Ah moj Demokraci.
Më mirë mos kishe ardhur,
më mirë,
të përdorën, të përdhosën, të lanë për mëshirë.
Ti erdhe e bukur, e virgjër tek ne,
të pa besët të pa fetë, të lanë pa atdhe.
E kush nuk tu qep pas, nuk të përdori, dhe nuk të shfrytëzoj,
nga tregu i gabit, bastardë dhe barbarë,
shumica, gjarpërij,
pjella buçesh, gjak pirës, brumbuj, pjavica.
E kush nga ty nuk përfitoj, dhe nuk u pasurua,
mbasi të molën,
të shtrydhën, të përdhosën,
të shfrytëzuan,
si hijena nate, si këlyshë bushtrash u larguan.
shkuan andej nga erdhë,
në strofullën e tyre të zezë.
Eh moj demokraci,
kurrë mos ardh siç erdhe ti,
ti erdhe e bardhë, si nuse me vello mbi kalë, mes dhëndurrësh të tredhur të çalë.
Ti erdhe si engjëll i zgjedhur,
mes çyrykëve, plakave dhe pleqve sakatë, të rrjedhur.
Eh moj demokraci.
Ti erdhe për shqiptarët e bekuar nga perënditë,
për të ri_sjellë dritë.
