshtronte këto të pavërteta për sykaltrin dhe flokëkuqin, dhe ta çlironin popullin nga metodat më të vrazhda psiko-shkatërruese të pushtuesit, të jetësuara me aq përkushtim në popullin tonë, se qeniet e lindura me sy të kaltër e lesh të kuq janë të barabartë me leshrat ngjyrë tjetër dhe ngjyrat tjera të syve si pjellë e perëndisë.

Kisha folur edhe për një të keqe të rrënjosur në popullin tonë, nga pushtuesit tanë. Qeshja pak më e gjatë e me zë në ahengje, gazmende, ndenja apo takime të rastit gjithmonë ndillte frikë. Çdoherë luteshim që ky gaz, kjo e qeshur të mos i paraprijë ndonjë të keqeje. Ishte e rrënjosur pra edhe frika e të qenit mirë. Pra, nuk guxonim as të lindnim, e as të jetonim atë që të parët na e kishin lënë!

Nga Kim Mehmeti 

 

Sikur të bëhej fjalë për ndonjë piktor të rëndomtë nga Tirana, askujt nuk do i bënin përshtypje shkuarjet e tij në Serbi dhe, as do kishte ndonjë shqiptar që do ndjehej keq pse ai më shpesh e viziton Beogradin se sa Prishtinën. Sepse thjeshtë, çdo gjë mundë të shpjegohet me prirjet e tij artistike dhe me lidhjet miqësore që ka atje.

Por kur një piktor, qoftë edhe i dështuar, por që është Kryeministër i Shqipërisë, të krijon përshtypjen se më mirë ndjehet në shoqëri me Presidentin e Serbisë se me burrështetasit e Prishtinës, s’ke si mos ndjehesh mjerueshëm dhe si mos e pyesësh vetveten: vallë është e mundur që kryeqeveritari i mëmëdheut tënd të ndjehet kaq i afërt me burrështetasin, i cili deri dje mbante në duar kallashin dhe i shërbente ‘Kasapit të Ballkanit’, që deri dje kanosej haptazi se për çdo serb të vrarë do pushkatonte me qindra mysliman!?

Po pra, një shqiptari të rëndomtë i lejohet kur të dojë të shkojë e të dëfrehet me miqtë e tij në Beograd, apo në cilindo cep të botës, por një piktori Kryeministër të mëmëdheut shqiptar, nuk i lejohet ta legjitimojë politikën antishqiptare serbe, siç nuk i lejohet të ngre dolli me burrështetasit që nuk lënë gurë pa lëvizur për t’i bindur shtetet ta tërheqin njohjen e pavarësisë së Kosovës.

Dhe kur një kryeministër shqiptar e ndihmon promovimin e Serbisë si liderë të kësaj hapësire ballkanike, kur nga dashuria ndaj saj ‘Piktori’ harron se vendi i tij nuk kufizohet me Serbin, por me Kosovën, pra kur Kryeministri i Shqipërisë nuk e kupton sa poshtëruese është ta promovosh ‘Shengenin e Ballkanit’ pa Kosovën në të, atëherë s’ke si ta shmangësh pyetjen logjike: interesat e kujt i mbron ky njeri që aq lehtë acarohet me shqiptarët, por që aq shumë lumturohet sa herë që përqafohet me Presidentin serb?

Dhe kur Kryeministri i Shqipërisë ngutet të shkojë në Beograd menjëherë pasi në Prishtinë t’i ketë humbur zgjedhjet parlamentare vëllazëria e tij e ‘Klanit Pronto’, s’ke si mos dyshosh se ndoshta ka shkuar atje për t’i shpjeguar Presidentit serb nga afër pse nuk ia doli që me ‘molliqajt’ dhe ‘shpendët’ e vet trashaluq, ta shpartallonte Lëvizjen Vetëvendosje!?

Pa dyshim se shumëçka lidhur me dashurinë e ‘Piktorit’ ndaj Serbisë dhe Presidentit serb mbetet e paqartë. Njësoj siç është e paqartë pse opozita nuk ia doli ta çmontojë dekorin e rrejshëm të cirkut të tij mediatik, cirk i cili ia mundëson ‘Piktorit’ të ‘Rilindjes’ ta mbulojë realitetin tragjik ku ndodhet Shqipëria sot dhe të tregohet përpara botës si strateg i rëndësishëm politik rajonal. Cirk që e bënë të padukshme të vërtetën se ai e përdorë pushtetin thuajse vetëm sa për ta harxhuar shtetin!

Tani kur Piktori më është kthyer në Tiranë, mbase edhe nuk ia vlen të thuash çkadoqoftë lidhur me vizitën e tij të fundit në Beograd. Madje me këtë edhe e ndihmon, sepse si çdo gjë tjetër, edh rezultatin e kësaj vizite ai do e matë nëpërmjet numrit të reagimeve mediatike dhe të emisioneve debative për të. Por, nga ana tjetër, nuk ke si e injoron dhe si e trajton atë si një piktorë të rëndomtë, kur e dinë se është Kryeministër i vendit tënd amë dhe se e përfaqëson tërë shqiptarinë.

Dhe s’ke si sillesh mospërfillës ndaj tij as kur e dinë se vizitat e Beogradit dhe paraqitjet mediatike, për ‘Piktorin’ e ‘Rilindjes’ janë si ilaçet qetësues për të sëmurin mendor. Pra as kur e dinë se Kryeministri i mëmëdheut tënd kurrë nuk e ka jetuar të vërtetën për vetveten dhe atë për shtetin që drejton, por gjithmonë ka qenë banor i botës së vet gënjeshtare dhe i cirkut të vet mediatik.

E sa i përket cirkut mediatik të ‘Rilindjes’ së ‘Piktorit’, nuk duhet zhvlerësuar as rolin e spikatur të kryetarit të Bashkisë së Tiranës në të. Por i cili, për dallim nga ‘Piktori’, nuk e lëvdon vetveten duke i përbuzur dhe ofenduar publikisht të tjerët, por duke mos e lëshuar lopatën nga dora. E me të cilën lopatë gjithnjë e më shumë e thellon gropën septike të gënjeshtrave mediatike për vetveten, gropën që herdo-kurdo do derdhet dhe nuk do e qelbë vetëm Tiranën, por edhe tërë Shqipërinë.

Nga Arben Hyseni

Miqtë e mi të fb dhe ish kolegë;

Përse i kurseni denoncimet ndaj drejtuesit pa integritet si Edmond Tarkaj?! Ai është prezantuar në komunitetin e punonjësve të policisë si një oficer pa asnjë lloj performace. Ai dhe firmën nuk e vendos dot dy herë njëlloj. Si drejtor policie në Dibër mbahet mend si një hajdut që mbushi Dibrën me kannabis. Solli tepelenasit dhe lazaratësit si specialist të kultivimit të canabisit, si agronom, (respekt për tepelenasit dhe lazaratësit e ndershëm) dhe si asnjëherë më parë kultivoi cannabis në të gjitha fshatrat nën kujdësin e tij.

Po kush është Edmond Targaj që emërohet në postin e lartë të Drejtorit të Policisë Rrugore?

Një hajdut ordiner që cdo kush që ka punuar afër me të ka historitë e veta të pazareve të përditshme për të bërë para me detyrën. Si Drejtor i policisë në Korçë u merrte policëve të Qarkullimit nga 200 mijë lekë në muaj?

Gjobë kjo e caktuar sapo nisi detyrën në këtë Qark.

Unë personalisht e kam gjetur në zyrën e tij duke marrë lekët e njërit prej shefave të qarkullimit Korçë. Kështu bënte dhe me shefat e Pogradecit dhe Bilishtit.

Në Bilisht vendosi si shef qarkullimi Artur Daden. Këtë personazh e ktheu në polici pasi ishte i liruar. Kishin punuar e vjedhur bashkë në vitet 2002 -2005 kur punonin së bashku në Gjirokastër. Kur kam drejtuar policinë e Gjirokastrës kam mësuar se Artur Dade para vitit 2005 ishte shef i policisë së objekteve në Kosullatën e Gjirokastrës ku është marrë më trafikun e vizave e të njerzve për disa vite. Nga një ish polic, sot është sponsor i klubit Gjirokastër.

Si mundet një ish polic sot të jetë milioner e të sponsorizoj klubin sportiv “Luftëtari” pa punuar akund veç policies.

A nuk është ky një pastrim parash i pastër i parave të trafikut?! Njëlloj si Dade dhe Tarkaj pas largimit nga policia ne vitin 2006 krijoi një aktivitet biznesi shoqëri autobusash dhe dyqan. Dhe ky para se të bëhej shef e drejtor ishte thjeshtë një polic i RNEA-s, që përveç policisë nuk ka kryer asnjë aktivitet tjetër.

Të vendosësh në krye të policisë rrugore një analfabet dhe hajdut profesionist dhe të paaftë kjo vetëm në pushtetin e rilindjes ndodh. Për ish Drejtorin e Qarkullimit Rrugorë nuk kam asnjë respekt si ish koleg i tij, por ai ishte inxhinjer dhe me karierë në drejtimin e policisë rrugore e pasuesi i tijë tashme arsimin më të lartë ka shkollën dy-vjecare të policisë.

Me vajtjen në këtë detyrë të “rilindasit” Targaj që të vetmën meritë ka se u gjakos në protestën e 21 Janarit, nuk ka qëllim ndryshimin e gjendjes (se me vajtjen e tij kemi nga tre të vrarë në ditë), por që “figurën” siç ka qejf ta quajnë e çuan të bëjë ndonjë lekë. Lekë për të zëvendësuar ato që ka ka lënë në Prokurorinë për Krime të Rënda, ku është thirrur disa herë për kanabizimin e trafikun e narkotikëve.

Për “figurën” kam shumë për të thënë, por sot po e lë me kaq. Lleshi vazhdon vetingun por hajdutët kanë imunitet e trafikantët kanë akses e janë të palëkundshëm në karierë me këtë pushtet. Po ju them dy fjalë dhe për numrin dy të Drejtorisë së Përgjithshme Xhovalin Loka. Është përjashtuar nga policia ne vitin 2004 nga qeveria socialiste për bashkëpunim me krimin e kriminelë që vranë komaisarin e policies në Durrës.

By Arben HyseniMy fb friends and former colleagues;

Why do you save denunciations on leaders without integrity like Edmond Tarkaj ?!

He is introduced to the community of police officers as an officer with no performance whatsoever. He and the firm cannot do the same twice.

As a police director in Debar, he is remembered as a thief who filled Dibra with cannabis. He brought tepelenas and lasers as a cannabis cultivation specialist, as an agronomist (respect for tepelenas and honest lasers) and as never before cultivated cannabis in all the villages under his care.

But who is Edmond Targaj to be appointed to the high post of Road Police Director? An ordinary thief who everyone who has worked with has his or her daily shopping histories to make money with the task.

As a Police Director in Korça, he received 200,000 ALL per month from the Traffic Police? This assigned fine just started his assignment in this District. I personally found him in his office taking the money of one of the Korça traffic chiefs. So did the bosses of Pogradec and Bilisht. In Bilisht he appointed Artur Daden as chief of circulation. He was turned over to the police after he was released.

They had worked together during the years 2002-2005 when working together in Gjirokastra. When I headed to Gjirokastra police I learned that Artur Dade before 2005 was the head of the facilities police at the Gjirokastra Consulate where he had been dealing with visa and human trafficking for several years. From a former policeman, today he is a sponsor of the Gjirokastra club. How can a former policeman today be a millionaire and sponsor a “Fighter” sports club without working anywhere other than the police. Isn’t this a pure money laundering of traffic money ?! Like Dade and Tarkaj after leaving police in 2006, he set up a bus business and shop business.

And before he became chief and director, he was simply an RNEA policeman, who carried out no activity other than the police. Putting a professional illiterate and thief in charge of the traffic police is only possible in the power of rebirth. I have no respect for the former Road Traffic Director like his former colleague, but he was an engineer with a career in traffic police and his successor now has a two-year degree in police education. Going into this task of “rebirth” Targaj that only merits bloodshed in the January 21st protest, is not aimed at changing the situation (that by his turn we have three killed per day), but that “figure” as they liked to call it, and they took some money. Lek to replace what he has left with the Serious Crimes Prosecution, where he has been repeatedly summoned for cannabis and narcotics trafficking.

I have a lot to say about the “figure”, but today I’m leaving with it. Lleshi goes on vetoing but thieves have immunity and traffickers have access and are unwavering in their careers with this power. Let me tell you two words and about the number two of the General Directorate Jovalin Loka.

He was expelled from police in 2004 by the Socialist government for cooperating with the crime of criminals who killed the police commissar in Durres.

Qeveria është e ekspozuar ndaj korrupsionit, krijimit të një shoqërie kriminale me mafien, manipulimit të zgjedhjeve 2017 dhe mbajtjen e zgjedhjeve të paligjshme në vitin 2019. Çdo qeveri e BE do të kishte dhënë dorëheqjen

Erjon Dervishi

Miratimi i një ligji zgjedhor në përputhje me rekomandimet e OSBE-së dhe plotësimi i gjykatave në vend, janë kushtet kryesore që do të duhet të plotësohen nga ana e Shqipërisë, në mënyrë që Bashkimi Europian të jetë më afër Shqipërisë. Z. Henze në intervistën që ka dhënë për gazetën “Shekulli”, tregon pikat që duhet të merren në konsideratë nga qeveria Rama. Aty përfshihet edhe hetimi për zgjedhjet lokale të vitit 2019.

A mundet qeveria Rama të zbatojë reformën e Bundestagut?

Jo, qeveria Rama nuk është në gjendje në asnjë mënyrë që ta bëjë këtë në mënyrë objektive ose për sa i përket personelit. Është e ekspozuar ndaj një korrupsioni të konsiderueshëm, dyshimit për krijimin e një shoqërie kriminale me mafien për të manipuluar zgjedhjet parlamentare të vitit 2017, mbajtjen e zgjedhjeve të paligjshme në vitin 2019 dhe shkeljen serioze, të përhershme të kushtetutës. Çdo qeveri e BE do të kishte dhënë dorëheqjen brenda 24 orëve nga një akuzë e tillë.

Rezultatet e vendimit të Bundestagut gjerman dhe Këshillit të Europës e tregojnë këtë, ato vetëm duhet të lexohen saktë një herë. Më lejoni, para së gjithash, të theksoj se ekziston një rekomandim që Bundestagu gjerman miratoi në fund të shtatorit 2019, pasi qeveria Rama nuk kishte plotësuar asnjë nga kriteret e pranimit. Së dyti, më lejoni të theksoj shkurtimisht në vijim, vetëm atëherë mund të hyjmë në atë që është tashmë e dukshme për të ardhmen e Shqipërisë: Në takimin e tyre të samitit me shtetet e Ballkanit Perëndimor në 21 qershor 2003, krerët e shteteve dhe qeveritë e Europës (BE) iu dhanë vendeve të Ballkanit perspektivën e anëtarësimit në BE nëse i plotësonin kushtet. Sfondi ishte politika europiane e demokratëve të Shqipërisë. Nga viti 1992 deri në 2013, Demokratët e çuan Shqipërinë në familjen e shoqërive civile, nga mjerimi politik dhe ekonomik dhe terrori, në hapjen e saj drejt botës së jashtme të Shqipërisë, opozita e zgjedhur e tanishme nënshkroi qindra marrëveshje bashkëpunimi me vendet europiane dhe vendet e tjera gjatë mandatit të saj në 1992.

Periudha problematike e regresionit dhe ngecjes së Shqipërisë filloi në 2013, dhe sot, Shqipëria është në thelb përballë falimentimit shtetëror politik dhe ekonomik, njerëzit nuk shohin më të ardhme, rinia e Shqipërisë po largohet nga vendi, sundimi i ligjit nuk ekziston, ekziston një kërcënim ekonomik i falimentimit. Ky është problemi që tani më në fund ka çuar në mos pranimin e Këshillit të Europës. JO e BE-së ka të bëjë me performancën e qeverisë dhe jo të popullit shqiptar, dhe kryeministri Rama ka dështuar. Maqedonia Veriore ka kuptuar dhe reaguar për atë që po ndodh në Shqipëri. Z. Ram fyen dhe shpif ndaj BE-së, veçanërisht ndaj Presidentit të Republikës Franceze, dhe përpiqet të ndajë Gjermaninë dhe Francën për këtë çështje. Z. Rama, nuk do të keni sukses. Në fund të shtatorit 2019, Bundestagu shprehu shpresën e qartë se një vendim për pranimin në BE do të bazohej, nga njëra anë, në përmbushjen e kritereve të pranimit, të cilat Komisioni Europian i ka identifikuar si dymbëdhjetë përparësi në përputhje me të. Nga ana tjetër, Shqipëria tani duhet të tregojë gjithashtu aftësinë e saj themelore të zbatimit. Kjo është një kërkesë shumë e gjerë, e arritur, shtesë. Një kërkesë e tillë është e re dhe korrespondon me kërkesën e Macron.

Çfarë kërkohet?

Sigurimi që Gjykata Kushtetuese dhe Gjykata Supreme të jenë në gjendje të funksionojnë siç duhet. Miratimi i një reforme zgjedhore që është plotësisht në përputhje me rekomandimet e OSBE/ODIHR dhe siguron financim transparent të partive dhe financim të fushatës. Zbatimi i ligjit për reformën e ligjit zgjedhor. Procedimet penale kundër gjyqtarëve dhe prokurorëve të akuzuar për sjellje kriminale në procesin e vettingut. Fillimi i prokurorisë dhe, aty ku është e përshtatshme, proceset gjyqësore kundër atyre që lidhen me blerjen e votave në zgjedhje, dhe përndjekjen serioze dhe të shpejtë ndaj elementëve në qeverinë e Ramës, dhe partisë në pushtet PS.

Bëhet fjalë për manipulimin e zgjedhjeve parlamentare në vitin 2017. Sipas arsyes së hetuesve të arratisur, prokurorët publik, policët, të cilët gjetën azil në Zvicër dhe Gjermani, do të duhej të silleshin në Shqipëri një ekip ndërkombëtar hetimi nën udhëheqjen e një organizate ndërkombëtare hetimi që do të duhej të zbatohej. Meqenëse është vërtet e vështirë të imagjinohet që qeveria Rama do të akuzojë veten e saj. Zbatimi i SPAK nga qeveria Rama dy javë më parë zbuloi shkelje kushtetuese nga ana e qeverisë; numri minimal kushtetues për okupimin e SPAK nuk u vërejt. Ky proces tregon gjithashtu shumë qartë se qeverisë Rama i mungon ndonjë kuptim i pajtueshmërisë me rregullat kushtetuese. Është gjithashtu e qartë se, përkundër sinjalit nga Brukseli, kjo qeveri ende nuk duket se e kupton atë që pritet, respektimi i rregullave kushtetuese. Progres i fortë drejt krijimit të një regjistrimi të duhur në luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar në të gjitha nivelet, përfshirë inicimin dhe gjykimet e para të kryera edhe kundër zyrtarëve të lartë të nivelit të larte dhe politikaneve.

Kjo përfshin hetime pro aktive, ndjekje penale dhe dënime për korrupsion dhe krim të organizuar aty ku është e përshtatshme. Bëni përparim të prekshëm në reformën administrative, përfshirë rishikimin e rekrutimit të zyrtarëve të lartë dhe drejtorëve, përfshirë edhe në lidhje me pretendimet për parregullsi. Kjo është e vështirë meqenëse vetë qeveria Rama është infektuar masivisht nga korrupsioni. Një vendim i formës së prerë për ligjshmërinë e zgjedhjeve lokale të 30 qershorit 2019 nga Gjykata Kushtetuese; nëse urdhërohet rivotimi i zgjedhjeve, ato duhet të bëhen në bazë të ligjit të ri zgjedhor. Kjo është e mundur vetëm me funksionimin e gjykatave supreme. Është gjithashtu problematike që qeveria shqiptare duhet të hetojë përsëri Ramën kundër vetvetes.

Të sigurohet që korniza e negociatave është hartuar në atë mënyrë që të sigurojë një vazhdim të vazhdueshëm të rrjedhës së reformave dhe, mbi të gjitha, zbatimin e reformave të dakorduara nga Shqipëria. Për shkak të zhvillimeve që nga viti 2013, nuk ka shumë të ngjarë që qeveria aktuale të jetë në gjendje të zbatojë reformën. Sundimi i ligjit, d.m.th. vazhdimi i rishikimit të gjyqtarëve dhe prokurorëve, krijimi i strukturave të reja gjyqësore. Qeveria Rama ka kryer me dashje dhe me qëllim një shkelje të rëndë kushtetuese, dhe Gjykata Kushtetuese dhe Gjykata Supreme kanë qenë jofunksionale për dy vjet. Sipas kushtetutës shqiptare, të dy gjykatat janë të ashtuquajturat organe të përhershme, d.m.th. kushtetuta garanton funksionalitetin e tyre, ato duhet të jenë aktive. Pavarësisht kësaj, gjyqtarët sigurisht që mund të pushohen nga puna, por shteti është i detyruar ta organizojë këtë në atë mënyrë që shkëmbimi i gjyqtarëve të mos anulojë funksionalitetin e gjykatave supreme. Sidoqoftë, kjo është bërë. Një gabim elementar në reformën gjyqësore, një shkelje elementare e kushtetutës, qeveria është sjellë si një armik i kushtetutës, ky vendim ka vendosur sundimin e ligjit dhe demokracinë parlamentare në Shqipëri në një gjendje jofunksionale. Luftimi i korrupsionit dhe krimit të organizuar, përfshirë forcimin dhe ndërlidhjen e institucioneve dhe krijimin e një regjistrimi të qëndrueshëm në të gjitha nivelet, si dhe në zbulimin dhe kapjen e fondeve në lidhje me korrupsionin. Sidoqoftë, një analizë neto tregon se korrupsioni është rritur në mënyrë të konsiderueshme në Shqipëri qëkur Rama mori pushtetin në 2013.

Për të siguruar që Shqipëria të plotësojë plotësisht kriteret politike dhe ekonomike pas pranimit: Të mbrojë që Shqipëria të respektojë dispozitat e Paktit Europian të Stabilitetit dhe të Rritjes dhe kriteret e stabilitetit të Traktatit të Mastrihtit qysh në procesin e negociatave përpara se të mund të bashkohet zyrtarisht në bashkimin monetar pas pranimit të mundshëm; Kërkesat e bëra nga Parlamenti i Berlinit përmbledhin edhe një herë atë që pret Europa nga Qeveria shqiptare, por edhe nga populli shqiptar. Është e qartë se këta faktorë janë njohur për qeverinë Rama me vite, se kjo qeveri ka dështuar plotësisht politikisht. Nëse Shqipëria do të kishte organizuar një politikë të jashtme dhe të brendshme, siç bëri midis viteve 1992 dhe 2013, do të kishte qenë në negociatat e pranimit me BE kohë më parë. Kroacia dhe Sllovenia i kanë treguar aftëasitë. Një tradhti e vërtetë për të ardhmen e popullit shqiptar.

Rezulton se ndryshime thelbësore duhet të bëhen në Shqipëri nëse duhen përmbushur kriteret për fillimin e bisedimeve me BE-në. Pas çdo çështje të vetme që Shqipëria tani duhet të zgjidhë, ka angazhime të konsiderueshme për ndryshime thelbësore politike, të cilat nuk mund të përmbushen brenda disa javësh. Është e qartë se pranimi dhe fillimi i bisedimeve nuk janë të mundshme me kosto zero. Pika fillestare për një zhvillim të suksesshëm drejt BE-së është që Shqipëria të ketë një sistem politik, demokratik dhe juridik të paprekur, një ekonomi të paprekur, të rregullt dhe, më e rëndësishmja, konsensus brenda shoqërisë. Qeveria aktuale Rama nuk mund ta garantojë këtë. Kjo nuk mund të shkojë mirë. Nëse shikoni, për shembull, në çështjen Tahiri, ish-ministri i brendshëm dhe mik i mirë i Ramës. Kush është akuzuar tani, por akuza për përfshirje në manipulimin e zgjedhjeve të vitit 2017 është ende në pritje, pse, mbase tema është shumë afër njerëzve të Ramës, Ballës, që e di? Më 10 shtator, prokuroria publike e dënoi atë me 12 vjet burg. Kjo bindje nga prokuroria publike ndodhi pikërisht në kohën kur Kryeministri ishte duke shkuar për në Berlin për të bindur politikanët gjermanë për seriozitetin dhe efikasitetin e qeverisë shqiptare dhe reformën ligjore. Bindja synonte të kishte një efekt në Berlin, për të bindur Berlin që reforma ligjore ishte në rrugën e duhur.

osovo’s incumbent Premier Ramush Haradinaj has called on Serbia to stop arming with military equipment from Russia and China.

Haradinaj wrote on his Facebook page that Serbia’s arming is a direct threat to Kosovo, the fragile peace in the region, and the Euro-Atlantic perspective.

“Serbia’s continuous armament with military equipment from Russia and China (tanks, air defense systems, drones, etc) is a direct threat to Kosovo, the fragile peace in the region, and the Euro-Atlantic perspective. Serbia must stop the madness before it’s too late”, Haradinaj writes.

Foto e bujshme, ushtarët izraelitë formojnë shqiponjën.

Shqiponja e shqiptarëve mbërrin edhe në Izrael.

Janë ushtarët izraelitë ata që kanë pozuar duke formuar simbolin e famshëm të shqiptarëve. Fotoja ka bërë xhiron e rrjeteve sociale.

Në Izrael jeton një komunitet shqiptaro-hebrenjsh nga Shqipëria dhe Kosova

         

Shqiponja e shqiptarëve mbërrin edhe në Izrael.

Janë ushtarët izraelitë ata që kanë pozuar duke formuar simbolin e famshëm të shqiptarëve. Fotoja ka bërë xhiron e rrjeteve sociale.

Në Izrael jeton një komunitet shqiptaro-hebrenjsh nga Shqipëria dhe Kosova, të vendosur atje kryesisht pas viteve 1990.

Gjithashtu, në Izrael janë edhe hebrenj të cilët gjetën strehë dhe shpëtim gjatë Holokausit në Luftën e Dytë Botërore.

Izraeli ka një nga ushtritë më të fuqishme në botë.

Albanian journalist Poli Hoxha has commented for Syri TV the shocking incident that took place on Friday, when a prosecutor was shot by unidentified persons. As a result of the attack, the prosecutor Arjan Ndoja and another person in the car received non-threatening wounds, while Ndoja’s chauffeur is fighting for his life.

Hoxha, a criminality and police work pundit for Syri.net, said the incident was to be expected, not quite literally as it is being speculated by the media considering the fact the prosecutor was verbally attacked by Premier Edi Rama, but “for everything that has been conceived in years and now it has erupted because it is about arguably the most important center where criminal economic interests overlap”.

We’re talking about a city (Durrës) with the biggest harbor in the country, a major drugs traffic hub; it’s the most coveted district concerning the shore lands and property, and all the dirty money, all the criminal organizations, their economic interests are interweaved there”, Hoxha said.

He added he fears for the innocent lives, because the criminal gangs “are so ferocious that they do what they intend to do in public places. It’s about many real estates and traffic lines and I am not sure how it will be solved. But the state has fallen, that’s for sure”.

By Red Varaku.

Following the violent blockade of European integration as well as the sharp American stance announced by Ambassador Yuri Kim and US Assistant Secretary of State for European and Eurasian Affairs Philip Reeker, who clarifies that Albania has no choice but to resolve the crisis. and European integration, it is clear to even the most naive, that Rama’s run out of time and offer of the Democratic Party for early political elections on the same day as local elections through a transitional government are the only alternative.

But for many citizens, perhaps politically disengaged, it is still unclear why this man did not immediately resign, knowing that since the student protests began, he has not ruled a single minute. For many citizens, the frustration with which he attacks the West is still inexplicable. The brutality with which he attacks the Opposition, the threats he makes to dismiss the President, and the disgrace of the European Union’s decision, is inexplicable.

But all this, as well as the clear entry into conflict with the West through involvement in Putin’s Eurasian project of New Yugoslavia and the rise of anti-Western rhetoric, is not happening in vain, without purpose, because behind it lies a well thought out strategy.

Immediately after the publication of the wiretaps, he had only one agenda, which has nothing to do with the Socialist Party, let alone Albania, but a completely personal agenda, aimed primarily at clearing the SP from opponents. of his project to leave the party to his obedient Veliaj caste.

The case of Ditmir Bushati’s lynching, only that the latter could seriously rival Veliajn, is the best illustration of this situation. Meanwhile, everyone is witnessing the complete collapse and degradation of the SP’s political structures across the country and the struggle between the criminal clans within it to seize its branches at the base. A war that has degenerated even to a gunfight like in Durres or the complete meltdown of a branch like in the case of Shkodra. He knows that he can only do this operation now that he is in power, because once he comes to the Opposition it is impossible.

Second, to guarantee the illegally earned money that is running the oligarchs beside him. The recent months of trying to do everything with the PPP, as well as setting up the Investment Corporation, which are in fact just money laundering tactics where investing illegally obtained money, is a clear indication that Rama, it is not prolonging its resignation because it is stubborn, but it is extending its stay in power to guarantee the illegally earned billions that are generously administering oligarchs next to it.

Plunged in a spiral of power-loss panic following the BILD publications and especially after the Western offensive began shortly after June 30, Rama is clear about his end, so he is resigning because he needs some time to ‘clear’ crimes. , which has done as well as looted the few remaining assets through the passage of laws that legalize the massive theft of Albanian property.

The greed with which he began to plunder public property, underground property, forest property, oil, chrome, copper, rivers, lakes, buildings, meadows, is such that no invader could have done. All the unfinished bargaining of the six years in power became a reality in these last months, thanks to its DCMs and the clarity to squeeze every lek up to the last minute.

For nearly a year, he has been retaliating against Albanians trying to leave a ruined state night and day, a pyramid economy, an inventory of looted property and a society handed over to crime.

But the patience of Albanians is coming to an end. He can no longer continue to block Albania in the name of his power. The time has come to leave Albania as soon as possible on its path and destiny and to pave the way for judgment by the law and the vote of the Albanians.

This will make his end less cruel and secure the future of his offspring. Otherwise, the anger and hatred that can erupt like a volcano from moment to moment can turn a hundredfold on him and his criminal fraternity.

Nga Red Varaku

Pas bllokimit të dhunshëm të integrimit europian si dhe pas qëndrimit të prerë amerikan të shpallur nga ambasadorja Yuri Kim dhe ndihmës-sekretari amerikan i Shtetit për çështje të Evropës dhe Euroazisë, Philip Reeker, i cili qartëson se Shqiperia nuk ka rrugë tjetër përveç zgjidhjes së krizës dhe integrimit europian, është e qartë edhe për më naivët, që Ramës i ka mbaruar koha dhe oferta e Partisë Demokratike për zgjedhje të parakohshme politike në të njëjtën ditë me zgjedhjet lokale, përmes një qeverie tranzitore janë e vetmja alternativë.

Por, për shumë qytetarë, mbase të paangazhuar politikisht, akoma është e paqartë, se pse ky njeri nuk e jep menjëherë dorëheqjen, kur dihet që prej fillimit të protestave studentore , nuk ka qeverisur as edhe një minutë të vetme. Për shumë qytetarë është akoma e pashpjegueshme nevrastenia me të cilën ai sulmon Perëndimin. Është i pashpjegueshëm brutaliteti me të cilin sulmon Opozitën, kërcënimet që ai bën për shkarkimin e Presidentit dhe turfullimën për vendimin e Bashkimit Europian.

Por, e gjitha kjo, ashtu si dhe futja e qartë në konflikt me Perëndimin nëpërmjet përfshirjes në projektin e Putin të Eurazisë të Jugosllavisë së Re dhe rritja e retorikës anti-perëndimore, nuk po ndodh ashtu kot, pa qëllim, sepse pas saj fshihet një strategji e mirëmenduar.

Fill pas publikimit të përgjimeve, ai ka pasur vetëm një axhendë, e cila nuk ka asnjë lidhje me axhendën e Partisë Socialiste, e aq më pak të Shqipërisë, por është një axhendë tërësisht personale, që ka si qëllim së pari pastrimin e PS nga kundështarët e projektit të tij për t’i lënë partinë kones së tij të bindur Veliaj.

Rasti i linçimit të Ditmir Bushatit, vetëm se ky i fundit mund të rivalizonte seriozisht Veliajn, është ilustrimi më i mirë i kësaj situate. Ndërkohë, të gjithë janë dëshmitarë të rrënimit dhe degradimit të plotë të strukturave politike të PS në të gjithë vendin dhe luftën mes klaneve kriminale brenda saj për të kapur degët e saj në bazë. Një luftë që ka degjeneruar edhe deri në përplasje me armë si në Durrës apo shkrirjen plotësisht të një dege si në rastin e Shkodrës. Ai e di që këtë operacion mund ta bëjë vetëm tani që është në pushtet, sepse pasi të dalë në Opozitë është e pamundur.

Së dyti, për të garantuar paratë e fituara në mënyrë të paligjshme, të cilat po i administrojnë oligarkët pranë tij.I vetmi shqetësim për të vëllazërinë e tijë është si të gjejnë mekanizma për të pastruar miliardat që kanë fituar gjatë këtyre viteve. Përpjekja e muajve të fundit për të dhënë gjithçka me PPP, si dhe ngritja e Korporatës së Investimeve, që në fakt nuk janë gjë tjetër vetëm taktika të pastrimit të parave ku investohen paratë e fituara në mënyrë të paligjshme, është tregues i qartë se Rama, nuk po e zgjat dorëheqjen ngaqë është kokëfortë, por po e zgjat qëndrimin në pushtet për të garantuar miliardat e fituara në mënyrë të paligjshme, të cilat po i administrojnë me bujari oligarkët pranë tij.

I futur në spiralen e panikut të humbjes së pushtetit, pas publikimeve të BILD dhe sidomos pas fillimit ofensivës perëndimore menjëherë pas 30 Qershorit , Rama e ka të qartë fundin e tij , ndaj po e shtyn dorëheqjen sepse i duhet pak kohë të ‘pastrojë’ krimet, që ka bërë si dhe të plaçkisë edhe atë pak pasuri që ka mbetur nëpërmjet miratimit të ligjeve që legalizojnë vjedhjet masive të pasurisë së shqiptarëve.

Babëzia me të cilën ai ka filluar të zhvatë prona publike, pasuri nëntokësore, pasuri pyjore, naftë, krom, bakër, lumenj, liqene, ndërtesa, livadhe, janë të tilla që asnjë pushtues nuk do kishte mundur t’i bënte. Gjithë pazaret e pambaruara të gjashtë viteve në pushtet, u bënë realitet në këto muaj të fundit, falë VKM-ve të tij dhe qartësisë për të rrjepur çdo lek deri në minutën e fundit.

Ka gati një vit që po hakmerret ndaj shqiptarëve duke u përpjekur natë e ditë të lërë një shtet të shkatërruar, një ekonomi piramidë, një inventar pasurish të plaçkitur dhe një shoqëri të dorëzuar në duar të krimit.

Por, durimit të shqiptarëve po i vjen fundi. Ai nuk mund të vazhdojë të bllokojë më Shqipërinë në emër të pushtetit të tij. Ka ardhur ora që ta lërë sa më shpejt Shqipërinë të ecë në rrugën dhe fatin e saj dhe t’ i hapë rrugë gjykimit nga ligji dhe vota e shqiptarëve.

Kjo do ta bëjë më pak mizor fundin e tij dhe më të sigurt të ardhmen e pasardhësve të tij. Ndryshe, zemërimi dhe urrejtja që mund të shpërthejë si vullkan nga çasti në çast, mund të kthehet njëqind fish mbi atë dhe vëllazërinë e tij kriminale.

Kolonel Konstadin Koliqi/

.MAFIA, kudo ku ka vepruar, mbasi ka realizuar nje organizim te forte brenda saja, rreth padrinos, nje nga punet e para te saja, ka qene futja, nepermjet korrupsionit, ne sherbim te saja, individe te administrates shteterore, kuadro drejtues te saja, sidomos te policise dhe sherbimeve secrete, ne prokurori, gjukata etj, por pa lene menjane drejtues te larte te ekonomise se vendit, ku ajo operon……

Ne SHBA, ne qytetet kryesore, Cikago apo New York, ku MAFIA, neper rruget e qyteteve, por jo vetem, bente ligjin……

Megjithe luften qe bente Policia, FBI dhe te gjitha organizmat qe ishin, per ruajtjen e rendit dhe luften kunder krimit te organizuar…..lindi nevoja edhe e nje lufte, te heshtur kunder mbeshtetesve te krimit, nepermjet mediave, por edhe kunder individeve me pergjegjesi ne administrate qe ishin vene ne sherbim te MAFIAs…….per shume nga keta persona, kishin dijeni per lidhjet e tyre me MAFIAn, por per tu cuar para drejtesise, nuk kishin provat e mjaftueshme, kjo edhe se ne radhet e drejtesise, kishte prokurore dhe gjukates te korruptuar nga MAFIA……atehere, per ti prere keto lidhje, qe ne fakte i benin dem te madhe luftes kunder MAFIAs…u linde nevoja e krijimit te nje organizmi, teper te fshehte, por me kopetenca te medhaja, qe te behej e mundur berja te pa demshem per kauzen e luftes kunder krimit, te ketyre personave qe i sherbenin atij, krimit te organizuar….. Ne perberje te ketyre organizmave, ishin jurist ( gjyqtare + prokurore) , ushtarak, ekonomiste, avokate….por edhe disa terheqes se kembezes…..

Per personin qe do te ekzekutohej, pergatitej dosja reale e aktivitetit te tije, ne sherbim te MAFIAs, i behej gjykimi ne mungese, merrej vendimi, caktohej ekzekutuesi, i cili, pasi ta eleminonte, i linte nje kartoline mbi trup, ku shkruhej aresyeja e vrasjes…..Keto organizma, per nje kohe jo shume te gjate, per rreth 10 vjete, 1925 – 35, vepruan me shume sukses, ne keto dy qytete ku MAFIA, gadi gadi bente ligjin…..pati rezultat dhe i dha nje ndihme te madhe organeve te rendit, sepse ne nje fare menyre, i prene shume nga fijet ndihmuese te MAFIAs, qe vepronin jashte radheve te saja, kundrejte shperblimeve te majme…… Pak flitet per kete experience…..por nuk eshte per tu lene me

Dritan Kaba/

Genjeshtra dhe mashtrimi i rradhes i kryeministrit Rama eshte premtimi per pensionet e shqiptareve, qe jetojne ne Itali. Qeveria e Rilindjes nuk po paguan sigurimet e te punesuarve te saj, kerkon nga Italia t’i njohe vitet e punes ne Shqiperi, emigranteve shqiptare!

Fasade dhe meshtrim! Ngopje me luge te zbrazet.

Jane 1107 institucione shteterore, qe i kane borxh punonjesve shqiptare mbi 110 milion euro per sigurimet shoqerore. Ky borxh eshte krijuar vetem ne 5 vitet e fundi, ku Kryeminister i qeverise eshte Edi Rama..

Te kerkosh qe taksapaguesit italiane te paguajne per pensionet e te tjereve, nderkohe qe nuk ia paguan ne shtetin tend eshte hipokrizia me e madhe. Edi Rama i kerkon taksapaguesve italiane te paguajne edhe per llogari te viteve te punes te paguara ne Shqiperi.

Kjo do te thote qe te ndryshohet i gjithe kuadrin ligjor italian, qe ka kaluar mes debatesh te medha ne Parlamentin italian, edhe eshte ndryshuar serish mes debateve te medha politike, ne disa pjese te tij vetem para nje viti.

Ndryshimi i bere,quhet “Kuota 100”. Ky emertim do te thote qe vitet e punes se bashku me moshen kur arrijne ne shifren 100, qytetarit i lind e drejta te dale ne pension edhe pa mbushur moshen e percaktuar ne ligj, qe eshte 67 vjeç..

Diskutim sa absurd, aq edhe per t’i hedhur hi syve shqiptareve, duke ditur qe ligji “Fornero” as nuk e cek kete gje. Ligji “Fornero”, keshtu eshte emertuar ligji i pensioneve ne Itali, mezi i jep pension italianeve, jo me shqitareve! Kete ligj ka kopjuar edhe Erion Velia, me ligjin e pensioneve qe beri kur ishte minister, i cili i detyron shqiptaret te dalin ne pension, vetem pasi kane “vdekur”, pra ne moshen 67 vjeç, per çdo kategori pune. Kjo kerkese eshte propagande per te shmangur skandalin e mospagimit te sigurimeve nga qeveri Rama. Nuk do shume mend te mendosh qe kjo kerkese eshte e parealizueshme per çdo qeveri, jo vetem per Italine, por edhe per Gjermanine duke ditur numrin e madh te emigranteve shqiptare qe jetojne e punojne ne keto vende, per Greqine as qe mendohet kjo gje.Jane mbi 400 mije shqiptare qe do futeshin ne skemen e pensioneve italiane dhe kjo do te rendonte ne menyre te pallogritshme skemen e pensioneve ne Itali duke e çuar dfrejt kolapsit. Asnje qeveri e pergjegjshme nuk do e pranonte me shume te drejte.

Edi Rama dhe qeveria e tij, te heqe dore nga propaganda dhe te paguaje sigurimet e shqiptareve te punesuar ne institucionet shteterore,pastaj te kerkoje nga Italia njohjen e viteve te punes.

“Në mbrojtje të këtij simboli që është absulutisht një nga dëshmitë më të rëndësishme të historisë së këtij kombi. Duam babëzisht elementë të zhveshur nga çdo lloj vlere dhe parimi përveç babëzisë si Edvin Mafia dhe Lal plehu të cilët kanë gjetur edhe një mercenar që s’do i shpëtojë kurrë dënimit të historisë siç është ‘ligj Fusha’ për të groposur historinë e artit teatral kombëtar një nga zhanret më të respektuara.

Ish-Kryeministri Sali Berisha ka marrë pjesë në ekspozitën “Notre Drame de Tiran”, të artistit Avni Delvina, e cila po qëndron në ambjentet e Teatrit Kombëtar.

Në një prononcim për mediat, ish-kryeministri e ka vlerësuar veprën e Delvinës që i dedikohet kauzës së teatrit, ndërkohë nuk ka nguruar të hedhë sërish akuza për kryeministrin Edi Rama dhe kompaninë Fusha.

“Në mbrojtje të këtij simboli që është absulutisht një nga dëshmitë më të rëndësishme të historisë së këtij kombi. Duam babëzisht elementë të zhveshur nga çdo lloj vlere dhe parimi përveç babëzisë si Edvin Mafia dhe Lal plehu të cilët kanë gjetur edhe një mercenar që s’do i shpëtojë kurrë dënimit të historisë siç është ‘ligj Fusha’ për të groposur historinë e artit teatral kombëtar një nga zhanret më të respektuara.

Më vjen shumë mirë që zoti Delvina nuk është artist skene, piktor i njohur, por ka derdhur të gjithë gjininë e tij krijuese, dua ta përgëzoj nga zemra për këtë përpjekje që i ka bërë vendit.

Unë e kam ndjekur me shumë angazhim të gjithë dramën. Drama e fundit ishte ajo e një grupi narko-banditësh me pushtet dikur, ai që Edvin Mafia e kishte shpallur të gjithë këtë zonë të paprekshme historike, dikur kishte bërë vendimin e qeverisë të firmosur.

Tani vërsulet si i babëzitur i tërbuar, i pangopur për të ndarë para me një mercenar siç është ligj Fusha, që ka blerë një pëllëmbë tokë këtu dhe kërkon të përvetësojë të gjithë sipërfaqen, të rrënojë teatrin”, u shpreh ndër të tjera Berisha.

Kur krimi shkrep plumbat mbi drejtësinë, nga vrasja e gjyqtarit Konomi te atentati dje në Durrës

Atentati ndaj prokurorit të Durrësit Arjan Ndoja, ngjarje e ndodhur pasditen e djeshme pranë “Mbikalimit të Shkozetit” dhe që la pas 3 të plagosur, nuk është rasti i parë kur krimi godet eksponentë të sistemit të drejtësisë në Shqipëri.

Më herët janë vrarë një gjyqtar dhe dy avokatë, ngjarje të cilat edhe sot janë pa autorë.

Ja disa nga ngjarjet më të bujshme ndaj “togave të zeza”:

Në shtator të vitit 2003, u vra shoferi i ish-kryprokurorit Theodhori Sollaku. Vet Sollaku vite më vonë, e ka cilësuar ngjarjen si një sulm ndaj institucionit të Prokurorisë.

Në shtator të 2011-së, në mes të Vlorës, u hodh në erë me tritol makina e gjyqtarit Skerdilajd Konomi, i cili nuk mbijetoi dot. Si për çudi, edhe atentati ndaj gjyqtarit Konomi lidhej pikërisht me pronat, të cilat i pretendonte edhe një grup kriminal.

Krimi ka shkuar edhe më tej, ku ka vrarë avokatët. Vrasja e 22 marsit 2019 e Ravik Gurrës në Elbasan, avokati i një familje të njohur në këtë qytet, ishte një mesazh, se tashmë grupet kriminale kërkojnë të eleminojnë këdo që mbron kundërshtarët.

Për të njëtën arsyje dyshohet se u vra edhe kreu i Dhomës së Avokatisë Kleanthi Koço, në vitin 1999.

31 gusht 2017, vritet në Tiranë gjyqtarja Firdes Kasemi (Hafizi), 39 vjeç. Ajo është qëlluar për vdekje me dy plumba në kokë nga ish-bashkëshorti i saj, shtetasi Fadil Kasemi, 53 vjeç.

Ngjarja e djeshme në Durrës, por edhe ngjarjet e sipërpërmendura, pa harruar edhe këtu kërcënimet dhe shantazhet që punonjësit e drejtësisë marrin thuajse çdo ditë, tregojnë se krimi i organizuar në vend ka kaluar në një nivel tjetër. Paratë e fituara nga aktivitetet kriminale dhe mbështetja politike e kanë fuqizuar aq shumë, sa godasin pa frikë edhe zyrtarë të lartë të shtetit.

Martin Henze/ Shqipëria në kolaps ekonomik politik e institucional, 3 vërejtje për Komisionin e Venecias

Nga Martin Henze

Si i vlerësoni komentet e Komisionit të Venecias, Komisionit Evropian për Demokraci me ligj mbi dekretin e Presidentit të Republikës Ilir Meta të 10 qershorit 2019?

Sigurisht e rëndësishme që ta sqarojmë edhe një herë sesi u zhvillua procesi rreth zgjedhjeve lokale në qershor 2019 dhe kush bëri çfarë, kur, si dhe pse.

Do të ishte mbyllje  e syve ndaj  realitetit, nëse dikush do të mohonte që Shqipëria ka rënë në një krizë serioze, mbase fatale, se Shqipëria aktualisht nuk ka shtet kushtetues dhe nuk ka demokraci dhe vërtet po përballet me një humnerë ekonomike dhe juridike, se Shqipëria është bërë një narko shtet, për të cilin qeveria Rama  është përgjegjës politikisht. Populli shqiptar ka bërë një marrëveshje shumë të keqe me këtë qeveri.

Shteti demokratik kushtetues është shumë i njohur për ne në Bashkimin Evropian, dhe ne gjermanët në veçanti, të cilët kemi provuar një histori shumë të rastësishme gjatë njëqind viteve të fundit, kemi marrë përsipër një faj dhe përgjegjësi të madhe.

Sundimi i ligjit dhe demokracia ishin zhvilluar në Shqipëri, dhe gjithmonë ka pasur një tension të ndryshueshëm dhe plotësim midis tyre.

Shumë e rëndësishme për Shqipërinë ishte pranvera e vitit 1993, zhvillimi i madh drejt Evropës, u miratua ligji për të drejtat themelore  të njeriut, Konventa e KB për të Drejtat e Njeriut dhe dispozitat e Aktit Final të KSZE, të drejtat e pakicave, u transferuan në ligjin shqiptar, u krijua anëtarësimi në NATO. Këto arritje të mëdha të popullit shqiptar, ky  fillim i integrimit të Shqipërisë në shoqëritë civile të botës janë në diskutim në vitin 2019 dhe Shqipëria është ekonomikisht në prag të kolapsit, kapitali më i rëndësishëm i kombit dhe ekonomia është e humbur,  njerëzit emigrojnë ose ikin nga vendi,dhe nuk mund të përjashtohet  një falimentim i shtetit.

Të dy parimet, sundimi i ligjit dhe demokracia, u gjetën së bashku deri në vitin 2013 në shërbim të idesë së lirisë, e cila është divorcuar masivisht që nga zgjedhja e kryeministrit aktual Rama, sidomos pas zgjedhjeve manipuluese në 2017, e cila siç duket u realizua me përkrahjen e mafies, në Evropë flitet edhe për qeverinë mafioze Rama.

Sundimi i ligjit i përgjigjet pyetjeve në lidhje me përmbajtjen, qëllimin dhe procedurat e veprimtarisë shtetërore. Ai synon të kufizojë dhe të lidhë fuqinë e shtetit në interes të ruajtjes së lirisë individuale – veçanërisht përmes njohjes së të drejtave të njeriut, ligjshmërisë së administrimit dhe mbrojtjes së të drejtave individuale nga gjykatat e pavarura.

Po thua qw sistemi ligjor është një element kryesor i demokracisë?

Sundimi i ligjit është një koncept që thekson qeverisjen në bazë të ligjeve si thelbësore dhe i jep ligjit përparësi absolute mbi standardet e tjera ose arsyetimet për politikën. Ligji është politikisht neutral. ËShtë shtylla qendrore e sistemeve demokratike perëndimore, nuk ka demokraci pa shtetin e së drejtës, dhe kjo qasje konceptuale zbatohet edhe nën kushtetutën e shtetit shqiptar. Në shumë fusha, sistemi juridik evropian bazohet në parimin e besimit të ndërsjellë, d.m.th njohjen e akteve juridike pa një kontroll të thelluar ligjor të vetin. Një shtet demokratik kushtetues dhe një demokraci nuk ekzistojnë në Shqipëri për gati dy vjet, një sukses i madh i të ashtuquajturës reformë gjyqësore. Aktvendimi nuk ka arritur të organizojë një zgjidhje të përkohshme midis shkarkimit dhe zëvendësimit të gjykatave, dhe kjo dështim politik nuk mund të justifikohet.

Rezultati është “gjyqësimi” i shoqërisë shqiptare dhe politizimi dhe instrumentizimi i gjyqësorit nga qeveria Rama.

Sidoqoftë, sundimi demokratik i ligjit kërkon vlefshmërinë dhe respektimin e pakushtëzuar të ligjit dhe rendit. Nuk ka asnjë rregull të ligjit “sipas kush e udhëheq qeverinë”. Parimi themelor i sundimit demokratik të ligjit është barazia dhe ligjshmëria. Në shtetin kushtetues demokratik zbatohet parimi i ndarjes së pushteteve, dhe kjo kërkon përparësi të rreptë të ligjit parlamentar dhe detyrim po aq të rreptë të veprimeve të qeverisë Rama për kushtetutën, mbi dekretet e organit kushtetues Presidenti i RepublikWS. Në fund të fundit, vullneti politik i organeve kushtetuese, vetëdijësimi i tyre kushtetues dhe, për më tepër, vetëdija kushtetuese e shoqërisë janë vendimtare në përcaktimin nëse parimet e tilla themelore kushtetuese janë të qëndrueshme dhe të paprekura për një afat të gjatë.

Stabiliteti i shtetit shqiptar qëndron në natyrën e pakrahasueshme të gjykatës kushtetuese shqiptare.

Domosdoshmëria për të mbrojtur kushtetutën është detyra kryesore e Gjykatës Kushtetuese në Shqipëri, detyra qendrore e Gjykatës Supreme është fjala e fundit në të gjitha proceset civile, e cila është e rëndësishme për Shqipërinë.

Juridiksioni i Gjykatës Kushtetuese të Shqipërisë ka për qëllim të mbrojë legjitimitetin e shkelur demokratik të legjislacionit në Shqipëri. Në këtë rast kuron një mangësi të mëparshme në procesin legjislativ. Ky do të ishte rasti, për shembull, nëse shumica parlamentare nuk do t’i njihte të drejtat e opozitës, siç është rasti në Shqipëri.

A ka qenë rrezik për demokracisë data  30 qershor 2019?

Absolutisht, sistemi demokratik nuk është në rrezik, ai aktualisht nuk ekziston në Shqipëri, siç u shpjegua më lart.

Shqipëria tani është në një situatë në të cilën Gjykata Kushtetuese dhe Gjykata e Lartë Civile janë shfuqizuar de fakto nga qeveria Rama rreth dy vjet më parë dhe janë deurezuar në një gjendje jofunksionale.

Në të njëjtën kohë, korrupsioni në administratën e qeverisë dhe trafikimi i heroinës dhe kokainës janë rritur masivisht, dhe Shqipëria është bërë qendra e trafikut të drogës në Evropë.

Siguria juridike dhe transparenca nuk janë më të garantuara, minimumi i një shteti kushtetues, siguria juridike nuk ekziston në Shqipëri. Kjo është arsyeja pse nuk ka pothuajse asnjë investim serioz nga jashtë, vetëm nacro investime.

Kryeministri flet për një ulje të papunësisë dhe është i lumtur. Jam irrituar, për çfarë është i lumtur zoti Rama? Kur nuk ka më njerëz në gjendje të punojnë, nuk ka më të papunë, për çfarë është ai i lumtur?

. Qeveria ka krijuar një katastrofë politike dhe ekonomike, taksapaguesit evropianë dhe shqiptarë po paguajnë dëmet, të këqija për shqiptarët, të këqij për evropianët.

Të gjitha ligjet e qeverisë Rama, të gjitha veprimet e qeverisë Rama janë ligjërisht të diskutueshme, pasi ato nuk mund të kontrollohen, kështu që ato janë plotësisht subjekt i rishikimit gjyqësor nga një gjykatë kushtetuese, nëse ata ndonjëherë punojnë përsëri.

 

Përveç kësaj, ka rreth 40,000 raste të pazgjidhura. Gjykatat Supreme sigurisht që do të duhet të pajisen me disa qindra gjyqtarë në mënyrë që t’i shqyrtojë këto raste menjëherë dhe në përputhje me rregullin e ligjit.

Si duhet të funksionojë, një enigmë. Kush mendon se mund të organizohet në 4 javë,  ka vizione dhe kush ka vizione, duhet të ju lutemi të shkoni te mjeku. Sfondi është e ashtuquajtura reformë gjyqësore, rezultati i së cilës është ndalja e gjyqësorit. U la një zgjidhje e ndërmjetme për të filluar ndërmjet shkëmbimit të gjyqtarëve dhe emërimeve të reja.

Si rezultat, gjyqësori, siç u përshkrua shkurtimisht më lart, nuk mund dhe nuk duhet të eliminohet sipas ligjit kushtetues. Gjykata Kushtetuese dhe Gjykata Supreme janë të ashtuquajturat organe të përhershme të kushtetutës shqiptare. Sidoqoftë, Gjykata Kushtetuese dhe Gjykata Supreme janë eleminuar nga qeveria për rreth 2 vjet. Zhdukja e gjyqësorit nga qeveria Rama dhe kështu shkatërrimi i demokracisë përfaqësonte një shkelje absolute të kushtetutës, një sulm ndaj rendit kushtetues të shtetit shqiptar nga qeveria Rama, i cili nga njëra anë do të kishte pasoja penale për personat përgjegjës, kjo herë pas here duhet të ekzaminohet më nga afër dhe gjithashtu çon në një emergjencë kushtetuese dhe legjislative të shtetit shqiptar.

Kjo është e gjitha?

Jo, për fat të keq situata në Shqipëri me qeverinë Rama është edhe më e keqe, nuk ka asnjë opozitë të zgjedhur në parlament, më shumë se gjysma e popullit shqiptar nuk përfaqësohet, aktualisht ekziston një shtet një-parti, siç ishte në komunizëm, dhe tani edhe shtylla e katërt, shtypi, është kërcënuar dhe sulmuar masivisht nga qeveria, që ndikon negativisht  për të ardhmen e Shqipërisë.

Kjo ka të bëjë me të njëjtin problem me çmontimin e shtetit të së drejtës, i cili gjithmonë ka qenë pak i lënë pas dore në të kaluarën, por tani është lënë pas dore masivisht nga Komisioni i Venecias në veçanti: Demokracia është në simbiozë të drejtpërdrejtë me shtetin e së drejtës,. me kushtetutën, e cila formon kornizën për konkurrencën midis mazhorancës dhe pakicës dhe i tregon politikës kornizën e mundësive të saj politike.

Kjo është arsyeja pse demokracia vlerëson në mënyrë të barabartë vullnetin politik të çdo shqiptari, ashtu si respekton çdo besim politik, çdo mendim politik, aq sa nuk është në kundërshtim me Kushtetutën, në letër. Në praktikë, këto të drejta duhet të mbrohen nga Gjykata Kushtetuese dhe opozita, me fjalë të tjera një parlament që funksionon, duke përfshirë, natyrisht, lirinë e shtypit. Rregulli i shumicës, pra karakteristik për një demokraci, ndryshon nga çdo rregull tjetër në atë që presupozon ekzistencën e një opozite – pakice – vetvetiu, por gjithashtu e njeh atë politikisht dhe e mbron atë duke respektuar kushtetutën dhe të drejtat dhe liritë themelore . Në këtë drejtim, demokracia çon gjithashtu në një refuzim të absolutizmit politik.

Në një demokraci, të drejtat e njeriut dhe civilët funksionojnë si mbrojtje e pakicave dhe në të njëjtën kohë sigurojnë të drejta të barabarta për ata që nuk kanë bindjet politike, fetare ose kombëtare të shumicës ose partisë qeverisëse.

Sipas kushtetutës demokratike shqiptare, legjislacioni miratohet nga parlamenti i zgjedhur nga populli. Në një demokraci, është pikërisht parimi i shumicës parlamentare i kombinuar me mbrojtjen e pakicave që siguron që rregullimi autokratik të parandalohet.

Dhe Komisioni i Venecias tani, me kërkesë të qeverisë njëpartiake, i kërkoi Komisionit të Venecias (Komisionit Kushtetues) të BE-së të kontrollojë nëse Presidenti Ilir Meta ishte i autorizuar të ndryshojë datën për zgjedhjet lokale në 30 qershor 2019 për të shtyrë?

Po, sipas mendimit të saj të 29 shtatorit 2019, Komisioni i Venecias mori një qëndrim për këtë çështje. Më lejoni të bëj disa vërejtje paraprake përpara se të komentoj shkurtimisht rezultatin e këtij rishikimi të BE-së.

Në sfondin e situatës së përshkruar, objektive, shkeljen e përhershme kushtetuese të qeverisë Rama, heqjen de fakto të gjykatave supreme,

Me fjalë të tjera, rregulli i ligjit, i cili për dy vjet ka qenë një fund i hapur dhe parlamenti ka qenë jofunksional dhe si  rezultat, dhe korrupsioni në degën ekzekutive të qeverisë është rritur vazhdimisht. Vetë Komisioni i Venecies diskuton procesin e shtyrjes së zgjedhjeve dhe arsyetimin qendror të Presidentit se ai kishte indikacione të besueshme për një kërcënim të sigurisë gjatë një demonstrate në 8 qershor 2019, pra dekretin për shtyrjen e zgjedhjeve dhe thirrjen për dialog. Sidoqoftë, Komisioni i Venecias arrin në përfundimin se ndoshta nuk ka pasur situata emergjente dhe nuk ka mundësi që Presidenti i Republikës të veprojë.

Një shtet si Shqipëria në këtë rast, ku gjykatat më të larta të garantuara me kushtetutë, të ashtuquajturat organe paramanente, të cilat nuk duhet të bëhen jofunksionale, bëhen me qëllim jofunksional nga qeveria, është de fakto de iure në gjendje të jashtëzakonshme. Për shkak të ekzistencës së një gjyqësori jofunksional, ekzekutiv dhe legjislaturë, Shqipëria është ndoshta në një gjendje legjislative supra-ligjore dhe emergjente kushtetuese.

Kjo gjendje e jashtëzakonshme ka çuar në thelb në demonstrata të përhershme dhe trazira në Shqipëri. Kjo është sigurisht se si do të kuptohet Dekreti i lartpërmendur  i 10 Qershorit 2019 i Presidentit të Republikës. Komisioni i Venecies, megjithatë, nuk kryen një kontroll incidental; trazirat e mundshme dhe sundimi jofunksional i ligjit dhe demokracia jofunksionale parlamentare, si dhe fuqia ekzekutive jofunksionale përmes korrupsionit janë një njësi. Për të mos marrë parasysh këtë kontekst në auditim që është një gabim i madh në opinionin aktual.

Por, si gjithmonë, ka edhe aspekte të tjera. Më në fund, më lejoni të bëj dy vërejtje: Së pari, Komisioni i Venecias vjen në konkluzionin përfundimtar se dekreti i Presidentit të Republikës në fund të fundit ka për qëllim dialogun për ndërtimin e paqes dhe për këtë arsye nuk ofron cilësi të mjaftueshme të deklaratës për një procedurë pushimi nga puna . Ky argument ka një rreptësi të caktuar në prezantimin e Komisionit të Venecias. Në fakt, pasi të tre fuqitë nuk funksionojnë, Presidenti, si organi i fundit, i paprekur i Kushtetutës, është mbrojtësi i Kushtetutës.

Nga ana tjetër, sidoqoftë, dhe kjo është shqetësuese, kuotat depozitohen në mendimin e ekspertit kushtetues të Wikipedia të Komisionit të Venecias. Kontributet e Wikipedia nuk janë vërtet të verifikueshme dhe nuk kanë vend në raportet kushtetuese të BE-së. Një proces që tregon cilësinë e këtij raporti. Një proces i mrekullueshëm. Pjesë e krizës shtetërore shqiptare janë mungesa e shtetit të së drejtës, sistemi demokratik jofunksional, manipulimi i pazgjidhur i zgjedhjeve të 2017-ës, proceseve të caktuara kriminale, “zgjedhjet” në vitin 2019, të cilat u anuluan sipas ligjit kushtetues, por megjithatë u krye , dhe një numër çështjesh të tjera.

Fatkeqësisht, mendimi i Komisionit të Venecias nuk ndihmon aspak në këtë çështje dhe në fund të fundit paraqet një proces të turpshëm për gjyqësorin evropian. Vetë shqiptarët tani duhet të gjejnë një zgjidhje për problemin. Një pjesë e rëndësishme e kësaj është sigurisht të arrihet një kompromis midis seksioneve konfliktuale të shoqërisë shqiptare në interes të kombit në tërësi. Thelbi i formatit të kompromisit kërkon që një nga format më të rëndësishme të kompromisit të ekzistojë, dhe pala tjetër duhet të njihet si një partner legjitim negociator.

Qeveria Rama duhet të njohë opozitën e zgjedhur demokratike, të zgjedhur nga gjysma e elektoratit, si një partner legjitim negociator dhe ta njohë atë si një mjet për interesa legjitime. Nga ana e saj, opozita duhet të njohë partinë në pushtet si një partner të ligjshëm negociator.

Zgjidhja sigurisht që do të ishte një paketë e përbërë nga një marrëveshje për një qeveri kalimtare, e cila më pas do të miratonte një ligj elektoral demokratik, do të zbatonte një zgjidhje të përkohshme për gjykatën kushtetuese që mungon dhe më pas, shumë shpejt, do të mbajë zgjedhje demokratike lokale dhe parlamentare nën vëzhgimin ndërkombëtar.

Aleksandër S. Pushkin (1799 – 1837)

Nga mësuesi im kujdestar Ligor Prifti USA/

Të shtunë, më dy nëndor në shkollën e mesme të qytetit të Maliqit mblidhen ish nxënesit e atij gjimnazi, Matura 1979, për te shenuar dyzetvjetorin e perfundimit te studimeve ne ate gjimnaz. Ata vijne te permalluar per kohen e kaluar te jetes shkollore, per njeri-tjetrin, per shkollen dhe qytetin e vogel me kulture te madhe, vijne te permalluar per mësuesit e tyre te mençur e te palodhur, secili me mbresat e veta e të gjithe me respekt e dashuri. Nderkohe, ata vijne edhe te gezuar e shume kurjoze per te pare shoku shokun ne tjeter moshe, me tjeter luk e, sidomos, me tjeter status, familjare te mrekullueshem e me shume arritje ne femijet e tyre. Le te gezohen e lumturohen ne keto caste te paperseritshme. Ju urojme shendet e perhere qofshin te lumtur. I përshëndes me keto tre perkthime nga ky poet i madh. shume i njohur dhe per ata vetë. Kalofshin Bukur!

. . . . . . . .* * *

Mbi kodrat e Gruzisë e natës mjegull ra;

. . . . . Përtej Aragva oshëtin.

Trishtimi s’më lëkund, as brengat e mëdha.

. . . . . Në to je ti që vetëm ndrin.

Je ti aty, je ti …ndaj, dëshpërimin tim

. . . . . .Asgjë s’e vret, s’e shqetëtson,

Dhe zemra rishtaz ndizet, bëhet flakerim,

. . . . . E ndjen, dikush e dashuron.

Një të huaje

Në gjuhën që nuk e kupton

Të shkruaj vargje lamtumire,

Me shpirt që dehja ma sundon

Të lus vëmendje miqësie:

O mike, gjer të jem venitur,

Prej ndarjes ëndrra të jetë tharë,

Nuk mund të rri pa u zhuritur

Me sy, o mike, pa të parë.

Një tjetër në të pastë joshur,

Veç zemrës sime i beso,

Akoma drithmat s’i janë sosur,

Ti mundesh t’i lexosh ato.

. . . . . . .Elegji 2

I lumtur kush prej vetvetiu

Pranon pa frikë t’i hyjë pasjonit.

Në fatin që s’e njeh njeriu

E brishta shpresë e ledhaton;

Që rrezja e hënës nëpër terr

E deh me ëndrra në mesnatë,

Dhe kyç besniku pa u ndjerrë

Të vashës derë shkon t’ia hapë.

Në jetën time brengash bluar

S’kam patur gaz kënaqesish.

Mu vyshk dhe shpresa e praruar,

Të jetës gonxhe në brymë, mjerisht;

Me dhimbje fluturoi rinia,

Të jetes lule shkuan kot;

Me la të humbur dashuria,

Por s’i harroj të sajit lot

, , , , , I perktheu Ligor S. Prifti

“Nuk mund të “lotojmë” më. Ka mbetur kush ka mbetur, le të “gjendet” kush si të donë! Do ikin në vende tjera, do vdesin për “gazepi”, kryesorja Hashimi, Rama, Batoni…le të jetojnë bukur! Kush e di! Ndoshta s’do shkojë krejt ashtu sipas ëndrrës tyre?! Krejt, krejt, veç Baton Haxhiu më është dhimbsur.

Shumë ka kokorisur pas zgjedhjeve të 6 tetorit. Hiq nuk ka mundur të pajtohet intimisht. Nuk i ka dalë falli për peri si duket. Pra, edhe përshëndetja e fundit mund të jenë e mallëngjyeshme në mos edhe e dhimbshme”, tha Shkodra për “Kosova Sot Online”.

Në përfundim të mandatit të saj, përfaqësuesja e lartë e BE-së për Politikë të Jashtme, Federica Mogherini, ka thirrur në një takim lamtumirës në Bruksel krerët e gjashtë vendeve të Ballkanit perëndimor: Shqipërisë, Kosovës, Serbisë, Malit të Zi, Maqedonisë dhe Bosnjës-Hercegovinës.

Gjatë këtij mandati të saj, si ndërmjetësuese edhe në bisedimet mes Kosovës dhe Serbisë, Mogherini ishte hapur tema e arritjes së një marrëveshje historike me Serbinë, për normalizim të marrëdhënieve dhe njohje në mes të dy vendeve.

Mirëpo në prapaskenat e bisedimeve, doli se skenari i kompromisit për të arritur këtë marrëveshje ishte edhe opsioni i ndarjes, deri tash i vetmi opsion i pranueshëm për palën serbe, por edhe i aprovuar në parim edhe nga Hashim Thaçi dhe vartësit ë tij.

Analistët politikë konsiderojnë se me përfundimin e mandatit të Federica Mogherinit, po shkon drejtë dështimit edhe plani i ndarjes së Kosovës, i miratuar parimisht dhe shumë i përfolur si korrigjim kufijsh nga ana e Hashim Thaçit.

Analisti politik, Shefik Shkodra mendon se në mandatin e deritanishëm të Federica Mogherinit, Kosova ka humbur mjaft në territor, duke u mashtruar rëndë me procesin e liberalizimit të vizave dhe duke i dhënë territor Malit të Zi, kurse rreziku potencial po i kanoset edhe në bisedimet me Serbinë.

Shkodra thotë se tani përveç Vuqiqit, kanë mbetur vetëm tre njerëz që janë për ndarje të Kosovës, e ata janë Edi Rama, Hashim Thaçi dhe Baton Haxhiu, por që pas ndryshimeve në politikën e jashtme të BE-së, ky opsion do iu shkojë drejtë dështimit.

“Shumë bukur për ndonjërin nga Ballkani. Shkon deri në Bruksel me ftesë të Mogerinit për një përshëndetje dhe takim të fundit.

Përshëndeten me gruan që dikujt ia plotësoi vullnetin si përfaqësues i vendit të vet, ndonjërin ndoshta e zhgënjeu, apo të gjithë janë të kënaqur, edhe ekipi i Kosovës mund të jetë deri diku i “nderuar” ngase u është dhënë fqinjëve nga Kosova do tokë.

Na “kemi mjaft tokë”, me do fusha e me do “male”, nuk e dimë mirë gjeografinë. Madje, sipas mendimit të Hashim Thaçit, Edi Rames, Baton Haxhiut, nuk na duhet tokë as fusha as male aq. Ndonjë qytet i urbanizuar, sa për të ngreh “çadrat” e këtyre tipave, sa për të sunduar këtë popull si në feudalizëm. Të ardhura të mira po, fitimi me “extra profit”, të pasuar mirë. Tani kësaj pune i thonë, “le të flasin kush çka të donë”, ata “janë në kali”. Ka mbetur edhe diçka, eh po të kishin mundur të ndajnë edhe ndonjë “copë” tokë të mirë, sa për ta ngopur syrin e Vuçiqit, sepse shteti i Serbisë ka bërë “mundi” derisa ka vrarë e dhunuar do shqiptarë, po nejse më…edhe shkatërrimin e plaçkën mund t’i falim se, na kemi “mjaft””, thotë analisti politik, Shefik Shkodra për “Kosova Sot Online”.

Shkuarja e Mogherinit nga ky mandat, dhe dështimi i planit për ndarje, sipas Shkodrës do të jetë një fund i dhimbshëm për të vajtuar gjatë treshja Thaçi, Rama dhe Haxhiu, e cila goditjen më serioze e mori me ndryshimet e mëdha që sollën në politikën kosovare zgjedhjet e 6 tetorit.

“Nuk mund të “lotojmë” më. Ka mbetur kush ka mbetur, le të “gjendet” kush si të donë! Do ikin në vende tjera, do vdesin për “gazepi”, kryesorja Hashimi, Rama, Batoni…le të jetojnë bukur! Kush e di! Ndoshta s’do shkojë krejt ashtu sipas ëndrrës tyre?! Krejt, krejt, veç Baton Haxhiu më është dhimbsur.

Shumë ka kokorisur pas zgjedhjeve të 6 tetorit. Hiq nuk ka mundur të pajtohet intimisht. Nuk i ka dalë falli për peri si duket. Pra, edhe përshëndetja e fundit mund të jenë e mallëngjyeshme në mos edhe e dhimbshme”, përfundoi analisti Shkodra për “Kosova Sot Online”.

kosovaime 2019