Vilson Blloshmi – Saharaja
Saharaja,larg është Saharaja
Saharaja shkëmb e rërë e gurë
Që ka shok veç emrin saja
Dhe ngaqë s’sheh ëndërra s’sheh as drurë
Saharaja sdi të ëndërrojë
Ajo bluan gurë me mënt’ e sajë
Saharaja s’ka këngë të këndojë
Saharaja s’ka as lot të qajë
Saharaja nuk ka miq e shokë
Saharaja nuk ka bijë e birë
Saharaja është një copë toke
Thonë se dhe me natën nuk shkon mirë
Natës s’i pëlqen në Sahara
S’i pëlqen të ketë veç gurë e shtrojë
Fjalë e dashuri e njerëz s’ka
Perç’ e saja e zezë s’ka çtë mbulojë
As dhe një s’e di si është katandisur
Me kët’ plagë mbi shpinë rruzullimi
Por se thonë në botë është stisur
Kur i duhej njerëzisë mallkimi
Kur ai për keq e mban në gojë
Saharaja e mban vesh e qesh
Saharaja fillon të gëzojë
Kur në të mallkohemi mes nesh
E kur bije ndrojtur rrez’ e diellit
Dhe mbi gurët e pamyshkët ndrit
I ngjan vello savani i qielli
Shkretëtirës shket e shkrepëtit
Peandaj, kur urrejtje e fortë e nxehur
Mbi dikë mallokon e shfryn e shanë
Që nga skuta del kujtimi i dehur
Dhe thërret menjëherë Saharanë
Kur mallkimi ç’fryn e kur kujtimi
Në pusinë e harresës tret…
Kur hyn dielli e kur hesht thëllimi
Shkretëtirë e shkretë mbetet shkretë.
25.10.1973
25.10.1974
AL in Sweden. 