Kategori
Uncategorized

LUFTETARJA E LIRISE_se, KRYETARE E E PPD_se

Rruga jonë, e juaja dhe imja, e anëtarëve dhe simpatizantëve të PPD ka qenë e vështirë për të ardhur deri në këtë Kongres sepse zhurma për riorganizimin e PPD ishte shumë e madhe dhe shqetësimi i kallur brenda nesh nga skenarë të sajuar nga dashakeqët ishin tmerrsisht shqetësues, por ne shkuam tek çdo njeri që në zemër kishte PPD, biseduam me çdo shqiptar që ende ruante me fanatizëm librezën e anëtarësimit të PPD, folëm me fjalë zemre. Fjalët e mia dhe të bashkëpuntorëve të mi janë të sinqerta, ato vijnë nga thellësia e shpirtit të pastër, prandaj ne triumfuam dhe jemi bashkë këtu sot, në këtë Kongres për tju treguar se, PPD me popullin shqiptar vazhdojmë të ecim përpara.

Kongresi i 6-të i PPD-së. Llalla: Partia do të jetë e popullit dhe jo e liderit10940617_1376413456000846_5894810526209367532_n

Partia për Prosperitet Demokratik, sot ora 13, në Tetovë ka mbajtur Kongresin e saj të 6-të.

Teuta Llalla është zgjedhur kryetare e re e kësaj partie. Ajo është zotuar se do të punojnë për realizimin e vizionit të përbashkët politik ashtu siç kanë vepruar rilindësit tanë në të kaluarën e jo ashtu siç veprojnë politikanët ballkanas: paraja mbi të gjitha, njofton gazeta “Lajm”.

“Partia do të jetë e popullit dhe jo e liderit”, ka thënë mes tjerash Llalla.

Fjala e kryetares Teuta LLALLA

Të nderuar delegatë,

Të nderuar simpatizantë dhe anëtarë të PPD-së,

Më lejoni që t’Ju falënderohem për përkrahjen dhe votëbesimin që më dhatë në këtë detyrë të lartë politike, qëllimi i të cilës është rikthimi i shpresës dhe i dinjitetit kombëtar. Që prej kaq vitesh sa nuk ishte PPD aktive në Kuvendin e Maqedonisë këto cilësi janë shkelur.

Ky rikthim kësaj rradhe ishte më i mundimshëm se herëve tjera sepse dolën nga burgu i padrejtë Vullneti, Adnani dhe Amiri, nga guximi dhe dëshira e 1.000 qytetarëve që haptazi para notarit të nënshkruajnë fletë aderimin për PPD-në si dhe nga guximi i 186 qytetarëve që ta mbrojnë platformën politike të PPD-së para gjykatës dhe ai lindi nga vullneti dhe këmbëngulja e nismëtareve të PPD-së për ta rikthyer këtë fole të demokracisë në jetën politike.

Më lejoni që me këtë rast ta falënderoj Përfaqësuesin dhe Prezantuesin e deritashëm të PPD-së zotin Vullnet Halilin i cili dha kontributin e tij rinor për rregjistrimin e partisë si dhe anëtarët e deritashëm të Kuvendit Qendror dhe Kryesisë së Partisë për mundin e pafund që e dhanë për këtë kauzë.

Të nderuar delegatë,

Sot gjendja e shqiptarëve në Maqedoni është me keq se në komunizëm. Partia shqiptare në pushet, disa vite me radhë nuk arrin të zgjedhë problemin e emërtimit të tabelave të rrugëve dhe shkollave. Ata nuk janë në gjendje të kuptojnë ende se çfarë është parlamenti dhe çfarë është qeveria si koalicion politik. Ata, nuk mund të kuptojnë kush i sulmon nxënësit shqiptarë në Shkup prej kaq kohësh. Ata, nuk mund të kuptojnë se ku shkojnë paratë e shqiptarëve dhe sa harxhohen për Shkupin 2014. Po ashtu, ata nuk mund të kuptojnë ende pse ikin të rinjtë në kurbet. Askush nuk merret me çështjen pse u mbyllën shkollat shqipe? Pse braktisja e fshatrave po bëhet përditë dhe duke filluar nga Likova e Kërcova, Dibra, Shkup etj.

Sot Shqiptarët janë pa mbrojtje. Partitë shqiptare në Parlament grinden njëra me tjetrën. Partia në pushtet është shndërruar në zëdhënëse të politikës së VMRO-s. Kuadri i paaftë i sajë është bërë objekt diskutimi i Komisionit dhe i Parlamentit Evropian dhe ambasadave të huaja në vend. Partia tjetër shqiptar në opozitë, kënaqet duke luftuar dhe shkatërruar partitë shqiptare opozitare më të dobta dhe kur i duhet atij për interesa, ia voton buxhetin VMRO-DPMNE, duke e nxjerr nga balta. Nuk duhet njerëzit të mashtrohen me fjalë boshe dhe fjalime emocionale, duhet më shumë dije e guxim, prandaj nuk duhet që shqiptarët të humbin kohën me premtime të parealizueshme. Duhet të veprojmë bashkërisht si një trup, duke protestuar fortë për çdo të drejtë që na shkelet. Vetëm në këtë mënyrë do të ndalen proceset degraduese siç ishin enciklopedia, Brodeci, Radusha, Odri, Vaksinca, rrahjet e nxënësve, dhunimi i lokaleve në emër të ndaljes së duhanit, etj., etj.

10492464_1376396056002586_2330092542284008258_nPër shkaqet e mësipërme vëllezër dhe motra kërkojmë përkrahjen tuaj. Vetëm ju mund të na ndihmoni të ringrihemi përsëri lart, krenar pse jemi shqiptar. Ne, publikisht ua shtrijmë dorën që të na përkrahni ashtu si qëmoti, pra Uniteti është ai që bënë fuqinë dhe përparimi tonë.

Ne, do jemi si gjithnjë në ballë të nismave madhore kombëtare si më 1990, në 1994 dhe në 2001, ishte PPD ajo që i bëri ballë presioneve të pushtetit afatgjatë të diktaturës komuniste, ishte PPD përkrahësja kryesore për themelimin e UT, ishte PPD që u gjend pranë ushtarëve të UÇK, ishte këmbëngulja e PPD për arritjen e një marrëveshje për ndalimin e konfliktit të 2001. E ku s’ka qenë PPD, në krye të lëvizjeve tona kombëtare, por kuptohet këto s’kanë qenë të lehta për ne. Shumë padrejtësi dhe kurthe ju bënë PPD, shumë punuan strukturat shtetërore dhe vasalët e tyre për ta zhdukur rrënjësisht PPD, por nuk ja arritën qëllimeve dashakeqëse sepse PPD nuk jam vetëm unë, PPD nuk jemi vetëm ne që ndodhemi këtu në këtë sallë, por PPD janë të gjithë shqiptarët në Maqedoni dhe Diasporë. PPD është promotoria e lëvizjeve të mëdha kombëtare jo vetëm në Maqedoni, por kudo. Ajo ishte e para dallëndyshe që lajmëroj rënien e diktaturës komuniste, ajo ishte e para që lajmëroi pranverën e demokracisë në Maqedoni.

PPD, ka qenë dhe është pronë e popullit dhe jo e liderit, PPD nuk ka duruar dhe nuk do të durojë asnjëherë diktaturën e liderit, këtë ua premtoj edhe unë që më keni besuar sot këtë detyrë kaq të lartë dhe të vështirë. PPD ka punuar dhe punon për mbrojtjen e vlera kombëtare, për ruajtjen e dinjitetit njerëzor, besimin e njeriut në Zot, që do të thotë se ne ekzistojmë.

10917823_1376379719337553_5075247751827548828_n

PPD ka qenë dhe mbetet ambient demokratik që nuk duron diktatura. Ne do të ndërtojmë ambientin tonë tradicional ku kryetari i partisë do të bashkëveprojë me organet e saja për ndërtimin e platformave politike, ekonomike, sociale, arsimore, kulturore. Do të zbatojë platformat dhe nuk do të vihet në pozitën e të gjithë të diturit. Anëtarët e organeve udhëheqëse të PPD-së do të punojnë për realizimin e vizionit të përbashkët politik ashtu siç kanë vepruar rilindësit tanë në të kaluarën e jo ashtu siç veprojnë politikanët ballkanas: paraja mbi të gjitha.

PPD ka qenë dhe mbetet burim i pashtershëm i platformave politike. Koncepti ynë fillestar ka qenë dhe ende më tej mbetet ai i shtetit dykombësh. Nëse për një arsye ose tjetër forca politike të caktuara nuk janë në gjendje ta pranojnë këtë filozofi politike atëherë alternativa jonë do të ishte ajo e qytetarëve të barabartë dhe jo ajo e një kategorie qytetarësh të pagëzuar me emër e mbiemër dhe e qytetarëve numra me përqindje. Thënë shkurt, PPD parimet e veprimit të saj politik i ka paraqitur qysh në Deklaratën e Grupit parlamentar për barazinë e shqiptarëve në Republikën e Maqedonisë në vitin 1992 dhe ato janë parime bazë të veprimit tonë politik.

Pas 25 vitesh zhvillim demokratik platforma e PPD-së ende nuk është realizuar plotësisht, ende duhet kohë për realizimin e saj. Nuk është ndonjë thënie e mençur po qe se themi se aktiviteti ynë politik do të mbështetet kryekëput në Marrëveshjen e Ohrit. Fundja ajo marrëveshje bazë politike ka pasur platformën e PPD-së, madje edhe e hartuar nga ekspertë të PPD-së, e hartuar për kohë të caktuar dhe rrethana të caktuara. Por, çdo gjë jeton në kohë dhe hapsirë. Marrëveshja e Ohrit e humbi shansin të hyjë në histori si marrëveshje e realizuar, si një marrëveshje që i dha fund luftës dhe pabarazisë. Sot ajo duhet riplotësuar, rishkruar.

PPD, gjithnjë ka qenë partia që ka vërtetuar se për çështjet e mëdha kombëtare dhe shoqërore, ka afruar zgjidhje dhe bashkëpunim. Është PPD, ajo që i mundësoi formacionit ushtarak të papranuar nga komuniteti ndërkombëtar që të paraqitet me subjekt politik, por kjo parti e nëpërkëmbi sinqeritetin e PPD-së dhe anëtarëve të saj dhe u angazhua për zhdukjen e saj nga skena politike. Të mos harrojmë se PPD është partia mëmë e këtyre dy partive dhe është mëkat të sulmohet dhe shpifet pa fakte për të. PPD-ja afirmon vendosjen e partneritetit dinamik me tërësinë e organizmave dhe asociacioneve të shoqërisë civile.

Juve që më votuat për një dëshirë, për ëndrrën e rikthimit me nder të PPD në skenën politike, që më mbështesni në kohët e vështira dhe që më keni besuar postin e kryetarit nuk do t’ju tradhtoj, nuk do t’ju braktis kurrë për asnjë interes e asnjë çmim dhe asnjëherë për ndonjë përfitim personal. Nuk do të bëj pas shpinës suaj asgjë që do të cënojë jetën, dinjitetin, të ardhmen dhe shpresën tuaj. Nuk do të marrë asnjë vendim pa e ndarë me ju, pa u këshilluar me ata që më kanë besuar dhe votuar, sepse nuk do të gjej paqe në shpirtin tim për shkak të trazimit të besimit dhe shpirtit tuaj.

10941006_1379979232310935_5890982992387334766_nRruga jonë, e juaja dhe imja, e anëtarëve dhe simpatizantëve të PPD ka qenë e vështirë për të ardhur deri në këtë Kongres sepse zhurma për riorganizimin e PPD ishte shumë e madhe dhe shqetësimi i kallur brenda nesh nga skenarë të sajuar nga dashakeqët ishin tmerrsisht shqetësues, por ne shkuam tek çdo njeri që në zemër kishte PPD, biseduam me çdo shqiptar që ende ruante me fanatizëm librezën e anëtarësimit të PPD, folëm me fjalë zemre. Fjalët e mia dhe të bashkëpuntorëve të mi janë të sinqerta, ato vijnë nga thellësia e shpirtit të pastër, prandaj ne triumfuam dhe jemi bashkë këtu sot, në këtë Kongres për tju treguar se, PPD me popullin shqiptar vazhdojmë të ecim përpara.

Ju gjyshër, e prindër, të rinj, kudo që jeni, në këtë sallë, në Maqedoni dhe jashtë saj keni pritur me zemër të dridhur nëse PPD do riorganizohet apo të zhduket.

E pra, na kujtohet të gjithëve koha e PPD kur lumi i njerëzve nuk ndalej përballë hermelinave dhe kordoneve policore për të votuar për intelektualët e vërtetë, për të dërguar me votën e lirë profesorë të dëshmuar përballë të tjerëve.

Më lejoni t’jua them sot, hapur, në sy, se ne punojmë dhe përpiqemi të rikthejmë krenarinë dhe dinjitetin kombëtar, të rikthejmë besimin dhe shpresën për një të ardhme më të mirë, të dërgojmë me votën tuaj njerëzit më të suksesshëm në institucionet shtetërore. Por gjithnjë ua kam përsëritur miqve, bashkëpunëtorëve të mi se na duhet votëbesimi i gjithë popullit, për të dalë faqebardhë, më të fortë me qëllimin e mirë që rinia shqiptare të mos largohet për të emigruar. Na ndihmoni pra, për të kontribuar të gjithë bashkë për të mundur të keqen, për të dalë nga balta ku na kanë futur prej kaq vitesh politikanët vasal, planprishës dhe keqpërdorues të besimit të popullit. Duke kontribuar të gjithë bashkë për të mirën e njerëzimit, për një të ardhme më të sigurt për fëmijët tanë, për brezat që vijnë pas. Duhet të dimë se është mëkat që PPD të mbetet jashtë Kuvendit të Maqedonisë, sepse ajo ka qenë dhe është partia e vlerave të larta, partia që bëri historinë e vërtetë të shqiptarëve në Maqedoni.

10933990_1379977412311117_6831875994951737452_nMe vizione të reja, na priftë e mbara!

Teuta Kamberi -Llalla, lindi në Janar të vitit 1977, në qytetin e Tetovës, në një familje me tradita kombëtare nga prindërit Vait Kamberi, nga Malësia e Tetovës, profesor i gjuhës shqipe dhe nëna, Arife Kamberi, nga Shkupi, mësuese.

Që në shkollën e mesme u morr me aktivitete kombëtare dhe letrare. Shtëpia e saj u bë vatër e takimeve për themelimin e Universitetit të Tetovës më 1994 dhe babai i saj Prof.Vait Kamberi është njëri ndër nënshkruesit e aktit të themelimit të UT, ku është nderura me disa Mirënjohje për këto veprimtari kombëtare

E rritur në një familje me tradita kombëtare Teuta Kamberi si nxënëse e shkollës së mesme ishte njëra nga organizatorët e protestave të shkollave të mesme në mbështetje të studentëve të UT
Gjatë kohës së studimeve në Universitetin e Tetovës ishte përfaqësuese e
Fakultetit Filologjik në Unionin e Studentëve në UT dhe përfaqësuese në Unionin e Studentëve mbarë Kombëtare me qendër në Prishtinë.
Mbas mbarimit të studimeve në UT, në bazë të mesatares së lartë të notave u ndal të punojë disa vite asistente e lëndës së Morfologjisë në UT.

10407456_964314980249214_7385771402211058861_nMe fillimin e luftës së 2001 në Maqedoni Teuta Kamberi bashkë me vëllanë e saj iu bashkëngjitën Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare. Ishin pjesëtarë të kësaj ushtrie deri në demobilizimin e saj.
Në vitin 2003, Teuta Llalla filloj punë në gjimnazin e Tetovës duke dhënë mësim lëndën e gjuhë-letërsisë shqipe. Gjithashtu kësaj periudhë është marrë me publicistikë, ku ka botuar shumë shkrime, analizash të probleme shoqërore.
Në vitin 2008 botoj librin e parë të saj me titull: “Antologjia e Poezisë Arvanitase”.
Në vitin 2009 bashkë me disa ish-ushtar të UÇK themeluan shoqatën e veteranëve dhe invalidëve të luftës “KALAJA”, dhe ishte zëdhënëse e kësaj shoqate e dalë nga lufta e 2001.

Nga viti 2010-2012 ka qenë anëtarë e bordit drejtues të Forumit Ndërkombëtar të të Drejtave të Njeriut, dega Maqedoni.
Në Shtator, 2012, Teuta Llalla bëri një vizitë në SHBA, me ftesë të disa organizatave shqiptaro-amerikane, ku në institucionet demokratike të këtij vendi denoncojë shkeljet e të drejtave të njeriut që bëhen në Maqedoni.
Në Tetor të 2012, themeloj shoqatën humanitare dhe kulturore, Programi Unik Shqiptar-PUSH, dhe u zgjodh kryetare e kësaj shoqate.
Me rastin e 100 vjetorit të pavarësisë së Shqipërisë, Forumi Ndërkombëtar Imazh dhe Media, e nderoj me Mirënjohje, Teuta Llalla, me motivacionin Gruaja Humane që mbron të drejtat e njeriut. Kjo Mirënjohje ju dha në Tiranë në një akademi solemne më 28 Nëntor 2012.
Në Mars të vitit 2013, Këshilli i Komunës së Tetovës e nderoj me Mirënjohje shoqatën, Programi Unik Shqiptar, të cilën e drejton që nga themelimi i saj Teuta Llalla
Në Maj të vitit 2013, Këshilli i Gjimnazit të Tetovës i ndau Mirënjohje, për rezultatet e suksesshme të arritura gjatë zhvillimit edukativo-arsimor si dhe për bashkëpunim korrekt.

10923304_1376406949334830_5120057738192597544_nËshtë e martuar me historianin dhe publicistin nga Elbasani Arben Llalla dhe kanë një djalë.

Kategori
Uncategorized

Korçë, Mano: Rama i premtoi qytetarëve “marrëzitë e radhës”

Korçë, Mano: Rama i premtoi qytetarëve “marrëzitë e radhës”

Korçë, Mano: Rama i premtoi qytetarëve  "marrëzitë e radhës"
Kryeministri Edi Rama tallet me qytetarët dhe fermerët korçarë, duke u premtuar “marrëzitë e radhës”. Kështu është shprehur kreu i Partisë Demokratike në Korçë, Andrea Mano.
“Kryeministri Rama erdhi si turist për Weekendin e radhës, vizitoi Korçën dhe premtoi marrëzitë e radhës, tek një popull që rraskapitet nga dita në ditë nga kriza historike e Rilindjes”, tha Mano.
Kreu i PD-së, Korçë e ka quajtur pistën e patinazhit të promovuar nga kryeministri Rama, një objekt të pavend dhe më i shëmtuari i qytetit.
“Kur më shumë se 50 për qind e banorëve të rrethit tonë jetojnë në kufijtë e mbijetesës nga skamja dhe kur papunësia ka arritur nivel marramendës, rilindësi Rama tallet dhe ironizon korçarët me vizitën në pistën e patinazhit dhe kullën e vrojtimit, ndoshta objekti më i pavend dhe më i shëmtuar i qytetit të Korçës. Zoti Rama kur i shantazhove me buzëqeshjen e vrazhdë banorët e Maliqit për faturat e energjisë.
–Pse nuk fole për falimentimin e fermerëve të zonës që po i mbyt me taksa dhe monopolet e klientelës qeverisëse?
–Pse nuk shkove të takosh fermerët e zonës dhe tu thuaje se pse çmimet e prodhimeve të tyre janë përgjysmuar, madje janë nën koston e tyre?
–Pse nuk shkove tu thuaje se pse prodhimet e tyre nuk po shiten këtë vit?
–Pse nuk shkove tu thuaje se çfarë do të bëhet me prodhimet e tyre që po kalben dita –ditës?
–Pse nuk i sqaron fermerët dhe blegtorët për mashtrimet që u bëre për Rilindje të bujqësisë dhe të ekonomisë së rajonit??”, është shprehur kreu i PD-së, Korçë.
Më tej Mano, tha se skamja po gjunjëzon korçarët, ndërkohë që shumë prej tyre janë hequr nga ndihma ekonomike.
“Pse nuk fole zoti Rama për skamjen që po gjunjëzon të madh e të vogël, të rinj të papunë, pensionistë në pikë të hallit, gra kryefamiljarë, e burra të sëmurë që ti i ke zhdukur emrat nga lista e ndihmës sociale? Kur dimri i varfërisë, i errësirës, i acarit ka pllakosur qytetin e komunat per shkak te faturave të papërballueshme të energjisë, dhe mungesës së druve, ti zoti kryeministër së bashku me kryetarin e Bashkisë flisni për argëtim luksoz, madje ftoni turiste për pushime elitare në Korçë”, tha Mano.

 

Kategori
Uncategorized

Instalimi i mafies Kokedhima ne Shqiperi

Albpetrol apo……

E verteta e instalimit te krimit,kondrabandes dhe korrupsionit qeveritar.

Lidhjet e reja te mafies dhe krimit te organizuar me  Bosin, Koco Kokedhima  dhe  familjen kryeministrore Rama.

Denancimi i  punonjesit te  Albpetrolit.

Miliona euro vjedhje dhe abuzim me naften shqiptare nga mafia qeveritare.

“Ju lutem mbaheni hapur dhe prisni tre minuta ne kete publikim dhe para jush do shfaqet kjo video e krimit,korrupsionit dhe kondrabandes shteterore”.

Kategori
Uncategorized

QAFA E BARIT , APO PORTA E FERRIT!

Urim Gjata 

 

Nga Urim Gjata

Te sfidoj o kriminel ” Ludovik Cali ” me azil ne Kanada.

Rrefimi i nje ish punonjesi policije ne Puke.

Shume kush ka shkruar per tmerret e diktatures,dhe pikerisht per te verteten e trajtimit dhe torturave cnjerezore ne burgjet e te denuarve politike,por ndoshta pena e tyre letrare me gjithe bukurine, nuk ka shkruar te gjithe ate te vertete te dhimeshme dhe te hidhur jo vetem per ata qe e kane perjetuar per vite e vite me radhe, por dhe per ata qe e kane jetuar ndoshta dhe ne kushte te tjera,jashte ketij rrethimi te vdekjes se ngadalte te dhjetera e qindra te denuar te ndergjegjies Sot shkruajne me dhimbje ish te denuarit.Por sot kane filluar te shkruajne dhe te krenohen dhe kriminelet,ata qe kane marre pjese ne torturimet dhe denimet e tyre.

Qafa e Barit apo porta e ferrit.

Qaf Barit, nje emer i lakuar ne shkrimet e ish te denuarve te ndergjegjies apo dhe atyre qe e kane njohur apo jetuar nga jashte. Qafa e barit nje kamp i tmerrshem perqendrimi dhe pune 24 ore ne 24 ore ne galerite e piritit te vdekjes. Qafa e Barit vendi ku per here te pare,ideali i lirise dhe demokracise, fitoj mbi diktaturen.

Ndoshta dhe bjeshket e nemuna ne thellesi te Mirdites nuk do e kishin besur kurre se ne zemren e tyre,atje ku bijte e saj mbroheshin dhe kishin folene. Do vinte nje dite qe dhe ajo do e ulte koken mbas krenarise shekullore, vendi ku trimat kishin luftuar dhe mjekuar plaget me barot,vendi ku trimat kishin folene, vendi ku cubat e malesise nuk ju dorezuan,as Turkut,as Gjermanit,dhe as Komunizmit. Do kethehej ne nje kamp tmerri, vrasjesh dhe vdekiesh,shfrytezimi dhe torturimi te ketyre bijve nga bisha e kuqe sllave . Bjeshket e nemuna,keto bjeshke me histori kishin mbajtur mbi vete ne shekuj peshen e krismave, luftes e perpjekjeve per liri. Bjeshket ishin deshmimtar i kesaj lufte te pa mposhtur per pamvaresi,i fitoreve dhe dhimbjeve pa fund. Por asnjehere deshmimtar i tradhetise, dhunimit, vdekjeve dhe vrasjeve te bijve te saj nga vete diktatura qe vetem emer tjeter nuk kish .

Qafa e Barit Nje vend mes malesh ne Tuc, prane nje rruge shume e vjeter Ilire. Nje vend qe lidhte dikur mes per mes Mirditen,Spacin me Qafe Barin,Fush Arresin,Puken .Nje vend në të cilin dikur kishin lene eshtrat ne perpiekie me malesoret e Mirdites nizamet Turq,por dhe gjithe pushtonjesit e tjere, ishte kethyer ne nje vend te mallkuar ku kesaj radhe ishin shqiptaret ata qe po zevendesonin eshtrat e dikureshme te nizameve pushtues,por keta te fundit kishin nje emer tjeter.Te denuarit e ndergjegjies,apo luftetaret e pare kunder diktatures,te etiketuar si tradhetare dhe armiq te sistemit. Qafa e Barit. Ky kamp perqendrimi me i tmerrshem se ato naziste por ne kohet e reja te socializmit, i njejte ne mos me mizor se ato , ndërtuar mes malesh në një vend tmerrësisht të thepisur ku as drita e diellit nuk shihej vec disa oreve, nje vend ku dhe zoqte ishin larguar, aty silleshin te denuarit e ndergjegjies,aty shfrytëzoheshin dhe torturoheshin jo cifutet nga nazistet,por shqiptaret nga shqiptaret. Mbi 500 të denuar te ndergjegjies me nje denim mbi 25 vite ishin grumbulluar ketu per tu shfrytezuar mizorisht ne galerite e vdekjes se Piritit,galeri qe kishin marre brenda tyre jeten me dhjetra e dhjetra nga keta shpirtera te vdekur me fytyre njeriu. Vdekja ishte e vetmja menyre e shpetimit nga vuajtjet dhe torturat cnjerezore. Aty nuk kish dallim fesh dhe krahinash, biles shqiptaret nga Kosova apo Cameria perbenin dhe pjesen me denime me te larta dhe torturoeshin me teper.

Galerite e piritit. Nje varr i hapur,disa kilometra ne thellesi te malit Tuc,aty ku te denuarit e ndergjegjies kocke e lekure me pak rroba ne trup punonin me tre turne,por per ata qe nuk realizonin normen turrni ishte dy fish.Ata duhej te ketheheshin perseri mbas 8 oreve ne galeri per te plotesuar normen qe nuk kishin mundur ta realizonin ne tete oret e punes ne turrnin e tyre. Shfrytëzimi dhe dhunimi barbar nga drejtuesit dhe policet e burgut ishte i pa mëshirshem,duart dhe brinjet e thyera ndaj cdo te denuari rebel nga gardianet e burgut nuk perbenin me ngjarjen e dites. Ato ishin thjesht rutine e punes ditore ne keto kampe shfarosese,kampe ku gjeten vdekjen me qindra e qindra te denuar,por dhe qe trupat e tyre u zhduken dhe nuk ju dorezuan kurre familjes se tyre dhe mbas mbarimit te denimit megjithese te vdekur. Trupat pa jetë të të burgosurve varroseshin fshehurazi në një kodër që ndodhej mbi kampin perballe,aty zhdukej gjithshka,aty zhdukeshin torturat thyerjet e kockave,aty zhdukej uria,pa barazia,tortura,dhimbja,familja,gjithshka,aty ishte fundi i vuajtjeve,aty ishte shpetimi nga kethetrat e diktatures. Ne kushte te rrepta sigurie mbas shume rrethimesh me ushtare speciale te MB, kampi ne vetevete ishte i rrethuar dhe me tre rreshta telash me gjemba, me lartësi mbi 4 metra ku rreshti i mesit ishte i gjithi me rrymë elektrike dhe pjesa në mes telave ishte e minuar, kjo bente ate qe as dhe zoqte te mos kishin mundesine e depertimit brenda tij. Mbi 20 kulla vrojtimi me prozhektore dhe mitraloz, te dukeshme dhe te pa dukeshme në lartësi mbi 5 metra ku ushtarët ishin të pajisur me të gjithë llojet e armatimit te sigurise, kampit i shtohej dhe ne krye te kodres si ciban reparti special ushtarak i ministrise se brendeshme me forca speciale te batalionit te sigurimit te gateshme te nderhynin ne cdo moment. Vec te denuarve shqiptare ne kete kamp shfarosjeje ishin shume shqiptarë te Kosovës patriote te arratisur nga Serbija,regjimi shqiptar ata i dënonte si agjentë të Serbisë UDB per akte terroriste. Por ne fakt ata ishin njerëz nga me të pa fajshmit,qe kishin vene koken ne rrezik duke u larguar nga Sebia drejt Shqiperise meme. Në letrat që ju dërgonin familjes ata me dhimbje u shkruanin atyre që të mos vini kurrë në Shqipëri sepse do të burgoseshin, dhunoheshin dhe denoheshin pa faj si ata . Por fatkeqesisht në të vërtetë ato qindera letra të shkruar ndër vite nuk mbërritën asnjëherë në duart e të afërmve te tyre, ato letra të dhimbjes shpirtërore i përvetësonte shefi i sigurimit të burgut, komandanti Ludovik Cali, dhe drejtori i përgjithshëm i burgjeve Edmond Caja.Ne baze te atyre letrave ata denoheshin dhe ridenoheshin perseri.Këta të burgosur që 90% e tyre ishin njerëz me shkollë dhe intelektualë të mirëfilltë ishin kthyer me detyrim thjesht në robotë të cilët ditë e natë punonin pa e kuptuar se po plakeshin dhe po vdisnin duke pritur si shpetim vetem vdekjen, sepse vitet e burgut nuk mbaronin,ato shtoheshin sa here i vinte fundi nje denimi per te marre nje tjeter. Gjysmë të zhveshur, me rrobat e burgut shumë herë me barkun bosh, futeshin në minierë duke u shfrytëzuar si kafshe për të realizuar normën e vendosur nga komanda, norme e cila ishte e papërballueshme dhe per nje puntor civil dhe jo me per nje njeri gjysem te vdekur. Ata që nuk kishin mundësinë të realizonin normën, i priste Pashku i zi. Pashku i Zi: Kështu e thërrisnin kriminelin nga Fushe Arresi,apo kriminelin tjeter, Nikolla nga Iballa, kriminele me uniforma policije keta benjamine te Ludovik Calit,keta kriminele me një dru në dorë thyenin kockat e këtyre njerëzve të kthyer në kufoma sapo dilnin nga galerite e punes. Britmat dhe dhimbjet nuk kishin te sosur, kriminelet me uniforme godisnin ku mundeshin,në kokë, ne duar,ne trup, duke nxjerre epshin e tyre të shfrenuar mbi këta njerëz të pa mbrojtur dhe në moshë të thyer. Gjaku rridhte kudo në dhomën e sajuar me derrasa te xhelatit, siç quhej nga te gjithë. Por nuk mbaronte me kaq. Mbas punës te lodhur pa buke liheshin në shi dhe në dëborë duke ju nënshtruar nga komanda një kontrolli çnjerëzor, c`veshia lakuriq nen preteksin e kontrollit special te perditshem mbas daljes nga galerite disa ore mbaronte me renien e te fiktit te disa te denuarve cdo dite,radhe qe vazhdonte dhe ne mencen e bukes ku Nikolla i Iballes i nxirrte disa here hga buka jashte keta njeres viktime te diktatures,ju derdhte dhe ushqimin,i mbante dhe me ore te tera me nje kembe apo dhe duke i detyruar per ti bere masazh ketij dhe Ludovik Calit brenda ne dhomen e mjekut ne kamp. Kalvarit të mundimeve të tyre nuk ju shpëtonin as familjarët, të cilët megjithëse vinin nga larg dhe rrugën e bënin me këmbë prej 18 kilometrash, nga Fushe Arresi,ose rralle here mbi karrocerine e kamionave me debore,sepse shoferet ishin te urdhëruar të mos merrnin asnjë prej këtyre familjareve megjithëse kishin dhe fëmijë të vegjël me vete. Me ore te tera familjaret dhe femijet,prisnin jashte ne te ftohte dhe ne acarin e debores me ore te tera per të takuar të dashurit e tyre. Femija baben,nena djalin,gruaja burre ziun.Te gjithe dridheshin ne deboren dhe acarin e maleve te Tucit ne Mirdite.Qëllimisht atyre Ludovik Cali takimin ja u realizonin në mbrëmje,vetem e vetem qe ata te kalonin perseri nje nate te tmerreshme ne debore jashte mes malesh ne Qafe bari,mundesia per tu kethyer ishte zero,pra ju duhej dhe nje nate jashte ne debore perpara se te merrnin rrugen e kethimit,nje nate mes ulerimave te ujqeve,ushtareve,te ftohtit,dhimbjes dhe frikes se perdhunimit. Nga ata policet kafshe, me fytyre njerezore.Nga ata qe shikonin grate e zeza qe vinin te shihnin burrat,vellezerit,baballaret.Nga ata qe me porosi te shefit te tyre Ludovikut. Dhunuan dhe Perdhunuan me fuqine e diktatures ato gra fat zezat qe ……………mbeten ne duart e tyre……………Keta bastarde,njerez pa moral,kriminele ordinere, felliqesira me uniforme policijene kampin e Qafe barit Po Po nga ata bastarde me uniforme policije, u dhunuan ne emer te ligjit,atje mes malesh ku dhe ariu ka frike te jetoje.Atje ku dhe zoti kishte frike te afrohej,atje ku per qef te komandant Ludovikut te denuarit kishin ndertuar dhe nje palester,dhe fushe vojlebolli me parket, kolltuk me rrota per krye kurven e Burgut,Ludovik Calin.Atje ku beheshin dhe masazh po nga keta te denuar komandantit te lodhur nga torturat qe ju bente ketyre njerezve viktima Atje ku dhimbja bashkohej me pafuqesine. Te sfidoj ty kriminelin Ludovik Cali dhe Edmond Caja ju dhe bastardet e tuaj shefa apo zvendesues,per ato qe ke bere,te sfidoj dhe te dal balle per balle.Ne qofte se ish te denuarit politike nuk kane fuqi,jam une ai qe te sfidoj dhe te akuzoj balle per balle ty Qen i pa bese.Shefin e sigurimit,apo ke harruar mor bastard i diktatures,te gjitha ato dhunime cnjerezore qe ju ke bere ketyre njerezve te pa mbrojtur viktima te diktatures komuniste. Ushqimet qe me fukarallek dhe mundim silleshin nga familjaret, mbasi perziheshin dhe vidheshin nga duart e palara qellimisht te policeve te zgjedhur nga komanda, gjysma ketheheshin mbrapsh dhe nje pakice ju jepej ketyre kufomave njerez,rrobat jo e jo duhej te vdisnin ashtu sic ishte urdheri ne te ftohte,duhej te ishte fat i madh qe polici te lejonte ndonje rrobe per trupat e tyre Vuajtjet nuk mbaronin me kaq,sigurimi i shtetit kishte futur oficerët e tij në burg si të dënuar për të kontrolluar dhe raportuar cilindo fatkeq që pëshpëriste ndonjë fjalë kundër regjimit komunist dhe për ta ridënuar përsëri atë fat zi duke i futur lakuriq në birucë në mes të dimrit te egër ku temperaturat arrinin në shumë gradë nën zero. Me javë të tëra këta të dënuar ushqeheshin vetëm me një tas supë të prishur në ditë dhe me shkopin e gomës që nuk ju ndahej para supe dhe pas saj. Me më 20 maj 1984 regjimi u trondit,te denuarit e ndergjegjies,te vdekurit per se gjalli akoma nuk kishin vdekur.Ata si nje vullkan shperthyen duke sfiduar diktaturen,dhimbjet dhe torturat cnjerezore.Ata me cdo mjet kerkonin te shembnin diktaturen,megjithe se te ndare nga bota brenda telave ata tronditen nje sistem te tere.Ai mengjez grumbulloi te gjithe bashkvuajtesit e diktatures,nuk ish i pa qellimshem.rrahja dhe tortura para syve te tyre te dy shokeve te tyre beri qe grupit te pare te vogel ti bashkohen me shpejtesi te gjithe. Thirrjeve te para ju bashkuan furishem me zerat e tyre te gjithe te denuarit. Poshtë komunizmi. Poshtë diktatura. Poshtë diktatori. Liri demokraci.Flamuri kuq e zi per here te pare valevitej ne duart e tyre pa yllin si simbol te bollshevizmit dhe diktatures. Thirrjet jemi shqiptarë, nuk e duam komunizmin, nuk e duam diktaturen nuk e duam diktatorin! Duam lirinë, duam demokracinë po mbushnin me jehonen e tyre bjeshket e malesise. Në ballë të turmës së të dënuarve qëndronin Tom Ndoj, Sokol Sokoli, Petrit Bazelli, Anastas Dhami, Nue Pisha, Kosta Gjordemi etj. Të cilët me zërat dhe fuqinë e tyre tmerruan kriminelët e diktaturës, qe te zverdhur si mehit nuk dinin çfarë të bënin. Ata qe i dhunonin cdo dite fluturuan mbi telat me gjemba si frikacake te ndyre qe ishin,ne largimin e turpshem te tyre nga brenda kampit, forca te shumta i mbronin nepermjet bresherise se plumbave nga jashte. I tmerruar me pistolete ne dore, komandanti i burgut Ludovik Cali, jepte urrdhëra sa majtas djathtas. E vetmja fjale e tij ishte zjarr mbi armiqte e popullit dhe te partise sapo te prekin telat.Forcat ushtarake te kampit por dhe ato te ardhura me shpejtesi nga Puka dhe Tirana me helikopter rrethuan komplet zonen, snaiperët zunë pozicionet ne te gjitha pikat kryesore,a thua kishin te benin me ndonje bande te armatosur apo me disa njerez gjysem te vdekur qe therrisnin brenda telave, liri demokraci. Ushtarake të zverdhur dhe të tmerruar me gishtin ne kembez, prisnin urdhërin për të qëlluar mbi këta njerëz brenda rrethimit cnjerezor, Nga Tirana me helikopter vjen dhe drejtori i përgjithshëm i burgjeve Edmond Caja, i njohur mirë nga të dënuarit si ish drejtor i ketij kampi famekeq per krimet e tij. Zeri i tij nepermjet autopolantit nga elikopteri kerkonte ndalimin e revoltes,por a mund nje bastard te ndalonte me keta njerez te lire,me te lire ne shpirt se ata qe ishin jashte telave me gjemba. Pa pritur, nga helikopteri, zeri i cjerre i Edmond Cajes jep urdher Zjrrrrrrrrrr mbi armiqte,zjarrrrrrrrrrrrrrrrrr,dhe krismat filluan te shtohen pak e nga pak.Zjarr kunder nje turme te pa armatosur brenda telave me gjemba,zjarr ndaj disa njerezve kocke e lekure qe kerkonin lirine,zjarr kunder bash atdhetareve te tyre. Zjarr kunder atyre qe ishin lene brenda rrethimit per disa dite pa uje pa buke. Sokoli bertet i pari: Largohuni vellezer, futuni në kapanone, largohuni nga sheshi, na futën në grackë.,po na vrasin largohuni.Por tashme ishte shume vone ,sheshi i burgut kish filluar te merrte ngjyren e kuqe.Të plagosur hiqeshin zvarre. Britma nga të katër anët, “Mos, mos qëlloni vellezer,mos qelloni, jemi vëllezër mosss. Jemi shqiptarë,mos na vrisni mosssssss mossss mossss.Por kush mund te degjonte me. Ludovik Cali rremben automatikun e nje polici dhe nga taraca e oficerit te rojes, harxhon gjthe karikatorin drejt grupit te te denuarve. Nga elikopteri hapet zjarr pa pushim,nga kodra perballe gjithashtu. Pak nga pak thirrjet per ndime dhe britmat brenda rrethimit po mbuloheshun nga zhurma e armeve pa pushim. Kishte edhe nga ata police apo ushtare që kur dëgjuan thirrjet ulën armët dhe nga sytë e tyre filluan të binin lot,lote por asgje me teper nuk kishin se cfare te benin.Ndryshe do te ishin dhe ata pjese e atyre qe bertisnin per ndime brenda telave te pa mbrojtur. Zëri i çjerrë i Edmond Cajes nga helikopteri bërtiste, “Zjarr, zjarr!”Zjarr bertiste dhe komandanti i burgut Ludovik Cali,po po zjarr. Midis britmave dhe te plagosurve qe teriqeshin zvarre duke sfiduar vdekjen nje grup te denuarish si Petrit Bazelli u futën për të ndihmuar mes plumbave, për tu ardhur në ndihmë shokëve të tyre të mbetur në shesh, Anastasi, Nuja, Toma,Kosta. Minoritari Thoma Jergolati hapi lavanterinë për të strehuar shokët e plagosur.Mjeku i kampit, Serbi Drang Vujoshevi dhe ky një i dënuar politik, mundohej të mjekonte sa të mundej për të shpëtuar nga vdekja viktimat e kësaj masakre të paparë dhe dëgjuar ndonjëherë. Ato pak lule te fillim Majit brenda rretimit te kampit,qe keta njerez i uisnin cdo dite filluan te skuqen tani me gjakun e tyre.Kriminelet me uniformen e shtetit nuk pyesnin me,ndaj armiqve te partise ishte derdhur jo vetem urrejtja dhe druri por tanime dhe plumbat pa kursim. Dhe me ne fund u hapen dyert e rrethimit,i pari Ludovik Cali,shefi i Sigurimit te kampit,dhe me pas me njehere krimineli Edmond Caja filluan te qellojne me cizmat e meshinit me thumba hekuri mbi viktimat gjysem te vdekur te shtrire ne sheshin e kampit.Bastardet me uniformen e policise Kola,Prenga,Marashi,Ahmeti,Bastriu te shoqeruar nga te tjeret filluan te thyejne kockat e te denuarve. Masaker,nje masaker e pa pare.Kriminele dhe viktima,kriminele te armatosur deri ne dhembe dhe viktimat lakuriq,pa buke pa uje pa mbrojtje. Masaker kundrejt vellezerve te tyre te pa mbrojtur,masaker kunder njerezve kufoma. Zinzhiret e qenve te policise dhe telat me gjemba u vune menjehere ne pune.Gjithe te dënuarit me plage dhe pa plagë u lidhën kembe e duar me zinxhirë, ndërsa qentë e kufirin ndërsuleshim mbi trupat gjysmë të vdekur duke i copëtuar me ore te tera.Rreth e rreth malet ishin mbushur me forca ushtarake qe nuk lejonin askend te afrohej dhe shikonte cfare ndodhte. Dita e neserme do te ishte me makaber mbas asaj te pares.Te lidhur me zinxhire,te torturuar cnjerezisht,pa gjume,pa buke,pa uje zvarre pjesemarres ne shesh per te pare ate cka do i priste dhe ata. Mbas nje torture cnjerezore te denuarin Tom Noin e vendosin mbi dy trupa pishe dhe krimineli Ludovik Cali e thyen ne mes duke i sjelle nje vdekje makabre. ndersa shokun e tij heroin Nue Pishen mbas torturave e denuan me vdekje,duke e pushkatuar diten tjeter. Ne mes te kampit i lidhur Anastas Dhami nga Pogradeci provonte nje tjeter torture c´njerezore,drejtori burgjeve Edmind Caja se bashku me Ludovik Calin,ne mes te sheshit me pinca i shkulin mustaqet.Thirrjet dhe dhimbjet e Anastasit mbuloheshin nga te qeshurat dhe jarget e krimineleve me uniforme. Thoma Jergolati i thyen kemben,dike e trodhen,po po te gjitha u zhvilluan ne kampin e Qafe Barit dhe ne birucat e policise.Moisi Miraka kaloj muaj ne spital nga dhuna cnjerezore se bashku me disa te tjere. Mbi 30 veta u ridënuan dhe i nisen drejt burgut të Burrelit. Petrit Bazellin dhe Anastas Dhamin megjithe se me brinje te thyera e priste biruca, te lidhur këmbë e duar duke ju neneshtruar torturave c`njerëzore,si Petritin kaluan ne tortura afersisht gjithe kampim.Por spiunet e sigurimit,ordineret,njerz te hurit dhe litarit te futur qellimisht mes ketyre heronjve ju dha nje shperblim,si cdo spiuni. Kampi per disa jave ju nënshtrua një represioni cnjerëzor. Të gjithë të dënuarit i linin cdo dite me dhe pa rroba dhe me orë të tëra jashtë,familjet per disa muaj nuk lejoheshin me te vinin dhe te takonin njerezit e tyre.Birucat dhe shkopi i gomes ishte buka e perditeshme e ketyre njerezve viktima brenda rrethimit me tela Perseri këta vuajtës të burgjeve të diktaturës dinë të falin dhe falën, ata që i torturonin tmerrësisht,dhe pse ju shkaterruan jeten. Falen kriminelët qe ju morën vitet me te bukura të rinisë, ju shkatërruan familjet e tyre, të afërmit e tyre pësuan injorime dhe dhunime,falen dhe perseri falin. Por falja e tyre po kethehet ne dhimbje dhe gangrene per demokracine,sepse ata qe i spiunuan,ata qe ju dolen deshmimtare neper gjyqe ,ata qe i denuan,ata qe i dhunuan. Sot pa turpesisht po drejtojne politiken shqiptare. Prandaj mirë do të ishte që dosjet të hapen. Jo për hakmarrje, por për të mësuar të vërtetën dhe ata që i kanë duart me gjakun e njerëzve të pafajshëm të mos na qeverisin dhe udhëheqin sot edhe nesër. Klithmat,gjaku dhe dhimbja e Qaf Barit akoma nuk kanë pushuar,dhe nuk do te pushojne kurre. Të pushkatuarit nuk do te prehen të qetë, përderisa ata qe i spiunuan,denuan dhe i pushkatuan.Ata qe ju shkaterruan ëndrrat rinore,sot po mbrohen me imunitete dhe pozita te ndryshme, bredhin e kapardisen me shoferë dhe makina të paguara nga xhepat e familjeve shqiptare. Pra dosjet duhen hapur, jo për të dënuar njeri, jo për tu hakmarrë ndaj personave që shkaktuan tragjedi dhe dhimbje, por të paktën për të bërë një akt moral drejtësie pa gjyqe. Viktimat e dënuar apo të pushkatuar nga urdhërat e tyre nuk kthehen më, të pushkatuarit e Burrelit, Spaçit dhe Qaf Barit nuk ngjallen me, të mbyturit në kënetën e Maliqit nuk do të rikthehen. Shumë prej tyre vini nga familje të shquara kombëtare, ishin intelektualë të shquar që kishin mbaruar edhe studimet në perëndim Prandaj zotërinj deputet e pushtetarë bëjeni të paktën akt moral të pastërtisë. Hapini dosjet pa frikë që ta shikojmë njëri-tjetrin drejtë në sy pa urrejtje,napni dosjet dhe te pastrojme me ne fund morrin e kuq Serb.Hapni dosjet qe njerezit te flene rehat.Hapni dosjet qe shpirterat e te pushkatuarve te pushojne qetesisht. Hapni dosjet mor Qener hapni dosjet,ne mos sot neser do te ndodhe.

– See more at: http://tribunashqiptare.net/?p=22540#sthash.Bv8FVgzY.dpuf