Ikni bij, ikni udhëve të botës dhe lini qyqet të vajtojnë në atdhe

Drama e rilindjes shqiptare.

Ikni bij të atdheut të marrë peng, ikni anipse atdheu është peng

I lidhur me zingjirë prej disa bij kurvash mbetje të komunizmit vrastar

Ikni se do të vijnë dreqnit ndoshta ta shpëtojnë atdheun që e braktisin bijtë e vet

Që ikja u duket trimëri dhe lotin e dinë qëndresë

Ta shpëtojnë prej hajnave, kopukëve, bijve të së keqës

Ikni në kërkim të ndonjë qeverie tjetër që nuk shkreton atdhe.

Ikni dhe shpirtin tim merreni me vete.

Ikni vëllezër, ikni bij të këtij atdheu plak që nuk i hyn askujt në punë

Të këtij atdheu të përdhunuar që dergjet në shtratin e vdekjes

Pa pasë fuqi as të mallkojë dhunuesit e tij.

…

Ikni bij, ikni udhëve të botës dhe lini qyqet të vajtojnë në atdhe

Lini korbat të ngihen me sy e mëlqi të njerzve që s’kanë fuqi

Të ngrihen në këmbë, të mbysin me pështymë një qeveri.

Ikni pa provuar të mateni me dhunuesit e atdheut, ikni se ikja

Është trimëri më e madhe se qëndresa, në ikje nuk vdes

Ndërsa në qëndresë mund të bëhesh hero që vdes për bukë

Hero që ha thonjtë e tu, hero që ngrihesh dhe vret dhunuesit e atdheut

Hero që shporr dhe dëbon përtej varrit dhunuesit e atdheut.

Ikni bij se koha e herojve ka vdekë e ju nuk jini bij të asaj kohe

Ikni por më parë hapjani një varr atdheut që të mos i dergjet

Kufoma në udhë, të mos ia shkelin kufomën me këmbë

Të mos ia pshurrin kufomën qentë

Të mos ia shqyejnë korbat që po nxjerrin sytë e të nesërmës tuaj përditë

Dhe ju heshtni e thoni me vete, ç’po na duhen sytë.

Shtijeni në varr, në një varr të thellë, më të thellë se sa duhet

Hidhjani një grusht dhe`, një mal me dhe` që atdheu të mos çohet lugat

Të mos çohet lugat të hajë ëndrrat tuaja, të nesermën tuaj në dhera të huaja

Të mos çohet lugat të hajë qeveritë që u dëbojnë ju prej atdheu

Të mos qohet lugat të trembë fëmijët tuaj të nesërm me origjinë shqiptare

Që ndoshta do kenë turp që kanë origjinë shqiptare.

Hidhjani sipër varrit gjithë urrejtjen tuaj atdheut, urrejtjen që u bëhet

Aeroplan, tren, anije dhe ju mban në krahë në udhën e ikjes

Urrejtjen që ju bëhet lot se ishit të pazotë në qëndresë

Që zgjodhët rrugën e ikjes në vend të qëndresës kundër vampirëve

Që shqyejnë atdheun tuaj.

Hidhjani sipër varrit gjithë dashurinë tuaj ju që shqiptarë do të mbeteni

Kudo që të frymoni në botë

Ju që do të mendoni shqip e fëmijët e tuaj do të krenohen me atdheun tuaj.

Derdheni gjithë lotin mbi varrin e thellë të atdheut

Që të çimentohet dheu përmbi varr

Të mos e marrë era e ta shplojë kufomën e atdheut që s’kalbet kurrë

Të mos e marrë era e mallit ta sjellë në dhera të huaja ku jetoni të huaj

Vdisni të huaj, kalbeni të huaj, shaheni të huaj, duheni të huaj

Urreheni e përbuzeni të huaj, mashtroheni të huaj.

Ikni bij të atdheut të marrë peng, ikni anipse atdheu është peng

I lidhur me zingjirë prej disa bij kurvash mbetje të komunizmit vrastar

Ikni se do të vijnë dreqnit ndoshta ta shpëtojnë atdheun që e braktisin bijtë e vet

Që ikja u duket trimëri dhe lotin e dinë qëndresë

Ta shpëtojnë prej hajnave, kopukëve, bijve të së keqës

Ikni në kërkim të ndonjë qeverie tjetër që nuk shkreton atdhe.

Ikni dhe shpirtin tim merreni me vete.