Per te mos u harruar, por jo vetem, edhe per te kuptuar mire per ate qe trasheguam nga ushtria e diktatures qe do te shpartallonte te dy, -NATO-n dhe Traktatin e Varshaves, por…… edhe per politikanet qe e drejtuan dhe po e drejtojne sot vendin.
Kam shkeputur nje pjese nga materiali kryesor qe bene fjale per ato ngjarje makabre te v.97, ne ditet e para te atij Marsi te zi…..
Më dt 1 dhe 2 Mars, u shkatërrua dhe u vodh baza e riparimit të anijeve në Porto Palermo.
Baza ishte e futur e gjitha në tunel , rreth 650m i gjate, me shume xhepa
Në ata “xhepa” ishte intaluar uzina e riparimit te nendeteseve, me një vlerë disa dhjetra milion dollarësh.
🔺Ajo uzine e instaluar ne ate tunel, u grabit deri ne tubin e fundit te bakrit.
Uzina ishte e gjitha ne graso.
Më vjen informacioni se po shkatërrohej dhe vidhej baza e anijeve në Sarandë.
Dërgova atje njërëz, të cilët më prunë informacione se po mbyteshin anije, pothuajse të reja, me 6 deri 8 ore lundrimi
Këto veprime sabotazhi po bëheshin në sherbim të gazetarëve dhe fotoreporterëve Grek, duke ju paguar sabotatorëve rrebelë të shitur, disa Dhrahmi, kundrejt hedhjes së granatave luftarake, në anije, ku nga “gazetarët” filmohej shpërthimi dhe mbytja e anijeve.
Sipas informacioneve, këtë tmerr për institucionet, repartet ushtarake, por edhe për njërzit, e drejtonin Gramoz Ruci, i cili kuartierin e tij e kishte ngritur tek hoteli i piluriotit, pak metra para bazës detare,
Në Limjon, drejtonte Arbër Qilimi i cili paturpësisht duke shkelur betimin ushtarak, ja dorzoi repartin që komandonte drejtuesit të bandave të armatosura, Xhevat Kocia, një ish oficer i lartë, i përzënë nga ushtria për shkaqe ordinere.
Informohem se në bazën e Sarandës, kishin mbetur pa u shkatërruar, 2-3 anije .
Në Shtabin e Përgjithshëm, u mor vendimi që këto anije të tërhiqeshin nga Saranda dhe të bazoheshin në Durrës.
U bënë planet përkatëse të cilat do të zbatoheshin nga katër anije të bazës së Durrësit, më dt 7-8 Mars.
Më dt 6 Mars, informohem se Komandanti i grupit të anijeve dhe një grup oficerash, jo vetëm që nuk do të zbatonin planin, por do të largoheshin, me gjithë anijet luftarake në drejtim të Italisë, po qe se do te merrnin detyren per te lundruar drejte Limjonit ne Sarande, per te rimorkjuar anijet nga Saranda
Kur me erdhi ky informacion, në fillim nuk e besova dhe s’kishte se si ta besoja, prandaj, vendosa të shkoja vetë në Durrës, në vëndbazimin e anijeve dhe të bisedoja vet me ata.
Në takimin që pata, me Komandantin e grupit, ai, pa ju dridhur qerpiku, ma pohoi ;
«Po qe se do të na urdhëroni të vemi në Sarandë, të jeni te sigurtë se nuk do të vemi atje por do të ikim në Itali dhe skeni se cfar të na bëni, le të quhemi tradhëtar . !!!!!!! »
Nuk dija cfarë të mendoja.
Eshtë e vështirë të bisedosh me oficerat që janë shumë trima në tradhëti dhe frikacak në zbatimin e detyrave.
Planin e anulluam. Anijet patën fatin e të tjerave.
Informatat flisnin që më tepër duhet të ruanim shtëpinë nga i zoti i saj !!!! Kjo u vërtetua.
Pak rremujë ndodhi në Durrës, më 13-14 Mars dhe të parët që u larguan, në drejtim të Italisë, qenë anijet luftarake dhe pothuajse vetëm me kuadrot dhe ekuipazhet e tyre.
Anijet u strehuan në bazën e Brindizit.
Italianët, kishin kohë që i kishin marrë masat dhe mendoj se jo vetëm në bregun e tyre por edhe në bregun tonë .
Kuadri i lartë i shërbimit sekret italian, Col. Balice, e kishte zbatuar detyrën, kundrejt Shtetit të tij …
Një gjë më habit;
Shumë nga ata oficera qe braktisen detyrat, braktisen repartet dhe ja u dorezuan banditeve te rrebelimit…..jo me shume se disa muaj me vone, u emeruan ne detyta te rendesishme.
In order not to be forgotten, but not only, to understand well what we inherited from the army of the dictatorship that would destroy both NATO and the Warsaw Pact, but... also for the politicians who led it and are leading it today , the country.
✍🏽 I have detached a part of the main material that talks about those macabre events of 97, in the first days of that black March.....
On March 1 and 2, the ship repair base in Porto Palermo was destroyed and stolen, all inserted into the tunnel, about 650m long, more pockets that were the ship repair plant, with a value of several tens of millions of dollars.
That plant installed in that tunnel was robbed down to the last copper pipe. The plant was all in grease.
I received information that the ship base in Saranda was being destroyed and stolen.
I sent someone there, who brought me information that ships, almost new, with 6 to 8 hours of sailing time, were being sunk and these were being done in the service of Greek "journalists and photojournalists", paying you several thousand drachmas, in exchange for throwing war grenades , on the ship, where the explosion and sinking of the ships were filmed.
According to the information, this terror for the institutions, the military departments, but also for the people, was led by Gramoz Ruci, who had set up his headquarters at the Piluriot hotel, a few meters in front of the naval base, in Limjon, where Arbër Qilimi, who delivered the department, led who commanded the commander of the rebels, Xhevat Kocia, a former senior officer, expelled from the army for ordinary reasons.
In these days, in Saranda, Delvina, Gjirokastër, they landed from Greece, took the lead and were acting intensively for the organization of the uprising and its direction to Tirana, its political leaders, Arben Imami and Ridvan Peshkepia.
I am informed that at the base of Saranda, 2-3 ships were left without being destroyed.
At the General Staff, it was decided that these ships would be withdrawn from Saranda and based in Durrës.
The relevant plans were made which would be implemented by four ships of the Durrës base, on March 7-8.
On the 6th of March, I was informed that the Commander of the group of ships and a group of officers, not only would not carry out the plan, but would leave, with all the warships in the direction of Italy, if they were to undertake the task of sailing towards Limjon in Saranda, to tow ships from Saranda.
When this information came to me, at first I didn't believe it and there was no way to believe it, therefore, I decided to go to Durrës myself, to the shipyard and talk to them myself.
In the meeting I had, with the Commander of the group, he, without batting an eyelash, affirmed me
"If you are going to order us to go to Saranda, be sure that we will not go there, but we will go to Italy and see what you will do to us, let us be called traitors. !!!!!!! »
I didn't know what to think. It is difficult to talk with female officers who are very brave in treachery and cowardly in the execution of their duties.
We canceled the plan. The ships had the same fate.
During these days, we gathered the ships in the port, in the bay of Durrës to protect them from any attack with the intention of exodus, but we did not know who to be afraid of, who would kidnap them from us, the people or the officers who led them.
The information said that we should rather protect the house from its owner!!!!
This was confirmed.
A bit of confusion happened in Durrës, on March 13-14, and the first to leave, in the direction of Italy, were the warships and almost only with their cadres and crews.
The ships were sheltered at the base of Brindiz. The Italians had taken the measures for a long time and I think not only on their coast but also on our coast.
The senior staff of the Italian secret service, Col. Balice had fulfilled his duty towards his State...
One thing surprises me,
@many of those officers who abandoned their duties, abandoned their departments and surrendered to the thugs of the rebellion....not more than a few months later, they were appointed to important positions.
AL in Sweden. 