Në Stamboll një lajm gëzimi thonë u zu Shemo Brahimi! Qysh u zu? Ku zihet trimi!? Nëntë vjet në mal firar se nuk desh të vejë ushtarë…

Poezi popullore e mbledhur nga Arshi Pipa. Vlerësuar me superlativa nga përmbledhësi, si një nga perlat e poezisë popullore.

Genti Labi/

Shemo refuzoi te shkonte ushtar, se donte te ishte i lire, dhe u arratis. Per nente vjet brodhi neper Ballkan duke vjedhur e plackitur te pasurit, duke ndihmuar te varferit. Dikur e mori malli, u kthye ne Gjirokaster per te pare gruan, qe e kishte rrembyer qysh fare te re dhe femijet e vet. E tradhetoi kushuriri, e kapen dhe e ekzekutuan. La amanet qe e shoqja te martohet. Ajo tha: Kurre nuk do martohem. Do ia kushtoj jeten kujtimit te tij dhe do rris djalin qe t’ia marre hakun.

Gjirokastër ishe zonjë,

Gjirokastër mbetç belonjë

Kape vrave një shqiponjë

le pa këngë nji milonjë!

Në Stamboll një lajm gëzimi

thonë u zu Shemo Brahimi!

Qysh u zu? Ku zihet trimi!?

Nëntë vjet në mal firar

se nuk desh të vejë ushtarë…

-S’vete tha, nuk ia kam ngenë!

Dhe nënt vjetë e brodhi dhenë

Rumelinë edhe Morenë.

Qysh e futën pra në lak,

mos u lodh a mos u mplak?

U mërzit nga çeta vallë,

mos i shkrep i ra një mall

për një stan për një kope,

për një stan në Valare

Për fëmijë, për gruan e re

u kandis se do ta falne!

Jo mor jo, s’u mplak hajduti,

as u lodh as falje luti

po s’mendoi se do ta shesë

kushëriri me të pabesë,

faqeziu i shtroi gosti

me mish të pjekur e raki

e kallzoi në qeveri.

Në bodrumet e kalasë

vjen Hysni Pashai t’i flasë

Ia lëroni ca litarët…

Fol hajdut trego të vrarët

se ke djegur e plaçkitur

se ke shtypur e neveritur

ligjet, forcën e Sulltanit

kundër dinit dhe vatanit,

vilajetit i kalle datën,

të kam ndjekur: ditën natën

dimër verë që nga prapa,

Shemo, më në fund të kapa!

O Pasha, që flet mbi fron

s’jam ashtu si më gjykon

me koshadhe me xhandarë

më ke ndjekur, të kam vrarë,

për haraç të marrë armikut

për grabitjen e çiflikut

të një beu t’një agai

mirë vërtet se paskam faj,

Po le të më thotë njeri

se rrëmbeva dhën e dhi

nga një bujk nga një bari!

Unë i dhashë varfanjakut

Zoti e di e më ardhtë hakut

edhe çupa kam martuar

pleqë bonjakë kam ndihmuar

Ah pse s’thashë peqe lepe

për nizam e për xhelepe

për një mbret në vend të tij

që s’më di dhe as e di

Jam hajdut, pëlqej më mirë

të rroj malesh ujk i lirë

se sa balo me zinxhirë!

Shemo! Nesër që me natë

të këtillë ligjëratë

bëja lakut edhe rrapit

Ah s’i pres mëshirë kasapit!

Amanet Pasha një gjë

porosi Lules i lë

të martonet. E grabita

kur ish foshnjë. Vetë e rrita

është e re njeri nuk ka,

fëmijët t’i jepen tim vëlla

Gjirokastra male e brigje

qan një grua qan me ligje:

Se të njoha korba, kurrë

Lulja jote s’merr më burrë!

Do rris djemtë t’u kall zjarrë

hakën tënde për të marrë!

Pasuri oxhak nuk dua

do të bredh krua më krua

të dëgjoj këngët e tua.