Kategori
Uncategorized

Majko i shkruan Ramës: Vesha xhupin fësh-fësh dhe u bëra filozof.

I dashur Shef Edi.
Pandi jam Pandi. Ore kokëdërr! Hehehehe shaka 🙂
Shiko Shef, asaj deklarates time për zgjedhjet e parakohshme i doli boja, por më shqetësoi ky Ben Blushi që shet dëngla e më bën si shkrimtar.
Ai ka botuar një libër të ri sot. Por unë si kundërpeshë kam përgatitur një esse artistike që do e lexoj në Kongres.

Ty po ta nis që tani se je kokëdërr ti. Hehehehe shaka 🙂
Lexoje Shef Edi, shijoje esse-në time:
“Sot o Pandi është një ditë e bukur”- më thoshte një shok. Ndërsa unë nga ana tjetër tundja kokën duke ja pohuar, por mendoja thellësisht dhe filozofikisht fjalinë e tij. Nga analizat e mia më rezultonte që koha nuk ishte e bukur por që e dashura e tij ishte e shëmtuar.
Aty mu kujtua një xhiro që kam bërë një pasdite vonë rrugëve të Lanës me kapuç në kokë. Ishte një kohë e errët që pushtoi jetën time, sapo më kishin vjedhur pallton dhe mbaja një xhup fësh-fësh me kapuç.
Në atë xhiro arrita të kuptoja shumë gjëra. Arrita të analizoja me përpikmëri se me çfarë materiali ishin bërë çorapet, përfytyroja rrugëtimin deri në dyqan, qepjen në fabrikë, shitjen dhe stampën.
Arrita të futesha në thelbin e gjërave duke analizuar çfarëdolloj gjëje e cila arrinte të prekte themelet e njerëzimit.
Një qen po kalonte rrugën aty, më erdhi në mendje që qeni ka qime, në qime rritet morri, por nga ana tjetër morrin mund ta ketë edhe delja, por delja prodhon qumësht por qumështi nga ana tjetër prodhohet edhe nga hipopotami.
Hipopotami rritet në Afrikë, por nga ana tjetër në Afrikë rritet dhe Luani. Pikërisht Luani është shenja e horoskopit të Sazan Gurit.
Pasi kam bërë këtë analizë të thellë psikanalitike më del përpara Fate Velaj. Aty kthjellohem dhe i bie lapsit që Fate Velaj i takon Shatërvanit si shenjë horoskopi.
Një tip nirvane më kaploi dhe po kuptoja që po kaloja në një fazë tjetër të jetës, një fazë e cila derteminohej nga një rritje shpirtërore. Çfarë ishte akoma më e dhimbshme ishte fakti se kuptova që unë isha lindur për tu bërë filozof dhe jo politikan.
Një lot më rrëshqiti në faqe, çorapet prej pambuku po më lageshin nga shiu dhe fësh-fëshja vazhdonte t’ia bënte fësh-fësh.
Reflektimi shkoi më keq se kaq, fshiva lotin dhe mendova: Filozofia e drejtë fillon nga një pikë loti, sepse loti që pikon një zemër

Lini një koment