Turi. Pishtari i Demokracisë Artur Kreka/

Turi.

Pishtari i Demokracisë Artur Kreka/

Ndoshta pak kush ka pasur fatin ta njohi nga afer Turin, ish mundësin kampion të Skëndërbeut, një djalë i qeshur, i qetë dhe i respektuar nga qytetarët Korçarë.

Ti je ai…..

Ti je Turi….ai që me shokët i hodhet lakun në fyt përbindëshit!?

Ishte mbremje, ndoshta dhe mesnatë, të lodhur po bënim kontrollin e autobuzave të fundit që vinin nga Greqia.

Ti je ai…..
Eh mor bir, po te kam kërkuar në qiell dhe të gjej në tokë.
Nuk më njeh, unë po, të kishim idhull, krenoheshim me ty, atë ditë isha edhe unë aty në shesh, ndonse jo si ju, jo në rresht të parë , por isha aty në shesh, ju pashë. Ju pashë se si sfiduat diktaturën dhe ja hodhët lakun në fyt përbindëshit. Ju shihja dhe gëzohesha, brohorisja edhe unë mes turmes se madhe qytetare, atë ditë Korça u çlirua nga një çiban i zi, atë ditë për herë të parë Korça mori frymë lirshëm

Eh Turi Turi, sa paske ndryshuar.

Nga ajo ditë nuk të pashë më megjithë se kisha dëshirë të të takoja të të përshëndesja ty, atë djalin muskulos, mundësin kampion që me shokët e tu na nxirrnit gjithmonë faqebardhë.
Koha na ndau mor bir, por ideali dhe shpirti kurrë. Jetoj larg shumë larg nga Shqipëria, dhe rrallë vi, por ja sot fati ma dha të të gjej, të të shoh nga afër, të të përqafoj mor bir, dhe sytë e plakut lotonin pa pushim duke përqafuar shokun, mikun dhe kolegun tim Turin.

Vërtet sytë e të dyve ishin mbushur me lot, ata ishin përqafuar si Babë e Bir.

Pa dashur shoh se lot po dilnin edhe nga sytë e mij dhe të emigrantëve të tjerë që ishin në autobus. Lot mallëngjimi dhe gëzimi.

Kam pyetur për ty mor bir, kam pyetur… gëzohem që je mirë. Ja rastesia me beri te te takoj dhe të të përqafoj.
Kohë që e kisha ëndërruar të të takoja.

Dhe ja erdha të pashë u kënaqa, nxorra mallin e atyre ditëve kur ju vutë jetën tuaj mbi gjithshka.

Eh Turi Turi…..me duar që i dridheshin nxorri telefonin dhe mu lut ti bëja një foto me kolegun tim Turin. Do ja u nis tani nipërve atje larg dhe tju them,,,e shihni e takova Turin mikun tim të lirisë, Turin që hoqi zvarrë përbindëshin, atë që ju e njihni vetëm nëpërmjet tregimeve të mija.

Të dy të përqafuar ju drejtuan kafes, bisedonin gjithë mall.

Nga larg dëgjoheshin fjalët e tij mallëngjyese, eh Turi Turi, shyqyr që të pashë mor bir, u çmalla dhe u kënaqa.

Kam 6 niper e mbesa, të gjithë të njohin, dhe a e di pse? Unë atje në kontinentin e largët nuk ju tregoj përralla, por historinë e Shqipërisë, për heronjtë e saj që shkatërruan diktaturën dhe i sollën lirinë, ju tregoj për Azemin me shokë, ti je njëri prej tyre o Turi.

E Turi Turi, të mbaja mend ashtu si atëhere sportist, përballë diktaturës dhe ashtu do ngelesh gjithmone ne syte e mij.