Si u vodh 123 herë dokumentacioni sekret në selitë diplomatike të SHBA-së dhe Suedisë nga shërbimi sekret polak i Divizionit IX

Spiunët polakë goditën të gjitha sistemet e sigurisë të Ministrisë së Jashtme

Ambasadori në pension Mats Staffansson, që ka përkthyer librin dhe botuesi i librit Thomas Magnusson, ata kanë marrë dokumente nga arkivat polake në lidhje me mbikëqyrjen e gjerë të personelit të ambasadës në Varshavë kur ndodhën thyerjet.

Në vitet 1980, spiunët polakë arritën të shkelin të gjitha sistemet e sigurisë në ambasadën suedeze në Varshavë.

– Thyerja në kasafortë nuk mendohej e mundur, thotë Örjan Berner, ish-ambasadori i Suedisë në Poloni.

Pas vjedhjeve ishte departamenti IX top-sekret, i cili rrezikoi jetën dhe përdori një metodë shumë të jashtëzakonshme.

Emërimi im i parë në Ministrinë e Jashtme ishte në Varshavë në vitet 1981-84, dhe atëherë padyshim që ndodhën shumë nga këto ndërhyrje.

Ishte vjedhje e habitshme e informacionit thotë ambasadori suedez në pension Mats Staffansson.Së fundmi ai ka përkthyer një libër të ri – “Të padukshmit” – nga polonishtja në suedisht. Ai zbulon se si spiunët polakë në një shkallë të gjerë hapën selitë diplomatike të vendeve të tjera dhe hynë në misionet diplomatike në Poloni. Libri bazohet në intervista me agjentët e mbijetuar të një force elitare brenda kundërzbulimit polak, Seksioni IX.

Aktivitetet e tyre ishin tepër sekrete, të fshehura edhe nga shërbimet e tjera të inteligjencës polake.
Spiunët e Divizionit IX arritën të kapnin atë që vendet e tjera u përpoqën të mbronin më së shumti: dokumentet sekrete dhe telekomunikacionin.
Ata kryen qindra vjedhje gjatë natës gjatë disa viteve – pa u zbuluar.

Dëshmia për ndërhyrjen në ambasadën suedeze përbëhet nga foto me katër ngjyra nga pjesa më sekrete e ambasadës: kasaforta e sigurisë.
Spiunët polakë e quajtën kasafortën “bunker”.

- Fotot janë realizuar gjatë bastisjeve të tyre të natës brenda ambasadës. 
Ata sollën kamera Polaroid me vete për të qenë në gjendje të rivendosnin gjithçka pikërisht kur të kishin përfunduar. 

Fotot përputhen me kujtimet e mia se si dukej, konfirmon Mats Staffansson.

Ai punoi për njëmbëdhjetë vjet në ndërtesën e ambasadës. 

Fillimisht sekretar i tretë dhe përkthyes midis viteve 1981-1984, më pas këshilltar ambasade 1992-1995 dhe në fund si ambasador në vitet 2000-2005.

- Sigurisht që kishe ndjesinë e vëzhgimit. 
Por që ata hynë në ambasadë në mes të natës, shumë pak prej nesh mendonin se ishin të aftë. 
Dhe jo më pak për të hyrë në kasafortë. 
Është pjesa më e mbrojtur ku mbahej materiali më i ndjeshëm: pajisjet e kriptimit, raportimi sekret, pullat dhe paratë, thotë Mats Staffansson.

Një raport vjetor i Departamentit IX të vitit 1982 tregon se Personeli i tij kreu 123 bastisje natën brenda ambasadave të dymbëdhjetë vendeve të ndryshme. 👉🏽Lista kryesohet nga kundërshtari kryesor, Shtetet e Bashkuara me 44 depërtime në konsullatat e saj në Poznan dhe Krakov.

Katër vjedhje u kryen në vitin 1982 në "Objekt Tales", që në atë kohë ishte emri i shërbimit të inteligjencës polake për ambasadën suedeze.                 

Agjentët e Divizionit IX kishin me vete një pjesë të pajisjeve fotografike sovjetike të quajtur Kombinat.                                                    

Të korrat e tij në vitin 1982 ishin mbi 1800 dokumente sekrete suedeze, nga të cilat 174 thuhej se ishin veçanërisht të rëndësishme.

Ambasada në Varshavë u ndërtua nga Suedia në vitet 1930. 

Rezidenca e ambasadorit, ishte mur më mur me kancelarinë me një derë në kabinën e ambasadorit. 

Prandaj, vjedhjet janë kryer kur ambasadori ishte larg.

Pas shtypjes së librit, botuesi i librit Thomas Magnusson mori rreth 20 raporte të tilla të inteligjencës nga arkivat polake, të cilat tregojnë se survejimi i personelit të ambasadës kërkonte përpjekje të mëdha.

– Në raporte thuhet se detyra ishte “sigurimi i një operacioni special në Objekt Tales”.

Në çdo rast, rreth 40-50 detektivë ishin të angazhuar nga pasdite vonë deri në 03-04 të mëngjesit, thotë Mats Staffansson.

Në Varshavë, Örjan Berner mori detyrënsi ambasador i Suedisë në vitin 1984 dhe qëndroi deri në vitin 1987.

– Unë kisha shërbyer në Moskë, kështu që çështjet e sigurisë konsideroheshin gjithmonë.

Isha i vetëdijshëm se gjithçka që thuhej në ambasadë mund të përgjohej, ndaj biseda të ndjeshme bëheshin jashtë.

Por jo që ata do të ishin në gjendje të hynin dhe të futeshin në kasafortë – ata menduan se kjo nuk do të ishte e mundur, thotë Örjan Berner.

Dhe fakti është se sigurimi në ambasadën suedeze kërkonte respekt, dëshmojnë spiunët polakë:

“Kasafortat më të vështira për t'u thyer ishin në konsullatat amerikane dhe ambasada suedeze. 

Atje na u desh të kalonim një sërë sistemesh të ndryshme sigurie brenda objekteve për të arritur në vetë bunkerin – duke kaluar disa dyer të ndryshme, brava që hapeshin me çelësa dhe bravë me kombinim mekanik,” thotë njëri prej tyre në libër.

Bravat suedeze nga Rosengrens dhe FAS ishin të vështira për t'u detyruar, dhe suedezët gjithashtu i zëvendësonin bravat e tyre çdo tremujor.

“Suedezët kishin një bravë tmerrësisht të komplikuar. Na u desh të hynim atje disa netë me radhë dhe të këputeshim me bravë, dhe më pas u nxitua për të mbyllur përsëri bravën e derës (…) kur shishet e qumështit u dorëzuan në mëngjes dhe ambasada ishte gati të hapej . Ishte vërtet stresuese”.

Detaji më i bujshëm në libër është se si u kopjuan bravat.

Kjo ndodhi përmes rrezatimit radioaktiv, një metodë nga sovjetikët dhe të cilën polakët e rafinuan.

Bravat u ndriçuan me rrezatim gama “jashtëzakonisht të fortë” nga izotopet radioaktive (izotopet Cobalt-60 dhe Iridium-192).

Duke i kthyer bravat e kombinimit hap pas hapi, spiunët morën imazhe me rreze X të bravave dhe në fund kodet e sakta. 

Në ambasadën suedeze, rrezatimi u kap nga brava "rreth pesëmbëdhjetë metra larg nga sonda që kishim vendosur në kuzhinën e rezidencës së ambasadorit".

Puna i ekspozoi agjentët ndaj dozave të larta të rrezatimit, ndoshta me jetën e tyre në rrezik. 

👉🏽Në çdo rast, të gjithë ata që vdiqën më vonë thuhet se kishin kancer.

Në mesin e viteve 1980 pati një grusht shteti që zvogëloi nevojën për të depërtuar te suedezët. 

Me ndihmën e KGB-së Sovjetike, regjistruesi në distancë i ambasadës suedeze u bë më pas në mënyrë që Polonia dhe Bashkimi Sovjetik të mund të lexonin të gjithë trafikun hyrës dhe dalës në tekst të qartë.

- Një qark i integruar në regjistruesin tonë në distancë u zëvendësua, gjë që do të thoshte se komunikimi rrodhi drejt e në rrjetin elektrik deri diku afër ku u përgjua. 

Ai u përkthye dhe shkoi në departamentin e pestë të kundërzbulimit, i cili ishte në krye të Suedisë, thotë Mats Staffansson.

Polakët përkthyen dokumente për çdo gjë, nga punët e jashtme, kontrabanda e armëve Bosfor, rishikimet javore të Forcave të Armatosura dhe bisedat e ambasadorit me anëtarët e Byrosë Politike e deri te problemet me pajisjet e komunikimit të ambasadës.

👉🏽Një nga dokumentet ka edhe shënime në rusisht.

– Shërbimet e inteligjencës së Traktatit të Varshavës kishin bashkëpunim të ngushtë, deri në nivelin e detajeve. Këtu ju punoni me katër duar, thotë Wilhelm Agrell, profesor emeritus në analizën e inteligjencës.

Arsyeja e thyerjeve është se ambasadat janë të pambrojtura nga pikëpamja e sigurisë. 

Nëpërmjet tyre, vendi pritës mund të depërtojë në sistemet e mbrojtjes së tekstit dhe komunikimit të fuqisë së huaj dhe më pas të aksesojë trafikun tjetër diku tjetër. 

Ambasadat janë ishuj të vegjël në tokë të huaj ku shërbimi i sigurisë së kundërshtarit dhe sinjalizon organizatat e inteligjencës janë në shtëpi - kështu që ata kanë të gjitha atutë në dorë, thotë Wilhelm Agrell.

Imazhi i tij është se Ministria e Jashtme suedeze kishte besim të lartë në aftësinë e saj për të mbrojtur sistemet e saj, por disi në mënyrë naive nënvlerësoi rreziqet e mëdha që fuqitë e huaja ishin të përgatitura të merrnin.

- Ka ende një hendek të madh ndërmjet mbrojtjes së sigurisë dhe perceptimit të aftësive të shërbimeve të inteligjencës. 

Shumë aktorë nuk duan të besojnë, apo shpresojnë, se shërbimet e inteligjencës së huaj dhe sinjalet e inteligjencës janë aq të pacipë dhe të aftë sa zbulohen në librin polak, thotë Wilhelm Agrell.

Me rënien e regjimit komunist, aftësitë profesionale të spiunëve u shndërruan në monedhë të vështirë. 👉🏽Rreth vitit 1990, disa nga agjentët nga Seksioni IX shkuan për të punuar për ish-armikun, Shtetet e Bashkuara.

Nëse kaq shumë mund të zbulohej në vitet 1980 - a është e mundur të mbash diçka sekrete sot?

- Jo, pjesa e poshtme ka kohë që ka lënë kutinë e kartonit. 

Çdo gjë tjetër është mendim i dëshiruar. 

Asgjë e transmetuar në formë elektronike nuk është e paarritshme. Shërbimet e inteligjencës janë gjithmonë disa hapa përpara. 

Posteri i vjetër "Spiuni bashkon enigmën - mbaje pjesën tënde!" ende vlen në një masë të madhe, përgjigjet Wilhelm Agrell.

Fakte. “Të padukshmit”

Libri “De osynliga – Öststaternas best spioner” (shtëpia botuese Medströms) është shkruar nga autori polak Tomas Awłasewicz dhe përkthyer nga Mats Staffansson.

Tomas Awłasewicz (lindur 1989) është specializuar në shkrimin e inteligjencës dhe kundërzbulimit në “shërbimet speciale” polake. Libri bazohet në dokumente dhe intervista me ish-agjentë të Departamentit IX, të cilëve u jepen pseudonime, me përjashtim të gjeneralit Andrzej Kapkowski, i cili punoi për disa dekada në kundërzbulim.

Mats Staffansson (lindur më 1952) është një ambasador sllav dhe në pension me gjithsej njëmbëdhjetë vjet shërbim në Ambasadën Suedeze në Varshavë. Ai ka qenë gjithashtu ambasador në Beograd, Riga, Shkup, Prishtinë dhe Tiranë dhe shef i Departamentit Lindor të Ministrisë së Jashtme 2005-2008. Përveç përkthimit të librit, ai ka shkruar një hyrje komentuese me fotot e spiunëve nga brenda ambasadës suedeze.

https://www.dn.se/sverige/polska-spioner-knackte-uds-alla-sakerhetssystem/

Polska spioner knäckte UD:s alla säkerhetssystem

Polska spioner lyckades på 1980-talet forcera alla säkerhetssystem på Sveriges ambassad i Warszawa.

– Att bryta sig in i valvet, det trodde man inte var möjligt, säger Örjan Berner, Sveriges tidigare ambassadör i Polen.

Bakom inbrotten stod topphemliga Avdelning IX, som med risk för sina liv använde en högst anmärkningsvärd metod.