Kategori
Uncategorized

Selaniku, poetet dhe shkolla shqipe.

Ata e shkruan me penë të arte emigracionin, hallet, problemet, gëzimet, dhe dertet.

Ata e deshen atdheun, dhe i kënduan atij, e deshën jetën dhe i kënduan asaj, e dashuruan poezinë dhe ngelën përjetësisht brenda vargjeve saj.

Ata e deshën gjuhën e nënës, dhe kontribuan që ajo të mos humbte ndër fëmijët shqiptarë nëpër botë…

Dikush jeton shumë por sle azgje, ata jetuan pak por lanë shumë…

Nga Dega e Blertë Selanik.

Ziko Kapurani

(Janar 1951-Tetor 2012)

Te mbetem ballade

Nuk dua te thahem mbi dhe

nga vitet te bie i kalbur

me pluhur nga kockat mos ngre

re krimbash dembele,te dhjamur.

Te shkoj kur akoma kam gjethe

me zogj ciceronjes ne dege,

keshtu qe shkoj qe te mbetem

nje mall i trazuar,i nxehte.

Papritur te ndahem ne mes

si tel’ i kitares nga dridhjet,

me nje lis te goditur rrufesh

te mbetem ballade nder vite

Dashmir Zace

Sa e mjere jeta…

Syte e saj shigjete qe plagosin zemrat,

fustani ngjyre hene, permbi kurmin derdhur.

Lerme pak te clodhem nen harkun e gjoksit,

a duart permbi te ti le duke bredhur…

Mbi ujvare te flokeve te shtrij me pas doren,

te dehem ne ate arome pranvere.

S’me trembin te thirrurat e pasthirrmat te tjereve,

As syte kureshtare mbrapa dere….

Ku te kam pare para se te njihja,

Dea a Rozafa brenda teje futur…

kete ”veper arti” sikur mos te shihja,

jeta sa e mjere do me ishte dukur…

Llambi Gjikuli

Celja e sytheve

Nje portokalle celi nje gjeth

U rrezuan yjet, u verbua hena,

Nata perziente merzine e vet

U marrosen gjinkallat nga kenga.

Petalet e bajames

Petalet e bajames mbi floket e tu rane

Mos me pyet, e dashur, kush ti dhuroi stolite

Mes prehjes se vales, tingellon nje kitare,

Nga bukuria jote nje meteor u mbyt.

Dega e Blertë Selanik

Lini një koment