Gjeostrategjia: Afrika, Rusia dhe Rënia e Sirisë
Objekti detar i Tartusit dhe baza ajrore Hmeimim – bazat e çmuara ushtarake të Moskës në krahun jugor të NATO-s, tani janë peng në një lojë të madhe shahu gjeopolitike.
Këto baza, të cilat kanë lejuar Rusinë të projektojë fuqinë e saj ushtarake në Mesdheun lindor, kanë shërbyer gjithashtu si një qendër logjistike kryesore për operacionet e Rusisë në Afrikë – një tjetër element i ambicies së Putinit për të zgjeruar gjurmën globale të Moskës, duke sfiduar SHBA-në me ndikim në atë kontinent.
Nga shoqërimi, humbja do të jetë edhe ajo e Kinës me një kusht të rëndësishëm. Ashtu si molekulat në natyrë, gjeopolitika nuk toleron vakum dhe kjo situatë gjeopolitike është një humbje për Rusinë, Kinën dhe Kuartetin e Kaosit, si dhe një mundësi për Amerikën dhe Evropën që të “lëvizin shpejt dhe të krijojnë diçka”.
Burimet e shumta të erës, diellit dhe gjeotermale të Afrikës mund të kombinohen me risitë shkencore dhe teknologjike të Amerikës dhe Evropës në procesin e zhvillimit ekonomik të Afrikës.
Tre laboratorë universitarë gjermanë dhe dy laboratorë kombëtarë amerikanë kanë zbuluar se burimet minerale që janë të bollshme në pjesë të Afrikës mund të përdoren për të bërë më efikas procesin e fotolizës, shndërrimin e ujit në oksigjen dhe hidrogjen.
Hidrogjeni që rezulton mund të përdoret më pas për energji të pastër, së bashku me burimet e erës, diellit dhe të energjisë gjeotermale të Afrikës për të fuqizuar zhvillimin ekonomik të Afrikës; zhvillimi ekonomik i popullsisë në rritje më të shpejtë në botë, jo i vogël.
AL in Sweden. 