Muaj: Tetor 2019

Nga Rexhep POLISI

Botimi i një libri përbën një gëzim të veçantë për çdo lexues, mirëpo kur bëhet fjalë për botimin e një libri për dy poetët martirë, Vilson Blloshmi dhe Genc Leka, ky gëzim është i shumëfishtë.

Këtë ndjesi përjotova kur mora në duar librin ”Poetët martirë Vilson Blloshmi dhe Genc Leka në shtypin shqiptar”, përgatitur për botim nga vëllai i Vilsonit, Bedri Blloshmi.

Libri ka në përbërjen e tij dy ese të shkrimtarit Ismail Kadare si dhe shkrime dhe poezi kushtuar dy poetëve martirë që janë botuar në shtypin shqiptar nga autorë të ndryshëm.

Kadare shkruan ndër të tjera se, pushkatimi i Vilson Blloshmit dhe Genc Lekës, ka shënuar një rekord të ri në hierarqinë e zezë të së keqes në këtë planet. Këtë rekord të turpit e ka arritur, për fat të keq, Shqipëria komuniste.

Në letërpërgjigjen dërguar vëllait të Vilsonit, Bedri Blloshmi, Kadare shkruan se, “bashkë me dramën që ka goditur familjen e fisin tuaj, dramë që pati si akt të fundit pushkatimin e dy poetëve martirë, vëllait tuaj Vilson Blloshmi dhe kushëririt tuaj Genc Leka, letra e juaj ngre disa nga çështjet themelore të moralitetit jo vetëm të kulturës e letërsisë shqiptare, po të krejt epokës.

Vite më parë, nëpërmjet historianit Uran Butka, jam njohur me dosjen e dhimbshme të dy poetëve martirë, Blloshmi dhe Leka. Që nga ajo kohë, siç mund të jeni në dijeni, shumë herë, e në mënyrë të përsëritur, në libra, shkrime e intervista, përpara publikut shqiptar e ndërkombëtar, kam folur për këtë tragjedi. E bashkë me të kam ngritur çështjen e arkivave sekrete, duke kërkuar hapjen e tyre pa asnjë kusht”.

Mirëpo deri më sot asnjë nga xhelatët dhe persekutorët e dy poetëve martirë nuk ka shkuar para drejtësisë. Jo vetëm kaq, por shkrimtarja Diana Çuli që bëri ekspertizën e poezive që i dërgoi ish-Sigurimi i Shtetit dhe që çuan në pushaktim poetin Genc Leka është propozuar për të qënë anëtare e Këshillit Kombëtar të Radio-Televizionit Publik shqiptar.

Sot xhelatët dhe persekutorët e regjimit komunist apo oficerët e ish-Sigurimit të Shtetit emërohen në poste të rëndësishme në zyrat shterërore, ndonëse duhet të ishin para drejtësisë për krimet makabre që kanë kryer.

Vilson Blloshmi dhe Genc Leka bënin pjesë në radhët e familjeve kundërshtare të regjimit komunist. Për këtë arsye ata u burgosën, torturuan dhe u pushkatuan nga regjimi komunist.

Fisi Blloshmi dhe Leka në Bërzeshtë të Librazhdit ishin fis patriotësh për më shumë se 100 vjet. Ata kontribuuan për arsimin, si patriotë dhe atdhetarë, që nga patrioti Hajdar Blloshmi dhe deri te poetët e pushkatuar Vilson Blloshmi dhe Genc Leka. Sot në fshatin e largët mbetet vetëm kulla e Blloshmëve. Në fshatin, ku lindën patriotë dhe atje ku ngrit shkolla e parë shqipe, para asaj të Korçës, nuk ka asnjë muze që t’ia transmetojë historinë brezave.

Genc Leka lindi mw 1941, ishte 36 vjeç kur u ekzekutua vitin 1977. Prej vitit 1959 ishte vënë në përpunim të organeve të Sigurimit të Shtetit. U arrestua më 31.8.1976.

Vilson Blloshmi lindi mw 1948, ishte 29 vjeç kur u ekzekutua nw vitin 1977. Raportimet e para për të nga Sigurimi janë nga viti 1966, ndërsa ndjekja aktive është nga viti 1970. U arrestua më 5.8.1976.

Çështja e trajtimit të dy poetëve Vilson Blloshmi e Genc Leka në një proces agjenturialo-operativ të centralizuar nis në maj 1975. U implikuan 39 persona. Regjimi kërkoi të lidhte gjoja “sabotimet” në kooperativë me një grup “armiqsh” ishin familje kulakësh, në krye të të cilëve qëndronin intelektualë si poetët Blloshmi e Leka. Për këtë arsye u nxorën në gjykim 8 të pandehur, një pjesë e të cilëve u përdorën për të dënuar të ekzekutuarit (formulë e njohur kjo e proceseve komuniste). Bedri Blloshmi u arrestua më 3.4.1976. Pas një hetuesie të gjatë e barbare, përfshi trajtimin e ekspertizave letrare, gjyqi ndaj tyre në kinemanë e Librazhdit ishte një demonstrim i urrejtjes klasore, një triumf i ligësisë ndaj të drejtës e moralit njerëzor.

Për vite me radhë këtë çështje e ka zbardhur me përkushtim të veçantë, Bedri Blloshmi, i dënuari i tretë i këtij procesi, vëllai i Vilsonit, i cili arriti të zbulojë vendpushkatimin e tyre, si dhe të grumbullojë një dokumentacion të bollshëm, një pjesë të së cilit e ka botuar.

Procesi ndaj poetëve u zhvillua në Librazhd më 6-13 qershor 1977. Me vendimin nr.45, datë 13.6.1977 Gjykata e Rrethit Librazhd, i dënoi poetët me vdekje, pushkatim dhe Bedri Blloshmin me 25 vjet burgim.

U la në fuqi nga Gjykata e Lartë me vendimin nr.202, datë 2.7.1977. Më 16.7.1977 Presidiumi i Kuvendit Popullor njoftoi refuzimin e faljes së jetës. Një ditë më pas, ministri i Punëve të Brendshme nxjerr urdhërekzekutimin, i cili realizohet më 17.7.1977. Nga kërkimet e bëra, nuk është arritur të gjendet procesverbali i fjalës së fundit të poetëve.

Bedri Blloshmi ka një meritë të veçantë sepse me përkushtimin e tij ka arritur që të mbledhë dhe të publikojë krijimet e dy poetëve të pushkatuar si dhe të gjithë krijimtarinw dhe veprimtarinë e tyre të çmuar.

Libri ”Poetët martirë Vilson Blloshmi dhe Genc Leka në shtypin shqiptar” pasqyron një pjesë të shkrimeve dhe krijimeve të publikuara kushtuar dy poetëve martirë, por besoj se ka ende shumë për të shkruajtur për ta…

VILSON BLLOSHMIT

Rexhep Polisi

Unë s’kam qenë në Sahara,

As në ëndrra s’e kam parë.

Saharaja njerëz ha,

Saharaja, tokë e tharë…

Unë s’kam qenë në Sahara,

As Vilsoni nuk pat shkuar,

Veç, kur shkroi vargjet për të,

Fundin kurrë s’e kish menduar.

Çdo vargu plumba i lëshuan,

Poetit që ndanë nga kjo jetë.

Mu në zemër e qëlluan,

Saharaja, ç’ferr i nxehtë!

Do të shkoj në Sahara,

Shpejt a vonë, do të shkoj.

Në më djegtë zjarri i saj,

Atë zjarr do përvëloj…

Bejte nga populli ( mbledhur rrugëve te TIRANES )

Kush len prej mace

Gjuen per mi

Kështu n’a thanke

Një fjalën’malsi

Lala Eri djalë i ri

Me shetit në shtatë Krajli

Nuk e gjen shoqin e tij

Për mashtrim n’daç për hajni

Lali Eri djalë i djalit

Djersa çurk po i shkon ballit

Tuej punue për ketë Shqipni

Po m’a shumë për xhepin e tij

Ku lind djelli e lenë hana

M’a kopil nuk e bane nana

M,a kopil e m’a zog thiu

Hyn kudo posi hynë miu

Tuj marrë tituj , u lodh i shkreti

Dyerve të botës mbeti

Paj ati ja kjasha nanen

Leshe e li bani Tiranën

Ky kopil sundon Tiranen

Se njeh baben njeh veç nanen

Se ka shoqin n’tokë as n’qellë

Me hibrit thue ashtë mbjellë

2

Bani dasem ky fare horri

Njëmi e ca dasmor mblodhi

Në kalanë Gjirokastrite

Ndrite Lali Eri ndrite

Me njëmij e ca dasmorë

Harlisen t’kapur dorë për dorë

U shkelqen e tanë fëtyra

Ca nga shendeti ca nga lyra

Gjirokastra po buçet

Tundet toka per ibret ( haj medet )?

S’te ’eshtë çue biri prej vorri

Po martohet lalë erë horri

Po buçet e ushton toka

Erjonika po u martoka

Po buçet ,gëzon Tirona

Dasmen erit ja banë moma

Me kursimet t’ nanës shkretë

E ka mbledh gjithë ket miletë

Se njëherë burri martohet

Djal i nanes të trashigohet

I kursej e shkreta nanë

Tuj hek keq rrugve n’Tiranë

Rrugve te botes tuj lujtë dybekun

Per t’a mbajtë ngrehur dyfekun

3

Ja si e meson gjyshja plakë

Nipin e vetë topolak

Pusho shpirtë mos qaj me lotë

Se çdo gja sot është e kotë

Duhet t’punosh me tregti

S’ka njeriu ma leverdi

Ti jep gjyshja këshillat ty

N’daç me u ba Eri i ri

Do t’mesoj nëna ç’eshte tregtija

Ta meson nena ç’eshtë partia

T’ ‘ bahesh si lalë er Velia

Kryetar në bashki

T ‘ duhet rrugve me shetitë

N ‘dorë kaçilen fiq me shitë

I meson t’gjitha horllitë

Siç thonë maloktë , kopilitë

Të duhet dhe ndoj B…. me lpi

T’edushkave me shok shumë

Ndryshe nipçe shkon për lumë

E s’ka burr që të bane derman

Rrugen po t’a tregon nana

rezil te bane e gjithë Tirana

Nipçe i nanës shkon per lesh

Të bahet jeta lesh e pshesh .

Jeta ka me tu ba ferr

Ke me mete si qeni n’terr

Ke me u ba po me pi helmin

Ne se partija ta ven shqelmin

Nana këto punë fort mire i di

Pak me rrena e shumë dredhi

Ku me pare e ma shume me dokrra

Ke me i rrejte si pulat n’kokrra

3

Besomeni miq te dashur

Se ashtë e vertetë

Kush ka shitun shpirtë e zemer

Bab e nanë i shet

O zot deri kur

Do të durojmë

Këta B…………..

Të na sundojnë

O zot deri kur

Do të durojmë

Zëmrat e nënave

Për bijtë të lengojnë

O zot deri kur

do të durjmë

kete toke te lashtë

Ta lëmë të renkoj

Ngreu në këmbë

O djaleri

Merre përpara

Ketë lakuni

Dhjetor I ri

Për Shqiperi

Në Shqipëri janë vetëm 10 biznese Suedeze ndërsa në Serbi 200.

Elsa Hastad: Të përmirësohet klima e biznesit janë 10 kompani suedeze në Shqipëri, 200 në Serbi

Ambasadorja e Suedisë në Shqipëri zonja Elsa Hastad, në intervistën saj të parë televizive në Emisionin PASSPORT të gazetarit Arbër Hitaj në RTV SCAN, thotë se krimi i organizuar shqiptar është një dhimbje koke për Bashkimin Europian, por edhe për vetë Shqipërinë, prandaj duhet të luftohet kudo.

Në lidhje me ekonominë Ambasadorja thotë se duhet të përmirësohet klima e biznesit, sepse për momentin në Shqipëri janë vetëm 10 biznese Suedeze ndërsa në Serbi 200.

Intervista e plotë e dhënë për gazetarin, Arbër Hitaj

Zonja ambasadore fillimisht me lejoni t’ju falënderoj që pranuar të jeni pjesë e emisionit tim PASSPORT në Radio Televizionin Scan, është vërtetë kënaqësi.

Arbër të falënderoj, të uroj mire se ardhjen në rezidencën e Ambasadës Suedeze në Tiranë, që është e re. Jam e gëzuar që ti ke ardhur këtu.

Më lejoni të them, që është një ambient shumë i këndshëm.

Jemi ende duke pritur disa mobilje suedeze dhe do të jetë më e plotë. Prandaj duhet të rikthehesh.

Prej sa kohësh ndodheni në Shqipëri?

Tani u bënë rreth 6 javë. Kam mbërritur në 1 shtator.

Po përsa i takon impresionove të para?

Janë shumë pozitive. Shqipëria është një vend shumë i bukur. i ka të gjitha. Njerëz të mirë, njerëz të zgjuar. Vend i bukur, dhe një politikë interesante.

Me aq kohë sa keni këtu, a keni një qytet të preferuar?

Kam udhëtuar pak. Nuk mund të them ende se kam një qytet të preferuar, por më pëlqejnë shumë malet, por gjithashtu edhe deti. Kemi male edhe në Suedi, por janë pak të izoluara nuk kanë asnjë gjë afër, siç e keni ju. Kam drejtuar makinën në disa zona pak dramatike, dhe më ka pëlqyer shumë.

Në postimin tuaj të pare që kur erdhët në Shqipëri, ju bëtë një postim ku përmendnit ushqimin e qëndrueshëm, çfarë donit të thonit?

Po, thashë domate. Po unë e postova dhe ajo që desha të thoja kishte lidhje me qëndrueshmërinë. Qëndrueshmëria është shumë e rëndësishme, por për mua është gjithçka. Është sjellja jonë, është klima, është industria e veshjeve, janë shkëmbimet tregtare. Është integrimi në Unionin Europian për Shqipërinë, ju duhet të keni punë të qëndrueshme, ekonomitë qëndrueshme. Por ne në Suedi kemi Greta Thunberg, që është modeli se si një njeri, mund të bëjë ndryshimin me sjelljen e saj. Unë besoj se duhet të ndalemi dhe analizojmë pak më shumë sjelljen tonë se çfarë jemi duke bërë. Për tu rikthyer te postimi, kam dëshirën që të blejë dhe konsumoj ushqim shqiptar, nuk dëshiroj të importoj ushqime nga Suedia me avionë. Po jam pak e apasionuar për qendrueshmërinë.

Më lejoni të them se edhe unë jam një admirues i Greta Thunberg.

Shumë mire edhe unë, të falënderoj.

Doja të kalonim te raportet ekonomike mes 2 vendeve tona, si do i vlerësonit ato?

Nëse jemi duke folur për shkëmbimet tregtare, padyshim që shifrat janë shumë të ulëta. Do të dëshiroja shumë të shikoja kompani suedeze, që të vijnë në Shqipëri. Por edhe kompanitë e vogla, innovative. Kemi kaq shumë për të ofruar, prandaj besoj se mund të kemi raportet shumë të mira ekonomike. Nuk kemi shumë kompani suedeze, por janë disa, rreth 10 të tilla. Por nëse shikon në shtetet fqinje, në Serbi për shembull janë rreth 200 kompani. Padyshim që ka shumë hapësirë për përmirësim.

Image

Cilët janë sektorët që ju shikoni, se ka më shumë potencial në raportet mes 2 vendeve tona?

Janë disa. Mjedisi apo energjia. Ju keni hidroenergjinë, dhenë këtë fushë Suedia është ndër vendet më të zhvilluara në këtë aspekt. Që lidhen me eficëncën e energjisë, për të cilën kemi shumë për të ofruar. Pastaj kemi fabrikat e prodhimin, apo në industrinë e veshjes. Kemi shumë kompani dizajni, dhe mendoj se ata do të dëshironin të prodhonin produktet e tyre në rajonin tuaj, Shqipëria mund të jetë një vend i përkryer për këtë. Kjo lidhet dhe me fuqizimin e ekonomik të grave por edhe me fuqizimin ekonomik në tërësi, por që kanë të gjitha një lidhje, që është integrimi në Bashkimin Europian.

Si do ta vlerësonit klimën e të bërit biznes për kompanitë e huaja në Shqipëri, ja u bëj këtë pyetje se ka shumë debate që lidhen me taksa të larta, një administrate tatimore jo shumë eficentë, si do e vlerësoni në opinionin tuaj?

Kjo është një pyetje shumë e mirë. Unë mendoj se nëse një kompani e huaj do të investojë në vend të huaj, ka nevojë përparashikueshmëri. Duhet të set i mirë i shtetit të së drejtës, të duhet që e drejta e pronës të jetë të vendin e vet, me pak fjalë do të shkosh në një ambient të sigurt. Në një vend që ti ke besim. Sepse biznesi ka shumë të bëjë me besimin. Është pak e vështirë edhe për mua për dhënë një qëndrim në detaje, por këto janë ato pika që unë besoj një biznesi suedez do të kërkonte të kishte në mënyrë që të vij dhe të investojë në Shqipëri.

Një çështje tjerë për ekonominë shqiptare është padyshim turizmi, një nga shtyllat kryesore të ekonomisë tonë. Ka patur mos gabohem gjatë sezonit të verës edhe fluturime direkt, por çfarë mendoni se mund të bëhet më shumë?

Po ka patur fluturim direkt. Më lejo të them që është një pyetje shumë e mire kjo për turizmin. Por unë besoj se nevojitet që të kemi fluturime direkte gjatë gjithë vitit jo vetëm sezonale. Për momentin e kemi vetëm gjatë sezonit turistik. Unë besoj se turizmi paraqet një potencial të jashtëzakonshëm për turistët suedezë që të vijnë dhe vizitojnë Shqipërinë. Duhet ti rikthehem pak termit tim qëndrueshmëri, por edhe në turizëm. Dua të them pra me kapacitete akomodimi pak me të vogla. Duke përdorur natyrën dhe ambientin në mënyrën më të mirë. Besoj se Shqipëria e ka këtë potencial, sepse ju keni malet ku mund të ushtrohet ecja ose hiking, keni agroturizmin, diçka që shtetasve suedeze do ti pëlqente jashtëzakonisht shumë. Suedezëve nuk ju pëlqen që të shkojnë në plazhe të mbushura me njerëz dhe shumë të njohura, por ata do të vijnë në Shqipëri sepse ka diçka shumë të bukur edhe ekstra.

Çfarë mund të mësojmë nga eksperienca Suedeze, sepse ne kemi natyrë të mrekullueshme, por turizmi malor është pak i zhvilluar, së bashku me ekoturizmin?

Mendoj se duhet ta zhvilloni atë. Në dijeni time janë disa biznese, që janë duke e menduar, dhe kjo është rruga që duhet të ndiqni, pra të përdorni gjërat që keni. Por patjetër që Shqipëria ka nevojë për trajnime për këtë. Sepse potenciali është i madh dhe fokusi janë turistët europian. Unë di që shumë prej tyre dëshiroj në të udhëtojnë me tren. Vetë unë kur kam qënë më e re udhëtoja me tren në Europë. Dhe tani duke që në më të ndërgjegjshëm për ambientin, zgjedhin të udhëtojnë më avion dhe me tren. Një mundësi për më shumë turistë mund të jetë zhvillimi i hekurudhave.

Hekurudhat tona, janë pak të vjetra por ka disa projekte për rinovimin e tyre. Gjithsesi dua t’ju pyes për komunitetin e shqiptarëve që jetojnë në Suedi, a kemi gjë shifra konkrete sa mund të jenë ata? Nëse ka ndonjë personazh të njohur?

Po ka një komunitet shqiptarësh në Suedi. Unë nuk i njoh ata, por do ti njoh në të ardhmen kur të kthehem në Stokholm. Ata bëjnë gjithçka që suedezët bëjnë. Jetojnë, punojnë, studiojnë, kanë sipërmarrjet e tyre, pra jetojnë në Suedi dhe e janë pasuruar vendin tonë.

Një problem që vendi juaj u përball do vite me parë ka qenë azilkërkuesit nga Shqipëria, por jo vetëm për Suedinë por edhe për Gjermaninë, apo Francën, si është situata tani?

Nuk kam shifra të sakta, por është e drejtë e gjithkujt të kërkoj azil. Është një e drejtë e parashikuare dhe në të drejtat e njeriut të kërkosh azil, por kjo s’do të thotë ta fitosh atë.

Doja të kaloja pak te zhvillimet e brendshme në Shqipëri, në kemi zbatuar një reformë ndër më të rëndësishmet që nga vitet 1990, që është reforma në Drejtësi. Si do ta vlerësoni?

Është një reformë shumë ambicioze, dhe ne jemi duke e ndjekur atë. Ne jo vetëm si Suedi por edhe si komunitet ndërkombëtar, kemi ndjekur disa procese që janë shumë ambicioze, dhe shpresoj të jenë po aq të mira sa duket. Por shumë hapa janë hedhur. Është edhe një proces disi i dhimbshëm, sepse ka procesin e vetingut, pra shkon shumë thellë, por nga ajo që shikoj është një proces tejet ambicioz, dhe i drejte, deri më tani mund të them se është bërë një punë e mirë, por s’ka përfunduar ende. Pa harruar që është tejet i rëndësishëm.

Po përsa i përket korrupsioni, çfarë mund të bëje më mire Shqipëria, këtu dua të përfshijë edhe fenomenin e krimit të organizuar?

Besoj se korrupsioni është një sëmundje për shoqërinë dhe vret gjithçka. Godet shumë shtresën e varfër të shoqërisë. Janë gjithmonë njerëzit më të varfër që vuajnë më shumë. Unë besoj se ju mund ta luftoni realisht korrupsionin dhe të fitoni. Sepse janë njerëzit që bëjnë korrupsion, nuk është fatkeqësi natyrore. Por duhet të ndani mendjen si shoqëri, që ju jeni kundër korrupsioni dhe këtë duhet ta bëjë gjithsecili. Mos të jepni ryshfet, mos të kërkoni para, por patjetër që janë edhe faktorë të tjerë në shoqëri që duhet të japin kontribut, si media që duhet të jetë e vërtetë, qeveria të jetë transparente dhe t’ju mundësojë të gjithëve akses në dokumente. Duhet të jetë shoqëria civile, që të luftojë për këto vlera, pa harruar politikanë të vendosur për të shërbyer. Ne shikojmë ato shtete ose eksperienca ndërkombëtare që kanë patur sukses në luftën kundër korrupsionit, gjithçka ka filluar nga lideri, presidenti ose lider tjetër që nuk do të ketë korrupsion dhe gjithçka ka qenë e prerë. Duhet të jetë i rëndësishëm modeli në shoqëri, duhet të ketë politikë të përgjegjshëm, një komunitet biznesi të përgjegjshme, duhet të jeni të vendosur.

Po përsa i përket krimit të organizuar, a besoni se e dëmton integrimin në BE?

Padyshim që e dëmton, sepse ka të bëje me imazhin me reputacionin e Shqipërisë. Ky fenomen është një dhimbje koke për Europën, por është një dhimbje koke edhe për vetë Shqipërinë. Padyshim që është një fenomen që duhet luftuar kudo, por edhe këtu në Shqipëri.

Ju e përmendet edhe Europën, integrimi në BE është shumë i rëndësishëm për ne, çfarë besoni se do të ndodhë me negociatat, ka mundësi ende për një vendim pozitiv, dhe cili është roli që do të ketë Suedia. A e mbështesni integrimin e Shqipërisë?

Dua të them se Suedia është duke mbështetur Shqipërinë, dhe jemi duke e mbështetur vendin tuaj prej 20 vitesh tashmë. Ne festuam 10 vjetorin e marrëdhënieve diplomatike, por në fakt janë më shumë vite bashkëpunimi. Bashkëpunimi për zhvillim, është i bazuar edhe në procesin e integrimit në BE, pra mbështetja jonë nuk është vetëm fjalë por edhe aksion. Janë fonde që janë dhënë, janë ekspertë në nivel teknik, çdo gjë që lidhet me integrimin në BE, gjithë proceset e gjithë puna.

Është një mbështetje e madhe, që në vlera konkrete shkon në 15 milion euro në vit, e lidhur direkt me anëtarësimin në BE dhe është punë e vështirë. Besoj se ky është kontributi jonë kryesor, në sektorin ekonomik, mjedis dhe në demokraci. Kjo është ndihma jonë e qëndrueshme.

Po padyshim, Suedia do të mirëpresë anëtarësimin e Shqipërisë në BE, kur të jetë gati, prandaj ne mbështesim rekomandimin e Komisionit Europian këtë vit, dhe qëndrimi jonë është përhapjen e negociatave me Shqipërinë. Kjo është mbështetja jonë konkrete, dhe pavarësisht çfarë do të ndodhë gjatë këtij muaji, ne jemi këtu për të vijuar mbështetjen për Shqipërinë.

Ju folët pak për projekte konkrete që shteti juaj është duke financuar në Shqipëri, a mund të përmendim disa prej tyre, ose më rëndësishmit, janë diku rreth 15 milion euro çdo vit mos gabohem?

Janë shumë, por me kënaqësi do të përmendja disa. Për shëmbull në aspektin e mjedisit, ne jemi duke pergatitur Ministrinë tuaj të Mjedisit të punojë për integrimin në BE, që të merret me gjithçka që ka të bëjë me kapitullin 27. Është diçka shumë konkrete dhe më pëlqen kur është diçka konkrete. Kjo lidhet me ndërtimin e kapaciteteve, në ministrinë. Gjithashtu kemi mbështetjen e shoqërisë civile, që lidhet me të drejtat e grave, të komunitetit LGBT, të drejtat në punë shumë e rëndësishme.

Më tej kemi mbështetjen për zhvillimin ekonomik, për inovacion. Sot kemi shpallur nismën për pranimin e projekteve në inovacion me ide të mira. Nëse ke një ide të mire të re, apliko për këtë fond që besoj se është fantastike. Sepse ne do të mbledhim ide të mira dhe risi në gjithë vendin për ti zbatuar më tej, dhe kjo është e ardhmja. Pra e shikoni që ka shumë projekte të tilla shumë të mira, pa lënë jashtë për shtetin e të drejtës dhe gjithçka që lidhet me reformën në drejtësi. /SCAN

Ish-Kryeministri Berisha ka publikuar disa mesazhe që i kanë dërguar qytetarët për të kaluarën e errët të Tesilvan Bashos, i arratisur para tre vitesh nga burgu i Romës dhe arrestuar sot nga policia në Selenicë.

Berisha shkruan në një postim në Facebook se, Tesilvan Basho nga viti 2018 deri pak muaj më parë eshtë denoncuar për vrasje, rrëmbime, trafiqe, bashkëpunim me policinë dhe krime të tjera me katër statuse bazuar në mesazhet e qytetarëve dixhitalë.

Ish-Kryeministri shton më tej se, “bir i kryetarit të partisë mbrohej me urdhër nga lart nga narkopolicia e pranishme dhe në dasmen e tij për shkak të lidhjeve te forta me Geron Agron, Fatzi Xhafën, Olsi Ramën dhe klanin e tij mafioz”.

Postimi i plotë i ish-Kryeministrit Berisha

Dosja e qytetarit dixhital per superkriminelin Tesi Basho.

Tesilvan Basho ishte vrasesi, trafikanti, pengmarresi qe mbrohej nga narkoshteti.

Miq, nga viti 2018 deri pak muaj me pare eshte denoncuar per vrasje, rrembime, trafiqe, bashkepunim me policine dhe krime te tjera me kater statuse bazuar ne mesazhet e qytetareve dixhital.

Cilido qe eshte i interesuar ka ketu me poshte kater statuse nga data 17 shtator 2018 dhe ne vazhdim, ne te cilat qytetaret dixhital kane denoncuar veprat kriminale te vrasesit, trafikantit, pegmarresit Tesilvan Basho, bir i kryetarit te partise qe mbrohej me urdher nga lart nga narkopolicia e pranishme dhe ne dasmen e tij dhe qe ngrinte dolli per Tesilianin per shkak e lidhjeve te tij te forta me Geron Agron, Fatzi Xhafen, Olsi Ramen dhe klanin e tij mafioz. sb

Vlora ne kthetrat e serial killerve dhe bandave te lidhura me Xhafen

Lexoni denoncimin e policit dixhital.

Status September 17:2018 15:30

Pershendetje nga Vlora Doktor Berisha.jam punojes policie dhe po ju jap disa te dhena ti beni publike.Gjendja ne. Lore sot esht me kritike se kurr,bandat e lidhura me Xhafen dhe qeveritare te tjere bejne ligjin,nje vrases shume i rezikshem po leviz lirshem prej kohesh ne Vlore.ai quhet Tesi Basho dhe eshte njeri nga 3 te aratisurit nga burgu i Rebibbia ne Rome ne daten 27.10.2016.eshte i denuar ne shtetin italian me burgim te perjetshem ( ergastro )pere vrasje te dyfisht.prej aratisjes se tij nga burgu dhe ardhjes ne shqioeri me gomonet e trafikut,ne Vlore perflitet shume se ai eshte autori i disa ngjarjeve shume te renda kriminale te ndodhura si,vrasje,grabitje,gjob venie,dhe rembim personi me zhdukje te kryera keto kundrejt pagesave dhjetera mijera euroshe ne bashkepunim me grupet kriminale.Tesi Basho lindure ne Selenic dhe banues ne Selenic dhe Vlore shihet te levizi lirshem ne qytet dhe nepere ambiente publike me nje automjet Toyota Land Cruis te Blinduar.ai leviz ne shoqerin e te fortit te Selenices dhe nen garancin e tij pere te mos ta prekure kushe nga policia e shtetit ne Vlore.i forti i Selenices quhet Ferdinand Llanaj, njihet edhe me pseudonimet si ( Robi Batos ) ose ( Robi nga Selenica ) Robi ne Vlore eshte shume i pushteçem,dhe njihet si kapo band dhe eshte drejtus i nje grupi shume te fuqishem kriminal qe bashkepunon ngusht edhe me grupe te tjera kriminale.Ferdinand Llanaj dhe vellai i tij Klodi kane ne perdorim 4 automjete te Blinduara.njera prej te cilave e blere se fundmi qindra mijera euro nga te ardhurat e aktivitetit tetyre kriminal.eshte tip Toyota Land Cruis ngjyre zeze e vitit 2014 me targe AA 495 UE.automjetet e tjera jane,Mercedes Benz S clas AA 125 NZ. BMË seria 7 ngjyre blu e heret AA 999.. dhe fuoristrad Land Rover Discovery me ngjyre te bardh me targe Kosove 01 127 CU.Robi Batos eshte vrases, dhe eshte sponsor i fuqishem i partis ne pushtet dhe ne bashkepuni me grupin e tij kriminal mere pjese nepere fushata elektorale.ka investuar edhe ne rindertimin e postes te policis ne Selenic aty ku era e shtetit pere te dhe banden e tij nuk ndihet fare.Robi batos Doktor, ka 2 gomone te fuqishme me 4 dhe 3 motora mbi 10 metershe te gjata me te cilat ka sjelle edhe te aratisurin nga burgu i Italis drejt Vlores dhe e ka perdorur pere ngjarje te renda kriminale.dhe pritet ta perdori pere interesat e partis ne fushaten e ardhshme elektorale.gomonet e fuqishme i perdor pere transportimin e lendeve narkotike qe ka stok me tonellata dhe te parcelave gjigande qe ka aktualisht ne zonen e Selic Trebloves ,dhe pere transportin e armeve drejt Italis Greqis dhe Turqis dhe anasjelltas.keto te dhena qe po ju jap Doktor Berisha jane 100 perqind super te sigurta.i keni te gjitha muncit pere ti verifikuar dhe ti beni publike.kam shum respekt dhe ju uroj gjithe te mirat nga Vlora…

Bashkpunim i narkopolicise me vrasesin.

Status .January 17. 2019 . 12:42 Lexoni mesazhin e oficerit dixhital!

Pershendetje i nderuar Doktor Berisha. Jam nje oficer krimesh ne komisariatin e Vlores dhe dua tiu informoj ju dhe gjithashtu te bej publike fakte nga ngjarja qe ndodhi para dy ditesh ne Vlore pikerisht me date 14 janar ne oret e pasdites ku u plagosen me arme dy persona dhe vetem njeri nga kta te dy pikerisht Mikel Mehmetaj u be publik kurse personi i dyte i identifikuar nga policia e shtetit me ane te kqyrjes se kamerave te siguris se nje ambienti ne afersi te vendit ku ndodhi ngjarja rezulton se ky person ishte i shume kerkuari nga shteti Italian, nga Interpoli dhe gjithashtu nga organet tona ligjzbatuese Tesiljan (Tesi) Basho i cili eshte nje person me rezikshmeri shume te larte. Me urdher nuk u lejua te behej publike.

I shume kerkuari bene dasem nen mbrojtjen e narkopolicise!

Lexoni mesazhin e policit dixhital.

Sstatus,May 20.2019.16:20

Prsh zoti sali jam nje efektiv dhe te denoncoj rastin me te fresket qe kete shtet e ka mar lumi ,i shume kerkuari per vrasje dhe trafike narkotikesh Tesilvano Basho sot ben ceremonin e marteses i mbeshtetur nga shum kriminel te tjer qe kan terorizuar ruget e selenices dhe fahatrave perreth,kam informacion se dasma organizoet sot reth ores 21 ne mbremje , te ftuar jane te aferm te vajzes dhe te familjes te tij si dhe shume kriminel te tjer si llanajt dhe shok te tjer te shumt me precedent kriminal .Ky esht shteti jon i nderuar,nje shtet i pasigurt 100/ ku kriminelet dhe ato qe jan ne kerkim mund edhe te martoen shum thjesht si njerez normal .Faleminderit i nderuar.Dasma organizohet 50 metra larg nga stacioni i Policis.Informacion 100% i sigurt.thhet se jane te ftuar edhe drejtues policie Respekt per ty Doktor.

May 22 .2019. 01:43,prsh Doktor jam nje gjimnaziste ne shkollen Hajredin Beqari te selenices dhe doja tju them se vendi ketu esht ne nivelet me te ulta krahasuar me sirin nga ana e siguris per jeten ,pra esht nje zero e madhe . Tesilvan Basho eshte ne kerkim nderkombetar ,ai eshte nje person me nje rrezikshmeri teper te larte shoqerore ,para pak muajsh Tesilvani i ka dal perpara nje vajze qe un kam te bej pasi nuk mund te them ketu se cfar lishjesh kam sepse me bejn keq pra po thoja se Tesilvani i ka ber prit duke mesuar orarin pasi ajo vinte nga puna ku punonte ne nje fasoneri ,personi ne fjal pra Tesilvani i ka zen rugen dhe e ka prekur ate por vajza e terorizuar ka iku me vrap duke then se do lajmeroj policin ,pas pak ky i shkon te shtepia duke ju then prinderve se do e mar per grua ,jemi shume te pambrojtur ne kete vend qe esht kthyer ne nje makth per njerzit qe jetojn .Dua te them Doktor se Tesilvani ka ndertuar dhe nje vile buz Otimes ku jeton i Qet me nusen e tij ku ai pret dhe nje femije me parate e perfituara nga vrasjet qe ai kryen me pages dhe esht aratis nga roma nga burgu i rebibias

Tesilvani mbeshtet nga Partia socialiste me 1000/ ja u them dhe kete dhe babai i tyre qatip basho kryetar i partise socialiste para disa kohesh ka kantiduar shume vite me par per bashkin e selenices dhe i ka rrenjet e thella ne parti

Narkoshteti i vraseve!

Vrasesi Tesilvano Basho i denuar per jete per vrasjen r du shtetaseve italian ne vendin fqinje bene ligjin ne Vlore nen mbrojtjen e Narkopolicise!

Status:June 14. 2019. 12:15

prsh Doktor ju uroj shendet ,jam nje grua e lagjes ketu dhe kam par llahtar para dy ditesh sa u shokova .Tesilvano Basho bashk me dy shoket e tij rahin barbarisht me sende te forta Sebastiano Zyberi ku personi ne fjal ndodhet ne reanimacion per momentin dhe serisht fshihet nga policia e selenices dhe ajo e vlores ,personi ne fjal tesilvani esht me precedent te rend kriminal . Kemi frik i kemi femijet e vegjel ne kete vend te inkriminuar ku persona me vrasje qe kerkohen nga policia rin te qet e jetojn si njerez normal.anonim ju lutem ,je i vetmi zyr policie ku mund te ankoesh .e sigurt 1000/

I nderuar Doktor Berisha.

August 19.2019.00:56.

Une jamë nje banorë i fshatit Resulaj në Selenicë te Vlorës dhe marë guximin që nëpërmjet jushë te bejë një denoncimë

Nga një distancë e mjaftushme kam parë vrasjenë dhe autorin e të ndjerit Laver Tozaj që ndodhi para gati dy javeve më saktë në mbasditen e vonë te dates 7 gushtë. Une mbas kaq ditesh mare guximin te bej kete denoncim vetem tek ju. Une mbas shume kundershtimesh nga vetja dhe nga familja ime mora guximin e tepruar ne kete kohe te veshtire trazirash ta denoncoj ate qe ne pame me syte tane. Doktor Berisha personi i cili quhet Tesi djali i madh i Qatip Bashos qe une e njohe mire qe ne shkolle fillore mbas nje debati te shkurter me Laverin kur ky i fundit i kthehu shpatullat per te ikur e qelloi ate disa her me arme dhe mbasi u sigurua qe nuk e pa njeri me qetesin me te madhe sikur skishte ndodhur asgje shkoi e u fut te vendin e pasagjerit ne nje fuoristradë tip Toyota me ngjyre te zeze dhe me targë AA 495 UE qe e priste disa dhjetra metra me tutje.

Ju uroj gjithe te mirat dhe shume respekte per ju Zoti Berisha.

The three famous laws were the responsibility of this one. Country cannabis is the responsibility of this. Selling public services and assets are the responsibility of this. The criminalization of parliamentary life and beyond are the responsibility of this. The exodus of Albanians to EU countries is the responsibility of this. Destruction of justice system in the country is the responsibility of this. Robbery of public property is the responsibility of this. This is an incomparable impostor, incapable of mediocrity, unparalleled deceit and disgusting demagogue.

Even today you are not ashamed?

By Hysni Gura –

Anyone who has served Rama’s power these past 4-5 years at least, today must feel ashamed if he knows what shame is! The man who found the NATO member state with liberalized visas and ready to open negotiations was the one who blocked them for a post in the Fier District without coming to power.

Today, Albania suffered a major setback on its path to European integration. For all this there is only one person in charge of a concrete name, Edi Rama, and a bunch of thieves and thugs who have contributed to his power.

Be it in power, in the media, on the streets and everywhere. The three famous laws were the responsibility of this one. Country cannabis is the responsibility of this. Selling public services and assets are the responsibility of this. The criminalization of parliamentary life and beyond are the responsibility of this. The exodus of Albanians to EU countries is the responsibility of this. Destruction of justice system in the country is the responsibility of this. Robbery of public property is the responsibility of this. This is an incomparable impostor, incapable of mediocrity, unparalleled deceit and disgusting demagogue.

Emanuel Macron has clearly stated that it is not a “philosophical” issue with Albania not to open negotiations, but the exodus of Albanian asylum seekers to EU countries. It’s been 3 years since negotiations began, dozens of faceless faces have defended and manipulated public opinion every night in television studios with Rama’s achievements and the opening of negotiations.

Today, everyone seems disgusting to me!

This can make a tactical move these days, it can even lead the country to early elections, forced, that willingly sit there for a thousand years in the chair. Lulzim Basha is not guilty in any of these, as I mentioned above, as they are all the responsibility of Edi Rama.

But if Lulzim Basha gives him the chance to become prime minister, even if he leads the country in the elections, he will become a companion. So, if you pull out of the thesis “there is no choice with Prime Minister Rama”.

He should be exempted from power and set an example to any other like him in the queue and claim to be prime minister of this country in the future.

Nga Hysni Gura

Çdo njeri që i ka shërbyer pushtetit të Ramës, këto 5-6 vitet e fundit të paktën, sot duhet të ndihet i turpëruar, nëse e di ç’është turpi! Njeriu që gjeti vendin anëtar të NATO-s, me viza të liberalizuara, dhe gati për hapje negociatash, të cilat ishte ky që i bllokoi për një post në Qarkun e Fierit, që pa ardhur në pushtet.

Sot Shqipëria pësoi një zbaticë të madhe në rrugën e saj drejt integrimit europian. Për të gjitha këto ka vetëm një përgjegjës me emër konkret, Edi Rama, dhe një tufë hajdutësh e fundërrinash që kanë kontribuar për pushtetin e tij.

Qofshin këta në pushtet, në media, në rrugë e kudo. Tre ligjet e famshme qenë përgjegjësi e këtij. Kanabizimi i vendit janë përgjegjësi e këtij. Shitja e shërbimeve dhe pasurive publike janë përgjegjësi e këtij. Kriminalizimi i jetës parlamentare dhe me gjerë janë përgjegjësi e këtij. Eksodi i shqiptarëve drejt vendeve të EU është përgjegjësi e këtij. Shkatërrimi i sistetimit të drejtësisë në vend është përgjegjegjësi e këtij. Grabitja e pronës publike është përgjegjësi e këtij. Ky është një mashtrues i pashoq, i pa aftë deri në mediokritet, hileqar i pashembullt dhe demagog i pështirë.

Emanuel Macron deklaroi qartë se me Shqipërinë nuk është çështje “filozofike” mos hapja e negociatave, por eksodi i azilantëve shqiptarë në vendet e EU. Ky ka 3 vjet që hap negociata, dhjetra fytyra të pa fytyrë kanë mbrojtur dhe kanë manipuluar opinionin publik çdo natë studiove televizive me arritjet e Ramës dhe hapjen e negociata.

Sot të gjithë më duken të pështirë!

Ky mund të bëjnë një lëvizje taktike këto ditë, mund të çojë edhe vendin në zgjedhje të parakohshme, i detyruar, se për dëshirë rri njëmijë vjet aty në karrige. Lulzim Basha megjithë sa përmenda më lart nuk është fajtor në asnjërën prej tyrë, pasi të gjitha janë përgjegjësi e Edi Ramës.

Por, nesë Lulzim Basha do i japë mundësinë këtij të jetë kryeministër, edhe nëse ai e çon vendin në zgjedhje, do të bëhet bashkfajtore me të. Pra, nëse tërhiqet nga teza “zgjedhje me Ramën kryeministër nuk mund të ketë”.

Ky duhet përzënë nga pushteti në mënyrë shembullore dhe të bëhet shembull për çdo të ngjashëm tjetër që mund të jetë në radhë dhe pretendon në një të ardhme të bëhet kryeministër i këtij vendi.

Syri.net

Në vitin 1967, kur ra tërmeti në Dibër, shteti mibilizoi të gjithë dhe për tre muaj u rindërtuan të gjitha shtëpitë e dëmtuara nga tërmeti.

Në një nga çadrat që rrinin puntorët që kishin ardhur nga çdo anë e… See More vendit për rindërtimit të shtëpive, mbasi aksionit të rindërtimit i kishte ardhur fundi, një nga komunistët iu drejtohet të pranishmëve:

Ja, e shihni çfarë bëri partia, i ndërtoi të gjitha dhe i bëri të reja të gjitha shtëpitë e prishura. Hë ku është Zoti që besonit deri dje që t’iu vinte në ndihmë?

Të gjithë, kush nga frika, kush nga qefi, pohoi fjalën e tij, vetëm një plak që po dridhte duhan nuk po fliste.

Komunistit i bën përshtypje që ai nuk po fliste dhe i drejtohet:

Xhaxha, çfarë na thua për këtë gjë?

Plaku pa e kthyer kokën fare, vazhdoi duke dredhur duhanin ia ktheu:

Eh mor bir, nuk është se nuk po du me fol, por po u mendojsha se sa sekonta iu desh Perenisë me i hap 3 muj e kusur punë partisë e gjithë Shqipnisë!

Mos luaj me mua

O erë e marrë

Të vrapoj në shtegun tim

S’më ndalon dot

Edhe pse gjoksin e kam të çarë

Po të rrëzohem ngrihem prap..

Mos e provo të më ngrish o acar

Se akujt t’i shkrij në çast

Nuk ndalem dhe me zemër të çarë

Për Fëmijën dhe vdekjen e vras….

Urviola Gjata/

Sikur të isha djale?! Mjaft më. Është paragjykim nga e kaluara

Unë mund ta hap vetë derën: tha një studente suedeze kur një student i vendeve të Lindjes u përpoq ti hapte derën. Në një prej diskutimeve të barazisë gjinore ajo shpjegoi veprimin e saj me një fjali: Nëse presim shërbime nga gjinia tjetër ateherë nuk kemi të drejtë morale të kërkojmë barazi! E di, po flasim për një nga vendet më feministe në botë.

Befas më erdhi ndërmend atdheu im i vogël ku shpesh herë mermerisja me vete: Ah sikur të isha djalë!

Përpara se të mendojmë për zgjidhjen e një problemi duhet të gjejmë se nga rrjedh si fillim. Duke qenë se unë, ne nuk mund të gjykojmë, mbi të gjitha pa baza shkencore , nuk dua të gjej fajtor, por dua të fajësoj të gjithë ne.

Kur analizojmë femrën shqiptare për integrimin, lirinë, emancipimin , mundësitë e barabarta në familje, shoqëri, punë, duhet të analizojme:

Sa normale konsiderohet dhuna psikologjike dhe fizike në mentalitetin tonë?

Sa mundësi kanë të reagojnë ndaj dhunës?

A e dinë forcën e tyre?

A kanë mbeshtetje sociale dhe ekonomike të fillojne një jetë ?

Sa të mbrojtura janë?

A kanë një profesion?

Sa të gatshme janë të bejnë ndryshime?

A janë të afta të vënë veten para “mentaliteteit” apo më mirë të vdesin me nder se të divorcohen?

A ka qendra sociale që i ndihmon në raste dhune?

A ka ndonjë institucion, qendër që ndihmon në rastet e diskriminimit në punë apo survejon këtë proces?

Çdo ditë degjojmë vrasje në familje e cila më parë, sigurisht, ka pasur një historik dhune prej vitesh. Nese e ka denoncuar më parë, ku ishte mbrojtja e organeve kompetente? Kush mban përgjegjësi?

Nëse nuk e ka denoncuar ku ishte familja, shoqëria, njerëzit e afërt? Pse nuk e ndihmuan ose pse nuk reaguan?

Sot, ka akoma martesa të detyrueshme ku nuk marin parasysh as moshën që shpesh është minorene. Si pasojë lenë arsimin në mes. Që femijë një vajzë nuk ka të drejtë ose lirinë të bëjë zgjedhjen e saj në jetë dhe kjo ndodh dhe pak km larg qendrës së Tiranës.

Në një familje të thjeshtë është normale dhe e padiskutueshme që vajza nuk duhet të ketë të drejtë pronësie për trashgiminë familjare . edhe pse ka të drejtë ligjore, në përgjithësi nuk e kërkojnë kurrë këtë të drejtë. Diksriminimi gjinor lind që në lindje si mallkim.

Përgjegjesia sociale, humane zakonisht bën ndryshime më të shpejta se masat ligjore. Nëse në botë diskutohet për integrimin e gruas në sferat më të larta profesionale, në vendin tonë akoma diskutojnë lirinë njerezore. Edhe në botë femrat hasin barriera, mbi të gjitha në karrierë për shkak të natyrës së meshkujve që priren të ndihmojnë njeri tjetrin (Kanter 1993). Kurse në baze të një studimi të Hofstede Shqipëria është vend ku 80 përqind fuqia është e meshkujve.

Shteti ndërhyn me anë të masave për të rritur pjesëmarrjen e gruas në qeverisjen si vendore apo lokale ashtu edhe në intitucione. Një prej masave që edhe Shqipria ka marrë është kuotimi. Kuotimi nuk është një matës i saktë pasi është thjesht përqindja e punësimit pa marrë parasysh se kush e ka fuqinë dhe kush qëndron pas një femre.

A mjaftojnë këto masa për të ndryshuar pabarazinë e dukshme gjinore?

Jo! Kjo është një temë delikate dhe e gjerë pasi janë shumë faktorë dhe fenomene që duhen trajtuar, por unë do ju përgjigjem : Jo, nuk mjafton!

Ndryshimi fillon nga ne! Nga mënyra e perceptimit, çdo ditë, dhe ne çdo nivel.

Gratë duhet të dinë që bota është e tyre sa edhe e meshkujve dhe meshkujt duhet të dinë që bota është e femrave sa dhe e tyre.

E dashur grua! E dashur nënë!

Falemindierit që më mësove të vishem me dinjtet dhe ta mbaj kokën lart!

I dashur burrë!

I dashur baba!

Faleminiderit që më mësove që bota është e guximtarëve dhe jo e meshkujve.

Silvana Begaj

Shkrim botuar në Francë, në vitin 1653: Te Skënderbeu e shoh Pirron, e shoh Lekën…

Prifti, At Nicolas Caussin, ka lindur në vitin 1583 në qytetin francez të Troyes. Ndërroi jetë në 1651. Dy vite më vonë, më 1653, u publikua libri i tij me titullin “Oborri i shenjtë i At Nicolas Caussin”, me një volum prej 748 faqesh. Në këtë libër gjejmë shkrimin i tij të shkurtër, por tepër interesant, për heroin tonë kombëtar, princin e Matit dhe mbretin e Shqiptarëve, Gjergj Kastriotin, Skënderbeun. Shkrimi titullohet: “Georges Castriot”. Rikthimi i tij në shqip ishte disi i vështirë, sepse është shkruajtur në frëngjishten e vjetër. Si fillim, më është dashur ta risjell atë në frëngjishten e tanishme, dhe në vijim ta përshtas në gjuhën tonë. Jam munduar t’u qëndroj besnik fjalëve të autorit, megjithëse nuk ishte një mision tepër i lehtë, por mundi ia vlen për vepra të tilla, të cilat janë të rralla dhe me rëndësi kombëtare.

Fillimet e Gjergj Kastriotit

Shoh në Kastriotin, dikë më të madh se Leonida dhe Themistokliu, shoh Pirron, shoh Aleksandrin e Madh, edhe pse armiqtë e tij ishin më të fortë sesa ata të maqedonasit, pra guximi i tij nuk duhet nënvleftësuar. Ai ishte ushtar para se të bëhej burrë, dhe natyrshëm u gjet me shpatë në dorë dhe kurajo në zemër.

I madh, me një fytyrë magjepse, i fuqishëm dhe i shëndetshëm, sytë e tij kompozoheshin mes ylberit dhe rrufesë, duart e tij qenë krijuar për të mbajtur shkëndijat e rrufesë, këmbët e tij nuk ngjasonin me asnjeri, të gjitha këto tipare paralajmëronin famën (suksesin) e tij.

Si Shqiponjë e vogël, filloi që në fëmijëri të luajë me rrufetë. Këtij Herkuli iu desh të fillojë dhe tu marrë frymën gjarpërinjve të djepit të tij, iu desh të ushqehej në mes të armiqve dhe të luftojë që i mitur kundra të rriturve. I ati, Gjon Kastrioti, i cili kishte pak forca dhe shumë fatkeqësi, u detyrua ta dërgojë peng dhe të rritet tek Turqit e Muratit.

Pallati sulltanor i imponoi emrin Skënderbe, që është ai i Aleksandrit, emër i cili i solli mbarësi dhe e respektoi me plot fjalën. U trajnua në të gjitha ushtrimet e milicisë së akademisë turke, ku ia arriti me forcë, aftësi, e miratim, dhe ku secili e shikonte atë si një mbështetës të veçantë të Perandorisë së Muhamedit.

Por, ai, në zemër kishte gjithmonë Jezusin, mendonte gjithmonë të gjente mënyra për tu shkëputur nga Perandoria. Në brendësi të shpirtit të tij, kishte një flakë, e cila e përvëlonte për zellin që kishte për të rimëkëmbur altarët e krishterëve të vrarë dhe të shkatërronte Shtetin e osmanlinjve.

Dyshimet dhe kurthet e Sulltan Muratit

Sulltan Murati filloi të kishte frikë nga skllavi i tij, dhe pati frikë të ushqejë në Pallatin e tij një luan që një ditë do të ishte i aftë ti tregonte dhëmbët.

Në beteja të ndryshme, tentoi ta fuste në kurth për ta zhdukur duke përfituar nga guximi i pafundëm i Skënderbeut. Një “ scythe” (banor i lashtë i Azisë qendrore) kishte ardhur në oborrin e Muratit për t’u ndeshur në një kafaz të mbyllur me rivalë të tjerë për jetë a vdekje. Fitoi duele të shumta dhe kishte besim të tepërt në forcën e tij. Secili rrotull kishte frikë kur guximtari Kastriot u ndesh me të, por ai i drodhi qafën me një dorë, dhe e vrau me tjetrën. Ata që nuk u mërzitën e duartrokitën.

Meqë ky duel i doli huq Muratit, ai gjeti një rast tjetër nëpërmjet një kalorësi persian, i cili kërkonte me ngulm të bënte duel me heshtë (shtizë). Ishte një burrë që e njihte mirë këtë profesion, i cili lëvizte nëpër qytete dhe provinca, ku kërkonte përballje me kundërshtarë për tu përmirësuar dhe rritur reputacionin e tij.

Duhej një David për këtë Goliat, Aleksandri ynë i ri, vrapon drejt tij si një shqiponjë, e tërheq zvarrë dhe e shtrin për tokë persianin, i cili villte shpirt e gjak.

Por, Murati, i cili luante personazhin e Saulit (mbretit të parë të izraelitëve), nuk reshti kurrë së gjeturi raste të tjera për të ushtruar Davidin e tij. Në luftë, i dha punë nga më të ndryshmet, por Skënderbeu korrte gjithmonë sukses, transformonte në trofe të gjitha çështjet që mund të shkaktonin rrënimin të tij dhe kthehej i gjallë nga goja e luanëve.

Ngjitja e Gjergj Kastriotit, rënia e Sulltan Muratit

Sulltan tradhtari i thurte fjalë (lavde) të bukura Skënderbeut…I premtonte se do ti dorëzonte Shtetet (Tokat) pas vdekjes së babait, por ditën e fundit të jetës së Gjon Kastriotit, fjalë e tij dëshmuan se ishin mashtrime dhe premtimet i mori era.

Skënderbeut i kishte sosur durimi dhe vendosi të marrë Mbretërinë e Shqipërisë me një lojë taktike delikate. Lajmi bujshëm shkon në Pallatin e Sulltanit, dhe të gjitha qëllimet e Muratit ishin hakmarrja. Hali Bassa (Ali ose Halit Pasha) dërgohet me 40 mijë ushtarë për t’i dhënë fund kësaj situate. Por, të gjithë trupat e tij u shpartalluan dhe nuk u mbeti asgjë për tu krenuar, përveçse ndoshta humbja ndaj Kastriot trimit…

Çfarë mund të themi më shumë për madhështinë e Skënderbeut? Fytyra tiranike dhe e ashpër e sulltanit, e cila pati qenë e tillë gjatë gjithë jetës së tij, u zbut dhe mori shenjat e një lutësi. Ai kërkoi paqen, por ia refuzuan, kërkoi një marrëveshje por e përçmuan. Arrogant, i ndjerë i provokuar, erdhi me 200 mijë ushtarë në Krujë, në kryeqytetin e Kastriot guximtarit (Sulltani dështoi plotësisht). Ai që kishte jetuar me lavdi, vdiq nga trishtimi i poshtërimit të tij dhe mori me vete në botën tjetër pafuqinë dhe dëshirën e përjetshme të hakmarrjes.

Mehmeti, djali i tij, terrori i Universit, i cili rrëzoi dy Perandori, pushtoi 200 qytete, vrau 20 milion njerëz, erdhi dhe dështoi po në këtë vend shkëmbor. A ishte e nevojshme gjithë kjo gjakderdhje për të shkruajtur mbi trofetë e Kastriotit titullin i Pamposhtur?

Homazh për kontributin e Gjergj Kastriotit

Kush do ta kishte besuar së një njeri i vdekshëm do të arrinte deri në këtë pikë? Sigurisht, duhet pranuar se ai e huazoi emrin e tij tek Zoti për të gjitha këto, dhe anasjelltas Zoti i huazoi krahun e tij.

Thuhet për të që nuk refuzoi kurrë një betejë, kurrë nuk e ktheu shpinën, kurrë nuk u plagos, përveçse një herë fare lehtë. Ai ka vrarë dy mijë barbarë me dorën (shpatën) e tij. Mehmeti, djali i Muratit, dëshironte të prekte këtë shpatë të cilën Skënderbeu përdorte, e admiroj atë edhe pse ishte e larë me gjak turqsh. Atij i ra në dorë shpata e çelikut, por kurrë krahu që e përdorte.

O Kastriot trimi, në qoftë se katolikët mundën të shpëtonin nga tirania e Sulltanëve, kjo mund të ndodhte falë teje. Duhet pohuar që plagët tona ishin të pashërueshme, dhe përçarjet mes nesh na penguan ti sillnim ndihmë dorës tënde hyjnore. Ethet të morën jetën në qytetin e Lezhës…Pasi jetove si Komandanti më i admiruar, ti vdiqe si një fetar i vërtetë, duke prekur të gjithë zemrat e atyre që tu përkushtuan me shumë ndjeshmëri…

Dhe, tani, ti nuk ke nevojë që të të gjejmë varrin, sepse memoria jote ka gjetur po aq monumente sa ka zemra ndër shekuj.

Bubzheli i Kuq

Organizata për Siguri dhe Bashkëpunim në Europë (OSBE) në Tiranë përfaqësohet Bernd Borchardt. Ai është një diplomat gjerman me karrierë të gjatë në shërbim, që prej vitit 1983 kur ishte Sekretar për Vendet Nordike. Mes të tjerash, ai ka shërbyer në Kosovë dhe Shqipëri, herë si përfaqësues i OSBE, EULEX, Ambasador i Republikës Federale të Gjermanisë në Tiranë, dhe që prej vitit 2016 si Ambasador i OSBE-së në Tiranë. Një karrierë mbresëlënëse kjo, që nënkupton aftësi të larta diplomatike dhe rezultate në punën e tij prej diplomati.

Po çfarë është në të vërtetë Bernd Borchardt? A e meritojnë shqiptarët këtë bubzhel të kuq dhe difiçent, që flet dhe bën gjeste turpi kundër qytetarëve, të padenja për sjelljen njerëzore?

Bernd Borchardt ka shfaqur në mënyrë sistemike sjellje të çuditshme në publik me dekleratat kontraverse për paratë e drogës në qarkullim, ku pasi pranon se “qarkullojnë më shumë se 2 miliardë euro para të pista. Pra ekziston risku se këto para mund të përdoren për të blerë deputetë”. Deklerata është bërë për gazetaren Ilva Tare në prag të Zgjedhjeve të vitit 2017.

Menjëherë Bernd Borchardt do të “korrigjonte” dekleratën e tij, duke thënë se “pati disa keqkuptime nga publiku për këtë deklaratë, që ne e sqaruam përmes një deklarate të OSBE-së në “Twitter”, – tha ai. – Bëhet fjalë për vitin 2013, sipas disa vlerësimeve ndërkombëtare që flasin për 1 mijë ton kanabis të shitur, që llogaritur me vlerën e shitjes në tregun evropian, janë diku te 2 mld euro”.

Në të vërtetë, të gjithë jemi dëshmitarë të asaj çfarë ka ndodhur në vitet 2016-2017 me drogën në Shqipëri, ku i gjithë territori i vendit u mboll me hashash, ku Policia e Shtetit dhe vet Ministri i Brendshëm Saimir Tahiri u përfshinë direkt në kultivim dhe trafikim, duke e kthyer vendin tonë në një Shtet të Mafias.

Padyshim që Ambasadori Bernd Borchardt e njihte (dhe e njeh) fare mirë realitetin shqiptar për një arsye të thjeshtë: Organizata për Siguri dhe Bashkëpunim në Europë ka informacione të dorës së parë që lidhen me sigurinë, sepse pikërisht ky është edhe misioni i saj. Raportet e Shërbimeve vendase dhe të huaja kalojnë nga OSBE, ato kordinojnë gjithçka që ka të bëjë me sigurinë publike me qeveritë e vendeve perëndimore.

Njëanshmëria e trashë të këtij diplomati të lë pa fjalë. Ai është gjithmonë në krah të Edi Ramës, duke e justifikuar për gjithçka ai bën; ai nuk flet për drogën, për krerët e Policisë së Shtetit të kthyer në trafikantë, për PPP-të, për Korrupsionin frenetik të Qeverisë, për Krimin e Organizuar që ka pushtuar zyrat e shtetit, për votimet një partiake të 30 Qershorit.

Por Bernd Borchardt e dërrmon Opozitën, ai nuk lë rast pa e sulmuar atë. Për këtë kaçurrel të kuq votimet me një parti dhe pa kandidatë alternativ janë në rregull, se opozita duhet të vazhdojë të bëjë fasadën e qeverisë, dhe se Shqipëria po përparon e sigurtë drejt… (humnerës) Bashkimit Europian.

Dekleratat e Bernd Borchardt se “organizatorët e protestës do të mbajnë përgjegjësi penale për dhunën gjatë protestës së opozitës” tejkaluan caqet e pafytyrësisë, sepse, në të vërtetë gjatë protestave të këtij viti populli opozitar u dhunua masivisht, u mbyt në gaz helmues dhe u trajtua si popull armik. Çdo protestë e opozitës ka patur qindra mijëra pjesmarrës, ku për një vend të vogël si Shqipëria, pa frikë mund të cilësohen si demostratat më të mëdha antiqeveritare të mbajtuar nga ndonjë vend europian. Por Bernd Borchardt, këto protesta nuk do të thonë asgjë.

Raportimi si kërcënim i një grafiti “Borchardt Shame on you” ishte një qëndrim i komik dhe i turpshëm i ambasadorit. Shqiptarët meritojnë trajtim dinjitoz në protestat e tyre, fundja kërkesat e 100.000 shqiptarve nuk mund të injorohen kaq paturpësisht, qoftë edhe nga një Ambasador.

Mbrëmë Bernd Borchardt po kalonte në rrugën ku po protestonin qytetarë në mbrojtje të shtëpive të tyre, që qeveria e Kryeministrit Edi Rama kërkon t’ua shembë për një projekt të provuar si korruptiv.

Ambasadori Bernd Borchardt, në mënyrë demostrative, hapur, pa pikën e turpit, u ngre gishtin e mesit burrave dhe grave protestues!

Këtu duhet ndalur për disa arsye; sepse një gjest i tillë nuk është parë ndonjëherë, askund, në asnjë vend të botës. Njëmijë pyetje shkatërruese të vijnë në mendje, ndërsa sheh këtë sarhosh kokëkuq që ngre gishtin e mesit atyre burrave dhe grave;

Çfarë na konsideron ne, ky debil i kuq?

Çfarë duhet të bejmë ne, në mënyrë që Europa ta marrë vesh se shqiptarët qeverisen nga Mafia?

Çfarë qëndrimi duhet të mbajmë ne kundrejt këtij idioti që fyen kaq paturpësisht? A duhet t’i kërkojmë OSBE-së, Bashkimit Europian dhe Shteteve të Bashkuara që të largojnë perversin që i përfaqëson, si person të padëshirueshëm dhe fyes për Shqipërinë dhe shqiptarët?

Ne mund të jemi të varfër, por Bernd Borchardt nuk mund të shkelë mbi dinjitetin tonë. Mjaft ëshë mjaft!

Bernd Borchardt ka fyer rëndë dinjitetin e qytetarve, ka thyer besimin e tyre si përfaqësues i një organizate të rëndësishme ndërkombëtare, qëndrimi i tij kundrejt popullit opozitar ka qenë dukshëm i njëanshëm dhe denigrues. Bernd Borchardt ka tradhëtuar misionin e tij si diplomat, duke u bërë palë me qeverinë kundër opozitës, duke mos ruajtur distancën e nevojshme dhe pavarësinë prej diplomati. Ambasadori Borchardt ka dëmtuar thellësisht interesat e popullit shqiptar për demokraci dhe zhvillim, por mbi të gjitha, me qëndrimet e tij të njëanshme në mbështetje të një qeverie mafioze, ka dëmtuar sigurinë kombëtare jo vetëm të vendit tonë, por edhe të vendeve të Bashkimit Europian.

Ngelem duke u zene me plaken.

Une vellai dhe babi mendojm se nuk mund te hame gjithe javen fasule ndersa plaka thote qe haen ska problem. Nga tre vakte qe ka dita nje vakt eshte i sigurt qe eshte fasule. Bem nje si lloj proteste ne shtepi qe nuk do i hanim fasulet po plaka se vrau shume mendjen. Kur te doni të hani aty i keni fasulet. I ngroni dhe i hani. Ate diten e protestes hengrem jashte dhe sna ra shume ne mendje per fasulet, por harruam qe ja beme vetes ngaqe i shtym nje dite me shume fasulet. Ne nje moment qetesie u ngrit babi dhe mbajti nje fjalim. Une mendoj se duhet te hame nga dy vakte ne dite fasule qe te mbarojn me shpejte! Une mendova se do i kete thene mami qe te thoshte keshtu. Mire i thash meqe eshte keshtu puna po e diskutoj njehere me vllain dhe do vendosim ça do bejm.

Ok thane te dy. Mora vllain dhe ikem nga dhoma qe ta diskutonim me qetesi kete pune.

Te dy ishim ne nje mendje qe dy vakte fasulesh nuk haeshin ne dite, por dinim edhe qe plakes si plaste shume se ça mendonim ne. Por qe te dilnim te fituar vendosem ta hanim ate tenxheren qe kishte bere plaka dhe kerkuam qe mos te hanim me fasule per 6 dite por ta zbrisnim ne 3 dite. U ngritem nga dhoma dhe shkuam ne sallon ti thoshim kushtet tona plakes.

Meqe une jam i madhi me takonte mua te flisja i pari dhe ashtu bera: Ne do i hame keto fasule se gjynah ti hedhim poshte por qe neser do besh fasule per tre dite. Nese kalojn me shume se tre dite ne si hame!? Babit i shkelqeu fytyra nga gezimi ndersa mami spo e jepte veten qe ne fillim.

4 dite tha mami.

3 tham ne njezeri.

4 e fundit.

3 ose fare tha babi,nderkohe qe toni zerit ishte pak i larte.

Mami po mendohesh?

Ok tha mami por diten e tjera do bej bamje.

Po shikonim njeri tjetrin. Ishim ne nje situat pa zgjidhje. Mami na i kishte futur. Ulem koken dhe ikem te tre. U veshem dhe dolem per te pire nje kafe te mblidhnim veten. Babi u largua pak me perpara nga lokali dhe iku ne shtepi. Ne debat e siper babi i kishte kerkuar divorcin mamit. Por ngaqe asnjeri se di ça eshte divorci. Mami i kishte thene qe une divorcin sdi ta gatuaj po deshet merrni sherbetore dhe t’ju gatuaj. Ishim perseri atje ku e nisem. Akoma nuk po gjejm nje zgjidhje. Paçka se une ne istagram postoj pjata me havjar,peshk, makaona etj etj. Por ne shtepine tone ka rene zia.

Fasule apo bamje??

Kjo eshte dilema e familjes time keto dite.

Ka raste qe kur iki ne shtepi ndiej ndonje ere mishi neper shkallet e pallatit dhe lutem me vete qe te vij nga shtepia ime por sa me shume afrohem prane katit tim aq me e larget duket aroma. Ndonjehere nuk me iket ne shtepi po skam ku te vete. Them me vete lume si ata qe hane lloj lloj pjatash. Se kur i shoh ne intsagram mendoj kushedi sa te lumtur jane neper lokalet qe bejn check in. Ndersa une mundohem te mbush sa me shume lugen me fasule qe te mbarojn me shpejt.

Nejse se kot ju futa dhe juve ne keto halle.

Erion Bilali/

Nga Martin Renze (këshilltar i Merkel)

Albania is bleeding to death with the Rama government, no future. 

The DNA of the Mustafa Ramas government is: corruption, crime, nacro-growth, since the takeover of developing, central logistics – location for the trade with heroin and cocaine between South America/Afghanistan and Europe the risk of a state bankruptcy in 2020 exists, destruction of democracy and rule of law by the government, illegitimate local elections in 2019, probably massive manipulation of the parliamentary elections in 2017, together with the Mafia.

The EU cannot negotiate with such a government. First the demands of the EU are necessary to start talks and for this a fundamental political change is necessary. The current Rama government is not in a position to bring Albania into the EU, it has failed completely. Duese government Rama is a very bad deal for the Albanian people and Europe.

The Albanian nation must now, in 2019, decide what it wants: to the downfall, to rebuild Rama or Albania with Mustafa and to give the Albanian families and the Albanian nation a deserved future.

Shqipëria po gjakoset drejt vdekjes, me qeverinë Rama, asnjë të ardhme.

ADN e qeverisë Mustafa Ramas është: korrupsioni, krimi, rritja nacro, që nga marrja e zhvillimit, logjistika qendrore – vendndodhja për tregtinë me heroinë dhe kokainë midis Amerikës së Jugut / Afganistanit dhe Evropës rreziku i një falimentimi të shtetit në vitin 2020 ekziston , shkatërrimi i demokracisë dhe sundimi i ligjit nga qeveria, zgjedhjet jolegjitime lokale në 2019, ndoshta manipulimi masiv i zgjedhjeve parlamentare në 2017, së bashku me mafien.

BE nuk mund të negociojë me një qeveri të tillë. Së pari, kërkesat e BE-së janë të nevojshme për të filluar bisedimet dhe për këtë është e nevojshme një ndryshim themelor politik. Qeveria aktuale Rama nuk është në gjendje të sjellë Shqipërinë në BE, ajo ka dështuar plotësisht. Qeveria Duese Rama është një marrëveshje shumë e keqe për popullin shqiptar dhe Evropën.

Kombi shqiptar duhet tani, në vitin 2019, të vendosë se çfarë dëshiron: të rrëzohet, të rindërtojë Ramën ose Shqipërinë me Mustafën dhe t’u japë familjeve shqiptare dhe kombit shqiptar një të ardhme të merituar.

Kur serbo-sllavet mblidhen ne nje tavoline….

….per te ndare e coptuar Shqiperine e per ti ngulur Thiken pas shpine Kosoves…

A i deshet bashke?

Nuk me besuat mua kur ju thashe se me pare Erdogani e pas tij edhe Rama e Zaevi do te jene se bashku ne Serbi si miq per koke te Vucicit [ e me porosi e urdher te Rusise e te Putinit]… e me pas do te nenshkruajne nje sere mareveshjesh ose thene ndryshe do te ngulin disa thika pas shpine ndaj Kombit e popullsise shqiptar qe jeton ne trojet e veta ne Shqiperi, ne Kosove ,ne Maqedoni e ne Mal te Zi…?

Ja ku i kini …ne nje tavoline …gjakun e shprishur shqiptar te tradhetarit kryeminister te Shqiperise Edvin Rama …dhe gjakun kriminal antishqiptar serbo- sllav te perfaqesuar nga Presidenti serb Aleksander Vuciic…kryeministrja e shtetit te tij Ana Bernabic dhe kryeministri i Maqedonise ..Zoran Zaev…

Kur pak dite me pare ju paralajmerova publikisht permes shkrimit tim …Shengeni Ballkanik ..thike pas shpine per Kosoven…..nder te tjere nga disa naive e skeptike pati disa lloj reagimesh e kundershtimesh te cuditeshme…sepse kerkonin faktin e vertetesine e lajmit…[???]…

Kur ju thashe po publikisht se Sulltani Erdogan do te shkoje per vizite ne Serbi gati ne te njejten periudhe 8-10 Tetor 2019…kur atje te jene bashke edhe Vucici , edhe Rama edhe Zaevi…dikush kerkoj fakte qe t’ja vertetoja kete lajm…

Dhe gjithcka ndodhi saktesisht sic shkrova e publikova une …ndaj ju a bera e po ju a bej serisht publike me fakte , me te shkruar e me foto qe te bindeni e te besoni edhe pertej skepticizmit e naivitetit tuaj mjeran……

Erdogani vajti ne Beograd, firmosi mareveshje publike por edhe sekrete me Serbine…premtoi ndihme ekonomike marramendese per regjimin serb..furnizim ushtarak…financim te 1 miliard dollareve per Autostraden Beograd-Sarajeve …pershendeti publikisht edhe me simbolin e urryer cetnik serb te Tre gishtave lart etj etj..

Rama shkoi dhe eshte akoma ne Novi Sad…e se bashku me Vucicin, Bernabicin e Zaevin …duket se pasi jane takuar e konsultuar me pare edhe me Sulltanin turk dhe kane marre mbeshtetjen,, ndihmen, perkrahjen e garancine e tij… jane ulur tashme te darkoje te lumtur e te buzeqeshur se bashku per te firmosur e finalizuar startin e se ashtuquajtures mareveshje me emrin e koduar Shengeni Ballkanik…

Deshet fakte, vertetesi lajmi e prova…ja ku i keni te dyja shkrimet e fotot e postuara prej meje ne faqen time te FB…pavaresisht faktit profesional se une i kam percjelle ato per atje ku duheshin percjelle e per atje ku vleresohen e peshojne akoma edhe me shume..dhe shpresoj te bejne efektin e duhur ne te mire te Kombit e te popullit tim…

Gjithe kjo c’ka po ndodh ne Beograd me viziten e Sulltanit turk Erdogan..pasuar nga vizita e cirakut e skllavit te bindur te tij…kryehorrit-kryeminister tradhetar te Shqiperise Rama ne Novi Sad …te gatshem per te firmosur pa besine e ngulur thiken pas shpine ndaj Kosoves e Shqiperise e per tu hapur dyer e dritare serbo – sllaveve ne trojet e te pareve tane .. ka vetem nje emer …Tradheti e Antishqiptarizem Bastard…

Edhe pse gjithcka eshte pjese e se njejtes strategji serbo-ruso-turke …qe nisi me Demarkacionin e kufijve me Malin e Zi….vazhdoi me skenarin per coptimin e Veriut te Kosoves… eci me tej me Shengenin Ballkanik…me luften per heqjen e Takses ndaj Serbise…me guret nen rrota ne zgjedhjet e reja ne Kosove qe te fitonte serisht klani i Beogradit Thaci – Veseli perkrahur nga Rama – Vucici e Batoni…e prite zot rrezikun se ku do perfundoje…por me siguri absolute ne dem e ne kurriz te kombit e te popullit shqiptar e vecmas Kosoves…

Kush ka veshe le te degjoje…kush ka sy le te shohe…kush ka mendje le te gjykoje e te kuptoje e kush ka zemer le ta ndjeje …Shqiperine gjakprishuri komunisto-bolshevik Rama e ka shitur prej kohesh tek serbo sllavet…nje pjese…. e pjesen tjeter tek turqit por edhe tek greket…e madje i ka lene pjesen e vet edhe Rusise se Putinit…

Shqiperine e mori Lumi shqipetar…

…se mjaft fjete ndaj zgjohu nga gjumi shqipetar

Mjaft besove e shpresove tek te tjeret o fatkeq…

….mos e ler Atdheun tend qe te vuaje e te heq keq

A.R.DOSTI

Kam ardhur të të them mos e kërko më djalin tënd, Arturin. Bëhu e fortë dhe mos ushqe iluzione. Djali yt ka vdekur. Që kur është rrëmbyer, është mbajtur në një shtëpi të fshehtë në Tiranë, bashkë me disa fëmijë të tjerë të mitur. Aty i ushqenin mirë dhe një herë në javë, u merrnin gjak. Në një nga këto raste, me 30 mars 1985, fill pasi i morën gjakun, Arturi… nuk u përmend më. E kam parë me sytë e mi. Vdiq, si shumë vogëlushë të tjerë, që zëvendësoheshin me të tjerë…

Para disa vitesh Visar Zhiti kur ishte atashe kulturor në Romë shkarazi më përmendi faktin e panjohur për mua, të marrjes së gjakut të dhjetëra foshnjeve për tia injektuar Enver Hoxhës, në fund të jetës.

Mua më dukej e paimagjinueshme kjo gjë. Çdo herë më kalonte në mendje. Visari e ka përsëritur këtë ndodhi edhe herë të tjerë, madje edhe në media. Askush nuk ka hetuar me seriozitet.

Dje mësuam nga Agron Tufa për një nënë që i kanë marrë fëmijën 4 vjeç, Arturin, nga dy prokurorë Vjollca Meçe e Zamir shtylla.

Fëmija ka vdekur pak kohë më vonë në spital dhe nuk dihen rrethanat e sakta. Nëna thotë që fëmijës i është hequr gjaku nga trupi. Kjo është hera e parë e një indicie/prove që sinjalizon ndodhinë.

Dy prokurorët katilë të partisë nuk e kanë mohuar ngjarjen, akoma… sot janë dy personazhe që të japin mend për drejtësinë e re dhe të drejtat e njeriut.

Denoncimi i Agron Tufës

GJAKU I TIM BIRI

(sipas rrëfimit të një nëne)

– Të kërkon kryetarja e Komitetit të Partisë së Beratit, shoqja Jemine Guri, – më tha polici. Bashkë me tim bir për dore, Aturin e vogël katërvjeçar, ai na shoqëroi nga fshati i internimit deri në hollin e Komitetit. Ishte 10 tetori i vitit 198…

– Djalin lërja sportelistes, – tha polici. – Nuk mund të hysh në zyrën e shoqes Jeminé me djalin përdore… pesë minuta… mbaron punë dhe e merr.

Sportelistja, një grua e re me përparëse të kaltër, i buzëqeshi ëmbël Arturit të vogël me kaçurrela të arta, por ai u ngjesh pas meje. Për të kapërdirë parandjenjën e errët që më kaploi, nxorra një kallamsheqeri dhe ia dhashë. I bënë përshtypje vijat e kuqe, bardhë e blu dhe u gënjye. Polici me futi në një derë të katit të parë dhe vetë u largua. Brenda më prisnin dy gra dhe një mesoburrë me kostum gri.

– Ti ke një djalë, apo jo? – filloi burri.

– Po, – i thashë, – sot ka mbushur katër vjeç…

Më përshkuan të dridhurat. Asnjë fjalë urimi.

– Ne, Partia, nuk do të lejojmë, që djali yt të rritet nga një reaksionare si ti… – tha, dhe pauzën që pasoi e mbushi me të trokitura thoi mbi siprinën e tavolinës. – Nuk do ta lëmë gjakun e shkokut tonë partizan, besnikut të Partisë, të bastardohet nga një nënë reaksionare, bijë bejlerësh gjakpirës!

Dëgjon? Ndaj ne…

Mësyva derën shigjetë e dola jashtë.

As djalin, as gruan me përparëse të kaltër s’i pashë kund.

– Ku ma çuat djalin? Djalin! – piskata fort.

Burri me dy gratë kishin dalë në holl. Renda në oborr. Askund, asnjë shenjë e djalit tim.

– Kot e kërkon, – foli burri me kostum gri. – Ai ndodhet larg tashmë… nuk e arrin.

Pas kësaj rashë në koma. Pas 5 muajsh u përmenda, por nuk mund të lëvizja. Paraliza më mbërtheu në shtrat për 3 vjet. Vetëm nënën pata te kryet. Herë-herë vinte dhe im shoq. I shkatërruar. Vetëm një fjali ia përsërisja vazhdimisht: “Shko, gjeje djalin tonë!”. Ai vetëm qante. Kaloi paraliza dhe më dërguan fill në internim. Pastaj burg prapë, e prapë internim. Me radhë. Vinin oficerët e sigurimit papandehur. Bastisnin kasollen dhe ulërinin: “Ku i ke fshehur poezitë!”

Derisa ra diktatura. Nisa kërkimin e Arturit tim. “Tani do të jetë bërë 12 vjeç. A do të më njohë?” Derisa, një dite të mjegullt vjeshte të vitit 1991, një grua e panjohur trokiti në portën e kasolles sime.

– Zonjë, – më foli. – Ti nuk më njeh. Unë jam Afërdita nga Përmeti, një kushërirë e dytë e dajove të tu. Kam ardhur të të them diçka, e cila duhet të groposet midis nesh. Përndryshe, po ma nxorre emrin, unë bashkë me burrin e fëmijët e mi jemi të vdekur brenda ditës.

Kam ardhur të të them mos e kërko më djalin tënd, Arturin. Bëhu e fortë dhe mos ushqe iluzione. Djali yt ka vdekur. Që kur është rrëmbyer, është mbajtur në një shtëpi të fshehtë në Tiranë, bashkë me disa fëmijë të tjerë të mitur. Aty i ushqenin mirë dhe një herë në javë, u merrnin gjak. Në një nga këto raste, me 30 mars 1985, fill pasi i morën gjakun, Arturi… nuk u përmend më. E kam parë me sytë e mi. Vdiq, si shumë vogëlushë të tjerë, që zëvendësoheshin me të tjerë…

I gjori im bir! Gruaja nuk e dinte se atë ditë loçka ime do mbushte 6 vjeç…

Mos e kërko më… Bëhu e fortë, – tha gruaja dhe vrapoi në mjegull, duke më lënë të shituar në prag.

– As varrin mos ia kërko! – erdhi zëri i saj, tashmë nga mjegulla. – Janë sekrete që nuk hapen kurrë, – shtoi për herë të fundit gruaja, që kishte kohë e tretur në mjegull. Nuk e pashë më në jetë atë grua. Ua kishte thënë edhe dajave të mi. Po atë natë qe larguar familjarisht në Greqi.

Në verën e vitit 1997 im shoq më thirri të shkoj për të pastruar tek shtëpia e prindërve të tij në Vlorë. Në dhomën e vjehrrit që më pati urryer, gjeta dy blloqe të trashë. Në njërin ai kishte shkruar kujtimet e jetës së tij, ndërsa blloku tjetër ishte ditar. Nisa ta shfletoj e të lexoj pavullnetshëm, derisa u ndala, duke kërkuar, në shënimin “8 tetor 198…”:

“Gjithçka është ujdisur me kujdes… Plani që bëmë me shokët Vjollca Meçe, Zamir Shtylla dhe Ahmet Toporaku, s’ka pse të mos funksionojë. Djali i B… Artur S…, do të rrëmbehet në Komitetin e Partisë së Beratit… Do ta shlyejmë dhe këtë njollë. Më në fund….”

Më shungëllonin veshët. Si kështu!? Vjollca Meçe ishte kushërira e vjehrrit tim! Perëndi, gjëmën ma paskan kurdisur të mitë, mendova dhe ndjeva se po më binte zali. A e ka ditur vallë gjyshi enverist se ku po e çonte gjakun e nipit 4 vjeçar? Si ta pyes, tani që ka vdekur?

Do të shkoj t’i ulem mbi varr, t’i piskas… deri sa të ngrihet… të më japë përgjigje!

Telegram shifër, N-kolonel Beqir Ndout për komandantin

Sonte fillon operacioni në 24 katunde të Mirditës e cila ka gjithsej 33 katunde. Arrestimet marrin fund më datë 11 në mëngjez dhe janë 31 të kategorisë së parë, 84 të kategorisë së dytë dhe 17 të kategorisë së tretë. Ata të kategorisë së parë janë për dënim me vdekje sipas parashikimeve t’ona, sado që mund të ekzekutohen 15 ose 17. Ata të kategorisë së dytë janë për burgim dhe ata të së tretës janë për internim. Gjithashtu do të internohen edhe 9 familje të Gjon Markut dhe 15 arrestime në rrethin e Leshit.

Gjykata ushtarake mund të vijë në Rrëshen më datë 12 gusht. Lutemi ndërhyni në Presidium për të aprovuar tre të dënuarit me vdekje të Burrelit dhe na njoftoni telegrafisht që t’i ekzekutojmë.

Unë sot shkoj në Shkodër për çështjen e Peros dhe do të kthehem prapë këtu.

Rrshen, 9.8.1949 Mehmet

Memorie.al publikon dokumentin e rrallë me letrën e Mehmet Shehut të datës 9 gushtit 1949, ku ai nëpërmjet nënkolonel Beqir Ndout, Drejtorit Politik të Ushtrisë, informon Enver Hoxhën mbi nisjen e operacionit në Mirditë, pas vrasjes së deputetit Bardhok Biba. Si dhe kujtimet e Nikoll Mëlyshit, një nga eksponentët kryesorë të rezistencës antikomuniste në vitet e para të pasluftës (personazhit real të filmit “Operacioni Zjarri”) për masakrën e Mirditës, të botuara në 1976-ën në Detroit të SHBA-së, ku ishte si emigrant politik

Nga Dashnor Kaloçi

Plot 70 vjet më parë, më 7 gusht të vitit 1949, në vëndin e quajtur Qafa e Valmirit në rrethin e Mirditës, mbeti i vrarë në një pritë deputeti i zonës, Bardhok Biba, i cili mbante gjithashtu edhe funksionin e sekretarit të parë të Komitetit të Partisë së atij rrethi, si dhe gradën e kapitenit të Sigurimit të Shtetit në organet e Ministrisë së Punëve të Brendëshme. Nisur nga detyrat, postet e funksionet e larta partiake e shtetërore që mbante Bardhok Biba asokohe, të kaluarën e tij si partizan e komunist, ndër të paktit që kishte ajo krahinë ku ende ishte i forte ndikimi i derës së Gjonmarkajve, Kapidanëve të Oroshit, ajo ngjarje bëri bujë të madhe dhe revoltoi pa masë udhëheqjen e lartë komuniste të Tiranës. Gjë e cila bëri që ata të ndërrmerrnin një operacion ushtarak spastrimi në shkallë të gjërë në krahinën e Mirditës dhe zonat përreth, ku në krye të saj u vu vetë Ministri i Punëve të Brendëshme, gjeneral-major Mehmet Shehu.

Kjo gjë, perveç historiografisë zyrtare të regjimit komunist të para viteve ’90-të si dhe mjeteve të propagandës së asaj kohe, bëhet e ditur edhe nga një dokument arkivor që publikohet për herë të parë në këtë shkrim të Gazeta Shqiptare, ku Mehmet Shehu, nëpërmjet Drejtorit Politik të Ushtrisë, nënkolonel Beqir Ndout, i bën me dije Enver Hoxhës, lidhur me veprimet e operacionit ndëshkimor që ai kishte planifikuar të ndërrmarrë në Mirditë. Dhe ashtu siç ka shkruar me dorën e tij në një copë letër dërguar “Komandantit”, Mehmet Shehu e bëri gjithçka realitet, duke ekzekutuar plot 14 burra nga krahina e Mirditës, pikërisht në vëndin ku ishte vrarë Bardhok Biba, si dhe duke burgosur e internuar me dhjetra e qindra persona e familje mirditore.

Duke shënuar kështu një nga masakrat më të mëdha të pasluftës, përsa i përket numrit të personave të ekzekutuar për një ngjarje të caktuar, gjë të cilën me dhjetra familje mirditore do ta vuanin gjatë. Nisur nga fakti se për këtë ngjarje që nga ajo kohë dhe më pas deri në fundin e viteve ’80-të është folur e shkruar shumë nga historiografia dhe propaganda e regjimit komunist të Enver Hoxhës, në këtë shkrim po publikojmë “anën tjetër të medaljes”, duke e parë atë nga këndvështrimi i Nikoll Mëlyshit, një nga krerët e Lëvizjes dhe Rezistencës Antikomuniste në Mirditë, nga familja dhe fisi i të cilit pati disa të ekzektuar, burgosur dhe internuar për ngjarjen e vrasjes së Bardhok Bibës.

Kapiten Nikoll Mëlyshi, babai i Pal Mëlyshit, (Hero i Popullit) i cili është personazhi real në filmin “Operacioni zjarri”, (Gjin Martini, babai i Kreshnik Martinit që interpretohet nga aktori i ndjerë Sheri Mita), e ka shkruar këtë ngjarje në një nga kapitujt e librit të tij “Ngjarje të ndime, të pame dhe të jetueme”, të botuar në vitin 1976 në Detroit të SHBA ku ai jetonte si azilant politik. Ngjarjen në fjalë po e publikojmë në versionin origjinal (ashtu siç është shkruar me dialektin e tij të gegërishtes dhe të folurën e Mirditës së asaj kohe) dhe me disa shkurtime, pasi libri i Nikoll Mëlyshit, është ribotuar edhe në Shqipëri në vitin 2005, nga i biri i tij, Lekë Mëlyshi.

Kujtimet e Nikoll Mëlyshit të botuara në 1976-ën SHBA

BARDHOK BIBA NE MIRDITE

Bardhok Biba, qi rrjedh prej një fisi të Kapidanave të Mirditës, patë vazhdue shkollën e mesme në gjimnazin e Shkodrës, por mbas dy vjetësh e patën përjashtue për sjellje të këqia. Ma vonë, me ndërmjetësinë e Kapidan Gjon Marka Gjonit, kje pranue në Shkollën Teknike të Tiranës, ku më aty u filtrue pak në doktrinën komuniste.

Ky edhe këtë shkollë e la përgjys pa krye, dhe filloj tuj shetit der më derë nëpër popull, kundër vullnetit të babës dhe vëllaut të madh të tij, tue folun nëpër popullin e Mirditës fjalë të bukura komuniste mbi përmirësimin e jetës së popullit. Populli i Mirditës, megjithqë i pashkollë e kishte kuptue se Bardhoku ishte tuj ba propagandë komuniste, por mbasi ishte prej fisit të Kapedanave dhe vetëm ai ishte në krejt bajrakët e Mirditës, e nuk kishte tjetër n’atë kohë dhe se ai djal i ri nuk mund të bahet i rrezikshëm në t’ardhmen, e bante edhe me gjederë.

Kur Bardhoku u ba 28 vjeç, u takua me komunistat e Tiranës dhe u ba komunist i betue. Në kohën e pushtimit të Shqipërisë nga Italia, qarkullonte prapë nëpër katunde Mirdit e Kthellë, tuj u përpjek me shtij helmin komunist në popull, por prap nuk ja vënte kush rëndësinë dhe s’kishte mujt me ba kërkënd me veti, e bile populli i atyne krahinave filloj tuj e përbuz dhe ja nepshin nji grim buk si qenit. Shpesh herë e kan pasë në dor autoritetet e vendit me e kap e me e zhduk nga jeta, por prap e kan lanë se është i fisit të Kapedanit. Kështu Bardhoku përfitoj prej rasteve dhe kur komunizmi i ardhun nga Shqipnria e Jugut, Bardhoku i doli përpara Mehmet Shehut në Lurë dhe Mehmet Shehu, me formë propagandë, për t’i mbushë mëndjen popullit, i qetë përapara një toge partizanësh dhe e pret me për nder armët, tue i thanë popullit se ky asht i kushërini i Kapëdanit të Mirditës, dhe kur hyni komunizmi në Mirditë, Bardhoku u paraqit si ma i madhi i asaj krahine.

Bardhoku ka pas disa cilësina të veçanta; në popull gjithmonë paraqitej gjakftohtë, tregohej shumë i urtë, i ambël në bisedim, shumë i sgjutë, njeri miklues sa qi me ta pi gjakun me pambuk; punët i bante të mbulueme, tue hjedh gurin dhe tue mësheh dorën, me qëllim që fajet t’ua ngarkonte komunistave jugorë të Mirditës.

Bardhoku kryesonte nënprefekturën e Shën Palit të Mirditës dhe kishte fuqi ushtarake të shumta në dispozicion, të cilat ia kishte dhanë me letër të bardhë Mehmet Shehu për ekzekutimin e urdhnave të tij. Me dhelpni e kopili i rrente disa të rinj e prej tyre përfitonte për çështje zbulimi, mbi lëvizjet e kundërshtarëve të vëndit. Parashifej se ai do të shtinte në dorë rininë e Mirditës dhe Kthellës.

Një pjesë e popullit nuk i kuptonte ende të zëzat e Bardhok Bibës, e mendojshin se asht ashtu siç tregohej para tyne dhe se gjoja ai po i pshtonte disa njerëz nga litari prej rrezikut të vdekjes, sepse ashtu ishte metoda komuniste që zhvillonte ky tip në popull. Masa e populli, sidomos rinija, nuk kishte mbërritë ende me e kuptue se ai ishte xhelati që u kishte pij gjakun e sa qindra bashkëvllazënve të vet në rajonin e Mirditës e të Kthellës, tue pushkatue njerëz të pa procese dhe pa gjyqe, burgime, rrahje shtazore, internime, grabitje dhe zhdukjen e moralit malësuer, tue mobilizue vajza dhe gra të reja nëpër brigade punet. E komunistat për të zhdukë doket dhe zakonet e vëndit, i dërgojshin të rejat katundare të zeza me ba këngë dhe valle në çdo orë pushimi dhe për ma keq dhe zi, komisari i puntoris, caktonte një burrë dhe një grue si në punë ashtu dhe në banesë…?! E sa të tjera këso lloj punësh të zezash.

Në të tilla raste, Bardhok Biba dërgonte dhe gruen e vet, Mrikën, për me u duk para popullit i sinqertë. Të gjitha këto mënyrë të shkatërrimit moral, zbatoheshin me urdhër e firmë të Bardhok Bibës. Bardhoku vazhdonte me metodat e veta; gjithmonë masakrimet në popull me urdhër të kapasapëve të kuq të Tiranës, sepse populli i krahinave tona ishte konsiderue prej Hoxhësh dhe Shehut, një popull fajtor?! Dhe si të tillë të pabindun, e kishin dënue gjithë popullin mbarë. N’ë anë tjetër, Bardhok Bibës, kur i paraqitej rasti bante edhe hakmarrjet e veta personale dhe nuk mundi me ja korigjue kush. Kështu që i shpërvoli krahët dhe i zhyti në gjakun e pastër të vllazëneve të vet të pafajshëm, për me fitue mirbesimin prej Partis dhe për të qenë anëtar i Komitetit Qëndror të kryekasapëve të Tiranës, e me sigurue pozitat e veta si kryetar i Komitetit të Partisë Komuniste në Mirditë e Kthellë, deputet i krahinës dhe me gradën Kapiten i Sigurimit në Mirditë.

Megjithse në një situatë të vështirë, Ndue Pjetër Gjonmarkaj dhe Ndue Mëlyshi, bashkë me shokët e tyne, me shumë vuejtje dhe sakrifica, mundën me ba një mbledhje për të gjithë luftëtarët e malit të Mirditës, të Kthellës dhe të Lezhës më datën 1 korrik 1949 në Shqopën e Munellës-Mirditë. Në këtë mbledhje muerën pjesë si kryetar çetash; Ndue Bajraktari, Mark Dod Lleshaj, (Gjini), Marka Jak Bajraktari, Ded Kolziu, Llesh Marka Tuci, dhe Gjok Dod Përbrunga. Muerën pjesë dhe 60 luftëtarë dhe kaluan bashkë pa u nda për dy ditë. U muerën vesh mirë për gjëndjen e kritikëshme dhe humbjen e luftëtarëve në luftën e përditëshme. Si do që kje, vendosën; ripërtëritjen e Nënkomitetit Krahinor të Mirditës, që ishte formue prej Dr. Mark Gjon Markajt në mars 1945 dhe mbas humbjes së Markut më 14 qershor 1946, të vazhduem prej Llesh Gjomarkut me 10 gusht 1946, mbas humbjes së Lleshit më 9 gusht 1947, prej kryetarëve të çetave në tetor 1948, në Kodrën e Rrëshenit të Kthellës, tue i zëvëndësue me; Ndue Bajraktarin, Frrok Mëlyshin, Marka Jak Bajraktarin, Marka Dod Lleshin, Preng Dod Gjinin. Në një mbledhje tjetër me 1 korrik 1949, u ba riformimi kështu: Ndue Pjetër Gjomarkaj si kryetar, Ndue Bajraktari si nënkryetar, Ndue Mëlyshi, Marka Dod Lleshaj, dhe Marka Jak Bajraktari, anëtar të shtrenjtë (të ngushtë). Luftërarët e tjerë, anëtarë të gjanë. Mbas përfundimit të këtij riformimi, mbledhja vendosi edhe njëherë dënimin dhe ekzekutimin e Bardhok Bibës, për të hjek qafe këtë njeri kaq të rrezikshëm të Mirditës.

U caktue një mbledhje e dytë për datën 7 Gusht 1949 dhe me kaq u shpërndanë çetat nëpër drejtime të ndryshme. Ndue Pjetër Gjonmarkaj muer pjesë në grupin e Ndue Bajraktarit dhe Ndue Mëlyshi në grupin e Preng Dod Gjinit.

LIDHJA KOMBETARE E MALEVE DHE VRASJA E BARDHOK BIBES

Në natën 6 gusht 1949 u mblodhën bashkë 53 luftatarë, në pikën e caktueme, Shqopa e Munegjës Mirditë. Më datën 7 Gusht 1949, në orët e mëngjezit, Nënkomiteti Krahinuer i Mirditës, merrë një lajm: qi Bardhok Biba atë ditë do të kalonte prej katundit Simon për në Shën Pal të Mirditës! Informta e lajmëtarit kje e ekzakte: Bardhoku kishte qenë me mbajtë një konferencë në Kaçinar, prej andej udhtonte me 30 polic roje për në Simon, Peshqesh, Shën Palë.

Nënkomiteti i Mirditës, që ndodhi në Shqopën e Munegjës, menjëherë mori një vendim dhe pa humb kohë dërgoi organin e shpagimit me i vue pritat në prruen e Valmirit. Organi i shpagimit zbatoi urdhënin: vrau Bardhok Bibën dhe pranë kufomës së tij la letër-vendimin me firmën Kryetarit të Nënkomitetit Krahinuer të Mirditës. Bardhoku u vra në orën 2 mbas dreke të datës 7 Gusht 1949 dhe ky grup, 53 vetësh, mbasi bani këtë aksion, niset fill për Jugosllavi. Më datën 7 Gusht 1949, kalojnë kufinin dhe pa dam hyjnë në Jugosllavi. Bashkë me Bardhokun u plagosën edhe dy polic vendas që mobilizojshin popullin si punëtorë për me i dërgue në punë të detyrueshme.

OPERACJONI NE MIRDITE PER HAKMARRJEN E BARDHOK BIBES

Qeverija komuniste e Tiranës tue marr si shkak hakmarrjen e Bardhok Bibës (por jo pse iu dhimbtë aq tepër ose patë nevojë për Bardhok Bibën, pse ma vonë ndoshta do ta vriste ajo vetë, si shumë gjerarkë të tjerë të mëparshëm), kështu që dërgoi reparte të forta ushtarake nga Tirana, për të ba një operacjon në stil të gjanë në Mirditë. Vetëm e vetëm për të ba hata n’ë atë popull kreshnik të Gjergj Kastriotit (HERO). Në këtë operacjon ka marrë pjesë Divizjoni i parë që ishte me qëndër (fushimi) në Qafë Shtambë e qi komandohej prej kolonel, Hito Çakos nga Vlora, si dhe Brigada Specjale, qi ishte në Mirditë për ndjekjen e Luftëtarëve të Lirisë, e komandohej prej Majorit, Luftar Bolena nga Vlora.

Operacjoni drejtohej kryesisht prej vetë kasapit të kuq, Mehmet Shehut, bashkë me nënministrin e Brendshëm, Kolonel Kadri Hazbiu, me detyrë nënkomandant operacjoni. Në operacjon kanë marrë pjesë si vëzhguesa dy kolonela rusë; Sovoloski dhe Voleskini (me gjak shqiptari s’i ngini).

Ngjarjet e zeza të zhvillueme në atë operacjon janë këto: kanë arrestue në masën e popullit të Mirditës e të Kthellës, ma tepër se 500 burra, kanë internue, gra e fëmijë nëpër kampet e internimit në Tepelënë dhe në Lushnje, ma tepër se 300 shtëpi familje. 400 burra i kanë nisë nëpër burgje terror të Shkodrës, 100 të tjerë janë dënue randë, me burgime të gjata.

Më datën 18 Gusht 1949 janë ekzekutue në vëndin ku asht vra Bardhok Biba, pa i gjykue aspak, këta persona të pafajshëm: janë 14 fatosa nga më të mirët e kësaj krahine: Llesh Mëlyshi, Nikoll Bardhok Bajraktari, Bardhok Dod Lleshaj, Gjergj Keq Belshi, Dodë Marka Biba, nga Kthella: Ded Preng Gjomarkaj, Nikoll Llesh Nikolli, Preng Shkurti, Gjin Kaçi, Ndoc Gjet Palaj, Frrok Mata, Marka Ndrec Marku, Ded Paloka, Zef Vila nga Mirdita.

Prej këtyne 14 personave, 4 janë vjerr në konop në vëndin ku është vra bardhok Biba dhe po në atë vënd 10 të tjerë janë pushkatue të lidhun me konop, nga dora gjaksore e ……..i cili i mori leje Mehmet Shehut për t’iu dhanë vëllazënvet të krahinës së vet, nga një plumb ballit….?!

Fatosat e vramun e të pushkatuem, qi i ndua Mehmet Shehu nga gjini i familjes së tyne, të gjithë grumbull i hodhën në një gropë, ende ishin ma se gjysa gjallë, e pa u dalë shpirti dhe ………pastaj janë mbule me dhe.

Në ekzekutimin e këtyne 14 fatosave kanë mbledh popullin burra dhe gra, Mirditas e Kthellas ma tepër se 2000 vetë, dhe Mehmet Shehu ka mbajtë një fjalim dhe asht betue në “Vorrin e Bardhok Bibës”, se pa i mbushun 101 të pushkatuem në Mirditë për (gjoja) hakmarrjen e Bardhokut, nuk kam me e lëshue Mirditën dhe Kthellën, dhe as që nuk e laj të lirë nga operacjoni.

Ndoshta fati i atij populli të pafajshëm kreshnik, luejti një rol të jashtëzakonshëm, për me pshtue gjithë ai popull pa u pushkatue, sepse pikërisht më datën 18 Gusht 1949, ushtrije greke bani provokime në kufinin Greko-Shqiptar, me rastin qi ajo shkuli nga pozicjonet e malit Gramoz, komunistat e vet Grekë të cilët hikën nga ushtrija greke dhe hynë për të shpëtuar kokën në Shqipni, në zonën e Bilishtit. Kështu ushtrija greke dashti me i ndjek komunistat e vet disa km. nëpër tokën shqiptare, por organizatorët e misjonit amerikan nuk e lejuen. Megjithatë alarmi u ba dhe Tirana u friksue dhe kërkoj me urgjencë Mehmet Shehin me Divizjonin e Parë që ishte në Mirditë, që të paraqitet në Tiranë dhe prej aty u nis për me shkue në kufinin e Grekut. Kështu qi në Mirditë mbetën vetëm Brigadat specjale që ishin ma përpara për ndjekjen e luftarëve të malit.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Letra e Mehmet Shehut për Enverin

Telegram shifër, N-kolonel Beqir Ndout për komandantin

Sonte fillon operacioni në 24 katunde të Mirditës e cila ka gjithsej 33 katunde. Arrestimet marrin fund më datë 11 në mëngjez dhe janë 31 të kategorisë së parë, 84 të kategorisë së dytë dhe 17 të kategorisë së tretë. Ata të kategorisë së parë janë për dënim me vdekje sipas parashikimeve t’ona, sado që mund të ekzekutohen 15 ose 17. Ata të kategorisë së dytë janë për burgim dhe ata të së tretës janë për internim. Gjithashtu do të internohen edhe 9 familje të Gjon Markut dhe 15 arrestime në rrethin e Leshit.

Gjykata ushtarake mund të vijë në Rrëshen më datë 12 gusht. Lutemi ndërhyni në Presidium për të aprovuar tre të dënuarit me vdekje të Burrelit dhe na njoftoni telegrafisht që t’i ekzekutojmë.

Unë sot shkoj në Shkodër për çështjen e Peros dhe do të kthehem prapë këtu.

Rrshen, 9.8.1949 Mehmet

Akademia e pafllatarëve hoxhiste, për tre dekada nuk gjeti kohë dhe arriti të thënë qoftë një fjalë të vetme për veprën kriminale të çmendurakut Enver Hoxha arkitektin dhe zbatuesin e pa shoq të ciklonit antinjerzor që përgjaku fizikisht dhe shkatërroi shpirtërisht jetët e më se gjysmës së shqiptareve, këtë fillim tetori e prishi gjumin. Dhe tashm e dijme shkakun- Akademia Mbretërore Suedeze nuk ja dha Smailit të partisë as këtë vit çmimin Nobël për letërsi por ja dha shkrimtarit Peter Hanke. Pafflatarët e vranë gjumin.

Nuk bëhet e ditur se cili syresh ishte më gjumprishuri, por kjo nuk ka rëndësi.

Mbetet për tu vlerësuar gatishmëria për të qenë syçelë, por edhe qëndrimi unitar, kompakt në mendësinë marroçiane dhe sidomos vullneti i pa epur për tu lexuar si hajvanë përpara të tjerëve.

Koha i kish ciflosur, e disa i patë marrë si të rrëshqitur, sa që i krye rrëshqituri kryeministër nuk pati ngurruar t’ua thotë në sy se sa u vlente lëkura. Të gjendur bosh për të justifikuar rrogën, tekahylat arritën të shihnin rënien me shpejtësi të siparit që shënonte fundin e dukshmërisë së tyre. Sakaq, pafllatarëve që nuk po i mbeste asnjë shans tjetër gjykuan që u erdhi rasti.

Ky tetor jo vetëm do ndriconte qiellin me “shiun e meteorëve” por do ringjallte fatin e përdalë të pafllatarëve akademistë.

Dhënia e çmimit Nobël për shkrimtarin Peter Hanke po ofronte shansin e madh për tu bërë të njohur…

Njeri nga pafllatarët kishte mbrojtur dizertacionin me temën : “Hidh baltë mbi të lartët në se do të bëhesh i dukshëm.” Kjo gjetje e mrekullueshme i kish pëlqyer shumë edhe damlla diktatorit, i cili pa e kish përdorur postulatin në të gjitha betejat e famshme me imperialistët dhe sidomos me ato anglo-amerikanë.

Prandaj dhe pafllatarët e Kooperativës së bashkuar akademike nxituan t’ja qëndisin Akademisë Suedeze një nga ato … Fletë-Rrufe, që dikur kishin ndezur flakë qiellin e gjakosur të Shqipërisë. E shkruan po në atë frymë, me atë stil, me qëllim të qartë – si në kohën e qoftëlargut.

Marrëzia e shkruajtur në mënyrë të marrzishme mund të zgjojë kurreshtjen e akademikëve suedezë, e sakaq ne bëhemi të njohur do me thënë çertefikohemi si punë akademistësh…

Dhe për të bërë “korrektin” kanë sjellë provën simpatinë e dikurshme të qytetarit Peter Hander për kasapin e Ballkanit shokun Millosheviç.

Trumcakët e paguar për akademikë, me një fjalor prej lamashësh të vërtetë, të denjë për policët e bashkisë, ju hakërryen me tërsëllima e angullima Akademistëve Suedezë.

Shfaqje e pështirë !

E dijnë trushkarët se Akademia Suedeze nuk ka nge të merret me mendjeshkrepje qytetarësh, në dhënien e çmimeve por vlerëson lëndën që prodhojnë të nominuarit , pra mjeshtërinë e pendës.

Së këtejmi mund të kuptohet edhe pranimi prej saj i kandidaturës së Kadaresë si pretendent për të marrë çmimin “Nobel në Letërsi”.

Sepse po të ishte ndryshe, pra po t’i masnin gjërat me kutin e pafllatarëve tanë që militojnë në Kooperativën shkencore enveriste, Ismail Kadare do të ishte një vit drite larg saj.

Sepse Ismaili ishte kanakar i diktatorit, dhe me veprat e tij që shndërruar në zëdhënës i diktaturës. A nuk e kishte shitur Ismaili gënjeshtrën për të vërtetë. Po pra, realitetin e pergjakur e shqiptar e paraqeste di mrekullitë e përrallave !

Por dallkaukët e fermës akademike fshehin gishtin pas talentit të Kadaresë.

Që Ismaili është mjeshtër i pendës, kjo dihet.

Por dihet dhe në dobi të kujt ai e vuri talentin – në shërbim të diktatorit për të mbuluar krimet çnjerëzore dhe glorifikuar gënjeshtrën e pa shoqe..

Për më tepër ai ishte edhe zyrtarisht pjesë e strukturës së lartë të regjimit kriminal si Nën Kryetar i Frontit të Nexhmijes.

Edvin Rama duhet t’i ketë njohur më mirë “gjëmat dhe bëmat” e fermës akademike të pafllatarëve kur deshi ta shumzonte me zero.

Nuk thonë kot që sorra ja di sorrës, prandaj ja nxjerr sytë.

Memorie.al sjell kujtimet e të birit të Hamit Matjanit, Xhavitit, lidhur me ngjarjen e shumë përfolur të vitit 1943 ku Brigada e Parë partizane e Mehmet Shehut kapi rob dhe ekzekutoi 67 fshatarë që ishin mobilizuar me forcat nacionaliste të Ballit Kombëtar dhe ekzekutimin e tyre e bëri partizania 19 vjeçare, Emine, B, të cilës pas luftës i dhanë titullin e lartë, “Heroinë e Popullit”…?!

Nga Dashnor Kaloçi

Ngjarja e shumëpwrfolur e ekzekutimit 67 fshatarëve myzeqarë në 17 tetorin e largët të 1943-it, e cila prej vitësh një debat të ashpër ndërmjet dy forcave kryesore të politikës shqiptare, si dhe mbeshtetësve të tyre, vjen për Memorie.al, e dëshmuar nga një prej të paktëve dëshmitarë okularë, Xhavit Matjanit, dëshmi të cilat ai na i ka dhënë, pak vite më parë. kur dhe ka ndërruar jetë. Xhaviti ishte djali i vetëm i Hamit Matjanit, eksponentit të njohur të rezistencës antikomuniste në Shqipëri, i cili u ekzekutua më varje në litar, në vitin 1954 në mes të qytetit të Lushnjes, pasi kishte hyrë disa herë ilegalisht në Shqipëri. Xhaviti, së bashku me nënën dhe të motrën e tij, e kaluan gjithë jetën nëpër internime dhe vetëm pas vitit 1991, u kthyen në Tiranë, ku ai jetoi disa vjet dhe më pas u shpërngul për në SHBA, ku u stabilizua nga qeveria amerikane, per meritat dhe shërbimin që kishte bërë babai i tij, Hamiti, në rezistencën antikomuniste. Xhaviti ka qenë vetëm dhjetë vjeç kur ka ndodhur pushkatimi i 67 robërve ballistë, por ai e kujtonte shumë mirë atë ngjarje mbi të cilën bën fjalë ky shkrim. Krahas rrëfimit të Xhavit Matjanit, në këtë shkrim vjen dhe rrëfimi i një ish-kuadri partizan të Brigadës së Parë të Mehmet Shehut, i cili preferoi të mbetej anonim.

Masakra ndodhi pas prishjes së Marrëveshjes së Mukjes

Kishte kaluar më shumë se një muaj e gjysëm qëkurse, Enver Hoxha, kreu i Partisë Komuniste dhe njëherazi Komandanti i Përgjithshëm të Ushtrisë Partizane, kishte prishur marrëveshjen që u lidh në Mukje të Krujës, mes emisarëve të tij dhe krerëve më të lartë të organizatës së “Ballit Kombëtar”, e cila sanksiononte që këto dy forca politiko-ushtarake të angazhoheshin për aksione të përbashkëta, kundër ushtrisë pushtuese italiane dhe më vonë asaj gjermane. Kjo gjë e kishte acaruar së tepërmi situatën konfliktuale ndërmjet tyre, duke e çuar deri në përpjekje të armatosura, sidomos në zonat ku vepronin formacionet e brigadave partizane, të cilat porsa ishin krijuar. Në këtë kontekst të zhvillimit të ngjarjeve, diku aty nga gjysma e dytë e muajit tetor të vitit 1943, në rrethinat e Lushnjes në fshatin Çermë, pas një përpjekjeje me armë ndërmjet një pjese të forcave partizane të Brigadës së Parë që komandohej nga Mehmet Shehu dhe forcave nacinaliste të “Ballit Kombëtar” që komandoheshin nga Isa Manastiriliu, pati ndodhur ajo që tashmë njihet si një ndër njollat më të errëta të historisë së luftës partizane që udhëhiqej nga Enver Hoxha, ku brënda pak minutash pjestarët e kësaj brigade, ekzekutuan me breshëri mitrolozi. plot 67 ballistë.

Si ndodhi përplasja ndërmjet partizanëve dhe ballistëve?

Brigada e Parë Partizane e udhëhequr nga Mehmet Shehu që nuk kishte veçse dy muaj e krijuar në Vidhkuq të Korçës, me partizanë të zgjedhur nga batalionet kryesore, që asokohe vepronin në Shqipërinë e Mesme dhe në atë Jugore, (ku në inagurimin e saj përveç Enver Hoxhës do të merrnin pjesë antarët e misioneve aletae anglo-amerikane), kishte disa ditë që kishte përqëndruar aktivitetin e saj luftarak në trekëndëshin e zonës Mallakastër-Lushnje-Durrës. Në ato ditë në qytetin e Lushnjes ishte mbajtur një mbledhje shumë e rëndësishme e forcave nacionaliste të “Ballit Kombëtar” ku morrën pjesë disa nga komandantët kryesorë të saj të ardhur nga Tirana.

Kjo mbledhje u caktua që të mbahej në Lushnje, për arsye se aty “Balli Kombëtar”, kishte një nga bazat më të forta të influencës së saj. Aty vepronte çeta e Isa Manastiriliut (me origjinë kosovare), dhe përveç tij aty kishte një autoritet absolut, edhe Hamit Matjani, që në atë periudhë vazhdonte të ishte me forcat qeveritare, si komandant xhandarmërie për disa rrethe të Shqipërisë së Mesme. Lidhur me përpjekjen e armatosur që u zhvillua ndërmjet forcave të Isa Manastiriliut, dhe atyre të Mehmet Shehut, ka dy versione, se si ka ndodhur ajo.

Në historiografinë komuniste, është thënë se ishin forcat partizane të Mehmet Shehut, ato që hartuan planin e sulmit, pasi kishin marrë më parë të dhënat e sakta mbi vëndndodhjen e forcave balliste të Manastiriliut. Ajo gjë ndihmoi që ata të kryenin goditjen, duke i mbyllur ato në një darë të rreptë rrethimi, gjë e cila i vuri ballistët përpara një dorëzimi të detyruar. Versioni tjetër i mbrojtur nga ana e mbështetësve të “Ballit Kombëtar”, bën me dije se ishin forcat e Isa Manastiriliut, ato që zunë pritën në vëndin ku do të kalonte Brigada e Parë e Shehut, pasi Manastiriliu kishte marrë urdhër për këtë nga Komanda e Ballit.

Thuhet se Isa Manstiriliu u lajmërua nga Rreth-Komanda e Lushnjes, në pasditën e 23 Tetorit 1943, mbi lëvizjet e një pjese të partizanëve të Mehmet Shehut, në drejtim të fshatrave Golem e Çermë, ku dhe organizoi pritën. Sipas të gjitha informatave që kishte Manastiriliu, forcat partizane kaluan në atë zonë ku ai ishte përqëndruar dhe priste ardhjen e tyre. Thuhet se përpjekja e armatosur është zhvilluar për disa orë dhe aty forcat partizane të Shehut, duke qënë më të shumtë në numër dhe shumë më të përgatitur nga ana ushtarake, kanë filluar me shpejtësi asgjësimin e të gjitha forcave të mbetura të Ballit në atë zonë. Duke parë situatën në të cilën ndodheshin forcat e Ballit Kombëtar, komandanti i tyre Isa Manastiriliu, urdhëroi tërheqjen e tyre në drejtim të Lushnjes, për t’u mbyllur në qytet, ku forcat partizane nuk mund të futeshin dot. Urdhëri i dhënë nga Manastiriliu për tërheqje ishte i pamundur për të shkuar tek të gjithë forcat e tij për shkak të terrenit, por edhe nga shpejtësia e forcave partizane, të cilat ia arritën të dominonin situatën. Jo më shumë se një orë pasi kishte filluar përpjekja e armatosur, u ndërprenë luftimet dhe në një pjesë e forcave të Manastiriliut, në pamundësi për t’u tërhequr më në brendësi të Lushnjes, u dorëzua pasi kishin mbetur të vrarë rreth 12 veta. Pas dorëzimit të forcave balliste, partizanët e Shehut bënë çarmatosjen e tyre dhe rezultoi se numri i të dorzuarve ishte 173 vetë. Shumica ishin të gjithë të rinj të moshës nën 30 vjeç, të cilët ishin fshatarë nga zona e Divjakës, Çermës, dhe Golemit.

Shehu: Ekzekutimi i ballistëve, në fshatin e Hamit Matjanit?!

Thuhet se pasi u bë çarmatosja e robërve ballistë, ata u shoqëruan nga disa partizanë të Brigadës së Parë. Vetë Mehmet Shehu, vendosi që brigada e tij së bashku me robërit ballistë, të largohej nga Golemi në drejtim të fshatit Matjan, ku ishte edhe shtëpia e njërit prej komandantëve më kryesorë të Ballit në këtë zonë, Hamit Matjanit, i cili ishte gjithashtu edhe një kundërshtar i vendosur i forcave komuniste. Sipas disa dëshmive, Hamit Matjani, atë ditë nuk ndodhej në Lushnje pasi, ishte në disa fshatra të Beratit.

Dëshmia e mosndodhjes së tij në Lushnje bëhet e ditur nga vetë i biri i tij, Xhavit Matjani, që në atë kohë ishte rreth 10 vjeç, një ndër ta paktët persona i cili ka parë me sy ekzekutimin e robërve ballistë. Lidhur me këtë, në vitin 1998, Xhavit Matjani na ka dëshmuar: “Lajmin mbi mbërritjen e partizanëve të Mehmet Shehut në fshatin tonë, bëri që i gjithë fshati të largohej me shpejtësi të madhe. Në fshat mbetën vetëm disa pleq dhe ne, nja gjashtë fëmijë, ndër të cilët unë isha më i madhi prej tyre. Afër mesit të natës, Brigada e Parë mbërriti në fshatin tonë Matjan dhe robërit ajo i futi në një ndërtesë në shtëpinë e Nure Matjanit, (kushëri i babait tonë, Hamitit) e cila shërbente si plevicë për të mbajtur bagëtinë, por që ishte me mure të trasha prej guri. Të nesërmen e asaj nate, më 24 tetor, porsa zbardhi dita, u bë seleksionimi i robërve dhe u mbajtën 67 vetë, të cilët u dërguan pranë varrezave të fshatit…”, kujtonte Xhavit Matjani atë ngjarje të largët, e cila këto ditë është bërë objekt debatesh të shumta në mes forcave kryesore politike dhe mbështetësve të tyre.

Dëshmia: “Partizania 19 vjeçare, ekzekutoi 67 robërit e luftës”

Lidhur me këtë ngjarje, kanë versionin e tyre edhe ish-partizanët e ushtrisë partizane të Enver Hoxhës, ku njëri prej tyre, ish-efektiv i Brigadës së Parë të Mehmet Shehut, i cili në vitet e komunizmit ka mbajtur funksione të larta drejtuese, e dëshmon kështu ngjarjen: “Pasi ishte bërë seleksionimi i robërve ballistë dhe afro 100 prej tyre u lanë të lirë të shkojnë, 67 prej tyre i rreshtuan afër një kodrine në varrezat e fshatit, duke iu thënë se nëse do të bashkoheshin me forcat partizane dhe do të luftonte përkrah tyre, do t’u falej jeta. Dhe në rast të kundërt do të pushkatoheshin.

Asnjë nga 67 robërit nuk pranoi të dilte nga rreshti dhe të nënshkruante deklaratën për kalimin në rradhët e forcave partizane. Njërit prej tyre, të cilin partizanët shpresonin ta thyenin, pasi ky kishte influencë të madhe tek të tjerët që e pyetën nëse donte të bëhej komunist, apo jo, pas shumë presioneve, ai iu përgjigj, “më mirë bëhem derr, sesa komunist”.

Kaq do të mjaftonte që forcat partizane komuniste të Brigadës së Parë të Mehmet Shehut, të merrnin urdhërin si duket nga komanda e tyre, për ekzekutimin e menjëhershëm të tyre pa gjyq. Komanda e Brigadës së Parë, vendosi që ekzekutimin e tyre do ta kryente me mitroloz një partizane 19 vjeçare, e quajtur, Emine B. Dhe kështu u bë. Të gjithë robërit ballistë, binin dy e nga dy, nën breshërinë e plumbave të mitralieres partizane. Mbasi mbaroi ekzekutimi, disa partizanë shkuan në shtëpitë e pleqve të fshatit, duke iu thënë se; kufomat t’i linin aty për 3-4 ditë dhe të mos i lëviznin.

Pas largimit të Brigadës së Mehmet Shehut në drejtim të Dumresë, pleqtë dhe banorët e tjerë të fshatit Matjan, shkuan me shpejtësi në drejtim të varrezave për të parë se ç kishte ndodhur. Pas çlirimit të Shqipërisë, duke u bazuar në atë ngjarje, ish-partizanes, E. B. iu akordua titulli i lartë, “Heroinë e Popullit” e cila ishte dhe mbeti e vetmja femër që gëzonte këtë titull të lartë”.

Haxhi Lleshi: “Enver Hoxha i dha Mehmetit një vërejtje të rëndë”.

Ngjarja e fshatit Matjan do të shënonte prologun e një lufte vëlla-vrasëse që kishte nisur në Shqipëri, ndërmjet partizanëve të Enver Hoxhës dhe forcave nacionaliste të Ballit Kombëtar. Dhe kjo gjë ndodhte vetëm pak kohë pas prishjes së Marrëveshjes së Mukjes, ku fillimisht të dyja palët, nënshkruan një marrëveshje bashkëpunimi për një luftë të përbashkët. Në atë periudhë kjo ngjarje, bëri një bujë të madhe si te forcat e Ballit ashtu dhe te ato partizane. Që nga ajo kohë e në vazhdim ka mbetur mister, nëse ka pasur dijeni vetë Enver Hoxha mbi ekzekutimin e ballistëve dhe kjo gjë është bërë me lejen e tij, apo me iniciativën e vetë Mehmet Shehut, kur dihet se vetë Enver Hoxha, së bashku me Shtabin e Përgjithshëm, asokohe ndodhej jo shumë larg Lushnjes, në fshatrat e Elbasanit.

Versioni që Hoxha të ketë dhënë urdhër për Shehun, apo më saktë të ketë miratuar urdhërin e tij, mund të bëhet më i besueshëm po të kihet parasysh fakti, që vetëm pas disa javësh, një gjë e tillë u përsërit mbi robërit italianë në Dumre të Elbasanit, ku u pushkatuan mbi 110 vetë. Ngjarja e fshatit Matjan, gjatë periudhës së pushtetit komunist asnjëherë nuk u bë publike dhe nuk u shkrua kurrë as në historinë e Luftës Antifashiste Nacional-Çlirimtare. Vetëm pas eliminimit të Mehmet Shehut në vitin 1981, Enver Hoxha në veprën e tij “Titistët”, bëri publike faktin, se dikur në vitin 1943, në një fshat të Lushnjes, Mehmet Shehu kishte pushkatuar pa urdhër të Shtabit të Përgjithshëm ,67 ballistë, dhe sipas Hoxhës, ai e kishte kritikuar rëndë atë .

Lidhur me masakrën e Brigadës së Parë, në vitin 1994 ka dëshmuar (për autorin e shkrimit, intervistë në TV ARBERIA), edhe ish-Kryetari i Presidiumit të Kuvëndit Popullor, Haxhi Lleshi, i cili ndërmjet të tjera ka theksuar se “Unë Mehmet Shehun e kam njohur në vitin 1943, se ai erdhi vonë në luftë, pasi kishte qënë jashtë Shqipërisë, dhe se në krye të Brigadës së Parë, ai vu pasi ne mësuam se ishte një strateg i shkëlqyer ushtarak, që kishte marrë pjesë në Luftën e Spanjës. Aty nga fillimi i vitit 1944, unë si antar i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë Partizane, pata një takim me Mehmetin. Ne po diskutonim për mësymjen që ushtria jonë do të bënte në Veri të Shqipërisë, pasi të kalonte lumin Shkumbin, kur Mehmeti më tha: ‘Haxhi, kur të shkojmë në Dibër, të pushkatojmë të paktën 300 burra, se reaksioni atje është shumë i fortë’. Jo, i thashë unë në mënyrë të prerë, çfarë jemi ne terroristë? Dhe vazhdova, shiko këtu ti Mehmet, ki kujdes, se të njëjtën gjë ke bërë edhe me ata ballistët në Myzeqe. Ata nuk ishin të gjithë fajtorë, dhe për këtë arsye mund të pushkatoheshin vetëm 3-4 prej tyre që ishin më kryesorët, por jo të gjithë dhe ky është një gabim i madh. Edhe Enver Hoxha e kritikoi ashpër Mehmetin në lidhje me ekzekutimin e ballistëve. Nga ne të tjerët nuk e di që të kemi pasur raste ku kemi ndërmarrë ekzekutime masive si ai i Lushnjes, përveç disa rasteve të izoluara ku janë pushkatuar vetëm krerët kryesorë të Ballit. Po më kujtohet që edhe ndonjë komandant i lartë partizan, kishte mundësinë për të ndërmarrë hapa të tilla për të lejuar ekzekutime të këtij lloji. Por ekzekutime të tjera të kësaj natyre nuk di të ketë bërë ndonjë shok i joni”.

Pasojat e konfliktit të Ballit me komunistët, në fshatin Matjan

Sipas dëshmive edhe të Xhavit Matjanit, për afro gjysëm shekulli, fshati Matjan që në tetorin e largët të vitit 1943, përjetoi masakrën komuniste, do të mbante “njollën e fshatit reaksionar”, duke qënë i tillë për arsyen e vetme, se ai ishte fshati i Hamit Matjanit, një prej eksponentëve më në zë të lëvijez anti-komuniste në Shqipërinë e pas luftës, i ekzekutuar me varje në litar në mes të Lushnjes në vitin 1954, pasi kishte hyrë disa herë si diversant në Shqipëri. Dhe nisur nga ky fakt, vetëm dy-tre vitet e para pasi komunistët erdhën në fuqi, do të pushkatonin në familjen Matjani, Ibrahimin vëllain e Hamitit, Hasan dhe Hajdar Matjanin, nipat, Veli dhe Asllan Matjanin kushërinjtë e tij, si dhe do të burgosnin Fatime Matjanin, gruan e Hamitit.

Në të njëjtën mënyrë regjimi komunist i Enver Hoxhës, do të sillej edhe me disa familje të tjera të atij fshati, përkrahëse të Ballit Kombëtar, si Blliku dhe Kurti. Ndryshe nga Hamit Matjani i cili në atë kohë do të vazhdonte rezistencën e armatosur në mal kundër Forcave të Ndjekjes së Sigurimit të Shtetit (të cilët do ta arrestonin pas Operacionit Liqeni i Vajkalit në vitin 1953, dhe do ta dënonin me vdekje), kreu I Ballit Kombëtar të zonës së Lushnjes, Isa Manastiriliu, do të arratisej me ndihmën e anglo-amerikanëve në vitin 1944, për t’u vendosur në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Manastirilu, do të vdiste në vitin 1980, vetëm një vit para kundërshtarit të tij Mehmet Shehu.

Lista e 67 të pushkatuarave

Ndoni Miti Sako

Fani Zoi Trungu

Gori Siku Todi

Jani Spiro Gjoka

Jorgji Xhovan Lala

Jorgji Xhovan Lala

Kozma Andon Zhuka

Koli Xhovan Tashi

Kristo Joti Shkoza

Nasi Spiro Zhuka

Loni Naun Bita

Llazi Llambi Prifti

Liti Nasi Shkoza

Mihal Tasi Bita

Nasi Simon sako

Nasi Lalzi Janko

Nasi Leksi Zaho

Perikli Kozma Prendi

Pali Teni Zaka

Ristan Gjergji Bani

Simo Nuni Gjini

Stefan Ndoni Prendi

Trifon leksi Gjata

Trifon Kozma Gjoni

Todi Spiro Gjergji

Vasil Koçi Përboti

Myslym Haxhi Bedalli

Ram Koçi

Bajram Jeshili

Medi Pirra

Bajram Pepa

Ruho Nako

Hysen Dupi

Arif Muço

Rakip Xhepa

Shaqir Sula

Elmaz Xhepa

Çaush Xhepa

Hysen Ismaili

Shyqyri Leka

Arif Halili

Trifon Gjoni

Shaban Sina

Asllan Vrapi

Latif Karafili

Murat Meshani

Bajram Bilbili

Ismail Koçiu

Isuf Buzi

Ramazan Kofsha

Shefik Tota

Gori Lala

Ndin Ndoni

Gaqo Ndoni

Beqir Cani

Sabri Bullari

Tafil Lluzha

Ibrahim Lluzha

Haxhi Sina

Shemsi Arapi

Cen Arapi

Haxhi Murrizi

Kadri Murrizi

Hysen Murrizi

Ismail Murrizi

Alush Kasemi

Met Kasemi

“Kam qenë dhe jam armik i pushtetit të sotëm në Shqipëri, kam dashur dhe dua përmbysjen e këtij pushteti dhe zëvendësimin e tij me një regjim të tipit të demokracisë perëndimore“ -Shefqet Beja

Më 10 tetor 1947 përkujtohet Grupi i parë opozitar në Parlamentin shqiptar. 70 vjet më parë, më 10 tetor 1947, në orën 3 pas mesnate, i ngarkuari me cilësinë e prokurorit, mori në dorëzim të dënuarit me vdekje, deputetët:

Shefqet Beja (me varje në litar)

Riza Alizoti (me varje në litar)

Sulo Klosi (me varje në litar)

Selaudin Toto (me varje në litar)

Sheh Ibrahim Karbunara

Paolo Saggioti

Agathokli Xhitoni

Mehmet Prishtina

Abdul Kokoshi

Beqir Çela

Salim Kokalari (me varje në litar)

Tefik Deliallisi

Irfan Majuni (me varje në litar)

Pertef Karagjozi

Enver Sazani (me varje në litar)

Hysen Shehu

Me heqje lirie të përjetshme u dënuan:

Foto Bala

Ramazan Tabaku

Rram Marku

Gjovalin Vlashi

Me nga 20 vjet heqje lirie u dënuan:

Shefki Minarolli

Rustem Sharra

Xhevat Xhafa

Me 15 vjet heqje lirie u dënua:

Sulo Konjari

Organizata Nacional-Demokratike e njohur ndryshe dhe si Grupi I Deputetëve përbën grupin e parë opozitar brenda Asamblesë Kushtetuese. 17 deputetë, të cilët duke mos njohur natyrën e vërtetë me të cilën kishte vendosur të funksiononte pushteti i Enver Hoxhës, i porsaardhur në fuqi, guxuan të kundërshtojnë dhe të bëjnë opozitën e parë të tij.

Deputeti i Shkodrës, Riza Dani, më 7 mars të vitit 1946, kundërshtoi listën e Presidiumit të Asamblesë, rregulloren për çështjen e imunitetit dhe të mandatit të deputetit si dhe projektstatutin e Republikës Popullore Socialiste të Shqipërisë mbi të cilin do të mbështetej më pas pushteti I regjimit komunist:

“Për statutin tonë ka dy anë të shëndosha, të çkëlqyera, e plot heroizëm. Lufta çlirimtare në njërën anë e Fronti Demokratik në anën tjetër. Kjo bazë dyshe pa dyshim na ka diktue projekt-statutin. Por lufta çlirimtare dhe Fronti Nacionalçlirimtar kanë pasur dhe kanë akoma ma tepër karakter kombëtar sesa karakter ideologjik. Populli pa ndryshim klase e ideje ka luftue. Prap populli pa ndryshim ideje e partie ka bërë qëndresë në Frontin Demokratik. Fronti s’asht tjetër veçse bashkim njerëzish, partish e tendencash për luftën çlirimtare e për rindërtimin.

Çdo lloj ngjyre ideologjike që mund të marrë Fronti, ai do të ketë për pasojë xhdukjen apo transformimin e tij në nji parti të thjeshtë me ngjyrën e saj esenciale. Statuti pa dyshim asht ba me frymë ideologjie dhe politikisht ashtu dhe nga pikpamja social- ekonomike.

Unë vetë personalisht jam në nji demokraci të lirë. Do të votoj për statutin, por natyrisht do të dëshiroja që dhe statuti jonë të inspironte nga ky parim”.

Në dhjetor 1946, Riza Dani u arrestua. Në maj 1947 u arrestuan dhe deputetë e anëtarë të tjerë të Organizatës Nacional-Demokratike. Në shtator 1947 u zhvillua gjyqi kundër tyre. Ata u akuzuan si elementë terroristë, që kishin dashur të përmbysnin me dhunë pushtetin, duke shpresuar dhe në ndihmën e anglo-amerikanëve. Trupi gjykues dha për 21 vetë dënime me vdekje dhe për shumë të tjerë dënime me burgime të rënda.

Asgjësimi i këtij grupi tregonte se forcat opozitare do ta kishin të pamundur të organizoheshin në kushtet e diktaturës komuniste./ Muzeu Kombetar “Shtepia me Gjethe”

Nga Kastriot Dervishi

Për arsye të pavarura prej tij, në vitin 1948 Enver Hoxha e dëshironte Shqipërinë në një federatë ku do të bënin pjesë edhe Jugosllavia dhe Bullgaria.

Qendra e këtij shteti do ishte Beogradi. Ky projekt që nuk u realizua aksidentalisht, është shprehur në shumë fjalime e diskutime të E.Hoxhës nga viti 1944 (kongresi komunist i Përmetit) e deri në vitin 1948.

Çështja e bashkimit në formën e federatës, del në mbledhjen e datës 14.3.1948 të Byrosë Politike. E.Hoxha e shihte Shqipërinë (bashkë me Bullgarinë) pjesë të kësaj federate ku Tito do ishte udhëheqësi i madh. Udhëheqësi komunist bullgar Dimitrov, në një letër që i dërgonte Hoxhës, kërkonte që këtë projekt të përfshihej edhe Hungaria. Por Hoxha thotë se bashkimin (me jugosllavët) duhej ta bënin sa më parë, duke u ankuar për Savo Zllatiçin pse nuk vinte e t’u thoshte çfarë mendonte për këtë.

Në të vërtetë, Savo dhe gjenerali Milan Kupreshanin nxisnin Hoxhën t’i bënte telegram Titos. Pra çështja e bashkimit zhvillohej përballë një rreziku grek nga jugu, por edhe nga paqartësia e marrëdhënieve sovjetiko-jugosllave nga ana tjetër. Hoxha mendonte se çështja e federatës ishte diçka formale, që priste “momentin oportun”, pasi ata po punonin në fakt në baza federale, por bashkimi nuk varej nga ata (PKSH). Edhe si se duhej të njoftoheshin sovjetikët ishte një pikëpyetje e madhe. Pa i ditur zhvillimet sovjetiko-jugosllave, Hoxha iu drejtua me një letër Titos më 17.3.1948 në të cilën shkruan për bashkimin e dy ushtrive dhe federatën.

Ndër të tjera shkruan:

“Bash në këto momente, ne morëm nga ministri ynë në Bullgari një lajm ku na thotë se në një bashkëfjalim që ka pasur me shokun Dimitrov, ky i fundit i tha në mënyrë konfidenciale se çështja e federatës e të tre vendeve është një çështje e shpejtë dhe se shoku Stalin është i këtij mendimi dhe për këtë Komiteti Central i PKB-së do ta shqyrtojë me KC të PKJ-së dhe pastaj do ta parashtrojnë në KC të PKSH-së dhe nga qershori mund të mblidhen parlamentet e të tri vendeve për të marrë vendime në këtë drejtim. Fundi i vitit 1948 do të na gjejë të bashkuar që të tre shtetet në një federatë”.

Pasi kërkon një këshillim me Titon, pasi kujton çështjen e unifikimit të ushtrive, planeve të përbashkëta, etj,

Hoxha shkruan:

“Populli ynë është aq i lidhur shpirtërisht dhe ekonomikisht me popujt e Jugosllavisë sa asnjë popull tjetër dhe ky bashkim s’ka asgjë formale, por ndihet thellë në zemrat e popullit tonë. Ne duhet të punojmë konkretisht për federatën dhe për këtë gjë, në vendin tonë punohet në me gjitha forcat, por çështja që ne duhet të marrim iniciativën e parë për të kërkuar këtë gjë, sikundër na është sugjeruar nga shokët jugosllavë (Kupreshanin dhe Zllatiç-shënim), na duket një iniciativë që nuk duhet ta marrim pa u këshilluar me ju dhe Komitetin Central të PKJ-së” .

Çështja e bashkimit u ndërpre në prill 1948 pasi u mor vesh konflikti i Stalinit me Titon, pavarësisht se Hoxha në mbledhjen e datës 25.4.1948 thotë se ishin dakord me të . Por Hoxha mori flamurin e shpëtimtarit të situatës duke thënë se letra sovjetike ishte një “armë me rëndësi shumë të madhe për zhvillimin e kritikës marksist-leniniste” dhe një “mësim i madh” .

Nga Ilirjan Fatkoja/

Ne mediat shqiptare, këndej dhe andej “kufirit” po diskutohet gjërësisht pozicioni i ri i VV së formacionit politik që drejtohet nga Albin Kurti, dhe mundesia e formimit të qeverisë prej tij, ne Koalicion me LDK-në e Vojsavë Osmanit.

Kjo ngjarje ka tronditur themelisht opinionin e politikbërësve shqiptarë dhe vecanërisht lehësit që paguhen për gazetarë, analistët që janë të njohur si mosnjohës të fushës politike, e të tjerë që janë mësuar “me qit petlla n’hi” .

Një pjesë syresh e mburrin një pjesë e anatemojnë, ama të deja palët janë në njimendje kur e etiketojnë Albinin si marksist për shkak të krimit ideor që ka shfaqur Albini teksa thotë “shanse të barabarta në start” .

Por as këto etiketa të porositura dhe as qëndrimet skeptike të shfaqura herë hapur e herë anësh ndaj Albinit dhe lëvizjes Vetevendosja, nuk ja shuajtën hovin djelmoshave dhe vajzave faqebardha kosovare, madje i kanë motivuar më fort në veprimet e guximshme për të ngjyer muret dhe fytyrat e dështakëve, apo kur kanë tymosur kuvendin e “groshë – politikës”.

Rezultatet zgjedhore po tregojnë se VV do ketë rastin të formojë qeverine e saj dhe sa të provojë sakaq që programin i tyre ekonomik do jetë dobi prurës.

Ditët e fundit duket që është shtuar etja e hale-listëve që rreken të denigrojnë Albinin dhe forcen politike te krijuar prej tij. Batonovicet e Bazovicët herë me urrejtje e herë me “dashuri” e quajnë Albinin trockist, marksist, komunist, serbist, e “ist” e “ist” pa fund.

Sojlitë e zellshëm por pa tru shkojnë aq larger në marrzira sa nuk ngurrojnë t’ja faturojne Albinit dhe VV dështimin e klases politike qe ka qeverisur Kosoven gjatë dy dekadave.

Përse ndodh kjo zallamahi, do thotë dikush ?!

Sepse Albini nuk bëri asnjë marrveshje me të keqen. Nuk pranoi qe VV të përdorej si galloshe pret askujt. Dhe kjo është shumë e rëndsishme. Të mos përdoresh nga të tjerët për shkak të një llokëm-pushteti.

Përvoja ka treguar se shumë forca politike që mund të rivalizonin dy partitë hegjemone në Shqipëri e humbën gjithcka vetëm për këtë shkak.

Pa shihni si e akuzojne Albinin për “marksist” !!

Ani kush – ata që nuk lanë gur pa gjuajtur dhe mur pa luajtur për tu bërë pak komuniste, për të bërë cazë… karrierë ne pushtetin e “druzheve”, apo për të qenë banorë të përkohshëm te “shtepia e gjetheve”. Ky soj shakllabanësh që u ca më dysh për të shpërndarë nëpër europën e errët borgjeze ato “rrezet e ngrohta ” të dullë cmendarakut.

Po përse gjuhet dhe anatemohet Albini ?

Populli thotë : Molla që ka korra gjuhet me gurë.

Por le të vjellin sa të duan. Populli shqiptar i Kosovës ka vetdijen dhe kurajon për të bërë zgjedhje të lira.

Qeverisjet e kriptokomunistëve të ardhur prej fushës apo të ulur prej malit e shkundën popullin për të parë edhe më përtej. Sytë e mbi dyjqind mijë shqiptarve të Kosoves u dalën bash atje ku drita e shpresës ende nuk ishte fikun.

Përvojat e dështuara të qeverisjeve përgjatë dy dekadave, nuk mund të përdoren me e baltosë Albinin die idete politike që bart VV, e made për këtë shkak Vetevendosja sot renditet si forca e pare në vend.

Po le tu kthehemi sërish kalemxhinjve batallë që e shajnë a e lëvdojne “marksizmin” e Albinit.

Këta trushkulur, krejtësisht të pa ditur, e më shumë të “shquar” si pafllatarë do ta ngatërrojnë standartın e barazise se qytetarëve në start, me barazinë në varfëri të kultivuar gjatë epokës enveriste.

Krijimi i shanseve të barabarta (unë besoj se do të ndodhë vërtetë ! ) do shënoje drejtimin për kah një tjetër stad zhvillimi në Kosovë, por që mund të inspirojë edhe shqiptarët e këndejshëm, që nuk po clirohen sëmundja e ideologjisë enveriste.

Në se Albini dhe partia e tij do arrijnë ta implementojnë realisht këtë ide tok me piketat e tjera që gjenden në platformën e tyre, si barazia në marrjen e pergjegjesive dhe shpagimin e tyre – do arrijnë të jenë faktor politik i sukseshëm dhe tepër jetëgjatë.

Nuk dua të paragjykoj Alibinin dhe as albinizmin, sepse shpresoj që idetë e tij pozitive nuk do të mbetet në kuadrin e një “hartimi”, të një fasade që fsheh gënjeshtrën. Sot është dita për të uruar dhe jo të vendosim etiketa.

Paragjykimet përgjithësisht nuk sjellin dobi.

Ky akt shenon nje perçarje te re dhe atavike nga presidenti serbomadh Vuçiç dhe argati i tij Zografi Bis i Ballkanit!

Te dashur miq, te deshtuar ne perspektiven e tyre europiane per shkak te karrigeve te pushtetit te tyre qe qendron mbi krimin dhe korrupsionin, dyshja Vuçiç – Zografi Bis shpallen sot ne Novi Sad nje pakt te firmosur ne vitin 1946 nga Josif Broz Tito dhe vasali i tij Enver Hoxha, ate te Bashkimit Doganor i gjithe ky ne kuadrin e shnderrimit te Republikes se Shqiperise ne Republike te 7 te ishJugosllavise. Ata e quajten kete pakt per te maskuar thelbin e tij perçares antishqiptar si Shengeni Ballkanik. Ne te vertet sot serbomadhi Vuçiç dhe Zografi Bis kane shpallur Mini Jugosllavine, ne te cilen vendin dikurshem te Bulatoviçit dhe Rrahman Morines, pra vendin e te dyve e zevendeson Zografi Bis dhe shpallin pa asnje studim Shengenin Ballkanik, ne te vertet Minijugosllavine pa tre republikat e saj Slovenine, Kroacine, Malin e Zi pa republiken e Kosoves.

Ky akt, i cili perveçse vendos Shqiperine ne ombrellen politike te Serbise dhe e largon nga ajo e Brukselit ka dy pasoja te renda direkte mbi shqiptaret.

Se pari izolon dhe veshtireson Kosoven ne qendrimet e saj te drejta ndaj Beogradit.

Se dyti shkaterron perfundimisht prodhimin bujqesor te Myzeqese dhe te gjithe ultesires bregdetare dhe fushes se Korçes, te cilat ne kushte tejet te pabarabarta duhet te perballen me vershimin masiv te prodhimeve bujqesore te Serbise nepermjet klaneve mafioze te Rames dhe klienteles se tij. sb

Historia tragjike të shtatë djemve kryeqytetas që vendosën të arratiseshin nga Shqipëria në shtatorin e vitit 1989 në fshatrat Rrajcë-Skënderbe të Librazhdit.

Nga vrasja e Kujtim Xhajës me 60 plumba dhe ajo me qenin e kufirit që shqeu Ilir Serjanin në prezencen e ushtarëve dhe komandantit të postës, e gjithë ngjarja e rrëfyer nga Vjollca Sula, e veja e Ylli Sulës, protagonist kryesor i atij grupi….

Nga Dashnor Kaloci

Duke e parë që nuk kishte asnjë lloj sigurie për jetën e tij dhe gjithë kohën rrinte me gjak të ngrirë se nga dita në ditë mund ta arrestonin, aty nga fundi i muajit gusht të vitit 1989, Ylli vendosi që të arratisej nga Shqipëria. Bashkë me të në grupin që kishin vendosur të arratiseshin, bënin pjesë dhe i vëllai i tij më i vogël, Agimi dhe nipi tyre, si dhe katër persona të tjerë që Ylli i kishte shokë të ngushtë.

Me përjashtim të nipit të Yllit, të gjithë pjestarët e tjerë të grupit kishin qenë të dënuar politik dhe kishin vuajtur me dhjetra vjet në burgjet e regjimit komunist.

Nisja e tyre për në drejtim të Librazhdit, ku më pas ata do të merrnin rrugën për në drejtim të kufirit në fshatin Rrajcë, u bë nga shtëpia jonë në një mëngjez shtatori të vitit 1989. Siç më ka treguar Ylli, aty rreth orës tre e gjysëm të natës ata mbërritën deri tek kloni dhe në çastin që i prenë telat me pincat siguruese, Petro Pishtarit i preku xhaketa në telin e korentit dhe u dha alarm. Më pas ata u gjendën nën breshëritë e automatikëve të dy postave kufitare dhe qenëve të kufirit që u lëshuan në drejtim të tyre”.

Njeriu që flet dhë dëshmon për Memorie.al, është Vjollca Sula (Giçi) e veja e Ylli Sulës, tiranasit të tmerrshëm që pasi kishte vuajtur plot njëmbëdhjet vjet në burgjet e regjimit komunist, në shtatorin e vitit 1989 së bashku me gjashtë shokë të tjerë, morën rrugën për t’u arratisur nga Shqipëria. Po cili ishte Ylli Sula dhe përse ishte dënuar dhe ridënuar ai në burgjet e regjimit komunist ku dhe kishte mundur që të arratisej njëherë në 1978-ën?

Përse vendosi ai që të arratisej në shtatorin e 1989-ës dhe cilët ishin gjashtë personat e tjerë të grupit që bashkë me të morën rrugën përe në drejtim të telave të kufirit në fshatrat e Librazhdit. Si u diktuan ata në çastin që prenë telat e klonit dhe kush mbeti i vrarë prej tyre nga plumbat e ushtarëve e qenëve të kufirit?

Plani i arratisjes

Pasi përfitoi nga dy amnistitë që u dhanë nga regjimi komunist i Enver Hoxhës për një pjesë të burgosurve politikë në vitet 1982 dhe 1986, Ylli Sula u lirua nga burgu pasi kishte vuajtur për më shumë se njëmbëdhjetë vjet dënimin si i burgosur politik. Pas daljes nga burgu ai mundi që të sistemohej në punë në fonderinë e Uzinës së Autotraktorve “Enver Hoxha” në Tiranë, ku zakonisht dërgoheshin për “edukim” personat që konsideroheshin reaksionarë dhe kishin dalë nga burgjet. Lidhur me këtë, e veja e Ylli Sulës, Vjollca, dëshmon: “Koha e lirimit të Yllit nga burgu në vitin 1986, shënon dhe me njohjen e martesën tonë.

Që në takimet e para, Ylli më tregonte për jetën e tij të vështirë dhe plot peripecira që kishte kaluar nëpër burgje. Unë i thosha që ta harronte atë kohë, por ai nuk e kishte të lehtë për arsye se atë vazhdonte ta ndiqte dhe ta survejonte Sigurimi i Shtetit edhe pas lirimit nga burgu. Në atë kohë kudo që shkonim ne të dy, e kishim ndonjë njeri të Sigurimit që na ndiqte nga pas në çdo hap që hidhnim. Sapo uleshim në ndonjë stol në lulishtet e Lushnjes ku banoja unë, apo në Tiranë kur vija për të takuar si të fejuar që ishim, ai më thoshte të ktheja kokën prapa dhe më tregonte njeriun që na ndiqte.

Ylli nervozohej shumë nga ajo gjë dhe herë-herë fliste me zë të lartë që ta dëgjonin njerzit e Sigurimit, duke sharë mbarë e mbrapsht. Duke mos pasur asnjë lloj sigurie për jetën dhe duke qenë në ankth se mos nga çasti në çast do të arrestohej nga Sigurimi i Shtetit, aty nga fundi i muajit gusht të vitit 1989, Ylli vendosi që të arratisej nga Shqipëria. Planin për arratisje ai e kishte bërë me një shokun e tij të ngushtë që quhej Kujtim Xhaja, i cili vinte shpesh në shtëpinë tonë dhe bisedonin gjatë me Yllin nën hijen e ullinjve në oborr. Bashke me Yllin e Kujtimin, në grupin që do të arratisej bënin pjesë dhe katër persona të tjerë të cilët ishin: Agim Sula, (vëllai i vogël i Yllit) Bani, nipi i tyre (djali i vëllait të Yllit, Metit) Petro Pishtari, Ilir Serjani (student) dhe një person tjetër nga lagjia jonë që fatkeqësisht nuk ja mbaj mënd emrin.

Nga i gjithë grupi prej shtatë vetash, përveç nipit të Yllit, Banit, të gjithë të tjerët kishin vuajtur nëpër burgjet e regjimit komunist si të dënuar politik. Agimi kishte bërë gjashtë vjet burg dhe punonte në Kombinatin e Mishit, Kujtimi nëntë vjet, Petro kishte bërë burg e internim dhe sapo ishte liruar, ndërsa të tjerët kishin bërë më pak vite burg. Plani i Yllit për t’u arratisur në atë kohë, u bë për arsyen se ne kishim djalin të shtruar në spital dhe Ylli mendonte se Sigurimit të Shtetit nuk do t’i shkonte mëndja se ai do të arratisej në atë kohë që kishte djalin e sëmurë”, kujton Vjollca Sula (Giçi) lidhur me planin e arratisjes të ish-bashkëshortit të saj Ylli Sula dhe gjashtë tiranasve të tjerë që bënin pjesë në grupin e tij, të cilët ashtu si dhe Ylli, kishin vujatur nëpër burgje si të dënuar politik.

Zbulimi i grupit në klon nga kufitarët

Po cili ishte plani i arratisjes së grupit të kryesuar nga Ylli Sula dhe si u realizua ai? Lidhur me këtë, Vjollca Sula dëshmon: “Në atë kohë që Ylli me gjashtë pjestarët e tjerë të grupit vendosën përfundimisht të arratiseshin dhe caktuan edhe datën kur do niseshin në drejtim të kufirit, ata u betuan se për planin e tyre nuk do t’i tregonin as dhe njrezve më të afërt të familjeve.

Por Ylli ishte i vetmi që më tregoi mua, duke më dhënë dhe porositë se si duhej të veproja në rast se atyre do t’u dështonte plani i arratisjes. Takimi i fundit dhe nisja për në drejtim të Librazhdit, u bë nga shtëpia jonë në një mëgjez shtatori të vitit 1989.

Njoftimi për ditën e nisjes u bë vetëm një natë përpara, në mënyrë që të eleminohej çdo dyshim për secilin nga pjestarët e grupit. Ata u nisën me tren dhe siç më ka treguar Ylli, kur zbritën në Librazhd, u ndanë në dy grupe dhe lanë vëndin e takimit në fshatin Rrajcë që ndodhet vetëm pak km. në lindje të qytetit të Prrenjasit.

Ylli me shokët e tij kishin vendosur për t’u arratisur ditën e dielë, për arsye se ushtarët e kufirit ishin më të shkujdesur. Pas takimit në fshatin Rrajcë, ata u nisën në drejtim të kufirit shtetëror që ndodhet më sipër atij fshati, në sektorin e quajtur Skënderbe. Në atë sektor që ndodhet fare afër kufirit, ata mbërritën rreth orës tre e gjysëm të natës. Pasi arritën aty, Ylli nxorri pincat që kishte marrë me vete për të prerë telat e klonit dhe në momentin që i kishin prerë ato, Petro Pishtarit i ngeci mënga e xhaketës në telin e korentit që ishte dhe teli sinjalizues i klonit që jepte sinjalin në postën më të afërt për shkelje kufiri.

Menjëherë pas dhënies së sinjalit, u bë alarm dhe nga dy postat kufitare të Rrajcë-Sutaj dhe Rrajcë-Skëndërbe, u nisën rreth gjashtëdhjetë ushtarë të ndarë në dy grupe. Ata kryen rrethimin e plotë të tyre dhe për rreth dy orë pa pushim qëlluan me automatikë pa e ndaluar për asnjë çast zjarrin”, kujton Vjollca Sula lidhur me zbulimin e grupit të kryesuar prej bashkëshortit të saj, aty në telat e klonit në sektorin Skënderbe të fshatit Rrajcë të Librazhdit.

Vrasja e Kujtimit, Ilirjanin e shqyen qeni

Po ç’ngjau më pas me grupin e shtatë tiranasve aty në telat më gjëmba të klonit në kufirin shtetëror, ku ata vetëm disa hapa i ndanin nga bota e lirë që kishin ëndërruar prej vitesh? Lidhur me këtë Vjollca Sula rrëfen gjithë ngjarjen që ia ka treguar ish-bashkëshorti i saj Ylli. “Përreth dy orë që ata ishin nën zjarrin e automatikëve të ushtarëve të kufirit, asnjë prej tyre nuk lëvizi nga vëndi, por të gjithë shtërngoheshin sa më fort pas gurëve e shkëmbinjve.

Në një moment aty rreth orës pesë e gjysëm ku po zbardhte dita, Ilirjan Serjani u çua në këmbë për të kaluar klonin, por ai u kap i gjallë nga rojet kufitare. Njëri nga ushtarët e lidhi me tela dhe një tjetër i vuri grykën e nxehtë të automatikut në gojë dhe i tha: “A do të vdesësh nga ky, apo nga qeni i kufirit?”. Ilirjani krejt i tmerruar iu përgjigj: “Nga qeni”. Pas asaj kufitarët i ndërsyen qenin e madh të kufirit i cili iu hodh përsipër dhe pasi e shtriu për tokë, filloi ta shqyente. Në atë kohë, Ylli që ishte disa hapa më larg, mbuloi sytë me duar ngaqë nuk e shikonte dot shokun e tij që klithte nga hungërimat e qenit që e kafshonte pa pushim.

Teksa Ylli shikonte Ilirjanin me copra mishi dhe rrobash të përziera, kafshoi fort buzën e tij sa i plasi gjaku. Në atë kohë nga alarmi që ishte dhënë, aty ishte grumbulluar pothuaj i gjithë fshati Rrajcë duke u orientuar nga ulurimat e qenit. Duke parë Ilirjanin nën dhëmbët e qenit, vëllai i Yllit, Agimi, së bashku me Kujtim Xhajën, u ngritën dhe vendosën të dorzoheshin.

Por në ato momente në drejtim të tyre u derdhën dy karikatore automatiku dhe Kujtimi mbeti i vrarë në vënd me rreth gjashtëdhjetë plumba në trup e gjaku i rridhte rrëke. Në pak minuta, trupi i vdekur i Kujtimit u bë i verdhë, i bardhë, e më pas ngjyrë mavi. Në atë çast që u vra Kujtimi, Ylli u ngrit në këmbë dhe me një thikë të vogël në dorë u afrua të godiste qenin që nuk e lëshonte Ilirjanin, por në atë moment disa ushtarë iu hodhën përsipër dhe e lidhën me tel me gjëmba duke e goditur me dru ku të mundnin.

Pas Yllit u kapën dhe të tjerët, e ashtu të lidhur me tela me gjëmba këmbë e duar, ata i hipën në një makinë ushtarake që kishte ardhur me ushtarë të tjerë për përforcim të kufirit. Pasi i sistemuan të gjithë në karrocerinë e makinës, bashkë me Ilirjanin që nuk kuptohej në ishte i gjallë apo kishte vdekur, kufomën e Kujtim Xhajës, ushtarët e lidhën me tel pas makinës dhe e tërhoqën zvarrë në një pjesë të madhe të rrugës nën vështrimin e fshatravëve. Më pas kufomën e tij e hipën në makinë dhe u vunë tek këmbët e shokëve të tij që ashtu të lidhur i mbanin të shtrirë në karroceri.

Më pas ata i çuan në postën e Degës së Brendshme të Librazhdit, ku për më shumë se një muaj ata u torturuan mizorisht. Pas një muaji ata i nxorrën në gjyq dhe i dënuan për “Tradhëti të lartë”, me dënime nga pesë vjet e poshtë”, e përfundon dëshminë e saj rrënqethëse, Vjollca Sula, lidhur me ngjarjen tragjike të ndodhur në shtatorin e vitit 1989, kur shtatë djem tiranas që kishin vuajtur më parë në burgjet e regjimit komunist, morën rrugën për në drejtim të klonit ku u përgjakën nga plumbat e ushtarëve dhe qentë e kufirit, që ruanin të paprekur parajsën e socializmit të Enver Hoxhës.

Bali Bajram Nokshiqi – Mekuli (1860-1944) ishte një patriot dhe martir shqiptar i cili vdiq duke luftuar forcat malazeze në kufirin shqiptaro-malazez.

Ai gjithashtu luftoi në Betejën e Nokshiqit(1879-1880) dhe gjatë pavarësisë shqiptare të vitit 1912 në zonat e Plavës dhe Gucisës.

Ai vdiq gjatë Luftës së Dytë Botërore me flamurin shqiptar në dorë. Djali i tij vazhdoi të luftonte dhe u vra në vitin 1947 nga forcat jugosllave.

Bali Bajram Nokshiqi është sot një figurë e nderuar mes shqiptarëve të veriut. Bali Bajram Nokshiqi Mekuli ka lindur në vitin 1860 në kullën e Bajram Hysi, një martir. Ai ishte fëmija i katërt i një familje patriotike që jetonte në Guci dhe rreth maleve të Gjakovës.

Babai i tij ishte një luftëtar nën Ali Pashën e Gucisës dhe Jakup Ferrit. Në betejën e vitit 1879, gjatë periudhës 6 janar deri në 1880, ai luftoi me forcat pushtuese malazeze të udhëhequra nga Marko Miljanov, i betohem anti-shqiptar në betejën e njohur si “Beteja e Nokshiqit”.

Gjatë kësaj beteje, babai i Bajramisit shkatërroi urën mbi përmbytjen e Nokshiqit, duke vrarë disa qindra ushtarë malazezë, ndërsa ata ranë në ujë SPONSORED CONTENT Svenska miljonärer vill videon förbjuds – alltför många blir rika Ökad oro i Sverige för en ny metod för att tjäna pengar hemifrån Svenka miljonärer vill att den här videon förbjuds Shpërndaje dhe Pëlqeje MekuliPress Bajram Hysi, 65 vjeç në atë kohë, u kap nga malazezët në xhaminë e Nokshiqit.

Para fshatarëve, ai u lidh dhe kërcënoi të ndryshonte besimin e tij në malazez-ortodoks, për të cilin ai bërtiti: “Unë jam shqiptar! Besimi i shqiptarit eshte Shqiperia! “. Malazezët, shumë të zemëruar, vendosën të digjnin një kryq në ballin e tij.

Ai u torturua derisa vdiq. Veprat heroike të babait të Bajramisit u kujtuan dhe sot përmendet në folklorin shqiptar.

Motra e Bali Bajramit u bë një nga atdhetarët femra që shpëtuan 100 civilë. Malazezët e kapën dhe e burgosën në kullën e prindërve të saj dhe e vunë në zjarr.

Haxhi Zeka e shpalli zyrtarisht atë si “Heroina Shqiptare e Nokshiqit”. Në betejën e Nokshiqit, ku u bashkuan shqiptarët e rinj dhe të vjetër, si Puro Mekuli, 95 vjeçari, Bali Bajrami u bashkua me 20 vjeç. Pas betejës, pati raporte që pretendonin se sasia e ushtarëve malazezë që kishin vdekur ishte e pamundur për t’u numëruar, sepse të gjitha fushat ishin të mbushura me kufoma.

Në vitin 1912, Bali Bajrami, me tre vëllezërit e tij, u persekutua nga përpjekjet e masakrat serbo-malazez në fshatrat e Nokshiqit. Gjatë kësaj periudhe, malazezët, nën komandën e tyre të fisit Vasoviq, hakuan humbjen e tyre të mëparshme duke masakruar shumë civilë shqiptarë.

Ata dogjën kullën e Bali Bajramit, e cila gjatë 1880-1944 ishte djegur 6 herë. Bali Bajrami Nokshiqi- Mekuli, së bashku me vëllezërit e tij, u drejtuan për në Prizren ku ata zyrtarisht deklaronin pavarësinë e Shqipërisë, por ata u njoftuan se do të mbaheshin në Vlorë.

Anëtarët e Grupeve të Bashkuara Vullnetare (AGBV) që po na rikthehet ditët e sotme, pavarësisht se jetojmë në kohë tjetër, bënin pjesë në struktura vullnetare që ndihmonin Drejtorinë e Policisë Popullore.

Ata dalloheshin nga një  shirit i kuq që mbanin në krah.

Anëtarët ishin të organizuar në njësite lagjeje e deri në brigada.

Forca kryesore e tyre ishin pensionistët, pavarësisht se në fotografi zyrtare ata shmangeshin. AGBV-të ishin pjesërisht të armatosur.

Ata bënin shërbim të përforcuar në ditë festash, vizita të anëtarëve të Byrosë Politike, ose ngjarje të rëndësishme.

Anëtarët e AGBV-së zgjidheshin nga të plotfuqishmit e lagjeve, me miratim të strukturës së Degës së Punëve të Brendshme. Askush prej tyre nuk paguhej.

Nga Kastriot Dervishi

Grupi i parë, i drejtuar nga operativi Miti Kurici, zëvendëspërgjegjës Rushan Dervishi, duke pasur 20 ushtarë, vepronte në: Bajram Curri, Gri, Geghysen, Bujan. Do arrestonte 11 persona, duke pasur 11 zinxhirë e çelësa, 33 metra litar. Arrestimi mbaronte për 6 orë. Vendi i grumbullimit te Teqja e Grisë. Pastaj shkonin në pikën e Fierzës.

Nga Kastriot Dervishi

 

Siç dihet, nëse regjimit komunist do t’i rrezohej pushteti, ishte përgatitur për një valë goditje që përfshinte vrasje dhe burgosje për të gjithë elementin e konsideruar kundërshtar. 

Në bazë të direktivës “Mbi funksionet dhe detyrat e forcave të armatosura të MPB-së për kohë lufte”, udhëzimit, nr.01-34, datë 30.10.1986 “Për spastrimin e zonës në situatë lufte nga elementët armiq me rrezikshmëri të theksuar” dhe udhëzimit nr.01-35, datë 30.10.1986 të ministrit të Punëve të Brendshme, “Për mënyrën e veprimit të kryetarit të degës së punëve të brendshme me marrjen e urdhrit nëpërmjet shifrës shtetërore për spastrimin e zonës në situatë lufte nga elementët armiq me rrezikshmëri të theksuar”, Dega e Punëve të Brendshme Tropojë, në vitin 1987, përpiloi planin e veprimeve për kohë lufte, i miratuar nga kryetari i saj Ibrahim Gjetja.

Rruga e veprimeve të shtatë grupeve është e mëposhtmja. Përfundimi ishte në pikën nr.33.

Të grumbulluarit të gjithë do shkonin në këmbë në itinerarin: Fierzë-Iballë-Pukë-Kaçinar-ura e Fanit (Shpal). 

Pikat e hapjes kryenin funksionin e burgjeve të fshehta, të gatshme për t’u përdorur në situata lufte.

Sot kanë mbijetuar fare pak prej tyre. Këto u ngritën mbi bazë të urdhrit të ministrit të Punëve të Brendshme të datës 6.7.1971.

Ndër të tjera, në listën përkatëse, figuron edhe pika nr.33 (Shpal, Mirditë) e destinuar për repartet nr.301, 302, 303 dhe 311. Në këtë pikë ishte menduar edhe grumbullimi i personave me rrezikshmëri politike nga dega e Punëve të Brendshme Tropojë.

 

Plani i veprimeve të para operative për kohë lufte i DPB Tropojë i vitit 1987

-Grupi i parë, i drejtuar nga operativi Miti Kurici, zëvendëspërgjegjës Rushan Dervishi, duke pasur 20 ushtarë, vepronte në: Bajram Curri, Gri, Geghysen, Bujan. Do arrestonte 11 persona, duke pasur 11 zinxhirë e çelësa, 33 metra litar. Arrestimi mbaronte për 6 orë. Vendi i grumbullimit te Teqja e Grisë. Pastaj shkonin në pikën e Fierzës.

-Grupi i dytë, i drejtuar nga operativi Naim Muçalli, zëvendëspërgjegjës Mark Melani, duke pasur 20 ushtarë, vepronte në: Llugaj. Do arrestonte 11 persona, duke pasur 11 zinxhirë e çelësa, 33 metra litar. Arrestimi mbaronte për 6 orë. Vendi i grumbullimit te Përroi i Dunishës. Pastaj shkonin në pikën e Fierzës.

-Grupi i tretë, i drejtuar nga operativi Shpëtim Halili, zëvendëspërgjegjës Besnik Musa, duke pasur 6 forca, vepronte në: Lekbibaj, Peraj, Gjonpepaj, Btoshë, Curraj, Tetaj. Do arrestonte 9 persona, duke pasur 9 zinxhirë e çelësa, 27 metra litar. Arrestimi mbaronte për 6 orë. Vendi i grumbullimit te ura e re e lumit Mërtur. Pastaj shkonin në pikën e Fierzës.

-Grupi i katërt, i drejtuar nga operativi Veledin Meto, zëvendëspërgjegjës Abedin Et’hemi, duke pasur 4 forca, vepronte në: Margegaj-Dragobi-Valbonë. Do arrestonte 3 persona, duke pasur 3 zinxhirë e çelësa, 9 metra litar. Arrestimi mbaronte për 6 orë. Vendi i grumbullimit te poligoni i qitjes Margegaj. Pastaj shkonin në pikën e Fierzës.

Grupi i pestë, i drejtuar nga operativi Foto Çelari, zëvendëspërgjegjës Xhemal Skoqi, duke pasur 6 policë, vepronte në: Kasaj, Kojel. Do arrestonte 4 persona, duke pasur 4 zinxhirë e çelësa, 12 metra litar. Arrestimi mbaronte për 6 orë. Vendi i grumbullimit te përroi te Qafa e Mejdanit. Pastaj shkonin në pikën e Fierzës.

Grupi i gjashtë, i drejtuar nga operativi Gjergj Shusku, zëvendëspërgjegjës Gjergj Marku, duke pasur 7 policë, vepronte në: Pac, Kam, Kepenek, Berishë. Do arrestonte 5 persona, duke pasur 5 zinxhirë e çelësa, 15 metra litar. Arrestimi mbaronte për 6 orë. Vendi i grumbullimit në Radogosh. Pastaj shkonin në pikën e Fierzës.

Grupi i shtatë, i drejtuar nga operativi Agim Ramici, zëvendëspërgjegjës Esat Kulmaku, duke pasur 7 policë, vepronte në: Rajë, Tpla, Fierzë. Do arrestonte 4 persona, duke pasur 4 zinxhirë e çelësa, 14 metra litar. Arrestimi mbaronte për 6 orë. Vendi i grumbullimit në pikën e Fierzës.

Nga Ilir Vrenozi…

Eh kjo letër e shkretë drejtuar Hollandës nga gratë e Edi Ramës…

Sidomos kur firma e parë është e Skëndere-Pallës, dhe me radhë…ajo qe… me valixhet me lekët e piramidave…iku në amerikë dhe u këthye ministre…ajo e tenderave të ilaçeve të skaduara…ajo e trafikantëve deputetë, apo e vrasesve, grabitësve, dhe hajdutëve që janë zgjedhur kryetarë bashkie…të dënuar në europë dhe me radhë… a thua keta janë forcat e errta.😉🤣😂

Të gjitha i përdore dhe po i përdor o lloz i gjatë, për të mbajtur karrigen e bythës tënde, të kishte ngelur edhe kjo…Një si Maria me dashnorët e sokakëve të korçës…

Veçse hesapet ketë radhë do bëhen jo në bythën e Nuçit, por në tënden.

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

Historira pe Korce… 😂🤣😜 nga Alfred Pilika

Maria me te shoqin kishin mbetur holle pa para.Nje dite Maria I tha te shoqit …. do therres ne shtepi Todin ,Llaqin edhe Nucin me distance nga njeri tjetri te 10 min dhe pastaj ajde ti dhe zeri brenda ne dhoma e gjumit dhe merju ca para.Todi Llaqi dhe Nuci ishin tre beqaret e malles.

Mire … tha I shoqi I Marias dhe e kopsiten muhabetin.

Maria takovi Todin dhe I tha te vinte me 7 mbasdite.Pastaj takovi Llaqin dhe I tha te vinte me 7 e 10 dhe ne fund I tha edhe Nucit te vinte me 7 e 20.

Vajti ora 7 dhe Todi preciz ne dhoma e Marias.Sa beri ca muhabet me Marian kur bie dera dhe Maria I thote Todit te futet poshte kanapese.Hyn Llaqi dhe pa mbaruar ca xhingli-mingli me Marian bie dera dhe Maria e fut Llaqin ne musender.Hyn Nuci dhe sa lepivi ndonja dy here buzet kur bie dera prape.Fshihu … I thote Maria … se me ardhi burri.U fsheh Nuci prapa perdhes.Kur frap hyn I shoqi duke turfulluar dhe I thote qe ke fshehur ca jarane.Nje te futur koken poshte kanapese dhe nxjer Todin dhe I thote nem 10 napolona flori dhe te te leshoj.Pa c’pa Todi ja dha dhe iku me vrap.

Hapi musendren I shoqi Marias dhe nxori Llaqin e friksuar.

Nem 10 napolona flori dhe te te leshoj.Pa c’pa Llaqi,i dha parate dhe iku me vrap.

Nje te hapur perdhen dhe nxori Nucin qe dridheshe dhe betoheshe qe nuk kishte para per ta paguar.

Pa c’pa I shoqi I Marias,nje te nxehur nje perone,ja uli pantallonat dhe I shkrojti ne magje.10+10=20 napolona flori dhe I tha te ikte Nuci.

Diten tjeter sic ishin ulur ne Kristali dhe po pinin nga nje teke,kur kalon Maria e pispillosur … dhe

Todi thote …. Maria Maria me rroba te mira.

Llaqi thote …. me parate e tua dhe parate e mia.

Nuci thote …. e o eeee po hesapet u bene ne bythet e mia 😂😜🤣

R A B I N D R A N A T T A G O R A (7 maj 1861 – 7 gusht 1941)

“Artist aristokrat” e kanë quajtur personalitete, studiues, biografë dhe opinioniste bashkëkohes dhe bashkekombas poetin e madh te Indise Rabindranat Tagora. Kjo mbart të vertetën se ai vinte nga një familje aristokrate dhe tregëtare nga gjyshi, që zotëronte prona në toka, pallate, koleksione sendesh të vyera që perbënin thesar. Para së gjithash, ai ishte i tillë se, si poet i madh, mbeti estet dhe individualist në vrullin e luftës çlirimtare mbarë popullore të cilën gjithmonë e simpatizoi. Ai bëri një jetë të tendosur, të ngjeshur me interesa të gjithanshme, por edhe me sakrifica dhe privacione të mëdha. Ai thoshte: “Mendimet në trurin tim më sillen rrotull si vargu i patave në qiell. Degjoj ferferimën, në fakt është zhurma e përplasjes së krahëve të tyre.”

Nuk kishte shok si estet Tagora.

Askush nuk mundi të lidhë mrekullisht fatin, historinë personale me atë të përgjithshme, tregimin e dashurisë së shkuar ta sjellë në kujtime me dhimbje të madhe, me pershkrimin e jetës së përditëshme të popullit punonjës.

Vërehet një ngjashmëri midis dy të mëdhenjve, kontë, në Rusi dhe Indi. Zamindari pasardhes i Tolstoit, cifligari i Bengalit Rabindranat Tagora, kaloi vendosmërisht në anën e të shtypurve, të të varfërve dhe të atyre që kishin fare pak pasuri. Mendërisht ai u shndërrua në një fshatar të thjeshtë, i angazhuar me punën e tij që jetonte larg, në fshat me të dashurën. Si Tolstoi, profetizonte jodhunën dhe mallkonte pasojat e qyteterimit.

Rabindranati e dashuronte atdheun e vet. Ai vuante kur ndjente rënkimet e Industanit, por nuk arriti ta shohë Indinë sa nje kontinenet, pa le më sa një planet të tërë. Të ardhmen e Indisë ai e shihte sikur po vinte duke lundruar mbi lumen Gang.

Besoj, shumë nga ju, të dashur lexues, e mbajne mend romanin e tij te famshëm “Stuhi ne Gang”. Gjithashtu, ju kujtohet, besoj, përmbledhja e famshme me lirika “Kopshtari”, zbukuruar kopertinën me portretin e tij në pleqëri të thellë! Nga ky vellim kam ngulitur konceptin e poezisë lirike.

Ne vitin 1913, për permbledhjen poetike “Gitanxhali” (Kenget e vuajtjeve) që e pati përkthyer vetë në anglisht, meritoi çmimin Nobel. E meritoi kur veprat e tij më të mira nuk ishin shkruar. Një histori e tillë kishte ndodhur edhe më parë me Tomas Mann.

Shkelqimi i këtij poeti në perëndim u konsiderua si zbulim i ri i Indise. Ai dhe bashkëkohesit e tij përbënin një konstelacion figurash: Tagora – Ghandi – Vivekhanandi . Në ndryshim nga ekuivalentet e tij, Tagora ishte edhe shkrimtar. U bë poeti më i madh me të cilin India u prezantua para botës ndër shekuj. Ai u bë trashëgimtari i ligjshem i vlerave të poezisë klasike, i traditave te saj

Per poezine e Tagores kane thene: “Ngjyrat e ketij kopshti kurre nuk zbehen, kurre nuk derdhen, kurre nuk vyshken.”

Rabindranat Tagora gjate jetes se tij shkroi, pothuaj, dyzet vellime me poezi qe pasqyrojne nje game te jashtezakonshme tematikash e problemesh. Po kaq te larmishme jane dhe teknikat e poetizimit.

Eshte romantik, pastoral, realist. Eshte mbeshtetur ne krijimtarine gojore popullore te Indise. Eshte shume e pasur krijimtaria e tij ne proze me tregime, novela, romane, drama, memuare, studime e traktate.

Shijoni dhe gjykoni një poezi nga Rabindranat Tagora.

N E L I R I

Përplasin derën, shohin në dritare.

…….. Shtrembërojnë gojën keq.

Kalon një vajzë poshtë e s’ka marre,

…….. Kjo botë u bë për dreq!

O ju familje që rrotull më jeni,

…….. Kjo vajzë ç’e do nderë?

Në turli leckash ku nuk rri as qeni

…….. S’e ka për gjë të flerë!

Më të përndershmit që qyteti ka

…….. “Turp, i thonë, e pafytyrë!”

Me veshjen pluhur shkon, për gjë s’e ka,

…….. Mes njerzve si lëtyrë.

Kush e vështron s’i bën zemra të thotë

…….. “Ç’e fresket luleshtrydhje!”

Po të kam shpirt, o zemër, në k’të botë

…….. Ti ec pa patur ndrydhje!

Te dy u gjendëm rastësisht kaq’ pranë

…….. Në rrugën që prej jete.

K’të poç që mjaltin brenda po e mban

…….. Ku vajte dhe e gjete?

E shoh, ti ardhe por, nuk bej çudi,

…….. Nga ndjenjat s’ gjej derman.

Nuk dua çmim të enës me flori,

…….. Por doçkën që e mban!

Të byzylykeve s’dua tringëllimin

…….. Se s’kam ndërmënd për valle.

E buta ëndërr sot po bën kalimin

…….. Në zemrën plot me halle.

Nuk ke stoli? Aspak nuk të prish punë,

…….. Shkëlqimi bosh ka vlerë?

Kjo bukuri nuk mundet, s’ fshihet dot

…….. Sado pluhur t’i bjerë.

Të ndjekin qentë e stanit gjurmës pas,

…….. Të ndjekin kush me parë.

Pranë kalit ndodhesh, këmbkat i përplas

…….. Dhe hop! shalon samarë.

Të hidhesh përtej lumit nuk ke frikë

…….. Në rrugën për gjëkundi.

Kullojnë çorapkat barit pikë-pikë

…….. Dhe breçkat pak përfundi.

Kaushkat me piper i numëroje,

…….. I shisje në pazar.

Në anë të rrugës kalin s’e harroje,

…….. I jepje pakëz bar.

Kur shirat zinin endeshe në fusha,

……. Këmbkat baltë trazonin.

Kapele mbaje, por të lagej gusha,

…….. Çurkat ta qarkonin.

E në të pjeksha, në një rastesi,

…….. Sapo të dalç nga porta,

Të më takosh aspak droje mos ki,

…….. Mos ki qeder nga bota.

Ndonjë familje vëngër do të shohë.

…….. Edhe po pa, e ç’farë?

O zemër, shpirt, jetimja ti e vogël,

……… Ti ke lirinë të parë!

E perktheu Ligor S. Prifti

Nikollaj Rubcov (1936 – 1971)

Rruges kur dal nga shtepia…….

Në botë veç erës s’dua tjeter gjë.

Dhimbshëm si qan, rënkon dëgjoj atë!

Prej dhimbjes si të qajë bëj çudi.

Të mbrohet nga mundimi s’do a s’di?

Erë, erë! Në vesh më ulërrin!

Si shpërthen e nxjerr çfar’ shpirtin ma grin!

Cfarë s’mundim vetë ndihmë na jep era.

Për t’i thënë botës ca nga tonat vlera.

Mirnjohje erë, ta degjoj renkimin,

Pasi të mundon,të jep lehtësimin.

Të falem erë! Brengës i lektisur!

Si ti, dhe unë strehzën kam braktisur.

Dhe shpirti, si ti, mundet të rënkojë.

A mundet më pas vetë të shpëtojë?

Pa shpresë vazhdon rrugën që ka nisur.

Rënkon e s’pushon jetën rokullisur…

E perktheu Ligor S. Prifti

KOSTANDIN SIMONOV (1915 – 1979)

* * *

Të nëndetses tonë mbi të zezën shpinë,

Venera del, një yll që të mahnit.

Me mall për gratë që na dogjën gjinë

I themi: “Hyrë brenda e na ndrit!”

Ajo, si ti, po ngrihet me ngadalë

Dhe vrapin prish të trupave qiellorë,

Të tjerë yj e ndjekin gjith më pranë

Sa frikë kam se të kapin me dorë!

Ata ndriçojnë të frikur, e të druar.

Një nga ata të jem nuk jam i prirur;

Aty në qiell ndenjshin më të afruar

Se unë në tokë prej teje i shpërfillur!

Unë nuk i shmang rreziqet e ksaj bote,

Nuk mund të dridhem si ata, i mpakur.

Ti bëju yll të biesh ktu në tokë

E të të pres lëshohu duart zgjatur!..

Në qiell gratë i duan nga mërzia,

Prandaj i lenë të zbresin midis nesh…

Ti rënç në tokë drejt në krah’t e mia,

Dhe pse s’jam yll leshohu se të pres.

. . . . . . . . . . E perktheu Ligor S. Prifti

Aleksander Sergejeviç Pushkin(1799 – 1837)

……..Talismani im

Ti bëmu mbrojtës, talisman,

Në ditët kur do jem përndjekur,

Te dhimbja, brenga peng i mbetur,

Ke ditë në trishtim më mban.

Me pezm kur fryn mbi oqean,

Kur rreth vijnë valët inatçore,

Dhe retë dyndin aq mizore –

Ti bëmu mbrojtës, talisman.

Visesh të huaj të paanë

Në gji të brengës vetmitare,

Në kulm të luftrave vrastare –

Mu bëj ti mbrojtës , talisman.

Mashtrimi i shenjtë që libri mban,

Ky yll magjik që shpirt ka ndritur

Ndëroi qimen për tu shitur

Më mbro nga ky, o talisman.

,

Ky shekull – që zemra më qan-

Kujtimet mos na i plagosë,

Dëshira, shpresa mos na sosë,

Më mbro nga ky, o talisman…

……… * * *

Aq shumë ju kam dashur sa dhe sot

Kjo dashuri në shpirt më rri kleitur;

Ajo s’ do doja t’ju mërziste kot

S’do doja t’ju trishtoj, t’ju shoh venitur.

Në heshtje ju kam dashur, dhe pa shpresë,

Prej xhelozisë e drojtjes lodhur tepër;

Me shpirt ju doja, me delikatesë,

Kështu, o Zot! u dashurofsh nga tjetër.

………..Përgjërim…………..

Në është vërtet se në mesnatë,

Kur prehja poshtë bjer njerinë,

Kur hëna rrezet hedh nga lart

Mbi rasa varresh të lëpijnë,

Në atë kohë, nëse vërtet,

Gjith varret bosh mbeten, të shkretë

I them kur hije shoh Lejlanë:

Këtu më ke, më eja pranë!

Mu shfaq, o hije, bëmu dritë

Si dhe dikur, kur s’qemë ndarë,

Ti ditë dimri me okitë,

Nga brenga e fundme plagët marë.

Si yll i largët, i paanë

Si zë i lehtë a si fllad,,

Si një fantazmë a lugat,

Pa droje eja, më ke pranë!

Po të thërres për jo gjë tjetër,

Por të qortosh ti ligësinë

Që mikut tim m’i mori jetën,

Jo te rrefesh në varre ç’rrinë

Dhe as sepse, ngandonjëherë

Më bren dyshimi, shumë më breu!

Të dua si dikur… at’herë…

E të bësh ç’mos, te unë kthehu!

I përktheu Ligor S. Prifti

ADOLF P. SHVEDCIKOV

——-Poet rusoamerikan. Inxhiner kimist por dhe krijues ne poezi, perkthyes i saj nga gjuhet e huaja ne ate ruse. Eshte antar i forumeve nderkombetare te poezise. Eshte mbeshtetes i poezise te lloit klasik me meter dhe rime. Dallohet per mjeshteri dhe finese.

Lexoni e shijoni pese lirika nga ky autor bashkekohor.

——————- 1 —————–

O fryme e bukurise, kudo pikon,

Une nuk te shoh ku nis, ku ke mbarim:

Ne arin e drenushes qe verbon,

Mbi barin kur e shkel me ledhatim,

Ne spektrin e ylberit fill ne vere,

Mbi bohcet qe frymojne sapo gdhin,

Te me besosh, pa ty, jo, asnjehere

Ne bote nuk do kish, pervec renim.

—————–2——————–

Me duken nsyte e tu … sa ligjeronjes!

Kur ti veshtron s’me lipset asnje fjale,

Te qeshur jane, te trembur, dhe trishtonjes,

Gjithshka e gjen ne ta, pusin edhe male.

Te gjitha ndjenjat qe te ngrehin shqote

Une i lecit pa zor ne syte e tua,

Ma nxjerrin qarte shpirtin tend ne dore,

Nje buzeqeshje flatra eshte per mua..

Me ngjajne kadife k’ta sy, te bute,

Por nje elmaz ronitin neper lot…

Jane oqean k’ta sy, te thelle pa fund,

I bruzti qiell dhe nata fle ne to.

—————–3——————–

Era shpaten nxorri, griu rete

Edhe nxorri diellin nda rrethimi.

Kaltersia shpejt u derdh ne kreshte

Te na kthehet shpresa dhe besimi.

Shpejt, ne cast, cdo gje u be e bruzet,

Por dhe syte e tu me blu u bene.

Zbathur shkelje barin, supeve me bluze,

Kaq te lumtur kurre s’kishim qene.

—————-4———————–

Prita gjate dericka te trokiste

E te qante dhimbshem me renkim,

Por kermilli kohe mezi reshqiste –

Pikerisht per kete ndjeja gezim.

Me ne fund ti erdhe dhe ndryshoi,

Tu renqeth mendafshi neper shtat,

I pafund nje gaz me gjalleroi,

Permbi re e gdhiva naten, lart.

S’te harroj askurre se me tjeter

Kaq me fat te isha s’kish se si,

Ma ndryshove krejt jeten e vjeter,

Tani jam ne paqe, lumturi.

—————5—————

O bije ujrash te magjishme,

O e hatashmja ti Najada,

Se fundmi erdhi rradha ime –

I dashurise fat qe pata.

Prej zemre kenge me kendo

Tek loz me valen ledhatare,

Une tendi jam, me thirr, ne do

Se jo-ja eshte vdekja tinzare.

Me ler te prehem permbi gjire,

Te trupi i derdhur te rri cikur

Edhe te tretem, s’ka me mire,

Sa flaka ende s’me eshte fikur.

I perktheu Ligor S. Prifti

Dy lirika nga nje anglez i madh – John Donne (1572 – 1631)

1. Magji me portretin

C’po shoh keshtu? Ne syte e tu

Ne zjarr portreti im ka rene e zhytet;

Me poshte, pas faqes ne nje lot aty

Fytyra ime mbytet.

Mos ke ndonje mendim,

Te vrasesh do portretin tim

Dhe une te ik andej nga nuk ka kthim?

Mi jep per leng t’i pi k’ta lot,

Qe frika shpirtin dot mos ma trazoje.

Ta mbart me vete k’te djegie te forte,

Portret per te mos egzistoje.

Ore asgje! Vec nje i shkrete:

Ate ne gji e ke perjete,

Kjo s’eshte magji, kjo eshte e vertete.

2. Psheretima e fundit

Kete te hidhur puthje e nderpri

Qe qas dy shpirtra e s’i mban dot prane.

T’ia mbathim! S’ka pa ndarje dashuri,

Ta gjejme lumturine sikush menjane.

Ti mos iu tremb humneres me vertik

Se vdekja s’eshte me e rende nga fjala ik.

Ti ik! Kjo fjale ne s’eshte plumb qe vret

Me thuaj ik dhe une kam per t’ia mbathur.

Ne se kjo vret – mbi mua befte efekt

Veprofte me ndershmeri, pa u luhatur.

Nisma plumbin ik vone sa pa qene

Dy here te vdes – qe ik dhe i perzene.

I perktheu Ligor S. Prifti

MARINA CVJETAJEVA (1892 -1941)

. . . . Që në rini bëri profecinë se poezia e saj do iu binte në dorë

njerzve si një “verë e vjetër” dhe nuk gaboi, vecse u realizua

ca von, pas vdekjes. Si bija e një profesori në universitetin

e Moskës dhe e një pjanisteje të njohur e shkollës

së Artur Rubinshtejn, Marina ishte paisur me kulturë të gjerë

por dhe me maniera prej kokete dhe me pas edhe me prirje liberale.

Gjatë viteve të gjimnazit bëri shumë udhetime në mjaft vende

të Europës perëndimore. Dalngadalë kornizat e jetës filluan t’i rrinin

ngushtë gjersa i shpertheu si gjeni rebel.

Niagara e pasjoneve të saj, e dalë në liri, i shpërtheu

barjerat e klasicizmit dhe kështu u formua treshja e novatorve

të poezisë ruse – Majakovski, Pasternaku, Cvjetajeva.

Ndërsa Majakovski edhe qeshte me shpoti në lidhje me Pushkinin,

ajo, Cvjetajeva, bënte be për koken e tij dhe e quante

të dashurin e saj të fshehtë. Poezinë e Marinës e quanin

me muskuj prej hedhës çekiçi, ndërsa ndjeshmërinë filigram.

Në se Ahmatovën e quajten mbretëresha e poezisè ruse,

Cvjetajeva qèlloi tè jetè princesha e saj. Pasi u këndoi të bardhëve

në librin “Stani i mjelmave”, ajo emigroi bashke me të shoqin;

aty, në emigrim u duk se nuk ishte aq “e bardhë”, iu desh

të jetonte në varfëri e të kërkonte fustan hua në raste promovimesh.

U kthye në Rusi jo për nostalgji, por nga dëshpërimi. Atë as e vranë,

as e arestuan, asaj i krijuan një jetë tepër të mundimshme –

filluan t’i arestojnë të afermit, të dashurit e saj.- burrin,

vajzën, motren. Krijimtaria nuk i botohej. Pasternaku. kur e përcolli

në evakuim, i dha një copë litar të lidhte valixhen.

Tek po punonte si pjatalarse në një klub shkrimtarësh, e lodhur,

e denigruar e shumë në dëshpërim, me këtë copë litar,

në një kthinë u vetëvar: gratë e shkrimtarve e quanin si spiune

të gjermanve.Vendvarrimi me shtatoren e saj sot janë shnderuar

në vend pelegrinazhi.

Per poezine e saj mund të flitet gjatë, por, me shpresë, për herë tjetër.

* * * faqe 276

Sa shumë syresh ranë në ktë humnerë

Që para nesh shpaloset!

Do vijë dita un’ të behem erë ,

Hija të më soset.

Gjithshka do mpihet ç’shkoi këngë e luftë,

Që ndriti dhe u shëmb:

Blerimi i syve, dhe zëri i butë

Dhe floku ar që çmënd.

Sëmbim në gji do sjellë jeta e shkuar

Dhe ditët mallvesitur.

Sikur në qiellin yjeprushëruar

Me ëndrra mos jem ngjitur.

* * *

Unaza tringëllin, e më kërkon,-

T’i jem përjet’ besnike, jo në letër.-

Fytyra e tij e mprehtë të kujton …..?

Veç shpatën, asgjë tjetër.

Të heshtur e ka gojën, cepat pjerrur,

Dhe vetullat magjike për torturë.

N’atë fytyrë tragjikisht perzjere

Gjak pa u holluar kurrë.

I hollë, thua thupër, krejt i brishtë.

Nën krahët e vetullave të ndera

Dy sy të bukur sheh, aspak të trishtë

Thellë në dy humnera.

Do jem e ksaj fytyre kalorsiake.

Gjithkujt që vdiq pa bërë syri tërr,-

Të tillëve – në kohra demoniake –

U thurin stanza – kokën në satër.

* * * faqe 279 (IV)

Dhe zemra gjen, si lule aromë fushe,

Vështrime ka, si zjarr flakëmbuluar…

Dhe gojë gjen me buzë gjarpërushe

Me cepat shkaras, lëng duke lëshuar.

Rastis dhe gra me flokët stil buqetë,

Erashkèn tundin, vdekjen mbajnè pranè.

Janë çupèlina por, vallë, persè,

O shpirt, të kam si kalama spartan?

* * *

Unë ndjehem mirë që s’vuani për mua,

Dhe më pëlqen që dhimbje për ju s’kam,

Që asnjëherë lëmshi i rëndë i dheut

Nga trokthet tona s’do kërkojë derman.

Do më pëlqente t’isha për tu qeshur –

E shthurur, por veç fjalët t’i kurseja,

Mos qaja, dallga shpirtin kur t’ma mbyste,

Gjëkundi duartt dridhshëm kur t’i ndjeja.

Do doja, sinqerisht, përpara meje

Një tjetër të qafoje pa teklif,

Në ngasje mos më shty në zjarr të ferrit

Të bëhem shkrumb se, thjesht, nuk mund t’iu puth. !?

Ju emrin tim të brishtë, vogëlush,

Mos e përmendni kurrë, larg nga buja…

Se asnjëherë në qetësinë e kishës

Për ne s’do thonë fjalën alelluja!

Me shpirt e zemër ju falenderoj

Që ju, – o zot, nuk mund t’i jap shpjegim! –

Kaq shumë më doni: për të natës prehje,

Për pak takime netëve pa kthim,

Për pak shëtitje që s’i bëmë nën hënë,

Për djellin që mbi krye s’e patëm kurrë,

Se ju për mua s’vojtët asnjëherë,

Dhe unë per ju, që s’mundem t’iu kem burrë!

* * *

Kapotat tuaja shkopsitur,

Vela anijesh na kujtonin.

Dhe zilkat, shporat*, i juaji zë

Në qiell ushtonin.

Me sytë e ndritur si brilantë,

Që çanë në zemra monopat –

Qenë ata, të hijshmit frantë**

Të kohëve larg.

Me at’ vullnetin e furishëm

Ju mposhtët zemra dhe shkëmbinj, –

Ju ishit mbretër në fushëbetejë,

Iskra – në vallzim.

Iu mbrojti dora e shenjtë e Zotit

Dhe zemra e nënës si pranverë

Dje ishit çuna çamarokë,

Sot – oficerë..

Për ju nuk kishin maja malet.

Krodhën e thatë hanit naforë,

O ju, djelmosha gjeneralë

Me fat kurorë!

*shporë – paisje metalike anash takës së çizmës te kalorsit,

me të cilat godasin kuajt e i nxisin të vrapojnë më shpejt.

**frant – Nga gjermanishtja Freund (mik) ka hyrë

në trajtën frant në rusisht nëpërmjet polonishtes.

I veshur shik, sipas modës, në mënyrë kalorsiake.

Eshtë në traditën e poetëve që t’i kushtojnë poezi njëritjetrit,

idhujve të tyre e veçanrisht figurave më të ndritura të poezisë.

Edhe Marina Cvjetajevës një poet i njohur i ka dedikuar

këtë poezi të bukur, krahas shumë të tjerve. Ky poet është

Georgij Adamoviç (1892 – 1972)

. . . Kujtimit të M. C. (Marina Cvjetajeva )

Të flisnim sot do qeshë me fat, Marina!

Në gjallje nuk mu dha. Sot s’rroni më.

Dëgjoj një zë, më vjen një klithmë mjelme,

Për gjëmë a triumf, ç’të jetë ky zë?

Në gjallje nuk mu dha, por nuk kam faj.

Për vargje ftesa na qëlloi ferr.

S’e fsheh, me gaz kur hyra brenda saj

E pashë, të dilje ish edhe më tmerr.

Nuk pata faj. Sa dhimbje ka kjo botë.

T’iu bëj me faj dhe juve unë s’mund.

Gjithshka ish rastësi, gjithshka e kotë.

Të rrosh është mrekulli,

. . . . . . Për ne i zi ky fund.

I përktheu Ligor S. Prifti

Lexoni poemën “Ne jemi shtatë” nga William Wordsworth dhe shqipërimin tim në vijim…..

Folësi e nis poemën me pyetjen se “ç’duhet të dijë rreth vdekjes një fëmijë”. Vajza e vogël në fillim duket sikur kupton shumë pak, dhe duket pothuasjse mohuese ndaj vdekjes së motra-vëllezërve të saj, duke vazhduar të kalojë kohën me ta, madje edhe duke u kënduar. Por, nga fundi i poemës, lexuesi përfton ndjenjën se, me shumë gjasë, vogëlushja kupton më shumë rreth jetës dhe vdekjes sesa vetë burri me të cilin ajo flet. Ajo refuzon brengën dhe nuk i flak të ndjerët jashtë jetës së saj. Përkundrazi ajo pranon se gjërat ndryshojnë, dhe vazhdon të jetojë e lumtur aq sa mundet.

We Are Seven

By William Wordsworth

1770 – 1850

– – – A simple Child,

That lightly draws its breath,

And feels its life in every limb,

What should it know of death?

I met a little cottage Girl:

She was eight years old, she said;

Her hair was thick with many a curl

That clustered round her head.

She had a rustic, woodland air,

And she was wildly clad:

Her eyes were fair, and very fair;

—Her beauty made me glad.

“Sisters and brothers, little Maid,

How many may you be?”

“How many? Seven in all,” she said,

And wondering looked at me.

“And where are they? I pray you tell.”

She answered, “Seven are we;

And two of us at Conway dwell,

And two are gone to sea.

“Two of us in the church-yard lie,

My sister and my brother;

And, in the church-yard cottage, I

Dwell near them with my mother.”

“You say that two at Conway dwell,

And two are gone to sea,

Yet ye are seven! I pray you tell,

Sweet Maid, how this may be.”

Then did the little Maid reply,

“Seven boys and girls are we;

Two of us in the church-yard lie,

Beneath the church-yard tree.”

“You run about, my little Maid,

Your limbs they are alive;

If two are in the church-yard laid,

Then ye are only five.”

“Their graves are green, they may be seen,”

The little Maid replied,

“Twelve steps or more from my mother’s door,

And they are side by side.

“My stockings there I often knit,

My kerchief there I hem;

And there upon the ground I sit,

And sing a song to them.

“And often after sun-set, Sir,

When it is light and fair,

I take my little porringer,

And eat my supper there.

“The first that died was sister Jane;

In bed she moaning lay,

Till God released her of her pain;

And then she went away.

“So in the church-yard she was laid;

And, when the grass was dry,

Together round her grave we played,

My brother John and I.

“And when the ground was white with snow,

And I could run and slide,

My brother John was forced to go,

And he lies by her side.”

“How many are you, then,” said I,

“If they two are in heaven?”

Quick was the little Maid’s reply,

“O Master! we are seven.”

“But they are dead; those two are dead!

Their spirits are in heaven!”

’Twas throwing words away; for still

The little Maid would have her will,

And said, “Nay, we are seven!”

*******

Ne Jemi Shtatë

Nga William Wordsworth

1770 – 1850

– – – Një fëmijë i thjeshtë,

Që lehtësisht qetëson dihatjen,

Edhe ndien jetë në çdo gjymtyrë,

Çfarë i duhet të dijë për vdekjen?

Takova një vajzë t’vogël shtëpize:

Më tha se ishte pothuajse tetë;

Kish flokë të dendur degë drize

Mbledhur rrethkokës së kaçureltë.

Kishte aromë fshati e pylli,

Dhe ishte veshur me hijeshi:

Kish sy të bukur, më t’bukur se ylli;

– Më mbushi me plot gjallëri.

“Vashë e vogël, vëllezër e motra,

Sa mund të jeni bashkë me ty?”

“Shtatë, tha jemi gjithsej shtatë kokrra,”

Dhe me çudi m’vështroi në sy.

“Ku janë ata? t’lutem ma thuaj.”

Ajo u gjegj, “jemi shtatë vërtet;

Dhe dy nga ne në qztezën Konuej,

Dhe dy kanë ikur në det.

Dy nga ne shtrirë n’oborrin e kishës,

Janë vëllai dhe motra ime;

Dhe në shtëpizën e oborrit të kishës,

Banoj pranë tyre me nënën time.”

“Ju thoni dy në qytezën Konuej,

Edhe dy kanë shkuar në det,

Si jeni shtatë! Të lutem ma thuaj,

E ëmbla vashë, ma thuaj si mundet.”

Përgjigje e Vashës m’erdhi në vesh,

“Jemi plot shtatë vajza dhe djem;

N’oborr të kishës rrinë dy prej nesh,

Nën oborr të kishës ku ka një pemë.”

“Vrapon përreth, o Vogëlushe,

Gjymtyrët e tua janë gjallë për besë;

Nëse dy shtrihen në oborrin e kishës,

Ju atëherë jeni veç pesë.”

“Ja varret shihen janë në blerim,”

Seç m’u përgjigj e mitura Vashë,

“Dymbëdhjetë hapa nga pragu im,

Dhe rrinë pranë ashtu siç thashë.

“Aty çorapet shpesh i kam thurur,

Edhe shaminë e zbukuroj;

Aty përdhe unë rri e ulur,

Edhe një këngë u këndoj.

“Dhe shpesh sa dielli perëndon,

Kur është dritë dhe bukuri,

Në tas të vogël me supën tonë,

Aty ha darkën jo në vetmi.

“Dhe vdiq e para motër Xhenia;

Rrinte në shtrat duke lënguar,

Derisa Zoti e lehtësoi nga dhimbja;

Dhe shkoi përtej për t’u amshuar.

“N’oborr të kishës e shtrinë aty;

Edhe kur bari na u tha,

Rreth varrit tok loznim të dy,

Unë edhe Xhoni im vëlla.

“Edhe kur toka me borë zbardhonte,

Kur mund të vrapoja për të rrëshqitur,

Vëlla Xhoni u detyrua të shkonte,

U shtri dhe pranë asaj rri ngjitur.”

“Sa jeni ju atëherë,” e pyes,

“Nëse të dy janë n’Perëndi?”

Vasha e vogël u gjegj serbes,

“Zotëri! jemi shtatë përsëri.”

“Por janë larguar, të dy të vdekur!

Shpirtrat janë lart në Perëndi!”

Po flakja fjalët; më kot vërtet

Vasha e vogël kish amanet,

Dhe tha, “Jo, shtatë jemi përsëri!”

*******

Shqipëroi: Alfred Kola

Korçë, 24 prill 2017

EFIM BERSHIN (1951)

……Poet, publicist, kritik letrar dhe prozator.

Vëllimet poetike më të përmendura të tij janë “Dëborë mbi Peçora”,

“Ishujt”, “Ashkla”, si dhe librat në prozë “Fusha e egër”, “Të lindurit e jashtëligjshëm”. Krijimtaria e tij është më e gjërë se kaq.

* * *

Nje farmaci, kanal dhe… natë.

Te ura e gurtë një pazar.

Rudha e ngrirë në kanal te akullt

që mbyt shtëpinë

ngjet me litar.

Një qen

rrëmon si në kuti votimi;

të shtrembëra si thika banditesh,

rruget kudo i zvarrit mundimi

natën e zezë të lindjes së Krishtit.

E di, mik?

Eja mihim poezi,

si qeni me putrat mih në dëborë.

Dhe, sakën se flet!

Vetëm ulërri,

ta ngrehim lart

te gremisurin,

Shekullin e gjorë.

* * *

Me që dëbora zbardhi korbin,

kur ish mbi kryq mbi ajodhimë,

boshlleku u mblodh dhe brenda rodhi

Si nëpërmjet të hinkës brimë.

Mbuluar sytë me kanavacë

Nga kto re bore ku s’ka tërfil,

Në fushë zbardhnin dy krevatë,

Një palë opinga e një kandil.

Mezi ne bredhin e stolisëm.

Gjersa u gdhi debora vuu!

Nga këmbë korbash u sajuan

Ca zhgaravina kuturu.

* * *

Na fton t’ia mbathim nje bori

Brigjesh të largët turavrap..

Unë piramidë plep i thatë

Në breg për vdekje ngulur ri.

Fiksim hapsira. Se ajo

i ndjell me forcë e pasjon

vetem ata që jashtë saj

nga kjo e drejtë i privon.

Medalja gjethe prej zverdhimit

në baltra rrugësh bie atdheut.

Më larg s’i mundet fluturimi ,

gjer në kufi… e i falet dheut!

– – – – – -I përktheu Ligor S. Prifti

Poezi nga PJOTR CAJKOVSKI (7 maj 1840 – 6 nentor 1893)

Eshte kompozitori rus i periudhes se vone romantike. Shume prej veprave te tij jane midis atyre me me shume popullaritet ne bote. Muzika e tij shenon fillimet e ndikimit te muzikes ruse ne ate boterore. Veprat e tij me te njohura jane: Arrthyesit, Liqeni i mjellmave, Uvertura 1812, Romeo dhe Zhuljeta si dhe shume uverturav te tjera, arie te famshme, simfoni dhe kenge. Operat e tij mbajne per libret subjekte nga vepra autoresh shume te njohur si Eugjen Onjegin te Pushkinit dhe Vajza e Orleanit – poema e famshme e Volterit kushtuar Zhan Darkes. Ishte personalitet me culture te larte e me interesa te gjera… Kishte passion letersine dhe ka lene pas nje krijimtari modeste ne sasi ne gjinine e poezise. Lexoni nje lirike te bukur meditative kushtuar pejsazhit pranveror tani, kur dhe tri ditet e plakave kane kaluar dhe pranvera sa vjen dhe perflaket me shume.

Pranveren pres. Papritur magjistarja mbrin.

Savanin pylli flak e tenden ngreh per hije.

Perrenjte rrjedhin, zabelet oshetijn’

Ne fund dhe dita sos me pamje miresie.

K’te shteg e njoh, o pyll,me shpejt ndaj tij te turrem.

Mos valle mu permbushen endrrat vegimtare?

Po, po! Ndaj tokes duarlidhur, me perulje,

Dhuraten ia pranoj pranveres magjistare.

Pejsazh! Perse keshtu e deh veshtrimin tone?

Me ngjyra te pashoqe e me aq stoli

Te tjera lule ka qe feksin e verbojne

Por, s’e kane tenden misteriozen bukuri.

E perktheu Ligor S. Prifti

Poezi nga PJOTR CAJKOVSKI (7 maj 1840 – 6 nentor 1893)

Eshte kompozitori rus i periudhes se vone romantike. Shume prej veprave te tij jane midis atyre me me shume popullaritet ne bote. Muzika e tij shenon fillimet e ndikimit te muzikes ruse ne ate boterore. Veprat e tij me te njohura jane: Arrthyesit, Liqeni i mjellmave, Uvertura 1812, Romeo dhe Zhuljeta si dhe shume uverturav te tjera, arie te famshme, simfoni dhe kenge. Operat e tij mbajne per libret subjekte nga vepra autoresh shume te njohur si Eugjen Onjegin te Pushkinit dhe Vajza e Orleanit – poema e famshme e Volterit kushtuar Zhan Darkes. Ishte personalitet me culture te larte e me interesa te gjera… Kishte passion letersine dhe ka lene pas nje krijimtari modeste ne sasi ne gjinine e poezise. Lexoni nje lirike te bukur meditative kushtuar pejsazhit pranveror tani, kur dhe tri ditet e plakave kane kaluar dhe pranvera sa vjen dhe perflaket me shume.

Pranveren pres. Papritur magjistarja mbrin.

Savanin pylli flak e tenden ngreh per hije.

Perrenjte rrjedhin, zabelet oshetijn’

Ne fund dhe dita sos me pamje miresie.

K’te shteg e njoh, o pyll,me shpejt ndaj tij te turrem.

Mos valle mu permbushen endrrat vegimtare?

Po, po! Ndaj tokes duarlidhur, me perulje,

Dhuraten ia pranoj pranveres magjistare.

Pejsazh! Perse keshtu e deh veshtrimin tone?

Me ngjyra te pashoqe e me aq stoli

Te tjera lule ka qe feksin e verbojne

Por, s’e kane tenden misteriozen bukuri.

E perktheu Ligor S. Prifti

Rexhep Shahu

Partia Demokratike e Shqipërisë është e ngritur.

Është e gjallë, është organizëm i gjallë që fatkeqësisht për disa e fatmirësisht për disa të tjerë nuk ka vdekur edhe pse e kanë dërmuar ishsigurimsat dhe rjepësit e saj, sidomos në zgjedhjet e fundit kur i dolën kundër bijtë e bijat e saj që “për inat të sime re futa djalin tim në dhe” apo “fjetën me mulligjinë…”.

Kjo lëvizje për ta ringritur PD është për ta pushtuar e uzurpuar PD, për të marrë poste e ofiqe disa që nuk bëjne e nuk jetojne dot pa poste e ofiqe, për t’u bërë të shtëpisë në PD disa shëtitësa që nuk kanë kurrfarë lidhje shpirtërore me PD, për t’u bërë legalë ca kopila që të mos mbeten pa familje politike pas endjeve poshtë e lart pas postesh, që të mos mbeten pa funksione në shtetin e nesërm kur të jetë PD në qeveri.

Unë nuk jam ushtar në PD as kapterr, as gjeneral, por jam shpirt i saj, jam pjesë e ëndrrës PD. Kam shkruar aq sa nuk ka folur kurrë për PD gjithë kori i ringritjes. Nuk urrej askënd por nuk dua pa kushte. Nuk më trazon urrejtja e atyre që janë në PD jo si në shtëpinë e tyre, që ndjehen të huaj në PD por që kanë ardhë më rjepë ndonjë post, për të gjetur bashkëjetues apo partner jete apo politike.

Kopilat e kurvat politike që gjuhen apo i sulen PD nuk tolerohen të më “shesin demokraci” se ata kanë ardhë aty për kolltuk bythe dhe unë ua lë të lirë kulltukët në çdo rrethanë…

PD e kanë zënë për fundi dhe duan ose ta marrin për vete si pronë të tyre ose ta vdesin një pjesë zyrtarësh që PD me pushtetin e saj i ka bërë nga zgjebsa zëngjina; e kanë zënë përfundi një pjesë e emëruar e administratës së saj skandaloze që hynë në politkë e në zyrat e PD si nëpunës apo kordinatorë interesash private që të bëhën milionerë siç u bënë disa njerëz nga pushteti i PD të cilët nuk heqin dot duart nga gjinjtë e saj por duan ta mjelin në çdo rrethanë; e kanë zënë përfundi një pjesë bashkëpunëtorësh sigurimsa që kujtojnë se PD është pronë e ish të burgosurve që janë dënuar si ordinerë banalë por në dosje u është shtuar axhitacioni e propaganda.

Po, do të doja të shkojnë në shtëpi e të rrinë me mamat a me të dashurat pjesa e administratës së PD që në fushatën zgjedhore nuk dinin se PD është në zgjedhje dhe nuk njihnin as kandidatët e PD për Tiranën; të shkonin në shtëpi kandidatët për deputetë që në fushatën e fundit zgjedhore të 2017 gjenin skuta të freskëta larg zgjedhësve dhe nuk ndoteshin dot me erë djerse në takime me njerzit, që nuk trokitën tek njerzit; do doja të shkonin në shtëpi ata që u zemëruan me PD dhe me veprime e mosveprime punuan shëndetshëm pro PS e kundër PD për arsye inati se nuk dolën më kandidatë për deputetë sikur të kenë patur kontrata morale qe ata ose duhet te jene deputete ose s’ka alternativa te tjera jetese për ta. Të zemëruarit harrojnë se PD nuk është vetëm pronë e tyre as vetëm bahçja e tyre, as trashëgimi vetëm e tyre.

Lakmia për pushtet e disave “që i kanë pjellë nënat e tyre nga sqetulla”, për përfitime kolosale, të disa drejtorëve e funksionarëve të lartë, përmes pushtetit jo vetëm ekzekutiv, (kemi qenë këtu të tërë o të tërë nën sytë e Vëllait të madh…) duke shitë poste, vende pune, dokumente pronësie, lakmia për pushtet abuziv u ka errësuar shikimin edhe mjaft njerzve të ndershëm që janë aset i madh i PD dhe sulen sot në korin e korbave me lloj lloj përrallash leniniste për ringritjen e PD.

Nuk votohem, nuk pretendoj asnjë post, asnjë post, por do të kërrej fletë rrufe kundër kopilave e kurvave politike që duan ta pushtojnë Partinë Demokratike për inat se nuk janë deputetë e zyrtarë të lartë të saj. Po të ishin në listë si depuetë 3-4 individë zulmëmëdhej që s’guxojnë të hyjnë në skanër morali, PD do të ishte përfekte sot e githë ditën. Ndaj është e pamoralshme stuhia në gotë kundër PD. (2017)

Krimbi i arrës shpon një vrimë në lëvozhgën e njomë, hyn brenda dhe fillon ta hajë atë.

Duke ngrënë arrën e njomë, krimbi shton peshë dhe i rritet barku.

Krrimbi përpiqet të dalë, por vrima që kishte bërë tanimë është shumë e vogël.

Krrimbi mundohet të zgjerojë vrimën, por arra e shpuar është tharë dhe forcuar, kështu që është e pamundur që ai të zgjerojë vrimën.

Krimbi ndalon ngrënien dhe “reflekton”:

E vetmja rrugë dhe mënyrë për të dalë jashtë arrës është humbja e peshës.

Duke praktikuar mosngrënien dhe urinë, krrimbi kthehet në formën e mëparëshme dhe në këtë mënyrë një ditë del nga arra.

Veçse kur ai del, stina ka mbaruar, dhe ka ngelur vetëm një krimb i uritur dhe një arrë boshe.

Shumë njerëz të dehur nga dëshira për të vënë pasuri duke vjedhur (sidomos politikanët tanë) i ngjajnë këtij krimbit të arrës që kur që kur kujtohen dhe kërkojnë të ndalojnë së vrapuari për pasuri, atëhere kujtohen se pranverat e verat kanë mbaruar…

Kanë mbetur vetëm vjeshtat dhe dimrat e jetës që ndoshta duhen shumë ilaçe e dieta për t’u mbijetuar.

Perkethyer nga turqishtja.

Ndryshe nga krrimbi i arrës janë pushtetarët tanë…

Kohet kanë treguar se shumica e tyre nuk ngopen, ata nuk ndalojnë së ngreni, dhe së vjedhuri nga gjaku i popullit…hanë e hanë, deri sa të ngordhin atje brenda.

Sa fëmijë nëpër botë,

i zbardh dita, i ze mbrëmja sypërlotur?!

Sa fëmijë në këtë tokë,

i ze gjumi të braktisur, të pangopur?!

Sa fëmijë lindin e s’rriten?

Vdesin nëpër spitale për një pikë gjak.

Ka fëmijë që në dritë të hënës shtrihen,

pa shtëpi e katandi, pa bukë në bark…

Gjithandej nëpër planet,

vetëm lot fëmijësh kudo shoh.

Gjarpëri i vdekjes këmba-këmbës i ndjek,

gjithë jetën mbulohen me gjak e lot!

Fëmijët në ballë të luftës e të mjerimit,

nuk ka dorë që i përkëdhel kurrë.

Përveç lotëve dhe trishtimit,

që i shoqërojnë të shëndoshë e të sëmurë!

Nën gërmadha shoh sy fëmijësh,

gjymtyrë, shpërndarë kudo nëpër tokë.

Oooo, ku je fshehur oj Perendi!

Që s’i djeg në zjarr, mizoritë nëpër botë!

Ku je o i madhi Zot?!

Që vetëm fëmijë vriten pa mëshirë.

U mbushën lumenj me gjak e lot,

ëndrra engjëjsh ikin përditë, pa lamtumirë!

Ikin engjëj në lulen më të bukur,

pa i çelur ende sytë e jetës po ikin o Zot!

Nga terrorizmi, miliona e miliona të tjerë,

anë e mbanë botës pafajsia vdes sot!

Ku je o i madhi Zot! Ku je?!

Shihi s’e si i mbush xhepat mizoria.

Krejt sistemet i shtrojnë udhët sot, si dje,

me gjak e lot fëmijësh, jeton “mbretëria”!

Shkeputur nga vellimi: “DIMRAT E FATIT” i sapo dalur nga Shtepia Botuese “ADA”! Pershendetje te dashur miq dhe mike! Fundjave te bukur ne familjet tuaja!

Nga Tedi Blushi/Zdhënës i Presidentit të Republikës.

Për lolon e opozitës së re, i cili mashtroi sot qëllimisht për Draft Opinionin e Komisionit të Venecias, ndoshta ngaqë hëngri plënca me ta në Tiranë (siç mund të provohet edhe me foto):

I bëj thirrje Rilindjes t’i lidhë këta pupacë të opozitës së re, si puna e këtij lolos, që i duket vetja se është deputet.

Në fakt është thjesht një numër dyshifror në fundin e fundit të listës për deputet.

Një rrogëtar i paligjshëm i Rilindjes që ushqehet me përshesh për të provokuar figurën e Presidentit.

I kujtoj këtij pupaci të Rilindjes, që para se të marrë guximin të flasë për Presidentin e Republikës të sqarojë të kaluarën e vet në raport me ligjin dhe t’u thotë shqiptarëve:

Nëse ka qenë apo jo në survejim nga shërbimet e sigurisë?

Për çfarë veprash të rënda është dyshuar dhe për cilën arsye është ndjekur nga shërbimet për një kohë të gjatë?

Larg qoftë pupac këto raporte publikohen një ditë!!

Ndaj lidh gojën se nuk e dimë a ta ble dot Rilindja edhe të kaluarën!

Megjithatë, i kujtoj këtij pupaci që flet në emër të Komisionit të Venecias, ndoshta ngaqë hëngri plënca me ta në Tiranë, siç vërtetohet dhe me foto, se vlera e votës së tij të paligjshme është ZERO ME XHUFKË!

Presidenti i Republikës është i vendosur për të mbrojtur Kushtetutën e vitit 1998 dhe nuk ka pupac, që mund t’a ndalojë!

Për të disatën herë, u sqaroj pupacëve dhe gjithë të tjerëve, se fjala tejkalim nuk ekziston në Kushtetutë, por vetëm në planet e votimeve moniste të Rilindjes, të mbështetura çuditërisht dhe nga opozita e re.

Vlera e votës së çdo pupaci të Rilindjes që përfaqëson fundin e fundit të listave të gjithë partive opozitare, pas dorëheqjes së 182 deputetëve dhe kandidatëve të partive opozitare është vetëm një ZERO ME XHUFKË .

Nuk është Presidenti që ka probleme me Kushtetutën por është Kuvendi në gjendje të rëndë antikushtetuese.

Ndaj mazhoranca të reflektojë, t’i shërbejë zgjidhjes së krizës së rëndë që tani, t’i falenderojë pupacët e t’u thotë që shërbimet e tyre nuk vlejnë më!

Tani është koha për të përmbushur kushtet e Bundestagut dhe për të ecur sa më pranë Maqedonisë Veriore!

Emisioni investigativ “Le Iene”, po përgatit për transmetim historinë e vogëlushit shqiptar Alvin Berisha, i cili prej pesë vitesh ndodhet në Siri.

Ai u rrëmbye nga nëna e tij kur ishte vetëm 6 vjeç dhe u dërgua ne qytetin sirian Al Bab, në afersi të Aleppo, ku i priste bashkëshorti i ardhshem i nënes së Alvinit, një xhihadist shqiptar nga Maqedonia.

Valbona, nëna e vogëlushit, nisi të frekuentonte në internet grupe dhe faqe të islamit radikal, dhe një ditë te dhjetorit 2014, arriti të largohej nga shtëpia bashkë me djalin e vetëm, në kohën që babai i të voglit ishte në punë, ndersa dy vajzat në shkollë.

Të dërguarit e “Le Iene”, kishin provuar edhe para tre vitesh të kërkojnë Alvinin e vogël, duke ndërmarrë një udhëtim drejt Turqisë bashkë me babain e tij Afrim Berisha, por gjurmët e të voglit ishin humbur diku në afërsi të Kobanes në kufirin turko-sirian.

Dhjetë ditë më pare, pas një sinjalizimi për vendndodhjen e fëmijës, tashmë 11 vjeç, “Le Iene” dhe babai i tij janë nisur sërish drejt Sirisë, kësaj radhe me destinacion Al Hol. Në këtë vend ndodhet kampi i grave dhe fëmijëve të ISIS që janë kapur nga forcat e ushtrisë kurde.

Sipas informacioneve qe gazetaret kane arritur te sigurojne, Alvini ishte dërguar aty, në sektorin e femijeve jetime pas vrasjes së nënës dhe njerkut.

Në një bisedë që patëm me një nga autorët e emisionit investigativ, mësohet se pas disa ditësh qëndrimi ne Siri, ata kanë arritur të bien në gjurmet e Alvinit, dhe të pajisur me të gjitha dokumentet e nevojshme i janë drejtuar autoriteteve kurde. Këta të fundit kanë kërkuar që për të marrë fëmijën, krahas babait dhe dokumentave përkatëse, duhej të ishte prezent edhe një përfaqesues, (diplomat) i qeverisë shqiptare.

Më pas “Le Iene” kane nisur të kontaktojnë ambasadorin shqiptar në Turqi, i cili ka shprehur gatishmërinë për të tërhequr fëmijen nga territori sirian.

Gazetari i njohur i ketij emisioni, Luigi Pelazza ka folur disa herë dhe shkembyer mesazhe me ambasadorin i cili ka nxitur trupen e Le Iene te largohet menjehere nga ajo zone si e pasigurte per jetet e tyre duke i siguruar se bëhet fjalë per nje fëmijë shqiptar të cilin do ta dergonte në shtëpi pranë familjes.

Me gjithë kalimin e diteve, ambasadori nuk ka bere asnjë hap të mëtejshëm për të nxjerrë Alvinin nga kampi, dhe në fund ka mbyllur çdo kontakt me gazetarët, duke mohuar çdo premtim të bëre.

Ne kërkuam të kontaktojmë direkt të derguarin e Le Iene Luigi Pelazza, i cili pa dhënë detaje e pohoi një fakt të tillë, duke shtuar se janë regjistrime bisedash telefonike dhe mesazhesh që do të publikohen gjatë javës së ardhshme në historinë e dhimbshme të familjes Berisha.

Mbetet të shohim emisionin për të kuptuar deri ku mbërrin papërgjegjshmëria e një përfaqësuesi të nivelit të lartë në diplomacine shqiptare.

Ekskluzive e SYRI.net

Ti ha, pi, vishesh, mbathesh, zbavitesh. Por nuk je i qetë. Nuk ndjehesh i lumtur. Ke ankesa. Nuk të rreh mirë zemra. Nuk të mbushet mushkëria. Nuk e shijon dhe nuk e tret si duhet ushqimin. Mirë të bëhet. Do vuash derisa të vdesësh. Sepse ti nuk lexon.

Nga Edison Ypi

Vendi yt ka vuajtur diktaturën më kriminale të historisë së botës. Prej një çerek shekulli vendi yt është vend i lirë. Ti që nuk lexon këtë dallim nuk e bën.

Ti pi kafe, sodit njerëzinë, habitesh dhe mërzitesh pse nuk janë të gjithë si ty, dhe kafja të duket zeherr. Zeherr e helm do të bëhet kafja sepse ti, ngaqë nuk lexon, nuk mund ta kuptosh madhështinë e laryshisë së karaktereve njerëzorë. Ndërsa pretendimi yt që edhe të tjerët të jenë si ty, domethënë që askush të mos lexojë, do ishte fundi i botës.

Ti del ndonjëherë në rrethinat e qytetit ku sheh shtëpi të reja, vila, oborre të bukura, jo rrallë edhe me basene të kaltra. Sa herë që kjo ndodh, ti nis e bërtet; “Janë bërë me pare droge”. Ore, të thotë ndonjëri, eja në vete, kanë punuar në kurbet duke ngritur llaç e beton në katin e shtatë e të tetë. Kanë bërë punën e vinçave dhe buldozerave. Nuk i kanë ndërtuar në 1 ditë por tullë pas tulle me një mijë mundime për vite të tëra. Shtëpitë e reja në Shqipëri janë me qindra mijëra. Kaq drogaxhinj nuk ka gjithë bota. E kotë. S’ka spjegim që të bind ty që nuk lexon, dhe duke mos lexuar, nuk kupton.

Je vërdallosur ca kohë “jashtë shtetit”. U thua miqve, italiani është kështu, gjermani ashtu, greku i tillë, turku i atillë, dhe të gjithëve u vë nga një nofkë. Përcaktimet që nuk guxon t’i bëjë asnjë dijetar dhe asnjë enciklopedi, guxon t’i japësh ti shtaza që nuk lexon.

Duke kaluar përmes bukurive të natyrës, pyjeve, grykave të maleve, rrjedhave të lumenjve, sheh aty-këtu ura të vjetra, mure të rrënuar kështjellash të lashta, fytyra banorësh lokalë. Ti nuk bën asnjë dallim mes pamjeve të tilla që i sheh të gjalla, dhe të njëjtave pamje në televizor. Ky tmerr nuk të ndodh për asnjë arësye tjetër veç asaj se ti nuk lexon.

Ti i jep ryshfet nëpunësit, mjekut, dhe pastaj i përgojon. Ti vepron kështu sepse ti nuk lexon.

Ti nuk mban ment përmendësh monologun e Hamletit, ndonjërën nga Introduktat e Nolit, Mall-in e Lasgushit, Letrën e Tatjanës Onieginit, por përsërit batuta të pështira soc-filmash të neveritshëm. Ti nuk lexon, prandaj.

Ti thua se diktatori bëri krime por bëri edhe disa gjëra të mira. Gjëja më e mirë që bëri diktatori, është gjëja më e keqe që ekziston, ti që nuk lexon.

Ti nxjerr në Fejsbuk foto me të ngrëna përpara. Është më turp se të dalësh lakuriq tek Sheshi Skënderbej. Edhe këtë ti e bën sepse nuk lexon.

Sheh ndonjëherë në televizor njerëz që recitojnë Poezi, flasin për libra. Habitesh, dhe thua me vete; Ç’u duhet këtyre fatkeqëve leximi ? Ndërkohë, fatkatrani dhe fatpjerdhuri je ti që nuk lexon.

Ti që nuk lexon je nxitësi më i madh i autorëve të këqinj, grafomanëve budallenj delirantë që presin të lëvdohen nga lexues inekzistentë si ty.

Ti që nuk lexon je dekurajuesi më i madh i atyre që dinë të shkruajnë por i ka gjetur belaja me ty që nuk lexon.

Ti që nuk lexon i bën të gjitha të zezat; Shet votën, vjedh, spiunon, thashethemnon, intrigon, nuk punon, bëhesh bandit, kriminel, i korruptuar, mafjoz.

Përvojat e njerzimit, Shkencat, Artet, të mirat, të këqiat, të ëmblat, të hidhurat, janë të gjitha nëpër libra, që ti nuk i lexon.

Ti që nuk lexon je lënda e parë e të gjitha të këqiave; politikës së keqe, qeverisjes së keqe, letërsisë së keqe, medias së keqe.

Ti që nuk lexon je katastrofa e vetes dhe fatkeqësia e të tjerëve.

Ti që nuk lexon, je një lëvere që nuk i duhesh as dreqit.

Boshllëkun e leximeve të munguara nuk e mbush dot materia e krejt Universit.

Rrofsh e qofsh e qafsh, ti që nuk e di çfarë janë; shiu i gërmave, flladet e paragrafeve, stuhitë e kapitujve, zjarri i vargjeve, inkandeshenca e Poezive, simfonitë e Poemave, tërmetet e novelave, cunamet e romaneve.

Modelja shqiptare në SHBA…Adrola Dushi “trondit” me mesazhin domethënës.

Ajo shkruan se: Mirësevini në shek.XXI… Ku seķsi është i lirë dhe dashuria është bërë një xhep plot mesazhe. Ku të humbasësh celularin është më keq se sa të humbasësh vlerat. Ku të pish e të tymosësh është në modë e nëse nuk e bën, je demode. Ku banjot janë kthyer ne studio fotografike dhe kisha vendi perfekt për të bërë check in.

Shekulli XXI, ku burrat e gratë i tmeɾron më tepër shtatzania se sa HIV. Ku njerëzit “vɗesin nga fɾiķa” ndaj teɾroristëve dhe ķriminelëve më shumë se sa t’i friķësohen Zotit.

Ku veshjet tregojnë vlerën e një njeriu. Ku të kesh para është më e rëndësishme se sa të kesh miq e të afërm. Shekulli XXI, ku fëmijët janë gati edhe t’i mohojnë prindërit e tyre, në emër të “dashurisë” virtuale.

Ku burra dhe gra shpesh kërkojnë marrëdhënie pa angazhime ku detyrimi i vetëm është “të pozojmë bukur për fotot që do të publikojmë në rrjetet sociale, për t’i treguar dynjasë dashurinë tonë të përjetshme”. Ku jeta është bërë tërësisht publike dhe dashuria një pjesë teatrale.

Ku më i famshmi apo më i ndjekuri me më shumë “like” në foto është ai që shtiret më bukur sikur është i lumtur ; ai/ajo që poston foto në vende ekzotike apo luksoze, i rrethuar nga “miqësi boshe”, me “dashuri” të paqarta…

Ku njerëzit harrojnë të kujdesen për shpirtin e tyre të zbrazët, duke iu dedikuar për orë të tëra trupit. Ku një operacion plastik për të patur trupin “perfekt”, një injektim botoksi për të patur fytyrën perfekte vlen më tepër se një diplomë.

Ku një foto në palestër ka më tepër “like” se një foto duke lexuar apo duke kryer vepra të mira në shërbim të komunitetit. Shekulli XXI, ku mbijeton vetëm nëse luan me “arsyen” dhe shķatërrohesh nëse vepron me zemër!

Nga Klevis Bitro/

Rama ofron vetëm krim elektoral dhe marrëveshje droge, gjëra që askujt nga bota e civilizuar nuk i intereson.

Rama nuk ka mundësi, fuqi, dëshirë që të ftojë Mike Pompeo në Shqipëri. Rama ka vetëm dështakët e krimit si rreth shoqëror…

Të nderuar miq,

Vizita e Mike Pompeo si Sekretar i Politikës se Jashtme Amerikane, pra si Ministër i Ministrisë së Jashtme Amerikane, në Shkup dhe Athinë duke anashkaluar Shqipërinë, tregon notën që SHBA i ka vënë qeverisë Rama.

Me sfond marrëveshjen e Prespës dhe perspektivës inkurajuese drejt BE të shtetit të Maqedonisë se Veriut, amerikanët e kanë vlerësuar si të besueshëm shtetin e vogël të ish Jugosllavisë, madje duke i njohur merita të stabilitetit në Ballkan.

Po kështu, vizita e Mike Pompeo sot në Athinë, tregon dëshminë e lënies së Greqisë si violinë e parë në çështjet ballkanike.

Greqia i ofron SHBA marrëveshjen e re për bazat amerikane në territorin grek, (porti i Aleksandropolit afër me Turqinë)në shkëmbim të teknologjisë së armatimit me futjen edhe të aeroplanëve pa pilot, pra dronëve ushtarakë, si pjesë e forcave të armatosura greke plus shpresën e shtetit grek se në një përplasje të mundshme ushtarake me Turqinë, amerikanët do ndërhynin deri në njëfarë mase.

Po kështu Greqia ka lidhur aleancë me Izraelin dhe Qipron si kundërpeshë ndaj Turqisë duke qenë se kohët e fundit ka mjegull në marrdhëniet e SHBA me Turqinë.

Vetëm Shqipëria e qeverisur nga Rama as që figuron në interesat e kësaj vizite të Mike Pompeo. Qeverisja e Shqipërisë as negociatat i hap dot po as Mike Pompeon nuk e bind dot, qoftë edhe për disa orë kortezie në Tiranë.

Pafuqia e Ramës për të ftuar miq të vërtetë lidhet me paaftësinë fenomenale të tërheqjes së kapitaleve dhe politikave serioze botërore në Shqipëri.

Rama ofron vetëm krim elektoral dhe marrëveshje droge, gjëra që askujt nga bota e civilizuar nuk i intereson.

Rama nuk ka mundësi, fuqi, dëshirë që të ftojë Mike Pompeo në Shqipëri. Rama ka vetëm dështakët e krimit si rreth shoqëror…

Nga Artur ZHEJI

Doli përsëri në Tv, kryeministri. Nuk dihet përse duhet të dilte përsëri, sepse me datë 3 Tetor 2019, ai kishte dalë disa herë, duke përsëritur të njëjtën salcë, të njejtën majonezë dhe po aq spec djegës, gjatë gjithë asaj dite.

Tepër nervoz dhe me shtjella pasioni dhe me mendime vrapuese e të rrjedhshme si një aktor improvizues, që edhe e shkruan vetë tekstin dhe e reciton, duke dhënë shfaqje pas shfaqjes. Duke vënë pasionin përpara logjikës, atij i duket se ja mbërrin qëllimit, që të mund të flasë edhe pa logjikë, boll që të tërheqë audiencën në shtigjet e pyllit dhe në shtigjet e qafëmaleve, gjithmonë për të shmangur marramendjen dhe pamjet e greminës ku jemi sot.

I vetëviktimizuar, gjithmonë në mbrojtje nga sulme të vërteta, por më së shumti nga sulme imagjinare, që duan të krijojnë bindjen, se e keqja buron nga opozitarizmi, nga ‘sharësit” që nxijnë realitetin.

Me siguri, shumica e audiencës, ka mbetur pa fjalë dhe pa gjykim, sepse kryeministri-viktimë, në rastin më të mirë: “Nuk di!”, dhe në rastin më të keq: “Nuk kam asnjë përgjegjësi!”, i bie që Rama, vetëparaqitet si ata larësit e xhamave të makinave të të tjerëve. Duke dashur të na bëjë të mendojmë, se kjo makina, që është edhe qeveria e tij, baltoset nga të tjerët dhe vetëm nga të tjerët.

“Korrupsion ka!”, por ja aq sa thuhet, e pra nuk është korrupsioni e keqja, por keqdashja që zmadhon përmasat e korrupsionit, ajo po, është e keqja jonë më e madhe, që na nxin e na baltos, sipas të thënave të kryeministrit.

“Trafiku i drogës? Tonelatat e kapura në Athinë me destinacion Shqipërinë? Apo gjurmë të tjera që kapen gjithkund tjetër?”

Dukshëm, duket se edhe kryeministri i merr vesh këto lajme nga mediat edhe ay, dhe pret vendimet e drejtësisë shqiptare… e kështu futja tja fusim! Le të ecë përpara qeverija, të mbyllim gojën të gjithë dhe të bëjmë spektatorin e spektaklit të ish piktorit, zbuluar befas aktor dhe regjizor njëherësh, që reciton monologun e viktimës, që vanë dhe e vunë me zor kryeministër.

Po përse është kaq nervoz kryeministri pasionant?

Përgjigja duket e thjeshtë dhe është para syve të të gjithëve:

Nuk ka kontroll në asgjë e për asgjë! Nuk qeveris e vetëm përrallis, ankesa të pafundme, që për hir të së vërtetës, i ujdis bukur mirë në të folme!

Sepse largimi masiv i shqiptarëve, është prej kohësh një braktisje reale e teatrit, ku ish piktori-aktor, shumë shpejt do të përrallisë në një sallë të zbrazur.

Porse kjo është një humbje për të gjithë, pozitë dhe opozitë, popull apo elitë.

Dhe pyetja që bëhet rëndom është, jemi vonë apo mirëfilli e meritojmë këtë kryeministër mendjemadh, të cilit pa kuptuar po i boshatiset kafka, nga neuronet e pakta racionale, shpesh aspak interesante, por po kaq shpesh të domosdoshme, që duhet të ketë një shtetar? Pse është nervoz kryeministri? Ka lepur pas ferrës?

Çfarë “Fati”! kemi një interpretues të mirë, gënjeshtrathënës të dorës së parë dhe presim që arka e shtetit dhe punët e qeverisjes të bëjnë përpara.

Mjerisht dhe fatmirësisht shqiptarët e kanë kuptuar këtë, bëjnë gati valixhet e tyre apo të fëmijëve të tyre dhe ikin e largohen. Shpesh pa kthim.

Ndërkohë që kryeministri flet e flet. E përsëri, flet e flet

Martin Henze.

Albania is a unique country in many ways. Anyone who has ever visited the small Balkan state on the Adriatic can confirm this. Even the completely unbiased visitor will quickly notice a few peculiarities about this country. If you drive through Albania’s rural areas, you will not only find breathtakingly beautiful nature, but also bitter poverty.

Under Hoxha’s leadership, Albania occupied a rare special position in post-war Europe. As a result of his long reign, the workers’ paradise he promised in Albania became the third-poorest state in the world. 

After the end of the dictatorship at the beginning of the 1990s, the country found itself in a league with the poorest ex-colonies in Africa and Asia. 

But Hoxha’s legacy means far more to his country. As the only socialist ruler in Europe, he managed to isolate himself from all other popular republics in the world during the Cold War. First he threw himself over his Yugoslav neighbours to prove his loyalty to comrade Stalin. 

After Stalin’s death he then quarreled with his successors, approached China instead, only to give that up again soon. 

At the time of Hoxha’s death, Albania had no significant contacts with any country in the world. This, too, was probably one of the reasons for the crazy bunker construction in the country.

When the socialist dictatorship also came to an end in Albania in the early nineties, the country was completely ruined and internationally isolated. To give just one example of the Albanian standard of living and inequalities of the time: In 1990 there were not even 2000 registered cars in the whole of Albania, which of course did not stop the socialist leadership from building a magnificent boulevard in the capital Tirana, so that the party bigwigs could comfortably reach their villas. Today, 29 years later, a similar situation takes place again in Tirana.

Under the governing party, the successor organisation to the communist party Hoxhas, Mustafa Rama, the SP, and its representative in Tirana, Erion Veliaj, many building permits for magnificent buildings are now being granted, in the poorest country of Europe, a new stadium, the old historic theatre is to be demolished, the property with a value of around 240 million euros is being given away to a friendly consortium, which in return want to build a new theatre for around 11 million euros. People are expelled from their homes without expropriation in Tirana to build boulevards. On the other hand, in Albania the water supply and the electricity supply are very poor, corruption, unemployment and genuine hunger characterise the lives of the majority of Albanians. Albania is becoming increasingly isolated, foreign-politially. Does not meet the requirements to start accession talks to the EU.

Everything is very reminiscent of the Communist period under Hoxha before 1989. No wonder, the ruling party of Mustafa Rama is the successor of Hoxha. With one, very serious difference. Hoxha would never have allowed Albania to neglect the Nacro state.

Since the takeover of the Mustafa Rama government in 2013, Albania has become the central network point for international heroin and cocaine trafficking from Afghanistan, Turkey and South America to the EU, with trafficking in human beings and crime on an unprecedented scale. 

The future of the proud Albanian nation therefore looks very black, the state is on the brink of bankruptcy.  Even Hoxha will probably “turn in his grave”.

The rule of law and democracy had developed in Albania and the democratic civil society of Albania in the 1990s and have always been in a changing relationship of tension and complementarity. 

The spring of 1993 was very important for Albania, the great development towards Europe, the law on fundamental and human rights was enacted, the UN Human Rights Convention and the provisions of the KSZE – Final Act, minority rights, were transferred into Albanian law, obtaining visa freedom, the establishment of a free and democratic constitution, NATO membership and the envisaged membership of the EU.

These great achievements of the Albanian people, this beginning of Albania’s integration into the civil societies of the world are now at stake in 2019 and Albania is facing economic bankruptcy, the most important capital of the nation and the economy is lost, young people immigrate or flee the country, thus the Albanian nation’s future is lost.

Both principles, the rule of law and democracy, found together until 2013 in the service of the idea of freedom, which has developed massively apart since the election of the current Prime Minister Rama, especially after the manipulative election in 2017, which was apparently realized with the support of the Mafia, that is, through the formation of a criminal organization, in Europe is also spoken of the Mafia government of Mustafa Rama.

In detail:

Manipulated parliamentary elections 2017 

According to the international press, Albanian investigators and international intelligence services have extensive telephone recordings – made by Albanian investigators – available to them, which prove that Prime Minister Mustafa Rama’s Socialist ruling party had a systematic plan to manipulate the election in 2017.

According to the news organs, these police recordings also prove: Albania’s head of government Mustafa Rama knew about this election conspiracy, so he was part of it. Senior government officials planned the election manipulation and implemented it together with local leaders from the party, state administration and mafia. 

The phone calls intercepted by the anti-mafia police also show the participation and complicity of the most influential politicians. 

In addition to Prime Minister Rama, whose then Interior Minister Samir Tahiri is currently accused of being a member of the drug mafia, it is the Chairman of the Parliament’s Committee on Legal Affairs, Ulsi Manja, head of the Parliament’s Security Committee, Xhemal Qefalia, the Secretary General and faction leader of the Socialist Party, Taulant Balla and others.

Even though Albanian investigators have known the recordings for years, even though everything that can be heard on the tapes and has actually happened is punishable under Albanian law, no proceedings have yet been opened against any of the politicians, officials and mafiosi heard on the tapes. No affidavits have been made by the leader of the ruling party and Prime Minister Rama that they have nothing to do with the formation of a criminal organisation.

On the contrary, investigators who were on the trail of the socialist government’s links with the drug mafia went to prison without charge or under house arrest and fled abroad. 

Some of the cases have now been passed on to small prosecutors who have little experience in investigating mafia structures, the results are predictable, none at all. It can therefore be assumed that the entire political system will be structurally suppressed, with the exception of the Mustafa Rama ruling party.

Illegal municipal elections in 2019

The result of these criminal developments and the absence of the rule of law in Albania: The elected opposition, the Free Albania, did not nominate any more candidates in protest for the local elections planned for June 30, 2019 in large parts of the country. 

Free, democratic elections are not possible in the absence of a constitutional state, a democratic system and a nacro-government.

The president of the country, Ilir Meta, dismissed the elections due to the legislative and state emergency in Albania, the Constitutional Court, the Supreme Court, and thus also the parliament was completely eliminated by the government, and published a new election date, 13 October 2019.

The Mustafa Rama government nevertheless conducted the illegal election. The ruling party, SP, was the only party to win 60 out of 61 election seats. 

Now, step by step, it turns out that many candidates of the ruling SP party have a criminal past, whether money laundering or massive drug trafficking. A tragedy for Albania’s reputation in the world, the ruling party shows its nacro side.

Partly there are resignations, partly the criminal offences are denied. 

The OSCE has now published a devastating report on the election, only from a technical point of view. 

The issue that there is no rule of law and no constitutional court and that therefore no democratic, equal and free election is possible per se was not addressed, as it did not seem to be an OSCE audit mandate.

Rule of law

The democratic system is currently non-existent in Albania. 

Albania is now in a situation in which the Constitutional Court and the Supreme Civil Court have de facto been abolished by the Rama government about two years ago and have de iure been put into a dysfunctional state. 

At the same time, corruption in the government’s administration and trafficking in heroin and cocaine have increased massively since 2013, and Albania has become the hub for drug trafficking to Europe.

This has an impact on the functionality of the parliament, a controllability of the still government Rama has not been possible for 2 years.

Legal security and transparency are no longer guaranteed, the minimum of a constitutional state does not exist in Albania, caused exclusively by the Rama government, which is also solely responsible for it.

Compliance with the constitution can no longer be verified. 

All laws of the government, every action of the government is legally questionable, because it cannot be checked, is therefore completely subject to the judicial review by a constitutional court, if it works once again. 

Any sui generis regulations or laws as currently drafted by the Rama government are, moreover, grossly unconstitutional.

If a Constitutional Court and a Supreme Court were to be re-established, there would be a lot to do. 

We only have to imagine this once: the government activity of 2 years, all laws, would have to be reviewed. The Rama government is committing a permanent constitutional/legal breach.

In addition, there are about 40,000 outstanding cases. 

An Albanian Shakespeare Theatre, with Prime Minister Rama and his family friends at the centre of the action.

The supreme courts would certainly have to be equipped with several hundred judges in order to examine these cases promptly and in accordance with the rule of law. 

How this is supposed to work is a mystery. Who thinks that can be organized in 4 weeks has visions and who has visions, should please go to the doctor.

Background is the so-called judicial reform, the result of which is the standstill of the judiciary. It was omitted an intermediate solution to initiate between exchange of the judges and new appointment, cui bono?

As a result, the judiciary, as briefly outlined above, cannot and must not be eliminated under constitutional law. The Constitutional Court and the Supreme Court are so-called permanent organs of the Albanian constitution.

The elimination of the judiciary by the Rama government and thus the destruction of democracy represented an absolute breach of the constitution, an attack on the constitutional order of the Albanian state by the Rama government, which on the one hand would certainly have criminal consequences for the responsible persons, as well as civil law claims for damages, this should occasionally be examined more closely and also leads to a constitutional and legislative emergency of the Albanian state.

European Union

There is a clear political will in Brussels for the six Western Balkan countries to join the European Union. The structural reforms that the Albanian people must pursue are essential – whether the Albanian farmer from the mountains of northern Albania, or the fishermen from southern Albania, or the university professor from Tirana, the Albanians and not the EU, must now decide what they want, a future with prospects, or another as in recent years. Most young Albanians do not want to leave their country, the Albanian families do not want to lose their children, the Albanians abroad want to return to their homeland. 

They have one thing in common: they need an economic perspective in Albania so that they can see a future. Albania must now deliver and meet the Copenhagen criteria. 

The Rama government has absolutely failed in this matter and it has not even been able to bring about a positive development for Albania at all. In my view, this has also become clear to most Albanians.

Economy

The economic situation in Albania is catastrophic, and the Albanian state is facing national bankruptcy. 

Increasing shadows – economy, over 40%, increasing shortage of qualified labour, mass exodus of young people, lack of legal security because no rule of law works, massive corruption of government administration, nacro elements, no functioning parliament, destabilized political system, see elections 2017 and 2019, a government that does not abide by the constitution, Drug trafficking, decline in foreign remittances from Albanians, warnings from the central bank about Albania’s economic situation, minor successes on the bond market, high Narco economic growth, i.e. no real economic growth, regular foreign investments have sunk to almost 1 digit per mille since Mustafa Rama took over the government in 2019.

The state salaries are paid by credit, by selling possible tax claims of the state in the future to banks and private companies, a second pyramid scandal that will be much more dangerous than in 1997.

These are clear indications that Albania is already insolvent. At the end of 2019/beginning of 2020, there will certainly be even more serious problems before Albania goes bankrupt.

The European Union must also clarify how it can be justified to European voters and taxpayers that European taxpayers’ money should be made available to such a structured government. With the current government, there can be no compliance correct verification of the funds used. Even EU employees in Albania are likely to have been offered massive offers from the corrupt state sector. This is why the EU will certainly have to step up its scrutiny of the personnel deployed.

Indeed, if Albanian civil society and the Albanian economy want to have a future, they have to ask themselves the question cui bono, the question is easy to answer, the current situation benefits only Rama and his families, not the Free Albania.

It is important that the Free Albania acts politically. But Albania’s economy should also know that it only has a future if it finally gives up the support of the Rama government, it is not too late for it.

Positive effects

The two good news about all the chaos and disaster in Albania caused by the current Mustafa Rama government:  

On the one hand, there is a growing civil society, the Free Albania.  Since November 2018, hundreds of thousands of children, women, men, old people, professors, farmers, fishermen and students from all regions of Albania have taken to the streets. This is the future of Albania, not the existing political-criminal structure.

Since Free Albania now has very viable economic, legal and social programmes from cooperation with European partners. The democratic opposition has the fullest support of the European People’s Parties.

It is a question of helping Albania to achieve stability and laying the foundations for sustainable, integrative growth; jobs, jobs and more jobs are crucial for Albania’s future. 

Stability is also necessary to ensure that Albania’s economy becomes competitive, so that Albania’s accession to the EU can be considered at all. 

What is even more important, though, is to give Albania, and the Albanian people in particular, more control over their own fate.

This can only be achieved by eliminating the profound structural problems that continue to plague Albania, such as long-term unemployment, a lack of a functioning legal system, weak corrupt institutions, drug trafficking, poverty, hunger, mass flight and organised crime.

On the one hand, the opposition and the representation are demanding new elections for a large part of the Albanian population, since the parliamentary elections in 2017 and thus the election of Prime Minister Mustafa Rama were massively linked by the ruling party, according to the international view, with which the Mafia was manipulated and the election on 30 June 2019 was a constitutionally illegal election and undemocratic election, so that a structural new start can then be brought about in Albania by social consensus. 

In a democratic system, elections are always the decisive narrative. In fact, it will not understand the existing government because it has dismantled this legal system and the democratic structure. But it seems that there are very clever and wise members of the ruling party who will turn their backs on Mr Balla, Mr Rama Vilaj, Mr Thairi and others. This will also be the right way, it is hard to imagine before the final criminal clarification of the responsibility of the masters in the matter of the Mafia manipulated election 2017 and the illegal one-party election 2019.

Since the legal system in Albania is functionally neutralized, and the parliament is therefore functionally inactive, the basic conditions for a democratic new election, such as: ensuring a free and democratic election, democratic electoral laws for the local and parliamentary elections, verifiability of these laws by a constitutional court jointly, opposition and government, would certainly have to be brought about jointly. 

One format would certainly be a transitory, joint government of national unity in 2019. 

The proposal by Democrat Lulzim Basha, who also has a high reputation in Europe, is remarkable and interesting. At the beginning of June 2019, we deliberately held talks with Basha and others and the political and economic elites of our country on several days in Berlin. The EU’s economy stands on the side of Free Albania and thus of the friends of the EU and its legal and economic culture, that is good for Albania, that is good for the Albanian families and the Albanian economy.

An election in a state, without a functionally active legal system and without observance of democratic rules and structures and without agreement with the opposition is certainly not something that anyone in Albania wants to carry out; it is a serious situation.

Albania’s potential 

Albania has a high economic potential, a very valuable culture and very impressive people who are willing to work. 

The strategically important location and the mobilizable labour force are only some aspects of Albania’s economic potential. 

Albania took a large part of its intellectual heritage, its future with it into exile or, to put it another way, abroad through the flight or emigration of hundreds of thousands of Albanians during the time of Mustafa Rama’s government. 

If the disaster with the Rama government, the lack of the rule of law and the lack of democracy is resolved, there will be a very great flood, a tsunami and Albania’s legacy will come back from abroad. 

This heir, the foreigners – Albanians are enriched by a new feeling – world and burdened with democratic, emancipated views. The Albanians coming home have absorbed Europe, the United States, Asia, Australia, they have become, according to Mallet du Pan, cosmopolitans against their will, and will then give the experience of Albania, bought from many tears and efforts. I have had many personal meetings and conversations with Albanians in the UK, the EU and the USA over the last few months – they want to come back and take part in Albania’s construction.

With them, Albania could benefit from the fourth industrial revolution in the EU and take its fate into its own hands and become strong again. Albania has the potential to become the Switzerland of the Balkans.

To this end, Albania should concentrate on the most important points in 2019 and this is one of the opposition’s primary projects. This concept has the potential to achieve these goals, it is therefore very sensible and receives our fullest support.

Albania needs a perspective, a future, a new start for the entire economic and family policy. 

Albania needs well-paid jobs, affordable housing and educational opportunities that are affordable for all. 

It is also the aim that there should be fewer poor people and a larger middle class in Albania. In the future, the economy in Albania will need a large workforce, for which they need a large middle class in Albanian society. Labour is the capital of the economy. This is the only way to prevent mass migration and the flight of young people because of the lack of prospects.

The Democrats are right to focus on the following sectors:

Social Affairs, where reforms are planned to promote education and families, including the introduction of child benefit and an increase in salaries in the social and health sectors.

Education/culture, investment programmes in the expansion of universities and schools are planned here, the abolition of tuition fees for socially disadvantaged families, the nationwide introduction of the German dual education system with the aim of ensuring that all Albanians have equal opportunities for education.

Economy/infrastructure/finances, this is where economic priorities are set.

The economic priority areas will be supplemented with appropriate support programmes through a fiscal reform ( flat tax system) and the establishment of three special economic zones ( North, Central, South). 

Housing market, here too a concept of social housing construction is to be introduced, flanked by housing subsidies for socially needy Albanians, with the aim of producing affordable housing, also for financially weak families and young people.

Justice, restoration of the functional legal system, effective implementation of judicial reform and massive fight against corruption through special task forces in the regions.

In addition there are the following topics: 

·      Consolidation of trade and investments according to European standards, 

·      Strengthening the next generation of leaders,

·      Building a digital ecosystem to enable the region, 

in the Fourth Industrial Revolution.

The role of the private sector is crucial to drive this cooperation forward. Without economic development there will be no tax revenues and thus no expansion of the welfare state and then no prospects for Albania’s youth.Entrepreneurs in Albania therefore need maximum freedom, but in compliance with all state laws. Albania does not need nacro-growth, but genuine economic growth. 

Albanian companies could easily make fantastic profits in the future, even if they comply with the legal rules. In this respect, they must now decide what they want, an economic downfall or a future in free Albania.

Albania does not need to finance the salaries of state employees by selling tax receivables, but the state must have sufficient revenue.

Partnerships to promote growth and investment will be a key issue on the agenda. Standards such as how they are designed, how the tender is organised and managed are essential for acceptance by the population and for the economic development of the state of Albania.

The existing so-called PPP structures in Albania, the tendering procedures, as well as the monopolization tendencies are strongly in need of correction, they are family contracts of the government Rama with some family enterprises, no PPP contracts. They do not fit into the PPP format that we have effectively developed in Europe over the past 30 years. They are not PPP, let me classify these contracts as family contracts.

Brain-drain of Albania’s young population 

Albania has many advantages, including in particular its very important strategic location and many entrepreneurial workers. I really believe that Albania will be able to take advantage of the Fourth Industrial Revolution in the same way that the Baltic States were able to rapidly develop their economies based on the Internet economy in the 1990s or Southern Ireland. Smaller economies often have the advantage of being able to make far-reaching changes with more agility and flexibility than larger states. Albania has the potential to become the Switzerland of the Balkans. But in 2019 Albania needs a fundamental political and economic change, otherwise it won’t work. The current government has shown that it will not make it politically. Some business enterprises in Albania also have to make political decisions now. It is a very bad deal they made with Rama, bad for the country and bad for their companies and their future. There is still time for a reversal.

Free Albania can accelerate Albania’s EU accession process

There is a clear political will in Brussels for the six Western Balkan countries to join the European Union. 

The structural reforms that the Albanian people must pursue are essential – whether the Albanian farmer from the mountains of northern Albania, or the fishermen from southern Albania, or the university professor from Tirana, the Albanians and not the EU, must now decide what they want, a future with prospects, or another as in recent years. Most young Albanians do not want to leave their country, the Albanian families do not want to lose their children, the Albanians abroad want to return to their homeland. They have one thing in common: they need an economic perspective in Albania so that they can see a future.

Albania must now deliver and meet the Copenhagen criteria. The Rama government has absolutely failed in this matter and has not even been able to bring about a positive development for Albania at all. In my view, this has also become clear to most Albanians.

Albania will only benefit from joining the EU if it is able to compete with other countries and if it is important that Albanians do not all emigrate. 

What is important is that accession to the EU could perhaps cushion the impact of a solution that Albanians must first find.

Prospects for development through Free Albania

People in Albania are increasingly orienting themselves towards the doubters, the unadjusted, the uncomfortable, all those who ask questions and do not avoid them; this has become apparent in recent months in Albania during the demonstrations and the lively political discussions. A spirit that is hardly discernible in Northern Europe. 

It is a solidarity of the community, of the Free Albania, to feel the unconditional will to ensure that the Albanian nation has a peaceful and prosperous future, a change of perspective in thinking and on the streets is currently taking place in Albania, very impressive. 

The opposition, the Free Albania, is giving new impetus by showing the Mustafa Rama government the red card because of the destruction of the rule of law and the massive corruption and electoral manipulation, its mandates in Parliament and demands to think again in Albania. This was a very courageous and democratic step by the Albanian opposition.

A very impressive development, a Free Albania has developed nationally and internationally in recent months, which now offers a perspective for Albania’s progressive, democratic development.

It becomes clear that the Albanians know that they alone are responsible for shaping their future as an Albanian nation and that they alone must make the fundamental decisions, not the foreign country or a foreign politician, or another country, that they only have one chance for the development of their country, their proud nation. 

This democratic and special development in Albania is due to the elected opposition under the courageous chairman Lulzim Basha and to Albania’s civil society. 

A great, democratic development has taken place there in recent months, which has not yet been sufficiently considered and appreciated by the world public. Too much attention has been paid to so-called stability and to the autocrats, the rulers. 

On the other hand, there are also wise and intelligent men and women in the ruling party, the SP, with whom intensive talks have been held in recent months, with whom the policies of the government of Ramas, Ballas, Velia, the executive committee of the SP, which is directed against the Albanian nation, no longer want to participate, who want to have a future in Albania, in freedom, democracy and the rule of law, in the community of civilisations.

These two groups, representatives of the ruling party and of the Free Albania, now want to stop the actions of this autocratic government Rama and his junta and the disregard of the constitution in the interest of Albania’s future. This is a very good development.

Albania has a very impressive and valuable culture, of which the Albanians can really be very proud.  There was a special, peaceful coexistence between the religious communities. That can greatly enrich Europe. It has women and men who want to tackle and carry the idea of Europe in their hearts and minds. The country itself has an interesting economic situation and resources. Albania has the potential to become the Switzerland of the Balkans.

The opposition has a substantial and modern economic and social programme, in which we have participated, which will make this development possible.  This would also make EU accession more realistic, which is unrealistic for the current Rama government if a fundamental political change takes place in 2019. 

The new Europe has a nucleus in Albania, civil society/opposition now, together with clever representatives of the still governing party, has the task of to close the gaping wounds of the last five years. In order to heal them, the wisdom and wisdom of Albanian civil society is now needed, it is possible to change the course of political change in 2019 and bring the Albanian nation into a future within European civil societies. 

On this road we have to take everyone with us, the Albanians, the economy. Europeans should recognise that so far all talks with the Rama government to resolve the conflicts have been blocked or inconclusive, a situation similar to Venezuela. The Rama regime ultimately uses such opportunities for talks to gain time and legitimacy, hence the increased interest in starting accession talks with the EU. In this respect, the opening of accession talks at the present time would be absolutely counterproductive for democratic development.

We therefore also need the attention of those who, from a distance, observe, analyse, give advice and make connections, without judging, with European friends. 

Another chapter in the history of Albania, a country that thinks big by starting small again, would be opened by the opposition to offer Albanians new opportunities and make Albania a better place.

Infos:

 https://m.bild.de/politik/ausland/politik-ausland/wahlmanipulation-in-albanien-ein-staat-versinkt-im-mafia-sumpf-62698312.bildMobile.html

https://m.bild.de/politik/ausland/politik-ausland/wahlmanipulation-in-albanien-ein-staat-versinkt-im-mafia-sumpf-62698312.bildMobile.html

https://www.bild.de/politik/ausland/politik-ausland/wahl-manipulation-in-albanien-abhoer-baender-belegen-regierung-manipulierte-wahl-62666642.bild.html

Klikoni që të hyhet te 2018-cocaine-trendspotter-rapid-communication.pdf

https://www.linkedin.com/pulse/albania-national-crisis-martin-henze/

http://shekulli.com.al/ka-marreveshje-midis-bandave-te-droges-dhe-institucioneve-shteterore/

https://www.syri.net/politike/275580/deklarata-bombe-martin-henze-ka-marreveshje-midis-bandave-te-droges-dhe-shtetit/

https://www.syri.net/politike/275064/eksperti-gjerman-i-cdu-se-shpejti-do-te-kete-zbulime-te-forta-per-rrethin-familjar-te-edi-rames/

http://www.55news.al/politike/item/221747-berisha-edvin-mafia-per-lekuren-e-tij-po-shet-olsi-drogen

https://shijaktv.al/2019/08/henze-diktatura-e-mafias-ne-juglindje-te-evropes/

BE përkrah proceset anti-demokratike në Shqipëri

https://www.linkedin.com/pulse/albania-mafia-government-rama-threat-albaniaeu-martin-henze

https://www.syri.net/politike/270599/be-perkrah-proceset-anti-demokratike-ne-shqiperi/

Tjetër ‘bombë’ nga Gjermania/ Këshilltari i Merkel: Olsi Rama dhe Taulant Balla të kapur në përgjimet e drogës

https://www.faktor.al/2019/07/29/keshilltari-i-merkel-be-perkrah-proceset-anti-demokratike-ne-shqiperi/

https://shijaktv.al/2019/08/fondacioni-soros-henze-ja-lidhja-e-ngushte-me-qeverine-rama/

https://www.linkedin.com/pulse/albania-narco-state-mustafa-edi-rama-martin-henze

https://www.linkedin.com/pulse/indictment-unwanted-brother-albanian-prime-minister-rama-martin-henze/

https://politiko.al/martin-henze-sulmon-ballen-i-dokumentuar-per-lidhjen-me-mafian-cudi-qe-nuk-arrestohet/

https://www.linkedin.com/pulse/albania-taulant-balla-member-mafia-martin-henze/

https://www.linkedin.com/pulse/accusation-undesirable-corruption-arbitrariness-albania-martin-henze/

https://shijaktv.al/2019/08/henze-diktatura-e-mafias-ne-juglindje-te-evropes/

https://www.linkedin.com/pulse/albania-grammar-freedom-martin-henze

https://www.linkedin.com/pulse/change-perspective-albania-martin-henze

https://www.linkedin.com/pulse/albania-collapse-martin-henze

https://shijaktv.al/2019/07/martin-henze-pse-po-kerkojne-te-ikin-jashte-vendit-hetuesit-e-dosjeve-te-pergjimeve/

https://exit.al/en/2019/09/06/basha-osce-report-confirmed-erosion-of-rule-of-law-and-democracy-in-albania/

https://exit.al/2019/08/cmontimi-i-regjimit-kriminal-te-rames-jo-thjesht-rrezimi-i-rames-duhet-te-jete-prioriteti-i-opozites/

https://www.nasdaq.com/article/albanian-central-bank-holds-rates-could-cut-further-20190807-00855

https://shijaktv.al/2019/09/marrezia-e-taulant-balles/

Martin Henze. Shqipëria është një vend unik në shumë mënyra. Kushdo që ka vizituar ndonjëherë shtetin e vogël të Ballkanit në Adriatik, mund ta konfirmojë këtë. Edhe vizitori plotësisht i paanshëm do të vërejë shpejt disa veçori në lidhje me këtë vend. Nëse udhëtoni nëpër zonat rurale të Shqipërisë, nuk do të gjeni vetëm natyrën e bukur të lë pa frymë, por edhe një varfëri të hidhur. Nën udhëheqjen e Hoxhës, Shqipëria pushtoi një pozicion të rrallë të veçantë në Evropën e pasluftës. Si rezultat i mbretërimit të tij të gjatë, parajsa e punëtorëve që ai premtoi në Shqipëri u bë shteti i tretë më i varfër në botë. Pas përfundimit të diktaturës në fillim të viteve 1990, vendi u gjend në një ligë me ish-kolonitë më të varfra në Afrikë dhe Azi. Por trashëgimia e Hoxhës do të thotë shumë më tepër për vendin e tij. Si sundimtari i vetëm socialist në Evropë, ai arriti të izolohej nga të gjitha republikat e tjera popullore në botë gjatë Luftës së Ftohtë. Së pari, ai hodhi veten mbi fqinjët e tij jugosllavë për të dëshmuar besnikërinë e tij ndaj shokut Stalin. Pas vdekjes së Stalinit ai më pas u grind me pasardhësit e tij, u afrua në vend të Kinës, vetëm që të hiqte dorë përsëri përsëri. Në kohën e vdekjes së Hoxhës, Shqipëria nuk kishte kontakte të rëndësishme me asnjë vend të botës. Kjo, gjithashtu, ishte ndoshta një nga arsyet e ndërtimit të çmendur të bunkerëve në vend. Kur diktatura socialiste gjithashtu mori fund në Shqipëri në fillim të viteve nëntëdhjetë, vendi ishte shkatërruar plotësisht dhe i izoluar ndërkombëtarisht. Për të dhënë vetëm një shembull të standardit shqiptar të jetesës dhe pabarazive të kohës: Në vitin 1990 nuk kishte as 2000 makina të regjistruara në të gjithë Shqipërinë, gjë që natyrisht nuk e ndaloi udhëheqjen socialiste të ndërtonte një bulevard të mrekullueshëm në kryeqytetin Tiranë , në mënyrë që bigwigs e partisë të mund të arrijnë me lehtësi vilat e tyre. Sot, 29 vjet më vonë, një situatë e ngjashme ndodh përsëri në Tiranë. Nën partinë qeverisëse, organizata pasardhëse e partisë komuniste Hoxhas, Mustafa Rama, PS, dhe përfaqësuesi i saj në Tiranë, Erion Veliaj, tani po jepen shumë leje ndërtimi për ndërtesa madhështore, në vendin më të varfër të Evropës, një stadium të ri , teatri i vjetër historik do të prishet, prona me një vlerë prej rreth 240 milion eurosh po i jepet një konsorciumi miqësor, i cili si kthim duan të ndërtojnë një teatër të ri për rreth 11 milion euro. Njerëzit janë dëbuar nga shtëpitë e tyre pa shpronësime në Tiranë për të ndërtuar bulevardet. Nga ana tjetër, në Shqipëri furnizimi me ujë dhe furnizimi me energji elektrike janë shumë të dobëta, korrupsioni, papunësia dhe uria e vërtetë karakterizojnë jetën e shumicës së shqiptarëve. Shqipëria po bëhet gjithnjë e më e izoluar, e politikës së huaj. Nuk i plotëson kërkesat për të filluar bisedimet e pranimit në BE. Gjithçka është shumë e kujton për periudhën komuniste nën Hoxhën para vitit 1989. Nuk është çudi, partia në pushtet e Mustafa Ramës është pasardhësi i Hoxhës. Me një, ndryshim shumë serioz. Hoxha nuk do ta lejonte kurrë Shqipërinë të linte pas dore shtetin Nacro. Që nga pushtimi i qeverisë Mustafa Rama në 2013, Shqipëria është bërë pikë qendrore e rrjetit për trafik ndërkombëtar të heroinës dhe kokainës nga Afganistani, Turqia dhe Amerika e Jugut në BE, me trafikimin e qënieve njerëzore dhe krimin në një shkallë të paparë. E ardhmja e kombit krenar shqiptar, pra, duket shumë e zezë, shteti është në prag të falimentimit. Edhe Hoxha ndoshta do të “kthehet në varrin e tij”. Sundimi i ligjit dhe demokracia ishin zhvilluar në Shqipëri dhe shoqërinë civile demokratike të Shqipërisë në vitet 1990 dhe gjithmonë kanë qenë në një marrëdhënie të ndryshueshme tensioni dhe komplementariteti. Pranvera e vitit 1993 ishte shumë e rëndësishme për Shqipërinë, zhvillimi i madh drejt Evropës, u miratua ligji për të drejtat themelore dhe të njeriut, Konventa e KB për të Drejtat e Njeriut dhe dispozitat e Aktit Përfundimtar KSZE – të drejtat e pakicave, u transferuan në ligjin shqiptar, marrjen e lirisë së vizave, krijimin e një kushtetute të lirë dhe demokratike, anëtarësimin në NATO dhe anëtarësimin e parashikuar në BE. Këto arritje të mëdha të popullit shqiptar, kjo fillim e integrimit të Shqipërisë në shoqëritë civile të botës tani është në diskutim në vitin 2019 dhe Shqipëria po përballet me falimentim ekonomik, kapitali më i rëndësishëm i kombit dhe ekonomia është e humbur, të rinjtë emigrojnë apo ikni nga vendi, kështu humbet e ardhmja e kombit shqiptar. Të dy parimet, sundimi i ligjit dhe demokracia, u gjetën së bashku deri në vitin 2013 në shërbim të idesë së lirisë, e cila është zhvilluar masivisht larg, nga zgjedhja e kryeministrit aktual Rama, sidomos pas zgjedhjeve manipuluese në 2017, që siç duket u realizua me mbështetjen e mafies, domethënë përmes formimit të një organizate kriminale, në Evropë flitet edhe për qeverinë mafioze të Mustafës Rama. Në detaje: Zgjedhjet parlamentare të manipuluara 2017 Sipas shtypit ndërkombëtar, hetuesit shqiptarë dhe shërbimet ndërkombëtare të inteligjencës kanë regjistrime të gjera telefonike – të bëra nga hetuesit shqiptarë – në dispozicion të tyre, të cilat dëshmojnë se partia në pushtet e kryeministrit Mustafa Rama kishte një plan sistematik për të manipuluar zgjedhjet në vitin 2017. Sipas organeve të lajmeve, këto regjistrime policore dëshmojnë gjithashtu: Kreu i qeverisë së Shqipërisë Mustafa Rama e dinte për këtë komplot zgjedhor, kështu që ai ishte pjesë e tij. Zyrtarë të lartë të qeverisë planifikuan manipulimin e zgjedhjeve dhe e zbatuan atë së bashku me drejtuesit vendorë nga partia, administrata shtetërore dhe mafia. Thirrjet telefonike të përgjuara nga policia antimafia tregojnë gjithashtu pjesëmarrjen dhe bashkëpunimin e politikanëve më me ndikim. Përveç kryeministrit Rama, Ministri i Brendshëm i atëhershëm i të cilit Samir Tahiri akuzohet aktualisht si anëtar i mafies së drogës, është Kryetari i Komisionit të Parlamentit për Legalështjet Ligjore, Ulsi Manja, kreu i Komisionit të Sigurisë së Parlamentit, Xhemal Qefalia, etj. sekretari i Përgjithshëm dhe udhëheqësi i fraksioneve të Partisë Socialiste, Taulant Balla etj. Edhe pse hetuesit shqiptarë kanë njohur regjistrimet me vite, edhe pse gjithçka që mund të dëgjohet në kaseta dhe që ka ndodhur në të vërtetë është e ndëshkueshme sipas ligjit shqiptar, ende nuk është hapur asnjë procedurë kundër asnjë prej politikanëve, zyrtarëve dhe mafiozëve të dëgjuar në kaseta . Asnjë pohim nuk është bërë nga lideri i partisë në pushtet dhe kryeministri Rama se nuk kanë asnjë lidhje me formimin e një organizate kriminale. Përkundrazi, hetuesit që ishin në gjurmët e lidhjeve të qeverisë socialiste me mafian e drogës shkuan në burg pa akuzë ose nën arrest shtëpiak dhe ikën jashtë vendit. Disa prej rasteve tani u janë kaluar prokurorëve të vegjël, të cilët kanë pak përvojë në hetimin e strukturave mafioze, rezultatet janë të parashikueshme, asnjëra. Prandaj mund të supozohet se i gjithë sistemi politik do të shtypet në mënyrë strukturore, me përjashtim të partisë qeverisëse të Mustafës Rama. Zgjedhje të paligjshme bashkiake në 2019 Rezultati i këtyre zhvillimeve kriminale dhe mungesa e sundimit të ligjit në Shqipëri: Opozita e zgjedhur, Shqipëria e Lirë, nuk ka emëruar më kandidatë në protestë për zgjedhjet lokale të planifikuara për 30 qershor 2019 në përgjithësi pjesë të vendit. Zgjedhjet e lira, demokratike nuk janë të mundshme në mungesë të një shteti kushtetues, të një sistemi demokratik dhe të një qeverie nacro. Presidenti i vendit, Ilir Meta, pushoi zgjedhjet për shkak të legjislacionit dhe emergjencës shtetërore në Shqipëri, Gjykatës Kushtetuese, Gjykatës Supreme, dhe kështu gjithashtu parlamenti u eliminua plotësisht nga qeveria, dhe publikoi një datë të re zgjedhjesh, 13 Tetor 2019. Qeveria e Mustafës Rama megjithatë kreu zgjedhjet e paligjshme. Partia në pushtet, PS, ishte e vetmja parti që fitoi 60 nga 61 vendet e zgjedhjeve. Tani, hap pas hapi, rezulton se shumë kandidatë të partisë në pushtet PS kanë një të kaluar kriminale, qoftë pastrim parash apo trafik masiv i drogës. Një tragjedi për reputacionin e Shqipërisë në botë, partia qeverisëse tregon anën e saj nacro. Pjesërisht ka dorëheqje, pjesërisht veprat penale janë mohuar. OSBE-ja ka botuar tani një raport shkatërrues mbi zgjedhjet, vetëm nga një këndvështrim teknik. Theështja që nuk ka rregull të së drejtës dhe nuk ka gjykatë kushtetuese dhe që rrjedhimisht asnjë zgjedhje demokratike, e barabartë dhe e lirë është e mundur vetvetiu nuk u trajtua, pasi nuk dukej se ishte një mandat i auditimit i OSBE-së. Sundimi i ligjit Sistemi demokratik aktualisht nuk ekziston në Shqipëri. Shqipëria tani është në një situatë në të cilën Gjykata Kushtetuese dhe Gjykata e Lartë Civile janë shfuqizuar de fakto nga qeveria Rama rreth dy vjet më parë dhe janë deurezuar në një gjendje jofunksionale. Në të njëjtën kohë, korrupsioni në administratën e qeverisë dhe trafikimi i heroinës dhe kokainës janë rritur masivisht që nga viti 2013, dhe Shqipëria është bërë qendra e trafikut të drogës në Evropë. Kjo ka një ndikim në funksionalitetin e parlamentit, një kontrollueshmëri i qeverisë së qetë Rama nuk ka qenë e mundur për 2 vjet. Siguria juridike dhe transparenca nuk janë më të garantuara, minimumi i një shteti kushtetues nuk ekziston në Shqipëri, i shkaktuar ekskluzivisht nga qeveria Rama, e cila është gjithashtu vetëm përgjegjëse për të. Pajtueshmëria me kushtetutën nuk mund të verifikohet më. Të gjitha ligjet e qeverisë, çdo veprim i qeverisë është ligjërisht i diskutueshëm, sepse nuk mund të kontrollohet, prandaj i nënshtrohet plotësisht shqyrtimit gjyqësor nga një gjykatë kushtetuese, nëse funksionon edhe një herë. Regulationsdo rregullore apo ligje sui generis siç janë hartuar aktualisht nga qeveria Rama janë, për më tepër, krejtësisht antikushtetuese. Nëse do të rivendosej një Gjykatë Kushtetuese dhe një Gjykatë Supreme, do të kishte shumë për të bërë. Këtë duhet ta imagjinojmë vetëm një herë: veprimtaria e qeverisë prej 2 vjetësh, të gjitha ligjet, do të duhej të rishikohej. Qeveria Rama po kryen një shkelje të përhershme kushtetuese / ligjore. Përveç kësaj, ka rreth 40,000 raste të pazgjidhura. Një Teatri Shqiptar i Shekspirit, me Kryeministrin Rama dhe miqtë e tij të familjes në qendër të aksionit. Gjykatat Supreme sigurisht që do të duhet të pajisen me disa qindra gjyqtarë në mënyrë që t’i shqyrtojë këto raste menjëherë dhe në përputhje me rregullin e ligjit. Se si mendohet të funksionojë kjo është një mister. Kush mendon se mund të organizohet në 4 javë ka vizione dhe kush ka vizione, duhet të ju lutemi të shkoni te mjeku. Sfondi është e ashtuquajtura reformë gjyqësore, rezultati i së cilës është ndalja e gjyqësorit. U la një zgjidhje e ndërmjetme për të filluar ndërmjet shkëmbimit të gjyqtarëve dhe emërimeve të reja, cui bono? Si rezultat, gjyqësori, siç u përshkrua shkurtimisht më lart, nuk mund dhe nuk duhet të eliminohet sipas ligjit kushtetues. Gjykata Kushtetuese dhe Gjykata Supreme janë të ashtuquajturat organe të përhershme të kushtetutës shqiptare. Zhdukja e gjyqësorit nga qeveria Rama dhe kështu shkatërrimi i demokracisë përfaqësonte një shkelje absolute të kushtetutës, një sulm ndaj rendit kushtetues të shtetit shqiptar nga qeveria Rama, i cili nga njëra anë do të kishte pasoja penale për personat përgjegjës, si dhe pretendimet e të drejtës civile për dëme, kjo duhet që herë pas here të ekzaminohet më nga afër dhe gjithashtu çon në një emergjencë kushtetuese dhe legjislative të shtetit shqiptar. Bashkimi EvropianKa një vullnet të qartë politik në Bruksel për gjashtë vendet e Ballkanit Perëndimor për t’u anëtarësuar në Bashkimin Evropian. Reformat strukturore që duhet të ndjekë populli shqiptar janë thelbësore – qoftë fermeri shqiptar nga malet e veriut të Shqipërisë, apo peshkatarët nga Shqipëria e Jugut, apo profesori i universitetit nga Tirana, shqiptarët dhe jo BE, tani duhet të vendosin se çfarë duan , një të ardhme me perspektivë, ose një tjetër si vitet e fundit. Shumica e të rinjve shqiptarë nuk duan të largohen nga vendi i tyre, familjet shqiptare nuk duan të humbasin fëmijët e tyre, shqiptarët jashtë vendit dëshirojnë të kthehen në atdheun e tyre. Ata kanë një gjë të përbashkët: ata kanë nevojë për një perspektivë ekonomike në Shqipëri, në mënyrë që ata të shohin një të ardhme. Shqipëria tani duhet të dorëzojë dhe plotësojë kriteret e Kopenhagës. Qeveria Rama ka dështuar absolutisht në këtë çështje dhe madje nuk ka qenë në gjendje të sjellë aspak një zhvillim pozitiv për Shqipërinë. Sipas mendimit tim, kjo është bërë e qartë edhe për shumicën e shqiptarëve. Ekonomia Situata ekonomike në Shqipëri është katastrofike dhe shteti shqiptar po përballet me falimentimin kombëtar. Rritja e hijet – ekonomia, mbi 40%, rritja e mungesës së punës së kualifikuar, eksodi masiv i të rinjve, mungesa e sigurisë juridike sepse nuk funksionon rregulli i ligjit, korrupsioni masiv i administratës qeveritare, elementët nacro, parlamenti që nuk funksionon, sistemi politik i destabilizuar, shiko zgjedhjet 2017 dhe 2019, një qeveri që nuk i përmbahet kushtetutës, Trafikimi i drogës, rënia e dërgesave të huaja nga shqiptarët, paralajmërimet nga banka qendrore për situatën ekonomike të Shqipërisë, suksese të vogla në tregun e bonove, rritje të lartë ekonomike Narco, d.m.th. rritja ekonomike, investimet e huaja të rregullta janë zhytur në gati 1 shifër për mille që nga koha kur Mustafa Rama mori qeverinë në vitin 2019. Rrogat e shtetit paguhen me kredi, duke shitur pretendime të mundshme tatimore të shtetit në të ardhmen në banka dhe kompani private, a skandali i piramidës së dytë që do të jetë shumë më i rrezikshëm sesa në vitin 1997. Këto janë indikacione të qarta se Shqipëria tashmë është e pa falimentuar. Në fund të vitit 2019 / fillimi i vitit 2020, sigurisht që do të ketë probleme edhe më serioze përpara se Shqipëria të falimentojë. Bashkimi Evropian gjithashtu duhet të sqarojë se si mund të justifikohet për votuesit evropianë dhe tatimpaguesit që paratë e taksapaguesve evropianë duhet të vihen në dispozicion të një qeverie të tillë të strukturuar. Me qeverinë aktuale, nuk mund të ketë verifikim të saktë të pajtueshmërisë së fondeve të përdorura. Edhe punonjësit e BE në Shqipëri ka të ngjarë të kenë ofruar oferta masive nga sektori shtetëror i korruptuar. Kjo është arsyeja pse BE-ja me siguri do të duhet të përmirësojë kontrollin e saj për personelin e vendosur. Në të vërtetë, nëse shoqëria civile shqiptare dhe ekonomia shqiptare duan të kenë një të ardhme, ata duhet të shtrojnë vetes pyetjen cui bono, pyetja është e thjeshtë për tu përgjigjur, situata aktuale përfiton vetëm Rama dhe familjet e tij, dhe jo Shqipëria e Lirë. Shtë e rëndësishme që Shqipëria e Lirë të veprojë politikisht. Por ekonomia e Shqipërisë duhet të dijë gjithashtu se ajo ka vetëm një të ardhme, nëse më në fund heq dorë nga mbështetja e qeverisë Rama, nuk është vonë për të. Efektet pozitive Dy lajmet e mira për të gjithë kaosin dhe katastrofën në Shqipëri të shkaktuar nga qeveria aktuale e Mustafës Rama: Nga njëra anë, ekziston një shoqëri civile në rritje, Shqipëria e Lirë. Që nga nëntori i vitit 2018, qindra mijëra fëmijë, gra, burra, njerëz të moshuar, profesorë, fermerë, peshkatarë dhe studentë nga të gjitha trevat e Shqipërisë kanë dalë në rrugë. Kjo është e ardhmja e Shqipërisë, jo struktura ekzistuese politiko-kriminale. Meqenëse Shqipëria e Lirë tani ka programe shumë të vlefshme ekonomike, ligjore dhe sociale nga bashkëpunimi me partnerët evropianë. Opozita demokratike ka mbështetjen e plotë të Partive Popullore Evropiane. Shtë një çështje për të ndihmuar Shqipërinë të arrijë stabilitetin dhe hedhjen e themeleve për një zhvillim të qëndrueshëm dhe integrues; punë, punë dhe më shumë punë janë thelbësore për të ardhmen e Shqipërisë. Stabiliteti është gjithashtu i nevojshëm për të siguruar që ekonomia e Shqipërisë të bëhet konkurruese, në mënyrë që pranimi i Shqipërisë në BE të mund të konsiderohet fare. Ajo që është edhe më e rëndësishme, sidoqoftë, është t’i jepet Shqipërisë, dhe popullit shqiptar në veçanti, më shumë kontroll mbi fatin e tyre. Kjo mund të arrihet vetëm duke eleminuar problemet e thella strukturore që vazhdojnë të plagosin Shqipërinë, të tilla si papunësia afatgjatë, mungesa e një sistemi ligjor funksional, institucionet e dobëta korruptive, trafiku i drogës, varfëria, uria, ikja masive dhe krimi i organizuar. Nga njëra anë, opozita dhe përfaqësimi po kërkojnë zgjedhje të reja për një pjesë të madhe të popullatës shqiptare, pasi zgjedhjet parlamentare në 2017 dhe kështu zgjedhja e kryeministrit Mustafa Rama u lidh masivisht nga partia në pushtet, sipas ndërkombëtarëve pamje, me të cilën u manipulua mafia dhe zgjedhjet më 30 qershor 2019 ishin një zgjedhje kushtetuese e paligjshme dhe zgjedhje jodemokratike, në mënyrë që një fillim i ri strukturor, më pas të mund të sillet në Shqipëri nga konsensusi shoqëror. Në një sistem demokratik, zgjedhjet janë gjithmonë narracioni vendimtar. Në fakt, nuk do ta kuptojë qeverinë ekzistuese sepse ka çmontuar këtë sistem juridik dhe strukturën demokratike. Por duket se ka anëtarë shumë të zgjuar dhe të mençur të partisë në pushtet që do të kthejnë shpinën te Balla, Z. Rama Vilaj, Z. Thairi dhe të tjerët. Kjo do të jetë gjithashtu mënyra e duhur, është e vështirë të imagjinohet para sqarimit përfundimtar penal të përgjegjësisë së zotërinjve në çështjen e zgjedhjeve të manipuluara nga Mafia 2017 dhe zgjedhjet e paligjshme të një partie 2019.Sepse sistemi ligjor në Shqipëri është funksionalisht neutralizohet, dhe parlamenti pra është funksionalisht joaktiv, kushtet themelore për një zgjedhje të re demokratike, siç janë: sigurimi i një zgjedhje të lirë dhe demokratike, ligjet elektorale demokratike për zgjedhjet lokale dhe parlamentare, verifikueshmëria e këtyre ligjeve nga një gjykatë kushtetuese bashkërisht, opozita dhe qeveria, sigurisht që do të duhej të realizohej bashkërisht. Një format sigurisht që do të ishte një qeveri kalimtare, e përbashkët e unitetit kombëtar në vitin 2019. Propozimi i demokratit Lulzim Basha, i cili gjithashtu ka një reputacion të lartë në Evropë, është i jashtëzakonshëm dhe interesant. Në fillim të qershorit 2019, ne zhvilluam qëllimisht bisedime me Bashën dhe të tjerët dhe elitat politike dhe ekonomike të vendit tonë për disa ditë në Berlin. Ekonomia e BE qëndron në anën e Shqipërisë së Lirë dhe kështu të miqve të BE-së dhe kulturës së saj legale dhe ekonomike, kjo është e mirë për Shqipërinë, që është e mirë për familjet shqiptare dhe ekonominë shqiptare. Një zgjedhje në një shtet, pa një sistem juridik funksionalisht aktiv dhe pa respektimin e rregullave dhe strukturave demokratike dhe pa marrëveshje me opozitën nuk është sigurisht diçka që dikush në Shqipëri dëshiron të kryejë; është një situatë e rëndë. Shqipëria e mundshme e Shqipërisë ka një potencial të lartë ekonomik, një kulturë shumë të vlefshme dhe njerëz shumë mbresëlënës që janë të gatshëm të punojnë. Vendndodhja e rëndësishme strategjike dhe forca e lëvizshme e punës janë vetëm disa aspekte të potencialit ekonomik të Shqipërisë. Shqipëria mori një pjesë të madhe të trashëgimisë së saj intelektuale, të ardhmen e saj me të në mërgim ose, për ta thënë ndryshe, jashtë vendit përmes fluturimit ose emigrimit të qindra mijëra shqiptarëve gjatë kohës së qeverisjes së Mustafa Ramës. Nëse fatkeqësia me qeverinë Rama, mungesa e sundimit të ligjit dhe mungesa e demokracisë zgjidhet, do të ketë një përmbytje shumë të madhe, një cunami dhe trashëgimia e Shqipërisë do të kthehet nga jashtë. Ky trashëgimtar, të huajt – shqiptarët janë pasuruar nga një ndjenjë e re – botë dhe e ngarkuar me pamje demokratike, të emancipuara. Shqiptarët që vijnë në shtëpi kanë zhytur Evropën, Shtetet e Bashkuara, Azinë, Australinë, ata janë bërë, sipas Mallet du Pan, kozmopolitët kundër vullnetit të tyre, dhe më pas do të japin përvojën e Shqipërisë, të blerë nga shumë lot dhe përpjekje. Kam pasur shumë takime dhe biseda personale me shqiptarët në Mbretërinë e Bashkuar, BE dhe SHBA gjatë muajve të fundit – ata duan të kthehen dhe të marrin pjesë në ndërtimin e Shqipërisë. Me ta, Shqipëria mund të përfitonte nga revolucioni i katërt industrial në BE dhe të merrte fatin e vet në duart e veta dhe të bëhej përsëri i fortë. Shqipëria ka potencialin të bëhet Zvicra e Ballkanit. Për këtë qëllim, Shqipëria duhet të përqendrohet në pikat më të rëndësishme në vitin 2019 dhe ky është një nga projektet parësore të opozitës. Ky koncept ka potencialin për të arritur këto qëllime, prandaj është shumë i arsyeshëm dhe merr mbështetjen tonë të plotë. Shqipërisë i duhet një perspektivë, një e ardhme, një fillim i ri për tërë politikën ekonomike dhe familjare. Shqipëria ka nevojë për punë të paguara mirë, strehim të përballueshëm dhe mundësi arsimore që janë të përballueshme për të gjithë. Isshtë gjithashtu qëllimi që të ketë më pak njerëz të varfër dhe një klasë më të madhe të mesme në Shqipëri. Në të ardhmen, ekonomia në Shqipëri do të ketë nevojë për një forcë të madhe punëtore, për të cilën ata kanë nevojë për një klasë të madhe të mesme në shoqërinë shqiptare. Puna është kapitali i ekonomisë. Kjo është mënyra e vetme për të parandaluar migrimin masiv dhe ikjen e të rinjve për shkak të mungesës së perspektivës. Demokratët kanë të drejtë të përqëndrohen në sektorët e mëposhtëm: Affairsështjet Sociale, ku planifikohen reforma për të promovuar arsimin dhe familjet, përfshirë futjen e përfitimit të fëmijëve dhe një rritje të pagave në sektorët social dhe shëndetësor. Këtu janë planifikuar arsimi / kultura, programet e investimeve në zgjerimin e universiteteve dhe shkollave, heqja e tarifave të shkollimit për familjet me probleme sociale, prezantimi mbarëkombëtar i sistemit gjerman të arsimit të dyfishtë me qëllim të sigurimit që të gjithë shqiptarët të kenë mundësi të barabarta për arsimim. Ekonomia / infrastruktura / financat, këtu vendosen përparësitë ekonomike. Fushat me përparësi ekonomike do të plotësohen me programe të përshtatshme mbështetëse përmes një reforme fiskale (sistemi i sheshtë i taksave) dhe krijimi i tre zonave të veçanta ekonomike (Veri, Qendrore, Jug). Tregu i banesave, edhe këtu duhet të prezantohet një koncept i ndërtimit të banesave sociale, i përfshirë nga subvencione strehimi për shqiptarët me nevojë sociale, me qëllim të krijimit të një strehimi të përballueshëm, gjithashtu për familjet e dobëta financiare dhe të rinjtë. Drejtësi, restaurim i sistemit juridik funksional, zbatim efektiv i reformës gjyqësore dhe luftë masive kundër korrupsionit përmes forcave speciale në rajone. Për më tepër, ekzistojnë këto tema: · Konsolidimi i tregtisë dhe investimeve sipas standardeve evropiane, · Forcimi i gjeneratës tjetër të udhëheqësve, · Ndërtimi i një ekosistemi dixhital për të mundësuar rajonin, në Revolucionin e Katërt Industrial. Roli i sektorit privat është thelbësor për të çuar përpara këtë bashkëpunim. Pa zhvillimin ekonomik nuk do të ketë të ardhura nga taksat dhe kështu nuk ka zgjerim të shtetit të mirëqenies dhe më pas nuk ka perspektivë për rininë e Shqipërisë. Sipërmarrësit në Shqipëri prandaj kanë nevojë për liri maksimale, por në përputhje me të gjitha ligjet e shtetit. Shqipëria nuk ka nevojë për rritje nacro, por rritje të mirëfilltë ekonomike. Kompanitë shqiptare lehtë mund të fitojnë fitime fantastike në të ardhmen, edhe nëse ato respektojnë rregullat ligjore. Në këtë drejtim, ata tani duhet të vendosin se çfarë duan, një rënie ekonomike apo një e ardhme në Shqipërinë e lirë. Shqipëria nuk ka nevojë të financojë pagat e punonjësve të shtetit duke shitur të arkëtueshme tatimore, por shteti duhet të ketë të ardhura të mjaftueshme. Partneritetet për të promovuar rritjen dhe investimet do të jenë një çështje kryesore në axhendë. Standarde të tilla si mënyra se si ato janë projektuar, si organizohet dhe menaxhohet tenderi janë thelbësore për pranimin nga popullata dhe për zhvillimin ekonomik të shtetit të Shqipërisë. Strukturat ekzistuese të ashtuquajturat PPP në Shqipëri, procedurat e tenderimit, si dhe tendencat e monopolizimit kanë shumë nevojë për korrigjim, ato janë kontrata familjare të qeverisë Rama me disa ndërmarrje familjare, pa kontrata PPP. Ato nuk përshtaten në formatin PPP që ne kemi zhvilluar në mënyrë efektive në Evropë gjatë 30 viteve të fundit. Ata nuk janë PPP, më lejoni t’i klasifikoj këto kontrata si kontrata familjare. Kullimi i trurit të popullsisë së re të Shqipërisë Shqipëria ka shumë përparësi, duke përfshirë veçanërisht vendndodhjen e saj shumë të rëndësishme strategjike dhe shumë punëtorë sipërmarrës. Unë me të vërtetë besoj se Shqipëria do të jetë në gjendje të përfitojë nga Revolucioni i Katërt Industrial në të njëjtën mënyrë që Shtetet e Balltikut ishin në gjendje të zhvillonin me shpejtësi ekonomitë e tyre bazuar në ekonominë e Internetit në vitet 1990 ose Irlandën Jugore. Ekonomitë më të vogla shpesh kanë avantazhin e aftësisë për të bërë ndryshime të gjera me më shumë shkathtësi dhe fleksibilitet sesa shtetet më të mëdha. Shqipëria ka potencialin të bëhet Zvicra e Ballkanit. Por në vitin 2019 Shqipëria ka nevojë për një ndryshim thelbësor politik dhe ekonomik, përndryshe nuk do të funksionojë. Qeveria aktuale ka treguar se nuk do ta bëjë politikisht. Disa ndërmarrje biznesi në Shqipëri gjithashtu duhet të marrin vendime politike tani. Shtë një marrëveshje shumë e keqe që ata bënë me Ramën, e keqe për vendin dhe e keqe për kompanitë dhe të ardhmen e tyre. Ende ka kohë për një përmbysje. Shqipëria e Lirë mund të përshpejtojë procesin e pranimit të Shqipërisë në BE. Ka një vullnet të qartë politik në Bruksel për gjashtë vendet e Ballkanit Perëndimor për t’u anëtarësuar në Bashkimin Evropian. Reformat strukturore që duhet të ndjekë populli shqiptar janë thelbësore – qoftë fermeri shqiptar nga malet e veriut të Shqipërisë, apo peshkatarët nga Shqipëria e Jugut, apo profesori i universitetit nga Tirana, shqiptarët dhe jo BE, tani duhet të vendosin se çfarë duan , një të ardhme me perspektivë, ose një tjetër si vitet e fundit. Shumica e të rinjve shqiptarë nuk duan të largohen nga vendi i tyre, familjet shqiptare nuk duan të humbasin fëmijët e tyre, shqiptarët jashtë vendit dëshirojnë të kthehen në atdheun e tyre. Ata kanë një gjë të përbashkët: ata kanë nevojë për një perspektivë ekonomike në Shqipëri, në mënyrë që ata të shohin një të ardhme. Shqipëria tani duhet të dorëzojë dhe plotësojë kriteret e Kopenhagës. Qeveria Rama ka dështuar absolutisht në këtë çështje dhe madje nuk ka qenë në gjendje të sjellë aspak një zhvillim pozitiv për Shqipërinë. Sipas mendimit tim, kjo është bërë e qartë edhe për shumicën e shqiptarëve. Shqipëria do të përfitojë vetëm nga anëtarësimi në BE nëse është në gjendje të konkurrojë me vendet e tjera dhe nëse është e rëndësishme që shqiptarët të mos emigrojnë të gjithë. Ajo që është e rëndësishme është që anëtarësimi në BE mund të lehtësojë ndikimin e një zgjidhjeje që shqiptarët duhet së pari të gjejnë. Perspektivat e zhvillimit përmes Shqipërisë së LirëPeople në Shqipëri gjithnjë e më shumë po orientohen drejt dyshuesve, të pa përshtaturve, të pakëndshëmve, për të gjithë ata që bëjnë pyetje dhe nuk i shmangin ato; kjo është bërë e dukshme muajt e fundit në Shqipëri gjatë demonstratave dhe diskutimeve të gjalla politike. Një frymë që është vështirë të dallohet në Evropën Veriore. Shtë një solidaritet i komunitetit, i Shqipërisë së Lirë, të ndiejë vullnetin e pakushtëzuar për të siguruar që kombi shqiptar të ketë një të ardhme paqësore dhe të prosperuar, një ndryshim i perspektivës në të menduar dhe në rrugë po ndodh aktualisht në Shqipëri, shumë mbresëlënëse . Opozita, Shqipëria e Lirë, po jep impuls të ri duke i treguar qeverisë Mustafa Rama kartonin e kuq për shkak të shkatërrimit të sundimit të ligjit dhe korrupsionit masiv dhe manipulimit elektoral, mandatet e tij në Parlament dhe kërkon të mendojë përsëri në Shqipëri. Ky ishte një hap shumë i guximshëm dhe demokratik nga opozita shqiptare. Një zhvillim shumë mbresëlënës, një Shqipëri e Lirë është zhvilluar në shkallë vendi dhe ndërkombëtare në muajt e fundit, e cila tani ofron një perspektivë për zhvillimin progresiv, demokratik të Shqipërisë. Shtë e qartë se shqiptarët e dinë që ata vetëm janë përgjegjës për të formuar të ardhmen e tyre si komb shqiptar dhe se ata vetëm duhet të marrin vendime themelore, jo vendin e huaj ose një politikan të huaj, ose një vend tjetër, se ata kanë vetëm një shans për zhvillimi i vendit të tyre, kombit të tyre krenar. Ky zhvillim demokratik dhe special në Shqipëri është për shkak të opozitës së zgjedhur nën kryetarin kurajoz Lulzim Basha dhe shoqërisë civile të Shqipërisë. Një zhvillim i madh, demokratik ka ndodhur atje muajt e fundit, i cili ende nuk është konsideruar dhe vlerësuar sa duhet nga publiku botëror. Shumë vëmendje i është kushtuar të ashtuquajturës stabilitet dhe autokratëve, pushtetarëve. Nga ana tjetër, ka edhe burra dhe gra të mençur dhe inteligjentë në partinë në pushtet, PS, me të cilët janë zhvilluar bisedime intensive gjatë muajve të fundit, me të cilët politikat e qeverisë së Ramas, Ballas, Velia, komiteti ekzekutiv të PS, e cila është e drejtuar kundër kombit shqiptar, nuk duan më të marrin pjesë, të cilët duan të kenë një të ardhme në Shqipëri, në liri, demokraci dhe sundim të ligjit, në komunitetin e civilizimeve. Këto dy grupe, përfaqësues të partisë në pushtet dhe të Shqipërisë së Lirë, tani duan të ndalojnë veprimet e kësaj qeverie autokratike Rama dhe junta e tij dhe mosrespektimin e kushtetutës në interes të së ardhmes së Shqipërisë. Ky është një zhvillim shumë i mirë. Shqipëria ka një kulturë shumë mbresëlënëse dhe të vlefshme, për të cilën shqiptarët me të vërtetë mund të jenë shumë krenarë. Kishte një bashkëjetesë të veçantë, paqësore midis bashkësive fetare. Kjo mund ta pasurojë shumë Evropën. Ka gra dhe burra që duan të trajtojnë dhe mbajnë idenë e Evropës në zemrat dhe mendjet e tyre. Vetë vendi ka një situatë dhe burime interesante ekonomike. Shqipëria ka potencialin të bëhet Zvicra e Ballkanit. Opozita ka një program të konsiderueshëm dhe modern ekonomik dhe shoqëror, në të cilin ne kemi marrë pjesë, i cili do të bëjë të mundur këtë zhvillim. Kjo gjithashtu do ta bënte praninë në BE më realiste, e cila është joreale për qeverinë aktuale Rama nëse ndodh një ndryshim themelor politik në vitin 2019. Evropa e re ka një bërthamë në Shqipëri, shoqëri civile / opozitë tani, së bashku me përfaqësues të zgjuar të akoma qeverisës partiake, ka si detyrë të mbyllë plagët boshllëqe të pesë viteve të fundit. Për t’i shëruar ato, tani është e nevojshme mençuria dhe mençuria e shoqërisë civile shqiptare, është e mundur të ndryshoni kursin e ndryshimit politik në vitin 2019 dhe ta çoni kombin shqiptar në një të ardhme brenda shoqërive civile evropiane. Në këtë rrugë duhet të çojmë të gjithë me vete, shqiptarët, ekonominë. Evropianët duhet të pranojnë që deri më tani të gjitha bisedimet me qeverinë Rama për të zgjidhur konfliktet janë bllokuar ose jokonkluzive, një situatë e ngjashme me Venezuelën. Regjimi Rama përdor përfundimisht mundësi të tilla për bisedime për të fituar kohë dhe legjitimitet, pra interesi i shtuar për fillimin e bisedimeve të pranimit me BE. Në këtë këndvështrim, hapja e bisedimeve të pranimit në kohën e tanishme do të ishte absolutisht kundërproduktive për zhvillimin demokratik. Prandaj ne gjithashtu kemi nevojë për vëmendjen e atyre që, nga një distancë, vëzhgojnë, analizojnë, japin këshilla dhe krijojnë lidhje, pa gjykuar, me miqtë evropianë. Një kapitull tjetër i historisë së Shqipërisë, një vend që mendon i madh duke filluar përsëri i vogël, do të hapet nga opozita për t’u ofruar shqiptarëve mundësi të reja dhe ta bëjë Shqipërinë një vend më të mirë. Infos: https://m.bild.de/politik/ausland/politik-ausland/wahlmanipulation-in-albanien-ein-staat-versinkt-im-mafia-sumpf-62698312.bildMobile.htmlhttps://m.bild .de / Politik / Ausland / Politik-Ausland / wahlmanipulation-in-Albanien-ein-Staat-versinkt-im-mafia-Sumpf-62698312.bildMobile.htmlhttps: //www.bild.de/politik/ausland/politik- Ausland / Wahl-manipulimi-in-Albanien-abhoer-baender-belegen-Regierung-manipulierte-Wahl-62666642.bild.htmlhttp: //www.emcdda.europa.eu/system/files/publications/10225/2018-cocaine

Te nderuar miq,

Pavaresisht se zhvillimet aktuale diktojne venien e gishtit mbi Kryeministrin e vendit si arkitektin e vetem te deshtimit te fatit te Shqiperise per te qene ne gjirin e familjes europiane, ka edhe nje personazh tjeter qe ka kohe pa na “nderuar” me prezencen e tij mediatike.

Eshte fjala per Ministrin e Brendshem Sander Lleshaj qe pas asaj dridhjeje te zerit me termet ne sfond, nuk dihet se perse nuk del qe te sqaroje publikun per ndodhite Brenda Ministrise se Brendshme qe nga zhdukja e pjeseve te kembimit te makianve te parkut e deri tek pajisjet e kompjuterave qe magazinohen po ne dikasterin qe drejton.

Ka edhe me, moszbatimi I ligjit mbi shperblimin ushqimor te policeve per te cilet thote se mendon aq shume si dhe cfare eshte shume uleritese, vrasjet e fundit qe kane ndodhur nen “vezhgimin” e rrepte te gjeneralit te policise Viktimen e fundit.ia kishin hedhur si dhurate ne treven nga ka origjinen e tij.

Jam I sigurte se edhe ate ish efektivin e policise qe e ekzekutuan se fundmi autore qe nuk u kapen kurre, Sandri e ka ne ndergjegjen e tij, perderisa mekanizmat qe ai I drejton shume mire kundrejt demonstruesve te opozites, per arsye te panjohura e kishin lene te lire Santiagon qe duket se ka qene I perfshire ne shume zullume qe Ministri do thoshte se nuk I kishte degjuar kurre.

Po z. Minister I Brendshem dilni e sqarojuni shqiptareve si e keni ndaluar drogen, si e keni permiresuar sigurine e qytetareve, si e drejtoni dikasterin ku per te disaten here “fluturojne” pjese kembimi apo ku ta dish cfare. Dilni pa ndroje se ne fund te fundit gjithe mediat I keni dashamirese e te kapura e nuk do u godasin fort.

Por dilni e na “iluminoni” sa I agfte jeni Ju dhe policia qe Ju thoni se duam e qe ne fakt as nuk e duam dhe as eshte per t’u dashur…

Nga Kolonel Konstadin Koliqi/

Sote, ne Fax News, ne emisionin e mengjesit, ku drejton Z. Kastriot Cipi, vec te tjerave, u prezantua per diskutim, nje plan i opozites, qe ja ka derguar kryeministrit Edi Rama, per ta zbatur, gje qe do te sjelli qeverisje shume me te mire se sa kjo e deritanishme…… ndryshe, Rama duhet te hapi krahun, qe do te thote, ta lere pushtetin dhe te largohet……….

Nuk besoi se ka, ne boten e qyteteruar, opozite qe pergatit plane dhe meson qeverine per te qeverisur vendin me mire se cka bere keto 6-7 vjete…..nuk besoi se ka ne bote opozite, qe lobon ne shtetet e ndryshme te Europes, por edhe ne Amerike, qe Shqiperise dhe kesaj qeverie, ti hapen negociatat, per tu bere pjese e Bashkimit Europiane……… nuk besoi se ka opozite ne bote, qe nga mengjesi deri ne darke e vlereson, me shume te drejte, qeverisjen rilindase si MAFIA dhe Edi Rama, jo si kryeminister por si padrino te kesaj MAFIA dhe……. na fton ne, miletim opozitar apo mbeshtetes te MAFIAs, qe pasi te hapen negociatat, me Ben, ta duartrokasim MAFIAn dhe Padrinon e saja, Edi Rama dhe te dy palet, opozita dhe MAFIA rilindase, te jene duke festuar ne banketin e hapjes se negociatave……

Zoterinje drejtues te opozites, ndajeni mendjen, eshte MAFIA qe po drejton Shqiperine apo eshte qeverisje qe vetem po gabon, eshte kryeminister apo padrino i MAFIAs……..treguesit, qysh ne sekondat e para te marjes se zyrave qeveritare, ne qender nga rilindasit dhe tani se fundmi, edhe ne baze, jane tregues te nje aktiviteti mafioze, gje qe edhe ju, ne fjalimet tuaja, e vleresoni si MAFIA…..me MAFIAn nuk ka marreveshje, nuk munde ti besh plane pune MAFIAs……..kunder MAFIAs behet vetem nje plane, plani i burgosjes dhe i asgjesimit te saja…..sa per kujtese – Ne Itali, MAFIA u forcua aqe shume sa behej gadi te merte drejtimin e vendet, pushtetin……..forcat politike, atje, nuk i cuan plane bashkepunimi, MAFIAs por krijuan nje force politike, te afte per ta asgjesuar MAFIAn……arritjet qene te madhaja, ne mos mahnitese….shumica e krereve te MAFIAs, u agjesuan, nje pjese u arratisen dhe shumica e ushtareve te saja, u mbyllen prapa hekurave dhe celsat ju hodhen ne dete…..

.

Tani le të ndalemi tek disa prej organizatave që kanë marrë para nga Soros. Rrjeti i tyre është shumë i gjërë.

Disa vazhdojnë të ekzistojnë dhe disa të tjerë jo. Por ne po japim një listë me ato më kryesoret.

1. ” Lëvizja Europiane në Shqipëri,

2. “Qendra për studime parlamentare”,

3. Lëvizja “Mjaft”,

4. Partnerët e Shqipërisë,

5. Instituti për demokraci dhe ndërmjetësim,

6. Këshilli Zgjedhor i Shqipërisë “Respublika”,

7. Instituti i mediave shqiptare,

8. Instituti shqiptar i studimeve ndërkombëtare,

9. Instituti shqiptar për studime bashkëkohore,

10. Komiteti shqiptar i Helsinkit,

11. Aleanca gjinore për zhvillim,

12. Shoqata “Refleksione”,

13. Shoqata për popullsinë dhe zhvillimin,

14. BIRN Albania,

15. Open Data Albania,

16. Open Spending Albania

17. Qendra për përparimin e zhvillimit njerëzor (CUCHR).

18. Platforma shqiptare për avokim të politikave,

19. “Transparency International”- Shqipëri,

20. Instituti “Agenda”,

21. Instituti për menaxhim Lindje-Perëndim.

22. Organizata “Lëviz Albania”

23. Lëvizja Rinore Egjiptiane Rome

24. Shoqata “Fëmijët janë e ardhmja”

25. “Instituti për Studime Politike”

26. “Porta vendore”

27. “Dhoma Zgjedhore”

28. Qendra për Studimin e Demokracisë dhe Qeverisjes

Këto janë vetëm disa nga organizatat që kanë përfituar dhe vazhdojnë të përfitojnë fondet e Soros. Një pjesë e tyre janë shumë të dëgjuara, ndërsa pjesës tjetër pak njerëz ua dinë emrin.

Por, këtu vijmë tek një pikë e nxehtë debati rreth aktivitetit të Sorosit në Shqipëri. Duke qenë se shumica e projekteve që marrin këto fonde, kanë të bëjnë me qeverisjen, më ligjet dhe me institucionet shtetërore, dyshimet janë ngritur se përmes tyre Soros kontrollon politikën shqiptare