The EU and the Rama Dictatorship.BE dhe diktatori Rama



Keshilltari i Merkel/ Martin Henze…

Democracy: the government of the people by the people for the people.

How do you explain the French attitude towards Albania?

Henze:

First of all, we should note that the postponement to May 2020 for months was to be expected in order to clarify a date for the start of accession talks. Those who expected something different did not analyse the realities correctly. 

The Rama government has played a very bad trick in recent months, it has not pursued any serious government policy and has in no way fulfilled the EU’s conditions.

Secondly, it should now be very clear to the Albanians that this very clever and wise EU decision of today is not directed against the Albanian people, the Albanians are our sisters and brothers. 

Albania has always been part of Europe, Albania has valuable people, the country is beautiful, has many potentials and very interesting resources and an impressive culture and Albania will also be able to become a member of the EU very quickly.

The EU’s decision is based on the fact that Mr Rama, Mr Balla, Mr Lleshaj, Mr Velaj and others from the ruling SP party have in no way fulfilled the EU’s criteria for opening negotiations. There are no talks at zero cost. On the contrary, the Rama government organised everything in such a way that the EU had to reject it.

Allow me to add: 

The Rama government that show the results of 6 years government has created an absolute disaster in Albania. Rama has brought the Albanian nation to the brink of economic bankruptcy, which remains to be discussed, and, the Rama government has been actively gambling away the future of the Albanian nation for years, the young Albanians are leaving the country in unprecedented dimensions, they see no economic and political future.

In recent weeks Rama has now managed to confront the EU countries with insults, threats and accusations. The EU has invested hundreds of millions of euros for the Albanian people in Albania. UN what happened in the last days, the EU and especially the proud and important France, the Netherlands, the democratic Denmark are insulted and it is tried to divide the German nation and the French nation.

I tell you, this will not succeed and Mr Rama, we are watching your actions very closely.

Mr Rama has apparently, if I take a look at what he has said in recent days, but also in recent months, also at this gentleman’s dealings with the elected opposition, his lack of positive attitude towards democracy and the rule of law, his democracy-hostile attitude to the free press, looking at his reactions to the very substantiated Mafia accusations, completely lost a reference to reality, whereby, in retrospect, one can indeed ask oneself the question today whether Mr. Rama had a reference to reality at all in the last 6 years. Again and again, in public space, the question is asked whether Mr Rama himself is a drug user.

In the last days there is a sheet of his medical records from psychiatry on the Internet.I can’t judge the authenticity of the person Rama, but there seems to be something that fits together here.

So we would have to close our eyes to reality if we were to deny that Albania has fallen into a serious, perhaps disastrous crisis, that Albania is currently not a constitutional state and not a democracy, and that it is indeed facing an economic and legal abyss; Albania has a nacro-government Rama, for which the Rama-government is politically responsible alone. 

The EU has now shown Rama, but also the dark yellow card. It is the Albanian nation’s last chance, as they say in football, to take a break until May 2020. The Albanian people have made a very bad deal with this terrible Rama government.

2 What do you mean by that?

Henze: The democrats led Albania since 1992 and until 2013 into the family of civil societies, out of political and economic misery and terror. In its opening to the outside world of Albania, the current elected opposition concluded hundreds of cooperation agreements with the European and other countries, the EU Human Rights Charter, the Helsinki Act, which was concerned with the protection of minorities in Albania during the period of government from 1992 onwards.  In 1993 Albania signed the Partnership and Peace Treaty and in 1995, agreed a concordat with the Vatican, joined the Council of Europe. The Stabilisation and Association Agreement with the EU was signed in 2006. 2010 Facilitation of entry conditions to the EU. Then, on 28 April 2009, an application for accession to the EU was submitted pursuant to Article 49 of the Treaty on European Union (TEU). 8 weeks later, on 09 July 2009, Albania joined NATO. 

From an objective, European point of view, a very, very great achievement of the current, elected opposition, the democrats who are now in opposition, this political achievement is strongly respected internationally and for this reason there is an unshakable trust of the USA, the EU and of course also Germany in these democratic forces and in the Albanian nation. It will never be forgotten how Albania, in November 2001 without discussion on the side of the USA and the civilized world. Albania’s involvement in NATO will not be forgotten. Internationally it was clear in the period up to 2013 that Albania is a reliable partner.

In June 2014, the European Council recognised Albania as a candidate country on the basis of this historic development since 1992.

The EU, the international community had trusted the country in June 2014 because of Albania’s great achievements and invested a lot of money in Albania and what happens under the government of Rama, nothing, on the contrary, even more people leave the country in a hurry, crime, the drug export of cocaine and heroin to the European community and to Russia is growing on an unusual scale, massive increase in corruption and completely absurd, the government of Rama abolished 2 years ago the rule of law and the democratic system and held illegal elections this year. The problematic period of regression and stagnation in Albania began in 2013 and is now reaching another climax.

Why could Germany and France not reach agreement on the enlargement process?

There is no dissent on the issue in Europe, especially between France and Germany. We have been friends with France for over 70 years, we have no dissent.

Mr Rama and other propagandists communicate such stories in order to cover up their failure, the pain they have now inflicted on the Albanian nation. That is not good what we have to hear from the Lord, simply put, it is an imposition on Europeans.

In the German Bundestag on 26 September 2019, a prepared application by the CDU/CSU and the SPD was discussed and adopted by the Bundestag on the application of the Republic of Albania to join the European Union and on the application of the Republic of Northern Macedonia to join the European Union and on the recommendation of the European Commission and High Representative of 29 May 2019 to open accession negotiations. 

Macedonia was attested to its good will and the opening of talks was welcomed. Albania was subjected to additional, strict conditions and a further 10 points.

The Liberals in the Bundestag, like Marcron now, have favoured postponing the start of accession talks until the Copenhagen criteria have been met.

The Federal Government’s decision, which was then also adopted by the German Bundestag with the votes of the government, that they should know, was of course also a compromise within the government. The CDU/CSU and the SPD, but also within the CDU/CSU there were very different views on this subject.

What was surprising was that the sister party of the SP Rama, the SPD, turned away from the SP through this compromise. This change, against Rama, has not yet been registered in Albania.

This discussion, which took place within the government and also in the German Bundestag, has now been repeated almost mirror-inverted in the discussion in the Council of Europe. That is very understandable given the complexity of the matter. That is democracy and should be respected. Part of democracy is the achievement of a compromise. A compromise was reached in Brussels today, the final decision on this matter has been postponed until May 2020, and the countries of Northern Macedonia and Albania now have another seven months to put the matter in order. The head of Macedonia’s government has recognised this deep yellow signal from Brussels, but also the opportunity for his nation, and today he has resigned from his office, takes political responsibility and wants to hold new elections in a few weeks’ time. A very respectable and genuine democratic procedure. Northern Macedonia has shown today that it is well on the way towards the EU.

An attempt has been made to reform the judiciary, what has happened, the administration of justice, which is susceptible to corruption, is barely focused, but the politically important constitutional organs – the Supreme Courts – have de facto been abolished, shut down. An unconstitutional behavior 1st class. Judges can be exchanged according to the constitution, whether the Supreme Court and the Constitutional Court are so-called permanent organs according to the constitution, i.e. they must not be shut down, the judges should have been exchanged in iterative steps. As a result, there has been no legal certainty in AL for 2 years, no possibility of casting human rights or opposition rights in parliament. Albania is no longer a constitutional state, so the parliament is dysfunctional, the government can do what it wants, a de facto party dictatorship Rama.

That is a terrible result of this judicial reform, it does not benefit the Albanian people, not the EU, it only benefits the criminal millieu in Albania. The judicial reform has been supported by a private judicial organisation, Eurelius, financed by the EU, financed by European taxpayers. These lawyers have completely failed at this point to organise a legal reform with the result of the abolition of the rule of law and parliamentary democracy, to the advantage of the drug mafia, Albania has since 2013, after the takeover by Rama the central trading place for heroin and cocaine to Europe and Russia has become a special achievement.

The government and external advisors may have made themselves liable to prosecution for the massive constitutional violation. Approximately 40,000 cases have not been settled and considerable damage has been done to the Albanian economy and Albanian society. It should be clarified to what extent the Albanian government and Eurelius can now be made liable for damages on the basis of this result, so that, in addition to criminal proceedings for an attack on the constitution, civil proceedings can also be brought against drugs.

That must now also happen in Albania, Mr Rama must resign. If it does not, the EU will not. This is now the sole responsibility of the Albanian people.

5 How do you see Edi Rama’s visit to Brussels today?

Henze: The appearance, his statements and his behaviour, for example the indication that Albania has fulfilled all conditions, are unreal, his nationalist dances with Kosovo in May 2019 are also unreal and will not be forgotten in the EU. The credibility of this government, and of Mr Rama in particular, is close to zero. The Albanian nation is really not well represented by this government.

6. do you believe that after the EU Council meeting the situation in Albania will be the same?

Henze: The Albanian people are clever and wise, they want to become members of the EU, they know that we are sisters and brothers, they know that they have to act politically now, in 2019. 

If the Albanian nation wants a future and wants to resolve the EU’s demands by May 2020, then all wise and wise men and women in Albania must now come together and make joint decisions in the interests of the Albanian nation, regardless of their party affiliation. The compromise is an indispensable political tool for this and in itself a fine thing, especially when it comes to the future and peace of an entire nation.

However, there are also moral limits to compromise. If they are violated, the compromise itself is compromised; it is lazy, it “stinks” and contaminates the peace it may have established. 

But what borders are these in Albania? What would be a fair compromise? 

If Albanian politics is capable of compromise, if it is, then not much should stand in the way of prospective EU membership, if not it looks very black for Albania’s development, for the economy and for the nation. The idea of a compromise is, let me put it this way, caught between two images of politics in Albania, namely politics as “economy” and politics as “religion”. Roughly speaking, according to the “economic understanding of politics, almost everything can be made the object of a compromise. 

Compromises, a deal, in the jargon of President Trump, are not always desirable or clever, but they are always possible. According to the “religious understanding of politics”, however, there are things that cannot be compromised. Politics is currently caught between these two images in Albania. 

The middle course would be the right one, between the two images, a cooperation based on mutual promises, the compromise would reduce tension, the national crisis would be eliminated and a prospective EU membership would be made possible.

This requires the ability of the ruling party and the elected opposition to compromise and a concept that is agreed upon.

The core of the format of a compromise requires one of the most important forms of compromise to be in place and the other side to be recognised as a legitimate negotiating partner.

The Rama government must recognise the elected democratically elected opposition, elected by half the electorate, as a legitimate negotiating partner and recognise it as a vehicle for legitimate interests. For its part, the opposition must recognise the ruling party as a legitimate negotiating partner.

This, however, requires empathy to understand the interests of the political opponent from his perspective. It requires empathy, but not sympathy. That will be a crucial point in Albania in the coming days. Negotiations should lead to cooperation and thus to a solution to the state crisis and to an EU perspective. In the negotiations in Albania two aspects should be distinguished in the coming week: compromises with regard to the framework conditions for negotiations and compromises within the negotiations, once the framework conditions have been clarified amicably. 

The core of a compromise is the dispute. Part of the state crisis is the absence of the rule of law, the dysfunctional democratic system, the unenlightened manipulation of the 2017 elections, certain criminal processes, the constitutionally repealed but nevertheless conducted “election” in 2019 and a number of other issues. This means that compromises, a so-called timetable for new elections between the government and the elected opposition, must now be reached very quickly. The solution would certainly be a package consisting of an agreement on a transient timetable for the elections. The government, which then enacts a democratic electoral law, implements an interim solution for the missing constitutional court, and then conducts democratic local and parliamentary elections by consensus, under international observation.

Martin Henze

Demokracia: qeveria e popullit nga njerëzit për njerëzit.

Si e shpjegoni qëndrimin francez ndaj Shqipërisë?

Henze:

Para së gjithash, duhet të kemi parasysh që shtyrja në maj 2020 për muaj do të pritej për të sqaruar një datë për fillimin e bisedimeve të pranimit. Ata që prisnin diçka ndryshe nuk i analizuan saktë realitetet.

Qeveria Rama ka luajtur një mashtrim shumë të keq gjatë muajve të fundit, ajo nuk ka ndjekur ndonjë politikë serioze qeveritare dhe nuk ka përmbushur në asnjë mënyrë kushtet e BE-së.

Së dyti, tani duhet të jetë e qartë për shqiptarët që ky vendim i mençur dhe i mençur i BE-së i sotëm nuk është i drejtuar kundër popullit shqiptar, shqiptarët janë motrat dhe vëllezërit tanë.

Shqipëria ka qenë gjithmonë pjesë e Evropës, Shqipëria ka njerëz të vlefshëm, vendi është i bukur, ka shumë potenciale dhe burime shumë interesante dhe një kulturë mbresëlënëse dhe Shqipëria gjithashtu do të jetë në gjendje të bëhet anëtare e BE shumë shpejt.

Vendimi i BE-së bazohet në faktin se Z. Rama, Z. Balla, Z. Lleshaj, Z. Velaj dhe të tjerë nga partia qeverisëse PS nuk kanë përmbushur në asnjë mënyrë kriteret e BE për hapjen e negociatave. Nuk ka bisedime me kosto zero. Përkundrazi, qeveria Rama organizoi gjithçka në atë mënyrë që BE duhej ta refuzonte atë.

Më lejoni të shtoj:

Qeveria Rama që tregon rezultatet e qeverisë 6 vjeçare ka krijuar një katastrofë absolute në Shqipëri. Rama e ka sjellë kombin shqiptar në prag të falimentimit ekonomik, i cili mbetet për tu diskutuar, dhe, qeveria Rama ka vite që aktivisht po kumton të ardhmen e kombit shqiptar, të rinjtë shqiptarë po largohen nga vendi në dimensione të pashembullta, ata nuk shoh asnjë të ardhme ekonomike dhe politike.

Javët e fundit Rama ka arritur të përballet me vendet e BE-së me fyerje, kërcënime dhe akuza. BE ka investuar qindra miliona euro për popullin shqiptar në Shqipëri. OKB ajo që ndodhi ditët e fundit, BE dhe veçanërisht Franca krenare dhe e rëndësishme, Holanda, Danimarka demokratike fyhen dhe provohet të ndahet kombi gjerman dhe kombi francez.

Unë po ju them, kjo nuk do të ketë sukses dhe zoti Rama, ne po shohim veprimet tuaja shumë nga afër.

Z. Rama me sa duket, nëse hedh një vështrim në ato që ai ka thënë ditët e fundit, por edhe muajt e fundit, edhe në marrëdhëniet e këtij zotëriu me opozitën e zgjedhur, mungesën e qëndrimit të tij pozitiv ndaj demokracisë dhe sundimit të ligjit, demokracisë së tij -Qëndrimi i qëndrueshëm ndaj shtypit të lirë, duke parë reagimet e tij ndaj akuzave shumë të vërtetuara të Mafies, humbi plotësisht një referencë për realitetin, me ç’rast, në retrospektivë, vërtet mund të shtrojë vetveten sot pyetjen nëse zoti Rama kishte ndonjë referencë për realitetin në 6 vitet e fundit. Përsëri dhe përsëri, në hapësirën publike, shtrohet pyetja nëse vetë Z. Rama është përdorues i drogës.

Ditët e fundit ka një fletë të të dhënave të tij mjekësore nga psikiatria në internet. Unë nuk mund të gjykoj vërtetësinë e personit Rama, por duket se ka diçka që përshtatet së bashku këtu.

Kështu që do të na duhej të mbyllnim sytë nga realiteti nëse do të mohonim që Shqipëria ka rënë në një krizë serioze, mbase katastrofale, se Shqipëria aktualisht nuk është një shtet kushtetues dhe jo një demokraci, dhe se me të vërtetë po përballet me një ekonomike dhe ligjore abyss; Shqipëria ka një qeveri nacro qeveritare, për të cilën qeveria Rama është përgjegjëse vetëm politike.

BE tani i ka treguar Ramës, por edhe kartonin e verdhë të errët. ‘Sshtë shansi i fundit i kombit shqiptar, siç thonë ata në futboll, të bëjë një pushim deri në maj të vitit 2020. Populli shqiptar ka bërë një marrëveshje shumë të keqe me këtë qeveri të tmerrshme Rama.

2 What’kuptoni me atë?

Henze: Demokratët e çuan Shqipërinë që nga viti 1992 dhe deri në 2013 në familjen e shoqërive civile, nga mjerimi politik dhe ekonomik dhe terror. Në hapjen e saj drejt botës së jashtme të Shqipërisë, opozita aktuale e zgjedhur përfundoi qindra marrëveshje bashkëpunimi me Evropën dhe vendet e tjera, Kartën e të Drejtave të Njeriut të BE-së, Aktin e Helsinkit, i cili merrej me mbrojtjen e minoriteteve në Shqipëri gjatë periudhës së qeveria nga 1992 e tutje. Në 1993 Shqipëria nënshkroi Traktatin e Partneritetit dhe Paqes dhe në 1995, ra dakord për një konkordat me Vatikanin, iu bashkua Këshillit të Evropës. Marrëveshja e Stabilizim Asociimit me BE u nënshkrua në vitin 2006. 2010 Lehtësimi i kushteve të hyrjes në BE. Pastaj, më 28 Prill 2009, një kërkesë për aderim në BE u paraqit në pajtim me nenin 49 të Traktatit për Bashkimin Evropian (TEU). 8 javë më vonë, më 09 korrik 2009, Shqipëria u anëtarësua në NATO.

Nga një këndvështrim objektiv, evropian, një arritje shumë, shumë e madhe e opozitës aktuale, e zgjedhur, e demokratëve që tani janë në opozitë, kjo arritje politike respektohet fuqimisht ndërkombëtarisht dhe për këtë ekziston një besim i palëkundshëm i Sh.B.A. BE dhe natyrisht edhe Gjermania në këto forca demokratike dhe në kombin shqiptar. Asnjëherë nuk do të harrohet sesi Shqipëria, në nëntor 2001 pa diskutime në anën e Sh.B.A dhe botës së civilizuar. Përfshirja e Shqipërisë në NATO nuk do të harrohet. Ndërkombëtarisht ishte e qartë në periudhën deri në 2013 se Shqipëria është një partner i besueshëm.

Në qershor 2014, Këshilli Evropian njohu Shqipërinë si një vend kandidat në bazë të këtij zhvillimi historik që nga viti 1992.

BE, bashkësia ndërkombëtare i kishte besuar vendit në qershor 2014 për shkak të arritjeve të mëdha të Shqipërisë dhe investoi shumë para në Shqipëri dhe atë që ndodh nën qeverinë e Ramës, asgjë, përkundrazi, edhe më shumë njerëz largohen nga vendi me nxitim , krimi, eksporti i drogës së kokainës dhe heroinës në komunitetin Evropian dhe Rusia po rritet në një shkallë të pazakontë, rritje masive e korrupsionit dhe plotësisht absurd, qeveria e Ramës hoqi 2 vjet më parë sundimin e ligjit dhe sistemin demokratik dhe u mbajt zgjedhje të paligjshme këtë vit. Periudha problematike e regresionit dhe ngecjes në Shqipëri filloi në 2013 dhe tani po arrin një kulm tjetër.

Pse Gjermania dhe Franca nuk mund të arrijnë marrëveshje për procesin e zgjerimit?

Nuk ka asnjë mospajtim për këtë çështje në Evropë, veçanërisht midis Francës dhe Gjermanisë. Ne kemi qenë miq me Francën për mbi 70 vjet, nuk kemi asnjë mospajtim.

Z. Rama dhe propaganduesit e tjerë komunikojnë histori të tilla për të mbuluar dështimin e tyre, dhimbjen që i kanë shkaktuar tani kombit shqiptar. Kjo nuk është mirë ajo që duhet të dëgjojmë nga Zoti, thjesht e thënë, është një imponim ndaj evropianëve.

Në Bundestagun Gjerman në 26 Shtator 2019, një aplikim i përgatitur nga CDU / CSU dhe SPD u diskutua dhe u miratua nga Bundestag për aplikimin e Republikës së Shqipërisë për t’u anëtarësuar në Bashkimin Evropian dhe për aplikimin e Republikës së Maqedonisë Veriore për t’u anëtarësuar në Bashkimin Evropian dhe me rekomandimin e Komisionit Evropian dhe Përfaqësuesit të Lartë të 29 maj 2019 për të hapur negociatat e pranimit.

Maqedonia u dëshmua për vullnetin e saj të mirë dhe hapja e bisedimeve u mirëprit. Shqipëria iu nënshtrua kushteve shtesë, të rrepta dhe 10 pikave të tjera.

Liberalët në Bundestag, si Marcron tani, kanë favorizuar shtyrjen e fillimit të bisedimeve të pranimit deri sa të jenë përmbushur kriteret e Kopenhagës.

Vendimi i Qeverisë Federale, i cili u miratua edhe atëherë nga Bundestag gjerman me votat e qeverisë, që ata duhet ta dinin, ishte natyrisht edhe një kompromis brenda qeverisë. CDU / CSU dhe SPD, por edhe brenda CDU / CSU kishte pikëpamje shumë të ndryshme për këtë temë.

Ajo që ishte për tu habitur ishte që partia motër e PS Rama, SPD, u largua nga PS përmes këtij kompromisi. Ky ndryshim, kundër Ramës, nuk është regjistruar ende në Shqipëri.

Ky diskutim, i cili u zhvillua brenda qeverisë dhe gjithashtu në Bundestagun gjerman, tani është përsëritur thuajse i pasqyruar në pasqyrë në diskutimin në Këshillin e Evropës. Kjo është shumë e kuptueshme duke pasur parasysh kompleksitetin e çështjes. Kjo është demokracia dhe duhet të respektohet. Një pjesë e demokracisë është arritja e një kompromisi. Një kompromis u arrit në Bruksel sot, vendimi përfundimtar për këtë çështje është shtyrë deri në maj të vitit 2020, dhe vendet e Maqedonisë Veriore dhe Shqipërisë tani kanë shtatë muaj të tjerë për ta rregulluar çështjen. Kreu i qeverisë së Maqedonisë e ka njohur këtë sinjal të thellë të verdhë nga Brukseli, por edhe mundësinë për kombin e tij, dhe sot ai ka dhënë dorëheqjen nga zyra e tij, merr përgjegjësi politike dhe dëshiron të zhvillojë zgjedhje të reja brenda disa javësh. Një procedurë demokratike shumë e respektueshme dhe e mirëfilltë. Maqedonia Veriore ka treguar sot se është në rrugën e duhur drejt BE-së.

Attemptshtë bërë një përpjekje për të reformuar gjyqësorin, ajo që ka ndodhur, administrimi i drejtësisë, i cili është i ndjeshëm nga korrupsioni, mezi është përqendruar, por organet kushtetuese me rëndësi politikisht – Gjykatat e Larta – janë deokuptuar shfuqizuar, mbyllur. Një sjellje antikushtetuese Klasa e 1-të. Gjykatësit mund të shkëmbehen sipas kushtetutës, qoftë Gjykata Supreme dhe Gjykata Kushtetuese janë të ashtuquajturat organe të përhershme sipas kushtetutës, d.m.th. ato nuk duhet të mbyllen, gjyqtarët duhej të ishin shkëmbyer në hapa përsëritje. Si rezultat, nuk ka pasur siguri juridike në AL për 2 vjet, nuk ka mundësi të hedhë të drejtat e njeriut ose të drejtat e opozitës në parlament. Shqipëria nuk është më një shtet kushtetues, kështu që parlamenti është jofunksional, qeveria mund të bëjë atë që dëshiron, një diktaturë e partisë de fakto Rama.

Ky është një rezultat i tmerrshëm i kësaj reforme në drejtësi, nuk i sjell dobi popullit shqiptar, e jo BE-së, ai përfiton vetëm millieu kriminal në Shqipëri. Reforma gjyqësore është mbështetur nga një organizatë gjyqësore private, Eurelius, e financuar nga BE, e financuar nga taksapaguesit evropianë. Këta avokatë kanë dështuar plotësisht në këtë pikë për të organizuar një reformë ligjore me rezultatin e heqjes së sundimit të ligjit dhe demokracisë parlamentare, në avantazh të mafies së drogës, Shqipëria ka që prej vitit 2013, pas marrjes nga Rama vendin qendror tregtar për heroinën dhe kokainën në Evropë dhe Rusi është bërë një arritje e veçantë.

Qeveria dhe këshilltarët e jashtëm mund të jenë bërë përgjegjës për ndjekjen penale për shkeljen masive kushtetuese. Rreth 40,000 raste nuk janë zgjidhur dhe një dëm i konsiderueshëm i është bërë ekonomisë shqiptare dhe shoqërisë shqiptare. Duhet të sqarohet në çfarë mase qeveria shqiptare dhe Eurelius tani mund të bëhen përgjegjës për dëmet në bazë të këtij rezultati, kështu që, përveç procedurave penale për një sulm në kushtetutë, procedurat civile gjithashtu mund të ngrihen kundër drogës.

Kjo tashmë duhet të ndodhë edhe në Shqipëri, Z. Rama duhet të japë dorëheqjen. Nëse jo, BE nuk do. Kjo tani është përgjegjësia e vetme e popullit shqiptar.

5 Si e shihni vizitën e Edi Ramës në Bruksel sot?

Henze: Pamja, deklaratat dhe sjellja e tij, për shembull tregimi se Shqipëria ka përmbushur të gjitha kushtet, janë joreale, vallet e tij nacionaliste me Kosovën në maj 2019 janë gjithashtu joreale dhe nuk do të harrohen në BE. Besueshmëria e kësaj qeverie, dhe e Z. Rama në veçanti, është afër zeros. Kombi shqiptar nuk është vërtet i përfaqësuar mirë nga kjo qeveri.

6. besoni se pas takimit të Këshillit të BE-së situata në Shqipëri do të jetë e njëjtë?

Henze: Populli shqiptar është i zgjuar dhe i mençur, dëshiron të bëhet anëtar i BE-së, ata e dinë që ne jemi motra dhe vëllezër, ata e dinë që duhet të veprojnë politikisht tani, në vitin 2019.

Nëse kombi shqiptar dëshiron një të ardhme dhe dëshiron të zgjidhë kërkesat e BE-së deri në maj të vitit 2020, atëherë të gjithë burrat dhe gratë e mençur dhe të mençur në Shqipëri duhet të bashkohen tani dhe të marrin vendime të përbashkëta në interes të kombit shqiptar, pa marrë parasysh përkatësinë e tyre partiake. Kompromisi është një mjet i domosdoshëm politik për këtë dhe në vetvete një gjë e shkëlqyer, veçanërisht kur bëhet fjalë për të ardhmen dhe paqen e një kombi të tërë.

Sidoqoftë, ekzistojnë edhe kufij moral për të bërë kompromis. Nëse ato shkelen, kompromisi në vetvete është i komprometuar; është dembel, “ngec” dhe ndot paqen që mund të ketë vendosur.

Por, cilat kufij janë këto në Shqipëri? Cili do të ishte një kompromis i drejtë?

Nëse politika shqiptare është e aftë të bëjë kompromis, nëse është, atëherë jo shumë duhet të qëndrojë në rrugën e anëtarësimit të ardhshëm në BE, nëse jo, duket shumë e zezë për zhvillimin e Shqipërisë, për ekonominë dhe kombin. Ideja e një kompromisi është, më lejoni ta them kështu, të kapur midis dy imazheve të politikës në Shqipëri, përkatësisht politikës si “ekonomi” dhe politikës si “fe”. Përafërsisht, sipas “kuptimit ekonomik të politikës, pothuajse gjithçka mund të bëhet objekt i një kompromisi.

Kompromiset, një marrëveshje, në zhargonin e Presidentit Trump, nuk janë gjithmonë të dëshirueshme ose të zgjuara, por ato janë gjithmonë të mundshme. Sipas “kuptimit fetar të politikës”, megjithatë, ka gjëra që nuk mund të komprometohen. Politika është kapur aktualisht midis këtyre dy imazheve në Shqipëri.

Kursi i mesëm do të ishte i duhuri, midis dy imazheve, një bashkëpunim i bazuar në premtime të ndërsjella, kompromisi do të zvogëlonte tensionin, kriza kombëtare do të eliminohej dhe një anëtarësim i ardhshëm në BE do të bëhej i mundur.

Kjo kërkon aftësinë e partisë në pushtet dhe opozitës së zgjedhur për kompromis dhe një koncept për të cilin është rënë dakord.

Thelbi i formatit të një kompromisi kërkon që një nga format më të rëndësishme të kompromisit të jetë në vend dhe pala tjetër të njihet si një partner legjitim negociator.

Qeveria Rama duhet të njohë opozitën e zgjedhur demokratike, të zgjedhur nga gjysma e elektoratit, si një partner legjitim negociator dhe ta njohë atë si një mjet për interesa legjitime. Nga ana e saj, opozita duhet të njohë partinë në pushtet si një partner të ligjshëm negociator.

Sidoqoftë, kjo kërkon empati për të kuptuar interesat e kundërshtarit politik nga këndvështrimi i tij. Kërkon ndjeshmëri, por jo simpati. Kjo do të jetë një pikë thelbësore në Shqipëri në ditët në vijim. Negociatat duhet të çojnë në bashkëpunim dhe kështu zgjidhjen e krizës shtetërore dhe në një perspektivë të BE-së. Në negociatat në Shqipëri duhet të dallohen dy aspekte në javën e ardhshme: kompromise për sa i përket kushteve kornizë për negociata dhe kompromise brenda negociatave, pasi të sqarohen në mënyrë miqësore kushtet e kornizës.

Thelbi i një kompromisi është mosmarrëveshja. Pjesë e krizës shtetërore është mungesa e shtetit të së drejtës, sistemi demokratik jofunksional, manipulimi i pandriçuar i zgjedhjeve të vitit 2017, procese të caktuara kriminale, të shfuqizuara me kushtetutë, por megjithatë të kryera “zgjedhje” në 2019 dhe një numër çështjesh të tjera. Kjo do të thotë që kompromiset, një program i ashtuquajtur orari për zgjedhje të reja midis qeverisë dhe opozitës së zgjedhur, tani duhet të arrihen shumë shpejt. Zgjidhja sigurisht që do të ishte një paketë që konsiston në një marrëveshje për një orar të përkohshëm për zgjedhjet. Qeveria, e cila më pas miraton një ligj elektoral demokratik, zbaton një zgjidhje të përkohshme për gjykatën kushtetuese që mungon, dhe pastaj zhvillon zgjedhjet demokratike lokale dhe parlamentare me konsensus, nën vëzhgimin ndërkombëtar.