https://www.facebook.com/share/p/1M4zYUA1rm/?mibextid=wwXIfr
Profesorit tonë – Berti (Robert) Sadikaj, nga ish nxënësi i tij – Piktori,Nesti Maçolli /
Të dashur bashkëqytetarë,
ka njerëz që, me praninë e tyre të qetë e të mirë, na shoqërojnë gjithë jetën. Nga ata që nuk i harron zemra, sepse prekjet e tyre të mira mbeten gjatë, si drita e një kandili që nuk shuhet. Një prej këtyre njerëzve të rrallë është profesor Robert Sadikaj – për të gjithë ne, thjesht mësues Berti.
Ai nuk ishte vetëm mësues. Ishte mirësia që ecte ngadalë në korridoret e shkollës, buzëqeshja që e bënte çdo orë mësimi më të butë, një dorë që udhëhiqte me dashuri dhe me durim. Kudo punoi, në qytet apo në fshat, ai la pas një shteg drite që brez pas brezi vazhdon të ndriçojë.
Rruga e tij arsimore nisi herët, në shkollën “Koli Gusho”, aty ku edhe unë pata fatin të isha nxënës i tij.
Biologjia, lënda që ai e adhuronte, shndërrohej në duart e tij në një udhëtim të mrekullueshëm.
Ballsamimet e shpendëve, të krijuara me kujdesin e një artisti, i jepnin kabinetit jetë dhe na bënin të ndiheshim sikur po prekeshim vetë natyrën.
Profesor Berti na mësonte jo vetëm shkencë, por edhe ndjeshmëri.
Edhe kur e çuan në shkolla të tjera, në fshatra të largëta, punoi me të njëjtin zjarr të qetë, me të njëjtin përkushtim. As vështirësitë, as zhgënjimet nuk ia shuan dot dëshirën për t’i shërbyer nxënësve.
Ai mbeti mësuesi model, njeriu që i donte të gjithë dhe që prej të gjithëve u desh shumë.
Por le të dëgjojmë edhe fjalët e atyre që e kanë njohur nga afër:
Fjalët e Myslim Topallit:
“Profesor Berti ishte një shembull komunikimi, një dritë e butë për ne të rinjtë. Kabineti i zoologjisë, grupet artistike, orët e pasdites – të gjitha mbajnë firmën e tij. Kujtimet me të janë ndër më të bukurat që ruaj. I uroj shëndet dhe qetësi pranë Vexhidenes, shoqes sonë të fëmijërisë.”
Guri Bega shton me mall:
“Berti nuk ishte vetëm mësues, ishte artist në shpirt. Nuk kishte mur në Rrodokal pa gjurmën e penelit të tij. I uroj jetë të gjatë këtij njeriu të artë.”
Fled Oparaku
Ah sa bukur profesor Berti, te lumte dora o Nesti, e ke qare portretin e te madhit legjende e Arsimit dhe me gjere , e profesor tone, ka dhene e ka dhene gjithmone e ne vazhdim , profesori yne i nderuar, respekte dhe dashuri per Bertin tone!
Avdulla Cano
Bravo Nesti Macolli ,dedikim i vërtetë dhe i merituar. Edhe prtretin e ke skalitur po aq bukur..!
Maliq Torra
Gjithmonë dhe më magjishëm , gjithmonë edhe më të shpirtëzuar nëpërmjet lapsit mjeshtëror Tuajin portretizimet e personazheve që janë pasaporta të certifikuara mjeshtërisht nga Arti tashmë i Kombtarizuar made in Maçolliane !
Klinika Erton
Qe nga shkolla 7 vjecare Koli Gusho une ruaj kujtimin dhe respektin me te madh per prof. Berti Sadikaj. I uroj shendet e jete te gjate. Faleminderit Nesti per perkushtimin e talentin tuaj per evidentimin e figurave te qytetit tone.
Sot, më shumë se kurrë, ne e ndjejmë se çfarë do të thotë të kesh pasur një mësues si profesor Berti.
Një njeri që nuk të mëson vetëm të dish, por të ndjesh.
Jo vetëm të kuptosh, por të respektosh.
Jo vetëm të rritesh, por të bëhesh njeri i mirë.
Prandaj sot, me mirënjohje të thellë, i themi:
Faleminderit, profesor Berti, për çdo ditë që i dhe shkollës.
Për çdo fëmijë që e more për dore.
Për çdo zemër që e preke me art dhe mirësi.
I urojmë shëndet, paqe, e vite të bardha pranë bashkëshortes së tij, mësuese Vexhidesë.
Respekt e nderim i përjetshëm për ju.
Qoftë e lehtë drita që vazhdoni t’i jepni këtij komuniteti.
Por … veprimtaria e këtij intelektuali nuk mbaron vetëm me edukimin e brezit të ri …
Në fillim të viteve ’90, kur Shqipëria kërkonte të çlirohej nga frika dhe të ndërtonte shpresën, Berti ishte aty — mes të guximshmëve që ngritën zërin për liri dhe demokraci. Ai kontribuoi jo si politikan profesionist, por si intelektual i ndershëm, si qytetar që besonte se vendi i tij meritonte më shumë. Ai besonte se ndryshimi nuk është dhuratë, por detyrë.
—————————-
Si mësues, Berti mbeti gjithmonë njeriu që gjente kohë dhe forcë të jepte jo vetëm dije, por edukatë, kulturë, vlera. Nxënësit e kujtojnë si njeriun që dinte të dëgjonte, të kuptonte, të udhëzonte. Shumë prej tyre sot janë profesionistë e prindër që mbartin brenda vetes edhe pak nga drita e Bertit.
Kur mori detyrën e sekretarit të Bashkisë së Pogradecit, ai e ushtroi me thjeshtësi e ndershmëri.
Nuk u shpërputh asnjëherë mes asaj që predikonte dhe asaj që bënte.
Zyrën e pa si shërbim, jo si privilegj. Dhe kjo e bëri të respektuar, sepse njerëzit e ndjejnë kur një njeri punon me zemër.
Sot, kur kthejmë kokën pas dhe kujtojmë figurën e Bertit, kemi vetëm një fjalë: mirënjohje.
🔹Mirënjohje për qetësinë e tij.
🔹Mirënjohje për sakrificat e heshtura.
🔹Mirënjohje për ndershmërinë që nuk e tradhtoi kurrë.
🔹Mirënjohje për kontributin e dhënë, pa kërkuar asgjë në këmbim.
Këta intelektualë, këta njerëz të heshtur e punëtorë, janë shtylla morale e komuniteteve tona.
Falë tyre, Pogradeci ka historitë e tij të bukura.
Falë tyre, brezat e rinj kanë shembuj për t’u mbështetur.
AL in Sweden. 