Pergjigje publike Pedagoges se gazetarise ne Tirane – Jonila Godoles …pasi fyeu rende publikisht kengetaren shqiptare Parashqevi Simaku.
Edhe Dhi e zgjebosur …edhe bishtin perpjete…dhe ke ti goje e fytyre te ofendosh aq rende e publikisht Artisten Parashqevi Simaku ?
Sinqerisht e me mirekuptoni …please …nuk desha te meresha me me kete histori se u teprua vertet …por edhe nuk mund te heshtja kur lexova reagimin fyeres publik te Pedagoges Godole drejtuar kengetares Simaku…sepse ishte poshterues vertet….
Pa dashur te behem as llapaqen e as si Hasoni i grave kur thojne tironsit e pa dashur kurren e kurres te behem i merzitshem e te bije ne pozitat neveritese fjala vjen te Frederik Ndocit a dikujt tjeter…si dhe duke ju kerkuar falje me perulesi e mirekuptim te gjitheve ju motrave e vellezerve te mij te te njejtit gjak edhe per ndonje fjale a fjali jashte etike …po ju tregoj shume realisht se cila eshte Pedagogja e gazetarise ne Tirane me emrin Jonila Godole dhe pse e shau, akuzoi, ofendoi e fyeu ajo aq rende kengetaren ne fjale…
…Ajo s’eshte idhulli im e s’ka qene kurre e tille.
Ajo nuk ishte Ikone por thjesht nje kengetare e zakoneshme .
Ajo i perket nje stili te vjeter e demode…qe mua s’me ka pelqyer kurre.
Ajo i sherbeu diktatures e komunizmit e ndoshta edhe Sigurimit te shtetit …
Ajo i kendoi Partise, Enverit dhe Nexhmijes dhe u ngjit lart ne ate kohe pasi pati biografine e mire [???]…si dhe perkrahjen e mbeshtetjen e atyre atje lart ne pushtet ….keto ka thene nder te tjera Godolja per Parashqevine .
….Ka qene viti 1993 ne mos gaboj kur e pashe dhe e takova per here te pare kete Jonilen ne redaksine e gazetes Koha Jone aso kohe diku prane Gazhines se Mishit e pothuajse fare afer me Dispancerine tek Unaza.
Ishte studente e gazetarise ne vitin e fundit besoj.
Zgjodhi te merrej me politiken dhe mbulonte te Majten …e me pas Nanon e banden e tij …
Kishte nje pamje tipike prej Dhelpre…dhe ishte misherimi i asaj qe thojne aq bukur tironsit …katunar e provincial i zbrit n’ qytet qe hapet si vaji ne Lakra.
Kish jetuar ne Gramsh ku thone se prej nga ketu eshte e atje ka lindur e ka kaluar jo pak vite te jetes se saj …me pas me nje baba ushtarak transferohen familjarisht ne Fier …ne Sarande ku i Ati si komandant kufiri i asaj zone thone se ka vrare ne kufi shqiptare te pa fajshem gjate tentatives se tyre per ti shpetuar ferrit komunist.
Prej Sarande erdhen ne Tirane kur u permbys sistemi…e Godolja e pa veten si studente e gazetarise ndersa familja e saj ultra komuniste u be kryeqytetare dhe te Atit te saj kerkushi nuk i kerkoj llogari per c’kish bere deri me dje…
Me falni qe po e them publikisht por ata qe kane punuar me mua ate periudhe ne Koha jone te N.Lesit le te ma pergenjeshtrojne po te duan dhe une do kerkoj falje publikisht e s’do e kap me penen me dore…per c’ka do them me poshte….
E ardhur nga provinca dhe e hapur tamam by…sh e tamam si vaji ne lakra …aty tek K.J kjo Godolja i mori mbare te gjithe beqaret e te martuarit ….shefat, gazetaret e deri edhe shoferet e bodigardet e Nikolles ….aq sa ne gazetaret qe fatmiresisht as u perziem e as rame viktima te saj dhe flm. zotit qe na ruajti mend e kokes …nisem ta quajme Jonila Do-bole e jo me sic realisht e kish mbiemrin e vet Godole.
Kujtoj kur Jonila beri nje deklarate publike sapo e kish lene Shqiperine pas trazirave te 97 e ish vendosur ne Gjermani nderkohe qe ne 97 sapo ishte njohur e kish rene ne dashuri me ish ambasadorin e Austrise ne Tirane z. Christan Stejner …teksa tha se do te botonte se shpejti nje liber ku do te tregonte me detaje gjithcka per te gjithe ata me te cilet kish patur maredhenie intime personale…
Tek pinim nje kafe diku…. nje miku im …A.B …. qe druaj se ishte bere pis edhe ai ne kete histori perverse … me tregoi se Do-bolja i kishte thene dicka me shume per projektin e librit ku dike do ta permendte se s’dite te bente sex hic e ishte katunar per kete lloj pune, dikujt tjeter i vinte era e gojes, nje tjetri i kundermonte era e qelbur e corapeve …nje tjetri si afroheshe dot se te mbyste era e djerses, dikush ishte tmerruar se do ti prishte familjen…nje tjeter i trembej shume reagimit te gruas se tij… etj etj…ndaj duhej gjetur menyra me cdo kusht qe Jonila te ndalohej ne kete inisiative te cmendur te saj…
Ne Gjermani Jonila jetoi e bashkejetoi disa vite …u fol se kish partner nje profesor gjerman…dikush tjeter tha se jetonte me te dashurin e saj dipllomatin austriak ne Vjene etj etj…pak rendesi ka.
Qe te jem fare korrekt me te gjithe ju…Jonila kishte edhe nje moter e cila me duket se quhej Alma…
E motra shume me e pashme se kjo, vajze e urte, e mencur, korrekte personalisht e profesionalisht …teper e sjelleshme dhe komunikuese e mire me gjithkend … nuk u ngaterrua e su perzje me kerkend ….punoj me mua e me koleget e mij meshkuj e femra tek TV Koha ne 1999 dhe kishte e gezonte simpatine e respektin e te gjitheve …
Nejse…pak vite me pare Jonila vendosi ti jap fund emigracionit dhe u kthye ne Shqiperi…e serisht ju afrua politikes. …se nuk rri Pula pa ngrene M…t thote populli .
Me porosi, ”rekomandim” e me se shumti me urdher prej Ambasades se rruges se Elbasanit dhe me perkujdesjen e vecante te Ambasadorit te BE ne Tirane – Sorekes …ish kryetarit te PD [ lexo mercenarit e tradhetarit, palacos e karagjozit ] Lul Bashes ju servir Jonila Godolja per ta emeruar si Shefe te Departamentit te Persekutuarve politike ne PD [ ???]….lexojeni me kujdes…
Nderkohe qe nga informacionet kofidenciale qe kam prej burimesh serioze e korrekte …madje nga vete brenda PD …ju bej me dije se kjo fare Godole komuniste e punesuar brenda e ne maje te PD ka bere gjithcka i kane thene shefat e saj per te percare demokratet e per te njollosur demokracine …
Nderkohe fale lidhjeve te saj te hereshme me fondacionin Sorros te cilin e vizitonte me shpesh sa duhej ne mes viteve 90 e kur qe tek K.J …kur u rikthye ne Tirane – Jonila na u gdhi edhe si Shefe e fondacionit Adenhauer …parate e te cilit i kontrollon e i menaxhon vetem ajo e kerkushi tjeter…
Ata qe ishin te interesuar tashme per sherbimet ” speciale” te Joniles i gjeten edhe nje vend pune si Pedagoge e gazetarise ne nje nga Universitetet e Tiranes …se ju duhet …per sot e per neser…
Nderkohe qe Do-bolja nuk e ka harruar kurresesi dashurine e saj te hershme austriake ndaj pak kohe me pare a pak muaj me pare vendosi qe ne moshen + 50 ti thote PO marteses me dipllomatin austriak Ch. Stejner i cili tashme punon ne Mal te Zi…
Dhe dasma e ciftit nis ne Butrin e perfundon me nje muaj Mjalti ne Tokio…
E mesa duket ”shume e lumtur” qe me se fundi e gjeti ate qe po kerkonte prej gati mbi 30 vjetesh…Jonila gjeti ”edhe pak kohe” te merrej edhe me Parashqevi Simakun e biografine e saj si qytetare shqiptare e vecmas edhe si Artiste po shqiptare…se ne fund te fundit populli e thote bukur …cfare ka barku nxjerr bardhaku …dhe se lugen e corbes se prishur qe ke ngrene dikur do ta vjellesh tere jetes tende …dhe Godolja e volli…dhe qelbi gjithe dynjane.
A ishin Romuli dhe Remi nipërit e mbretit ilir PROKAZ sunduese të Alba longës ?
Historianët e lashtë romakë dhe grekë, si Tito Livi, Plutarku dhe Dionisi i Halikarnasit, kanë trajtuar me dimensione të plota figurat e Prokazit (Procas), bijve të tij (Numitorit dhe Amuliusit), si dhe Romulit dhe Remit,. Ka studiues modernë që i konsiderojnë si personazhe historike këto figura ashtu si dhe të tjerë që i shikojnë në kontekstin e mitologjisë dhe traditës legjendare që lidhet me origjinën e Romës dhe legjitimon institucionet dhe kulturën e saj. Por çuditërisht këta etër të historisë dhe lënda e ofruar prej tyre nuk u shkrua në asnjë paragraf të historinë shqiptare.
Askund, as në shkolla e as në botimet mediokre të pseudohistorianëve renegatë nuk janë përmendur as emrat e historianëve të lashtë në konteksin e kësaj lënde.
Këtij kuadri historik të lënë qëllimisht në errësirë nga rakitikët që u paguan si historianë kemi detyrë tu a bëjmë me dije bashkëkombësve të cilët me atdhedashuri e vullnet do zbardhin të vërtetat e mëdha që u fshehën nga fallsifikatorë ” modernë” të historisë dhe banda e rakitikëve mendorë që u paguan për historianë.
Prokazi identifikohet si mbret legjendar i Alba Longës ( Iliri )
Konflikti midis bijve të tij, Numitorit dhe Amuliusit, është një element dramatik që çon në ngjarjet që përgatisin themelimin e Romës nga Romuli dhe Remi.
Amuliusi e rrëzon Numitorin nga froni dhe përpiqet të eliminojë pasardhësit e tij, por kjo përpjekje dështon. Këto absolutisht na ishin fshehur. Kemi ditur vetëm për dy binjakët Romuli dhe Remi Historianët e lashtë i përshkruajnë Romulin dhe Remin si binjakë të braktisur dhe të shpëtuar nga një ujkonjë, duke u rritur për të themeluar qytetin e Romës. Romuli vret Remin pas një mosmarrëveshjeje për emrin dhe vendndodhjen e qytetit, duke u bërë themeluesi i parë dhe mbreti i Romës.
Did You Know That Illyria Is Mentioned in the Bible?
Illyria, one of the most ancient territories of the Balkans, is mentioned several times in the Bible,highlighting its importance in the history of the ancient world.
In Romans 15:19, the apostle Paul speaks of the proclamation of the Gospel as far as Illyria: “As far as the regions around, including Illyria, I have preached the gospel of Christ.”
The mention of Illyria in the New Testament indicates that this area was well-known and had an important role in the ancient region. Similarly, in 2 Timothy 4:10, Paul says: “We had gone as far as Illyria, and now I am returning.”
Did you know that Illyria was part of biblical history and left a great impact on ancient culture?
A Dinit se Iliria Përmendet në Bibël?
Iliria, një nga territoret më të lashta të Ballkanit, përmendet disa herë në Bibël, duke theksuar rëndësinë e saj në historinë e botës antike. Në Romakëve 15:19, apostulli Pali flet për shpalljen e Ungjillit deri në Iliri:
“Deri në vendet që janë rreth e rrotull, duke përfshirë edhe Ilirinë, e kam shpallur ungjillin e Krishtit.”
Përmendja e Ilirisë në Dhiatën e Re tregon se kjo zonë ishte e njohur dhe kishte një rol të rëndësishëm në rajonin antik. Po ashtu, në 2 Timoteut 4:10, Pali thotë:
“Kishim shkuar deri në Iliri, dhe tani po kthehem.”
A e dinit se Iliria ka qenë pjesë e historisë biblike dhe ka lënë një ndikim të madh në kulturën e lashtë?
The leader of the Democratic Party, invited to the Inside Albania podcast with Alice Taylor on Euronews, also criticized the decision to ban women. “I can tell you that it is based on the corrupt lobbying of Edi Rama and George Soros,” said the Albanian opposition leader.
I want to move on to another topic. I have many questions for each of your answers, but we are limited by time.
Berisha: I am open to any questions.
You were under house arrest for almost a year. I remember the pandemic when I was under “house arrest” for two months during the lockdown. I’m not making fun of the situation, but let’s get away from politics for a bit. What was it like for you to be locked up within four walls? How did this affect your family? How did you live with them? How did you balance your family life and work? What was that experience like for you, to be locked up at home for so long? Beyond politics.
Berisha: Politics can never be left aside.
I want to know how you felt.
Berisha: My family and I are dedicated to our cause. We have fought for our cause.
Are you upset with each other?
Berisha: In politics you have to be prepared.
Edi Rama, after lobbying with George Soros against me, declared me non grata for major corruption, with a signature from Antony Blinken, who is the person who has congratulated Sali Berisha the most for his success in the fight against corruption.
George Soros and Edi Rama sanctioned me. Why? Eight years after my departure, I was not a decision-maker, but I protected the national and public interest according to my opinions.
They thought that with that determination, they would archive me in the house of oblivion, but they made the wrong calculations.
Why? Because I was leaving, but this gentleman, Antony Blinken, hurt my dignity by declaring me non grata. I wrote him a letter after reading his decision. Mr. Secretary, you have made this decision. First of all, I can tell you that it is based on the corrupt lobbying of Edi Rama and George Soros.
I tell you honestly, I knew nothing about the family ties between the Blinken and Soros families, but I thought that no one else could do this lobbying except him.
👉🏽Secondly, Mr. Secretary, when you present a single piece of evidence of my corruption, then I will say goodbye to politics forever.
👉🏽Thirdly, Mr. Secretary, I am not asking you to change the decision, but I will sue you in court and give you the opportunity to present all your facts and documents. I was not lobbying. I decided to defend my dignity in the court in Paris.
This was my decision. I told the party leader not to get involved. The party should not have gotten involved. We are a pro-Western and pro-American party. We remain that way. I will fight for myself, I feel strong enough to do it. I worked with the court and the media, mainly the American one.
On July 30, Philip Reeker, a person with whom I had worked very closely, came to Albania and asked the Prime Minister and Lulzim Basha, as party leader, not to let Berisha enter parliament. When the leader told me this, I told him that he should convey the following message.
No country has done more for the freedom of Albanians than the United States, but they have never drawn up the list of deputies.
If they do this, they violate the sovereignty of the nation. I never accepted this.
The leader was a weak person. The day before parliament was to begin, he came out and told the Albanians that due to the terrible pressure from the American ambassador, and for the sake of Albania, the DP, and Sali Berisha, he had decided to expel Berisha.
I called the leader and told him that this decision was completely against the party laws.
He should convene the parliamentary group, the national council of the party, or the convention, to vote for my removal. If it had been voted on, I would have accepted it, but he publicly responded that he would not hold any anti-American meetings.
I told him that these are very American meetings, for the rule of law. He refused. Then, I took the legal initiative, collected 62% of the signatures and we held the party convention.
She went so far as to tell Democrats to “stop eating grass” and support Berisha.
The person who for the first time in history spoke to Albanians about grass was Enver Hoxha.
Did she also come from Marxist-Leninist groups? I don’t know her past, but she was very insulting to Albanians. I answered her as she deserved.
She started calling businessmen, thinking that they were sponsoring my movement. None of it was true. She started threatening them with visas and transformed the embassy into a prosecutor’s office against honest people. This is the truth. We came to the local elections. She intervened and she has admitted this. My party was stripped of its seal. The judge who decided this had problems with the vetting.
You know that comebacks are very special in history. They happen not because someone has the desire to return, but because the entire universe seeks and enables his return. In order to stop the battle and my comeback, they chose to arrest me. They chose it together! They thought this was the solution, but they transformed the window into a gate to hell for Edi Rama.
You said it yourself, you were leaving. You had your successor in the party. But from what you described now, it seems that that person betrayed you along with others. I’m not saying you’re leaving, but does this experience make it harder to think about who you would want to succeed you when the time comes to step down? Because in your words, you’ve been burned by this situation.
Berisha : He betrayed me and showed how treacherous he is. In one way or another, he punished himself. What I restored is the free vote.
Who will succeed Sali Berisha? The man or woman who will win the hearts and minds of the democrats. I can’t know the name, but it will be an open race. For the moment, I feel good. Very honestly.
I ask you again. The lawsuit against Blinken in the French court, what stage is it at?
Berisha: I went through all the stages, they accepted it. But the judge failed to become a great and famous person. Why? The reasons he presented did not seem logical to me. He wrote that Berisha is not a citizen of an EU country. Secretary Blinken is a person with immunity. Indeed, I am not a citizen of the EU and Blinken is a person with immunity, but the following principle is also true: Defamation is judged and punished where it comes from. Second, it is true that Blinken has immunity, but it is also true that defamation is not a function of an official.
It is a violation of his position.
Berisha: Yes. In our Constitution and not only, if you slander a person, you have no immunity. This is written in the Constitution. This is also at the heart of the administration that slander is not part of the duties of officials. I gave the French judge the opportunity to become world famous, but he failed. It is not my problem
Në një periudhë të shoqërive që janë vazhdimisht të lidhura dhe të varura nga zhvillimet globale, koncepti i “neoshqiptarizmit” ka marrë një rëndësi të jashtëzakonshme për shqiptarët dhe për qëllimet e tyre kombëtare, politike dhe ekonomike.
Ky term ka evoluar që nga vitet e pas rënies së komunizmit dhe ka pasur ndikim të theksuar në përcaktimin e kursit të politikës shqiptare, duke synuar integrimin e plotë të Shqipërisë dhe Kosovës në strukturat euroatlantike.
Neoshqiptarizmi është një doktrinë vizionare që shpreh aspiratën e shqiptarëve për një të ardhme të qëndrueshme dhe të pasur, të cilën ata mund ta ndajnë me shtetet e tjera të Evropës dhe të botës, brenda një kuadri të integrimeve politike, ekonomike dhe ushtarake.
Përkufizimi dhe Konteksti i Neoshqiptarizmit
Neoshqiptarizmi mund të përkufizohet si një koncept që ndërthur vlerat tradicionale të kombit shqiptar me nevojat dhe aspiratat për integrim në organizmat ndërkombëtarë dhe bashkëpunimin global.
Ky është një zhvillim i ri i ideologjisë shqiptare, që merr parasysh faktorët politikë, kulturorë dhe ekonomikë të periudhës moderne.
Ky term u bë i njohur në fund të shekullit të 20-të, pas periudhës së komunizmit, kur Shqipëria dhe shqiptarët u nisën drejt një procesi të thellë të ndryshimeve dhe përparimeve, që përfshinte kërkesën për integrimin në Bashkimin Evropian dhe NATO.
Ky koncept është një vazhdim i traditës shqiptare të bashkëpunimit dhe ndihmës reciproke, por me një dimension të ri dhe bashkëkohor.
Ai synon të rishikojë identitetin kombëtar shqiptar në një dritë më të hapur, duke e vendosur atë brenda një konteksti ndërkombëtar dhe euroatlantik.
Neoshqiptarizmi si Rrugë Drejt Integrimit në Strukturat Euroatlantike
Një nga elementët kryesorë të neoshqiptarizmit është besimi i thellë në mundësitë dhe përfitimet që vijnë nga integrimi i Shqipërisë dhe Kosovës në Bashkimin Evropian dhe NATO. Ky integrim është parë si një mundësi për të realizuar aspiratat e shqiptarëve për një të ardhme të sigurt dhe të begatë, të bazuar në stabilitet, paqe dhe zhvillim ekonomik.
Në këtë kuadër, neoshqiptarizmi mbështetet në vlerat evropiane të demokracisë, sundimit të ligjit, dhe të drejtat e njeriut, si dhe angazhimin për krijimin e një shoqërie të hapur dhe të zhvilluar.
Shqipëria, pas rënies së komunizmit, ka ndërmarrë hapa të rëndësishëm në këtë drejtim, duke forcuar marrëdhëniet e saj me shtetet e tjera të Evropës dhe duke synuar anëtarësimin në strukturat ndërkombëtare.
Në mënyrë të veçantë, integrimi në Bashkimin Evropian është parë si një mundësi për të realizuar reforma të thella ekonomike dhe politike që do të siguronin zhvillimin e qëndrueshëm të Shqipërisë.
Po ashtu, anëtarësimi në NATO ka pasur një rëndësi të veçantë për sigurinë dhe mbrojtjen e integritetit territorial të Shqipërisë dhe për forcimin e pozicionit të saj në skenën ndërkombëtare.
Ndikimi i Neoshqiptarizmit në Politikën Rajonale dhe Ndërkombëtare
Neoshqiptarizmi ka një ndikim të fuqishëm në politikat rajonale dhe ndërkombëtare të shqiptarëve.
Ky koncept ka kontribuar në ndihmën dhe mbështetje të shkëmbimeve kulturore dhe ekonomike ndërmjet Shqipërisë, Kosovës dhe shteteve të tjera të Ballkanit, si dhe me partnerët e saj evropianë dhe perëndimorë.
Për më tepër, neoshqiptarizmi ka ndikim edhe në marrëdhëniet ndërkombëtare, duke i bërë shqiptarët të ndërmarrin hapa të rëndësishëm për t’u bashkuar me partnerët evropianë dhe perëndimorë për të përballuar sfidat e mëdha të sigurisë globale, si dhe për të kontribuar në zhvillimin ekonomik dhe diplomacinë ndërkombëtare.
Sfida dhe Perspektiva të Neoshqiptarizmit.
Ndërkohë që neoshqiptarizmi ka sjellë një drejtim të ri për politikën shqiptare dhe ka nxitur integrimin euroatlantik, ai përballet gjithashtu me disa sfida.
Kjo përfshin nevojën për të realizuar reforma të mëtejshme në sistemin politik dhe ekonomik, për të siguruar sundimin e ligjit dhe për të luftuar korrupsionin.
Pjesëmarrja aktive në institucione ndërkombëtare, si dhe përputhja me normat dhe standardet e Bashkimit Evropian, kërkon një angazhim të vazhdueshëm dhe përpjekje për të përballuar problemet e brendshme dhe të jashtme.
Megjithatë, për të realizuar këtë vizion, shqiptarët duhet të përballen me sfida të shumta dhe të vazhdojnë të punojnë për të arritur qëllimet e tyre të integrimit, duke ruajtur gjithashtu paqen, unitetin dhe zhvillimin e rajonit dhe të vetë kombit shqiptar.
Forumi” Imazh & Media- Imazhi Shqiptar & Identiteti Kombëtar”!
Konferencë Shkencore Ndërkombëtare: “NeoShqiptarizmi doktrinë vizionare për IMAZHIN SHQIPTAR & IDENTITETI KOMBËTAR, në Shek. XXI”!
Kumtesen: “Shtatë dekada përpjekje për studime albanologjike”, do ta mbajë, Prof. Dr. Lulëzim Lajçi, Drejtor i Institutit Albanologjik të Prishtinës.
Tema:”Neoshqiptarizma, realpolitika & diplomacia shqiptare në marrëdhëniet ndërkombëtare”, referon Dr. Arjan Starova.
Tema:”Neoshqiptarizma si një sistem i jetës sonë kombëtare”, përgatitur nga Ndriçim Kulla, do e referoi Kozeta Zavalani.
Kumtesen :” Neoshqiptarizmi dhe Bashkimi Kombëtar”, do ta mbajë, Kryetari i Kuvendit Kombëtar Shqiptar, inxh. Jurist, Dashamir Uruçi. ( disa teza te shkurtera te KKSH-se).
Tema:”NeoShqiptarizmi, ruajtja dhe naltësimi në diasporë e mërgatë, kryesisht; Bullgari, Rumani, Ukrahinë, Rusi”, përgatitur nga studiuesi, Magjistër Kurtesh Devaja.
Kumtesen” Ekonomia kombëtare dhe sfidat e kohës”, do e mbajë, Prof. Dr. Hysen Muceku.
Kumtesen”Gjuha Shqipe dhe Neoshqiptrizmat: Një Perspektivë Historike dhe Moderne”, do e referoi, Prof. Dr. Isa Spahiu.
Kumtesen:” Neoshqiptarimi në masmedien shqiptare”, do e mbajë, Prof. Dr. Zylyftar Bregu.
Kumtesn e fundit për nga rënditja, por jo nga rëndësia”Neoshqiptarimi në ruajtjen e etnokulturës në epokën e globalizmit”, do e mbajë, Profesor, Naxhi Kasoruho.
Me mjaft interes u priten Konferencat Ndërkombëtare shkencoreme në vite. Mund të veçojmë;1.- “Bashkëjetesa Etnike- vllaznore providencialo-hyjnore te Shqiptarët për një Paqe të Qëndrueshme”, unikale te shqiptarët e Kombi Shqiptar drejt paqes universale pa kufij e përtej kufinjëve. ( Tiranë- Shqipëri,- Akademia e Shkencave, Dhjetor 2016) 2.-” Bashkëjetesa e harmonia fetare, unikale te shqiptarët”.( Tiranë- Shqipëri te Akademia e Shkencave, – Dhjetor 2015) 3.” Studimet Pellazgo- Ilire, sfidë e holumtimeve Shqiptaro- Globale.( Akademia e Shkencave, Shqipëri).
” Roli i Diplomacisë Publike në promovimin e Imazhit Shqiptar & Identitetit Kombëtar” në Pallatin e Kongreseve, Tirane 2008.
“Imazhi Shqiptar & Identiteti Kombëtar” në Ministrinë e Kulturës( 2010).
“Shqiptarët dhe fqinjët”
“Shqiptarët( faktor), gjenerojnë Paqe e Stabilitet në Ballkan”.
” Shqipja drejt Kongresi të ri”… Neoshqiptarizma: Doktrina Vizionare e Integrimeve Euroatlantike Shqiptare
Kumtesn e fundit për nga rënditja, por jo nga rëndësia”Neoshqiptarimi në ruajtjen e etnokulturës në epokën e globalizmit”, do e mbajë, Profesor, Naxhi Kasoruho.
Objekti detar i Tartusit dhe baza ajrore Hmeimim – bazat e çmuara ushtarake të Moskës në krahun jugor të NATO-s, tani janë peng në një lojë të madhe shahu gjeopolitike.
Këto baza, të cilat kanë lejuar Rusinë të projektojë fuqinë e saj ushtarake në Mesdheun lindor, kanë shërbyer gjithashtu si një qendër logjistike kryesore për operacionet e Rusisë në Afrikë – një tjetër element i ambicies së Putinit për të zgjeruar gjurmën globale të Moskës, duke sfiduar SHBA-në me ndikim në atë kontinent.
Nga shoqërimi, humbja do të jetë edhe ajo e Kinës me një kusht të rëndësishëm. Ashtu si molekulat në natyrë, gjeopolitika nuk toleron vakum dhe kjo situatë gjeopolitike është një humbje për Rusinë, Kinën dhe Kuartetin e Kaosit, si dhe një mundësi për Amerikën dhe Evropën që të “lëvizin shpejt dhe të krijojnë diçka”.
Burimet e shumta të erës, diellit dhe gjeotermale të Afrikës mund të kombinohen me risitë shkencore dhe teknologjike të Amerikës dhe Evropës në procesin e zhvillimit ekonomik të Afrikës.
Tre laboratorë universitarë gjermanë dhe dy laboratorë kombëtarë amerikanë kanë zbuluar se burimet minerale që janë të bollshme në pjesë të Afrikës mund të përdoren për të bërë më efikas procesin e fotolizës, shndërrimin e ujit në oksigjen dhe hidrogjen.
Hidrogjeni që rezulton mund të përdoret më pas për energji të pastër, së bashku me burimet e erës, diellit dhe të energjisë gjeotermale të Afrikës për të fuqizuar zhvillimin ekonomik të Afrikës; zhvillimi ekonomik i popullsisë në rritje më të shpejtë në botë, jo i vogël.
Në Evropë mund të pritet një valë e re refugjatësh
🔺– këtë herë me xhelatët e Asadit
Ndërsa sirianë të ngazëllyer festuan në rrugë dhe shumë refugjatë u kthyen, ka pasur gjithashtu një fluks refugjatësh në drejtim të kundërt, larg nga Siria. Regjimi i Asadit u mbështet nga torturues besnikë, policia e sigurisë dhe të tjerë. Njerëz që tani mund të përpiqen të shkojnë në Evropë.
👉🏽Gjermania tashmë ka dërguar një paralajmërim publik.
Udhëheqësi i HTS, Ahmed al-Sharaa u ka kërkuar vendeve të tjera që të ekstradojnë njerëzit e Asadit nëse ata ikin.
Kur ra Muri i Berlinit në vitin 1989, ishte e habitshme se sa pak nga njerëzit e regjimeve komuniste u sollën para drejtësisë. Disa nga njerëzit e policisë së tmerrshme të sigurimit të Gjermanisë Lindore, Stasi, u dënuan. Shumica absolute doli e lirë.
Ndërsa në Shqipërinë e mbushur me burgje dhe varre viktimash, nuk u dënua asnjë nga xhelatët e hetuesisë apo sigurimit të shtetit të diktatorit Hoxha.
E njëjta gjë me shërbimin rumun të sigurisë Securitate që mbushi diktatorin Nicolai Çaushescu. Ata disi arritën të lanin të kaluarën e tyre.
Është e vështirë të besohet se kjo do të ndodhë në Siri.
🔺54 vjet represion brutal me qindra mijëra opozitarë të vdekur, të torturuar dhe të zhdukur nuk mund të fshihen.
Kërkesat për drejtësi do të jenë të gjera dhe të zhurmshme. Kaq shumë familje u prekën nga thertorja e Asadit.
Por problemi me këtë lloj rastesh është marrja e provave.
Në ditët e para pas rënies së Asadit, njerëzit sulmuan burgjet dhe zyrat që i përkisnin shërbimeve të inteligjencë
Ndërtesat u plaçkitën dhe dokumentet u hodhën në rrugë.
Ishin ato dokumente sekrete që mund të ishin bërë prova e rëndësishme kundër njerëzve të regjimit të Asadit.
Shumë vende kanë pezulluar përkohësisht të gjitha kërkesat për azil për shkak të situatës së ndryshuar në Siri.
Nëse sundimtarët e rinj mbajnë premtimet e tyre dhe Siria bëhet një vend i qëndrueshëm dhe paqësor, nuk ka më nevojë të madhe për mbrojtje për sirianët.
(Ate qe i kane bere forcat e ndjekjes Veriut te Shqiperise, as Serbi nuk e ka bere kundra Kosoves) Nga Kastriot Dervishi, Dr, i arshivës së Ministrisë së Brëndëshme /
Prej vitesh përmendej emri i këtij partizani që pas lufte u përshi në forcat e Divizionit të Mbrojtjes së Popullit.
Vrasjet dhe sidomos torturat shtazarake ndaj grave, e bënë kaq të njohur Toger Babën, sa vetë regjimi u detyrua ta ndëshkojë.
Hodo Habibi u arrestua më 1.6.1947. Më 5, 14 qershor 1947 merret në pyetje nga Fadil Kapisyzi e më pas nga Zoi Themeli e Mustafa Qilimi.
▪️Hodo Habibit, lindur në vitin 1918 në Kuç të Vlorës, analfabet, me profesion bujk, me origjinë shtresë e varfër fshatare, ilegal nga viti 1942, por partizan nga maji 1944 me brigadën e 8-të, e më pas në brigadën e 6-të, ku kishte përgjegjësi deri komandant kompanie. Kishte shkuar deri në Bosnjë me formacionet partizane.
Pasi vjen në Shqipëri u vendos rreth shkurtit 1945, me forcat e Brigadës së 2-të të Mbrojtjes së Popullit në Shkodër, “për ndjekjen e kriminelëve”, në Koplik. Kështu në prill 1945, ai thotë se vartësi i tij, Pertef Pëllumbi kishte torturuar disa gra në fshatin Vermosh. Nga Kopliku, zhvendoset në Mirditë me detyrë “ndjekjen e kriminelëve”.
▪️Në maj 1947, ai arreston dhe torturon Pjetër Kolë Mhillin nga Kallmeti.
Pas tij arreston Kolë Simonin dhe Gjyste Voglin. Duke qenë pjesë e një bande në pushtet, vendos bashkë me një komunist tjetër që Pjetër Kolë Mhilli të pushkatohej rrugës për në Lezhë.
Patrulla zbatoi me “përpikëri” urdhrin e tij. së bashku me një komunist tjetër, vendosin që Kolën dhe Gjysten t’i pushkatonin. Të parin e pushkatoi me të njëjtën metodë se Mhillin, ndërsa për Gjysten u vonua.
▪️Deklarata të toger Babës ❗️
–Para se të bëja vrasje kam arrestuar një vajzë në katundin Fishtë, mbasi isha informuar se strehon ilegalë. Mbasi e arrestova, pasi e kërcënova, ua dhashë partizanëve ta shtrëngojnë.
Ata e torturuan. Më pas e thirra në një dhomë dhe detyrova dy gra që ta zhvishnin lakuriq.
▪️Por pasi këto nuk e zhveshën dot, pas vajza nuk deshi dhe qante, e detyrova unë që të zhvishej lakuriq.
Kjo prej frikës time u zhvesh siç e ka bërë nëna.
Pasi e zhvesha e lashë mëse një gjysmë ore të zhveshur dhe pastaj e lashë të vishej.
Vajzën e zhveshur e panë veç disa ushtarëve, edhe disa nga populli.
-Në katundin Mnellë, kam shtrënguar dy murgesha që të na tregonin lidhjet që kishin me ilegalët dhe që sabotonin vajtjen e rinisë në hekurudhë. Njërën prej tyre, nga shtrëngimi që i bëra unë, prifti e çoi në shtëpi.
–Para se të bëja vrasje kam arrestuar një vajzë në katundin Fishtë, mbasi isha informuar se strehon ilegalë. Mbasi e arrestova, pasi e kërcënova, ua dhashë partizanëve ta shtrëngojnë. Ata e torturuan. Më pas e thirra në një dhomë dhe detyrova dy gra që ta zhvishnin lakuriq.
-Në katundin Kallmet ku pushkatova Pjetër Kolë Dushin, para se ta pushkatoja, në darkë thirra vajzën e tij, e mbajta dy orë, pastaj e lirova. Nuk i kam bërë gjë.
Procesi ndaj Hodo Habibit, nisi më 14.6.1947 në fshatin Hajmel nga Gjykata Ushtarake e Shkodrës. Në fillim, i pandehuri deklaronte se ishte dekoruar disa herë, se ishte kundër ballistëve e zogistëve. Në gjyq sillen deklarata të ndryshme për torturat e krimet e toger Babës.
🔻Gjyste Gjergj Vogli nga Hajmeli, dëshmoi në gjykatë:
“Në shtëpinë e kushëririt tim, Kolë Simonit, ka ardhur toger Baba.
E ka lidhur kushëririn dhe i ka nxjerrë të gjithë jashtë.
Ka ardhur nga ana e shtëpisë sime dhe pasi i mbylli të gjithë në një dhomë, më pyeti e ku i kisha vëllezërit. Kur unë i thashë se i kam jashtë më tha të siguroja derën.
Unë i thashë se dera e siguruar ishte, por ai më tha të ngrihesha e ta siguroja pasi do bënim dashuri në qoftë se doja që unë e Kola të shpëtonim gjallë.
Duke u ngritur vetë në këmbë, më tha që nuk e hante këtë gjë të rrinte me derë hapur e të vinin vëllezërit e mi e ta kapnin.
▪️Me vendimin nr.192, datë 15.5.1947 Gjykata e deklaroi fajtor në bazë të ligjit nr. 41 dhe e dënoi me vdekje, në litar. Dënimi u la në fuqi me vendimin nr.154, datë 27.6.1947 të Gjykatës së Lartë Ushtarake.
At this moment of reflection, it is important to emphasize that our commitment to peace and global unity does not stop here. As part of the Universal Peace Federation, we have a great responsibility to continue our efforts and to further spread the message of peace, understanding and international cooperation. Our vision for the future is a world where every individual and community can live in peace, with dignity and equal opportunity.
Nga Pr, Astrit Memia, -Kryetar i Asamblesë Kombëtare të Federatës së Paqes Universale, Shqipëri,
Miq të nderuar, Ju uroj nji të diel të diellt e të paqtë!
Me rastin e zgjedhjes time si Kryetar i Asamblesë Kombëtare të Federatës së Paqes Universale, Shqipëri, dhe për nder të 19-vjetorit të themelimit të FPU-së, kam kënaqësinë të ndaj me ju disa mendime e reflektime; Ky është një moment i veçantë për mua dhe për të gjithë ne që besojmë në fuqinë e paqes, bashkëpunimit dhe solidaritetit global.
Gjatë këtyre 19 viteve, FPU ka qenë një udhërrëfyes për shumë individë dhe organizata, duke promovuar vlera universale të paqes, dashurisë dhe unitetit në mbarë botën.
Si përfaqësues i kësaj organizate, kam pasur nderin të kontribuoj në zhvillimin e aktiviteteve dhe projekteve që kanë sjellë më shumë harmoni dhe mirëkuptim ndërmjet kulturave dhe grupeve të ndryshme.
Po ashtu, dua të shpreh mirënjohjen time të thellë për besimin që më është dhënë, dhe për mundësinë që kam për të shërbyer si Kryetar i Asamblesë Kombëtare të FPU-së. Ky është një angazhim i madh, një mundësi për të kontribuar në një mision kaq të rëndësishëm dhe të domosdoshëm për kohët që po kalojmë.
Arritjet që kemi pasur janë rezultat i bashkëpunimit të ngushtë dhe të palodhur të të gjithë anëtarëve të FPU-së, dhe besoj se, përmes përpjekjeve tona të përbashkëta, do të arrijmë edhe më shumë suksese dhe ndikim pozitiv në shoqëri dhe në botë.
Me rastin e zgjedhjes time si Kryetar i Asamblesë Kombëtare të Federatës së Paqes Universale, Shqipëri, dhe për nder të 19-vjetorit të themelimit të UPF-së, kam kënaqësinë të ndaj me ju disa mendime e reflektime të thella; Ky është një moment i veçantë për mua dhe për të gjithë ne që besojmë në fuqinë e paqes, bashkëpunimit dhe solidaritetit global.
Gjatë këtyre 19 viteve, FPU ka qenë një udhërrëfyes për shumë individë dhe organizata, duke promovuar vlera universale të paqes, dashurisë dhe unitetit në mbarë botën. Si përfaqësues i kësaj organizate, kam pasur nderin të kontribuoj në zhvillimin e aktiviteteve dhe projekteve që kanë sjellë më shumë harmoni dhe mirëkuptim ndërmjet kulturave dhe grupeve të ndryshme.
Një falënderim të veçantë shkon për të gjithë Ambasadorët e Paqes, të cilët janë një burim frymëzimi për ne të gjithëve. Puna dhe përkushtimi juaj janë një shembull i vyer i angazhimit për një botë më të drejtë dhe të paqes.
Po ashtu, dua të shpreh mirënjohjen time të thellë për besimin që më është dhënë, dhe për mundësinë që kam për të shërbyer si Kryetar i Asamblesë Kombëtare të FPU-së. Ky është një angazhim i madh, një mundësi për të kontribuar në një mision kaq të rëndësishëm dhe të domosdoshëm për kohët që po kalojmë.
Arritjet që kemi pasur janë rezultat i bashkëpunimit të ngushtë dhe të palodhur të të gjithë anëtarëve të PUF-së, dhe besoj se, përmes përpjekjeve tona të përbashkëta, do të arrijmë edhe më shumë suksese dhe ndikim pozitiv në shoqëri dhe në botë.
Mirënjohje, falënderim dhe respekt të thellë për secilin prej jush dhe për të gjithë Ambasadorët e Paqes që kontribuoni në realizimin e vizionit tonë të përbashkët!
Miq të nderuar,
Në këtë moment reflektimi, është e rëndësishme të theksojmë se angazhimi ynë për paqen dhe unitetin global nuk ndalet këtu. Si pjesë e Federatës së Paqes Universale, ne kemi një përgjegjësi të madhe për të vazhduar përpjekjet tona dhe për të shpërndarë më tej mesazhin e paqes, mirëkuptimit dhe bashkëpunimit ndërkombëtar. Vizioni ynë për të ardhmen është një botë ku çdo individ dhe komunitet mund të jetojë në paqe, me dinjitet dhe me mundësi të barabarta.
Të ardhmen e FPU-së e shohim si një mundësi të madhe për të thelluar lidhjet ndërkulturore dhe për të forcimin e mëtejshëm të rrjetit të Ambasadorëve të Paqes në mbarë botën. E ardhmja jonë do të mbështetet në forcimin e dialogut ndërreligjioz, edukimin për paqen dhe mbështetje për iniciativat që ndihmojnë shoqëritë të bashkëpunojnë dhe të përballen me sfidat globale që kemi përpara. Çdo hap që ndërmarrim sot ka ndikim në krijimin e një bote më të drejtë dhe më të qëndrueshme nesër.
Si Kryetar i Asamblesë Kombëtare të FPU-së, angazhimi im do të jetë që të kontribuoj në forcimin e këtij rrjeti dhe të siguroj që vizioni ynë të mbetet gjithmonë i gjallë dhe i drejtë. Kjo është një betejë që kërkon pasion, vendosmëri dhe, mbi të gjitha, bashkëpunim.
Në këtë rrugë, asnjë hap nuk është i vogël, dhe çdo përpjekje është e vlefshme për të bërë një ndryshim të vërtetë në botë.
Le të vazhdojmë të ndërtojmë një të ardhme të ndritshme, ku paqja dhe bashkëpunimi ndërkombëtar janë jo vetëm një ëndërr, por një realitet i prekshëm.
Faleminderit për angazhimin tuaj të palodhur dhe për besimin që po ndihmoni të krijoni një botë më të mirë për brezat që do të vijnë. Miq të nderuar,
Përveç vizionit tonë global, është thelbësore që të shohim dhe vlerësojmë rolin që mund të luajmë si komb në promovimin e paqes dhe stabilitetit në rajonin tonë. Shqiptarët, me historinë e tyre të pasur, kulturën e përbashkët dhe traditat e respektit dhe solidaritetit, kanë mundësinë të shërbejnë si një model pozitiv i paqes dhe bashkëpunimit kombëtar.
Në këtë periudhë të rëndësishme, kur rajoni i Ballkanit dhe Gadishulli Ilirik vazhdojnë të përballen me sfida të ndryshme politike dhe sociale, është e nevojshme që shqiptarët të udhëhoqen nga një angazhim i fortë për paqen kombëtare dhe bashkëjetesën e ndërsjellë.
Ne mund të jemi një shembull i unitetit dhe bashkëpunimit, duke treguar se paqja dhe stabiliteti janë të mundshme vetëm kur kombet dhe grupet e ndryshme kulturore ndërtojnë ura, jo mure.
Si pjesë e Federatës së Paqes Universale, angazhimi ynë është që të mbështesim çdo iniciativë që sjell më shumë harmoni dhe mirëkuptim mes shqiptarëve dhe fqinjëve tanë, duke kontribuar kështu në një rajon më të sigurt dhe më të paqes. Ky është një mision që nuk i takon vetëm një organizate, por secilit prej nesh, si individë dhe si shoqëri.
Le të jemi një model i paqes kombëtare dhe një forcë pozitive për integrimin dhe stabilitetin e rajonit tonë.
Të vazhdojmë të punojmë për një të ardhme ku shqiptarët, si një komb i mençur dhe mikpritës, kontribuojnë në një Ballkan dhe një botë më të qetë, më të drejta dhe më të bashkuar.
Mirënjohje, falenderim e respekt për korpusin e Ambasadorëve për Paqe!
Përkushtimisht e vllaznisht, sinqerisht si gjithmonë, njëri nga Ju e si Ju, Juaji Astriti!
As part of the Universal Peace Federation, our commitment is to support any initiative that brings greater harmony and understanding between Albanians and our neighbors, thus contributing to a safer and more peaceful region.
✍🏽Prof,-Astrit Memia ; President of the National Assembly of the Universal Peace Federation, Albania.
At this moment of reflection, it is important to emphasize that our commitment to peace and global unity does not stop here. As part of the Universal Peace Federation, we have a great responsibility to continue our efforts and to further spread the message of peace, understanding and international cooperation. Our vision for the future is a world where every individual and community can live in peace, with dignity and equal opportunity.
We see the future of the FPU as a great opportunityto deepen intercultural connections and to further strengthen the network of Peace Ambassadors around the world. Our future will be based on strengthening interreligious dialogue, peace education, and support for initiatives that help societies cooperate and face the global challenges we face.
Every step we take today has an impact on creating a more just andsustainable world tomorrow.
A special thank you goes to all the Peace Ambassadors, who are a source of inspiration to us all. Your work and dedication are a valuable example of commitment to a more just and peaceful world.
I would also like to express my deep gratitude for the trust given to me, and for the opportunity I have to serve as President of the FPU National Assembly.
This is a great commitment, an opportunity to contribute to such an important mission and necessary for the times we are going through.
Dhe atëherë t’i rrëmbejnë sovranitetin e brendshëm shqiptarëve.
Dhe kjo është një gjë e paimagjinueshme.
Nuk mund të imagjinohej që vendi i madh i lirisë, që ka bërë më shumë se kushdo tjetër në lirinë e shqiptarëve, të punojë për vendosjen e narkokracisë.
Është një kryevepër e rrallë, tejkalon të gjithë letërsinë politike të shkrimtarëve që u morën me mobokracitë.
Unë kam bindjen se narkodiktatura shqiptare në oborrin e Europës përbën një thirrje për njerëzit e lirë kudo.
Europa pasi shembi diktaturat komuniste, nuk kishte njohur narkodiktatura apo mobokraci, por kjo u zhvillua në sytë e Europës, në apatinë e pafalshme të saj, në diktatin e monstrës së njerëzimit që quhet Xhorxh Soros.
A mund të imagjinoni ju miq, që miq të mi, që njohin gjithçka nga ky realitet, nuk duan që të flitet më zë të lartë kundër Sorosit.
Pse? Se ai është kryekorruptori i planetit.
Një nga ndjenjat e përçmimit maksimal që kam ndaj atij njeriut është për shkak të blerjes së politikanëve.
Ne kemi jetuar 5 shekuj në perandori, dhe perandoria çonte njerëzit me qese, u jepnin verdhushkat dhe pastaj vazhdonin operacionet ushtarake.
Pak orë më parë, Gjermania ka nënshkruar aktin përfundimtar të dorëzimit ushtarak. Lufta në Evropë ka përfunduar, Dita e parë e VE u festua në Londër dhe Uashington.
Wächter bën një telefonatë të nxituar të fundit me gruan e tij Charlotte, e cila është me fëmijët në shtëpinë e familjes me pamje nga liqeni Zell, në Austrinë qendrore.
Më shkatërro letrat, i thotë ai, të gjitha.
Më pas ai niset drejt perëndimit me një makinë të drejtuar nga shoferi, duke shpresuar që të bashkohet me mbetjet e divizionit Waffen-SS që ai krijoi dy vjet më parë në Lemberg, kryeqyteti i Galicisë në Poloninë e pushtuar nga nazistët, ku ai ishte guvernator.
Makina nuk arrin kurrë atje.
I zënë mes një divizioni tankesh sovjetike, që vjen nga lindja, dhe britanikëve, që afrohen nga perëndimi, ai duhet të marrë një vendim të menjëhershëm.
Ai është paditur për vrasje masive të hebrenjve dhe polakëve dhe është ndjekur nga aleatët, sovjetikët dhe hebrenjtë.
Është çështje jete a vdekjeje.
A i dorëzohem britanikëve, apo vras veten, apo përpiqem të arratisem?
Gruaja e Otto-s, Charlotte Wächter e quan atë “Shënimi”. Pas asaj telefonate, ajo nuk dëgjon asgjë prej tij. Heshtje.
Charlotte nuk ka informacion, pasi lajmet e zymta për miqtë e tyre kalojnë ngadalë. Për të, gazetat raportojnë një tjetër pasojë të Ditës së VE-së, një sërë aktakuzash, arrestimesh, vetëvrasjesh dhe zhdukjesh. “Kriminelët austriak të luftës të akuzuar” është një titull i njohur, me lista emrash që mund të ishin marrë nga libri i adresave të Otto-s.
Në maj, lideri nazist i qeverisë austriake – kumbari i djalit të tyre Horst – kapet nga kanadezët.
Një tjetër shok, Odilo Globoçnik, i cili ndërtoi kampe shfarosjeje në të gjithë Evropën dhe ishte një nga qeniet njerëzore më të ndyra që ka jetuar ndonjëherë, zhduket.
Mbrojtësi i Otto-s, Heinrich Himmler vret veten me një tabletë cianidi.
Charlotte i hedh letrat e burrit të saj në liqen pranë shtëpisë së saj, por ajo ka frikë nga më e keqja. Otto është zhdukur në ajër.
Unë kam hulumtuar Wächters dhe kam shkruar rreth tyre për vite me radhë. Materiali i gjerë që kam analizuar me një ekip studiuesish të rinj të mirë kontribuoi në një podcast të BBC-së që prezantova në vitin 2018, të quajtur The Ratline.
Tani, unë kam shkruar një libër të ri mbi to që përmban më shumë materiale të jashtëzakonshme, disa prej të cilave janë krijuar nga podkasti. Hulumtimi im më ka çuar në zemrën e botës së nazistëve të rangut të lartë, më ka mundësuar të shoh se si ata vazhduan jetën e tyre të dashur familjare dhe u përballën me problemet e tyre të përditshme, edhe kur kryen mizoritë e tyre.
Wächters hynë në jetën time papritur në vitin 2010 kur vizitova Lemberg - sot Lviv në Ukrainë - për të dhënë leksione mbi krimet kundër njerëzimit dhe gjenocidin, që është puna ime e përditshme si juriste dhe akademike. Doja të gjeja edhe shtëpinë ku lindi gjyshi im Leoni, në vitin 1904.
Ndërsa atje mësova për ngjarjet e tmerrshme të verës së vitit 1942, kur Hans Frank, guvernator i përgjithshëm i Polonisë së pushtuar nga nazistët dhe dikur avokat i Hitlerit, mbajti një fjalim duke shpalosur 'Zgjidhjen Përfundimtare' në zonë. Ajo që pasoi ishte shfarosja e qindra mijëra familjeve, duke përfshirë edhe atë të gjyshit tim.
Rreth 80 nga marrëdhëniet e mia vdiqën pasi 150,000 hebrenj u "zhvendosën" nga Lemberg në geto dhe "kampe". Dhe guvernatori i Lemberg, Brigadefuhrer Wächter, ishte në mënyrë të pakundërshtueshme në qendër të operacionit.
Wächters hynë në jetën time papritur në vitin 2010 kur vizitova Lemberg – sot Lviv në Ukrainë – për të dhënë leksione mbi krimet kundër njerëzimit dhe gjenocidin, që është puna ime e përditshme si juriste dhe akademike. Doja të gjeja edhe shtëpinë ku lindi gjyshi im Leoni, në vitin 1904.
Ndërsa atje mësova për ngjarjet e tmerrshme të verës së vitit 1942, kur Hans Frank, guvernator i përgjithshëm i Polonisë së pushtuar nga nazistët dhe dikur avokat i Hitlerit, mbajti një fjalim duke shpalosur ‘Zgjidhjen Përfundimtare’ në zonë. Ajo që pasoi ishte shfarosja e qindra mijëra familjeve, duke përfshirë edhe atë të gjyshit tim.
Rreth 80 nga marrëdhëniet e mia vdiqën pasi 150,000 hebrenj u “zhvendosën” nga Lemberg në geto dhe “kampe”. Dhe guvernatori i Lemberg, Brigadefuhrer Wächter, ishte në mënyrë të pakundërshtueshme në qendër të operacionit.
Një gjë çoi në një tjetër, dhe shpejt e gjej veten duke vizituar Horst Arthur Wächter, i katërti nga gjashtë fëmijët e Charlotte dhe Otto, në kështjellën e tij të madhe, të rrënuar, të zbrazët, madhështore në Austrinë e Epërme.
Më pëlqen ai, gjenial, llafazan dhe i hapur, i veshur me një këmishë rozë dhe Birkenstocks. Ne flasim, hamë dhe pimë, ndërsa ai ndan albume fotografish familjare, foto pushimesh të ndërthurura me imazhe të Dachaut dhe jetës në tryezën e sipërme naziste. Nga një raft zgjedh një libër rastësisht. Ajo është e shkruar me urime të ngrohta për ditëlindjen nga Himmler.
Horst nuk është apologjet nazist dhe njeh rolin që luajti babai i tij në Zgjidhjen Përfundimtare. Megjithatë ai refuzon ta shohë atë si një njeri të keq. “Unë pothuajse nuk e njihja atë,” shpjegon ai, “por është detyra ime si bir që të gjej të mirën tek ai”. Bëhemi miq dhe, gjatë disa vizitave, Horst më tregon bindjet naziste të prindërve të tij, dashurinë e tyre të madhe për njëri-tjetrin.
Një libër me mbishkrime i dhuruar nga Heinrich Himmler për Otto Wächter në korrik 1944
Unë tashmë i di skicat e historisë së babait të tij. Ai i bashkohet partisë naziste në vitin 1923, si student, dhe më pas përparon në radhët e saj vjeneze. Ai bëhet avokat, takohet me Charlotte, martohen në vitin 1932. Dy vjet më vonë ai merr pjesë në vrasjen e kancelarit austriak Dollfuss, i cili kishte ndaluar partinë naziste në Austri, dhe arratiset në Berlin.
Atje ai bashkohet me SS, duke punuar nën Heinrich Himmler, i cili bëhet mentori i tij. Në vitin 1938, pas pushtimit nga nazistët në Austri, Anschluss, ai u kthye në Vjenë për të qëndruar në Heldenplatz – sheshin publik – me Hitlerin. Charlotte regjistron e emocionuar se Fuhreri ‘po qëndronte një metër para meje’.
Unë e di vetëm emocionin e Charlotte sepse një ditë, me sugjerimin tim, Horst vendos t’i japë letrat e nënës së tij Muzeut Përkujtimor të Holokaustit të Shteteve të Bashkuara në Uashington DC. Ai më dërgon gjithashtu një USB me 13 gigabajt imazhe dixhitale, 8677 faqe letra, kartolina, ditarë, fotografi dhe kujtime dhe kaseta të digjitalizuara.
Mund të dëgjoj Charlotte me zë të lartë. Në një bisedë, ajo kujton ngrohtësisht me një ish-gazetar nazist Oswald Mosley, një ‘personalitet i vërtetë’.
“Unë isha një nazist entuziast,” thotë Charlotte në kasetë. “Kështu isha edhe unë”, përgjigjet gazetarja. ‘Ende jam.’
Unë mund t’i lexoj mendimet e saj më të thella, për shembull të ditës Otto, ‘me pallton e tij të zezë SS me xhaketë të bardhë dhe uniformë SS. . . dukej e shkëlqyeshme’.
Philippe Sands hulumtoi Wächters për vite, duke paraqitur podcastin e BBC-së The Ratline. Tani ai ka shkruar një libër të ri mbi to që përmban materiale më të jashtëzakonshme, disa prej të cilave janë krijuar nga podkasti
Në disa mënyra, Charlotte është zemra rrahëse e librit tim të ri. Askush nuk e ka shkruar vërtetë historinë e bashkëshortit, një lloj ‘Ditari i një amvise naziste’. Zakonisht nuk kemi akses në ditarët dhe letrat e tyre. Në rastin e saj ata tregojnë se ajo është plotësisht bashkëpunëtore në krimet e burrit të saj. Ajo e nxit atë për të avancuar veten dhe festa koktej dhe për t’u ulur në tryezën e sipërme. Ajo i pëlqen përfitimet.Reklamim
Marrja e Austrisë nga nazistët është një moment festimi: “Çdo nazist ndjeu një gëzim të tillë për këtë mrekulli”, shkruan Charlotte. Ajo u sjell Wächters një jetë me fuqi dhe pasuri. Otto pranon një punë në qeverinë e re duke hequr hebrenjtë dhe kundërshtarët politikë nga punësimi publik, duke përfshirë disa nga mësuesit e tij të universitetit. Në vitin 1939, pasi Gjermania sulmon Poloninë, Otto ka një punë të re; ai emërohet nga Hitleri si Guvernator i Krakovës. Së shpejti ai po autorizon ekzekutimin e polakëve, duke synuar hebrenjtë dhe ndërtimin e getos famëkeqe të Krakovit. “Nesër, më duhet të pushkatoj publikisht edhe 50 polakë të tjerë”, shkruan ai në një letër drejtuar Charlotte.
Wächters fitojnë një pronë të bukur në Vjenë. Një mik ‘marrë shtëpinë e hebrejes Bettina Mendl për ne’, shkruan Charlotte. Dhe një tjetër ‘shtëpi e vogël verore’ me 16 hektarë me pamje nga liqeni në Zell-am-See, në Austrinë qendrore, e cila më parë ishte në pronësi të guvernatorit të Salzburgut, i cili përfundoi në kampin e përqendrimit Ravensbruck.
Ata ndihmojnë veten për një koleksion mbresëlënës të artit të grabitur. Në vitin 1942, Otto bëhet Guvernator i Galicisë dhe përfshihet në ‘Aktions’ që do të çojë në vrasjen e më shumë se gjysmë milioni qenieve njerëzore. Kërkoj një shenjë keqardhjeje në gazetat e Charlotte. Asnjë nuk gjendet.
Otto, nga ana tjetër, ankohet për faktin se puna krahu ishte e vështirë për t’u gjetur, pasi ‘hebrenjtë po dëboheshin në numër në rritje dhe është e vështirë të gjesh pluhur për fushën e tenisit’. Pasi Ushtria e Kuqe hyn nga lindja, Otto ikën në Berlin, pastaj një postim përfundimtar në Italinë veriore.
“Rajhu Mijëvjeçar” përfundon, shumë herët, ankohet Charlotte, armiku pushtoi shumë shpejt. Ajo është e tmerruar nga ‘ushtria e refugjatëve’ që vjen nga lindja, e ndjekur nga rusët, me thashetheme për përdhunime dhe plaçkitje. “Nëse rusët vijnë, do të të varin si gruan e SS-Obergruppenfuhrer Wächter”, paralajmërohet ajo, kështu që fsheh fëmijët më të vegjël. Mbërrin 8 maji 1945. “Dita e madhe e fitores për armiqtë”, shkruan ajo, “jam pa fjalë”. Disa ditë më vonë ushtria amerikane hyn në Zell-am-See. “A keni qenë nazist?” pyesin ata Charlotte. “Sigurisht, një nazist shumë i lumtur”, u thotë ajo.
Ashtu si Fyhreri të cilit i shërbeu me besnikëri të pandërprerë, Otto Wächter ishte një austriak. Por ndryshe nga ‘tetarja austriak’ Wächter (sipër) ishte shumë i klasës së oficerëve
Po Otto? Nga letrat dhe ditarët e Charlotte më në fund mësova për fatin e Otto-s pas Ditës VE. Ai merr vendimin e tij të menjëhershëm. Ai nuk ia dorëzon veten britanikëve, apo dikujt tjetër dhe nuk bën vetëvrasje.
Ai vendos të fshihet, duke shpresuar të arratiset drejt lirisë në Amerikën e Jugut. Ai do të marrë rrugën e arratisjes naziste të njohur si The Ratline.
Pika e fillimit është një rresht në ditarët e saj për dikë të quajtur Buko, një ‘djalosh më i ri me një shpirt aventurier’ që i shpëtoi jetën të shoqit.
Burkhardt Rathmann rezulton të jetë një anëtar i ri i një Divizioni Malor Waffen SS i specializuar në mbijetesën në lartësi të mëdha. Kush ishte Buko? Çfarë ka bërë gjatë luftës? Pse e ndihmoi Otton? Kam shumë pyetje kur e diskutoj me djalin e Otto-s, Horst, në kështjellën e tij austriake. “Doni të dini për Bukon?” thotë Horst. Unë tund me kokë. “Unë mund t’ju përgjigjem pyetjeve tuaja dhe t’ju tregoja për Bukon,” vazhdon ai. Pastaj ai ndalon. ‘Ose mund t’i telefononim atij.’
Fjalët më befasojnë. Është viti 2017. Buko është gjallë? po. Disa javë më vonë, ne e takojmë atë, 92 vjeç, në shtëpinë e tij në Reinhardshagen, një qytet i vogël në qendër të Gjermanisë.
Kushti i vetëm që vendos, për të vetmen intervistë që jep ndonjëherë, është që të mos bëhet asnjë pyetje për ndonjë gjë që ka bërë para 9 majit 1945. Nëse pyesim, intervista ka mbaruar. Pas 70 vitesh ai ende shqetësohet se do të arrestohet për rolin e tij në vrasjen e partizanëve në Itali dhe Jugosllavi.
Otto Wächter (majtas) gjatë takimit me udhëheqësin e Schutzstaffel, Heinrich Himmler (në mes)
Buko shpjegon se çfarë ndodhi në maj 1945. Kemi hartat e vjetra të Charlotte, të mbuluara me shenja lapsi të gjelbër. “Aty takova Otto Wächter,” thotë Buko. Horst vendos një gisht pranë qytetit të vogël të Mariapfarr. Buko pohon me kokë. “Kjo është ajo,” thotë ai, përpara kishës. Ai na thotë se nuk e dinte se kush ishte njeriu që takoi, se ai e quajti veten ‘W’. Shpejt e zgjidha, ai tha: ‘Unë nuk jam budalla’. SS-Grüppenfuhrer dhe ish-guvernatori është i njohur, në arrati për arsye të dukshme.
Buko e di saktësisht se çfarë të bëjë për të shmangur kapjen. Drejtohuni lart, lart në male, duke shmangur luginat dhe zonat e populluara, nga një kasolle në tjetrën. “Amerikanët dhe anglezët ishin kryesisht dembelë për të shkuar në male,” na thotë ai.
Kontakti bëhet me Charlotte, e cila viziton çdo dy javë, duke udhëtuar nga Zell-am-See në një takim sekret të paracaktuar. Ajo sjell furnizime, ushqime dhe veshje, por edhe gazeta. Otto dëshiron faqet sportive.
Për tre vjet kjo vazhdon. Churchill mban një fjalim për Luftën e re të Ftohtë (‘një perde e hekurt ka zbritur në të gjithë kontinentin’), polakët rinovojnë gjuetinë e tyre për Wächter. Buko përshkruan arratisjet e tyre të ngushta dhe vendet e fshehjes. Ata dëgjojnë për gjyqin e famshëm të Nurembergut, dënimet me vdekje të dhëna shokëve të Otto-s për ‘krime kundër njerëzimit’, akte të llojit në të cilat u përfshi Otto. Ai ishte i zemëruar, por sanguin, thotë Buko.
Teksa flasim, sytë më bredhin te raftet e librave pas Bukos. Skanoj titujt dhe objektet e ndryshme të vendosura në rafte. Ka një kornizë të vogël, të rrumbullakët, me një fotografi të paqartë.
Pas përfundimit të bisedës, e shikoj më nga afër. Është një fotografi e vogël bardh e zi, një burrë i ulur. I zhytur në mendime, mban një shirit në krah, duke na parë në bisedë. Është Adolf Hitleri, i ulur me ne në një raft në fillim të vitit 2017.
Gjithçka ndryshon për Bukon dhe Otton në verën e vitit 1948. “Papritmas më pushtoi ndërgjegjja, sepse nuk i kisha thënë nënës së Bukos se djali i saj ishte gjallë”, shkruan Charlotte në një fletore. “Mendova se ajo duhet ta dinte.”
Ajo kontakton Frau Rathmann. “Dhe kështu, nëna ime shfaqet papritur,” buzëqesh Buko. ‘Koha për të shkuar në shtëpi.’ Buko largohet me nënën e tij. Kur vdes, 70 vjet më vonë, ai ende shqetësohet se do të arrestohet për krime të kryera shumë kohë më parë në Itali.
Dhe çfarë bëhet me Otto Wächter? Charlotte e bind atë të ribashkohet me familjen në Salzburg, por kjo zgjat vetëm disa javë. Një fqinj e vë re dhe kërcënon t’ua thotë sovjetikëve.
Ai vendos të largohet, të shkojë në jug, për të kaluar Dolomitet në Itali. Verën e kaluar, me vajzën time, ndoqa gjurmët e tij, lart në male, deri në 3000 metra, pa asnjë shpirt. Më 29 prill 1949 ai arrin miqtë në Vatikan.
Ai tani ka një emër të rremë – Alfredo Reinhardt – dhe ka nevojë për dokumente të tjera për ta çuar atë në Amerikën e Jugut. “Ky ishte plani,” thotë Buko, për të udhëtuar përgjatë “rrugës së migrimit të Rajhut”, rrugën e ndjekur nga njerëz si Josef Mengele dhe Adolf Eichmann, The Ratline.
Otto Wächter nuk arrin kurrë në Argjentinë. Në Romë, ku pret mbrojtjen e një peshkopi katolik, ai ndeshet me një fole spiunësh, një botë intrigash të Luftës së Ftohtë, aleancash jo të shenjta midis shokëve të vjetër SS, fashistëve italianë, zyrtarëve të lartë të Vatikanit dhe personelit ushtarak britanik dhe amerikan.
Gjuetia për Otto Wächter udhëhiqet nga Thomas Lucid i Korporatës së Kundërzbulimit të Ushtrisë Amerikane. Në një fundjavë të ngrohtë korriku, Otto merr një autobus për në liqenin Albano, afër Romës, për të kaluar fundjavën me një tjetër ‘shok të vjetër’, një që është në kontakt me Lucid, një fakt për të cilin Otto nuk është në dijeni.
Dhjetë ditë më vonë ai ka vdekur. Charlotte mbërrin në Romë shumë vonë për të parë burrin e saj që po vdes, por kujton tronditjen kur pa kufomën e tij, ‘plotësisht të zezë si druri dhe të djegur’
Si ndikojnë ngjarjet në Siri në Ukrainë dhe në Energjinë Globale
✍🏽 Mykhailo Prytula, Tyskland /. El Developer LLC Military School of Defence Against Weapons of Mass Destruction.
“A ju kujtohet se si filloi gjithçka? Si ishte hera e parë …”
👉🏽Gjithçka filloi rreth 62 vjet më parë, në vitin 1962. Në atë kohë, gazi natyror rrjedhte ende në Moskë nga Ukraina dhe Gazprom nuk ekzistonte ende. Përafërsisht në të njëjtën kohë, kompanitë perëndimore zbuluan një fushë masive të gazit natyror në brigjet e Iranit – Parsin e Veriut.
Bashkimi Sovjetik, pasi mësoi për këtë nëpërmjet inteligjencës së tij, veproi shpejt për të bllokuar eksportet e gazit iranian në Evropë dhe për të mbrojtur dominimin e tij të ardhshëm energjetik.
Siria si një lojtar kyç në gjeopolitikën e energjisë
Më 8 mars 1963, një grusht shteti në Siri solli në pushtet një juntë ushtarake.
Në vitin 1971, Assad konsolidoi fuqinë ashtu si bota mësoi për fushën më të madhe të gazit të zbuluar ndonjëherë – fushën e Parsit të Jugut/North Dome, me rezerva prej 51 trilion metra kub.
Kjo fushë gazi, e ndarë nga Katari dhe Irani, nuk mund të arrinte në Evropë pasi regjimi i Asadit bllokoi rrugët e tranzitit për dekada. Ndërkohë, Moska filloi furnizimin me gaz në Evropë në vitin 1968, duke ndërtuar dominimin e saj energjetik.
Kremlini u mbështet në përfaqësuesit e tij në Lindjen e Mesme, si Siria, për të siguruar monopolin e tij të gazit.
Objektet e ruajtjes së gazit të Ukrainës (PSG): Vendet evropiane do të vazhdojnë të mbështeten në infrastrukturën e depozitimit të gazit të Ukrainës, e cila mbetet më e avancuara dhe më e fuqishme në Evropë.
Kalimi nga tranziti: Ndërsa roli i Ukrainës si një vend transit gazi mund të zvogëlohet, dobësimi i Rusisë i hap mundësi Ukrainës për të forcuar partneritetet me Evropën dhe për të tërhequr investime të reja.
Konkluzioni
Rënia e Asadit shënon fillimin e fundit për dominimin energjetik të Rusisë.
Një tubacion i ri përmes Sirisë do të riformësojë tregjet globale të energjisë, ndërsa Ukraina do të përfitojë nga një Kremlin më i dobët dhe mbështetja e qëndrueshme në infrastrukturën tonë strategjike.
Këto ndryshime jo vetëm që premtojnë një të ardhme më të ndritshme për Evropën, por gjithashtu e sjellin Ukrainën më afër fitores.
✍🏽 Mykhaila Portylo
How Events in Syria Impact Ukraine and Global Energy
"Do you remember how it all began? How it was the first time…" It all started about 62 years ago, in 1962. Back then, natural gas was still flowing to Moscow from Ukraine, and Gazprom didn’t exist yet. Around the same time, Western companies discovered a massive natural gas field off the coast of Iran — North Pars. The Soviet Union, upon learning about this through its intelligence, acted quickly to block Iranian gas exports to Europe and safeguard its future energy dominance.
Syria as a Key Player in Energy Geopolitics On March 8, 1963, a coup in Syria brought a military junta to power. Among the new leaders was Hafez al-Assad, a graduate of Soviet military academies. One of the junta's main tasks was to prevent Iranian gas from reaching Europe.
In 1971, Assad consolidated power just as the world learned about the largest gas field ever discovered — the South Pars/North Dome field, with reserves of 51 trillion cubic meters. This gas field, shared by Qatar and Iran, could not reach Europe as the Assad regime blocked transit routes for decades. Meanwhile, Moscow began supplying gas to Europe in 1968, building its energy dominance.
The Kremlin relied on its proxies in the Middle East, like Syria, to secure its gas monopoly. The Fall of Assad and Its Consequences Today, with the Assad regime overthrown, a new chapter begins. Countries like Qatar, Iran, Turkey, Saudi Arabia, and Europe are gearing up to revive plans for a pipeline connecting the South Pars/North Dome gas field to European markets via Syria and Turkey. This project could finally loosen Russia’s grip on Europe’s energy supplies.
What It Means for Ukraine Weakening Russia: The Kremlin's loss of influence in Syria and the Middle East undermines its energy monopoly and reduces the resources available for its war against Ukraine. Ukrainian Gas Storage Facilities (PSG): European countries will continue to rely on Ukraine’s gas storage infrastructure, which remains the most advanced and capacious in Europe.
Transition from Transit: While Ukraine's role as a gas transit country may diminish, the weakening of Russia opens opportunities for Ukraine to strengthen partnerships with Europe and attract new investments. Conclusion
The fall of Assad marks the beginning of the end for Russia’s energy dominance. A new pipeline through Syria will reshape global energy markets, while Ukraine stands to gain from a weaker Kremlin and sustained reliance on our strategic infrastructure. These changes not only promise a brighter future for Europe but also bring Ukraine closer to victory
– 2 gota ujë pas zgjimit; ndihmon aktivizimin e organeve të brendshme.
– 1 gotë ujë 30 minuta para një vakti ndihmon tretjen.
– 1 gotë uji para se të bësh dush, ndihmon për të ulur tensionin e gjakut.
– 1 gotë uji para se të shkoni në shtrat, shmang goditjet ose sulmin në zemër.
Uji para se të flini do të ndihmojë në parandalimin e dhimbjeve të këmbëve gjatë natës. Muskujt e këmbëve janë në kërkim të hidratimit dhe prej aty ngërçet zgjohen.
Aspirina ka një “gjysmë-jete” në 24 orë, kështu që nëse shumica e sulmeve në zemër ndodh në orët e hershme të mëngjesit, aspirina përqendron sistemin e qarkullimit të gjakut.
Diçka që duhet të dimë për të ndihmuar veten: Bayer është duke bërë aspirinën kristal e cila shkrihet menjëherë në gjuhë. Kjo vepron shumë më shpejt se tabletat.
PSE DUHET TË MBANI ASPIRINË PRANË SHTRATIT?
Nëse kjo ndodh, menjëherë shtyp dy aspirina në gojë dhe shkriji me pak ujë.
Shenja të tjera të sulmit në zemër, përveç dhimbjes së gjoksit dhe krahut të majtë.
Duhet të merret parasysh edhe dhimbja intensive në nofullën dhe/ose në anën e djathtë të qafës, si dhe shumë djersitje; megjithatë, këto shenja mund të mos ndodhin shpesh.
Ndoshta nuk ka dhimbje në gjoks gjatë një sulmi në zemër.
Shumica e njerëzve (rreth 60%) që kanë kaluar një atak në zemër pa e ndier gjatë gjumit, nuk u zgjuan.
Megjithatë, nëse ndodh me dhimbje gjoksi, kjo mund tju zgjojë nga gjumi i thellë. Dhe mund të njoftoni një fqinj apo një të afërm.
Uluni në një karrige ose në një divan pranë derës, prisni që ai të vijë… dhe kurrë mos u shtri.
Dr. Somers drejton Qendrën për Shkencën Klinike dhe Përkthimore të Klinikës Mayo.
Hulumtimi i ekipit të tij fokusohet në rolin e sistemit nervor autonom në rregullimin kardiovaskular te njerëzit, me theks në gjumin normal dhe të çrregullt.
Ekipi është i përfshirë gjithashtu në studimet e biologjisë vaskulare te njerëzit, duke ekzaminuar se si ndryshimet në mekanizmat nervorë mund të ndikojnë në kontrollin lokal të enëve të gjakut.
🔺Rusia është humbësi i madh nga rënia e regjimit të Asadit, tani duket se ata po i lënë të gjitha bazat e tyre në vend (ende nuk është konfirmuar).
👉🏽Turqia është fituesja e madhe.
👉🏽Por çfarë do të thotë rënia e regjimit të Asadit për Iranin, Saudinë dhe Izraelin?
👉🏽 IRANI Siria e Asadit ka qenë një aleat kyç i Iranit, veçanërisht si pjesë e “boshtit të rezistencës” kundër Izraelit. Rënia e regjimit minon aftësinë e Iranit për të mbështetur grupe të tilla si Hezbollahu në Liban, duke dobësuar ndikimin e tij rajonal dhe pozicionin strategjik
👉🏽 SAUDIA Arabia Saudite ka mbështetur grupet rebele myslimane sunite në Siri dhe e ka parë rënien e Asadit si një mundësi për të reduktuar ndikimin e Iranit në rajon. Ndryshimi i regjimit mund të forcojë pozicionin e Arabisë Saudite dhe të mundësojë një rol më të madh në peizazhin e ardhshëm politik të Sirisë.
👉🏽 IZRAEL Izraeli e ka parë prej kohësh Sirinë e Asadit si një lidhje midis Iranit dhe Hezbollahut. Rënia e regjimit mund të zvogëlojë kërcënimin e paraqitur nga grupet e mbështetura nga Irani në kufijtë e Izraelit. Në të njëjtën kohë, krijon pasiguri se kush do të marrë pushtetin në Siri, gjë që mund të ndikojë në strategjinë e sigurisë së Izraelit.
Udhëheqësi i opozitës Abu Mohammad al-Julani ka njoftuar se institucionet shtetërore do të mbeten nën kontrollin e kryeministrit Mohammad Ghazi al-Jalali për momentin, në pritje të një tranzicioni të plotë politik.
Al-Jalali ka shprehur gatishmërinë e tij për të punuar me popullin sirian dhe aktorët ndërkombëtarë për të krijuar një qeveri të re.
Kjo periudhë tranzicioni karakterizohet nga pasiguri dhe është ende e paqartë se cilët grupe apo individë do të dominojnë peizazhin e ardhshëm politik të Sirisë.
Opozita siriane përbëhet nga një sërë fraksionesh me ideologji dhe qëllime të ndryshme, të cilat mund të komplikojnë procesin e formimit të një qeverie të unifikuar dhe të qëndrueshme.
Aktorët ndërkombëtarë, duke përfshirë Shtetet e Bashkuara, Rusinë, Iranin dhe Turqinë, po monitorojnë nga afër situatën dhe mund të luajnë role vendimtare në zhvillimin e ardhshëm politik të Sirisë.
Është thelbësore që tranzicioni në vazhdim të menaxhohet në një mënyrë që promovon paqen dhe stabilitetin, si brenda Sirisë ashtu edhe në rajon më gjerë.
Në vitin 2024, prania ushtarake e SHBA-së në Siri ka vazhduar, me fokus në kundërshtimin e kërcënimeve nga grupet e milicisë të mbështetur nga Irani që kanë kryer sulme ndaj bazave amerikane në rajon.
Në nëntor 2024, ushtria amerikane kreu sulme ajrore kundër nëntë objektivave në Siri që besohet se i përkasin grupeve të mbështetura nga Irani, në përgjigje të sulmeve ndaj forcave amerikane në Siri dhe Irak.
✍🏽 Freddy Jönsson Hanberg, -Akademia Suedeze e Mbrojtjes –
&@&@&@&@&@&@&@&@&@&@&@&@&@&
Ryssland är den stora förloraren på regimen Assads fall, det ser nu ut som att de lämnar alla sina baser i landet (ej bekräftat ännu). Turkiet är den stora vinnaren. Men vad innebär det för Iran, Saudi och Israel?
IRAN Assads Syrien har varit en central allierad för Iran, särskilt som en del av “motståndsaxeln” mot Israel. Regimens kollaps underminerar Irans förmåga att stödja grupper som Hizbollah i Libanon, vilket försvagar dess regionala inflytande och strategiska position.
SAUDI Saudiarabien har stött sunnimuslimska rebellgrupper i Syrien och betraktat Assads fall som en möjlighet att minska Irans inflytande i regionen. Regimskiftet kan stärka Saudiarabiens position och möjliggöra en ökad roll i Syriens framtida politiska landskap.
ISRAEL Israel har länge betraktat Assads Syrien som en länk mellan Iran och Hizbollah. Regimens fall kan minska hotet från iranskstödda grupper vid Israels gränser. Samtidigt skapar det osäkerhet om vem som tar makten i Syrien, vilket kan påverka Israels säkerhetsstrategi.
Efter Bashar al-Assads flykt från Syrien den 8 december 2024 har en övergångsregering bildats för att hantera maktskiftet. Oppositionsledaren Abu Mohammad al-Julani har meddelat att statliga institutioner tills vidare förblir under premiärminister Mohammad Ghazi al-Jalalis kontroll, i väntan på en fullständig politisk övergång. Al-Jalali har uttryckt sin vilja att samarbeta med det syriska folket och internationella aktörer för att etablera en ny regering.
Denna övergångsperiod präglas av osäkerhet, och det är ännu oklart vilka grupper eller individer som kommer att dominera Syriens framtida politiska landskap. Den syriska oppositionen består av en mångfald av fraktioner med varierande ideologier och mål, vilket kan komplicera processen att bilda en enad och stabil regering.
Internationella aktörer, inklusive USA, Ryssland, Iran och Turkiet, övervakar noggrant situationen och kan komma att spela avgörande roller i Syriens framtida politiska utveckling. Det är avgörande att den pågående övergången hanteras på ett sätt som främjar fred och stabilitet, både inom Syrien och i den bredare regionen.
Amerikanska styrkor är fortfarande närvarande i Syrien efter kriget mot Islamiska staten (IS). Deras huvudsakliga uppdrag har varit att stödja lokala partnerstyrkor, som den kurddominerade Syriska demokratiska styrkan (SDF), i kampen mot IS och förhindra dess återkomst.
Under 2024 har USA:s militära närvaro i Syrien fortsatt, med fokus på att motverka hot från Iranstödda milisgrupper som har genomfört attacker mot amerikanska baser i regionen. I november 2024 genomförde USA:s militär flyganfall mot nio mål i Syrien som tros tillhöra Iranstödda grupper, som svar på attacker mot amerikanska styrkor i Syrien och Irak.
The centers are empty after judges have not enforced the few detention orders issued, and so the Italian opposition rushed to reject the report and accuse the government of paying for officers’ vacations.
The leader of the opposition Democratic Party (PD), Elly Schlein, said her party would continue to call out what she called the “failure” of the Albania deal. Schlein called the policy “an absurd waste of money” and said it had been to the detriment of Italian citizens “who have now seen their public health and education services cut.”
Pending further court decisions, the operation, much praised by some — and heavily criticized by others — is currently stalled in Albania. The two migrant centers in Shëngjin and Gjadra were used for only a few days by about a dozen asylum seekers who were sent to Italy after judges refused to sign the detention orders issued.
Decisions from the Italian Court of Cassation and the European Court of Justice are awaited on the case before further transfers can proceed, Interior Minister Matteo Piantedosi confirmed on Friday.
“We are waiting to see” what will happen, he said. “This is a period in which there is no urgent need to activate the center. The number of people disembarking has decreased significantly. We will see how things go and then we will make a decision,” he added.
“When we’re not working, we do free tourism.” Meanwhile, the two facilities erected after months of complex work are being guarded — despite being empty — to prevent damage and vandalism. Thus, there are about a hundred security forces, with 300 expected to be deployed when the operation is fully operational and functioning at full capacity, to guard them 24 hours a day with each on duty for 15 days at a time.
In Shëngjin on the coast, security forces have been deployed to the five-star Rafaelo hotel, which has a swimming pool and a spa.
Correspondents from Albania’s Piranjat TV pretended to be tourists and secretly filmed interactions with some of the Italian security forces there.
“We came to work but when there is no work we are tourists. They pay us to be tourists. Yesterday I was in Durrës – it is beautiful. And in Shkodra two days ago. Tomorrow I want to go and visit Tirana,” says one of the Italians filmed.
Direct accusation and irony from the opposition “Why should we throw away Italians’ money like this? Why leave the security forces on vacation in Albania when we need them in our suburbs and stations? Can those who voted for Giorgia Meloni accept it in silence?” asked Viva’s boss, Matteo Renzi.
Riccardo Magi, secretary of Più Europa, chose a more ironic tone, referring to Italy’s cinematic tradition of producing popular Christmas comedies for the whole family to enjoy at this time of year. The films often involve poking fun at Italian antics abroad, as well as deploying clichés used to bring other nations to Italy.
“After Christmas, the Meloni government gave us ‘Holidays in Albania’: not just an ugly Christmas comedy in the theater; on the contrary, a real gift to the Italians, who are paying over a billion euros for this failure,” complained Magi.
In the eyes of Alfonso Colucci, a Five Star Movement MP, “it is certainly not the fault of the police, desperate for a government that sent them to do nothing. It is the fault of Meloni and her destructive and futile propaganda project. which has resulted – as stated by the police in the Albanian television report – a waste of Italian money, to whom Meloni must apologize.”
“The video that is being shown all over the world at the moment makes our country look ridiculous and that is the fault of Meloni and her government,” concluded Filiberto Zaratti, a deputy from the Alleanza Verdi e Sinistra (Green and Left Alliance) party
Një reportazh i televizionit shqiptar shkaktoi së fundmi protesta në Itali pasi tregonte oficerë të dërguar nga qeveria italiane nën drejtimin e Giorgia Melonit për të ruajtur qendrat e emigrantëve ndërsa ata shijonin atraksionet turistike, shkruan media evropiane InfoMigrants.
Qendrat janë boshatisur pasi gjyqtarët nuk kanë zbatuar ato pak urdhra paraburgimi të lëshuara dhe kështu opozita italiane nxitoi të refuzojë raportin dhe të akuzojë qeverinë se paguan pushimet e oficerëve.
Kryetarja e Partisë Demokratike (PD) në opozitë, Elly Schlein, tha se partia e saj do të vazhdojë të thërrasë atë që ajo e quajti "dështim" i marrëveshjes së Shqipërisë. Schlein e quajti politikën "një humbje absurde parash" dhe tha se kishte qenë në dëm të qytetarëve italianë "të cilët tani kanë parë shkurtimin e shërbimeve të tyre publike të shëndetit dhe arsimit".
Në pritje të vendimeve të mëtejshme të gjykatës, operacioni, i vlerësuar shumë nga disa -- dhe i kritikuar rëndë nga të tjerët -- është aktualisht i bllokuar në Shqipëri. Dy qendrat e emigrantëve në Shëngjin dhe Gjadër u përdorën vetëm për disa ditë nga rreth dhjetëra azilkërkues të cilët u dërguan në Itali pasi gjyqtarët refuzuan të firmosnin urdhrat e ndalimit të lëshuar.
Vendimet nga Gjykata italiane e Kasacionit dhe Gjykata Evropiane e Drejtësisë priten për çështjen përpara se të vazhdojnë transferimet e mëtejshme, konfirmoi të premten Ministri i Brendshëm Matteo Piantedosi.
“Ne presim të shohim” se çfarë do të ndodhë, tha ai. “Kjo është një periudhë në të cilën nuk ka nevojë urgjente për aktivizimin e qendrës. Numri i njerëzve që zbarkojnë është ulur ndjeshëm. Do të shohim se si do të shkojnë gjërat dhe më pas do të marrim një vendim”, shtoi ai.
“Kur nuk punojmë, bëjmë turizëm falas”. Ndërkohë, dy objektet e ngritura pas muajsh pune komplekse po ruhen -- pavarësisht se janë bosh -- për të parandaluar dëmtimin dhe vandalizmin. Kështu, janë rreth njëqind forca sigurie, me 300 që pritet të dislokohen kur operacioni të jetë plotësisht operacional dhe të funksionojë me kapacitet të plotë, për t'i ruajtur 24 orë në ditë me secilin në detyrë për 15 ditë.
Në Shëngjin në bregdet, forcat e sigurisë janë vendosur në hotelin me pesë yje Rafaelo, i cili ka një pishinë dhe një spa.
Korrespondentët e TV Piranjat të Shqipërisë pretenduan se ishin turistë dhe filmuan fshehurazi ndërveprimet me disa nga forcat italiane të sigurisë atje.
"Kemi ardhur në punë por kur nuk ka punë jemi turistë. Na paguajnë që të jemi turistë. Dje isha në Durrës - është bukur. Dhe në Shkodër dy ditë më parë. Nesër dua të shkoj të vizitoj Tiranën", thotë. filmoi një nga italianët.
Akuzë direkte dhe ironi nga opozita "Pse duhet t'i hedhim paratë e italianëve kështu? Pse t'i lëmë forcat e sigurisë me pushime në Shqipëri kur na duhen në periferi dhe stacionet tona? A mund ta pranojnë në heshtje ata që votuan për Giorgia Melonin?" pyeti shefi i Viva-s, Matteo Renzi.
Riccardo Magi, sekretari i Più Europa, zgjodhi një ton më ironik, duke iu referuar traditës kinematografike të Italisë për të prodhuar komedi të njohura të Krishtlindjeve për të gjithë familjen për t'i shijuar në këtë kohë të vitit. Filmat shpesh përfshijnë tallje me mashtrimet italiane jashtë vendit, si dhe vendosjen e klisheve të përdorura për të sjellë kombe të tjera në Itali.
“Pas Krishtlindjeve qeveria Meloni na dha ‘Pushimet në Shqipëri’: jo thjesht një komedi e shëmtuar Krishtlindjesh në teatër, përkundrazi një dhuratë e vërtetë për italianët që paguajnë mbi një miliard euro për këtë dështim”, u ankua Magi. .
Në sytë e Alfonso Colucci, një deputet i Lëvizjes Pesë Yje, "sigurisht nuk është faji i policisë, i dëshpëruar për një qeveri që i dërgoi të mos bëjnë asgjë. Është faji i Melonit dhe projektit të saj propagandues shkatërrues dhe të kotë. ka rezultuar – siç thuhet nga policia në raportin e televizionit shqiptar – shpërdorim parash italiane, të cilit Meloni duhet t’i kërkojë falje”.
“Videoja që po shfaqet në të gjithë botën për momentin e bën vendin tonë të duket qesharak dhe për këtë është faji i Melonit dhe qeverisë së saj”, përfundoi Filiberto Zaratti, deputet nga partia Alleanza Verdi e Sinistra (Aleanca e Gjelbër dhe e Majtë).
Kripta nën kishën në Gangi, Itali. Rreth pesëdhjetë nga priftërinjtë e kishës janë mumifikuar që nga shekulli i tetëmbëdhjetë. Në të kaluarën, mesha kremtohej edhe në kriptë, ndoshta një ide se do të merrnin pjesë edhe priftërinjtë e vjetër.
Kripta e murgjve kapuçinë në Palermo. Të vdekurit janë varur me rrobat e tyre origjinale. Kripta ka qenë në përdorim që nga shekulli i tetëmbëdhjetë, dhe koleksioni i mumieve është i gjerë.
Kripta e Kapuçinës në Romë. Një tablo në formën e një skene të lindjes së Krishtit, e bërë tërësisht me kocka, ishte ndër tiparet më kontradiktore. Kishte diçka në lidhje me kontrastin midis lindjes së shpëtimtarit të ri dhe vdekjes.
Katerina e Sienës, relike e shekullit të trembëdhjetë, në Siena, Itali. Relikti është ekspozuar në kishën e San Domenicës, por më interesante ishte ekspozita e disa letrave të saj, origjinale të shkruara me dorë. Ajo ishte këshilltare e dy papëve gjatë jetës së saj të shkurtër dhe u angazhua në një korrespondencë të gjerë me intelektualët kryesorë të kohës. Gjuha dhe mprehtësia e saj intelektuale janë të jashtëzakonshme. Ajo vdiq në moshën 33-vjeçare nga anoreksia e saj.
Varrezat Sha-i-Zinda në Samarkand, Uzbekistan. Gjëja e çuditshme për të, përveç ndërtesave të mauzoleumeve myslimane, ishte se kishte eshtra të ngjitura mbi tokë në shumë vende, të cilat duhej t’i kalonte. Varrezat kishin qenë aq të njohura saqë varroseshin edhe pse mbulesa e dheut mbi varret e mëparshme ishte shumë e hollë.
Kishte një mundësi për të medituar dhe për të kaluar natën në një dhomë nën një nga kriptet e mauzoleumit, në errësirë totale. Ende do të ndodhë. Megjithatë, oferta ishte vetëm për myslimanët.
Qyteti i të Vdekurve, Kajro. Njerëzit jetojnë mes dhe në ndërtesat e vjetra të varrimit për shkak të mungesës së banesave në Kajro..
“Qyteti fantazmë” i Poggioreale Vecchio në Itali. Ai u braktis pas një tërmeti shkatërrues në vitin 1968 dhe ka mbetur kryesisht i paprekur që atëherë. Nuk ishte aspak fantazmë, përkundrazi kishte një qetësi të madhe atje, pavarësisht nga fatkeqësia.
In the latest EC report on Albania, the country is between the level of preparedness and the average level of preparedness – corresponding to a score of 2.5 on a scale of 1 to 5 – and has shown some progress in the fight against corruption. The report assesses that the implementation of the vetting process has had a positive impact on the fight against corruption in the judiciary. According to the European Commission, the completion of the vetting of all judges and prosecutors is imminent at first instance with 794 cases closed out of 805.
The Specialized Structure Against Corruption and Organized Crime (SPAK) has continued to deliver good results by further advancing the prosecution and investigation of complex anti-corruption cases, including those involving politicians and high-level officials, as well as issues related to the protection of the EU’s financial interests, the European Commission stated.
Zef Preci, Executive Director of the Albanian Center for Economic Research (ACER), estimates that it is a well-known fact that in Albania, as well as in other Western Balkan countries, there has been a significant increase in attention to the fight against corruption in recent years, where corruption has been identified as one of the main causes of the country’s economic stagnation and political instability.
He assesses that the European Commission’s report provides a comprehensive and in-depth assessment of Albania’s efforts against corruption, presenting a nuanced picture of the current state of the fight against corruption in the country.
However, he believes that corruption remains one of the most widespread forms of crime, especially within the political elite, “white-collar” criminals, and their associated businesses.
“It undermines good governance, diverts public resources in favor of the oligarchy and contributes to the emigration of citizens, which in turn strengthens authoritarian tendencies and undermines democracy itself. This situation is realistically reflected in the latest report of the European Commission, which gives a sober assessment of the issue,” says Preçi.
He underlines that for the success of the fight against corruption, there are still several challenges that Albania must address, such as the continuous identification of corrupt acts by politicians and senior officials and holding the perpetrators accountable.
“This is only possible when government law enforcement agencies have a certain degree of integrity and professionalism, are free from politicization and party control, and when citizens trust and support their activities. In this process, both preventive measures to curb corruption and mitigate its negative effects, as well as unwavering support for the Special Anti-Corruption Agency (SPAK), are of critical importance,” Preçi explains.
In addition, he adds that there is a need to simultaneously strengthen government accountability and transparency, expand public participation in decision-making, improve public sector administration, and engage civil society institutions.
Preçi underlines the importance of rigorously respecting the separation of powers to achieve sustainable results and mitigate the impact of corruption on the economic and social aspects of society.
“Anti-corruption programs and strategies should not only involve the government sector, but also require the active participation of the private business sector and the public.
The involvement of the private sector should be seen as a means to reduce the informal economy and to limit the spaces in which members of national and international organized crime are active,” he adds.
According to Preçi, the opening of the first chapters is a major historical moment for the success of Albania’s fight against corruption and the promotion of good governance.
“It is hoped that this will mark the end of the ‘Potemkin facades’ of anti-corruption reforms, which, unfortunately, have been all too prevalent in the last decade,” Preçi concludes
Another resolution in support of the Albanian opposition is approved.
The Global Alliance of the Center-Right (GAL) has approved the resolution on Albania presented by the Democratic Party of Albania, according to which, in 12 years of socialist governance, power has been concentrated in a single person, reducing the electoral process to a facade.
According to the IDU, as the 2025 elections approach, political repression is intensifying, accompanied by politically motivated trials, arrests and imprisonment of opposition leaders such as Sali Berisha, Ilir Meta, Fatmir Mediu, Ervin Salianji and Fredi Beleri.
Meanwhile, the IDU demands an end to political persecution against opposition leaders, free and fair elections, the creation of a caretaker government, modeled after North Macedonia, to ensure free and fair elections, etc.
Resolution adopted:
Resolution presented by the Democratic Party of Albania at the IDU Executive Meeting, December 6 in Washington, DC
EMPHASIZING that the IDU strongly supports the rule of law and institutional integrity as fundamental pillars of democracy. In Albania, 12 years of socialist rule have concentrated power in a single person, reducing the electoral process to a facade. Opposition leaders, MPs and local officials face political persecution, imprisonment and intimidation, reflecting authoritarian regimes such as those in Belarus and Tunisia.
NOTING that the widespread corruption and links between organised crime and the leadership of the Socialist Party, exposed by the Belgian authorities, are alarming. Drug cartels exploit Albania for money laundering, linking the state with organised crime. Wiretaps reveal collaboration between government officials and criminal networks to manipulate elections, appoint key figures and intimidate voters.
NOTING that, despite OSCE/ODIHR recommendations, the socialist majority under Prime Minister Rama has failed to address electoral abuses and has unilaterally amended the Constitution to weaken the opposition. As the 2025 elections approach, political repression is intensifying, accompanied by politically motivated trials, arrests and imprisonment of opposition leaders such as Prof. Dr. Sali Berisha, Ilir Meta, Fatmir Mediu, Ervin Salianji and Fredi Beleri.
The Special Court’s decision on 27 November 2024 to lift Mr Berisha’s arrest following questions from the European Court of Human Rights about violations in his case reveals a judiciary compromised by socialist influence, which has become a tool for suppressing the opposition and manipulating elections. The Venice Commission’s warnings that judicial reform is being misused by the ruling party have materialised under Rama, threatening Albania’s democratic stability.
The IDU demands: 1. An end to political persecution against opposition leaders, guaranteeing an open and fair environment for all political actors to campaign without any political persecution; 2. The preservation of the rule of law and institutional integrity as fundamental pillars of a democratic society; 3. An impartial judicial system, free from political interference; 4. Intensification of the fight against organized crime, drug trafficking and money laundering, ensuring that these actions are impartial and do not target the opposition; 5. Free and fair elections, guaranteeing the independence of the public administration from the ruling party; 6. The establishment of a caretaker government, modeled after North Macedonia, to ensure free and fair elections.
IDU reiterates its support for Albania’s EU integration, free elections and the critical role of the opposition in restoring democracy. IDU will carefully monitor developments and support Albania’s democratic and European aspirations.
Earlier, another resolution on Albania, proposed by the Democratic Party, was adopted by the European People’s Party (EPP), on the current situation in Albania. In the arguments presented, the EPP expresses concerns regarding corruption and the lack of elections, the lack of dialogue between political parties, and the links between drug trafficking and organized crime.
Likewise, the International Democratic Center, an organization that groups together 108 political parties from all continents, has adopted the strongest resolution against the regime in Albania, which expressed the need for an impartial justice system
Rezoluta e tretë/ IDU në Washington: Të krijohet qeveri teknike për zgjedhje të lira, gjyqësori të jetë i paanshëm
Unioni Internacional Demokratik (IDU) i përbërë nga 84 organizata nga 65 shtete të botës, ka miratuar me votë unanime rezolutën që kërkon reforma të rëndësishme për forcimin e demokracisë në Shqipëri. Anëtarët kryesorë të IDU-së janë partia republikane amerikane dhe konservatorët britanikë. Kërkesat e IDU-së për Shqipërinë përfshijnë ndalimin e persekutimit politik kundër udhëheqësve të opozitës, duke siguruar një mjedis të drejtë dhe të hapur për fushata pa frikë nga ndjekjet politike.
IDU kërkon ruajtjen e sundimit të ligjit dhe integritetit institucional si gurë themeli të një shoqërie demokratike, si dhe një sistem gjyqësor të paanshëm, të lirë nga ndërhyrjet politike. Po ashtu, theksohet nevoja për intensifikimin e luftës kundër krimit të organizuar, trafikut të drogës dhe pastrimit të parave, duke siguruar që këto veprime të jenë të paanshme dhe të mos synojnë opozitën.
IDU kërkon zgjedhje të lira dhe të ndershme, duke siguruar pavarësinë e administratës publike nga partia në pushtet dhe mbështet krijimin e një qeverie kujdestare, të modeluar sipas shembullit të Maqedonisë së Veriut, për të garantuar zgjedhje të lira dhe të ndershme.
IDU ka rikonfirmuar mbështetjen për anëtarësimin e Shqipërisë në Bashkimin Evropian dhe do të mbështesë aspiratat demokratike dhe evropiane të Shqipërisë, duke monitoruar zhvillimet në vend.
Rezolutë e paraqitur nga Partia Demokratike e Shqipërisë në Takimin Ekzekutiv të IDU-së, më 6 dhjetor në Uashington, D.C. (Shkarko dokumentin në shqip) (Shkarko dokumentin në anglisht)
Rezolutë për Shqipërinë
Rezolutë e propozuar nga Partia Demokratike e Shqipërisë dhe Partia Republikane në Mbledhjen Ekzekutive të IDU-së,
6 Dhjetor në Washington D.C.
DUKE QENË SE IDU mbron fuqimisht shtetin e së drejtës dhe integritetin institucional si themele të demokracisë. Në 12 vite qeverisje socialiste në Shqipëri, kanë përqendruar pushtetin në duart e një personi, duke i reduktuar zgjedhjet në një fasadë. Liderët e opozitës, deputetët dhe zyrtarët vendorë përballen me persekutim politik, burgosje dhe kërcënime, njëjtë si regjimet autoritare në Bjellorusi dhe Tunizi.
DUKE QENË SE korrupsioni i shfrenuar dhe lidhjet mes krimit të organizuar dhe drejtuesve të Partisë Socialiste, të zbuluara nga autoritetet belge, janë alarmante. Kartelët e drogës shfrytëzojnë Shqipërinë për pastrim parash, duke ndërlidhur shtetin me grupet kriminale. Përgjimet zbulojnë bashkëpunimin midis zyrtarëve të qeverisë dhe rrjeteve kriminale për të manipuluar zgjedhjet, emërimet në postet kyçe dhe frikësuar votuesit.
DUKE QENË SE pavarësisht rekomandimeve të OSBE/ODIHR, maxhoranca socialiste nën kryeministrin Rama ka dështuar të trajtojë abuzimet elektorale dhe ka ndryshuar në mënyrë të njëanshme kushtetutën për të dobësuar opozitën. Me afrimin e zgjedhjeve të vitit 2025, represioni politik po përshkallëzohet, duke shënuar gjykime, arrestime dhe burgosje të motivuara politikisht të liderëve të opozitës si Prof. Dr. Sali Berisha, Ilir Meta, Fatmir Mediu, Ervin Salianji dhe Fredi Beleri.
Vendimi i Gjykatës së Posaçme më 27 nëntor 2024 për të revokuar arrestimin e z. Berisha I cili erdhi menjëherë pasi Gjykata Europiane për të Drejtat e Njeriut drejtoi pyetjet palëve për shkeljet në rastin e tij, evidentoi një gjyqësor të komprometuar nga ndikimi socialist, i cili është kthyer në një mjet për të shtypur opozitën dhe për të manipuluar zgjedhjet. Paralajmërimet e Komisionit të Venecias për reformën në drejtësi, të kapur nga partia në pushtet, janë materializuar nën drejtimin e Ramës, duke kërcënuar stabilitetin demokratik të Shqipërisë.
IDU kërkon:
1. Dhënien fund të persekutimit politik ndaj liderëve të opozitës, dhe sigurimi i një mjedisi të lirë e të ndershëm për të gjithë aktorët politikë në mënyrë që të bëjnë fushatë pa asnjë persekutim politik.
2. Garantimin e shtetit të së drejtës dhe integritetit institucional si themele të një shoqërie demokratike.
3. Një sistem gjyqësor të paanshëm dhe të lirë nga ndërhyrjet politike.
4. Intensifikimin e luftës kundër krimit të organizuar, trafikimit të drogës dhe pastrimit të parave, duke siguruar që veprimet të mbeten të paanshme duke mos targetuar opozitën.
5. Zgjedhje të lira dhe të ndershme që garantojnë pavarësinë e administratës publike nga partia në pushtet.
6. Krijimin e një qeverie kujdestare, sipas modelit të Maqedonisë së Veriut, për të siguruar zgjedhje të lira dhe të ndershme.
IDU konfirmon mbështetjen për anëtarësimin e Shqipërisë në BE, zgjedhjet e lira dhe rolin kyc të opozitës në rikthimin e demokracisë. IDU do të monitorojë nga afër zhvillimet dhe do të mbështesë aspiratat demokratike dhe europiane të Shqipërisë
Në këtë ditë, 30 vjet më parë, Ukraina nënshkroi Memorandumin e Budapestit.
Sipas memorandumit, Ukraina ra dakord të heqë dorë nga arsenali i saj bërthamor (i treti më i madhi në botë) në këmbim të garancive të sigurisë nga SHBA, Britania e Madhe dhe Rusia.
Para nënshkrimit të memorandumit, një shkencëtar i njohur politik dhe ekspert i marrëdhënieve ndërkombëtare John Mearsheimer botoi një artikull në të cilin ai argumentoi se Ukraina duhet të inkurajohet të mbajë armë bërthamore.
Sipas tij, kjo ishte mënyra më efektive për të parandaluar një luftë ruso-ukrainase.
Ai e karakterizoi vetë luftën e mundshme si një “katastrofë” të aftë për të çuar në pushtimin e përsëritur të Ukrainës dhe “minimin e perspektivave për paqe në të gjithë Evropën”.
Fatkeqësisht, Ukraina u detyrua me mirësjellje të nënshkruajë Memorandumin e Budapestit dhe të heqë dorë nga arsenali i saj bërthamor.
Si pjesë e Memorandumit, Ukraina ka shkatërruar flotën e saj të bombarduesve strategjikë me rreze të gjatë dhe ka hequr dorë nga mbi 1000 raketa lundrimi.
SHBA ndihmuan Ukrainën në shkatërrimin e flotës së bombarduesve.
Ndërsa SHBA dhe Britania e Madhe nuk janë Rusi dhe nuk kanë shkelur marrëveshjet e tyre, pas çarmatosjes së Ukrainës, ata kanë detyrimin të ndihmojnë Ukrainën.
Sipas Steven Pifer, një diplomat amerikan që mori pjesë në bisedimet që çuan në Memorandumin e Budapestit:
“Ka një detyrim për Shtetet e Bashkuara që rrjedhin nga Memorandumi i Budapestit për të ofruar ndihmë për Ukrainën, dhe […] që do të përfshinte ndihmën ushtarake .”
Duke shkuar në luftë, nëse është e nevojshme,
Peter Metcalf A luan Putin me faktin se Rusia nuk është BRSS-ja që nënshkroi memorandumin ?
Ka një ndërrim të vazhdueshëm mes kujt dhe kur, kur bëhet fjalë për BRSS/Rusi,
Dikush thjesht duhet të zgjedhë një drejtim dhe të ketë të njëjtat rregulla për gjithshka, jo dikush të vendosë se ishte BRSS që nënshkroi Memorandumin e Budapestit, kështu që unë nuk kam nevojë ta ndjek atë.
Më pas kalimi në “Rusia ka qenë pjesë e OKB-së që nga fillimi, sepse nuk e ka bërë tani …
Replikë e detyruar për intervistën e Hasan Luçit, në “Gazetën Shqiptare”.
Si emigrant politik në Suedi, ndjek me vëmendje shtypin shqiptar dhe, në këto kohët e fundit, vihet re një botim i shtuar i historive me “kaubojsa” komunistë, që bënin krime dhe kërkojnë tashmë të bëhen edhe heronj të krimeve të tyre. Në “Gazetën Shqiptare” ka pasur disa ditë një intervistë me Hasan Luçin. Me sa kuptoj unë, ky hero i krimeve të regjimit më gjakatar që njeh historia deri tani, kundër popullit të vet, kërkon ndoshta edhe një dekoratë apo të shpallet hero për atë punë aq “frutdhënëse” që aludon, për spiunimin dhe sabotimin e diasporës.
Ai, gjoja paska ruajtur jetën e idhullit të popullit (sipas tij) të kryekriminelit Enver Hoxha. Pa pikë skrupulli, del tani pas 27-vjetësh dhe krekoset për bëmat e tij. Ai, si duket, e kaloi lumin, sepse në Shqipëri, fatkeqësisht, nuk u bë asnjë Nuremberg, për gjenocidin më të madh në histori, në një popull aq të vogël dhe të pafajshëm. Kjo ka qenë shumë e nevojshme që vendi të binte në qetësi, pra kriminelët t’i dorëzoheshin gjyqit sikundër ka ndodh dhe ende vazhdon p.sh. në Kamboxhia. Enveri nuk qe larg nga Pol Poti i Kamboxhias për krimet monstruoze kundër bashkëkombësve të vet.
Por unë mendoj edhe këtë; se vazhda e komunistëve kriminelë dhe mullvadët e tyre të gjirizëve kanë një angazhim. Ajo asht porosia e pasuesit të xhelatit, dishepullit të tij, Ramiz Alioviçit që tha: “Vetëm mos lejoni që ta marrin legalistët, të tjerët le ta marrin se janë tanët”. Kjo paska qenë porosia e atij delikuenti famëkeq.
Në vazhdim, kuptohet se e gjithë makineria e persekutorëve ka qenë e drejtuar kundër të ndierit Mbretit Zog, oborrit mbretëror dhe partisë historike të Legalitetit. Atij, dhe asaj i trembeshin dhe vazhdojnë t’i tremben sepse kanë pasur frikë nga drejtësia, rregulli dhe ligji. Një shtet ligjor, një drejtësi dhe një Kushtetutë moderne nuk do të lejonte që ata të mos jepnin llogari për krimet makabre dhe që e mbushën vendin me burgje e kampe përqendrimi gjatë 45 vjetësh.
Por lluci i gjirizeve të mos krekoset se paska bërë kërdinë në diasporë se paska shkuar natën tek shqiptarë për informata. Enver Hoxha dhe regjimi i tij e kishin popullin në një burg të madh dhe ai ishte me disa rrathë, sikurse Ferri i Dantes dhe në të kishte çengelat, kasaphanat dhe llogoret e varreve masive. Pra, Hoxhës nuk i duheshin aq shumë mijtë e hendeqeve që kishte nëpër botë për të spiunuar, sepse i kishte mbushur burgjet dhe kampet e përqendrimit plot në gjithë vendin. Ai e dinte se askush nuk e sulmonte, por donte të vriste e priste sa të donte si paranoid që ishte dhe të mbillte panik, frikë dhe tmerr në popull me pretekstin e grupeve armiqësore, sa deri edhe në vetë aparatin e vet. Ai ishte i traumatizuar psiqikisht nga mynxyra e gjaku i derdhur që kur ishte i fshehur nëpër katundet ku gjoja luftonte okupatorin. Vendet fqinje që ishin çelësi i një ndërhyrjeje për rrëzimin e diktaturës komuniste, nuk lejonin në asnjë mënyrë këtë. Përveç pengesave të tjera, shtet fqinj doni që Shqipëria të mbetej një shkretëtirë tmerruese për qytetarët e atyre vendeve. Një shembull konkret: shqiptarët e Kosovës që arratiseshin e vinin në vendin amë vuanin kalvarin 20-25 vjeçar ose ia kthenin Titos, sipas marrëveshjes Enver-Tito. Lexo librin: “25 vjet në burgjet e Enverit”, nga Nazmi Berisha. Prandaj, them se xhahili e dinte se askush nuk e pushtonte, por si kanibal që ishte, nuk ngopej me gjak shqiptari dhe donte të eliminonte edhe ata që i kishin ikur.
Të vijmë tek Hasan Luçi. Paska rrjedhur nëpër shtëpi natën në Paris. Po nuk di ndonjë shqiptar që nuk e hap derën, kur dikush i troket në derë. Zakonet tona janë që edhe hasmit i themi mirë se vjen, derën e ke të hapur. Këtu është poshtërsia e gjiriz-jetuesve, që shpërdorojnë bujarinë dhe zakonet.
Luçi përmend Zenel Çamin, se i paska marrë informata.
I ndjeri Zenel nuk paska helmuar Mbretin dhe gjithë njerëzit e oborrit. Justifikimi se gjoja lugati Enver nuk donte të kryente krime jashtë, se kishte frikë nga bota. Po a ka ndonjë njeri që e përtyp këtë gënjeshtër me bisht. Regjimi i xhelatëve të Tiranës dhe Beogradit do të festonin dhe do jepnin kushedi se çfarë për të zhdukur jo vetëm Mbretin Zog, me gjithë familjen, por edhe gjithë pasuesit e tij, po të mundeshin. Pra, kjo asht zero. Pallavrat se si sigurimi shqiptar me Luçin si zbulues ia hodhi UDB-s, KGB-s dheCIA-s, është një ëndërr me sy hapur. Për sa i përket Muharrem Gjokës (e kam pas njohur në vitin 1970), ka qenë me oficerët e Mbretit Zog por kur u shpërndanë dhe ai u largua sikurse të tjerët. Mbreti Zog ka pasur adjutant si në Shqipëri, Turqi, Egjipt, Angli, Francë (në Spanjë, prej 1962 dhe i ndieri Mbreti Leka I), kolonel Hysen Selmanin.
Luçi thotë se M. Gj. nuk ishte i kënaqur nga Mbreti Leka dhe se gjoja ai, Leka, nuk ishte si i ati. Asgjë nuk qëndron. M. Gj. i ka hapur derën një shqiptari, pa marrë parasysh se ky ishte një palaço, që nuk i shkonte ndërmend Gjokës me e keqinterpretu bujarinë e një shqiptari nacionalist.
Mbreti Leka ishte i një kohe tjetër dhe zotësinë dhe zgjuarsinë ta kushtëzon dhe përshtat koha që njeriu jeton. Unë e kam takuar për herë të parë më 22 maj 1968, në Altea të Spanjës. Prej atëherë e kemi vizituar si familje disa herë në vit, në Madrid. Për këtë ndihem i privilegjuar dhe krenar se e kam njohur dhe ruaj kujtimet më të mira dhe shumë mësime nga ai, një nacionalist, patriot dhe trim i orës së parë. Ashtu sikurse ishte proklamuar “Ushtar i atdheut deri në vdekje.”
Mbreti Leka ia kushtoi jetën dhe mundin kombit dhe Shqipërisë Etnike. Me përgatitjen e tij në çdo disiplinë, i kishte të gjitha kushtet të bëhej çfarëdo në botën e lirë. Por jo! Ai mori barrën e rëndë të punonte për komb dhe atdhe. Ai ëndërronte dhe punonte që ta shihte Shqipërinë një komb, me një gjuhë dhe me një flamur, që rilindësit, donin, luftonin dhe vdiqën. Ai thoshte se: “Sikur të bashkohej Kosova me Shqipërinë, do të ngrihesha edhe nga varri”.
Thembra e Akilit, për çdo patriot shqiptar, gjatë Luftës II Botërore ka qenë: Shqipnia Etnike. Asnjë nga partitë nacionaliste nuk pranuan që Kosova të ngelte jashtë diskutimeve për shtetin e ardhshëm shqiptar pas humbjes së nazifashizmit, pra, asnjë lëshim për Kosovën. Kjo u kushtoi nacionalistëve, kjo i kushtoi Zogut fronin, por kjo i kushtoi edhe Mbretit Leka i gjatë gjithë jetës. Komunistët nuk pranuan marrëveshjen e Mukjes se vinte si kusht edhe Kosovën të ishte brenda kufijve të shtetit të ardhshëm. Meqë Miladin Popoviçi dhe Dushan Mugosha kishin marionetën Enver në dorë, dënuan marrëveshjen e Mukjes, madje i dënuan delegatët e saj me vdekje. Vrau pas shpine edhe kryetarin e saj patriotin nacionalist Mustafa Gjinishin dhe hapën vëllavrasjen. Është për t’u çuditur se si komunistëve dhe injorantëve si Luçit u ka ngel akrepi i orës po në një vend se, “Zogu mori floririn”!. Çdo gjë është shkruar pas 1990, dokumentuar bile edhe me shifra sa flori qe, ku u çua për ta mbrojt nga fashizmi e nazizmi u transportua në vendin e sigurt në Londër dhe si përfundoi ajo histori. Por në Shqipëri kanë ndodhur çudira. Çudia ma e madhe qe historia se gjoja një fshatar i Kërrabës vodhi floririn që ruhej atje dhe e transportoi me gomar?! Pra, gjithë ai flori u vodh me gomar!. U dënua një fukara, pse iu gjetën dy-tri monedha flori. Zhurma e shtypit u shua sikur kripa në ujë. Por ama, ajo e Zogut vazhdon, sepse e ka thanë merhumi dhe ajo është një plagë në trurin e atrofizuar të njeriut të ri që krijoi kalvari i xhelatëve për gati gjysmë shekulli.
Te zotësia e Lekës I? Intuita, zotësia dhe inteligjenca e tij është vlerësuar nga shumë qeveri të botës. Ai konsultohej me politikanë, pyeste dhe informohej. Ai, madje, qe edhe këshilltar i Presidentit Thiu në luftën e tmerrshme në Vietnam, po ashtu edhe në luftërat guerile në Rodezi (së bashku me bërthamën e ushtrisë kombëtare që përgatiti në periferi të Madridit, në Pozuelo) si dhe informohej vazhdimisht mbi gjithë teknologjinë e armatimeve të reja të fabrikave botërore.
Është e vërtete se Luçi kishte lidhje me Çufe Mullain, pseudonim i Manush Kelmendit, që u fut në Lëvizjen e Legalitetit në Belgjikë. Të gjitha partitë në diasporë kanë qenë të hapura dhe për pranime. Pra, nuk kërkohej që dikush të kishte vra, spiunuar apo burgos njerëz, si meritë, për tu ba anëtar si në PP e llucit të kuq. Bëmat e Cufes u thurën në romanin e fantazive të komunistit Nasho Jorgaqi dhe me porosi të sigurimit famëkeq, me titullin “Mërgata e qyqeve”. Mbreti Leka nuk përzihej në punët e asnjë partie. Ai ishte pa parti dhe i konsideronte të gjithë njësoj dhe ishte mbi partitë. Është e natyrshme që Mbreti Leka ishte në dijeni të të gjitha ngjarjeve si jashtë, ashtu edhe brenda në Shqipëri.
Kur Mbreti në 2-3 korrik 1972 thirri gjithë kryetarët e partive për një bashkim mbarëkombëtar të diasporës, (një Prizren i dytë) Ai, nuk bëri asnjë dallim. Mbledhja u mbajt në Madrid në Hotel Cisco. Kam qenë edhe unë i pranishëm dhe kam filmuar dhe fotografuar atë eveniment patriotik.
Lluçi paska gjet mjaft spiunë në mërgim, që nuk donin të jetonin vetë nën diktaturën enveriste dhe i ka përdorur për të komprometuar dhe të luaj me ndjenjat e njerëzve të larguar për disa dekada dhe të përmalluar. Aty është përzierë atdhedashuria, mallëngjimi, malli për familje në internim apo në burg. Dora e zgjatur e këtij zagari ka luajtur me ndjenjat e mjaft njerëzve si dhe janë përdorur edhe hakmarrjet kundrejt farë e fisit nëpër kampe përqendrimi. Me veglat e tyre të fëlliqura kanë shkaktuar tragjedi me pasoja fatale ndërmjet individëve në diasporë. Po e konkretizoj me një telegram kërcënimi që operativi xhelat i zonës Fierës në Dumre (vend kampi përqendrimit),Gani Garunja i jep vëllait për t’ma postuar me përmbajtjen: ”Hiqni dorë nga veprimet armiqësore kundër shtetasve tanë atje veprimet tuaj po rëndojnë mbi ne”. 28 gusht 1976. Një pjesë kanë pas karakter të dobët, janë mashtruar dhe janë kthyer në Shqipëri. Kështu, ky kriminel ka dënuar dyfish. Ka mashtruar dhe pastaj ka dënuar. Ata zagarët e Luçit të hendeqeve ishin në gjithë shtetet dhe neve i dinim, por nuk mund të vrisnim kënd, pse është me ide tjetër apo punon për të tjerët. Ne nuk ishim si xhelatët e regjimit Hoxha-Shehu.
Këtu në Stokholm dinim një person të arratisur nga fundi i viteve 50, që mundohej me nda edhe gratë nga burrat që të kthehej gruaja se burri ishte kokëfortë antikomunist. Ai çoi në Shqipëri tre prej Stokholmi, me sa njoh unë. Ata ishin qyqarë si Ethem Hoxhallari nga Korça, nuk di gjë për fatin e tij. Galip Colin një ish-Sigurims i Enverit që nga dajaku në Jugosllavi pas 9-vitesh burg erdhi në Suedi. Ai na thoshte në kafe se: “Unë u zbërtheva nga UDB-ja dhe dënohem me vdekje po të kthehem në Shqipni”. Atij ia mbushi mendjen këlyshi i Luçit dhe e çoi në Shqipëri. Ai u prit me lule me që në aeroplan kishte edhe suedez, por sapo të huajt ikën atij iu vunë prangat. Ai u dënua me sa di 25 vjet burg. Kurse Dulaver Hasën (prej Peshkopie) pasi e ndanë nga gruaja e fëmijët, shiti vilën mori parët për të jetuar luks në Shqipëri, e dënuan 25 vjet burg. Me që ishte shtetas suedez erdhi prapë në vitin 1990 dhe ndërroi emrin e quhej Alfons. Ai deklaroi që “unë nuk jam ma shqiptar”, nga kalvari që përjetoi, pra mohoi veten. Pas një viti, këtu, vdiq dhe nuk ishte as 50 vjeç. Këto janë heroizmat e Luçit me mijtë e tij. Si këto kanë ndodhur kudo në Perëndim. Pra, ai i ka ndihmuar Enverit të mbushë burgjet edhe me neve që jetonim jashtë, kurse nga ana tjetër nuk donte të eliminonte Mbretin. A hahen këto dëngla! Unë nuk dua të përmend se cilat familje janë provokuar nga ata, sepse nuk dua që t’i vrasë ndërgjegjja se pse kanë mbajtur kontakte me atë miun e Suedisë. Vetëm dua të dëftej pak se si erdhi ai këtu, pa i përmendur emrin, vetëm inicialet (N. SH. me të shoqen SH.), për të mos i turpëruar ata familjarë që vuajtën nga arratisja e tij. Arratiset për Greqi, nga fundi i viteve ‘50 dhe nga kampi i Llavrios në Greqi shkon, në Turqi aty u pagëzua në spiun batoqesh, pasi u martua me një shqiptare nga Kosova që kishte kontakte me ambasadën shqiptare në Turqi dhe me dy shqiptarë (Z.K. dhe L.T), që vepronin si spiunë atje. Çifti ndërmori disa udhëtime nëpër Europë dhe në prill të vitit 1964 na vjen në kampin e Llavrios në Greqi. U paraqit si legalist dhe filloi duke na këshilluar. Pas pak u zhduk se e pa që neve e kuptuam misionin provokues të ndytë të tyre. Ai i shpërbleu të ndierët që përmenda më lart me nga 25 vjet burg në “parajsën” e Luçit. Këto janë bëmat e mëdha të Hasan Luçit dhe veglave të tij.
Hasan Luçi qenka një mikrob komunist që ende sipas angazhimit persekuton familjet e shumëvuajtura të naciaonalistëve (legaliste-mbretnore veçanërisht), duke u thënë se ata baballarët tuaj kanë punuar për regjimin “gjakatar” komunist. Hallall e keni pas burgun dhe internimin, sepse M. Gjoka më hapi derën dhe më priti. Unë nuk mbroj asnjë spiun kushdo qoftë ai. Edhe po të ketë qenë Zenel Çami, Andon Konomi apo Muharrem Gjoka, por ç’faj kanë familjet e tyre që kanë vuajtur të zezat e ullirit në ferrin komunist. Me këtë dua të them se ata tani e ndjejnë veten të turpëruar që prindërit e tyre paskan punuar (nëse), me kriminelët e Enverit pa pas asnjë detyrim apo kërcënim për burg në botën e lirë kur ne dergjeshim në kalvarin e xhelatëve komunistë.
Neve i kemi dit këto manovra të tmerrshme komuniste, por nuk mund të vrisnim njerëzit pse gënjehen nga premtimet, provokimet apo edhe kërcënimet. Njeriu zgjedh vetë si të veprojë. Nuk ka pas diktat.
Mbreti dhe Nana Mbretëreshë e lejuan përfaqësinë e Ambasadës Shqiptare në Paris të merrte pjesë në dasmën e Mbretit (në të cilën qesh emëruar filmuesi i saj dhe e kreva shkëlqyeshëm), më 10 tetor 1975, në çifligun Iljeska në Madrid. Mbreti dhe Nana Mbretëreshë (ndjesë paçin) i lejuan pa asnjë bujë. Mbreti i konsideronte të gjithë shqiptarët si bashkëkombës, pa dallim të ngjyrës. Ata që kanë lyer duart me gjak duhet t;i dënoj gjyqi dhe jo të vëllavritemi në tokë të huaj. Ky ka qenë një rregull i pashkruar, ky ishte shqiptarizmi jashtë atdheut. Njerëzit nuk vriteshin për ide politike, politika dhe feja është personale për një person që e kupton fjalën demokraci dhe që do të jetojë si demokrat.
Tani po çuditemi se si ish-persekutorët e djeshëm po flasin në emër të demokracisë, madje po japin leksione për demokraci. E filloi Ramizoviçi, pasi e mbrojtën ca kohë gjoja në burg, që të mos e vriste kush, vazhdoi me vejushën e zezë dhe tani Hasan Luçi, që paska mbrojt regjimin “famëkeq” dhe lavdërohet që ka ruajt jetën e Enver Hoxhës.
Këta që masakruan popullin afro gjysmë shekulli, kur u siguruan që nuk i gjen gjë, filluan të lulëzojnë dhe të na mësojnë se kjo tani nuk është demokraci e vërtetë.
Unë u jap plotësisht të drejtë si Ramizit, Naxhmijes dhe Hasanit. Ja pse u jap të drejtë: Në asnjë vend të botës që njihet si demokraci nuk ka shpëtuar një kriminel që ka bërë gjenocid kundër njerëzimit pa iu dorëzue gjyqit të vendit apo Hagës. Akoma ndiqen dhe arrestohen kriminelët e nazimit, edhe pse janë në moshë mbi 90 vjeçare. Kurse në Shqipërinë tonë kriminelët kritikojnë sepse nuk kemi një demokraci të vërtetë. Hajt e merre vesh këtë super paradoks. Por kjo ndodh veç tek ne se njeriu i ri i Enverit ndodhet në çdo vend kyç. Por po harrove të kaluarën, nuk e ndërton kurrë të ardhmen dhe kjo po ndodh tek ne pas mbi 20 viteve tranzicioni jemi dhe po mbetemi në tranzicion vendnumëro. Ajo e kaluar aq fatale e zymtë na ka paralizuar dhe nuk po dalim dot sepse luçat, ramisat, nexhmijet dhe plot të tjerë si këta nuk dhanë kurrë llogari, por po kërkojnë edhe llogari se kjo s’është demokraci e vërtetë.
Posted by redaksia on Jun 2 2012. Filed under Komente. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. Both comments and pings are currently closed.
The chairman of the Democratic Party, Sali Berisha, criticized the government’s property management, accusing Rama of returning the confiscation practices of 1946, where he also denounced the misuse of public lands, the benefits of individuals connected to the government, and the destruction of the potential of southern Albania.
Berisha promised to return the property and compensate the owners through public land and financial compensation. It also guaranteed the final settlement of damages for the politically persecuted.
Berisha : Property is the main pillar of our program. With the property, Edi Rama restored the laws of ’46. Reinstated appraisal law with forfeiture prices in ’46.
With the properties, Edi Rama personally made himself and his family happy. He took one of the 20 most beautiful canyons in the world, Gjipena, without any ownership documents.
Without any ownership document, without any expropriation document, he took it under his mother’s name and says: I didn’t take it, but his mother and brother took it.
Brother, with property, 38 thousand m2 of land belonging to two Tirana families in Rrapi i Treshi. I brought these examples.
Imagine you. 6 million m2 of land were given. To whom? It was given to traffickers. When he came to power, he told the Albanians that I found a John, John, John with 60 thousand hectares. He was Gjon Poçari. They were the descendants of John the Potter, and he received John the Potter as if he had come down from the north.
Now, in fact, there are no traffickers from the north who have not landed in the south, and the south is being desolated, being exterminated. I tell you.
If you want to see the extermination of our nation, go south, except for the coast. But in the south it is quite different, the south is a blessed territory with full waters, with tourism potential everywhere.
He returned it, they go with money, he uprooted them.
Now, he doesn’t talk about John anymore, he doesn’t tell John’s story anymore. No, no. That John with drugs is noble.
So, that ends. We go back to property restitution, property compensation. No one should be skeptical about this.
We left 75 thousand hectares of land to compensate the owners in addition to financial compensation. He took them, quartered them. He will take them again, we will create the fund again. With public land, we will create the compensation fund for the owners, we will solve it, just as we will finally solve the compensation of the politically persecuted.
Education and health are the most absolute priority to provide the best quality service to Albanians.
So, in these 34 amendments, the departments and the group of deputies have done a very good job. They have created the future legal framework of the emergency which will be voted on in the first months of the DP government.
We will be, and we will continue to prepare the legal framework for each field so that we can do everything to catch up the lost 12 years. The 12 most painful years, 12 years of flipping.
But it is no longer up to us to cry and mourn, it is up to us to act.
Now we are not only a standing party, but a party sure to win. We walk safely to victory.
Each of you, and every Albanian, should know that PD today is the party of victory in the upcoming elections. And every Albanian should know that we have all the will, but we also have the necessary legal framework to give the best answer to the serious situation that 46-50% of Albanians are facing today.
Kryetari i Partisë Demokratike, Sali Berisha, kritikoi menaxhimin e pronave të qeverisë, duke akuzuar Ramën për rikthimin e praktikave të konfiskimit të vitit 1946, ku denoncoi edhe keqpërdorimin e tokave publike, përfitimet e individëve të lidhur me pushtetin dhe shkatërrimin e potencialin e Shqipërisë së Jugut.
Berisha premtoi kthimin e pronave dhe kompensimin e pronarëve përmes tokës publike dhe kompensimit financiar. Gjithashtu garantoi shlyerjen përfundimtare të dëmeve për të përndjekurit politikë.
Berisha: Prona është shtylla kryesore e programit tonë. Me pronën Edi Rama riktheu ligjet e ’46-ës. Rivendos ligji i vlerësimit me çmime konfiskimi në '46.
Me pronat, Edi Rama ka lumturuar personalisht veten dhe familjen e tij. Ai mori një nga 20 kanionet më të bukur në botë, Gjipenën, pa asnjë dokument pronësie.
Pa asnjë dokument pronësie, pa asnjë dokument shpronësimi, e ka marrë në emrin e nënës dhe thotë: Nuk e kam marrë unë, por e kanë marrë nëna dhe vëllai.
Vëllai, me pronë, 38 mijë m2 tokë e dy familjeve tiranase në Rrapi i Treshit. I solla këta shembuj.
Imagjinoni ju. Janë dhënë 6 milionë m2 tokë. kujt? Ajo iu dha trafikantëve. Kur erdhi në pushtet, u tha shqiptarëve se gjeta një Gjon, Xhon, Gjon me 60 mijë hektarë. Ai ishte Gjon Poçari. Ata ishin pasardhës të Gjon Poçarit dhe ai e priti Gjon Poçarin sikur të kishte zbritur nga veriu.
Tani në fakt nuk ka trafikantë nga veriu që nuk kanë zbarkuar në jug dhe jugu po shkretohet, po shfaroset. po ju them.
Nëse doni të shihni shfarosjen e kombit tonë, shkoni në jug, përveç bregdetit. Por në jug është krejt ndryshe, jugu është një territor i bekuar me ujëra plot, me potencial turistik kudo.
E ktheu, shkojnë me lekë, i shkuli.
Tani, ai nuk flet më për Gjonin, nuk tregon më historinë e Gjonit. Jo, jo. Se Gjoni me droge eshte fisnik.
Pra, kjo përfundon. I kthehemi kthimit të pronave, kompensimit të pronave. Askush nuk duhet të jetë skeptik për këtë.
Ne lamë 75 mijë hektarë tokë për të kompensuar pronarët përveç kompensimit financiar. I mori, i ndau. Ai do t'i marrë përsëri, ne do të krijojmë përsëri fondin. Me tokën publike do të krijojmë fondin e dëmshpërblimit të pronarëve, do ta zgjidhim, ashtu siç do të zgjidhim përfundimisht dëmshpërblimin e të përndjekurve politikë.
Arsimi dhe shëndetësia janë prioriteti më absolut për të ofruar shërbim sa më cilësor për shqiptarët.
Pra, në këto 34 amendamente, dikasteret dhe grupi i deputetëve kanë bërë një punë shumë të mirë. Ata kanë krijuar kuadrin ligjor të ardhshëm të emergjencës, i cili do të votohet në muajt e parë të qeverisjes së PD.
Ne do të jemi dhe do të vazhdojmë të përgatisim kuadrin ligjor për çdo fushë në mënyrë që të bëjmë gjithçka për të kapur 12 vitet e humbura. 12 vitet më të dhimbshme, 12 vitet e rrokullisjes.
Por nuk na takon më të qajmë e të vajtojmë, neve na takon të veprojmë.
Tani ne nuk jemi vetëm një parti e qëndrueshme, por një parti e sigurt për të fituar. Ecim të sigurt drejt fitores.
Secili prej jush dhe çdo shqiptar duhet ta dijë se PD sot është partia e fitores në zgjedhjet e ardhshme. Dhe çdo shqiptar duhet ta dijë se ne kemi të gjithë vullnetin, por kemi edhe kuadrin ligjor të nevojshëm për t'i dhënë përgjigjen më të mirë situatës së rëndë me të cilën po përballen sot 46-50% e shqiptarëve.
AL in Sweden. 